België-Belgique P.B. BC 30233 11de jaargang nr.2 - juni/juli/augustus 2011 ... · 2019. 9. 17. ·...

Triatlon vanuit de gevangenisEen gesprek met mentalist Gili

Op de biecht bij een triatleet

De kunst van snel

wisselen

v.u.

Joh

an D

ruw

é - D

iest

sest

eenw

eg 4

9 –

3010

Kes

sel-L

o

driemaandelijks tijdschrift van de Vlaamse Triatlon en Duatlon Liga vzw11de jaargang nr.2 - juni/juli/augustus 2011 - Erkenningsnummer P309624

stop&goBelgië-Belgique

P.B.9099 GENT X

BC 30233

2 GEEF JE DROMEN MEER KANSEN

VERTREK JE NAAR

LANZAROTE OM

TE TRAINEN?

JE WINT350.000€

Ad_Lotto_Triathlon2_17x24_NL.pdf 1 10/03/11 10:17

3

Inhoud

10

16

30 38 43Colofon11de jaargang nr. 2 - juni/juli/augustus 2011. Periodiek tijdschrift van de Vlaamse Triatlon en Duatlon Liga. Niets uit deze uitgave mag gepubliceerd worden zonder toestemming van de redactie. Vaste redactieleden: Sofie Dely, Stefaan Depaepe, Stijn Demeulemeester, Reinout Van Schuylenbergh en Bart Vlaeminck Coverfoto: De herenreeks in de ETU Junior Cup te Zwevegem 2011 (foto Stijn Audooren) Fotografie: Sofie Dely, Stefaan Depaepe, Jim de Sitter, Eddy Senecaut, Stijn Audooren Voorwoord: de foto op pag. 4 in de linkerkolom werd gemaakt door 3athlon.be in Sint-Laureins 2010 Redactieadres: VTDL - Diestsesteenweg 49 - 3010 Kessel-Lo - T (016)47 49 32 - E [email protected] - http://vtdl.triathlon.be Lay-out en druk: Kliek Creatieve Communicatie Abonnementprijs 2011: 20 euro Verantwoordelijke uitgever: Johan Druwé

4 | Voorwoord 5 | Kort & BONDig 9 | Vraag & antwoord 10 | Warming up De voorbereiding van een wedstrijd

16 | The Matrix Justitie als een parallelle wereld, het verhaal van ex-gedetineerde en triatleet Filip Meert

22 | ODS De nieuwe kandidaten van Over de Streep

28 | Close-up 30 | Wissel De kunst van snel wisselen

36 | Column Triatlon raast

38 | The 6th sense Een gesprek met mentalist Gili

43 | Triatlonisme Pastoor en triatleet Maarten Pijnacker

4

Voorwoord

Nieuw seizoen van startHet nieuwe seizoen werd op 1 mei geopend met een oude traditie; het Belgisch

kampioenschap ploegentriatlon en -duatlon. Ondanks grote tegenslag de dag voordien, hadden de organisatoren van TriGT er toch alles aan gedaan om voor een vlotte en veilige wedstrijd te zorgen. Het was mooi om zien dat zowel ploegen met recreanten als topploegen het beste van zichzelf gaven op deze zonnige dag. Het is een dag om de nieuwe kledij te showen, de nieuwe teamleden beter te leren kennen, de groepscohesie te versterken en de sponsors in het voetlicht te plaatsen. Ook de liga is dit jaar sterk gestart met een ledenaantal dat blijft groeien, enkel de doelgroepen dames en jeugd blijven een probleem. Onze sport heeft nochtans vele troeven om jong en oud voor de 3 basissporten te winnen maar helaas ook enkele zwaktes: te weinig beschikbaar zwemwater met als gevolg dat veel clubs een tijdelijke ledenstop doorvoeren, te hoge instapdrempel, te weinig omkadering van trainers of jeugdcoördinatoren, … Er is dus nog werk aan de winkel. Sinds enkele jaren werkt de liga aan goede structuren en een open, transparante werking. Als topsport- en breedtesportfederatie hebben we ervoor gekozen om ook te werken aan een langetermijnvisie. Dit vraagt tijd, inzet en moed en het resultaat is niet altijd direct zichtbaar. Als voorbeeld zijn er de nieuwe sportreglementen waar hard is aan gewerkt door onze Technische Commissie maar door de vele, laattijdige veranderingen van de ITU waren de reglementen pas vlak voor het seizoen klaar.We hebben ook de contacten en samenwerking met onze Waalse collega’s nauwer aangehaald. Dit moet leiden tot een verbeterde werking van onze nationale federatie en kwalitatief betere wedstrijden, technical officials, ... Op sportief vlak hebben we dit jaar alvast een goede start genomen met o.a. Frederik Van Lierde, Sofie Goos, Tine Deckers, … Voor het Olympisch programma is de 8e plaats van Katrien Verstuyft op de World Cup in Monterrey (MEX) een echte opste-ker. Ook de junioren doen het goed (Limerick, Doornik, Brno). We rekenen momenteel op Peter Croes, Katrien, Simon De Cuyper en Bart Aernouts voor een deelname aan de Olympische spelen in Londen. Onze sport heeft nood aan Olympiërs om over voldoende uitstraling en middelen te kunnen blijven beschikken. De federatie is ook trots om te melden dat we dit jaar maar liefst drie internationale ETU-wedstrijden in huis hadden: de Jeugdcup in Doornik & Zwevegem en de ETU Cup te Brasschaat. Op wedstrijden als deze kunnen onze atleten internationale ervaring opdoen. Ik zou hier ook een lans willen breken voor de sprint duatlon/triatlon en aflossingstriatlon en vraag aan organisatoren om ook in deze nieuwe, spectaculaire, mediagenieke en toegankelijke wedstrijdvorm te willen investeren. Ik hoop dat de atleten, organisatoren, officials en vrijwilligers veel vreugde, voldoe-ning en sportief succes mogen vinden in onze sport.

Johan DruwéVoorzitter VTDL/BTDF

laagste prijs garantie

verzeker-je-online.be

5

Kort & BONDig

ITU en Powerman samen in zee, of eerder samen op pad

Begin mei werd aangekondigd dat er terug een Powerman zal georganiseerd worden onder vleugels van de Internationale Triatlon Unie; met name het Wereldkampioenschap duatlon lange afstand te Zofingen. Powerman is een commercieel circuit (cf. Ironman) dat zich uitsluitend richt op duatleten en ook in België is er een wedstrijd die tot dit circuit behoort; met name de Powerman in Geel (7/8/2011). De duatlon in het Zwitserse Zofingen (4/9/2011) staat bekend als één van de prachtigste maar ook zwaarste parcours (10km/140km/30km) binnen het duatloncircuit. Meer info via www.triathlon.org of www.powerman.org

TOPsPOrTTopsportprestaties

De VTDL-topsportkern ging dit jaar goed van start met de atleten binnen het Olympische programma maar ook bij de jeugd. - ETU Cup Antalya (TUR) op 3 april:

Katrien Verstuyft – 11e plaats- ETU Cup Quarteira (POR) op 9 april: Katrien Verstuy-

ft – 8e plaats (Katrien duikt hiermee voor de eerste maal in de top 100 van de ITU-wereldranglijst)

- EK duatlon voor junioren te Limerick (IRL) op 17 april: Stijn Noens en Jelle Geens behalen respectievelijk een 4e en 5e plaats

- ETU Junior Cup Doornik op 30 april: Charlotte Deldaele en Ine Couckuyt behalen er respectievelijk de 3e en 4e plaats

- World Cup Monterrey (MEX) op 8 mei: Katrien Verstuyft – 8e plaats (Katrien versterkt haar wereldranglijst en komt op positie 63)

- ETU Junior Cup Brno (CZE) op 21 mei: Charlotte Deldaele – 10e plaats, bij de heren schit-terden Jelle Geens, Niels Ost, Wannes Swinnen en Lukas De Jonghe op respectievelijk de 4e, 6e, 10e en 11e plaats

- ETU Junior Cup Zwevegem op 29 mei: Charlotte Deldaele knap 2e en Sofie Rubbrecht op een 5e plaats. Bij de heren behaalde Marten Van Riel een knappe 2e plaats

- ETU Premium Cup Brasschaat op 29 mei: Binnen het ijzersterke deelnemersveld pakken vooral Simon De Cuyper (14e pl) en Katrien (16e pl) belangrijke ITU-punten

- WCS in Madrid (ESP) op 5 juni: Katrien behaalt op één van de zwaarste WCS-parcours een mooie 30e plaats en sprokkelt zo belangrijke punten voor kwali-ficatie voor de Grand Final in Beijing op 11 september

- Continental Cup in Ixtapa (MEX) op 28 mei: Na een blessureperiode behaalt Peter Croes een knappe 8e plaats in het hete Ixtapa

- European Cup in Cremona (ITA) op 12 juni: Peter Croes behaalt door zijn 9e plaats belangrijke pun-ten voor de kwalificatie voor Londen 2012Rich Cruse/ITU, WC Monterrey 2011

6

Test je talent: Triatlon, ook voor u!Vijf jeugdclubs hebben reeds in het voorjaar een “Triatlon: Ook voor U!”-testmoment georga-niseerd. Sommige atleten hebben hun record verbroken en zo hun plaats voor de Vlaamse Talentdag in het najaar verzekerd. Op deze Vlaamse Talentdag krijgt men de kans om geselecteerd te worden voor het VTDL- jeugdproject onder leiding van de 4 jeugdtop-sporttrainers (Luc Van Lierde, Kathleen Smet, Mia Dobbeni en Wim Janssens).

Wie zichzelf dus wil testen, tijden van vorig jaar wil vergelijken of een plaats op de Vlaamse Talentdag wil verzekeren, kijk dan vlug op de VTDL-website (link ‘Triathlon: Ook voor U!’), be-kijk de data en schrijf je in! Iedereen kan hieraan deelnemen en verkrijgt nadien een vernieuwde T-shirt, diploma en gratis advies.

JEUGD

Eindhappening 2011

Op zaterdag 22 oktober 2011 wordt door de VTDL een eindhappening georganiseerd om zowel de lau-reaten van de jeugdrankings te bekronen, maar ook om samen met vrienden en familie een sportieve namiddag te beleven na het seizoen. Place to be is het Blosodomein in Hofstade.

Er wordt gestart met een actief programma: een niet-competitieve duo-challenge met een ‘adventure-race’ die op maat is van elke sportieveling. Activiteiten zoals fietsen via pijltje-bolletje, oriëntatielopen, run&bike en speciale opdrachten staan op het programma. Plezier, uitdaging & vriendschap staan hier centraal en iedereen is welkom, dus ook niet-leden.

Aansluitend is er prijsuitreiking voor de laureaten van de 3 jeugdrankings (zwemlopen, triatlon en duatlon). Wie als gelicentieerde 3 wedstrijden binnen dezelfde ranking heeft afgewerkt, krijgt een naturaprijs en mag ook gratis deelnemen aan de vol-ledige eindhappening. Hou de VTDL-website in de gaten voor meer info!

De jeugdwedstrijd in Zwevegem 2011 (foto Stijn Audooren)

7

sportkampen

Omdat de liga haar sportkampen wil openstellen voor iedereen (van ervaren tri/duatleet tot abso-lute nieuweling) werken we dit jaar samen met de Vlaamse sportfederatie SPOKA. SPOKA staat voor SPOrtKAmpen en verzamelt alle sportkampen die georganiseerd worden door Vlaamse sportfede-raties. Wie wil deelnemen aan een VTDL tri- en duatlon- sportkamp kan dus terecht in Oudenaarde (11 t.e.m. 15 juli) of Herentals (22 t.e.m. 26 augustus).

Elke sportieveling die probleemloos 100 meter kan zwemmen (met of zonder triatlonervaring) en die geboren is tussen 1994 en 1999 kan deel-nemen. Vrienden die geen lid zijn maar toch willen mee sporten, zijn zeker welkom. Er zal gewerkt worden in verschillende niveaugroepen per discipline. Een racefiets of wetsuit zijn zeker geen voorwaarde om te kunnen deelnemen (gewone fiets mag ook). Inschrijven kan via de VTDL-website (link jeugdsport) of via www.spoka.be

De VTDL organiseert dit jaar opnieuw 2 tri- en duatlonsport-kampen te Oudenaarde en Herentals voor jongeren geboren

tussen 1994 en 1999 (foto KTT)

8

rutger Beke stopt met triatlonEind mei verkondigde Rutger Beke (33, team Uplace) dat hij definitief stopt met triatlon “om een nieuw hoofdstuk in zijn leven op te starten”. De beslissing kwam na enkele tegenvallende seizoenen maar ook mentaal was de triatleet op. Na 8 jaar professioneel triatlon op de lange afstand, kijkt Rutger vooral met trots terug op zijn schitterende 2e plaats in de Iron-man (IM) van Hawaï in 2003, maar ook op overwin-ningen van IM in Arizona (2007), Cozumel (2009) en de halve IM in Monaco (2005). De VTDL wenst Rutger te bedanken voor wat hij voor onze sport heeft bete-kend en hoopt dat hij op de een of andere manier bij triatlon zal betrokken blijven.

Dameseditie zoekt vrouwelijke schrijvers De volgende editie van stop&go wordt volledig ge-wijd aan dames & tri/duatlon. Daarom is de stop&go-redactie dan ook op zoek naar schrijvende dames die zich voor deze editie wensen te engageren. Je wordt ingeschakeld in de redactieraad en kan op pad gaan om interviews/foto’s aan te leveren voor publicatie.

Wie interesse heeft of leuke ideeën/tips, mag zich wenden tot [email protected].

GeboorteHet is blijkbaar een heel vruchtbare periode onder de tri- en duatleten maar ook binnen het VTDL-korps zijn we blij te melden dat topsportcoördinator Reinout Van Schuylenbergh & Kathleen Sterckx op 1 mei geboorte hebben gegeven aan Tom, het broertje van Jef Van Schuylenbergh. Wij wensen hen en alle anderen veel fijne momenten, geluk & sportieve carrières toe.

Mobiele VTDL-shop

Atleten die VTDL-waardebons willen inruilen of nationale kledij/gadgets wensen aan te schaffen (zie VTDL-website, link Shop), kunnen terecht op het ver-deelpunt of via de mobiele VTDL-shop. Deze shop zal aanwezig zijn op volgende wedstrijden:- 2/07/2011 – Sint-Laureins (triatlon)- 3/07/2011 – Kortrijk (triatlon)- 21/07/2011 – Kapelle-op-den-bos (triatlon)- 15/08/2011 – Izegem (triatlon) - 21/08/2011 – Zwevegem (jeugdzwemloop)

Nieuwe VTDL-medewerker

Wim Janssens is sinds 1 april werkzaam bij de VTDL als jeugdtopsporttrainer (vervangt Marc Herremans voor de regio Antwerpen) en werd vanaf 2 mei ook deeltijds ingeschakeld als admi-nistratief medewerker. Wim zal vooral Kevin Vos en Sofie Dely ondersteunen in hun administra-tieve taken. Tot zijn takenpakket behoort o.a. de permanente updating van rankings, het opvolgen van clubsubsidies en wedstrijdfacturatie. Wim kan bereikt worden via [email protected].

VarIa

9

Antwoord

Wim Janssens, jeugdtopsporttrainer VTDL & zwemcoach Stijn Demeulemeester, sporttechnisch coördinator jeugd & recreatie VTDL:Eerst en vooral is het belangrijk om aan de basisuit-houding te werken door rustig en gecontroleerd te zwemmen. Zo krijgt men ook de kans om de adem-halingstechniek te trainen. Vaak komen atleten in problemen met hun ademhaling omdat men dikwijls te intensief bezig is.Het zou een streefdoel moeten zijn voor de zwem-mer om elke 3 slagen te komen ademen, dit is niet alleen goed voor een meer complete slag maar zo dwingt men zichzelf ook tot rustig(er) zwemmen en kan men de ademhaling meer controleren. Dit vraagt niet enkel een goede longinhoud en conditie maar ook zekere (ademhalings)technieken. In het begin vlot dit niet zo snel maar volhouden en rustig zwemmen is de boodschap om er op lange termijn voordeel uit te halen. Eens men de ‘om de 3 slagen’ ademhaling onder controle heeft, gaat alles veel vlotter. Concreet mag men tijdens het zwemmen nooit de ademhaling stoppen, men is dus continu rustig aan het uitblazen onder water of aan het inademen. Vaak is dat al de grootste fout bij een beginnende zwem-mer; men raakt vermoeid omdat er onder water teveel de adem wordt ingehouden waardoor er nog

Vraag

“Als beginnende zwemmer heb ik bij crawl steeds moeite om mijn ademhaling op punt te krijgen. Om de hoeveel slagen moet ik ademen en doe ik dit dan best via de mond, neus of beiden?”

moet uitgeademd worden wanneer de mond reeds boven water is. Gedurende de ganse 3 armbewegingen dient men het hoofd stil te houden en heel rustig uit te ade-men (‘kleine belletjes’ blazen). Best doet men dit met de neus want anders kan er water in de neus lopen met alle negatieve gevolgen van dien. Een andere reden is dat uitblazen via de mond vaak alle lucht weg blaast waardoor er sneller ademnood optreedt (en het doel was om de 3 slagen ademen). Inademen daarentegen moet zeer snel en efficiënt gebeuren; het uitdraaien van het hoofd (richting ok-sel) mag het bewegingspatroon noch de positie van het lichaam verstoren. Dit doet men dus door kort en krachtig in te ade-men met de mond en neus door middel van een snelle actieve draaibeweging van het hoofd.Nog een tip voor beginnende zwemmers is om iets later in de armcycli te komen ademhalen; dus wachten met het inzetten van de hoofdrotatie tot wanneer de arm volledig uit het water is en ademen wanneer de hand bij de oksel komt (zie foto’s).

Wie met vragen zit omtrent tri- of duatlon en graag het advies inschakelt van een expert, kan zich altijd richten tot de redactie via [email protected] onder de titel ‘vraag & antwoord’. Een panel van experts staat hiervoor ter beschikking.

Vraag & antwoord

10

Warming up

Eindelijk is het zover! Na maandenlang trainen en weken van bloed, zweet en tranen, sta je eindelijk voor het moment van de waarheid. Een moment waar je zo lang hebt naar uitgekeken: een triatlon of duatlon. Maar hoe verloopt de laatste week voor de wedstrijd en wat doe je nu tijdens de laatste uren voor de wedstrijd? Moet er specifiek opgewarmd worden of kan het zwemmen als

opwarming gelden voor de rest van de uitdaging? Veel hangt af van het soort wedstrijd, de eigen ervaring en de persoonlijke doelstellingen. Hierna volgen enkele tips om de vele voorbereidingsarbeid optimaal te laten renderen tijdens je sportieve uitdaging.

REDACTIE ¬ STIJN DEMEULEMEESTER

De voorbereiding van een wedstrijd

De voorbereiding van een wedstrijd kan bepalend zijn voor de prestatie (foto Delly Carr/ITU)

11

SPORT DRINKS AND SUPPLEMENTS

www.sportscontrol.com

... FOR WINNERS

ONLY!

www.dejonckere.be

12

RACE WEEKEen van de grootste fouten die sommige tri- en duatleten kunnen maken, is kilometers blijven malen in de laatste week voor de wedstrijd. Vaak is hun motivatie dat de fysieke conditie enkel maar verbe-terd kan worden door hard te werken. Dat is niet zo! Integendeel, de conditie kan significant verbeteren tijdens gepaste rustperiodes. Het lichaam moet de kans krijgen om zich te herstellen van de geleverde inspanningen. Binnen de sportwereld spreekt men vaak van “supercompensatie”. Het is zelfs zeer onwaarschijnlijk dat lange en intensieve trainingen de conditie - die men tijdens de weken- of maan-denlange basis- en opbouwperiode heeft bereikt, nog zal verbeteren. Zichzelf in laatste instantie nog eens testen omdat er twijfels zijn, zal eerder een omgekeerd effect hebben. Daarom is rust zeker aangewezen.

Rust wil echter niet zeggen dat men passief niks moet doen. Enkele korte en rustige trainingen zijn hier een betere optie om voldoende uitgerust en fris aan de start te staan. Een tweetal volledige rustda-gen is geen overbodige luxe maar veel meer moet het ook niet zijn.

Plan zeker geen volledige rustdag vlak voor de wedstrijd. De drie disciplines nog kort uitvoeren en verdelen in de laatste twee dagen voor de wedstrijd, zullen ervoor zorgen dat er niet gestart wordt met ‘lome’ spieren. Het is zelfs niet onverstandig om een paar korte versnellingen tot wedstrijdtempo (of -gevoel) in het zwemmen en lopen te voorzien. Net zoals het een goede keuze is om reeds de dag voor de wedstrijd alle materiaal reeds klaar te leg-gen. Lees zeker ook nog eens alle informatie over de wedstrijd: locatie, plaats van aanmelden, aantal rondes zwemmen, fietsen en lopen ... Uiteindelijk kan een goede en stressloze nachtrust ook wonderen doen!

RACE DAYZorg dat je tijdig opstaat zodat er heel rustig kan voorbereid worden. Neem tijd om op het gemak te ontbijten, check en dubbel check alles, ontspan en heb vertrouwen in jezelf, vergeet niet het kleinste kamertje (regelmatig) op te zoeken en vertrek op tijd naar de wedstrijdlocatie! De laatste maaltijd voor de wedstrijd zou een 3-tal uren voor de start moeten ingenomen worden, en zeker een 2-tal uren voor de start van de opwarming. Hoewel menig vrienden of kennissen misschien verrast opkijken als je vertelt over je deelname aan een triatlon of duatlon, is het heel belangrijk om je lichaam ook in de laatste momenten klaar te stomen voor de race. Het kan namelijk veel positieve invloed hebben op de uiteindelijke prestatie. Het zorgt ervoor dat de spieren op ‘temperatuur’ komen en er zal ook sneller een beroep kunnen gedaan worden op ‘vetten’ als

¬ Train de drie disciplines nog even kort in de laatste 2 dagen voor de wedstrijd, zij zullen ervoor zorgen dat er niet gestart wordt met

‘lome’ spieren ¬

13

energiebron (hoe je het ook draait of keert, het blijft een duursport waarbij de verbranding van vet-ten zeer belangrijk is, ook al gaat het om de sprint-afstand). Het hart- en longsysteem wordt tijdens de opwarming geprikkeld en de spierdoorbloeding opgedreven, waardoor er meer zuurstof in de spie-ren terecht komt en de spieren voorbereid worden op de wedstrijdinspanning.

Voor iedereen en altijd hetzelfde?Start tijdig met de opwarming zodat er nog tijd genoeg is om allerlei zaken in orde te brengen of om eventuele last minute probleempjes op te lossen. Voor de kwart afstand (1500m/40km/10km) en korter is het niet onverstandig om 45 tot 60 minuten voor de effectieve start reeds lichtjes actief te zijn. Voor halve triatlons en langer kan de warming up een pak korter zijn. Heel veel langeafstandsatleten

doen een beperkte of zelfs geen opwarming. Al kan het zeker geen kwaad om wat in te zwaaien en wat in te zwemmen (of wat loslopen als er nauwelijks inzwemmogelijkheden zijn).

Andere bepalende factoren voor de lengte van de opwarming zijn persoonlijke, fysieke paraatheid en de weersomstandigheden. Hoe beter de uithouding, conditie en hoe groter de competitieve ingesteldheid, hoe langer en specifieker de opwarming moet zijn.

¬ De wedstrijd, persoonlijke & fysieke paraatheid van de

atleet en weersomstandigheden bepalen de opwarming voor

de wedstrijd ¬

Ken je lichaam en las voldoende rustperiodes in voor de wedstrijd (foto Dellly Carr/ITU)

14

Nationale en internationale toppers krijgen van hun coach een uitgebreide en vrij intensieve opwarming voorgeschoteld als ze vanaf het startschot het maximum eruit willen halen. De meeste onder hen werken ter verkenning heel rustig het fietsparcours af om hindernissen of gevaarlijke punten te memori-seren, als ze dat nog niet gedaan hebben in de dagen voor de wedstrijd.

Indien de langste training maximum een 2-tal uren bedraagt en er wordt verwacht dat er 3 uren nodig zijn om de finish te bereiken, dan is een uitgebreide warming up niet aan te raden. Dan is het verstan-diger om energie te sparen en het begin van iedere discipline rustig aan te pakken. Indien er toch een parcoursverkenning op het programma staat, weet dan hoe lang een fietsronde is en hoe moeilijk/intensief die is. Het zou jammer zijn, mocht tijdens de opwarming het spoor bijster geraken omdat de afstand verkeerd ingeschat wordt of te zwaar blijkt zodat men eigenlijk niet opgewarmd maar vermoeid aan de start komt. Ook het weer speelt een rol. Bij koud weer is een langere opwarming noodzake-lijk. Als het water ook koud is, blijf er dan zo lang mogelijk uit en doe voldoende grondoefeningen in de plaats. Bij zeer warm weer beperk je vooraf de fietstijd en zeker het loopgedeelte. Bij een regenach-tige of natte dag minimaliseer je zeker het fietsen of laat het zelfs volledig weg.

What to do?De opwarming uitvoeren in omgekeerde volgorde is zeker geen slechte keuze. Je start dan met wat lopen, daarna fietsen om uiteindelijk af te ronden met wat watergevoel. Duatleten warmen best eerst op met de fiets en houden het lopen voor het laatste gedeelte. Spendeer een 10 à 15-tal mi-nuutjes aan iedere discipline en start telkens heel rustig. Het tempo kan een klein beetje opgedreven worden naargelang het gevoel dat heerst maar het moet vooral als vrij comfortabel en ‘easy’ aanvoe-len. In de tweede helft mogen er zeker een 2 à 4-tal versnellingen voorzien worden van 10 tot 30 seconden (afhankelijk van de persoonlijke doelstel-lingen) tot wedstrijdtempo (overschat hier jezelf niet) met daartussen langere ‘recovery’ of zeer langzame stukken. Een licht en kort stretchen na iedere discipline is niet onverstandig maar overdrijf niet. Pijnig jezelf nooit hierbij.

Zorg dat er na het lopen en fietsen nog voldoende tijd is om alles in de wisselzone te plaatsen. Daarna kan er rustig naar de zwemstart gegaan worden en is er tijd voldoende voor het aantrekken van de wetsuit wat niet altijd zo evident is. Indien mogelijk wordt het einde van de opwarming in het water een 10-tal minuten voor de effectieve start voorzien. Wanneer dit niet mogelijk is, moet er dus langer gewacht worden en kunnen de eerder

Wees tijdig aanwezig op de wedstrijdlocatie om op alles voorbereid te zijn (foto Senior Games Zeeland, 2009)

Een licht en kort stretchen na iedere discipline-opwarming is niet onverstandig maar overdrijf hier niet

15

beschreven versnellingen tot wedstrijdtempo iets langer gemaakt worden (tot 45 of maximaal 60 seconden in plaats van 10 à 30). Dit zorgt dan wel voor een steviger opwarming maar het langere wachten vangt dit perfect op. Indien je niet of nauwelijks kan inzwemmen voor de race of bij het deelnemen aan een langeafstandswedstrijd, zorg er dan voor dat er voldoende tijd is om in te zwaaien en enkele oefeningen te doen vanuit stilstand of in lichte looppas:• (Stevig) loszwaaien van schouders: 1 arm,

beide armen, voorwaarts, achterwaarts, gesynchroniseerd, …

• Rompdraaien of losmaken van bekken door inzwaaien met 1 been

• Lopend knieën heffen• Lopend hielen tegen zitvlak• Zijwaartse passen• Huppen, Sirtaki-passen (verwijzend naar de

Griekse dans), …• Polsen en enkels losdraaien• …

Wat je ook van opwarming kiest, probeer dit ook uit als opwarming tijdens een zwem-, fiets- of looptrai-ning in de weken voor de wedstrijd. Het zou vanzelf-sprekend moeten zijn op de dag van de wedstrijd zodat je er op het moment zelf niet veel moet over nadenken.

Informeer je vooraf voldoende over de wedstrijd: locatie, parcours, aantal rondes (foto Delly Carr/ITU)

Ook de weersomstandigheden bepalen de opwarming voor de wedstrijd (foto Brugge 2010)

16

Het verhaal van ex-gedetineerde en triatleet Filip Meert

The Matrix

Een stem schept verwachtingen. Toen ik Filip voor de eerste maal aan de lijn had, klonk hij wat zwakjes (hij was ziek), met een lichte ongerustheid in zijn stem (zijn licentie was nog niet in orde en binnen 2 dagen nam hij deel aan een internationale wedstrijd), hier en daar een Antwerpse tongval maar heel vriendelijk en onmiddellijk bereidwillig tot dit interview. Wegens tijdsgebrek had ik me ook niet zo goed voorbereid op het gesprek, zijn boek gekocht maar nog niet gelezen. Soms kan het

een voordeel zijn om niet wetend en onbevoor-oordeeld zich ergens in te storten; just go with the flow… En toch heeft Filip Meert mij verrast; met zijn lengte (lichamelijk maar ook op mentaal vlak; noem het gerust gigametergeduld), zijn manier van doen, zijn ongelooflijk verhaal, zijn gedrevenheid en last but not least: zijn passie voor sport.

REDACTIE ¬ SOFIE DELy

FOTOgRAFIE ¬ KONRAD DWOJAK (WWW.PHOTO-FOLIO.NET)

17

“Zzjff, zzjff, zzjff, zzjff … De strakke cadans van mijn pedaalslag drijft me vooruit. Ik voel mijn knieën op en neer gaan, mijn spieren spannen en ontspannen zich. Mijn handen los op het stuur, mijn schouders zo onbeweeglijk mogelijk. Koele regendruppels op mijn gezicht, een lichte bries. Het doet deugd … Ik voel mijn lichaam langzaam vermoeider worden, mijn energie neemt af, maar de taaie spieren blijven het-zelfde ritme aanhouden. Als een stoomketel waarvan via een klein ventiel de druk wordt afgelaten. Negentig kilometer vandaag. Verslaafd ben ik aan kilometers. Lopen, zwemmen, fietsen. Eén dag niet trainen en ik word een wandelende bom.” Zo begint het boek “De bloedkamer” van Filip Meert en VRT-journalist Wim Van den Eynde, verwijzend naar de tiende kamer van het hof van beroep. Bloedkamer omdat alles er onvoorspelbaar is; voorzitter Veerle Renders gaat alle richtingen uit in haar veroor- delingen; ofwel vrijspraak, ofwel maximumstraf. Voor Filip wordt het figuurlijk een bloedbad, waar hij nog lang de gevolgen zal van dragen. Maar misschien moeten we eerst uit de doeken doen hoe dit uitzon-derlijke verhaal destijds begon.

Het beginFilip Meert is iemand met een neus voor zaken. Dit wordt me duidelijk wanneer hij aan één stuk door blijft vertellen, me zijn verhaal als het ware ver-koopt. Ook het boek zelf getuigt van een ambitieuze man die van jongs af aan dingen gemakkelijk aan de man kan brengen en zich ook zo professioneel ont-plooit. “Als je iets koopt en je verkoopt het daarna aan een hogere prijs, dan maak je winst.” Deze logica had Filip zich al snel eigen gemaakt, zelfs op school waar hij reeds verschillende handeltjes (in platen, fluorescerende polsbandjes, dassen, …) opstartte om wat geld bij te verdienen. Na korte tijd op de unief komt Filip terecht in de verkoopsector, wordt even zelfstandig en op zijn achtentwintigste start hij samen met een vriend “Mister Mobile” op in Antwerpen; een bedrijf dat gsm’s zou verkopen. De gsm was in die periode (1997) in snel tempo de markt aan het veroveren dus er was een winstmarge. Het doel was om zo goed-koop en snel mogelijk aan toestellen te geraken en die dan redelijk snel met winst te verkopen. “Vanaf de eerste week voelde ik dat we op een goudader gestoten waren. Er was veel vraag, onze timing was perfect.”

Filip Meert in actie tijdens de Antwerp Diamand Triatlon in Deurne 2010 (foto Konrad Dwojak, www.photo-folio.net)

Alle dagen beoefent Filip triatlon om stoom af te blazen, om de frustraties te kanaliseren

(foto Konrad Dwojak, www.photo-folio.net)

18

De beschuldiging “Stel”, zo vertelt Filip, “je eet dolgraag appeltaart. En er zijn twee bakkers in je straat, ze hebben allebei overheerlijke appeltaart. Maar bij de ene betaal je tien euro voor een taart, bij de andere acht. Bij wie koop jij je taart? En stel dat, nadat je al een jaar lang je taart bij de goedkope bakker hebt gekocht, er plots speurders bij je binnenvallen en je in de boeien slaan. Ze nemen je mee, want je bent schuldig aan fraude. Die bakker blijkt al jaren zijn meel in het zwart te hebben gekocht. Vandaar zijn goedkope taart. Jij, als goede klant, moest dat geweten hebben, zeker omdat wat verder een bakker tien euro vroeg voor zijn taart. Jij bent dus medeplichtig. Dat is in het kort wat er met mij is gebeurd.”

Zo had Filip destijds zijn verhaal ingeleid bij Wim Van den Eynde, de journalist die gans het verhaal kritisch zou reconstrueren en uiteindelijk zelf tot het besluit zou komen dat Filip geen fraudeur is. De journalist opent zelfs het boek met een opmerkelijke stelling waarin hij 3 magistraten met naam beschuldigd van “grove nalatigheden, manipulatie en beroepsfouten. Ik ben van mening dat ze incompetent zijn, en onwaar-dig hun ambt nog verder uit te oefenen.”

45 maanden celFilip Meert is het slachtoffer geworden van een BTW-carrousel en moet daarom de tol betalen wanneer hij in 2002 veroordeeld wordt tot drie jaar cel in een monsterproces met 28 beklaagden. Het BTW-misbruik tierde welig en het gerecht moest en zou een signaal geven in korte tijd, ondanks het gebrek aan bepaalde bewijzen. Filip gaat uiteindelijk in beroep (bij de tiende kamer) om zijn onschuld te bewijzen maar ook daar luistert men niet en wordt hij zelfs veroordeeld op basis van foute feiten. Filip krijgt zo in tweede aanleg, van de voorzitter van de bloedkamer, de maximumstraf van 5 jaar. Achtereenvolgens gaat hij naar de gevangenis van Antwerpen, de ‘vergeetputten’ van Merksplas en uiteindelijk naar Brugge waar ze hem willen kraken tot bekentenissen toe. Maar Filip houdt stand, zit zijn straf uit ondanks de woede, frustraties, onmacht, machtsmisbruik van bewakers, drugshan-del binnen de gevangenis, een systeem dat nergens constructief de problemen in de maatschappij wil aanpakken, …

“Mijn fysieke conditie was het laatste stukje hoop die ik had in de gevangenis. Als ik hieraan zou werken, kon men niet

verwijten dat de cel mij had gekraakt”, aldus Filip Meert (foto Zurich 2010)

20

met enkelband.” Zeven jaar later staan er reeds een 10-tal halve triatlons en 4 volledige triatlons op zijn cv. Filip heeft triatlon nodig, hij traint dan ook alle dagen, een 10 à 25-tal uren per week. Triatlon is voor hem de perfecte uitlaatklep om zijn agressie te kana-liseren, om het onrechtvaardigheidsgevoel tegen te gaan. Want als je goed over dit verhaal nadenkt, dan komt de waanzin naar boven.

Lange gevangenisbroekenAls jonge gast beoefende Filip hoogspringen. Hij werd Vlaams en universitair kampioen maar beschouwde zichzelf niet als een echte sporter. “Hoogspringers waren de luie beesten van de atle-tiek”, lachte hij. Het sporten verminderde nadien en werd in de gevangenis tot ver onder nul herleid. “Het was verschrikkelijk, in de gevangenis kon je totaal niet aan sport doen. Mijn conditie verslech-terde zienderogen. Vaak kreeg men 1 of maximum 2 uur per week ‘sport’ aangeboden in de gevangenis, inclusief de ganse procedure van de verplaatsing. Het stelde echt niks voor. In Brugge hebben ze zelfs een zwembad maar nooit heb ik daar iemand zien in zwemmen … Na mijn straf deed ik een test van 4 km lopen en eindigde in 29 minuten. Ik kon gewoon niet sneller en was zo plat als iets. Het conditiepeil was cero, cero, cero, cero, cero, …”“Ik wou niet verzwakt uit de gevangenis komen.

“In Brugge is het echt fout gegaan. Als ik na dertien maanden in Merksplas de gevangenis had kunnen verlaten, zou de psychologische schade beperkt gebleven zijn … Ik wilde gewoon naar huis. Deze grap had lang genoeg geduurd. Mijn incasseringsvermo-gen werd tot over de limiet getest. Iedere opmer-king, ieder incident, ieder voorval, iedere keer dat ik mijn natuurlijke reflex om te protesteren moest bedwingen, iedere keer dat ik wilde revolteren tegen onrecht, tegen een kleine of grote vernedering, iedere keer dat ik moest slikken en incasseren, elke keer voelde ik hoe de haat zich vanbinnen consolideerde … Het controleren en beheersen van deze vuile bom vergde al mijn mentale krachten.”

Triatlon als uitlaatklepFilip had in de gevangenis het boek van Marc Her-remans gelezen en dit inspireerde hem. Hij be-schouwde Marc als een voorbeeld en uiteindelijk worden ze ook vrienden. “Marc heeft een enorm charisma en doorzettingsvermogen, zijn persoonlijk-heid en vriendschap maakten het mogelijk om mijn eigen problemen te relativeren.” Onder invloed van Marc kwam Filip in 2004 aan de start van zijn eerste wedstrijd; de Mad Max duatlon van Wuustwezel. “Na 1/3e van de straf krijg je penitentiair verlof en dan mag je 36 uur naar buiten, dan mag je alles doen behalve stoute dingen, dus deed ik maar een duatlon,

Filip blijft sporten maar zou toch graag eens onder de psychologische ‘2-uur grens’ bij de kwart triatlon finishen

(foto Ironman Antwerpen, 2009)

21

ID Filip Meertgeboortedatum 22 december 1968

geboorteplaats Antwerpen

Club Sterke Peer Triatlon Club

Sterkste discipline Zwemmen

Wedstrijdrecord 4u28min op de halve triatlon, 10u52min op de volledige triatlon

Doelstellingen voor de toekomst

een ¼ triatlon onder de 2 uur

Motto Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd. Het leven bestaat slechts uit een beperkt aantal dagen, gooi die niet weg, verveel je dus niet.

Het boek “De bloedkamer” (uitgeverij Van Halewyck) is verkrijgbaar voor 19,90 euro in de boekhandel.

Fysieke fitheid was voor mij een laatste signaal om te tonen dat de gevangenis mij niet genekt heeft. Als ik fit zou zijn, had ik niet het gevoel dat ik er iets belangrijks verloren had. Dus begon ik er toch te bewegen, via fitness, dat was wel mogelijk. Ik maakte mijn eigen gewichten met waterflessen en probeerde zo aan kracht te winnen. Dit zag je ook bij de meeste gevangenen; een grote gespierde borstkas maar heel smalle beentjes, daarom zie je ze ook altijd rond sjokken in lange broeken.”

Hier en nuTriatlon beheerst het leven van Filip. Dit wordt dui-delijk in een aantal dingen; zijn vriendenkring bestaat voornamelijk uit triatleten, het uitgangsleven staat op een laag pitje, zijn appartement die overheerst wordt door fietsen, helmen, drankbussen, … Triatlon is iets dat hij moet doen maar anderzijds kan hij enorm genieten van de sport. “Zwemmen vind ik het mooiste aan de sport, de manier waarop een zwemmer heel rustig maar perfect kapt in dat open water, … Of neem een indian summer in september of oktober, wanneer het nog extra warm is en zonnig tijdens die eerste herfstdagen, het wateroppervlak dat weerspiegelt, het koude water waar je met je pak in plonst, … heerlijk. Nu geniet ik meer van het sporten en de natuur. De gevangenis heeft mij in dit opzicht veranderd en dankzij triatlon kan ik mijzelf afmatten op een rustige manier, hier en nu.”

Filip is nu 42 en zal nog een tijdje verder sporten. Nu hij zijn boek gepubliceerd heeft, wil hij ook de strijd voor rechtvaardigheid verder zetten. “Ik zie het als mijn taak om de fout in het systeem aan te klagen. De maatschappij betaalt miljarden aan het gevangeniswezen en volgens mij kunnen die gelden beter besteed worden. Steek een drugsverslaafde niet bij een drugsdealer, probeer een analfabeet op te voeden zodat hij of zij kan lezen, herprogrammeer de gevangene zodat er minder kans is tot herval, …”

“De straf van een gevangene is het ontnemen van zijn of haar vrijheid. De extra vernederingen en het koeioneren door cipiers is echter iets wat er niet bij hoort, we zijn tenslotte allemaal mensen. En als er fouten gemaakt zijn, dan mogen ze dit gerust toegeven, iedereen maakt fouten. Echter blijven doordrammen dat ze gelijk hebben terwijl dit niet zo is, daar kan ik niet meer tegen.”

22

Over de streep

Er zijn mensen die nog nooit van triatlon gehoord hebben. Dat kan gebeuren. Of ze hebben een vaag vermoeden waarbij je eerst fietst, dan loopt en uiteindelijk zwemt (de krampachtige versie). Daarnaast is er een bovennatuurlijke versie, waarbij men beelden voor ogen houdt van Hawaï waar atleten zich over de finishlijn slepen, na 3,8 km zwemmen, 180 km fietsen en 42 km lopen in uitputtende wedstrijden weersomstandighe-den. Als je alleen op de hoogte bent van deze laatste versie, is de drempel om met triatlon te starten des te groter. Enkel voor supermensen met veel tijd. Dat is echter niet zo. Er is voor elk wat wils; kleine afstanden en grote, op de baan

of in het bos, in open water of in het zwembad. En van zodra je ervan proeft, word je vanzelf die supermens.


Vanaf 2011 start de VTDL met de derde editie van het recreatief project Over de Streep (ODS). Dit werd aanvankelijk opgestart om mensen te informeren over de voordelen van de sport en dat iedereen die wil, kan deelnemen. Er wordt een selectie gemaakt van kandidaten met weinig tot geen ervaring maar die wel gemotiveerd zijn om over de meet te komen van een

Nog maar pas gestart en de eerste finishlijn is reeds behaald; de sprinttriatlon in Zwevegem (foto Stijn Audooren)

De nieuwe kandidaten van Over de Streep

23

tri- of duatlonwedstrijd. Zij worden dan gedurende één seizoen stap voor stap begeleid tot meerdere sportieve doelen. We geven een klein duwtje in de rug. Over de streep komen, dat doen ze uiteindelijk zelf …

GroentjesHet was op een mooie lentedag in maart toen de ODS-kandidaten voor de tweede maal samen kwamen met hun coach, Stijn Demeulemeester, voor hun eerste fysieke testen. Naast de geur van vroege lentebloesems, hing er dus ook wat nervositeit in de lucht. Precies alsof men onvoorbereid naar een examen moest gaan, of noem het gerust slachtbank. De één kon het al wat beter verbergen dan de ander, ware het niet dat het optimisme en de grapjes van de coach de gemoederen wat konden bedaren. Na de sport stond het stop&go-interview op het programma. Ik was dus op zoek naar ODS-groentjes maar liep zelf als broekje tussen Griet, Nancy, Steven en Odile … Maak kennis met het nieuwe, belofte-volle ODS-team.

Griet BaesGriet begon haar sollicitatiebrief met de mededeling dat ze “een 36-jarige sportieve madam is die van uit-dagingen houdt”. Zo zijn er wel meer, zou je denken. Als je Griet ook in levenden lijve zou ontmoeten, ver-moedt je zeker niet dat zij het grof geschut kan boven halen. Ze is eerder klein en fijn (1m59 en 49 kg) en niet iemand die je zou uitfoeteren mocht je bijvoorbeeld in het wiel kruipen tijdens een non drafting-wedstrijd. Let maar op. Griet werkt als rechercheur bij de lokale politie (in het Antwerpse) en getuigt dus dat ze haar vrouwtje kan staan. Als politie moet je dus ook over een perfecte fysieke conditie beschikken, dachten wij. “Wel, bij het ingangsexamen moet je natuurlijk fysieke proeven afleggen maar eenmaal na je diploma ben je hiervan ‘verlost’. Een beetje spijtig vind ik zelf, ook omdat er geen extra sporturen voorzien worden tijdens de dienst. Want als je iemand moet achtervol-gen, zelfs al loopt deze persoon voor zijn leven, dan nog moet je die kunnen bijbenen …”, verzekert Griet ons toe.

Griet wou reeds aan een kwart triatlon deelnemen toen ze dertig was maar het was er tot op heden nog altijd niet van gekomen. De stap naar een club had ze niet gezet omdat ze dacht uit de toon te vallen. De selectie voor ODS kwam dus als een dankbaar gege-

ven. “Triatlon is alles gebundeld binnen één sport en uitermate boeiend. Ondanks de voorkeur voor fietsen en zwemmen beoefen ik alle drie sporten graag. An-derzijds ben ik ook wel wat perfectionistisch en dus wil ik dit niet halfslachtig doen. Daarmee bedoel ik niet dat ik de eerste wil zijn, maar ik wil wel de sport aan 120% beoefenen. Ondanks dit streven mag je sporten zeker beschouwen als een grote uitlaatklep voor mij … Noem het gerust mijn eigen Zen-praktijk”, verklaart ze. Griet zal dit seizoen starten in enkele kwart triatlons en wie weet wat de toekomst zal brengen op langere afstanden. Sowieso wil ze van al-les geproefd hebben in het leven dus hopelijk smaakt dit avontuur alvast naar meer.

ID Griet BaesLeeftijd 37 jaar

Beroep Rechercheur bij de lokale politie

Club ATRIAC

Sportieve achtergrond

basketbal, voetbal, fitness, squash

Hobby’s naast de sport

reisbegeleiding, blog (http://meetandgriet.blogspot.com)

Motto The mind is a powerful thing

Wedstrijd- programma

3/7 Kortrijk (sprint) 21/7 Kapelle (kwart) 7/9 Knokke (kwart)

foto: Stijn Audooren

24

Nancy KelchtermansStel dat we ooit een ODS-film zouden maken en we werken met typecasting, dan zou Nancy perfect pas-sen in het plaatje van de druk bezette moeder. Twee kinderen, een echtgenoot, een job, hobby’s waarvoor bijna geen tijd is en een huishouden dat nooit stil staat. In het verleden hadden we nog dergelijke ODS-kandidates (Katinka, Silvie, Viviane) die de helse taak hadden om de 3 sporten met al de rest te com-bineren … ik noem ze supermanagers.

“Dit jaar was een jaartje voor mij”, begint Nancy haar verhaal. “Mijn kinderen hebben elk hun activiteiten en mijn man heeft een job met 3 posten en doet ook aan ultralopen. Dit jaar mocht ik een persoonlijk project uitkiezen en dus werd dit triatlon. Ik denk ook dat mijn man vermoedt dat ik het niet zal halen, dus wil ik dit dubbeldik bewijzen dat het wel kan …” Desondanks beseft Nancy dat het een grote uitda-

ging is. “Qua karakter durf ik wel eens iets vlugger het hoofd laten hangen maar dankzij coach Stijn en de heel fijne groep, word ik enorm vooruit gedreven. Met de groep kan ik mij enorm amuseren, ze zijn ook niet op hun mond gevallen en de coach geeft me doelen maar blijft aan de andere kant ook heel menselijk. Als ik dan denk dat ik het niet kan, staat Stijn er om me mee te delen dat ik het wel kan. Als voorbeeld had ik nog nooit een 1.000 meter onder de 5 minuten gelopen, maar nu is me dat wel gelukt. Ik ben nogal een explosief type dus ik start steeds te snel, dan komt Stijn me tijdig wat temperen. Tot ik bijna wandel,” grapt Nancy, “maar het helpt me wel.”

“Mijn gezin steunt me enorm en ook daarnaast moe-digen kennissen me aan. Als ik een wedstrijd uitdoe, zal ik me sowieso een overwinnaar voelen. Ik zou het graag ook blijven doen. En misschien telkens ietsje sneller”, geeft Nancy stilletjes toe.

Steven DujardinSteven is de enige man binnen het bonte gezelschap en heeft dus de zware taak om het geslachtseven-wicht wat te compenseren. Blijkt moeilijk, maar hij staat zijn mannetje wel, zo blijkt.

Steven speelde vroeger basketbal maar zwakke gewrichten verhinderden een NBA-carrière. Door het uitgangsleven kwam het sporten ook wel op een lager pitje terecht. Opvallend genoeg is Steven terug gaan sporten toen hij een nieuwe hond in huis nam. Hij ontdekte canicross waarbij er aan veldlopen wordt gedaan terwijl de hond mee loopt. Op die manier had hij de smaak van het lopen terug opge-pikt en werden de eerste doelstellingen gepland: een halve en volledige marathon. Door blessure-problemen moest hij echter van de osteopaat een alternatief zoeken: zwemmen of fietsen. “Ik kan totaal niet fietsen”, klinkt het. “Ik heb ooit deelgeno-men aan een winterduatlon in Lembeke. Ik kwam als eerste in de wisselzone na het lopen, maar werd uit-eindelijk door 70 atleten gepasseerd in het fietsen. Enorm frustrerend.” En toch aan triatlon willen doen, vroegen wij ons af. “Oorspronkelijk had ik schrik van tri- of duatlon, ik was vooral geïntimideerd door het materiaal; het zag er allemaal zo duur uit. Nu wil ik echter tonen dat triatlon ook kan met minder. Het doet deugd om te zien dat ik evenveel kan als iemand met een veel duurdere fiets of materiaal.”

ID Nancy KelchtermansLeeftijd 38 jaar

Beroep Administratief bediende

Club Lommelse Triatleten


zwemmen, lopen


trainster atletiekclub, blog (http://nancyoverdestreep.blogspot.com)


3/7 Kortrijk (sprint) 7/8 Geel (duatlon) 14/8 Lommel (1/16e) 7/9 Knokke (kwart)


25

“Ik wil ook fysiek sterker worden door aan triatlon te doen, zodat ik minder last heb van blessures. Verder is er ook de variatie die mij aanspreekt. Je kan afwis-selen en ook de techniek speelt een belangrijke rol. Want hoe rapper ik momenteel zwem, hoe slechter ik vooruit ga. De kunst om het juist te doen, ligt mij wel.” Op de vraag of de groep hem ligt, geeft Steven toe dat hij aanvankelijk wat schrik had. “Nu is het echter heel plezant. We komen goed met elkaar overeen en op sportief vlak staan we te popelen om eraan te beginnen. Het is een ongeduldige groep, die eerder de coach pusht dan omgekeerd. Maar de drie vrouwelijke collega’s, dat is wel fijn, al wordt het thuis nauw opgevolgd”, grolt Steven.

Griet en Odile in actie tijdens hun eerste ODS-avontuur in Zwevegem (foto Stijn Audooren)

Steven DujardinLeeftijd 36 jaar

Beroep Bediende Bpost

Club Waasland Triathlon & Duathlon Team


basketbal, atletiek


canicross, blog (http://stevenruns.blogspot.com)

Motto Sport is de belangrijkste bijzaak in het levenDood zijn na een harde training of wedstrijd; zalig!


3/7 Kortrijk (sprint) 21/7 Kapelle (kwart) 14/8 Lommel (kwart) 7/9 Knokke (kwart)


26

Odile Desbeck“What I run from? Myself when I’m not running”, dit was het motto van Odile of Dilly toen ze twee jaar geleden begon met start to run. De reden? Slape-loze nachten. “Ik ben al mijn hele leven een slechte slaper. Moeilijk inslapen, wakker liggen, schaapjes tellen, wakker worden en niet terug in slaap vallen, … ‘Teveel energie’ was de diagnose. Dus ging ik op zoek naar een sport die ik kon beoefenen wanneer ik dat wilde. Geen fitness wegens te saai, geen dansles

wegens niet kunnen onthouden, geen vele andere sporten wegens te duur, op uren die niet passen, niet vermoedend genoeg, te gevaarlijk, …” Maar na het lopen kwam ook de smaak voor fietsen en zwem-men naar boven.

Vorig jaar nam ze voor de eerste maal deel aan de sprinttriatlon te Mechelen. “Halverwege het ijskoude waterparcours dacht ik: Waarom heb ik me ingeschreven? Waarom doe ik dit mezelf aan? Maar na de finish kon ik alleen nog denken: Zou ik dat nog beter en sneller kunnen doen als ik er goed voor train?”

Dat Odile “altijd iets moet doen om moe te wor-den”, wordt duidelijk door haar uitgebreide neven-activiteiten naast triatlon (zie kader). Samen met een vriendin (die zich ook had ingeschreven voor ODS maar spijtig genoeg niet geselecteerd werd) expe-rimenteren ze over van alles en nog wat (gezonde voeding, koken, sauna’s, …) en communiceren ze hun avonturen via hun blog. “Voor mij wordt de grootste uitdaging binnen triatlon dus ook planning. Maar ik heb er plezier in gevonden dus ik ga door. Sjak, sjak, sjak, sjakaaaaa!”

Ready to kick some ass!Feitelijk is er naast de 4 kandidaten nog een vijfde lid; de teamspirit. Nog voor de eerste ontmoeting met alle kandidaten samen en de coach gepland was, was er al speur- en detectivewerk aan te pas gekomen wie nu feitelijk in het team zou zitten. De kandidaten hadden elkaar al opgespoord en eerste afspraken gemaakt. Op de reünie zelf is de sfeer ook plezant en iedereen heeft er duidelijk zin in. Er wordt volop gelachen, gekakeld en getraind. Afspraken worden gemaakt, samen carpoolen naar trainingen, elkaar bestoken met mails en elkaars blogs besnuffelen. Ook coach Stijn wordt op de proef gesteld door de mondige kandidaten.

Maar het blijft nog altijd een project met op het einde één of meerdere sportieve doelen. Deze lig-gen ondertussen reeds klaar aan de horizon maar onderweg daar naartoe, gedurende het proces, rijdt alvast een aangename bende met veel plezier en ready tot kick some ass!Lees de avonturen van de 4 kandidaten via de VTDL-website (link Over de Streep).

Odile DesbeckLeeftijd 28 jaar

Beroep Jr. Product Manager

Club ATRIAC


start to run


kokkerellen, experimente-ren, blog (http://vivalavi-daloca.skynetblogs.be)

Motto Impossible? Naaaaah, that’s only what it LOOKS like!

Lijfspreuk SJAK SJAK SJAK SJAKAAAAAAAAAAA!


3/7 Kortrijk (sprint) 21/7 Kapelle (kwart) 7/9 Knokke (kwart)


27

Run on clouds.

Fast feels good: try the new running sensation with 3D cushioning.Landed at some of the best running stores near you: visit www.on-running.com or contact [email protected]

28 28

Close-up

Bij iedere editie gaat de redactie op zoek naar een opvallende tri- of duatlonfoto. Deze foto werd genomen door ITU-fotograaf Rich Cruse tijdens de World Cup triatlon in het Mexicaanse Monterrey, 8 mei 2011, waar Katrien Verstuyft een schitterende 8e plaats behaalde. Wie zelf beschikt over een prachtige foto of leuke ideeën, mag dit altijd mailen naar [email protected] met vermelding ‘stop&go_in de kijker’

30

Over de streepWissel

De kunst van snel wisselen

In de jaren ’80 kon het wel eens gebeuren dat het publiek van een langeafstandstriatlon getrakteerd werd op een naaktspektakel tussen de verschillende disciplines door. De wisselzone werd toen nog letterlijk beschouwd als een omkleedzone met alle gevolgen van dien. Het was de normaalste zaak om tijdens zo’n zware wedstrijd op het gemak te wandelen naar de wisselzone, het gevecht met de wetsuit aan te gaan, na de wetsuit de zwembroek of badpak uit te trekken, alles eventjes afdrogen, koersbroekske aan, even gaan zitten op het handdoekje om de voeten af te drogen en sokken aan te doen, …

Toen was wisselen rusten, vandaag is wisselen stormen en op internationaal niveau kan enkele

seconden winst in de wisselzone het verschil maken tussen goud en zilver … Voor wie geen tijd heeft voor rust in de wisselzone, sommen we even wat tips op om snel(ler) te wisselen.


FOTOgRAFIE ¬ ITU/VTDL/STIJN AUDOOREN

Voor advies gingen we te rade bij Reinout Van Schuylenbergh, topsportcoördinator van de VTDL, zelf actief als triatleet en eigenaar van menig record-wisseltijden. Daarnaast heeft ook Stijn Demeule-meester, jeugdcoördinator en Over de Streep-coach, zijn aanbevelingen voor een goede wissel uit de doeken gedaan.

Vroeger was de wissel een moment om uit te rusten, vandaag kan dit het verschil maken tussen goud en zilver (foto Jero Honda/ITU)

31

KijkenSnelle wisseltijden zijn feitelijk het gevolg van een goede voorbereiding. Bekijk vooraf het parcours op de website van de organisatie. Zelfs indien het dezelfde wedstrijd is van vorig jaar, veranderingen kunnen altijd gebeuren. Op de wedstrijddag zelf kan je het parcours verkennen maar vooral de wissel-zones. Zijn er 1 of 2 wisselzones? Waar is de in- en uitgang? Waar is mijn plaats binnen de wisselzone? Zijn er bepaalde herkenningspunten waardoor ik mijn fiets sneller kan terugvinden? Volgens de reglemen-ten mag de atleet geen bewuste herkenningspunten plaatsen om wedstrijdvervalsing te voorkomen maar vaak helpt visuele reconstructie om je plaats sneller terug te vinden. Welke rij, staat mijn fiets in het begin of op het einde, zijn er in de buurt bomen of borden om te herkennen, kan ik een supporter buiten de wisselzone plaatsen? Sommige atleten (zoals o.a. Filip Meert, zie pagina 16) spelen voor de wedstrijd bewust een mentale film af om zich beter voor te bereiden op de start en wissels. Stijn Demeulemees-ter raadt ook effectief aan om het parcours vooraf te voet af te leggen in de wisselzone, van ingang naar fiets, dan met de fiets aan de hand naar de uitgang. Hetzelfde voor de tweede wissel.

Materiaal plaatsenSoms wordt hier weinig aandacht aan besteed maar een bewuste positionering van fiets en materiaal kan veel tijdswinst geven. Vooraleer je je fiets plaatst in de wisselzone, plaats je de ketting op de juiste ver-snelling. Een gouden regel is om hier eerder op een kleine versnelling dan op een grote te starten; scha-kel dus vooraan op het kleinst mogelijke tandwiel. Sommige atleten schakelen achteraan iets groter om zo meer spanning op de ketting te creëren (diago-naal staat de ketting strakker en valt deze minder gemakkelijk af) maar hou dus vooral de souplesse in de gaten. Men start beter op een klein verzet zodat er vlot kan rondgedraaid worden. Indien men start

¬ Plaats je fiets in een kleine versnelling zodat je op souplesse kan starten, zo

verspil je niet teveel kracht en energie ¬

Een bewuste positionering van fiets en materiaal kan veel tijdswinst geven

Op de fiets springen is een kwestie van durf, snelheid en oefening (foto Stijn Audooren)

Hou de blik naar voren bij het losmaken van de schoen of uithalen van de voet (foto Stijn Audooren)

32

op een te grote versnelling, verspilt de atleet vanaf het begin teveel kracht en kostbare energie die hij of zij nog zeker zal nodig hebben in de wedstrijd. Maak ook dat de banden voldoende zijn opgeblazen. Veel is ook afhankelijk van het parcours en weersomstan-digheden maar over het algemeen is een bandendruk tussen 7 en 8 bar voldoende (voor koerswielen). Als er veel zon is en bij natte wegen, worden de banden best iets minder hard opgeblazen.

Indien er gereden wordt met klikschoenen, worden deze best op voorhand vast geklikt op de fietspeda-len. Lopen met klikschoenen in de wisselzone is niet evident en zorgt dikwijls voor genante uitglijpartijen. Om ervoor te zorgen dat tijdens het lopen (met de fiets in de wisselzone) de schoenen niet blijven ha-peren op de grond of eruit klikken, maken sommige atleten hun schoenen vast met een rekkertje aan de fiets (zie links). De linkerpedaal wordt best bevestigd aan de snelbinder/sluiter van het achterwiel. De rechterpedaal aan de voorderailleur of voorste versnellingsapparaat. Van zodra men tijdens de wedstrijd op de fiets springt, is het de bedoeling dat deze rekker barst dus maak er zeker geen achtdubbele knoop van. Enkel bevestigen zodat de schoen min of meer horizontaal blijft hangen en eenmaal als er kracht wordt gegeven op de pedaal, zal de rekker vanzelf barsten. Oefen dit zeker en vast enkele keren thuis voor de wedstrijd (pas gerust de regel van 10 toe) zodat je op de wedstrijddag zelf hier geen onnodige stress van krijgt.

Plaats je fiets aan de juiste kant binnen de voorziene plaats in de wisselzone. Dit is vooral afhankelijk van de kant waar je opstapt. Plaats het materiaal aan de kant waar je opstapt. Dus als je links opstapt, plaats dan je fiets aan de rechterkant (links het materiaal) zodat je de fiets onmiddellijk uit het rek kan halen (indien met stuur bevestigd) en kan vertrekken. Wordt de fiets vast gehangen aan het zadel en je stapt tevens links op, plaats dan de fiets aan de

¬ In een peloton kom je best als eerste aan in de wisselzone, al wie daarachter komt, moet

wachten en verliest tijd ¬

Oefen vooraf nieuwe wisseltechnieken, de regel van 10 (keer herhalen) is hier een goed advies

Bevestig je fietsschoenen aan een rekkertje zodat ze in de wisselzone niet op de grond slepen of eruit klikken

33

Leg je materiaal in de volgorde zoals je deze aan-doet tijdens de wissel. Oefen ook dit vooraf zodat het feitelijk een routine wordt. Plaats je helm ofwel op de grond (veiliger omdat deze niet kan vallen maar je moet bukken zodat sommigen duizelig wor-den na het zwemmen), of op het stuur (bevestigd met 1 riempje). Hou de riempjes open. Stop de bril in of op de helm (deze kan ook opgezet worden tijdens het fietsen). Je nummer dat bevestigd is aan een belt of gordel hang je over het zadel of stuur. Tijdens het fietsen moet het nummer zichtbaar zijn op de rug (tijdens het lopen vooraan) dus doe het nummer zo aan dat het reeds duidelijk herkenbaar is op de rug.

Heb je voldoende drank mee of energiebars? Vocht-opname is sowieso belangrijk maar bij inspanningen van meer dan 2 uren is het ook aangewezen om extra voeding op te nemen. Persoonlijke voorkeur en ervaringen bieden hier de beste oplossing.Voor het lopen kan je bij je loopschoenen de schoenlip opentrekken. Een mogelijke tip is om thuis schoenen omgekeerd in de kast te plaatsen met de schoenlip naar buiten geplooid. Dan blijft de vorm gemakkelijker behouden en vlieg je sneller in je loopschoen tijdens de wedstrijd. Gebruik ook snelbinders.

linkerkant (materiaal rechts). Het proces is omge-keerd voor atleten die rechts opstappen. Plaats je fiets recht en niet schuin zodat andere atleten niet gestoord worden.

Indien de organisatie geen genummerde vuilniszak-ken voorziet, kan de atleet een verzamelbox mee-brengen om het materiaal (wetsuit, zwembril, …) in te verzamelen tijdens de wedstrijd. Gezien de gelimiteerde ruimtes binnen wisselzones, zijn per-soonlijke wasmanden en dergelijke niet toegelaten. De klassieke plastieken curverbox (afmetingen L45xB35xD25) is wel toegelaten als opbergbox. Deze mag echter geen merktekens bevatten, met uitzondering van de naam van de atleet.

De atleet mag daarnaast enkel het materiaal bin-nenbrengen dat nodig is voor de wedstrijd. Dus fiets, fietsen loopschoenen, helm, fietsbril (indien nodig), nummer en een handdoek voor wie dit wenst. Wie het lange werk doet, kan ook kousen meebrengen. Al het andere materiaal zoals dou-chegel, propere kledij, fietsrollen, … worden best buiten de wisselzone gehouden. Hou de wisselzone ook proper dus afval wordt best gedeponeerd in voorziene vuilniszakken van de organisatie.

Plaats je materiaal in de wisselzone in de volgorde zoals je deze aandoet, oefen dit thuis zodat het een routine wordt (foto Jero Honda/ITU)

34

flexibiliteit geven die nodig is tijdens het zwemmen. Na het zwemmen mag de wetsuit uitgetrokken wor-den tot aan de middel. Het is pas in de wisselzone dat het pak volledig mag uitgetrokken worden en deze techniek heeft reeds bij velen voor het nodige gevloek gezorgd. Oefen ook dit regelmatig. Vooraf wat niveacrème smeren op de kuiten kan sommigen helpen om het pak sneller uit te doen. Een aanbevo-len techniek is om met één voet op het pak te staan, terwijl met het andere been het pak wordt uitgetrok-ken. Atleten zoals Peter Croes en Maarten De Bolster kunnen van deze techniek het goede voorbeeld ge-ven. Zij beheersen ook de techniek om tegelijkertijd (naast het pak uittrekken) ook hun helm op te zetten (zie foto), iets wat menig atleten proberen maar weinig in lukken. Op dit internationale niveau moet het hard gaan en kan een seconde meer of minder de aansluiting bij een kopgroep bepalen. Buiten de wisselzone kan je op de fiets kruipen (veiliger) maar ook springen. Dit laatste is vooral een kwestie van durf en snelheid en men moet hierop geoefend zijn. Het lijkt ook minder pijnlijk voor dames dan heren maar het zijn vooral de mannen die hiervoor het lef kunnen opbrengen. Voor wie nog verder wil gaan, kan ook rechtstreeks in zijn schoenen springen zoals Peter Croes. Voor minder fanatieke tri- of duatleten kan men gewoon de voeten op de schoenen plaat-sen, eerst wat tempo maken op de fiets en dan bij wat snelheid de voeten in de schoenen plaatsen. Eén voet erin, terug wat trappen, en dan de andere voet. Vooral bij stayerwedstrijden is het tempo belangrijk zodat je de aansluiting bij een peloton niet mist.

Na het fietsen kom je terug in de wisselzone voor de laatste proef; het lopen. Als het een stayerwedstrijd is, kies dan voor aankomst in de wisselzone een goede koppositie uit. Want wie eerst in de wissel-zone komt, wordt het minst gehinderd door anderen en kan veel sneller wisselen. Ga dus vooraan zitten, al wie erachter komt, moet wachten. Haal tijdens het positioneren ook tijdig je voeten uit de schoe-nen. Doe dit niet in bochten (ken je parcours!), kijk altijd vooruit als je dit doet (wees getraind om dit te doen zonder naar je voeten te kijken) en doe dit 200 of 100 meter voor de wisselzone.

Oefen dit alles een aantal keer, en je eindtijd zal ver-bluffend verbeteren met enkele seconden. Wie weet maakt dit ooit het verschil tussen winst en verlies. Alvast veel succes!

Als alles klaar is, simuleer dan de wissel en loop nog even de wisselzone af zoals hierboven besproken. Dan is het vooral belangrijk om te kijken, visualiseren en memoriseren.

De wedstrijd zelfGa tijdig naar de start en indien er gezwommen wordt met wetsuit, pak jezelf goed in. “Kruis goed en oksels goed”, is hier het advies. Trek dus je pak voldoende hoog (gebruik geen nagels maar neem het pak voorzichtig vast met een plooi) zodat het strak zit rond het bekken en oksels. Dit zal je voldoende

Slechts weinig atleten kunnen tegelijkertijd de wetsuit uittrekken en helm afnemen;

techniek, routine en evenwicht zijn vereist

35

_ _____________________________ _____________ ________________________________________

In korte tijd is Suunto uitgegroeid tot een van de belangrijkste spelers op de markt van hart-slagmeters. Meer zelfs: Suunto heeft ervoor gezorgd dat de term ‘hartslagmeter’ intussen achterhaald is. Omdat de toestellen veel meer meten dan alleen maar de hartslag, gebruikt men meer en meer de term ‘traininghorloges’. Alle modellen zijn uit-gerust met de uiterst

comfortabele Comfort Belt, een hartslagband gemaakt van huidvrien-delijk textiel. De digitale datatransmissie is altijd vrij van storing en de kans op overspraak (het oppakken van een ander hartslagsignaal) is uit-gesloten. Niet voor niets onderhoudt Suunto een exclusieve samenwerking met NOC*NSF. Ga naar suuntotraining.be en leer van de ervaringen van onze ambassadeurs, zo-als bijvoorbeeld Rutger Beke.

www.suuntotraining.be

TRAININGSHORLOGES

PRECISION INTRUMENTS

SUUNTO leveranciervan

NOC*NSF

THE FINISH LINE WON’T GET CLOSER, YOU’LL JUST GET THERE FASTER

t6_Advert_170_240_VTDL.indd 1 21-2-2011 18:03:18

36

Triatlon raast!

De Internationale Triatlon Unie, voor velen kortweg de ITU, is een organisatie die op relatief korte termijn is uitgegroeid tot een wereldorganisatie voor onder meer de kwarttriatlon, die daarna de Olympische afstand als naam kreeg.

Iets meer dan 10 jaar geleden kwam triatlon op het officiële programma van de Olympische spelen (2000, Sydney). Enerzijds omdat de toenmalige leiders van ITU hieraan keihard gewerkt hadden en anderzijds omdat het organiserend land Australië was. Triatlon was en is ‘hot’ in Australië.

Destijds waren er over heel de wereld wereldbekers waar atleten zich konden voor inschrijven. Toen was het nog vrij eenvoudig; wat wil zeggen dat inschrijven

ook meestal betekende dat men kon deelnemen. Het succes van de wereldbekers bleef maar groeien waar-door de ITU besliste – mede dankzij sponsor Dextro Energy – om een wereldcircuit te creëren naar het voorbeeld van de Formule 1, Grand Slams en anderen. Dit nieuwe circuit kreeg de naam “The World Series” en vonden telkens plaats in een of andere bekende groot-stad: Sydney, Kitzbühel, Hamburg, Londen, Peking, ...

Op die manier is er momenteel dus een absolute wereldcompetitie (World Series) met daaronder “The World Cups” en daaronder de “The Continental Cups” per continent. Tijdens deze wedstrijden kunnen punten gescoord worden die bepalend zijn voor Olympische kwalificatie. Mede door de populariteit, de betere organisaties, de strijd naar Olympische deelname, is

Column

37

het jaar na jaar moeilijker om op een startlijst te komen van één van deze competities. Ook voor onze Vlaamse toptriatleten is het steeds moeilijker om vrijgeleide te krijgen tot deze startlijsten. Het niveau van de competitie is ook zodanig hoog dat de kloof tussen het internationale niveau en het Belgische niveau nu reeds groot is. Maar we kunnen stellen dat dit ook zo is in andere landen.

Steeds meer heeft de ITU bereikt wat ze voor ogen hadden: een eigen internationaal hoogstaand circuit met topatleten over gans de wereld. De kwaliteit van de atleet staat centraal, wat leidt tot een kwaliteits-volle en zeer hoogstaande topcompetitie. Er wordt tijdens deze wedstrijden niet hard gezwommen maar zeer hard, er wordt niet snel gewisseld maar supersnel, er wordt niet gekoerst maar gevlogen en tot slot wordt er niet gelopen maar als het ware gespurt. Triatlon gaat de voorbije jaren niet sneller maar raast er vandoor. De wereldtoppers zijn elkaar waard en meer dan ooit zal er tijdens de volgende Olympische Spelen een triatlonrace te zien zijn om je vingers van af te likken.

De ITU heeft hun eerste doel bereikt; hun sport tot een kwalitatief hoogstaande wereldsport te laten uitgroeien. Hun nieuwe doelstelling is om de teamfor-mule als Olympische discipline te introduceren zodat de kwaliteit iets breder zal opengesteld worden. Het is dan ook aan de Belgische en Vlaamse triatleten én aan de federatie om hierop snel in te spelen en vooral mee te spelen. Mis deze sneltrein niet!

Jul ClonenTopsportcoach VTDLFoto onderaan van Delly Carr/ITU (WCS Madrid, 2009)

¬ Meer dan ooit zal er tijdens de volgende Olympische Spelen een triatlonrace te zien zijn om

je vingers van af te likken ¬

38

Onze Vlaamse triatlonwereld is een kleine ge-meenschap. Een circus van om en bij de vijfdui-zend zielen, dat zich tijdens het seizoen wekelijks verplaatst van A naar Z. Telkens weer diezelfde atleten, officials, bondsafgevaardigden, opera-toren voor tijdsregistratie, speakers, … Eentonig zou je denken, maar niets is minder waar. Het is een kleine maar boeiende leefwereld, met heel wat unieke individuen. Mensen met een verhaal. Vandaag ben ik te gast bij zo’n unicum. Lieven gheysen, 48 jaar, ergotherapeut van opleiding en totaal niet sportief.

REDACTIE ¬ STEFAAN DEPAEPE

FOTOgRAFIE ¬ GILI & STIJN AUDOOREN

U fronst de wenkbrauwen. Wie is dat? Nog nooit van gehoord? Wat moet ik mij hierbij voorstellen? Wat heeft die persoon met triatlon te maken? Wel, het is een man met charisma, een artistieke kop en sterk ontwikkelde zintuigen. Het is geen illusie, voor mij zit “comedian mentalist” Gili.

Stop&go: Wat moet ik mij bij een comedian menta-list voorstellen? Wat doet zo iemand? Welke vaar-digheden en competenties heb je nodig in uw vak?

gili: “Ik ben in de eerste plaats een comedian. Ik pro-beer mensen aan het lachen te brengen. Daarnaast maak ik zo goed mogelijk gebruik van mijn vijf zintui-gen om bij het publiek de illusie te scheppen dat ik over een zesde zintuig beschik (zie kader pag. 40). Ik zeg wel ‘een illusie scheppen’. Een zesde zintuig heb ik helemaal niet. Ik denk niet dat het bestaat, wat

paragnosten (helderzienden), waarzeggers, babyfluis-teraars, … ook mogen beweren. Ik reken vooral op mijn intuïtie, ik probeer mijn publiek te beïnvloeden en interpreteer signalen. It’s all in the mind!”

Gili en triatlonWat heeft Gili nu met triatlon te maken? Lukas De Jonghe, laatstejaarsstudent aan de topsportschool in Leuven, zorgde voor de chemische binding tussen triatlon en stiefvader Gili. Na een korte voetbal- carrière koos Lukas, tot groot jolijt van zijn ouders, voor triatlon en sloot hij, door toedoen van vrien-den, zich aan bij het No Limit Team in Zwevegem.

gili: “Een wereld van verschil, die twee sporten. Wat ben ik blij dat Lukas voetbal en zijn machocultuur links liet liggen. Wat ik op die voetbalvelden te ho-ren kreeg, vertel ik liever niet. De triatlonmentaliteit is heel anders. Triatleten supporteren voor iedereen, ook voor zij die lang na de eersten finishen. Het wederzijds respect is enorm groot. Iedereen wordt op zijn niveau gewaardeerd.”

Mentale coachingStop&go: Topsport is natuurlijk meer dan trainen alleen. Heel wat anderen factoren zijn ook prestatie-bepalend. Topsporters laten zich op meerdere

¬ Ik geloof zeker in mentale coaching: als je kan inspelen op signalen van de atleet, kan je

veel bereiken ¬

Een gesprek met een mentalist

The 6th sense

40

domeinen door specialisten bijstaan. Mentale coaching is daar één van. Gelooft een mentalist als u daarin en zoja pas je dit zelf toe bij Lukas?

gili: ‘Ik geloof er zeker in. Als je gepast kunt inspelen op de signalen die de atleet op je los laat, kun je heel wat bereiken. Ikzelf probeer dat ook bij Lukas toe te passen. Ik zorg er altijd voor dat we tijdig op de wedstrijdlocatie zijn. Dat zorgt voor de nodige rust en voorkomt nutteloze stress en irritaties. Ik bemoei me ook nooit met de materi-ele voorbereiding. Vragen zoals ‘Heb je dit en heb je dat…’ maken de atleet alleen maar nerveuzer. Tijdens deze voorbereidingsfase neem ik steeds wat afstand. Als Lukas signalen van onzekerheid de wereld instuurt, probeer ik gevat de twijfel weg te nemen door de focus op een andere en nieuwe uitdaging te leggen. Dat heeft in het verleden al meermaals zijn nut en efficiëntie bewezen.

Bijvoorbeeld de wedstrijd afstellen op een andere atleet die net iets beter is dan jezelf doet vergeten dat het, gezien het sterke deelnemersveld, vandaag moeilijk wordt om een top 10-plaats in de wacht te slepen.”

Stop&go: Van waar komt die liefde voor triatlon, die harde sport waar weinig ruimte voor comedy is? Is het puur voor Lukas of zit daar meer achter?

gili: “Ik ben er uiteraard door Lukas ingerold. Gelukkig maar, die sfeer onder atleten en ouders is ongelofelijk en uniek. Ik kijk er steeds naar uit en programmeer mijn optredens zoveel mogelijk in functie van Lukas zijn wedstrijdkalender. Bovendien zijn er een aantal raakvlakken met mijn leefwereld. Net zoals bij triatlon is de weg naar de top in de comedywereld lang en hard. ‘Stand-upcomedy’ is de hardste toneelvorm. Je staat er alleen voor. Je wordt de grond ingeboord als je het publiek niet kan raken. Het is vaak vallen, opstaan en weer doorgaan. Ik heb er ook 20 jaar over gedaan om te komen tot waar ik nu sta. Pas vorig jaar is mijn carrière door wat extra TV-aandacht in een stroomversnelling geraakt.

¬ Net zoals bij comedy sta je er in triatlon er alleen voor.

De schuld kan je niet op iemand anders schuiven; die pure eerlijkheid siert triatlon ¬

Zowel Lukas als stiefvader Gili koesteren een enorme bewondering voor elkaar. Beiden streven naar het hoogst

bereikbare (foto Stijn Audooren, Zwevegem 2011)

Het zesde zintuig

Dit beslaat feitelijk de pseudowetenschap die spreekt over een uitbreiding van de vijf reeds bestaande zintuigen (zicht, gehoor, reuk, smaak en voelen) en die vooral betrekking zou heb-ben op telepathie en intuïtie. Ondanks menig interesse en televisieprogramma’s (zoals Het Zesde Zintuig of de Babyfluisteraar) is het bestaan van dit zintuig nooit empirisch aangetoond. Wel is bijvoorbeeld het herkennen van een leugen al toegeschreven aan dit zesde zintuig terwijl dit enkel ‘gewone’ zintuiglijke waarnemingen zijn.

41

11de editie

Interesse?www.vlaamse-bedrijfssport.beSchrijf in vóór 12 september

ONS BEDRIJF ISZondag 25 september 2011

BedrijventriatlonIRONMAN in teamverband – vanaf 12u30

Met steun van deVlaamse overheid

Mechelsesteenweg 144 2640 Mortsel 03 449 82 02

gesponsord door:

vangoethemdrukkeri j . kopiecenter

Bloso-centrum Netepark Herentals

42

Een goede raad voor (top)sporters in spe: don’t give up! De race is nooit verloren vóór de finish. Dat vind ik ook terug bij triatlon. Je staat er alleen voor. Geen excuses als het mis gaat. Je kunt de schuld niet in de schoenen van iemand anders schuiven. Die pure eerlijkheid siert triatlon.”

TopsportschoolStop&go: Nogal wat ouders twijfelen aan de top-sportschool en vrezen voor de onderwijskwaliteit. Wat is uw visie daaromtrent? Was het een goede keuze?

gili: “Voor Lukas was het een goede zaak. In de topsportschool heeft hij het perfecte evenwicht gevonden tussen sport en studie. Hij is er als individu veel sterker uitgekomen. De structurele aanpak, het streven naar perfectie, het gevecht met uw eigen limieten, het verwerken van ups en downs, … hebben Lukas gewapend voor de harde wereld waarin we leven. De kans dat hij topsporter wordt en met triatlon zijn boterham verdient is klein. Het is voor weinigen weggelegd. De concur-rentie is door het Olympisme bikkelhard geworden.

Velen voelen zich geroepen, weinigen zijn uitverko-ren. En eigenlijk hoeft dat niet voor mij. Topsport is meestal niet zo gezond. Er wordt immens veel van het lichaam gevraagd. Juist dat eist vroeg of laat zijn tol.”

Tijdens het interview is gebleken dat het respect voor de drive en het doorzettingsvermogen van Lukas groot is bij Gili. Ook Lukas zijn bewondering voor zijn stiefvader is grenzeloos. Beiden streven op hun domein naar het hoogst bereikbare. Gewoon-weg de beste zijn. Voor Gili is dat na een lange tijd aardig gelukt. Als comedian mentalist is hij de numero uno. En daar is Lukas apetrots op. Het leven naast een BV als Gili is fantastisch. En hij is vooral blij dat zijn stiefpa Gili heet en niet Frans Bauer.

Voor Lukas is de weg naar de top nog lang. Hij kan in ieder geval terugvallen op de steun en expertise van stiefvader Lieven. En wie weet, maakt dat op termijn net het verschil.

Voor meer details van Lukas & Gili verwijzen we naar de websites: www.lukasdejonghe.be en www.gili.be

“De triatlonmentaliteit vind ik fantastisch. Ik probeer mijn optredens dan ook zo veel mogelijk af te stemmen

op de wedstrijdkalender van Lukas”, aldus Gili (foto Stijn Audooren, Zwevegem 2011)

43

Triatlonisme

“Ik heb even getwijfeld of ik nu wel of niet op uw verzoek moet ingaan en wat ik u zou kunnen vertellen. Toch wil ik u verder helpen en de goede zaak van het sporten dienen. Weet u welkom voor een babbel.” Met deze voorzichtige woorden ging pastoor Maarten Pijnacker (51) in op mijn verzoek tot een interview. gezien de woelige Kerktijden en voorafgaande interviews moeten woorden blijkbaar gewikt en gewogen worden. Maar het ging over sport, en dit zorgde ervoor dat pas-toor Maarten volledig open bloeide tijdens ons gesprek.


Ons land met zijn 11 miljoen inwoners telt momenteel 8.258 priesters en blijkt nu toch dat tenminste één van hen lid is van de VTDL. Maar nog niet zo lang, Maarten is pas sinds dit jaar officieel aangesloten bij het RatRace Team (RRT) van Oudenaarde. Toegegeven, een priester in een strak wedstrijdpak die zich verplaatst op een koersfiets … een gedurfd charmeoffensief maar desondanks blijft het toch wel een wereldvreemd beeld.

Niettemin bestaat er wel een georganiseerd sport-aanbod voor priesters, zoals de in 2007 opgerichte voetbalcompetitie in Vaticaanstad; de Clericus Cup. Desondanks heeft Maarten niet zoveel binding met voetbal, hij voelt zich eerder thuis onder zwemmers, lopers, triatleten, …

Koers rond de Kerktoren, voor pastoor Maarten mag het gerust iets meer zijn dan dat

De sportieve geloofsbelijdenis van Maarten Pijnacker

44

Stop&go: Vanwaar komt die interesse in triatlon?

Pijnacker: “Ik kan het moeilijk verklaren … Gans mijn leven lang heb ik altijd graag de 3 disciplines uitge-voerd: zwemmen, fietsen en lopen. Eerst kwamen echter de studies (Maarten is vanuit Nederland naar België gekomen voor een priesteropleiding, red.) en na mijn opleiding ben ik begonnen met sport. Feitelijk ben ik een laatbloeier maar dit werd zo van thuis uit ingeprent; eerst dit afwerken, en dan pas beginnen aan het volgende.”

Stop&go: Was dit sporten dan louter een hobby of was het meer dan dat?

Pijnacker: “Het was voor mij een uitlaatklep. Ik ben ervan overtuigd dat er evenwicht moet zijn in iemand zijn leven. Je kan misschien als priester rust zoeken in gebed en lezingen maar je hebt ook die andere vorm van ontspanning, voor mij is dit sporten. Je zal dit misschien niet geloven maar zelfs andere priesters vinden het jammer dat ze niet of weinig sporten. Dan probeer ik hen te motiveren door te getuigen van mijn ervaringen of te peilen naar hun conditie.”

Het is duidelijk dat priester Maarten ergens fier is op zijn sportiviteit. Zonder voorafgaande afspra-ken deed hij bijvoorbeeld de deur van zijn pastorie open in volle RRT-uitrusting, klaar voor het gesprek en fotoshoot. De oude foto’s van deelnames aan marathons lagen klaar, de doos met medailles, de toer rond de kerktoren terwijl de cafébazin van “De Kartuizer” al roepend kwam vragen of ik niet van de Story was, … En toch blijft Maarten ergens vroom in zijn sportbelijdenis, bijna alsof hij zich zou willen verontschuldigen voor deze hobby. Is het dan een taboe?

Pijnacker: “Het is heel vreemd maar soms zie ik bepaalde dingen of mensen evolueren terwijl dit bij geloof niet altijd zo is; bepaalde visies blijven status quo. Dit zorgt ervoor dat ik mij soms schuldig kan voelen dat ik ga sporten en die tijd dus niet in mensen investeer. ‘Meneer pastoor zit op zijne fiets terwijl da mijne man ziek in bed ligt’ … Sommige mensen hebben nog effectief dat verwachtings-patroon en ergens kan ik dat ook begrijpen, ik heb dan ook een representatieve functie. Anderzijds

“Ik ben ongelooflijk onhandig dus het fietsen op een koersfiets is een totaal nieuwe ervaring voor mij. Het gaat ook

moeilijker om te zwaaien naar de mensen, en dat doe ik juist zo graag”, aldus pastoor Maarten

45

speelt dit sporten een belangrijke rol in mijn missie, nog meer zelfs dan vroeger. Na het sporten ben ik leeg en juist dat geeft mij weer energie om mensen verder te helpen. Het is ook zo dat ik sport om met mensen in contact te komen. Ik hou van mensen. Als priester moet je ook tussen de mensen staan en via de sport kan ik dat bereiken. Vroeger was het gemak-kelijker om contact te maken met de mensen maar vandaag leeft men in huizen als gesloten bastions met aan de bel een videofoon …”

Stop&go: Wat spreekt jou zo aan in triatlon?

Pijnacker: “Ik probeer altijd te genieten van de sport. Ik hoor ook vaak deuntjes, niet deze van de radio maar wat ze in de Kerk zingen. Ik let ook meer op de mooie dingen van de natuur … Van zwemmen hou ik het meest, omdat je in het water ligt en met mijn hoofd onder water helpt het mij ook figuurlijk om dingen van mij af te zetten. Van lopen hou ik ook omdat je het in de natuur kan beoefenen. Fietsen is een totaal andere uitdaging omdat ik vroeger altijd op een gewone fiets reed en pas recent leer ik rijden op een koersfiets. Dit is voor mij totaal anders want u moet weten; ik ben heel onhandig. Als priester heb ik natuurlijk een voorbeeldfunctie dus het kan absoluut niet dat ik tegen het beton ga. Het is ook een nieuwe ervaring omdat ik nu voorover lig op een koersfiets, ik moet mijn stuur dus goed vasthouden en zo kan ik niet zwaaien naar de mensen, en dat doe ik juist graag …”

Stop&go: Waarom ben je aangesloten bij een club?

Pijnacker: “Ik ga 5 keer per week zwemmen, en gaan-deweg kom je vaak dezelfde mensen tegen. Op die manier heb ik kennis gemaakt met enkele mensen van de club en zo ben ik uiteindelijk ook meer gaan geloven in het feit dat ik triatlon zou kunnen doen. Oorspronkelijk was ik er ook van overtuigd dat er enkel het volledige pakket bestond; een volledige triatlon beëindigen. Later werd duidelijk dat je dus ook een sprint- of kwartafstand hebt. Dat ligt mij meer. Bij de club krijg ik ook een duwtje in de rug, dat is belangrijk voor mij. De club zelf, RRT, hecht ook veel belang aan het sociale aspect. Ze vinden het belangrijk dat leden komen naar de trainingen en trouw zijn. Dus nu probeer ik iedere week aanwezig te zijn en mij zo voor te bereiden voor

Een jongere Maarten Pijnacker na de marathon van New York, in 2003

“Onderweg tussen 1.000-den atleten je clubleden tegenkomen, geeft een extra kick om door te gaan”

Maarten krijgt voor de marathon in New York, een laatste briefing van de coach van de Managers Marathon Club

46

mijn allereerste triatlonwedstrijd. Maar het is nog even zoeken, aangezien mijn weekends vol zitten met vieringen en dergelijke, is het niet zo evident om deel te nemen aan een wedstrijd.”

Stop&go: Wat zijn uw ambitieuze doelstellingen?

Pijnacker: “Momenteel wil ik eerst nog even de conditie opbouwen. Ik sport ongeveer 10 à 11 uur per week waarbij ik 5 keer ga zwemmen, 3 uur lopen en ik probeer 3 uur te fietsen. Momenteel leen ik ook een koersfiets van de Vlaamse Wielerschool dus ik ga binnenkort een eigen fiets aanschaffen met de nodige gadgets zoals klikpedalen en dergelijke … Enkel die helm vind ik verschrikkelijk.”

Stop&go: Zou u de sport promoten?

Pijnacker: “We moeten sporten om gezond ouder te worden. Dat geloof ik oprecht en probeer ook zo collega’s te overtuigen, mensen enthousiast te ma-ken. Ik vind het ook belangrijk om er gezond uit te zien. Ik ben bijvoorbeeld nog wat te zwaar dus wil ik daaraan werken. Van thuis uit werd ik ook opgevoed met de stelling dat je je eigen talenten en gaven moet gebruiken. Wel, als je dan het geluk hebt van de representatie of het goede voorbeeld dan kan je dit gebruiken. Dus ik sport niet alleen voor mezelf,

maar ook omdat ik hierdoor mensen beter kan helpen en het is gezond. Naar de jeugd toe wil ik ook een signaal geven dat ik niet enkel voor de computer of in de kerk zit maar dus ook actief ben.”

4 uur sightseeingMaarten is ooit nog lid geweest van de MMC, de Managers Marathon Club. Dit was na zijn opleiding, toen hij op de pastorie woonde te Oudenaarde. Met die groep heeft hij deelgenomen aan verschil-lende marathons waaronder Brussel, Stockholm, Londen, New york, … Hij bleef altijd steken op een eindtijd tussen 4 uur 15 minuten en 4 uur 20 minuten. Het moest ook niet in minder. Neen, het belangrijkste doel op zich is genieten. “Deelnemen aan een marathon is voor mij een sightseeing trip van 4 uur en een beetje”, aldus Maarten. “En dan kom je clubleden tegen tussen 1.000-den andere lopers en juist dat geeft die extra kick om door te gaan. Net zoals triatlon is dat juist het mooie aan de sport: je staat samen aan het begin en je komt samen op het einde maar daartussen is het ieder voor zich …”

We wensen pastoor Maarten alvast veel sightseeing plezier toe in zijn verdere triatlonavonturen. En moge God hem bewaren voor enige (onhandige) fietsperikelen.

“Soms kan ik mij schuldig voelen omdat ik sport en mijn tijd niet investeer in mensen. Maar het is de sport

die mij helpt om mijn missie nog beter uit te voeren”, verklaart pastoor Maarten

VERZEKERINGEN KAN JE OVERAL AFSLUITEN, MAAR ENKEL BIJ CALLANT AAN DE LAAGSTE PRIJS!

Op www.verzeker-je-online.be kan je snel en eenvoudig de goedkoopste polissen afsluiten, 24 uur op 24, 7 dagen op 7.Callant Verzekeringen is de nummer 1 makelaar in jouw regio en kan als grootste makelaar de beste tarieven bekomen. Callant consulteert alle verzekeraars om jou de laagste premie te kunnen aanbieden. Dankzij de selfservice op www.verzeker-je-online.be waar jij zelf je polis afsluit, besparen wij op personeel en kunnen wij de laagste premie garanderen! Heb je elders toch een voordeligere polis aangeboden gekregen? Dan betaalt Callant Verzekeringen jou het verschil terug!

WERKEN BIJ CALLANT? SURF NAAR WWW.CALLANT.BE/JOBS

VERZEKERINGEN KAN JE OVERAL AFSLUITEN, MAAR ENKEL BIJ CALLANT AAN DE LAAGSTE PRIJS!

www.verzeker-je-online.be

de premiekampioen!

Callant Verzekeringen

garandeert de laagste prijs!

www.klie

k.be

© p

hoto

new

s

Callant Verzekeringen is één van de initiatiefnemers van het project Code Roth. Negen amateur-sporters proberen onder begeleiding van Luc Van Lierde

om in tien maanden tijd de eindstreep te halen van een triatlon. Meer weten over dit project? Surf dan snel naar www.coderoth.be!

AD CALLANT stop&go5(2).indd 1 11/03/11 10:07

België-Belgique P.B. BC 30233 11de jaargang nr.2 - juni/juli/augustus 2011 ... · 2019. 9. 17. ·...

Documents

Transcript of België-Belgique P.B. BC 30233 11de jaargang nr.2 - juni/juli/augustus 2011 ... · 2019. 9. 17. ·...