advalvas | jaargang 60 | nr6

Onafhankelijk magazine van de vrije Universiteit — www.advalvas.vU.nl

‘33 miljoen bezuinigen was nooit het doel’

Kinderen hebben te weinig rechten in Nederland

De olympische kampioenen studeren weer

Sportinstructeur Brett Russel foto-grafeert racisme

Gesjeesde VU-student Özcan akyol is literaire sensatie pag 22

nr 614 november 2012

Een�Tony's�Chocolonely�

chocoladeletter

Verkrijgbaar�op�alle�Campus�locaties�van�de�VU

1,99

op=op!

@EurestCampusVU

VU Boekhandel Hoofdingang Vrije Universiteit

Kobo eReader als best getest door de Consumentenbond

Kobo eReadersMini €79.95 Touch €99.95 Glo €129.95

Maak jij hun studie mogelijk?Het UAF helpt al 60 jaar hoger opgeleide vluchtelingen om zich hier te ontwikkelen door studie. Voor duizenden getalenteerde vluchtelingen hebben we dat al mogelijk gemaakt: artsen, ingenieurs, economen, juristen en vele anderen. We zijn trots dat dit is beloond met de 1e plaats in het Trouw-onderzoek naar de prestaties van 800 goede doelen. Ook nieuw gevlucht talent willen wij de kans geven zich te ontwikkelen. En dat kun jij mede mogelijk maken! Kijk op www.uaf.nl

welzijn en cultuur

GO

EDE DOELEN

TR

O U W 2 0 111e

Ad Valvas-100x130mm.indd 1 02-10-12 14:53

ADVALVAS

Vrijdag 9 november 2012, 21.47 »

Kerkzaal, hoofdgebouw: Atalay Atagün (zittend) en zijn vrienden

vermaken zich op het Bayram Özelfeest van hun Turkse studentenvereniging Anatolia.

Foto peter valckx

In actie Sportinstructeur Brett Russel breekt door als fotograaf 6

Kinderen komen er bekaaid van af in de Nederlandse wet 10

Veiligheid Big Brother is overal 16

Topsport De olympische kampioenen studeren weer 18

Özcan Akyol geeft Turkse meisjes de volle laag 22

En verder Online 4

Opinie: Hypotheekrenteaftrek 8 Column: Rienk van Grondelle 9

Onderzoeksnieuws 15

Opinie: Langius over reorganisatie 21

Column: Roos 25 Campus: VUnet-perikelen 26

OR 28

Cultuur: theater en restaurant 30

Sleutelgat 31

Griff 32

INHOUD jaargang 60 — nr 6

3

RedactieadresDe Boelelaan 1105kamer 1-D-401081 HV [email protected] SchilpRedactieFloor Bal, Peter Breedveld, Dirk de Hoog, Welmoed VisserEindredactieWin CastermansSecretariaatBarbara Vazquez,(020) [email protected] OntwerpLuis Mendo - GOOD Inc. VormgevingRob Bömer, rbbmr.nl

MedewerkersDick Roodenburg (Griffioen), Rianne Lindhout, Anita Mussche (redacteuren a.i.), Merlijn Draisma, Roos van Rijswijk, Bas van der Schot, StudioVU (Riechelle van der Valk, Yvonne Compier) Peter Valckx, Veerle VrindtsCopyright HOP-kopij Hoger Onderwijs Persbureau, AmsterdamVU-advertentieszie secretariaat Commerciële advertentiesBureau Van Vliet, (023) 5714745 DrukSenefelder Misset, Doetinchem

ONAFHANKeLIjK MAGAzINe VAN De VRIje UNIVeRSITeIT

vU NU

Coverfoto Peter Gerritsen

nr 6 — 14 november 2012

nr 6 — 14 november 2012 ADVALVAS4

Laatste nieuwsDagelijks vers nieuws op advalvas.vu.nl

› Stoepmarketeers: “Twee keer ‘nee’ is toch wel duidelijk?”

› Eerste Hulp bij scripties

› Opleiding medische specialisten korter

› ‘Jongeren moeten meebeslissen over hun pensioen’

› Twee ministers en één staatssecretaris voor wetenschap

› Bussemaker: ‘Ga dichter bij je opleiding wonen’

› Gaat senator Thom de Graaf de basisbeurs redden?

› Koopkracht studenten maakt vrije val

› Snelstuderen? Dan ben je een dief van je eigen portemonnee!

› Tienduizenden handtekeningen voor behoud ov-kaart

› ‘Je moet geen westers perspectief op de Arabische wereld loslaten’

› Geen rechtsgeding regels tentamens

› Studenten gaan minder colleges volgen als het ov niet meer gratis is

› Sociale wetenschappers bloggen volop

› Het leven in 2030

› Vraag naar studentenkamers stijgt minder snel dan verwacht

› PvdA: ‘Studenten moeten solidair zijn’

› Ook akkoord college met ondernemingsraad

Stud

iovU

/Pet

er v

alck

x

D e commissie voor geschil-len in het hoger onderwijs heeft het bezwaarschrift van de ondernemings-

en studentenraad namelijk niet ontvankelijk verklaard. De mede-zeggenschapsorganen moeten eerst nog een poging doen er samen met het college van bestuur uit te komen, vindt de

commissie. Dat kan bijvoorbeeld door het inschakelen van de raad van toezicht. Het bestuur wil een model Onderwijs en examenre-geling (OeR) opstellen dat alle faculteiten moeten invoeren. De medezeggenschapsraden vinden dat hierbij de bevoegdheden van de faculteiten worden ingeperkt en ze zijn het er niet mee eens dat

studenten alleen mogen herkan-sen als ze bij de eerste gelegen-heid minimaal een vier hebben gehaald. en de raden vinden dat zij eerst het model-OeR moeten goedkeuren voor die van kracht kan worden. (DdH)

Lees het hele bericht op advalvas.vu.nl>nieuws 5 november.

Minstens een 4 voor herkansing ja/nee

In het debat met publiciste Monique Samuel, donderdag 1 november, was het vooral de laatste die sprak, maar concreet

werd ze nauwelijks. Samuel (23) werd geïntroduceerd als de jongste gast bij Filosofie op de zuidas, het maandelijkse gesprek van filosoof Ad Verbrugge met een prominent uit weten-schap, bedrijfsleven, kunst of politiek. ze is zelfverklaard Midden-Oostendeskundige en staat bekend als een spraakwa-terval. Verbrugge was er om het gesprek van een theoretisch kader

te voorzien. Hij had zich voor-genomen de Arabische lente te bespreken aan het hand van het werk van Karl Marx. Dat ging al snel mis. elke verwij-zing naar Marx werd met chagrijn door Samuel ontvangen.Verbrugge trapte af met de vraag of de egyptische opstand voortkwam uit wat Marx de fase van verelen-dung noemt; de opeenvolging van crises en de verpaupering van de werkende klasse. Daar wilde

Samuel niets van weten. “je moet geen westers perspectief op de Arabische wereld loslaten”, zei ze.

“Marx gaat uit van een onder-drukte arbeidersklasse.

Maar in egypte is de werkloosheid zo hoog dat je niet kunt spre-ken van een arbeiders-klasse. Dus kun je niet

spreken van een prole-tariaat dat in opstand

komt.” (KA)

Lees het hele verslag op advalvas.vu.nl>5november.

ad verbrugge viel stilHet gebeurt niet vaak dat de vU-filosoof in een gesprek nauwelijks aan het woord is.

er komt voorlopig geen juridische procedure over de examenregeling, zoals de medezeggenschap wil.

29+8+63DArme student

Studenten worden weer arm als de afspraken in het regeerakkoord doorgaan. Een gemiddelde student op kamers heeft nu exclusief leningen per maand

766 euro te besteden: tweehonderd euro van zijn ouders, een basisbeurs van 266 euro en driehonderd euro dankzij een bijbaan. Verlies van de basisbeurs betekent 35 procent inkomstenverlies. Afschaffen van de ov-studentenkaart maakt het nog erger. (HOP)

Lees het hele bericht op advalvas.vu.nl>nieuws>7 november.

nr 6 — 14 november 2012ADVALVAS 5

ONlINe

(Re)tweetsEen selectie uit de opvallendste tweets van de afgelopen weken

@JustinePWat een pesterige, arrogante ingezon-den brief van dr. Frits Goossens in de VK vandaag. #VU #pestdeskundige Zo inhoudsloos ook.

10-11_‘Kennelijk is Van der Meer in 1992 gestopt met het lezen van wetenschappelijke studies over pesten in Nederland’, merkt de VU-orthopedagoog op over zijn collega die de Volkskrant te woord had gestaan. Maar ja, zelf trok hij ondanks veel verzoeken na drie interviews ‘de stekker eruit, er was haast bij opdrachten in mijn werk op het terrein van pesten.’

@APechtold2010-’12: Regeerakkoord, Gedoogakkoord, Catshuisakkoord, Lenteakkoord, Deelakkoord, Regeerakkoord, Bijgesteld akkoord. Iedereen akkoord?

@bramvermeerVandaag leggen we in Trouw het #regeer-akkoord langs de wetenschappelijke meetlat. Een voorpublicatie van ons boek. http://ow.ly/f7dMT

8-11_De JSF is achterhaald. Soepeler ontslag-recht vermindert de werkloosheid niet. Rekeningrij-den helpt tegen files. Snel bezuinigen vertraagt het economisch herstel. Het boek Wetenschap is ook maar een mening biedt harde feiten bij 25 politieke kwesties. Idealen realiseren kan heel wat efficiën-ter als politici zich meer op harde bewijzen baseren, aldus de auteurs.

@coroeleveld#nieuwsshow Ben het 100% eens met titel van het boek van wetenschapsjournalist Bram Vermeer: ‘wetenschap is ook maar een mening.’ #radio1nl

3-11_Dit hadden de auteurs van het boek dus niet bepaald voor ogen.

@TessaBelinfanteIk sta gewoon op de voorkant van VU Magazine! Te leuk :-) @Trijntje_O @TJOos-terhuis @RTL_TVOH #TVOH #teamtrijntje pic.twitter.com/9LyMbQxt

4-11_Ehm… We heten Advalvas. Maar toch bedankt, Tessa! En gefeliciteerd met het halen van de volgende ronde van The Voice of Holland.

Duur ov » meer e-studeren

NuchterMatthijs Pontier reageert nuchter op gekrakeel over soci-aal leenstelsel en solidariteit. ‘Dat studenten die later genoeg verdienen meebetalen is prima. Maar doe dat met extra inkomstenbelasting.’ advalvas.vu.nl>nieuws> 1 november>reacties

Spoedklusje hebt nog maar één nacht om een paper te schrijven. Adval-vas legt uit hoe je dat zonder jatwerk voor elkaar krijgt. advalvas.vu.nl/tips&trucs

RazendWil je de razende reporter op bezoek? Mail jouw activiteit, datum, tijdstip en crime-scene naar [email protected].

misschien betekent de afschaffing van de ov-studenten-kaart wel de defi-nitieve doorbraak

van digitaal studeren. een student reageert op adval-vas.vu.nl op het bericht dat studenten minder colleges gaan volgen als het openbaar vervoer niet meer gratis is: ‘zeker, aangezien mijn reis-kosten 27 euro per dag bedra-gen en mijn medestudenten het college vaak opnemen en delen in de dropbox.’

Volgens het actualiteitenpro-gramma Eenvandaag zeggen zes van de tien studenten minder naar colleges te gaan als ze niet meer gratis kunnen reizen. Eenvandaag vroeg 1700 studenten naar hun mening over de afspraken in het regeerakkoord. Van hen zegt 19 procent begrip te hebben voor het schrap-pen van het gratis ov. Voor introductie van een sociaal leenstelsel en afschaffen van de basisbeurs heeft een derde begrip. Van de scholieren zegt

58 procent dat reiskosten een grote rol gaan spelen bij de studiekeuze.Boze studenten denken straks tientallen tot honder-den euro’s per maand extra kwijt te zijn. In plaats van een ov-studentenkaart krij-gen studenten straks een kortingskaart, maar ook daar-mee blijven de kosten hoog. (PB/RL)

Lees alles over de regeringsplannen en de gevolgen op advalvas.vu.nl>nieuws.

twitter.com/advalvas_vufacebook.com/advalvas

issuu.com/advalvas

De gemiddelde student verliest aan koopkracht29% als hij thuis woont37% als hij uitwonend is

ADVALVASnr 2 — 12 SePtember 20126

‘In Nederland hoor ik er niet bij’

‘Zodra nederlanders mijn accent horen, maken ze

zogenaamd leuke grapjes over bolletjesslikkers’

Brett russelsportinstructeur/ fotograaf


IN actIe

Brett Russel is medewerker van het Sportcentrum VU by day, kanjer van een fotograaf by night. Met zijn serie Je Maintiendrai, een aanklacht tegen racisme, trekt hij internationale aandacht.

DOOR PETER BREEDVELD FOTO STUDIOVU/YVONNe COMPIeR

Je Maintiendrai is een fotoserie die zich baseert op schilderijen uit de Gouden Eeuw. Waar kijken we precies naar? “Voor jullie fotograaf heb ik net onder meer geposeerd

met mijn foto van een stilleven met bloe-men, naar de Nederlandse schilder Hans Bollongier. Mijn bloemen staan in een satésausemmer. Het is een simpel idee: je neemt iets dat niet van jou is, en daar bouw je dan verder op door.”

Een verwijzing naar het Nederlandse koloniale verleden? “Inderdaad. Net als deze twee foto’s van een huisslaaf, geba-seerd op twee portretten van Willem van Heythuysen door Frans Hals. Het model op mijn foto’s kijkt heel arrogant, hij voelt zich beter dan de slaven die op het land moeten werken. Op de achtergrond zie je de kleuren van de Confederate Flag van de zuidelijke staten van de VS, met daarin de PVV-meeuw.”

Wat wil je daarmee zeggen? Is het kritiek op PVV-stemmende alloch-tonen? “De man op mijn foto’s is een fictief personage, hij probeert witter te zijn door zich te tooien met witte parafer-nalia. Maar verder zijn het allerlei ideeën die ik samenvoeg tot een beeld.”

Maar dit gaat toch duidelijk over racisme? “Ik probeer mezelf en mijn werk niet al te serieus te nemen, en ik

ik heel goed met het model. Wat er uitkomt, is iets dat ik mooi vind en dat voor degene die ik fotografeer, ook acceptabel is. Ik heb net een fotoshoot gedaan met de rapper Kleine Viezerik, die op de foto’s een zeventiende-eeuwse molensteenkraag draagt. een beetje edgy, vanwege de associaties met zwarte Piet. Dat heb ik dus van tevoren heel goed met hem doorge-sproken.”

Hoe krijg je het voor elkaar om je foto’s op zeventiende-eeuwse schilderijen te laten lijken? Bewerk je ze met Photoshop? “Het enige wat ik doe, is het kleurcontrast wat vergro-ten. Verder is het een kwestie van compositie en belichting.”

Over een paar weken exposeer je in Berlijn. “Op verzoek van het Curaçao Tourism Bureau, ter promotie van Curaçao.”

Gek, je zou denken dat ze dan foto’s willen van witte stranden. “Dat bureau wil de aandacht vestigen op de andere kwaliteiten van Curaçao, zoals het culturele leven.”

Kun je je binnenkort voltijds op het fotograferen gaan storten?“Ik weet het niet, er zit wel beweging in. Maar voorlopig moet ik de huur betalen van mijn baan bij het Sport-centrum.”

merk dat het daardoor moeilijk voor me is mijn werk uit te leggen. It sort of happens. Waar het vooral om gaat als ik bezig ben, is dat ik het mooi vind. Ik probeer mensen wel iets te geven waar ze eventueel over na zouden kunnen denken. Ik ben zelf niet heel erg met racisme bezig, maar ben me er wel heel bewust van.”

Vertel eens? “Ik ben op Curaçao gebo-ren, waar ik gezien werd als een blanke Nederlander. Toen ik naar Nederland kwam, was ik opeens een blanke Cura-çaoënaar. Ik ben hier nog steeds een allochtoon. Ik hoor er niet echt bij.”

Waar merk je dat aan? “Vragen die mensen me stellen zodra ze mijn accent horen, en die blijk geven van hun onwe-tendheid. zogenaamd leuke grapjes over bolletjesslikkers en zo.”

Waarom heb je deze fotoserie Je Maintiendrai genoemd? “Het is de wapenspreuk van Nederland, het bete-kent: ik zal volhouden. Maar daarbij stel ik de vraag: wat gaan we dan als Neder-land volhouden? Waar staan we voor?”

Je hebt er de aandacht van een New Yorkse galerie mee getrokken. “Toen ik een paar weken geleden in de Bijlmer exposeerde, op een tentoonstelling van Antilliaanse kunstenaars, werd ik bena-derd door Shantrelle P. Lewis, die bezig is met een tentoonstelling in 2014, in New York, van Caribische kunstenaars in het buitenland.”

Op jouw site staan heel intense portretten van mensen. Hoe doe je dat? “Als ik in opdracht werk, overleg

Brett Russel

CV

1982 geboren 9 augustus, Curaçao

2001 – 2007 verschillende studies, van bewe-gingstechnologie aan de Haagse Hogeschool tot bewegingsweten-schappen aan de vU

2006 – heden Sportinstructeur bij Sportcentrum vU

2008 Koopt zijn eerste camera, een Canon 40 D, tijdens een vakantie in new York en ontdekt dan waar zijn hart écht naar uitgaat

2014 Wereldberoemd na een expositie in new York. Prints van zijn foto’s leveren recordbedragen op

Reageren? mail naar [email protected].

Kijk op brettrussel.com voor een overzicht van russels werk. Daar zijn ook de foto’s te zien die in dit stuk worden besproken.

nr 6 — 14 november 2012 ADVALVAS

Regeerakkoord OpINIe

8

DOOR DiRk SChOEnmakER BeeLD BAS VAN DeR SCHOT

We weten allemaal wat er gebeurt als je met je kinderen een speelgoedwinkel ingaat waar al het speelgoed voor de helft van de prijs te koop is. je

komt met twee keer zoveel speelgoed de winkel uit. Met hypotheken werkt het net zo. Daarom is het heel goed dat de nieuwe rege-ring de hypotheekrenteaftrek aanpakt.In het huidige regime kunnen gezinnen de hypotheekrente tegen het marginale tarief aftrek-ken. Voor de hoogste inkomens-groep betekent dat 52 procent en voor de middeninkomens is dat 42 procent. je betaalt dus eigenlijk maar de helft van de kosten van je hypo-theek. Het gevolg is dat de collectieve hypotheekschuld in Nederland veel hoger is dan in andere landen. We plukken daar nu de wrange vruchten van.In februari heb ik samen met Lans Bovenberg van Tilburg University het economenplan voor de woning-markt gepresenteerd. Vervolgens hebben 22 economen het ondertekend; vanuit de VU heeft eric Bartelsman ook meegedaan. Het economenplan is gebaseerd op vijf hervormingsprincipes: 1) pak fiscale prikkel voor schuldfinanciering marktconform aan door lager, uniform aftrektarief; 2) behandel oude en nieuwe gevallen gelijk; 3) beperk fiscale aftrekbaarheid geleidelijk; 4) laat gedurende die geleidelijke beper-king hypotheekrente aftrekken tegen het tarief dat bij het inkomen hoort; 5) geef beperking aftrek

Hypotheken aangepakt, hoera!Finance-hoogleraar Dirk Schoenmaker ziet ondanks alle tumult een lichtpunt in het regeerakkoord.


inkomensneutraal terug via lagere tarieven voor de inkomstenbelasting.Het economenplan richt zich op het bij de wortel aanpakken van de fiscale prikkel voor overmatige hypotheekschuld. In de oude situatie kan het lonen om een hypotheekschuld te hebben naast een flinke som spaargeld. De kern van het plan is daarom het maximale tarief waartegen hypotheekrente kan worden afgetrok-ken in stappen van 1 procent of 2 procent per jaar te verlagen tot het tarief van 30 procent, het tarief dat ook geheven wordt over inkomen uit spaargeld. Dan zal men minder schuld aangaan en bestaande schuld meer gaan aflossen. Het regeerakkoord wil weliswaar verlagen met kleinere stappen van 0,5 procent per jaar vanaf 2014. Daarbij kiest men voor het nieuwe inkomstenbelastingtarief van 38 procent als einddoel, in plaats van de 30 procent

die wij voorstellen. Maar wie had gedacht dat ons plan al na een half jaar grotendeels tot beleid zou

worden verheven? De besparing voor de fiscus wordt teruggegeven via lagere tarieven. Oude

en nieuwe gevallen worden gelijk behandeld. De nieuwe regering verdient een grote pluim voor deze hervorming. er is nog wel een donkere wolk. Het plan om nieuwe hypotheken verplicht af te lossen in dertig jaar blijft in tact. Deze productaanpak is administratief lastig uit te voeren en treft eenzijdig de starters op de woningmarkt. Door hun leencapaciteit te beperken, kan deze groep nog moeilijker de woningmarkt betreden en blijft de markt voor hen op slot.

Dirk Schoenmaker is decaan aan Duisenberg School of Finance en hoogleraar Finance, Banking and Insurance aan de VU.


foto

Stu

diov

U/Yv

onne

Com

pier

Wisselcolumnrienk van Grondelle, akademiehoogleraar biofysica

cOlUmN

Onze aarde stevent af op een verdubbeling van de ener-gieconsumptie in 2050. Dit leidt tot de uitputting van fossiele brandstoffen en een verdubbeling van de CO2-concentratie in de

atmosfeer (sinds het begin van de indus-triële revolutie) en de daarmee samen-hangende klimaatverandering. een van de gevolgen hebben we pas kunnen meemaken met superstorm Sandy in de VS. en dit alles in een periode die mijn kinderen zullen meemaken. Snel dus. een verwant en tevens urgent probleem is dat nu zo’n 30 procent van de wereld-bevolking, precies in die delen waar de bevolkingsgroei het snelst gaat, zonder elektriciteit zit, met alle gevolgen van dien.De zon lijkt een onuitputtelijke bron van energie. Ongeveer 100.000 TW (terawatt) bereikt de aarde, een enorme hoeveelheid in vergelijking met ons energiegebruik van 17 TW. Indien wij erin zouden slagen een klein deel daarvan vast te leggen in de vorm van elektriciteit of brandstof, zou het probleem grotendeels zijn opge-lost. Dat het kan heeft de natuur bewe-zen: fotosynthese, het proces dat planten en fotosynthetische micro-organismen gebruiken om zonlicht vast te leggen in

How to survive 2050

energierijke verbindin-gen, slaagt erin ongeveer 120 TW op te slaan. Dat is per uur een biomassa zo groot als twee piramides van Giza. De helft daarvan vindt plaats in de oceanen. Vrijwel alle energie die wij nu gebruiken, is ooit opgeslagen door middel van fotosynthese. Maar nu de 17 TW afpakken van de globale fotosynthese door het massaal inzetten van landbouwproducten zou

desastreuze gevolgen hebben voor het leven op aarde. Het moet dus anders, en het moet snel.Met silicium zonnecellen kan zonlicht worden omgezet in elektriciteit met een efficiëntie van zo’n tien à twin-tig procent. zo installeert Duitsland bijvoorbeeld vele zonnepanelen met behulp van een slimme subsidierege-ling. In China zijn meer zonnepanelen in aanbouw dan nu wereldwijd geïnstalleerd. Maar silicium zonnecellen zijn duur, en wetenschappers zijn fanatiek op zoek naar goedkopere oplossingen met kleurstoffen (dye-sensitized solar cells) of andere organische materialen. echter, zonnecellen leveren stroom: licht uit, stroom uit. Het probleem de energie op te slaan, is vooralsnog onopgelost. een alternatieve oplossing is gebruikma-ken van het fotosyntheseproces, hetzij direct, bijvoor-beeld door algen een brandstof te laten produceren (‘energiekoeien’), hetzij door het fotosynthese proces

op de een of andere manier te imiteren met goedkope, niet schaarse materialen. Deze mogelijkheden worden naarstig onderzocht. zonne-energie staat hoog in het vaandel van het nieuwe eU-kaderprogramma Horizon2020. Ook in de VS en China wordt veel geld in zonne-energieonder-zoek geïnvesteerd. Maar de tijd dringt, financiële middelen staan onder druk en prioriteiten stellen lijkt onvermijdelijk. We kunnen ook in 2050 nog naar Mars.Is er een toekomst voor hooggekwali-ficeerd onderzoek en onderwijs naar de ontwikkeling van zonne-energie in Amsterdam? jawel! De bètafaculteiten van VU en UvA overleggen nu over een gemeenschappelijke Amsterdam Faculty of Science. De twee universiteiten, gecombineerd met het FOM-instituut AMOLF, beschikken over toponderzoeks-groepen op het gebied van zonne-energie conversie en opslag. Op 16 november besluiten deze groepen gezamenlijk een zonne-energieresearch initiatief te star-ten: Solardam. Daarmee wordt een van de grootste consortia ter wereld gevormd op het gebied van zonne-energie. Laat het mogen slagen. zonder onderzoek gebeurt er niets.

Het massaal inzetten van landbouwproducten zou desastreus zijn


10 nr 6 — 14 november 2012 ADVALVAS

De rechten van het kind

‘Kinderen hebben meer inzicht dan mensen aan hen toekennen’

11nr 6 — 14 november 2012ADVALVAS

WeteNScHap

De nederlandse wet is goed voor grote mensenKinderen kunnen niet eens een juridische procedure starten. Hoogleraar Caroline Forder vraagt aandacht voor hun rechten bij wetenschappers, studenten, krantenlezers en advocaten.

DOOR maaikE DE hOn FOTO’S STUDIOVU/YVONNe COMPIeR

Kinderen worden in de Nederlandse wetgeving óf niet vermeld óf er is geen wettelijke regeling voor problemen die voor hen belangrijk zijn. Dat stelt bijzonder hoogleraar

kinderrechten Caroline Folder in haar oratie Rechterlijke creativiteit en de rech-ten van het kind die komend voorjaar gepubliceerd wordt. zo hebben kinde-ren niet het recht om een juridische procedure te starten. Daardoor kunnen bijvoorbeeld twee meisjes van twaalf en veertien de as van hun overleden moeder niet opeisen. De urn staat bij hun vader, bij wie zij niet wonen en die al tien jaar gescheiden was van hun moeder.Naast een gebrek aan geschreven rechten schetst Forder, die ook auteur, journalist

en wetenschappelijk medewerker bij een advocatenkantoor is, een probleem dat volgens haar fundamenteler is: “Ik denk dat volwassenen moeite hebben om de dingen te begrijpen die belang-rijk zijn voor een kind. We hebben de neiging kinderen te beschermen terwijl kinderen zelf veel kracht hebben en in staat zijn om met oplossingen te komen. ze hebben ook meer inzicht dan mensen aan hen toekennen.”Dat onbegrip is ook de reden waarom het Inter-nationale Verdrag voor de Rechten van het Kind – waarvan de totstandkoming in 1989 ieder jaar op 20 november wordt herdacht – volgens Forder niet direct uitkomst biedt. “De rechten in het verdrag zijn vrij abstract. Kinderen in Nederland hebben daar niets aan als de rechter niet goed kijkt naar de situatie en begrijpt wat er aan de hand is.” Daar komt de zogeheten ‘creativiteit’

‘Een jongen van 13 moest voor straf 75 minuten stil op de grond zitten’

van de rechter om de hoek kijken, hoewel dat begrip twee kanten op kan gaan, waarschuwt Forder: “Als een rechter te ver gaat en zich onvoldoende op de wet baseert, kan er ook willekeur ontstaan.

Maar los daarvan moeten rechters inderdaad op een andere manier gaan nadenken over de rechten van het kind.”

Wreed en vernederendeen schrijnend voorbeeld illustreert wat ze bedoelt. een kind mag volgens het Kinderrechtenverdrag niet worden onderworpen aan

wrede of onmenselijke behandeling. Toch heeft zowel de rechtbank in Utrecht als het hof in Amsterdam het goed gevonden dat een jongen van dertien in een geslo-ten inrichting urenlang de grond moest schrobben en voor straf 75 minuten stil op de grond moest zitten, met zijn benen opgetrokken. “Ik snap niet dat de rechter dat niet in strijd vindt met het verbod op


De rechten van het kind

onmenselijke en vernederende behande-ling”, zegt Forder verontwaardigd. “In het burgerlijk rechtboek staat een bepaling die stelt dat ouders hun kinderen niet mogen slaan en ze niet aan vernede-rende behandeling mogen onderwerpen. Maar in een instelling mag het blijk-baar wel. Dit zijn jongeren die vanwege moeilijk gedrag in aanmerking komen voor de zogeheten gesloten jeugdzorg. Waarom moeten deze kinderen – die het toch al moeilijk hebben want anders was er geen beschermingsinterventie – dit ondergaan? Waar ik het meest van schrik is dat de rechter, die er is om de rechten van kinderen te realiseren, dit soort situaties niet onderkent als wreed en vernederend. De reactie is vaak: ‘het zijn geen schatjes, hoor!’ Maar de vraag is of ze er beter van worden als men ze op deze manier behandelt. eigenlijk is dat de kern van mijn oratie: ik ben ongerust over hoe de rechten van het kind in de praktijk, bij de rechter, worden verwezenlijkt.”

HarteloosForder wil graag rechters bijstaan en met hen zoeken naar een manier om dit anders te doen. Daarom geeft ze cursussen en begeleidt ze rechters in het noorden en zuiden van het land bij de toepassing van mensenrechten in het familierecht. Ook heeft Forder samen met VU-collega Lenneke Alink een onderzoeksvoorstel geschreven waarbij ze de besluitvorming van kinderrechters in kaart wil brengen. “Kinderrechters

hebben een ontzettend belangrijke rol in het leven van een kind. ze hebben het vermogen om iets in positieve zin te veranderen, maar dan moet hun ingrij-pen wel goed zijn.” er zijn voorbeelden die Forder doen vermoeden dat rechters te veel naar de ouders luisteren. Als jeugdzorg een jongere wil laten opnemen in een geslo-ten inrichting, is een gesprek met een gedragsdeskundige eigenlijk de enige

waarborg die de jongere heeft. “In een bepaald geval had die gedragsdes-kundige de vader van het kind ook toegelaten tot het gesprek”, vertelt Forder. “Die vader vond zijn zoon waardeloos. De moeder van deze jongen was over-leden toen hij twaalf jaar was, en de vader vond dat zijn zoon daar niet op de juiste manier op had gereageerd. Hij zou harte-loos zijn. Die jongen had

dus een groot probleem met zijn vader en toch zat die bij het gesprek. Gelukkig onderkende de rechter dat dit niet kan. Maar het was toeval dat deze rechter dit opmerkte, want hij is niet aanwezig bij zo’n gesprek. Dit voorval doet mij vermoeden dat dit een veel voorkomend fenomeen is in de jeugdbescherming. Het is dus heel interessant om structureel te onderzoeken hoe die beslissingen tot stand komen. Dat is nog nooit gedaan en ik vind dat wel heel hard nodig.”

Altijd moeilijke afwegingenDe bijzonder hoogleraar kinderrech-ten wil nog wel benadrukken dat het in haar vak vrijwel altijd om moeilijke

afwegingen gaat. Neem bijvoorbeeld de bescherming van ongeboren kinderen als de moeder drugsverslaafd is. Op verzoek van de Raad voor de Kinderbescher-ming spreken rechters dan regelmatig een voorlopige voogdij uit. Dat betekent dat de moeder haar kind kwijt is op het moment dat het geboren wordt. “Maar eigenlijk is dat niet voldoende”, zegt Forder. “Als de moeder drugsverslaafd is, komt het kind ook verslaafd ter wereld. Dus om het effectief te beschermen moet je de moeder al als ze zwanger is, kunnen vastzetten en gedwongen behandelen. Dat gaat natuurlijk heel ver. Maar als je de rechten van het kind serieus neemt, is dat wel nodig. en mogelijk is het ook, maar het is de vraag of de Raad en de rechters het ook willen doen. Met het oog op de kinderrechten vind ik wel dat het moet.”Gevraagd naar haar mening over alle negatieve publiciteit rondom jeugdzorg geeft Forder aan niet aan “jeugdzorg-bashing” te willen doen: “Het is onver-mijdelijk dat zij fouten maken, hun taak is heel moeilijk. Daarom heb ik ook trai-ningen gegeven voor jeugdzorgmensen in mijn regio. Om ze te begeleiden in hoe ze de besluitvorming doen en om hun contacten met de rechters te verbeteren.”Na een korte pauze voegt ze eraan toe: “Misschien is dat wel de belangrijkste constatering: ik moet met alle betrok-ken beroepsgroepen praten – de rol van advocaat is ook heel belangrijk – om iets te kunnen bereiken. Gelukkig heb ik nu deze leerstoel aan de VU, schrijf ik veel over kinderrechten, wissel ik van gedachten met andere wetenschappers over de rech-ten van het kind, en geef ik mijn bevindin-gen door aan mijn studenten. Het stimu-leren van hoe mensen over kinderrechten nadenken, dat is mijn doel.”

‘Een zwangere vrouw die drugsverslaafd is, moet je kunnen vastzetten en gedwongen behandelen’


WeteNScHap


op de dag van haar aanstelling als bijzonder hoogleraar kinder-rechten in februari 2010 gaf Caroline Forder onmiddellijk haar eerste college Children’s

Rights, een cursus die ze speciaal voor de VU ontwikkelde. Toch duurde het tot 11 oktober 2012 voor ze haar oratie hield. De oorzaak? De samenstelling van een bundel en een stage van drie maanden bij Dagblad De Limburger. Met die stage rondde Forder een twintig maanden durende avondstudie journalistiek af die ze volgde naast haar werk als zelfstandig onderzoeker en auteur. Daarvoor was ze onder meer jarenlang universitair hoofddocent aan de Universiteit Maas-tricht. “Ik miste iets in wat ik deed; ik miste de mensen. Ik had geen duidelijk plan, maar ik ben begonnen met journalistiek. Die stage was extreem boeiend. Ik heb veel geschreven en naar de problemen van mensen geluisterd. Ik ging op stap

echt een bijzondere hoogleraar

in dienst bij een advocatenkantoor in Haarlem, waar ze zich als wetenschap-pelijk medewerker inzet voor cliënten die zonder verblijfsvergunning in Nederland zijn. Opnieuw een aparte carrièremove, beaamt ze: “Maar ik vind dat nu alles bij elkaar komt. Vanaf het moment dat ik in mijn rechtenstudie koos voor het vak mensenrechten, dat in 1979 nog heel nieuw was, wist ik dat ik op iets ontzettend belangrijks was gestuit. Ik heb een grote belangstel-ling voor mensen en voor alle kronkels in een menselijk leven en ik houd van analyse. Dat alles komt nu samen in mijn werk als bijzonder hoogleraar kinderrechten, in de journalistiek en voor het advocatenkantoor in Haarlem.”

Kinderrechten zijn complexer dan gedacht. Zie ook de case ‘transseksuele moeder’ op advalvas.vu.nl > achtergronden.

met fotografen en was van ’s ochtends tot ’s avonds laat bezig.” Forder schrijft naast haar academische werk onder andere expertblogs voor NRC Handels-blad, een column voor de Vereniging van vrouwen met hogere opleiding (VVAO) en artikelen voor het Nederlands Juris-tenblad. Begin dit jaar trad Forder bovendien

Caroline forder


maIl / NIeUWe lIcHteN

Beste Jet,In het nieuwe regeerakkoord staat opgenomen dat de ov-jaarkaart vanaf 2015 zal worden vervangen door een studentenkortingskaart. Bovenop de plannen van het asociaal leenstelsel zal de student dus ook nog eens worden opge-zadeld met hoge reiskosten. jet Bussemaker, onze kersverse minis-ter van Onderwijs, voorziet hier echter geen al te grote problemen. ‘er is niets mis mee om dicht bij huis te gaan studeren’, zo stelde de minister dinsdag in Spits. ‘Studenten die met het verdwij-nen van de studenten ov-jaarkaart bang zijn voor oplopende reiskos-ten, zouden gewoon dichter bij de opleiding moeten gaan wonen’, aldus tante jet. Bussemaker was tot voor kort rector van de Hogeschool van Amsterdam en het verbaast ons dan ook dat haar constatering zo ver van de werkelijkheid af ligt. zij

weet toch dat Amsterdam kampt met een groot kamertekort en torenhoge huurprijzen. Verder haalt de minister nog een voorbeeld aan van een student die iedere dag vanuit Vlissingen naar Amsterdam op en neer reed. Deze had ook best wel naar Middelburg kunnen gaan. Maar ook hier viel onze mond van open. Is het dan niet belangrijk dat je voor de beste opleiding kiest? Of de mogelijk-heid dat jouw opleiding slechts op enkele scholen of universi-teiten wordt aangeboden? ‘Als er in zeeland een vergelijkbare opleiding is’, voegde ze hier later eraan toe.Feit blijft dat volgens de minis-ter studenten de afstand tot een opleiding best zouden mogen laten meewegen bij hun studie-keuze. Hier lijkt sprake te zijn van generalisatie, wie zegt dat studen-ten een enorme reistijd niet al mee laten wegen? elke onderwijsinstelling heeft een

uniek karakter, de Vrije Univer-siteit is de enige protestantse universiteit in Nederland. De VU heeft gebedsplekken ter beschik-king gesteld voor de islamitische studenten daarnaast heeft de VU een kerkzaal en een Wereldwin-kel, deze aspecten maken onze universiteit one of a kind.

Sara van Lieshout, secretaris SRVU

lachenWat heb ik gelachen tijdens het lezen van de column van Roos van Rijswijk (Advalvas nr 5). zo goed geschreven en beschreven dat ik het helemaal voor me kon zien. Prachtig! Vergelijkbare situaties in het ov met taal- en/of cultuurarme ‘Binnenlanders’ zijn mij niet geheel onbekend, echter deze situatie was hilarisch. Ik heb het artikel zelfs gescand en gemaild naar mijn oud-docente

Tekstschrijven van mijn eerdere communicatieopleiding. U ziet, het plezier wordt doorgegeven.

Najia Tarhouchi, masterstudent beleid, communicatie & organisatie

BedanktVelen van VU en VUmc heb ik de hand mogen schudden bij mijn afscheid in de brandweergarage. Iedereen persoonlijk bedanken is onmogelijk, daarom via deze brief mijn dank voor de e-mails, kaarten, hartelijke woorden, handdruk, lach, cadeau en/of uw aanwezigheid. Het was een mooie afsluiting van mijn werkzaam-heden als instructeur BHV en instructie kleine Blusmiddelen en Alarmering. Het is een prachtig begin van mijn pensioen.

Kees van Setten, brandmeester / instructeur BHV

Reacties (max. 300 woorden) op Advalvas-artikelen zijn welkom op [email protected]. De redactie behoudt zich het recht voor uw bijdrage eventueel in te korten.

Hebben Elodie Ibouanga, Rebecca Bot en Fabian Sonsma de juiste studie gekozen? Is het keihard werken of wordt er ook gefeest? Gaan ze op kamers? En hebben ze al veel nieuwe vrienden? Advalvas tekent om de week de avonturen op van drie nieuwe eerstejaars.

NIeuwe lIcHteN

www.advalvas.vu.nl/razende-reporter > nieuwe Lichten

foto

’S S

tudi

ovU/

riec

helle

van

der v

alk


ONDerzOekSNIeUWS

Kortetermijn- denkers

“Planten en bomen nemen koolstof, CO2, op door fotosyn-these, maar stoten ook weer CO2 uit. Ik zoek uit hoe de balans is tussen opname en uitstoot en of er dus netto CO2 over-blijft. Door goed te meten, proberen we die koolstofbalans beter in de vingers te krijgen. Dat doen we met micrometeorologische methoden, waaronder de eddy covariantie. Twintig keer per seconde meet die apparatuur de wervelingen die in de lucht CO2 transporteren, de turbu-lentie. We meten daarmee ook de methaanuitstoot op de toendra’s in Siberië. In het Amazonegebied gebruiken we masten van wel vijftig meter hoog om goed te kunnen meten boven het regenwoud. Combineren we dat met cijfers over de concentraties broeikasgassen in de atmosfeer, dan kunnen we terug-rekenen hoeveel er opgenomen of uitgestoten is.

Sinds eind jaren negentig zijn er wereldwijd zo’n driehonderd meet-locaties ingericht binnen Fluxnet. Ook binnen Europa probeert men nu een grootschalige infrastruc-tuur op te zetten om de CO2-opname van de biosfeer te monitoren. Alle klimatologische veranderingen zijn gerelateerd aan koolstof, dus je wilt weten hoe het werkt. En als er internationaal afspraken worden gemaakt over uitstoot reductie, dan moet die reductie door metingen verifieerbaar zijn.” (AM)

De Vladimir Vernadsky Medaille 2013 wordt uitgereikt door European Geosciences Union.

Hoogleraar ecohydrologie Han Dolman krijgt de Vladimir Vernadsky Medaille voor zijn onderzoek naar de opname van koolstof in de biosfeer.

Opname van koolstof

Neuropsycholoog Nikki Lee onderzocht bij 800 jongeren tussen de 12 en 18 in hoeverre zij lange-termijnbeslissingen konden nemen. Ze moesten bijvoorbeeld kiezen tussen € 15 nu krijgen, of

€ 50 over een half jaar. Van de 12-jarigen koos 55% voor € 15, van de 15-jarigen was dat 48%, van de 18-jarigen nog altijd 40%. Jongeren die op de langere termijn kunnen denken, maken waarschijnlijk ook verstandiger keuzes in hun studiegedrag: nu uitgaan of leren voor een beter cijfer voor het tentamen van volgende week? Lee promoveerde op 8 november. (AM)iC

oon

the

nou

n Pr

ojec

t

De stedenbouw in de twintigste eeuw werd maar ten dele bepaald door pioniers en vernieuwen-de concepten. Dat ontdekte Michel Geertse, die 7 november promoveerde. De Urban Internati-onale, een internationale netwerkgemeenschap van ontwerpers, ambtenaren, bestuurders en leken met interesse in stedenbouw en volks-

huisvesting, had namelijk veel invloed op de planning van onze steden. Geertse beschreef hoe internationale fora zich binnen Urban Internationale lieten gelden. Omstreden of concurrerende opvattingen werden niet toegelaten. (AM)

Behouden steden

17- en 18-jarigen

ruim negen meter archief met persoon-lijke aantekeningen van Abraham Kuyper en zo’n 9000 brie-ven die hij ontving, zijn gedigitaliseerd.

eerder zette de Koninklijke Bibliotheek het archief op micro-film, omdat het dreigt te vergaan door een hoge zuurgraad van het papier. De collectie is ook interes-sant voor onderzoekers die geïn-teresseerd zijn in tijdgenoten met wie Kuypers correspondeerde. Het Princeton Theological Semi-nary en het Historisch Documen-tatiecentrum voor het Nederlands Protestantisme maken de collec-tie beter toegankelijk. (AM)

toegang tot het archief: hdc.vu.nl.

B ij patiënten met Alzheimer wordt de communicatie tussen de hersen-gebieden steeds omslachtiger en raakt zo steeds erger

verstoord. Dat ontdekte Willem de Haan toen hij de hersenacti-viteit van Alzheimerpatiënten en gezonde vrijwilligers bekeek alsof het een wiskundig netwerk was. De Haan, die 2 november cum laude promoveerde, ontdekte ook dat hersencellen in de belangrijke knooppunten van het brein door de overmatige activiteit extra kwetsbaar zijn. Dat suggereert dat die hoge hersenactiviteit een rol speelt in het ziekteproces. een interessante conclusie, omdat je hersenactiviteit zowel met als zonder medicijnen kunt beïnvloe-den. (AM)

Digi-Kuyper

Wiskundige hersenen

Wil je 15 euro nu of 50 euro over een half jaar?

40% koos voor 15 euro nu 60% voor 50 euro over een half jaar


Veiligheid

Schuilenburg ziet die beveiligingsdyna-miek steeds verder gaan. “De informa-tietechnologie staat niet stil. Camera’s kunnen al experimenteel gezichten van mensen herkennen die in een computer-systeem zijn opgeslagen. Dus het duurt niet zo lang meer dat mensen die betrapt zijn op een winkeldiefstal, automatisch worden herkend door beveiligingsca-mera’s. en winkelketens willen dieven natuurlijk niet alleen uit hun Haagse filiaal weren. Dus kunnen concerns als de Hema en Blokker verdachten in hun eigen informatiesysteem opnemen en overal in het land uit hun winkels weren. Dan heb je een soort bannelingen in eigen land gecreëerd buiten de overheid om.”In dit voorbeeld gaat het nog om maatre-gelen tegen crimineel gedrag, namelijk winkeldiefstal. Maar het veiligheidsbe-grip is zo ver uitgebreid dat onder het

de overheid. Soms is dat op wijkniveau, soms landelijk of in europees of inter-nationaal verband. er is niet één over-heid, maar er ontstaan zelforganiserende systemen die een grote greep op de samenleving krijgen. “er wordt een groot net gespannen waarvan de mazen steeds kleiner worden. Of eigenlijk een veelvoud van netten over en door elkaar heen. eén groot web”, constateert Schuilenburg. Als illustratie noemt hij de tocht van zijn huis in Rotterdam naar het stadion van Sparta. “Op die route passeer ik diverse bewakingssystemen. Op straat staan poli-tiecamera’s, in het winkelcentrum gelden de regels van de particuliere bewakings-dienst. De metro heeft een eigen beveili-gingssysteem en in het stadion tracht de voetbalclub zelf de orde te bewaken met inzet van stewards en stadionverboden. en zo kan ik nog heel wat voorbeelden noemen.”

WinkelontzeggingDat doet Schuilenburg dan ook in zijn boek. een voorbeeld is de zogeheten collectieve winkelontzegging. Daarmee is in 2005 in Den Haag een proef gestart. Winkeliers mogen zelf optreden tegen overlast zoals winkeldiefstal of vernie-ling. ze kunnen verdachte personen een jaar lang de toegang tot de winkel verbie-den. Inmiddels doen al zo’n 450 winkels in Den Haag aan het experiment mee. “De overheid heeft hiermee de beveili-ging van een deel van de stad uit handen gegeven. en dat gebeurt ook in recreatie-parken, bedrijfsterreinen, en zelfs in hele woonwijken.”

DOOR DIRK DE HOOG

Orde in veiligheid is de titel van het proefschrift waarmee Marc Schui-lenburg verwarring wil zaaien. “Mijn stelling is dat het veiligheidsbeleid in Nederland de afgelo-

pen dertig jaar enorm is versplinterd. De overheid heeft geen monopolie meer op het handhaven van de veiligheid. er zijn 49.000 politieagenten, maar ook 30.000 particuliere beveiligers.” Maar Schuilenburg vindt de veelge-hoorde analyse dat veiligheidstaken (net als andere overheidstaken) deels zijn geprivatiseerd, te simpel. “De beveiliging is niet zozeer uitbesteed, als wel enorm uitgebreid. er zijn ook veel meer agenten gekomen en allerlei overheidsdiensten en maatschappelijke organisaties houden zich nu mede met veiligheid bezig. Veilig-heidsrisico’s zijn er tenslotte overal.”In het integrale veiligheidsdenken ziet hij een verschuiving in de rol van de over-heid. Vroeger ging het erom de overlast van criminaliteit te beperken, nu gaat het vooral om preventie en controle op bijna alle terreinen van het leven.

Wietplantageselektriciteitsmaatschappijen en woning-corporaties bijvoorbeeld worden betrok-ken bij het opsporen van wietplantages. Dat leidt tot een veelheid van veiligheids-netwerken met wisselende rollen voor

Alles onder controle‘Veiligheid gaat voor alles.’ Zo analyseert criminoloog en filosoof Marc Schuilenburg de samenleving.


WeteNScHap


geschikt gemaakt. zo is ook integraal veiligheidsbeleid een poging elk risico op ongemak in de samenleving uit te roeien. Het is een verleidelijke gedachtesprong om het veiligheids- en gezondheidsbeleid te integreren. Straks staan van iedere burger het dna-profiel, de vingerafdruk en irisscan in het elektronisch patiënten-dossier en op het identiteitsbewijs. Dat opent een scala aan mogelijkheden om risicovol gedrag in kaart te brengen en op te sporen. Toch leven we niet in een big brother is

watching you-samenleving, vindt Schui-lenburg. “er bestaat geen centraal punt vanwaar je in de gaten wordt gehouden. Het is veel erger. Op tientallen plaatsen bestaan allerlei dossiers van jou en van alle kanten houden little sisters je in de gaten. Ik noem het een carnaval van controleurs en bewakers. je staat niet in een spotlight, maar je zit middenin een veelmazig web.”en is daaraan te ontkomen? “Goede vraag”, zegt Schuilenburg. “Bijna ieder-een doet eraan mee. Kijk naar Burgernet, waarbij mensen de ogen en oren van de politie spelen. Dertig jaar geleden was er nog een maatschappelijk debat over de wenselijkheid van buurtpreventie door burgers. Nu ben je bijna een crimineel als je daar niet aan meedoet. Ook bijvoor-beeld elektriciteitsbedrijven en woning-corporaties roepen mensen op verdachte buren te melden. en dat gebeurt massaal. Tja, we willen toch allemaal rustig wonen in een schone buurt zonder overlast? Dan is het toch wel handig als de buren in de gaten worden gehouden, en desnoods doe je dat zelf.”

mom van preventie breed samengestelde veiligheidsteams bij mensen thuis van alles komen controleren. In zulke inter-ventieteams werken politie, belasting-dienst, woningcorporaties, welzijnsdien-sten en onderwijsambtenaren samen.

Verdacht postcodegebiedIn bepaalde buurten stappen ze huis aan huis naar binnen om te controleren. zijn er onbetaalde boetes? Is er geen wiet-plantage op zolder? zien de kinderen er gezond uit en gaan ze regelmatig naar school? en wordt er niet illegaal samen-gewoond met een bijstandsuitkering? Let wel. Dit soort invallen wordt gedaan zonder concrete aanwijzingen voor crimi-neel of strafbaar gedrag. Gewoon omdat iemand in een verdacht postcodegebied woont. In Rotterdam gaat het om 38.000 bezoeken per jaar. Oftewel: een op de tien huishoudens wordt achter de voordeur gecontroleerd. en daarnaast krijgt iedere burger die zich nieuw inschrijft bij de burgerlijke stand een controleteam over de vloer. Veel gemeenten hebben deze aanpak al overgenomen in pogingen hun achterstandswijken op te schonen.

Carnaval van controleursSchuilenburg gebruikt in navolging van de filosoof Michel Foucault de vergelij-king met het bestrijden van besmettelijke ziekten in vorige eeuwen. Iedereen moet worden gecontroleerd om besmette mensen te kunnen vinden. Die worden geïsoleerd en hun omgeving wordt gesa-neerd. In het belang van de uitroeiing van de ziekte werd alles daaraan onder-

marc Schuilenburg, orde in veiligheid. een dynamisch perspectief. Uitgeverij boom Lemma, 455 pag. € 34,50.

Een op de tien Rotterdamse huishoudens wordt achter de voordeur gecontroleerd

Schuilenburg promoveerde op 30 oktober.

iCoo

n t

he n

oun

Proj

ect


Topsport

De kampioenen studeren weerDe Olympische VU-studenten zitten weer gewoon in de collegebanken. Ze zijn goed te spreken over het topprestatiebeleid dat de VU in 2010 – eindelijk – invoerde. Ze hebben wel wat tips.

DOOR CASPAR VAN OIRSCHOT

Op de Spelen van Londen pakte ze brons in de Vrou-wen Acht. Nu zit bonds-roeister en masterstudent Bewegingswetenschappen Chantal Achterberg (27) in het masterjaar. “Ik heb

eerst in Delft Life Science & Technology gestudeerd. Daarna kreeg ik bij de roei-bond de A-status en kon ik in Amsterdam gaan roeien. Ik ben toen – ik durf bijna niet te zeggen dat het in 2009 was – aan de premaster Bewegingswetenschappen begonnen.” Wat haar opviel in vergelij-king met Delft: “Iedereen op de VU is sportminded. zowel de studenten als docenten zijn enthousiast en weten ook veel van sport.” Tja, logisch. ze heeft te maken met de faculteit Bewegingsweten-schappen. Springt de VU er inderdaad uit met het meest topsportgezinde studen-tenbeleid?een stuk of tachtig telt de VU er dit jaar. Studenten die op het hoogste niveau sporten en daarom gebruik maken van de topprestatieregeling die de VU sinds 2010 kent. Vergeleken met een jaar of vijf gele-den stappen sporters nu in een gespreid bedje, vindt waterpoloster Mieke Cabout (26), die in 2008 Olympisch goud won. zij

teiten vulden op eigen houtje in wat ze voor steun boden. Geneeskunde en bewegingswetenschappen herbergen traditioneel veel topsporters. Flexibi-liteit van docenten is er daar min of meer ingebak-ken. Bij andere faculteiten was soms niets geregeld.” Op initiatief van het Centrum voor Topsport

en Onderwijs, voorheen het Olympisch Steunpunt, heeft de VU daar iets aan gedaan. Het CTO wil sporters het opti-male klimaat bieden voor een succes-volle sportcarrière. De vier CTO’s in Nederland hebben drie jaar geleden contracten gesloten over de combinatie sport en studie met veel onderwijsin-stellingen, van mbo’s tot universiteiten. CTO Amsterdam deed dat dus in de Amsterdamse regio. Algemeen manager van de Amsterdamse vestiging en oud-tophonkballer Charles Urbanus: “De UvA en de VU hebben daarin een enorme stap gemaakt.” er kwam financiële hulp en de studenten kregen de mogelijkheid om in overleg met studieadviseurs en docenten te schuiven met roosters, deadlines en tentamens.De topprestatieregeling zoals die in 2010 werd ingevoerd op de VU is een goede basis voor alle topsporters op de VU,

‘Er heeft weleens een beachvolleybalster tentamen gedaan in Rio’

jan nieuwenhuis

Hans

Sm

it

staat, met tussenpozen, al sinds 2004 ingeschreven als student gezondheids-wetenschappen en kan dus vergelijken: “Toen ik begon was er niets gere-geld voor sporters. je was afhankelijk van de wille-keur en coulance van de docent als je een tentamen niet kon maken. Die zei dan regelmatig: ‘Het is jouw probleem.’ Nu wordt er echt meege-dacht.” Cabout heeft het gebrek aan steun voor topsporters in die jaren vaak aange-kaart. “Tot aan het College van Bestuur aan toe. Want het schoot echt tekort.”

Op eigen houtjeTopsportcoördinator en studentendecaan jan Nieuwenhuis beaamt dat. “De facul-


ONDerWIjS

vindt studentendecaan Nieuwenhuis. “Het aantal afhakers is beperkt. Topspor-ters zijn over het algemeen heel gedisci-plineerd en gemotiveerd, kunnen goed plannen en keuzes maken. en meestal is de bereidheid bij faculteiten en docenten om een topsporter te helpen groot. Ik adviseer sporters altijd om vroeg, liefst voor het begin van het studiejaar, studie- en topsportroosters over elkaar heen te leggen en dan te kijken waar het wringt.” Valt een tentamen tijdens trainingskamp of dwarsboomt een kampioenschap colle-ges, dan gaan sporter en docent ruim op tijd om tafel. “en in overleg kan er best veel. Ik heb weleens een beachvolleybal-ster een tentamen laten maken op de ambassade in Rio de janeiro. Dat was trouwens wel wat gedoe, zo met het beno-digde toezicht en het tijdsverschil.”

Proactiever graagMieke Cabout heeft acht jaar na inschrij-ving haar bachelor afgerond. ze is inmid-dels aan haar master Health Sciences begonnen. “Alles bij elkaar hebben die drie jaar bachelor mij 4,5 jaar studie gekost.” ze is tevreden over de toppresta-tieregeling. “Het initiatief ligt niet meer alleen bij de sporters, die het toch al vaak heel druk hebben. Ik heb zelf nog maar weinig gebruik van de faciliteitenrege-ling hoeven maken, in overleg met de docent lukt het meestal wel.” Toch ziet

Cabout nog wel ruimte voor verbetering: “De VU zou wel pro-actiever kunnen zijn bij de hulp aan topsporters. Bijvoorbeeld door aan het begin van het jaar een voor-lichtingsbijeenkomst te houden waarbij iedereen alle noodzakelijke informatie krijgt. Ik kwam er bijvoorbeeld pas na jaren achter dat er op de VU een topsport-coördinator was.”CTO-manager Urbanus weet als oud-topsporter: beter kan altijd. zo wordt de faciliteitenregeling van de VU per facul-teit nog weleens verschillend geïnterpre-teerd. “Dat kan lastig zijn. De ene sporter regelt zijn zaken zelf met de docent, de ander moet het formele traject afleggen,

Chantal Achterberg (roeien, brons) hoopt zomer 2013 haar master af te ronden

topprestatiebeleidHet topprestatiebeleid van de vU bestaat sinds 2010 en is bedoeld voor toptalent op zowel het culturele als het sportieve vlak. talenten kunnen bij de vU van drie vormen van steun gebruik maken:

> foS-regeling: financiële hulp in de vorm van een basisbeurs voor maximaal een studiejaar;

> gebruik van de sportfaciliteiten op de vU;

> faciliteitenregeling: biedt studenten de mogelijkheid om samen met hun studieadviseur te schuiven met roosters, deadlines en tentamens en alternatieven voor de aanwezigheidsplicht te bedenken. Hoe ver faculteiten vervolgens meebuigen met de noden en wensen van de student, wordt uiteindelijk bepaald in overleg met betrokken docenten.

Stud

iovU

/rie

chel

le va

n de

r val

k


Topsport


“Het was het mooiste moment van mijn leven, dat is niet te beschrijven”, zegt geneeskundestudent en

hockey-keeper joyce Sombroek (22) met glanzende ogen als ze terugdenkt aan de Olympische finale in Londen. “De euforie was zo enorm. We vierden feest in het Holland Heineken House, mochten eindelijk een biertje. Feesten, knuffelen. Het is zo groot. Dat volkslied, 10.000 mensen, die prachtige medaille, de Koninklijke familie erbij… Kippen-vel. Alle reacties die ik ook nu nog krijg versterken dat gevoel alleen maar.”ze werkte er een jaar fulltime naartoe. “Ik heb de studie al in september vorig jaar stopgezet. Dat is gewoon nodig: je moet drie keer per week naar Papendal, je hebt je eigen club, Laren. je past je hele leven erop aan.”Na de Spelen pakte ze de studie weer op. “Dat was best lastig. Maar ik vond het mijn plicht om weer verder te studeren en ik vind geneeskunde ook gewoon erg leuk. Ik maak gebruik van de toppresta-tieregeling en ben om tafel gaan zitten met de studieadviseur om alles te plan-nen. Geleidelijk ben ik er weer ingerold. De motivatie en discipline die ik voor

Na het goud weer de geneeskunde

Joyce Sombroek (hockey, goud) wil een goede dokter worden

het hockey heb, is er ook voor genees-kunde. Of ik later uit mijn werk als arts dezelfde bevrediging kan halen als uit mijn topsportcarrière weet ik niet. Maar ik wil graag een goede dokter worden en mensen helpen.”Sombroek stelt dat het wisselen van focus haar motiveert: dan staat hockey voorop, dan weer de studie. “Het zijn periodes

die te overzien zijn. Nu, met de studie, heb ik redelijk wat vrijheid. Ik kan zelf plannen, slaap weleens uit, spreek af met vriendinnen. De coschappen worden nog wel een hele uitdaging naast vijf tot zeven trainingen per week. en straks, in de zomer, gaat het weer helemaal om hockey.” ze is nog niet klaar. “Ik heb na

de Spelen alweer een globale planning gemaakt. In 2014 is het WK in eigen land en in 2016 zijn de Spelen in Rio en wil ik er zeker nog bij zijn.”

‘De discipline die ik voor hockey heb, is er ook voor geneeskunde’

via de decaan tot aan de examencommis-sie.”Roeister Achterberg hoopt zomer 2013 haar master af te ronden, net voor het WK roeien. Tot nu toe hoefde ze nog maar weinig gebruik te maken van de toppres-tatieregeling, zegt ze. “Ik kon alles in overleg met docenten regelen. Ik probeer wel meestal eerst een hertentamen te maken, want ik voel me toch een beetje opgelaten als een docent speciaal voor mij een nieuw tentamen moet maken.” ze heeft wel een tip: “Weet je wat echt superfijn zou zijn? Als alle colleges ook online kwamen te staan. Dat zou het veel makkelijker maken om vakken bij te houden.”

Stud

iovU

/rie

chel

le va

n de

r val

k

Caspar van oirschot is masterstudent journalistiek.


OpINIeBernadette Langius bestuurslid

DOOR ANITA MUSSCHE

In Het Parool stond dat de VU nog steeds 33 miljoen gaat bezuinigen, de ondernemingsraad zegt dat het financiële kader wordt losgelaten. Wat is waar? “Ik vind het heel erg

jammer dat het steeds gaat over die 33 miljoen. Dat bedrag was nooit het doel, maar het is een heel eigen leven gaan leiden, met zelfs een contraexpertise van adviesbureau Berenschot als gevolg. Het doel was om onderzoek en onderwijs effi-ciënter te faciliteren door een verbetering

‘33 miljoen was nooit het doel’Het bestuur en de OR werken weer samen aan de reorganisatieplannen. Het bezuinigingsbedrag wil collegelid Bernadette Langius liever niet noemen.

van onderwijs en onderzoek leidend zijn. “een efficiëntere onder-steuning van onderwijs en onderzoek is altíjd leidend geweest. Het financi-ele kader was nooit een doel op zich. Dan hadden we ook kunnen zeggen: jullie moeten zo veel bezuinigen, zoek het maar uit. We hebben juist bewust iedereen bij de reorganisatie betrok-ken.”

Maar om je begroting rond te krijgen moet je toch in concrete bedragen denken? “Als mensen plannen moeten maken, moet je hen randvoorwaarden meegeven. Ook een financieel kader. Als in de uitwerking blijkt dat het voor onderwijs en onder-zoek negatief uitpakt, dan kun je die financiële kaders bijstellen.”

Dat kan dus minder geld opleveren. En er zijn nu ook nog prestatie- en profileringsafspraken gemaakt met

het ministerie van OCW. Dat staat los van de reor-ganisatie. Maar als we die niet halen, kan dat de VU nog eens 5 procent van haar budget kosten. “In die afspraken is ook een reductie in overhead afgesproken, die wordt gerealiseerd binnen het akkoord dat is geslo-ten. Maar de afspraken gaan vooral over het verbeteren van het onderwijsrendement en de onderwijskwaliteit.”

En dan is er ook nog een nieuw regeringsakkoord. “De impact daarvan op het hoger onderwijs is nog niet helemaal duidelijk. De invoering van een sociaal leen-stelsel zou effect kunnen hebben op de instroom en dus op ons budget, maar dat is koffiedik kijken.”


van de bedrijfsvoering. De universiteit is heel hard gegroeid en er is onvoldoende gekeken naar hoe de zaken werden georganiseerd. We hebben een betere, efficiëntere ondersteuning van onderwijs en onderzoek nodig. Die verbetering kon niet marginaal zijn. Daarom zijn er stevige bedragen genoemd. De VU heeft nu eenmaal een krapper huishoudboekje gekregen en binnen een kleinere porte-monnee moeten natuurlijk de meeste middelen naar onderwijs en onderzoek gaan.”

Toch zegt de OR dat niet langer het financiële kader, maar de behoeften

bernadette Langius

toen Het Parool op 1 november over het akkoord van vU en bonden over het sociaal plan berichtte, stond er dat de bezuiniging van 33 miljoen overeind bleef. De or vermeldde in zijn persbericht over het akkoord echter: ‘niet langer het financiële kader, maar de behoeften van onderwijs en onderzoek zijn leidend.’

foto

Stu

diov

U/ri

eche

lle va

n de

r val

k iCo

on D

ima Y

agny

uk, t

he n

oun

Proj

ect


Literatuur


cUltUUr

‘Turkse meisjes krijgen de volle laag’VU-student Özcan Akyol maakte zijn studie niet af omdat hij het te druk kreeg als de nieuwe literaire sensatie van Nederland.

DOOR PETER BREEDVELD FOTO’S PeTeR GeRRITSeN

özcan Akyol maakte een paar weken geleden in het programma De Wereld Draait Door zijn knallende entree in de literaire wereld. zijn debuutroman Eus is inmid-dels voor de vijfde keer

herdrukt (zo’n tienduizend exemplaren gingen er al over de toonbank) en vorige week kwam de roman binnen op nummer 13 van De Bestseller 60, maar de media concentreren zich vooral op Akyols levensverhaal, dat zich laat samenvatten als ‘van crimineel naar bestsellerauteur’. “Ik ben dat onderhand wel zat, om steeds weer diezelfde feelgoodstory te moeten vertellen”, zegt Akyol in het restaurant van de VU, waar hij tot voor kort nog Nederlands studeerde. “Dat ik in de bajes boeken heb leren lezen, dat weet ieder-een nu wel. Het moet maar eens over mijn boek gaan.”

Batsen in de KoekstadEus is het semi-autobiografische verhaal van een schelm in Deventer, in het boek steeds de Koekstad genoemd, de zoon

van Turkse immigranten ofwel batsen. eus ploetert en vecht en neukt en zuipt en fraudeert en steelt zich een weg naar het volwassendom, breekt zijn hart en dat van anderen, ontworstelt zich aan de dictatuur van zijn drankzuchtige vader, met zijn kleine, breekbare moeder als collateral damage. Uiteindelijk loopt hij tegen de lamp en eindigt hij in de petoet, waar nota bene een cipier hem introdu-ceert in de wereld van de literatuur.Dat is allemaal echt zo gegaan in het leven van Akyol. “Ik had nog nooit eerder een boek voor volwassenen gelezen”, vertelt hij. “Maar toen kon ik er niet meer mee ophouden. Ik heb een boek per week gelezen, de afgelopen zeven jaar, dus zeg maar een kleine vierhonderd romans. Alles van Nescio en Carmiggelt tot Kafka en Céline en alle Russische schrijvers, Dostojevski, Tolstoj en zo. Maar daarmee ben ik op een gegeven moment opgehou-den omdat ik me realiseerde dat er waar-schijnlijk een heleboel verloren gaat in de vertaling.”

Archaïsch NederlandsAkyol is gek op vooroorlogse Nederlandse schrijvers als Nescio en Den Doolaard. Dat is te merken aan de taal van Eus. “Ik vond het leuk om de straattaal uit mijn jeugd te combineren met het enigszins

archaïsche Nederlands uit de romans die ik las.”Hij lijkt te zijn geobsedeerd door taal. “Mooie woord-combinaties, daar hou ik van, maar zonder gekunsteld te worden. In het begin deed ik dat wel, gekunstelde zinnen maken. Toen dacht ik ook dat literair schrijven betekende dat je heel sierlijke, wollige zinnen moest schrijven, vol dure woorden. Dat heb ik mezelf snel afge-leerd. Door Céline en Bukowski te lezen zag ik dat je ook literatuur kunt schrijven door taal zonder opsmuk, rauw en direct, en in korte zinnen.”Ritme is voor hem belangrijk, vertelt Akyol. “en snel-heid. Soms word ik ’s nachts opeens wakker omdat een zin die ik overdag heb geschreven, me dwarszit. Dan moet er een woord bij of er juist uit. Daar ben ik het meest mee bezig geweest bij het schrijven van Eus, met die zinnen, de taal. Het verhaal dat had ik al, dat heb ik mijn hele leven met me meegedragen; dat boeide niet zo. De taal van het boek, dat moest precies goed zijn.”

PrestigekwestieSinds Akyol geboeid raakte door literatuur wilde hij zelf ook schrijver worden. Alles wat hij daarna deed, stond in dienst van dat schrijverschap. journalistiek studeren aan hogeschool Windesheim, en daarna, via een scha-keljaar, Nederlands aan de VU, waarmee Windesheim toen gefuseerd was.Dat heeft hij ongeveer anderhalfjaar volgehouden. “Maar toen ik een jaar geleden een boekencontract had gete-kend met uitgeverij Prometheus, was mijn doel bereikt en ben ik met de studie gestopt. Het was ook niet meer vol te houden omdat ik het vanaf dat moment ontzet-tend druk kreeg met schrijven.”


Literatuur


Toch hoopt hij de studie in de nabije toekomst nog af te maken. “een prestige-kwestie”, zegt hij. Al staat hij er een beetje dubbel tegenover. “Ik heb veel geleerd, op Windesheim worstelde ik nog met mijn grammatica, maar op de universiteit gaan ze heel diep. en waar ik bang voor ben, is dat een wetenschappelijke benadering in de weg gaat staan van het plezier dat ik heb met taal, van mijn spontaniteit en artistieke vrijheid. Ik ben nogal perfecti-onistisch en ik zou bepaalde dingen niet meer kunnen doen als ik weet dat het taalkundig gezien niet correct is en dat zou misschien jammer zijn.”

Hoezo semi?Eus heeft hij in acht maanden voltooid. “Ik heb begrepen dat dat erg snel is”, zegt hij. Maar wie denkt dat het allemaal van een leien dakje ging, vergist zich. “In twee uur tik ik zo duizend woorden, maar daarna ben ik zes uur bezig om het allemaal precies goed te krijgen. De komma’s op de juiste plekken, heel veel woorden schrappen, vooral ‘ook’ en ‘nog’. Daarna lees ik de tekst hardop en als dat lekker gaat, ben ik tevreden. Maar omdat het allemaal zo vlot leest, denken veel mensen dat ik het allemaal moeiteloos even opgeschreven heb.”Naast hem aan tafel zit een robuuste Turk (Akyol is zelf geen kleintje, maar deze is nog veel groter), zijn vriend Şaban Kork-maz. Hij wordt in het boek opgevoerd als Ata, eus’ beste vriend. Korkmaz heeft nooit eerder een boek gelezen, maar Eus kan hij niet wegleggen, zegt hij. “Het is allemaal echt zo gegaan, bijvoorbeeld die trammelant die we hebben gemaakt bij het Centraal Bureau voor Rijvaardigheid”, vertelt hij enthousiast. Wat de vraag oproept of er wel veel ‘semi’ is in deze semi-autobiografische roman. “Ik heb feiten en personages aangepast, zodat ze beter in het verhaal pasten”, aldus Akyol. “Mijn moeder bijvoorbeeld, die heb ik wat kleiner en kwetsbaarder gemaakt, om het contrast met eus’ vader groter te maken. en als ik echt heel waar-heidsgetrouw was gebleven, dan was het boek nog zwartgalliger geworden dan het nu al is. Ik heb heel veel weggelaten omdat ik geen zwaar deprimerend boek wilde schrijven.”

Hoeren en slettenVrouwen krijgen het hard voor hun kiezen in Eus. ze worden hoeren en sletten genoemd, of wijven, als ze geluk hebben. eus’ moeder komt er het beste vanaf als een zachte, liefhebbende

moeder die het eenvou-digweg niet in zich heeft om iets voor zichzelf op te eisen. Toch beschrijft Akyol ook de andere vrouwen niet zonder compassie. “ze hebben niet zelf gekozen voor de situaties waarin ze zijn beland”, verduidelijkt hij. “Vooral de Turkse meisjes leven, net als eus, in twee werelden, de Turkse en de Hollandse. Alleen neigt eus meer naar de Hollandse, en zitten die meisjes meer gevangen in de Turkse cultuur.”De Turkse mannen in Eus leven er inderdaad op los, terwijl de meisjes voor elke vrijheid die ze zich veroorlo-ven, zwaar moeten boeten. zo gaat dat in het echt ook, daar is Akyol niet hypocriet over. “Als wij met een groep Turkse mannen in een café zitten waar een Turks meisje komt binnenlopen, gaat zij het zwaar krijgen. Dan krijgt ze de volle laag van ons.”

Fuck MimounAkyol doet er alles aan om zijn boek te vrijwaren van het etiket migrantenliteratuur. Hij zet zich tijdens zijn optredens voor de media en op literatuurfestivals graag tegen allochtonenschrijvers af, die, zo schrijft hij in zijn essay Fuck Mimoun, ‘nagenoeg allemaal gebrekkig Nederlands spreken, maar wel in staat zijn om boeken te schrijven van maar liefst 400 pagina’s.’ Hij heeft niks met de romantisering van het land van herkomst: ‘Hoe vaak moet ik in vredesnaam blijven lezen over die geit in

het geboortedorp?’In De Wereld Draait Door ging hij frontaal in de aanval op publiekslieveling Kader Abdolah, die volgens hem weinig boeken meer zou verkopen als hij normaal ging praten. “Ik doe dat heel bewust”, zegt hij, “om vooral niet onder die groep schrijvers te worden geschaard.”Akyol maakt bij zijn mediaoptredens een ongepolijste, onbevangen indruk, maar hij denkt overal over na. Allang voor Eus uitkwam, zorgde hij er hoogstpersoon-lijk op Twitter en Facebook voor dat zijn naam als schrijver werd gevestigd.“Ik ben een controlfreak”, bekent hij. “Ik laat niets aan het toeval over. Als ik bij de Bruna mijn boek niet zie liggen, en ze vertellen me daar dat het is uitverkocht, terwijl ik wéét dat er nog een hele voor-raad bij de distributeur ligt, bel ik meteen met de uitgever om te zorgen dat die boeken daar worden geleverd. Ik ben vreselijk bang dat anderen het voor me verneuken.”

‘Hoe vaak moet ik in vredesnaam blijven lezen over die geit in het geboortedorp?’

Özcan akyol, eus, 272 p., uitgeverij Prometheus, paperback € 15, e-boek € 9,99.

akyol maakt een ongepolijste, onbevangen indruk, maar is een controlfreak


cOlUmN

Je zou het bijna vergeten omdat er al vier maanden pepernoten in de schappen liggen, maar op 18 november komt Sinterklaas in Amster-dam aan. Vanaf dat moment loop je op ieder moment van

de dag/nacht het risico de oude baas, in diverse staten van beneveldheid en met de baard steeds weer anders geschikt, tegen het broze lijf te lopen. Hulpsin-terklazen natuurlijk, niet de echte, de echte is sowieso met pensioen, nu is het iemand uit Flodder, wat de fuk, ik word oud. Naast de Sint zwermen ineens overal zwarte Pieten rond, iets waarvan ik persoonlijk in een moreel knoopje raak. Bij het zicht van een groepje Pieterbazen gebeurt er namelijk het volgende: eerst word ik extreem blij van binnen. Dit komt doordat tijdens mijn vroege jeugd in mijn brein de verbinding piet = snoep + feest + cadeautjes gelegd is. Tegelijkertijd word ik altijd een beetje bang, want een horde uitgelaten geschminkte volwassenen

Pepernoten en morele knoopjes

kan ook betekenen dat ik ieder moment ongewild het slachtoffer kan worden van een openbare polonaise, iets dat ik te allen tijde probeer te vermijden. Terwijl ik aldus in een staat van angstige euforie naar de groep kijk, zwaait de eerste Piet naar me. een ander heft vrolijk een vuist vol sinter-klaasschuimpjes. Ik weet niet of ik terug moet zwaaien omdat ik mezelf geen racist vind; mijn hand stopt dus halverwege een zwaai. Dan denk ik: maar deze mensen zijn vast niet bezig met de slavernij, waarom ben ik er eigenlijk opeens mee bezig,

ze willen gewoon snoep uitdelen, wat loop ik nou zuur te doen. Dus ga ik verder met mijn aanzet tot zwaai, waarop de gedachte opdoemt dat het eigenlijk wel heel érg is dat ze niet beseffen hoe gênant de hele zwartepie-tentraditie is, zouden ze wel eens van blackface gehoord

hebben, moet ik er misschien even met ze over práten? Maar net als mijn mond opengaat, ruik ik pepernoten en denk ik aan regenachtige sinterklaasintochten die vroeger misschien nog wel spannen-der waren dan mijn eigen verjaardag. Ik doe mijn mond dicht. Maar nu weet ik toch beter? Ik hef mijn vinger. Waarom moet ik hier eigenlijk iets van vinden? De vinger zakt. Ik heb hoofd-pijn. Inmiddels zijn de zwarte Pieten aan het vluchten omdat er een eng grimas-sende jongedame met pulserende slapen en een tic in haar rechterarm intens grie-zelig naar ze staat te staren. Achter mij tilt een dronken Hulpsint zijn grote boek boven mijn hoofd om me bij meer onver-wachte bewegingen neer te meppen. Heel voorzichtig schuifel ik weg. Naar huis, waar ik voor de zekerheid al mijn schoe-nen, wortels en suikerklontjes verstop. Wanneer komen de kerstkransjes eigen-lijk in de winkels?

Ze willen gewoon snoep uitdelen, wat loop ik nou zuur te doen

roos van rijswijk, masterstudent literatuurwetenschap



DOOR KARIM ABBARA

Afzender van deze en andere boze tweets over VUnet is psychologiestu-dent jolyon Oattes (27). “Het valt me op dat VUnet niet echt volwassen is. De website lijkt een soort

bètaversie te zijn. juist op belangrijke momenten, zoals in tentamenperiodes, valt hij uit.” Oattes zegt wel achter het concept te staan, maar de vorige site (tis.vu.nl) vond hij veel simpeler. “je moet veel vaker doorklikken dan voorheen. Daardoor heb ik eens 20 euro moeten betalen omdat ik niet goed voor mijn tentamen stond ingeschreven.” Uit een rondvraag blijkt dat de meeste andere studenten geen grote problemen met VUnet hebben. Bij doorvragen weet iedereen wel minstens één pijnpuntje op te noemen. zo werkt de site volgens eerstejaars social engineering Nico Nadozi (25) slecht via draadloos inter-net. eerstejaars psychologie Alexandra Butynes (22) gebruikt de site dagelijks. Storingen duiken op als ze haar rooster wil inzien. Deze eerstejaarsstudenten zien VUnet als een handige startpagina waarmee ze snel bij alle belangrijke onderwijspagina’s kunnen komen. eerstejaars letteren jonathan van der Linden (22): “Vooral

‘Mooie site, maar nog niet volwassen’

het aanmaken van een eigen rooster is handig. Dat gaat veel sneller dan met rooster.vu.nl.”

FacebookVeel ouderejaars, die begonnen met studeren toen VUnet er nog niet was, bezoeken nog trouw hun VUmail en Blackboard via de aparte links. De mees-ten zien VUnet als een onnodige toevoe-ging. MBA-student Vese Nikolic (23): “Als je op VUnet komt, krijg je allemaal kleine schermpjes te zien met je mail, je cijfers en blackboard-mededelingen. Als je dan Blackboard wilt raadplegen moet je toch

eerst doorklikken. Dan kan ik net zo goed direct naar Blackboard gaan.”Rechtenstudent Khatera Nasim (26) is inmiddels tevreden met VUnet. “In het begin waren er problemen bij vakin-schrijvingen, maar daar heb ik nu geen last meer van. Ik vind VUnet erg handig omdat alles wat je nodig hebt op één site bij elkaar staat. In de bus op weg naar

school raadpleeg ik de mobiele website vaak nog even via mijn mobiel. Maar het zou nog mooier zijn als ze een app zouden hebben.”

Kritische groeper is een kleine kritische groep, waaron-der jolyon Oattes, die VUnet na een hoop problemen links laat liggen. Psycholo-giestudent elif Meral Tasar (25) is vrijwel nooit op VUnet te vinden: “Al die kleine schermpjes bij elkaar gepropt op VUnet maken het er niet duidelijker op. Ik krijg bij vakinschrijvingen of cijferlijsten ook altijd een foutmelding. Die paar dingen die je dan op VUnet wel wilt checken, die werken niet.”

‘Beste Advalvas, kunnen jullie geen vernietigende column wijden aan het immens falen van VUnet?’ We gingen op onderzoek uit.

VUnet

‘Miss volgende x niet die vuistdikke glasvezelkabel door de Mensa-keukenkastjes trekken?’tweet van jolyon oattes


campUS

Herkenbaar, zegt uc-it

iCoo

n S

teph

en b

oak,

the

nou

n Pr

ojec

t

Storingen in VUnet blijven vervelend, ook al komen ze niet zo vaak voor.


vacaturesin dit overzicht vindt u de meest recente vacatures van de vrije Universiteit. op intranet.vu.nl/vacatures is een volledig overzicht beschikbaar van alle vacatures waarvoor de vrije Universiteit eerst twee weken intern werft. in deze periode staan de vacatures open voor vU-medewerkers waarbij de door Human resource management geoormerkte herplaatsingskandidaten voorrang genieten. vacatures waarvan kan worden aangenomen dat hiervoor geen geschikte interne kandidaten voorhanden zijn, worden gelijktijdig met bovenvermelde interne publicatie in de externe media geplaatst en zijn te bekijken op vu.nl/vacatures.

Vakdidacticus Maatschappijleer en Maatschappijwetenschappen v/mvoor 0,4 fteFaculteit der psychologie en pedagogiekSalaris maximaal € 4.374,- bruto per maand

DOOR ANITA MUSSCHE

Heel herkenbaar vindt projectmana-ger VUnet Pieter Smit het beeld dat de studenten hiernaast van VUnet

geven. een studentenpanel geeft regel-matig feedback en test verbeteringen die UC-IT wil doorvoeren. jo Heinen, hoofd functioneel beheer van UC-IT, vindt het geen probleem dat ouderejaars alleen naar VUnet komen voor noodzakelijke dingen als inschrijven voor vakken en cijfers inzien. “Wij proberen het studen-ten makkelijker te maken door alles op één plek te zetten. Als dat voordelen oplevert, praat zich dat wel door onder studenten.”De site heeft dagelijks 16 tot 17 duizend unieke bezoekers, zo’n driekwart van de

VU-studenten. Op topdagen zijn het er meer dan 21.000. “een file kun je dan niet altijd vermijden”, zegt Heinen.Maar hoe zit het nu met die storingen? Knap vervelend, geeft Smit grif toe. “Als je probeert je in te schrijven voor een vak en het lukt niet, dan maakt het niet uit dat het systeem het 99,9 procent van de tijd het wel doet. Dan baal je gewoon verschrikkelijk. We proberen dat zoveel

mogelijk te voorkomen en op te lossen.”Storingen liggen overigens niet altijd aan VUnet. Als het hele netwerk plat ligt, zoals maandag 29 oktober, dan doet ook VUnet het niet. en soms ligt het plat vanwege onderhoud, altijd in daluren. Dat wordt aangekondigd, maar zo’n bericht kun je missen. en dan kunnen studenten zelf nog dingen verkeerd doen. Maar het aantal klachten is het afge-lopen jaar hard gedaald. “Het was ook een kwestie van wennen”, zegt Heinen, “Mensen zitten vaker op de site, maar zijn er veel korter bezig. ze kennen hun weg.”

VUnet 2.0Over een app waarmee je niet alleen kunt raadplegen maar je bijvoorbeeld ook kunt inschrijven, denkt UC-IT na. “Maar dan moet je een app ontwikkelen voor elk type mobieltje of tablet. Dat is duur en onderhoudsintensief. en studenten geven zelf aan dat ze met inschrijven het liefst wachten tot ze een keer achter hun laptop zitten”, zegt Smit.Voorjaar 2013 start VUnet 2.0. Dan wordt de zoekmachine aanzienlijk verbeterd, de pagina’s mijn home en mijn studiepagina worden samengevoegd en je kunt voort-aan je eigen homepage inrichten. Ook VU-medewerkers gaan dan VUnet gebrui-ken. en faculteiten gaan hun onderwijs-informatie geleidelijk toevoegen om studenten het loopje naar de studenten-balie besparen. De it’ers horen het graag als er storingen zijn of als iets volgens studenten beter kan. “Vertel het ons”, zegt Heinen. “Dan kunnen we proberen er iets aan te doen. Hoe beter de input des te beter worden de systemen.”

‘Het was ook een kwestie van wennen’jo Heinen, UC-it

‘We hebben het voorgerecht gehad, nu begint de hoofdmaaltijd. Met de aanpassingen in het besluit over de reorganisatie bedrijfsvoering hebben we vork en mes gekregen.’ Met deze woorden typeert Ottho Heldring, voorzitter van de ondernemingsraad, de afspraken in het bemiddelingsakkoord dat OR en college van bestuur ondertekend hebben op 16 oktober 2012. Het verzoekschrift aan de Ondernemingskamer is ingetrokken op het moment dat het sociaal plan definitief vastgesteld was.

Kern van de afspraKen Heldring: ‘Met de recente afspraken kunnen we de discussie over de bedrijfsvoering op een nieuwe basis voortzetten.’ In de bemiddelingsge-sprekken die OR en college de afgelopen maand voerden, heeft de OR geëist dat de fundering van de domeinen O&O en SO opnieuw wordt vast-gesteld. Dat geldt gedeeltelijk ook voor Inter-nationalisering, BMO en UB VU. Daar staat wel de hiërarchische aansturing vast (het ‘harkje’), maar verder moeten de dienstverlening en de daarvoor benodigde personele bezetting alsnog

ontworpen worden. Ook de domeinen Fin, HRM/AMD, C&M, IT en HV/FZ worden opnieuw getoetst in het licht van het bijgestelde uitgangspunt van de reorganisatie: niet langer het financiële kader maar de behoef-ten van onderwijs en onderzoek zijn leidend. Het uitgangspunt van de discussie is dus veranderd. Hoe ziet Het financiële plaatje er uit? Heldring: ‘De kans bestaat dat het college niet opeens alle financiële doelstellingen loslaat, maar die moeten nu bezien worden in het licht van O&O. De decanen en de OR hebben dat bei-de geëist. Als je onderwijs wilt geven en onder-zoek wilt doen, dan moet je ook de bijbehorende ondersteuning kunnen betalen. In die volgorde. Als er te weinig geld is, dan moet nagedacht worden over het aanpassen van de primaire activiteiten in onderwijs en onderzoek.

is de organisatie voldoende op de Hoogte van deze afspraKen? Hoe Krijgen ze nu vorm? ‘Het college gaat de consequenties van de nieuwe afspraken in het akkoord met de OR, zoals de ge-wijzigde inzet van het overleg en welke domeinen opnieuw of gedeeltelijk opnieuw bekeken moeten

worden, uitleggen aan de kwartiermakers en directeuren bedrijfsvoering.’ Ook de OR zelf heeft een belangrijke rol om de achterban goed te informeren.

Verder spelen de decanen maar ook de studenten een rol in het vervolgproces, die moeten, net de OR, opletten dat onderwijs en onderzoek ook echt prioriteit krijgen. Dat is cruciaal, want als je niet oppast zit je met een model van ondersteuning waar onderwijs en onderzoek in moeten passen.’Op onze medezeggenschapsconferentie van 6 november j.l. hebben we besproken hoe we ons zo organiseren dat de medezeggenschap voldoende invloed heeft op de uitwerking van de plannen.

"Het belang van de medezeggenscHap is nu groter dan ooit"

e-MAIl: [email protected] | WWW.InTRAneT.VU.nl/OR | WWW.VU.nl/OR | 14 november 2012

OTTHO HelDRIng, Jelly ReInDeRS, RIeky VAn WAlRAVen en ROnAlD kROeZe (ReCHTS) HeBBen nAMenS De OR De BeMIDDelIngSgeSpRekken geVOeRD MeT HeT COllege VAn BeSTUUR

de moeilijKste periode Komt nog

‘We hebben het voorgerecht gehad, nu begint de hoofdmaaltijd. Met de aanpassingen in het besluit over de reorganisatie bedrijfsvoering hebben we vork en mes gekregen.’ Met deze woorden typeert Ottho Heldring, voorzitter van de ondernemingsraad, de afspraken in het bemiddelingsakkoord dat OR en college van bestuur ondertekend hebben op 16 oktober 2012. Het verzoekschrift aan de Ondernemingskamer is ingetrokken op het moment dat het sociaal plan definitief vastgesteld was.

Kern van de afspraKen Heldring: ‘Met de recente afspraken kunnen we de discussie over de bedrijfsvoering op een nieuwe basis voortzetten.’ In de bemiddelingsge-sprekken die OR en college de afgelopen maand voerden, heeft de OR geëist dat de fundering van de domeinen O&O en SO opnieuw wordt vast-gesteld. Dat geldt gedeeltelijk ook voor Inter-nationalisering, BMO en UB VU. Daar staat wel de hiërarchische aansturing vast (het ‘harkje’), maar verder moeten de dienstverlening en de daarvoor benodigde personele bezetting alsnog

ontworpen worden. Ook de domeinen Fin, HRM/AMD, C&M, IT en HV/FZ worden opnieuw getoetst in het licht van het bijgestelde uitgangspunt van de reorganisatie: niet langer het financiële kader maar de behoef-ten van onderwijs en onderzoek zijn leidend. Het uitgangspunt van de discussie is dus veranderd. Hoe ziet Het financiële plaatje er uit? Heldring: ‘De kans bestaat dat het college niet opeens alle financiële doelstellingen loslaat, maar die moeten nu bezien worden in het licht van O&O. De decanen en de OR hebben dat bei-de geëist. Als je onderwijs wilt geven en onder-zoek wilt doen, dan moet je ook de bijbehorende ondersteuning kunnen betalen. In die volgorde. Als er te weinig geld is, dan moet nagedacht worden over het aanpassen van de primaire activiteiten in onderwijs en onderzoek.

is de organisatie voldoende op de Hoogte van deze afspraKen? Hoe Krijgen ze nu vorm? ‘Het college gaat de consequenties van de nieuwe afspraken in het akkoord met de OR, zoals de ge-wijzigde inzet van het overleg en welke domeinen opnieuw of gedeeltelijk opnieuw bekeken moeten

worden, uitleggen aan de kwartiermakers en directeuren bedrijfsvoering.’ Ook de OR zelf heeft een belangrijke rol om de achterban goed te informeren.

Verder spelen de decanen maar ook de studenten een rol in het vervolgproces, die moeten, net de OR, opletten dat onderwijs en onderzoek ook echt prioriteit krijgen. Dat is cruciaal, want als je niet oppast zit je met een model van ondersteuning waar onderwijs en onderzoek in moeten passen.’Op onze medezeggenschapsconferentie van 6 november j.l. hebben we besproken hoe we ons zo organiseren dat de medezeggenschap voldoende invloed heeft op de uitwerking van de plannen.

"Het belang van de medezeggenscHap is nu groter dan ooit"

e-MAIl: [email protected] | WWW.InTRAneT.VU.nl/OR | WWW.VU.nl/OR | 14 november 2012

OTTHO HelDRIng, Jelly ReInDeRS, RIeky VAn WAlRAVen en ROnAlD kROeZe (ReCHTS) HeBBen nAMenS De OR De BeMIDDelIngSgeSpRekken geVOeRD MeT HeT COllege VAn BeSTUUR

de moeilijKste periode Komt nog

SCAn DeZe QR-CODe MeT Je SMART-pHOne

Komt er nog een recHtszaaK of zijn jullie Het eens?Heldring: ‘Die rechtzaak is van tafel. Zijn we het eens geworden? We zijn het eens geworden over het proces, de randvoorwaarden voor het vervolg van de reorganisatie van de bedrijfs-voering en over de rol van de medezeggenschap daarin. Maar deze overeenstemming betekent niet dat OR en college nu over alles hetzelfde denken. De uitkomsten staan namelijk nog niet vast. Als we het uiteindelijk niet eens worden over de uitwerking van de reorganisatie, kan de OR opnieuw naar de Ondernemingskamer stap-pen. Daarbij is wel afgesproken om nadrukkelijk te streven naar overeenstemming. Dat vraagt inspanning van beide partijen in het besef dat de operatie alleen succesvol kan zijn als je samen werkt aan de toekomst van de VU.

blijft Het eerdere or-advies van KracHt?In ons oorspronkelijke advies stond dat in de domeinen waarvan de hoofdlijnen vastliggen (Fin., HRM/AMD, C&M, IT en HV/FZ) alleen de formatie ingevuld hoefde te worden. nu is aanvullend afgesproken dat deze domeinen ook opnieuw inhoudelijk getoetst worden in het licht van kwaliteit van onderwijs en onderzoek. Toch een nieuwe ronde dus. Van deze domeinplannen heeft het college al eerder gezegd dat ze niet in beton gegoten zijn, maar dat bezien zou worden

of de uitwerking ervan voldoet aan de eisen die onderwijs en onderzoek stellen.

rol van de verontruste vu-ers belangrijK Heldring: ‘De Verontruste VU-ers hebben de vraag gesteld “Zijn we niet teveel in de ban van een productiviteitsideologie? We zitten toch niet in de universiteit om het meest efficiënte bedrijf van nederland te worden?“ Dat is een fel debat en daarom voelen de bestuurders zich ook aan-gevallen en gekwetst: de hoofdmaaltijd is ter dis-cussie. Het is belangrijk om ook de stem van de Verontruste VU-ers voldoende gewicht te geven, want de universiteit is een rijk en divers instituut. Die botsing is nog niet afgelopen. De moeilijkste periode komt nog: ‘This is not the end. This is even not the beginning of the end. But it is, perhaps, the end of the beginning’ (Churchill,1942).

medezeggenscHap in crisistijd Op 6 november 2012 organiseerde de commis-sie Ontwikkeling en professionalisering van de OR een strategische medezeggenschapsconfe-rentie. leden van de OR, onderdeelcommissies en domeincommissies discussieerden over de bijstelling van het besluit over de reorganisatie bedrijfsvoering, de invloed van de medezeg-genschap op de uitwerking van de plannen per domein en de inrichting van medezeggenschap in crisistijd.

de belangrijKste conclusies zijn:• De decentrale medezeggenschap wordt

opnieuw ingericht. De domeincommissies gaan met de kwartiermakers overleggen en daarnaast moeten de ODC’s op een goe-de manier hun reguliere werkzaamheden kunnen verrichten.

• Bij de faculteiten blijft de ODC het primaat houden, bij de diensten heeft de domein-commissie meer gewicht. Wanneer er veel verandert door verschuivingen in perso-neel zal het belang van de domeincommis-sie groter worden. De medezeggenschap is nu gereed om de inhoudelijke discussie te voeren over de invulling van de verschil-lende domeinen. De domeincommissies gaan vol energie de volgende fase in.

• Het belang van de medezeggenschap is groter dan ooit: we gaan toe naar een ster-ke vorm van participatie in de uitwerking van de reorganisatieplannen, hoe moeilijk en ingewikkeld dat ook is. er ligt veel op het bordje van de medezeggenschap. Daar-in nemen we onze verantwoordelijkheid!

Ambtelijk secretAris OndernemingsrAAd Kitty jong, agatHe van Hell (adjunct), de boelelaan 1105, Kamer 1d-30, 1081 Hv amsterdam, tel. 020 59 85312, [email protected] www.intranet.vu.nl/or, www.vu.nl/or dAgelijks bestuur ottHo Heldring, voorzitter / jelly reinders, vice-voorzitter / rieKy van walraven cOmmissie cOmmunicAtie janneKe eppinga, agatHe van Hell, HenK olijHoeK, dunya van troost, ricK vermunt beeld mArieke Wientjes vormgeving esther vAn munster

colofon

www.facebooK.com/ondernemingsraad.vu

doel rondetafel gespreK: Het verbeteren van de betrokkenheid van jonge medewerkers (tot 35 jaar), zoals promovendi, postdocs en jonge obp-ers, bij de medezeggenschap door met hen te onderzoeken hoe we deze betrokkenheid kunnen vergroten.

waarom?De bijeenkomst is onderdeel van een pilot van de stichting SoFokles, de dienst HRM, de OR en de proVU-fractie in de OR met als doel de betrokkenheid van jonge VU-medewerkers bij de medezeggenschap te vergroten.

welKe vragen Komen aan de orde?• Zou je (meer) betrokken willen zijn bij de organisatie of lid willen worden van een medezeggenschapsorgaan?• Wat houdt je tegen?• Wat zou je anders willen zien op medezeggenschapsgebied?• Waar zie je mogelijkheden om een bijdrage te leveren of om aan een verandering mee te werken?• Wil je meedraaien in een alternatief (projectmatig) medezeggenschapsproject?

wat gebeurt er met de uitKomst?De uitkomst wordt besproken met de OR en HRM. Wie geïnteresseerd is, kan zich aanmelden voor fase 2: in sa-menwerking met HRM, de OR en de proVU-fractie in projectvorm een voor de medezeggenschap en jonge mede-werkers interessant beleidsstuk uitwerken.

wanneer? De discussiebijeenkomst vindt plaats eind november 2012 op de VU. (precieze datum en tijdstip worden na aanmelding via de mail bekend gemaakt)

Hoe aanmelden:bij OR-lid Ronald kroeze: [email protected]

meld je aan VOOR HeT ROnDeTAFelgeSpRek ‘JOnge VU-MeDeWeRkeRS en MeDeZeggenSCHAp’


cUltUUr

WAT? MC Shake is een moderne bewerking van Shakespeare’s Comedy of Errors. Twee tweelingen zijn vroeg van elkaar gescheiden en weten niet van elkaars bestaan. Als zij toevallig in dezelfde plaats vertoeven, stapelen de misverstanden zich op.WIE? Osdorp Posse-frontman Def P. bewerkte dit Spel van Vergissingen tot een hiphop theaterproduc-tie met energieke rollen voor Raymi Sambo, Dionisio Matias en Steef Hupkes. De opstuwende raps zijn van Pascal Griffioen en Def P.HOE? Regisseur Peter Pluymaekers maakt met thea-tergroep zeP toegankelijke voorstellingen met een literaire inslag. Hij vertaalt de essentie van klassiek repertoire naar de wereld van nu door uitingsvormen uit de populaire cultuur te gebruiken.

Dick Roodenburg, publiciteitsmedewerker Griffioen

Lalibela

CONCEPT een ethiopisch eethuis waar het woord bestek niet bestaat en je je eten moet delen met je tafelgenoten. Het diner wordt namelijk geserveerd op een grote schaal die midden op tafel komt te staan. eten doe je met je handen en je drinkt Afrikaans bier (met fruitsmaak) uit een halve kokosnoot.SFEER De versieringen maken de witte muren een stuk gezelliger. Door de dierenvellen denk je soms dat je naast een platgeslagen cavia zit, maar de fijne Afrikaanse muziek en vriendelijke bediening laten je dat meteen weer vergeten. ETEN Na het lezen van de menukaart heb je nog geen idee wat ze per gerecht serveren. Want ze verklappen maar één ingrediënt (vlees, vis of groente) per gerecht, dus het blijft een verrassing. Niet zo geschikt voor moeilijke eters. Maar des te leuker en spannender is het als die grote schaal met eten op je afkomt. Met een soort van zure pannenkoekjes in je hand eet je de diverse stoofpotjes en andere hapjes. Geen zorgen, ik heb geen ingewanden of andere impopulaire ingrediënten langs zien komen. Maar wat ik wel heb gegeten, is moeilijk te beschrijven. zelf uitproberen dus.TIP Laat je verrassen. eén gerecht is meer dan genoeg. Het lijkt misschien weinig, maar je hebt er echt genoeg aan. Afhalen is ook mogelijk. AANRADER Absoluut, het is een avontuur.PRIJS € 48,50 voor drie personen.WAARDERING

Eet met je handen en drink uit een kokosnoot

Cultuurcentrum Griffioen Uilenstede

theatergroep zep Donderdag 22 november 20.30 uur Studenten € 8,50 vU-medewerkers € 11,-

griffioen.vu.nl

Rappen met Shakespeare

LALIBELAEerste Helmersstraat 249lalibela.nl

Anneke Schreurs, student geneeskunde

Ook GratIS UIt eteN voor advalvas? mail naar [email protected].

Theater Restaurant om de week gaat een student op kosten van advalvas voor

maximaal 50 euro uit eten en beoordeelt het restaurant.

foto

Ser

ge L

igte

nber

g


StUDeNteN

Wat zegt de inrichting van je kamer over jezelf? En klopt die indruk ook? VU-studenten gluren in de kamer van ANOUK gERSE.

“een prima ballerina”, zegt geschiedenisstudent Kerthu Sepp (24). “ze doet al heel

lang aan ballet, een sport waarvoor je veel discipline en focus nodig hebt. Ik vermoed dat ze wat introvert is. een extravert persoon zou meer moeite hebben om zich zo toe te leggen op één ding. ze studeert politicologie en houdt van vintage, theater en outdoorsport. Ik denk dat ze haar kleine tv amper gebruikt. De bloemen maken haar minimalistische kamer gezellig. ze heeft ook een vriendje, te zien aan het slordig opgemaakte tweepersoonsbed.” “Hier woont een slordige jongedame”, lacht Said Rezai (27), student econo-mie. “ze is zo druk met haar talenstudie en is de helft van de tijd op reis in het buitenland, dat ze niet veel tijd besteedt

Sleutelgat 06

tussen ben ik wel weer aan een hiphop-cursus begonnen, gezellig met vriendin-nen. Vroeger was ik wat aan de stille kant. Maar door de jaren heen ben ik wel opener geworden; echt een schreeuwer zal ik nooit worden. Ik houd inder-daad van vintage en theater. Ook ga ik zomers graag abseilen, mountainbiken of bungeejumpen. Ik ben zelf nog nooit echt op reis geweest. Het lijkt me wel ontzettend leuk om nog een deel van mijn studie in het buitenland door te brengen voor een stage of uitwisseling. Toch ben ik vooral een huismus die dus veel waarde hecht aan een warm thuis. Ik houd inderdaad van meisjesspullen, maar niet van al te veel tierlantijnen. Dat ik een vriendje heb, klopt helaas niet. Die bloemen heb ik van mijn moeder gekregen na een dansvoorstelling.”

DooR Veerle Vrindts student-reporterFoto’S Peter Valckx

Wil je ook in Sleutelgat? Mail naar [email protected].

aan haar kamer en andere uiter-lijkheden. eén muur kreeg een kleurtje, maar de andere muren bleven sober wit. een paar foto’s die voor haar waardevol zijn, vindt ze voldoende als decoratie. Wel een beetje sneu dat ze de bloemen die ze van haar vriendje kreeg, nog niet in een vaas heeft gezet.”

“De bewoonster heeft een down-to-earth-mentaliteit”, zegt wiskun-destudent Masy Moridian (23). “Hoewel ze ook van kitscherige meisjesspullen houdt, houdt ze haar kamer liever simpel. Die foto van Marilyn Monroe valt meteen op in de oase van groen en roze. Ik krijg meteen een vriendelijk gevoel van haar stijl. Waarschijnlijk studeert ze sociale wetenschappen. De close-up foto op de koelkast is erg meisjesachtig.”

“Ik heb inderdaad van jongs af aan op ballet gezeten”, reageert Anouk Gerse. “Dansen is mijn passie, hoewel ik het steeds minder kan doen sinds ik studeer. Onder-

anouk Gerse 19

Psychologie

betaalt 321 euro per maand in Uilenstede

nr 6 — 14 november 2012 ADVALVAS32

griffdoor merlijn Draisma

advalvas | jaargang 60 | nr6

Documents

Transcript of advalvas | jaargang 60 | nr6