Aansprakelijk bij samenwerking?
1
mijn praktijk 35 Medicus Practicus is huisarts in een middelgrote stad ‘Het is een roeping!’ O p een feestje sprak een jongeman mij laatst aan. Hij werkt op een kantoor waar veel artsen klant zijn en hij viel mij aan: ‘Jullie artsen verdienen te veel!’ Hoezo?, vroeg ik. Hij: ‘Ik zie allemaal Porsche’s en Audi’s bij jouw collega’s’. Ik was verbijsterd en ging in de verdediging: ‘Wat denk je dat ik als huisarts verdien als ik tijdens een nachtdienst mijn bed uit moet?”. Hij: ‘250 tot 300 euro per uur!?’ Waarop ik doorging: “En hoeveel verdient een bouwvakker dan per uur volgens jou?’. Hij: ‘35 of 40 euro per uur’. Ik: ‘En een garage, wat rekent die per uur?”. Hij: ‘65 euro’. Daarop hielp ik hem uit de droom: ‘Een huisarts komt midden in de nacht, nadat hij overdag al gewoon gewerkt heeft, zijn bed uit voor 67 euro per uur! Dat is overigens geen inkomen maar de omzet waarvan hij de assistente moet betalen etcetera. Onze tarie- ven zijn bovendien vastgelegd en er is geen onderhandelings- ruimte voor reëlere bedragen’. Daarop vroeg ik hem hoeveel uur per week hij zelf werkte. Hij: ‘Gewoon, 36 uur. Hoezo?’, zei hij. Ik legde hem uit dat 60 uur per week normaal is voor een full- time huisarts en dat wij verplicht zijn dienst te doen op een huis- artsenpost en daarin geen keuze hebben. Dat we pas een modaal inkomen kunnen verdienen na een investering van minimaal 9 jaar studie (maar meestal veel meer jaren door onderzoek en carrière-opbouw). En dat we ons in de schulden moeten steken om een praktijk te beginnen of om een praktijk over te nemen, en dat we als praktijkhouder dan verantwoordelijk zijn voor het doorbetalen van loon van zieke en zwangere werknemers etcetera. Hierop vatte hij samen: ‘Dus als huisarts werk je extreme uren voor een matig loon waarbij je zelf niet kunt onderhandelen over tarieven en voorwaarden en dan ben je ook nog financieel verant- woordelijk voor je personeel? Maar waarom doe je dat in vredes- naam?! Dan ga je toch iets anders doen?’ Waarna ik hem antwoordde: ‘Dat is nou wat we met roeping bedoelen...!’ Aansprakelijk bij samenwerking? Wij gaan met onze duopraktijk samenwerken met meerdere praktijken in een eerstelijnsgezondheidscentrum. Ik begreep dat dit mogelijk gevolgen heeft voor onze beroepsaansprakelijkheid. Hoe zit dat eigenlijk? Tom Ikink, manager collectief advies Sibbing & Wateler c.s. De beroepsaansprakelijkheid van huisartsen wordt steeds gecompliceerder. Waar vroeger vooral de solopraktijk bestond, wordt er nu in allerlei vormen samengewerkt. De redenen daarvoor variëren van puur fiscaal en kostentech- nisch tot ontwikkeling van gezamenlijke zorgpaden. Veel huisartsen denken dat hun beroepsaansprakelijkheid alleen wordt bepaald door hun eigen handelen in de arts-patiëntre- latie en dat de samenwerking daarbij geen rol speelt. Dat is niet zo. De aansprakelijkheid van huisartsen gaat steeds meer lijken op die van medisch specialisten. In een zieken- huis is niet alleen de behandelaar aan te spreken, maar ook de instelling waarbinnen de behandeling plaatsvindt. Zover is het bij gezondheidscentra (nog) niet, maar de vraag wie aansprakelijk is voor een fout van een hulpverlener in een eerstelijnsgezondheidscentrum is een zeer terechte. Want hoewel het vaak gaat om zelfstandige artsen en de patiënt formeel met de arts een behandelrelatie aangaat, kan het gezondheidscentrum wel degelijk worden aangesproken. Een belangrijk criterium hiervoor is of de patiënt vindt dat de schijn is gewekt dat hij bij het gezondheidscentrum in behan- deling is. In juridische termen heet dat: of de patiënt er gerechtvaardigd op mocht vertrouwen dat het gezondheids- centrum bemoeienis had met de geneeskundige behande- ling. Aanwijzingen voor een gerechtvaardigd vertrouwen zijn – naast dezelfde locatie – het gebruik van een gezamenlijk logo, het gebruik van gezamenlijk briefpapier, gebruik van dezelfde kleding, gebruik van elkaars assistenten, een geza- menlijke website en een gezamenlijke balie. Als de patiënt daardoor het idee krijgt bij ‘het gezondheidscentrum’ in behandeling te zijn, kan hij op grond daarvan naast de indivi- duele arts ook het gezondheidscentrum aansprakelijk stellen. De aansprakelijkheid van de huisarts is van meer afhanke- lijk dan alleen de arts-patiëntrelatie. De concrete situatie waarin wordt samengewerkt en zelfs communicatie daar- over is van groot belang. Bespreek uw situatie met een beroepsaansprakelijkheidsadviseur. Dat voorkomt teleur- stelling en frustatie.
Transcript of Aansprakelijk bij samenwerking?
mijn praktijk 35
Medicus Practicus is huisarts in een middelgrote stad
‘Het is een roeping!’
Op een feestje sprak een jongeman mij laatst aan. Hij werkt op een kantoor waar veel artsen klant zijn en hij viel mij aan: ‘Jullie artsen verdienen te veel!’
Hoezo?, vroeg ik. Hij: ‘Ik zie allemaal Porsche’s en Audi’s bij jouw collega’s’. Ik was verbijsterd en ging in de verdediging: ‘Wat denk je dat ik als huisarts verdien als ik tijdens een nachtdienst mijn bed uit moet?”. Hij: ‘250 tot 300 euro per uur!?’ Waarop ik doorging: “En hoeveel verdient een bouwvakker dan per uur volgens jou?’. Hij: ‘35 of 40 euro per uur’. Ik: ‘En een garage, wat rekent die per uur?”. Hij: ‘65 euro’. Daarop hielp ik hem uit de droom: ‘Een huisarts komt midden in de nacht, nadat hij overdag al gewoon gewerkt heeft, zijn bed uit voor 67 euro per uur! Dat is overigens geen inkomen maar de omzet waarvan hij de assistente moet betalen etcetera. Onze tarie-ven zijn bovendien vastgelegd en er is geen onderhandelings-ruimte voor reëlere bedragen’. Daarop vroeg ik hem hoeveel uur per week hij zelf werkte. Hij: ‘Gewoon, 36 uur. Hoezo?’, zei hij. Ik legde hem uit dat 60 uur per week normaal is voor een full-time huisarts en dat wij verplicht zijn dienst te doen op een huis-artsenpost en daarin geen keuze hebben. Dat we pas een modaal inkomen kunnen verdienen na een investering van minimaal 9 jaar studie (maar meestal veel meer jaren door onderzoek en carrière-opbouw). En dat we ons in de schulden moeten steken om een praktijk te beginnen of om een praktijk over te nemen, en dat we als praktijkhouder dan verantwoordelijk zijn voor het doorbetalen van loon van zieke en zwangere werknemers etcetera. Hierop vatte hij samen: ‘Dus als huisarts werk je extreme uren voor een matig loon waarbij je zelf niet kunt onderhandelen over tarieven en voorwaarden en dan ben je ook nog financieel verant-woordelijk voor je personeel? Maar waarom doe je dat in vredes-naam?! Dan ga je toch iets anders doen?’Waarna ik hem antwoordde: ‘Dat is nou wat we met roeping bedoelen...!’
Aansprakelijk bij samenwerking?
Wij gaan met onze duopraktijk samenwerken met meerdere praktijken in een eerstelijnsgezondheidscentrum. Ik begreep dat dit mogelijk gevolgen heeft voor onze beroepsaansprakelijkheid. Hoe zit dat eigenlijk?
Tom Ikink, manager collectief advies Sibbing & Wateler c.s.
De beroepsaansprakelijkheid van huisartsen wordt steeds gecompliceerder. Waar vroeger vooral de solopraktijk bestond, wordt er nu in allerlei vormen samengewerkt. De redenen daarvoor variëren van puur fiscaal en kostentech-nisch tot ontwikkeling van gezamenlijke zorgpaden. Veel huisartsen denken dat hun beroepsaansprakelijkheid alleen wordt bepaald door hun eigen handelen in de arts-patiëntre-latie en dat de samenwerking daarbij geen rol speelt. Dat is niet zo. De aansprakelijkheid van huisartsen gaat steeds meer lijken op die van medisch specialisten. In een zieken-huis is niet alleen de behandelaar aan te spreken, maar ook de instelling waarbinnen de behandeling plaatsvindt. Zover is het bij gezondheidscentra (nog) niet, maar de vraag wie aansprakelijk is voor een fout van een hulpverlener in een eerstelijnsgezondheidscentrum is een zeer terechte. Want hoewel het vaak gaat om zelfstandige artsen en de patiënt formeel met de arts een behandelrelatie aangaat, kan het gezondheidscentrum wel degelijk worden aangesproken. Een belangrijk criterium hiervoor is of de patiënt vindt dat de schijn is gewekt dat hij bij het gezondheidscentrum in behan-deling is. In juridische termen heet dat: of de patiënt er gerechtvaardigd op mocht vertrouwen dat het gezondheids-centrum bemoeienis had met de geneeskundige behande-ling. Aanwijzingen voor een gerechtvaardigd vertrouwen zijn – naast dezelfde locatie – het gebruik van een gezamenlijk logo, het gebruik van gezamenlijk briefpapier, gebruik van dezelfde kleding, gebruik van elkaars assistenten, een geza-menlijke website en een gezamenlijke balie. Als de patiënt daardoor het idee krijgt bij ‘het gezondheidscentrum’ in behandeling te zijn, kan hij op grond daarvan naast de indivi-duele arts ook het gezondheidscentrum aansprakelijk stellen. De aansprakelijkheid van de huisarts is van meer afhanke-lijk dan alleen de arts-patiëntrelatie. De concrete situatie waarin wordt samengewerkt en zelfs communicatie daar-over is van groot belang. Bespreek uw situatie met een beroepsaansprakelijkheidsadviseur. Dat voorkomt teleur-stelling en frustatie.
