Annie

Winden waaien over akkerzon staat niet meer op haar

hoogst

regen tikt mijn wereld wakker

na het zaaien zal ik maaien

wat ik heb geoogst

tere bloemen snijd ik dierbaardroog ze leg ze naast mijn bed

maar van wat ik ook geplant hadis een kostbaar deel geplet

ruk de wortel van het onkruidniet in wilde woede weg

nagels breken tranen wrekendelf en delg de oorsprong uit

treur vandaag nog in dit slijkvolgend jaar pluk ik me rijk