VAN & VOOR BEWONERS EN BEDRIJVEN

STICHTING

• Kunst en cultuur op de Boulevard• Klassiek futurisme• Swingen op het consulaat

Blvd is het magazine van en voor donateurs, bewoners en bedrijven, van Stichting BoulevardVerschijnt 2 á 4 keer per jaar | Jaargang 4 Nummer 7 - december 2016

Voordat we achter de voordeur belanden, gaan we terug in de tijd naar het jaar 2000. In dat jaar wonen Karen Hamerlynck en Edwin van der Meijde samen in hun allereerste huis aan de Heemraadssingel.

Het is een geweldige tijd van net getrouwd, jong en onafhan-kelijk zijn. Ze werken beiden als journalist, schrijven artikelen en reizen de wereld over. Samen hebben ze een kinderwens en de droom om ooit een hotel te beginnen. In 2004 wordt hun drieling geboren: Fay, Coco en Lotte. In het blok waar zij wonen, worden veel kinderen geboren en is er een grote verbroedering en saamhorigheid tussen de jonge gezinnen. Karen en Edwin genieten van het leven aan de Singel.

Hun wens om een hotel te beginnen, werd met de jaren steeds concreter en in 2007 zegden ze hun baan op en ver-kochten hun huis. Van journalisten wilden zij hoteliers wor-den. Om hun droom in vervulling te laten gaan, lieten zij hun oog vallen op het historisch Douanegebouw op de Kop van Zuid. Zelf verhuisden zij mee en hadden in “De Compagnie” een huurappartement. Het Douanegebouw werd getransfor-meerd tot “Suitehotel Pincoffs”. Het hotel nam hen geheel in beslag . Het was hard werken in het hotel, daarom verhuisde het gezin naar de wijk Stadstuinen, vlakbij het hotel. Met hun drie dochters woonden zij negen jaar op de Kop van Zuid .De kinderen werden groter, gingen naar de middelbare school “over de brug” en ze begonnen te verlangen naar elk een

eigen kamer. En… bij Karen begon het ook te kriebelen... Edwin had in 2013 hotel “Stroom” overgenomen in het Lloyd-kwartier. De wereld van de Kop van Zuid begon zich te ver-breden en te verplaatsen naar de wereld aan de andere kant van de Maas. En hiermee werden de herinneringen aan het leven van ruim zeven-en-een-half jaar aan de Heemraadssin-gel weer wakker. Karen verlangde terug naar haar wijk vol romantiek met prachtige huizen, statige gebouwen en mooie bomen. De mengeling van romantiek doorsneden met het pit-tige stadsleven vol rumoer en levendigheid begon aan haar te trekken.

Het is november 2016. Heemraadssingel 236 heeft het gezin met zijn romantische kamers, open haard, glas in lood ramen en… met zicht op de Singel, volledig omarmd. De familie voelde zich er onmiddellijk thuis. Karen kijkt verwachtingsvol naar hoe de kinderen het gebied verkennen en hoe ze hier zullen gedijen. Er is een nieuw tijdperk in hun leven aange-broken, een tweede fase Heemraadssingel in een nieuwe en ook vertrouwde wereld.

Pieter Loef

2

Achter de voordeur van:Karen Hamerlynck

3

Inhoudsopgave

2. Achter de voordeur van

3. Woord van de voorzitter

4. Cultuur op de Boulevard

7. Pieter belt aan

8. Boulevaarder in Beeld

10. Consulaat van Angola

14. Agenda & Recept

15. Portret Boulevard Kids

16. Nico’s Column

CHAMBRES D'AMIS BOULEVARD 2017Pieter Loef en Rob de Moes hebben het initiatief genomen voor een chambres d'amis op de boulevard, uit te voeren op zondagmiddag 21 mei 2017. Bij een chambres d'amis stellen bewoners enkele uren hun huis (of kamer(s) ter beschikking aan kunstenaars (schrijvers, dichters, toneelspelers, musici), die daar hun professie voor gasten ten gehore brengen. Pieter en Rob zoeken bewoners die met hun huis daaraan mee wil-len werken. Twee boulevarders hebben zich reeds gemeld. Daar-

naast zoeken wij kunstenaars woonachtig op de boulevard die zouden willen op-treden.

Voor informatie en aanmel-ding: Rob de Moes: 06-20 361 256robdemoes@gmail.ccom

JA, IK WORD DONATEUR

Bent u pas op de Mathenesserlaan, de Heemraadssingel, het Heemraadsplein of in één van de zijstraten komen wo-nen of is uw bedrijf hier recentelijk gevestigd? Of woont en/of werkt u hier al langer en steunt u onze doelstel-lingen? Dan nodigen wij u van harte uit om donateur te worden. Het lidmaatschap voor particulieren bedraagt € 35 per jaar, voor bedrijven is het € 70 per jaar. U kunt zich aanmelden via de website of stuur een mailtje naar secretariaat@boulevard.nl. Wij nemen dan zo snel mo-gelijk contact met u op.

Beste Boulevaarder

Het is toch weer gelukt om vlak voor de feestdagen een Boulevard Magazine op uw deurmat te laten landen. De redac-tie heeft daarmee weer een topprestatie geleverd en ik merk dat ik nieuwsgierig ben naar welke buren met hun talenten en interessante, persoonlijke verhalen nu weer aan het woord komen. Ook deze keer bevestigt het Magazine weer dat we in een bijzonder stukje Rotterdam wonen. Dat zien we ook op de woningmarkt. Op verschillende plaatsen zijn recent panden verbouwd tot appartementen en die vin-den gretig aftrek. Komt er een woning of pand te koop, dan is het zo verkocht. Dat is goed nieuws. Toch is de vitaliteit van Boulevard al langer een zorg van het be-stuur en zocht ze al een tijdje naar het ei van Columbus. Dat heeft helaas niet tot het gewenste resultaat geleid. Vandaar dat ze haar positie op de donateursavond beschikbaar heeft gesteld. Op uitnodi-ging van het bestuur heeft daarop een kleine groep donateurs de handschoen opgepakt en zij brainstormt over hoe Boulevard toekomstproof wordt. In maart verwachten we nieuwe voorstellen en een nieuwe voordracht voor bestuur. Voor die tijd zien wij u uiteraard weer graag op

onze jaarlijkse nieuwjaarsreceptie of op één van onze informele vrijdagmiddag-borrels verschijnen. Want zoals we tijdens onze bijzondere ontmoeting met het Con-sulaat van Angola mochten ervaren: een goede buur is beter dan een verre vriend.Resteert mij om u namens het bestuur en de redactie gezellige feestdagen en een fantastisch 2017 toe te wensen.

Erwin Zwijnenburg voorzitter

Nieuwjaarsreceptie

Zaterdag 7 januari 2017Van 18.00 uur tot 21.00 uur

Bij IetyHoek Heemraadssingel / 2e Mid-dellandstraat

4

Kunst en cultuur op de BoulevardPeter Swanborn, dichter

Het is vrijdagmiddag. Samen met nog vier dichters zit Peter Swanborn aan een grote houten tafel in de achterkamer van zijn woning aan de Mathenesserlaan. Met elkaar praten ze over de gedich-ten die ze hebben geschreven. Wat goed is, wat anders moet, anders zou kunnen. Ze bespreken beelden, formuleringen, compositie. Peter is schrijfdocent bij de SKVR, maar in 2017 stopt de SKVR met het volwassenenonderwijs. Sinds enkele jaren geeft Peter ook poëzieles bij hem thuis. Deze bijeenkomsten zijn met name bedoeld voor personen die al een tijdje aan het schrijven zijn.

Mathenesserlaan 414 Op de begane grond van de Mathenesserlaan 414 is een huisartsenpraktijk gevestigd. De twee verdiepingen boven de praktijk vormen de woon- en werkplek van de dichter Peter Swanborn (1963). Op de eerste verdieping wordt ge-woond, op de verdieping erboven gewerkt. Als we in zijn werkkamer aan de voorkant van het huis staan zegt Peter: ‘Hier zit ik elke dag van ongeveer half negen tot een uur of een te schrijven, geen internet, geen telefoon, daarna ben ik leeg, dan ga ik andere dingen doen.’

Van wetenschap naar kunst Peter is geboren in Bussum, met zijn ouders, broers en zus verhuist hij in 1966 naar Rotterdam. De familie gaat aan de Schiedamsesingel wonen, direct naast de Rotterdamse School Vereniging (RSV) waar Peter naar de basisschool gaat. Zijn vader is werkzaam in de jeugdhulpverlening en zijn moeder is actief in de Pauluskerk. Na de basisschol gaat Peter naar het Erasmiaans Gymnasium, hij kiest de beta-kant en haalt in 1981 zijn diploma. Hij droomt ervan paleontoloog te worden en gaat aan de Rijksuniversiteit Utrecht geologie studeren. Al snel merkt hij dat de uni-

versitaire wereld hem niet bevalt. Hij wil iets anders met zijn leven, uiting geven aan zijn creativiteit. Hij gaat naar de academie voor beeldende kunsten in Den Haag en Bre-da en houdt zich daar bezig met fotografie. Na een paar jaar als beeldend kunstenaar gewerkt te hebben, dient zich weer een keerpunt aan. Peter besluit zijn roeping te volgen en dichter te worden. Hij vertrekt voor een half jaar naar Antwerpen, waar hij de dagen vult met lezen en schrijven. Terug in Rotterdam bekwaamt hij zich verder in het schrij-versmetier.

Wat doet de dichter?De dichter schrijft gedichten, maar moet om de schoor-steen te laten roken vaak ook andere werkzaamheden verrichten. Zo geeft Peter trainingen zakelijk schrijven bij gemeentes en bedrijven, werkt hij als docent Nederlands op het Goethe Institut en schrijft hij recensies voor de Volkskrant. Peter: ‘Wie wil schrijven, moet vooral ook veel lezen.’ Als ik hem vraag wat hij op dit moment leest, ver-telt hij vol enthousiasme: ‘Erik Menkveld (1959-2014), een dichter, romancier en criticus. Van 1998 tot 2002 was hij organisator en programmamaker bij Poetry International.

Foto: Hans van Dam

5

Hij heeft prachtige, vaak ook geestige po-ezie geschreven, die ik iedereen kan aan-raden.’ En dan noemt hij met evenveel en-thousiasme de Duitse schrijver en dichter Jan Wagner (1971) en de Zuid-Afrikaanse dichteres Elisabeth Eybers (1915-2007). Poëzie kent vele gezichten. ‘Ik houd met name van beeldende poëzie en wat min-der van extreem talige varianten. Maar ook weer geen beeldenstapeling, dan liever zoals in de Angelsaksische poë-zie: een beeld uitwerken en als een di-amant van alle kanten bekijken. In een gedicht is het slotbeeld heel belang-rijk, dat blijft bij de lezer hangen.’

TortucaSinds 2006 is Peter redacteur bij Tor-tuca, een Rotterdams tijdschrift over literatuur en beeldende kunst. Uit de kast pakt hij Tortuca nummer 38, voorjaar 2016. Een uitgave met veel buitenlandse poëzie zoals van de Ar-gentijn Sergio Raimondi en de Ame-rikaanse Elizabeth Bishop. Maar het bevat ook mooie tekeningen van Theo – strandbeest - Jansen en Seet

van Hout. Een bijzonder tijdschrift dat wordt uitgegeven in een oplage van 600 exemplaren en elk exemplaar is ge-nummerd.

PublicatiesPeter debuteerde in 2007 met Bij het zien van zijn lichaam, in de Contrabas-reeks. Deze bundel werd genomineerd voor de C. Buddingh’-prijs voor het beste poëziedebuut. Uit het juryrapport: ‘Het zijn stuk voor stuk toegankelijke, rake gedichten die tezamen een steeds groter raadsel op-geven.’

Begin 2009 verscheen Een koud bad, geschreven in op-dracht van de Zeeuwse Slibreeks. Deze bundel met 24 lie-deren over verdronken Zeeuwen werd genomineerd voor de PZC-publieksprijs.

In het najaar van 2009 verscheen bij Uitgeverij Podium Tot ook ik verwaai, een monument voor een dementerende moeder. Tot ook ik verwaai werd genomineerd voor de J.C. Bloem-poëzieprijs. In 2013 volgde Het huis woont in mij, eveneens bij Uitgeverij Podium.

Peter werkt op dit moment aan een nieuwe bundel, die naar verwachting in het najaar van 2017 zal verschijnen. Meer informatie over Peter Swanborn staat op zijn web-site: www.peterswanborn.nl.

Rob de Moes

BEELD op BLAAK

Zijn het twee armen zonder handenlicht geneigd als klemmen ze leegtevast, de ochtendzon, een havenstadzijn het grenspalen van een vergetenniemandsland, twee gouden tandenvan een Rotterdamse Reus, zijn elfmeter lange lichaam verdubbeld in

de grond, zijn het de benen van eengoddelijk instrument, poten van eenprehistorische vogel, zijn het steltenvan een bovenmaatse circusartiest?

Is het een tang om wolken te vangengebakjes geklopt van room en eiwitin een azuurblauwe vitrine, is ‘t eeneerbetoon aan de lijstenmaker, éénzijde open, verbeelding vraagt omlucht, is het een Tweestromenland90 graden gekanteld om uitzicht tebieden op herkomst, reisdoel? Ofzijn het twee metalen platen, dieeerst in ijle hoogten elkaar rakendoor geen voorbijganger gezien –

(dit gedicht is ook te vinden op de kunst en poëzie app Rotterdam Routes.)

De man van Peter heet Bram de Vries. Hij is schoenontwer-per en woont in Castricum. Is dat lastig? Peter: ‘We zijn alle-bei freelancer en leiden een nogal onregelmatig bestaan. Er kunnen weken voorbijgaan dat we elkaar niet zien. Maar we plannen regelmatig een paar dagen in de natuur.’

6

De horeca in het boulevardgebied leeft! Op 21 april 2016 ging IETY open (we berichtten erover in ons vorige nummer), maar de primeur van dit jaar staat op naam van café RIJKE & DE WIT (Nieuwe Binnen-weg 332, hoek Heemraadsplein). Is IETY een geheel nieuwe uitspanning in een bestaand pand, RIJKE & DE WIT is eerder een Gestalt Switch, in dit geval van café Vanouds Vermeulen, een van de oudste bruine cafés in Delfshaven dat al in 1905 de deuren openden.

Van oud bruin naar nieuw bruin! Don Rijke en Arjen de Wit zijn twee ervaren horecamannen. Don runt in Dordrecht stadscafé Rijke en werkte in Rotter-dam in café de Oude Sluis in de Havenstraat en café Voorheen Voigt in de Bloemkwekerstraat. Arjen werkte jaren in Melief Bender aan de Oude Binnenweg. De twee horecamannen be-sloten eind 2015, begin 2016 hun krachten te bundelen en namen café Vanouds Vermeulen over van Bertus Vermeulen, een legendarische horecabaas in Rotterdam, die zijn imperi-um heeft teruggebracht tot één café, te weten café Timmer aan de Oude Binnenweg.

Dertig soorten bierMaar er gebeurde meer. Was in café Vanouds Vermeulen uit de tap maar een biermerk (Heineken) te koop, Rijke & de Wit heeft drie pompen met zes kranen met zes soorten bier. En nog 24 andere soorten uit de fles, waarvan ik Brand noem al was het alleen maar omdat de achtermuur van het café is ge-sierd met een prachtige schildering gewijd aan dit biermerk. Niet alleen het bierassortiment is uitgebreid, datzelfde geldt voor de wijnen, er zijn rode wijnen op basis van cabernet en merlot, maar ook diverse witte wijnen, zoals een Oostenrijkse Gruner Veltliner. Het café heeft een kleine keuken, toch heb-ben Don en Arjen kans gezien een kleine menukaart samen te stellen, bestaande uit ossenworst, balletjes gehakt, Old Rotterdam en brood met smeersels. Ook het personeel is het vermelden waard: vriendelijk, toegankelijk en in het bezit van de nodige horecakennis.

JugendstilOp een regenachtige dinsdagmiddag spreek ik Arjen de Wit. Het schemert buiten en het licht in het café is gedempt. Aan de lange bar zitten enkele passanten. Ik kijk naar het houten wandmeubel naast de bar. Arjen: ‘Dit meubel heb-ben we gehandhaafd, het is afkomstig uit een schip van de Holland-Amerika Lijn: de eerste Statendam.’ Het meubel in combinatie met dertien kleine bloemenschilderijtjes van de Rotterdamse kroegschilder Anton Funke geven het café een authentieke sfeer. Indrukwekkend zijn de grote glas-in-lood-ramen met Jugendstilmotieven in de hoge raampartijen, ze behoren tot het oorspronkelijke interieur.

Wie komen er zoal?Rijke & de Wit is een buurtcafé, maar door haar ligging te-vens een hotspot voor studenten van Codarts en de Volksuni-versiteit. Donateurs van Stichting Boulevard komen hier elke eerste vrijdag van de maand bijeen om met elkaar te borrelen en van gedachten te wisselen. Eenmaal per jaar, in mei, juni of september, organiseert Rijke & de Wit een jeu-de-boules-wedstrijd aan de singel en het café speelt hierbij natuurlijk een centrale rol.

Het café is alle dagen van de week geopend van 12.00-01.00 uur, op vrijdag en zaterdag tot 02.00 uur. Voor meer informa-tie over café Rijke & de Wit zie: www.rijkeendewit.nl

Rob de Moes

Rijke en De Withet nieuwe bruine café Arjen de Wit

Foto: Luci Craamer

7

Overgrootvader kijkt mee De schouwNa opening van een statige deur word ik vriendelijk ontvan-gen door een energieke, kwieke dame, mevrouw Milo Bellaar Spruijt. Ze neemt mij mee naar de trots van het huis: de voor-kamer. De kamer huist aan de straatzijde en is voorzien van een prachtige eikenhouten lambrisering. Het geheel wordt gecompleteerd door een prachtig bewerkte houten schouw waardoor de kamer een klassieke sfeer ademt. Milo Bellaar Spruijt vertelt dat vanaf de bouw in 1910 hier een arts woon-de. “Hij werkte in het Mathenesser Ziekenhuis, dat lag hier achter het huis aan de Mathenesserlaan. Via de achterdeur, door de tuin kon hij dus zo naar zijn werk lopen. Bij zijn af-scheid als arts kreeg hij deze schouw aangeboden.” Met dit verhaal betreden we het pad van de historie van dit huis. Na de arts was in het pand een aantal jaren Ludwig’s Handels-kantoor gevestigd. De familie Bellaar Spruijt kocht het huis ruim 26 jaar geleden.

Haar eigen methode Na haar studie Nederlands werd Milo Bellaar Spruijt gevraagd om aan de Erasmus Universiteit Nederlandse les te geven aan buitenlandse studenten. “Omdat er geen boeken of ander lesmateriaal voorhanden was, ben ik zelf materiaal gaan ver-vaardigen en zo ontwikkelde ik mijn eigen methode. In 1991 begon ik met ITHA, dat staat voor Intensieve Taaltrainingen voor Hoogopgeleide Anderstaligen. Door de toenmalige in-burgeringsplicht was het een komen en gaan van cursisten

van allerlei nationaliteiten zoals Spanjaarden, Portugezen, Irakezen, Iraniërs en Bosniërs.” ITHA groeide uit tot een gere-nommeerd taalinstituut. Cursisten volgden een zeer intensie-ve taaltraining, vier maanden lang vier ochtenden in de week. Door de gemengde groepen was er veel interactie en leerden ze snel de cultuur, de taal en Rotterdam kennen. “Dat is onze specialiteit, door een actieve benadering de taal aanleren. Naast grammatica en schrijven, oefenen we met de cursisten daarom ook heel actief in het spreken en discussiëren.” Sinds het wegvallen van taaltrainingen bij de inburgeringsplicht, heeft het taalinstituut een andere doelgroep. “We richten ons nu meer op particulieren en kleine groepjes van bedrijven die een korte intensieve cursus willen volgen.”

Op de hoogteAan het eind van ons gesprek vraag ik Milo Bellaar Spruijt wat zij zelf zoal leest om bij te blijven. “Ik lees veel romans en het financieel dagblad om op de hoogte te zijn van de wereld van mijn klanten. En daarnaast lees ik elke week de Donald Duck.”

Bij het afscheid valt mijn oog op een antiek schilderij. Het blijkt het portret van de overgrootvader van de echtgenoot van Milo Bellaar Spruijt, vroeger professor in de wijsbegeerte aan de universiteit van Amsterdam. En zo waakt een Amster-damse voorouder over de taaltrainingen in een Rotterdamse voorkamer.

PIETER BELT AANNieuwsgierig speurt Pieter Loef door het Boulevardgebied, zijn aandacht wordt getrokken door een bijzonder naambordje bij de deur aan de Mathenesserlaan 253, ‘ITHA’ staat er op het bordje en Pieter belt aan.

Milo Bellaar SpruijtFoto: Luci Craamer

8

Ervaring rechtspraktijk zinvol bij creatie van artistiek concept

Klassiek futurismeBij ons in Rotterdam-West woont een fotograaf die enige tijd geleden is doorgebroken bij het lan-delijke en het internationale museumpubliek. Zij heeft bijna zestig exposities op haar naam staan in België, Denemarken, Frankrijk, Ierland, Italië, Nederland en de Verenigde Staten: in Californië, Florida en New York om precies te zijn. Werk van haar is niet alleen aangekocht door particuliere kunstverza-melaars maar ook opgenomen in de collecties van het Museum of Photographic Arts San Diego, Mu-seum Rotterdam en het Rijksmuseum Amsterdam. In de media is Marie Cécile Thijs niet onopgemerkt gebleven. Zet haar naam in je browser en er rollen talloze publicaties over je scherm, bijvoorbeeld in het FD. Dit artikel is wellicht een andere invalshoek om deze kunstenaar te kunnen plaatsen.

Portretten en stillevens uit uw oeuvre ademen op het eerste gezicht de sfeer van Hollandse Mees-ters uit de 17e eeuw. Maar als je wat beter kijkt dan lijkt er heel wat anders aan de hand te zijn. Ik heb u het woord futuristisch horen noemen. Waarom? Mijn werk kan op sommige onderdelen, namelijk de lichtval en een bepaalde statigheid, misschien verwijzen naar onze klassiekers, maar mijn intentie is echt heel anders dan van die generatie schilders. Ik ben bijvoorbeeld helemaal niet bezig met de maatschappelijke statuur van de geportretteerde en al helemaal niet met religieuze of morele verwijzingen die je

vaak aantreft in de 17e eeuw. Ik ben wel geïnteresseerd in deconstructie. Ik bedoel daarmee het ontleden van een be-paalde complexiteit die ik aantref bij mijn modellen. Ik ga hier natuurlijk niet benoemen welke. Woorden schieten daarvoor tekort. Is dat niet het geval, dan kan ik beter meteen stoppen met fotografie en beginnen met schrijven. Ik ben altijd bezig met zoeken naar een abstracte uitwerking. Daar richt ik al mijn aandacht op. Ik maak gebruik van details die je surrea-listisch kunt noemen. Die zouden onmogelijk kunnen bestaan zonder hoogwaardige technologie. Alleen al om die reden is mijn werk futuristisch.

Boulevaarder in Beeld: Marie Cécile Thijs

Girl with White Collar at Table (2009)

9

U was ooit een veelbelovend advocaat met belang-stelling voor de rechtelijke macht. Was dat stimule-rend om een nieuwe weg in te slaan als fotograaf?Als u bedoelt dat mijn werk voor de rechtbank vervelend was om te doen, dan zeg ik nee. Want ik had het daar echt naar mijn zin. Nu geniet ik nog eens extra van mijn werk als fotograaf. Ik heb veel geleerd in de juristerij. Bepaalde manieren van denken en redeneren in dat vak zijn handig bij wat ik zojuist deconstructie noemde. Als jurist moet je vaak dingen uitpluizen en scherp ana-lyseren. Anders ga je keihard onderuit in de rechtspraktijk. Die scherpte heb ik net zo intens nodig in mijn atelier. Denk dus maar niet dat ik romantisch een glaasje wijn voor mijzelf inschenk overdag, zoals sommige mensen van kunstenaars menen te we-ten. Geen sprake van. Ik zet liever een flinke kan water klaar.

Hoe ziet het proces eruit dat u met uw model door-maakt? Wat moeten wij ons daarbij voorstellen?Met levende modellen is de relatie onontkoombaar, zelfs wen-selijk. Dit geldt zowel voor dieren als voor mensen. Een goede relatie tussen het model en mij is essentieel voor het beslissende moment. Ik voel een platonische liefde opwellen voor de kat, de vaas, de bankdirecteur. Is die oprechte liefde manifest, dan is al-

les mogelijk: een totale herschepping van het personage. Begrijp dit goed: juist een vertrouwelijke relatie met het model is nodig om tot de nodige artistieke afstandelijkheid en analyse te komen. De reële persoonlijkheid van mijn model hoeft er dan niet langer toe te doen. Mijn opgave is het scheppen van een totaal nieuw beeld: in mijn atelier, in mijn camera, op mijn beeldscherm, op mijn fotopapier. Zo bezien is de fotografie van het stilleven niet wezenlijk anders dan van het levende model; ik bedoel dus vanaf de fase waarin ik een nieuw beeld creëer.

U sprak zojuist van hoogwaardige technologie waarmee u een futuristisch element van uw werk aanduidde. Over welke technologie heeft u het?Ik ga niet alles verklappen, maar bij sommige van mijn portretten en stillevens speel ik met de zwaartekracht en met de factor tijd. Kijk goed naar wat op mijn foto’s te zien is en probeer jezelf een voorstelling te maken van het realiteitsgehalte. Daarnaast pas ik hoogwaardige digitale technieken toe die nadelen wegnemen van het weglaten van bepaalde filters. Ik heb gekozen voor de Hasselblad-camera, onder andere vanwege het ontbreken daar-in van het moiréfilter. Dit filter, dat standaard in de meeste ca-mera’s zit, gaat namelijk ten koste van de resolutie: je verliest scherpte. Maar dit betekent dan weer wel dat je op sommige

plekken interfererende patronen in het beeld kunt krijgen. Dat is niet mooi. Je ziet dat geworstel van lijntjes weleens op te-levisie als iemand per ongeluk een streepjesoverhemd draagt. Die rommel moet dan netjes worden opgeruimd. Dit is een heel precies en tijdrovend werkje. Ook met het oog daarop besteed ik veel aandacht aan de voorbereiding van de photoshoot. Welke kleding draagt iemand, hoe valt het haar? Het model krijgt hel-dere suggesties van tevoren. De styling, de kleuren, de textuur: dit zijn allemaal elementen waarin ik keuzes maak om tot het beslissende moment te komen.

Uw werk gaat steeds vaker de grens over, tot nu toe uitsluitend in de Westerse wereld; waar blijven de Russen en de Chinezen eigenlijk?Uit Rusland heb ik tot nu toe geen uitnodiging ontvangen om te exposeren, maar wel uit China. Vanaf half november zijn dertig van mijn werken in Shanghai te zien, namelijk op een vestiging van de Italiaanse store and gallery keten 10 Corso Como. Dit is gebeurd op uitnodiging van het Nederlandse consulaat. Zelf was ik nog niet in China geweest. Heel bijzonder dus dat mijn expo in Shanghai de aanleiding werd om dat land voor het eerst te bezoeken. Iemand suggereerde laatst dat ik daar ter plekke portretten en stillevens zou kunnen maken. Dat doen wel meer kunstenaars. Dat is een inspirerende gedachte, al hecht ik ook sterk aan mijn eigen atelier waar alles op zijn plek ligt. Boven-dien: Chinezen zijn vaak heel reislustig, toch? Misschien komen ze mij wel opzoeken in mijn atelier in Rotterdam. Dat is wellicht gelijk ook goed voor onze stad.

Jeroen Deckerswww.mariececilethijs.com

Zelfportret (2015)

Cat with White Collar II (2011)

Citrus and Glass (2015)

10

Angola kent vele gezichten: Diamanten, olie, ritme. Agustinho Neto, dichter en eerste president van een onafhankelijk Angola, formuleerde het zo: “Rhythm in light, Rhythm in color, Rhythm in sound, Rhythm in movement, Rhythm in bleeding cracks of unshod feet, Rhythm in torn nails ripped from flesh, but Rhythm Rhythm ... “.

Het Angolees Consulaat opende op 5 oktober de deuren voor de donateurs van Boulevard om hen welkom te heten. Het idee was om hun ‘nieuwe buren’ te laten zien wat het bete-kent om Angolees te zijn op de Mathenesserlaan.

Twee medewerkers van het Consulaat wezen de gasten de weg door de gangen van het monumentale pand naar de conferentieruimte, alwaar de Consul-generaal van Angola, de heer Clement Camenha, samen met een aantal anderen, ge-zeten aan een lange tafel met Afrikaans tafelkleed, in trotse afwachting was om hun land te presenteren. Aan deze tafel en elders voegde zich eveneens de genodigden en sprekers waaronder WillemJan Droog van Boulevard, Boulevard voor-zitter Erwin Zwijnenburg, bouwhistoricus Thieu Knibbeler (bureau Monumenten & Cultuurhistorie), die in zijn voor-dracht het Consulaatgebouw omschreef als ‘het mooiste ge-bouw van Rotterdam’, economische vertegenwoordigers van Angola Miguel de Sousa Martins en Luter Sambo, en ten slot-te toeristisch vertegenwoordiger Miranda Maas (Ango Tours). Te midden van het publiek waren nog een aantal afgevaardig-den aanwezig van het voormalig Angola Comité, in Nederland opgericht in 1961 om de onafhankelijkheidsstrijd van Angola te ondersteunen.

Afrika op de Mathenesserlaan. Het mysterie van Afrika, de diepte van Afrika. De eerste diplomatieke entiteit sinds lange tijd in het Boulevardgebied. Het Consulaat kocht het gebouw

in 2015 van de gemeente Rotterdam, die het sinds 1998 aan verschillende partijen verhuurde. Vanaf nu heeft het ritme van het gebouw een heel andere wending genomen: het lijkt ons te groeten, welkom, wij zijn hier. Kijk, dit is onze vlag.

Op bezoek bij de buren: alles heeft een ritme

Werkgroep Biz

De Angolese consulaire staf met in het midden de Consul-ge-neraal dhr. Clement Camenha. De (vrouwelijke) Vice-consul staat uiterst rechts. Foto: Dana LaMonda

Foto: Dana LaMonda

11

Terwijl de conferentieruimte zich vult met donateurs van Bou-levard en de ontmoeting tussen ‘nieuwe buren’ een aanvang neemt, opent zich de ervaring voor een nieuwe hartslag die is neergedaald tussen het Albeda College en de Katholieke Ka-thedraal. Na een aantal presentaties ontvouwt zich een calei-doscoop aan kleuren: dansers en trommelaars, met geestdrift in hun ogen en een glimlach die de continenten overbrugt. Ze tonen ons hoe “Rhytm… of unshod feet” kan klinken, terwijl de handen over de djembés vliegen en de hoofden bewegen op het ritme. Een lachend Angolees meisje nodigt Erwin Zwij-nenburg uit tot dans. Hij beantwoordt haar aanstekelijke be-weging en danst mee.

Na afloop wordt er een uitbundig buffet met Angolese cu-linaire specialiteiten opgediend. Boulevard zou eigenlijk om negen uur vertrekken. Maar wanneer de muziek swingt en het buffet warm is, wanneer de drank én de gesprekken vloei-en, wanneer iedereen zich vermaakt, kunnen er magische din-gen gebeuren. Om half elf is het feest nog volop aan de gang. Een aantal Angolezen dansen ballroom stijl vanuit de heu-pen, opgenomen in het ritme van de muziek, terwijl anderen zich bij de Boulevard-buren voegen om kleine geanimeerde gespreksgroepen te vormen. Erwin Zwijnenburg sloeg in zijn

speech de spijker op z’n kop: “Voordat u ons uitnodigde, wis-ten we niet wat we ons bij Angola moesten voorstellen. Maar als we nu voorbij het Consulaatgebouw lopen, zullen we er met een warme glimlach aan voorbij gaan.”

De vlag van AngolaDe nationale vlag bestaat uit twee horizontale banen in de kleuren rood (boven) en zwart, met in het midden een deel van een tandwiel, een ster en een kapmes (alle drie goudkleu-rig). Het rood symboliseert het bloed dat gevloeid heeft voor de onafhankelijkheid van Angola. Het zwart symboliseert Afrika. Het gereedschap symboliseert de industriële arbeiders (het tandwiel) en de boeren (het kapmes), en de ster symbo-liseert het socialisme.

Het ontspannen Boulevard organisatieteam: Hans, Gloria Alyssaa, Jan Willem, WillemJan. Foto: Dana LaMonda.

Wist u dat? • Angola in het zuidwesten van Afrika ligt en is één

van de 54 landen op het Afrikaanse continent. • Het één van de minst dichtbevolkte landen ter

wereld is. • De bevolking 26.165.815 zielen telt en groeit. Het

heeft het op één na hoogste geboortecijfer ter wereld.

• Er een netto toename van 1 persoon per 37 se-conden is.

• Verwacht wordt dat de bevolking verdrievoudigt in minder dan 50 jaar.

• Het in meerderheid een Christelijk land is: 50% katholiek, 30% protestant.

• 1 à 2% van de bevolking soennitische moslim is. • Portugees de officiële taal is. • Ongeveer 70% van de bevolking onder de 24 jaar

oud is. • Het een Portugese kolonie was van 1575 tot 1974,

behalve van 1641 tot 1648, toen waren de Neder-landers kort de baas.

• De onafhankelijkheidsoorlog van 1961 tot 1974 was.

• Het Angola Comité, opgericht in 1961 in Neder-land, een belangrijke ondersteunende factor was bij de onafhankelijkheidsstrijd van Angola.

• De burgeroorlog van 1975 tot 2002 was. • Pas na 2002 de opbouw eindelijk kon beginnen. • De naam van Angola afgeleid is van het Kimbun-

du, het woord voor koning.

Foto: Floor van Dongen

Foto: Floor van Dongen

12

Sint Maarten in het café

Sint Maarten eindigde dit keer voor veel kinderen aan de bar. Na een uurtje langs de huizen lopen, veel gezang en nog meer snoep, was de chocolademelk of Fristi in café De Rijke en de Wit meer dan verdiend. Ouders konden nog even napraten, opwarmen en de laatste ontwikkelingen in de buurt doornemen.Kids Boulevard had voor Sint Maarten de buurt als vanouds weer voorzien van een pompoen op een A4 om voor het raam te han-gen. Het was erg leuk dat veel bewoners het leuk vonden hier weer aan mee te doen en wat lekkers voor de kinderen in huis hadden gehaald. Sommigen huizen hadden zelfs een echt kaarsje met pom-poen voor het raam gezet. Dit jaar was er ook weer een aantal nieuwe bewoners met jonge kinderen bij dat meeliep; welkom in het Boulevard gebied!

Wat gaan we volgend jaar doen? Gepland staan weer een echte vrijmarkt voor kids op het Heemraadsplein met Koningsdag, een tennisclinic en een bezoek aan zoiets als de Kunsthal. Wil je op de hoogte blijven en heb je kids tussen de 3 en 12 jaar? Meld je aan bij de groepsapp, door een bericht te sturen naar 0655304978.We zoeken overigens nog een paar ouders die het leuk vinden om een paar uur per jaar mee te helpen met de organisatie. Leuk om de buurt te leren kennen en de kids zijn jullie eeuwig dankbaar. De glimlach van een kind maakt het lastig om het excuus van “ik heb het erg druk” vol te houden, is toch de ervaring. Schroom dus niet en stuur even een appje naar 0655304978 als je mee wilt helpen!

Van het bestuurRuime steun van donateurs voor nieuw elan Boulevard

De donateursavond was met 35 donateurs gezellig druk. Nadat het bestuur decharge was verleend op de financiën 2016 lichtte voorzitter Erwin Zwijnenburg de uitslag van de enquête toe. Met 27 ingevulde formulieren viel de response wat tegen, die bleef ruim onder de 10%, en daarmee kun-nen geen algemene conclusies worden getrokken.

Als belangrijkste functie van Boulevard wordt de zorg voor de veiligheid en leefbaarheid van de buurt gezien. Op een 2e en 3e plek was er de brugfunctie naar gemeente en het bie-den van een verbindingsplatform. Best gewaardeerde media zijn de uitnodigingskaarten, het Boulevard Magazine en de nieuwsmails. De vraag aan welke onderwerpen Boulevard snel aandacht zou moeten besteden, leverde geen eenduidig antwoord op. Verkeersveiligheid werd door vijf personen ver-meld. De animo om een rol in de organisatie van Boulevard te nemen, was buiten de mensen die al actief zijn, beperkt. De antwoorden bevestigden het bestuur dat de donateurs Boulevard zien als een waardevol platform dat in positie komt als de leefbaarheid van het Boulevardgebied daartoe aanleiding geeft. Echter, nu dat het goed gaat met het Bou-levardgebied is er geen gemeenschappelijke opgave die de donateurs verbindt. Het geopperde idee om de stichting op te heffen, werd niet gesteund. Maar het langzaam teruglopend

aantal donateurs en de lage response op deze enquête waren onverbloemd signalen van verminderde vitaliteit en dus een ongewisse toekomst. Het bestuur heeft de afgelopen vier jaar naar oplossingen gezocht maar die niet gevonden. Vandaar dat ze in de donateursvergadering haar positie beschikbaar heeft gesteld. Daarmee wil ze ruimte aan anderen geven om op een vernieuwende manier de schouders onder Boulevard te zetten. WillemJan Droog, Jan Willem de Laive, Hans van Dam en Rob de Moes hebben een werkgroep opgericht die met ideeën komt voor een nieuw elan met bijpassende in-vulling van bestuurlijke posities. Namens het bestuur hebben Koos, Riitta en Leo aangegeven eventueel weer in bestuur te kunnen terugkeren als dat nodig is. Erwin zal vanwege zijn werk, zijn functie als voorzitter definitief neerleggen. Totdat een nieuw bestuur aantreedt, blijft het bestuur demissionair actief. Alle suggesties en bijdragen voor vernieuwing zijn van harte welkom: wjdroog@gmail.com

Werkgroep Kids

13

Freule Fran: Werken met je hartLiefdevol vertelt Francella Hakvoort over haar klantenkring, ouderen, veelal nog thuiswonend, waar zij als Freule Fran gezelschapsdame voor is. Gezelschapsdame is een breed begrip, met som-mige mensen gaat ze naar musea, anderen uit wandelen. Indrukwekkend vond ik haar verhaal dat ze vier maanden bij iemand was, vijf dagen op, vijf dagen af, 24 uur per dag. Aanwezig zijn is dan belangrijk, er voor iemand zijn. Goed en lekker koken voor haar klanten is zeker zo belang-rijk en maakt deel uit van haar werk als gezelschapsdame. Werken met je hart, dat komt bij mij op als ik naar het passievolle verhaal van Francella luister.

Dit is leuker!Francella, of Freule Fran is niet al haar hele werkende leven een Freule geweest. Tot haar 46e was zij meer een carrière-tijger als Human Resources Manager o.a. bij DSM en Fokker. Naast deze baan zocht ze meer naar een maatschappelijk sociale invulling en werd vrijwilliger in een verpleeghuis voor één avond in de week. Bij een lieve demente dame. Het besef kwam gestaag: dit is veel leuker! In een gesprek met de activiteitenbegeleider bleek er een vacature te zijn. Het gesprek met manlief Hans verliep stroever. Een succesvolle carrièrevrouw met een goed salaris en mooie auto wordt part-time activiteitenbegeleidster in een verpleeghuis. Dat was voor hem even wennen.

SpannendIn de jaren die volgden, werd duidelijk dat het individueel contact onderhouden met ouderen haar beter lag. Voor haar vijftigste verjaardag kwam de tweede ommezwaai: de start van haar eigen bureau, Freule Fran. Wel getrouwd, niet van adel. Maar de naam straalt een terechte klasse uit. Haar echtgenoot was inmiddels ook enthousiast, en ontwierp flyers, briefpapier (ouderwets klassiek) en het visitekaart-je. Iedereen uit haar omgeving vond het wel bij Francella passen en verwachtte een andere koers, maar een gezel-schapsbureau dat was spannend. Klanten kwamen niet zo-maar. Haar lieve buurvrouw Angelique, reumatoloog, bood aan om op de reumabeurs Freule Fran onder de aandacht te brengen. De eerste klant werd een feit. Via via blijven klanten komen.

Steeds langer thuisDoor de jaren heen heeft Francella boeiende klanten ont-moet in een wisselende dynamiek en aanbod. Wel is nu een feit, dat mensen steeds langer thuis blijven wonen en ge-zelschap zich uitbreidt naar 24 uur. Dit is voor de mensen heel prettig, maar soms ook heel moeilijk. Kinderen kunnen deze zorg in beperkte mate bieden. Een persoonsgebonden budget biedt ook mogelijkheden om een gezelschapsdame als Freule Fran in te huren en gezamenlijk met thuisorgani-saties ouderen de gelegenheid te bieden in hun vertrouwde leefomgeving te blijven.

Aandacht en warmteOnlosmakelijk bij dit vak hoort dood en afscheid nemen. Haar kracht hierin is professioneel te blijven, waarbij toch ook op momenten de emotie een rol speelt. Zeker bij het afscheid nemen van een oudere heer met wie Francella drie jaar wekelijks ging wandelen. Er zijn voor ouderen betekent ook dat je wel aandacht en warmte biedt, maar zonder alle zorgen mee naar huis te nemen. Ouderen geven je het ver-

trouwen in hun leven te komen. Vertel me wie je bent, en ik loop een eindje met je mee. Een uitspraak van de schrijfster Connie Palmen die volgens Francella bij haar werk past. Ook de kinderen van de ouderen zijn belangrijk in het maken van keuzes wie zij in het huis van hun ouders toelaten. Familie-banden, de omgang met elkaar en het er voor zowel de ou-deren alsook de zorgende kinderen zijn, dat is waar zij met hart en ziel voor gaat. Ooit zei een goede vriend: Als ik later oud ben, kom je mij dan ook gezelschap houden? Freule!

www.freulefran.nlRelinde Noordegraaf

Francella Hakvoort

C O

L O

F O

N

14

Blvd verschijnt (indien redactieteam compleet) twee á vier keer per jaar. Het blad informeert, enthousiasmeert en verbindt bewoners & bedrijven om en rond het gebied van Stichting Boulevard. Bewoners zijn van harte uitgenodigd bijdragen te leveren. Het copyright berust bij Boulevard. Reproductie na toestemming.

MissieStichting Boulevard is er voor iedereen die begaan is met leven, wonen en werken op de Mathenesserlaan, Heemraadsplein en –singel en is alert op verstoringen van het woon- en werkklimaat in het Boulevardgebied, bindt ondernemers en bewoners en ontsluit culturele initiatieven in Delfshaven.

Redactie: Redactieadres: redactieboulevard@gmail.com.Geplande volgende (lente)editie: mei 2017. Alle kopij en ideeën zijn welkom en kunnen worden verzonden naar het adres van de redactie.

Website: Alle informatie is ook terug te vinden op de website van Stichting Boulevard: www.boulevardrotterdam.nl.

Foto omslag: Luci Craamer

Teksten uitgave: Jeroen Deckers (Boulevaarder in Beeld), Ada Hill (Boulevard Kids), Pieter Loef (Achter de Voordeur en Pieter belt aan), Rob de Moes (Kunst en cultuur op de Boulevard, Café Rijke en De Wit), Relinde Noordegraaf (Freule Fran), Nico Haasbroek (Column)Eindredactie: Landa Endlich en Marije Huijssen

Vormgeving en drukwerkbegeleidingMariël de Vos

Belangrijke TelefoonnummersMeldpunt overlast (drugs, prostitutie, burengerucht)010-2760000 / meld.overlast@delfshaven.rotterdam.nl

Klachtentelefoon Buitenruimte(Roteb, reinigingspolitie, graffiti, grofvuil)0800 1545 / 14 010Politie (spoedeisend)112Politie (niet spoedeisend)0900 8844Meld Misdaad Anoniem0800-7000 (gratis) / www.meldmisdaad.nlGemeente Rotterdam14 010 / www.rotterdam.nlAlgemeen storingsnummer gas en stroom 0800-9009 (gratis) / www.gasenstroomstoringen.nl

Recept BoulevaarderGingerbread Zo vlak voor de kerst ben je rijkelijk laat met het maken van een christ-maspudding. Tenzij voor volgend jaar. Een originele pudding moet rijpen, eind november starten is een mooie tijd. Enfin, een sneller feestelijk recept is gingerbread. Als mannetje, ster of ander kerstmateriaal. De langste tijd die je hiermee kwijt bent, is het wachten. En mogelijk ook het versieren, afhan-kelijk van je eigen handigheid, of als de kids helpen. Voor het versieren kan je natuurlijk zelf glazuur maken, maar smokkelen met een topping uit een pakje met spuitmond is in drukke tijden zeker geen overbodige luxe! Leuke bijkomstigheid is dat gember een remedie is tegen misselijkheid. Vraag blijft natuurlijk of dit ook geldt als het in koekjes verwerkt zit. Misschien is maat houden dan een beter idee.

Ingrediënten koekjes500 g bloem225 g boter160 g bruine basterdsuiker160 g stroop1 ei1 dooier1 eetlepel gemberpoeder

1 eetlepel koekkruidenSnuf zoutIngrediënten glazuur1 eiwit1-2 tl citroensap250 g poedersuiker

BereidingMeng boter, suiker en stroop. Voeg het ei en de dooier toe. Meng bloem, gember, koekkruiden en zout apart. Voeg dit in delen aan het botermengsel toe. Maak van dit, plakkerige, deeg plakken en pak ze in vershoudfolie. Mi-nimaal 4 uur in de koelkast laten rusten. Na 4 uur verwarm je de oven voor op 160 graden (elektrisch). Het deeg rol je uit op een met bloem bestoven werkplek. Nu kun je de koekjes uitsteken en vervolgens 16 minuten in de oven bakken. Klop voor het glazuur het eiwit met citroensap stijf. Voeg al kloppend geleidelijk de poedersuiker toe. Schep dit glazuur in een spuitzak en versier het gingerbread. Eet smakelijk!

Relinde Noordegraaf - Heemraadssingel 54

We heten u van harte welkom op vrijdag 23 december vanaf 12.00 uur bij de eer-ste kleine en huiselijke (kerst)markt in de mooie danszaal van Balletschool Staluse Pera, aan de Heemraadssingel 235, het is overdekt en dus droog, warm en erg ge-zellig! Op deze kerstmarkt krijgen kunste-naars de mogelijkheid om hun kunstwer-ken te koop aan te bieden. Onder andere etsen, foto’s, sieraden & stenen, vintage,

design en meer. Een leuke gelegenheid om een mooi kerstcadeau voor je familie of vrienden te kopen! Onder genot van een lekker kopje kof fie of thee met een koekje en later op de middag ook een glaasje fris, bier of wijn. En terwijl er leuke muziek door de boxen klinkt, wordt het nog gezelliger! Heeft u nog vragen of suggesties, of mocht u ook nog mee willen doen met een kraam/tafel, stuur dan een mail naar dancefloor235@hotmail.com

Heb je ook zin om op dé ultieme party-avond van het jaar, op zaterdag 31 december 2016, het nieuwe jaar 2017 met je vrienden in te luiden op een feestelijke manier en wil je graag swingen op de bekende ‘Four on the Floor’ discobeats? Bestel dan kaarten voor het Ouden Nieuwjaarsfeest in de prach-tige danszaal van Balletschool Staluse Pera voor € 10,- per persoon. Het feest begint om 22.00 uur en luiden we het 12 uurtje in met heerlijke bubbels! Kaarten bestellen kan via dancefloor235@hotmail.com of 06-41456631

Jesse (13)Heemraadssingel 288b

15

Boulevard Kids…. Ada Hill in gesprek met Jesse Loef (13)

Jesse woont met zijn ouders aan de Heemraads-singel 288b, samen met zijn ouders Pieter Loef en Marga Loef-Zwirs.

Hoe is het om aan de Heemraadssingel te wonen?“Ik geniet altijd van de seizoenswisselingen. Prachtig die bo-men aan de singel. Drie winters heb ik ook op de singel kun-nen schaatsen.”

Welke basisschool bezocht je en welke vervolg op-leiding?“Ik zat op de Vrije School ‘Vredenhof’ in Kralingen. Nu zit ik op de ‘Havo voor Muziek en Dans’ op het Kruisplein. Hierna zou ik naar Muziek theater van Codarts kunnen gaan.”

Bespeel je ook een instrument?“Ja, ik speel een beetje piano en ik zing er soms bij. Dansen en bewegen doe ik heel graag. Van mijn 11e tot 12e jaar speelde ik de hoofdrol van Pluk in de musical ‘Pluk van de Petteflet’, van een boek van Annie M.G Smith. We traden op in het Oude Luxor theater en we gingen op tournee met optredens door heel Nederland met overal volle zalen.”

Welke sporten beoefen je?“Ik zit op boogschieten bij USV. Verder voetbal ik graag met vrienden of soms met mijn vader. Hier op de singel maar liever op de Mullerpier.”

Wat is je lievelingseten?“Pizza, Schnitzel en het aller, aller lekkerste vind ik Tiramisu. Dit dessert kan ik zelf klaarmaken. Mmmm, ik denk dat ik het vandaag ga maken.

Heb je een favoriet TV programma?“Nou ik kijk geen TV, maar op Youtube kijk ik Roadtrippers. Ik ben heel actief met Youtube en Netflix. Mijn favoriete You-Tube kanaal is ‘Dagelijks Haadee’. Ik heb een eigen licentie op mijn Youtube kanaal met mijn logo JL . Er staan al twaalf video’s op dit kanaal. Er staan ook ‘vlogs’ op. Dat zijn video’s van een stukje uit mijn leven.”

Terwijl Jesse trots zijn video opnamestudio op zol-der laat zien, vraag ik hem “welke onderwerpen kies je?”“Bijvoorbeeld ‘Een dag op vakantie’ of ‘Mijn gekste voorwer-pen in huis’. Dan laat ik ze een gipsafdruk zien van mijn gebit, van voordat ik deze beugel kreeg, of mijn Bert & Ernie schaar en het poppetje Pikachu. In elk geval is humor het hoofdthe-ma. Kijkers kunnen er ook op reageren via de Q&A - Questi-ons en Answers.”

Indrukwekkend Jesse, en zo te horen verveel je je nooit. Weet je al wat je later wilt worden?“Zanger, maar niet zo’n Justin Bieber dat lijkt me erg beklem-mend met al die fans.”

Wat zou je in de wereld graag anders willen?“Geen oorlogen meer, maar wereldvrede.”

TIPS OM MEE TE DOEN IN MIDDELLANDBij het herlezen van de stukjes die ik de afgelopen tijd voor Boulevard heb geschreven, valt mij een komische ontwikkeling op: van zeurende burger tot optimistische ‘stadmaker’. Het begon met klagen over het lawaai dat de brug veroorzaakte en verbazing over betonnen ballen voor mijn deur. Vervolgens liet ik u weten hoe ik me in mijn buurt en de stad wilde gaan verdiepen (‘urban in 2015’). En het stadium waarin ik inmiddels ben beland, is dat van ‘happy infiltrator’, vroeger zou dat misschien omschreven zijn als vrolijke activist. Ik bedenk gewaagde plannen, bijvoorbeeld om van een deel van de Mathenes-serlaan een winkelwandelgebied te maken (wat anders dan ik verwachtte opvallend veel instemming kreeg) en ik riep Boulevard-lezers op om na te denken over investeren in Middelland.

Mijn rol als De Middellandman bevalt mij ondertussen zo goed dat ik voorlopig nog even door wil gaan met mijn pogingen om aan de verandering en verbetering van onze wijk bij te dragen. Zo hadden we gisteravond een bijzon-dere bijeenkomst over publiek vastgoed. Geïnspireerd door de schrijvende architect Piet Vollaard vroegen we ons af hoe we in de toekomst het best met de woningen en gebouwen in Middelland om zouden kunnen gaan. Een verslag daarvan is te zien via www.periscope.tv/TT-MMM010

Mensen maken de stad. Dat is wat er nu ook in Middel-land gebeurt. Wilt u ook mee doen, dan heb ik gratis een lijstje tips voor U:• Ga eens koffie drinken bij de Urban Espresso Bar

West (Nieuwe Binnenweg hoek Claes de Vrieselaan) of Espresso Dates (Middellandplein) en maak een praatje met uw buurtbewoners.

• Spreek eens af met uw buren om het over de zorg voor elkaar te hebben.Wilt u uw ouder wordende bu-ren wel helpen en zo ja op wat voor manier? Onder het motto: ’Wie wast de billen van de buurman.’

• Kijk naar het TV programma Tegenlicht van de VPRO op zondagavond. Dat gaat over de toekomst en hoe

mensen overal ter wereld in steden het heft in eigen hand nemen. Er is ook een meet-up in Rotterdam. Google daarvoor de woorden Tegenlicht Meet Up.

• Leg contact met buurtbewoners via uw hond. Wij ge-bruiken een app en vragen hoe laat hond X met onze hond wil spelen. Dat leidt tot bijzondere ontmoetin-gen, vaak in het donker op de singel.

Er zijn interessante boeken over de nieuwe manier om met de politiek en de stad om te gaan:• Verandering van tijdperk. Nederland kantelt. Jan Rot-

mans (Aeneas)• Tegen verkiezingen. David Van Reybrouck (De Bezige

Bij)• Het nieuwe stadmaken. (Trancity en Valiz)• De stad die de toekomst maakt, het Eindhoven van

Rob van Gijzel.• Hans Horsten. (Lecturis Eindhoven)

Gelukkig 2017.

Nico HaasbroekDe Middellandman

Nico Haasbroek was ondermeer buitenland-correspondent, oprich-ter en hoofdredacteur van RTV Rijnmond en hoofdredacteur van het NOS Journaal. Hij do-ceerde een aantal jaren aan de Universiteit van Amsterdam en recent is zijn nieuwste boek Ni-co’s Nieuws verschenen (www.nicohaasbroek.nl). Hij woont op de Mathenes-serlaan en is altijd op zoek naar een nieuw verhaal.

N I

C O

’S C

O L

U M

N