BDW - editie 1260

N° 1260 VAN 23 TOT 30 DECEMBER 2010 ¦ WEEK 51: WEEKBLAD, EEN UITGAVE VAN VZW BRUSSEL DEZE WEEK, FLAGEYPLEIN 18, 1050 ELSENE, REDACTIE: 02-226.45.40, ABONNEMENTEN: 02-226.45.45, FAX: 02-226.45.69, E-MAIL: [email protected]

Collecto op kruissnelheid

I n oktober 2010 maakten meer dan achttienduizend Brusse-laars gebruik van nachtelijk

openbaar vervoer. Dat waren er drieduizend meer dan in dezelfde maand van 2009. Iets meer dan een op de drie reizigers koos in oktober voor de collectieve taxidienst Col-lecto. De rest zat op de nachtbussen van Noctis, die hun reizigersaantal wel zagen dalen sinds de hervor-ming van april.Toen de Brusselse regering besliste om te snoeien in Noctis, werd Col-lecto naar voren geschoven als hét alternatief. Collecto werd al gelan-ceerd in 2008, maar kende tot half-weg dit jaar maar een matig succes. Gemiddeld maakten zevenhonderd

mensen per maand gebruik van het systeem. Vooral onder horecaperso-neel bleek het systeem aanhangers te hebben. Nu trekt Collecto in de week vooral nachtwerkers, terwijl tijdens het weekend vooral feest-vierders de dienst uitmaken.Na de herlancering, die gepaard ging met een grote promotiecampagne, lijkt Collecto toch zijn plaats te vin-den. “Onze twee doelgroepen zijn studenten en mensen die ’s nachts werken,” zegt Brussels minister van Vervoer Brigitte Grouwels (CD&V). “We hebben voor die laatste groep de intentie om abonnementsformu-les voor Collecto uit te werken.”Voor de hervorming in april betaal-de u vijf euro per persoon voor een

rit van minder dan drie kilometer, en acht euro voor een langere af-stand. Sinds april ligt de prijs op zes euro, ongeacht de afstand. MIVB-klanten betalen maar vijf euro. Col-lecto rijdt elke nacht van 23 tot 6 uur, in tegenstelling tot Noctis, dat er alleen in het weekend is.De hervorming van het nachtelijk openbaar vervoer hield ook in dat er

maar elf Noctis-lijnen meer waren in plaats van zeventien. “Toch berei-ken we nog altijd negentig procent van onze oude clientèle, in plaats van de beoogde tachtig. Bovendien is de jaarlijkse kostprijs van al het

nachtvervoer met meer dan tien procent gedaald,” zegt Grouwels. Noctis is het meest in trek tussen twee uur en halfdrie, als de laatste bussen vertrekken. De nachtbus-sen blijven het meeste succes ken-nen in het zuiden van het gewest, en dan vooral bij studenten. De meest gebruikte lijnen zijn de N08 en de N09, die de verbinding verzorgen met de campussen van de VUB en de ULB.Een nog uitgebreider nachtnet dan het huidige krijgt u met oudejaar. Naast de Noctis-bussen rijdt dan ook de metro uit, en wel tot halfvier ’s ochtends. Ook de trams 3, 33, 92 en 94 zullen uitzonderlijk ’s nachts rijden. Het openbaar vervoer is bo-vendien gratis vanaf middernacht: ideaal voor wie een glaasje te veel op heeft.

Jelle Couder/brusselnieuws.be

Alles over het nieuwjaarsaanbod van de MIVB op www.mivb.be

Mobiliteit > Taxidienst kent succes na trage start

Sloopgoud

Foto’s 6 miljard mensen

BRUSSEL – Negentig jongeren hebben zich drie dagen mogen uitleven in een gebouw van AG Real Estate aan de Frère-Orbansquare dat eerstdaags tegen de vlakte gaat. Leden van drie Brusselse jeugdhuizen mochten samen met probleemjongeren honderden vierkante meters binnenmuur onder handen nemen en graffiti en tags spuiten. Het initiatief kwam van Alain Decoster van de vastgoedmaatschappij. “En het was een succes,” zegt het Brusselse gemeenteraadslid Michel Barnstijn, de officieuze promotor van de vzw Tarantino. Tarantino en Délit zijn professionele graffiti- en tagkunstenaars. Het tweetal heeft de negentig jongeren intensief begeleid. DV

© SASKIA VANDERSTICHELE

De berenboot van kapitein winokio meert aan in De aben ook: partytips voor oudejaarsavond!

AFGIFTEKANTOOR BRUSSEL X P303153

23 1210

RAC MOET KOPJE KLEINER

BRUSSEL – Het Gewest aan-vaardt de plannen voor het Rijksadministratief Centrum (RAC) niet. De projectontwik-kelaars moeten het met minder vierkante meters doen, de geplande torens moeten korter. Dat staat in het advies van het Bestuur Ruimtelijke Ordening en Huisvesting (BROH) van het Gewest over het Bijzonder Bestemmingsplan (BBP) dat de Stad Brussel opstelde. Daarin staan de krijtlijnen voor de ont-wikkeling van de site. Concreet vraagt het BROH een verminde-ring van 150.000 naar 140.000 vierkante meter. Er moet meer rekening worden gehouden met ‘de stedelijke perspectieven’. De ontwikkelaars zullen de plannen dus moeten herte-kenen en de torens een kopje kleiner maken. SVG

© J

AS

PE

RS

-EYE

RS

In de week nachtwerkers, ’s weekends feestvierders

BRUSSEL – De nachtelijke taxidienst Collecto komt twee jaar na zijn lancering eindelijk onder stoom. Het aantal reizigers steeg van zevenhonderd in maart van dit jaar naar ruim 5.600 in oktober. De nachtbussen van Noctis doen het ook relatief goed, hoewel het nachtnet in april gekortwiekt werd.

kruipen onder je vel 16-17

BDW 1260 PAGINA 2 - DONDERDAG 23 DECEMBER 2010

Maandagmiddag 20 december, Gerechtsplein, Brussel-centrum. Daniel Burens vlaggen ‘Blauwen op geel’ mogen voorlopig ‘Blauwen op geel in wit’ heten.

© IVAN PUT

DE WEEK IN BEELD DOOR IVAN PUT

Elf miljoen euro voor strakke lijnen

Uitgelicht > Gemeentehuis Vorst wordt gerenoveerd voor recordbedrag

T ussen 1934 en 1938 werd in Vorst een gemeentehuis ge-bouwd naar plannen van de

architect Jean-Baptiste Dewin. De art deco liep op zijn laatste benen, maar toch is de stijl van het gemeen-tehuis duidelijk: strakke lijnen, hoekige verlichtingsarmaturen. En hout, veel hout. De architectuur heeft nog niets van haar grandeur verloren.Behalve dan af en toe een stuk puin, want ofschoon het gebouw in 1992 als monument werd beschermd, is er al die jaren nooit een grootscha-lige renovatie geweest. Oplapwerk, dat wel. “Veel oplapwerk,” geeft burgemeester Magda De Galan (PS)

toe. “Er zijn wel her en der wat reno-vaties geweest, maar toch is er wa-terinsijpeling in de collegezaal, zijn er tijdens trouwpartijen al stukken plafond naar beneden gekomen en is het hele gebouw een energieslokop.”Gelukkig schiet de Brusselse rege-ring te hulp. Maar liefst 9,5 miljoen euro – tachtig procent van het to-taalbedrag – wordt er uitgetrokken om de gemeente Vorst bij te sprin-gen. “Het is een omvangrijk en com-plex gebouw,” weet Brussels minis-ter-president Charles Picqué (PS). “Tachtig procent subsidie is gewoon voor een openbaar gebouw, dus is het ook maar normaal dat Vorst op dat percentage recht heeft voor de

MEER SCHOLEN, MINDER RUSTHUIZEN

BRUSSEL – Vlaams minister voor Brussel Pascal Smet (SP.A) zet volop in op onder-wijs. Daardoor komen de ge-plande woonzorgzones van zijn voorganger in de verdringing.

Vlaanderen investeert fors in Brussel: zestig miljoen euro per jaar alleen al in het kader van het Brusselbeleid, waarvan een kleine helft voor de Vlaam-se Gemeenschapscommissie of VGC. Minister Pascal Smet legde in de Raad van de VGC, het Vlaams-Brusselse minipar-lement, uit waar de aandacht prioritair naartoe gaat. Vooral Muntpunt (de nieuwe biblio-theek), de Brusselse media (de uitbouw van brusselnieuws.be) en de brede school worden be-langrijk. Voor dat laatste grote onderwijsproject op campus Nieuwland wordt jaarlijks twee miljoen uitgetrokken.Vlaanderen maakt hiermee een belangrijke koerswijziging. De vorige minister voor Brussel, Bert Anciaux (SP.A), had van de uitbouw van de bejaarden-zorg een speerpunt gemaakt. Vlaanderen is op het vlak van ouderenzorg nagenoeg afwezig in Brussel. Er zijn nauwelijks Nederlandstalige rusthuizen, serviceflats of dagverzorgings-centra.Met een ambitieus masterplan Woonzorg zorgde Anciaux voor een bescheiden inhaalbeweging in de hoofdstad. Er is intussen een kenniscentrum opgericht, en enkele projecten zagen al het licht. Er werden verder 33 woon-zorgzones uitgetekend. Die moeten zorgen voor een Neder-landstalige bejaardenzorg over heel Brussel.Minister Smet gooit het nu over een andere boeg: hij kiest voor onderwijs (en communicatie). Daar zijn goede redenen voor. De demografie in Brussel ver-plicht de overheden haast om razendsnel nieuwe crèches en scholen te bouwen. Bovendien is er een degelijk zorgaanbod voor ouderen in Brussel, al is dat tweetalig (en in de praktijk vaak eentalig Frans).Trekt Vlaanderen zich dan terug uit de Brusselse bejaardenzorg? Zeker niet. Smet belooft dat hij de engagementen voor de woon-zorgzones zal nakomen. Maar prioritair zijn ze niet meer. SVG

OPMERKELIJK

VORST – Het gemeentehuis van de zuidelijke Brus-selse gemeente Vorst staat er al sinds 1938 en is nog nooit grondig gerenoveerd. Het hoeft dan ook niet te verbazen dat de Brusselse regering een recordbedrag van 9,5 miljoen euro uittrekt om de gemeente te hulp te schieten. In 2018 ten laatste zijn de werkzaamheden afgerond.

BDW VERSCHIJNT OPNIEUW OP 6 JANUARI.

AGENDA IS ER WEER OP 13 JANUARI.

OPGELET!

renovatie. Bovendien geloven we dat die kosten echt nodig zijn om van deze plaats een moderne, 21ste-eeuwse plek van openbare dienst-verlening te maken.” Vorst krijgt het bedrag in twee schijven: zeven miljoen euro dit jaar nog, de rest in 2011. Negen komma vijf miljoen euro is trouwens het hoogste bedrag ooit uitgetrokken door het Brussels Gewest voor een renovatie. In het verleden trok het Gewest al eens 1,2 miljoen euro uit voor kleinere werk-zaamheden aan het gemeentehuis.

Het werk wordt in goede banen ge-leid door het architectenbureau Cooparch-R.U. In de tweede helft

van 2011 moet het werk beginnen, zes of zeven jaar later zou het erop zitten. “Bij aanvang bleek dat dit ge-bouw een beetje van dit en een beet-je van dat was. Er schortte van alles aan, maar wat het nooit was, was in goede staat,” stelt architect Pascal Simoens. “En dat is spijtig voor zo’n mooi gebouw.”Een van de moeilijkste taken wordt

“Tijdens trouwpartijen zijn er al stukken plafond naar beneden gekomen”

Glas in lood.

© B

AR

T DE

WA

EL

E

BDW 1260 PAGINA 3 - DONDERDAG 23 DECEMBER 2010 WEEKOVERZICHTWOENSDAG 15 DECEMBERGROEN liCht VOOR GEVANGENiS. De federale regering zet het licht op groen voor de bouw van een nieuwe gevangenis in Haren. Tegen 2016 komt er op de terreinen van de vroegere Wansonsite een strafinstelling voor mannen, vrouwen en jeugdgevangenen met alles samen tweeduizend plaatsen.

PEN NiEt MEER MAChtiG. De gerenommeerde pennenwinkel La Maison du Porte-Plume op de Adolphe Maxlaan is failliet. De uitbater kan naar eigen zeggen niet op tegen de informatisering van de wereld. Twaalf mensen verliezen hun baan.

NiEt-BENOEMD, (NiEt) WEG. Ondanks eerdere berichten van Luk Van Biesen, Open VLD-gemeenteraadslid in Kraainem, stappen de drie niet-benoemde burgemeesters van de faciliteitengemeenten Kraainem, Wezembeek-Oppem en Linkebeek niet op. Volgens Van Biesen zouden de federale Franstalige onderhandelaars de eis tot benoeming hebben laten vallen. Het FDF, de partij van de drie, doet Van Biesens uitlatingen af als nonsens. Later blijkt toch dat Arnold d’Oreye, de burgemeester van Kraainem, om persoonlijke redenen ontslag neemt.

DONDERDAG 16 DECEMBERMOSkEE iN UkkEl. Er bestaan concrete plannen om een nieuwe moskee voor vijftig mensen te bouwen in de zuidelijke Brusselse gemeente Ukkel. Het zou gaan om een project van een Pakistaanse geloofsgemeenschap. De moskee komt op de terreinen van de oude Carrosserie d’Uccle aan de Alsembergsesteenweg. Een bouwaan-vraag is er nog niet.

WEMMEl Wil POlitiEzONE. De faciliteitengemeente Wemmel overweegt een aansluiting bij een Brusselse politiezone of een eigen lokale politiezone. Nu vormt de gemeente samen met Asse, Meise en Opwijk een zone, maar het gemeentebestuur vindt dat de noden van Wemmel grootstedelijker zijn dan die van de overige gemeenten.

VRiJDAG 17 DECEMBERMEtROVERkEER VERStOORD. Door een kleine brand in de tunnel tussen de metrostations Merode en Schuman wordt het metro verkeer op de lijnen 1 en 5 grondig verstoord. Naar het einde van de spits is het euvel opgelost.

zAtERDAG 18 DECEMBERWiNtERWEER. Tot drieduizend mensen brengen de nacht door in de transitzone van Brussels Airport. Door het winterweer in heel West-Europa zijn heel wat naburige luchthavens gesloten, waar onder ook Londen Heathrow. Veel passagiers naar Londen stranden in Brussel, waar ze in de transitzone verblijven omdat het Verenigd Koninkrijk geen Schengenland is. Er worden ook noodvluchten inge-legd naar andere Londense luchthavens.

zONDAG 19 DECEMBER WiNtERWEER-BiS. Na aanhoudende sneeuwval ligt de stad bedekt onder een aardig sneeuwtapijt. Het busnet van de MIVB ondervindt grote hinder: bussen geraken moeilijk of helemaal niet de hellingen op. Ook De Lijn heeft last van de sneeuw. In en om Brus-sel worden de meeste bussen afgeschaft. In de stad zelf zijn slee en langlauflatten aan een opmars bezig.

MAANDAG 20 DECEMBER DODE BiJ StEEkPARtiJ. In de Dupontstraat in Schaarbeek wordt ’s ochtends een vrouw op straat doodgestoken. Van de dader ontbreekt elk spoor.

SiNt-JOOSt OMhOOG. De bevolking van Sint-Joost-ten-Node is in 2009 met een dikke vier procent gestegen. Er zijn 1.135 inwoners bij gekomen. Sint-Joost-ten-Node is de armste en dichtstbevolkte gemeente van het Brussels Gewest én van België.

DiNSDAG 21 DECEMBERrenovorstie. Het gemeentehuis van Vorst wordt de komende jaren grondig gerenoveerd. Daarvoor krijgt de gemeente een subsidie van 9,5 miljoen euro van het Brussels Gewest. Het gaat om het hoogste gewestelijke bedrag dat ooit werd uitge-

trokken voor een renovatie in Brussel. En dat is ook nodig, want het gemeentehuis uit 1938 in art-decostijl is nog nooit gerenoveerd.

Samengesteld door Christophe Degreef

MEER NIEUWS DE HELE WEEK

ROND OP

Rechts op de foto de raadzaal. Let op het mooie houtwerk en de bijzonder strakke verlichting.

het vervangen van alle ramen. Nu is dat enkel glas, maar om energiere-denen worden alle ramen vervangen door dubbele beglazing. Voor som-mige glas-in-loodconstructies is dat precair, omdat er niets mag veran-deren aan het uiterlijk van het ge-bouw. En ook het renoveren van de verschillende tropische houtsoorten die gebruikt werden om de binnen-kant van het gebouw te bekleden, is een zorgenkindje. “Er zijn meer dan tien verschillende soorten hout ge-bruikt in de jaren 1930. Duurzaam

hout, dat wel, maar we zijn er nog niet uit welke renovatietechniek we gaan gebruiken,” klinkt het bij Cooparch-R.U. “Hier is heel wat stu-diewerk in gekropen.”Een zichtbaar trotse De Galan weet nog dat er aan de ingang ook een hellend vlak komt voor rolstoelge-bruikers. “Het was geen sinecure om dat mee in de plannen te krijgen, want zoiets verandert het uitzicht van het gebouw, en dat was taboe voor de Koninklijke Commissie voor Monumenten en Landschappen.”

Bij het naar buiten gaan blijkt dat de renovatie geen dag te vroeg komt. Boven op de toren groeit klein, maar gestaag een boompje; heel wat rui-ten zijn stuk. Het is dan ook geen wonder dat de waterinsijpeling voornamelijk in de collegezaal – on-der de toren – voorkomt. “Weet je, het is ook nog niet zo lang dat Mo-numenten en Landschappen zich voor gebouwen uit de jaren 1930 interesseert,” zegt De Galan.

Christophe Degreef

De mensen hebben afgehaakt. Twee jaar geleden zag je nog veel Belgische vlaggen hangen in de betere wijken in Brussel. Die zijn bijna allemaal verdwenen.”

Stand-upcomedian Bert Kruismans wordt in De Standaard geïnterviewd naar aanleiding van zijn show in Franstalig België.

Nederlands? Ik deed het graag. Misschien omdat ik veel complimentjes kreeg voor mijn uitspraak.”

Federaal minister Laurette Onkelinx (PS) betreurt in Het Nieuwsblad dat ze pas vanaf het derde middelbaar Nederlandse les kreeg.

De tiende editie van de Nocturnes van de Brusselse Mu-sea, die vorige week werd afgesloten met een dernière in het Museum voor Natuurwetenschappen, heeft een nieuw bezoekersrecord gevestigd. Niet minder dan 22.913 mensen bezochten deze herfst op een donder-dagavond een van de in totaal vijftig deelnemende mu-

sea. Vorig jaar werd afgeklokt op 17.700 bezoekers, wat toen ook al een record was.Behalve de klassieke rondleidingen staan er tijdens zo’n nocturne ook workshops, vertelwandelingen of ontmoe-tingen met de conservator op het programma.De initiatiefnemer van de Nocturnes, de Brusselse Mu-seumraad, maakt zich intussen op voor dat andere grote museumevenement: Museum Night Fever, een grootse happening voor jongeren, vindt volgend jaar plaats op 26 februari.

22.913HETGETAL

© B

AR

T DE

WA

EL

E

“

“


Interview > OCMW-voorzitter Yvan Mayeur over asiel, migratie en daklozen

Extreme armoede rukt opBRUSSEL – Het gaat goed met onze sociale zekerheid, maar het kan nog beter, vindt Brussels OCMW-voorzitter Yvan Mayeur (PS). “Politiek is keuzes maken. Het is ook dankzij de Belgische staatsinterventie dat BNP Paribas vandaag in Frankrijk bonussen opstrijkt. Waarom zouden de pensioenen dan niet omhoog kunnen?”

Y van Mayeur cumuleert sinds 1999 het voorzitterschap van het Brusselse OCMW met

een zitje in de Kamer van Volksver-tegenwoordigers. Mayeur: “Ik ken de kritiek op cumuls, maar zon-der parlementair mandaat ben ik als OCMW-voorzitter machteloos. Toen ik gewoon voorzitter was, heb ik de minister één keer in vier jaar gesproken, nu klamp ik de ministers elke week aan.”We hebben met Mayeur afgesproken in het stadhuis, tijdens de tweewe-kelijkse zitting van de gemeente-raad. Het gesprek gaat in schijfjes. Mayeur wordt verschillende keren weggeroepen, maar hij houdt zijn focus.Het OCMW is een enorme machi-ne waarvan het belang in de Stad Brussel jaar na jaar toeneemt. “In tien jaar tijd is het aantal leefloners verdubbeld. Op jaarbasis staat de teller op achttienduizend, van wie zevenduizend voltijdse. Volgend jaar verwacht ik opnieuw een groei met tweeduizend.”Hét aandachtspunt van de voorbije maand was het gebrek aan opvang voor duizenden asielzoekers. Nu de media-aandacht langzaam wegebt, vonden wij het tijd voor een stand van zaken.

Hoe kijkt u aan tegen de asiel-

en opvangcrisis van de voorbije weken?Yvan Mayeur: “Het is de derde winter op rij dat ik uitroep dat de toestand in Brussel onhoudbaar is. De opvang is slecht georgani-seerd. Langs Brussel komen er ook

te veel migranten en asielzoekers van binnen en buiten de EU het land binnen. Er staan zevenduizend niet-toegewezen asielzoekers inge-schreven bij de Dienst Vreemdelin-genzaken en het Commissariaat-Generaal voor de Vluchtelingen. Die komen allemaal bij ons terecht. De asielcrisis die we nu meemaken, is een aangekondigde catastrofe. Ge-lukkig hebben we ondertussen toch

één iemand – staatssecretaris Phi-lippe Courard (PS) – die een begin van ongerustheid heeft getoond.”

De federale regering heeft wel iets gedaan.Mayeur: “De opvang in de legerka-zernes in Vlaanderen en Wallonië is te laat op gang gekomen. Lands-verdediging speelt het spel niet cor-rect. Minister van Defensie Pieter De Crem (CD&V) weigerde vervoer te organiseren naar de kazernes. Daar heb ik maar een woord voor: schan-dalig. Het Belgisch leger vervult be-langrijke humanitaire opdrachten, maar blijkbaar alleen in het buiten-land.”“Een ander groot probleem zijn de daklozen. Hun aantal neemt hier hand over hand toe. Dat is ook zo in andere steden, maar in Brussel stelt het probleem zich scherper. Elke avond vangen we 450 mensen op. Een dakloze die in de buurt van Bergen in zijn auto sliep: dat was begin deze week groot nieuws op de radio. Onbegrijpelijk. In Brussel kan ik hele straten aanwijzen waar daklozen in hun auto of in parken slapen. En het gaat niet alleen over individuen, maar ook over gezinnen met kinderen.“

Meer opvang en sociale hulp lokt alleen maar meer asielzoekers...Mayeur: “Dat is een liberale stel-ling die ik niet onderschrijf. Ze lijkt op de anti-parkeerideologie van Ecolo: ‘Meer parkeerplaatsen lokt meer auto’s.’ Dat is nonsens als de verkoop van auto’s vrij blijft. Het zijn uitspraken die de werkelijkheid ontkennen. Die mensen zijn hier,

en ze hebben hulp nodig. Sommige daklozen kampen met zware men-tale problemen. Een dak boven het hoofd volstaat niet. Ze hebben eerst sociaal-psychologische begeleiding nodig. Voorts is er crisisopvang no-dig, zijn er transitwoningen nodig. Er is ook dringend behoefte aan een revalidatiecentrum voor een vijftigtal daklozen die nu in het zie-kenhuis verblijven en daar niet weg kunnen bij gebrek aan huisvesting. Voor dat alles ontbreekt het aan geld en personeel. Mijn conclusie is: de politieke wil ontbreekt om de extre-me armoede aan te pakken.”

De rechterlijke dwangsommen voor het niet-bieden van onderdak klinken arme drommels als muziek in de oren. Een straatarme Roemeen vindt 65 euro per dag het paradijs.Mayeur: “Die rechters weten niet wat ze aanrichten. Een dwangsom opleggen die hoger ligt dan de kost-prijs van reguliere opvang, getuigt van onverantwoordelijkheid. Het OCMW van Brussel is ook veroor-deeld. Maar ik weiger te betalen.”

Uw Antwerpse collega Monica De Coninck (SP.A) en de Gentse burgemeester Daniël Termont (SP.A) geloven dat de ongebreidelde migratie de sociale zekerheid onder druk zet. De Coninck en Termont zijn geen liberalen.Mayeur: “Niet akkoord. Het gaat goed met onze sociale zekerheid. Wat wél klopt, is dat onze samenle-ving onder druk staat door de mas-sale immigratie. Maar dat is een

Yvan Mayeur (1960) is sociaal werker van opleiding. Sinds 1995 is hij gemeenteraadslid en OCMW-voorzitter, sinds 1999 ook volksvertegenwoor-diger. Tussen 2005 en 2008 zat hij de raad van bestuur van Iris, de koepel van Brusselse openbare ziekenhuizen, voor.De familie Mayeur is afkom-stig uit de Marollen: zijn vader groeide op in de Voorzorgs-straat. Het Nederlands van Yvan Mayeur gaat er de laatste paar jaar goed op vooruit. Onlangs trok hij zich behoor-lijk uit de slag in De zevende dag. Hij vertelt graag over zijn eerste vertaling Frans-Neder-lands op de lagere school. Wat hij zijn ouders hoorde zeggen indachtig, vertaalde hij: “Quelle heure est-il?” door: “Wad’eur es ’t?” DV

Yvan Mayeur

“Ik heb geen weetvan filières die het medisch toerisme in de openbare ziekenhuizen aanzwengelen”

De fusie tussen Pro Medicis en het Huis voor Gezondheid is mislukt.

PRO MEDICIS TREKT ZICH TERUG UIT HUIS VOOR GEZONDHEID

BRUSSEL – Pro Medicis, de orga-nisatie die al meer dan tien jaar het Nederlandstalige karakter van de gezondheidszorg in de hoofdstad op peil tracht te houden, stapt uit het Huis voor Gezondheid. De leden van de raad van bestuur hebben dat in een brief aan de Vlaams-Brusselse parlementsleden laten weten.

Pro Medicis ging een klein jaar gele-den op in het Huis voor Gezondheid. Die fusieoperatie lijkt dus mislukt. Niet alleen de leden van de voorma-lige raad van bestuur trekken zich terug, de voormalige coördinator, Dieter De Court, is ook ontslagen.Aanleiding voor het conflict, dat al sinds de zomer aansleept, is een

verschil in visie. Pro Medicis wil het Nederlandstalige karakter van de gezondheidszorg in Brussel vrijwa-ren door verpleegkundigen en art-sen uit heel Vlaanderen in de hoofd-stad stage te laten lopen. Ze krijgen daar ook een vergoeding voor, tot v ijftig euro per week.Volgens het Huis voor Gezondheid wordt dat niet alleen een erg dure aangelegenheid – het aantal stage-plaatsen stijgt elk jaar –, het ren-deert ook niet. “De zorgverstrekkers blijven nadien toch niet in Brussel,” zegt directrice Caroline Verlinde.

Het Huis voor Gezondheid verkiest stagiairs die in Brussel naar school zijn geweest.De Pro Medicis-medewerkers kun-nen er moeilijk mee leven dat de jarenlang opgebouwde expertise te grabbel is gegooid. Ze vinden ook dat er te veel aandacht gaat naar Zorgnet, het stokpaardje van Jan Peers, voorzitter van de raad van bestuur. Verlinde ontkent dat: “Alle onderdelen van het Huis voor Ge-zondheid krijgen gelijke aandacht en worden op een evenwaardige manier geëvalueerd.” SVG

© O

CM

W B

RU

SS

EL

© C

HU

RL


ADVERTENTIE

stedelijk probleem en geen probleem van de sociale zekerheid. Integen-deel. We zullen in de toekomst mi-granten nodig hebben om de sociale zekerheid betaalbaar te houden.”“Ik geloof daarnaast ook dat migra-tie niet te stoppen valt. Een gezonde jongeman die geen toekomst ziet in zijn dorp en weet heeft van onze

rijkdom, is ervan overtuigd dat hij hier wél een leven kan opbouwen. Wie gaat die mensen het recht ont-zeggen om op zoek te gaan naar een beter leven? Het probleem is – en ook dat zeg ik al jaren – dat er geen immigratiepolitiek gevoerd wordt. Er wordt te veel uitgegaan van het Angelsaksische easy come, easy go.

Dat gaat voorbij aan de realiteit. Je moet de migratiestromen contro-leren, zoals in de jaren 1970. Toen hebben we met Marokko en Turkije conventies getekend. Alleen moeten we lessen trekken uit de fouten die we toen gemaakt hebben. Georgani-seerde immigratie veronderstelt ook integratie en inpassing.”

OCMW-voorzitter Yvan Mayeur (PS) op de sfeervolle Grote Markt. Een foto op de stoel van de burgemeester wees hij vriendelijk af.

© S

AS

KIA

VA

ND

ER

STI

CH

EL

E

ONTWIKKELINGSSAMENWERKING: GEMEENTEN LATEN GELD LIGGEN

BRUSSEL – De Vlaamse regering biedt gemeenten, ook Brusselse, de mogelijkheid om een ‘conve-nant gemeentelijke ontwikkelings-samenwerking’ te sluiten. In Brus-sel maken alleen de Stad Brussel en de gemeente Etterbeek er gebruik van. Dat leert het antwoord van Vlaams minister-president Kris

Peeters (CD&V) op een schriftelijke vraag van zijn partijgenoot, Vlaams parlementslid Paul Delva. “Het is jammer dat slechts twee gemeenten op het aanbod ingaan,” vindt Delva. Gemeenten die een convenant slui-ten, verbinden zich ertoe een actie-plan in te dienen en een gemeente-ambtenaar aan te stellen die zich

met ontwikkelingssamenwerking bezighoudt.Frank Van Bockstal (CD&V), sche-pen van Internationale Solidariteit in Etterbeek: “We zijn vragende partij om de samenwerking met de Vlaamse overheid ook de komende jaren verder te zetten.” De Stad Brussel heeft in 2009 veertigdui-zend euro gekregen, dit jaar zelfs 45.000. De gemeente Etterbeek ont-ving in 2009 vijfentwintigduizend euro, dit jaar tweeduizend euro minder. DV

Is het probleem van de huidige immigratie niet dat er te veel mensen komen die de verzorgingsstaat belasten, en te weinig die de verzorgingsstaat overeind helpen te houden?Mayeur: “De discussie over wie het land binnen mag en wie niet, moe-ten we voeren. Dat is het echte de-bat. Maar het is heel delicaat omdat de menselijke realiteit de politieke compromissen overstijgt. Alleen maar hooggeschoolden aantrekken? Met een braindrain helpen we de landen van herkomst ook niet voor-uit. De Europese grenzen sluiten? Ook Bart De Wever zal dat niet ver-

anderen. Wat de Middellandse Zee, twee zones met prikkeldraad en een woestijn niet kunnen tegenhouden, zal ook De Wever niet tegenhou-den.”

Is een compromis over asiel en migratie met de N-VA mogelijk?Mayeur: “Absoluut. De N-VA moet dan wel bewijzen dat ze meer is dan een oppositiepartij. Dat ze federale verantwoordelijkheid wil nemen. De N-VA moet ook van het simplis-tische migratiediscours afstappen. Wie plukt ook alweer het fruit in Haspengouw? Zonder migratie red-den we het niet.”

Iets anders. De openbare ziekenhuizen in Brussel kreunen onder medisch toerisme door asielzoekers. Die hebben recht op medische verzorging, maar het zorgt voor een nieuw soort georganiseerde migratie.Mayeur: “Ik ben niet op de hoogte van filières. Als die zouden bestaan, dan vallen ze onder de wet op de mensenhandel en moet het gerecht zijn werk doen. De illegalen die we in onze ziekenhuizen verzorgen, zijn van een ander type. Een voor-

beeld: een illegale bouwvakker valt van een stelling en is drie maanden werkonbekwaam. De huiseigenaar dreigt ondertussen zijn vrouw en kinderen op straat te zetten omdat ze de huur niet langer kunnen beta-len. Dat zijn de schrijnende verhalen waarmee het OCMW wordt gecon-fronteerd.”

Het maatschappelijk draagvlak voor een gul migratie- en asielbeleid staat onder druk. Een gepensioneerde arbeider die moet leven 1.200 euro per maand, kan niet meer volgen.Mayeur: “En toch moeten we asiel-zoekers blijven helpen. Maar ik be-grijp de gepensioneerde arbeider ook wel. Het is een kwestie van sociale rechtvaardigheid. De pensioenen zijn te laag. Maar als federaal minis-ter van Pensioenen Michel Daerden (PS) zegt dat de minimumpensioe-nen omhoog moeten tot 1.500 euro, dan roept iedereen schande.”

De federale staatskas is leeg.Mayeur: “Natuurlijk zijn hogere pensioenen betaalbaar. Het komt erop aan de juiste prioriteiten te leg-gen. BNP Paribas Frankrijk maakt vandaag winst dankzij geld van de Belgische belastingbetaler.”

De Gezinsbond stelt voor om het leefloon met honderd euro per kind op te trekken. Vindt u dat een goed idee?Mayeur: “Nee, leefloners krijgen al een hogere kinderbijslag. Wel pleit ik voor een overgangsperiode voor leefloners die aan de slag gaan. Zij zouden tijdelijk de hogere kinder-bijslag moeten behouden. Het pro-bleem is niet dat de kinderbijslagen te laag zijn, wel dat veel lonen te laag zijn. Als OCMW-voorzitter spreek ik uit ervaring. Het OCMW zal volgend jaar achthonderd Artikel 60’s aan een baan helpen. Een werkzoekende die een baan op zijn niveau aange-boden krijgt, moet die aanvaarden.”

Waar staat u over twee jaar? Burgemeester van de Stad Brussel? Minister-president van de Brusselse regering? Of federaal minister?Mayeur: “Mijn toekomst ligt daar waar ik de armen en de Brusselaars kan dienen. Maar om op uw vraag in te gaan: vroeger dacht ik dat ambitie pretentieus was. Maar als ik som-mige politieke verantwoordelijken bezig zie, dan durf ik in alle beschei-denheid zeggen: ik kan het beter.”

Danny Vileyn en Steven Van Garsse

“Vroeger dacht ik dat ambitie pretentieus was”


E erst een verhaal van ouder worden in Brussel. Een ver-haal uit de grote stad zoals er

nog talloze te vertellen zijn. Marie-Josée Vleminckx wordt over enkele weken 83. Ze was verkoopster in een bekende pralinezaak in Leuven en was getrouwd met een politieagent die in het Brussel van de jaren 1950 de Quick en Flupkes achterna zat.Het was een mooie tijd, herinnert ze zich, maar haar man overleed der-tien jaar geleden. Hij was maar zes-tig. Kinderen waren er niet. “En toen moest ik me helemaal alleen gaan organiseren,” zegt ze. Mevrouw Vle-minckx staat er ook vandaag alleen voor.Ze woont in een appartementje in de Sint-Gorikswijk, in hartje Brussel. Een wijk van vertier. Maar dat gaat

allemaal aan haar voorbij. Ze komt haar gezellig warme appartementje niet meer uit. “En dat vind ik goed zo,” zegt ze. “Ik heb mijn televisie, mijn boeken. Dat volstaat. Ik ben trouwens toch te slecht ter been. Een taxi nemen, dat gaat nog net. Maar dan toch alleen om naar het ziekenhuis te gaan.”Met haar oog sukkelde ze al een tijdje. Katarakt. Het ging van kwaad naar erger. Het zicht vertroebelde en ze heeft zich, op aanraden van haar huisarts, laten opereren. De operatie is prima verlopen. Haar zicht moet nu geleidelijk verbete-ren. Ze zal weer naar haar favoriete programma’s kunnen kijken en le-zen waar ze zin in heeft. Bovendien hoeft mevrouw Vleminckx niet naar het rusthuis. Een en ander heeft te

maken met het nieuwe aanbod van de Vlaamse Gemeenschap dat met steun van het Riziv zorgbehoeven-den thuis een handje helpt. Niet alleen overdag, zoals het vroeger al bestond, maar nu ook ’s nachts.

Zorg, oppas of hotelHa-Na-Lee Gysen, coördinator van Nachtzorg: “We stellen, zoals hier bij mevrouw Vleminckx, een ver-zorgster ter beschikking die de hele nacht wakker blijft en ook beperkte medische zorgen toedient. Soms moeten we bij de senioren wat over-redingskracht gebruiken. Ze schat-ten niet altijd helemaal goed in of ze nachtzorg nodig hebben. Maar als ze alleen zijn en er loopt iets mis, dan kunnen ze maar beter iemand in de buurt hebben. Niet iedereen

BRUSSEL – Senioren langer thuis laten wonen is een belangrijke doelstelling van het Vlaamse ouderenbeleid. De bejaarden willen dat meestal zelf, en het kost ook minder aan de maatschappij. Met een drieledige formule wordt het thuiszorgaanbod verder versterkt. Ook in Brussel, al loopt het hier niet altijd even vlot.

De 82-jarige Marie-Josée Vleminckx (r.) in haar appartementje in de Sint-Gorikswijk. Blij dat de meisjes haar dag en nacht bijstaan. © BART DEWAELE

Zorg > ‘Nachtverpleging’ helpt zorgbehoevende oudere de nacht door

‘Content dat ik thuis ben’heeft familieleden die ’s nachts de wacht kunnen komen houden.”De nachtzorg is tijdelijk, maximaal drie keer per week. Het is zeker niet de bedoeling om dag en nacht voor een lange tijd een mantelzorger bij de bejaarde te laten wonen – dat zou onbetaalbaar zijn. “De nachtzorg is tijdelijk en ondersteunend,” zegt Gysen.De senioren betalen 25 euro per nacht, maar ze moeten wel aanto-nen dat ze zorgbehoevend zijn. De meeste thuiszorgorganisaties heb-ben met Nachtzorg een overeen-komst.Mevrouw Vleminckx is erg tevre-den met de ‘meisjes’ die haar nu dag en nacht verzorgen. “Zo hoef ik niet naar het rusthuis,” zegt ze. Kla-gen doet ze niet, “maar het is niet altijd makkelijk. Ik woon weliswaar in een appartementje van de Stad Brussel (eigenlijk van het OCMW, SVG), maar ik krijg geen enkele fi-nanciële steun. Ik betaal alle reke-ningen uit eigen portemonnee.”

Naast nachtzorg biedt de dienst nog twee andere formules aan. Nachtop-pas is vergelijkbaar met nachtzorg, maar wordt door vrijwilligers uit-gevoerd. Zij mogen geen medische zorgen toedienen. En als de tijdelij-ke zorgnood te hoog is, dan is er nog het nachthotel. Gysen: “We hebben met drie rusthuizen een overeen-komst. Ze vangen tijdelijk zorgbe-hoevenden op, die als ze beter zijn, terug naar huis kunnen.”Er is nog geen enkel Brussels rust-huis in het project gestapt. De rust-huizen bevinden zich in Heikruis, Melsbroek en Zaventem. Het duidt meteen op pijnpunt nummer één. Nachtzorg is er voor Brussel en voor de Vlaamse Rand, maar de hoofd-stad blijft moeilijk terrein. Door de verschillende overheden die ac-tief zijn in bejaardenzorg, door de taal, door de blinde vlekken in het Vlaams-Brusselse bejaardenbeleid. Dat blijkt ook uit de cijfers: slechts twintig Brusselse patiënten heb-ben tot nog toe van de dienst, die in 2009 is opgezet, gebruikgemaakt. In de Vlaamse Rand zijn dat er 250. Gysen: “Nochtans zijn er zeker be-jaarden in Brussel die baat zouden hebben bij onze dienstverlening. Er is dus nog een aanzienlijk groei-potentieel.”� Steven�Van�Garsse

www.nachtzorgvlaamsbrabant.be of 02-481.08.92

ADVERTENTIEBDW 1260 PAGINA 7 - DONDERDAG 23 DECEMBER 2010

P-PRAAT

CHIEN ÉCRASÉ

“Het wordt tijd dat CD&V haar na de verkiezingen gedane beloftes van luisterbereidheid en Vlaamsgezindheid met eigen accenten gaat waarmaken. Daar hoort ook de naleving van de taalwetten in onze hoofdstad Brussel bij. Responsabiliseren betekent ook dat de lat op financieel en begrotingsvlak voor iedere regio gelijk moet liggen vooraleer blanco cheques worden uitgeschreven. Dit is de onomkeerbare confederale revolutie.” Uit Zennestreken, het blad van de Brusselse CD&V. Kerstmis, een periode van inkeer.

Dat Vlaams minister-president Kris Peeters (CD&V) de Aconcagua beklimt tijdens de begro-tingsbesprekingen in ‘zijn’ parlement, inspireert Open VLD-fractieleider Sven Gatz en zijn liberale collega’s tot een parodie op De allerslimste mens: “Kris Peeters vindt zijn Vlaamse begroting niet zo erg, / hij beklimt liever een Argentijnse berg. / Op wie zal de oppositie nu dan moeten schieten? / Ze zit daar al te blinken: viceminister-president Ingrid Lieten. Maar wat weet u over deze Vlaamse regering?” Antwoorden: kaasschaaf (ping), belastingen (ping), stilstand (ping), ermee leren leven (ping) en wachtlijsten (ping). Wij stellen enkele andere bijzonder hoge bergen voor, voor wanneer dames en heren Brusselse politici de lokroep van de natuur niet kunnen weerstaan tijdens de begrotingsbesprekingen van hún parlement. In Zuid-Amerika is de Aconcagua al de hoogste berg, dus laten we voor Brussel elders gaan zoeken: de Nanga Parbat (8.126 meter) in Pakistan, de K2 (8.611 meter, de tweede hoogste ter wereld), ook in Pakistan, de Elbruz (5.642 meter, makkie) in Rusland en de Leninpiek (7.134 meter) in Kirgizië/Tadzjikistan. Iemand?

BRUSSEL – Wat zijn het toch zielige besneeuwde torren, die automobielen die dezer dagen geen helling op kunnen en dan maar langs de kant van de weg moeten blijven. Hoogstens kunnen ze daar nog dienen als vergaarbak voor sneeuw om volwassenen en andere kinde-ren ter wille te zijn die een mooi afgebakend stuk sneeuw willen om sneeuwballen van te maken.

BRUSSEL – Hoe is het eigenlijk mogelijk dat het algemene wegennet vaak zo glad is? Met de tonnen zout die strooidiensten en gewone burgers dezer dagen richting voetpad/asfalt werpen, kan het een klein wonder heten dat er überhaupt nog sneeuw is. Tip voor de modale zoutwerper annex voetpadveger: een harde sneeuwkorst is minder glad dan gesmolten-en-opnieuw-bevroren drab. Zonder dank.

SINT-PIETERS-WOLUWE – Genoeg weerpraatjes. Tijd voor ecologie. Het is u misschien niet ontgaan dat er in Sint-Pieters-Woluwe een begrafenisondernemer werkzaam is die ecologische doodskisten verkoopt. Want naast leven zelf is ook doodgaan slecht voor het milieu. “Achter elke doodskist staat een boom,” meent ondernemer Patrick Vanhorenbeke, en dus slaat de man tegenwoordig kisten uit zeewier en waterhyacinten in.

UKKEL – En dan is er nog een Ukkels crematorium dat de warmte van de verbranding wil recupereren om de crematiezaal en de kantoren te verwarmen. Voor wanneer de wetenschap dat u ooit de eerste zaadcel was, even niet volstaat.

BRUSSEL – Het Brussels Gewest betaalt volgend jaar 9,2 miljoen euro voor het glasvezelnet dat het door France Telecom en Telindus heeft laten bouwen.

In 2000 besliste het Brussels Gewest om een eigen glasvezelnetwerk aan te leggen. Het nam daarvoor France Telecom/Telindus in de arm. In april 2012 zal het netwerk (Iris-net) voltooid zijn. Dan loopt ook het contract met de telecomoperator af.Het Centrum voor Informatica voor het Brussels Gewest (CIBG) bereidt momenteel het lastenboek voor om een nieuwe privaat-publieke samenwerking (PPS) op te zetten. Eind volgend jaar zal dan met de gekozen privépartner een coöperatieve worden opge-richt, die het Irisnet zal beheren.Het Brussels Gewest neemt intussen het glasvezelnet over. Het heeft hiervoor 9,2 miljoen euro veil. Het netwerk is 220 ki-lometer lang en bedient 187 sites, van ge-meentebesturen en gewestadministraties tot openbare ziekenhuizen. Robert Herzeele

van het CIBG: “We hebben in 2000 met de aanleg van het glasvezelnet een risico geno-men, maar vandaag levert het ons een mooie besparing op. Het netwerk biedt onze part-ners telefonie en datatransport tegen een voordelig tarief. Andere overheden benijden ons.”De voornaamste aandeelhouders van de op te richten coöperatieve vennootschap zullen het Brussels Gewest en de nieuwe privépart-ner zijn. De gemeentebesturen, OCMW’s, pararegionale instellingen enzovoorts kun-nen coöperatief aandeelhouder worden. Zij krijgen dan in ruil een voordelig tarief voor telefonie en internet en een mooi surplus als Irisnet 2.0 ook commercieel aanslaat. Het glasvezelnetwerk levert een bijna on-gelimiteerde bandbreedte. “Dus hoe meer partners zich aansluiten, hoe voordeliger de tarieven,” zegt Herzeele. Geïnteresseerde partners kunnen nu het lastenboek inkijken. Begin februari wordt dan de Europese aan-besteding gelanceerd.� SVG

Gewest koopt glasvezelnetTechnologie > Irisnet 2.0 in 2012 operationeel

BRUSSELS BLAUW www.vldbrussel.be

[email protected] Tel: 02/549.66.60 Fax 02/549.65.92

Nieuwsbrief Open Vld-Brussel december 2010

Terugblikken én vooruitkijkenHoe kijken onze parlementairen terug op het voorbije jaar en wat zijn hun ver-wachtingen voor 2011. U kunt hier alvast het eerste deel lezen.

Guy Vanhengel - Federaal vice-premier

Els Ampe -Fractieleidster Open VLD Brussels parlement

Sven Gatz - Fractieleider Open VLD Vlaams Parlement

Annemie Neyts - Minister van Staat- Europarlementslid

NEEM OOK EENS EEN KIJKJE OP ONZE WEBSTEK WWW.VLDBRUSSEL.BE

2010Het falen van het afvalwa-terzuiveringsstation Brussel Noord vond ik een triest hoogtepunt. Het werk van jaren, nl. de Zenne terug ‘leefbaar’ maken, werd in enkele dage tijd teniet gedaan.

2011Ik hoop dat de Heizelvlakte een plaats krijgt die elke Brusselaar ten goede komt. Het is er ideaal als recre-atie- en congreszone, maar de Stad Brussel wil er kanto-ren en woningen.De Heizel-vlakte moet nog meer recre-atieve activiteiten voorzien, een congrescentrum en een concerthall zodat ook artiesten als Madonna en U2 er kunnen optreden.

2010België was gedurende een half jaar voorzitter van de Europese Unie. Dit is de uitgelezen gelegenheid om Brussel als hoofdstad van Europa te tonen, niet enkel aan de Europeanen, maar ook aan de Brusselaars en niet in het minst aan België zelf.

2011De economische crisis heeft enkele Europese lidstaten heel zwaar getroffen. Gelukkig lijkt het erop dat we stilaan beterschap mogen verwachten en dat de werkgelegenheid terug stijgt. Dit zal wel gepaard gaan met enkele besparin-gen, maar die zullen nodig zijn om Europa terug op koers te krijgen.

2010Het verder dichtslibben van de Brusselse Ring heeft meer aandacht gekregen. Niet enkel in Brussel zelf, maar ook in het Vlaams parlement wordt gezocht naar een oplossing om eco-nomische motor die Brussel voor België is, draaiende te houden. Een goede mobili-teit is de smeerolie van de economie.

2011In 2011 zullen we de stad op de politieke agenda plaat-sen. Samen met Eric Coryn (VUB) lanceerde ik het idee voor een G5-werking. De 5 grote steden Brussel, Antwerpen, Gent, Charle-roi en Luik vormen samen een netwerk waar typisch grootstedelijke problemen besproken worden en waar er een betere samenwerking is.

2010Het afgelopen jaar was een bewogen jaar voor de Bel-gische politiek. We hebben slaag gekregen tijdens de jongste verkiezingen maar we mogen het hoofd niet laten hangen. Daarnaast is het spijtig dat we, samen met Nederland, de organisatie van het WK hebben misgelopen, on-danks onze goede presen-tatie.

2011Ik hoop dat de politieke partijen hun verantwoor-delijkheid zullen nemen bij het vormen van een nieuwe regering. We hebben ervoor gezorgd dat de regering van lopende zaken alles heeft gedaan om ervoor te zorgen dat het begrotingstekort niet zal oplopen.

In de editie van 19 januari 2011 kunt u deel 2 lezen. Daarin komen Carla Dejonghe, René Coppens, Ann Brusseel, Her-man Mennekens en Jean-Luc Vanraes aan het woord.


Matonge blijft kloppend hartMaatschappij > Afrikaanse ouders hechten veel belang aan schoolresultaten

V reemd toch dat zelfs de vijftigste verjaardag van de onafhankelijkheid van

Congo geen aanleiding was voor een grootschalig sociaal-wetenschap-pelijk onderzoek naar de Belgen en Brusselaars met Zwart-Afrikaanse roots. Nochtans ontbreekt het (bij-voorbeeld) in de hoofdstad geens-zins aan studieopdrachten (www.brusselsstudies.be!) en zijn er vol-doende verschillen met de migratie uit de Maghreb om een onderzoek te rechtvaardigen. De twee univer-sitaire studies (K.U.Leuven voor de Rwandezen en Universiteit Antwer-pen voor de Congolezen) in opdracht van het Regionaal Integratiecen-trum Foyer geven alvast een mooie aanzet voor meer studiewerk.België telt zestienduizend inwoners met de Congolese nationaliteit. Zo-wat de helft woont in het Brusselse gewest. De groep Congolezen en Belgen van Congolese origine samen telt veertigduizend leden. De Rwan-dezen en Belgen van Rwandese af-komst daarentegen zijn met nog geen achtduizend. Althans, dat zijn de officiële cijfers. Bij de voorstelling van de twee studies in de lokalen van Foyer werd in de zaal hardop getwijfeld aan de exactheid van de studies: er zouden veel meer Zwart-Afrikanen in België verblijven. Maar de wetenschap werkt nu eenmaal met officieel erkende cijfers.

Flinke deukDe jongste jaren heeft het imago van de Zwart-Afrikanen een flinke deuk gekregen. De gemeenschap wordt geassocieerd met geweld, jeugdben-des en armoede. Meer dan een van de 29 Congolese jongeren die aan

het onderzoek deelgenomen hebben – allemaal tussen 17 en 22 jaar –, heeft hier al onder geleden, vertel-len ze. Racisme en discriminatie waren hun deel. Zegt Xavier: “Ik zou gewoon willen dat jongeren die naar deze verhalen luisteren, Europese jongeren die geen Congolezen ken-nen, ons proberen te begrijpen. En dat ze niet alleen naar de faits divers kijken, want we zijn niet allemaal zo. We zijn niet allemaal moorde-naars.”De meeste Brusselse Congolezen wonen in Brussel-stad, Molenbeek, Schaarbeek en Elsene. Dat geldt ook voor de Rwandezen. Toch is er een belangrijk verschil. De eerste Con-golezen kwamen in Brussel aan in de jaren 1960. Ze kwamen naar Bel-gië om te studeren. Maar naarmate de toestand in Congo verslechterde, waren ze minder en minder geneigd om terug te keren.De Rwandese immigratie is van la-tere datum: ze begon pas in de jaren 1990 met de vlucht voor de oorlog. Van de ondervraagde Rwandese jon-geren hebben sommigen voor ze in Brussel aanspoelden, vaak nog in een ander Europees of Afrikaans land gewoond. Dat heeft zijn weer-slag op de schoolloopbaan: de mees-ten hebben een leerachterstand van een of meer jaren.Aan hun sociaal-economische sta-tus valt het niet af te lezen, maar Congolese en Rwandese ouders zijn vaak hooggeschoold. Ze hechten ook veel belang aan de schoolloop-baan van hun kinderen. Vaak vinden ze ons onderwijs te vrij en te vrij-blijvend. Zegt Mama Monique, een Congolese moeder: “Als ik minister van Onderwijs zou zijn, dan zou ik

BRUSSEL – Nog maar vijf procent van de inwoners van Matonge is van Afrikaanse origine. Toch blijft de wijk een belangrijke ontmoetingsplaats voor de Belgische ‘Congo-lezen’. De uitspraak komt van de Congolese auteur Antoine Tshitungu. Hij wordt geciteerd in De Congolese jongeren aan het woord, een onderzoek van het integratiecentrum Foyer naar de leefwereld van onze stadsgenoten van Congolese origine.

lessen moraal invoeren, denk ik. Dat de kinderen de waarden leren ken-nen. Het is heel belangrijk. Ze heb-

ben lessen godsdienst, maar geen lessen moraal. Een kind, een goede leerling die de echte waarden kent, zal niet op het verkeerde pad belan-

den. En daarnaast moeten kinderen hun afkomst kennen. Als ik bij-voorbeeld zeg dat ik Congolese ben en een kind hoort me vertellen over mijn afkomst, dan zal die misschien zeggen: ‘Ah, ik denk dat ik me een beetje in Congo ga verdiepen.’”Congolese ouders hebben dus ver-wachtingen die de school niet waar-maakt. Maar ook tussen Congo-lese ouders en hun kinderen gaapt (soms) een kloof. Laurent: “De ou-ders, ze komen naar België, maar met de mentaliteit van daar. Ze zien dat hun kinderen Belgische vrien-den hebben, maar zij, zij zijn nog in Congo. Het is hard voor ons.” Of be-horen zulke uitspraken eenvoudig-weg tot het domein van de klassieke intergenerationele communicatie-problemen?Uit de onderzoeken blijkt verder

dat er binnen de Congolese ge-meenschap meer eenoudergezin-nen zijn dan binnen de Rwandese. En alhoewel de werkloosheid welig tiert binnen de Zwart-Afrikaanse gemeenschap, zijn er meer Congo-lezen werkloos dan Rwandezen. En ten slotte: meer Congolezen dan Rwandezen zijn ontgoocheld over hun leven in het land van aankomst. Gelukkig zijn er ook succesverhalen. En beseffen de jongeren ook dat zij hun leven (deels) zelf in handen heb-ben.� Danny�Vileyn

De publicaties Rwandese jongeren op Brusselse scholen en De Congolese jongeren aan het woord zijn voor 10 euro per stuk te bestellen bij Foyer: 02-411.74.95 of [email protected]

Zo droomt Chéri Samba de wijk Matonge: als ontmoetingsplek bij uitstek.

© M

AR

C G

BX

Mama Monique:

“Een goede leer-ling die de echte waarden kent, zal niet op het verkeerde pad belanden”

Veel kindjes, onvoldoende begeleidersWelzijn > Buitenschoolse opvang zoekt werkkrachten

BRUSSEL – De buitenschoolse kinderopvang komt negen begelei-ders te kort.

In de twaalf Brusselse vestigings-plaatsen van de Initiatieven Buiten-schoolse Opvang (IBO) werken nu 120 begeleiders met ongeveer twee-

duizend kinderen. Het is een sec-tor in volle groei, maar het verloop van de – veelal jonge – werk nemers is vrij groot. Dat komt onder meer door het vele deeltijdse werk.Op dit ogenblik staan negen vaca-tures voor de betaalde functie open. En dat is niet zonder gevolgen. “De

verantwoordelijken moeten insprin-gen, er worden meer kinderen opge-vangen dan mag, en sommige initia-tieven kunnen nog niet opgestart worden,” zegt Ilse Verbeke. Zij volgt kinderopvang op binnen de Vlaam-se Gemeenschapscommissie (VGC), die een affichecampagne opzet.

De begeleiders in de IBO’s, die al in zeven Brusselse gemeenten voet aan de grond hebben, organiseren activiteiten voor kinderen tussen 2,5 en 12 jaar oud.Een begeleider is creatief en gaat graag met kinderen om. Kennis van het Nederlands is nodig, maar het

hoeft niet de moedertaal te zijn. Verdere vorming op de werkvloer kan.� Steven�Vandenbergh

Meer bij Werkwinkel Zuid-Anderlecht: [email protected] of 02-526.20.80

ADVERTENTIE

www.netbrussel.be 0800 981 81

MAAR IN DE WITTE ZAK

NIET IN DE BLAUWE ZAKOP STRAFFE VAN BOETE

Het is zonder twijfel een gewoonte geworden om uw huisvuil te sorteren in de blauwe, gele en witte zak. En daarvoor willen wij u bedanken. Maar let op, sommige vergissingen laten al uw inspanningen verloren gaan. Bijvoorbeeld : plas-tic zakjes, piepschuim, kapot speelgoed, plastic

bakjes, yoghurt potjes, kapotte schoenen en kle-ding horen niet thuis in de blauwe zak, maar wel in de witte zak. Vergeet niet dat de blauwe PMD-zak enkel geschikt is voor Plastic flessen, flacons en bidons (tot max. 8l), Metalen verpakkingen en Drankkartons. Samen maken we Brussel mooier.

Wie Brussel wil eren, is verplicht z’n afval te sorteren.


Deze week in de Sint-Guidokerk > Van pelgrimsoord tot vergane glorie

Op bezoek bij de Heilige Guido

De spitstoren van de Sint-Guidokerk werd in 2002 gerenoveerd. © SASKIA VANDERSTICHELE

D e Sint-Guidokerk is samen met het Erasmushuis zowat het zinnebeeld van de ge-

schiedenis van Anderlecht. Het is dan ook de kerk die aan de basis lag van het ontstaan van het dorp tus-sen de Broekbeek en de Zenne. Wat begon als een bescheiden gebeds-huis in de achtste eeuw (tijdens de Merovingische periode), groeide al snel uit tot een belangrijk gebeds-oord. In 950 konden in de parochie al tweeduizend gelovigen ontvangen worden. Daarmee gaat de geschie-denis van de kerk verder terug dan de geschiedenis van Brussel.Door de jaren groeide de kerk – die toen nog gewijd was aan Sint-Pieter – uit tot een belangrijk bede-vaartsoord. Aan de basis daarvan lag het kapittel dat de kerk runde en dat tot ver buiten de dorpsgrenzen aan-zien genoot. Maar de kerk groeide pas echt uit tot belangrijk pelgrims-oord toen de romaanse kerk, die de basis vormt van het huidige gebouw, aan het begin van de twaalfde eeuw

werd ingewijd en toen in diezelfde periode de mirakels van Sint-Guido werden neergeschreven.De arme boerenzoon Guido leefde aan het eind van de tiende eeuw. Hij wilde zijn leven wijden aan Chris-tus, maar moest van zijn vader op de akker werken. Tot op een dag engeltjes hem te hulp schoten zodat hij tijd kon vrijmaken om te bidden. Guido werd koster in de Onze-Lieve-Vrouwekapel in Laken en nog later koopman. Als handelaar leed hij schipbreuk op de Zenne. Hij zag dit als een teken en besloot zijn leven opnieuw aan God te wijden. Hij on-dernam bedevaarten naar Jeruza-lem en Rome en kwam zwaar ziek terug naar Anderlecht. Op 12 sep-tember 1012 overleed hij daar aan dysenterie.Aanvankelijk raakte de man in de vergetelheid, tot er... een paard over zijn graf struikelde, het hoofd brak en op slag stierf. De eigenaar van het paard liet daarop een haag rond het graf aanplanten om meer onheil

te voorkomen. Terwijl de haag om Guido’s graf werd geplant, dreven de twee mannen die de klus moes-ten klaren, de spot met de speciale

behandeling die het graf van de no-bele onbekende Guido te beurt viel. Dat hadden ze beter niet gedaan: een van hen bekocht dit ter plekke met de dood; de andere liet even later in zijn slaap het leven. Daarop werd Guido opgegraven en werden zijn resten in de crypte van de kerk geborgen. Het overbrengen van de

relieken ging waarschijnlijk gepaard met de afwerking van de romaanse Sint-Pieters- en Sint-Guidokerk, in het begin van de twaalfde eeuw. Dat doet sterk het vermoeden rijzen dat het om een ‘marketingstunt’ ging.De legende gaf de kerk en het kapit-tel naam en faam. Het religieuze centrum lokte heel wat hoogopgelei-den en groeide uit tot een belangrijk cultureel centrum. Het hoogtepunt

was ongetwijfeld de zestiende eeuw, toen ook de humanist Desiderius Erasmus in het enige overgebleven kapittelhuis, nu beter bekend als Erasmushuis, verbleef.De Sint-Guidokerk was ook een stopplaats voor pelgrims die vanuit het noorden naar Compostela trok-ken. Pelgrims kwamen van heinde

en verre om onder de grafsteen van Sint-Guido te kruipen om zo de be-scherming van de heilige te genie-ten.Tussen 1350 en 1527 kreeg de kerk een gotisch jasje aangemeten. On-der anderen Jan van Ruysbroeck, de beroemde architect van de toren van het Brusselse stadhuis, werkte aan die verbouwing mee.Ook de daaropvolgende eeuwen ver-zamelde de kerk heel wat pracht en praal, zoals de prachtige glasramen en de spitstoren in neogotische stijl, die pas aan het eind van de negen-tiende eeuw werd ingewijd.

Erasmus van FormioHelaas heeft al dat moois de tand des tijds niet ongeschonden door-staan. In 1994 werd daarom begon-nen met een grondige renovatie.Vandaag is die renovatie maar ge-deeltelijk zichtbaar. De spitstoren is al sinds 2002 gerenoveerd, en ook de prestigieuze glasramen in het koor zijn opgeknapt. De oud-ste glasramen stammen nog uit de vijftiende en zestiende eeuw. De andere werden eind negentiende, begin twintigste eeuw gemaakt. Op zes van die recentere glasramen zijn ook de belangrijkste gebeurtenissen uit het leven van Sint-Guido te zien. Ook al zijn de glasramen niet in chronologische volgorde geplaatst, ze beelden wel mooi het leven van de heilige uit.De mooie glasramen kunnen helaas niet verhullen dat de kerk niet hele-maal tot haar recht komt. Zo is het 21 meter lange koor, het pronkstuk van de kerk, met een grijze plaat van de rest van de kerk afgesloten voor renovatie. Daardoor gaat het indrukwekkende dieptezicht bij het binnenkomen van de kerk helemaal verloren. En ook de muurschilderin-gen aan de linkerkant van de kerk, waarop onder anderen de heilige Erasmus van Formio als martelaar wordt opengereten en zijn darmen uit zijn lichaam worden getrokken en rond een haspel gedraaid, zijn nog amper zichtbaar en moeten met een zaklamp worden belicht om be-wonderd te kunnen worden.Nog veel werk aan de winkel dus, en naar verluidt ligt het werk zo goed als stil. Vurig wordt gehoopt dat het koor in 2012 weer helemaal open zal zijn, om te vermijden dat Sint-Guido zich duizend jaar na zijn dood in zijn graf moet omdraaien.�� Bruno�Schols

Wij wandelden op zondag 19 de-cember mee met Sint-Guido anders bekeken. Ook geïnteresseerd in zo’n geleid bezoek? Bel of mail de toeristische dienst: 02-526.83.65 of [email protected]

Twee werkmannen dreven de spot met de speciale behandeling die het graf van de nobele onbekende Guido te beurt viel. Dat hadden ze beter niet gedaan...

BD

W R

EGIO

ANDERLECHT – Historisch is de Sint-Guidokerk een van de belangrijkste kerken van de stad, misschien zelfs van heel Brabant. Maar de tand des tijds heeft het half-romaanse, half-gotische gebouw aangetast. Sinds 1994 wordt de kerk gerenoveerd, maar het is nog maar de vraag of het koor, het pronkstuk van de kerk, af raakt tegen de duizendste verjaardag van patroonheilige Guido, in 2012.

ADVERTENTIE

Op zoek naar een nieuwe uitdaging, een nieuwe job, nieuwe vrienden of wat vrije tijd over?

Dan heeft het Centrum voor Volwassenenonderwijs (CVO) Elishout COOVI zeker wat voor jou.

Een ruim aanbod aan praktische opleidingen die je kan volgen op je eigen tempo, binnen je

eigen mogelijkheden. Zowel overdag als ‘s avonds en op zaterdag ben je welkom om je bij te

scholen naar een nieuwe toekomst.

HOGER BEROEPSONDERWIJS

• Openbare Besturen • Gids/ Reisleider• Hotel- en cateringmanagement• Cosmetische Wetenschappen• Specifi eke Lerarenopleiding

SECUNDAIR VOLWASSENENONDERWIJS

• Farmaceutisch technisch assistent• Biochemie (brouwerij, wijn, likeuren en destillaten)• Fotografi e• Bedrijfsbeheer• Bloementeelt en bloemschikken• Tuinbouw (hovenier onderhoud parken en tuinen, boomverzorging, snoeier, aanvullende specialisaties)• Ambachtelijk slager• Ambachtelijk brood- en banketbakker• Keukenverantwoordelijke• Zaalverantwoordelijke• Traiteur-banketaannemer• Wijnkenner• Grootkeukenverantwoordelijke• Voeding: zwevende modules

Openingsmomentenom in te schrijven:www.elishout.be

CVO Elishout COOVIEmile Gryzonlaan 11070 Anderlecht

INFOVOORMIDDAG MET ONTBIJT22 januari 2011 (9-12 UUR)

VOLWASSENENONDERWIJS:OOK IETS VOOR U?

CVO

Schrijf nu in voor startnieuwe modulesjanuari 2011

Advertentie ELISHOUT.indd 2 25-11-2010 11:16:55


HuuR EENS EEN ARTIEST

SINT-AGATHA-BERCHEM – De Nederlandstalige cultuurinstellingen van de gemeente (bibliotheek, muziekacademie, gemeenschapscen-trum De Kroon) en schepen van Nederlandstalige Aangelegenheden Peter Decabooter (CD&V) scharen zich achter het kunstproject Rent an artist. In mei 2011 krijgen kunstenaars een vrij podium bij mensen thuis, in garages, opbergplaatsen en tuinen, maar evengoed op stra-ten en pleinen. Iedereen mag meedoen: zowel bekende en ontluikende amateurkunstenaars als professionele artiesten uit alle disciplines (literatuur en poëzie, muziek, zang, dans, theater, beeldhouwwerk, schilder- en digitale kunst, grafiek, strip, fotografie, film en video, in-stallaties en circuskunst,...). Lokaal talent krijgt voorrang, maar ook niet-Berchemnaren mogen voorstellen indienen. Het voorstel moet het kunstproject dat ‘verhuurd’ wordt, omschrijven; er mag ook een realis-tische kostenraming bij. Er is een kleine onkostenvergoeding voor wie geen subsidieaanvraag indient. Wie zijn diensten in mei wil aanbieden, dient voor 31 januari 2011 een dossier in bij de cultuurbeleidscoördina-tor: [email protected] of 02-464.04.53.� JMB

ANDERLECHTS OCMW IS vERHuISD

ANDERLECHT – Het OCMW heeft zijn intrek genomen in gerenoveerde lokalen in de Vander Bruggenlaan. Daarmee hoopt de dienst de lange wachtrijen beter het hoofd te kunnen bieden. Voor de huidige kanto-ren in de Van Lintstraat stonden dikwijls al vanaf vijf uur ’s morgens lange wachtrijen. In het nieuwe gebouw zijn driemaal zoveel gespreks-lokalen.� NN

TELE

XREG

IO

ADVERTENTIE

BD

W R

EGIO

Met de trein in Brussel aankomen en dan verder met de fiets naar het werk. Intermodaliteit, zoals dat in het jargon heet, is de hoofdbedoeling van de talrijke fietspunten die de Belgische spoorwe-gen aan hun stations inrichten. Vorige week ging het vierde fietspunt open, aan het Zuidstation. Noord-, Luxemburg- en Centraal Station kre-

gen eerder al een bewaakte fietsparkeerplaats. Behalve om hun fiets veilig te stallen kunnen fietsers er ook terecht voor kleine herstellingen. Infrabel sloot hiervoor een overeenkomst met Cyclo. Die vzw herstelt niet alleen, ze leidt ook laaggeschoolden op tot fietsmecanicien.� SVG

Trein en fiets sluiten nog beter op elkaar aan

Sint-Gillis > Ook Zuidstation heeft nu fietspunt

Het vierde fietspunt in Brussel: voor kleine herstellingen en veilig parkeren.

© K

RIS H

EN

DR

ICK

X

SENIOREN kuNNEN BIjBENEN

SINT-AGATHA-BERCHEM – De gemeente zet na Nieuwjaar een rist activiteiten op om senioren weerbaarder te maken. Er is een reeks zelfverdediging (start: 13 januari), die inzoomt op reflexen en fysieke conditie, een cursus valpreventie (les van één uur), afgestemd op mobi-liteitsverbetering met evenwichtsoefeningen, en er komen ook nieuwe initiatielessen computertechnieken. Meer bij de dienst Senioren, Koning Albertlaan 19, 02-464.04.86.� JMB

LOP Brussel BaOLOP Brussel SO

V.U.: Dimokritos Kavadias, LOP Brussel BaO en Vic Anciaux, LOP Brussel SO Koning Albert II-laan 15 - 1210 Brussel

U vindt de juiste weg opwww.inschrijveninbrussel.be

nschrijven in een Nederlandstalige school in Brussel?

002-

05

Voor alle info over de inschrijvingsprocedure in het Brussels Nederlandstalig onderwijs voor het schooljaar 2011-2012: ga naar www.inschrijveninbrussel.be. OPGELET: belangrijk voor àlle kinderen geboren in 2009!

A70-002-15.adv.A4.liggend.251110.indd 1 26-11-2010 09:08:51

BDW 1260 PAGINA 13 - DONDERDAG 23 DECEMBER 2010B

DW

REG

IO

De Molenbeekse schepen van Openbare Net-heid, Jan Gypers (Open VLD), is boos op Net Brussel. “Ze doen hun werk niet naar behoren.”

Volgens Gypers laat Net Brussel veel zakken in de straten van Molenbeek liggen omdat er afval in zit dat slecht gesorteerd is. “Elke keer moeten we al-les wat niet wordt meegenomen, zelf naar de ver-brandingsoven voeren,” zegt Gypers. “Maar we hebben niet de middelen om dat altijd te doen.”Peter Michiels van Net Brussel nuanceert. “Het klopt dat we zakken die niet conform zijn, laten staan. We kleven er een rode sticker op en laten die zak dan een week staan. We vinden het be-langrijk om mensen te laten inzien dat ze fout sorteren. Een week later komen we hoe dan ook terug en nemen we die slecht gesorteerde zakken mee. We belasten dus zeker niet de gemeente, al stellen we wel vast dat er gemeenten zijn die zak-ken niet laten liggen en ze zelf ophalen.”Volgens Gypers zijn er heel wat netheidsproble-men rond sociale woningen. “De containerplaat-sen zijn vaak krap. Een contract verbindt Net Brussel ertoe om daar het vuil minimaal vijf keer per week op te halen, maar dat gebeurt met moei-

te drie maal. Het gevolg is dat de bewoners hun zakken naast de containers plaatsen. De ophaal-dienst van Net Brussel weigert die containers dan leeg te halen, zodat wij het moeten doen.” Vol-gens Net Brussel bestaan er verschillende soorten contracten van ophaling. Volgens Net Brussel is het aantal containers aan de Molenbeekse sociale woningen afgelopen zomer zelfs verhoogd.Gypers wil dat Net Brussel veel meer bewustma-kingsacties voert om uit te leggen hoe je moet sorteren, “desnoods van deur tot deur.” Peter Mi-chiels vindt dan weer dat Net Brussel al voldoen-de acties opzet. “We organiseerden het afgelopen jaar maar liefst 26 preventieacties met de huis-vestingsmaatschappij De Molenbeekse Haard en 46 acties in Molenbeekse scholen. We heb-ben ook achttien scholen bij ons uitgenodigd. Ook in de metro en allerhande media voeren we actie, in verschillende talen. En tot slot wil ik be-nadrukken dat we in Molenbeek ook repressief optreden. Het afgelopen jaar hebben we 144 pv’s opgesteld en gaven we maar liefst 134 waarschu-wingen.”

� Matthias�Vanheerentals

‘Informatie over correct sorteren,desnoods van deur tot deur’

Sint-Jans-Molenbeek > Schepen Netheid laakt Net Brussel

jan Gypers: “Alles wat Net Brussel niet ophaalt, brengen we dan maar zelf naar de oven.”

© M

V

Voor Ecolo blijft de schuldenlast van de gemeente te hoog; het OCMW krijgt dan weer te weinig. “Er wordt geen rekening gehouden met de stijgende pensioenuitga-ven.”

“De schuldenlast van Elsene be-droeg in 2006 nog 6,6 miljoen euro en steeg in 2010 tot bijna elf miljoen. Volgens de vooruitzichten wordt dat in 2011 bijna veertien miljoen,” stellen Ecolo-gemeenteraadsleden Yves Rouyet en Alain Adriaens. “Dat betekent dat, ook al daalt de totale schuld van Elsene, de sneeuwbal die de schuldenlast is, niet verkleint.”Wat is er aan de hand? De totale schuld neemt lichtjes af dankzij fi-nanciële meevallers (vorig boekjaar werd een hoog dividend uitgekeerd door de gemeentelijke holding Pu-bligas), maar fundamenteel blijft de Elsense boekhouding financieel on-gezond en neemt de jaarlijkse aflos-sing van de schuld niet af.

Ecolo wijt de verhoogde schulden-last onder meer aan uitbundige uitgaven voor wegwerkzaamheden. Het budget daarvoor zou maar liefst 33 procent hoger liggen in 2011 dan in 2009.Daarentegen vindt de Ecolo-groep dat het OCMW volgend jaar meer dan anderhalf miljoen euro te weinig krijgt. “Het OCMW houdt bewust geen rekening met de pen sioenlasten die het voor zijn re-kening neemt. Waarom niet? Omdat dat bedrag de begroting van de wel-zijnsmaatschappij zo zou verzwaren dat de gemeente haar beheersplan niet zou kunnen handhaven. Dat is cijfermanipulatie.”De ecologisten besluiten dat het in evenwicht brengen van de gemeen-tefinanciën geen onoverkomelijke opdracht is. “Maar: dat vereist geen valse praatjes, maar maatregelen die misschien electoraal niet heel lonend zijn.”� Christophe�Degreef

‘Sneeuwbaleffect blijft’Elsene > Oppositie reageert op begroting 2011

De begraafplaats van Elsene heeft sinds kort plaats voor meer dan honderd overleden dieren. Elsena-ren betalen 100 euro, anderen 300.

De eerste Brusselse dierenbegraaf-plaats is een feit. Op vraag van in-woners heeft de gemeente Elsene een afgescheiden perceel op haar begraafplaats klaargemaakt. De ruimte van 1.400 vierkante me-ter biedt zestig plaatsen, elk voor maximaal twee urnen. De dieren dienen wel gecremeerd te worden: een dierenlichaam begraven is niet

toegelaten. Voor Elsenaren kost een plaatsje op het urnenveld 100 euro voor vijf jaar; voor 80 euro kan nog eens vijf jaar verlengd worden. Men-sen die niet in Elsene wonen, moe-ten 300 euro betalen; een verlenging bedraagt in hun geval 250 euro. Een asverstrooiing op de strooiweide is gratis voor inwoners van de ge-meente, anderen betalen 80 euro.Volgens schepen van Burgerlijke Stand Dominique Dufourny (MR) trok de gemeente 8.000 euro uit voor de aanleg. Alle overleden die-ren zijn welkom.� SVdb

Baasje kan waardig afscheid nemen

Elsene > Eerste begraafplaats voor dieren

FASTENAEKENS

© G

ILB

ER

T FA

STE

NA

EK

EN

S

Brussel, Vrijheidsplein, zonder datum.

Brussel, Vrijheidsplein, 7 april 2009, 15.31 uur.

Correspondentie, honderd gedateerde Brusselse prentbriefkaarten en corresponderende foto’s van Gilbert Fastenaekens, verlengd tot en met 28 februari 2011

in het Archief van de Stad Brussel (Huidevettersstraat 65), op www.arpeditions.org en op www.brusselnieuws.be/fastenaekens.


Bleri Lleshi: “Ik besef heel goed dat er in het huidige kapitalistische systeem altijd daklozen zullen zijn. Toch ben ik ervan overtuigd dat we iets kunnen doen.”

© IVAN PUT

Maatschappij > Over dode daklozen en een blinde overheid

Doodgewone rituelen

Als de avond valt, wordt het aan-schuiven voor een slaapplaats in de bankkantoren hier op de hoek. Daklozen, mensen zonder papieren, asielzoekers... Het zijn er zoveel, en ze zijn overal. Als ik aan de praat raak met die mensen, dan vertellen ze me dat ze dankbaar zijn om tij-dens deze winterdagen de nacht hier te mogen doorbrengen.Het is ook avond voor de gewone man, die een hele dag heeft gewerkt en nu wat wil gaan doen. Op restau-rant, café, theater... maar eerst: geld afhalen.Het is een schrijnend beeld. Het ge-luid van de geldautomaat, het gerin-kel van de consumptiemaatschap-pij dat steeds harder klinkt, staat

in schril contrast met de stank van deze lichamen die je eerst moet pas-seren. De eerste keer vind je het cho-querend, de tweede keer storend, de derde keer ergerlijk en daarna wordt het doodgewoon. Je ziet ze niet, je hoort ze niet, je ruikt ze zelfs niet meer want je neus heeft ondertus-sen een beschermingsmechanisme ingebouwd. Probleem opgelost. Al-thans, voor u en mij.Op 9 december werd de derde daklo-ze in drie maanden tijd dood aange-troffen onder een roltrap in Brussel. Het wordt een maandelijks ritueel. En toch wordt dit ritueel door de mensen die iets zouden kunnen doen, nog altijd genegeerd.Het probleem van de Brusselse dak-lozen verergert, terwijl inspannin-gen of oplossingen uitblijven. Wat men wel heeft ondernomen, is dat de daklozen worden verwijderd uit

Bleri Lleshi.

metrostations en andere publieke plaatsen waar de gewone man (u en ik), en vooral de toerist niet ge-stoord mag worden door dergelijke beelden. Niet in Brussel, het hart van Europa.De situatie van de daklozen is be-kend: sociale uitsluiting, armoede, psychologische en sociale proble-men, illegaliteit, drank- en drugs-verslaving, toenemende agressie, en over de levensomstandigheden hoef ik niet veel te zeggen – de Brusse-laar wordt er dagelijks mee gecon-

fronteerd. Wie in de treinstations passeert, ziet genoeg. En toch zien we maar het topje van de ijsberg, want veel asielzoekers, mensen zonder papieren, vrouwen en min-derjarigen zijn verbannen naar de meest verlaten plekken in de armste wijken van de stad.

MensenrechtenElk jaar op 10 december is het Dag van de Mensenrechten. Op 10 de-cember 1948 aanvaardden de Ver-enigde Naties de Universele Verkla-

ring van de Rechten van de Mens. Welke universele rechten en voor wie, vraag ik me weleens af. Welke mensenrechten geniet de dakloze? In deze samenleving wordt een dak-loze elk recht ontkend. Deze men-sen behoren niet langer tot ‘onze sa-menleving’; ze behoren tot de straat. Op straat hebben ze geen rechten en de overheid voelt zich dus niet ge-roepen om de verantwoordelijkheid op zich te nemen voor mensen zon-der rechten. Nogmaals: probleem opgelost, in dit geval voor de over-heid.Ik besef heel goed dat er in het hui-dige kapitalistische systeem – dat ongelijkheid en uitsluiting voort-brengt – altijd daklozen zullen zijn. Toch ben ik er zeker van dat we iets kunnen doen. Om iets te doen heb je middelen nodig, heb je geld nodig. Maar er is ook samenwerking nodig tussen de verschillende overheden en instanties. Hier kan het Brussels Gewest een belangrijke rol spelen omdat het bevoegd is om structu-rele maatregelen te nemen. De pro-blemen van de daklozen zijn struc-tureel. Structureel betekent: door factoren en/of oorzaken waarover het individu geen of slechts beperk-te controle heeft. Hoeveel controle heeft een dakloze om zijn leven te verbeteren, als zelfs zijn elementai-re rechten niet erkend worden?Men moet eens ophouden met het ‘eigen verantwoordelijkheid’-dis-cours te hanteren en de structurele problemen – zoals het gebrek aan sociale en betaalbare woningen – aanpakken.

LeegstandDe woonmarkt moet beter toegan-kelijk gemaakt worden voor dak-lozen en/of mensen met een be-scheiden inkomen. Dit kan door het aanbod aan sociale woningen op te krikken. Een van de manieren om dit te doen is de leegstaande gebou-wen op te vorderen. Wettelijk is dat mogelijk, maar in zeventien jaar tijd hebben de burgemeesters geen en-kele keer de wet toegepast. Want de wet kan alleen toegepast worden als de overheid zelf geen leegstaande woningen heeft.Bovendien is de overheid verplicht een inventaris op te maken van alle leegstaande woningen op haar grondgebied, voordat er een vor-deringsprocedure kan worden op-gestart. Wil men de meer dan vijf-tienduizend leegstaande gebouwen opvorderen, dan moet die dubbele vereiste afgeschaft worden. We hebben de afgelopen weken al mogen proeven van de strenge win-ter, en de volgende dagen zal het nog kouder worden. Het is pas dan dat daklozen weer in het nieuws komen – terwijl er structurele oplossingen en preventieve acties nodig zijn, in plaats van noodinterventies na de feiten.De daklozen zijn een deel van de samenleving en het is in die sa-menleving dat ze thuishoren, niet op straat. Dit is wat moet worden aangepakt. Anders geraakt het pro-bleem nooit opgelost.

� Bleri�Lleshi

De Brusselaar Bleri Lleshi is filosoof en documentairemaker

“Hou op met het ‘eigen verant-woordelijkheid’-discours en pak nu eens eindelijk de structurele problemen aan”BDWOPINIE

BRUSSEL – Wat gaat er door u heen als u bij de geldautomaat over een dakloze struikelt? “De eerste keer vind je het choquerend, de tweede keer storend, de derde keer ergerlijk en daarna wordt het doodgewoon. Je ziet ze niet, je hoort ze niet, je ruikt ze zelfs niet meer.” Bleri Lleshi wil dat er dringend structurele maatregelen komen om de daklozen van straat te krijgen.


BDWOPINIETivoli door Anne Brumagne

Toen na de gewestverkiezingen van juni 2009 de nieuwe Brusselse meerderheid aankondigde dat ze van de hoofdstad ook de ‘eco capital’ van Europa wou maken, werd dat op scepsis onthaald. Brussel eco capital? Dan zou er meer dan een tandje moeten worden bijgestoken. De stad verdrinkt in het autover-keer, en afval sorteren doen ze in Vlaanderen véél beter. Ook nu de sorteerregels in Brussel zijn verstrengd, zijn ze nog soepeler dan in Vlaanderen.Naar een ecohoofdstad toe werken is alles

behalve evident, want de minste maatregel om bijvoorbeeld auto’s uit de stad te weren, stuit wel ergens op weerstand. Dat mocht minister Brigitte Grouwels (CD&V) afgelopen week nog ervaren. Hoewel Tou-ring zelf is betrokken bij de opstelling van het Brusselse parkeerbe-leidsplan, maakte de automobilistenvereniging voor de zoveelste keer groot misbaar in de media: in dat plan staat een vermindering van het aantal bovengrondse parkeerplaatsen met zo’n zestien procent, tegen 2018. Volgens Touring zal dat tot een grote verkeerschaos leiden en jaagt het de automobilist op kosten, want die “zal zich blauw betalen aan veel te dure ondergrondse parkings.” Terwijl zestien procent niet eens zoveel is, en er de mensen tot 2018 toch nog enkele jaren resten om een paar ingesleten gewoonten – zoals voor het minste de auto nemen – te wijzigen...Waar Brussel zich wel in de kijker aan het zetten is, is op het vlak van de passiefbouw. In een stad als Brussel moet het massaal isoleren van bestaande woningen misschien de eerste prioriteit zijn, maar toch is het ook belangrijk dat er een aantal heel goede voorbeelden te vinden zijn van doorgedreven duurzaam bouwen. Er was al de campagne van de Voorbeeldgebouwen, die veel weerklank kreeg. Afgelopen week werd ook de eerste stap gezet voor de bouw van een eerste duurzame wijk: de Gewestelijke Investeringsmaatschappij voor Brussel (Gomb) krijgt van het Brussels Gewest een kleine tien miljoen om tussen het kanaal, de Thurn & Taxis-site en de wijk Maria-Christina een eerste fase te realiseren van een duurzame wijk, Tivoli. In het plan zitten vijfhonderd (volgens Ecolo-minister Huytebroeck betaalbare) pas-siefwoningen, een pak ruimte voor groene economie, openbare ruimte en collectieve voorzieningen. De minister maakt zich sterk dat de Tivoli-wijk wereldwijd tot de top zal behoren inzake ecoconstructie en milieuvriendelijke ontwikkeling, en ze hoopt het project over vijf jaar gerealiseerd te hebben. Laten we hopen dat ze bij het Gewest die grote ambities ook echt kunnen waarmaken.

EVA HILHORST

BRIEVEN VAN LEZERS [email protected]

Garé comme une merde

In Brussel op de Louizalaan kan het, ook op het trottoir! Parkeren is er volledig gratis en wordt aangemoedigd, want in de aangrenzende straten van Sint-Gillis moet je betalen, per jaar voor de buurtbewoners en per uur of dag voor de bezoekers. Ik woon in de hogergelegen delen van onze gemeente en elke dag erger ik me blauw als ik me samen met andere voetgangers tussen etalages, terreinwagens en limo’s op de gladde trottoirs tussen Louise en Stéphanie moet murwen.Dit is de reinste absurditeit. Enkele jaren geleden wer-den de parkeeruitsparingen verhoogd tot trottoirhoogte. Ik dacht dat dit was om voetgangers meer plaats te ge-ven, om het winkelen aangenamer te maken. Eindelijk, dacht ik toen ik het werk zag vorderen.Maar nee, hoor! Sinds de werkzaamheden erop zitten, parkeert men los op het trottoir, nog erger dus, zelfs op drukke zaterdagmiddagen. En een goed uit de kluiten gewassen SUV helpt, mocht hier en daar een paaltje het parkeren iets moeilijker maken. Belangrijk: stoepranden zijn niet te hoog, en afgerond, dus ook Mini’s geraken er makkelijk op zonder schade op te lopen.Ik vroeg twee kuierende agenten wat de wet hierover zegt. De twee blauwe heren vertelden me dat hier alleen laden en lossen toegelaten is. Dus al die auto’s staan daar in zware overtreding, reageerde ik verbaasd. De twee goedlachse flikken antwoordden laconiek dat ze

niets kunnen doen: de helft van het trottoir waar de au-to’s staan, behoort tot Sint-Gillis; de andere helft, waar zij patrouilleren, behoort tot Elsene. Een ander groot gevaar op de trottoirs in de Louizawijk zijn de hondendrollen, die zonder enige gêne rondge-strooid liggen. Zeker op minder verlichte straathoeken is het risico groot, maar alarmfase 2 gaat pas echt in op de licht beregende glimmende voetpaden van de winkel-straat, want ook daar durven drollen te liggen.Weet je wat mijn kleine broer vroeger deed om mensen met dikke bakken te pesten? Hij nam een beetje drol op een stokje en smeerde het onder de uitgelijnde deurklink aan de bestuurderskant. Hij verstopte zich toen wat ver-der in de straat, maar werd met zijn kompaan gesnapt door de schooldirecteur, en zwaar bestraft.Kunnen we de ene slordigheid met het andere vuil be-strijden? Misschien zullen beide problemen uit de wijk verdwijnen? Misschien zijn eigenaars van dikke bakken wel dezelfden die hun honden laten kakken... nee, dat kan niet...Beste lezer, ik wil u niet op ideeën brengen, want ik vrees dat dit strafbaar is, net zoals op een trottoir parkeren. Of juist niet? Afhankelijk van welke helft. Misschien kan een jurist me helpen? Maar mocht iemand dit idee in praktijk brengen, dan vertrouw ik erop dat u niet tot het doelpubliek behoort. U hebt geen SUV, u gaat te voet tot de winkels aan Louiza en u ergert zich ook blauw...

� Klaas�Lagrou,�Sint-Gillis

SPELREGELS VOOR LEZERSBRIEVEN: Mail uw bijdrage naar [email protected]. Schrijven kan naar BDW-Brieven van Lezers, Flageyplein 18, 1050 Elsene; faxen naar 02-226.45.69. Vergeet niet uw adres te vermelden, ook in e-mails: zonder het adres van de afzender beschouwen we een brief als anoniem, en wordt hij niet gepubliceerd. De maximumlengte van een bijdrage is 2.500 tekens, inclusief spaties. Wilt u graag een langere, meer uitgewerkte opiniebijdrage schrijven (max. 5.000 tekens)? Neem dan eerst contact met ons op voor overleg via [email protected]. De redactie mag lezersbrieven redigeren of weigeren. Moties, manifesten of omzendbrieven worden niet (in deze rubriek) opgenomen.

De redacties van Brussel Deze Week, Agenda en brusselnieuws.be wensen alle lezers een fijn kerstfeest en een gelukkig Nieuwjaar. BDW gaat er een weekje tussenuit en is er weer op 6 januari, Agenda is opnieuw op post op 13 januari. Brusselnieuws.be blijft de dagelijkse actualiteit uit Brussel en omgeving voor u volgen.

PRETTIGE FEESTEN

JOYEUSES FÊTES

SEASON’S GREETINGS

Kerstwensen2010.indd 1 20-12-10 13:55

© H

EL

EE

N R

OD

IER

S


VADROUILLEDE CULTUUR- EN VRIJETIJDSBIJLAGE VAN BRUSSEL DEZE WEEK

Fotografie > Tentoonstelling 6 miljard mensen kruipt onder je vel

Diepte-interview met de mensheid

E erlijk gezegd gingen we niet zonder vooroordelen naar de persvoorstelling van deze groots aangekondigde video-

tentoonstelling. Het uitgangspunt ruikt wat naar goedkoop sentiment en megalomane marketing: de Franse fotograaf Yann Arthus-Bertrand, die wereldberoemd werd met zijn prachtige films en foto’s van de aardbol De aarde vanuit de hemel, stuurde vijf jaar lang zes verslaggevers van zijn stichting Good-Planet naar 78 landen overal ter wereld. Daar

vroegen ze 5.600 doodgewone mensen voor de camera naar hun antwoord op een veer-tigtal fundamentele vragen, zoals: ‘Waarvan droomde je als kind?’, ‘Wat betekent liefde/natuur/oorlog/het leven voor jou?’, ‘Wat is het ergste wat je ooit is overkomen?’, of: ‘Kun je vergeven?’De reporters blikten 4.800 uur film in, die ze voor verschillende media hebben gebruikt, waaronder deze tentoonstelling die dus alleen maar filmpjes toont: close-ups van de aange-

XXX.

BRUSSEL – Onze kerstboodschap: ga in Thurn & Taxis naar de tentoonstelling 6 miljard mensen voor een lange, emotionele reeks ontmoetingen met de bewoners van onze aardbol. Ondanks haar eenvoudige, zelfs naïef ogende opzet heeft ze iets magisch.

BANDoNEoN NAAR HET MUSEUM

BRUSSEL – De bandoneon van de eerder dit jaar overleden Argentijnse meester Alfredo Marcucci heeft een rustplaats gekregen in het Muziek-instrumentenmuseum (MIM). De Argentijnse ambassade kocht het in-strument van Marcucci’s familie en schonk het aan het museum.Marcucci strandde na een beloftevol carrièrebegin in België. Hij werd ‘ont-dekt’ door wijlen zanger-muzikant Dirk Van Esbroeck en belandde op zijn oude dag op de Belgische po-dia, vaak naast Van Esbroeck met de groep Tango Al Sur.De ‘accordeon van de tango’ is een van oorsprong Duits instrument, in 1852 ontwikkeld uit de concertina. Door zijn warme, wollige klank is het uiterst geschikt voor melancholische muziek, zoals tango. Ástor Piazzolla zorgde in de jaren 1960 voor de inter-nationale doorbraak.Marcucci’s bandoneon is te bewon-deren op de eerste verdieping, onder ‘Tradities in de wereld’.� BT

PASSA PoRTA ON THE MOVE

BRUSSEL – De data van het derde internationale Passa Porta Festival zijn bekend: 24 tot en met 27 maart 2011. De biënnale, ingericht door het Brusselse literatuurhuis Passa Porta, Het Beschrijf en Entrez Lire, krijgt als centraal thema On the move: “Zich verplaatsen, vertrekken, verhuizen, reizen, migreren, op zoek gaan, op ontdekking of op de dool zijn, vluch-ten... het is eigen aan de mens. Hij is voortdurend on the move.” Schrij-vers van proza en poëzie uit bin-nen- en buitenland leveren op het literaire evenement bijdragen in vele talen. Het festival palmt de cultuur-tempels van het hele centrum in. Er komt een literaire zondagswandeling langs boekhandels, bibliotheken, ca-fés, kerken en stations tot De Munt en Bozar, waar de Turk Orhan Pa-muk het evenement afsluit. Meer op www.passaporta.be.� JMB

© Y

AN

N A

RTH

US

-BE

RTR

AN

D

ADVERTENTIE

Deze dienst wil u de nodige informatie bezorgen om u wegwijs

te maken in uw zoektocht naar mogelijkheden, voorzieningen voor

personen met een handicap

Handicap & informatie

alle werkdagen van 9 tot 12u30 uitgezonderd donderdag van 14 tot 17u.

Bezoeken enkel op afspraak

[email protected]

02/463.58.58

zichten van honderden mensen, die in hun ei-gen taal (er zijn neventitels in het Nederlands, Frans en Engels) hun verhalen en anekdotes vertellen. Twintig uur in totaal! Terwijl wij op tentoonstellingen nu precies de filmpjes vaak links laten liggen omdat ze ons te lang duren.De affiche van de tentoonstelling toont een mozaïek van de veelkleurige, anonieme ge-zichten: een eigentijds, maar al vaak gebruikt beeld dat de diversiteit van onze steeds kleine-re, maar steeds dichter bevolkte wereld moet weergeven. Dan denk je al snel dat de filmpjes ook wel banaliteiten en evidenties zullen be-vatten. Zeker als een grote bank – in casu BNP Paribas (Fortis) – zich zo nadrukkelijk mani-festeert als sponsor, met de boodschap dat ‘mensen voor hen belangrijk zijn’. De Gentse

© YA

NN

AR

THU

S-B

ER

TRA

ND


Zo WAS 2010

Het jaar is bijna om, de balans wordt opgemaakt. De culturele hoogtepunten (p. 18-19), een alternatieve ‘Geert Hoste-conference’ in Franstalig België met Sois belge et tais-toi! (p. 19), het jaar in woord en beeld bij de collega’s van tvbrussel (p. 20) en de toppers in de sport (p. 26).

KLAS IN DE MEDIA

In de vijfde en de zesde klas van Regina Assumpta in Anderlecht komen de kinderen (of hun mama’s en papa’s) uit alle hoeken van de wereld: allemaal zijn ze een beetje migrant. En in feite is elke mens dat: we stammen allemaal af van de Homo antecessor...

LEES MEER OP PAGINA 28-29

cineast Nic Balthazar, die voor een speciaal Belgisch luik binnen de tentoonstelling heeft gezorgd, zegt het zelf: “Dit lijkt een idee dat te simpel is om je zwaar te kunnen verrassen.”Maar het kan dus wel. Volgens de organisato-ren bleef de gemiddelde bezoeker bij de pre-mière in Parijs vier uur (!) voor de schermen zitten. Na onze ervaring zijn we geneigd dat te geloven. Ook wij gaan nog terug. Voor tweeën-halve euro extra kun je trouwens een kaartje kopen dat je permanent toegang verschaft.

Over koetjes en klimaatYann Arthus-Bertrand kwam op het idee voor dit project tijdens de tien jaar dat hij voor De aarde vanuit de hemel in zijn helikopter boven het aardoppervlak vloog. Hij vroeg zich af wat de mensen die hij daar beneden zag, hem te vertellen hadden. Toen een Malinese familie tijdens een noodstop een geit voor hem slacht-te, en hem vertelde hoe ze zingeving vond in het bewerken van het land, zag hij dat ‘ieder-een mooi en verstandig’ is.Het straffe van deze tentoonstelling is inder-daad dat ze geen idiote evocatie geeft van de vox populi, van de meninkjes van mensen die ook eens een keertje op tv mogen komen. Het gaat ook te ver om te zeggen dat de tentoon-stelling kostbare levenslessen of ongehoorde inzichten bevat, maar de ernst en de gedre-venheid waarmee de meeste getuigen zichzelf

Arthus-Bertrand en zijn team fotografeerden en filmden 5.600 mensen in 78 landen. Dat resulteerde in 4.800 uur film.

Vreemd en geruststellend tegelijk: als je al die anderen hoort, hoor je jezelf.

© Y

AN

N A

RTH

US

-BE

RTR

AN

D

aan beide kanten van de taalgrens interviewen volgens het procédé van Arthus-Bertrand. Over taalkwesties en de Belgische identiteit. Ook uit deze film spreekt de kracht van men-selijke getuigenissen, maar zonder het Bel-gische probleem te willen banaliseren of de urgentie ervan te willen ontkennen: als je al die andere verhalen gehoord hebt, dan plaats je het in perspectief. De vraag is dus of je dit luik nu best als eerste of als laatste bekijkt.Trek voor deze tentoonstelling in elk geval tijd uit. Maak geen plannen voor wat je erna gaat doen, en als je met een groep gaat, spreek dan af dat je alles in je eigen tempo wilt vol-gen. Wie wil, kan in de opnamestudio’s of op de website zijn eigen getuigenis toevoegen. Volgend jaar in juni moet de tentoonstelling overigens van naam veranderen: dan zal ze 7 miljard mensen heten...� Michaël�Bellon

6 miljard mensen, nog tot en met 3 april 2011 in Thurn & Taxis, Havenlaan 86c, 1000 Brussel. Maandag tot en met vrijdag van 9 tot 17 uur; zater-, zon- en feestdagen en tijdens schoolvakanties van 10 tot 19 uur. Kaartjes kosten 10/8/6 euro; een permanent ticket kost 12,50 euro. Meer op 02-549.60.49, [email protected] en www.6miljardmensen.be

© Y

AN

N A

RTH

US

-BE

RTR

AN

D

© S

AS

KIA

VA

ND

ER

STI

CH

EL

E

blootgeven, laten je nooit onberoerd. Je hoort veel leed en gruwel, maar ook veel liefde en lichtvoetigheid.Het heeft weinig zin om voorbeelden te geven, want niets blijft onbesproken. Iemand over-leefde de atoombom op Hiroshima, een ander kwam als enige uit een vliegtuigramp, weer iemand anders heeft het over zijn geweldige koeien, de volgende legt uit waarom de liefde is als een ei. Deze is als kind mishandeld, gene vertelt hoe hij de klimaatverandering aan den lijve ondervindt. Sommigen beginnen spon-taan te zingen, anderen huilen. Wij hebben het zelf ook niet droog kunnen houden.

In het Frans heet de tentoonstelling 6 mil-liards d’autres, maar het vreemde en ook wel geruststellende is dat je als je naar die Tanza-niaanse student of Japanse geisha kijkt, ook jezelf hoort praten.

De Belgische kwestieEen van de vele thematische blackboxes met groot scherm waaruit de tentoonstelling is samengesteld, is gewijd aan het Belgische vraagstuk. Per toeval ontmoette Nic Baltha-zar Arthus-Bertrand de dag na onze federale verkiezingen. Samen met collega Pascal Pois-sonnier ging Balthazar een zeventigtal Belgen


ADVERTENTIE

2010: het jaar van de RamblasIn dit alternatieve jaaroverzicht praten we wat na over opvallende en minder opvallende persoon-lijkheden en verwezenlijkingen in breedcultureel Brussel gedu-rende 2010. Zit er niet te veel mee in als u niet wordt vernoemd.

ZAP NAAR CANVAS

Het moet gezegd dat er ook dit jaar op Canvas nog regelmatig goede cultuurprogramma’s te zien waren die de nakende besparingsronde te vlug af zijn geweest. Ervoor thuis-blijven is veel gevraagd (ik reken

bij de pygmeeën van het Ituri-regenwoud werd gedropt, nadat haar Waalse vader Cyrille Daulne op gruwelijke wijze door re-bellen was vermoord en voor de krokodil-len gegooid. Hoe de documentairemakers na Daulnes getuigenis de klanken van het oerwoud en de polyfone gezangen van de pygmeeën lieten overvloeien in de daarop geïnspireerde muziek van Zap Mama, was pure klasse.

Kuifje iN CoNgo

Toen ik hoorde dat David Van Reybrouck aan Een geschiede-nis van Congo bezig was, kreeg ik – den-kende aan de omvang van het karwei en de ernst waarmee hij er ongetwijfeld aan zou werken – medelijden. Maar zie, de begena-

digde Brusselaar uit West-Vlaanderen heeft een boek afgeleverd waarvan iedereen onder de indruk is. Het prijzengeld van de Libris Geschiedenisprijs en de AKO Literatuur-prijs is aan Van Reybrouck sowieso goed besteed. Volgend seizoen waagt hij zich bij

de KVS aan het tsjechoviaanse ensemblestuk In de maïs.

iNteRNAtioNAAl NiVeAu

Getuige zijn hoe een aantal levenslijnen zich kruisen op en onder de sporen van het inter-nationale treinverkeer dat passeert in Brussel Zuid: dat was het uitgangspunt voor de thea-tervoorstelling Rail Gourmet, genoemd naar het cateringbedrijf dat de hogesnelheidslijnen bedient. De voorstellingen op locatie aan het Zuidstation heb ik gemist, maar uiteindelijk heb ik op het Theaterfestival in Antwerpen nog de reprise kunnen meepikken. Lang ge-leden nog zo opgetogen de theaterzaal buiten gekomen. Een even eenvoudig als knap decor-stuk, punky ketelmuziek en buitenissige hu-mor, de overtuigende acteerprestaties die we van de mannen en vrouwen van Wunderbaum

gewoon zijn, en een ge-wel-di-ge, eigentijdse, geestige, indringende tekst van Annelies Ver-beke.

KiNg KoNg jiVe

Eén bloemetje voor het eigen huis mag mis-schien wel. Zo vaak kom ik de man overigens niet tegen, en hij moet mij ook geen geld of zo. Maar op de radiomomenten dat Radio 1 niets belangwek-kends te vertellen heeft en ik naar FM Brussel op

98.8 zap, is het altijd fijn om daar Johan De Smet aan te treffen, met zijn aangename stem, zijn opgeruimde humeur, zijn bedaarde toon, zijn oprechte interesse, zijn welgemikte vra-gen – enfin, dat volstaat.

oh my god

Eind januari was The Low Anthem te gast in de Ancienne Belgique op de ingetogen viering van tien jaar Duyster op StuBru. Passionele multi-instrumentalisten met een overdonde-rende sound. Spijtig dat hun debuut-cd Oh my god, Charlie Darwin wat braafjes geproducet

Pra

at

ach

teraf

nog op enkele heruitzendingen op één), maar Cobra is goed gemaakt, Vormgevers opent nieuwe werelden, en Goudvis eerde onder meer Guy Joosten en Philip Catherine. Ook in het onvolprezen Belpop zijn een pak Brusse-laars gepasseerd, maar de aflevering over Zap Mama is ons toch speciaal bijgebleven. Om te beginnen worden zelfs interviewshots al adembenemend als ze Marie Daulne in beeld brengen, die in dit geval opvallend gretig en genereus haar verhaal vertelde. Dat verhaal begon letterlijk in de brousse van Congo, waar Daulne vlak na haar geboorte in 1964 door haar Congolese moeder Bernadette Aningi

Centra Morele DienstverleningHet Centrum Morele Dienstverlening (CMD) is het lokale contactpunt van de vrijzinnige gemeenschap. Iedereen kan er terecht voor morele hulp, vrijzinnige plechtigheden, informatie en vormingen rond vrijzinnige waarden.Het CMD wil de draaischijf zijn voor de lokale Brusselse vrijzinnige organisaties en alle andere geïnteresseerden. Onze dienstverlening is kosteloos.

Ook na de feestdagen hebben daklozen honger en kou. Tijdens de maand januari gaan we verder met de inzamelactie die we in december hebben opgezet. We willen de daklozen letterlijk en fi guurlijk warmte bieden in de extreme kou en hopen dan ook massaal op jullie steun! Wat kunnen ze gebruiken?Voeding (droge voeding, melkpoeder voor baby’s, blikvoeding,…) warme kleding, dekens, slaapzakken, verzorgingsproducten (tandpasta, zeep, wasmiddel, babydoekjes, shampoo,...)

Wie spullen wil brengen, kan gedurende de hele maand januari terecht in het Centrum Morele Dienstverlening Jette, Jetse laan 362, 1090 Jette of in het Centrum Morele Dienstverlening Brussel, Stalingradlaan 18-20, 1000 Brussel. Wij zijn bereikbaar tijdens de kantooruren. Alle hulp is welkom!

Stalingradlaan 18-20, 1000 Brussel[Premetrostation Anneessens]tel. 02 242 36 02 E-mail: [email protected]

Jetse laan 362, 1090 Jette[Bus 14 halte Legrelle]tel. 02 513 16 33 E-mail: [email protected]

Een initiatief van de Unie Vrijzinnige Verenigingen vzw

www.unievrijzinnigeverenigingen.be

Centra Morele DienstverleningBrussel-Jette

Vader en zoon? André Remy als Albert ii (l.) en Baudouin Remy als elio di Rupo.


2010: het jaar van de Ramblasis, maar eind februari komt er een nieuwe (Smart flesh), en ik heb al kaartjes voor hun nieuwe passage in de AB op 3 april.

glijdeNde uReN

Dankzij de Nocturnes van de Brusselse Musea heb ik dit jaar kennisgemaakt met Le Grand Serment Royal et de Saint-Georges des Ar-balétriers de Bruxelles, die hun schuilplaats hebben in de gewelfde kelders achter de Sint-Jakob op de Koudenberg. Bij dezen hulde aan alle culturele instellingen die formules zoe-ken om het publiek op alle uren van de dag van dienst te zijn: de Nocturnes, Kaai 7 PM, de goed gestoffeerde websites van Passa Porta en deBuren,...

de SChAt VAN elSeNe

Ook nog even een aparte ver-melding voor het Museum van Elsene, dat ondanks alle expo-geweld elders in de stad zeker een jaarlijks bezoekje waard blijft. De tentoonstelling Paul Delvaux – De bronnen van het

oeuvre is uitstekend, en Van Dürer tot Fabre verzamelt voor het eerst sinds lang de beste stukken van de imposante vaste collectie,

die anders voortdurend worden uitgeleend.

WeKelijKS BRood

Hoe zou het nog zijn met het Brusselse Cul-tuurplan? Een van de aanbevelingen erin was de ontwikkeling van een coherent cultuurpro-gramma of -festival tijdens de zomer, dat naar het voorbeeld van de Zomer van Antwerpen volk naar de hoofdstad zou kunnen lokken. Misschien duikt een erfgenaam van het voor 2011 afgelaste BRXLBRAVO, of een volwassen versie van het dit jaar georganiseerde Festival-Kanal wel in dat gat. Wie in elk geval niet op aanbevelingen of initiatieven heeft gewacht, is Recyclart. De publieke broodoven Pain Publik die Recyclart op het pleintje voor het station Kapellekerk installeerde om mee de Recyclart Holidays te animeren, was een voorbeeld van

een simpel en laagdrempelig, maar boeiend en gemeenschapsvormend initiatief.

WoluWe oP de heiZel

Door een speling van het lot op vroege leef-tijd ben ik al 31 jaar supporter van voetbalclub Sporting Lokeren. Nu ze met een voorlopige vierde plaats een hoogtepunt hebben bereikt dat zich maar om de tien jaar voordoet, is dat weer wat makkelijker om toe te geven. Loke-ren verhoudt zich tot het Belgische voetbal zo-als België tot het wereldvoetbal. Ervoor sup-porteren levert je kalmerende frustraties en een sympathiek minderwaardigheidscomplex op. Daarom blijven we ook fan van het boei-ende experiment dat ‘Rode Duivels’ heet, en hebben we in het Koning Boudewijnstadion tegen Duitsland en Oostenrijk weer enkele stevige kaakslagen in ontvangst mogen ne-men. Voorts toch ook hulde aan White Star Woluwe, dat ver is kunnen doorstoten in de Beker van België, FC Brussels, dat plots over een topspits blijkt te beschikken, en Ander-lecht, dat in mei best de Europa League had kunnen winnen.

RAmPZAlige RAmBlAS

Laten we ten slotte toch ook een beetje nega-

tief doen. Wist u dat 2010 het jaar was waarin Brussel zijn eigen Ramblas kreeg? Bedoeld wordt het heraangelegde stuk Keizerinlaan tussen het Centraal Station en de kathedraal dat in juli plechtig werd voorgesteld. Burge-meester Thielemans vergeleek de strook geel beton temidden van twee rijstroken al voor die datum met de drukke centrale as van het oude Barcelona, waar je over de straatarties-ten struikelt. Het goede nieuws is dat er op de Keizerinlaan nog niemand is gestruikeld. Het slechte nieuws is natuurlijk dat dat komt omdat niemand voor zijn plezier in die woes-tenij flaneert. Over de ufo voor het Centraal Station kan men nog discussiëren; het is on-miskenbaar een voordeel dat de aandacht van reizigers wat wordt afgeleid van de rest van het Europakruispunt. Voor de rest is de nieuwe Keizerinlaan een nieuw voorbeeld van de ma-nier waarop de bovengrondse noord-zuidver-binding in stukken en brokken herverknoeid wordt (zie ook: Albertinaplein, rotonde Berlai-mont-Pacheco, RAC). Gelukkig krijgen we er nóg een Rambla bij, dit keer in de Ieperlaan. Dat fascinerende stukje Brussel (zie de docu-mentaire Boulevard d’Ypres/Ieperlaan van Sa-rah Vanagt) hoeft voor mij niet per se in zijn huidige toestand behouden te worden, maar ik hou toch mijn hart vast voor het alternatief.� Michaël�Bellon

ETTERBEEK – Sois belge et tais-toi! is al enkele jaren een regelrechte hit in Franstalig België. Ook de voorbije weken zorgde de politieke revue weer voor een veelvuldig uitverkocht Théâtre Saint-Michel, waar ook behoorlijk wat Vlamingen en tweetalige Brusselaars een kijkje komen nemen. Er zijn nog wat plaatsen.

Sois belge et tais-toi! is het geesteskind van de journalisten André (vader) en Baudouin (zoon) Remy, die de teksten niet alleen zelf schrijven, maar ze ook mee vertolken op het podium.Wat in de jaren 1980 begon als een amateur-revue in het Sint-Pieterscollege, werd in de ja-ren 1990 een professioneel spektakel met op dit moment zestig voorstellingen per jaar. Je zou de show een kruising kunnen noemen tus-sen de eindejaarsconference van Geert Hoste en het nieuwe satirische VTM-programma Tegen de sterren op, dat ook imitaties opvoert van politici als Elio Di Rupo en Bart De We-ver en het koningshuis. Alleen ligt het tempo dat het zevental acteurs hier tweeënhalf uur aanhoudt, hoger. Tijdens de aanhoudende verkleedpartij krijgt het publiek in een opeen-volging van halflange scènes een spervuur aan woordspelingen voorgeschoteld. De makers grijpen echt elk saillant detail van het com-munautair geladen afgelopen jaar aan om een grap over te maken, desnoods verschillende keren opnieuw, en dus ook weleens met wis-selend succes. Haast in elke scène zit ook een lied, een cover met aangepaste tekst. Zo wordt dit jaar onder meer ‘Alors on dance’ van het

Iedereen spreekt potjeslatijnPodium > Het politieke jaar volgens Franstalig België

© P

HIL

IPP

E D

.

Brusselse hitwonder Stromae door de Franse president Nicolas Sarkozy verbasterd tot het aan Wallonië gerichte ‘Venez pas en France’.

Keizer BartDit jaar draait de hele show om de grote ronde tafel van de regeringsonderhandelingen. Dat is het centrale decorstuk waarop, waarrond en waaronder de actie zich afspeelt. Het hele eer-ste deel lopen de politici af en aan, en de imi-

taties zijn meestal voortreffelijk. Elio Di Rupo (met overslaande stem, en in een Nederlands dat de zaal onbedaarlijk doet lachen), Laurette Onkelinx (met ratelende huig-r), Joëlle Milquet (misnoegd gesticulerend), Guy Verhofstadt (nu met lang haar), André Flahaut (met leger-helm): de geroutineerde ploeg zet hen allen op een overtuigende manier neer. Didier Reyn-ders mag alleen eens komen voelen aan de tafel waar het allemaal rond gebeurt. Leterme

© P

HIL

IPP

E D

. blijft vermoeid in de ogen wrijvend afgezaag-de plaatjes draaien, en Herman Van Rompuy komt uitleggen hoe een Europese Berlusconi-norm over de kromming van de bananen voor een betere marktpenetratie zal zorgen.Maar de centrale figuur is uiteraard Bart De Wever. Hij loopt de hele tijd in Romeinse wa-penrok rond en drapeert zelfs het rode thea-terdoek keizerlijk rond zijn schouders. In tegenstelling tot Di Rupo spreekt hij de hele avond Frans. Al zit zijn mond meestal vol wa-fels, waarvan hij er af en toe een paar uitdeelt ter compensatie voor de zich opstapelende toegevingen van de Franstaligen.Door de avond klinkt nauwelijks bitterheid door en de show wordt nooit echt zelf politiek, maar dit is wel de teneur: het echec zal duren tot De Wever de goedheid heeft om wat op ta-fel ligt, goed te keuren. De geestigste scène in dat verband is die waarin de onderhandelaars, om Bart ter wille te zijn, hun Frans met potjes-latijn beginnen te vermengen.�� Michaël�Bellon

Sois belge et tais-toi!, nog op 23 december in Théâtre Saint-Michel (Etterbeek), op 25 januari in Wolubilis (Sint-Lambrechts-Woluwe), op 1, 2 en 3 februari en 1 maart in CC Oudergem, op 5 februari in het Koninklijk Circus en in maart nog in Ukkel en Sint-Agatha-Berchem. Meer op 02-370.13.13 en www.compagnievictor.be

Jaaroverzichten maken me vaker zenuwachtig dan dat ze me in slaap wiegen, maar bij de eerste versie van het jaaroverzicht van tvbrussel dat ik heb mogen bekijken, had ik niets van dat alles. De uitstekende tek-sten, de rustgevende stem van jour-nalist Frank Hoornaert en de juist gedoseerde beelden – gemonteerd door Peter Van den Broeck – konden meer dan een halfuur mijn aandacht vasthouden.Jaaroverzichten van regionale me-dia moeten zich telkens opnieuw hoeden om niet in de val van de na-velstaarderij te trappen. Dankzij Ro-

bert Esselinckx in Sjanghai en an-dere nieuwsflitsen én de band met Vlaanderen (het jaaroverzicht van tvbrussel wordt ook op Eén uitge-zonden) slagen de collega’s daar ook wonderwel in. De topics worden niet chronologisch gebracht, maar alfabetisch. De ge-beurtenissen van het jaar worden opgehangen aan woorden die het jaar kleurden, en de kijker krijgt er duiding bij. Topics worden samen-gebracht in een cluster; u hebt de indruk dat u het verhaal van het jaar te horen en te zien krijgt.Het jaar begint met de Audi A1,


Culinair > Gelegenheidsrestaurant ZaZou, straks op tv, nu al aan de Ieperlaan

Waar de ster bleef stille staan

ZaZou: vijf middagen open, elke dag een andere chef-kok. En La Marée mocht de spits afbijten.

© M

AR

C G

YSE

NS

Jaaroverzicht > Zo was 2010 volgens tvbrussel

Tussen A1 en Zinnekewaarmee Vorst een tophit binnen-haalt, en het eindigt met de Zinneke Parade. Daarmee is nog niet gezegd dat tvbrussel een goednieuwsshow brengt: de uitzending wisselt on-heilsberichten (want ook van moord en doodslag zijn we in 2010 niet gespaard gebleven) af met onversne-den goed nieuws, ontroerende mo-menten en tedere beelden.Het overzicht, dat een halfuur duurt, wordt vijf keer uitgezonden. U hebt dus geen enkel excuus om het te missen.� Danny�Vileyn

Het jaaroverzicht is op tvbrussel te zien op kerstavond en kerstdag, en op 1 en 2 januari. Op kerstdag wordt het ook op Eén uitgezonden In 2010 werd RSCA voor de dertigste keer landskampioen.

© T

VBR

US

SE

L

BRUSSEL – Maken jaaroverzichten u week, laten ze u onverschillig of bent u er verlekkerd op? Om het even. Kijkt u alvast naar tvbrussel, want het jaaroverzicht van de collega’s oogt veelbelovend.

BRUSSEL – Vanaf kerstdag vergast Eén op de driedaagse docuserie Onder de sterren van Julien Vrebos; vanaf 27 december is de reeks in korte blokken te zien op tvbrussel. Vorige week schoot het gelegenheidsrestaurant ZaZou uit de startblokken. Brussel – zo ongeveer de hoofdstad met de meeste armen in Europa – zag nog nooit zoveel sterren in de ogen fonkelen.

Vrebos riep arm en rijk op om samen heerlijk te lunchen, en chef-koks gingen met (officieel betaalde) dak-lozen aan de slag achter het fornuis.

Het project is uniek en krijgt ruime media-aandacht. Nog voor de eer-ste klant, vorige week, stapten we binnen bij ZaZou, ingericht in een

voormalig rommeldepot aan de Ie-perlaan. Spijtig genoeg scheurde de idealist Vrebos zijn broek al op voor-hand aan het project, wellicht ook

omdat hij geen eurocent steun wou aannemen. De elektriciteitsgenera-tor draaide op kosten van Vrebos. Zijn gehuurde verwarming blies vol-op. Het kamerhoge decoratiegordijn was al gescheurd – bye, bye garantie van tweehonderd euro én de huur-prijs. “Dit moet een economisch zelfbedruipend systeem worden, en

deze eerste ZaZou is me meer waard dan wat ik erin gestoken heb,” rela-tiveert de goudzilveren moustache-droeger. “We denken al aan coöpe-ratieve vennootschappen die van La Louvière tot Gent en Antwerpen het concept de volgende jaren zullen overnemen.” Al vanaf het eerste uur was het


Bijna Kerstmis. Dan komen de exclusievere en vergezochte producten weer op tafel. Foie gras is zo’n bizar ingrediënt.

De laatste jaren zijn vervette levers erg controver-sieel geworden. Of ganzenlevers vervetten nu wreed is of niet, daar ben ik voor mezelf niet uit. De vraag die ik me wel stel, is: waarom doen men-sen dat? Wie kwam er op het idee om ganzen op dwangvoeding te zetten? En waarom ganzen?Eigenlijk is het de schuld van de ganzen zelf. Heel wat trekvogels schransen zich ongans vooraleer naar warmere oorden te reizen. Ook de ganzen. Zij slaan een massa energie op onder de vorm van vet en suikers in hun lever. Dat maakt ze zo heel erg lekker.In een opmerkelijke voordacht voor TED (een orga-nisatie die conferenties organiseert rond... goede ideeën) vertelde de Amerikaanse sterrenkok Dan Barber over een bijzondere foie gras. Eduar do Sou-sa, een Spanjaard uit Extramadura, had in Frank-rijk een prijs gewonnen voor de beste foie gras van de wereld. Die prijs werd hem prompt weer afgepakt door de in hun eer gekrenkte Fransen toen bekend raakte dat hij zijn ganzen niet dwangvoederde. Wettelijk móét dat immers, anders is het volgens de Franse wet geen foie gras. De man, en vele ge-neraties van zijn voorouders, pakten het anders aan. Zij hadden hun landerij omgetoverd tot een soort permanente kermis voor ganzen. Alles wat de ganzen maar lekker vonden, hadden zij in hun tuin aangeplant, en de dieren vraten zich een breuk. Olijfbomen, oliehoudende zaden, geurige kruiden, fruit, alles mochten ze hebben van het baasje. Wil-de ganzen stopten zelfs op hun trek naar het Zuiden en nestelden zich permanent op de gronden van boer Sousa. Het enige wat hij nog moest doen, was de ganzenlevers ‘oogsten’. Beter resultaat dan met welke vorm van dwangvoeding ook. De Egyptena-ren wisten dat al, maar zij wilden niet alleen tijdens de trektijd foie gras eten. Ze begonnen dus als eer-sten met de gavage , het dwangvoederen, buiten het seizoen. De Grieken en Romeinen volgden in hun spoor, en die laatsten deden het ook met varkens.Hé ja, waarom doen ze dat niet meer? Omdat de

grote verspreiders van de techniek van het kweken van foie gras de Joden waren. Joden mogen geen

varkensvlees eten. Reuzel en smout waren hun verboden. Maar ook met boter kon-den ze niet bakken, omdat ze geen melkproducten in vleesbereidingen

mogen gebruiken. Zij waren in de keu-ken dus aangewezen op smout van

kippen en... foie gras. Foie gras was ooit de israëlitische boter. Tourne-dos Rossini, waarbij een schijfje foie

gras wordt gesmolten over een gebak-ken stukje rundvlees, is geen uitvin-ding van de Italiaanse componist.Ganzen en eenden zijn watervogels. Die hebben, zo lees ik, geen rem op wat ze kunnen inslikken; ze slik-ken zonder protest. Wie ooit een

pelikaan of aalscholver een grote vis zag zwel-gen, kan zich daar iets bij voorstellen. Dat is

waarom gavage bij hen mogelijk is. Bij andere vogels wil dat niet lukken.

Foie gras mag dan offi cieel als ‘beschermd cultu-reel erfgoed van Frankrijk’ geboekstaafd staan, erg Frans is het dus niet. Door de Joodse diaspora werd het procédé om ganzen en eenden zo te kweken, vooral in Centraal-Europa verspreid. In Frankrijk was Straatsburg dé hoofdstad van de vette gans. De explosie van de consumptie van foie gras is pas van recente oorsprong.Met de altijd maar groeiende landbouwimporten vanaf de jaren 1970 werd het voor de Franse boe-ren moeilijk om competitief te blijven. De regering steunde haar landbouw door aan te raden te inves-teren in ‘hoge toegevoegde waarde’. Met de uitste-kende reputatie van de Franse producten moesten de boertjes dure, exclusieve dingen gaan maken voor de export. La République steunde ook de foie gras, en dat volgden de boeren met enthousiasme. Wat moest gebeuren, gebeurde: in het buitenland vond men foie gras onethisch en de Fransen von-den het te duur. De prijzen zakten. Wat doen boe-ren dan? Ze gaan nóg meer produceren. Waar tot een generatie geleden foie gras een wat excentrieke cottage industry voor de superrijken was, een beetje zoals bonsai of schoothondjes kweken, werd het een inhumane industrie, vandaag vooral gevestigd in Hongarije en Bulgarije. En daarom ziet u in elke

Franse hypermarkt bootsladingen foie gras liggen tegen dumpingprijzen. Een mens zou gek zijn om nog iets anders te kopen. Want, toegegeven, het is “so freakingly delicious: it’s fatty, sweet, silky, unctuous. It makes everything you put it with taste better” (Dan Barber). Of u voor of tegen foie gras bent, moet u zelf weten. Maar als u er dan toch koopt, koop dan echte. Nep-foie gras kopen is pas potsierlijk. Serveer het een-voudig. Ik heb nooit begrepen wat al die zoetigheden erbij komen doen in het restaurant, de lever is zelf al zoet. Een toeval heeft in mijn buurt gezorgd voor een horeca-uitbater die gek was op foie gras. Zo heb ik vaak kunnen proeven en vergelijken.Eet het gewoon met smakelijk brood. Drink er een bittere Orval bij, ik vind dat beter passen dan over-zoete jurançon en brioche. En proef de boterige zoetheid van de pure foie gras. Zoals een buurman het poëtisch uitdrukte: “De lever van De Wever!” Smakelijk.

[email protected]

De hele reeks nalezen?www.brusselnieuws.be/trachet

Foie gras

BRUSSEL EN DE WERELD CULINAIR ONTDEKT

Nick Trachet

Maatschappij > Omer Mommaerts krijgt Pluim

Vrijwilliger voor de lens en in de verenBRUSSEL – Dit jaar gaat de Pluim van tvbrussel naar Omer Mom-maerts voor zijn inzet in de An-neessenswijk.

Mommaerts is een voormalige vak-bondsman en sinds enkele jaren actief in zijn wijk, de Anneessens-wijk. De zeventiger zet zich er be-langeloos in in het buurthuis, waar hij mensen met diverse achtergron-den helpt zich te integreren en hun een zekere waardigheid probeert te geven, een thema waar hij nogal op hamert.Mommaerts kreeg 647 stemmen achter zijn naam, het meeste van de vijf genomineerden. Voor deze editie van de Pluim werd ook een record-aantal stemmers genoteerd. An-

dere genomineerden waren Erland Jacobsen, Hubert Van Oudenhove, Fietsatelier Evere en Johnny De Mot. Mommaerts heeft de Pluim, een beeldje van een veer, op 20 decem-ber in ontvangst mogen nemen, te-zamen met de ronde som van twee-duizend euro.De Pluim, die ondertussen zijn ze-vende editie beleefde, is een ini-tiatief van alle zeven Vlaamse re-gionale zenders gesteund door de Koning Boudewijnstichting, en zet vrijwilligerswerk in de kijker. Vorig jaar ging de Pluim van tvbrussel naar de vrijwilligersploeg van de Sint-Lambrechtsbibliotheek in Sint-Lambrechts-Woluwe.� CD

www.depluim.be

in ZaZou vollenbak . Het geleende meubilair, serviezen incluis, werd constant door elf studenten van ho-telschool Elishout netjes geschikt. Het bestek blonken ze aan schort en doek op als museumzilver.Twee euro voor cava, frisdrank, water of bier. Eén euro voor een driegangenmenu voor de dakloze (er zaten er veertig) en 35 euro (de middag dat La Marée kookte) voor 42 andere gasten. Geen wonder dat de vijf middagen, gestuurd door de chefs van La Marée, Bistro Henri, Switch, La Cantina en Le Grain de Sel, ruim volgeboekt waren. Vrebos had gerust ’s avonds ook kunnen opendoen, werd meermaals geop-perd.Maar niet de kwantiteit telde, wel de kwaliteit. Het contact tussen straat-arm en beter af of ronduit rijk ont-

stond spontaan. “Ça ne vaut pas la peine d’être stressé,” wimpelde een thuisloze hulpkokkin de voor haar relatieve miserie weg, toen de chef met vier handen tegelijk het vuur in de pan deed slaan. En gelijk had ze. De Snorrenclub van Brussel stond met strohoedjes achter de bar in drie landstalen (Brussels voorop) te keuvelen. De Lions Club Brussels Amigo zat in stijl achter de kassa. Het werk van een graffi tispuiter op de muren zorgde voor couleur loca le .Buiten vroor het stukken van men-sen, maar binnen, binnen bij Za-Zou, was een nieuw kindeke ge-boren. Geen zorgen- en bedelkind, maar een ster.� Jean-Marie�Binst

www.tvbrussel.be

© M

AR

C G

YSE

NS

Foie gras mag dan als ‘beschermd cultureel erfgoed van Frankrijk’ geboekstaafd staan, erg Frans is het niet

varkensvlees eten. Reuzel en smout waren hun verboden. Maar ook met boter kon-den ze niet bakken, omdat ze geen melkproducten in vleesbereidingen

mogen gebruiken. Zij waren in de keu-ken dus aangewezen op smout van

kippen en... foie gras. Foie gras was ooit de israëlitische boter. Tourne-dos Rossini, waarbij een schijfje foie

gras wordt gesmolten over een gebak-ken stukje rundvlees, is geen uitvin-ding van de Italiaanse componist.Ganzen en eenden zijn watervogels. Die hebben, zo lees ik, geen rem op wat ze kunnen inslikken; ze slik-ken zonder protest. Wie ooit een

pelikaan of aalscholver een grote vis zag zwel-gen, kan zich daar iets bij voorstellen. Dat is

waarom gavage bij hen mogelijk is. Bij andere vogels wil dat niet lukken.

Foie gras mag dan offi cieel als ‘beschermd cultu-reel erfgoed van Frankrijk’ geboekstaafd staan, erg


Drie gongslagen: de voorstelling gaat zo beginnen. “Ik wist dat het vanavond raak zou zijn,” zegt Martin Somville.

D e liefde voor het theater heeft Martin Somville van huis uit meegekregen. “Ik ben opgegroeid in Ligny, een dorp-

je bij Fleurus, vooral bekend van de bloederige veldslag tussen de troepen van Napoleon en veldmaarschalk Blücher. Het was Napoleons laatste triomf, twee dagen vóór Waterloo. Maar Ligny is ook bekend van de Passie van Christus: het leven van Jezus uitgebeeld door de dorpelingen in levende tableaus. Thuis is religie nooit aanwezig geweest, maar in de Passie meespelen, dat sprak vanzelf. Als ukje van zes mocht ik voor het eerst figureren in het tafereel waarin Jezus de kinderen toespreekt.”“Theater was wél een constante aanwezigheid thuis. Mijn ouders sleurden mij, en later ook mijn zus, mee naar allerhande opvoeringen. Zelf waren ze fervente amateurs, ze organi-seerden cabaretavonden en cafétheater, waar-in ik mocht meespelen.”Het deed Somville dromen van een carrière als acteur. “Maar mijn toelatingsexamen aan het Institut des Arts de Diffusion in Louvain-la-Neuve werd een flop. Vervolgens een jaar aan de academie in Brussel. Alweer geen succes. Ik besloot het over een andere boeg te gooien en voor een graduaat Communicatie in Sint-Joost te gaan. Die omweg bracht me voor de

eerste keer in het theater, de Varia dan nog: vijf maanden stage. Dan, na wat uitzendwerk, twee jaar theoretische studie van theater en theatergeschiedenis in Louvain-la-Neuve. Maar nog was ik zoekende, tot ik, terwijl ik mijn eindwerk aan het schrijven was, een te-lefoontje kreeg. Van de Varia. ‘Ben jij geïnte-resseerd om de nieuwe functie van zaalchef in te vullen?’ En of ik dat wou, al wist ik bij god niet wat het inhield. Maar dat hield ik wijselijk voor mezelf.”

Heilige FatimaVrijdagavond. De statige gevel van Théâtre Varia is een lichtbaken in de duistere Scep-terstraat. Theatermagie. Op de affiche: Sain-te Fatima de Molem, een kijk op het leven in Molenbeek, van wieg tot volwassenheid. Solo gebracht door de Marokkaanse acteur Ben Ha-midou, met aanstekelijke humor. Hamidou is een kind van Molenbeek, en dat merk ik ook: gesluierde Marokkaanse vrouwen die het Ka-naal oversteken voor een theatervoorstelling, dat zie je niet vaak.Martin Somville slaat drie keer op de gong, de deuren gaan open. In de zaal een mengeling van habitués en leken. Een mooi cadeau voor Hamidou. En ook voor zaalchef Somville, een

soort van stationschef van het theater, iets wat blijkbaar niet bestaat in het Vlaamse toneel-wereldje.“Vandaag wist ik dat het raak zou zijn. Theater is een uitwisseling tussen het podium en de zaal. Op avonden als deze is het pure magie. Je moet erbij zijn om het te beleven, te voelen. De avond van begin tot einde vlot laten verlopen is mede het resultaat van het werk overdag, het werk vooraf. De contacten met de tech-nische ploeg, met de artiesten. De afspraken die vooraf gemaakt zijn. Ik moet erop toezien dat er geen kink in de kabel komt. De link zijn waarop iedereen – van de toeschouwers over de meisjes van de ticketbalie en de technische ploeg tot en met de artiesten – kan vertrou-wen. Soms moet ik zelfs een beetje politieman spelen, en bijvoorbeeld de energie van een zaal vol scholieren kanaliseren.”“Ook als er geen voorstellingen zijn, heb ik de handen vol. Alle mogelijke problemen en pro-bleempjes probeer ik op te lossen. Of, als ik het niet zelf kan, de mensen goed door te verwij-zen. Onze kleine boekhandel beheren – weinig theaters die dat nog hebben –, de internetsite updaten, de vuilniszakken buiten zetten als er niemand anders is: het hoort er allemaal bij. Zes dagen op de zeven werk ik. Als ik het voor het kiezen had, dan zou ik ermee willen ster-ven. Zoals met mijn liefde voor strips en bas-ketbal. Want ik krijg ongelooflijk veel terug. Het voorrecht om prachtige mensen te ont-moeten bijvoorbeeld, zoals nu Ben Hamidou en zijn regisseur Gennaro Pitisci. Als het echt klikt, dan doet afscheid nemen elke keer weer pijn – het is als afscheid nemen van familie. Want al ben ik een beetje een eenzaat, tegelij-

kertijd hou ik van mensen. Mijn familie, mijn vrienden, de mensen van de Varia ook: zon-der hen zou ik de man niet zijn die ik nu ben.”

TokioHet nauwe contact met de artiesten heeft Somville een tweede grote liefde opgeleverd: Tokio. “Twee jaar geleden speelde hier de Compagnie Seinendan van regisseur en dra-maturg Oriza Hirata. Japanners. Ik schoot erg goed op met een van de meisjes, en niet lang daarna stond ik in Tokio. Straf: reizen naar het buitenland had ik al vijftien jaar niet meer gedaan, het interesseerde me niet zo.” “Niet alleen de liefde speelde, ook de interes-se voor een festival van hedendaags theater. Jonge mensen die zich vragen stellen over de hedendaagse Japanse maatschappij. Met alle

Uit het storyboard voor een film van Somville en een uit het oog verloren studiegenoot: “Alles is nep, en toch lééft dit beeld.”

© MARC GYSENS

ELSENE/ETTERBEEK – “10 september 2005, de vooravond van mijn dertigste verjaardag, de opening van een nieuw theaterseizoen. En ik mocht erbij zijn, als nieuw lid van het team van Théâtre Varia. Een mooier geschenk had ik niet kunnen dromen. Ik hou echt van deze plek. Een stukje geschiedenis van Brussel, een schitterende equipe, een grote variatie in het aanbod, en contact met artiesten uit de hele wereld.” Martin Somville is zaalchef van het Elsense Théâtre Varia.

RE

PR

OG

RA

FIE

: MA

RC

GYS

EN

S


FREDDI SMEKENS

Meimoeke

W e hebben allemaal al wel-eens horen verkondigen: “Ik hem al ’t ien en ’t ander mei-

gemokt.” Maar ook uitlatingen als: “Ge zet wel ne gruute smool op, mo g’het nog niks meigemokt” kunnen voorkomen. In beide gevallen is wát we al dan niet hebben meegemaakt, doorstaan of aan den lijve ondervonden, in feite bijkomstig. In die zin, waarde lezer, dat onze uitdruk-king eet meimoeke iets globaals heeft. Ze heeft zowel met herinnering als met erva-ring en de toekomst te maken, zou ik zo zeggen.En wanneer ik het over de toekomst heb, dan wil ik het bijvoorbeeld eens hebben over ons klimaat. Meer en meer worden we geconfronteerd met uitspraken als: “We goen nog eet meimoeke.” Dat we als Brus-selaars als uitstekende weersvoorspellers door het leven gaan, hoef ik uiteraard niet te onderstrepen. Maar laten we even stil-staan bij de nogal existentiële vraag: “Wa goen we hee allemoe nog moote meimoeke?” Het mooie van die vraag is dat er nooit een antwoord op komt. Want laten we niet uit het oog verliezen, waarde lezer, dat eet goen meimoeke altijd een mysterieus as-pect heeft. Zo volgt er na de uitspraak “Ik hem gistere...” (of eventueel “doe fleus...”, “doe sebeet...”, “in den taaid...” of “vanze-leive...”) “... eet meigemokt” altijd een haast vrome stilte die nieuwsgierigheid ademt. Wanneer de persoon in kwestie dan heeft uitgelegd wat hij of zij heeft meigemokt, wordt daarover door het gezelschap al-tijd eerst even nagedacht. Reacties zul-len uiteraard nooit uitblijven. Maar u zult merken, waarde lezer, dat men zich in een situatie bevindt die vergelijkbaar is met als iemand een mop vertelt. Alvorens te luisteren of eventueel te gaan lachen denkt men aan de mop die men zelf gaat opdis-sen. Meimoeke heeft dus niet alleen met meemaken, maar evenzeer met paaze en leustere te maken.De meest intrigerende figuren die ik ooit heb ontmoet, hadden het over: “Ge goet ma na geluuve of neet, mo ik hem nog nuut eet

meigemokt.” Die uitdrukking komt onge-veer overeen met: “Ik hem nog nuut eet ge-zeen”, “Ik weit nuut van niks” of: “On maa valt er nuut eet veu.”Uiteraard bestaat het leven uit ogenblik-ken waarop men eet meimokt. “Behalve as we sloepe,” merkt men daarbij op. Wat kan ik daar nu op antwoorden, waarde lezer? Misschien iets in de aard van: “As we sloe-pe, kunne we meimoeke wa da we druume.” Helemaal ongemakkelijk voelde ik mij bij deze uitleg niet.Natuurlijk heeft meimoeke ook een en an-der met erbaa zaain te maken. In dat geval kan men het uiteraard hebben over: “Ik hem daan concert / dei match / dat eve-nement...” – vult u zelf maar aan, waarde lezer – “... nog meigemokt.” En uiteraard kunnen we onze spijt en droefheid uiten over wat we allemaal ni hemme meigemokt. Maar het heeft uiteraard geen zin om bij dat laatste veel langer dan een halve se-conde stil te staan. Veel beter kijkt men uit naar wa we allemoe nog neki wille meimoe-ke. Mochten we van dat laatste een lijstje opmaken, dan zouden voor de meesten onder ons een paar vellen schrijfpapier ze-ker niet volstaan. Meimoeke heeft dus zo-wel met ervaring als betrachting te maken.Wat ik u nog wou meegeven, waarde lezer, is dat alles wa ge nog goet meimoeke, zoveel mogelijk de plezante kant zal opgoen. In het andere geval doon we gelak we het nuut ni hemme meigemokt. Tenslotte beslissen we zelf wat we al dan niet uit ons geheugen wissen.Om af te ronden wou ik zeggen dat er een subtiel verschil bestaat tussen meimoeke en deumoeke. In die zin dat deumoeke de negatievere vorm van meimoeke is.Wat mij betreft, heeft alles wa we leize of schraaive, iets met meimoeke te maken. Het enige wat ik nooit zal of wil meimoeke, is dat onze Brusselse taal uitsterft. Temeer omdat we op dat ogenblik zowel de zwanze als de ziever zullen moeten missen. Maar zelfs wanneer we met zo’n doemscenario geconfronteerd worden, zulle we er ons e gedacht van moeke.

cultuurverschillen van dien naargelang ze uit het noorden, zuiden of centrum komen. Een belevenis, al ken ik niet veel van de taal.” “Aan Tokio heb ik mijn hart verpand. In dat mierennest van miljoenen mensen heb ik zelfs een wijkleven zoals hier gevonden, maar dan netter en beter georganiseerd. In Nakano, een van de 23 speciale wijken van de stad. Toen ik een tweede keer terugkwam, was het van: ‘Hey Martin, tof om je terug te zien.’ Ik heb er zelfs een stamkroeg, The Nakano Café. So-ciaal contact dus, maar tegelijkertijd kon ik er mijn behoefte aan alleen zijn beleven, als de vreemdeling die ik daar ben en blijf.”

Geen grenzenAls Somville het over een wijkleven in Brus-sel heeft, dan heeft hij het over Sint-Antoon in Etterbeek. “Vijftien jaar in Brussel, vijftien jaar op dezelfde plek. Ook in de grote stad blijf ik blijkbaar een dorpsjongen. In het Etterbeek van de gewone man, niet dat van de eurocraat dat ik heb moeten meemaken als barverant-woordelijke aan het Luxemburgplein. Ik heb er, net zoals indertijd in Ligny, een stamcafé: Le Griffon. Daar vind ik puur sociaal contact. Ik heb er zelfs kinderen zien opgroeien, wat niet zo vanzelfsprekend is in een metropool – een metropool, overigens, die ik voor het grootste deel te voet beleef. Een rijbewijs heb ik niet, en ik mis het ook niet.”“Ik weet het, velen noemen Brussel een pro-vincienest. Toch voel ik hier een grote dyna-miek. Mede door de twee grote gemeenschap-pen, met elk hun aanpak. Ook op cultureel vlak, waarin aan de basis een mooie samen-werking begint te groeien. Bijvoorbeeld tussen

KVS en Théâtre National. Ook wij sluiten ons niet op binnen ons grote gelijk. Vorig jaar nog hebben we Jan Fabre mogen verwelkomen. Dirk Roofthooft ook – een schitterende acteur. Tweetalig zijn we niet, maar we beredderen ons; we zijn nu ook begonnen met boventite-ling voor bepaalde producties. Als er goede wil is van beide kanten, dan kan er veel. Kunst kent geen grenzen.”

Bordel belge“Brussel, ik ben er, ik blijf er. Tuurlijk zijn er dingen die beter kunnen. Dat de stad als ar-chitecturaal geheel te wensen overlaat, tot daaraan toe, maar over de vuiligheid kan ik me echt opwinden. Ik begrijp niet hoe men-sen zo kunnen omgaan met de stad waarin ze leven. Tokio, met zijn dertien miljoen inwo-ners: proper. Brussel, één miljoen inwoners: vuil. Men legt bijvoorbeeld een nieuw voetpad aan, enkele weken later komt Electrabel al-les openbreken, om de boel vervolgens op een schabouwelijke manier weer dicht te gooien. Het openbaar vervoer is duur en slecht geor-ganiseerd; de mobiliteit is een ramp. Le bordel belge, voilà.”“Toch hou ik van Brussel, ook omdat het on-danks de bescheiden oppervlakte zo interna-tionaal is. Ik krijg hier de kans om mensen te ontmoeten van alle mogelijke nationaliteiten. Sta je daarvoor open, dan krijg je een onge-looflijke rijkdom voor de voeten geworpen. In Brussel is werkelijk alles mogelijk.”

� Karel�Van�der�Auwera

www.varia.be

‘Thuis in het Etterbeek van de gewone man’

Martin Somville, zaalchef Théâtre Varia

“Vijftien jaar in Brussel, vijftien jaar op dezelfde plek. Ook in de grote stad blijf ik een dorpsjongen”

ONS MAILEN? Al onze mailadressen zijn volgens dezelfde structuur opgebouwd: [email protected] (losse bestanddelen van voornaam of naam aan elkaar, en zonder trema’s, verbindingsstrepen en andere tekens).

REDACTIE BRUSSEL DEZE WEEK Flageyplein 18, 1050 Elsene, 02-226.45.40, fax 02-226.45.69, [email protected]. ABONNEMENTEN Josiane De Troyer ([email protected]), 02-226.45.45, fax 02-226.45.69. Gratis binnen het Brussels hoofdstedelijk gewest. Rest van België 15 euro per jaar; rekeningnummer 424-5529822-66 van vzw Brussel Deze Week. Buiten België 25 euro per jaar. DISTRIBUTIE EN PROMOTIE Ute Otten ([email protected]), Paul De Weerdt. RECLAME IN BDW Rika Braeckman ([email protected]), 02-226.45.41, 0477-97.21.27, fax 02-226.45.69. OPLAGE 66.720 exemplaren. HOOFDREDACTIE Anne Brumagne ([email protected]). EINDREDACTIE Katrien Stroobants ([email protected]). REDACTIE Jean-Marie Binst ([email protected]), Christophe Degreef ([email protected]), Bettina Hubo ([email protected]), Patrick Jordens ([email protected]), Freddi Smekens ([email protected]), Steven Vandenbergh ([email protected]), Steven Van Garsse ([email protected]), Danny Vileyn ([email protected]). REDACTIESECRETARIAAT Isabelle De Vestele ([email protected]), Ann Van Dievoort ([email protected]), Gerd Hendrickx ([email protected]). MEDEWERKERS Michaël Bellon, Lieven Bulckaert, An Devroe, Philip Ebels, Eva Hilhorst, Ilah, Francis Marissens, Niels Ruëll, Bruno Schols, Tim Schoonjans, David Steegen, Benjamin Tollet, Georges Tonla Briquet, Nick Trachet, Karel Van der Auwera, Matthias Vanheerentals. FOTOGRAFEN Bart Dewaele, Anja Galicia, Marc Gysens, Ivan Put, Herman Ricour, Dieter Telemans, Saskia Vanderstichele, Jo Voets. VORMGEVING Peter Dhondt ([email protected]). FINANCIËLE ADMINISTRATIE Manu De Hertogh ([email protected]). VERANTWOORDELIJKE UITGEVER Anne Brumagne, BDW, Flageyplein 18, 1050 Elsene. ALGEMENE DIRECTIE Marijke Vandebuerie ([email protected]). Brussel Deze Week wordt gedrukt op de persen van de nv Roularta, Meiboomlaan 33, 8800 Roese-lare en wordt gesubsidieerd door de Vlaamse Gemeenschap en de Vlaamse Gemeenschapscommissie.

ADVERTENTIE

De ‘s van de

Alle Noctis-bussen rijden van middernacht tot 5 uur ‘s ochtends

• 0 - 5 uur: om de 30 minutenOpgelet: door het vuurwerk zal er geen verkeer zijn in de Vijfhoek.De bussen rijden niet naar het stadscentrum (Vijfhoek) voor 1u30.

B

Nieuwjaarsnet 2011

De 4 metrolijnen rijden tot 3u30

• 0 - 1.30 uur: om de 10 minuten • 1.30 - 3.30 uur: om de 15 minuten

M

L3 (Esplanade-Churchill), L33 (Bordet Station-Stalle P) rijden tot 3u30

• 0 - 1.30 uur: om de 7.5 minuten • 1.30 - 3.30 uur: om de 10 minutenNa 2 uur blijft enkel lijn 3 rijden tussen het Noordstation en Churchill. Er vertrekt dan een tram om de 15 minuten.

Lijnen 92 en 94 blijven rijden tot 1.30 uur

• 92: om de 10 minuten tussen Louiza en Dieweg

• 94: om de 10 minuten tussen Louiza en Marie-José

T

Tijdensnieuwjaarsnacht rijden we gratisvoor u.

Meer info op mivb.be

Kraainem

Trois Arbres

Clinique Edith CavellEdith Cavell-ziekenhuis

Sint-Gillisvoorplein

Gare Bockstael

Roi Baudouin

P

Bempt

Max Waller

Drie Bomen

Stalle

Carrefour StalleKruispunt Stalle

33

Fond’RoyVronerode

Alphonse XIII

Station Saint-JobStation Sint-Job

Place Saint-Job92 Dieweg

Miraval

Les Trois TilleulsDrie Linden

Sint-GuidoSaint-Guidon

Veeweyde

Vorst Centrum

Bizet

Janson

StéphanieStefaniaMunthof Louiza

Louise Fernand Cocq

Centraal StationGare Centrale

RoyaleKoning

08

Georges Brugmann

Fontainas

Cliquet

Washington

Ma Campagne

Petit SablonKleine Zavel

92 94

Defacqz

BronnenPark

Thieffry

Eglise Saint-JulienSint-Juliaanskerk

Vandromme

Woluwe

Levie Crainhem

Valida

Bockstael

BassinVergoteDok

De Brouckère

WTC

Nicolay

Glibert

Destouvelles

2 Simonis

Station Bockstael

Outre-PontsOver de Bruggen

Prinses ClementinaPrincesse Clémentine

(Elisabeth)6Thomas

33

RubensParcAlbert IPark

Fonson

Optimisme

Guillaume

Bois du LaerbeekLaarbeekbos

6

Laken Park

CaserneKazerne

18N

MeiseMeysse

Canal deWillebroek

AEROPORT DE BRUXELLES NATIONALLUCHTHAVEN BRUSSEL NATIONAAL

KanaalBrussel-Charleroi

Lycée Français

Cimetière d’UccleBegraafplaats Ukkel

Uccle CalevoetUkkel Kalevoet11N

Sint-Jobplein

10 Fort-JacoN

Wiener08N

NeerpedePark

Canal deCh

arleroi

Het RadLa Roue

Eddy Merckx

CERIACOOVI

H P

12N

ErasmeErasmus5

Uccle SportUkkel Sport

ParcBrugmann

Park

ObservatoireSterrenwacht

Parc deWolvendael

WolvendaalparkRittweger

ParcMontjoiePark

PrisonGevangenis

Globe

Xavierde Bue

Bens

Roosendael

Neerstalle

Merlo

Wiels

Albert

BarrièreBareel

Parvis de St-Gilles

Timmermans

Parc de ForestPark van Vorst

ParcDudenPark Molière

Longchamp

Union

ChâtaignesKastanjes

Zaman

Faider

Hôtel des Monnaies

Monaco

Saint-DenisSint-Denijs

Forest Centre 12N

11N

11N

Coghen

10N

TenboschTenbos

Cavell

Brunard

Langeveld

Houzeau

ObservatoireSterrenwacht

MercureMercuriusP

Berthelot

RochefortCombaz

PrisonGevangenis

Churchill3

Vanderkindere

BerkendaelBerkendaal

Horta

33

Messidor

Boetendael

HérosHelden

Marlow

Wolvendael

Molière

Darwin

WagonWagen

EgideVan Ophem

Beaulieu

Abbaye dela Cambre

AbdijTerkameren

Univ. Libre deBruxelles

Bois dela Cambre

Terkamerenbos

Buyl

Marie José

ArcadesArcaden

RelaisPleisterplaats

Vander Elst

OrtolanenOrtolans

Keym

Delta

Hankar

Pétillon

V.U.B.Vrije Univ. Brussel

U.L.B.Université Libre de Bruxelles

VanVolsem

Géo Bernier

Delporte

Rodin

GermoirMouterij

ArsenalArsenaal

StratégieKrijgskunde

Thys

Cimetière d’IxellesBegraafplaats Elsene

SolboschSolbos

Etangs d’IxellesVijvers van Elsene

08N

ULB

94

Flagey

09N

Etterbeek GareEtterbeek Station

Van Eyck

Vleurgat

Biarritz

JeanneJohanna

Cambre-EtoileTer Kameren-Ster

Legrand

AbbayeAbdij

BailliBaljuw

Auderghem-ShoppingOudergem-Shopping

Demey

Parc deWoluwePark

EtangsMellaertsVijvers

HertoginnedalPark Domaine

du Val Duchesse

ValducHertogendal

Musée du TramTrammuseum

095

06

N

N

Herrmenn-Debroux

ScherdemaalPark

Parc AstridAstrid Park

Parc duPeterbosPark

De Linde

Veeweide

Meir

13N

13 WestlandShoppingN

FruitsFruit

René Henry

N04

Canalde

Charle

roi

ParcForestierBospark

H

Palaisde Justice

Justitiepaleis

CureghemKuregem

Aumale

RésistanceVerzet

Jacques Brel

Institut desArts et Métiers

WeststationGare de l’Ouest

Comte de FlandreGraaf van

Vlaanderen

Zwarte VijversEtangs Noirs

Porte de Flandre

Groeninghe

Vlaamsepoort

Dansaert

Albert I

Lemonnier

Anneessens

IJzerYser

RibaucourtVan Huffel

Autrique

St.-KatelijneSte-Catherine

St-JeanSt.-Jan

Grand SablonGrote Zavel

Plattesteen

DouvresDover

13N

BornePaal

MartelaarsMartyrs

Hôpital Saint-Pierre

Porte de Hal

Sint-Pieters-ziekenhuis

VossenpleinJeu de Balle

ChapelleKapelConseil

Raad Fiennes

ZuidstationGare du Midi

18N

13N

BeursBourse

13

06N 08N

N

10N09N

N 16N11

Bara

Hallepoort

OssegemOsseghem

Beekkant

Clemenceau

Delacroix

1

N

12N

OlifantEléphant

DriehoekTriangle

05

N

ParcJosaphatPark

VRTR.T.B.F.

Musée Royalde l’Armée

Kon. Museumv.h. Leger

Musées Royauxd’Art et d’HistoireKon Mus. v. Kunsten Geschiedenis

Matongé

Quartier St-BonifaceSt-Bonifaaswijk

Liedts

BienfaiteursWeldoeners

Paul Leduc

Frans Courtens

Léopold IIILeopold III

MeiserStation Meiser

CoteauxWijnheuvelen

Robiano

Montgomery

Madou

KruidtuinBotanique

St-JosseSt.-Joost

Plasky OpaleOpaal

DiamantMargueriteMargareta

Michel-AngeMichelangelo

Palmerston

Gutenberg

WaterlooWilson

ParnasseParnassus

Breydel

NerviensNerviërs

GauloisGalliërs

Merode

Schuman

Sainte-MarieSint-Maria

ParkParc

CongrèsCongres

Treurenberg

Gillon

KoninklijkPaleis

GueuxGeuzen

Blyckaerts

Palais du Roi

PresseDrukpers

06N

05N

de Jamblinnede MeuxAmbiorix

Rogier

LondresLonden

Senghor

EtangsVijvers

Jourdan

NaamsepoortPorte de Namur

18N

04N

PalaisPaleizen

Museum

FroissartTrôneTroon

Arts-LoiKunst-Wet

MaelbeekMaalbeek

DucaleHertog

Gare du NordNoordstation

PatrieVaderland

StockelStokkel

Parc desSources

P

Alma

Vandervelde

Roodebeek

Tomberg

Gribaumont

Chien VertGroene Hond

Jules CésarJulius Cesar

Leopold II

Joséphine-Charlotte

MaiMei Heydenberg

Speeckaert Hymans

05Moonens

Verheyleweghen

04 Cimetière de BruxellesBegraafplaats van Brussel

06N

05N

DiablotinsDuiveltjes

N

N

Artemis

Paduwa

1

Klakkedelle

Alma

Schweitzer

AzurAzuur

Vereman

16 Berchem Station

Hunderenveld

N

16N

Parc MonnetMonnet-park

Berchem-Shopping

ParcRoi Baudouin

KoningBoudewijnpark

HôpitalBrugmann Brugmann

Ziekenhuis

UZ Brussel

PoelbosPoelbosch

BRUPARCK

HeizelHeysel

Houba-Brugmann

Stuyvenbergh

Parc de laJeunesseJeugdpark

PompiersBrandweer

BasiliqueBasiliek

Parc

Elisabeth

Park

Pannenhuis

Belgica

ATOMIUM

H

Bois deDieleghemDielegemse

Bos

H

Riethuisen

Parc ElisabethElizabethpark

Collège Sacré-CoeurHeilig Hart College

Goffin

Sobieski

StadeStadion

18N

16N

(Leopold II)Simonis2

Réserve Naturelle Het MoeraskeNatuurreservaat

Parc Bon PasteurGoede Herder Park

Domaine Royal Laeken

Koninklijk Domein van Laken

Parc de Laeken

Château RoyalKoninklijk Kasteel

Avant P

ortVoo

rhaven

Masui

JulesDe Trooz

Heembeek

Van Praet

PaixVrede

Verboekhoven

PavillonPaviljoen

33

De Wand

Araucaria

BraambosjesBuissonnets

Quai des UsinesWerkhuizenkaai

MabruTilleulLinde

Schaarbeekse HaardFoyer Schaerbeekois

Helmet

Waelhem

Bordet Station33

PARC DES EXPOSITIONSTENTOONSTELLINGSPARKKoning Boudewijn Esplanade3

Hôpital MilitaireMilitair Hospitaal


BRUSSEL – Vier titels, twee bekers en één Europese finale staan op het indrukwek-kende palmares van Sacha Koulberg (51) – en dan hebben we zijn titels als trainer nog niet meegerekend. De Brusselaar wil nu met vrouwenploeg Barbãr X-Elles naar eerste klasse promoveren.

‘I n de jaren 1960 en 1970 was Brussel echt het Belgische centrum van het vol-leybal,” vertelt Koulberg. “De stad telde

toen een vijftigtal clubs, waaronder een paar kampioenen. Vandaag zijn dat er nog maar 21, waarvan één Nederlandstalige. Geld is niet meteen het probleem; dat is op lagere niveaus niet het belangrijkste. Brussel heeft gewoon een voorbeeldploeg nodig...”Op vraag van een leraar begon Koulberg te volleyballen. Al vrij snel werd hij opgemerkt door eersteklasser ASUB. De Brusselaar had toen nog nooit topvolleybal gezien. “Ik stond meteen in de basis-zes. Ik was net achttien, het was een goede leerschool. Op dat moment was ik een amateur op hoog niveau. Na mijn derde seizoen zijn we gezakt en ben ik naar Et-terbeek getrokken.”In tweede klasse ging het rustiger toe. Op-nieuw liep de krachtige speler snel in het oog, waardoor hij verkaste naar tweedeklasser Len-nik, op dat moment een topploeg in wording. Die keuze was toen niet evident. “In de jaren 1980 was de sfeer daar echt anti-Franstalig. Toen we er met Etterbeek gingen spelen, wer-den we bespuwd en uitgescholden. Mijn vrien-den verklaarden me zot met de transfer, maar Sacha Koulberg: “Ik had altijd gezegd dat ik geen trainer werd, en zeker niet van vrouwen...” © MARC GYSENS

‘Brussel heeft een voorbeeldploeg nodig’Volleybal > Sacha Koulberg wil na rijke carrière naar eerste met Barbãr X-Elles

BRUSSEL – De Ronde van Frankrijk kwam langs, er was olympisch goud voor Lola Mansour, Europees goud voor Kevin Borlée en wereldgoud voor springruiter Philippe Le Jeune. Brussel en de Brusse-laars stonden het afgelopen jaar een paar keer in de spotlights. Overzicht van een vruchtbaar 2010.

I n het voorjaar komen de Brusselse sportsta dions in het nieuws. Het Drie Lindenstadion, het complex van Royal

Racing Club de Bruxelles en het Joseph Mariënstadion van Union worden om hun sportieve, culturele en esthetische waar-de gedeeltelijk beschermd. In Anderlecht maakt RSCA ondertussen bekend dat er een akkoord met de gemeente is om het Con-stant Vanden Stockstadion uit te breiden tot dertigduizend plaatsen. In september gaat de eerste spade in de grond voor het oplei-dingscentrum van Neerpede.Bij Union stapt voorzitter Willy Michielsen begin januari op, om opgevolgd te worden door Enrico Bové. RSCA scheert intussen hoge toppen. Paars-wit wordt pas in de

achtste fi nales van de Europa League uitge-schakeld door Hamburg en wordt makkelijk landskampioen, op het veld van rivaal Club Brugge nota bene. De nieuwe ster is Rome-lu Lukaku. De struise spits is topschutter, wordt het hof gemaakt door alle Europese topclubs en schittert in de tv-serie De school van Lukaku .Brussel grossiert dit jaar werkelijk in voetbal-kampioenen: RC Schaarbeek, Rusa Schaar-beek, FC Evere, Sint-Joost, SC Elsene en Leo-pold Ukkel vieren de titel. In het zaalvoetbal haalt België op het EK, met een paar Brusse-laars in de rangen, een zilveren medaille.In het rugby kroont Bosvoorde zich al voor de zestiende keer kampioen na een zege tegen ASUB Waterloo. Mannenhockeyploeg Racing White moet in de fi nale van het kampioen-schap dan weer de duimen leggen tegen de Dragons uit Brasschaat.

Spaanse armada De zomer is traditiegetrouw het uitgele-zen moment voor topsport, en Brussel viert mee. Begin juli passeert de Tourkaravaan door de hoofdstad en mag Alessandro Petac-Philippe Le Jeune: superstunt.

© M

AR

C G

YSE

NS

2010 was sportieve grand cruJaaroverzicht > Brusselaars kleuren sportjaar


ik heb er snel Nederlands geleerd en de sup-porters hebben mij in de armen gesloten. In vijf jaar tijd heb ik er twee keer kampioen ge-speeld, werden we twee keer vicekam pioen, hebben we de Beker gewonnen en hebben we een Europese fi nale gespeeld. Het publiek was er ook een echte zevende man. Als we het parket betraden, wisten we dat we niet konden verliezen.”“Wat een dynamiek was er toen! Er kwamen bussen van over heel Vlaanderen naar ons kijken, VTM was bijna elke match aanwezig. Ik herinner me vooral onze bekerviering, die was gewoon ongeloofl ijk. Ik vraag me nog al-tijd af hoe de mensen toen thuis zijn geraakt (lacht) .”

Echte mauve De nummer 7 behaalde na zijn vertrek bij Lennik nog titels met Torhout en Zellik. Bij die laatste ploeg besloot hij – heel abrupt – een punt te zetten achter zijn spelerscarrière en trainer te worden. “De club ging een top-speler op mijn positie kopen en ik verwachtte op de bank te belanden. En dat wou ik niet, in een lagere klasse gaan spelen evenmin. Dus ben ik op mijn top, als Belgisch kampioen, gestopt.”“Ik ben op het voorstel ingegaan om trainer te worden van de vrouwenploeg van Charle-roi. Ik had altijd gezegd dat ik geen trainer zou worden en zeker niet van een vrouwen-ploeg. Dat is even anders uitgedraaid...”Koulberg is als speler en trainer een echte leider en motivator. Een groep samenstel-len, de juiste spelers selecteren en een ploeg vormen, dat is zijn sterkte. Hij trainde ploe-gen over heel het land, maar vooral aan de vrouwenploeg van Charleroi heeft hij mooie herinneringen. “Daar hadden we echt een topploeg. De Belgische competitie overvleu-gelden we met verschillende titels en bekers. We hadden er goede speelsters – mooie meis-jes, ook. Vooral op commercieel vlak speelt dat een rol, dat verkoopt beter. Veel mensen komen ook daarvoor, net als bij het tennis.”“Spijtig genoeg zijn we er door politieke pro-

blemen mee moeten stoppen. Als we hadden kunnen voortwerken, dan denk ik dat we ook Europees iets hadden kunnen binnenrij-ven.”Als Koulberg in het weekend niet in de sport-zaal zit, dan vindt u hem waarschijnlijk in het Constant Vanden Stockstadion. Hij noemt zich ‘een echte mauve’ en steekt zijn bewon-dering voor trainer Ariël Jacobs niet weg. “We spreken af en toe eens af om wat bij te praten, ik beschouw hem als een kennis. Ariël hecht veel aandacht aan de psychologie in de sport en dat interesseert mij ook wel. Ik denk dat ik hem een handje heb geholpen bij bepaalde keuzes en beslissingen. Hij houdt van het volleybal door de discipline die er heerst. Zijn dochter speelt trouwens ook.”

Publiek Het Belgische vrouwenvolleybal heeft enorm veel potentieel. Het probleem is dat heel wat meisjes afhaken of naar het buitenland trekken door het gebrek aan professionele clubs. Daar wil Koulberg verandering in brengen.De Brusselaar is bij Barbãr X-Elles terecht-gekomen, een Brusselse tweedeklasser met ambitie. “We spelen in de kop en willen in-derdaad naar eerste klasse. Mijn ambitie is een Brusselse volleybalploeg op hoog niveau. Daarvoor moeten we publiek lokken: kaar-ten uitdelen en echt een publiek creëren . De media moeten ook aandacht geven. Er moet een dynamiek zijn. Er is een potentieel in Brussel, maar je moet het gaan halen. Be-halve Anderlecht draait er op vlak van toe-schouwersaantallen niet echt een topploeg in Brussel. Daarin speelt geld natuurlijk ook een rol.”“Het zou mooi zijn als we zouden stijgen en een professionele structuur neerzetten om de beste in België te worden. En waarom geen Brusselse mannenploeg aan de top? Plannen heb ik niet, dat is gevaarlijk in de sportwe-reld. Maar het zou wel mooi zijn.” Tim Schoonjans

In Brugge is de ontvangst naar gewoonte warm. Sneeuwballen en boegeroep, inge-geven door een diepgewortelde afkeer van Brussel, zijn de spelers van paars-wit en de meegereisde fans hun deel. Het Jan Breydel-stadion is, ondanks de zware sneeuwval, helemaal klaar voor de wederopstanding. FC Brugge heeft tweemaal na elkaar gewonnen na een erg moeizame start. Zelfs een blauw-zwarte ex-premier is in de bres gesprongen om de Bruggelingen te motiveren. “Brugge zal gewoon winnen,” had hij in een gezag-hebbende weekendkrant verklaard. RSCA-voorzitter Roger Vanden Stock liet zich niet onbetuigd en had gezegd dat RSC Anderlecht gewoon weer kampioen zal zijn op het einde van de rit. Niets nieuws onder de zon, dus.En toch. Toppers zijn heerlijk. De sfeer, de verklaringen, de bijna ondraaglijke span-ning vooraf. Ik slaap moeilijk voor een top-wedstrijd en probeer, naar gewoonte, de dag voor de wedstrijd helemaal te ‘onthechten’. Het is bijna onmogelijk om een dag niet aan Anderlecht te denken. Cultuur brengt soelaas. ’s Namiddags ga ik met mijn jong-ste dochter naar Megamind , de nieuwste animatiefi lm van DreamWorks. Het hoofd wordt helemaal leeg gemaakt door de (fan-tastische) fi lm en een goed winters gesprek met de elfjarige stadsmus.Na de fi lm kuieren we nog even rond in Jet-te. Het Koningin Astridplein is in de winter gezellig ingericht. Tegen valavond keren we voldaan terug naar huis. We hebben mooie plannen. De kinderen genieten van een ou-derloos huis terwijl mijn echtgenote en ik samen met een bevriend koppel van een concert van Daan zullen genieten.De bazen van de KVS hebben talent. Het concert is onvergetelijk. Door de ongewone weersomstandigheden – en ook omdat we steeds bewuster proberen te leven – nemen mijn vrouw en ik de metro van Simonis naar

IJzer. Dat valt wat tegen. Simonis is niet be-paald uitnodigend op een zaterdagavond en de netheid laat te wensen over. De hoofdstad van Europa is blijkbaar niet proper te krij-gen. Soit .De vernieuwde KVS maakt grote indruk op onze vrienden. Het is een cultuurtem-pel van wereldniveau. De renovatie heeft even veel gekost als een nieuw, modern voetbalsta dion. Ook soit ; voor Brussel is al-leen het beste goed genoeg. In de Konink-lijke Vlaamse Schouwburg hoor ik ook Frans en Engels spreken. Mooi. Naar verluidt pro-grammeren ze nu ook operettes, een genre uit langvervlogen tijden, in het Kaaitheater. Zo hoort het. Cultuur voor iedereen en voor alle smaken. Geen exclusieven meer.Na de voorstelling gaan we nog iets eten in een van de weinige nachtrestaurants van de benedenstad. Tegen halftwee keren we sa-men terug naar huis. Te voet. Mijn vrouw en ik naar de basiliek, de vrienden naar La-ken. De ondergesneeuwde stad in de heldere nacht brengt rust. Dat we dit niet vaker doen is bijna een schande. Uitgewaaid en voldaan komen we na een goed halfuur thuis. De af-stand tussen het Rogierplein en de basiliek is opmerkelijk kort. Een gezellige nachtwan-deling.De dag nadien moet ik naar Brugge. De sneeuwballen en het boegeroep kunnen ons niet raken. Na de gewonnen wedstrijd kom ik van de tribune. Ik feliciteer de coach met de prestatie en zijn gedurfde tactiek. Een ex-perimenteel en onverwacht jong middenveld maakt gehakt van blauw-zwart.Hij knikt minzaam. Ariël Jacobs heeft een megabrein.

www.brusselnieuws.be/steegen

David Steegen is persverantwoordelijke van voetbalclub RSC Anderlecht

David Steegen

ADVERTENTIE

Megamind

Doe uzelf, uw buurman, familie, vrienDen… een caDeau, neem/geef een abonnement op brussel Deze week en agenDa!

gratis binnen het brussels gewest, 15 euro per jaar voor aDressen buiten brussel mail naar [email protected]

abonnement_BDW2010.indd 1 09-12-10 11:07

chi juichen op de Houba de Strooperlaan. Een paar dagen later wordt in het Koning Boudewijnstadion een demonstratiewed-strijd getennist tussen Kim Clijsters en Serena Williams, bijgewoond door 35.861 toeschouwers: een recordaantal voor een tennismatch. En België mag dan niet deel-nemen aan het WK voetbal in Zuid-Afrika, de Spaanse armada neemt in juli na de we-reldtitel een paar nachten de hoofdstad in.Begin augustus gooien Brusselse lopers hoge ogen in Barcelona op het EK atletiek. Na een ongeloofl ijke eindspurt verovert Kevin Borlée de gouden medaille op de 400 meter. Een paar dagen later pakt de 4x400 meterploeg brons, met Arnaud Destatte en de broers Borlée.Onze jongeren zijn dan weer top op de eer-ste Olympische Spelen voor de Jeugd in Singapore. Judoka Lola Mansour behaalt goud, Toma Nikiforov moet zich tevreden stellen met zilver, en bij de hockeyploeg pronken een paar Brusselaars met de bronzen medaille. Tom Boon, speler van de Royal Racing Club de Bruxelles, heeft bij de U21 man-nenhockey met zijn neus voor goals een belangrijk aandeel in de behaalde zilveren medaille op het EK in Polen. De Brusselse basketbalspeler Christophe Beghin leidt de Belgian Lions intussen voor het eerst sinds 1993 naar het EK.

Zand gezocht De Ukkelaars zien in september Francisco

Ventoso zegevieren op de Waterloose-steenweg, waar hij de negentigste Parijs-Brussel wint. Het Brusselse wielerjaar wordt echter overschaduwd door de dood van wielrenner Zakaria El Darabna, op 27-jarige leeftijd aan een hartstilstand.Bij de sportklimmers verrast Loïc Timmer-mans op het WK voor de jeugd, waar hij naar een onverhoopte tweede plaats klimt. Topklimster Mathilde Brumagne is op de wereldbekermanche in Puurs mooi twee-de. De 20 km door Brussel en de Memorial Van Damme zijn naar jaarlijkse gewoonte een succes. En terwijl Guy De Laen met iets meer dan 33 kilometer het werelduur-record voor 75-plussers breekt en Sanae Jah opnieuw wereldkampioene wordt in het thaiboksen, verrast voetbalploeg White Star Woluwe in de bekercompetitie.Philippe Le Jeune zorgt waarschijnlijk voor de allergrootste stunt door op het WK jumping in het Amerikaanse Lexington de wereldtitel te behalen. De Brusselaar is een paar dagen niet weg te slaan uit het sport-nieuws en wint ook nog de Nationale Tro-fee voor Sportverdienste. Zijn komst naar de Jumping van Brussel doet de diefstal van duizend ton zand vergeten. 2010 was op sportief vlak een grand cru voor Brussel en zijn Brusselaars. Maar een sportman of -vrouw is nooit tevreden en wil steeds beter. We kijken al reikhalzend uit naar de Brusselse sportprestaties in 2011. Tim Schoonjans


Lina (11):

“Mijn mama komt uit Fez, een stad in Marokko. Ze was ongeveer veertig jaar toen

ze naar België kwam. Later is ook mijn papa gekomen, en haar broers en zussen. Ik

weet niet echt waarom ze zijn weggegaan uit Marokko, ik denk omdat het daar te

warm was. En ook, vroeger kon je in Marokko niet zo makkelijk sommige dingen

vinden, zoals gouden kartonnen borden. Nu kan je die wel kopen in Fez, maar vroeger

helemaal niet! Ik weet niet of het lastig was voor mijn ouders in het begin hier, dat

hebben ze niet verteld. Als ik al die migranten nu op straat zie slapen, omdat er niet

genoeg opvangplaats voor hen is, dan voel ik veel medelijden. Ik zou echt niet in hun

plaats willen zijn. Maar ze bij mij thuis laten logeren? Nee, want je weet niet wie ze

zijn, en of je ze wel kan vertrouwen. Misschien, als ik ze beter leerde kennen... Wat me

het meest zal bijblijven van dit project, is dat het voor sommige mensen heel moeilijk is

om van het ene land naar het andere te verhuizen. Het kost veel geld, en soms kan het

erg gevaarlijk zijn, bijvoorbeeld als ze met heel veel samen in een boot op zee zitten.”

Enrique (10):

“Mijn papa is in België geboren, maar mijn grootouders komen uit Chili. Mijn mama

komt uit Ivoorkust, in Afrika. Ik denk dat mijn mama weggegaan is uit Afrika omdat haar

papa gestorven is van een ziekte toen zij nog heel jong was. Omdat ze daar niet meer aan

wilde denken, heeft ze beslist te verhuizen. Dat denk ik toch. Mama heeft in het begin in

België geluk gehad: iemand heeft haar snel werk gegeven, ze mocht zorgen voor een oude

mevrouw. En toen die doodging, mochten wij in het huis van die mevrouw wonen. Als ik

al die migranten zie leven op straat, dan word ik triestig. Soms brengen mama en papa hen

wat spullen, zoals tandenborstels, groenten en chocolade. Ik vind ook dat als we die mensen

terugsturen naar het land waar ze vandaan komen, we hen toch een beetje kunnen helpen

Lina, Bryan en Enrique zitten samen in de derde graad van de school Regina Assumpta in

Anderlecht. Maar het scheelde niet veel of ze gingen naar school in Marokko, Congo of Chili.

Want dat zijn de landen waar hun ouders vandaan komen.

zodat ze daar in een goed huis terechtkomen. Het leukste van

dit project? Dat ik met mijn ouders heb gesproken over waar zij

vandaan komen. Als ik ooit zelf naar Chili ga, zal ik superblij

zijn... Ik spreek al wat Spaans, misschien blijf ik er wel wonen!!”

Bryan (11):

“Mama en papa komen uit Congo. Eerst hebben ze in Duitsland

gewoond, dan een paar jaar in Nederland, en nu in België. Ik

weet niet waarom mijn ouders weggegaan zijn uit Congo, dat

hebben ze me nooit verteld. Ze hebben wel verteld dat daar

veel meer plaats was om te spelen toen zij klein waren. Zelf

Z aterdag 18 december

was het de internationale

Dag van de Migrant. Een

goeie reden, vonden juffen Tania

en Joke, om met hun leerlingen

eens langer stil te staan bij al

die duizenden, zelfs miljoenen

mensen die hun geboorteland

verlaten. Soms omdat hun leven

in gevaar is (door oorlog, honger,

klimaatverandering...), soms omdat

ze hun leven elders willen verbeteren

(door werk of meer comfort te vinden).

Migratie – een ander woord voor

verhuizing – bestaat al zo lang als de

mens. Zo’n 800.000 jaar geleden

maakte onze eigen verre voorouder, de

Homo antecessor , de eerste oversteek

van Afrika naar Europa. In die

zin zijn we allemaal een beetje

migrant, we stammen ervan af. En

zijn we niet allemaal al minstens

één keer verhuisd in ons leven?

De ouders van Lina, Bryan en Enrique

verlieten nog niet zo lang geleden hun

land om in België te komen wonen.

Door hun project rond migratie op

school geraakten de kinderen natuurlijk

erg nieuwsgierig naar het reisverhaal

van hun ouders. Want wat betekent

het om alles achter te laten en op een

andere plek opnieuw te beginnen?

In deze afl evering van Klas in de

Media vertellen ze er wat meer over.


Lina, Bryan en Enrique zitten samen in de derde graad van de school Regina Assumpta in


Client: Brusselnieuws - Project: Klas in de Media - Date: 15.09.2009

Page: 4

©2009 Turtle Industries™

Allemaal migrant...De derde graad van Regina Assumpta

en hun project rond migratieREPORTAGE

Aflevering 3

“Mijn mama komt uit Fez, een stad in Marokko. Ze was ongeveer veertig jaar toen

ze naar België kwam. Later is ook mijn papa gekomen, en haar broers en zussen. Ik

weet niet echt waarom ze zijn weggegaan uit Marokko, ik denk omdat het daar te

warm was. En ook, vroeger kon je in Marokko niet zo makkelijk sommige dingen

vinden, zoals gouden kartonnen borden. Nu kan je die wel kopen in Fez, maar vroeger

helemaal niet! Ik weet niet of het lastig was voor mijn ouders in het begin hier, dat

hebben ze niet verteld. Als ik al die migranten nu op straat zie slapen, omdat er niet

genoeg opvangplaats voor hen is, dan voel ik veel medelijden. Ik zou echt niet in hun

plaats willen zijn. Maar ze bij mij thuis laten logeren? Nee, want je weet niet wie ze

zijn, en of je ze wel kan vertrouwen. Misschien, als ik ze beter leerde kennen... Wat me

het meest zal bijblijven van dit project, is dat het voor sommige mensen heel moeilijk is

om van het ene land naar het andere te verhuizen. Het kost veel geld, en soms kan het

erg gevaarlijk zijn, bijvoorbeeld als ze met heel veel samen in een boot op zee zitten.”


Want dat zijn de landen waar hun ouders vandaan komen.

zodat ze daar in een goed huis terechtkomen. Het leukste van

van Afrika naar Europa. In die

zin zijn we allemaal een beetje

migrant, we stammen ervan af. En

zijn we niet allemaal al minstens

één keer verhuisd in ons leven?

De ouders van Lina, Bryan en Enrique

verlieten nog niet zo lang geleden hun

land om in België te komen wonen.

Door hun project rond migratie op

school geraakten de kinderen natuurlijk

erg nieuwsgierig naar het reisverhaal

van hun ouders. Want wat betekent

het om alles achter te laten en op een

andere plek opnieuw te beginnen?

In deze afl evering van Klas in de

Media vertellen ze er wat meer over.

© S

AS

KIA

VAN

DE

RS

TICH

EL

E

Lina, Bryan en Enrique vroegen hun ouders hoe het was om

hun geboorteland te verlaten om naar België te komen.

DOOR PATRICK JORDENS


Wereldwijd moeten ongeveer veertig miljoen

mensen vluchten voor oorlog en geweld!

Sommigen van hen komen hier terecht,

maar nog veel meer vluchtelingen wonen

in Afrika, Azië of Zuid-Amerika. Daar

vinden ze vaak onderdak in sloppenwijken

of moeten ze met heel wat andere mensen

samenleven in een tentenkamp. In het boekje

Gevlucht uit Tibet maak je kennis met vijf

vluchtelingenkinderen: Lobsang uit Tibet,

Louisa uit Colombia, Zanoessi uit Darfur,

Fatima uit Irak en Moe-Ji uit Birma. Toen

ze ongeveer elf jaar waren, moesten ze

met of zonder hun ouders rennen voor hun

leven. Ze vertellen over de gevaren en de

onderdrukking waaraan ze zijn ontsnapt, en

over hun leven nu: waar gaan ze naar school,

welke spelletjes spelen

ze, hoe is het nieuwe

land en hoe ziet hun

toekomstdroom eruit?

Een ontroerend boek

vol knappe foto’s van

erg dappere kinderen.

Gevlucht uit Tibet van Natalie Righton en Ton

Koene is uitgegeven bij Lemniscaat (2008).

ben ik ook al vier keer in Congo geweest, het was leuk. Maar er gaan wonen? Nee, er zijn veel te veel vliegen. Als ik al de dakloze migranten zie op tv, dan moet ik altijd denken aan de mensen in Haïti. Die hebben niks meer door de aardbeving, dat vind ik ook héél erg. Wat me het meest zal bijblijven van dit project? We hebben een spel gespeeld rond vluchtelingen, met een dobbelsteen en zo. Soms moest je een kaart trekken, en daarop stond dat je weer helemaal terug moest naar ‘start’, echt vervelend. Zo kon ik beter begrijpen hoe het moet zijn als je teruggestuurd wordt naar je vroegere land, waar je niet meer wil zijn.” Meer weten over het migratieproject van deze klas? Luister naar Klets, het kinderprogramma van FM Brussel op 98.8 (zaterdag van 12 tot 13 uur), kijk naar Brussel vandaag op tvbrussel (zondag vanaf 18 uur) en surf naar www.klasindemedia.be.

‘Zelfs de olifant

lieten we achter...’

Met hoeveel zijn jullie?

“Met 18.”

Hoeveel verschillende talen kan je horen in deze klas?

“Acht (waaronder Lingala, Spaans en Italiaans).”

Jullie meest bijzondere eigenschap?

“We maken goeie grappen en lachen veel.”

Favoriete schooldag?

“Vrijdag, dan hebben we drie uur muzische vorming!”

Jullie droomuitstap?

“Op Amerika-klassen gaan, om al die beroemde sterren eens van dichtbij te zien.”

IDEN

TIK

ITID

ENTIK

IT

De derde graad (5 + 6) van de

Regina Assumptaschool in Anderlecht

welke spelletjes spelen

ze, hoe is het nieuwe

land en hoe ziet hun

toekomstdroom eruit?

Een ontroerend boek

vol knappe foto’s van

erg dappere kinderen.



Gevlucht uit Tibet

leuk. Maar er gaan wonen? Nee, er zijn veel te veel vliegen. Als ik al de dakloze migranten zie op tv, dan moet ik altijd denken aan de mensen in Haïti. Die hebben niks meer door de aardbeving, dat vind ik ook héél erg. Wat me het meest zal bijblijven van dit project? We hebben een spel gespeeld rond vluchtelingen, met een dobbelsteen en zo. Soms moest je een kaart trekken, en daarop stond dat je weer helemaal terug moest naar ‘start’, echt vervelend. Zo kon ik beter begrijpen hoe het moet zijn als je teruggestuurd wordt naar je vroegere land, waar je niet meer wil zijn.”

Meer weten over het migratieproject van deze klas? Luister naar FM Brussel op 98.8 (zaterdag van 12 tot 13 uur), kijk naar uur) en surf naar www.klasindemedia.be.

‘Zelfs de olifant

Lina, Bryan en Enrique vroegen hun ouders hoe het was om

hun geboorteland te verlaten om naar België te komen.

MISSING LINK

Niet alleen Lina, Bryan en Enrique hebben ‘hun wortels’ in andere landen. Zowat de hele

derde graad van Regina Assumpta heeft wel ergens ter wereld familie wonen. Kijk maar

naar dit kaartje. Vind je in de atlas terug waar hun ouders en grootouders geboren zijn?

ATEL

IER

© S

AS

KIA

VAN

DE

RS

TICH

EL

E

BDW V

OO

R IEDEREEN VAN

9 T

OT 13

JAAR •

ZIEza

BDW - editie 1260

Documents

Transcript of BDW - editie 1260