ALUMNI INGENIEURS KU LEUVEN

Nr. 18 • juli 2012 Afgiftekantoor 3000 Leuven 1 • P802104

TIJDSCHRIFT VAN DE FACULTEIT INGENIEURSWETENSCHAPPEN EN VILv

Afscheid en welkomdoor de grote poort:decanenpresessen voorzitters VILvstudenten/alumni

Beste studenten, collega-ingenieurs, beste medewerkers en vrienden van de faculteit,

Waar gaan we naar toe? In 2050 zullen we met 9 miljard mensen leven op onze planeet. Is dat goedomdat dit inhoudt dat er nog meer klanten zijn voor onze consumptiemarkten of moeten we daar tochenige bedenkingen bij maken? Hoe staat het met de krimpende grondstoffen en de weerslag op onzeproducten, met de CO2-uitstoot en de verwachte gevolgen hiervan, met de mogelijke dichtslibbingvan de bebouwbare ruimte, met de verzadiging van onze verkeersstromen, …We zullen de handen uit de mouwen steken om ervoor te zorgen dat de levenskwaliteit gewaarborgdblijft, we zullen creatief en met de nodige durf nieuwe - ja zelfs radicaal andere - wegen volgen ombinnen de dynamische randvoorwaarden optimale oplossingen en systemen te zoeken. De uitdagingenvoor de volgende decennia zijn legio. Goed opgeleide ingenieurs zullen daarbij essentieel zijn en zijzullen daarbij samenwerken met vele andere actoren.

We hopen dat de ingenieurs en ingenieur-architecten die deze zomer promoveren hier hun bijdrage kunnen leveren. De opleiding wasintens en complex, maar we zijn ervan overtuigd dat de nieuw afgestudeerden klaar zijn voor de uitdagingen van de volgende decennia.Ook in de Faculteit Ingenieurswetenschappen is er ‘change’. Na zeven boeiende jaren mag ik de facultaire fakkel doorgeven aan denieuwe decaan Michiel Steyaert, uittredend voorzitter van het Departement Elektrotechniek (ESAT) en voormalig programmadirecteurvan de opleiding elektrotechniek. Ik ben blij dat Yolande Berbers, na drie schitterende jaren als vicedecaan, deze functie verderzal zetten. Het was een rijk gevulde periode waarin het universitaire landschap heel wat wijzigingen heeft ondergaan. Ook in de buitenwereldhebben verschillende ingrijpende veranderingen passende reacties gevraagd, zoals een verhoogde aandacht voor internationalisering,voor inter- en transdisciplinariteit, voor entrepreneurship en leadership. De faculteit is in goede gezondheid en dat is vooral dankzij deonbaatzuchtige en enthousiaste inzet van haar talrijke medewerkers en dat op alle fronten. Ik wens mijn opvolger veel succes toe!

Tot ziens!

Ludo Froyen, decaan Faculteit Ingenieurswetenschappen

Beste collega’s (in spe),

Na de laatste forumavond 'Welke auto koop ik morgen?' was een veelgehoord commentaar dat er geeneenduidig en pasklaar antwoord gegeven was op de gestelde vraag. Nochtans waren de sprekers elk een autoriteit in hun domein en brachten ze elk een sterk onderbouwd verhaal. De realiteit is inderdaaddat in onze maatschappij economie, technologie, ecologie, cultuur en bestuur op een complexe maniermet elkaar interageren. Ook al is er niet steeds een pasklaar antwoord voor complexe problemen als energievoorziening en transport, toch is het belangrijker dan ooit om kennis en nieuwe inzichten niet in de wind te slaan. Nieuwe inzichten, gestoeld op wetenschappelijk onderzoek, helpen immers gefun-deerde keuzes te maken die bijdragen tot een meer duurzame samenleving. Kortzichtige keuzes kerenzich immers altijd tegen onszelf zoals ook het voorbeeld van de oversubsidiëring van zonnepanelenaantoont. Deze overgesubsidieerde panelen dragen niet bij tot een duurzame samenleving: noch sociaal,noch qua stabiliteit van onze energievoorziening noch qua recycleerbaarheid. Het debat rond onze

energievoorziening blijft een prominente plaats krijgen op de VILv-agenda van volgend werkjaar. In Vlaanderen is immers heel wattoekomstgerichte technologie aanwezig. Aan alle lezers wens ik een deugddoende vakantie en speciaal aan de pas afgestudeerdeneen boeiende start, ook als alumni van de Faculteit Ingenieurswetenschappen. Via VILv - Alumni Ingenieurs KU Leuven zullen zijhun band met de faculteit en de Alma Mater levend kunnen houden. Gert Sablon, huidig ondervoorzitter, wordt de nieuwe voorzittervan VILv - Alumni Ingenieurs KU Leuven. Met plezier geef ik de fakkel door en ik wens hem alle succes.

Iris De Coster, voorzitter VILv – Alumni Ingenieurs KU Leuven

nieuws uit de faculteit 3de nieuwe Arenbergers 4-5decaan gaat, decaan komt 6-7doctoraat Bregt Verreet 8-9ingenieur in de (kook)kunst 10-11van VTK naar VILv 12reünies 1957 en1965 13

forumavond ‘Welke auto zal ik morgen kopen?’ 14forumavonden 2012-2013 15jaarlijkse algemene vergadering 2012 VILv vzw 16-17preses gaat, preses komt 18-19terugblik van een laatstejaarsstudente 20laatstejaarsreis Panama & Costa Rica 22-24

INHOUD

Voorwoord

Nieuws

3

Nieuwe decaan FaculteitIngenieurswetenschappenMichiel Steyaert, huidig departementsvoorzitter Elektrotechniek(ESAT), werd door de Faculteits raad verkozen tot nieuwe decaan.Zijn mandaat gaat in op 1 augustus 2012 voor een termijn vanvier jaar.

Leerstoelen• Het Japanse Toray, de grootste koolstofvezelproducent

wereldwijd, investeert in een leerstoel voor fundamenteelonderzoek bij Ignaas Verpoest van het DepartementMetaalkunde en Toegepaste Materiaalkunde. Lees meer hierover in ‘Japanse composiet producent investeert inLeuvens basisonderzoek’ op http://nieuws.kuleuven.be/

• De plechtige inhuldiging van de LMS Leerstoel Voertuigmecha -tronica - LMS Chair on Vehicle Mechatronics, met Wim Desmetvan het Departement Werktuigkunde als titularis, vond plaatsop 3 mei 2012 in de Rectorale Salons. Lees meer hierover in‘LMS-leerstoel maakt voertuigen van de toekomst nog slimmer’op http://nieuws.kuleuven.be/

Wie wint van de computer?

Op vrijdag 4 mei werd de interactieve opstelling ‘Schaar-Steen-Papier’ - ook bekend als het spelletje ‘blad-steen-schaar’- officieel ingehuldigd bij het Vlaamse doecentrum Technopolis in Mechelen. Met deze opstelling onderzoekt de onderzoeks-groep Declaratieve Talen en Artificiële Intelligentie (DTAI) van het Departement Computerwetenschappen van KU Leuven of machines kunnen leren.

In de demo kan je het bekende spel blad-steen-schaar spelentegen de computer. In blad-steen-schaar moeten beide spelersgelijktijdig een keuze maken tussen één van de drie zetten: blad,steen of schaar. Blad wint van steen, steen wint van schaar enschaar wint van blad. Bij gelijke symbolen is er geen winnaar. De computer gebruikt artificiële intelligentie zowel voor het herkennen van het gespeelde gebaar als blad, steen of schaar,als voor het voorspellen van jouw volgende zet. Een goede strategie voor het spelen van blad-steen-schaar is er één dietelkens een volledig willekeurige zet kiest. Het is onmogelijk op lange termijn van die strategie te winnen (of te verliezen).Voor mensen is het kiezen van volledig willekeurige zetten echterbijna onmogelijk. Als alles goed gaat, kan de computer bij hetspelen van voldoende spelletjes die menselijke eigenschapgebruiken om meer spelletjes te winnen dan te verliezen.

Er staat een tweede, identieke versie van deze opstelling bij het Departement Computerwetenschappen.

Prijzen, onderscheidingen, … • Ludo Gelders, emeritus gewoon hoogleraar aan de Faculteit

Ingenieurswetenschappen, werd op 25 april 2012 door deAlgemene Vergadering van de Koninklijke Vlaamse Academievan België voor Wetenschappen en Kunsten aangesteld alsvoorzitter tot 31 december 2014.

Een delegatie van Toray krijgt een rondleiding in het lab vanprofessor Ignaas Verpoest (tweede van links).

Wim Desmet (KU Leuven) en Urbain Vandeurzen (LMS)

De Groep Wetenschap & Technologie heeft zopas haar 22e Arenbergbrochure gepubliceerd,waarin het pas aangesteld academisch personeel zichzelf kort voorstelt en over hun onderzoekvertelt. Hieronder vind je in een oogopslag de vijf professoren die actief zijn in ingenieurs -wetenschappen. Meer portretten vind je online: http://set.kuleuven.be/brochures

4

Chris Tampère

Privégeboren op 5 juni 1973. Getrouwd metKatrien Bovy en vader van Lien en Janne

Studiesburgerlijk bouw kundig ingenieur (KU Leuven, 1997), PhD Traffic Engi neering(Delft University of Technology, 2004)

Loopbaan• projectleider TNO Inro, Delft (1997-2003)• postdoctoral researcher (KU Leuven)• docent KU Leuven, 2010

Onderzoeksdomeinverkeersstroomtheorie, (dynamische) verkeersmodellen, (dynamisch) verkeers management, evenwichten in transportmarkten

Onderwijsvakken in de master verkeer, logistiek enintelligente transportsystemen (VLITS)

EenheidWerktuigkunde – CIB/V&I – Verkeer & Infrastructuur

E-mailchris.tampere@cib.kuleuven.be

Websitewww.mech.kuleuven.be/cib/verkeer/index

Thomas Coomans de Brachène

Privégeboren in Etterbeek op 20 juli 1962. Gehuwd en vader van drie kinderen

Studieskandidaat geschiedenis (FUNDP Namen), kandidaat oudheidkunde en kunstweten schappen(UCL), licentiaat oudheidkunde en kunst -wetenschappen (UCL) agregatie hoger secundaironderwijs, PhD in Art History and Arche ology(Université Catholique de Louvain, 1997)

Loopbaan • postdoctoral researcher (Leiden University, Onderzoeksschool Mediëvistiek)• postdoctoral researcher (KADOC-KU Leuven)• postdoctoral researcher (VIOE, Vlaams Instituut voor het Onroerend Erfgoed)• docent (ISURU, Institut Supérieur d’Urbanisme et de Rénovation

Urbaine, Brussel)• hoofddocent VUB (Departement Archeologie en Kunstwetenschappen)• research fellowship (NIAS, Netherlands Institute for Advanced Study

in the Humanities & Social Sciences)• associated researcher (Canada Research Chair of Urban Heritage,

Université du Québec à Montréal) • lid Koninklijke Vlaamse Academie van België, Klasse der Kunsten• hoofddocent KU Leuven, sinds september 2010. Staflid van Raymond

Lemaire International Centre for Conservation, WetenschappelijkeCommissie van KADOC

• gastprofessor aan de Chinese University of Hong Hong, School of Architecture, vanaf september 2012.

Onderzoeksdomeinreligieuze architectuur, in het bijzonder de middeleeuwse architectuur van decister ciënzers, bedelorden en begijnhoven in de Lage Landen. Historiografieen receptie van de middeleeuwen in de 19e en 20e eeuw. Neogotiek inChina. Monumentenzorgproblematiek van herbestemming van kerken.

Onderwijsarchitectuurgeschiedenis en monumentenzorg

EenheidASRO – Architectuurgeschiedenis en monumentenzorg

E-mailthomas.coomans@asro.kuleuven.be

Website www.asro.kuleuven.be; http://sprecomah.eu/rlicc/

De nieuwe Arenbergers

5

Jesse Davis

Privégeboren in Madison, Wisconsin op 2 juli 1980

StudiesComputer Science (Williams College in Massachusetts, 2002). PhD inComputer Science (University ofWisconsin, 2007). Postdoc (Departmentof Computer Science and Engineering,University of Washington

Loopbaan • postdoctoral researcher (Department

of Computer Science and Engi -neering, University of Washington)

• tenure track aanstelling KU Leuven,Departement Computerweten -schappen, sinds 2010

OnderzoeksdomeinKnowledge Discovery for PredictivePersonalized Medicine

Onderwijs Data Mining (Master of Science inArtificial Intelligence programma)

Eenheid CW – Informatica - DTAI(Declaratieve Talen en ArtificiëleIntelligentie)

E-mailjesse.davis@cs.kuleuven.be

Website http://dtai.cs.kuleuven.be/

Bart Jacobs

Privégeboren in Diest op 9 december 1978

Studieslicentiaat in de informatica (KU Leuven,2002). PhD computerwetenschappen(KU Leuven, 2007)

Loopbaan• Intern bij Microsoft Redmond,

Washington (2004-2005)• samenwerking met prof. Peter Müller

rond programmaverificatie, ETHZürich (2007)

• FWO postdoc (KU Leuven, 2007)• tenure track docent (KU Leuven,

2010)

Onderzoeksdomeinpraktische oplossingen voor het verifiëren van veiligheidseigenschappenen andere aspecten bij het ontwikkelenvan software

Onderwijsvakken software engineering (object -gericht ontwerpen, capita selectamodule rond programmaverificatie)

Eenheid Computerwetenschappen –Informatica - DistriNet

E-mailbart.jacobs@cs.kuleuven.be

Website http://distrinet.cs.kuleuven.be/

Jan Aerts

Privégeboren in Turnhout op 4 december1974

StudiesMSc in Applied Biological Sciences(KU Leuven, 1998), Advanced studiesin Cellular Biotechnology (KU Leuven),doctoraat genomics (Wageningen, 2005)

Loopbaan• bio-ingenieur• pharmacogenomics researcher bij

Janssen Pharmaceuticals in Beerse• postdoctoral researcher bij het

Roslin Institute (Schotland)• senior bio-informaticus bij het

Wellcome Trust Sanger Institute(Engeland)

• tenure track aanstelling aan de KU Leuven in 2010

Onderzoeksdomeinvisualisatie van genetische en genomische data

Onderwijs vakken in de masterprogramma’sbio-informatica, biomedische weten-schappen en ingenieurswetenschappen

Eenheid ESAT – SCDSISTA/COSIC/DOCARCH

E-mailjan.aerts@esat.kuleuven.be

Website www.esat.kuleuven.be/scd/person.php?persid=473

Lilliane Pintelon

De ingenieur in de kunst Joos Vandewalle: Van extrema via vloeiende Decaan gaat, decaan

6

Ludo Froyen gaatLudo Froyen is afgestudeerd als burgerlijk metaalkundig ingenieurin 1977 en heeft zijn doctoraat behaald in 1984. Hij verbleef in Duitsland (Max Planck Institut, Stuttgart), Zweden (KTH,Stockholm) en Indonesië (ITB, Bandung) voor onderzoek enonderwijs, was programmadirecteur materiaalkunde, facultairprogrammadirecteur, vicedecaan en decaan. Zijn onderzoeksitueert zich vooral in het domein van de stollingsleer en vande poedermetallurgie. Ludo Froyen heeft talrijke materiaalkundigeexperimenten uitgevoerd aan boord van verschillende ruimte-tuigen (Spacelab, Space Shuttle, Texus, Maser, Maxus, MIR,ISS, …) om het gedrag van vloeibare multicomponentsystemente bestuderen. Hij is actief in verschillende internationale organisaties zoals SEFI, FEMS, EPMA, …

Herinnert u zich uw eerste dag als decaan? Wat hebt utoen gedaan?Die eerste werkdag op het kasteel was heel rustig. De 1e augustus 2005 was een zomerse maandagmorgen. Ik kwam aan op het decanaat dat zorgvuldig was opgeruimddoor mijn voorganger, wat al een eerste verrassing was wantYves Willems had een berg aan documenten en dossiers diealle tafels en kasten bevolkten. De eerste fase van de reno vatie-en saneringswerken aan de lokalen van de facultaire diensten zoudie maand van start gaan, met heel wat praktische beslommerin-gen. Een verbouwing die de binnenruimtes van het kasteelaan de decanaatzijde definitief zouden veranderen in een neten kleurrijk decor.

Had u plannen die u zeker wou verwezenlijken en is datook gelukt?Natuurlijk had ik heel wat plannen en ik ben blij dat er veel van werden gerealiseerd. In 2005 zitten we in de periode vande grote veranderingen van het universitaire bestuur. Een nieuwerector (Marc Vervenne nvdr) treedt aan na een bewogen kies-periode en de nieuwe bestuursstructuur, uitgewerkt door devorige rector (André Oosterlinck nvdr), moet worden geïmple-menteerd. Een grote rol is weggelegd voor de vicerectoren envoor de faculteit is dat de kersverse W&T-vicerector Karen Maex.Het Groepsbestuur, waarin ook de decaan zetelt, zal een krachtigemotor moeten worden. De faculteiten en de departementenzullen geher positioneerd worden ten opzichte van elkaar, onderandere als gevolg van de verlenging van de masteropleidingenbij de Faculteit Wetenschappen van één naar twee jaar. Eén van mijn hoofddoelstellingen was ervoor te zorgen dat heteigen karakter van de opleiding tot burgerlijk ingenieur(-architect)duidelijk behouden blijft alsook het typische onderzoek in hetdomein van de ingenieurswetenschappen. Maar er waren ookandere doelstellingen, bijvoorbeeld de implementatie van de’bachelor-masterstructuur’, een hele klus die ontzettend veelenergie heeft gevraagd van alle programmadirecteurs en andereonderwijsmedewerkers. En dan de Associatie, een herschikkingvan het onderwijslandschap met directe impact op onze oplei-

dingen. Internationalisering van de opleiding was een andereuitdaging waar we ons vandaag toch sterk mee kunnen profileren.Zo is de faculteit een hoeksteen in verschillende internationalenetwerkorganisaties van universiteiten met een sterke ingenieurs -opleiding zoals CLUSTER, CESAER, SEFI, ATHENS, EEDC, …Op die manier kunnen we ons blijven vergelijken met die anderesterke Europese universiteiten. Een andere doelstelling is deverdere uitbouw van de rol van de studenten in de verschillendebestuursorganen, waar ze tot daadwerkelijke medebestuurderszijn uitgegroeid. Maar wellicht het belangrijkste is het creërenvan een dialoogcultuur binnen de faculteit waar we samen deuitdagingen en problemen kunnen aanpakken en oplossen.

Zijn er dromen die u niet in vervulling hebt zien gaan?Dat valt best mee. Ik weet dat het goed is grote dromen tehebben, maar ik probeer daar ook mijn zin voor realisme tebewaren. Misschien moet ik wel toegeven dat heel wat zakensneller in dromen worden geïmplementeerd dan in de werke-lijkheid, maar ja dat heeft te maken met de andere tijdschalendie in dromen worden gebruikt.

Wat vindt u zelf het hoogtepunt van uw tijd als decaan? Over een periode van 7 jaren zoeken naar een hoogtepunt ismoeilijk, er zijn zeer veel goede momenten geweest. Zo heb je bijvoorbeeld de resultaten van de visitaties van onze verschil-lende opleidingen die in de afgelopen 7 jaar allemaal de revuezijn gepasseerd. Alle werden positief tot zeer positief beoordeelden vervolgens geaccrediteerd. Geloof me vrij, dat doet deugdals decaan. Maar ook de succesvolle herschikkingen en ver-nieuwingen in het opleidingspalet zijn telkens weer bronnenvan tevredenheid. Telkens weer gaat het om resultaten vaninspanningen van zovele medewerkers uit de departementenen de facultaire diensten. De samenwerking en synergie tussendeze toch zo verscheiden en vaak eigenwijze personen is wellicht het grootste hoogtepunt uit deze periode.

Op 1 augustus zal Michiel Steyaert Ludo Froyen opvolgen als decaan van de faculteit. Michiel Steyaertis nu nog voorzitter van het Departement Elektrotechniek (ESAT). Ludo Froyen zal weer vaker te zienzijn bij het Departement Metaalkunde en Toegepaste Materiaalkunde. De kasteelheer verhuist terugnaar de voortuin, om plaats te bieden aan een andere bewoner van de voortuin, sorry: het Kasteelpark.

Michiel Steyaert en Ludo Froyen

oppervlakken naar scherpe randen komt

7

Wat zijn uw plannen voor de toekomst? Natuurlijk zal ik meer tijd hebben voor taken binnen mijnDepartement MTM, waar ik de laatste jaren maar op eenbescheiden niveau kon meedraaien. Maar ik ben zeker bereidme in te zetten voor de faculteit en/of universiteit daar waarmijn expertise nuttig is. Ook de link tussen wetenschap, technologie en cultuur (kunst) fascineert me sterk.

Wat wenst u de nieuwe decaan toe? Ik heb vele jaren samengewerkt met de nieuwe decaan. Eerst was ik lid van zijn permanente onderwijscommissie. Dan was hij lid van de Facultaire POC die ik als vicedecaanvoorzat. Nog later kende ik hem als soms eigenzinnig, maarsteeds zeer collegiaal lid van het Faculteitsbestuur. Ik ben ergerust in dat hij zijn taak goed zal uitvoeren. Ik wens hem eeneven dynamische faculteit toe alsook een even enthousiaste groepvan medewerkers in de facultaire administratie. Ik wens hem ookruimte toe om nieuwe initiatieven te kunnen verwezenlijken.

Heeft u ook een advies voor de alumnivereniging?Het netwerk van onze alumni is zo essentieel en toch te weinigaangesproken. Ik zie dat de VILv de jongste jaren actief encreatief interactie zoekt met zijn leden en ik ben ervan overtuigddat die inspanningen zeker zullen resulteren in een verdergroeiende rol voor de alumni in onze faculteit en van onzefaculteit voor de alumni.

Michiel Steyaert komt

Michiel Steyaert studeerde in 1983 af aan de KU Leuven alsburgerlijk elektrotechnisch-werktuigkundig ingenieur, en behaaldeer in 1987 zijn doctoraat. In 1988 werd hij bijzonder gastdocentaan de University of California in Los Angeles. In 1989 werd hijaangesteld als NFWO wetenschappelijk medewerker, in 1992als senior wetenschappelijk medewerker, en in 1996 werd hijonderzoeksdirecteur. Michiel Steyaert is nu gewoon hoogleraaraan de KU Leuven. Zijn onderzoek situeert zich in de hogeperformantie en hogefrequentie analoge geïntegreerde schakelingen voor telecommunicatiesystemen en analoge signaalverwerking. Van 1998 tot 2005 was hij programma -directeur, verantwoordelijk voor het onderwijsprogramma elektrotechniek. Tot 1 augustus 2012 is hij departements -voorzitter Elektrotechniek (ESAT) aan de KU Leuven.

Wat wilt u op uw eerste dag als decaan doen?Er is geen ‘eerste dag’; dit is een job waar je inrolt, met mailsen taken nog voordat de eerste dag is aangebroken zoals ditinterview voor GeniaaL.

Hoe wilt u onze faculteit zien evolueren? Zijn er bepaaldedoelstellingen die u zeker wilt bereiken? Onze faculteit moet de ingeslagen weg van kwaliteit zowel inonderzoek als onderwijs verder bewandelen. Een voorbeeld is de net ingevoerde ijkingstoets voor de startende (bio-)ingenieurs -studenten en de studenten die wiskunde of fysica willen studeren:een eerste en moedige stap die ook een houvast moet en kanzijn voor de toekomstige humaniorastudenten en leerkrachten.

Hoe denkt u dat de faculteit zich moet profileren (tegenover de Faculteit Industriële Ingenieursweten -schappen, de Faculteit Architectuur)?

Samen sterk maar toch elk met hun eigenheid: fundamenteelversus praktisch versus functioneel met voldoende innovativiteiten creativiteit.

Sommige politici of managers nemen een inloopperiodeom het terrein te verkennen (zoals de intussen spreek-woordelijke uitspraak van Jean-Luc Dehaene ‘Sire, geef me100 dagen’): zult u dit ook doen (voor bepaalde dossiers)?Sommige zaken kunnen geen 100 dagen wachten, terwijl anderezaken juist tijd nodig hebben om te ‘rijpen’. Je moet rekeninghouden met de noden en de situatie, maar je moet ook voldoendepragmatisme aan de dag leggen om de zaken gedaan te krijgen.En als het moet en als het ten voordele is van het dossier,moeten we de moed hebben om knopen door te hakken.

Zijn er dromen of wilde plannen die u zou willen verwezen-lijken als decaan?Dromen en wilde plannen genoeg, maar die zijn zinloos als dieniet gedragen worden door de werkvloer. Anderzijds kunnen wede lat niet hoog genoeg leggen, zowel naar kwaliteit als uitstraling.

Welke goede realisaties wilt u verderzetten? Of zal er eenheel nieuwe wind waaien door het Kasteel?Waaien kan geen kwaad: dat geeft frisse lucht en dossiersmet stof (als die er al zouden zijn) komen terug boven.

Welke gelijkenissen en verschillen ziet u met uw (vorige)functie als departementsvoorzitter?Een voordeel was/is dat het een groot departement is. Zo hebik de ervaring opgedaan om het beleid te ‘sturen’ door te luisterennaar de ESAT-afdelingen en de werkvloer die zeer divers zijn.Dat kan enkel voordelen opleveren voor het sturen van defaculteit: zoals een departementsvoorzitter zich boven ‘zijn’afdeling moet zetten, zo moet een decaan zich boven ‘zijn’departement zetten.

Wie volgt u op als departementsvoorzitter? Wat is uwadvies voor hem/haar?Ik heb het volste vertrouwen in mijn opvolger Georges Gielen.Hij erft een sterk en veelzijdg departement met heel wat uitdagingen. Eén advies, trouwens aan alle departements-voorzitters: samen staan we sterk, zorg dus voor duidelijkecommunicatie en heb geen schrik om mij op de vingers te tikken. Mijn deur staat altijd open. Ik vind dat een kritischeinstelling - als het maar constructief en positief bedoeld is enaf en toe met een humoristische inslag - de beste garantie voorverbetering is. Ik wil hier wel de gelegenheid te baat nemenom iedereen te danken voor het vertrouwen dat ze in mij hebbengesteld. De verkiezingen waren verrassend, maar het heeft zekeréén ding aangetoond, namelijk dat het goed gaat met onzefaculteit: de andere kandidaten waren waardige, kwaliteitsvollekandidaten die zich voor de faculteit willen inzetten. Ik ben er zeker van dat we samen een prachtig parcours tenvoordele van de faculteit zullen afleggen. Ik hoop dat ik op henkan blijven rekenen om gezamenlijk een sterke ploeg te vormen.Zij kunnen alleszins op mijn steun rekenen. Last but not least,een overduidelijke dankbetuiging aan Ludo, die de FaculteitIngenieurswetenschappen prachtig heeft geleid. Zijn inspanningen,zijn luisterbereidheid en het steeds zoeken naar een oplossingzijn een voorbeeld voor velen. Ik hoop dan ook dat we nogvaak een beroep mogen doen op zijn kennis en ervaring.Bedankt Ludo!

Jelle De Borger

8

Organische zonnecellen

Zonlicht bestaat uit fotonen. Een zonnecel is een elektrischecomponent die de energie van deze fotonen rechtstreeks omzetin elektrische energie door het fotovoltaïsch effect. Figuur 1toont hoe dit voor organische materialen in zijn werk gaat. De absorptie van een foton van het zonlicht exciteert hetmateriaal zodat het een elektron-gat paar vormt (stap 1 in figuur 1).Een elektron-gat paar ontstaat wanneer een elektron van devolle valentieband naar de lege geleidingsband van een half-geleider wordt geëxciteerd en zo in de valentieband een gatcreëert dat als een positief geladen deeltje kan beschouwdworden. In tegenstelling tot anorganische materialen, leidt ditniet direct tot de vorming van een gescheiden elektron en gat.Door de lage diëlektrische constante van organisch materiaalblijft het elektron-gat paar coulombisch gebonden binnen demolecule, wat een exciton genoemd wordt. Daarom bestaathet actieve gedeelte van een zonnecel uit twee materialen:één dat handelt als een elektrondonor en één dat zich alselektronacceptor gedraagt. Pas zodra deze excitonen naarhet raakvlak tussen de donor- en een acceptorlaag kunnenbewegen (stap 2 in figuur 1), kan het gat en elektron gesplitstworden (stap 3 in figuur 1). Hierbij valt het elektron van de‘geleidingsband’ van de donorlaag naar de ‘geleidingsband’

van een molecule uit de acceptorlaag. Door de ladingen vanhet elektron en gat vervolgens te collecteren in de respectie-velijke elektroden (stap 4 in figuur 1), ontstaat een stroom.

Celefficiëntie

Zonnecellen op basis van silicium zijn verreweg de meest bekendefotovoltaïsche zonnecellen, maar zijn relatief duur. Organischemoleculen beschikken over een zeer hoge absorptie coëfficiënt,waardoor ze tot duizend keer zo dun als siliciumcellen kunnengeproduceerd worden voor een gelijke lichtabsorptie. Om dezedunne cellen te produceren is dan ook niet veel materiaal nodig,wat de productiekost sterk doet dalen. Bovendien hebben dezedunne zonnecellen een zeer licht gewicht. Figuur 2 illustreertechter het huidige grote nadeel van deze organische zonnecellen,voornamelijk hun lage conversie-efficiëntie. Hoewel de bestegecertificeerde organische zonnecellen ‘slechts’ conversie- efficiënties hebben van ongeveer 10%, lagen de recordefficiëntiesnog maar 15 jaar geleden rond 1%. Dit illustreert de sterkevooruitgang in dit onderzoeksveld. In zijn doctoraatswerk isBregt Verreet op zoek gegaan naar moleculen die de efficiëntievan organische zonnecellen verder kunnen verhogen.

De opwarming van de aarde en de stijgende brandstofprijzen maken van zonne-energie een veel-belovende alternatieve energiebron. De kostprijs van de huidige zonnecellen remmen de adaptatievan deze technologie echter af. Voor silicium zonnecellen, de huidige industriestandaard, is eengroot deel van de productiekost verbonden met materiaalkosten. De productie van zonnecellenop basis van organische materialen is een relatief nieuwe technologie, maar door hun lage productie -prijs zijn deze zonnecellen veelbelovend om op grote schaal te worden geproduceerd. De grootsteuitdaging in de ontwikkeling van deze jonge technologie is het opdrijven van de conversie-efficiëntie,het percentage zonnelichtenergie dat omgezet wordt in elektrische energie. Gecertificeerde orga-nische zonnecellen beschikken hooguit over een efficiëntie van 10% en moeten daarbij hun meerdereerkennen in de commercieel beschikbare anorganische zonnecellen met een efficiëntie van om en bijde 20%. In 2007 ging Bregt Verreet als doctoraatsstudent aan het Departement Elektrotechniek (ESAT)deze uitdaging aan en zijn resultaten zijn nu gebundeld in zijn doctoraatsproefschrift ‘Fysica engroei van vlakke en bulkheterojunctie zonnecellen gebaseerd op organische kleine moleculen’.

Organische kleine molecu

9

len voor zonne-energie

Moleculen voor donor- en acceptorlaag

Maar vooraleer Bregt Verreet de efficiëntie van de organischemoleculen kon testen, moest hij deze als een dun laagje opeen substraat afzetten. Ofwel kunnen organische moleculenvanuit een oplossing op een substraat geprint of gecoat worden,ofwel kan moleculaire straaldepositie toegepast worden. Het ismet deze laatste techniek dat Bregt Verreet gewerkt heeft.Hierbij vertrekt men van een organisch poeder dat onder vacuümopgewarmd wordt totdat het sublimeert of vervluchtigt. De gesublimeerde moleculen bewegen dan in een rechte lijntot ze neerslaan op een koud vlak. Deze techniek maakt hetmogelijk dunne films op een zeer gecontroleerde manier opeen substraat te laten groeien.

Voor zijn doctoraat bestudeerde Bregt Verreet twee organischemoleculen, één geschikt als donormateriaal (Chloroborium (III)subnaftalocyanine) en één als acceptormateriaal (gefluorideerdgefuseerd subftalocyanine dimeer). Hieruit bleek dat beidematerialen licht rond het (infra)rode deel van het spectrumabsorbeerden. Door de ze integreren in zonnecellen kan datdeel van het spectrum beter gebruikt worden met hogereconversie-efficiëntie tot gevolg.

Kristallijne bulk heterojuncties

Omdat de afzettingscondities van het organisch materiaal hetabsorptieprofiel sterk kunnen beïnvloeden, bestudeerde BregtVerreet ook de groei van chloro-aluminium ftalocyanine (ClAlPc)lagen op MoO3 substraten. Op kamertemperatuur groeien delagen amorf, maar wanneer het substraat opgewarmd wordt,verkrijgt men een vlakke kristallijne structuur. Daarna werdenbulk heterojunctie zonnecellen gemaakt door ClAlPc en fullereenC60 gelijktijdig op te dampen. De bedoeling van zo’n bulkheterojunctie is dat elk exciton nabij een donor/acceptor raakvlakgegenereerd wordt. Het verlies van orde en kristalliniteit in de donor-acceptor mix kan het transport van ladingen echterbemoeilijken. Om de ClAlPc:C60 mix toch kristallijn te groeien,hielp het om eerst een dunne, pure ClAlPc-patroneerlaag aante brengen. Het gebruik van bulk heterojuncties resulteerde inhogere stromen en efficiënties boven 4%.

Toekomst van organische zonnecellen

Heliatek - in 2006 opgericht als spin-off van de TU Dresdenen de University of Ulm - en Mitsubishi zijn belangrijke spelersin het domein van organische filmen voor zonnecellen. Onlangsis Heliatek erin geslaagd om een celefficiëntie van 10.7% tebehalen op 1.1 cm². Beide bedrijven streven ernaar om de eerstkomende jaren een conversie-efficiëntie van 15% te behalen. Bregt Verreet ziet geen fundamentele obstakelsdie in de weg staan om zonnecellen op basis van organischemoleculen te maken die even efficiënt zijn als deze van silicium.

Maar de ontwikkelingen in de silicium zonnecellen staan ookniet stil en het is momenteel nog de vraag of de organischezonnecellen de kans zullen krijgen om hun achterstand in tehalen. Organische zonnecellen zullen dus in eerste instantievooral hun potentieel moeten tonen in bepaalde niches waarflexibiliteit en/of lichtgewicht primeren.

Annelies Malfliet

Bregt Verreet studeerde in 2007 zowel aan de KU Leuvenals in Chalmers Tekniska Högskola (Zweden) af, in derichting Erasmus Mundus: Nanotechnologie. Hij behaaldezijn doctoraat onder toezicht van promotor Paul Heremansvan het Departement Elektrotechniek (ESAT). Het onder zoek werd verricht op imec, waar BregtVerreet momenteel verder werkt op het beheersen van de kristalgroei van organische films voor zonne-celtoepassingen.

10

Studies

Tot mijn 18e heb ik gestudeerd aan het Sint-Jan Berchmans -college in Antwerpen. Ik ben begonnen met Latijn-Grieks, daarnaben ik overgeschakeld naar Latijn-wetenschappen. Ik had geenconcreet idee wat ik verder wilde studeren op die leeftijd. Omdatburgerlijk ingenieur aanzien werd als de moeilijkste richting,heb ik dan maar beslist om dit te doen. Eerst heb ik wel eenvoorbereidend jaar gevolgd om mijn wiskunde bij te spijkeren. Tijdens mijn ingenieursstudies heb ik getwijfeld tussen bouw-kunde en computerwetenschappen. Omdat ik niet zo goedwas in technisch tekenen en wel gefascineerd was door computers, heb ik gekozen voor computerwetenschappen.Mijn thesis heb ik geschreven onder het promotorschap vanJohan Lewi: het uitwerken van een algoritme om te checkenof het ontwerp van geïntegreerde schakelingen voldeed aande vereisten van de temporele logica. Het omvatte grote stelselsvan vergelijkingen met binaire variabelen en de programmatiegebeurde in ADA.

Eerste job

In die tijd moesten we eerst nog onze dienstplicht vervullenvoor we echt begonnen te werken. Mijn legerdienst heb ik inTervuren doorgebracht en gecombineerd met de studie vanMaster in Artificial Intelligence. Aangezien ik daarna meteengestart ben met solliciteren heb ik voor die studierichting geeneindwerk gemaakt. In ‘95 zocht ik werk maar was er een dipin het aantal jobaanbiedingen en vooral in het domein van artificial intelligence. Uiteindelijk ben ik begonnen bij ProgressSoftware Corporation, een Amerikaans bedrijf met een kleinevestiging in België. Het bedrijf positioneerde zich naast Oraclein het domein van relationele database management systemen.Mijn eerste job was het bieden van technische ondersteuningaan klanten, vooral aan softwarehuizen die producten ontwikkeldenin die Progress-omgeving, maar ook voor grote instanties zoalsde NAVO. Daarna ben ik naar Rotterdam getrokken, van waaruitde centrale ondersteuning gebeurde. Daar heb ik de onder-steuning van alle Franstalige klanten opgestart. Eind ‘95 ben ik teruggekeerd naar Brussel, waar ik verantwoordelijkwerd voor trainingen. Ik heb dit één jaar gedaan en heb deverkoopcijfers voor training met een factor 3-4 vermenigvuldigd.

Volgende banen

In ‘96 ben ik overgestapt naar PSS, een partnerbedrijf vanProgress en de koploper in de Benelux op het vlak van consultingomtrent Progress. Daar ben ik gebleven tot eind ‘99. Ik deedconsulting ’pur sang’: bij diverse klanten gedurende een aantaldagen een heel concreet probleem oplossen. Later waren erook een aantal langlopende opdrachten, o.a. bij het Ministerievan Justitie in Den Haag in Nederland en bij Swiss Life, één vande eerste verzekeringsmaatschappijen die webbased werken.De bedoeling was dat levensverzekeringen bij de klanten opmaat konden worden uitgewerkt en ter plekke ondertekend.Omdat dit nog ruim voor het ‘cloudtijdperk’ was, gebeurdedat toen met een heel trage internetverbinding (14.4 kByte/sec),die geoptimaliseerd werd naargelang het surfverkeer met inbegripvan loadbalancing op de servers en met de nodige complexebeveiligingsarchitectuur. Dat was toch al een geavanceerdeoplossing voor die tijd.

Nieuwe inzichten!

Eind ‘99 ben ik tot het inzicht gekomen dat de softwarewerelden programmering niet mijn levensmissie waren. Ik was meergeboeid door consulting dan door het ontwikkelen van softwareen wilde even bezinnen over hoe het verder moest. Ik heb toende knoop doorgehakt en mijn ontslag ingediend. Samen metmijn vriendin hebben we toen beslist om een jaar op wereldreiste trekken om nieuwe culturen te ontdekken. We zijn uiteindelijkanderhalf jaar op stap geweest en op het einde van de reiszijn we getrouwd. De reis ging van België naar Los Angeles,Mexico, Midden-Amerika, via Venezuela naar de westkant van Zuid-Amerika (Colombia, Peru, Bolivia, Chili en Argentinië).Vanuit Argentinië zijn we naar Nieuw-Zeeland getrokken voortwee maanden. Het plan was om van daar naar Australië tetrekken, maar uiteindelijk wilden we ook de oosterse cultuurleren kennen en zijn we dus vertrokken naar Thailand, Laos,Vietnam, Cambodja, Maleisië om te eindigen in Singapore in2001. Daarna trokken wij naar Frankrijk. Wij zijn daar getrouwdin een klein dorpje in de buurt van Cahors, waar de ouders vanmijn echtgenote woonden. Bij de terugkeer in België volgde degrote ontnuchtering. We wilden allebei terug naar onze rootsomdat we het niet evident vonden om een leven op te bouwenin een cultuur die mijlenver staat van die roots. Ook financieel

Jurgen Wauman: Van ingenieur computerwetensc

Ingenieur in de (koo

In de achtertuin van Luzine, het restaurant van Jeroen Meus aan de vaart in Leuven, ligt sinds 2005het binnenvaartschip Vitalis, beter bekend onder de naam ‘La Coquerie’. Op dit schip vinden kook -evenementen plaats, in eerste instantie voor bedrijfsteambuildings, maar ook voor particulieren.Eigenaar van het schip is Jurgen Wauman, afgestudeerd in 1993 als burgerlijk ingenieur computer -wetenschappen, die het schip beheert en uitbaat samen met zijn echtgenote Inge Ooghe. Tv-chefJeroen De Pauw noemde deze kookboot ‘waarschijnlijk het beste kookatelier in Vlaanderen’. Op een zonnige dag einde maart hadden we een gesprek met Jurgen Wauman over zijn parcoursvan zijn middelbare studies tot op deze kookboot.

11

wilden we weer wat middelen opbouwen. Ikzelf had weer zin omte gaan werken in een grote onderneming. Toen ben ik aan deslag gegaan bij Proximus waar ik twee teams van 15 mensenleidde, die verantwoordelijk waren voor een deel van de IT-operaties. Mijn echtgenote Inge besloot echter om een nieuwavontuur aan te gaan, meer bepaald het oprichten van eenkookatelier. Zij zocht intussen een goede locatie. Uiteindelijk is ze in contact gekomen met een aantal mensen die op eenboot woonden en begon het idee te groeien om het kook -atelier op een boot in te richten.

De boot

In 2004 hebben we de boot gekocht en gedurende 14 maandenverbouwd. De eerste commerciële activiteiten zijn gestart inmei 2005, het jaar waarin ik ook mijn ontslag heb gegeven bijProximus om me 100% te kunnen bezighouden met de organisatievan het kookatelier samen met Inge. In totaal hebben we een100-150 schepen gezien. We hebben deze boot gekocht vaneen makelaar. Het schip is gebouwd in 1940 en is in de vaartgekomen na de Tweede Wereldoorlog. Er zijn twee verschillendeschippers geweest en het schip heeft voornamelijk granen enrijst vervoerd. Toen de laatste schipper overleed, ontstond eronenigheid tussen de kinderen en hebben die beslist om hetvia een scheepsmakelaar te verkopen. Maar toen we hetschip aankochten was er nog heel wat werk aan de winkel.Het schip werd volledig gestript met inbegrip van stalen enhouten vloeren, tot we op de echte bodem zaten. Het werdvolledig opgeknapt. Op het einde hebben we 10-12 dagenmet een Kärcher alles schoongespoten. Daarna gebeurde eeninvetting op hoge temperatuur en werd er een stalen bodemgebouwd die zweeft op de spanten. Daarboven kwamendiverse compartimenten en tot slot is er een betonnen vloergegoten. In totaal werd 80 ton beton gebruikt met een dubbeledensiteit ten opzichte van normaal constructiebeton. Dit wasgeen evidente klus. Je moet immers rekening houden met degewichtsverdeling in de boot want die is geen stabiel voorwerp,maar beweegt in het water volgens de plaatsen waar hetgewicht verandert.

De commerciële exploitatie

In mei 2005 zijn we begonnen met de commerciële exploitatie. Ik zorg ervoor dat de klanten vrij en vrolijk binnenstappen, terwijl Inge ervoor zorgt dat de klanten vrij en vrolijk buiten-stappen. Ik houd me bezig met de processen zoals klanten-werving, afspraken met leveranciers, planning en financiëleopvolging. Inge is voornamelijk de culinaire specialiste. 80 tot 90%van onze klanten situeert zich in het bedrijfssegment, van dinsdagtot en met vrijdag. Heel wat bedrijven komen hier voor een bedrijfs -feest of teambuildingevenement, waarbij je niet gewoon lui aantafel gaat zitten, maar zelf je potje kookt. Grote voordeel is dater veel meer interactie tussen de verschillende mensen is. Op zaterdag en ook op bepaalde dinsdagavonden bieden weformules aan voor particulieren, bijvoorbeeld rond een bepaaldthema (Asian Tapas, Thaise Geheimen, Chic Simple, JapanseParels, Trendy Scandinavië, enz.), maar het kan ook rond eensamenwerking met een gast-chefkok aan boord. Dergelijkekooklessen werden al gegeven door Catherine De Clerq,Kwinten De Paepe en Jeroen De Pauw.

Hobby’s en ‘bijberoep’

Naast mijn activiteiten voor La Coquerie ben ik ook nog actiefin de vastgoedsector. Mijn meest recente activiteit is een projectrond luxueuze businessflats in Antwerpen, met het doel die teverhuren op korte of middellange termijn, inclusief een volledigdienstenpakket. Voor hobby’s is er weinig tijd, maar toch probeerik af en toe de nodige afstand te lopen, met de motor te rijdenen gitaar te spelen. Natuurlijk is reizen ook nog steeds een hobbyvan ons beiden en van onze dochter van 9 jaar. Die reizenmoeten altijd wel een culinaire inslag hebben. De plannenvoor de toekomst zijn Griekenland en Thailand.

Laatste advies

Tot slot wil ik beklemtonen hoe ‘onplanbaar’ een carrière is. Ik heb mijn studierichting gekozen omdat die als de moeilijkstebekend stond en omdat je er alle richtingen mee uit kan. In hetbegin heb ik me vol passie in software en programmering gestort,maar uiteindelijk ben ik in een totaal ander milieu beland, dit dankzij mijn openheid voor andere culturen. En toch gebruikik de ervaringen in mijn studies nog dagelijks, maar dan eerderin het domein van optimialisatie en efficiëntie in de organisatievan ons ‘bedrijf’ en om verschillende dingen tegelijk te kunnenaanpakken. Plan dus je studies en carrière niet te hard op voorhand,maar sta open voor alle nieuwe uitdagingen die op je af komen!

Patrick Pype

happen tot boot-, kook- en vastgoedspecialist …

k)kunst

wat doet VILv voor jou – wat kun jij voor VILv doen

Van VTK naar VILv: van cantus naar forumavond

Na jaren van hard labeur is het zover: met een diploma op zak en een rugzak vol ingenieuze bagage ligt de (bedrijfs)wereld eindelijk aan je voeten! Tijdens je studentenjaren verzorgde VTK voor jou de connectie metmedestudenten, faculteit en universiteit. Deze taak wordt vanaf nu verzekerd door VILv – Alumni Ingenieurs KU Leuven: de officiële alumnivereniging van de faculteit. Van één ding blijf je zeker: je lidmaatschap blijft jeveel toegevoegde waarde bieden: hierbij een greep uit ons aanbod!

What’s in it for me?Als lid van de alumnivereniging word je opgenomen in het uitgebreide netwerk voor 14.000 Leuvense ingenieurs-alumni.Je ontvangt onder meer gratis GeniaaL, een blad uitgegevendoor de faculteit, VTK en VILv – Alumni Ingenieurs KU Leuven.Ook ontvang je de Campuskrant met alumnibijlage, waardoor je voeling houdt met het reilen en zeilen van onderwijs en onderzoek aan de KU Leuven.

Je kunt als lid ook gratis deelnemen aan heel wat activiteitenwaarin maatschappelijk relevante onderwerpen op de agendaworden gezet, door en/of voor ingenieurs. Van passiefhuis overelektrische wagen tot je digitale identiteit: tijdens onze VILv-forumavonden brengen we je in contact met de échte specialistenter zake. Op de receptie nadien worden naast de standpuntenook de glazen verder uitgediept.

Als lid krijg je tevens korting bij verschillende universitaire faciliteiten (bibliotheek, sportkaart, ...). Een oplijsting van alle alumnivoordelen vind je via http://alum.KU Leuven.be. Op diezelfde site kun je ook je persoonlijke gegevens controleren.Bezorg ons zeker ook je e-mailadres: zo ontvang je de maande-lijkse e-nieuwsbrief van de KU Leuven met nieuws op het vlakvan de wetenschappelijke, onderwijskundige, culturele en socialeactualiteit binnen de KU Leuven. Als geregistreerde alumnuskrijg je bovendien ook exclusief toegang tot onze LinkedIn groep ‘Alumni Ingenieurs KU Leuven’. Dit unieke en snelgroeiendnetwerk biedt je alle mogelijkheden om interessante contactente leggen met collega-alumni.

Tijdens de promotie kreeg je je alumnilidkaart. Hierop vind je je gegevens zoals die momenteel in ons adressenbestand zijnopgenomen. Mogen wij je vragen deze gegevens na te kijkenen waar nodig aan te passen? Bij vragen of problemen kun jeons contacteren op vilv@kuleuven.be. Het spreekt voor zich dathet alumni-adressenbestand wordt beheerd in overeenstemming met de wet op de privacy.

Na het eerste jaar gratis lidmaatschap kun je kiezen voor een rechtstreeks lidmaatschap van VILv - Alumni Ingenieurs KU Leuven voor 25€ of voor een dubbel lidmaatschap van de ingenieursvereniging KVIV en de alumnivereniging VILv -Alumni Ingenieurs KU Leuven (eerste jaar 44€ tot 110€ na 5 jaar). In dat laatste geval geldt je lidmaatschap van KVIV ook als aansluiting bij VILv – Alumni Ingenieurs KU Leuven.

Iris De Coster & Bart Van Buggenhout

What’s in you for us?Wil je je stempel drukken op onze (jouw) vereniging?

Wil je de samenwerking met Alumni Lovanienses, ie-net en collega-ingenieurs in het bedrijfsleven, studenten en FaculteitIngenieurswetenschappen, mee vorm geven en verder uitbouwen?

Wil je je inzetten voor de organisatie van een VILv-forumavond,een culturele uitstap, een sportieve namiddag, een wijnproef-avond …? Elk idee of project heeft zijn merites. VTK, een kringwaar we als student trots op waren, heeft een bestuur vanongeveer 50 enthousiaste ingenieurs in spe die zich door niets of niemand laten tegenhouden.

Het bestuur van VILv verwelkomt graag leden van onze verenigingdie zich actief willen inzetten voor hun collega’s, onze vereniging,onze faculteit, onze universiteit KU Leuven. In een globale contextis onze brand ‘Alumni Ingenieurs KU Leuven’ belangrijk voorieder van ons. Ook voor onze kinderen nietwaar?

Aarzel niet en neem contact op met Gert Sablon, voorzitterVILv, via gert.sablon@gmail.com

Johan Vanmarcke

12

13

Reünie 1957

Voor de ingenieurs die in 1957 afstudeerden zijn de studentenjarenal 55 jaar voorbij. Zo’n lustrum moesten we op de gepaste maniervieren en gezien onze leeftijd liefst zonder teveel verplaatsingen oftrappen. De keuze van de organisatoren viel op een geleid bezoekop woensdag 9 mei aan het provinciehuis van Vlaams-Brabant.Dat bood beslist heel wat troeven: het ligt in Leuven niet ver vanhet station, het aperitief (aangeboden door de VILv, waarvoor onzedank) werd geserveerd in de foyer van de raadzaal, het feestmaal(bereid door Salons Georges) werd genuttigd in een andere,ruime en versierde zaal en het bezoek met een inleidende filmmet uitleg over de provincie leerde ons ook de raadzaal kennen.Op de foto zie je onze bijna voltallige groep in de raadzaal.Bovendien werden we in de foyer verwelkomd door Lode De

Witte, de gouverneur van de provincie, die ons eraan herinnerde dat wijlen zijn vader Ivan de stichtende voorzitter was van deVILv. Er hadden zich 49 deelnemers ingeschreven, maar op de dag zelf vielen er toch nog twee weg om gezondheidsredenen,zodat we tenslotte met 47 aanwezigen waren. Zonder twijfel een succes. En tijdens het feestmaal zongen we allen samen:

Die studentenjaren zijn al lang voorbijVoorbij studentenweelde.Nu komt er weer een jaartje bijWij voelen ’t aan ons leden.Wij horen soms wat minder goedEn slikken pillen als het moet.O treurigheid op notenIk sta op stramme poten. Bis

Op het einde van die heuglijke dag werd al de afspraak gemaakt om elkaar volgend jaar zeker terug te zien. Sommigen stelden zelfsvoor om twee bijeenkomsten per jaar te organiseren. Maar dat was waarschijnlijk toe te schrijven aan de euforie van het ogenblik.

Jules Heirman

Die studentenjaren zijn al lang voorbij

Reünie 1965

Op donderdag 10 mei verzamelden een 50-tal ingenieurs en partners op de parkingSeafront voor een bezoek aan de firma FLUXYS nv (overslag en opslag LNG,Liquified Natural Gas of vloeibaar aardgas) in de voorhaven van Zeebrugge. Per bus werden we naar de terminal gereden waar we meteen geconfronteerdwerden met de uitzonderlijke zware veiligheidsmaatregelen. Na een gastvrij onthaalvolgde een presentatie in het auditorium en beseften we al vlug dat het gas datuit onze gasbranders komt niet alleen een kilometerslange weg heeft afgelegd,maar ook heel wat bewerkingen heeft ondergaan om ons fornuis brandend tehouden. De interesse was zo groot dat het programma een uur uitliep. Het geleide

bezoek nadien – in een gesloten autobus, voldoende veilig aangekleed én zonder mobieltjes – gaf ons een goed beeld van watmen op een opgespoten eiland van circa 32ha heeft gerealiseerd. Deskundige uitleg over de installaties, de immense opslag-tanks, en alles steeds voorzien van de meest geavanceerde veiligheidstechnieken, deed ons beseffen dat ‘gas’ wel meer is dandat vloeibaar goedje dat uit pijpleidingen of tanks van Nederland, Noorwegen of Qatar komt. Warm gestoomd in een hete busgingen we op weg naar een avondje ‘diner dansant’ in feestzaal ‘De Kleine Rietgans’ in Damme. En het was feest! Met opendeuren en onweer buiten kon de pret niet op. Lekker eten en swingen tot middernacht, en als afsluiter – bij een laatste drankje– nog een geanimeerde discussie over ‘de ingenieur van vandaag’, ‘de ingenieurs van ‘65 uit Leuven en hun verbondenheidmet de universiteit en de vereniging’, enzovoort … Het is weer zeer goed geweest, de vriendschapsbanden zijn aangehaald en we kijken al uit naar ons 50-jaar lustrum in 2015!

An Lanckman (echtgenote van Guido Declercq)

De ingenieurs van ’65 vieren hun tussentijds lustrum (47,5 jaar!)

14

Forumavond 17 april 2012 ‘Welke auto zal ik morgen kopen?’

We staan aan het begin van een revolutie in autoland. De schaars-heid van fossiele brandstoffen en de belasting die ze betekenenvoor ons milieu zijn dwingende drijfveren voor de transitie naaralternatieve aandrijftechnologieën. Waar staan we vandaag metdeze ontwikkelingen en watmogen we ervan verwachten?

Professor Eric Van den Bulck vanhet Departement Werktuig kundeopende de avond met eenuiteen zetting over de klassiekeronder de aandrijflijnen: de interne-verbrandingsmotor. Zowel diesel-als benzinemotoren zijn vandaagde maatstaf waarop de alternatievenworden afgemeten. Ze zijn uitermategoedkoop te produceren.Bovendien zijn de gebruikskosten zeer laag wegens devooralsnog goedkope brandstof. We maken ons momenteelveel zorgen over de stijgende prijzen aan de pomp, maar inverhouding tot de hoeveelheid energie die men uit een liter benzine ofdiesel kan halen, spreken we toch over minder dan 10 cent per kWh.

Eric Van den Bulck gaf een interessante vergelijking tussen deontwikkelingen die diesel- en benzinemotoren hebben doorlopen.De technologische evolutie van dieselmotoren is spectaculair. Dit is te danken aan de uitvinding van directe injectie, common-railtechnologie en supersnelle injectoren. De benzinemotor heeftmaar een marginale ontwikkeling achter de rug. De beperkendefactor is de ontsteking. In tegenstelling tot een dieselmotor heefteen benzinemotor altijd een ontsteking nodig. De op de ontstekingvolgende ontploffing van het mengsel in de cilinder is oncontroleer -baar. Daardoor haalt een benzinemotor niet het rendement (lees:verbruik, dus ook CO2-uitstoot), noch het koppel van een diesel -motor. De evolutie van de dieselmotor viel samen met het invoerenvan de Europese regelgeving rond CO2-emissies. De Belgischeregering koppelde daar een belastingstructuur aan die de diesel -motor heel sterk promootte. Het gevolg is dat we nu opgescheeptzitten met een vloot dieselwagens die wel goed presteren quaCO2-uitstoot, maar rampzalig zijn op het vlak van fijn stof enNOx. Deze bevoordeling van dieselwagens moet dringend stoppen.De wagens met een kleine benzinemotor zijn veel minder schadelijkvoor het milieu. Nog beter zijn de wagens die op CNG (compressednatural gas) rijden, gecomprimeerd aardgas dus. Zij hebben hethoog vermogen en de lage CO2-uitstoot van een dieselmotor,maar stoten amper fijn stof uit. Bovendien is de totale kost (aan-koop + gebruik) lager dan die van een dieselwagen wanneer jemeer dan 15.000 à 20000 km per jaar rijdt. ‘Waarop wacht onzeoverheid nog om wagens op CNG te promoten?’, zo beslootEric Van den Bulck.

Vervolgens kwam professor Johan Driesen een lans breken voorde elektrische wagen. Volgens hem is de elektrische aandrijvingde enige optie om de CO2-uitstoot voldoende te kunnen terug-dringen. De fuel cell technologie komt volgens Johan Driesenniet in aanmerking omdat de totale efficiëntie van energieomzettingin het geval van fuel cells veel te laag is. Men gebruikt er namelijkelektrische energie om H2 (waterstofgas) te produceren. Deze waterstof wordt vervolgens gebruikt om elektriciteit te produceren om een elektrische motor aan te drijven. De opslagvan elektriciteit in een batterij is een omzetting met een veel hogerrendement. Het is precies die batterij die de grootste uitdagingbetekent voor de elektrische wagens. Het zijn niet alleen deenergie-inhoud en de kost van de batterij die problematisch zijn.Ook de oplaadtijd is een heikel punt. Als je alles goed uit rekentvoor een standaard stopcontact, kom je op een oplaadsnelheid

van ongeveer 5 km/u. Met andere woorden: 1 uur opladen geeft je deenergie om 5 km ver te rijden. Maar net zoals voor de capaciteiten de kost van batterijen, verwacht Johan Driesen dat er voor hetprobleem van de oplaadtijd oplossingen zullen worden ontwikkeld.

Zeer krachtige snelladers bij voorbeeld, of inductief opladentijdens het rijden. Ook de ontwikkeling van een ‘smart grid’,een intelligent elektriciteitsnet, kan hiertoe bij dragen. Hierinkunnen elektrische wagens de rol spelen van een energie -

buffer die kan vollopen wanneer ereen overaanbod aan stroom op hetnet is, en die kan bijspringen wanneerer een grote vraag naar stroom is.

Professor Stef Proost van de FaculteitEconomie en Bedrijfs weten schappengooide het over een andere boeg. Hij startte met een opmerkelijke premisse. Hij gelooft namelijk niet in deeindigheid van fossiele brandstoffen.Daarenboven stelt hij dat elektrische

wagens (of zuinige wagens in het algemeen) nefast zijn voor onzemaatschappij. Hij beweert dat de CO2-reductie de staat ongeveer€ 1000 per ton kost, en dit voornamelijk door het verlies vanaccijnzen op diesel en benzine. We zouden ons moeten focussenop het verlagen van de CO2-uitstoot van de industrie. Dit kostmaar € 20 per ton, aldus Stef Proost. Bovendien verergert hetfileprobleem door het zuiniger maken van wagens omdat demensen een wagen die minder verbruikt minder gemakkelijk inhun garage zullen laten staan. Tenslotte is de beperking van deCO2-uitstoot enkel effectief als dit globaal gebeurt. De inspanningendie België doet, zijn een druppel op een hete plaat. Om dezelfdereden veegt Stef Proost het argument dat subsidies een technologievooruit kunnen helpen van tafel. België maakt immers amper 1%van de totale automarkt uit.

Als uitsmijter van de avond kwam ir. Luc Vinckx van General Motorsde visie van GM op de auto van de toekomst toelichten. Dat deedhij aan de hand van een leuke videoclip over de EN-V, hun conceptvan een radicaal anders stedelijk voertuig (beschikbaar op YouTube:zoek op ‘General Motors EN-V Technology Video’). Het is eenelektrisch wagentje dat twee personen kan vervoeren. Het kanvolledig autonoom rijden, het kan zichzelf parkeren, en het komtzelfs naar je toe als je het opbelt. Volgens GM gaan we dus eerstzeer kleine, speciaal ontworpen elektrische stadswagens oponze wegen zien verschijnen, vooraleer de doorsnee gezinswagengeëlektrificeerd wordt. Deze stadswagentjes hebben namelijkminder last van het beperkte rijbereik. Een ander prototype vanGM, de RAK-e, volgt diezelfde visie, maar doet dat in een ietsconventionelere vorm. Daarnaast is GM ook zeer actief op hetvlak van fuel cell technologie. Hierbij werd het voordeel van degrotere range aangehaald. Een belangrijke bottleneck voor fuelcell wagens is de infrastructuur om H2 te kunnen tanken.

Alternatieve aandrijvingen zijn vandaag een realiteit. Maar om tot een echte doorbraak te komen, moeten er nog een aantaldrempels overwonnen worden: voor elektrische wagens is hetvoornamelijk de batterij die nog sterk moet evolueren, voor fuelcells blijft de totale energie-efficiëntie een probleem. Beide tech-nologieën zullen bovendien belangrijke aanpassingen van deinfrastructuur vereisen. Op korte termijn is rijden op aardgaszeker aan te raden.

David MaesFoto’s Gert Sablon

15

VILv-coördinator: Eric Van den Bulck

In de hype rond groene energie worden we geconfronteerd met vele nieuwe technieken. Met deze forumavond willen we dieperingaan op de manier waarop industriële en particuliere woningen verwarmd zullen worden in de (nabije) toekomst. Geothermielijkt één van de veelbelovende oplossingen: aardwarmte is onuitputtelijk en permanent beschikbaar. We steken ook ons licht op bij onze oosterburen en horen welke technologische hoogstandjes zij aan het ontwikkelen zijn.

Sprekers:- dr. ir. Leen Peeters, zelfstanding consulent en deeltijds professor VUB- ing. Laurent Vercruysse, technisch directeur Viessmann België- Wim Smet, gedelegeerd bestuurder Smet Boring NV- professor Dirk Saelens, Afdeling Bouwfysica KU Leuven

Start: 19.30 u., broodjes vanaf 18.30 u.Locatie: Thermotechnisch Instituut

VILv-coördinator: Patrick Pype

Hoewel niet altijd onderkend door de maatschappij, valt de bijdrage van vele ingenieurs tot de vooruitgang in de geneeskundeniet te onderschatten. De gebundelde krachten van de ingenieursfaculteit, de Faculteit Geneeskunde, imec en UZ Leuven zorgenzelf voor heel wat mooie voorbeelden en toepassingen op dit vlak. Verschillende aspecten zullen op deze forumavond aan bodkomen, waaronder de miniaturisatie van elektronische schakelingen op basis van laagvermogenplatformen die resulteren inautonome implantaten die voor verschillende doeleinden ingezet kunnen worden. Daarnaast natuurlijk ook de geavanceerdebeeldverwerkingstechnieken die meer en meer artsen en chirurgen helpen bij diagnose, voorbereiding, planning en uitvoeringvan ingrepen. Zeker en vast de moeite waard om te komen luisteren en kijken.

Start: 19.30 u., broodjes vanaf 18.30 u. Locatie: Auditorium Arenbergkasteel

VILv-coördinator: Gert Sablon

Op 23 april plannen we het grote energiedebat voor Vlaanderen. We menen immers dat het debat de jongste jaren niet steedseven correct gevoerd werd. Recent werden zonnepanelen massaal gepromoot en gesubsidieerd. Ondertussen wil de overheidandere beleidskeuzes maken. Welke zijn de toekomstgerichte keuzen die zowel economisch, technologisch, ecologisch alsgeopolitiek duurzaam zijn?

Start: 19.30 u., broodjes vanaf 18.30 u. locatie: Thermotechnisch Instituut.

Forumavonden 2012-2013

13 november 2012: Hoe verwarm ik morgen mijn huis?

19 februari 2013: Engineering Your Health: utopie of realiteit?

23 april 2013: Het grote energiedebat - wie doet het licht weer aan?

Meer informatie: www.vilv.be/activiteiten/forumavonden

Activiteitenverslag 2011In het activiteitenverslag benadrukte Iris De Coster het belangvan het ‘online’ gebeuren binnen VILv. Tal van activiteiten steundenop werving via e-mailings. De LinkedIn-groep groeide aan van1200 tot 1659 leden vandaag. Bart Van Buggenhout controleertof de toetredende leden effectief afgestudeerde alumni zijn.Deze groei heeft ervoor gezorgd dat het aantal beschikbare e-mailadressen van VILv-leden sterk is toegenomen tot meerdan 50%. Op het verder verzamelen van mailadressen zal nogverder gewerkt worden, want oproepen voor activiteiten via briefis duur. Daarom worden nog enkel brieven gestuurd voor leden-werving en voor het oproepen van de alumni die een veelvoudvan 5 jaar zijn afgestudeerd (in 2011 waren dat de jaren eindigendop 1 of 6).

Wat betreft de ledenwerving zijn 2010 en 2011 moeilijke jarengeweest o.a. door de complexiteit van SAP CRM van de AlumniLovanienses (waarop eind 2009 het ledenbeheer werd overgezet).Er was tot begin 2012 nog een probleem met de correcte importvan de KVIV-leden. De methodiek is nogmaals verbeterd. Er zounu een duidelijk beeld moeten zijn van de leden aangebracht viaKVIV-inschrijvingen (nog steeds jaarlijks dalend) en de VILv-onlyleden (stabiel in aantal).

Wat betreft het partnership met de Alumni Lovanienses: de werk -wijzen voor samenwerking tussen VILv en de Associatie KU Leuvenis in volle voorbereiding. Vanaf het academiejaar 2013-2014worden de academische bachelor- en masteropleidingen van de hogescholen in de universiteiten geïntegreerd. De universiteitkrijgt hiermee een duidelijke schaalvergroting en ook voor deVILv zijn er synergieën. De Raad van Bestuur (RvB) werkt aaneen werkbare samenwerkingsstructuur (o.a. met logistiekesamenwerking) die met de andere associatieleden zal wordenuitgewerkt. De RvB ziet hierin mogelijke schaalvergroting voorde uitstraling en voor activiteiten zoals de forumavonden.

Deze forumavonden – de 14e reeks in 2011 – waren inhoudelijkzeer sterk en trokken dan ook heel wat volk. Er waren 82 aan-wezigen op 22 november 2011 (Met technologie naar de top(sport)),96 deelnemers op 28 februari 2012 (The technological silk road:threat or opportunity?, en 153 op 17 april 2012 (Welke auto zal ikmorgen kopen?). Deze forumavonden zijn duidelijk multidisciplinairen daarom zal er in de toekomst overwogen worden om anderemogelijk geïnteresseerde alumniverenigingen uit te nodigen. Dat zebreed maatschappelijk interessant zijn, bewijst het feit dat dePanorama-uitzending rond ‘Cyberwar’ (31 mei 2012) identiekhetzelfde panel had als de forumavond ‘digitale voetafdruk’ van november 2010. Deelnemers worden via e-mail bedankt.Ledenwerving via deze mail was te complex en dus wordt nuvoor en na de forumavond een slide getoond met informatieover VILv en hoe je lid kunt worden.

De 15e dag van de ingenieur op 2 oktober 2011 had succes.Het was dag volgens het klassieke concept van namiddag -activiteiten en een avonddiner in de Salons Georges. Belangrijkvoor de jonge ouders om de namiddagactiviteit mee te maken,waren de workshop door edutainers van Technopolis en desnelheidsrace ‘Automatische zwemmers’, beide voor kinderenvan 8 tot 16. Sprekers op de avond waren ir. Eric Van Zele,CEO Barco, en KU Leuven-rector Mark Waer. Voor de volgendeeditie op 6 oktober 2012 is enkel de avondactiviteit behouden.De alumni van de promotiejaren eindigend op 2 of 7 krijgen eenspeciale uitnodiging.

In de samenwerking met de faculteit is het tijdschrift GeniaaLals uithangbord van de vereniging zeer belangrijk. Ook de Prof. ir. R. Van Cauterenleerstoel, het jaarlijks Arenbergsymposium,wordt door de VILv nog steeds gesponsord. In 2011 vond de44ste editie plaats op 20 november met als onderwerp ‘Chipsoveral’. Er waren 150 deelnemers.

De samenwerking met VTK is zeer goed, getuige het feit datde huidige en toekomstige preses op de algemene vergaderingvan VILv aanwezig waren, ondanks de voor hen drukke periode.Gezien de problematiek met SAP CRM blijft de VILv-websitetrouwens gehost bij VTK waardoor het ook mogelijk is om onlinede inschrijvingen voor de activiteiten te beheren. VILv sponsorthet galabal. En voor de publiciteitswerving in GeniaaL en Ir.Reëelwordt samengewerkt: VTK stuurt een aanvraagdossier naar alhaar bedrijvenrelaties.

Binnen het kader van de samenwerking met KVIV is hetbelangrijkste nieuws dat de overkoepeling van KVIV en VIK in ie-neteen feit is. De relatie is positief geëvolueerd. Probleem is de verminderende ledenaantallen. Er wordt hierrond overlegd met de andere ingenieursalumniverenigingen.

Financieel verslag 2011Johan Vanmarcke gaf aan dat er dit jaar extra aandacht werdbesteed aan het aanpassen van de hele boekhouding aan dievan de vzw-wetgeving. VILv is – doordat ze geen personeeltewerkstelt – een kleine vzw en hoeft daarom geen dubbeleboekhouding te voeren. Dat doet ze toch, maar dit jaar werd determinologie aangepast aan de terminologie gebruikt in bedrijfs-boekhouding. Er werd ook een totale scheiding doorgevoerdtussen ‘werking’ en ‘financiële resultaten’.

Voor 2011 had de werking een batig saldo van 8.325,52 euro,beter dan gebudgetteerd (resultaat in evenwicht). Dit ondankslagere inkomsten van lidgelden (minder KVIV-leden, en VILv-onlyblijft hangen op 600) en een hogere besteding dan gebudget-teerd aan GeniaaL. Ook de financiële activiteiten hadden een

Jaarlijkse Algemene Vergadering 2

Op 1 juni 2012 vond in auditorium ‘De Molen’ in Heverlee de jaarlijkse statutaire algemene vergaderingvan VILv vzw plaats. Omdat secretaris-generaal Bart Van Buggenhout verontschuldigd was door ziekte,werd door uittredend voorzitter Iris De Coster het activiteitenverslag 2011 gepresenteerd. Het financieelverslag werd naar jaarlijkse gewoonte gegeven door Johan Vanmarcke, penningmeester. De vergaderingkeurde de jaarrekeningen goed en verleende decharge aan de Raad van Bestuur. Een nieuw bestuur werdgeïnstalleerd en de nieuwe voorzitter Gert Sablon dankte uittredend voorzitter Iris De Coster voor haarvier jaren inzet voor VILv.

16

positief resultaat, zijnde 13.686,92 euro of 2,33% rendement. In het huidig financieel klimaat kan men zeggen ‘goed geboerd’.Op de portefeuille werden dit jaar geen uitgaven gedaan. Beideresultaten worden overgedragen naar de reserves.

Het activiteitenverslag en de jaarrekeningen werden unaniemdoor de jaarvergadering goedgekeurd en er wordt dechargeverleend aan de Raad van Bestuur 2011. Voor 2012 werd eenbudget in evenwicht gepresenteerd. Er is ruimte voor nieuwe initiatieven. Er zal extra aandacht gaan naar de alumninetwerking.Daarom ook heeft de RvB al beslist dat vanaf 2012 de jaarreünieseen hoger bedrag dan de huidige 5 euro per deelnemer subsidiekunnen krijgen. Men werkt in dit verband aan een subsidieregelingper aanwezige VILv-leden. Initiatiefnemers zullen in de toekomstop voorhand weten wat het mogelijke budget is naargelang hetaantal leden van hun jaar. Andere activiteiten zullen op project-basis door de RvB besproken worden.

Afscheid nemende en nieuwe leden van de Raad van Bestuur

Tot slot worden de wijzigingen in de Raad van Bestuur voor2012 voorgesteld. Voorzitter Iris De Coster is op het einde vanhaar mandaat (maximaal vier jaar) en wordt opgevolgd door

Gert Sablon. Hij dankte haar voor haarinzet in een toch moeilijke en drukkeperiode (met o.a. het ie-net verhaal). Eric Van den Bulck blijft ondervoorzitter,Bart Van Buggenhout secretaris-generaalen Johan Vanmarcke penningmeester.

Elke Piessens en David Maes hebbenhun vier jaar mandaat achter de rug.David Maes blijft actief: hij zal de verslagenvan de forumavonden blijven schrijven.De voorzitter dankt alle betrokkenenvoor hun inzet in de Raad van Bestuuren voor de steun die ze nog aan de

vereniging zullen verlenen. Patrick Pype en Marijn Spillebeenkomen de Raad van Bestuur versterken. De kandidaturen wordengoedgekeurd en deze nieuwe leden nemen vanaf nu hun mandaatop in de Raad van Bestuur. Alle leden van de Raad van Bestuurstaan ook op de VILv-website. Zij begroeten u graag op eenvolgende activiteit.

Fons Calders

012 VILv vzw

Balans VILv vzw per 31 december 2011

ACTIVA 2010 2011 PASSIVA 2010 2011

VASTE ACTIVA EIGEN VERMOGENI. Oprichtingskosten 0€ 0€ I. KapitaalII. Immateriële vaste activa 0€ 0€ Fonds Cousin 71.741€ 71.741€III. Materiële vaste activa 0€ 0€ Fonds Van Bree 156.144€ 156.144€IV. Financiële vaste activa 0€ 0€ Fonds Vierendeel Dumont 14.872€ 14.872€

Mertens de Wilmars 4.023€ 4.023€VLOTTENDE ACTIVA Fonds Blondel 26.182€ 26.182€V. Vorderingen > 1 jaar 0€ 0€ Fonds Jadot 197.626€ 197.626€VI. Voorraden 0€ 0€ Fonds Jadot Van BreeVII. Vorderingen < 1 jaar 0€ 0€ Solidariteits-fonds 33.854€ 33.854€VIII.Geldbeleggingen II. Uitgiftepremies 0€ 0€

Pooled Fund KU Leuven (VILv = K 286) 154.000€ 148.913€ III. Herwaarderingsmeerwaarden 0€ 0€BNP Paribas Fortis effectenrekening IV. Reserves 143.427€ 143.427€230-0041783-93 30.874€ 282.551€ V. Overgedragen winst (verlies) 22.012€BNP Paribas Fortis spaarrekening plus VI. Kapitaalsubsidies 0€ 0€230-7382371-12 438.606€ 215.997€ VII. Voorzieningen en uitgestelde belastingen 0€ 0€BNP Paribas Fortis Spaarrekening 035-2397166-46 93€ 94€ SCHULDENObligatie nr. 288 van Vzw Actief, VIII.Schulden > 1 jaar 0€ 0€Mecenaat Pro KU Leuven 15.493€ 15.493€ IX. Schulden < 1 jaar 0€ 0€

IX. Liquide middelen X. Overlopende rekeningen 15.212€ 18.943€Zichtrekeningen BNPPF, KBC, ING 9.557€ 1.283€

X. Overlopende rekeningen 14.454€ 14.491€

TOTAAL VAN DE ACTIVA 663.078€ 688.821€ TOTAAL VAN DE PASSIVA 663.078€ 688.821€

kosten opbrengsten Saldo Begroting

TOTAAL WERKING 53.162,54€ 61.488,06€ 8.325,52€ 125,00€

FINANCIELE ACTIVITEITEN 1.200,87€ 14.887,79€ 13.686,92€ -125,00€

TOTAAL UITGAVEN / ONTVANGSTEN 54.363,41€ 76.375,85€ 22.012,44€ 0,00€

21. Resultaatsverwerking21.1 Over te dragen winst (resultaat boni) 22.012,44€21.2 Over te dragen verlies (resultaat mali)

ALGEMEEN TOTAAL 76.375,85€ 76.375,85€ 0,00€

17

Van Lux naar Delta: preses gaat, preses komt

18

Nu het einde van mijn presesjaar

in zicht is, is het tijd voor een korte

terugblik op de (zo snel) afgelopen

twaalf maanden. Vol goede moed

en frisse ideeën stonden we als ploeg

Lux in juni vorig jaar klaar om twee

semesters lang het beste van onszelf

te geven. Na twee maanden grondige

voorbereiding in de vakantie kon het

nieuwe academiejaar van start gaan.

LUX: luxe door prestigieuze projecten

en heldere, vernieuwende ideeën

Meteen werd ook duidelijk hoe het jaar als preses eruit zou zien: vanaf dag één stond mijn agenda boordevol: interne VTK-zaken,

externe vertegenwoordiging, onderwijs vergaderingen, overleg met de faculteit, VTK-activiteiten, voorbereidingsvergaderingen

voor activiteiten met andere kringen (een belangrijk standpunt van onze ploeg, dat we met verve hebben verwezenlijkt), …

De tijd tussendoor werd meestal opgevuld met het beantwoorden van de onophoudelijke stroom e-mails in mijn inbox en

het verder helpen van mensen die aan de deur van mijn kot op blok 6 kwamen kloppen.

Dit alles maakte het jaar echter ongelooflijk interessant. De mogelijkheden en ontmoetingen die deze dingen met zich

meebrachten waren legio. Nog nooit heb ik in een jaar tijd zoveel nieuwe mensen leren kennen, ben ik op zoveel unieke

plaatsen geweest en heb ik zoveel unieke momenten meegemaakt. Het heeft me ook als mens veranderd. Mijn zelfvertrouwen

is gegroeid, mijn mond is wat groter geworden en mijn relativerende en verzoenende vermogens zijn significant gestegen.

Bovendien heb ik enorm veel bijgeleerd over leiderschap, de juridische en financiële kanten van het runnen van een KMO

(wat VTK met zijn 58 presidiumleden eigenlijk wel is) en soft skills allerhande, zoals vergaderen en het voorzitten van

vergaderingen, onder handelen en presenteren.

Aan mijn opvolger Rien zou ik dan ook willen meegeven dat hij al deze unieke kansen moet grijpen. Dit jaar kan misschien

wel één van de mooiste uit je leven worden, zolang je er maar ten volle voor gaat. Wees dank baar tegenover je presidium -

leden die zich voor jou uit de naad werken, wees trots op VTK, de mooiste kring aan onze Alma Mater, en toon dit aan

heel Leuven en omstreken. En zoals Vincent, mijn voorganger, me ook al verteld heeft: geniet er vooral van.

Dát is het allerbelangrijkste.

Na een onvergetelijk Lux-jaar kunnen we met een gerust hart de scepter doorgeven aan onze opvolgers van ploeg Delta.

Ik wens hen dan ook graag veel succes en een minstens even fantastische ervaring toe. Ut vivat, crescat, floreatque VTK!

Peter-Jan Lauwers, preses 2011-2012

Peter-Jan Lauwers en Rien Hoeyberghs

19

Moe. Uitgeput. Afgepeigerd. Maar tocho zo voldaan … De kiesweek was weereen groot succes en ik ben dan ookheel erg trots om te mogen zeggendat ploeg Delta volgend jaar het VTK- presidium zal vormen! Deze toffe bendeis in elk geval supergemotiveerd omaan het prachtige werk van Lux eeneven mooi vervolg te breien.

Delta. Let’s make a difference!Maar natuurlijk geen presidium zonder nieuwe en creatieve ideeën. We weten immers allemaal dat burgies en archies –

terecht overigens – veeleisende studenten zijn. Delta is zich hiervan bewust en wil deze uitdaging dan ook met het hoofd

omhoog en de borst vooruit aangaan. En dat de uitdagingen groot zijn, dat is maar een understatement.

Op onderwijsvlak staan er immers grote veranderingen te gebeuren. Een nieuwe decaan, een rectorverkiezing, de integratie

van de industrieel ingenieurs aan de KU Leuven, … . Het moge duidelijk zijn dat het meer dan ooit belangrijk is om het

waardevolle diploma van de burgerlijk ingenieur(-architect) ten volle te beschermen en Delta zal daar zeker onophoudelijk

voor pleiten.

VTK zal zeker opvallend aanwezig zijn in Leuven en Heverlee. We gaan resoluut voor grote activiteiten die qua aanzien

zeker hét gespreksonderwerp zullen zijn en waarvoor we de nodige samenwerkingsakkoorden met andere kringen en

partners zullen aangaan. Bijvoorbeeld met de Student Welcome Snow Edition,

die we nog grootser aanpakken samen met de verscheidene partners. Een stokpaardje van Delta zullen de innovaties op IT-gebied zijn. Een totaal nieuwe website, aangevuld met een moderne

applicatie voor bedrijven en een vernieuwd cursusdienstsysteem moeten ervoor zorgen dat studenten op een vlottere en

interactievere manier in contact komen met VTK en zijn diensten.Het zit er bij ons misschien nog niet zo ingebakken als bij onze collega’s van Economie, maar ook burgies en archies zijn

almaar vroeger geïnteresseerd in hun verdere carrière. Daarom stelt Delta de personal development workshops en andere

bedrijfsgerelateerde activiteiten open voor derde bachelors en eerste masters. Natuurlijk zonder de focus op de laatstejaars

uit het oog te verliezen en hen zo goed mogelijk aan een interessante job te helpen.Op langere termijn zal Delta nauwgezet het reilen en zeilen omtrent zijn thuisbasis het Theokot opvolgen en wordt er blijvend

uitgekeken naar interessante projecten waarin VTK kan instappen. De opstart van een intern kwaliteitszorgbeleid staat ook

hoog op de agenda. Een ingenieurskring kan het immers niet laten om te streven naar optimalisatie. Het moge duidelijk zijn dat het een interessant en leerrijk jaar zal worden en ik kijk er in ieder geval reikhalzend naar uit.

Hetzelfde geldt uiteraard voor vicepreses Marvin Claes, secretaris Heleen Van Den Noortgate en beheerders Bram Gotink

en Nils Charels. Let’s make a difference!

Rien Hoeyberghs, preses 2012-2013

Terugblik van een laatstejaarsstudente

September 2007: met volle moed vertrok ik uitBrussel naar Leuven in de hoop om ingenieur-architect te worden. Het ont moetingsweekend ofschachtenweekend betekende het begin van mijncurriculum aan de Alma Mater. De eerste gesprekkenmet de proffen maar ook de eerste feestjes en de‘how to cantussen’ waren onvergetelijk. De eersteweken ging ik braafjes naar al mijn lessen en oefen -zittingen en probeerde dit te combineren met mijntoch opkomend nachtleven. Die eerste weken vlogenvoorbij en zo ook de eerste ‘nachtjes-door’ om mijnontwerpen af te krijgen. Ook mijn eerste medewerkingaan het VTK-standje voor de 24-urenloop is onvergetelijk.Met zweet en tranen heb ik eraan geholpen. Bloed waser gelukkig niet bij. Schilderen, schroeven draaien, boren.En dan zeggen ze dat de universiteiten te theoretisch zijn?We hebben niet gewonnen maar met een hoop nieuwevrienden ging mijn studentenleven voort. Toen de examensnaderden ging het stressgehalte de hoogte in. Ik was welnaar de lessen geweest, maar de lessen bijhouden dat waseen andere zaak. Na 3 weken intensieve blok was ik er tochin geslaagd om voor al mijn examens geslaagd te zijn, zogelukkig was ik. Feesten en studeren, het was dan tochcombineerbaar. Op een dag in het tweede semester ging ik op bezoek bij mijn oma, en ze zei met een brede lach:Valerie, ik heb je op de televisie in een rood kleedje zien dansenop een tafel! Ik stond blijkbaar vlakbij de televisie camera diede beiaardcantus filmde ... Tot vandaag vraagt mijn familiemij nog hoe het in Leuven is en of ik nog veel op tafelsgedanst heb de jongste weken!

Een succesvolle examensessie later en ik zat in mijn tweedejaar. Een flink deel van mijn studievrienden waren verdwenennaar een ander studierichting. Niet leuk. Het was ook tijd omvan kot te veranderen, dichter bij het centrum van Leuvennatuurlijk! De lessen gingen vlotjes, de ontwerpjes waren mooi.Het tweede jaar was een rustig jaar.

Dat kun je natuurlijk niet meer zeggen van het derde jaar.Toen probeerde ik mijn taak als jaarverantwoordelijke te combineren met mijn rol als verantwoordelijke promo van het opkomend presidium IMPULS. Banners, affiches, promo-boekjes, textiel en zoveel meer moesten op tijd klaar zijn vooralle pré-activiteiten maar vooral voor de allermooiste kiesweekvan het jaar (in vergelijking met die van andere kringen),althans voor mij! Na dit drukke jaar werden we verkozen enmocht ik kiezen welk plaatsje ik wou innemen in het presidiumvan het jaar erna. Na even denken was het duidelijk: ik zoubedrijven relaties doen! De examens gingen bijzonder vlotjes,hoewel ik héél hard vreesde dat ik hier mijn eerste tweede zitzou halen.

Het derde jaar druk? Dat was niks ten opzichte van het vierde! Als VTK-bedrijvenrelaties moesten we bedrijven bellen,golfinitiaties organi seren, workshops en lezingen laten plaats-vinden, een cv-boek maken en natuurlijk het belangrijkstevan al: de jobfair op 8 maart, die datum zal ik nooit vergeten.

Een heel jaarwordt daar naartoe gewerkt. Bovendien was ik

verantwoordelijke locatie voor de opkomende kiesploeg LUX.Ik moest natuurlijk aan alle ouwzakken, zo noemen wij deafgestudeerden, tonen dat onze kiesweek de beste was!

Dankzij een zot goed team hebben we ons meer dan bewezen!Het was een prachtige week en het weer heeft er ook veel aangeholpen. Plots werd ik ziek, drie weken thuis, een ontstekingwegens oververmoeid heid zei de dokter. Mijn overdrukkeagenda had dan toch zijn gevolgen gehad! Voor het eerstmoest ik 2 examens laten vallen en had ik de eerste tweedezit uit mijn studentencarrière aan mijn been. Ik moest aan mijnmamaatje beloven dat ik het volgend jaar wat rustiger zoudoen. Ik zal het tenminste geprobeerd hebben ...

Mijn laatste jaar, mijn thesisjaar. Dag in dag uit was ik bezigmet mijn ‘abdijtje’, beter bekend als de Abdij van ’t Park in Heverlee. Tussendoor was ik ook secretaris van VTK, verantwoordelijk voor de verslagen, de paperassen en dealumni van VTK. Naast al dat werk was er natuurlijk ook nog wat tijd om een beetje te genieten van dit laatste jaar alsechte student. Daarbij waren de openingsdans op ons galabal(op een boot!), de Paul Severs cantus (met Paul Severs!) ennatuurlijk ons prachtig laatstejaarsreis naar Panama en CostaRica zeker de hoogtepunten.

Mijn studentenleven was druk, zelfs overvol bij momenten,maar ik ga het toch héél hard missen of toch niet direct?Volgend jaar zou ik immers nog een jaartje willen bijstuderen.Ik heb een master in de monumentenzorg aan de KU Leuvenvoor ogen. Dit is immers het domein waarin ik in wil groeien.Dit werd duidelijk tijdens het maken van mijn masterproef. Of ik aan de master-na-master kan beginnen weet ik nogniet, er is immers een selectieprocedure. Aangezien het eenhéél zware opleiding is denk ik dat ik mij vooral daarop zalmoeten focussen, maar dat zal, denk ik, een mooie overgangworden tussen mijn studentenleven en mijn toekomstig werk.

Valerie Vermandel

20

21

Laatstejaarsreis Panama & Costa Rica

Witte kousen, sandalen en een korte broek. Een zorgvuldigevoorbereiding, een uitgebreide checklist en twee Trotters. Alles is in gereedheid gebracht om die welverdiende thesisonder -breking met open armen te ontvangen. Meer dan 130 laatste-jaars, proffen en assistenten staan op 4 februari klaar in Zaventemom Centraal-Amerika even van dichterbij te bekijken. De ene alwat vlotter dan de andere, komen we met enkele omzwervingenaan in Panama City. De warmte is aanvankelijk moorddadigmaar na een korte rit in de bus konden we ons al snel verfrissenin het zwembad van het hotel.

Jan De Nul heeft in Panama City de eerste drie dagen eenpersoonlijk comité voorzien om ons een voorsmaakje te gevenvan een job bij een bedrijf met wereldfaam. We krijgen eenuitgebreide rondleiding langsheen de majestueuze werven van het Panamakanaal.

Niemand kwam als bezoeker ooit zo dicht bij één van de huzaren -stukjes van deze eeuw. Een kleine trots maakt zich toch vanons meester, een Belgisch bedrijf dat hier voor de ogen vanheel de wereld de twee grote wereldzeeën verbindt! Startendaan de kant van de Stille Oceaan bezoeken we de ‘Third Setof Locks’ die ter hoogte van de huidige Miroflores locks zullenkomen. Een mens voelt zich al gauw erg klein naast de reusachtigeuitsparingen waar de schuifdeuren in zullen komen. Op eenviewpoint aangekomen hebben we een schitterend zicht opde oude sluizen en het bouwen van de nieuwe. Op 50 meterafstand komen gigantische oceaanstomers voorbij, langzaamvoortgetrokken door twee treinstellen op rails. De immer goed -lachse Yvan Verbakel zorgde voor de correcte informatie bijelke stap in het proces. Interessant weetje: door de hogetemperaturen wordt ijs toegevoegd aan het beton zodat hetwater niet te veel verdampt voor het beton hard kan worden.

Op de tweede dag racen we ’s morgens vroeg met de PanamaRailway Company naar de andere kant van het land. Het authen-tieke interieur van de trein zorgt voor een speciale sfeer, hetpanoramisch uitzicht op de omgeving doet ons nader kennismaken met de woeste jungle, het Gatunmeer en de immeraanwezige fauna. Aangekomen in Colon kijken we uit over deAtlantische Oceaan, terwijl beneden ons de werf krioelt van debedrijvigheid. De vele mensen en machines lijken niet groterdan een mierenhoop. Wanneer we echter afdalen blijkt eenwiel van die ‘speelgoedautootjes’ groter te zijn dan de bus.

In de namiddag heeft Jan De Nul nog iets speciaals voor onsin petto, namelijk een bezoek en rondleiding op een baggerboot.Van machinekamers met pompen tot boorkoppen en commando -centrales, voor elke ingenieur wat wils!

De laatste dag bezoeken we nog enkele toeristische trekpleisterszoals het pittoreske Panama Viejo met zijn kleine straatjes,marktjes en winkeltjes en het museum aan de Miraflores Locks.Waarna we ons opmaken voor het volgende deel van de reis.

We zouden natuurlijk geen studenten zijn als tussendoor nietheel wat gefeest wordt. Elke avond worden we gastronomischverwend door Jan De Nul, waarbij vooral het Libanees voedsel(mijn eerste keer) een culinaire verrukking bleek te zijn. Na eeneerder rustige zwembadparty de eerste avond, kijken we volspanning uit naar de speciale avondactiviteit die was aange-kondigd door de mensen van Jan De Nul. Blikken van ongeloofen schreeuwen van enthousiasme zijn alom te horen wanneerplotseling een 3-tal Amerikaanse schoolbussen de parkingvan het restaurant komenopgereden. Niet zomaar bussen, in elke bus zijn namelijkde zetels verwijderd. In deplaats is er feestverlichting,boxen en een heuse bar.Helaas, helaas, er is geenbier aan boord! Maar welrum-cola à volonté tijdens de 2 uur durende rit over de befaamde AmadorCauseway en door de uitgaansbuurten vanPanama, kortom een geweldige verrassing. Nog niet ‘in the mood’ omte gaan slapen besluiten we bijaankomst aan het hotel het feest verder te zetten. We stoppentaxi na taxi en met behulp van enkele woorden Engels gevolgddoor de typische Spaanse ‘oh’ en het gebrekkige film-Spaanskrijgen we op een half uurtje tijd een 60-tal studenten naar defeestlocatie. ‘Ola senhor, hotel Le Méridien? Combieni dollares?No, no possibile? Ah bene’, instappen en wegwezen! De karaokein Bar Ashe werd al snel omgetoverd in een feestje om u tegente zeggen. Na een geweldige avond raakt iedereen zonderkleerscheuren veilig in zijn bed.

De derde dag wordt afgesloten met een heerlijk buffet in eenresort waarna het tijd is om in te pakken en weg te wezen uit Panama. Bedankt Jan De Nul, met name Julie de Nul en Kathleen Sterckx voor drie geweldige en unieke dagen!Van een overdonderende start naar de zwoele natuur in El Valle.Na een stevige rit door de Panamese bergen sluiten we dedag af met een stevige nachtwandeling bergop, de gids hoortveel dieren maar behalve een arme pad die te traag was omweg te komen, verkiezen de meeste dieren uit de buurt te blijven

van 80 lawaaierige studenten. Tal vanactiviteiten moeten de laatstethesisfrustraties uit ons lichaampersen: een bergmeer om af te koelen, een modderbad,even zwieren op de canopy, een gouden kikker aanschouwenof een zoektocht naar precolum -biaanse rotstekeningen in eenbeschermd regenwoud.

22

De meesten meteen potje lokalemodder in de rugzakals souvenir voor demama of vriendin, sluiten we ons verblijf in El Valle af met eenquiz. Professoren, assistenten en studenten geven het bestevan zichzelf om er een heerlijke, competitieve maar sportieveavond van te maken. Menig pintje liet ook het leven en nietalleen bij de studenten! El Valle is, zoals de naam doet vermoeden, een uitgestrekt dorp in een vallei en een beetjeop zichzelf aan gewezen. Hier komen we voor de eerste keerin contact met de Panamese lokale cuisine. Rijst met kip opwel heel veel verschillende manieren! Nooit zonder stuk banaan!

Na deze ontspannende twee dagen splitst de groep zich, ik trek met groep 1 mee naar Boquete terwijl groep 2 naarBocas del Toro gaat. Boquete blijkt iets levendiger en uitge-breider dan El Valle. Heerlijke genieten op een terras naast het water met een heerlijk briesje, een fris pintje en een grote

doos ijs. Een lekker avondbuffetwacht ons op en geeft ons nogmeer inzicht in de Panamesekeuken; vanzelfsprekend warenrijst, kip en banaan ook weer vande partij. Na een welverdiendenachtrust gaat iedereen de volgende dag min of meer zijn eigen weg. Er is een korte, middellange en heel erge langewandeling langsheen de koffie-plantages voorzien voor degoedgeschoenden, voor dedurvers is er de mogelijkheidom te gaan raften op deChiriqui-rivier. Het geluk lachtonze bootcrew toe: ondanks

het initiële tekort aan peddels weten we wel de beste gids uit te kiezen. Waar menig studentenarm geraspt en geschaafdwordt tijdens een passage door de takken, hebben wij het gelukoveral uitstekend doorheen geloodst te worden. Eén bootslaagt er zelfs in om te kantelen in een stroomversnelling,maar meer dan een degustatie van de lokale watervariëteitenkwam er niet aan te pas. Zo rood als een kreeft (zonnebrand-crème waterproof zegt u?), maar wel enorm zelfvoldaan entrots komen we in de late namiddag terug aan in Boquete. Net te laat om nog een apenverzorgings tehuis te bezoekenbesluiten we dan maar de wandelaars op te wachten. Versleten,uitgeput maar met een ongelooflijke smile op hun gezichtkomen de wandelaars enkele uren later aan. Ontzet stamelenze ‘prachtig’, ‘ongelooflijk’, ‘om-nooit-te-vergeten’ om daarnalanguit achterover te vallen voor een uurtje rust. ’s Avondsdineren we met een grote groep in de lokale cocktailbar waarmijn tafelgenoot de lijdensweg van een pizza met Jalapeno -pepers ondergaat.

Erg vroeg opstaan, ongeveer het begin van elke dag tot nu toe,om zo snel mogelijk te kunnen vertrekken naar Bocas del Toro.Na een panne onderweg, waarbij onze theoretische geesteneen les krijgen in het vervangen van een buswiel zonder krik,komen we aan in een ietwat gammel gebouw aan het water.

Alle bagage de speedboat in en vervolgens metvolle snelheid richting Isla Colon, het hoofdeiland van Bocasdel Toro. Heerlijk die zoute geur, het opspattende water en de wind in je gezicht. Aangekomen op het eiland worden wemeteen verrast door de typische Caraïbische sfeer: we wordenbegroet door een gelukkige local die luidkeels Bob Marley’s‘Buffalo Soldier’ komt zingen met ons. Klein detail: in zijnachter zak zit een fles rum, of wat daar nog van over is althans.

Bij een verloren gelopen Amerikaan gaan we op zoek naar departyspot van het eiland. Na enkele omzwervingen langs eenpartyboat en een bar met een zwembad, nemen we voor eeneuro per persoon de watertaxi naar Bar Aqua. Dit blijkt een barte zijn in het midden van het water, met een schommel entrampoline. Studenten te oud daarvoor? Ik dacht het niet!

Na een heerlijke vismaaltijd spreken we met de hele groep af om af te zakken naar Bar Hundida waar free shots en het‘zwembad’ (een gat in het terras op palen boven de oceaan)het feestje echt doen losbarsten. Zelfs de tentakels van eenkwaadwillige kwal kunnen geen afbreuk doen aan het feest.Rond half twaalf trekken we gezamenlijk naar Bar Aqua omdaar met heel wat toeristen het feest verder te zetten.Wanneer de hemelsluizen vervolgens opengaan wordt iedereenwaanzinnig van feestvreugde en wordt er in de gietende regeneen feestje gebouwd waar elke zichzelf respecterende Mojito-reclame jaloers op zou zijn. Aangevoerd door de wilde dans-ritmes van de locals gaan burgie en archie totaal uit de bol.Witte stranden, blauwe zee en palmbomen? Na een korte nachtis het dan eindelijk zover, met de boot naar Isla Bastimentosom daar dat langverwachte schouwspel aan te treffen waar ze je bij Neckermann en Thomas Cook mee doen watertanden.Na een heerlijke dag snorkelen en luieren neemt ieder voorzich op een rustige manier afscheid van dit prachtig stukjePanama dat we gauw weer zullen moeten verlaten.

’s Anderendaags moeten we na een strenge paspoortcontrolete voet over een gammele treinbrug naar Costa Ricaanse bodem.Een uiterst originele ervaring! Een sticker en wat stempels inons paspoort, en een immigratieformulier later staan we aande over kant, waar een reeks nieuwe busjes ons al staat op te wachten. De eerste kilometers over de grens krijgen we tezien waar Chiquita zijn bananen vandaan haalt, uitgestrektevelden alom. Een tweetal uurtjes later komen we aan bij watvoor veel studenten het meest excentrieke hotel ooit zal zijn,RockingJ’s. Slapen in een hang-mat, op het strand, in tenten of inde stallen zijn een gewone zaak vergeleken met het verblijf van uitbater Jay.

23

COLOFON

‘GeniaaL’ is een tijdschrift vande Faculteit Ingenieurs weten -schappen en VILv - AlumniIngenieurs KU Leuven, met bijdragen van medewerkers van de faculteit, alumni en studenten.

‘GeniaaL’ verschijnt viermaal per jaar: in januari, april, juli en oktober.

verantwoordelijke uitgever: Ludo Froyen

redactie: Tom Aertgeerts, Fons Calders,Annemie Caproens, Jelle De Borger,Caro De Brouwer, Iris De Coster,Maarten Demarsin, Ludo Froyen,David Maes, Annelies Malfliet,Liliane Pintelon, Patrick Pype,Valerie Vermandel, Yves Willems

redactieadres:GeniaaLFaculteitIngenieurswetenschappenJelle De BorgerKasteelpark Arenberg 1 bus 22003001 HEVERLEEtel. + 32 16 32 16 89fax + 32 16 32 19 82geniaal@eng.kuleuven.bewww.eng.kuleuven.be

grafisch ontwerp:altera.be

drukwerk:ArtoosOudestraat 191910 Kampenhouttel. + 32 16 61 83 59

Achteraan het hotel heeft deze Amerikaanseentrepreneur namelijk zijn eigen ark gebouwd met containers, compleetmet ingebouwde opnamestudio, een apotheek, garage inclusief auto,noordpooluitrusting en een volledig wapenarsenaal met kruisbogen,kogelvrije vesten, zwaarden en shotguns. Hij legt ons ook uit dat deschietgaten zo gemaakt zijn dat hij gemakkelijk de oprukkendezombies kan omleggen na de apocalyps van 2012. Na een discussieover het al dan niet zeewaardig zijn van het gevaarte, besluiten wegewoon dat de man knettergek is. Het hele hotel is gevuld metmozaïeken die door andere gasten in het verleden werden gemaakt.Enkele enthousiaste studenten hebben daar ook ergens een souvenirachtergelaten, terwijl andere dan weer hebben gekozen om naarhet naburige Puerto Viejo de la Talamanca te trekken. Wat meteenopvalt Is dat alles een pak duurder is dan in Panama!

Rijst met kip en bonen later is het tijd voor een typische studenten-activiteit, de cantus. Jay blijkt een volleerd smokkelaar van sterkedrank uit Panama en voor een kleine bijdrage per persoon krijgenwe onbeperkt een mix van wodka met een poeder met aardbeismaak,genaamd Jungle Juice. Toegejuicht door de andere gasten blijkt decantus een geweldig feest te zijn waar veel burgies en archies nogvaak aan terugdenken: een menigte van 140 zingende studenten,assistenten en professoren die de tijd van hun leven hebben. Voor wie na de cantus nog niet genoeg heeft is er een afterpartymet kampvuur op het strand.

Wakker worden in RockingJ is een speciale ervaring. Zelf ontwaakteik door het rumoer en geroep van een hoop studenten die ergcompetitief opgingen in wat ze ook aan het doen waren. Een nadereinspectie leerde mij dat Jay wel degelijk op zijn plaats zat in dit land,hij was namelijk ‘s morgens krabben gaan vangen, had een nummerop hun rug geschreven en ontving nu van de studenten wedden-schappen tijdens zijn befaamde ‘crab-races’ op zijn zelfgebouwdetrack. ‘s Middags vertrekt de groep voor een strandwandeling naareen restaurant een tiental kilometer verderop. Moegestapt en nogniet bekomen van de vorige avond besluiten we met een groep

studenten het wat rustiger aan te doen. Vol goede moed huren weeen surfplank en trekken het water in, verder dan een verdienstelijkepoging geraken we niet maar dat maakt ook allemaal niet uit.

Na een stevig avondmaal (rijst met bonen, banaan en kip), een korteavond (betrekkelijk weinig mensen nemen die avond weer de all-you-can-drinkformule) en een prachtige ochtend stappen we de bus innaar San José, de hoofdstad van Costa Rica. Een wandeling doorde stad en enkele ongure blikken later kunnen we stellen dat SanJosé een gevaarlijke, onvriendelijke stad is, bestaande uit vervallenlaagbouw en met vrijwel geen plekken die de moeite waard zijn om te zien. Voor het donker binnen en snel in bed om de volgendeochtend naar vulkaan Poas te vertrekken. Een wandeling door deprachtige natuur en een uitzicht op de krater later zitten we alweerop de bus richting Jaco, want we moeten toch echt eens op hetstrand aan de Pacific hebben gelegen? Helaas, na de overdosisrijst en bonen wordt een stop bij de lokale Kentucky Fried Chickenverkozen boven een duik in de Pacific, can you blame us?Douchen, inpakken voor de vlucht en dan de beste kleren aan voorhet feestje van de laatste avond. Vlakbij het strand en genietendvan een zwoele avondtemperatuur dansen de studenten voor eenlaatste keer de benen uit hun lijf om daarna te genieten van eenbeperkt aantal uren slaap. Met een groep ‘die hards’ gaan we nahet sluiten van het feestcafé nog door in de plaatselijke discotheek.Even terughollen om de valies te nemen en op te frissen en danrichting luchthaven.

Verspreid over vier vluchten nemen we afscheid van elkaar en vertrekken we via verschillende routes terug naar huis. Na een vermoeiende trip kunnen we eindelijk de ouders blij maken met eenkoffer vol vuile kleren en een hoofd vol verhalen en herinneringen omnooit meer te vergeten. Vele vriendschappen en ervaringen rijkerkan ik besluiten dat dit een geweldige en unieke reis was in al zijnaspecten en ik had dit voor geen geld ter wereld willen missen.

Ontdek jezelf, begin bij de wereld? Ik vind dat we alvast eenstap in de goede richting hebben gezet!

Tom Aertgeerts