dece

mbe

r 201

4

18

Abrahams andere zoon IsmaëlReveilweken 2015 over de Bergrede

Actie sanitair

Dit magazine besteden weaandacht aan ‘Ismaël’, dieandere zoon van Abraham.Als NEM zijn we verbondenmet Israël, maar zoeken weook contact met de wereldvan Ismaël. Iemand die zichdaarvoor tijdens haar levensterk heeft ingezet is IetBleeker. Een van de artikelenis aan haar visie gewijd.

Tijdens een redactievergaderingvertelde iemand dat kennissenpas geleden hun kind de naam Is-maël hadden gegeven. Dat is be-paald niet gebruikelijk. Het ligtmeer voor de hand om je kindIzaäk, Jitzchak, Ies, Jits of Jitske tenoemen. Dat was immers de zoonvan de belofte, de zoon die aarts-vader zou worden. Toch is de be-

tekenis van de naam Ismaël bij-zonder: God hoort. En Ismaël is inde Bijbel geen onbelangrijke fi-guur. Opvallend is bijvoorbeeld dat detwee zonen van Abraham allebeieen cruciale ervaring hebbenmeegemaakt in hun leven. Inbeide gevallen speelde hun vadereen centrale rol. Izaäk leek geof-ferd te worden door zijn vader. Is-maël was door hem weggestuurd.Ik heb me vaak afgevraagd hoeIzaäk de gebeurtenis heeft kun-nen verwerken. Hij moet wel ge-tekend zijn geweest door zijnbijna-dood-ervaring. Hetzelfde zalvoor Ismaël gelden. Aan de andere kant hebben bei-den een engel op hun pad gevon-den die ingreep. Op het momentdat alles uitzichtloos leek, kwamer redding van boven. Hun levensgingen verder, ook zij hadden

God ontmoet en dat veranderdealles. Bijzonder vind ik de tekstwaarin staat dat de twee zonennog eenmaal bij elkaar komen,namelijk als hun vader is gestor-ven (Gen. 25:9). Hun leven wasblijkbaar niet alleen getekenddoor pijn, teleurstelling en boos-heid. Ze bewijzen hun vader na-melijk een liefdedaad door hem tebegraven. En ze doen het samen.Door alle moeiten en verwikkelin-gen heen hebben ze elkaar opeen of andere manier vastgehou-den. Daarin schuilt een hoopvolleboodschap. Ik lees er ook een op-dracht in, namelijk om ons nietneer te leggen bij verdeeldheiden onderlinge strijd. We hebbenimmers een hogere weg lerenkennen.

Kees Jan Rodenburg

2 nemagazine | nr. 18 december 2014

n REDACTIONEEL

Getekend

3

Ismaël, de andere zoon 4Studie: Het hart van Abraham 7Welkom in de tent van Abraham 8Little Hearts. Impressie van tweeBaanBrekers 9’Wij zijn gevangenen van de hoop’ 10Bruggen bouwen met liefde 12

Actie sanitair NEM terrein 14Agenda, Steun de NEM, Colofon 15Kinderpagina 16

Ik laat je niet gaanDe Reveilweken van 2014 stondenin het teken van de bijbelse per-soon Jakob. We volgden hem opzijn levensweg, langs dieptepuntenen hoogtepunten. Voor veel deel-nemers kwamen de bekende ver-halen opnieuw tot leven. Verras-send is de manier waarop Jakobaan het eind van zijn leven belijdtdat zijn leven weliswaar ellendig isgeweest, maar hij desondanks deHeer heeft leren kennen als zijnHerder (Gen.47:9 en Gen.48:15). Bij-zonder uit de Reveilweken van af-gelopen jaar was de wandeling diede jongvolwassenen in week 3maakten door hun Jabbok (deHoevelakensebeek!). In week 1stond dit jaar een speciale gebed-stent voor de kinderen. De tentwerd druk bezocht door kinderenen hun ouders. Een zeer geslaagdexperiment! De tieners lieten uiter-aard ook van zich horen.

Bergrede. Komend jaar verdiepen we ons ineen stuk onderwijs. In de Bergredelegt Jezus uit wat het betekent omHem te volgen. Hij spreekt overgeluk voor armen en vervolgden,over trouw en liefde. Deze woor-den hebben eeuwenlang mensengeïnspireerd. Sommige uitsprakenvan Jezus zijn echter radicaal, lijkenwereldvreemd of ondoenlijk. Van-daar de titel van deze conferenties:Mission (im)possible? Tijdens deReveilweken willen we ontdekkenwat Jezus bedoelde en hoe we van-uit zijn onderwijs kunnen lerenleven. De tieners spreken ook overde Bergrede. Hun flitsende pro-gramma heeft de titel ‘Born Iden-

tity’. Bekijk hun filmpje op deFacebookpagina ‘Reveil-weken’!

Data Reveilweken 2015 In 2015 gaan een paar din-gen anders dan in voor-gaande jaren. Op veler ver-zoek wordt de Reveilweekin Delden met één dag ver-lengd en zal deze weer eenhele week duren. Dat wasvanwege logistieke rede-nen alleen mogelijk doorde week later in de zomerte organiseren. Voor som-mige mensen komt datmisschien lastig uit, vooranderen zal de verschui-ving juist gunstig uitpak-ken. De data voor komendjaar zijn als volgt: - MiniReveilweek,

Voorthuizen: 13-17 mei - Reveilweek 1,

Voorthuizen: 18-24 juli - Reveilweek 2,

Voorthuizen: 25-31 juli - Reveilweek 3,

Delden: 1-8 augustusTijdens deze laatste weekzijn doven en slechtho-renden meer dan wel-kom.

Inhoud van dit nummer

Vroegboekkorting Reveilweken De voorbereidingen zijn in volle gang. De aanmeldingsformulieren staaninmiddels op onze site. U kunt ons een grote dienst bewijzen door uvroegtijdig aan te melden. Dat voorkomt veel administratief werk in delaatste weken voor de zomer, maar maakt het ook voor kinderwerkers entienerleiding mogelijk om zich goed voor te kunnen bereiden. Om diereden geven we voor de zomer-Reveilweken een vroegboekkorting van€10,- per volwassene voor wie zich vóór 1 april 2015 aanmeldt.

Mission (im)possible?n KEES JAN RODENBURG

Meer info over deze conferenties van Near East MinistryT: 0342-471318 | E: reveilweken@nemnieuws.nl www.nemnieuws.nl

MiniReveilweek: NEM, Voorthuizen, 13 – 17 mei Reveilweek 1: NEM, Voorthuizen, 18 – 24 juli Reveilweek 2: NEM, Voorthuizen, 25 – 31 juli Reveilweek 3: De Kroeze Danne, Delden, 1 – 8 augustus

Uitdagende programma’svoor alle leeftijdenAandacht voor Israël enhet Midden-OostenVerdieping – ontspanning -ontmoeting

Reveilweken2015

Mission (im)possible?Over leven volgens de Bergrede

Geloofsopbouwendeconferenties

Ontmoeting met Israël en de Arabische volken. Dienen uit liefde. Leren bij de bron. Bidden met verwachting.

n KEES JAN RODENBURG

Ismaël, de anderezoon

4 nemagazine | nr. 18 december 2014

Binnen de NEM was Iet Bleeker een markante persoon. Iet waseen belangrijke motor achter de aandacht voor de Arabischewereld. Tijdens de vele jaren dat zij in Israël verbleef werkte zeaan de Arabische kant, ze sprak en schreef over haar ervaringentot het einde van haar leven, toen zij in september 2005 over-leed. In 1995 verscheen het boekje ‘Dank U, Yeshua’ met eenaantal memoires en gedichten. In 2000 gaf de NEM een bro-chure uit van haar hand met de titel ‘Israël en Ismaël. Broedersin het midden van de aarde.’ Met regelmaat is er vraag naar dezebrochure, waarvan de eerste druk al jaren is uitverkocht. De in-vloed van deze geschriften gaat verder dan de kring van Nem-mers. Zowel in ‘De God van Abraham, Isaak én Ishmaël’ (JaapBönker, 2007) als in ‘Afgewezen en geliefd’ (Laurens de Wit,2014) wordt expliciet naar Iet Bleeker verwezen. In dit artikelreageren uiteenlopende mensen op enkele stellingen die Iet inde brochure verwoordde.

Boven: Iet Bleeker Onder: Iet Bleeker in de Oude Stad in Jeruzalem

Roeping voor Israël Liefde voor de Arabische wereldkende Iet niet toen ze in 1968 eenroeping kreeg voor Israël. Gaande-weg werden haar ogen en hartdaarvoor geopend. Een roepingvoor Israël kon betekenen dat ie-mand juist aan de Arabische kantzou gaan werken, zo maakten de‘tantes’, die het werk in Israël leid-den, haar duidelijk. Aanvankelijkleek dat Iet onmogelijk, aangezienze zo’n grote liefde voelde voor hetJoodse volk. Toch nam haar levendie wending en kwam ze te werkenin Gaza en in Jeruzalem. Ze ont-dekte dat God een plan heeft voorde Arabieren: ‘Wij hebben geleerdAbrahams zoon Isaäk lief te heb-ben, te zegenen en te helpen. Maarnu komt er nog een diepere di-mensie bij. Dat is die andere zoon,Ishmaël. Niet om Gods plan met Is-raël af te zwakken. Nee, het gaaterom Gods glorie nog groter temaken en het wonder van Israëlnog groter te zien.’ In de loop der jaren leerde Iet vande Arabieren en hun cultuur tehouden. Met de islam had ze daar-entegen grote moeite. Vooral haargedichten laten zien hoe ze zich tij-dens moeilijke perioden vasthieldaan God.

StellingenIet heeft veel betekend voor ande-ren, zowel door haar praktischewerk als met haar visie. Om diereden is het de moeite waard en-kele van haar overtuigingen naderte bekijken. We hebben vier stellin-gen uit de brochure ‘Israël enIshmaël’ voorgelegd aan twee per-sonen die nauw betrokken zijn bij

het thema ‘Ismaël’. Frans (we noe-men zijn achternaam niet vanwegeveiligheidsredenen) is jarenlanguitgezonden geweest naar Egypteen Cees Rentier is directeur vanstichting Evangelie en Moslim. Bei-den leggen vanuit hun specifiekeervaring en kennis uit hoe zij tegende stellingen aankijken. Daarnaasthebben we Azar Ajaj, een Arabischchristen en docent aan de theolo-gische opleiding van Baptisten inNazareth gevraagd of hij zich iden-tificeert met Ismaël en wat volgenshem de betekenis van het bijbel-verhaal over Ismaël is. Zijn reactie iste vinden in de kadertekst.

Stelling 1. De omgang metArabieren heeft mijn levenveranderd, mijn denken ge-nuanceerd en mijn geeste-lijke groei gestimuleerd.

Frans: Onze jaren tussen Arabierenwaren verrijkend. Het leven is 180graden anders dan in Nederland;alle voordelen van Egypte zijn na-delen in Nederland en andersom.Het mooiste aan het land warende mensen zelf. Niet altijd hun le-vensstijl. Maar soms ook weer wel,vooral de eenvoud. Het was ver-warrend: zijn wij Nederlanders numal, of zij. Mijn geloof werd zekergestretched! Meteen al de tweededag. De bawab, deurwachter, ver-wisselde de butagasfles omdat deoude leeg was. Hij schroefde depijp en de fles aan elkaar encheckte of het vast genoeg was …met een aansteker! Ik stond per-plex maar dacht: ik kom hier als'zendeling' en zou ik dan mindergeloof hebben dan hij dat dit

goed kan gaan? Hoe dan ook, ikben er nog steeds.Cees: De stelling is zeker waar. Devaak gepassioneerde manier vanleven van Arabieren boeit. Als Ara-bische christenen een kerkdiensthouden, proef je vaak een voor mijaanstekelijke passie voor God. Alsze de Bijbel gaan lezen, ontdek jedoor hun ogen nieuwe dingen.Overigens geldt dat niet alleenvoor Arabieren, maar ook voor deAfghanen, Iraniërs, Koerden enTurken waarmee ik omga.

Stelling 2. We zijn negatiefover Ismaël omdat we eenvijandsbeeld van hem heb-ben, dat we zelf hebben gecreëerd.

Frans: Ismaël en zijn nazaten wor-den vaak geassocieerd met dezoon die er niet had moetenkomen. Op het eerste gezicht lijkthet of de Bijbel daar best aanlei-ding toe geeft. En ook de actuali-teit doet dat. Ismaël, opponentvan Israël en de uitdager van hetchristendom. De Here God kiestvoor Abraham, Izaäk en Israël endat is zijn keus. Daar mogen weons bij neerleggen, wetende datin Christus de twee partijen éénzijn, en dat God allereerst en in detweede en derde plaats van men-sen houdt, dus ook van Ismaël! Bo-vendien heeft Ismaël heel speci-fieke beloften gekregen. Cees: We maken soms de fout datwe denken dat Gods verkiezingbetekent dat sommige mensenbeter zijn dan anderen en dat Is-maël en zijn nazaten voorgoedbuiten Gods heil zijn komen staan.

Azar Ajaj, zelf een Arabisch chris-ten, identificeert zich met Ismaël.Ook andere Arabische christenendoen dat volgens hem. Azar bena-drukt echter dat bepaalde groepenchristenen geen Arabieren zijn. Ajajnoemt de Kopten en leden van deSyrische en Assyrische kerken.

Over de betekenis van het bijbel-verhaal omtrent Ismaël zegt Ajajhet volgende: ‘Abram had eenzegen moeten zijn voor Hagar. Iro-nisch genoeg leefde Hagar met de

familie door wie de hele wereld zouworden gezegend, maar was haarleven ellendig. De oorzaak daarvanwas het zondige gedrag van Sara ende onverschilligheid van Abram.Desondanks leerde Hagar door dezemoeiljke situatie heen God kennenals degene die hoort en ziet. Ookhad Hij een belofte voor haar zoon,namelijk dat het hem wel zou gaanen hij zou uitgroeien tot een grootvolk. Ik geloof dat het niet belangrijkis of de Arabische christenen van nude afstammelingen van Ismaël zijn.

Zij kunnenzich zondermeer vast-houdenaan Godsbelofte,door hunogen naarHem opte heffenen zijn hulpte verwachten voor de moeilijke si-tuatie waarin zij leven.’

De God die hoort en ziet

5

Dat is een fundamentele vergis-sing. God heeft zich op een bijzon-dere manier geopenbaard door degeschiedenis van Israël, maarheeft daarmee alle volken op hetoog.

Stelling 3. De nakomelingenvan Ismaël zijn de Arabieren.

Frans: Ismaël en zijn nakomelin-gen zijn de volken die later Arabie-ren (letterlijk: woestijnbewoners)werden genoemd. Dat wordt dooronderzoek bevestigd en de Ara-bieren zien zichzelf ook zo. Zo’n1400 jaar geleden hebben zij deislam in een enorm gebied ver-spreid en daar de Arabische cul-tuur, taal en godsdienst gebracht.Kopten in Egypte en ook sommigeBerbers in Noord-Afrika en christe-nen in Irak, Syrië en Libanon noe-men zich geen Arabieren. Tochheeft de Arabische cultuur en taalook in die landen een sterk stem-pel gedrukt, waardoor je dezegroepen ook Arabisch kunt noe-men. Cees: Zo simpel als de stelling zegtligt het niet helemaal. Niet ieder-een die zich vandaag Arabiernoemt, stamt zuiver van Ismaël af.Genetisch gezien zijn er trouwensgeen volken die zuiver zijn terugte voeren tot een voorvader die 40eeuwen terug leefde, ook al clai-men ze dat. Maar sociologisch ge-zien zijn ze wel verbonden met dieafstammingslijn.

Stelling 4. We zijn tekortge-schoten in onze houding te-genover Israël en Ismaël. Wehebben hen eeuwenlang ge-

negeerd of zelfs de dood in-gejaagd.

Frans: We zijn tekortgeschoten inde opdracht om Joden en moslimstot jaloersheid te wekken. In onzetijd maakt God zijn beloften aanIsraël waar. Voor Ismaël, de Saracenen, deislam, heeft Europa en de kerkangst gehad, tot en met vandaag.De gewelddadige tochten vanchristenen naar het Heilige Landen ons kolonialisme zijn blijvendepijnpunten voor moslims. De zen-dingsgeschiedenis naar islamiti-sche volken is nog jong. Dit komtmede door een afwijzende hou-ding van moslims tegenover hetevangelie. Doorbraken zien wepas in onze tijd.Cees: De manier waarop de kerkde Joden heeft behandeld en inEuropa Joden zijn gediscrimineerden uiteindelijk 6 miljoen ver-moord, is niet vergelijkbaar metonze relatie met de Arabieren diezelf vaak het initiatief namen totgeweld. De oosterse kerken heb-ben trouwens een heel andere ge-schiedenis met de Arabieren dande westerse kerken. Willen we alskerk moslims iets te zeggen heb-ben, dan moeten we ons niet ver-eenzelvigen met de westerse poli-tiek.

ErkenningIet Bleeker was een warm pleitbe-zorgster voor de opdracht vanchristenen richting Ismaël, de an-dere zoon van Abraham. Hoewelniet vast te stellen is hoe de bij-belse figuur Ismaël en de latereArabische stammen en volken met

elkaar verbonden zijn, blijft tochde kern van de bijbelse bood-schap staan. God gaat een bijzon-dere weg met Izaäk, maar heeftook oog voor Ismaël. Op gelijkewijze lezen we, bijvoorbeeld in Je-saja 19, dat God een bijzonderebestemming heeft voor het volkIsraël, maar de omringende vol-ken, Egypte en Assyrië daarbij in-sluit. Iet leefde met de diepe wens dathet nageslacht van Ismaël tot er-kenning van Israël zal komen.Velen in onze kring herkennendat. In aansluiting daarbij mogenwe hopen en bidden dat tegelij-kertijd de negatieve vooroordelenvan velen óver de (Arabische) vol-ken van het Midden-Oosten plaatsmogen maken voor een genuan-ceerde kijk, voor belangstelling enhoop voor die volken. Dat is nietvanzelfsprekend, zeker niet nu wedagelijks geconfronteerd wordenmet de haat en de meedogenloos-

heid van extremisten. Haar tweezijdige gerichtheidbracht Iet soms in een lastige posi-tie. Ze had contact met oprechtechristenen, die echter soms geenliefde voor Israël hadden. Daar-naast werd ze omringd door Ara-bieren, die Israël niet wilden er-kennen. Dat leverde regelmatigspanning op in de relatie. Maar IetBleeker hield het vol en gaf deovertuiging niet prijs dat Godbeide zonen van Abraham wil ze-genen, Izaäk en Ismaël.

Van de uitverkochte brochure ‘Israëlen Ismaël. Broeders in het middenvan de aarde’ van Iet Bleeker kunt ueen geprinte versie opvragen bij hetkantoor van de NEM voor € 2,50 plusverzendkosten.

6 nemagazine | nr. 18 december 2014

Cees Rentier

Een kind krijgen bij de slavin van Sara. Het leek zoeenvoudig, maar de gevolgen waren groot.De Bijbel is er duidelijk over. Ismaël is niet het nage-slacht dat de Heer beloofde toen Hij Abraham riep. DeHeer accepteert Ismaël niet als ‘vervanger’ voor ditbeloofde nageslacht. Tegelijkertijd wijst Hij Ismaëlniet af. Vanaf het begin van het leven van Ismaëlwordt duidelijk dat de beschermende hand van deHeer ook op zijn leven is. De Heer heeft Ismaël vanafhet begin van zijn bestaan op het oog. Bij Abrahammoet dat besef nog groeien. Laten we kijken naar eenpaar momenten uit zijn leven.

OnverschilligheidHagar is gevlucht (Gen.16:6). Ze houdt het niet meeruit bij Sara. Abraham is niet voor Hagar en voor zijnnog ongeboren zoon opgekomen. Met de vlucht vanHagar lijken de problemen uit hun leven te verdwij-nen. De geschiedenis had hier kunnen eindigen. Maarde Heer grijpt in. Niet lang na haar vlucht komt Hagarterug. Wat Abraham niet kon of wilde doen, heeft deHeer gedaan. Hij liet merken dat Hij Hagars moeitezag. Hij luisterde naar haar. En tegelijk gaf Hij aan watnodig was. ‘Ga naar je meesteres terug en wees haarweer gehoorzaam’ (Gen.16:9). Hagar keert terug enwordt weer opgenomen door Abraham en Sara. Ken-nelijk heeft Hagar verteld wat er gebeurd is en lijkende onderlinge verhoudingen nu anders. Wanneer Ha-gars zoon wordt geboren krijgt hij van Abraham denaam die de engel tegen Hagar had genoemd. Wateen bijzondere naam ‘Ismaël’: God zal horen.

Bewogenheid En zo wordt Ismaël door Abraham geaccepteerd. Der-tien jaar lang trekken ze op als vader en zoon. Danspreekt de Heer opnieuw tot Abraham. Hij zal een

zoon krijgen bij Sara. Het is bijzonder om te zien hoeAbraham reageert. Het lijkt wel of het van hem nietmeer zo hoeft. ‘Ik zou al gelukkig zijn als Ismaël onderuw bescherming mocht staan’(Gen.17:18). Ismaël ishem genoeg. God reageert op het verzoek van Abra-ham. ‘Ik verhoor je: Ik zal hem zegenen, hem vrucht-baar maken en hem veel, heel veel nakomelingengeven’ (Gen.17:20). Tegelijkertijd houdt God vast aanzijn oorspronkelijke plan. Door Abraham en Sara heenzal zijn verbond zichtbaar worden in deze wereld.

Aanvaarding Pas na de komst van Izaäk wordt goed duidelijk wathet betekent dat Ismaël niet de zoon van de belofte is.Sara ziet de bedreiging en vraagt haar man om Hagaren Ismaël weg te sturen. Abraham heeft er moeitemee (Gen.21:11). De vorige keer stuurde de Heer zelfHagar terug naar huis. Hoe kan Abraham haar nuwegsturen? Deze keer spreekt de Heer duidelijk totAbraham en zegt dat hij naar Sara moet luisteren.Izaäk heeft een andere plek dan Ismaël. Abrahammoet dit accepteren. Dan luistert hij en stuurt hijHagar en Ismaël weg, in het vertrouwen dat de Heerzijn belofte van zegen ook voor hen zal waarmaken.

Het is bijzonder om te zien hoe Abraham verandert.Was hij eerst onverschillig over het lot van Ismaël, laterpleit hij dat deze zoon de plaats mag innemen van denog niet verwekte zoon Izaäk. Daarna leert hij lang-zaam accepteren dat beiden onder Gods zegen eenverschillende plek hebben. Het kan als een spiegel zijnvoor ons eigen hart. Zijn we nog onverschillig naar Is-maël en zijn nageslacht (Arabische wereld), raken wejuist bewogen en hebben we geen ‘behoefte’ aan Iza-äks nageslacht (Israël), of kan ons hart accepteren datbeiden een unieke plek hebben in Gods plan?

Het hart van Abraham

n BIJBELSTUDIE RUTH PENNING

7

8 nemagazine | nr. 18 december 2014

n PIET JONKERS

Welkom in de tentvan AbrahamDaar gaat Hagar. Opnieuw strom-pelt zij door de woestijn, dit keermet haar zoon Ismaël aan dehand. En opnieuw dreigt de woes-tijn voor haar en voor Ismaël fa-taal te worden. De eerste keer wasze uit zichzelf gevlucht, nu is zeweggestuurd uit de tent vanAbraham. Het bijbelse verhaal vanHagar heeft Kami Walters al vanjongs af aan geraakt. Het gevoelvan onrecht dat Hagar is aange-daan is altijd bij haar blijven han-gen. Zeker, God heeft Hager nietin de steek gelaten. Hij heeft zijnbeschermende handen over haaren over haar zoon Ismaël uitge-strekt en zijn beloften voor Ismaëlzijn niet onvervuld gebleven.Maar toch voelt Kami nog steeds

de pijn van Hagar en altijd heeftze het verlangen gehad om daariets aan te mogen doen. Kami iseen Amerikaanse Jodin die Jezusals Messias belijdt. Anderhalf jaargeleden heeft ze Aliya gemaakten sinds die tijd woont ze in Jeru-zalem. Ze leidt er een kleuter-school, Little Hearts genaamd, diedoelbewust op de grens van hetJoodse en het Arabische deel vanJeruzalem ligt en waar Joodse,Arabische en buitenlandse kinde-ren met elkaar in dezelfde klas zit-ten. In de school wordt He-breeuws, Arabisch en Engels ge-sproken en het aanleren van be-grip en respect voor de ander iséén van de belangrijkste doelstel-lingen. Voor Kami is de school eenmanier om als het ware iets rechtte zetten en iets van de pijn uithet verhaal van Hagar weg tenemen. Bevlogen vertelt ze: ‘Ik wilde weggejaagde Hagar uitnodi-gen om weer terug te komen. De

Palestijnen, de nakomelingen vanHagar, voelen zich over het alge-meen nog steeds afgewezen enniet welkom. Als nakomelinge vanSara zie ik het als mijn taak omtegen mijn Palestijnse collega’s tezeggen: jij bent mijn broeder, jijbent mijn zuster, wees welkom inde tent van Abraham. En we wil-len onze leerlingen ook in dezegeest opvoeden. Als volgelingenvan Jezus moeten we de geestvan afwijzing bestrijden. Hij kwamals een verzoener, in zijn Geestwillen we werken’. Zonder slag ofstoot gaat het allemaal niet. Na-tuurlijk blijven er cultuurverschil-

BaanBreekster Dorine zingt met de kinderen bij Little Hearts

Kami Walters (op foto) wil de kinderenrespect en begrip voor de ander aanleren

len bestaan en natuurlijk gaatde lange geschiedenis van wan-trouwen en haat ook niet aan deschool van Kami voorbij. Tochoverheerst het gevoel van ver-bondenheid. Toen er onlangsvlakbij de school een aanslagwerd gepleegd bij een tramhalteen een vrouwelijke Palestijnse col-lega helemaal overstuur opbeldedat ze daar bij was geweest enniet verder kon, sprong eenJoodse collega meteen in de autoom haar op te halen, zonder daar-bij na te denken over haar eigenveiligheid. Zo wordt er in deschool telkens weer iets zichtbaar van het visioen dat Kami heeft,een visioen waarbij de nakome-

lingen van Sara en de nakome-lingen van Hagar samen detent van Abraham delen enwaarbij ook alle volken vande aarde welkom zijn.

Als we Little Hearts, het kleuter-schooltje, binnenkomen voelen wede vrede en de blijdschap envooral de grote liefde voor de kin-deren die er aanwezig zijn. Als ééngrote familie gaan we met elkaarom, vanuit de liefde van Jezus. Erwordt veel gebeden voor ditschooltje dat er wil zijn voorJoodse en Arabische kinderen enook voor de ouders. De oprichtervan deze school, Tass Saada, heb-ben we mogen ontmoeten. Hoebijzonder heeft God in zijn leveningegrepen. In zijn boek ‘Arafat wasmijn held’ schrijft hij erover. Weraden iedereen aan het te lezen.

Hebreeuws, Arabisch en EngelsOngeveer 50 kinderen, van velenationaliteiten, bezoeken deschool van zondag tot en metdonderdag. Veelal Joodse kinde-ren bezoeken de school, van ou-ders die Aliyah gemaakt hebben ofgetrouwd zijn met een Israëlischeman of vrouw. Maar er zijn ook en-kele Arabische kinderen en kinde-ren van christelijke ouders uit ver-schillende landen. Deze mix vanJoods en Arabisch zie je ook onderde leidsters. Een van de Arabischeleidsters vindt het soms erg moei-lijk om positief te zijn over deJoden. ‘Als er een familielid vanmijn buurman is gewond door eenIsraëlische soldaat, dan voel ik ookboosheid’, geeft ze eerlijk toe.

‘Maar toch kies ik ervoor om tevergeven in Jezus' naam’, zegt ze.De school is heel blij met de velevrijwilligers uit allerlei landen diekomen helpen. En zo vormen weeen bijzonder gezelschap. Dehoofdtaal is Engels, al zijn er kin-deren die al drie talen spreken. Deleidsters vertalen in het He-breeuws en/of Arabisch.

Spelen, leren en vierenDe kinderen, van 0 tot 6jaar, zijn ingedeeld inverschillende leeftijds-groepen. Maar van-wege de weinig be-schikbare ruimten ver-wisselen de leidstersmet hun groepje, volgenseen schema, naar een andereruimte met ander speelgoed. Opdeze manier zitten de kinderenniet de hele dag in dezelfde ruimteen vervelen ze zich niet. Vanwegede vroege start gaan we met dekinderen ontbijten. Ook de lunchstaat op het programma. Daarnaworden alle matrasjes tevoorschijngehaald en gaan alle kinderen ophun eigen matrasje slapen (als datlukt). Dan komt de school echteven tot rust. Elke dinsdag komtmeester Paul een bijbel-verhaal vertellen enwordt er gedanst bij hetzingen van de liederen,

geweldig! Tenslotte vraagt hij wieer wil bidden. Dan komen er bestveel kinderen naar voren. Zemogen dan om de beurt eengebed uitspreken. En dan zeggenwe na ieder gebed: Amen! Detwee oudste kindergroepen vierenwekelijks de Sjabbat. Een jongenen een meisje zitten achter de aan-geklede sjabbatstafel. De leidster

steekt twee kaarsen aan. Danspreekt zij de zegenbede

uit en zeggen de tweekinderen de woordenna. Er wordt aan dekinderen uitgelegdwaarom we de Sjab-

bat vieren; het is eenrustdag die we krijgen

van God. Bij het sjabbats-brood en de druivensap ver-

telt de leidster over Yeshua, dievoor ons gestorven is. Er wordenliederen gezongen ter ere van deSjabbat. De jongen en het meisjekiezen kinderen uit die om debeurt een gebed uitspreken. Tij-dens de lunch krijgen de kindereneen stukje van het sjabbatsbrooden iets lekkers uit een specialetrommel.

Little Hearts. Impressie van twee BaanBrekers JANNIE HUISKEN EN DORINE VAN BEEK

9

Ook 2 of 3 maanden leven endienen in Israël?

Op 17 februari 2015 iser een informatie-

avond over BaanBrekers.

10 nemagazine | nr. 18 december 2014

Charles (Chuck) Kopp ziet overalom zich heen wanhoop. Gelovi-gen hebben echter reden omgoede hoop te hebben dat hetgoed komt met het Midden-Oos-ten. Een bijbelverhaal waarindie hoop naar voren komt is hetverhaal van Izaäk en Ismaël.

BroederschapChuck Kopp arriveerde in 1959 inIsraël en verliet het land een jaarlater. In 1966 keerde hij terug.Sindsdien woont hij in Jeruzalem.Hij is de voorzitter van de Evange-lische Alliantie in Israël en tevensvoorganger van de internationaleNarkis Straat Gemeente in Jeruza-lem.‘Het lijkt alsof de belangrijkste ka-rakters in de Tenach een conflictmet elkaar hadden’, vertelt hij ophet balkon van zijn huis in de Bakawijk, als ik hem naar de betekenisvraag van het verhaal van Ismaël.‘Dat begon al bij de geboorte en

dat hield hun hele leven aan. Tochis er hoop voor een veel beteretoekomst.’‘Ismaël betekent dat God de roepuit het hart van zijn moeder ge-hoord heeft. We krijgen een straal-tje hoop bij de dood van hunvader. Dan komen beide zonen bijelkaar om hun vader ten ruste teleggen. De ene is de zoon van debelofte, de andere Ismaël. Dathoudt de belofte in van verzoe-ning en herstelde broederschaptussen beide halfbroers. Ik geloofdat dit verhaal laat zien hoe Godshart is. De wens van zijn hart is, datze met elkaar verzoend worden. Inde hele Bijbel horen we dat ver-zoening mogelijk is. Wij moetenmoeite doen om het te laten ge-beuren.’

Wanhoop Kopp signaleert een sfeer vanwanhoop. Menselijk gezien lijkt desituatie pessimistisch. Jonge men-sen worden aangetrokken totmoslimextremisme. Velen zijn be-reid anderen te onthoofden. Ofzich te onderwerpen aan eenander en te doen wat deze vraagt.Kopp wil ook het Joodse extre-misme niet buiten beschouwinglaten. ‘Er zijn zeker Joden die dewet in eigen handen nemen envuur met vuur bestrijden. Ze latende wetshandhaving niet over aande autoriteiten. Ze zijn soms bruuten ze generaliseren door bijvoor-beeld te zeggen dat alle Arabierenmedeschuldig zijn aan terrorisme.’De voorganger acht dit even ver-ontrustend.Maar de boodschap van bijbelge-deelten als Jesaja 19:23-25 (waargesproken wordt over een heer-baan tussen Assyrië, Egypte en Is-

raël) is dat we de hoop niet moe-ten verliezen. Kopp vertelt dat zijn‘diepste sympathieën’ bij Israël lig-gen, maar dat we ook oog moetenhebben voor de andere kant. Hijwijst erop dat in de toekomst deArabieren de meerderheid in hetland kunnen vormen, als Israël opde Westoever aanwezig blijft.

Het grootste deel van uw leven hebtu in Israël gewoond. Zelf heeft u al-tijd geprobeerd contact te hebbenmet zowel de Joodse als Arabischekant. Begrepen andere mensen datwel?Beide zijden willen je aandacht enloyaliteit volledig bezitten. Als jehen niet je volledige steun geeft,word je verdacht van het opgevenvan principes of van gebrek aanloyaliteit. Maar ik wil loyaal zijn aanprincipes van verzoening. Wemoeten mensen liefhebben, onge-acht tot welke stam ze behoren.We moeten geen partij kiezen opbasis van oppervlakkigheid. Sommige christelijke leiders heb-ben voor de ene of andere zijdegekozen. Ze weten precies wiegoed is en wie slecht en waar hunloyaliteit ligt. Ze worden sterkereverdedigers van de zaak danJoden of Arabieren. In hun hou-ding proef je ook gevoel van supe-rioriteit. Ze zien neerbuigend neerop hen die voor een middenweghebben gekozen.

In de laatste circa 20 jaar zien weaan zowel Joodse als Palestijnsezijde een toenemende radicalisering.Hoe komt dat?We leven in een tijd van directecommunicatie. Informatie is be-schikbaar met een paar vingers opde toetsen. Massa-indoctrinatie en

n TEKST EN FOTO’S: ALFRED MULLER

’Wij zijn gevangenenvan de hoop’

11

hersenspoeling kunnen veel ge-makkelijker plaatsvinden danvroeger. Het is diep verontrustenddat jongeren - en ouderen ook - zovatbaar zijn voor populistischetrends.

Deze zomer vond een verschrikke-lijke oorlog plaats tussen Israël enHamas in Gaza, die vele levens eiste.Wat was de invloed van deze oorlogop de Joodse, Palestijnse en buiten-landse gelovigen?Elk verlies van mensenleven is tra-gisch. We willen het lijden voorgeen moment minimaliseren.Maar sommige kringen meten mettwee maten. Als er in Syrië of Irakelke maand 5000 mensen sterven,lijkt dat ongemerkt voorbij tegaan. Voor sommigen is het alsofer in dit land een nieuw hoofdstukvan de Bijbel wordt geschreven.Wat er in Israël gebeurt, is hetgrootste verhaal in de wereld. Ik geloof dat veel mensen zichmee laten slepen door gevoelensvan vergelding. De raketten vallentenslotte al tien jaar op het zuid-westen van Israël. Zowel mensendie hier wonen als buitenlandershadden het gevoel dat de mensenin Gaza eindelijk kregen wat zeverdienden. De meer gevoeligemensen begrijpen dat dit een epi-

sode is die zich ongeveer elketwee en half jaar herhaalt. Ze leg-gen zich er als het ware bij neer. Endat kan weer een zichzelf vervul-lende profetie worden. Mijn vrouw Liz drinkt geregeldkoffie met een groep niet-gelovigevrouwen. Sommigen hebben allehoop verloren. Ze vertelden haardat het enige wat hen in het landhoudt is het gevoel van matheid.Ze hebben niet meer de energiede spullen bij elkaar te pakken ente verhuizen naar waar ze vandaankwamen. Ik sprak met een Jooddie in Zuid-Afrika is geboren en nuover de 80 is en scherp van ver-stand. Hij onderwees vele pilotenen kende alle kopstukken van deIsraëlische luchtmacht, waaronderEzer Weizman. Hij vertelde me: ‘Ditis niet het Israël waar ik voorkwam. Ons leiderschap wil geenvrede.’ Dat is mogelijk te pessimis-tisch. Er zijn er twee nodig om ietste bereiken. Het conflict werkt overal in door.Mensen zien geen uitweg. Ze zou-den blij zijn als hun leiders heneen uitweg zouden wijzen. Maarze hebben geen verwachting dater een verandering zal komen. Dat plaatst ons als christenen ineen speciale positie. Wij zijn men-sen met hoop. We kunnen alleen

al antwoorden door onze houding.We kunnen realistisch zijn en wehoeven ons hoofd niet in het zandte steken. Maar wij zijn‘gevangenen vande hoop’ (Zach.9:12, zie kader).Onze hoopreikt verderdan de hui-dige situatie.Dat zou de ka-raktertrek vaneen ieder van onsmoeten zijn. Van na-ture kijken wij naar dedagen die helderder zijn.

Veel gelovigen doen voorbede. Hoezouden ze moeten bidden?Ze moeten hun eigen wensenscheiden van de kern die de Bijbelonderwijst. En van de lange ter-mijn doelstellingen die de Bijbelaangeeft. Dan wordt veel duidelijk. Mensen moeten ook het modelvan het Onze Vader gebruiken.Daar staat: ‘Uw wil geschiede’. Hetis niet veilig om op onze eigen in-zichten en veronderstellingen tevertrouwen. Of te denken dat wijde antwoorden en alle oplossin-gen hebben. Ik geloof dat wemoeten bidden: ‘Uw wil geschiede,op aarde en in de hemel.’

n TEKST EN FOTO’S: ALFRED MULLER

Zie Zacharia 9:12, grondtekst asiré hatikwa,

vertaald in de King James als‘prisoners of hope’ of

‘gevangen van hoop’. Het ideeis dat gelovigen niet anders

kunnen dan goede hoophebben.

Bruggen bouwenmet liefdeInterview voormalige veldleiding

Open deurenVoordat Henk en Hanneke via deNEM werden uitgezonden zijn zevia een andere organisatie achtjaar in Jemen geweest. Henk: ‘Eindjaren zeventig was het voor wes-terlingen en zeker voor christenenbijna onmogelijk het land binnente komen. Medici waren wel wel-kom. Voor mij als arts opende datdeuren. We zagen hier de handvan God in.’ Hanneke: ‘Er was geeninternet of Google. Wat we wistenover Jemen was een beetje infor-matie uit een klein vergeeldboekje en een paar dia's. Per dagwas er soms een paar uur elektrici-teit. Communiceren met thuisdeed je met brieven die soms zes

weken onderweg waren’. NaJemen zo vertellen ze, ‘hadden zewat’ met de Arabische wereld.Daar lag hun hart. Toen ze op-nieuw het verlangen kregen omergens te gaan dienen, zat Han-neke in het bestuur van de NEMen van daaruit was het een logi-sche stap via de NEM te wordenuitgezonden. Ze woonden enwerkten vervolgens in Bahrein enin de VAE.

Wandelen met de werkersNa terugkomst in Nederland wer-den ze gevraagd om veldleiders teworden voor de Arabische landen.Henk en Hanneke waren enthou-siast. Henk had een baan van 0,9

FTE en kon dit zo combineren. On-geveer twee keer per jaar bezoch-ten ze de regio. Hanneke: ‘In deonrustige tijd in Egypte haddenwe bijna dagelijks Skype-contactmet de mensen daar. Het is fijn alsiemand die zelf niet in die situatiezit kan meedenken en meeleven.Eén keer overwogen we mensenterug te laten komen naar Neder-land. Of we adviseerden ze binnente blijven en niet de straat op tegaan. Soms waren we dan ook deschakel naar familie.Het is ook goed dat werkers ie-mand hebben die hen zo nu endan kan aanmoedigen. Je wan-delde eigenlijk met de mensenmee. We hebben mensen ziengroeien en dat is mooi om mee temaken.’

ExtremismeHoe kijken Henk en Hanneke naarde huidige situatie in het Midden-Oosten?‘Zorgwekkend’, zegt Hanneke: ‘Wehebben veel goede contactengehad met hele gewone, lievemoslims, die ‘toevallig’ moslim zijn

n HEIDI VAN DEN BRANDT

Per 1 september 2014 heeft de NEM officieel afscheid genomenvan Henk en Hanneke als veldleiders voor de werkers in de Arabische landen. Ze vervulden deze taak vanaf eind 2009, toenze zelf terugkeerden vanuit de Verenigde Arabische Emiraten.Ze leerden de NEM op een bijzondere manier kennen. Hannekekwam 45 jaar terug op een van de eerste bijbelstudies van Herman Goudswaard, de toenmalige directeur van de NEM, totgeloof. Hanneke: ‘Later ging Henk mee naar een Reveilweek.’ Daar kwam hij tot geloof.

12 nemagazine | nr. 18 december 2014

omdat ze daar geboren zijn. Dezemensen geloven in een hogeremacht, hebben vaak weinig theo-retische kennis maar bidden trouwvijf keer per dag. Zij zitten niet tewachten op extremisme.’Henk: ‘Bij moslims denk ik ookvooral aan de mensen die we thuisbezochten, die vrienden werden,waar we gezellig langsgingen engeen cent kwaad in zat. De escala-tie betreft een beperkte groepmaar zal effect hebben op relatiesin het algemeen.’

Bruggen bouwen‘Vanuit het medische werk merk jedat moslims en christenen de-zelfde basisbehoeften hebben: ge-zond zijn, gelukkig en in vredeleven. Op de een of andere manierneemt God daar een plaats in. Hetis bijzonder dat we voorafgaandeaan operaties altijd voor moslimskonden bidden. In Nederland hoefje daar bij niet-christenen meestalniet mee aan te komen! We badenlaagdrempelig, maar in de naamvan Jezus.’Ook Hanneke mocht vaak biddenvoor de vrouwen die op haar padkwamen: ‘Ik heb veel met vriendin-nen gebeden. De vrouwen warenaltijd erg onder de indruk wanneerje voor ze bad. Moslims zijn ge-wend om standaard gebeden tebidden. Nu werd persoonlijkenood voor het eerst bij God ge-

bracht.’Hanneke: ‘In Jemen werden weooit door een Soedanees gebelddie vroeg of we hondjes te koophadden. Die hadden we niet maarik zei ‘ja’ omdat de telefoon vaakwordt afgeluisterd. De man reedvier uur om bij ons te komen. On-danks dat Henk geelzucht hadhebben we de man gastvrij ont-vangen. Naar de hondjes werdniet meer gevraagd maar we heb-ben wel het evangelie mogen uit-leggen en hij is als christen naarhuis gegaan. Hij bleek leraar in eenSoedanese moskee. Bruggen bou-wen met liefde is het geheim. Wemoeten moslims niet zien als be-keerobject maar naast ze gaanstaan als vrienden en noden leni-gen waar je kunt.’

Leren van Arabieren‘Wat we kunnen leren van Arabie-ren is gastvrijheid!’ zegt Hanneke.‘Als NEM hebben we daarin ooknog wel een lesje te leren. Demensen daar zeggen over Neder-landers: ‘Je mag een uurtje komen,je krijgt één kopje koffie en eenkoekje en de afspraak moet jetwee weken van tevoren maken’.Bij Arabieren ben je altijd welkom.Je wordt beschouwd als familie.Het enige schaap dat ze hebbenzullen ze slachten. Binnen tien mi-nuten kun je diepe gesprekkenvoeren over God; in Nederland

word je als gelovige gezien als ie-mand uit de antieke wereld.’Henk vult aan: ‘Er zijn veel dingendie me aanspreken in die cultuur.Er is oprechte belangstelling voorde ander. Dit merk je al in de dage-lijkse begroeting.’

Een luisterend oorOp de vraag of Henk en Hannekeiets van Gods plan zien bij wat erin het Midden-Oosten gebeurtzegt Hanneke: ‘Met al dat leedvind ik het moeilijk dat Gods plante noemen. Je vraagt je af: wan-neer zou Jezus terugkomen?’.Henk: ‘Door alle ellende gaanmensen hopelijk meer nadenken.Je hoort toch bijzondere verhalenuit het Midden-Oosten. In onzetijd in Bahrein kwam een verpleeg-kundige tot geloof door eendroom.’Hanneke: ‘In het asielzoekerscen-trum waar ik mensen bezoek, hoorje zoveel trieste verhalen. Eenmoeder die vluchtte uit Syrië lagdrie uur met haar kind in het watervanwege overvolle boten. Hele fa-milies zijn getraumatiseerd. Welketroost geef je dan? Meestal kun jealleen maar een luisterend oorzijn, dat is zo belangrijk voor diegetraumatiseerde mensen. Somskun je met hen bidden.’

De liefde bij God halenIs het lastig om over de liefde voorArabieren te praten met anderen?‘Ja’, zegt Hanneke, ‘want je denktregelmatig: oh jongens!. Je wilt zesoms wel achter het behang plak-ken’. Henk: ‘Het is niet moeilijk omempathie te hebben voor mensendie aan de onderkant leven. Maarde veroorzakers van onrecht komje ook tegen.’ Hanneke: ‘In de ge-vangenis sprak ik met vrouwen dieallerlei valse beloftes kregen vanmannen. Dat maakte me vaakboos. Maar je weet dat dat niethelpt. Ik moest dan echt terugnaar God, de liefde bij Hem halen.’Dat God hun nog steeds liefdegeeft voor moslims blijkt wel uithet feit dat ze in januari voor eenmaand naar een moslimland gaanzodat Henk een chirurg-op-verlofkan vervangen.

Tenslotte merken Henk en Han-neke op dat ze graag betrokkenblijven bij de NEM. We zetten geenpunt, maar een komma.

13

Tijdens en na de Reveilweken van2014 kwamen spontaan giften bin-nen voor de aanpak van het sani-tair. Een envelop die anoniem perpost binnenkwam bevatte zelfseen bedrag van € 3000,-. ‘Om dewc’s op te knappen en wat er maarnodig is’, stond erbij vermeld.Jan van der Voort is onze beheer-der en werkt al 16 jaar op de NEM.Samen met onze vaste vrijwilligerDirk-Jan Velsink en anderen zorgthij ervoor dat de Reveilweek-be-zoekers iedere dag een schoon toi-let hebben. Op de vraag waarom vernieuwingnodig is reageert Jan: ‘Het is nietbepaald up-to-date, het is versle-ten. Het ziet er ook verouderd uit.De bezoekers van de Reveilwekenklagen er steeds meer over. Wemoeten er nu iets aan doen. Voormij is de vernieuwing een lang ge-koesterde wens die in vervullinggaat.’

OnderzoekMomenteel zijn er twee sanitairegelegenheden. Een stenen ge-bouwtje naast het gastenhuis‘Groot Dennenlust’ en een mobieleunit in het bos. Jan: ‘Het oude ste-nen gebouwtje is in 1996 ingerichtmet tweedehands materiaal. De

mobiele unit hebben we in het jaar2004 aangeschaft, vanwege de

groei van de Reveilweken. Dat wastoen al een gebruikte unit. We zijn nog aan het onderzoekenof we het stenen gebouw van bin-nen compleet kunnen verbouwen.Als we dat doen, dan moet er eenandere werkschuur komen, die isnamelijk helemaal op. Als het ste-nen gebouw niet gebruikt kanworden voor het sanitair, dan zal ereen nieuw gebouw of unit komenop de plek waar nu de mobieleunit staat. Het stenen gebouwwordt dan werkschuur.’

WensenVoor de groepen die door het jaarheen op ons terrein verblijven zijnminimaal zes douches en zes toilet-ten nodig. Maar er zijn meer wen-sen. Jan: ‘We willen ook graag eenafwasstraatje aanleggen. Dat watwe nu hebben is minimaal. Daar-naast willen we een stort voor hetchemisch toilet. En een babyroom.Het uiteindelijke doel is dat we sa-nitair hebben dat voldoet aan denorm en wat gebruiks- en onder-houdsvriendelijk is. Ik hoop daar-mee een aantal uren schoonmaak-werk te besparen.’

Planning en actieVoor de Reveilweken in de zomerhopen we de vernieuwing klaar tehebben. Of dat lukt is nu niet tezeggen. Jan legt uit waarom: ‘Wehebben namelijk een vergunningnodig van de gemeente voor eennieuw gebouw. Dit moet voldoenaan bepaalde normen en opper-vlak. Het gebouw moet qua uitstra-ling in een landelijke omgevingpassen.’Daarnaast zullen voldoende finan-ciën gevonden moeten worden. Erzijn al wat bestemmingsgiften bin-nengekomen, maar dat is nog langniet genoeg. Daarom zal een fond-senwervingsactie onder de achter-ban worden georganiseerd. Hoe gaat het nu verder? Jan ver-telt: ‘Momenteel zijn we wekelijksbezig met onderzoek en overleg.We hebben daarvoor een stuur-groepje, waarin bestuurslid WouterBoor, onze facilitair manager Gerritvan Laar en mijn vrouw Lieneke enikzelf als beheerders, betrokkenzijn. In de loop van de winterhopen we meer informatie te heb-ben over de kosten en de mogelijk-heden.’

14 nemagazine | nr. 18 december 2014

Actie sanitairNEM terrein

Wij willen u graag betrekken bijde ontwikkelingen van hetnieuwe sanitair. Zodra de plan-nen meer vorm krijgen zullenwe een fondsenwervingsactiebeginnen. Daarnaast zullen weongetwijfeld vrijwilligers nodighebben voor concrete klussen.Houdt u het NEM Nieuws in degaten!

Dirk-Jan (links) en Jan bij de huidige afwasvoorziening

n JEDIDJA FIJNENBERG

15

n COLOFON NEMAGAZINE | NR. 18 | DECEMBER 2014

U kunt het werk van stichting Near East Ministry opverschillende manieren steunen: • Door uitzending als BaanBreker of via Connect!• Door mee te doen aan onze activiteiten• Door te bidden voor Israël en de Arabische volken• Door ons uit te nodigen voor diensten, lezingen en

workshops

De NEM is geheel afhankelijk van giften. Specifiekebijdragen voor het werk in het Midden-Oosten kun-nen worden overgemaakt met vermelding van J19-fonds (verwijzend naar Jesaja 19). Voor informatieover legaten en nalatenschappen ten behoeve van deNEM kunt u contact opnemen met het kantoor.

Agenda voorjaar ’15

NEMagazine is een (gratis) uitgave van stichting Near East Ministry en verschijnt 4x per jaar.

Medewerkers: Ruth Penning-Wolswinkel, Alfred Mul-ler, Kees Jan Rodenburg, Joanne de Witte. Eindre-dactie: Heidi van den Brandt. De redactie heeft geprobeerd de auteurs van allefoto’s te achterhalen en hun rechten te respecteren.Vragen en opmerkingen kunnen gestuurd wordennaar jedidja.fijnenberg@nemnieuws.nl. Vormgeving: Anton Sinke, www.antonsinke.nlDrukwerk: De Hoop Grafisch Centrum, Dordrecht

Nem: ontmoeting met Israel en de Arabische vol-ken. Dienen uit liefde. Leren bij de bron. Biddenmet verwachting

De NEM is lid van de Evangelische Alliantie en deEvangelische Zendings Alliantie. De NEM is volledig afhankelijk van giften en heeft de ANBI-status.

Facebook groepen: Reveilweken, Near East Ministry

Foto’s: pag. 1, 2, 4, 6: Jaco Klamer, pag. 12 en 13: Henken Hanneke, illustratie pag. 16 Joanne de Witte.

ISSN: 2210-7266

NEM NederlandBezoekadres: Voorthuizerweg 5, 3862 PZ Nijkerk(weg Voorthuizen-Putten, N303)Postadres: Postbus 30, 3780 BA VoorthuizenT: 0342 - 47 13 18 F: 0342 - 47 48 96 E: info@nemnieuws.nl W: www.nemnieuws.nlIBAN: NL93ABNA0462453855

NEM België, contactadresFam. M. Wittocx, Koning Albertstraat 158, B-2800MechelenT/F: 015-209422, E: michael.wittocx@telenet.be

Steun de

JANUARI 201510 NEM Inspiratiedag 29 NEM-leesgroep29 TFC-avondFEBRUARI 2015

6 Sjabbat Israël Gebed13 Cursusweek Bijbelse Feesten in de Ardennen 17 Informatieavond Uitzending/BaanBrekers26 NEM-leesgroepMAART 2015

6 Sjabbat Israël Gebed14 NEM-gebedsdag26 NEM-leesgroep30 Gebedsavond voor Syrië en Midden-Oosten,

plaatselijke kerk Voorthuizen

Alle activiteiten vinden plaats op ons NEM-centrumbij Voorthuizen, tenzij anders is aangegeven. Voor meer informatie over onze activiteiten zie:www.nemnieuws.nl, doe mee.

Dit (gratis) magazine ook thuis ontvangen? Stuur een mailtje naar info@nemnieuws.nl

NEM Inspiratiedag Op 10 januari heten we u welkomvoor een inspirerende ochtendmet lunch in Voorthuizen. We zul-len u bijpraten over een aantalontwikkelingen in het werk, er istijd voor ontmoeting en gezellig-heid, en we bezinnen ons op eenactueel thema. De keuze is geval-len op de ‘christelijke belangstel-ling voor de bijbelse feesten’. Aan-leiding is het onlangs verschenen boek Wake Up! VanArno Lamm en Emile-Andre Vanbeckevoort (2014). Ditveelgelezen boek geeft een eigen interpretatie van debijbelse kalender en trekt lijnen naar heden en toe-komst. Als geen ander heeft Evert van der Poll nage-dacht over de betekenis van de bijbelse en Joodsefeesten en over de manier waarop niet-Joden dezefeesten kunnen vieren. We zijn daarom heel blij dat hijaanwezig kan zijn om ons denken een impuls tegeven. De dag begint om 9:30 uur en duurt tot 13:00uur. Opgave is noodzakelijk en kan via info@nemnieuws.nl.

De eerste NEM Inspiratiedag van 25 januari 2014 krijgteen vervolg

16 nemagazine | nr. 18 december 2014

Heb jij wel eens het gevoel gehaddat je er niet bij hoort? Of zit ereen meisje in je klas dat gepestwordt omdat ze anders is? Mis-schien ken je een jongen die weleens weggestuurd wordt, wan-neer hij samen met andere kinde-ren wil spelen.

In Genesis 16 en 21 kun je het ver-haal lezen over Ismaël en zijnmoeder Hagar. Ismaël werd ookweggestuurd. Het leek net alsofhij er niet bij hoorde. Toen hij metzijn moeder door de woestijnzwierf, raakte hun zak met waterna een tijdje leeg. Ismaël en Hagarkregen dorst, en ze voelden zichhulpeloos en verdrietig. Maar

toen zei een engel van God tegenHagar: 'Wat is er, Hagar? Wees nietbezorgd: God heeft je jongen, diedaar ligt te kermen, gehoord. Staop, help de jongen overeind enondersteun hem. Ik zal een grootvolk uit hem doen voortkomen.'Toen opende God haar ogen,zodat ze een waterput zag.

Doordat God aan Hagar liet zienhoe ze Ismaël kon helpen, konGods plan met Ismaël werkelijk-heid worden. Wanneer het voormensen lijkt alsof iemand er nietbij hoort, bedenk dan dat Goddaar heel anders over denkt. Godheeft namelijk een plan voor ie-dereen. Als iemand gepest wordtof anders is, probeer hem dan niette zien zoals de mensen hem zien.Je kunt beter aan God vragen ofHij je ogen opent: zodat je magzien zoals God ziet. Voor je hetweet help je iemand overeind, enben je zelf ook deel van Godsplan.

n WIST JE DAT...

... Abraham 86 jaar oud wastoen Ismaël geboren werd?

...Ismaël later een boogschutterwerd?

n PRIJSVRAAG

PuzzelDe winnaar van de vorige puzzel is StefanBurggraaf.

Begin te lezen vanaf de pijl, en sla steeds tweeletters over. Wat staat er?

Stuur je oplossing met je naam en leeftijdnaar kids@nemnieuws.nl en wie weet ont-vang jij een leuk presentje thuis.

Oplossing: ....................................................................

..........................................................................................

n JOANNE DE WITTE

Was je erbij toen we op 7 november desjabbat vierden, speciaal voor kinderen?Iedereen was erg enthousiast. Het was ge-zellig, leerzaam en smakelijk! Op 5 junidoen we het weer. Zorg dat je erbij bent!Ouders, broertjes, zusjes, ooms en tantes,opa’s en oma’s zijn ook welkom!

KIDS!