VRIJDAG 12 MEI 1944 VIERDE JAARGANG NUMMER 10

ORGAAN VAN HET NEDERLANDSCHE ARBEIDSFRONT

WORDT G R A T I S TO E G EZO N D E N A A N D E LED ENVERSCHIJNT TIJDELIJK OM DE 14 DAGEN

Maonnementsprijs voor niet-leden: ƒ 1.25 p. half jaar. Adres van redactie en admin. P. C. HOOFTSTRAAT 178, AMSTERDAM-Z. — Tel. 21777 en 22681

ARBEIDSVERHEFFINDe l Mei-viering in het

Concertgebouw te Amsterdamis voor het Nederlandschearbeidsleven tot een histori-sche gebeurtenis geworden.Zij werd door de woorden vanden Leider van het Neder-landsche volk, van den Ar-beidsfrontleider en van eenbedrijfsvoerder en een socia-len voorman — levende sym-bolen van de Arbeidsfront-gedachte — tot een manifes-tatie van eerbetoon aan denarbeid en zijn drager. Allen,die in het Concertgebouwaanwezig waren, zullen hier-van de stalende kracht heb-ben ondergaan, de kracht omjuist in dezen harden oor-logstijd fier en met opgehe-ven hoofd het leven dankbaarte aanvaarden, in de weten-schap te behooren tot hen,die den eeretitel van arbei-der mogen dragen, te behoo-ren tot hen, tot die Neder-landsch-Germaansche men-schen, die — zooals Wouden-berg het zeide — „volk willenzijn."

Arbeid, de bloedleveiidescheppingsdrang van denmensen, vormt de natuur-lijkste binding van het volk.Die arbeid wordt echtei inwerklijkheid eerst dan tothet volksbindende cement,indien een ieder bewust deelvan het volk, volksgenoot, wilzijn, met andere woordendoor zijn arbeid zijn volk kanen wil dienen en verheffen.Dit juist hebben de economi-sche en politieke gezagsdra-gers onder het kapitalismebewust willen voorkomen. Het opgaan van een ieder in het volk enderhalve het volkzijn 113, zijn totaliteit werd onmogelijk gemaakt. Zoomoesten onder het kapitalisme, de begrippen arbeèd en arbeider tot ietsminderwaardigs worden, werd elke arbeidsverheffende kracht door deheerschende kliek van dat«kapitalisme eenerzij ds en door het marxismeanderzijds verstikt. Dienovereenkomstig werd het voortbestaan der

klassen en derhalve van deklassentegenstellingen bevor-derd. Aan den arbeid werdde mogelijkheid ontnomenom volksbindend werkzaamte kunnen zijn. Men leefde in^ing van elke natuurlijk»ordening.tegenstellingen met ontken-

Zoo werd arbeid — het zynogmaals gezegd — tot koop-waar en de arbeider tot pro-letariër. Het kapitalismeschiep het proletariaat enkon slechts blijven voortbe-staan, „gedijen", door deaanwezigheid van dat prole-tariaat.

In een socialistisch bestelkan van een proletariaatgeen sprake zijn. De volk-sche, socialistische idee staatdiametraal tegenover de ge»dachtenwereld, waarin deproletariër „geboren" werd.De socialistische maatschap-pij-orde sluit van nature deaanwezigheid van het prole-tariaat uit. Of zooals Wou-denberg het zeide: „In eensocialistisch bestel kunnengeen heeren en knechten be-staan, doch slechts leiders envolgelingen. Deze leiders zul-len als het ware als de keurvan het volk worden uitge-lezen, opstaan door den ver*richten arbeid, door de pres-tatie. De gemeenschap zal devoorwaarden dienen te schep-pen, dat dit natuurlijke pro-ces zich kan voltrekken, zoo-dat iedere werker zijn volKop de beste wijze kan die-nen.

De arbeider van Neerlandastam zal eerst dan den zin van het „volk willen zijn" hebben verstaan,indien hij zich heeft bevrijd van elk minderwaardigheidsgevoel en iageworden tot wat hij van nature is, de vrije zoon van een groot voor-geslacht.

Dan kan hrj met opgeheven hoofd uit het donker treden. Zoo wordtde verheffing van den arbeid tot zelfsverheffing van den arbeider,

(Teekening Koekkoek)

BonnenmisèreEr wordt in den tegenwoordigen tijd

wel heel wat van onze brave huis-moeders gevergd! Natuurlijk, ook wij,mannen, hebben vandaag den dagproblemen op te lossen, waarover weons, vóór den oorlog, het hoofd niethoefden te breken. En zijn er niettalrijke gezinnen, waar je aan hethumeur van de heeren des huizeskunt aflezen, of de nieuwe tabaksbonstaat te verschijnen? Maar dat allesis slechts kinderspel vergeleken bij dedistributieperikelen van de huisvrouw.Die staat lederen dag weer voornieuwe moeilijkheden. Wat zit ervaak niet allemaal aan vast, voordatbet eenvoudige middagmaal kan wor-den opgediend! Gelukkig vragen onzevrouwen niet om openlijke waardee-ring voor haar dikwijls buitengewoneprestaties op dit gebied. Maar 'n feitIs, dat ze op die waardeering hetvolste recht hebben. Als de oorlogvoorbij Is, mochten ze eigenlijk alle-maal wel 'n soort oorkonde of eere-penning overhandigd krijgen, alsdankbetuiging voor wat ze in de af-geloopen jaren hebben gedaan, omleder gezinslid te geven, waar hetrecht op heeft. Er zou dan 'n eere-comité kunnen worden samengestelden er zullen zeker heel wat dankbarehuisvaders zijn, die daarin zitting•willen nemen!

Helaas zijn er gevallen, waarinmoeder de vrouw het goede doel be-reikt of probeert te bereiken op eenmanier, die weinig verheffend is. Wekennen allemaal den trots van som-mige vrouwen, die kans gezien heb-

ben, hun slager, melkboer of bakkereen bonnetje door den neus te boren.Een trots, die vanzelfsprekend ht"»1»-maal misplaatst is. Zij kunnen hetniet over hun hart verkrijgen, huneerlijkheidsgevoel te laten meespre-ken, als de winkeljuffrouw, over-stelpt door de drukte, eens vergeet,om het bonnetje te vragen. Soms leg-gen ze het er zelfs op aan, en pro-beeren ze, door allerlei min of meerinteressante verhalen te doen, deaandacht van het winkelpersoneel afte leiden, in de hoop, dat men zonderbon-inleveren den winkel uit kangaan. Als de opzet lukt, vertelt menaan vrienden en kennissen, hoe ze„dien stommen kruidenier zoo fijn inde maling hebben genomen ..."

Maar niet alleen in de winkelsworden dergelijke practijken uitge-oefend. Ook het bezorgend personeelkan helaas niet altijd op de eerlijk-heid van de klanten rekenen. PietGoedhart, broodbezorger bij „De Ko-renhalm", weet daarvan mee te pra-ten. Ook hij heeft zoo z'n afneem-sters, overigens eerzame huismoeders,die hij in de gaten moet houden.Maar al te graag probeeren ze, heméén of meer bonnetjes „aan z'n broekte zetten". Daar is bijvoorbeeld juf-frouw Van Dam, die een pensionhoudt, ergens in één van de buiten-wijken. Die heeft zelfs kans gezien,in den loop van het jaar, dat Piethaar bedient, 'n dikke vijftig bonne-tjes achter te raken. Als ze 's morgensbrood aanneemt, merkt ze meestaltot haar schrik, dat ze haar bonnen-mapje boven heeft laten liggen...Natuurlijk belooft ze dan met de

hand op het hart, morgen haar ver-Buim te herstellen. Maar den ande-ren dag is ze al weer vergeten, hoereel brood ze den vorigen keer geno-men heeft. En zoo is de narigheidontstaan. Achteraf begrijpt Piet niet,hoe hij het zoo ver heeft latenkomen. Maar juffrouw Van Dam is devriendelijkheid in eigen persoon endaarbij heeft ze wekelijks heel watnoodig. Zoo'n goeie klant kan hij tochook zoo maar niet in den steek laten?Het ergste is, dat Piet volgende weeknaar een anderen baas gaat en vóórdien tijd zijn wijk aan zijn opvolgermoet overdragen. Hij heeft nog 'nweek vacantiegeld te goed en op kan-toor hebben ze al gezegd, dat ze datniet kunnen uitbetalen, alvorens deontbrekende bonnetjes op tafelkomen. „Makkelijk gezegd", vindtPiet, die met het geval geen raadweet en, in arrenmoede, naar het Ar-beidsfront stapt... „Borgen is vaakdubbel pech. Centen kwijt en klan-ten wég!", heeft hij eens ergens ineen café gelezen, nooit is hem dewaarheid van een spreuk zóó duide-lijk geworden. Maar daar had hij eer-der aan moeten denken. Hij zit numet de brokken...

Er gaat iemand van het Arbeids-front eens met den bedrijfsvoerdervan „De Korenhalm" praten. MoetPiet, die altijd z'n uiterste best ge-daan heeft, om z'n wijk grooter temaken en de klanten aan de zaak tebinden, van dit geval de dupe wor-den? Wat zouden ze hebben gezegd,als hij, toen de misère begon, met deboodschap op kantoor gekomen was,dat hij zoo'n goeie afneemster alsjuffrouw Van Dam niet langer bedie-nen kon? Per saldo heeft hij zelfnooit eenig belang of voordeel bijdezen ongelukkigen gang van zakengehad... „De Korenhalm" blij kt echterweinig buigzaam te zijn. „Eerst debonnen aanzuiveren, en dan zullen ze

het vacantiegeld uitbetalen", is deboodschap.

Er zit dus niets anders op, juf-frouw Van Dam eens stevig aan dentand te voelen en haar aan het ver-stand te brengen, dat Piet niet hetslachtoffer mag worden van zijn wel-willendheid en het vertrouwen, dathij in haar heeft gesteld. En zoo ge-beurt het dan ook. Juffrouw VanDam, wie de inmenging van het Ar-beidsfront weinig aanlokkelijk voor-komt, wordt eens ernstig onderhou-den. Ze vreest verdere moeilijkhedenen is tenslotte tot een overeenkomstbereid. ledere week zal ze een aan-tal bonnetjes inleveren en ze beweertnadrukkelijk, dat dit haar mogelijkis, waarschijnlijk doordat ze de „ver-geten" bonnen voor rantsoenbonnenheeft ingeruild, om op die manier eenspaarpotje te vormen,

„De Korenhalm" heeft, dank zij debemoeiingen van het Arbeidsfront,vertrouwen, dat op die manier dekwestie uit de wereld komt, zoodatPiet aan het eind van de week z'nvacantiegeld kan opstrijken. En dathet vertrouwen van de firma nietmisplaatst is, blijkt uit het briefje,dat na enkele weken bij het Arbeids-front binnen komt. Daaruit blijkt, datjuffrouw Van Dam aan haar ver-plichtingen heeft voldaan en delaatste bonnen heeft Ingeleverd. Debedrijfsvoerder uit z'n tevredenheidover de medewerking van het Ar-beidsfront, waarmee hij voor het eerstheeft kennis gemaakt. En die ken-nismaking is blijkbaar nogal meege-vallen! Want, zooals de bedrijfsvoer-der schrijft, hij wil ze graag voort-zetten. Zoodat vandaag of morgenook bij „De Korenhalm" de SocialeVoorman zijn intrede zal doen. Aanhem de taak, om er voor te zorgen,dat naast de belangen van de volg-manschap, ook die van den bedrijfs-voerder zullen worden behartigd!

M. G. P.

f VUURPROEF(1)

Bet zal onzen lezers zonder twijfel genoegendoen dat wij, na beëindiging van de .^ast-drager" van Bas Bouwman, een nieuw vervolg-verhaal van dezen schrijver plaatsen. In ant-woord op de vele Drieven die ter Redactiewerden ontvangen, deelen wij mede dat de„Lastdrager" binnenkort in boekvorm zal uit-komen.

„De Vuurproef" is een vervolg op het alombekende boek ,£wervende Houtvoeters" vanBas Bouwman.

Ten slotte spreken we de hoop uit, dat delezers van .^Arbeid" van dit nieuwe vervolg-verhaal net zoo zullen genieten als zij dat vande „Lastdrager" gedaan hebben.

HOOFDSTUK I.Toen Bolle Piet weer thuis was...

Bolle Piet hing half uit het opgeschoven zolder-raam en staarde in den jubeljuichenden zomermor-gen, die als een opkomende vloed van fonkelendlicht en spetterende klanken uitstroomde over denwijkenden nacht. Een gouden gloed zinderde overhet rieten dak van de hoepenschuur aan den over-kant, waarboven een vonkenspetterende spreeuwgestolen melodietjes wegkweelde over donkergroeneboomkruinen.

Kwetterende musschen kiftten tusschen steil-oprijzende takken van roerlooze knotwilgen, die alstijdvergeten doezelden langs het koolzwarte watervan de immer geurende salonsloot.

Een schuwe merel hipte langs den graskant; klep-perde dan weg voor aankruipend gerucht van schui-felende klompen. Traag ontwaakte de steeg metstorend geraas van openklapperende vensters.

In nauwe gangetjes rumoerden kinderen, klunge-lend als vogelverschrikkers met stijve armen inkwellende Zondagskleeding

Knipperend tegen het felle zonlicht, slofslofte Antvan Klaasoome langs het huisje van Bolle Piet. Haarhanden friemelden aan de lus van de kraakhard ge-streken schortebanden. Zij geeuwde in volle over-gave klapte dan in schokschrik de tanden opelkaar. Een brokkelig stuk dakmos spatte uiteen ophaar witgeschuurden klomp.

„Heu !"Ontzet staarde ze naar de zichtbare helft van

Bolle Piet.„Heu !"In verhoogd tempo klepperde ze verder, zwaar

van het pas-ontdekte nieuws: „Pieter is weer thuis!"Ze herhaalde telkenmale den pas-gevonden slagzin:„Pieter is weer thuis !"

En deze slagzin vermenigvuldigde zich snel in alletoonaarden. Door openstaande bedsteedeuren. Dooropengedraaide keukenraampjes. In gangetjes enslopjes. Over de sloot, naar de Jordaansteeg„Pieter is weer thuis!"

De slagzin leverde extra koeksies en broksies aande jeugd op Zondagstournee bij nieuwshunkerendetantes. Pieter was thuis; de buurt leefde op. Half ver-geten verhalen, roekeloos aangedikt tot knallende,zelfbeleefde avonturen, werden gnuivend gelan-ceerd boven dampende kofflekommen

„Arme negerties!" was de slotverzuchting vantante Ant. „Die zolle wat te verdure gehad hebbe indat waarme land!"

Piet was drie jaar weggeweest. Drie jaren aan debarre kust van Noord-Afrika, temidden van de bag-geraars die een uitgedroogd zoutmeer omtooverdentot een moderne oorlogshaven.

Temidden van zandstormen en laaiende hitte washij opgegroeid tot een mansgrooten kerel. Bruinge-brand, met eeltige knuisten waarop de woekerendezoutvreters hun glimmende litteekens hadden ach-tergelaten

Maar zijn jongensaard was dezelfde gebleven.Voor hij wegging, nu drie jaar geleden, had hij

zijn vliegertouw listig aan Ant van Klaasoome haarschorteband bevestigd en voorzichtig uitgevierd totze om den hoek van de „Krom" verdwenen was. Danwat ze met een ruk tot stilstand gebracht.

„Heu !" was toen haar eenig antwoord geweest.„Heu !" was de schrikroep, nu drie jaar later.

Ze vertelde tusschen blazen en snuiven, van haarhernieuwde, kennismaking met den Schrik van deBuurt.

Nee, zoo te hooren was Piet niet veel veranderd,vond Klaasoom, die het geheele verhaal met be-zorgdheid had aangehoord. Vroeger had hij Pieteens 'n aframmeling toegediend, en zich nadienvoorgenomen, om dat maar niet meer te doen. Het

had hem veel last bezorgd. Veel last. Want Piet hadden volgenden nacht alle hoepen en spanen, die opde steeg voorhanden waren, zeer solide opgestapeldtegen de deuren van Klaasooms huisje, zoodat hetdik middag was voor Klaasoom weer naarbuiten kon.

En nu kon het spul van voor afaan beginnen,'t Was wat te zeggen.

„t Is wat tt zegge!" meende Klaartiemui, die zichiets herinnerde van een ongewoon langen nacht,waarna het maar niet licht wilde worden. Ook allang geleden. Voor dat Pieter naar 't warme landging. Toen was Klaartiemui haar wekker kapot, enstond ze op als het eerste daglicht door haar bed-st.eeraampje scheen. Dan was het zoo tegen zessen.

Maar dien bewusten morgen wilde het maar nietlicht worden. Urenlang had ze wakker gelegen invage onrust dat er Iets niet in orde was. Buitenhad de roep geklonken van den koopman metdweilen en kolenschoppen: „Twaaaaaalef een te 'nkooooooleschop!", en die kwam altijd tegen denmiddag, en nooit 's nachts En zoo ook de man met„schullepzaaaaand schuuuuurzaaaaaaaaand!"Dus was tante Klaartje uit de bedstee geklommenen had de deur geopend om poolshoogte te nemenwaarbij ze tot tw^e ontstellende ontdekkingen kwam.Het was tegen den middag en haar bedsteeraampjezat, middels een plank en vier stevige houtschroeven,hermetisch afgesloten. Geen spiertje licht kwam erdoor Geen spiertje !

Nog meer verhalen volgden. Verhalen over zeergewaagde ondernemingen van Bolle Piet. Verhalenwelke steeds en onveranderlijk besloten werden metde welgemeende verzuchting: „Wat lekkers voor diemaaid dat ie weer thuis is!"

Die maaid was de moeder van Bolle Piet. Ze wasgeschrokken den vorigen avond, toen Piet binnenkwam, zonder eenig bericht voor af. Zoomaar, alsofhij even naar den dijk geweest was.

Hij was binnengekomen met zijn bekende vraag:„Hejje al 'n baksie koffie?" Ja, ze had koffie......

„Kaerel Pieter wat bin jij groet geworde! En watzie d'r uit!" Zijn costuum — eenmaal op den groeigekocht — vertoonde In lengte en breedte, dochvooral aan de broekspijpen, een bedenkelijk tekort.De mouwen van het jasje reikten tot even over deellebogen.

,,'n Doalder azzie op m'n broek trapt!" beloofdePiet.

Samen waren ze er in den laten avond op uitgegaan om een nieuw costuum te halen. Blauw kam-garen, wijde slobberpijpen en ettelijke nummers tegroot voor den nog te verwachten groei.

Nu hing het aan de kastdeur en zijn schoenenstonden onder den Stoel. Die had hij meegebrachtuit 't buitenland. Lorredinge, vond moeder.

(Wordt vervolgdj

BEDRIJFSAPPEL OP DE GOLVENDe „Noordkanaal" heeft een lang

en werkzaam leven achter zich, maarhet valt haar nog niet aan te zien.Het is een prima baggermolen, dieweliswaar van buiten grauw en grijsis als de lucht in het najaar, maardat mag niet hinderen. De „kar"binnenin blinkt, dat het een lievelust is, en alles loopt gesmeerd. Veten olie zooveel als je lief is — de kok,die in de kombuis den schepter zwaait,vindt het alleen maar jammer, datJe d'r niet een tikkie van gebruikenkunt in de jus. Enfin ook daaroverniet getreurd.

Ja, de „Noordkanaal" heeft al veelgezien in de wereld: Kanalen opdiepte gebracht tusschen de palmen,haar huidje laten streelen door deSirocco, een zonnetje op het dek ge-had, dat je er eieren op kon bakken,en altijd bak op bak boven over het„vljfkant" gegooid met bagger. Leem,zand, klei, mijn liefje wat wil Je nogmeer.

Maar al dien tijd door is het deoude, trouwe molen geweest van dekerels, die er op werken, die kerels,die de bakken aan de flank vastleg-gen. Hoog op het water als ze komen,tot het gangboord en onder als hetkittige sleepertje ze op komt halen,

Het kittige sleepertje — vandaagheeft het nog een andere taak. Westaan met zijn drieën aan den stei-ger erj wachten de komst van hetsleepertje, dat ons naar de „Noord-kanaal" zal brengen, die vandaag nogeens iets nieuws In der binnenste zalbeleven. Geen hooge heeren met eenfez op hun hoofd, zooals jaren ge-leden, die dat Hollandsche molentjeook eens wilden bekijken, geen land-krabben, die er eens iets van dienbaggermolen willen zien.

Vandaag krijgt de „Noordkanaal"haar eerste bedrij f sappèl aan boord.De mannen van den zuiger, daarverderop tegen den wal, zijn voordeze gelegenheid ook uitgenoodigd.

In de verte komt wat aangepuft.Het is de sleeper, die ons in den kij-ker krijgt, want een stoompluimpjenaast de pijp bewijst, dat ze fluit, alsteeken van verstandhouding met dedrie op den steiger.,.

Een kwartiertje later liggen we aanden zuiger gemeerd, en we duikengelijk met die van den zuiger naarbeneden in het logies. Om de tafelszitten de mannen van den zuiger, erzitten er op den grond, de pet scheefop den kop, er staan er tegen dewandkasten geleund, er tronen er eenstuk of wat op de trap naar het dek.

Het is zoo een eigen volk, het volkvan den molen, volk van het water.Zwijgend en wachtend op de dingen,die komen zullen. De meesten hebbende wereld zoo wel eens een beetje be-keken, in Egypte gebaggerd, in Grie-kenland, aan den overkant van hetgroote water, den roem van den Hol-landschen waterman uitgedragennaar alle windstreken, voor geenkleintje vervaard, rustig en zeker bijhun werk — alleen nimmer genoeggewaardeerd.

Zal dat anders worden? Als straksde hooge vracht j ammers weer bin-nen komen vallen op het IJ — nuhaast dood en verlaten — en de„Noordkanaal" weer op alle waterenuitzwalkt, als de hulp van den Neder-landschen baggeraar wordt ingeroe-pen, zal het dan anders zijn?

Een vraag, en dan een waarop demannen zelf een antwoord zullenmoeten geven — van henzelf zal hetafhangen of er wat van komen zal.Om ze dat antwoord wat gemakke-lijker te maken, daarom ook dit be-drij f sappèl op de golven.

De man van het Arbeidsfront, diehet woord voert op dit bedrij f sappèl,kent zijn menschen. Hij hoeft ermaar niet wat omheen te draaien.Wat een bedrij f sgemeenschap op hetwater en op een molen waard is, nietin naam maar metterdaad, dat weethij, en daarom kan hij hier over be-drij f sgemeenschap praten.

Ver van het land op eigen krach-ten aangewezen, hebben de kerelsvan het water, de mannen van denbaggermolen, altijd een bedrij f sge-meenschap gevormd, de noodzaak, devaak harde noodzaak begrepen omvoor elkaar in te staan, den goedengeest te bewaren, samen te werken.De mannen van den molen, de man-nen van de sleep, die van den zuiger— een kleine, maar hechte gemeen-

schap, die het samen wel klarenmoeten, meer wellicht nog verbondendan de werkers op het land.

Het zijn dan ook geen looze woor-den, als hier gesproken wordt oversaamhoorigheid, bedrij f sgemeenschapen eenheid. Eenheid, dat is het waarhet om gaat. Maar was die eenheider overal, en in ieder opzicht? Heb-ben de baggeraars in het verledenhun rechtvaardige verlangens kun-nen doorzetten, omdat ze in ieder op-zicht een eenheid vormden? Neen!

Rustig zitten ze daar en laten déwoorden komen en.. . misschien overzich heen gaan. Toch niet. Er is geenuitbundigheid, geen daverend ap-plaus, maar er blijft toch wat han-gen van den oproep, dien de man vanhet Arbeidsfront tot deze mannenricht. Ze weten nu, dat er een een-heid is te vinden voor alle werkers,ook die van= den molen, namelijk hetNederlandscne Arbeidsfront. Het Ar-beidsfront komt niet met beloften,mooie voorspiegelingen, die niet ver-werkelijkt kunnen worden.

Het Arbeidsfront weet ook, dat deman van den molen, ver van huls engezin, dubbele zorgen heeft. Een paarbehoorlijke laarzen. Hoe kom je daaraan. meeren, die in slik en baggeren olie en steenkoolstof tweemaal zoovlug opgebruikt zijn als ergensanders. Hoe ze te vervangen? En dande kost voor het groote gezin, dat debaggeraars tezamen op hun bagger-molen vormen. Is het beter gewordenIn den nieuwen tijd? Er is geen redenom het te verbloemen, het is alleenslechter geworden.

En toch geen stap terug naar hetverleden, maar de kans grijpen —niet om er op slag beter van te wor-den, maar om te toonen wat ze wil-

len: eenheid, recht, eerbied voor denarbeid.... Eenmaai zal en moet dat komen,

mits alle werkers de handen ineenslaan, en de eenheid, waarvan zeweten, dat ze in het werk noodzake-lijk is, ook als noodzakelijk erkennenbij de organisatie van alle werkendeNederlanders, waartoe ook de bagge-raars behooren.

Na een half uurtje zwaait de sleeperlos van den grooten molen, diegra.uw en eenzaam als een brok ar-beid op het ruige water blijft liggen.De bakken draaien weer boven hetvijf kant. Klei en modder storten overin den bak langszij. Maar het sleeper-tje koerst lang de leege kaden, diewachten op het vertier en de bewe-ging van de oceaanstoomers — dietoch wel eens zullen komen. In deruimte wordt nog wat nagekaart overhet bedrij f sappèl. De mannen vaaden zuiger gaan naar hun werk terug.Die van den molen zitten dan al aanden middagpot.

Dat er wat van het appèl is blijvenhangen, dat staat vast, want onderelkaar argumenteeren ze al, nuchter— en over een ding zijn ze het eens.dat er eenheid moet zijn, dat de wer-kers het met elkaar zullen moetenvinden om wat te bereiken.

„Zooals het was moet het ook nietmeer worden, zegt er een, en metinzicht is al een heeleboel gewonnen.

Het sleepertje is langszij den walaangeschoten om den Arbeldsfront-mannen af te laten stappen. We zijnweer landkrabben geworden.

„Houdt oe", roept de dekknecht, dtoeen Brabander is, ons nog na, en dangaat het gewone leventje weer zijngang.

INLEVERING VAN VACANTIEBONNENDe uitbetaling van vacantiebonnen voor loonderving over Hemelvaarts-

dag en 2en Pinksterdag a.s., vindt plaats aan de Plaatselijke Kantorenvan 22 t.m. 26 Mei a.s., alleen voor leden van Het Nederlandsche Arbeids-front. Het aantal in te leveren bonnen bedraagt maximaal 8 stuks.Alleen van loodgietersbonnen mogen 12 stuks worden ingeleverd.

Voor nadere inlichtingen wende men zich tot den bode of tot hetPlaatselijk Kantoor.

Voor Amsterdam zijn deze data 22 en 23 Mei. De uitbetaling daar vindtplaats Plantage Franschelaan 9.

VAN STAP TOT STAP

BOENDERS, BEZEMS, BORSTELSS toepen worden geboend, straten

geveegd, kleeren geborsteld, han-den geschuierd, ja, wat al niet meer?En altijd geschiedt het met dezelfdeprimitieve soort reinigingsapparaten,die geslachten vóór ons óók al ge-bruikten. Materiaal en afwerkingmogen dan in den loop der tijden be-paalde wijzigingen hebben ondergaan,de boender, de borstel en de bezemzijn gebleven, zooals ze altijd zijn ge-weest: onmisbare gebruiksvoorwerpenvoor het leven van alledag.

De fabriek, die we bezeeken, ligt inhet hartje van Drenthe en dus bren-gen we in gedachten het product on-willekeurig in verband met de helde.

Heiboenders? Niets daarvan!" Men vervaardigt er werk-, waseh-en handborstels en -boenders, hand-stoffers, kamer- en straatbezems,tapijtschuiers, tuitenwisschers, dusvrijwel alles op dit speciale reini-gingsgebied, behalve dan het fijnerewerk. Maar het materiaal is geenhei, doch alfa (een Italiaansche gras-stengelsoort), rijststroohout, hout-vezels en dierlijk haar: van varkens,paarden en koeien. Vroeger werden devezelgrondstoffen van ver in denvreemde betrokken — tot zelfs uitCeylon — doch tengevolge van deoorlogsomstandigheden is men thansuitsluitend op Europa aangewezen.

Vooral het — eveneens Italiaansche— rUststroohout, waarvan o.a. de

straatbezems worden gemaakt, is eenbelangrijke grondstof geworden. Ver-mengd met het reeds eerder ge-noemde alfa wordt het gebruikt voorde fabricage der in ieder huls onont-beerlijke boenders. Het arriveert inruwen toestand in de fabriek, wordtafgetrokken en geschud en vervolgensop maat gesneden. Ook de dierlijkehaarsoorten ondergaan een grondigezuivering — schoonmaken (hekelen),

instoepen, koken en mengen — vooren aleer ze voor verdere verwerkinggereed zijn. In een afzonderlijke af-deellng voor houtbewerking wordende handvatten — met gaten en al —van Nederlandsch hout vervaardigd.

In deze reeds meer dan honderdJaar bestaande fabriek geschiedenalle hoofdbewerkingen machinaal. Hetgrofste product is natuurlijk debezem, waarvan de slotbewerking be-staat in het zg. bezem-trekken, d.w.z.het met metaaldraad in het handvatvastvlechten der vezelbosjes. En hetfijnste fabrikaat is de welbekendetuitenwisscher, waarmede moeder devrouw haar thee- en koffiepotten

De sociale voorman aan het „bezem-trekken." (Foto's Fellinga).

Het varkenshaar wordt met pek aanhet boenderhandvat bevestigd.

reinigt. Hiervoor wordt varkenshaar-afval gebruikt, dat in een houder vanmetaaldraad wordt vastgemaakt. Ditnuttige instrument ondergaat nog eenspeciale nabewerking, het zg. uit-roesten, waarbij de overtollige lossehaartjes langs machinalen weg wor-den verwijderd.

Voorgelicht door den socialen voor-man maken we een rondgang doorde ruime bedrijfslocaliteiten, waarhet daglicht van alle kanten binnen-dringt. Het personeel, meest jongemeisjes, bestaat vrijwel geheel uitleden van Het Nederlandsche Ar-beidsfront. Met rappe handen reini-gen en sorteeren ze het materiaal envroolijke liederen begeleiden het ge-zoem der machinerieën.

Het is een interessant bedrijf, dat,gebruik makende van de eigen voort-brengselen van ons continent, uitsimpele ingrediënten een wel is waarprozaïsch, doch hoogst nuttig productweet te vervaardigen, een product, dater wezen mag en dat in ruime matebijdraagt tot de hygiëne. Want watzou er van onze zindelijkheid — onzenationale deugd - - terecht komen,als er geen boenders, bezems enborstels meer werden gemaakt? Dearbeid van deze meisjes maakt hetmogelijk, dat in zoovele Nederland-sche gezinnen de huisvrouw haarwerk kan doen en de reinheid intallooze bedrijven wordt bevorderd.Zoo zien wij wederom, dat de arbeidde alles bindende band is in de ge-meenschap en de een steeds meer isaangewezen op het werk van hoofden handen van den ander.

De Leider spreekt.

Licht steken de roode zetels van hetAmsterdamsche Concertgebouw afitegen de stemmige, grijze drapeeringvan de balcons en het podium. Hetdennengroen, dat in lange slingers isaangebracht, doet de eenvoudige,maar smaakvolle versiering nog beteruitkomen, terwijl de voor het podiumaangebrachte seringen een sfeer vanlente in de zaal scheppen. Eeri viermeter hoog getand rad tegen eenachtergrond van witte zijde geeft hetgeheel iets grootsch.

Achter in de zaal hangen zes vanen,waarin het getande rad met de lettersN.A.F, is geborduurd tegen een roodenen witten achtergrond. Het is voor deeerste maal in de geschiedenis vanHet Nederlandsche Arbeidsfront, datbier eigen vanen hangen, dat ze inhet openbaar verschijnen, en desymbolische beteekenis van dit feitkan niemand ontgaan. Hier, in hetAmsterdamsche Concertgebouw, opdezen eersten Mei van het jaar 1944,zullen duizenden Nederlandsche wer-kers uit het geheele land weten: Vastaaneengesloten achter deze vanen,zullen wij, werkers van hoofd enhand, strijden en In dit teeken zullenjsre overwinnen.

Het Is dan ook geen wonder, dat dedoor het Harmonieorkest van hetPolitieopleidingsbataljon Schalkhaaruitgevoerde Ouverture „Egmond" vanLudwig van Beethoven, In deze stem-mige omgeving grootsch en machtigklinkt, grootscher en machtiger dananders. De prachtige muziek ontroertjtot diep In het hart, en schijnt tewillen zeggen: Ontwaakt, gij mensch!Zie het leven In de oogen! Genietvan het mooie en schoone, waaropwij ons juist op den eersten Mei, dendag van den arbeid, bezinnen!

De werkers In de zaal begrijpen dit.iVan verre zijn ze gekomen, socialevoormannen uit Limburg, bedrijfs-voerders uit Groningen, werkers uitalle deelen van het land. Ze sprekenmisschien een verschillend dialect,maar als een eenheid zijn ze naar hetConcertgebouw getogen om daar tegetuigen van hun geloof aan, en hunvertrouwen ta. een nieuwe en betere(toekomst."Als eerste betreedt de leider van het

Arbeidsgebied Organisatie van HetNederlandsche Arbeidsfront hetspreekgestoelte, en begroet den Leidervan het Nederlandsche Volk en denObmann van het D.A.F. Kretschmar.Voorts waren aanwezig Nederlandscheen Duitsche autoriteiten, waarondervertegenwoordigers van N.S.D.A.P.,N.S.B, en nevenorganisaties.

Onder doodsche stilte neemt dande Arbeidsfrontleider, H. J. Wouden-berg, het woord. Hoe dikwijls hebbenwe hem al niet hooren spreken, eneteeds opnieuw valt het op, hoe dewoorden, die hij spreekt, uit zijn hartkomen. Hoe hij zich één voelt en weetmet de Nederlandsche werkers. Ooknu weer legt zijn groote rede getuige-nis af van dit feit.

We vieren thans, aldus de Arbeids-frontleider, hoewel de tijdsomstandig-

4

heden te ernstig zijn voor een grootMeifeest, zoals we dat in de toekomsthopen te vieren, den eersten Mei.Tevens is het twee jaar geleden, datHet Nederlandsche Arbeidsfront werdopgericht. Deze bijeenkomst krijgtwel een bijzonder relief door de aan-wezigheid van den Leider van hetNederlandsche volk, want dat hij, diereeds jaren geleden in zijn bronnenden eerbied voor den arbeid procla-meerde, hier in ons midden is, geeftons de zekerheid, dat wij in de toe-komst dezen dag niet als een onder-onsje zullen houden, maar dat wijden eersten Mei als nationalen feest-dag van den arbeid zullen vieren.

Eens heb ik zelf op den eersten Meiin optochten, achter de vaandels dersocialisten meegemarcheerd, en reedstoen heb ik geconstateerd, dat in dientijd, diep in de harten van de Neder-landsche werkers, hoewel onbewust,het heimwee naar een waarachtigegemeenschap heerschte.

De groote schijnwerpers die opge-steld zijn om de filmoperateurs vanvoldoende licht te voorzien, glijdendoor de zaal. Het felle licht veegt afen toe langs de gezichten 'van hendie daar zitten. Stoere werkers zijnhet, met verweerde en gegroefde ge-zichten, stuk voor stuk prachtigekerels, zooals ze daar zitten. Hoevelenervan zijn het geweest, die zich, even-als de Arbeidsfrontleider, in dien tijdwaarover hij spreekt, achter de vaan-dels hebben geschaard? Talloozen!En nu zitten zij hier, en weten datdatgene, wat zij toen diep in hunhart voelden, thans in vervullinggaat. Hun gedachten weerspiegelenzich op de gezichten, de trouwe, eer-lijke gezichten van deze werkers.

De Arbeidsfrontleider gaat verder.De aanwezigen luisteren aandachtig,wanneer hij vertelt van dien eenvou-digen arbeider, één uit millioenen,die deze hunkering naar socialismevan de werkers heeft begrepen en op-nieuw gestalte gaf. Hij heeft dan ookdat woord niet weggeworpen, hijheeft het socialistische vaandel ge-handhaafd, zooals ook de vanen vanhet Arbeidsfront getuigen, dat dekleur van het socialisme overgenomenis, hij heeft voortgebouwd op hetoude, en zoo het waarachtige socia-lisme verwezenlijkt. Veel van dat-gene, wat de vroegere socialistenwenschten en waarnaar ze verlang-den zal nu toch in vervulling gaan!

Ook het Arbeidsfront wil het socia-lisme brengen in alle geledingen vande volksgemeenschap. Daarom is hetzoo verkeerd, te denken — en die op-vatting heerscht er nog maar al teveel —. dat het Arbeidsfront eenvoortzetting, een som van de oudevakbeweging is. Deze meening is teneenen male onjuist. We zijn van deoude vakbonden afgestapt, omdat zehet werkelijke socialisme in den wegstonden, omdat ze een splitsing vanons volk in de hand werkten. Neen!Het socialisme wil niet alleen zeggenbelangenbehartiging, een centje meeren een uurtje minder, van en voorafzonderlijke klassen en standen.Het ware socialisme moet alle volks-genooten omvatten, van den bedrijfs-voerder van het grootste bedrijf totden krullenjongen van de kleinstewerkplaats.

In de revolutie, waarin we thansstaan, bestrijdt niet, zooals vroeger, deeene klasse de andere, maar in dezerevolutie staan de allerbesten op.ledere volksgenoot kan één van debesten zijn, waar hij ook staat, enongeacht zijn afkomst. We willenden uit zijn natuurlijke bindingenlosgewrikten mensch terughalen in degemeenschap. Het socialisme, ik zeihet reeds, beperkt zich niet alleentot materieele dingen. Het omvat veelmeer! We willen lederen volksgenoot,lederen werker tot een persoonlijk-heid maken.

Onder het spreken van den Ar-beidsfrontleider kijken we de zaaleens rond, en komen tot het inzichtdat deze werkers, zooals ze hier zit-ten, stuk voor stuk persoonlijkhedenzijn, want zoowel de hier aanwezigesociale voormannen als de bedrijfs-voerders hebben daarvan blijk gege-ven. Ze hebben misschien den smaad

Een overzicht va*

1 MEIen den hoon van anderen over zichheen laten gaan. Met opgehevenhoofd en fieren blik hebben zij zichbekend tot den strijd om een nieuwetoekomst, hebben ze gevolg gegevenaan de roepstem van het front vanden arbeid. Ze hebben begrepen waarhet om gaat. Maar, zooals de front-leider zegt, wat zij hier als pioniersvoelen, moet doordringen in alle ge-ledingen van die groote gemeen-schap, waarvan wij allen deel uitma-ken. Dit waarachtige socialismevraagt niet: „Wat zijt ge?", maar „Watpresteert ge voor de gemeenschap?"De nieuwe maatschappelijke orde zalgebaseerd zijn op de prestatie. Hetsocialisme heeft maar één parool:ArbeW! Prestatie! Strijdlust! HetArbeidsfront wü de voorwaarden hier-toe scheppen door middel van vakop-leiding, het werken onder goede om-

DAG Vstandigheden, beroepsvorming en be-drijfsleiding, en talrijke dingen meer.

Ik moet mij beroepen op de woor-den van den Führer: „Wij voeren eenfanatieken strijd tegen elke standen-en klassenscheiding." Wij willengeen klassen meer en derhalve geenklassentegenstellingenmeer. Dit is volksver-nietigend.

En de menschen inde zaal weten dat hetde waarheid is, wan-reer de Arbeidsfront-leider vervolgt: WUvragen al* socialistengeen zorgeloos leven,maar in ons moeten wede kracht hebben omalle problemen enmoeilijkheden tegemoette durven treden en te

stijlv

A

Staande ondelhet lichtende Atieidsfrontsymtiospreekt de A

beidsfrontleidd• zijn rede uit-

erzicht

Ven be-i meer.i woor-ren een.anden-

willenre geen

stijlvol versierde zaal. (Foto's: A.P./Breyer)

A N D E N A R B E I Doverwinnen. Het Arbeidsfront is geenstandsorganisatie. We kennen slechtsleiders en volgelingen. De waardee-ring voor den arbeid zal zijn geba-seerd op de prestatie van lederen wer-ker, ledere volksgenoot moet dieplaats In de gemeenschap innemen,

waar hij haar het bestekan dienen. In dit ver-band moet ook wordengezien de Hulp aan Be-gaafden, die jonge wer-kers in de gelegenheidstelt, zich te ontwikke-len, opdat ze ook inder-daad op die plaatsenzullen komen, waaropze krachtens hun aan-leg recht hebben, het-geen weer inhoudt datze ook daar de gemeen-schap het beste zullen

dienen. Hier gaat het Arbeidsfrontvoor, want uiteindelijk moet het deStaat zijn, die hiervoor zorg draagt.

Deze woorden zijn de werkers uithet hart gegrepen. Velen van henhebben vroeger den klassenstrijd ge-streden, en zagen er het nutteloozevan in. Nu zullen allen tezamen, zoo-als ze hier zitten vroeger vertegen-woordigers van twee klassen, thansin één strijdgemeenschap vereenlgd,schouder aan schouder verder mar-cheeren. Zij allen zijn arbeiders in denbesten zin van het woord, zooals defrondleider het zoo treffend uitdrukt:

We houden het woord arbeidervast. we zullen het blijven gebruiken,maar dit woord zullen we maken toteen eeretitel! Bedrijfsvoerders, denkterom dat ge ook zelf den titel arbei-der behoudt, want ge zijt de eerstearbeider in uw bedrijf!

nde ondelchtenderontsymbofct de Asfrontleidd

rede uit>

tiet Nederlandsche.

De Arbeidsfront-leider speldt het

Arbeidsfroni-insigne op deborst van eensocialen voorman

Onder de Nederlandsche werkersmoet een geestesverandering plaatsvinden, en het is met vreugde dat ikconstateer, dat deze inderdaad plaatsvindt. Zeker, het gaat uiterst lang-zaam, maar het gaat. En daarvoorhebben in de eerste plaats de bijkans7000 sociale voormannen, die thansin de Nederlandsche bedrijven staan,gewerkt. Vandaag past daarom eenwoord van lof aan deze eenvoudigewerkers, deze socialistische pioniers,die de voornaamste functionarissenvan Het Nederlandsche Arbeidsfrontzijn, en die ook in den nieuwen staatde voornaamste functionarissen zullenzijn. We hebben het volste vertrou-wen en een rotsvast geloof in dezesocialisten, die er in zullen slagen dewerkers in de gemeenschap terug tebrengen, mede dank zij het gemeen-schapsgevoel, dat in eiken Germaan-schen mensch leeft. Ons volk heefteen minderwaardigheidscomplex ge-kregen, omdat men het steeds voor-hield dat de arbeider was- óf eenvervloekte, óf een bezitlooze, een pro-letariër. Zoowel bedrijfsvoerder als so-ciale voorman zullen ervoor moetenzorgen dat de werker van dit ideewordt bevrijd. Hij moet weer „Ja" te-gen het leven zeggen.

Vandaag is het l Mei. De knoppenaan de boomen botten uit, de bloe-men beginnen te groeien. Ook demenseh moet tot het inzicht komendat het leven schoon is. De arbeidheeft weer beteekenis gekregen.

In het leven woedt een strijd omhet bestaan van het volksche socia-lisme. Ik heb een rotsvast geloof inden Nederlandschen mensch. Er zul-len niet meer zijn heeren en knech-ten, maar leiders en volgelingen. Inde lichtende toekomst, waarin hetvolksche socialisme verwezenlijkt zalzijn, zullen alle dragers van den eere-titel arbeider meemarcheeren achterde vanen van Het Nederlandsche Ar-beidsfront, om den eersten Mei tevieren.

Deze gloedvolle rede van den Ar-beidsfrontleider, die getuigt van eenonwankelbaar geloof in de toekomst,heeft eens te meer alle aanwezigengesterkt voor den komenden tijd,voor zoover dat tenminste nog noodigwas. Want wie de van idealisme be-zielde gezichten in de zaal heeft ge-zien heeft, weet dat deze werkers stukvoor stuk pal zullen staan in denstrijd om het hart en de ziel van denNederlandschen werker, die den wegnaar het Arbeidsfront nog niet ge-vonden heeft.

Dan neemt de Leider van het Ne-derlandsche volk het woord, en hetis een plechtig oogenblik, wanneer hijzegt: „Ik ben gaarne tot u gekomenom nu de gelukwenschen van de Na-tionaal Socialistische Beweging derNederlanden aan te bieden.

Het is voor de voormannen en be-drijfsvoerders in de bedrijven eenzware tijd, ook wanneer zij alleenmaar probeeren, den klassenstrijd toteen einde te brengen.

Dit is des te verwondelijker, omdatniemand in Nederland in zijn hart denklassenstrijd wenscht. Wat wij willenbereiken, is toch zoo eenvoudig, watis normaler dan dat een bedrijf eeneenheid is en dat menschen van eenvolk elkanders broeders zijn?"

Waarom, zoo vroeg de Leider zichaf, overwon het socialisme vroegerniet? Omdat de arbeiders verdeeldwaren in tegenstelling met het kapi-talisme. Thans is het kapitalisme ge-spleten, n.l. in het westersche privaat-kapitalisme en het Sowjet-russischestaatskapitalisme. De arbeider daar-entegen vormt nu een eenheid. Wijmoeten alles doen om de lange vin-gers, die zich v,an New York en Mos-cou uitstrekken, af te schieten. Ik zalden dag zegenen, zoo eindigde de Lei-der, waarop wij daden kunnen too-nen, waarop wij het volksche socia-lisme in daden kunnen omzetten.

Wat zou na deze rede passenderzijn dan de voordracht van enkelegedichten? Gedragen zweven dewoorden door de zaal. Ieder woordheeft zijn beteekenis. Moet nietledereen innerlijk toegeven: Ja, zoovoel ik het ook! En het is goed, dater enkele verzen bij zijn van een oudesocialistische strijdster, want nu pas

. De Arbeidsfrontleider spreekt.

krijgen die woorden, die zich aaneen-rijen tot zinnen, beteekenis en in-houd.

Het is een eenvoudige sociale voor-man, F. M. H. Marissen, van JanJongerius N.V. te Utrecht, één vande zevenduizend, die er in de Neder-landsche bedrijven staan, die thanshet spreekgestoelte betreedt. Och, hetis niet in de eerste plaats van belang,dat hij geen geboren redenaar is,maar het is van belang wat hij zegt,en hoe hij het zegt. Wanneer straksbedrijfsvoerder en sociale voormande zaal verlaten, moeten ze elkaarmet open oogen kunnen aankijken,en zeggen: „Wij gaan bouwen aaneen nieuwe toekomst!" De Nederland-sche werker staat niet zoo afzijdigten opzichte van ons, als we wel zou-den denken. Wij, bedrijfsvoerders ensociale voormannen moeten in de eer-sfee plaats menschenleiders zijn. Ditis een verantwoordelijke taak, maareen buitengewoon mooie.

Ook de bedrijfsvoerder, P. v. dLGiessen uit Krimpen a. d. IJssel,spreekt, blijkt een juist begrip te heb-ben van zijn taak. Zeker, hrj is eenmenschenleider, maar hij zal dezetaak niet naar behooren kunnen uit-voeren, wanneer daar geen socialevoorman is, die hem steunt. De wer-kers, zij zijn menschen rifet een ziel,en daarom moeten de bedrijfsvoer-ders en de sociale voormannen hetNederlandsche volk helpen om elkaarte vinden in die groote gemeenschapdie zij allen vormen.

Deze bedrijfsvoerder, deze leidervan een onderneming, was één van devele leiders van ondernemingen dieNederland telt. Nog staan deze nietallen in onze rijen, nog hebben zijhet innerlijke groeiproces dat hen totbedrijfsvoerder maakt, niet heele-maal beleefd.

Dat een sociale voorman en eenbedrijfsvoerder op dezen eersten Mei•van het jaar 1944 hebben gesproken,het is een gebeurtenis geweest! Hetwas een symbool van de nieuwe toe-komst.

Een symbolische handeling is hetook, wanneer daarna de Arbeidsfront-leider het podium betreedt, tusschensociale voorman en bedrijfsvoerder Ingaat staan, en zegt: „Bedrijfsvoerderen sociale voorman kwamen beldentot dezelfde slotsom. We moeten el-kaar eerlijk en open in de oogen zien.We hebben een gemeenschappelijketaak, een gemeenschappelijk doel eneen gemeenschappelijken wil. Om ditook naar buiten zichtbaar te doenworden, heb ik besloten een uiterlijkkenteeken van dit gemeenschappe-lijke streven in te stellen."

Na deze woorden reikt hrj aan be-drijfsvoerder en socialen voorman alseersten het insigne van Het Nedei>landsche Arbeidsfront uit, dat voort-aan al diegenen zullen dragen, die be-wust deel uitmaken van het Arbeids-front, en hiervan ook naar buitenwillen en durven doen blijken. Ach-ter dit eenvoudige kenteeken zit in-derdaad veel meer dan alleen een in-

(Vervolg op pag. 6 onderaanj

De Arbeidsfrontleider tijdens het uitspreken van ziin rede op de l Meibiieenkomst winHet Nederlandsche Arbeidsfront en den N ederlandschen Omroep. (Foto: A.P.-Breyer)

DE 1 MEI-VIERING IN DE STUDIO„Op naar het licht, want de nacht

is vergaan"Het zijn eenvoudige woorden. Ont-

roerend, juist door hun eenvoud, doorhun weergeven van het onwrikbarevertrouwen in een stralende toe-komst vol licht en leven voor allewerkers, dus voor de gansche volks-gemeenschap.

„Op naar het licht... want de nachtIs vergaan."

In de groote studio van denNeder-landschen Omroep gloeit het roodelicht. De toeschouwersruimte Is vol.Rij na rij is ingenomen door werkersvan Het Nederlandsche Arbeidsfront,werkers uit alle bedrijven en beroe-pen, één groote gemeenschap. Eénvan wil, één van gedachte, en, in deverdoezeling van het halfduister, ookéén in vorm en gestalte.

Het is goed zoo. Dit is een samen-zijn van arbeidskameraden, dus vindtde sociale voorman zijn eereplaatsnaast den Arbeidsfrontleider.

De orkestruimte is vol wit en zwart,vol licht en schittering van vaardiggehanteerde instrumenten, vol tinte-lende kleuren van vlaggen en bloe-men. Vol van een machtig, harmo-nisch geluid, waarmee het lied:„Werkers ontwaakt, ziet den dageraadgloren, Op naar het licht... want denacht is vergaan", opbruist tot eenwonder geheel, een ongekende be-levenis van ontroerende schoonheid.

Dit is niet een hunkering naar on-bereikbare verten, maar een jube-lend getuigenis van een onwrikbarewaarheid, een uitzingen van de rots-vaste wetenschap, dat voor alle wer-kers „het oude is vergaan", om plaatste maken voor het nieuwe, dat komenzal en alreeds is.

Gedragen door de wetenschap, dathun drang naar verwezenlijking vaneen rechtvaardige gemeenschap, metden dag meer weerklank vindt in deharten der duizenden in den lande,wordt door de werkers van HetNederlandsche Arbeidsfront het Mei-feest gevierd. Hun eigen Meifeest.Want, zijn niet allen, die medewerktenaan dat groote succes der massalebijeenkomst in de studio, werkers inden waren zin van het woord? Zijwaren, het die de nuchtere ruimteherschiepen in een fonkelend geheelvan kleuren en tinten, zij waren hetook, die datgene, wat leeft In deharten van vele honderdduizenden,tot uitdrukking brachten in woord enklank. Woorden en klanken komen, ze

worden uitgezonden en uitgedragennaar vele andere honderdduizenden,luisterend in de huiskamer. En ver-weg, tot in de uithoeken van werkendNederland, worden ze verstaan enbegrepen.

Ze kunnen zoo moeilijk wordenmisverstaan, want er is geen tweeër-lei uitleg mogelijk voor de eenvoudigewoorden, waarmee het Meilied vanBas Bouwman; die een zoo werkzaamaandeel aan deze bijeenkomst heeftgehad, besloot:

Hoog rijst het bouwwerk, hoogwaait de vaan,

Bouwers voor 't front van den Ar-beid... treedt aan!!!

Evenmin kunnen de woorden, diede leider van Het NederlandscheArbeidsfront hier spreekt, wordenmisverstaan. Ook zij geven uitingaan het rotsvaste vertrouwen in hetgroote socialistische rijk.

Concertgebouw en studio, tweemijlpalen op den dag van den arbeid,die nog lang in herinnering zullenblijven van de Nederlandsche wer-kers, en die hen zullen sterken bijden arbeid in den komenden tijd.

LID lees DIT!Dikwijls bestaat nog steeds onze-

kerheid omtrent de hoogte der bij-drage, welke het lid aan Het Neder-landsche Arbeidsfront dient te vol-doen, teneinde de voordeelen, welkehet lidmaatschap hem verschaft,gewaarborgd te zien.

Deze bijdrage wordt naar draag-kracht geheven.

Dientengevolge zijn de bijdrage-tabellen in z.g. klassen ingedeeld,waarbij met het inkomen rekeninggehouden wordt.

De bijdrage kan zoowel wekelijksvolgens het week-inkomen, alsookmaandelijks volgens het maand-in-komen berekend en betaald worden.

Onder inkomen wordt in dit ver-band verstaan het loon, vermeerderdmet den wettelijken kindertoeslag,zoover deze genoden wordt, en methetgeen eventueel in natura ontvan-gen wordt (vrij wonen, voeding, lichtenz.).

Gezien de wettelijke sociale be-scherming, welke ambtenaren genie-ten, waardoor deze categorie voor be-paalde voorzieningen van Het Neder-landsche Arbeidsfront (ouderdoms-

signe. Het is het symbool van de ver-bondenheid, die er bestaat tusschenalle Nederlandsche werkers van hoofden hand. Er zullen enkelen zijn, diehun overtuiging nog niet naar buitendurven uitdragen. Maar het oogen-blik zal komen, waarop ook zij uiter-lijk van hun rotsvast geloof in, enhun strijd voor het socialisme getui-genis zullen afleggen.

Na declamatie en orkestmuzieksluit dan deze grootsche manifesta-tie op den eersten Mei 1944 met hetlied, waarvoor Bas Bouwman dentekst schreef, het lied dat nog langna zal klinken in de harten van allen

die getuigen waren van dit gebeuren:«•Werkers ontwaakt, ziet den dageraad

[gloren,Komt uit het donker, de morgen

[breekt aan,Werkers ontwaakt, ziet, de dag wordt

[geboren,Treedt in het licht, want de nacht is

[vergaan.Ziet, hoe het duister door 't Licht

[wordt verdreven;Alles herleeft wat in doodssluimer lag,Merkt toch, de neev'len, van goud-

[glans doorweven,Wijken vaneen voor den stralenden

[dag.

en invaliditeits-ondersteuning, toe-slag- of aanvullende uitkeering bijwerkloosheid, kinderaftrek bij devaststelling der bijdrage) niet inaanmerking behoeft te komen, be-staat voor deze leden een bijzonderebijdrage-regeling. Deze — opgenomenin de tabel B — geldt derhalve slechtsvoor werkers in vasten dienst, diewerkzaam zijn bij Openbare Licha-men, n.l. bij Ruk, Provincie, Gemeen-te, waterschappen, veenschappen enveenpolders, semi-publiekrechtelijkelichamen, bet spoorbedrijf en bij ge-meentelijke en provinciale nuts-be-drjjven, en wel op zoodanige dienst-overeen komst, dat hun sociale be-scherming en verzorging veiliggesteld

TABEL A. Bijdragen gewone leden.

Onder tabel B vallen alle andere,niet tot de bovenomschreven catego-rie behoorende, leden.

Aan de hand van deze tabellen kanmen gemakkelijk de klasse der bij-drage, welke van toepassing is, be-palen. Komt het lid voor kinderaftrekin aanmerking (alleen bij tabel A),dan worden de volgende verlagingentoegestaan:

bij Z—3 kinderen: l bijdrageklasse;bij 4—5 kinderen: Z bijdrageklassen;bij 6—7 kinderen: 3 bijdrageklassen;bij 8 en meer kinderen: 4 bijdrage-

klassen.Bij de toepassing van dezen aftrek

moet in het oog worden gehouden,dat de minimum-bijdrage f 0.10 perweek of ƒ 0.40 per maand bedraagt.

Weekinkomenvan — tot

ƒ 6.—, 6.01 - 9.—

9.01 - 12.—, 12.01 - 15.—, 15.01 - 18.—, 18.01 - 21.—, 21.01 - 24.—, 24.01 - 27.—, 27.01 - 30.—, 30.01 - 33.—, 33.01 - 36.—, 36.01 - 42.—, 42.01 - 48.—. 48.01 - 54.—, 54.01 - 72.—, 72.01 - 90.—, 90.01 en hooger

Week-bijdrage

ƒ 0.10„ 0.15, 0.20

0.25„ 0.30„ 0.35» 0.40„ 0.45„ 0.50„ 0.55„ 0.60„ 0.70„ 0.80„ 1.00„ 1.20„ 1.50„ 1.80

Klasse

123456789

1011121314151617

Maandinkomenvan — tot

ƒ - - 26.—26.01 - 39.—39.01 - 52.—52.01 - 65.—65.01 - 78.—78.01 - 91.—91.01 - 104.—

104.01 - 117.—117.01 - 130.—130.01 - 143.—143.01 - 156.—156.01 - 182.—182.01 - 208.—208.01 - 234.—234.01 - 312.—312.01 - 390.—390.01 en hooger

Maand-bijdrage

ƒ 0.40„ 0.65„ 0.85, 1.05, 1.30, 1.50, 1-70. 1.95, 2.15, 2.35, 2.60i> •*•, 3.45, 4.30, 5.20, 6.50, 7.80

TABEL B. Bijdragen voor leden werkzaam bij Openbare Lichamen.

Weekinkomen

tot en met ƒ 9. —f 9.01 tot „ 15.—

15.0121.0127.0133.0142.0154.0172.01

, 21.—, 27.—, 33.—, 42.—, 54.—, 72.—, 90.—

90.01 en hooger

Week-bijdrage

ƒ 0.100.150.200.250.300.350.450.550.600.70

Klasse

1234568

101112

Maandinkomen

tot en met ƒ 39. —ƒ 39.01 tot

65.0191.01

117.01143.01182.01234.01312.01

65.—91.—

117.—143.—182.—234.—312.—390.—

390.01 en hooger

Maand-bijdrage

ƒ 0.400.650.851.051.301.501.952.352.603 _

Waarom is betaling der bijdrage in de juiste klasse zoo buitengewoon be-langrijk? Daarover in het volgende nummer!

B E D R IJ F SA P P È L IN „DE POOLEr zijn hoe langer hoe meer be-

drijfsvoerders, die in het feit, dateen van de leden van de volgman-schap 25 jaar zijn beste krachtenaan het bedrijf gegeven heeft,aanleiding vinden, een huldigingvan den betrokkene op touw tezetten. En dat dit gebeurt, is goed.In mindere mate zal het voorko-men, dat er aan een bedrijfsappèleen bedrijfsfeest wordt vastge-knoopt, dat geheel door eigenkrachten wordt verzorgd. De chef-kellner C. H. Donker en de café-restaurantkellner W. Koremanherdachten vorige maand hetfeit, dat zij 25 jaar in dienst warenbij het hotel-cdfé-restaurant „DePool" te Amsterdam. De bedrijfs-voerder van ,JOe Pool", A. Rippe,heeft toen, in overleg met densocialen voorman, Kam. E. Simons,een huldiging van beide werkersgeorganiseerd, welke plaats vondin een van de bovenzalen van hetcafé.

Om half negen traden de beidejubilarissen, vergezeld van hunfamilieleden, binnen, onder harte-lijk applaus van de aanwezigeleden van de volgmanschap enverschillende genoodigden. Alseerste voerde de bedrijfsvoerderhet woord. De beide werkers, diethans 25 jaar hun beste krachtenaan ons bedrijf hebben gegeven,aldus de bedrijfsvoerder, hebben13 jaar onder de oude directie enthans onder de nieuwe directiemeegeholpen van „De Pool" hetbloeiende bedrijf te maken, dathet thans is. Mannen als deze bei-den zijn een steun en een voor-

beeld voor de anderen. Hijwenschte zijn waardeering ook intastbaren vorm tot uiting te bren-gen en bood den jubilarissen eenbarometer en een ets aan.

Ook de sociale voorman sprakzijn waardeering uit voor het werk,dat door beide jubilarissen is ge-daan en herdacht een van de ar-beidskameraden, die helaas dezendag, waarop ook hij zijn jubileumgevierd zou hebben, niet heeftmogen meemaken. Ook hij bood.namens de volgmanschap tweefraaie ttsen aan.

Als laatste voerde de Provin-ciaal frontleider van Het Neder-landsche Arbeidsfront, Piersma,het woord. Zijn toespraak waseenvoudig, maar kwam recht uithet hart. Namens den Arbeids-frontleider bood 'Mi beiden jubila-rissen een oorkonde voor vijf entwintig jaar trouwen dienst aan.

Na dit ernstige gedeelte werdovergegaan tot de uitvoering vaneen vroolijk programma, onder lei-ding van W. E. Senf, een lid vande volgmanschap, dat uitstekendslaagde.

Een der jubilarissen dankte denbedrijfsvoerder en de volgman-schap voor de buitengewone wijze,waarop deze huldiging had plaat»gevonden.

De bedrijfsvoerder van „DePool", wien geen moeite te groot i»geweest om dezen avond te latenslagen, vormt met de volgman-schap inderdaad een bedrijfsge-meenschap in den waren zin vanhet woord.

•»••

Slot DÜettantenvoorsteHingte Rotterdam

op Zondag 14 Mei 1944 m GebonwOdeon, des morgei» oen 9.45 uur. Iahet kader van de serie tooneelwedstrij-den, welke te Rotterdam Toor ainateur-tooneelvereenigingen onder auspiciën,van de Gemeenschap „Vreugde en Ar-beid" in de afgeloopen maanden zij ageorganiseerd, aal bovengenoemde voor-stelling een waardig sluitstuk vormen.Tevens zal op dezen ochtend öe uit-slag van dese wedstrijden worden be-kendgemaakt en de prijsuitreikingplaatsvinden.

D« toegangsprijs bedraagt 60 cent perpersoon.

Bonte Radio-avond te Zwolleop IMiisda* 16 Mei 1944, des avondscm 7 uur precies, in de Bniten-Soclë-tett.

Deze avond wordt georganiseerd insamenwerking met den NederlandschenOmroep en hieraan werken mede: HetA ni u sein entsorkest o.l.v. Elzard Ku hl-ma n; Ilse Kreibich, sopraan; Adrlaanvan Hees, voordracht; Lnciano, mond-harmonica-vïrtuoos en De Zwervers,zang.

Toegangskaarten a ƒ 1.— voor N.A.F.-leden en ƒ tAO voor niet-leden zijn ver-krijgbaar bij Nieuwe Haven 12 en Eek-wal 29a.

Kinderen, beneden de 14 Jaar,hebben — ook onder geleide —tot bovenstaande voorstellinggeen toegang.

Zondag 14 Mei 1944:Amsterdam: Vlctoria-Theater. Ver-

toond wordt de film VOOR DUrfSCH-IAND START (Reitet für Deutsch-land), met Willy Blrgel en GerhildWeber. Toegang alle leeftijden. Kaart-verkoop: aan de zaal, V. & A.-hulsJeLeidschepleln.

Zondag 21 Mei 1944:Den Haag: Asta-Theater. Vertoond

wordt de film ZOOIETS DOET MIJNDOCHTER. NIET (Melne Tochter tutdas nicht), met B. A. Roberts en O.Kat. Toegang 18 jaar.

De ochtenden vangen aan om 10.16irur. De toegangsprijs bedraagt 4O centper persoon.

Onderstaand doen wij een opgave vol-gen van door de al'deellng LichamelijkeOpvoeding in net komende zomerselzoengeorganiseerde

ZomersportcursussenO* prijzen dezer cursussen zijn:TENNIS: N.A.P.-leden van / 1O.—*tot

ƒ20.— ton niet-tedeu van. ƒ16.—. totƒ26.—.

ATHLETIEK: N.A.F.-leden ƒ6.50 «nnlet-leden ƒ6.76 (met opleiding tot hetH.L.O.-diploma).

KLEIN-TERREINSPEL: zie hiervoorAthletiek.

Amsterdam: Tennis, Athletiek en

Klein-Terreinspel. T" V en aanm. bij hetBted. K.A-P .-Kantoor, Plantage Fran-Bchelaan 9 en het V. en A.-hulsje ophet Leldschepleln.

Applngedam: Klein-Terreinspel. Aanm.en inl. Broerstraat 16.

Arnhem: Tennis, Athletiek en Kleln-Terreinspel. Aanm. en inl. Jansbulten-alngel 17.

Assen: Tennis en Athletiek. Aanm. ea.Inl. Prov. N_A.F.-Bureau, Javastr. 3—t.

Coevorden: Tennis. Aanm. en Inl.Rij nsche straat 2.

'g-Gravenbage: Tennis, Athletiek enKleln-Terrelnspel. Aanm. en inl. Prov.H.A.F.-Bureau Zuid-Holland, Van Vollen-hovestraat 26 te Rotterdam en Sted.N.A.P.-Kantoor, Dr. Kuyperstraat 10 teDen Haag.

Groningen: Tennis, Athletiet, Kleln-Terreinspel en Zeilen. Aanm. en InLProv. N.A.P.-Bureau, Westerkade 10 en6ted. N.A.P.-Kantoor. Turfsdngel 7d.

Heer: Tennis. Aanm. en inl. bij N.AJP.-Kringkantoor, Kesselkade 40, Maastricht.

Heerenveen: Tennis. Aanm. en '"iDracht 23.

Leeuwarden: Tennis en Atliletlek.Aanm. en nadere Inl. Prov. N.A.F.-Bureau, J. W. Frisostraat 3—5.

Maastricht: Tennis. Aanm. en Inl.Kesselkade 40.

Mnntendam: Athletiek. Aanm. en Inl.Beneden Verlaat 71 te Veendam.

Nijmegen: Tennis, Athletiek en Klein-Terreinspel. Aanm. en inl. Berg en Dal-scheweg 38.

Sneek: Tennis. Aanm. en Inl. bi]N.A.F.-Kriiigkantoor, Stationsstraat 28.

Steenwijk: Zeflen. Aanm. en inl. PI.N.A.P.-Kantoor, Stationsstraat 8.

utrecht en Amersfoort: Athletiek,Klein-Terreinspel en Tennis. Aanm. eninl.: Utrecht: Prov. N.A.P.-Bureau,Maliebaan 14 en PI. N.A.F.-Kantoor,Hagelstraat 32; Amersfoort: N.A.F.-Kringkantoor, Snouckaertlaan 11. Bo-vendien bestaat de gelegenheid teUtrecht tot deelname aan Kanocursus-sen. De duur van zoo'n cursus is .6maanden, terwijl de kosten als volgtBijn: Voor kano-bezitters: N.A.F.-ledenƒ 2.— en nieWeden ƒ 3.50 p. p.; voorniet-kanobezitters: N.A.F.-leden ƒ 12.—,en niet-leden ƒ 13.5O p. p.

Giethoorn: Zeilen. Deze cursus duurt3 maanden. Aanm. en Inl. bij PI. N.A.F.-Kantoor, Wijk I 29,te Giethoorn,

ZwemmenLeeuwarden. Door wijziging in het

dienstrooster van de Leeuwarder Over-dekte Zweminrichting is het zwemuurvan „Vreugde en Arbeid" verplaatst van19.0O—21.00 uur naar 20.00—22.00 uur.

Afzwemfeest te Amsterdam. Het af-zwemfeest, dat op Dinsdag 23 Mei a.s.EOU plaatsvinden in het Sportfondsen-bad-West, is tot een nader vast te stel-len datum uitgesteld,

Reductie op NatuurbadenDe mogelijkheid ia geschapen, dat

leden van het Nederlandsche Arbeids-tront en hun hulsgenooten, evenalsandere Jaren ook dit jaar wederomtegen sterk gereduceerde toegangsprijzenvan de natuurbaden in ons land kun-nen genieten. Onderstaand doen wij eenopgave volgen van de reeds tot standBekomen overeenkomsten.

Natuurbad te EmmenLeden van het Nederlandsche Arbeids-

front en hun hulsgenooten kunnentegen sterk gereduceerde prijzen vanbovengenoemd Natuurbad genieten Inde komende zomermaanden. De prijzen

dragen: Gezinsabonnement voor 4 enmeer personen ƒ 9.25 niet-leden en ƒ 5.25voor leden; gezinsabonnement voor 3personen resp. ƒ8.25 en ƒ4.75; gezins-abonnement voor 2 personen resp. ƒ 5.76en ƒ3.75; 1-persoonsabonnement resp.ƒ 4.25 en ƒ 2.25; Zwemles resp. ƒ 2.50 enƒ 2.—. Nadere inlichtingen bij het Plaats•elijk N.A.F.-Kantoor, Kerkhoflaan 7—8.te Eminen.

Zweminrichting „De UzerenVrouw" te Den Bosch

Ook voor deze zweminrichting geldt,dat leden van Het Nederlandsche Ar-beidsfront en hun huisgenooten tegengereduceerde prijzen toegang hebben. Zijbetalen slechts 5O pet. van de normaletoegangsprijzen, t. w.: Gezinsabonne-ment voor niet-leden kost, ƒ3.50, voorleden ƒ 1.76; persoonlijk abonnementresp. ƒ1.26 en /O.621; persoonlijk abon-nement voor kinderen resp. ƒ0.75 enƒ 0.37*.

Nadere Inlichtingen bij het N-A.F.-Kringkantoor, Nieuwstraat 31 te DenBosch.

Natuurbad „De Biltschedennen" te Bilthoven

De prijzen voor N.A.F.-leden en huls-genooten bedragen: Abonnementsprijskinderen 2 tot en met 9 Jaar van nfefc-leden ƒ 5.—, voor die van N.A.P.-ledenƒ2.50; voor kinderen van 1O tot en met15 Jaar resp. ƒ 6.— en ƒ 3.—; Volwasse-nen: NieWeden ƒ 7.—, N.A.F.-ledenƒ3.50. Nadere inlichtingen bij hetPlaatselijk N.A.F.-Kantoor.

BaarnBaarn. Badlnrlchting aan de Eem.

lederen Dinsdagavond. Leden van hetNederlandsche Arbeidafront betalen inplaats van 25 cent slechts 15 cent.Gratis zwemmen. Nadere Inl. N.A.F.-Kringkantoor, Snouckaertlaan 11 teAmersfoort; PI. N.A.F.-Kantoor Baarn,Laanstraat 11 te Baarn,

WandelmarschenOp Hemelvaartsdag (18 Mei) a.B. zul-

len er marsenen worden georganiseerdte:

Groningen: Afstand pl.m. 20 km. Destart vindt plaats des morgens om 11uur' van Café-Best. Nlnteman op deGroote Markt 14. Nadere Inl. en aanm.bij het Prov. N.A.F.-Bureau, Wester-kade 10.

Terneuzen: Afstand pl.m. 20 km.Hier vindt de start plaats des morgensom 10.30 uur van Café Centraal, Nieuw-straat. Nadere inl. en aanm. bij hetProv. N.A.F.-Bureau Zeeland, Stations-straat 34 te Middelburg en het PI.N.A.P.-Kantoor, Noordstraat 99 te Ter-ueuzen.

Rotterdam: Afstand pl.m. 20 km. Destart vindt plaats des morgens om 9.30uur. Nadere inl. en aanm. StedelijkN.A.F.-Kantoor, Westzeedijk 92.

Amsterdam. Op Zondag 21 Mei zal ereen marsch worden georganiseerd in derichting Ouderkerk langs den Amstel.De afstand bedraagt pl.m. 22 km. Destart vindt plaats des morgens om 9 uurvanaf Café Ton aan den Amsteldijk.Nadere inl. en aanm.: Prov. N.A.F.-Bureau, Prins Hendrikkade 49; Sted.N.A.F.-Kantoor, Plantage Pranschelaan9; V. en A.-huisje o. h. Leldscheplein.

Baarn: Op Zondag 18 Juni wordt ereen marsch georganiseerd in de omge-ving Baarn — Hooge en Lage Vuursche.

Parcours 25 km.De start vindt plaats om ll.OO uur

vanaf Lunchroom .Astoria" Oranje-straat 8 te Baarn.

Nadere inl. en aanm. bij het Prov.N.A.F.-Bureau, Maliebaan 14 te Utrecht;N.A.F.-Kringkantoor, Snouckaertlaan 11,te Amersfoort; PI.- N.A.P.-Kantoor, Laan-straat l te Baarn.

Tevens kan men zich aanmelden bijde Sociale Voormannen en N.A.F.-boden.De prijzen van deelname bedragen:45 et. voor N.A.F.-leden en 55 et. voornieWeden, indien zij individueel mee-loopen; in groepsverband bedraagt deprijs slechts 40 ot. p. p.

Amsterdam. Excursie naar Artis. OpZondag 21 Mei vindt er een excursienaar Artis plaats. Onder leiding van denheer Portielje ziet u in onzen Dieren-tuin Juist datgene, wat den gewonenbezoeker niet opvalt. Aanvang 1O uur.De toegangsprijs bedraagt 41 cent p. p.,alles inbegrepen. Aanmeldingen en na-dere inlichtingen bij het V. en A.-huisjeop het Leldscheplein en het Sted.N.A.F.-Kantoor, Plant. Franschelaan 9.

V A C A N T I

Op 18 Mei 1944 (Hemelvaartsdag) zul-len er vanuit Amsterdam onder leidingvan „Vreugde en Arbeid" enkele uit-stapjes worden georganiseerd.

1. Naar MARKEN EN VOLEND AM,tegen den prijs van ƒ4.— p. p.

2. Naar HET GOOI (Inclusief Btudio-bezoek). ƒ 3.75 p. p.

3. Naar RHENEN (Ouwehands Die-renpark) ƒ6.— p. p.

4. Naar ALKMAAR EN HEILOO, metde Alkmaar Packet, ƒ 3.75 p. p.

De prijzen zijn lïibegrip van treinreisen maaltijd (soep, aardappelen, groenteen toespijs) en toegangsprijs voor be-zienswaardigheden.

Aanmeldingen bij het V. en A.-huisjeop het Leidscheplein en Plantage Fran-schelaan 9. De gelegenheid voor inschrij-ving sluit 15 Mei 1944. Bij de Inschrij-ving moet het verschuldigde bedrag wor-den voldaan tegen ontvangst van deel-nemerstoewijs.

Symphonïe-concerten van denNederlandschen Omroep

Zij, die houden van symphonischemuziek, kunnen des Woensdagsavondsde Symphonle-Concerten bijwonen, dieregelmatig door den NederlandschenOmroep in studio A te Hilversum wor-den gegeven. Gratis kaarten zijn hier-voor verkrijgbaar bij het Kringkantoorvan het Nederlandscïie Arbeldsfront,Stationsstraat 8 te Hilversum. Bewonersbuiten de gemeente Hilversum kunnende kaarten eveneens aan dit kantooraanvragen, waarna omgaand toezendingvolgt.

Vacantie-oord PuttenDe pensiönprijs voor Putten is thans

vastgesteld op ƒ 3.— p. p. p. dag envoor kinderen, beneden de 13 Jaar, opƒ2.10 per dag.

Zij, die reeds een bewijs van deel-name ontvingen, berekend naar denvroeger vastgestelden prijs, kunnen ditbij het Nederlandsche Arbeldsfront terplaatse inwisselen en ontvangen naeenige dagen een nieuw Bewijs vanDeelname. Het teveel gestorte geld zalhun overgemaakt worden.

Door den groeien toeloop vanracantiegangers zijn we reedsthans genoopt om geen nieuweaanvragen meer aan te nemenfoor het vacantie-oord „Putten".Het Vacantie-Oord is geheel vol-geboekt, zoodat plaats-aanvragennutteloos is.

Vacantie-oord UddelDit vacantie-oord is geheel volgeboekt

tot en met 9 September. Kr kan dus nogplaats besproken worden voor het tijd-vak 9—30 September.

! l I I

ArbeidsontspanningLezers van ons blad maken wij attent

op de volgende passage uit de beschrij-ving WERKERS VAN ONZEN TIJD inons vorig nummer:

Wekenlang kan hij rondzwer-ven door dit onvergetelijke schoone deelvan Nederland en evenzoolang wordt hijverzorgd, zooals dat slechts door eengoede organisatie, in een sfeer van op-rechte kameraadschap mogelijk is. . .

Deze mogelijkheid is ook voor u open-gesteld. Vraagt uw Socialen Voormaneens om inlichtingen over AKBKIDS-ONTSPANNING.

De Arbeidsfrontleider heeft de tentoonstelling geopenden leidt de gasten rond. (Foto A.P./Breyer)

DE TENTOONSTELLING VAN HETNEDERLANDSCHE ARBEIDSFRONT

„Goede wijn behoeft geen krans",luidt een bekend gezegde,

De tentoonstelling van het Neder-landsche Arbeidsfront, die in hetkomende jaar in verschillende plaat-sen van Nederland zal worden gehou-den, is dan ook zeker niet bedoeld alsde krans, die den wijn goed moetmaken. Veeleer krijgt de bezoekereen indruk van de werkzaamhedenvan het Nederlandsche Artaeidsfronten de Gemeenschap „Vreugde enArbeid" van het Arbeidsfront. En ditis noodig, want er zijn nog maar alte veel Nederlandsche werkers, voorwie het Arbeidsfront niet veel meerdan een naam is. Van het eigenlijkewerk van het front van den Arbeid,van de organisatie, en alle dingendie daar aan vast zitten, weten zijweinig of niets af. En in dé twee jaardat het Arbeidsfront nu in Nederlandmarcheert, heeft het zijn bestaans-recht toch wel bewezen. Daarom ishet noodig en noodzakelijk, dat zoo-wel lid als buitenstaander, helder enoverzichtelijk voor zich ziet, wat HetNederlandsche Arbeidsfront is, wathet deed en wat het nog doet.

Op Zondag 30 April werd deze ten-toonstelling officieel door den Ar-beidsfrontleider in het NV-Huis teUtrecht geopend. Onder de gasten,

BIJ DE FOTO'S:Links: Een hoekje van de tentoonstelling.Midden: Een van de draaibare maquettes,die een overzicht geven van het werk vande Gemeenschap „Vreugde en Arbeid"van Het Nederlaidsche Arbeidsfront.Rechts: De jeugd bekijkt met belangstel-ling een maquette van het arbeiders-vacantieoord. (Foto's: AP/Griek)

die • door hun aanwezigheid blijkgaven van hun belangstelling voorhet werk van het Nederlandsche Ar-beidsfront bevonden zich o.a. de Be-auftragte van den Rijkscommissarisvoor de provincie Utrecht, Müller-Reinert, de Kreisinspektor der N.S.D.A.P., de Sozialreferent Richter, prof.Nieschulz, de vertegenwoordiger vanden burgemeester, wethouder Hofsteeen de Gewestelijke politiepresident,Van Groningen. Voorts waren aanwe-zig vertegenwoordigers van N.S.B.,Landstand en Nederlandschen Volks-dienst.

De provinciaal frontleider van HetNederlandsche Arbeidsfront, A. Sato-ny, constateerde, nadat hij den Ar—beidsfrontleider en de gasten welkomhad geheeten, met voldoening, dathet Arbeidsfront in Utrecht meer enmeer veld wint. Een jaar geledenwerden we in de bedrijven nu nietdirect met welwillendheid ontvangen,maar op het oogenblik komt mennaar ons toe, en maakt plaats voorons aan de tafels.Na zijn kort openingswoord verzochtkam. Satony den Arbeidsfrontleider,de tentoonstelling te openen.

De frontleider noemde de tentoon-stelling een machtig middel om tegetuigen van het werk van het Ar-beidsfront. Het stemde hem tot bij-zondere verheugenis, dat hrj haar aan-den vooravond van l Mei kon ope-nen. Na het verschil tusschen de oudevakbeweging en het Arbeidsfront tehebben uiteengezet, sprak de Ar-"beidsfrontleider de hoop uit, dat detentoonstelling er toe zou bijdragen,de misverstanden, die er op dit punt

nog maar al te vaak bestaan, uit denweg te ruimen.

Het Nederlandsche Arbeidsfront iseen gemeenschapsorganisatie, en hetis goed daar van tijd tot tijd naarbuiten toe den nadruk pp te leggen.De mensch zal weer een persoonlijk-heid moeten worden.

Met de woorden: „Ik hoop dat in detoekomst alle werkers achter de va-nen van het Nederlandsche Arbeids-front zullen meemarcheeren" ver-klaarde de Arbeidsfrontleider de ten-toonstelling voor geopend.

De tentoonstelling zelf is ontworpendoor H. J. Corduwenen, leider van deafdeeling Beeldende Propaganda vanhet Arbeidsgebied Propaganda vanhet Nederlandsche Arbeidsfront. Hoeenorm veel tijd en werk hier aan vastzit, moge blijken uit enkele cijfersmet betrekking tot de voorbereidin-gen voor deze tentoonstelling.

Ruim 2£ maand zijn verscheidenemedewerkers dag aan dag bezig ge-weest voor het zoover was, dat detentoonstelling kon worden opgesteld.De materiaalschaarschte speelde ookhier, zooals overal elders, een niet teonderschatten rol. Eindelijk was hetdan zoo ver, dat de tentoonstellingin de ateliers gereed stond. Dit isechter nog iets anders dan de opstel-ling in een zaal. Het is eenmaal zoo,dat men het materiaal naar de plaatsvan bestemming moet brengen, en dathet nog steeds niet mogelijk is, dezaal naar het materiaal te vervoeren.De tentoonstelling heeft een opper-vlakte van ruim 300 m2, zoodat hetvervoer van het materiaal heel wathoofdbrekens heeft gekost.

Direct bij het binnenkomen valthet oog op twee enorme figuren, eenbedrijfsvoerder en een socialen voor-man. „Welvaart door samenwerking",staat er onder, en de onbevooroor-deelde bezoeker zal moeten toegeven,dat het inderdaad de samenwerkingvan alle Nederlanders is, die ons landde volkswelvaart kan brengen.

Iets verderop wordt de aandachtgetrokken door een omvangrijk sche-ma, dat op duidelijke wijze de orga-nisatie van het Nederlandsche Ar-beidsfront laat zien. Talrijke foto'smaken het geheel zeer aanschouwe-lijk. Buitengewoon interessant zijnvoorts de maquettes van, een model-bedrijf, een vacantieoord voor wer-kers en de arbeiders-woningbouw.

Een foto van reusachtige afmetin-gen, die aan den achterwand van detentoonstelling is opgehangen, her-innert aan de historische bijeenkomstdie op 29 Mei 1943, toen de Arbeids-frontleider in de Groentehal tot zijnsociale voormannen sprak, te Utrechtwerd gehouden.

Ook onze Nederlandsche werkers inDuitschland zijn niet vergeten, wanteen schema geeft op overzichtelijkewijze een inzicht in de sociale encultureele verzorging van deze wer-kers.

Aan geen enkel arbeidsgebied werdvoorbij gegaan. Hier door middel vanfoto's en teksten, ginds door diora-ma's en maquettes, wordt getoondwaaruit de taak van de verschillendearbeidsgebieden bestaat.

Bijzonder aardig zijn de 4 draai-bare maquettes, die een overzichtgeven van hetgeen de Gemeenschap„Vreugde en Arbeid" van Het Neder-landsche Arbeidsfront deed, en nogdoet, ter bevordering van de vreugdein den arbeid, de cultureele ontwik-keling en de ontspanning. Zoo kanmen bijvoorbeeld lezen, dat er tot nutoe 182 bedrijfsuitstapjes werden ge-organiseerd, waaraan 20.000 personendeelnamen, terwijl er 40 opera's wer-den gegeven. In één jaar tijd werdeneen millioen Nederlanders door„Vreugde en Arbeid" bereikt.

Een zeer overzichtelijk documentairschema laat op duidelijke wijze dspositie van den arbeid en wat hetArbeidsfront wil, zien.

Het Arbeidsgebied Rechtsbescher-ming heeft eveneens een plaats ge-vonden. Door middel van eenvoudigelichtknoppen kunnen de bezoekerszelf het antwoord op verschillendevragen, de Sociale verzekering betref-fende, vinden.

Ten slotte vindt er een doorloopen-de filmvoorstelling plaats, waarbijde bezoekers door middel van hetwitte doek kennis kunnen nemen vanhet werk van het Arbeidsfront enhaar Gemeenschap „Vreugde en Ar-beid".

Ook schoolklassen zullen in de ge-legenheid worden gesteld deze, voorhen leerzame tentoonstelling, te be-zoeken. Dat de kinderen er van ge-nieten en er Iets van opsteken, Is be-wezen door de schoolbezoeken die erreeds werden afgelegd in andereplaatsen.

Het zou ons te ver voeren, hier degeheele tentoonstelling te bespreken.Zoo hier en daar hebben wij een in-druk gegeven van hetgeen er te zienis. Alleen verdient misschien nog ver-melding, dat in totaal 16 maquettesen diorama's, 160 foto's, 200 teksten,30 decors en een tiental kaarten enbeeldgrafieken zijn gebruikt, die alleneven duidelijk en overzichtelijk zijn.

Diegenen, die de tentoonstellingzullen bezoeken, en die den weg naarHet Nederlandsche Arbeidsfront nogniet gevonden hebben, zullen zich nahet bezoek moeten afvragen: „Waar-om heb ik den stap nog niet gedaan?Waarom heb ik mij nog. niet ge-schaard in de gelederen van het Ne-derlandsche Arbeidsfront?"

Mogen zij tot het inzicht komen,dat zij nog iets hebben te doen te-genover die Nederlandsche werkers,die zich hebben bekend tot denstrijd voor het werkelijke socialisme.

NIEUWS UIT DE PROVINCIEDe aandacht van be-

langhebbenden wordter op gevestigd dat dedienst Sociaal-Econo-mische Zaken van hetStedelijk kantoor vanhet NederlandscheArbeidsfront te 's-Gra-

venhage met Ingang van 17 April 1944gevestigd is: Prinsegracht 72, telefoon331528 te 's-Gravenhage.

P.V 1595/1. Hoofdredacteur: drs. W. Wienbelt te Amsterdam. Uitgever: Nederlandsch Arbeidsfront, P. C. Hooftstraat 180 te Amsterdam. Drukker: N.V. DeArbeiderspers. Hekelveld 15 te A'dam. Verschijnt éénmaal ver 14 dagen. Abonnementsprijs voor niet-leden f 1.25 per half jaar. Losse nummers 74 cent.

Kengetal K. 113.