Actueel

Jaargang 10

Nummer 9

Maandblad van

WZC Sint-Lucia

In dit nummer

Gedicht van de maand

Bewonersnieuws

Wist je dat

2

Nieuwshoekje

Kortverhaal

Prijsvraag

van de maandG E D I C H T

3

Wij gedenken volgende bewoners

Dhr. De Heus Bas, Boones Blijk 2, kamer 229. Overleden op 23 augustus 2020.

Wat is een centrum voor

kortverblijf?

Een centrum voor kortverblijf biedt tijdelijke opvang aan

65+’ers.

Een oudere kan er dag en nacht verblijven voor een periode van

maximaal 60 opeenvolgende dagen en maximaal 90 dagen per

jaar.

Voorbeelden van opname in kortverblijf:

De mantelzorger gaat op reis en de oudere kan niet

alleen thuis blijven wonen.

Na een ziekenhuisopname kan de oudere nog niet direct

terug naar huis,…

Momenteel verblijven volgende bewoners op de kamers van het

kortverblijf:

Kamer 169, mevrouw Margriet Coeckelbergs

Spreuken

6

Je bedoelt:

Zorgen moet je doen,niet maken.

Je bedoelt:

‘Negeer hem maar’

Je bedoelt:

‘Aandacht allemaal’

Verjaardagenseptember

7

05/09 Maria Verbylen k 132 85 jaar 10/09 Maria Lenaerts k 164 91 jaar 12/09 Joske Dijkmans k 145 84 jaar14/09 Tine Van Braband k 212 93 jaar16/09 Erika Potzsch k 113 94 jaar16/09 Marina Boullart k 147 70 jaar20/09 Zuster Aleydis k 256 88 jaar

Wist je dat…

… bewoners, familie en gasten gebruik kunnen maken van draadloos internet. Je kan inloggen met ‘ Lucia108’.

… Simonne (‘t Stokt 2, k 251) meer dan 1000 kilometer heeft gefietst in de maand augustus… doe zo voort Simonne. .

… het nieuwe schooljaar begonnen is.

… er terug studenten op stage komen.

… er dit jaar geen verkoop van schoenen en kledij kan plaatsvinden. Wij plannen nieuwe data in het voorjaar 2021.

… op 21 september de herfst begint…

8

9

CORONAVRIENDSCHAP Het zomert en we zitten sinds het begin van de coronacrisis in een veilige afzondering, in mooi Nederlands quarantaine genaamd. We zijn de eenzaamheid en de stilte al gewoon. Vandaag is het dinsdag en de datum ben ik vergeten, maar dat geeft niets. De afspraak was om naar de eetplaats te komen om een beetje afwisseling in ons eenzaam bestaan te krijgen. Verder was er geen nieuws te krijgen. Met een klein hartje ging ik naar de afspraak waar ik nog juist een plaats vond naast onze dienstdoende woonleefbegeleider. Op tafel lag een collectie boekjes met liederen uit de oude doos. Ik dacht al direct dat er een muzieknamiddag zou volgen. Naast mij zat onze woonleefbegeleider haar klarinet ineen te steken. En ze trachtte haar muziektoon juist te krijgen, zodat wij wisten dat er gezongen zou worden.

Met de eerste klarinettonen viel het gebabbel in het lokaal stil en visten de aanwezigen naar de tekst van het klarinetgeluid. Het wonder was

gebeurd. De aandacht van alle aanwezigen was plots een start om de aandacht op de liederen te houden en de begonnen praatjes te stoppen en naar de muziek te luisteren. De liedjes volgden mekaar in een razend tempo op en wij trachtten de naam van het liedje dat achter het klarinetspel volgde te ontcijferen. De instrumentrice bracht een ganse liedjesgroep die in onze jeugd een plaats had gekregen met het gevolg dat de melodie voor allen een bekend geluid was, ondanks het ontbreken van de teksten. Het Broeder Jacob en daarna het Frère Jacques werd door de ganse bende meegezongen om aan te tonen dat de vertaling in het Frans ook was aangeleerd in alle mogelijke omstandigheden. Opvallend was dat het aantal Nederlandse inwoners de liedjes die wij Vlamingen zongen ook uit volle borst meezongen. Het voelde aan als een verrijking van onze taal die door Nederlanders werd meegezongen. Ik was blij dat de Nederlanders ook onze liederen waardeerden. Wij voelden ons één. Tot mijn spijt was de tijd ook niet stilgevallen, zodat de middag was voorbijgevlogen en dat we ons boeltje moesten afruimen omdat het avondeten zou aantreden. De woonleefbegeleider van de muzieknamiddag moest een volle doos oude uitgaven van de liedjes inpakken terwijl het lokaal waar we samen hadden gekwist langzaam leegliep. Allen hadden een glimlach bovengehaald en hoopten dat het samenzijn niet een éénmalig gebeuren zou blijven.

Rik Bols

In deze rubriek komen het belangrijkste nieuws en de

opvallendste krantenkoppen van afgelopen maand aan bod.

Nieuwshoekje

Eerste herbesmetting met coronavirus vastgesteld

Onderzoekers van de universiteit van Hongkong maakten bekend dat ze voor het eerst een tweede besmetting met het coronavirus hadden vastgesteld bij een patiënt die het virus al eens overwon. Ook in België werd voor de eerste keer een herbesmetting met het coronavirus vastgesteld. Het gaat om een patiënte die na drie maanden opnieuw ziek is geworden. Even later werd ook in Nederland melding gemaakt van een herbesmetting.

Marc van Ranst verklaart: “We hebben vastgesteld dat de patiënte opnieuw ziek is geworden met een ander virus mét elf mutaties. Goed nieuws is dit niet, maar laat ons hopen dat dit uitzonderingen zijn.” De viroloog hoopt dat er een vaccin op de markt zal komen dat langer werkzaam zal zijn dan het griepvaccin, dat jaarlijks herhaald moet worden.

De ontdekking zou erop kunnen wijzen dat het nieuwe coronavirus zich gedraagt zoals oudere, reeds bekende coronavirussen, die bijvoorbeeld verkoudheden veroorzaken.

Geen Worstenfeesten in Vlimmeren,

maar gratis worsten aan huis

Voor het eerst in 50 jaar gingen er geen Worstenfeesten door in Vlimmeren. Maar de organisatie kwam met een klein alternatief. Ze hebben aan de 2.000 inwoners van het dorp een gratis worstenmaal gepresenteerd. Duizenden witte worsten, zwarte beulingen, appelmoes en broodjes werden aan huis geleverd. “Op die manier konden we de zondag toch nog laten uitgroeien tot de feestdag van het jaar in de ganse Stad Worst, zij het binnen ieders bubbel”, klinkt het.

Regisseur Robbe De Hert overleden op 77-jarige leeftijd

De regisseur, bekend van ‘De Witte van Sichem’, was al geruime tijd ziek. Hij overleed aan de gevolgen van suikerziekte.

Robbe De Hert draaide zijn eerste (kort)film in 1963, ‘Twee keer twee ogen’, met een budget van 15.000 Belgische frank (omgerekend iets meer dan 370 euro). Hij won er een debuutprijs mee op het festival van de Belgische Film. Hij had het doel om de Belgische film een sociale dimensie te geven. Zo maakte hij in 1980 ‘De Witte van Sichem’, naar de roman van Ernest Claes. De Hert koos voor minder komische scènes, maar een sociaal geëngageerde reconstructie van het Vlaamse plattelandsleven in het begin van de 20ste eeuw. Het werd veruit zijn bekendste film en een project waar hij erg trots op was.Hij scoorde later nog met ‘Zware Jongens’ (1984), ‘Blueberry Hill’ (1989) en ‘Lijmen/Het been’ (2000), maar verdween daarna uit de belangstelling.

Militair domein Tielenheide opengesteld voor publiek

Natuur en Bos heeft een nieuw natuurreservaat aan Leiseinde in Turnhout opengesteld voor publiek. Het heide- en bosgebied is 60 hectare groot en bevindt zich op het voormalig militair domein Tielenheide. Het was het oefenterrein van Opleidingscentrum Kazerne Majoor Blairon in Turnhout. Tot de afschaffing van de dienstplicht in 1994 volgden er ongeveer 700.000 militairen hun eerste maand opleiding. In 2004 werd een natuurherstelproject opgestart om de heide en vennen in het gebied te herstellen. In 2014 kocht Natuur en Bos het gebied dat nog in volle ontwikkeling is. Er gaat nog veel aandacht naar de omvorming naar gemengd bos en lichtrijke bosranden. Het is een gevarieerd en reliëfrijk gebied dat overblijft van de 750 hectare grote Thielenheyde die eeuwenlang uitstrekte tussen Turnhout en Tielen. Heel wat dieren en planten vinden er een geschikt leefgebied door de variatie van landduinen, jonge en oude droge heide, droog schraalgrasland, natte heide, vennetjes en gemengde bosbestanden. Via twee uitgestippelde wandelingen kunnen bezoekers nu het gebied ontdekken. Enkel op de korte wandelroute van 2,5 km zijn honden of andere huisdieren welkom. Dit omwille van de mogelijke interactie met grazers (schapen of koninkpaarden) of verstoring van zeldzame vogelsoorten.

Uit de oude doosDe meeste plattelandskinderen werden nooit rijk bedeeld metspeelgoed. In de meeste gezinnen had men er het geld nietvoor. Maar de kinderen waren zeer inventief in het bedenkenvan alternatieven, die praktisch niets kostten. De kleintjesmaakten brilletjes van bladstelen en poppetjes of pijpjes vanglimmende kastanjes. Meisjes vouwden scheepjes, molentjes ofhoedjes van papier.

Een, twee, drie, vier - een hoedje van papier,en als dat hoedje dan niet past, dan zetten we 't in de glazen kast.

Een, twee, drie, vier - een hoedje van papier

De jongens knutselden zelf hun bootje, door een mastje metzeil op een ouwe klomp te zetten en er en kieltje onder tetimmeren. De takken van een vlierstruik waren bij deschooljongens erg gewild. Ze maakten er proppenschieters van,waarmee ze natgemaakte proppen papier of halve eikelswegknalden. Ook de proppen van de els werden wel alsprojectielen gebruikt. Tiepelen was een ander spel dat inbepaalde streken veel beoefend werd. Het was de kunst om eenstukje scherp gepunt hout door een klap met een stokomhoog te laten springen, waarna het zo ver mogelijkweggeslagen moest worden. Natuurlijk hadden schooljongenseen pijl en boog en de meesten waren heel handig in hetmaken van fluitjes van wilgentenen of lijsterbeshout.

13

Een typisch meisjesspel was het bikkelen. Daarvoor gebruiktemen vier werveltjes of kootbeentjes van een schaap. Bij hetbikkelen, dat in allerlei varianten werd gespeeld, moest je eenballetje opgooien en de bikkels ondertussen met één hand kerenof oprapen. Vaak werd er een versje bij gezongen, zoals:

Moeder de vlo, die bijt me zo, die bijt me zeer. Gooi er maar een bikkeltje neer.

Sommige meisjes waren ook zeerbedreven in het kaatsen entouwtjespringen, waarbij ze weltwee of drie bogen in elkaarlieten draaien, zodat je van deene boog in de andere konspringen.

Kleine Jan stond op de brug, met zijn handjes op de rug, met zijn duim in de mond, draait hij driemaal in het rond, in spin,

de boog gaat in, uit spuit de boog gaat uit.

Bij de school deed men allerlei vang- en loopspelletjes, zoalstikkertje, verstoppertje en 'schipper mag ik overvaren, ja of nee'.Ook waren bijzonder in trek: haasje-over, bokspringen enlandverovertje, waarbij je met een mes in de grond van jetegenstander prikte om je eigen territoir te vergroten.

14

Een van de meest favoriete spelen was het knikkeren, dat inallerlei vormen werd beoefend. Ieder seizoen kwamen deknikkerzakken als bij toverslag weer te voorschijn en werd ervóór en na schooltijd verwoed geknikkerd. Vooral het knikkerenin een kuiltje was bijzonder populair.

Vroeger was er nog weinig verkeer. Er kwam hoogstens af en toeeen paard of wagen of een rijtuig voorbij, zodat de kinderenongestoord op straat konden spelen. Ze lieten hun tollen flinkover de straat zwieren en hoepelden dat het een lieve lust was. Zelieten zelfgemaakte vliegers op, liepen op stelten en hinkelden.Ook kon je de landerijen intrekken om kievitseieren te zoeken ofkikkervisjes, stekeltjes of salamanders te vangen.

Het leven op het platteland, voor de ouderen niet zonder zorgen,maar boeiend voor het spelende kind!

15

16

Maandag 21 september 2020Wereld Alzheimerdag

17

KORTVERHAAL

Terug naar School

Vooreerst wil ik jullie toch geruststellen.

De tijd om terug naar school te gaan is

voorbij… Lang voorbij… Toch zullen jullie

ook nu nog herinneringen hebben aan

jullie kinderjaren in de kleuterschool en

nadien in de lagere school. Hierover wil

ik het in dit artikeltje hebben. De eerste jaren begonnen meestal

bij de nonnetjes. Als kind zagen we deze zusters met hun lange

zwarte rokken en strak gestreken kappen als bedreigend aan.

Maar alles went, zo ook de kleuterschool. En na de eerste droeve

dagen werden we het schoolgaan gewoon en stapten we

dagelijks te voet, aan de hand van één of andere grote zus of

broer, naar de school. In het klasje hingen vooraan de foto’s van

de koning en de koningIn. Iets lager hing het kruisbeeld.

De andere muren waren voorzien van stichtelijke afbeeldingen

van Jezus, Maria en Jozef. In het midden van de klas stond de

stoof, die aangesloten was aan de schouw, met een lange buis.

Het was een kwestie van zoveel mogelijk de warmte binnen te

houden. Naast de kachel stond een koolbak met pook. Wie dicht

bij de kachel zat verbrandde terwijl wie aan de deur zat vervroor.

Onze activiteiten bestonden uit: prikken, weven, pluchen en

zingen. Wie kent het liedje niet meer dat klonk als volgt:

Ons lieve vrouwke is zo schoon. In den hemel, in den hemel.!

Ons lieve vrouwke is zo schoon. In den hemel op haar troon.!

Verder waren we altijd geboeid door verhaaltjes uit de gewijde

geschiedenis. Deze hielden voor ons altijd een les in om ons van

jongsaan af op het rechte pad te houden. Na de middag mochten

we rusten. We werden verzocht onze kop op de houten

18

KORTVERHAAL houten bank te leggen en wat te slapen. Ging de bel dan liepen

we naar de koer om te spelen. Vooral in de winter bij het vallen

van de eerste sneeuw popelde ons hartje van vreugde. Met onze

houten klompen en met de door ons moeder gebreide kousen

liepen we door de sneeuw. Waren nadien onze kousen nat, dan

legde de zuster ze bij de kachel om te drogen. Iedereen kon dan

zien dat vele exemplaren wel eens een stopbeurt konden

verdragen. En al waren we nog zo klein, toch was het voor ons

duidelijk dat het goede beloond en het kwade bestraft werd.

Brave kinderen waren deze die stil zaten, niet praatten en liefst

met hun handen gekruist of gevouwen in hun bank zaten. Deze

kregen dan af en toe een prentje of kadertje waarop één of

andere heilige in een devote houding was afgebeeld. Minder

brave kinderen waren de babbelaars. Overdreef een kind daarin,

dan werd het een lange rode tong om zijn hals gehangen. Zo een

lange tong werd uit karton gesneden. Ze was ongeveer 25 cm

lang en 8 cm breed en in het rood gekleurd, kwestie van er

levensecht uit te zien. Het stoute kindje werd op die manier

enigszins belachelijk gemaakt. Later is de lange tong om

opvoedkundige redenen afgeschaft. Het lager onderwijs sloot op

zevenjarige leeftijd aan op de kleuterschool. Jongens kwamen

dan meestal bij een meester en meisjes bij een zuster of juffrouw

terecht. In die periode leerden de meisjes breien. Dit was een

hele klus. Met twee priemen en een bolletje saai werd een lapje

gemaakt. Omdat zowel in de school als thuis aan dit breiwerk

gewerkt werd en het dus dagelijks de weg van en naar de school

moest afleggen, zag het er na een tijdje vettig en vuil uit. Zo

gebeurde het meermaals dat dit onafgewerkt kunststukje al

enkele keren thuis gewassen moest worden om er later nog

enigszins degelijk uit te zien. Op de buiten leerden de jongens,

naast lezen en schrijven, ook iets over de natuur en de landbouw.

De studie van de meikever en de mol stond steevast op het

programma. Als praktische oefenplaats volstond de tuin van

19

KORTVERHAAL

de hoofdonderwijzer. De groenten werden er door ons gezaaid

of geplant en door de hoofdonderwijzer en zijn vrouw opgegeten.

Opvoeding was ook zeer belangrijk. Vooraan op elke schrift

stond een dierenverhaal van De La Fontaine. Ik herinner mijn

nog het verhaal van ‘de raaf en de vos’. Een raaf zit in een boom

met een stuk kaas in zijn bek. De vos, onderaan de boom, verzint

een list om aan dat stuk kaas te geraken. Hij veinst dat de raaf

mooi kan zingen. Na al die lofbetuigingen, poogt de raaf te

zingen. Een ruw en schor geluid komt nu uit zijn bek en zoals de

vos verwachtte valt de kaas uit zijn bek op

de grond valt, voor de poten van de vos. En de zedenles? “Hoed

je voor vleiers”. Op de achterkant van zo’n schrift bevonden zich

de ‘tafels van vermenigvuldiging’, van twee tot tien. Die moesten

we van buiten kunnen afdreunen.

Zo, hier laat ik het bij. Mijmer er maar verder over. Vul het aan

met je eigen herinneringen, want het is september en jullie klein–

en achterkleinkinderen zitten weer op school.

Paul Aubroeck

20

Smoutebollen

21

De Paai 1

22

De Paai 1

23

Boones Blijk1

24

Boones Blijk1

25

Bels Lijntje 1

26

27

Wieltjens 1

28

Brug 1 en Stokt 1

Brug 1 en Stokt 1

31

De Paai/ Boones Blijk 2

32

De Paai/ Boones Blijk 2

33

Bels Lijntje 2

34

Bels Lijntje 2

35

De Wieltjens 2

36

De Wieltjens 2

37

‘t Stokt/Brug 2

38

‘t Stokt/Brug 2

Oplossing prijsvraag

39

Winnaar vorige prijsvraag

40

Dhr. Herman Verbeek, Bels Lijntje 1 kamer 135

Herman, je prijs zal gebracht worden op de kamer door de

woonleefbegeleider.

Gefeliciteerd!!

41

Het schooljaar gaat weer van start vanaf 1 september voor je (achter)kleinkinderen. Hieronder een mooie oefening om te laten

zien wat ze al kunnen/kennen.Kleur deze kleurplaat volgens uitkomst van de sommen in!

5 = rood 7 = bruin 9 = oranje 11 = paars6 = groen 8 = blauw 10 = geel 12 = roos

42

Nieuwe prijsvraag

NAAM + KAMERNR.:…………………………………………………..