"Sportraad anno 1992

Aktie en spektakel,geen politiek

Deze week zet Sportraadzijn vijfentwintigjarig be-staan luister bij met een

goedgevulde 'feestweek'. Na eenkwarteeuw bestaan, is Sportraaddus nog steeds springlevend. Overde huidige toestand binnen dezegeleding van Loko en over haar rolbinnen de universitaire wereldspraken we met de huidige vrijge-stelden (Josiane Piron en Jean-Baptist Bultynck) en met onder-voorzitter Vincent Defleur. Vlottekollega's die met brio het spervuurvan naar verluidt onverwacht diep-gaande vragen doorstonden.

Veto: Sportraad ijvert als deel van Lokovoor de demok1Wisering WUI het OfIIkr·• Hoe vertillen jllllk dal op het vlakWUI de sportbeoefening?

Vincent: «Volgens de statuten moetenwe ernaar streven om de Leuvensestudent er toe aansporen om wveelmogelijk aan sport te doen. Zowelgewone als minder alledaagse sportenmoeten daarbij aan bod komen. Datproberen we op de eerste plaats te doenmet de massasportklassiekers.»

Josiane: «'De Leuvense student' ismisschien iets te globaal. We proberenmet Sportraad vooral een bepaaldeklasse studenten te bereiken. Niet destudenten die uit zichzelf al aan sportdoen, daarvan een volwaardige vrije-tijdsbesteding maken, want die moetenniet meer aangespoord worden. Erbestaat ook een groep studenten diesowieso nooit aan sport doen, die jeFwoon niet achter de bal of aan hetturntoestel krijgt. Ze hebben anderehobby's: lezen, film kijken, ... Wij richtenons in de eerste plaats op die groepstudenten die mits een beetje aansporingbest wel tot aktie aan te zetten zijn»

Vincent: «Dat alles is natuurlijk maar

één aspekt van onze doelstelling. Daar-naast steunen wij ook sportaktiviteitendie niet door ons georganiseerd zijn: defakulteitskringen kunnen bij ons subsi-dies krijgen voor eigen organisaties»

Veto: Sportraad gaat er blijkbaar van uildat massaklassiekers de beste manierzijn om studenten aan te sporen om tesporten. Is dit echter wel zo? Wordt hetsportieve niet vaak overschaduwd doorhet ludieke?

Josiane: «Het is inderdaad niet démanier om mensen aan sport te latendoen: er zijn tal van andere manieren.We gaan er wel van uit dat mensensneller aan sport zullen doen als dat ingroep gebeurt. Je moet echter eenonderscheid maken tussen de klassiekersen bijvoorbeeld de Interfakultaire Beker-kompetities (IFB). In het laatste geval ishet presteren een belangrijke motive-rende faktor, terwijl bij de klassiekers hetwedstrijdelement niet zo'n grote rolspeelt, maar eerder de sfeer die er rondhangt»

Afgifte: Leuven X (weekblad - verschijnt niet van Juni tot augustus)

tan De Vuyst figureert niet minder dan tweemaal op dezepagina's: als direkteur Studentenvoorzieningen en alszieIer van Campustoneel. Hij is niet slechts de schrijver en

regisseur van het jongste produkt van het Campustoneel,'De Collectie: volgens onze informatie heeft hij ook eenvinger in de pap te brokken in de verbouwingen die op tilzijn in de Isol-bar. Pagina's 3 en 4.

Een hele katern serveren we u. Sportraad bestaat 25 jaaren, zo vinden zij, dat moet op een gepaste manier

worden gevierd. Interviews met oude en nieuwe Sportraad-freaks, een gestoffeerde Geschiedenis van Sportraad, eenartikel over de kwistaks-racen en een algemeen overzichtvan de feestweek-aktiviteiten zijn de manier waarop wijonze bijdrage leveren tot de festiviteiten. Veto maakt ook deborst al nat, want winnen zullen we in die waterpolo opdonderdag. Vclnpagina 5 tot pagina B.V isconti's retrospektieve: laten we eens kijken naar

'Senso'. Gravin Livia de Serpieri wordt door hartstochtgedreven om haar eigen leven en gevoelens te affirmerentegen haar aristokratische afkomst en zelfs politieke idealenin. En in 'Ossessione' vertegenwoordigt Peppo - die volgensVisconti de morele boodschap van zijn werk belichaamt alszwerver de vrijheid van een mens tegenover zijn armoede,zijn klasse en de maatschappij. Freaken op pagina's 9 en10.

(Foto Rob Stevens)

Deze week kunnen we eindelijk nog eens genieten vaneen nationale betoging. Voor één keer nemen niet de

studenten maar de assistenten en professoren het voortouwin het protest tegen de overheidspolitiek, of tegen hetontbreken hiervan. Donderdag kan je 's namiddags met eenspeciale trein naar Brussel om uiting te geven aan jeongenoegen over de teloorgang van het wetenschappelijkonderzoek in België. Als je tenminste eerst pagina 3nnnrwnrçtpit.

Max Wildiers wordt doctor honoris causa in 1992.

Eredoktores lichting 1992

ektief vrij sterk

Het 'eredoktoraat' is een gedroomdmiddel voor een universiteit om op eenletterlijk goedkope manier interessantekontakten te leggen. Die relaties metprestigieuze onderwekers of 'maatschap-pelijk belangrijke' figuren resulteren oplangere termijn vaak in financiële voor-delen én in een verhoogd prestige voorde KU Leuven. Daarmee is de cirkelrond - prestigieuze universiteiten gevenelkaar prijzen -, en blijkt tegelijk dat dekeuze van de eredoktores zeer doordachtis en men er iets uit kan leren over deklemtonen die de universitaire overheidop een bepaald moment legt. Het magdus duidelijk zijn dat de "uitdrukkingvan de idealen die ons bezielen", walsrektor Dillemans het maandag nogzegde, niet altijd op zo'n verhevenmotieven geïnspireerd is.

Vermits 2 februari, 'patroonsfeest van de KV Leuven, dit jaar opzondag viel, moest de traditionele plechtige viering noodzakelijkeen dagje uitgesteld worden. Eredoktoraten op maandag, en dat

liet zich voelen in het post-weekendsfeertje dat over de hele voormiddaghing. Nochtans deden de heren eredoktores in hun respektieve speecheshun best om via akademische grapjes wat leven in de brouwerij te. brengen. Niet zonder sukses: toen het tijd was voor de receptie, waren demeeste aanwezigen wakker genoeg voor een drink en bijhorendekontaktversterkende babbeltjes. Politiek dus, en daar draait het bij diejaarlijkse onderscheidingen toch om.

Jean-Baptist: «Dat betekent echter nietdat men hier het sportieve volledig uithet oog verliest door het ludieke. Vooreen deel van de deelnemers gaat hetinderdaad louter om de ambiance. Voorheel wat anderen echter is er toch eenzekere prestatiedrang. Neem nu deGasthuisbergtrophy: de beste ploeg looptnaar boven in 7 minuten 56, maar datbetekent niet dat een deelnemer die er 10minuten over doet niet wou presteren.Misschien zette hij het jaar daarvoor eentijd neer van 12 minuten, heeft hij voorzichzelf getraind om die te verbeteren enis hij zeer tevreden met die 10 minu-ten»

VIncent: «Bovendien moet je ook desportieve prestatie van een evenementals 'Sport zonder Grenzen' niet onder-schatten: het is allemaal ludiek, maarondertussen ben je toch intensief bezig.Zo intensief dat de deelnemers steevastkomen klagen als ze denken dat ze

vervola op p.8 •

GaslampNochtans begint de Lichtmis-viering

. altijd 'in hogere sferen', met een eucha-ristieviering in de Sint-Pieterskerk. On-danks de gloed van tientallen gaskonvek-toren slaagden de niet in toga of inhostessepakje gehulde aanwezigen er netals vorig jaar nauwelijks in om zich teverwarmen. Waarschijnlijk hadden demeeste studenten dit voorzien, want zewaren gewoon niet komen opdagen. Zomisten ze wel de "opmerkelijke homilie"(Roger Dillemans) van de man die"bewezen heeft dat het licht van geloofen wetenschap elkaar aanvullen enversterken" (Roger Vangheluwe): MaxWildiers, een van de vier nieuwe eredok-tores.Professor en teoloog Wildiers (87)

had het over de "hoop die wij koesteren"dat de wereld en ons land uiteindelijk"het heil zullen mogen zien". Hij si-tueerde deze hoop op drie vlakken. Teneerste zijn er de aspiraties naar "mate-riële welvaart en kultureel evenwicht".De industrie kan volgens Wildiers wel-vaart brengen voor de hele mensheid.Daaraan is echter een groot gevaarverbonden: dat het industriële kompleks,als het vierde totalitaire systeem vandeze eeuw, onze wereld zal beheersen endat de mens een één-dimensioneel we·zen wordt. Er moet ruimte blijven voorhet geestesleven en dus moeten we tentweede hopen dat de fundamentelewaarden van Europa verderleven. Diewaarden gaan verder dan de de Mensen-rechten, die niet het hele kristelijkebegrip van 'naastenliefde' dekken. Ten-slotte moeten we ook hopen voor detoekomst van de Kerk, die misschien wel"aan het sterven is in de ziel".

Zoals gewoonlijk leidde rektor Dille-mans met de nodige schwung de akade-mische zitting in de Aula De Somer in.Na de verwelkoming van de prominen-ten, verloor hij zichzelf even in zijnontgoocheling over de lage opkornst.Net als vorig jaar weet Dillemans het feitdat de aula slechts halfvol zat achtereen-volgens-aan de dag (een maandag, vorigjaar een zaterdag), het weer (het wasweer koud) en de "drukke bezigheden"die ons allen van de viering weghielden.Naar verluidt had de rektor zelfs opvoorhand de leden van de AkademischeRaad verwittigd dat ze niet op hetpodium wuden geplaatst worden, "om-dat anders de zaal te leeg zal zijn. We

hebben dit jaar immers geen pubheks-trekker."In zijn eigenlijke inleiding over de

eredoktores zelf, spaarde de rektor desuperlatieven niet: zo werd Max Wil-diers een "statige reus van ons V1aarnsedenken" en Walter Bodmer "one of theprinces of international science" enbezieler van het' grootste "ever everundertaken project of Man". . • .De laudatio's van de promotoren

waren ietwat soberder. Filosoof Jan Vander Veken hield het bij een kronologischoverzicht van de geestelijke evolutie vanMax Wildiers. Daarbij bleef hij geruimetijd stilstaan bij de figuur van Teilhard deChardin en zijn relatie met Wildiers. DeVlaamse Kapucijn dankt zijn internatio-nale faam immers in de eerste plaats aanzijn werk 'Teilhard de Chardin. Eeninleiding in zijn denken' (1960). MaxWildiers zelf was volgens Van der Veken"zijn tijd ver vooruit" en nam deel aan"het eigenlijke geestesleven in de margevan de akademische filosofie".

OperazagerDe meest kleurrijke figuur van de

viering was ongetwijfeld Sir WalterBodmer, die krachtig werd ingeleid doorvice-rektor Herman Van den Berghe.Bodmer is, als direkteur-generaal van hetImperial Cancer Research Fund, eenvan de topfiguren uit de Britse medisch-biologische wereld. Sinds 1990 staat hijaan het hoofd van het enorm ambitieuzeHuman Genome Organisation (Hugo)projekt. Tegen de eerste decennia van de21ste eeuw wil men met dit internatio-nale mammoetopzet 3 miljard base-paren, bouwstenen van het erfelijkmateriaal (DNA), identificeren. De al-dus ontstane inventaris noemt Bodmerzelf een 'handboek' dat gebruikt kanworden voor het begrijpen van ziektesen het aanmaken van nieuwe genees-middelen.Zoals Van den Berghe benadrukte, wil

de KUL niet uit de boot vallen van dittoekornstprojekt dat, aldus Bodmer,enorme ekonomische implikaties zalhebben, in de eerste plaats voor de

vervola op p.2 •

NATIONALE BETOGING VOOR EENWETENSCHAPSBELEID MET VISIE

DONDERDAG 6 FEBRUARI

Het eisenplatform :1. Herstel van een degelijk uitgebouwde struktuur ter evaluatie,betoelaging en ondersteuning van het fundamenteel wetenschappelijkonderzoek in Vlaanderen2. Een groter aantal doktoraatsbeurzen3. Goede werkomstandigheden en een degelijke omkadering voordoktorandi4. Loopbaanmogelijkheden voor goede vorsers5. Eén minister met verantwoordelijkheid in Vlaanderen

Alle kolleges worden opgeschortDe betoging begint om 14.00 u aan de WTC toren(Noordstation Brussel)(Zie ook artikel binnenin)

2 Veto, jaargang 18 nr. 17 dd. 4 februari 1992

L E Z ERSE VENB R

Alle lezersreakties kunnen bezorgd worden op het redaktiesekfetariaat in de's Meiersstraat 5, 3000 Leuven.De brieven moeten betrekking hebben op in Veto behandelde onderwerpen of

op Leuvense (studenten)aktualiteit. Anonieme brieven komen nooit inaanmerking: de schrijver moet steeds naam, studiejaar en adres bekendmaken.Slechts uitzonderlijk, en na uitdrukkelijk en gemotiveerd verzoek, kunnen zeweggelaten worden in Veto.Brieven die langer zijn dan 35 regels van 68 aanslagen (spaties inbegrepen; dit

komt overeen met ±l,S getikte blz. met dubbele interlinie) worden in principeingekort. De redaktie behoudt zich het recht voor brieven niet te plaatsen.

HoltHierbij zou ik willen reageren op hetartikel 'Uit de raden' in Veto van20101.Volgens de schrijver zijn Kringraad en

Sociale Raad druk bezig met de oprich-ting van een representatieve Vlaamseoverkoepeling en wordt er allereerstgewerkt aan de uitbouw van een univer-sitaire koepel om daarna te streven naareen konfederatie met de hogeschoolstu-denten. Schrijver wekt de inWllk alsofLoko nu eindelijk eens een representa-tieve (vanaf wanneer ben je trouwensrepresentatief") Vlaamse overkoepelingzal oprichten, terwijl er op het ogenblikvan het artikel nog maar drie vergaderin-gen van het interuniversitair overleghadden plaatsgegrepen, waar er veelideeën geformuleerd werden over demogelijke struktuur van een overkoepe-ling, maar er allesbehalve een konsensusbestond.Wat een konfederatie van universitei-

ten, Holt en Hokt betreft, vindt (sic) ikpersoonlijk dat het van een meerder-waardigheidsgevoel getuigt dat meneerst een universitaire koepel wil oprich-ten om nadien voorwaarden te stellenover de struktuur van de koepel van Holten Hokt (waarom zouden wij niets temaken hebben met de struktuur van eenuniversitaire koepel, terwijl dit omge-keerd wel het geval zou zijn?). Als mentoch van plan is om een konfederatie vanuniversiteiten, Holt en Hokt op terichten, verkies ik om nu reeds eendialoog aan te gaan over de struktuurvan de federaties en de konfederatie.Op de vergadering van de Holt-

afgevaardigden op 27/12 werd gezochtnaar mogelijke redenen voor de oprich-ting van een Vlaamse overkoepelingbuiten VVS en aangezien wij hiervoorgeen reden vonden werd er besloten omvanaf nu de Holt-koepel te beschouwenals een onderdeel van VVS en eengesprek over een mogelijke konfederatiealleen te zien binnen het kader van VVS.Wat de herstrukturering van VVS be-treft, wil ik nog mededelen dat er op devolgende vergadering van de Holt-stuurgroep een duidelijk voorstel zaluitgewerkt worden, waarna - zo hoop ik- een konstruktief gesprek zal volgenmet de vertegenwoordigers van universi-teiten en Hokt.Vriendelijke groeten,

Wim Desloovere,ondervoorzitter VVS (Holt en Hokt)

DankenNamens NCV (Noordafrikaanse Cultu-rele Vereniging, nvdrï wens ik deschrijvers van het artikel 'Migrantenbe-leid verloopt moeizaam' (20/1) vanharte te danken. Niettemin zou ik uwillen verzoeken om ter aanvullingvolgende achtergrondinformatie te pu-bliceren, om een goed begrip te krijgenvan de Leuvense situatie, die een school-voorbeeld is van het spanningsveldtussen de 'migrantenorganisaties' of watervoor doorgaat, enerzijds, en de zelfor-ganisatie anderzijds.Kerngedachte hierbij is: integratie

gebeurt nooit over de hoofden van debetrokkenen zelf. De kloof Tint-NCV isontstaan doordat NCV bij Tint is gestuitop "een muur van wantrouwen enonbegrip". U moet weten dat Tint metheel wat meer troeven is van start gegaanen dat de lat voor 'NCV niet op gelijkehoogte werd gesteld:Tint is steeds sterk gepistonneerd

geworden door de politieke meerder-heid, zelfs door Agalev-Leuven, die huneigen partijprogramma nog niet hebbengelezen. De schepde Raad van Beheer van Tint, eengemeenteraadslid is voorzitter van Tint.

Geen enkele reden dus voor de woord-voerder van Tint om een steen te gooiennaar de politici.Van officiële zijde werd ons medege-

deeld dat Tint (citaat) "van stadswege deopdracht en vanwege de overheid demiddelen heeft gekregen om het migran-tenprobleem aan te pakken". Het gaatom alle middelen (ettelijke miljoenen)en om het toekennen van een monopo-liepositie (Tint is "de officieel erkendemigrantenwerking"). In dit stramienwordt van NCV enkel een onvoorwaar-delijke toetreding tot de Raad vanBeheer van Tint verwacht; dit zal leidentot een verstikkende betutteling en tothet de facto verdwijnen van NCV.NCV verwacht van alle 'rnigrantenor-

ganisaties' dat ze de moed en de wilwillen opbrengen om al de vooroordelenten opzichte van de zelforganisatie - ookop beleidsnivo! - op ondubbelzinnigewijze weg te werken; dat zij zich nietopwerpen als een dam om de recht-streekse kontakten tussen migranten enautochtonen te verhinderen; dat zij hetbestaan van een representatieve zelfor-ganisatie niet doodzwijgen; dat zij zelfniet aan verkeerde beeldvorming doen;dat de zelforganisatie wordt behandeldop voet van gelijkheid. Voor dit alles wasNCV bij Tint aan het verkeerde adres.

Rita Saret,sekretaris NCV

DossierWij hebben nooit beweerd dat een NCnodig is om het artseninkomen tegaranderen. Een NC is een noodzakelijkinstrument in de beheersing van hetaantal artsen binnen een bepaald beeldvan de gezondheidszorg. Als maatstafom het gewenst aantal artsen te bereke-nen wijzen we trouwens hun inkomenaf. Na deze opmerking zouden weeigenlijk moeten afzien van kommentaarop uw vorige artikel, maar toch nogenkele kleine bemerkingen:U benadrukt het feit dat een vierde

van de artsen na ongeveer twee jaar70.000 fr netto verdiend (sic). Binnendeze kategorie kijkt u echter niet naar dedoor u zoveel aangegrepen sociale ver-deling.U vergelijkt de lonen van beginnende

artsen met beginnende afgestudeerdenvan L&W. nergens spreekt u echter vande leningen die de artsen moeten aan-gaan om zich te vestigen, hoeveel zeeigenlijk wel niet werken, de groteverantwoordelijkheid die een arts draagtten opzichte van de gezondheid van deburger, die ons toch nog altijd tamelijkdierbaar is.U vermeldt overal de specialisten,'

maar nergens het feit dat er om tespecialiseren al een NC is (na 7 jaar pas,natuurlijk).De daling die u vaststelt in het aantal

studenten geneeskunde is ook aan enige(misschien wel muggezifterige) kritiekonderhevig.U vergelijkt een piek in 1977-78 met

een dal in 1988-89. Als men daartegeno-ver 1974-75 (17.805 studenten) verge-lijkt met 1989-90 (16.586 studenten),valt deze daling al veel minder op(absoluut 6,9%).In de door u gebruikte cijfers zitten

ook de studenten Tandheelkunde, waardeze daling zeker duidelijker was danbinnen Geneeskunde.Ook vermeldt u nergens de stijging

van doorstroming tussen eerste en tweedekan, waardoor een daling in eerste kanniet zozeer doorkomt in tweede kan.Als men echter naar het totaal aantal

artsen kijkt is dit tussen 1977 (19.706artsen) en 1988 (30.984) gestegen met57,2%. En tussen 1985 (27.924) en 1990(34.275), ondanks het feit dat dan degrote toeloop voorbij was, nog met22,7%.

(Zingend) "Tien kleine negers ... "

De vedetten<lil vervolc van p.1

farmaceutische industrie. Uit de spee-ches van Van den Bergh~ en Bodmerbleek een geloof in de vooruitgang vande wetenschap - die leidt tot 'dictiona-ries' waarin we de verklaring van alleskunnen terugvinden - dat nog het meestdeed denken aan de euforie van deachttiende-eeuwse encyclopédistes. SirBodmer, het dient gezegd, is nochtans-acharming man', die de beste mop van demorgen op zijn palmares mocht schrij-ven, gepresenteerd als een uitspraak vanzijn dochter Helen: "My father is ageneticist: he breeds us."Het daaropvolgend halfuur, waarin

promotor Gery d'Y dewalle en laureaat

Broadbent aan het woord waren, wassaai en hoogst oninteressant, al deedeksperimenteel psycholoog Broadbentook zijn uiterste best om uit het vaatje'Britse humor' te tappen. Als laatste wasHywel Jones aan de beurt, onderwijstop-ambtenaar van de EG.Opvallend was hier vooral de diskre-

pantie tussen het beeld dat promotor AnHermans (europarlementslid CVP) vanJones ophing en zijn eigen dankwoord.Waar professor Hermans in haar laudatiobeklemtoonde dat het Europese onder-wijs niet te veel onder druk van hetekonomische mag komen te staan ("eeneigen rationaliteit, niet een eksklusief-ekonomische"), ging Jones resoluut de

Uw kritiek dat 'het teveel aan artsen'teveel als passe partout wordt gebruiktvinden we echter terecht. Om het nodigeaantal artsen te bepalen moet, zoals weal zeiden, niet gekeken worden naar huninkomen, maar naar de noden van depopulatie. Ooit zal u echter beseffen datwelke ook de 'ideale' gezondheidszorg isdie u naar voor schuift, u hierbij steedseen 'ideaal' aantal inwoners per arts zalvaststellen. Dit houdt ook steeds eenvastleggen van het aantal geneeskundes-tudenten in.Maar 'Dossier Lezersbrieven 4' zal de

organisatie van de gezondheidszorg be-handelen.Tot volgende week,

Rik Willems,praeses Medica,Paul De Munter,

voorzitter WGMO.

nvdr (dossier): 1) U hebt herhaaldelijkbeweerd dat NC een van de maatregelenis om het artseninkomen te garanderen.Neem het artikel van Paul de Munter in'Akuut' van 121111'91: "Sommige art-sen hebben zo 'n laag inkomen dat zedoor middel van allerhande niet-nood-zakelijke technische prestaties hun in-

Deze unieke audio-visuele cursus gaat doorin Leuven en Diesl Webieden hem tijdelijk aanvoor slechts 2500 frank.Dit nieuwe systeem werduitgetest door 40 studen-ten.

Uitgebreid demonstratie-pakket gratis beschikbaar(waarborg 100 fr.)

komsten aanvullen en aldus de kostenvan de sociale zekerheid opdrijven."Datzelfde argument werd hernomen inde 'Ekstra-Akuut': "Daarnaast daalt ookhun inkomen. .... - p.4.2) Een groot deel van uw brief is

gewijd aan het stelselmatig in twijfeltrekken van onze cijfers. In feite is datniet ernstig: het hanteren van cijfergege-vens brengt altijd een zekere interpretatiemet zich mee. A Is u alles goed nagere-kend zou hebben, had u wellicht gemerktdat wij resultaten hadden kunnen ver-melden die onze stelling nog veel na-drukkelijker staven. Een voorbeeld' alswe ingaan op uw vraag om de studenten-aantallen tandheelkunde uit te zuiveren,bekomen we volgende resultaten. In hetpiekjaar 1977-78 waren er in België3095 eerste kandidatuurstudenten ge-neeskunde, tien jaar later - het diepte-punt- nog 1649: een absolute daling vanmeer dan 46% (cijfers Dienst voorUniversitaire Statistiek). Terwijl wij inons vorige artikel 'slechts' een daling van20.46% vooropstelden. Wij hanteerdenimmers de globale aantallen van studen-ten geneeskunde, waarin vanzelfspre-kend het door u vermelde gestegenslaagpercentage verdiskonteerd is. Dienuance was u blijkbaar ontgaan.

Leer typen ineen week

U leest het juist: op 15 uur,.qespreid over één week leert Uperfekt blind typen (26 letters +hoofdletters + leestekens)

andere kant op. Hij had de mond vol vanvergelijkingen tussen de Europese en deAmerikaanse en Japanse industrie, deuitdagingen van onderwijs in een veran-derend ekonomisch bestel, samenwer-king tussen universiteit en industrie, ...Termen als investment in intangiblecapital,jlexib/e leaming of bridgebuiJdingdisciplines zijn voor Jones gemeengoed.Van het "doorbreken van de inperkingvan het menszijn tot 'human capital"',zoals An Hermans haar keuze moti-veerde, had de Welshman blijkbaar nogin de verste verte niet gehoord.

Pieter De Gryse

De cursus gaat door teLEUVEN - Brusselsestraat 51A (016)23.05.56(tot 21 uur)

advertentie

• met leerdoelgarantie• 3 gratis proeflessen

Doe vandaag nog Uw gratisproefles en morgen typt U zelf

brieven en papers.

Volgende week komen we meer uitge-breid terug op twee van de eredoktores: inextremis konden we nog Max Wildiers enHywel Jones voor onze mikrofoon sle-pen.

Veto'5 Meiersstraat 53000 Leuven(016/22.44.38)

Jaargang 18nr. 17

4 februari 1992. Ver. uitg. Pieter De CrYse,'s Meiersstraat 5, Leuven

Hoofdredaktie. Dirk BoeckxRedaktiesekretaris: Pieter De Gryse

Redaktie:Walter Pauli, Patrick Staudt, IIse

Steen, Pieter Vandekerckhove, RiaVandermaesen, Steven Van Garsse,

Stef WautersDoka:

Karel De Weerdt, Rob StevensTekeningen: Nix

Lay-out en vormgeving:Dirk Boeckx, Els Cornelis, PieterDe Gryse, Ieroen Dry, Walter

Pauli, Patrick Staudt, llse Steen, RiaVandermaesen, Steven Van Garsse,

Greet Van Loo, Stef WautersMedewerkers:

Vincent Defleur, Filip DeKeukeleere, Dorinda Dekeyser,

Karel Maesen, Véronique Rubens,Pascal Van LooEindredaktie :

Pieter De Gryse,Steven Van Garsse

Zetwerk en publiciteitAlfaset Leuven (016/22.04.66)Drukkerij Rotatyp BrusselOplage 9000 eksemplarenISSN-nummer 0773-5162AbonnementenStudenten: 250 fr.; niet-studenten:300 fr.; steun vanaf 600 fr,; over teschrijven op rek, nr.001-0959719-77Agenda en Ad Valvasten laatste vrijdag voor verschijnenom 18.00 uur op het redaktieadresbezorgenRedaktievergaderingiedere vrijdagnamiddag om 15.00 u

Research.Focus Research is van mening dat met

een degelijk wetenschapsbeleid de toela-gen efficiënter gebruikt kunnen worden.Volgens haar eisenplatform kan datonder andere door een gecentraliseerdetoelageverdeling. Op dit moment rijn erheel wat ministeries die een deel van hunmiddelen spenderen aan 0&0. Ditbrengt een versnippering van de beschik-bare gelden mee. Tegelijkertijd zou ereen verhoging van het aantal doktoraats-beurzen moeten komen. Bij de IWONL-beurzenverdeling bijvoorbeeld, werdenmeer dan de helft van de aanvragen vanvierdejaars (!) doktorandi niet toege-kend.

Tevens pleit Focus Research voor"een uitgebouwde struktuur ter evalua-tie, betoelaging en ondersteuning van hetfundamenteel wetenschappelijk onder-zoek". De evaluatie van het wetenschap-pelijk onderzoek is natuurlijk een pre-kaire zaak. Op basis van welke kriteriamoet er geëvalueerd worden? Is datbijvoorbeeld de rentabiliteit van hetonderzoek wals professor Van DenBerghe (Geneeskunde), vice-rektor vande KV Leuven, suggereert? ProfessorBruynseraede (Landbouwfakulteit), voor-ritter van Onderzoeksraad, is dezelfdemening toegedaan: "Het is niet vol-doende op straat te komen voor meermiddelen, men moet ook een evaluatiedoen, liefst met eksperten uit binnen- enbuitenland, van wat er nu juist aanonderzoek gebeurt. Bovendien zal zo degeloofwaardigheid ten aanzien van depolitici verhogen."

Ook goede werkomstandigheden enloopbaanmogelijkheden voor verdienste-lijke vorsers behoren tot het eisenplat-form. Niet zelden dienen assistenten zichonledig te houden met allerhande admi-nistratieve taken, of kunnen ze hun werkniet fatsoenlijk uitvoeren door een ge-brek aan werkingsmiddelen. De doors-troming van Wetenschappelijk Perso-neel naar Akademisch Personeel ver-loopt ook verre van optimaal.

De eis die als eerste geformuleerdstaàt is "een degelijk wetenschapsbeleidmet visie". Het is de meest algemene eismaar ook de meest kritische en doordergelijke standpunten voelen bepaaldeverantwoordelijken zich blijkbaar in hetkruis getast. Zo reageerde Geens onderandere in de Campuskrant in de rubriek'Forum'. Hij somde daarin een aantalargumenten op die de kritiek van FocusResearch op het wetenschapsbeleid pro-beren te ontkrachten. Geens eindigt rijnbetoog met een nogal flauw argumentdat ondertussen wel al legendarischgeworden is door de polemiek die eropvolgde: "Schaarste schept kreativiteit."

Steven Van G~

Veto, jaargang 18 nr. 17 dd. 4 februari 1992 3

Daarmee is ook een tweede probleemaangeraakt. De toekomst voor onder-zoekers en doktorandi is verre vanrooskleurig. Een besparing op de onder-zoekssubsidiëring wreekt zich in deeerste plaats op het personeel. Hetniet-indekseren van dergelijke toelagen,betekent automatisch een personeelsin-krimping. Nu blijkt dat bij tal vanfaku1teiten het tekort aan personeel richserieus laat gevoelen. In De Standaardvan 25 januari hangt Pieter Van Dooreneen triestig verhaal op van topweten-schapper en Nobelprijskandidaat MarcVan Montagu, die met de schaarsemiddelen die hij heeft de eindjes van rijnwetenschappelijk prestige aan elkaarweet te knopen.

Dergelijk verhaal is er uiteraard maareen uit de velen. Groot was de konster-natie toen het NFWO besliste om geennavorsers meer te benoemen voor hetInteruniversitair Instituut voor Kernwe-tenschappen. In Leuven bijvoorbeeldzou het Instituut voor Kernwetenschap-pen per 1 januari 1992 25 procentmoeten inleveren op het personeel. Dezebeslissing kadert in de maatregelen diehet NFWO nam op 6 december om 25procent van de onderzoeksmandaten en80 procent van de werkingskredieten telaten wegvallen op 1 januari 1992.

De aanstelling van nieuwe vorserswerd eveneens gehypotekeerd toen hethet Instituut voor het WetenschappelijkOnderzoek in de Nijverheid en Land-bouw (IWONL) onlangs besliste debeurzen die ze jaarlijks toekent drastischte gaan verminderen. Naast het NFWOen het IWONL kregen de universiteitenzelf sinds 1976 een personeelsinkrim-ping te verwerken. Vrij gekomen man-daten konden of mochten niet meeropgevuld worden. Het gevolg was toendat een heel aantal gedoktoreerdengewoon niet meer aan de slag kon in deresearch-sektor. Dat probleem stelt zichnu ook. Veel doktorandi zien nu eenonzekere toekomst tegemoet omdat dedoorstroming niet langer meer verzekerdis.

Deze en nog veel meer problemenhebben de in 1985 opgerichte navorsers-organisatie Focus Research er toe aange-zet om een publieke sensibilizerings-kampagne te voeren, nadat signalen aande politici niets hadden uitgehaald. Devorsers hebben duidelijk de media aanhun kant. Zowel het BRTN-programmaPanorama als De Standaard hebben deaffaire al serieus aangepakt. "Misschienlijkt de zaak nu wat opgeblazen maarmen moet niet vergeten dat de weten-schappers er nu al twintig jaar mee inhun maag ritten en dat dat op eenbepaald moment toch te ver gaat," aldusBart De Strooper, aktief lid van Focus

Isol - Deze week start de InternationaleStudentenorganisatie Leuven (lsol) meteen petitie-kampagne. Hiermee wil deofficiële organizatie van buitenlandseKVL-studenten protesteren tegen degeplande herbouwing, zeg maar inkrim-ping, van hun bar, gelegen naast het Stucen Auditorium Vesalius. Er bestaanimmers al geruime tijd plannen om dekantoorruimte van Isol, die nu in hetaangrenzende 'Home Vesalius' onderge-bracht is, te verhuizen naar de Isol-bar.Het oude sekretariaat in Home Vesaliuszou dan gebruikt worden als tv-zaal voorde bewoners. Verder zou Hugo Cam-maer, direkteur van Home Vesalius,verhuizen naar de voormalige tv-zaal. Inrijn oude kantoorruimte tenslotte zoueen konciërge gehuisvest worden. Zotrekt Home Vesalius waarschijnlijk min-der bezoekers (het lsol-sekretariaatbrengt tijdens de kantooruren behoorlijkwat drukte met zich mee), wat direkteurCammaer handig meegenomen vindt.

Op het eerste richt lijkt het er dussterk op dat de geplande verhuis-karroessel niets dan voordelen zou ople-veren: de reorganizatie van bar ensekretariaat zou efficiënter rijn, en debewoners van Home Vesalius krijgenmeer ruimte en meer rust. Toch rijn deverantwoordelijken van lsol niet tespreken over de genomen maatregel. Deoplossing van Cammaer impliceert im-mers dat de barruimte van lsol gevoeligkleiner zou worden. De vrijgestelde vanlsol, Sylvie Cleymans, weerlegt boven-dien het argument van Cammaer datdoor de vestiging van de kantoorruimtein de bar, ginds ook meer volk zoublijven 'plakken'. "Het gros van demensen die het kantoor van Isol bezoe-ken zijn moslims. Zij drinken geen

Assistenten gaan betogen

Evaluatie van onderzoek'een oplossing ~Wie vorige week woensdag door de straten van Leuven

wandelde moet het ongetwijfeld zijn opgevallen. Een grootdeel van de universitaire gebouwen is 'versierd' met zwarte

vlaggen en met reuze spandoeken. Deze akties maken deel uit van eengrootscheepse sensibilizering van de onderzoeksersgroepering 'FocusResearch' rond het lamentabele wetenschapsbeleid in België. Deze weekdonderdag organizeren de Vlaamse onderzoekers bovendien eennationale betoging in Brussel.

schapsbeleid serieus te wensen over-laat.

Kontradiktorisch is het te konstaterendat diezelfde politici die een dergelijkeondoordachte en lamentabele weten-schapspolitiek voeren, reeds in mei 1988in het regeerakkoord pleitten voor een"inhaalbeweging" van de wetenschaps-financiering, die er toe moest leiden datBelgië inzake overheidsfmanciering vanOnderzoek en Ontwikkeling (0&0) ophet nivo van Nederland zou komen. Nu,bijna vier jaar later, is daarvan nog niets

alkohol en komen niet graag door de bar.Bovendien is de bar gesloten wanneerhet kantoor van lsolopen is, en omge-keerd."

De enige oplossing om meer buiten-landers en Belgen in de lsol-bar tekrijgen, is volgens Cleymans een gron-dige vernieuwing van de barruimte zelf.Dit is dan ook de tweede eis van depetitie. De petitie noemt zo'n face-1ift"badly needed". Bij Isol heeft men reedseen lijstje met voorstellen ingediend.Ook voor wie zich slechts eenmaalwaagde in de Isol-bar, zullen alle eisenbijzonder herkenbaar overkomen: demuren moeten opnieuw geverfd wor-den, en men vraagt nieuwe gordijnen,nieuwe verlichting, nieuwe deuren,nieuwe ventilatie en nieuwe meubels.Bovendien vragen de bezoekers van deIsol-bar al jaren een nieuwe tv enmuziekinstallatie. Volgens een van detappers werkt de voorhistorische mu-riekinstallatie enkel "in a mysteriousway". Kortom, alles is eigenlijk aanvervanging toe: de lsol-bar heeft menjarenlang gewoon laten verkommeren.

Naast die praktische veranderingenzou lsolook haar eigen werking op-nieuw willen opkrikken. Om meer volkte bereiken, wil lsol meer aktiviteitenorganizeren die speciaal gericht rijn opbuitenlandse families en hun kinderen.Naast de immer populaire pingpong-toernooien, zou een vaste dag in demaand uitgetrokken worden voornieuwe spitsvondigheden.

Toch lijkt de geplande verhuis van deIsol-kantoren vanuit Home Vesaliusnaar de lsol-bar niet alleen gekontesteerdte worden door de studenten. Ook onderde bevoegde diensten van Studenten-voorzieningen heerst er nogal wat one-

terecht gebracht. België is in vergelijkingmet de Oeso-Ianden een zwak broertje(zie kader) als men de overheidssubsidië-ring aan 0&0 in acht neemt.

Het is tekenend voor de gevoerdewetenschapspolitiek is dat de in 1988beloofde "inhaalbeweging" op sommigevlakken eerder een achteruitgang gewor-den is. Zo werden een aantal onder-zoekstoelagen niet gèindekseerd en som-mige werden gewoon verminderd: "Invergelijking met 1989 heeft het Natio-naal Fonds voor Wetenschappelijk On-derzoek (NFWO) tien procent minderwerkingskredieten (73,6 miljoen), metals gevolgen: geen geld meer voorapparatuur, geen geld meer voor tech-nisch personeel en daarbovenop komtdan nog het geleidelijk aan afschaffenvan het vastbenoemd wetenschappelijkpersoneel", zo staat te lezen in eenplatformtekst van de vorsersorganisatieFocus Resarch.

DE WERELD VERANDERT, DUS OOK ISOL?PErrrIE \OOR 'DE BRUINE REFfER'

nigheid. De doorgaans minzame Jan DeVuyst, direkteur Studentenvoorzienin-gen én lid van de Raad van Beheer vanlsol vzw, was zelfs uitgesproken kortaf:"In december hebben we hierover eenvergadering gehad. Toen werd er echternog niets beslist. Sindsdien ben ik nietmeer officieel gebriefd door Cammaer,en kan ik ook geen standpunt innemen.Als die verhuis dan plots toch konkreterwordt, dan is dat de volledige verant-woordelijkheid van Cammaer, en moethij jullie hierover maar te woord staan."Te woord staan? De verklaring vanHugo Cammaer liet weinig twijfel be-staan over rijn spraakzaamheid: "Voordeze kwestie verwijs ik naar Jan DeVuyst."

Het lijkt er dus steeds meer op datCammaer op rijn eentje een beslissingheeft proberen te forceren, maar datzowat alle betrokkenen hem niet wildenvolgen in rijn konkreet voorstel. Datbleek trouwens ook uit de korte diskus-sie op de laatste Raad voor Studenten-voorzieningen (RvS). Daar verklaardevoorzitter Raf Masschelein dat belang-rijke beslissingen aangaande Isol in iedergeval door de RvS zelf genomen moetenworden. De lsol-reorganizatie wordt dusblijkbaar beschouwd als een 'politieke'beslissing, en niet als een gewone admi-nistratieve maatregel. De verantwoorde-lijken van lsol kregen trouwens reeds tehoren dat het kantoor van lsol niet zouingepland worden in hun barruimte,maar dat men naar een andere oplossingzoekt. Het lijkt er dus hoe langer hoemeer op dat direkteur Cammaer aan eenwel érg kort eindje trekt. (WP/RV)De petitieformulieren zijn te verkrijgenin Isol zelf, en op de kantoren vanSociale Raad, 's Meiersstraat 5.

Een week volhumor, spanning·en erotiek? I

Dat kan, met het meest door-tastende weekblad van Vlaan-

deren! Elke week een flinkeportie boeiende verhalen, ont-

hullende gesprekken, baan-brekende humor en op-

windende foto's.• Verslind ons nieuws-gierige weekoverzicht.

Kijk mee door de komi-sche bril van onze

columnisten. Volg onze hard-nekkige verslaggevers achter deschermen van film, sport, mis-daad, showbusiness en politiek.• Professioneler dan ooit, com-

pleter dan een 6O-deligservies, frisser dan eenpilsje, leuker dan de rest.U hoeft niet meer tüssende regels te lezen; bij onsstaat het er allemaal Inl

Dat België nu eens eindelijk werk moetgaan maken van een gedegen weten-schapsbeleid zal voor iedereen wel alduidelijk rijn. Veto schreef er dit akade-miejaar al over, en de laatste weken staatde nationale pers er bol van. Iedereen iser van overtuigd dat er een band bestaattussen wetenschap en welvaart. Kwalita-tief hoogstaande wetenschap, gekoppeldaan onderwijs, zou immers bijdragen totde ekonomische en sociale ontwikkelingvan een land. In België kan men nietanders dan vaststellen dat het weten-

\\

\'\

\

LEES EN BELEEF

4 Veto, jaargang 18 nr. 17 dd. 4 februari 1992

'De Collectie', van Cato

lIJ eater moet uitde buik komen"

Veto: Wordt het begrijpen van deboodschap dan geen elitaire bedoening,een gesofistikeerd associatiespelletje voorhoogontwikkelde geesten?

De Vuyst: «Neen, want we trachten desuggesties in een transparante vorm tehouden. In het stuk zijn er stijlbreuken:bepaalde delen worden gespeeld als eenklassiek poppenkastteater, als een 'grand-guignol'. In een fragment keren we terugnaar vlak na de Tweede Wereldoorlog,wat gepaard gaat met een ovetactingstijl.Ik geloof niet in reakties van het publiekzoals "Ah, hier verwijst men naar naarBrechtiaanse teatertechnieken ..". Tochzijn er tekstlagen in 'De Collectie': nietalles is even toegankelijk maar iedereenkan de tekst op een eigen zinvolle manierbegrijpen. Belangrijk is dat het stukplezant is, dat men er met de glimlachnaar kijkt. Er wordt ook heel watnonsens verkocht."

Veto: 'De Collectie' gaat over de rijkeverzameling herinneringen van één manaan zeven vrouwen. Vanwaar al dieinspiratie?

De Vuyst: «Op dertigjarige leeftijd kijkteen mei-achtenzestiger terug op zijnleven. Hij geloofde in zelfbepalendezelfrealisaties, in de droom van 'ik kanalles'. Bij de psychiater - de eeuwigezwijger want hij wordt door het publiekgepersonifieerd - ontdekt hij dat hijalleen maar een onontwarbaar kluwenvan (vrouwelijke) beïnvloeding is. Daar-buiten is er alleen een zwart gat. Dievrouwen hebben inderdaad zijn levengevuld: zijn moeder, de wulpse tante, zijnvrouw, de dochter van elf, een jeugd-vriendin ... Veel mensen gaan er van uitdat het stuk volstrekt autobiografisch is.Dat is nonsens. Het belet niet dat erankers naar ervaringsgegevens en remi-niscenties inzitten. De dochter in het stukis elf jaar net wals mijn eigen dochter ensommige replieken zijn echt uit het levengegrepen. Je herkent ook vragen vanveel van mijn generatiegenoten,»

Veto: Cato is een vereniging in volleevolutie. Toekomstplannen?

De Vuyst: "Momenteel zitten we aandrie produkties per jaar. Na 'De Collec-tie' brengen we in mei 'De Paardedans'dat ook van mijn hand is. Meer is echtniet haalbaar, voornamelijk omwille vande tijdrovende promotiekampagne enhet relatieve tekort aan 'mensen achterde schermen'. We hebben nog tijd nodigom onze koers te vinden met alsdoelstelling het spelen van Vlaamsekreaties. Geen kopies van beroepstoneel.'Aulularia', een produktie và~ vorig jaar,was wel een vertaling, maar een nieuwe

Veto: Ondanks de bedoeling om allelagen van de universitaire populatie aante spreken, was Cato in het verledenveeleer studenten vreemd. Komt daarinverandering met het nieuwste stuk?

Jan De Vuyst: «Het is inderdaad deeerste keer dat de studenten zo goed ineen Cato-produktie geïntegreerd zijn.Die nieuwe studentengeneratie is ge-groeid uit het toneelweekend en devormingsworkshops van vorig jaar. Dezeven vrouwen uit 'De Collectie' hebbenwe daar leren kennen en ze staan nu voorhet eerst op de planken. Wij staannatuurlijk open voor mensen die reedseen opleiding achter de rug hebben,behalve dan wanneer die vorming ver-vorming is, omdat ze in wat ik 'patrona-getoneel' noem, gespeeld hebben»

Veto: Waar situeert u Cato dan in hetVlaamse toneellandschap en binnen hetLeuvense toneelgebeuren?

De Vuyst: «We nemen bewust eentussenpositie in tussen het klassiek lief-hebberstoneel en het vernieuwend tea-ter. We zijn niet avant-garde. In hetLeuvense zijn er verschillende amateur-gezelschappen: wat zij doen moeten wijniet overdoen. Daartussen bestaat er eenruimte die wij trachten op te vullen. Catois ook samen nadenken over teaterpro-blematiek en -tendenzen. Catoledenkomen regelmatig samen om na tepraten over toneelstukken. Die geprek-ken getuigen van een zekere bewustwor-ding tijdens de voorstelling en dat isessentieel,»

Veto: A Is regisseur en dramaturg is hetwel belangrijk om zich binnen dieteaterdiskussie te profileren. Hoe ziet uuw positie?

De Vuyst: «Ik probeer te werken in derichting van het postmodernistisch tekst-teater, al mag dat wat gewichtig klinken.Tijdens repetities distantiëren we onsvan bepaalde elementen daarvan, zoalshet afstandelijk tekstzeggen zonder veelinleving. We volgen dus geen recepten-boekje van postmodernisme.»

Veto: Op welke manier is Cato danpostmodern: in de keuze van teksten meteen sterk associatieve inslag?

De Vuyst: «Onze boodschap is geslaagdwanneer 'ze werkt', In het modernismewas goed wat autentiek is, wat uit debuik komt; in het postmodernisme gaatmen daarenboven ook op zoek naar dereaktie van het publiek. Haar oordeel ishet laatste. In de teatertekst wordt ookheel veel aandacht besteed aan associa-tieve tekstelementen, aan geciteerdetekstfragmenten»

Bigamie of terapie?

vertaling yan het blijspel van Plautus.Tot nu toe werden onze stukken goedonthaald, ook door jury's. Nu werkenwe aan publieksopbouw: mensen diegeïnteresseerd zijn in de eksperimentenwaaraan we ons wagen. Een toneel-avond is voor vele studenten niet zoevident. Cato is op het eerste gezicht eeninitiatief van de 'officiële' zijde van de

unief maar de talrijk aanwezige en zeeraktieve studenten zorgen er voor dat deaktiviteiten voor hun lotgenoten zeerboeiend zijn.»

Véronique Rubens

'De Collectie; op 6 en 7 februari inAuditorium Minnepoort in een regie vanJan De VuysL

Voor de tweede maal dit jaarpakt Campustoneel uit meteen produktie. Na 'Het Ul-

tieme Uitstel' brengen ze dezeweek in Auditorium Minnepoort'De Collectie'. Naar aanleidinghiervan had Veto een - stilaantraditioneel wordend - gesprekmet Jan De Vuyst, direkteur Stu-dentenvoorzieningen en tevens ini-tiatiefnemer, bezieler en regisseurvan Campustoneel (Cato).

Cato is geen vreemd begrip meer in deLeuvense universitaire wereld. Uniek isdat het om een vereniging gaat diestudenten en wetenschappelijk, adminis-tratief of technisch personeel samen-brengt rond vernieuwend teater. Dieaanwezigheid van alle segmenten van deuniversiteit is een bewuste keuze. In 'DeCollectie' bijvoorbeeld staan een assis-tente Germaanse (An Pelsmaekers) eneen studente tweede kan Germaanse(Frieda Dekeyser) naast mekaar. Zohoopt Jan De Vuyst mee te helpen omde kloof tussen de verschillende geledin-gen van de unief te overbruggen in eenglobaal kultuurprojekt.

STANDAARDE

SSTTEUNTSSSSTTUDENT AID

(Juist, en nu zonder haperen)De mensen van Student Aid weten van aanpakken.Neem bijvoorbeeld de overeenkomst die ze metStandaard Boekhandel hebben gesloten. Voor hetgoede doel zal Leuvens actiefste boekenverkoperdiep in zijn portefeuille tasten. En dat zal nietonopgemerkt blijven.

Op dit moment kan je bij Standaard Boekhandeleen miniboekenbeurs gaan bezoekenmet boeken rond drie verschillendethema's: Afrikaanse literatuur, Milieuen de Derde Wereld, Geschiedenis en

NAAMSESTRAAT 57

cultuur. 'Literair cultureel forum' noemen dejongens van Student Aid dat.Je moet zeker eens een kijkje gaan nemen en als jedan besluit een boek mee naar huis te nemen, staatStandaard Boekhandel, op vertoon van je studen-tenkaart, zomaar 10% van de prijs af aan StudentAid. Dat kan eind februari, wanneer de actieafloopt, een interessant bedrag opleveren. Ja toch?

Dit aanbod geldt niet voor kursussen en aanbevolenliteratuur. Die boeken zijn bij Standaard Boekhan-del al zo sterk in prijs verlaagd, daar kan echt nietsmeer van af

LEUVEN 016/23.98.21

Veto, jaargang 18 nr. 17 dd. 4 februari 1992 5

Skiën, .sjotten, duiken, hoc-Sportraad is voor de meeste studenten allicht geen begrip, evenmin als de namen

'Kringraad', 'Sociale Raad' of 'Loko' ogen doen schitteren wanneer ze.wordenuitgesproken. Maar gedurende vijfentwintig jaren is Sportraad achter de schermenbedrijvig geweest voor het sportief vermaak van elke student. De massaklassiekersdie door de vrijwilligers van Sportraad georganiseerd werden in al die tijd, zullen

niet gauw vergeten worden. Een feest als de 24-urenloop hoort elke studentminstens éénmaal in zijn leven mee te maken. Het jaar van Sportraad zit er bijna

op. De jongens en meisjes vieren nu zelf. Gelijk hebben ze.

"Ik woonde toen op deOude Markt"Fysikus Marc Lemaitre is de

grote pionier van Sportraad,Als student was hij geënga-

geerd in het fakulteitenkonvent, devoorloper van de Algemene Stu-dentenraad (A SR) en van Loko.Als assistent was hij aktief inLovan, de vereniging van hetwetenschappelijk personeel. In hetmidden van de jaren '60 reisdeLemaitre met de universitaire vol-leybalploeg Europa rond. Zijnbeste herinneringen bewaart hijaan de Universiade in Boedapest(1965). Nu is bridge zijn grotepassie: hij volgde een opleidingvoor leraar bridge en geeft zelfavondschool. Minzaam en be-scheiden probeert hij de beginpe-riode van Sportraad te rekonstru-eren.Lemaitre: «Het is een beetje moeilijkom veel datums te plakken op dieperiode, maar de kontekst en de tijds-geest staan me nog goed voor de geest.Tijdens de tweede helft van de jaren '60,toen het Vlaamse bewustzijn aan deKU Leuven zich volop aan het vertalenwas in een emancipatiestrijd, haddenstudenten geen enke1e inspraak. Wijvochten zelfs voor recht op informatie.Dat betekende toen datje het recht kreegom geselekteerde verslagen van defakulteitsraad eens in te zien. Aanwezigzijn op de raad, en er vertegenwoordigdworden, was dan eventueel het volgendestadium»«Op het Sportkot bestond eigenlijk

alleen interesse voor de universitaireploegen. Daarmee kon de universiteiteer behalen. Er werd enorm veel belanggehecht aan prestaties in interuniversi-taire kompetities. Het was een ramp alsje tijdens een volleybalmatch een setmoest laten schieten. Studenten haddenechter geen inspraak in de organisatievan deze kom petities. Er bestond ookgeen infrastruktuur voor massale studen-tensport. De sporthal De Nayer kwam erpas in 1969.»

Thuishaven«Fakulteitskringen die een sportakti-

viteit wilden organiseren, moesten maarzoeken waar ze dat konden doen.Voetbal stelde niet zoveel problemen,maar een volley- of basketbalterreinvinden in de stad was allesbehalve.gemakkelijk. De zaal van het oudegebouw werd bijna de hele dag inge-palmd door de universitaire ploegen .»

Veto: 'Rerum'. het informatieblad van deLeuvense fakulteitskringen; berichtte re-gelmatig' over studentensport. Op heteinde van het akademiejaar '65- '66publiceerde Rerum uw oproep om testarten met een Sportraad: Deze ideeweekte nogal wat reakties los in desportwereld, zo schreef u zelf in oktober'66.

Lemaitre: «Het was niet gemakkelijkom het projekt van de grond te krijgen.De mensen van Apolloon beschouwdende sport als hun privee-sektor. Alleenhadden zij het moeilijk om wat dan ookte organiseren, omdat zij moesten reke-ning houden met een patriarchale figuur

op het Sportkot. Professor De Nayerwilde 'over alles het laatste woordhebben, zowel wat het Instituut betrofals wat de studenten aanging .»

Veto: Het is dan waarschijnlijk ook geentoeval dat u geen lichamelijk opleiding,maar fysika studeerde.Lemaitre: «De mensen die op hetSportkot zaten, hadden altijd het zwaardvan Damokles boven zich hangen. Alsze zich wat teveel roerden, moesten ieopletten wat er ging gebeuren. Zemoesten al heel sterk in hun schoenenstaan om hun standpunten te vertolken.Ik studeerde fysika, maar was veel op hetSportkot, omdat ik ook nog volleybalspeelde in de universitaire ploeg. Tegelij-kertijd had ik in '64-'65 als preses vanWina zitting in het fakulteitenkonvent.Die samenloop van omstandighedenmaakte dat ik op dat moment deaangewezen persoon was om te probe-ren iets van de grond te krijgen. In '65ben ik afgestudeerd, maar als jongedoktorandus en assistent heb ik daarnanog een tweetal jaren meegedraaid. Ikwas afgevaardigde in de Belgische Uni-versitaire Sportfederatie (BUSF), en in1966 was ik ondervoorzitter of penning-meester van het fakulteitenkonvent. Ikwoonde toen ook op de Oude Markt, dethuishaven van het konvent. Zoals veelvan mijn kollega-doktores vond ik geenplaats aan de universiteit en ben ik in hetonderwijs gestapt. Ik geef al meer dantwintig jaar fysika aan het Rega-insti-tuut. »Veto: Sportraad werd opgericht op eenogenblik dat er in de studentenwereld,net als in de samenleving, ingrijpendeveranderingen plaatsgrepen:Lemaitre: «Op dat moment waren erdrie grote studentenverenigingen: hetfakulteitenkonvent - de vergadering vande presides van de Leuvense fakulteits-kringen -, het Seniorenkonvent en hetKVHY. Zij bestonden volledig apart vanelkaar, maar ze moesten wel overlegplegen om gebruik te kunnen maken vande subsidies. De presides die verzameldwaren in het fakulteitenkonvent, kondenin hun eigen kringen rekenen op mensendie zich bezig hielden met sociale,kwesties, kultuur, sport enwmeer. Sport-raad werd dus opgericht in de schoot vanhet fakulteitenkonvent. Twee jaar daar-voor was ook Sociale Raad opgericht.Alles wat politiek aanging, was voorna-melijk nog het terrein van het KVHV,hoewel hun invloed zienderogen ver-minderde. Wanneer er grote beslissingenmoesten worden genomen, staken dedrie topmensen van de studentenwereld- de preses van het fakulteitenkonvent,van het Seniorenkonvent en van hetKVHV - de koppen bij elkaar. Dat wasbijvoorbeeld het geval in de strijd voorLeuven Vlaams .»

Veto: Hoe stonden de presides en desponverantwoordelijken tegenover uwinitiatief!

Lemaitre: «De meesten namen eenpositief-afwachtende houding aan, zovan "Ik vind het wel goed en ik ga hetniet saboteren, maar eigenlijk heb ik ergeen tijd voor." We kregen wel tegen-kanting van mensen die sportaktiviteitenop touw zetten. Sporta Studentenwerk(SSW), georganiseerd en bestuurd doorstudenten, was zeer aktief aan de

KU Leuven. Omdat zij veel organiseer-den, eisten zij ook inspraak in deuniversitaire sportstruktuur. Het touw-trekken tussen Sporta Studentenwerk enSportraad heeft nog een aantal jarengeduurd. Het kostte tijd om SSW ervante overtuigen dat we beide..~ hetzelfdedoel voor ogen hadden, en dat naast eendemokratisch georganiseerde studenten-struktuur er ook vrije verenigingenmoesten blijven bestaan .»

Veto: Was Sportraad vanaf het beginvoldoende toegerust om een werking oppoten te zetten?Lemaitre: «Er waren geen middelennodig in de beginperiode. Het verliepallemaal vrij informeel. Normaal gezienhad elk jaar in een studierichting zijnsportverantwoordelijke. Van enige koor-dinatie was echter vóór 1966 geensprake. Wij hadden dus gewoon debedoeling mensen bij elkaar te krijgen,en overleg te plegen. Er waren geenvrijgestelden zoals in de huidige toko-geledingen. Als er iets moest wordengetypt, deden we het vlug zelf. Demassaklassiekers werden pas een vijftaljaren later ingevoerd. Kringen moestenook niet rekenen op afzonderlijke subsi-dies voor sportaktiviteiten .»

Rechterhand«Wij wilden een kader kreëren voor

de organisatie van studentensport, waarininspraak mogelijk rou zijn. Binnen datkader zouden zich mettertijd vanzelfbepaalde noden voordoen, en we hoop-ten dat er vanuit de sociale sektor rouworden ingespeeld op die noden. Maarals er in de beginperiode iets nodig was,moest dat van de kringen zelf komen. Er.konden geen grote aktiviteiten georgani-seerd worden, want dat zou betekendhebben dat de kringen zelf een deel vanhun subsidies moesten afstaan aanSportraad, en daarvoor waren de meestekringen niet erg te vinden. Pas in '74 isSportraad een geleding geworden van deAlgemene Studentenraad, en kreeg heteen deel van de subsidies van de SocialeSektor. Sommige kringen organiseerdenwel onderling kom petities. Wina enVTK speelden bijvoorbeeld regelmatigtegen elkaar»

Veto: Hoe werden studenten aange-spoord om aan sport te doen, en om naarhet Sponkot te komen?Lemaitre: «Enkele regels in het pro-grammaboek vermeldden dat er eenSportinstituut was, en dat de mogelijk-heid bestond tot sportbeoefening. Hetsysteem van de sportkaarten bestondnog niet.»

Veto: Dat had hoogstwaarschijnlijk on-dermeer te maken met het belangenkon-flikt tussen het Instituut voor Lichame-. lijke Opleiding en de mensen die demassaspon wilden stimuleren.

Lemaitre: «De grote man op het Insti-tuut, professor De Nayer, had inderdaadniet graag dat iemand anders daar ietskwam doen. Bij Michel Ostyn, derechterhand van De Nayer, kon men aleens gaan pleiten om iets geregeld tekrijgen of om wat ruimte ter beschikkingte stellen. Geleidelijk aan evolueerde desituatie, omdat enkele mensen van mijngeneratie, die veel hadden gedaan voorde studentensport, assistent werden aan

Sportraad-stichter Marc Lemaitre: "Bridge is mijn grote passie ."

het Sportkot. Zij werden meer en meerbetrokken bij de organisatie van allerleisportaktiviteiten, en stonden open voorstudenteninitiatieven en studentenin-spraak. Bovendien werd ook het perso-neel mondiger. Personeelsleden wildenbijvoorbeeld met hun kinderen komenzwemmen in het universitair bad. Dithad tot gevolg dat de infrastruktuur hoelanger hoe minder uitsluitend bestemdwas voor de studenten LichamelijkeOpleiding, of voor de kompetities.»Veto: Het Sponinstituut en Sportraadgeven nu regelmatig de gelegenheid omeen heel skala aan sporten te beoefenen,van valschermspringen tot speleologie.Was het aanbod op het einde van dejaren '60 al even verscheiden?Lemaitre: «Schermen werd ook toen alaangeboden, maar voor de rest warenhet de klassieke sporten. Voetbal op deeerste plaats, en natuurlijk ook basket,volleyen atletiek. Het Sportinstituut hadeen gymnastische keurploeg, waar voor-namelijk mensen uit Lichamelijke Oplei-ding in zaten. Verder kwam ook tennissterk opzetten. In feite werden voorname-lijk die sporten beoefend die in aanmer-king kwamen voor de interuniversitairekompetities. Af en toe maakte een ofandere kring een ekskursie naar deMaasvallei, maar of je dat alpinisme kuntnoemen, is een andere vraag .»Veto: Had u,de indruk dat studenten opgrote schaal aan spon deden zoals nu, ofwas de interesse veeleergering?Lemaitre: «Men kan moeilijk de vergelij-king trekken tussen vroeger en nu, watbetreft het aantal studenten, maar ik denkwel dat studenten vroeger meer op huneentje aan sport deden, in plaats van ingroep. Er werd veel individueel gelo-pen»Veto: Men hoon vaak beweren dat deleerstof minder zwaar en uitgebreid wasvroeger, en dat studenten ook meer tijdhadden voorekstra-kurrikulaire aktivitei-ten.Lemaitre: «Ik meen van niet. Ik vermoedechter dat er harder gewerkt werd.Binnen Sportraad gingen er wel stemmenop om te ijveren voor het vrijhouden vande woensdagnamiddag. Maar dat voor-stel bleek ook toen reeds onmogelijkrealiseerbaar,»Veto: Volgtu nu soms nog de aktiviteitenvan Sportraad; zoals de massaklassie-kers?Lemaitre: «Het gebeurt mij dat ik eenpint ga drinken in 'De Spuye'. Er ligt 'daar

een tijdschrift, waarin ik dan eens blader.(KU Leuven Sportnieuws, nvdr) Ik benniet nieuwsgierig naar de 24-urenloop,omdat ik vertrouwd ben met de sfeerervan. Twee jaar geleden heb ik nog eensmeegelopen met het Rega-instituut, Ikvind de 24-urenloop voor I0% sportief,en voor de rest is het ..ja, een massaleorganisatie»Veto: In die 25 jaar heeft Sponraad tochdikwijls hoge ogen gegooid. Denkt u danniet: zonder mij was het allemaal nietmogelijk geweest?Lemaitre: «Ik vind niet dat ik daaraanerg veel verdienste heb. Op het momentdat je ermee bezig bent, vind je dat je hetmoet doen. Achteraf bekeken rou Sport-raad er ook gekomen zijn zonder dat ik er ..zelf rou hebben achtergezeten. Het is ietswat je niet kon tegenhouden, net zoals destudentenvertegenwoordiging op Akade-mische Raad, of op de fakulteitsraden.Dat belet niet dat de mensen die zichermee bezighielden, er veel tijd en energiehebben ingestoken, en dat de inspraak ermisschien enkele jaren later was geko-men, indien zij er zich niet mee haddenbeziggehouden,»Veto: De meeste mensen die zich ernstigengageren in de studentenbeweging hou-den niet veel tijd over om zich om hunstudies te bekommeren: Kwam u ereigenlijk nog 'toe om effektief fysika testuderen?Lemaitre: «De mate waarin je je kuntengageren hangt af van je studierichting.De voorzitter van het Fakulteitenkonventwas dag en nacht bezig met zijn funktie.Maar twee maanden vóór het begin vande eksamens verdween hij gewoon.Wanneer de blok ingaat, wordt denoodzaak tot vergaderen immers minderscherp aangevoeld. Die man haaldeschitterende resultaten, maar hij stu-deerde rechten. Voor een student in dewetenschappen of de toegepaste weten-schappen ligt dat heel wat moeilijker. Diemoet praktika of labo's bijwonen, endaarvoor moet hij ook zijn stof bijhou-den. Voor mij bracht mijn engagementmee dat ik veelal in Leuven bleef. Ik ginghoogstens eenmaal per maand naar huis.Nu zie je zoiets niet meer gebeuren. Ikmerk dat duidelijk op het Rega-instituut.De huidige generatie studenten rou'willen dat de lessen vrijdagmiddag stop-pen en maandagmiddag terug begin-nen.»

Dirk BoeckxPatrick Staudt

8 Veto, jaargang 18 nr. 17 dd. 4 februari 1992

tennis, schaatsen,--~,___----:'!Sportraad nadert jaar 2000 -

... vervolg van p.l

benadeeld worden, zelfs al staan ze op devoorlaatste plaats..

Veto: De hele idee om studenten aan tesporen om aan sport te doen is gebaseerdop de overtuiging dat sport iets positiefsis voor de mens. Op welk vlak preciessitueren jullie die voordelen?Jean-Baptist: «Mens sana in corporesano. Dat is voor mij nog altijd ongeveerde samenvatting,»

Vincent: «Dat veel studenten sport wel- degelijk nog belangrijk vinden, merk je

aan de nog steeds stijgende verkoop vande sportkaarten: dit jaar werden er alzo'n 10.000 verkocht, op een populatievan 35.000 studenten. Sportraad heeftdus zeker nog bestaansreden»

Veto: De alarmerende persberichtenover de slechte fysieke konditie van 'onzejeugd' moeten dus gerelativeerd wor-den?Josiane: «Dat denk ik niet. Als je ziethoe belabberd de fysieke konditie vanlagere-schoolkinderen of militairen is,vind ik het meer dan normaal dat wijvoor universiteitsstudenten iets op touwproberen te zetten. Dat ene uurtje sportin de lagere school is natuurlijk nietgenoeg, en dan wil mens zelfs daaraannog raken. Fundamenteel kunnen wijnatuurlijk niks aan de situatie verande-ren. We kunnen alleen de gelegenheidbieden aan degenen die geïnteresseerdzijn om aan hun konditie te werken. Dieberichten over de slechte fysieke toe-stand van de jeugd zijn voor ons eenekstra stimulans om met Sportraad doorte gaan en w goedkoop mogelijk sportaan te bieden.»

Veto: Goot het hier niet om een 'politie-ke' eis, die via politieke weg moetdoorgedreven worden? Moet Sportraadniet, zoals Kringraad of Sociale Raad,een inhoudelijke werking opbouwen dieover onderwerpen als sport in hetonderwijs nadenkt en eventueel aktievoert?

Jean-Baptist: «Het klopt inderdaad datwe op Sportraad vooral bezig zijn metpraktische organisatie en het uitwerkendaarvan. Het verzekeren van ons eigenaanbod is de eerste prioriteit. Daarnaastheeft Sportraad via de Sportadviesraadinspraak in het Sportkomitee, dal bij-voorbeeld de prijs van de sportkaartenbepaalt. Wij hebben op de raad verte-genwoordigers naar wie geluisterd wordten die zelf ook voorstellen kunnendoen»

Josiane: «Je km natuurlijk altijd meereisen: naar Brussel stappen en voor meeruren sport in het onderwijs betogen. Maarik denk dat je grenzen moet stellen en datje je goed bewust moet zijn van wat jeaankan. Een aantal proffen maakt weleen prioriteit van die politieke aktie: zijzijn er konstant mee bezig en trekken ooknaar Brussel. Het is dus eerder een zaakvan mensen die Lichamelijke Opleidingstuderen en van leraren in het MiddelbaarOnderwijs. Ons hebben ze nog nooitaangesproken om mee te doen. Stel datwe plots zouden merken dat er veelminder volk naar de 24 uur komt, dandenk ik dat we inderdaad moeten reage-ren en op dat moment misschien zelf naarde proffen moeten stappen»

Veto: Zijnjullie dan bijvoorbeeld tevredenmet de sportpoliJiekl!tVI de KU Leuven en

Meisje,Je haar in de warDag na dag wil ik met jousamen-levenen, ingetogen dromend,

Goddanken om zijn 14?to-Valentijntjean vijftigfrank(vrij naar Erik Stynen)

(Foto Rob Stevens)

met de financiële inspanningen op datvlak? Een van de eerste doelstellingen bijde oprichting van Sportraad was bijvoor-beeld het ijveren voor een vrije namiddagom studenten aan sport te laten doen.Vincent: «Ik denk in de eerste plaats datzoiets als een vrije namiddag moeilijkpraktisch te realiseren is in alle fakulteitentegelijk. Bovendien kunnen wij dat metSportraad eisen, maar dan kan Kultuur-raad eigenlijk evengoed voor zoiets opkomen. Wat het sportbeleid van deKV Leuven betreft; men spreekt bijvoor-beeld al jaren van de bouw van eennieuwe sporthal. De huidige struktuur isduidelijk overbelast: in het begin van hetjaar moet je gewoon twee weken voorafeen terrein reserveren om te kunnensporten. Bijkomende infrastruktuur is duseen absolute noodzaak.»

«De idee voor een nieuwe hal kwamop de eerste plaats van de proffen, maarde studenten hebben zich altijd bij die eisaangesloten. De universiteit wil echtermaar met een deel van het geld over debrug komen, en de rest uit eksternefinanciering halen. Zo'n aanpak leidtuiteraard tot vertraging. Maar zelfs bin-nen de universitaire beslissingsorganenloopt het niet vlot: we wachten al jaren opeen aantal handtekeningen. Nu moet ergeloof ik nog één iemand een rentelozelening tekenen en dan kan er met debouw begonnen worden. De bouwver-gunning is al uitgereikt»

Jean-Baptist: «Het is echter niet w datwij wals Sociale Raad gaan aktie voerenvoor die nieuwe sporthal. De eerstebelanghebbende partij is immers nietSportraad, maar het Instituut voor Licha-melijke Opleiding, al komt ze ook destudenten ten goede natuurlijk.»

Veto: Sportraad moet, net als Kultuur-raad en Veto,beroep doen op sponsors ofreklame om zijn werking te kunnenverzekeren: In hoeverre is de druk van desponsors bepalend voorjullie werking?Josiane: «Je kan sponsoring ook van eenpositieve kant bekijken. De sponsors diewe vragen zijn mensen die in nauwkontakt staan met de mensen uit hetLeuvense. Er ontstaat dus een soort vanwederzijdse samenhang: doordat wij henvragen, komen zij dichter bij hun publiek.Bovendien betekent sponsoring veel meerdan louter financiële steun: vaak gaat hetom logistieke steun. Dat is precies watstudenten heel tof vinden: een t-shirt, eenblikje, een sticker, een bic, een klokje, ...Ze komen om te winnen, maar het kleine

zweef-

De initiatiefnemers van de Sportraad-feestweek knusjes bij elkaar

prijsje dat eraan vastzit, is op dat momenthet van het,»

Jean-Baptist: «Natuurlijk is er ook eenzeer negatief aspekt: je moet konstantrekening houden met je sponsors: zijn despandoeken deftig opgehangen, op dejuiste plaats, met de juiste grootte, ...?Vergeten we niet om foto's te nemen alsbewijs? Allemaal details waar je absoluutniet overheen mag kijken»

Veto: Uniek bij Sportraad is wel dat erook afgevaardigden van studentenhuizenmeewerken: Zijn er nooit problemen rondhun aanwezigheid op de Algemene Ver-gadering of rond de deelname van homesaan de klassiekers? Het publiek van deresidenties valt immers gedeeuelijk samenmet dat van de kringen.

Jean-Baptist: «Wij zien die overlappingeerder als iets positiefs. Zo bereiken weimmers twee keer hetzelfde publiek en alsde kringafgevaardigde zijn werk niet

PROGRAMMADINSDAGOm 17.00 u wordt de feestweek plechtig geopend in de inkomhal van hetNieuwe Gebouw op het sportkot. Vanaf dan zal daar een tentoonstelling lopendie men gedurende de hele week kan bezoeken. Affiches, foto's, krantenarti-kels en sponsormateriaal van de afgelopen 25 jaar en de Trofee voorSportverdienste, ooit gewonnen door Sportraad, zijn zowat de voornaamsteopgestelde voorwerpen.

Om 12.00 u beginnen Sportraadmedewerkers een wedstrijdje houthakkentegen Terbank. Op hetzelfde moment spelen zij tegen LBK 'jeu de boules'. Enuur later vindt een partijtje frisbee plaats tegen Apolloon op het kunstgras. Om14.00 u wordt er getafeltennist tegen LBK en gevolleybald tegen Ziekenhuis-wetenschappen. Om 15.00 u en om 16.00 u wordt er korfbal en voetbalgespeeld, respektievelijk tegen VTK en tegen Chemika. Daarna is er eenpauze voorzien voor de officiêle opening. Om 18.00 u zullen de mensen vanPolitika hun kunnen laten zien in het sjoelbakken en om 19.00 u bekampenWina en Spora elkaar in het fietsenvoetbal. In minivoetbal, zowat de meestbeoefende sport op het sportkot is Historia de uitdagende partij. Om 20.00 u.Handbal tegen VRG en rugby tegen de oud-sportraders om 21.00 u en om21.30 u. Om 23.00 u wordt er tenslotte gepokerd en 'gekleurewiesd' tegenMedica, terwijl eem vogelpikwedstrijdje tegen het VRG wordt beslecht.

WOENSDAGTwee jaar geleden werd voor het laatst de kwistaks-races gehouden. Speciaalvoor het 25-jarig bestaan worden de kwistaksen nog eens van de stal gehaald(zie artikel op pagina 7).

DONDERDAGVanaf 18.00 u zweminstuif in het zwembad van het sportkot. Er zal muziekgedraaid worden en allerlei voorwerpen zullen het zwembad een anderuitzicht geven.Om 19.45 u is er een initiatie waterballet en om de avond af te luiten is er eeninter-Loko-waterpolo-kompetitie. Sportraad daagt Kringraad, Sociale raad,Kultuurraad, Isol en Veto uit.

VRIJDAGDe feestweek wordt afgesloten met een Galabal in zaal Metropol in deOiestsestraat. De interessante stukken uit de retrospektieve zullen daartent60naesteld worden. (VO)

doet, is er nog altijd de home-vertegen-woordiger. Als je de residenties zouuitsluiten, zijn de mensen verplicht ommet hun kring deel te nemen. Er zijnechter altijd studenten die niet voor hunkring willen lopen, die bijvoorbeeldzeggen: ik voel me geen VTK'er, maarvoor Terbank wil ik wel lopen. Boven-dien is de motivatie en de samenhorigheidgroter op de homes dan in de kringen»

Vincent: «Het is wel w dat afgevaardig-den van de homes op de AlgemeneVergadering in bepaalde aangelegenhe-den geen stemrecht hebben: als het overgeldzaken gaat bijvoorbeeld, of als er metkringstandpunten moet beslist worden.Elke kringafgevaardigde kan te allen tijdezijn veto stellen tegen het feit dat dehomes meestemmen. Er wordt enkelhoofdelijk gestemd voor 'futiliteiten' alsde richting waarin bij de 24 uur rond depiste gelopen wordt»

Veto: Zijn er plannen voor de toekomst?Nog een ekstra klassieker of zo?Jean-Baptist: «Inderdaad. Ik denk dathet mogelijk is om na de Kerstvakantienog een klassieker bij te kreëren. Wehebben immers twee maand om het Lisstvoor te bereiden: een ruime periode,waaraan nog aan iets anders zou kunnengewerkt worden. Het hangt er natuurlijkvanaf wanneer Pasen valt, maar normaalkan je kort na de Paasvakantie nog weliets organiseren. Persoonlijk denk ikdaarbij aan een triatlon: die eist niet wveel organisatie en je kan er veel volk meeaanspreken»

Dirk BoeckxPieter De Gryse

HAAR FRAHKRIJK710,- ft. .... 7IO.-n. 'I'DINII

WUiW VIIUDIofI7/2 210•. UUVDI.arn'D: ~, GDIIOBIW, JIItA

LO'DP (lKlOOIID)

ftIIUC; UDIIDMI 15/219•.OI'IDJ': PII& ~

.... W ..... 016l20639 ••VR&MIIIAAII JIftD I

·ten,publiciteit naar buiten uit sterk teverminderen aangezien de maraton deorganisatoren boven het hoofd begon tegroeien. In '88 overwoog men zelfs deafschaffing van de maraton.Er werd uiteindelijk besloten om de

maraton enkel voor studenten, oud-studenten van de KU Leuven en perso-neel toegankelijk te maken. Toch namener nog bijna 1500 sportievelingen deelaan de hele of halve maraton. Deproblemen waren echter nog niet van debaan. Ongeveer een maand vóór demaraton van '88, brak er bij Sportraadlichte paniek uit. "F. Platteau, de verant-woordelijke voor parkoers en signalisa-tie tijdens de studenten maraton kreegbericht dat de maraton niet kan plaatshebben. Dit wegens de niet gewaar-borgde veiligheid, en de veel te langefiles." (KV Leuven Sportnieuws, 4110/1988). Na lange diskussies kon demaraton toch doorgang vinden, maarmoesten de organisatoren uitkijken naareen alternatief voor het volgende jaar,Het oorspronkelijk idee om een straten-loop door de Leuvense binnenstad teorganiseren werd verworpen en menopteerde voor een wijziging van hetparkoers. De drukke Mechelsesteenwegwerd ingeruild voor het donkere Jaag-pad langs de Vaart Mechelen-Leuven.Het aantal deelnemers daalde tot onderde duizend, maar de sfeer bleef uitste-kend. Vorig jaar werd er naast een heleen een halve maraton voor het eerst ookeen kwartmaraton georganiseerd.Het Leuvens Internationaal Studen-

ten Sport Tornooi (Lisst) zag het levens-licht in '83. Tijdens het voorgaandewerkingsjaar werd reeds uit verschil-lende hoeken aan een internationaalsportgebeuren gedacht. Sportraad namal enkele jaren deel aan buitenlandsetornooien - in maart '81 werd voor heteerst deelgenomen aan het Internatio-naal Massasport Tornooi van Tilburg -en nam de uitdaging aan om zelf eeninternationale sportmanifestatie op .P0-ten te zetten. De bedoeling was nietzozeer "een kransje topsporters bij el-kaar te krijgen, dan wel (...)een interna-tionaal allegaartje sportievelingen teverzamelen, die elkaar drie dagen rou-den bekampen op en naast het sportveld,met als inzet het meeste ambianceindividueel en per ploeg." (Jaarverslag'83- '84) Naast Leuvense ploegen warenhet "impulsieve Parijzenaars, vriende-lijke Nederlands-Limburgers, en ietwatarrogante Amsterdammers, gemoede-lijke Zweden, vrijgevochten Polen, enJ

tafel-verder nog Duitsers en Engelsen" dietijdens het eerste Lisst voor die ambiancezorgden. Om de buitenlandse studentente huisvesten, werd er beroep gedaan opde Leuvense studenten.Ondanks het stijgende sukses van het

tornooi - meer deelnemers, het ontstaanvan een Lisst-krantje -, kon men reeds in'87 een aantal kritische stemmen horen.Uit een groots opgezette enquête, 'Hetgrote gewetensonderzoek', bleek datvoor een aantal mensen niet meer nodigwas het Lisst te organiseren. De belang-rijkste kritiek was dat het Lisst blijkbaarniet echt meer beantwoordde aan deSportraad-doelstellingen, namelijk deLeuvense student aansporen om aansport te doen. De Leuvense studentenzouden zich te weinig aangesprokenvoelen door een internationaal tornooi,waarvan bovendien gezegd werd dat hetmeer om een 'zuiptornooi' ging dan omsport.Ondanks het voornemen om meer

Leuvense ploegen toe te laten op hetLisst, was er bijna geen verbeteringmerkbaar. In het jaarverslag '88-'89 kanmen lezen: "Het Leuvens InternationaalStudenten Sporttornooi werd een hoog-vlieger dankzij een meer logische op-bouw. Het voornaamste bezwaar, name-lijk de te geringe mogelijkheden voorstudenten uit Leuven, werd echter nietuit de weg geruimd. Ondanks de ge-slaagde uitgave werd dan ook terechtbesloten om met het Lisst te kappen."Gelukkig kwam het nooit zover wanteen internationaal tornooi is meer dansport alleen. De mogelijkheid vreemdekulturen en gewoonten te leren kennen,past zeer zeker in een (Leuvense) univer-sitaire kontekst.

GeluidshinderOok de Kwistaksraces, aanvankelijk

een organisatie van Sportraad en VTK,kenden een woelige geschiedenis. Voorhet eerst georganiseerd in '80, verliepende kwistaksraces met wisselend sukses.In '84 moesten de races uitgesteldworden omdat er op de voorziene datumeen betoging van het Taalaktiekomitee(Tak) plaatsgreep, in '86 werd deformule als te traditioneel ervaren - in'87 werden de kwistaksraces dan ook ineen nieuw kleedje gestopt -, in '87waren er nog problemen met het stads-bestuur "dat stelde dat het Hogeschool-plein niet beschikbaar was wegens ge-luidshinder, gebrek aan parkeerplaatsenen onbereikbaarheid van de handelsza-

Sponsoring is een noodzakelijk element in de Sportraadwerking.(Foto Archief)

ken." De races konden toch doorgangvinden, maar verhuisden vanaf '88 naarhet Stadspark waar ze enkele jaren een--stille dood stierven. Tijdens Sportraadsfeestweek staan de kwistaksraces op-nieuw op het programma.Ondertussen was Sportraad een vzw

geworden. De reden voor die struktuur-wijziging hield verband met de rechts-aansprakelijkheid: "De organisatie vande massasportklassiekers of van het Lisstnam zo'n vormen aan dat je nogbezwaarlijk kan spreken van een intiemstudentenonderonsje. Bij ongeval bleekde voorzitter van Sportraad volledigaansprakelijk, omdat de vereniging opzich geen rechtspersoonlijkheid bezat."1986 was ook het jaar dat de

Sint-Annabesparingen doorgevoerd wer-den. De RvS zag haar toelage van hetMinisterie van Onderwijs met een derdeverminderd. Ook Sportraad moestsnoeien in haar uitgaven. Zij deed ditvoornamelijk door de subsidies aan dekringen drastisch in te perken. Zo leden

Veto, jaargang 18 nr. 17 dd. 4 februari. 1992 7

de de massasportklassiekers niet al teveel onder de besparingsgolf. De 24-urenloop bleef enorm suksesrijk enleverde in '85 een vermelding voorApolloon op in het 'Guiness-book ofrecords'. Apolloon vestigde toen met915 rondjes een toen nog onbestaandwereldrekord.De talrijke initiatieven die Sportraad

nam, al dan niet in samenwerking metfakulteitskringen, vooral VTK (24-urenloop, Kwistaksraces) en Medika(Grote Prijs Gasthuisberg, later omge-doopt tot Gasthuisbergtrophy), werdenin '87 bekroond met de Sportprijs van deLeuvense Persbond. En dat Sportraadnieuwe ideeën niet schuwt, bewijzen detalrijke initiatieven die in het verledengenomen werden: tennistornooi, bad-mintontornooi, de 24 uur squash, de1000 puntenmaraton basketbal, het slag-balsportentornooi, de zwemmaraton,Sport zonder Grenzen, ...

Dirk BoeckxPatriek Staudt

UITSTEL·'

De derde afleveringvan 'Dossier NC'

wordt wegens, plaats-gebrek een week uit-

gesteld. Ook'Dossier Lezersbrie-ven' verschuift een

week, evenals'Dossier nvdr'.

SPORTRAAD GAAT RETRO OP LADEUZEPLEINDE POEZIE VANVERWRONGEN UZERVerrijzenis - Ooit werden ze van debaan geveegd, maar ter gelegenheid vande Sportraad-feestweek werden ze opge-vist uit de vijvertjes van het stadsparkwaar ze twee jaar geleden ten ondergingen. Fris en vol energie zullen deberoemde kustdijk-trapwagens opwoensdag 5 februari weer opduiken ophet Ladeuzeplein. Vijftien ploegen zijningeschreven en bereiden zich op ditmoment voor in een of ander kuuroordom door te stoten naar de finale.De geschiedenis van deze Sportraad-

klassieker liep niet over rozen. Omwillevan diverse redenen werd het gebeurenal meerdere keren van het programmageschrapt (zie geschiedenisartikel). Tochschijnt er een soort heimwee naar deklassieker te bestaan. Sportraad biedt ditjaar alvast de mogelijkheid om nog eensvan het hindernissenspektakel te genie-ten, ditmaal op de kasseien.Eerst wordt stuurvaardigheid getest

door een wegversmalling die onmiddel-lijk gevolgd wordt door de chicane. Datis een smalle S-vormige strook afgeba-kend door nadars en strobalen, waar inhet verleden vooral de landbouwers ende psychologen nogal eens omkieper-den. Dat is trouwens een van de redenenwaarom er geëist wordt dat elke deelne-mer een helm draagt. Als alle kleren,trappers en stuurwielen weer rechtge-wrongen zijn, wordt men bij de twee-sprong gekonfronteerd met een keuze-probleem.

Vervolgens moet men nog voorbij deman die zichzelf graag strafmeester laatnoemen. Die persoon krijgt via eeningenieus systeem van draadloze verbin-ding het aantal rondjes door dat eenploeg dient af te leggen op de strafro-tonde. Hij springt voor de kwistaks enduwt de bestuurders het bordje met hetaantal strafronden onder de neus. Straf-fen kunnen over het hele parkoersopgelopen worden door anderen opzet-telijk te rammen, stukken parkoersoverhoop te rijden, een organizator tebeledigen of hindernissen te vervormen.Het is niet de bedoeling dat er voort-durend strafrondes afgelegd wordenmaar het rou toch uitzonderlijk zijn alseen ploeg nooit dat ekstra rondje aan zijnbeen krijgt. Soms draait iemand niet zelfop voor de fouten die hij maakt maarwel de volgende nietsvermoedende rij-ders van dezelfde ploeg.Ook altijd goed voor spektakel zijn de

wippen, die net breed genoeg zijn omerover te rijden. De kans is groot dat hetvervoermiddel zich dan al niet meer inde oorspronkelijke staat bevindt endaarom is er naar analogie met deFormule 1 een heuse pit-stop voorzien.De techniekers van de Vrije SekundaireScholen Leuven (VSSL) krijgen hier dekans om hun lasposten boven te halen enzich bot te vieren op de hopen verwron-gen ijzer.Op dit punt heeft mep bijnaéénrondje afgelegd. In het laatste rechte stukheeft men nog de kans om een flosj te

pakken waarmee een strafverminderingte krijgen is. Diegenen die hun benenniet meer voelen, kunnen dan rustig omaflossing verzoeken in de startboksen, deanderen mogen onder de limbo door omnog een ronde van 250 meter af teleggen.Voor de meeste ploegen zal het grote

doel het halen van de finale zijn. Dat kanmen door in de eigen manche vanmaksimum vijf ploegen drie tegenstan-ders voor te blijven. Elke manche bestaatuit drie reeksen van een half uur. Voor deeerste reeks verzamelen de eerste tweerijders van elke ploeg bovenaan hetLadeuzeplein aan de startlijn en leggeneen rondje af. Dezelfde twee moeten ookhet tweede rondje rijden. Voor elkevolgende ronde kan er in de aflossings-zone gewisseld worden. Na een half uurwordt er afgeblazen en een klassementopgesteld. In de tweede reeks wordentwee rijders geblinddoekt en een derdemag achteraan instrukties schreeuwen.Daarna volgt er nog een reeks gelijk aande eerste.De kwistaksraces zijn spektakulair

omdat er altijd wel iemand onder inplaats van op de wip rijdt, velen de bochtmissen en anderen erin slagen met het -hele gevaarte om te kieperen. Moge debeste woensdag winnen na een sportievewedstrijd. De bekers voor de eerste driestaan al koud. Maar winnen is zeker hetbelangrijkste niet. Zegt men bij Sport-raad.' (PVL)

6 Veto, jaargang 18 nr. 17 dd. 4 februari 1992

Sportraad en Sportsekretariaat, dat tothalfweg de jaren '80 ongeregeld zouverschijnen. Allerlei nieuwtjes over desport aan de unief, sommige hoogstbanaal, werden erin opgenomen.

key, tapdans, volSinds- de Tweede Wereldoor-

log speelt de universitairesportbeoefening zich vooral

af, in en rond het Instituut voorLichamelijke Opleiding (Ilo). Vóór1960 stond dit Instituut niet enkelin voor de opleiding van de studen-ten Lichamelijke Opleiding enkinesiterapie, maar ook voor destudentensport in de breedste bete-kenis van het woord. De studentenzelf hebben zich echter nooit onbe-tuigd gelaten bij de inrichting v~nsportieve evenementen.

Vanaf 1944 organiseerden Vlaamse stu-denten zich reeds in het Vlaams sport-verbond (VSV), dat een onderdeel wasvan het Leuvens Studentenkorps, eenoverkoepelende vereniging van gildenen klubs. Het Vlaams Sportverbondorganiseerde aktiviteiten en kompetitiestussen fakulteiten en gilden, en werktenauw samen met het Sportinstituut, datde grootste kosten op zich nam. Hoewelhet VSV de eerste echte sportoverkoepe-ling vormde, slaagde het er niet in destudentensport te koördineren. Klubs engilden organiseerden zelf tal van initia-tieven. Evenmin als het VSV bereikteook het Sportinstituut de grote massavan de studenten. Er werd weinigpropaganda gemaakt, en het Instituutrichtte zich voornamelijk naar de studen-ten Lichamelijke Opleiding en Kine.

AgitpropsIn de jaren '50 kwijnde het Sportver-

bond weg. Wanneer in 1959-'60 eennieuwe organisatie werd gesticht, hetLeuvens Studentenparlement, groepeer-den verscheidene fakultaire sportverant-woordelijken zich in de sportkommissievan dit parlement. Omdat dit parlementslechts een goed jaar bestaan heeft, werdhet initiatief tot de stimulering van demassasport echter overgelaten aan hetSportinstituut. De eerste helft van dejaren '60 wordt dan ook gekenmerktdoor een totaal gebrek aan koördinatievan de kant van de studenten. Naast hetSportinstituut bouwde men vanaf 1964het Sportsekretariaat uit, dat zich bijnauitsluitend ging bezighouden met demassasport, en dat probeerde om nieuwesporttakken "telanceren en te propagerenbij het studentenpubliek.Het Sportsekretariaat moest echter

konstateren dat het niet beschikte overde juiste informatiekanalen om de stu-denten vlug en efficiënt te mobiliseren,en dat de vernieuwde aanpak weinigresultaat opbracht door het gebrek aansteun en medewerking vanwege destudentenbeweging. Ook binnen hetFakulteitenkonvent realiseerde men zichdat massale sportbeoefening onmogelijktot stand kon komen indien de sportafge-vaardigden van de verschillende kringenzich niet organiseerden. In het akade-miejaar 1966-'67 nam Marc Lemaitre,eks-preses van Wina, het initiatief tot deoprichting van Sportraad. De nieuwe

ey, ravot-Van Vlaamse Sportverbond tot Sportraad vzw

Gezonde jongens, sportievemeisjes, stevige kuiten en

'forse biceKlachten over plaatsgebrek zijn in de

Sportraadpublikaties niet uit de lucht. In1979 werd voor voetbal bijvoorbeelduitgeweken naar het terrein van hetSint-Pieterskollege aan de Celestijnen-laan, omdat op het Sportkot zelf de

<;;: kompetitie niet tijdig kon worden afge-.~ werkt. Het Ilo, dat steeds meer studenten"'ë aantrok (in 1980 ongeveer 1300),~ palmde door de jaren heen de grote zaal~ van het Instituut in, die het grootste deel~ van de dag gereserveerd werd voor

lessen. Omdat er 's avonds in deze zaalinitiaties en trainingen plaatsvonden,werd de vrije sportbeoefening voor demodale student, zeker in de winter, bijna'onmogelijk, In de jaren '80 wachttenzowel het Ilo, als Sportraad op eenbijkomende sporthal, naast het al langbeloofde zwembad. Misschien was hetkronisch plaatsgebrek op het Sportkot.wel een van de redenen waarom Sport-raad vanaf 1980 meer en meer deaandacht verlegde 'naar de organisatievan massa klassiekers, in plaats van deinterfakultaire of interuniversitaire kom-petities. .In het begin van de jaren '80 klonk de

roep om een tweede halftijds betaaldekracht steeds luider. "Als Sportraad haar.huidige werking wil voortzetten of, en.alles wijst toch in die zin als er sprake isvan de organisatie van een internatio-naal sporttornooi, nog wil uitbreiden,dan moet er iemand bijkomen," luidt hetin het jaarverslag van het werkingsjaar'82-'83. Die tweede vrijgestelde zou eruiteindelijk pas in '84 komen, nadat demoeilijkheden rond de Algemene Stu-dentenraad (ASR) op de spits gedrevenwaren. Sportraad wenste zich zoveelmogelijk buiten de tweestrijd tussen

Een andere optie van het vijfjarenplan ASR en Krul (Kringunie Leuven), debetrof de samenwerking met de raden uit overkoepeling van 'dissidente' krin~de ASR, waartoe Sportraad in '74 waaronder VRG, Ekonomika, Eoos'-ilitoetrad. Verder palaverden de leden van Apolloon, later ook Medika, te houden,de Algemene Vergadering regelmatig onder het motto 'Sport voor allen'.over de taak van Sportraad als drukkings- Sportraad bleek echter, samen meten eisengroep. Een meer konkrete ver- Kultuurraad, een heet hangijzer in diewezenlijking was de uitwerking van een strijd.toelagensysteem voor sportaktiviteiten Aangezien in Sportraad leden uit devan de kringen, bijvoorbeeld voor de twee kampen zetelden, besloot ze haarzwemmaraton van Apolloon en de begroting niet bij ASI(, maar wel bij deinteruniversitaire sportdag van Ekono- Raad voor Studentenvoorzieningenmika. In '75 besloot Sportraad de (RvS) zelf in te dienen. Aanvankelijkstudenten maraton te steunen. Onder- verwees RvS Sportraad echter terugsteuning kreeg ook de 24-urenloop, die naar een van beide organisaties, maartoen nog georganiseerd werd door nadat Sportraad en Kultuurraad hunVTIÇ. (gezamenlijk) standpunt op RvS moch-Reeds vanaf het begin van dejaren '70 ten verdedigen, was alles in kannen en

waren niet alleen kringafgevaardigden, kruiken: "Onze argumenten werdenmaar ook sportverantwoordelijken van gehoord, gewogen en verrassend genoegpeda's aktief betrokken in de Sportraad- niet te licht bevonden; want op dezelfdewerking. Deze participatie, die men in vergadering werd de begroting goedge-geen enkele andere raad terugvindt, heeft keurd en na enige aanpassing (in onssteeds deel uitgemaakt van de politiek nadeel natuurlijk) werden ook de toeIa-van Sportraad om zoveel mogelijk gen toegestaan. Deze worden vanaf 1studenten zo direkt mogelijk aan te januari 1985 door de RvS rechtstreeksspreken. En alhoewel in het Sportraad- op onze bankrekening gestort," aldus hetmilieu steeds relatief weinig geschermd jaarverslag van '84-'85. Er kwamenis geworden met termen als 'demokrati-. nieuwe statuten, waarin elke verant-sering', kan men in het jaarverslag van woording aan ASR geschrapt werd, en'74-'75 toch lezen: "Vermits de Belgische er werden twee vrijgestelden aangewor-Universitaire Sportfederatie zich slechts ven. Dit ging ten koste van de begrotingbekommert om de sport van een elite van ASR, tot ongenoegen van de andereheeft de sportraad zich ook maar weinig geledingen.bemoeid met deze organisatie." Tochpubliceerde Veto regelmatig artikels overen uitslagen van de BUSF-kompetitie,georganiseerd door het Sportsekreta-riaat.Veto had in die tijd overigens een

speciale sport redaktie, die de sportpro-blematiek aan de KU Leuven op de voetvolgde. Terrie Verbiest, eks-B~T- enVTM-joernalist, maakte zich jarenlangverdienstelijk, zowel in het bestuur vanSportraad als in de redaktie van Veto.Sportraad publiceerde gedurende eenaantal jaren ook een eigen blad, Sport-KUL. In februari '75 ging dit blad echterop in Veto, dat vanaf dan instond voor deberichtgeving over alle raden van deASR. Op het einde van de jaren '70bevatte Veto elke maand (of dat Wastoch de bedoeling) een sportbijlage, het'Sport(un)iefje', informatieblad van

Sportraad had haast geen werkingsmid-delen, want ofschoon de massasport inde jaren '60 steeds meer een onderdeelwerd van de sociale sektor, kreegSportraad in de beginperiode nog geensubsidies van Studentenvoorzieningen.Wel kende het Sportsekretariaat eenjaarlijks krediet toe.In de eerste vijfjaren van haar bestaan

hield Sportraad zich hoofdzakelijk bezigmet de koördinatie van fakultaire kom-petities. Men kan zelfs zeggen dat dezekompetities tot in het begin van de jaren'80 het voornaamste aandachtspunt vanSportraad zijn gebleven. Verder be-zorgde ook het ontbreken van de nodigeinfrastruktuur voor sportbeoefening aande KU Leuven Sportraad heel watkopbrekens. Sinds 1939 waren de terrei-nen en de gebouwen aan de Tervuurse-vest niet meer uitgebreid. AI van in dejaren '50 was zowel door studenten alsdoor de verantwoordelijken van hetSportinstituut herhaaldelijk aangedron-gen op de bouw van een nieuwesporthal. Het gebouw kwam uiteindelijkklaar in de zomer van 1969 en werdgenoemd naar de patriarch van het Ilo,professor De Nayer.

VerviervoudigdDe ingebruikname van de sporthal

leidde een nieuwe periode in in de

Coliseum n.v.ijsschaatsbaan & eventscenter

LeuvenAmbachtszone Haasrode

Dinsdag 11 februari 1992 INTERFACUL TAIRSONGFESTIVAL

Organisatie: Landbouwkring Kv' LeuvenMet deelneming van: WINA - LBK - VTK - MEDIKA -

INDUSTRIA - VRG - PEDAGOGIEAansluitend: Concert van Ken NDAJE in het kader van Student AidNa het concert: TDVVK: 180,- Kassa: 230

Vrijdag 14 februari 1992 VALENTIJN TOOrganisatie: Dirk & DirkMet o.a. volgende D.J.'s: Walter Grootaers - Ben Crabbé -Joppe Steengoedt - Bart Herman - Peter & Ben van Mama'sJasje - Dieter Troubelijn van The Troubles - e.a.

GRATIS BUSDIENST

geschiedenis van de universitaire sport.Het Sportsekretariaat en Sportraad kre-gen eigen lokalen in de hal. Het Sportin-stituut werd omgedoopt tot UniversitairCentrum voor Lichamelijke Opleidingen Sport (Uclos). Uclos stond in voorinitiatielessen, trainingen en verzorgingvan de universitaire ploegen, aankoopvan materiaal en verhuur en beheer vansportterreinen. De naam 'Instituut voorLichamelijke Opleiding en Sport (Ilo)'bleef voorbehouden aan de instelling diede studierichtingen van 'het Sportkot'behartigde.Drie studenten van Sportraad kregen

inspraak in het Gemengd Komitee vanhet Uclos, dat geïnstalleerd werd in'69-'70 en instond voor de' organisatievan de universitaire sport. Sportraadijverde binnen die organisatie ervoor datde grote zaal van de nieuwe sporthalzoveel mogelijk zou worden opengesteldvoor de beoefening van de massasport,en niet enkel zou dienen voor deopleiding van de studenten van het Ilo.In 1969 werden de sportkaarten inge-voerd. Tijdens de daaropvolgende tienjaren verviervoudigde het aantal ver-kochte kaarten.Vanaf 1970 kreeg Sportraad subsidies

van de sociale sektor. Met ingang van1973-'74 kon men ook beschikken overeen part-time vrijgestelde, betaald doorde Algemene Studentenraad (ASR), diein '68 het daglicht zag. Tien jaar langmoest Sportraad het stellen met een'halve' vrijgestelde. 1973-'74 was overi-gens een scharnierjaar in de werking vanSportraad. Een grondige bezinning overde doelstellingen leidde tot een totalereorganisatie van de raad. Een gereorga-niseerd bestuur zag toe op de verwezen-lijking van de opties uit het vijfjarenplandat opgesteld was in 1973. Er kwam eenuitleendienst met een stock aan sportma-teriaal voor de kringen, en er werdenmeer massa-aktiviteiten op touw gezet.Zeer populair waren de massakrossen,de park/oop en de massasportdag (eindoktober). Naast de traditionele sportenstonden die dag ondermeer volgendesporten op het programma: atletiek in-door, trampoline, badminton,judo, hoc-key, rugby, schieten, schermen en kracht-bal.In de kompetities ging men over tot

een indeling van de deelnemers inklassen: voor elke sporttak bestond ereen eerste, tweede, derde en zelfs vierdeklasse, met jaarlijkse stijgers en dalers.Daarnaast werd ook de 'Beker' inge-richt, met rechtstreekse plaatsing enuitschakeling. Waar de bekers aanvanke-

lijk in handen waren van de sportverant-woordelijken van de kringen, werden zetegen het einde van de jaren '70 meer enmeer een zaak van Sportraad, en danvooral van de vrijgestelde.

Nijpend

Zwembad

SuksesDie supplementaire werkkracht was

voor Sportraad van groot belang, aange-zien de aktiviteiten in aantal en omvanggestaag toenamen. De studentenrnara-ton, voor het eerst georganiseerd in '68,werd in '80 in een nieuw kleedje gestopt.In plaats van het traditioneel parkoersLeuven-Antwerpen, werden start- enaankomstplaats verwisseld zodat lopersen stappers voortaan in het Sportkottoekwamen. Aanvankelijk bleef hetdeelnemersveld nog beperkt ( 150 in'80), maar nadien groeide het sukses'enorm snel. In '83 was het aantal reedsmeer dan verzesvoudigd, in '87 - tijdensde twintigste editie - steeg dit cijfer totbijna 2000 lopers en stappers. Nochtanshad men datzelfde jaar beslist om de

Veto, jaargang 18 nr. 17 dd. 4 februari 1992 9

Visconti : een blik in de spiegel

'Het aristokratischgelaat van hetmarxistisch bederfIn1943 schrijft Visconti in zijn artikel 'De antropomorfe cinema'waarom hij films is beginnen maken: "Vooral de verplichtingverhalen te vertellen van mensen die midden in het leven staan heeft

mij gebracht tot de cinema; van mensen te vertellen die leven in,omstandigheden, omringd zijn door dingen en niet alleen maar van dedingen zelf te vertellen. De cinema waar ik belang in stel is eenantropomorfe cinema." Van 'Ossessione' tot 'L'innocente' bepaalt deze'verplichting' zijn keuze van verhalen en de ontwikkeling van zijnestetiek. In deze zin kan men ook zeggen dat Visconti een auteur is en zijnfilms door de eenheid van het oeuvre met elkaar verbonden zijn.- .Visconti's wens om de mens in zijn kunst - bijna altijd als struktureel gegeven deeen centrale rol te geven, lijkt nu nietmeer zo bijzonder, misschien zelfs watachterhaald. Maar in 1943, eveneens hetjaar waarin 'Ossessione' verscheen,luidde die wens een nieuwe periode vande filmgeschiedenis in. De cinema begonvanaf 'Ossessione' de mogelijkheden teontwikkelen om menselijke realiteit, omde menselijke dimensie van de realiteit teverhalen. De belangrijkste reden waarommen Visconti's centrale gedachte niet wsnel als achterhaald mag afdoen, ligtechter in het feit dat zijn artistiekeontwikkeling die gedachte een grotediepgang heeft gegeven en dat hij metsteeds meer meesterschap en zelfzeker-heid deze gedachte heeft vorm gege-ven.In de verhalen die Visconti ons vertelt,

wordt steeds de menselijke vrijheidtegenover de maatschappelijke orde ge-tekend. Hij maakt echter geen abstraktievan de verwevenheid van elk individueelleven met zijn historische, sociale ofpolitieke kontekst om de menselijkevrijheid idealistisch of in het ijle tesitueren. Integendeel, die verwevenheidintegreert hij in een verhaal over vrijheidals kern van elke humaniteit.Visconti werd trouwens lange tijd

blegrepen als een marxistisch filmer. Nietgeheel ten onrechte. In 'Ossessione' en'La Terra Trema' speelt het element vande klassestrijd een onmiskenbare rol.Maar in zijn gehele oeuvre merken weeen grote aandacht voor de geschiedenis.Steeds zijn historische gebeurtenissenminstens op de achtergrond aanwezig.De daden en gedachten van de persona-ges worden hierdoor in perspektiefgeplaatst. Omgekeerd wordt ook door-heen het individu een kommentaargegeven op de grote historische omwen-telingen. De verwachtingen ten aanzienvan de grote politieke omwentelingen(tot in de jaren veertig was in Italië dehoop op een arbeidersrevolutie reëelaanwezig) hebben zich echter gewijzigd.Steeds meer komt de menselijkheid alsdrang naar vrijheid, als vermogen totbegeerte op het voorplan.Misschien is het juist omwille van die

tegenstelling individuele vrijheid/ sociaal-historische bepaling dat zijn verhalen

overtreding van maatschappelijke nor-men en wetten vertonen: in 'Ossessione'de moord, in 'Senso' het verraad en deontrouw, bij 'Ludwig' de afwijzing vande realiteit en zijn homoseksualiteit. Deovertreding is het narratieve prooedeevan Visconti om de weg te banen voorzijn onderzoek naar de manier waaropde mens leeft in en reageert op zijnomgeving. Het is een onderzoek in drie,door elkaar lopende tijden: orde/transgressie/ontknoping.De beginscènes bevatten reeds in de

kiem de elementen van het verhaal datzich gaat ontplooien. Ze tonen de orde,de situatie ogenschijnlijk in rust. Enkel inde marge merkt men enige hapering,zoals het glas champagne dat Ludwigdrinkt tijdens de kroonplechtigheid: ietsvan onrust is merkbaar in zijn gebaren envooral in zijn blik. We merken datLudwig zich niet wenst te laten opsluitenin de rol die de maatschappij voor hemheeft bepaald en die in de film (walsaltijd bij Visconti) tastbaar wordt doormiddel van het dekor.Visconti besteed een uitwnderlijk

grote aandacht aan de tekening van dieorde. In zijn historische films is dekostumering autentiek, of werd deze opbasis van tekeningen of foto's zo nauw-keurig mogelijk nagemaakt. Elk dekor iseen met wetenschappelijke nauwgezet-heid uitgevoerde rekonstruktie. "De eiseen passend, nauwkeurig dekor te heb-ben, heeft te maken met de wens detoeschouwers een geloofwaardig werk tetonen, historisch juist wat betreft demanier van leven, handelen, gedragin-gen van bepaalde personages, geplaatstin een nauw omschreven wereld, en datertoe dient de inhoud van een gebeuren,het verhaal van een film te verduidelij-ken."In de vroegere films van Visconti

werd het verhaal doorgaans geplaatst ineigentijds Italië en zijn de personagesafkomstig uit de laagste klassen. Vanaf'Rocco' richt Visconti zijn aandacht opde klasse waar hij zelf toebehoorde, dearistokratie. Visconti neemt in films als'Ludwig', 'Morte a Venezia' en 'L'lnno-cente' zijn tijd om de konventies en dekultuur van de adel in beeld te brengen.

Jean Marais en Maria Scheil in Le Notti Bianche.

De kroningsceremonie en het familie-bezoek van Ludwig aan Bad Ischl zijnmagistrale ensceneringen van al degeraffineerde en subtiele kodes die gang-baar waren aan de koninklijke hoven'van de negentiende eeuw. Het is voorVisconti het rijkste en duidelijkste voor-beeld van een sociale orde, van een

kunst. Het zijn nochtans geen schep-pende mensen; ze leven omringd doorkunst. Men kan zelfs zeggen dat zij levenvan kunst, dat zij er vergroeid mee zijn.Ze zijn geprivilegieerd in hun positie omkunst tot in het werkelijke leven door tetrekken. Maar dit verhult enkel huneigen nutteloosheid. De aristokratie,maar ook Aschenbach in 'Morte aVenezia' mist een essentie, mist iets dathun zou binden aan de werkelijkheid.Voor 'Ludwig' is de muziek van Wagnergelijk aan waarheid. Ludwig leeft in diemuziek. Door zijn steun aan Wagnermeent hij dat hij ook deel heeft aan diekreatie, dat iets van die genialiteit ophem is overgeslagen. Wagner zelf heteigelijke genie, is echter veel prozaïscheren kan afstand nemen van zijn kunst.Steeds wordt deze klasse getoond in

een periode van de geschiedenis waarhaar macht overgenomen wordt door deburgerij. Daardoor wordt het mogelijkvoor Visconti om de betekenis van zijnverhaal een universele dimensie te ge-ven. De ondergang van de hoofdperse-nages lijkt nu een onvermijdelijke konse-kwentie die voortvloeit uit de reëlemaatschappelijke (wan )verhoudingen,zonder dat de individualiteit van depersonages daarvoor moet wijken. Maartevens wordt voelbaar hoeveel sympatieVisconti heeft voor die verdwijnendeklasse, zijn eigen klasse. Visconti houdtzo een spiegel aan de burgelijke wereldvoor waarin haar eigen kleinheid, saai-heid en geborneerdheid weerspiegeld.wordt. In 'Gruppo di Famiglia in unInterne' speelt Burt Lancaster een pro-fessor, omringd met boeken en schilde-rijen. Zijn rust wordt verstoord door eenrijke en zeer moderne familie. Visconti'svoorliefde lijkt te liggen bij de professor,al is hij in die zin een negatief personagedat hij zich volledig isoleert van dewereld. Visconti konfronteert hier degevoeligheid en de eruditie van deprofessor met de eigentijdse brutaliteiten vervlakking. Hij heeft geen heimweenaar de oude machtspositie van dearistokratie, maar hij kan absoluut geensympatie opbrengen voor de burgerij diehaar plaats heeft ingenomen.De personages die Visconti tekent,

vooral in zijn latere films, zijn op zoeknaar meer vrijheid, meer waarheid. Wathen tot de overtreding aanzet, is objek-tief aanwezig in de korruptie van demaatschappelijke orde, subjektief echterin hun puurheid en hartstocht waardoorze geen grenzen meer kunnen respekte-ren. Die puurheid en onwil om kompro-missen te sluiten - 'pragmatisch' te zijn -wordt in 'Ludwig' tot in zijn laatstekonsekwentie getekend. Naarmate derealiteit Ludwig's eigen verlangens te-genspreekt (liefde voor Elizabeth, ho-

Retrospektieve

LuchinoVisconti

(deze en volgende pagina)

barok systeem van konventies die demens doorgaans verbergen en belemme-ren in zijn zoektocht naar waarheid envrijheid. De abt in 'Il Gattopardo' zegt:"Wij begrijpen die rijken niet, want zehebben een geheel eigen wereld gescha-pen, waarvan wij de wetten niet kunnenvatten."Een belangrijk element in deze mms is

de omgang van de personages met de~.

(Foto Bob Stevens)

moseksualiteit, bewondering voor Wag-ner), isoleert hij zich van de buitenwe-reld en vlucht hij in de waanzin.In 'Bellissima' ontdekt de moeder de

schoonheid van haar kind. Ze gelooft dathaar dochtertje een ster van de cinemakan worden. Als echter het kind door defilmbazen uitgelachen wordt tijdens enscreentest, maar ze het toch onderkontrakt willen nemen, weigert de moe-der dit te ondertekenen. 'Bellissima'wordt zo een film over de puurheid vande liefde voor een kind. Haar ervaringvan de schoonheid van het kind, wasniets anders dan een ervaring van liefde.Als ze dit begrijpt, dan wil ze dieervaring niet laten bederven door deharteloosheid van de filmwereld.De ontknoping in de verhalen van

Visconti valt meestal samen met deondergang van de protagonisten. Zeworden als het ware verdoemd door deoverweldigende kracht. van de maat-schappij en haar normen. Op 'historisch-politiek vlak maakt hij het proces vanelke (r)evolutie die zich een verbeteringof overwinning op het verleden noemt.Visconti wijst nochtans het verwijt vande hand, als zou hij pessimistisch zijn of,nog erger, als zou hij zijn marxistischeopvattingen hebben verraden voor eenpessimistische dekadentie. Het doel vanVisconti is echter om aan te tonen datelke naiviteit ten aanzien van vooruit-gangsideologieën gevaarlijk is. Wat deprins in 11Gattapardo zegt, "Opdat nietsverandert, zal zeer veel moeten verande-ren" laat zich volgens Visconti ook zoomkeren: als veel verandert, wil dat nogniet zeggen dat iets onder de oppervlakteverandert.Maar ook in films als 'Ossessione',

'Ludwig' en 'L'Innocente', waar hetindividuele aspekt van de protagonistenop het voorplan staat, is de ondergangonafwendbaar. De filosoof en filmteore-tikus Deleuze schrijft dat de films vanVisconti doortrokken worden van derevelatie dat altijd iets te laat komt.Steeds is er een moment waarop deondergang van de protagonisten verme-den had kunnen worden. Soms is het eenmoment van luciditeit dat als een soortinterpunktie in de film aanwezig is.In 'Morte a Venezia' komt de ervaringvan sensuele schoonheid te laat voor deoudere kunstenaar, wiens kunst altijd tecerebraal was gebleven. Voor Ludwigkomen de momenten van ervaring vaneenheid steeds op momenten dat zijnhonger naar zuiverheid zo groot isgeworden, dat ze hem niet meer kunnenbevredigen. Hij wordt tot waanzin ge-dreven door een demonische herhalingvan dit 'te laat'.

Karel Maesen

10 Veto, jaargang 18 nr. 17 dd. 4 februari 1992

Een reis door de Italiaanse film van deze eeuw

Neorealisme en kritiek

De retrospektieve rond Lu-chino Visconti die op ditogenblik in Leuven loopt,

geeft een duidelijk beeld van deveelzijdigheid van deze Italiaanseregisseur. In tegenstelling tot regis-seurs van het neorealisme als Ro-berto Rossellini of Vittorio De Sicaheeft Visconti zich nooit vastge-pind op een bepaalde stijl, maarwist hij zich steeds vernieuwend enanticiperend in de filmwereld tebewegen. Meestal kreeg hij daarbijde goedkeuring van een breedpubliek.

Visconti is nochtans een kineast diesteeds duidelijk positie heeft ingenomen.Toen hij in 1941-42 'Ossessione'draaide, bleef de kritiek van het fascisti-sche regime niet uit. Door het enscene-ren van 'slechte' personages in eenlandelijke, rustige omgeving (de streekvan Emilia en de Po-vlakte) weerspiegeltde regisseur een aantal anti-fascistischewaarden die Mussolini in zijn gecentrali-seerde, uniforme staat zo veel mogelijktrachtte te onderdrukken.Met 'Ossessione' begint een belang-

rijke episode in de Italiaanse oppositieci-nema. Het intellektueel protest zal naareen meer realistische positie evoluerendoor de verzetsideologie van De Santisen Rossellini. Ondanks zijn aristokrati-sche afkomst sluit Visconti aan bij deprotestgolf die vanuit linkse hoek tegenhet fascisme weerstand wou bieden. Hetneorealisme blijft de Italiaanse filmge-schiedenis domineren tot het begin van

- de jaren '50, met een traditionele verzets-tematiek en een duidelijke scheidingtussen Goed en Slecht.

Het zal tot '48 duren eer Visconti weervan zich laat horen. Na een aantalmislukte projekten begint hij met deverfilming van 'I Malavoglia', naar hetwerk van de Siciliaanse schrijver Gio-vanni Verga. Het oorspronkelijk idee,drie episodes om het dagelijkse leven opSicilië weer te geven, liet hij al vlug varenom zich volledig toe te leggen op degebruiken van de mensen in het vissers-dorpje Aci Trezza. 'La Terra Trema',zoals de verfilming luidt, betekent hetbegin van de naturalistische film inItalië.

AutochtonenOp het eerste zicht lijkt deze film de

zuivere verfilming van een roman, aan-gevuld met een soort nostalgisch verlan-gen naar een andere, Siciliaanse leefwe-reld. Het politiek engagement ligt echterin het feit dat Visconti voor deze filmgeen beroep deed op professionele ak-teurs, maar uitsluitend werkte met deautochtone bevolking. Belangrijk is bo-vendien het eksklusieve gebruik van hetSiciliaans, waardoor de film ook voorandere Italianen kwasi onbegrijpelijkwerd. De mechanische en technischeetTekten zijn onbestaande, de cineastdeed geen enkele toegeving aan dedramatische regels. 'La Terra Trema'komt in omloop op het hoogtepunt vanhet neorealisme: Rossellini draait inBerlijn het pessimistische 'GermaniaAnno Zero' over de onleefbare situatiein het na-oorlogse Duitsland en De Sicabrengt 'Ladri di Biciclette' uit.De algemene desinteresse van de

autoriteiten tegenover de filmindustriebracht een produktiekrisis teweeg diezou leiden tot de krisis -van het neorea-lisme. Naturalistische en neorealistischefilmswerden beschouwd als denigrerend

Tweemaal 'Ludwig'

De aftakeling vaneen despootILudwig' is een buitenbeentje in het oeuvre van Visconti.

Alhoewel de film een onderdeel is van een trilogie, kan men hemomwille van de speciale benadering van de tematiek niet

klasseren als een typisch Visconti-produkt. De prachtige beelden en tragemontage versterken het indringende verhaal van de langzame aftakelingvan een groots individu. Het verval van 'Ludwig' heeft iets onvermijde-lijks dat men in geen enkele andere film van Visconti terugvindt. Doorhet levensverhaal van één persoon in een historische kontekst te plaatsenformuleert Visconti bovendien een bij momenten scherpe maatschappij-kritiek.In 1972 maakte Visconti de film 'Lud-wig' als derde deel van een Duitsetrilogie. Hij was er in 1968 aan begon-nen met 'La Caduta degli Dei' ('TheDamned'). Beide films zijn gebaseerd opeen oorspronkelijk scenario. Voor hettweede deel daarentegen, 'Morte a Vene-zia' (1970) heeft Visconti zich groten-deels gebaseerd op de novelle 'Tod inVenedig' van Thomas Mann uit 1911terwijl de flashbacks in de film zijngeïnspireerd op 'Dokter Faustus', eenander boek van Mann.De enige samenhang tussen de drie

films van de de trilogie is het feit dat dehoofdpersonages van Duitse afkomstzijn. Met 'Ludwig' wordt verwezen naarde in 1845 geboren Beierse koningLudwig 11. Ludwig 11 werd al op drieja-rige leeftijd kroonprins, toen zijn groot-vader Ludwig I afstand van de troonmoest doen omwille van zijn hartstochtvoor een danseres. '

'Ludwig' heeft bovendien als histori-sche film niet veel gemeen met Visconti'sandere historische cinemaprodukten'Senso' en '11 Gattopardo'. Alle driegeven ze een kijk op een stuk wereld-geschiedenis als achtergrond voor hetlevensverloop van één enkel individu.'Ludwig' is echter de enige film waarvan

de afloop al vaststaat: het noodlot dat dekoning te wachten staat wordt al in hetbegin van de film in een flash forwardduidelijk. De koning zal aangehoudenworden en omwille van paranoia onderpsychiatrisch toezicht gesteld worden.De enige uitvlucht wordt de dood. In de'andere historische films van Viscontineemt het hoofdpersonage van bij hetbegin zijn lot in handen en maakt eigenkeuzes.De openingsscène van 'Ludwig' toont

zijn kroning op achttienjarige leeftijd.De sobere maar indrukwekkende mise-en-scène benadrukt gevoelens die bijzo'n gelegenheid niet verwacht worden.Van de kroningsplechtigheid wordenenkel binnenscènes getoond, de open-bare scènes krijg je niet te zien. Wat jehoort versterkt nog die paradoks: geenluidruchtig gejubel, geen nerveuze agita-tie, maar gedempte muziek en jubelendestemmen in de verte, en op de voorgrondhet geruis van stotTenen kleren, stappen,het gefluister van de adellijke 'manne-quins'. Er heerst een kerkersfeer dietegengesproken wordt door de situatie:de kroning van een vorst. Lang leve devorst die al lang dood is.Wanneer Ludwig gekroond wordt,

beseft hij hoe hij de hem toevertrouwdemacht moet gebruiken. Van zijn groot va-

en subversief voor het land en de staat. Inde nieuwe welvaartsmaatschappij vande jaren '50 was er geen plaats meer voorherkauwde verzetsfilms of voor de ellen-dige levensomstandigheden van het sub-proletariaat. Er ontstond een nieuwsoort film: het populair divisme, metgrote sterren als Silvana Mangano enGina Lollobrigida.In dit euforisch klimaat bereikt Vis-

conti met 'Bellissirna' een volgendeetappe in zijn aanloop tot het realisme.De film vertelt over een moeder diekosten noch moeite spaart om haardochtertje een filmrol te bezorgen. Dedialektiek tussen mens en maatschappij,benadrukt in 'La Terra Trema', speeltook hier sterk mee in de figuur vanmoeder Maddalena Cecconi, gespeelddoor de aktrice van het neorealisme,Anna Magnani. De film staat in hetteken van de rekonstruktie van het'personage'. De akteurs spreken vaakdialekt en Visconti gebruikt het levens-echte Rome als dekor.Het realisme van Visconti kent zijn

hoogtepunt met 'Senso' (t953), ge-draaid op het toppunt van de polemie-

der heeft hij de neiging tot ekstravaganteliefdes geërfd. Nu zal hij in staat zijn omgeleerden, kunstenaars en genieën rondzich te scharen die gedenktekens van zijnbewind moeten worden. Een van zijneerste officiële daden is dan ook hetschenken van een huis in München aanWagner. Zonder Ludwig zou het nieuweoperagebouw nooit opgetrokken zijn, deopera's nooit opgevoerd. Zijn vriend-schap voor Wagner maakt dat hij zelfsdiens schulden betaalt, ondanks protestvan zijn ministers. Ook bij de bevolkingdreigt de koning uit de gunst te vallenomwille van geldverkwisting en eenliefde voor iemand die door hen nietgeapprecieerd wordt.

DanseresVan bij zijn kroning staat ook vast dat

hij met de dochter van de tsaar vanPruisen zal trouwen. Hij voelt echterveel meer voor zijn nicht Elisabeth vanOostenrijk. Als die hem afraadt om hetplan te volgen is het hek van de dam.Haar opzet om hem aan haar zus Sophiete koppelen, valt echter ook niet in goedeaarde.Verbitterd door een onmogelijke liefde

en na hevige verwarring door zijnkatolieke geloof, bezwijkt Ludwig opeen avond voor een van zijn knechten.Zonder het nog te verbergen geeft hij toeaan homoseksuele relaties en uitbundigefeestpartijen. Hij huurt een operazangerin omwille van zijn mooie stem, maardie kan enkel in de gunst blijven doorzelf de gespeelde helden te worden enhen oneindig te deklameren.Zijn afkeer van oorlog roept nog meer

onbegrip op, vooral als Beieren een

ken tegen het neorealisme. De passageuit het Risorgimento in de verfilmingvan de novelle van Boito, is een loutersubjektieve keuze die voor Visconti deaanleiding wordt tot het kreëren van eennieuwe roman met nieuwe personages.De zogenaamde anti-burgerlijke hou-ding bracht bij de rechtse autoriteiteneen politieke psychose teweeg, waar-door de film een zware censuur onder-ging vooraleer hij op het Festival vanVenetië mocht worden voorgesteld.Na 1955 breekt er een krisisperiode

aan in de Italiaanse film. Financieelgezien is het draaien van nieuwe filmsnauwelijks realiseerbaar voor de onaf-hankelijke maatschappijen. De buiten-landse konkurrentie is enorm groot en desteun van de officiële instanties mini-maal. Voor 'Le Notti Bianche' uit 1957moet Visconti in koöperatief-vorm wer-ken. De film wordt volledig in studio'sgedraaid, waardoor het hele verhaal eenintimistische sfeer uitademt. Deze verfil-ming van Dostojevski zweeft tussendroom en realiteit, tussen ongekendemogelijkheden en het harde bestaan.Met 'Rocco e i Suoi Fratelli' (1960)

blijft Visconti ondanks zijn maatschap-pijkritische houding dromen van eenwereld waar het leven eenvoud eneerlijkheid is. In de vijandigheid van degrootstad gaat niet alleen de familiemaar ook het individu teloor. Kwa stijl isde film een stuk minder uniform dan devoorgaande: vijf hoofdstukken geven deevolutie weer van het verleden naar hetheden.

nederlaag lijdt tegen Italië in 1866.Ludwig leed eronder dat hij de slacht-partij niet kon beletten en kon alleenmaar blij zijn omdat het pleit zo snelbeslecht was. Omdat al zijn pogingenom begrepen te worden tevergeefs zijn,stort hij zich in een materiële schijnwe-reld en verkwanselt hopen geld aan hetbouwen van kastelen. Geld moet jeugd-herinneringen terugbrengen. Uiteinde-lijk wordt hij omwille van het verlies vangeestelijke vermogens onder psychiatri-sche behandeling gesteld. Na een wande-ling met psychiater Von Gudden wordende beide lijken in het meer aangetrof-fen.In de films van Visconti wordt door

middel van de kamera heel nadrukkelijkde aandacht gevestigd op het beschrijvenvan ruimtes. De entourage en in hetbijzonder de uitgekiende dekors die eenovervloed aan details bezitten, speleneen belangrijke rol. Wanneer in 'Ludwig'de kamera vrij lang gericht blijft op hetvan erbarmen vertrokken gezicht vanLudwig 11, zien we hem geplaatst tegende achtergrond van de prachtige inte-rieurs van zijn kastelen. Als er toch eensclose-ups worden getoond, spreekt uit deblik van de akteur een heel verhaal vansterke emoties. Ludwigs verdrongenkonsternatie als hij merkt hoe de begren-zingen van een krankzinnigengesticht(door nauwelijks zichtbare kijkgaatjes)in een hem vertrouwd kasteel werdenaangebracht, is meer dan ontroerend,zelfs op het randje van het patetische.'Ludwig' werd een totaal averechtse

film die de kodes van het genre door-brak, en indruiste tegen de verwachtin-gen van de opdrachtgevers en van hetpubliek. De film beschrijft een bewogenstuk geschiedenis en een passievolle

'11Gattopardo' betekent een nieuwefaze in de karrière van de cineast. Hijverfilmt het verval van de aristokratie,van de menselijke en institutionele deka-dentie. Net als 'Senso' speelt ook ditverhaal zich af tussen 1860 en 1866. Deopkomende burgerij, de aftakelendeorde van de adel en de onderlinge strijdtussen de revolutionairen van Garibalditonen niet alleen de broosheid van heteengemaakte Italië, maar ook de tegen-stellingen van de klassen. Het kultureleuniversum begint echter te veranderenvan observatiefilter naar een recht-streekse uiting van de eigen subjektivi-teit. De kulturele breekpunten makenzich los van hun kontekst en worden devoorstellingen van het individu LuchinoVisconti.

Net als Fellini en Antonioni gaatVisconti steeds meer zichzelf vertellen.Vooral in zijn latere films als 'La CadutaDegli Dei' (1968), 'Morte a Venezia'(1970), 'Ludwig' (1972) en 'L'lnnocen-te' (1976) veruitwendigt Visconti zijnindividuele krisis en die van zijn klassedoor het gebruik van luksueuze dekors,dekadente personages, en een voorkeurvoor een zich desintegrerende maat-schappij. Visconti verwijdert zich steedsmeer van de ekstreme politieke positiesdie hij destijds innam, om uiting te gevenaan zijn persoonlijke malaise. LuchinoVisconti overlijdt net na het draaien van'L'Innocente', het symbool van zijngroeiend wantrouwen in de toekomst.

Dorinda Dekeyser

levenskroniek. De tematiek wordt bijVisconti omgezet in een intieme enpijnlijk ondramatische film. Verder steekt'Ludwig' vol langgerekte momenten diezuiver en alleen op de mise-en-scèneafgestemd werden, zoals het bezoek vande nicht Elisabeth (Romy Schneider)aan de Beierse kastelen. Niet het noodlotvan een grote historische figuur, Ludwigvan Beieren, staat centraal, maar hetportret van een man, zwak en beperkt entot onevenwichtigheid gedwongen ineen wereld die voor hem te luidruchtigwas. De film is een werkelijk 'konings-drama', gemaakt voor één akteur: Hel-mut Berger.

Ook in 'Ludwig' blijf iets van d~'marxistisch-kommunistische wereldbe-schouwing van Visconti bespeurbaar. Eris sprake van een (aristokratische) elitedie gedoemd is om te verdwijnen.Beroofd van haar toekomstperspektiefblijft het marxisme in de film bestaan alseen erkenning van het voortdurendopkomen en verdwijnen van klassen enideologieën. Visconti portretteert de ver-dwijnende elite met de grootst mogelijkesympatie. Hij ontwikkelde zich door-heen zijn oeuvre van revolutionair totnostalgisch marxist. Door te moetenervaren dat de arbeiders geen uitwegbieden uit het onvolmaakte heden,houdt hij dat heden de spiegel voor vande traditionele waarden, van het besteuit de aristokratische en burgerlijkekultuur uit het verleden. In die tweemarxistische houdingen is de gemeen-schappelijke noemer de afkeer van demoderne burgerlijke maatschappij.

llse Steen'Ludwig', woensdag 5/2 en zaterdag 8/2in Studio J.

Veto, jaargang 18 nr. 17 dd. 4 februari .1992 11

ZOEKERTJES• Wil de vinder of de snode dief die momen-teel met mijn roze pennezak rondloopt diealsreohet op de Veto-redaktie terugbrengen?Grote emotionele waarde: zelfs diefje metberouw kan op stevige pint als beloningrekenen. Benoit Lannoo• Te koop: Brother Typewriter CE-650, per-fekte staat. Over de prijs long. 20.000 fr) kangepraat worden. Benoit Lannoo, Bogaar-denstr. 109 bus 17, na 17.00 u.• Eveline, een flinterdunne illusie mooier dande binnenkant IS de lege buitenkant waarte-gen ik lach, een spiegel denkt niet te kunnendenken. Jos Ter Berg.• Bok! Voorzienbaar doch degelijk: koningE2-F1IBB)• Te huur: kamer [lavabo, douche, WC, gem.keuken). Naamsestr. 121/10. Kontakt: Bond-genoten laan 24, bel Jim Vanderkerken. Briefjemet afspraak indien afwezig. Dadelijk vrij engoedkoop.• Aan wie verkocht Hung lp's van Stivel,Carthy, Balley, Dylan, Melanie, ... ? Deze wer-den bij mij gestolen en betekenen veel voorme. Ben bereid te vergoeden. Wim Arras,Schapenstr. 32.• Wachtend op een inspiratievol ogenblik datnooit komen zal. .. Maar ondertussen staat ertoch een zoekertje in Veto hé.• Abulafia, middeleeuws kabbalist, tovert uwmanuskripten om tot moderne meesterwer-ken die proffen in ekstase brengen. Abulafie:tekstverwerking - laserprints. Tiensestr. 177.

29.22.77. 10 tot 12 en 14 tot 16.00 u.• 'Het Goede Spoor' verbroedert/verzustertmet andere homo- en lesbienne-jongeren-organizaties. Maandag 10/02, uitzonderlijkom 19.00 u, JAC [Arnerikalaan 3). Be there!• Het Universele Duistere Pata Syndroommerkt dat schaken geen spel is voor dames:G8-F6.• Pieter Coutereelstichting vzw: onthaal ma18.00 tot 20.00 u, za 15.00 tot 18.00 u. Elkedag club vanaf 21.00, elke dinsdag fuif.Jongerenkafee woensdag vanaf 21.00 u.Tiensevest 58, 11. 23.63.27• Typen van tesissen, werkjes, briefwissels :Chris Rosselle, I 20.70.77.• KOPOP, Vlaamse niet-kommerciêle rock-groep geeft promotie-optreden, eigen reper-toire, gedurende meer dan een uur, echterockambiance verzekerd . .iE 23.12.11• CRW-schmink-sterretjes, afspraak Timory?Derde week van februari? Foto 's zijn klaar engoed.• Wegens algehele kotsbeuheid van de men-taliteit op 's Meiersstr. 5 heft de R-fraktiezichzelf op. Onze opvolging is toch al verze-kerd, en ze is beter dan wij in het uitdelen vanstoten onder de gordel. Merci.• Wij hebben Veerle ook niet gezien aanAlma 2. Wij zoeken nu in de Sedes.

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

Horizontaal - 1 Elastisch autoonderdeel 2 Titel - Mansnaam - Frieswatertje 3 Weefsel - Turkse eretitel 4 Belgischpolitikus - Meisjesnaam5 Aandrift - Ierland 6 Nobelprijswinnaar letterkunde 7 Voegwoord -Eksotisch muziekinstrument - Bijwoord 8 Neem geesten in beslag -Meisjesnaam 9 Stad in de Benelux - Frêle 10 Dwing - Glazenbouwsel.

Vertikaal - 1 Op de kop zitten 2 Bijbelse stad - Noorse koningsnaam- Muzieknoot 3 Klap - Indische vogel die gemakkelijk leerr'praten4 Stomp - Stripfiguur met peterselie achter de oren 5 Struisvogel -Houterige grassoort 6 Overdenkingen 7 Bromium - Eksotische vrucht- Muzieknoot 8 Nog een eksotisch muziekinstrument - Europeaan9 Ontkenning - Plaats in Vlaanderen 10 Schommel - Opstapje.

(advertenue) VERHUURVAN GELUIDSINSTALLATIES

MET OF ZONDER DISC·JOCKEY

DANCE

TikkantoorDevano016/23.98.70

TekstverwerkingLaserprinting * Lay-out

Tekstinbreng ]'Boeken, tijdschriften, ~

h. ..,

cursussen, t esissen... iGespecialiseerd in ;oe

wetenschappelijke materiesProfessionele aanpakJarenlange ervaring

T. & K. Van Nooten-DehaesWilselsesteenweg 543020 Herent

KAFEETEORIEEN ~

1

L1-.

-~

J EI.' .__,

TEL. 016/23.30.86

JO MEUWISSENAlle verhuur video-,

klank- en lichtmateriaalvoor seminaries, evene-c,menten, optredens .~

f . 1:en uiven j

-.;:..

~F""~~;nr~~ti r-: ~9

,~)• Gezocht voor akademiejaar 1992-93 [en -;::::::====~~::Ql~~=::::::---volgende): gemeenschapshuis te Leuven \(AN ()AT N' Er w fJ,.Twaar plaats is voor 5 of meer studenten. "Z~CHTé~P.. MET bIE [)cU.~~Schrijven naar Peter, Burgemeesterstr. 22. ....: ~ ~ ...t.• Rockliefhebbers ! Di 11/02, 22.00 u: het _.'::;'\""rockkafee van 9/3 in de Citee-bar. Gratis ~ ~- ~ ~:;inkom. Omdat rockmuziek belangrijk is. 9/3, ~born to be wild.• Onthaal centrum voor thuislozen biedt kos- ..teloos studentenkamer aan, met inbegrip van [jj.c=;;.het nodige komfort en ontbijt, aan personendie doorlopende inslaapveranfwoordelijkheidwillen opnemen. Onthaalcentrum De Puzzel,Naamsevest 64, '1 23.54.36• Euprint bvba: alle tikwerk, desktop, scan-nen, uitprinten van teksten, figuren uit Ouattro,Lotus. Wij zetten ook muziek!! Hertogstr. 110, • Stuc zoekt vrijwilligers voor de Visconti-T 22.97.49 retrospektieve van 29 januari tot 11 februari.• De kinderen die vorige week in mijn naam Info: Ann Van Mechelen, E. Van Evenstr. 2d,schreven, kunnen hun ekskuses aanbieden tel. 23.67.73.aan Jan Decoene. Nu. De échte Sabine. • Gezocht: okkazie bas-versterker tss. 15 en• Karel, mijn ekskuses, ik was inderdaad te 40 Watt. Prijs otk. Kris Peeters, Bogaar-grof. Karientje. denstr. 40.

tel. 016/201.301

• Onze uitdaging: voor 2000 'de lepra over-winnen. Damiaanaktie zoekt nieuwe mede-werkers die zich eind januari willen inzetten.Els Brems, Weldadigheidsstr. 3; Tom Lauwe-reins, s. 46.09.39• Student Aid zoekt nog steeds medewer-kers. Iedereen die wil meewerken: kom eenslangs, Sint-Michielsstr. 6. Altijd welkom.• Aan krullen: 1. Bent u vrouwelijk? 2. Wiebedoelt u met humbie? Inspector C. 11khoutoch zo van opsporingswerk)• Tip voor Annabel en cie.: mijn voornaambegint zeker niet met een B, en ook niet meteen K. Croc! and remember: a winner neverquits, a quitter never wins ...• De A-fraktie is dood. Lang leve P. Poedel!

• Wie rijdt er elke werkdag naar Schaarbeekstation (rono 8.00 u) en/of terug (rond17.00 u) en wil mij tegen vergoeding meene-men? An Laeremans, .. 29.28.87

000 R A N N

DINSDAG

VANDERMAESEN

18.00 u LEZING door M. Clemeur IVlaamse Operastichting) OVer hetOperabedrijf, een kulturele KMO, in MSI 03.18, org. Kulturele Studies.

19.45 u FILM '11 Gattopardo' 11963), van Luchino Visconti, in Studio 1, toeg.160, org. Stuc en DAF.

20.00 u TEATER' Don Juan of de stenen gast', door Mechels Miniatuur Teater,in Stadsschouwburg, org. CC Leuven.

20.30 u TEATER Dito Dito [Guy Dermul en Bart Meuleman) brengen'Manieren', in Stuc, toeg. 180/250.

23.00 u FILM 'Le notti Bianche' 11957), van Luchino Visconti, in Studio 1, toeg.160, org. Stuc en DAF.

WOENSDAG13.00 u KONCERT door de Nederlands-Argentijnse groep 'Tango Cuatro' met

autentieke Zuidamerikaanse tango's, in Stadsschouwburg, toeg. gratis, org.Kultuurkommissie KU Leuven.

14.00 u FILM 'Koko Flanel', in Vlaams Filmmuseum en Archief.15.00 u LEZING over 'Politieke partijen in Rusland', door J. Lowenhardt

IDokumentatieburo voor Oosteuropees Recht- Leiden), in Sencie-Instituut,Erasmusplein 2, toeg. 300, org. Instituut voor Centraal- en OosteuropeseStudies.

19.45 u FILM 'Ludwig' (1972), van Luchino Visconti, in Studio 1, toeg. 160, org.Stuc en DAF.

20.00 u DEBAT Joegoslaviê in ontbinding: getuigenissen van het front., inArenberginstituut; live-uitzending op Radio Scorpio, toeg. 40, org. VRG enRadio Scorpio.

20.00 u FILM 'Le maitre de musique', in Vlaams Filmmuseum en Archief.20.00 u KONCERT In de reeks 'Historische Koncerten' van het Belgisch

Kamerorke~~J Fiamminghi brengt Eduardo Fernandez Igitarist) virtuoze;barokmuziek, in Stadsschouwburg, toeg. 300- 750, org. CC Leuven.

20.00 u VERGADERING Studenten tegen Racisme ISTeR), in 's Meiersstr. 5.20.30 u TEATER 'Gebied', een vertelling over fwee zusjes, door Marian Boyer

en Hllde Wils, in Stuc, toeg. 180/250, org. Stuc.23.00 u FILM 'Ossessione' 11942), van Luchino Visconti, in Studio 1, toeg. 160,

org. Stuc en DAF.

DONDERDAG19.45 u FILM 'Morte a Venezia' 11970), van Luchino Visconti, in Studio 1, toeg.

160, org. Stuc en DAF.20.00 u KONCERT door het Groot Saxofoonensemble Lemmensinstituut en

het Perkussieorkest Lemmensinstituut, in Koncertzaal Lemmensinstituut,Herestr. 53, toeg. 150/200, org. Koncertvereniging Lemmensinstituut

20.00 u LEZING in het kader van 'Avonden van de architektuur' door JoCrepain IBelgisch architekt), in Aud. De Molen (naast Arenbergkasteel,Heverlee), toeg. gratis, org. Werkgroep Ontwerppraktijk DepartementArchitektuur.

20.00 u LEZING over 'De rol van de schilderkunst in de films van LuchinoVisconti', door Ivo Blom, in MSI, toeg. gratis, org. Stuc.

20.00 u OPEN BIJEENKOMST Organisatie betoging voor solidariteit engelijkheid van 26/02, in 's Meiersstr. 5, toeg. gratis, org. Anti-RacistischForum. .

20.00 u TEATER 'De Kollektie', door Campus Toneel, in Aud. Minnepoort, org.CC Leuven....-----------0.0------------,BIOS 004/02 om 20.00 u: Kantus, in Ambiorix. 004/02 om22.00 u: td, in Albatros, ink. 50/70.

EKONOMIKA 004/02: Dekadente films: Ouerelle; Thecook, the thief, his wife and her lover; Der Amerikanischer Freund;Stranger than Paradise. 004/02 om 20.00 u: Debat: 'Dekadentie, eenbreed maatschappelijk verschijnsel', in Auditorium Gaston Eyskens. 005/02 om 22.30 u: Teater, Dito Dito: 'Manieren', in Soetezaal Arenber-ginstituut. 0 06/02 om 20.00 u: Dekadente kantus, in Ons Huis. 007/02 om 21.00 u: Dekadente kwis, in Dulci.

KLI0 004/02: Klitoria Post-Partieels-td, in Albatros.

MEDIKA 006/02: Medikabeurs met verschillende spreekbeur- .ten, in Universiteitshallen. 007/02: Medikabeurs met verschillendespreekbeurten, in Universiteitshallen. 0 08/02: Medikabeurs metverschillende spreekbeurten, in Universiteitshallen.

MERKATOR 004/02 om 20.00 u: Kantus, in RC-bar.

PSYCHOLOGISCHE KRING Ell4/02 om20.00 u: Kringvergadering, in Psych. Instit. 00.14. 004/02 om 21.30 u:Post-partiêle en Half-time td, in Lido. 0 05/02 om 20.00 u: Algemenevergadering van vzw Psychologie, in Aud. Michotte 91.93. 006/02 om21.00 u: 'Eucharistieviering', in Shrink. 010/02 om 18.10 u: J.v., inKringlokaal. 0 10/02 om 19.30 u: Galabal-voorbereiding, in Kringlo-kaal.

ROMAN IA 003/02 om 20.00 u: Rora, in Praatkamer Fak. 004/02: Post- Partieels-td, in Zaal Rumba IKiekenstraat).

SPORTRAAD 004/02 tot 07/02: Retrospektieve 25 jaarSportraad, in Inkomhal sporthal De Nayer ISportkot). 0 04/02 om10.00 u: Multi-sportdag, in Ilo ISportkot). 0 05/02 om 15.00 u:Kwistaxraces, op Ladeuzeplein. 006/02 om 18.00 u: Zweminstuif metInterloko-waterpolotornooi, in Zwembad Ilo. 0 07/02 om 21.00 u:Galabal, in Zaal Metropool, Shoppingcenter Diestsestraat 133.

WINA BIOS CHEMIKA MERKATORo 07/02: Galabal Wetenschappen, in Pellenberg.

20.30 u FILM 'Prick up your ears' 11987), een Britse film van Stephen Frears, inHomo- en Lesbiennecentrum, Tiensevest 58, toeg. gratis, org. PieterCoutereelstichting vzw.

20.30 u KONCERT Will Tura, in Stadsschouwburg, org. CC Leuven.20.30 u TEATER 'Gebied', een vertelling over twee zusjes, door Marian Boyer

en Hilde Wils, in Stuc, toeg. 180/250, org. Stuc.22.00 u FILM 'La Caduta degli Dei' 11968), van Luchino Visconti, in Studio 1,

toeg. 160, org. Stuc en DAF. •

VRIJDAG19.45 u FILM 'Gruppo di Famiglia in un Interno' (1974), van Luchino Visconti,

in Studio 1, toeg. 160, org. Stuc en DAF.22.00 u FILM 'La Terra Trema' 11948), van Luchino Visconti, in Studio 1, toeg.

160, org. stuc en DAF.

ZATERDAG11.00 u SEMINARIE over 'Het lied in de film' door Michel Chion, met integrale

vertoningen van 'La Grande IIlusion' van Jean Aenoir, 'Le Plaisir' van MaxOphuls en 'One from the Heart' van Francis-Ford Coppola, in Stuc, toeg.700/900, org. Stuc.

16.00 u FILM 'Ludwig' 11972), van Luchino Visconti, in Studio 1, toeg. 160, org.Stuc en DAF.

19.45 u FILM 'Bellissima', van Luchino Viscontf, in Studio 1, toeg. 160, org.Stuc ism DAF.

20.00 u TEATER 'Paganini', door Muziekteater Brasschaat, in Stadsschouw-burg, org. CC Leuven.

20.30 u OPTREDEN Luk Wijns brengt 'Vuil Spel', met muziek van Jan Leyersen regie door Mitta Van Der Maat, in De Spuye, Tervuursevest1 01, toeg.250, org. De Spuye.

22.00 u FILM 'L'lnnocente' 11976), van Luchino Visconti, in Studio 1, toeg. 160,org. Stuc en DAF.

ZONDAG11.00 u SEMINARIE over 'Het lied in de film' door Michel Chion, met integrale

vertoningen van 'La Grande Illusion' van Jean Renoir, 'Le Plaisir' van MaxOphuls en 'One from the Heart' van Francis-Ford Coppola, in Stuc, toeg.700/900, org. Stuc.

16.00 u FILM 'Morte a Venezia' 11970), van Luchino Visconti, in Studio 1, toeg.160, org. Stuc en DAF.

19.45 u FILM 'Senso' 11953), van Luchino Visconti, in Studio 1, toeg. 160, org.Stuc en DAF.

22.00 u FILM 'La Caduta degli Dei' 11968), van Luchino Visconti, in Studio 1,toeg. 160, org. Stuc en DAF.

MAANDAG9.00 u INFO 'Wij hebben u dringend nodig?', een toespraak door Dhr.Vanneste, voor hen die aan ontwikkelingshulp willen doen, in PsychologischInstituut, Tiensestr. Ilokaal 00.98).

19.45 u FILM 'Morte a Venezia' 11970), van Luchino Visconti, in Studio 1, toeg.160, org. Stuc en DAF. '

20.00 u TEATER 'Het Bleekblauw Vermoeden', een het solo-teaterprogrammavan Dirk Denoyelle Istemmen-imitator), in Stadsschouwburg, toeg. 250.

22.00 u FILM 'Rocco e i suoi Fratelli', van Luchino Visconti, in Studio 1, toeg.160, org. Stuc ism DAF.

De visie achter Student Aid

Een verhaal van gapendeklovenOP 10 februari gaat de jaarlijkse Student Aid-aktie van start. In zes jaar is

Student Aid uitgegroeid tot een Derde-Wereldaktiviteit waaraan 40.000studenten uit heel Vlaanderen deelnemen. In het begin werd Student Aid

door de 'strukturele' NGO's en Derde-Wereldsympatisanten nogal skeptischonthaald. De laatste drie jaren heeft Student Aid ernstige inspanningen gedaan om ausérieux genomen te worden en is daarin redelijk geslaagd. Er blijken echteropmerkelijke verschillen te bestaan tussen filosofie en praktijk: de organizatie heeftnog altijd te kampen heeft met groeipijnen.

Nu steeds meer NGO's onder vuur liggenomwille van hun geldinzamelkampagnes enhun projektenwerking - zoals reeds te lezen wasin Veto 13 'Het narcisme van de NGO's' -, is hetinteressant om te peilen naar de visie van. Student Aid op de Derde-Wereldproblematiek.Volgens een persbericht vertrekt Student Aidvan een "weldoordachte" kijk op de Derde-Wereldprobiemen. Projekten lossen de proble-men van de Derde Wereld niet op. Zij zijn weltekenen van solidariteit en engagement. Er zijnevenwel strukturele wijzigingen nodig in onze(ekonomische) relaties met, maar ook enmisschien vooral in ons denken over de DerdeWereld. Om deze strukturele veranderingen totstand te doen komen is een mentaliteitswijzi-ging nodig. Hieraan wil Student Aid op eeneigen wijze meewerken ..."Deze woorden laten er niet veel twijfel over

bestaan. Student Aid houdt een warm pleidooivoor mentaliteitswijzigingen en struktureleoplossingen. Om achter de 'eigen wijze' tekomen waarop Student Aid haar beginselver-klaring wil realiseren, gingen wij te rade bijOlivia Van Mechelen en Peter Haems, verant-woordelijk voor de koördinatie van StudentAid.Bij een eerste lezing van de visietekst van

Student Aid komt onvermijdelijk de vraag naarboven hoe men denkt een geldinzameling vooreen projekt in Rwanda en het sensibiliseren vande studenten om zo tot strukturele veranderin-gen te komen, samen te laten gaan. Olivia enPeter maken dadelijk duidelijk dat ze niet het

AFRIKAANSE -KULTUUR

Student Aid benadrukt al van in debeginjaren dat ze streeft naar een positievebeeldvorming van de Derde Wereld.Hiermee wil ze niet het bestaan vanellende ontkennen, maar de aandachtvestigen .op de eigen dynamiek van deverschillende Derde-Wereldlanden. Stu-dent Aid vindt dat die eigen dynamiek hetmeest herkenbaar is in de kultureleuitstraling van een bepaalde regio ofland.Om de Afrikaanse kultuur dichter bij de

studenten te brengen, wordt daarom insamenwerking met Standaard Boekhan-del een Afrikaanse boekenbeurs opgezet.Hierbij werd er bewust naar gestreefd omeen zo groot mogelijk aantal boeken rondAfrika bijeen te brengen in de boekhandel.Je kan op deze mini-boekenbeurs terechtvoor boeken van Nawal EI Saadawi enNadine Gordimer, reisgidsen naar Soedan,modern African poetry. maar ook voor depiramiden van Egypte. Er is trouwens ooknogal wat aandacht voor het milieu:'Women and environment', het 'WorldWatch report', alsook boeken over deBelgische milieuproblematiek zoals het'Milieuhuishoudboekje', een boek overzure regen en een handboek over ekologie.Of Standaard Boekhandel met deze laatsteboeken de boodschap wil verspreiden dateen echt Noord-Zuid beleid moet vertrek-ken van een duurzame ontwikkeling diehet milieu zowel in het Noorden als in hetZuiden respekteert, is natuurlijk de vraag.Van de opbrengst van alle boeken die op

deze boekenbeurs verkocht worden, gaat10% naar het projekt in Rwanda. Hiermeekan men deze boekenbeurs als een zoveel-ste symptoom beschouwen van de klooftussen visie en praktijk bij Student Aid.Eerder dan ervoor te kiezen om definanciële drempel voor de toegang tot deAfrikaanse kultuur te verlagen - door de10% korting naar de studenten door terekenen -, opteert men nog maar eensvoor de logika van de geldinzamelings-machine. (PVDK)

idee willen uitdragen dat het Noorden hetZuiden moet helpen, aangezien zij - konformhun visietekst - ervan overtuigd zijn dat ervooral naar een mentaliteitswijziging in hetWesten gestreefd moet worden. "Wij houdenechter vast aan een projekt als kapstok om destudenten op een konkrete manier bij deDerde-Wereldproblematiek te betrekken. Wijvinden de projektkeuze hierbij heel belang-rijk."

EilandenDit jaar steunt Student Aid Adehamu, een

projekt van Vredeseilanden dat uitgebouwdwerd in samenwerking met een RwandeseNGO. Student Aid steunt binnen dit projekt eenonderwijsprogramma voor universitairen. Demeeste Rwandese studenten kunnen na hunsekundaire studies niet verder studeren omdatze zich geen universitaire studies kunnenpermitteren. Student Aid financiert een tewerk-stellingsprojekt zodat de studenten in hun vrijetijd kunnen -werken om het geld voor hunstudies bijeen te sparen.Bij deze redenering van Student Aid duiken

onvermijdelijk een aantal vragen op. Ten eersteis het niet zo evident dat het gekozen projektuiteindelijk tot een goed einde kan wordengebracht. Uit onderzoeken is al gebleken datongeveer twee derde van de projekten na vijfjaar als mislukt moet worden beschouwd. Welis het zo dat dit projekt in samenspraak met eenRwandese NGO tot stand gekomen is. Wellichtverdient het daarom meer krediet dan vergelijk-bare ontwikkelingsprojekten.Er kan echter een veel fundamenteler kritiek

geuit worden op de keuze van Student Aid omeen projekt als hefboom voor het sensibiliserenrond de Derde-Wereldproblematiek te gebrui-ken. Bij geldinzameling blijft men immersverder het idee uitdragen dat de problemen vande Derde Wereld ("het leven van het Noordenop de kap van het Zuiden," zoals Peter het zegt)kunnen opgelost worden met projekthulp.Student Aid suggereert dat een 'degelijk'ontwikkelingsprojekt dé manier is om eenonderwijssysteem in Rwanda uit te bouwen.Het is echter zo dat enkel een anders georiën-teerde, duurzame wereldekonomie met eerlijkegrondstofhandel en ekologische landbouw hiereen oplossing kan zijn. Rwanda wordt door zijnenorme schuldenlast gedwongen om te bespa-.ren in de gezondheids- en onderwijssektor, metalle onderwijsproblemen vandien. En de ineen-storting van de koffieprijs een aantal jaargeleden ontnam het land zijn belangrijksteeksportprodukt.

Bovendien hebben ontwikkelingsprojekten.vaak een substitutie-effekt: met het geld van eenNGO worden opdrachten gefinancierd dienormaal door de lokale' overheid moetenworden uitgevoerd. Als een Belgische NGO hetonderwijs in het Zuiden helpt uitbouwen, helptdeze NGO dus in feite de plaatselijke elite omverder te gaan met haar korrupte praktijkenzonder dat de gevolgen hiervan al te nefastworden.Het manke onderwijssysteem in Rwanda

aanpakken met projekten is dus nog minder daneen druppel op een hete plaat. Deze laatsteuitspraak komt trouwens van één van deStudent Aid medewerkers zelf. Wanneer Stu-dent Aid beseft dat ze moet streven naarstrukturele oplossingen, moet ze dan echter nietduidelijk maken dat ze niet het geld van destudent nodig hebben, maar wel een anderelevenshouding? Men zou er beter aan doen destudenten ervan te overtuigen dat ze hier nietmeer moeten meedraaien in een verspilllngs-ekonomie, waarin enorm veel nutteloze energiegestoken wordt die anders de Derde Wereld tengoede zou kunnen komen, of dat er dringendeen regeling moet komen van het schulden-vraagstuk.Maa~hoe kan Student Aid hopen dat de

student een andere levenshouding zal aanne-men als de organisatie hem ook een veelgemakkelijker oplossing aanreikt om zich teengageren voor de Derde Wereld, namelijkdoor het kopen van een T-shirt? Voor velenfunktioneert die T-shirt trouwens als gewetens-susser om helemaalniet anders te moeten gaanleven. Een projekt draagt dus bij tot de illusiedat het Noorden solidair zou zijn met hetZuiden, terwijl de alledaagse ekonomischerealiteit duidelijk genoeg het ware gelaat van deNoord-Zuidrelaties laat zien.

Een andere peiler waarop de Student Aid-filosofie steunt is de zogenaamde 'positievebeeldvorming'. Student Aid wil de nadrukleggen op de eigen dynamiek van de DerdeWereld, die het best naar voor zou komen in dekulturele uitstraling. Deze filosofie komt duide-lijk aan bod in de videofilm over Rwanda die indiverse lessen zal worden vertoond. Rwandawordt voorgesteld als het land van de '1000heuvels', een mooi land met een rijke kultuur engeschiedenis. Ook de dynamiek van de R wan-dese landbouwer die naar diversifikatie streeften de zoektocht van de Rwandezen naaroplossingen voor de ekonomische krisis komenaan bod. Hierdoor wil men weerwerk biedentegen alle negatieve informatie die de laatstejaren rond Afrika verspreid is, en waarbij Afrikasteevast wordt voorgesteld als een kontinentvan stervenden die wachten op 'onze hulp'.. Wat echter in de video niet of nauwelijksnaar boven komt, is 'de visie van Student Aidop ontwikkelingssamenwerking', namelijk denood aan een mentaliteitswijziging in hetWesten en aan strukturele oplossingen. In plaatsdaarvan wordt het projekt naar voor geschovenals het 'teken van konkrete solidariteit'. StudentAid verweert zich tegen deze kritiek door testellen dat een video niet het geschikte middel is

om aan een mentaliteitswijziging te werken:"Een video kan deze 'delikate en komplekse'boodschap niet zomaar overdragen omdat destudenten die boodschap helemaal niet willenhoren. Wanneer we dit wel doen, zouden destudenten zich alleen maar gekwetst voelen endichtklappen, waardoor ze er helemaal nietmeer toe zouden komen om de Knack ekstraeditie of de 'Pas Uit' te lezen." Diezelfde redengeeft Student Aid op als verklaring voor het feitdat op het interfakultair songfestival wel t-shirtsverkocht worden, een videofilm vertoondwordt en een optreden van een Afrikaanseperkussiegroep gepland is, maar verder geeninformatie gegeven wordt.Terwijl Student Aid dus bij hoog en laag blijft

beweren dat geldinzameling en sensibiliserenhand in hand kunnen gaan, zijn er blijkbaartoch tekenen die erop wijzen dat deze 'mariagede raison' geen gemakkelijke opgave is. Deproblematiek komt nog het duidelijkst tot uitingin de eeuwige diskussie rond de sponsors van dekampagne. Dit jaar is één van die sponsorsABB, de verzekeringsmaatschappij die samenmet Cera de financiële arm van de BelgischeBoerenbond uitmaakt. Het is maar de vraag inhoeverre deze instellingen achter een oproepvoor strukturele oplossingen staan, die onderandere inhouden dat er 'anders moet omgegaanworden met geld' en dat onze varkens niet meervetgemest worden met de Mgoedkope meng-voeders die onder andere door de Boerenbonduit de Derde Wereld ingevoerd worden. Doormet dergelijke sponsors te werken, komt deoproep naar strukturele veranderingen waar-schijnlijk bij velen nog verre van geloofwaardigover. In Gent heeft men trouwens nog minderskrupules en heeft men resoluut Coca-Cola alssponsor onder de arm genomen.Student Aid beweert echter dat deze spon-

sors onmisbaar zijn om het sensibiliseringsluikop een professionele manier te kunnen organi-zeren. Hierbij kunnen toch wel wat kantteke-ningen gemaakt worden. Zelfs als het (groot)deel van de de 850.000 frank winst van StudentAid - het deel dat afkomstig is van de sponsors-, zou wegvallen, houdt de organizatie onge-twijfeld nog genoeg geld over om professioneelte werken. Bovendien maken de zaken die hetmeeste geld kosten, de videofilms (twee keer vijfminuten) en de affiches, hun sensibiliseringsop-dracht helemaal niet waar. Waarom komtStudent Aid er dan niet voor uit dat desponsoring vooral dient om het geldinzamelluikop een zo professioneel mogelijke manier tevoeren?Student Aid beweert daarnaast dat ze

momenteel aan het plafond van haar sensibilise-ringsopdracht zit: meer geld investeren in desensibilisering zou weinig effekt hebben endaarom vinden ze het interessanter om enkelemiljoenen aan een zinvol projekt te spenderen.Maar ook deze stelling kan men op zijn minstaanvechten. 180 frank inkom voor een info-avond zal ongetwijfeld veel studenten afschrik-ken en zo een deel van de sensibiliserings-opdracht laten verloren gaan. Ook het vor-mingsweekend, waarvoor tot nu toe altijd moetworden betaald, zou nog meer volk aantrekkenals het gewoon gratis was. Het StudentAid-vormingsweekend is immers zijn geld meerdan waard. Met het weekend van 13 decemberheeft Student Aid ongetwijfeld een van de bestevormingsweekends rond de Derde Wereld ophaar palmares staan. De organizatie neemt dusalvast het sensibiliseren van haar eigen mede-werkers au sérieux. Blijkbaar hebben de mede-werkers er echter moeite mee om de 'lessen' vanhet weekend in de praktijk om te zetten.

Pieter Vandekerckhove