1

zondag 7 januari 2001

Beste TTC-ers en vrienden,

er is opnieuw een jaartje achter de rug. Voor sommigen was 2000een minder goed jaar dan ze verwacht hadden. Laat ons echterpositief denken, al is dit niet altijd evident.

Mag 2001 voor ieder van jullie een jaar zijn met een goedegezondheid, veel vreugde en geluk.

In een periode waar stress en weinig tijd voor elkander hoogtijvieren, vinden we toch een moment om op eenvriendschappelijke wijze elke donderdagavond en op andereactiviteiten elkaar te ontmoeten. Tafeltennis is dus niet enkel eensportief gebeuren, maar ook een sociaal gegeven.

Beste vrienden, langs deze weg wil ik iedereen bedanken om deinzet voor de vele activiteiten van de club welke jullie mee hielpenrealiseren in het voorbije jaar

Ik wens iedereen nog veel plezier met de tafeltennisclub bij de startvan dit nieuwe millennium.

Uw voorzitter

Albert De Roo

ps. Niettegenstaande de vele aanvragen om voorzitter te worden,heb ik besloten deze taak verder op mijn schouders te nemen.

2

10 JAAR KAARTLEESRIT: 1991-2000

THE FINAL TOUCH: DE XL-VERSIE (20/10/2000)

Hij heeft het toch voor mekaar gekregen. Het ging de ultieme rit zijn, zei hij. Maar wezouden het geweten hebben. Inderdaad, in deze wereld van reality TV, van andere “BigBrothers” en “Bussen”, was er nu de XL-kaartleesrit. Hier geen televoting wie er afvalt,hier smeek je bijna om te mogen afvallen. Wreed, sardonisch, lastig, … Het brein(RVN) had voor de laatste keer toegeslagen.

In tegenstelling tot vorige edities was de campagne vooraf eerder mat geweest. Tottwee weken voor de kaartleesrit was er nog bijna niemand ingeschreven. Maar driewerfhoera. Uiteindelijk had Frank 11 deelnemers kunnen flemen om toch mee te doen. Ja,u leest het goed, Frank was in de Rudi-rol gekropen als plaatselijke PR-man.

De echte Rudi zagen we maar pas bij de briefing. Met zijn typisch gevoel voor humorwerden wij op de hoogte gesteld van de nodige complicaties bij deze laatste editie. Naeen introductierit (bolletje-pijl) als aperitief waren er liefst 4 ritten ipv de vroegere 2:de klassieke herconstructierit (voorgerecht)een visgraatrit (soep)een pijlenrit (hoofdgerecht)een blinde lijnrit (dessert)

Iedereen was er stellig van overtuigd dat het dit jaar uiterst lastig ging worden. De mondvan de nieuwkomers (nietwaar Veerle?) stond wagenwijd open van verbazing. En bijdiezelfde nieuwkomers was er een team van oude ratten die bij vroegere editiesmeegeholpen hadden en nu eens zelf wilden deelnemen. Mark, Christophe en Nathaliemoesten de eer van het bestuur hoog houden.

Wegens de teamwisselingen stonden Pascal en Frank nu aan de andere kant van debarrière bij de medewerkers en had ik samen met Albert en Ludo een nieuw teamgevormd. Luc Verstraete zat nu ook in de organisatie en vrouwlief Leen vormdedaardoor een team met o.a. Jo Verstraete. Pikant detail: op het einde van de avondkreeg niet alleen de winnaar een trofee. Er was ook een speciale beker voorzien voordiegene die na 10 edities het minst aantal strafpunten bijeen had gesprokkeld. Alleende plaatsen in de top 3 kwamen daarvoor in aanmerking. Voor het vertrek stondondergetekende aan de leiding, gevolgd door Jo Verstraete himself. Die had maar ééndoel: die “1” van de tabellen kegelen en zelf met de superbeker gaan lopen. Eenwedstrijd in de wedstrijd dus.

Om het niet te laat te laten worden, had Rudi slechts een speling van 30 minutenvoorzien voor het gehele traject i.p.v. per afzonderlijke rit zoals in de vorige edities.Indien je die grens overschreed werd je uit de wedstrijd gezet. Daarom was het somsraadzaam, indien je je in een traject verslikt had, direct naar het eindpunt te rijden. Opdie manier kon je onnodige strafpunten (qua tijd) vermijden.

Uiteindelijk vertrokken er 10 wagens. Voor de laatste keer het nachtelijk avontuur in.Tom Van Hecke en Bruno Debacq zorgden al meteen voor de eerste stunt: zich vóórde start van traject 1 al vastrijden. Traject 1 situeerde zich tussen Vosselare en

3

Lotenhulle. Zou VOSselare toch genoemd zijn naar de aloude edele heren De Vos?Het vernuft van Frank (in zijn streken begint hij meer en meer op Rudi te gelijken) uittezich in hallucinante wegen langs boerenhoven en varkenskwekerijen. Her en derpaaltjes die soms uit het niets opdoken. Een knap staaltje van verwarring werd gestichtop een rotonde waar je op de duur niet meer wist hoe je er omheen moest. Alles onderhet motto “Smerig gaat ook”.

Het eerste traject bleek uiteindelijk geen succes te zijn voor ons team. In het beginhadden we vier controles gemist en na het tweede traject hadden we al 510 strafpuntenverzameld. De toekomstige winnaars en vice-winnaars hadden toen elk ongeveer dehelft minder, namelijk 248 strafpunten. Zij deden het veel beter dan de anderen, zodatde rest toen al voor de knikkers speelde.

Bij het begin van traject 3 (de “pijlenrit”) bevonden we ons in Bellem. De letter “R”hadden we niet gezien. Als gevolg daarvan werden er nog een aantal controles gemisten waren we opnieuw de pineut. Maar hier was Rudi’s kopieermachine de deus exmachina in deze tragedie. Een bepaald team had een oudere versie van de kaartmeegekregen. Het klopte niet meer met de werkelijkheid en uiteindelijk werd de uitslagvan de pijlenrit beperkt tot de zoekprestaties voor de eerste twee pijlen.

Ondertussen was het al zaterdagmorgen geworden en moest er nog 1 traject beredenworden. Op 22 min. tijd moest je van Bellem in Lotenhulle geraken via een kaart diegeen kaart was. Rudi had op blanco papier een bepaalde lijn op de millimeter naovergetekend van een stafkaart. Je had geen vergelijkingspunt, je zag wel een brugover de spoorweg of over de autoweg, maar hoe er geraken? Je moest de juiste relatieleggen tussen de uitgetekende lijn en de effectieve baantjes. Nu wat bleek: deomgeving bestaat daar uit een hele hoop straten die mooi evenwijdig liggen aan elkaar.Once wrong, forever wrong.

Dit was het, dit deed de deur dicht! Verloren in de bossen, denk je aan kannibalismemet Rudi als lijdend voorwerp. Na veel beslommeringen geraakten we toch in het“Duivenlokaal” te Lotenhulle waar de beproeving gedaan was. Na wat nagekaart tehebben en vooral onze dorst gelest, begon de slotceremonie: het bekendmaken van deuitslag.

Als derde kwamen Filip Van Gijseghem, Noël Delafonteyne en Filip Buysse uit de busmet 464 strafpunten. Als tweede: Jo Verstraete, Kathleen Deruelle en Davy Van Daelemet 402 strafpunten. De primus interpares was het team Godfried Dekeyser/PatrickDumortier/Kathleen Bouquelloen met 342 strafpunten. Dit team kent de kaartleesritgoed want in 1995 wonnen ze hem al en in 1997 waren ze 3e. Detail: tijdens devisgraatrit was Jo Verstraete vergeten de letters op de bordjes langs de weg op z’nformulier in te vullen (dit schijnt een familietrekje te zijn, zie vorig jaar met LucVerstraete). Anders hadden ze misschien wel gewonnen.

En toen … was er nog één beker uit te reiken. De Supercup der kaartleesritten voor debest gerangschikte na 10 edities (plaatsen in de top 3). Het was ofwel Jo Verstraete ofmijzelf. “Ik heb het aan mijn rekker”, zuchte Jo en inderdaad, ik kon mijn pole positionhandhaven. De 7e plaats van dit jaar telde niet mee en aangezien Jo een extra 420strafpunten verzamelde, bleef mijn gemiddelde op 230 (6 x top 3) tegenover 281 (5 xtop 3) voor hem. Na de ietwat tegenvallende uitslag (7e op 10) een dikke opkikker.

4

Rest mij nog iedereen te bedanken en vooral de mensen met wie ik telkens samen inde top 3 belandde:

Albert VERSTRAETE: rots in de branding en kenner van Landegem by nightJo VERSTRAETE: de meester-tacticusEls WABBES: ideaal klankbord in de wagen en specialiste in het misleiden van deconcurrentie of organisatoren (“Schepper, uit de weg of ge vliegt in de gracht”)Nathalie DE WEIRDT: geknipte persoon voor de relaties met de lokale landbouwersmidden in de nacht (“Kruip maar terug in uw bed, mijnheer, dit is maar een kaartleesrit,wij zijn geen hooligans”)Frank DE VOS: indien de stafkaart een mens kon zijn, dan was dit zeker Frank geweest

Pascal LASEUR: the cool driver

en NATUURLIJK : Rudi VAN NIEUWENHUYSE

= waar haalt ie iedere keer het lef vandaan om ons in de … tebrengen?

Maar de eerlij kheid gebiedt:

prachtwerk RUDI : PROFICIAT

Uitslag kaartleesrit:

Godfried Dekeyser - Patrick Dumortier - Kathleen Bouqelloen 342 ptn.Davy Van Daele - Kathleen Deruelle - Jo Verstraete 402 ptn.Filip Van Gijseghem - Noël Delafonteyne - Filip Buysse 464 ptn.

Einduitslag na 10 edities:

aantal top 3 gem. plaats aantal punten gemiddelde

1. Luc BOCKAERT 6 2,00 1380 230

2. Frank DE VOS 4 2,00 1054 263

3. Luc VERSTRAETE 5 1,80 1362 272

4. Jo VERSTRAETE 5 1,40 1406 281

5. Leen DERUELLE 6 1,85 1764 294

Luc Bockaert

5

KRUISWOORDRAADSEL

Horizontaal Verticaal

1. Ziekenwagen voor transport van jonggeborenen –ontsteking van het strottenhoofd

2. Heldhaftige literatuur – mansnaam – ooievaar3. Bijbelse figuur – krot – muzieknoot4. Gewicht – klaagzang – werktuig5. Bevrijdingsorganisatie – benadeelde6. Beeld – Verenigde Naties – voorzetsel7. Muzieknoot - Italiaans ex-wielrenner – Leger des

Heils – nagerecht8. Slechte eigenschap9. Idioom voor pest in het gezegde ‘de pest in

hebben’ – Angelsaksisch – dier10. Godsdienstig kledingstuk – praktiserend gelovig11. Zouter – Romanum Imperium – laf12. Erkenning – schertsen13. Barium – titel – formeel meedelen (… doen) –

smal14. Bijl – Engels eiland – vroegere15. Dwaas – slap mes

1. Grap – Turks gerecht2. Exclusief – meisjesnaam – scherp geformuleerde3. Bijzonder goed of mooi – verorberde –

lastercampagne – zwijg!4. Schreeuwerige leuze – familielid – onzes inziens5. Maanstand – studie van de akkerbodem6. Vuilnishoop – droogvloer7. Deel van de voet – voorzetsel – getijde – Frans

lidwoord8. Burlesk lied9. Redigeren – muzieknoot10. Bepaald bedrag – touw waarmee men iets

vastlegt11. Biljartstok – reus12. Dwaas – onder andere13. Rivier – steengruis – kwetsuur14. Belofte – Spaans schilder – autowieldop15. Wandelweg – gestold dierlijk vet

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

6

DE KAARTLEESRIT … ANDERS BEKEKEN

Vrijdag 20 oktober was het dan zover. De dag waarop de activiteit plaats had waaroverik al zoveel gehoord had was aangebroken, namelijk de kaartleesrit met al zijn X-enomdat hij zo speciaal zou zijn. In de herinnering dat Frank vroeger in de klas de kaartenbestudeerde en me bovendien op voorhand al had uitgelegd wat er ons allemaal tedoen stond (de schrik zat er namelijk in dat ik dat niet in één keer ging snappen) kwamik toch om iets na 19u00 binnen in het zaaltje met balpen, notablokje, latje, fluostiften,zaklamp, koekjes en een dosis goed humeur, klaar om de zware opdracht als copilootop mij te nemen. Ik was, zoals meestal, zeker niet de eerste want tal van bekendegezichten verwelkomden me, al dan niet knabbelend aan een bakje friet. Afin, ik wasruim op tijd voor de briefing en het correct zetten van mijn uurwerk. Dit laatste was nietzo belangrijk voor mij, op een minuutje meer of minder stak het zo nauw niet want deambitie om te winnen was er nu eenmaal niet. Ken uzelf. ‘k Hoorde van Rudi nog maareens het gehele verhaal over onze vier verschillende opdrachten en met de vorigepersoonlijke briefing erbij begon ik het al te snappen, in tegenstelling tot sommigeanderen.

Uiteindelijk vertrokken alle groepjes met twee minuten verschil, Felix en ik als zesde om20u12 stipt met het eerste bolleke-pijl kaartje in de hand én de raad om bij het vierdefiguurtje extra goed op te letten op de kilometerteller of we waren het straatje voorbij.Omdat de gemiddelde snelheid maar gerekend was op 47 km /u vertrokken we in eenslakkengangetje, druk pratend over koetjes (nvdr - uit Kaprijke?) en kalfjes. Mijn taakals copiloot beviel me uiterst goed, ‘k moest namelijk niets doen want de piloot kendede baan. Echter bij het vierde figuurtje ging het ondanks de waarschuwing fout. Onsstraatje, aangeduid door de kilometerteller, bleek namelijk het goede niet te zijn, hetvolgende ook niet, en het daarop volgende ook al niet. We vonden het dus maarwijselijk om rechtsomkeert te maken (we waren niet de enigen trouwens) en ja hoor,enkele kilometers verder vonden we de felbegeerde straat met de controlepost. Wateen makkie, we waren maar een minuut of tien te laat en traject twee kon beginnen. Volgoede moed probeerden we de gele fluolijn te volgen, wat niet gemakkelijk is daar geelin het donker niet goed uitkomt. Toch lukte dat vrij aardig, we kwamen letters tegen watbetekende dat we in de buurt waren, noteerden die ijverig en nog andere auto’s waarhet leeslampje brandde kruisten ook al onze weg, TTC’ers dus. De kortste weg gingenwe ook volgen, al zou het een onverharde weg zijn, en ja hoor, dit lukte wonderwel metons Citroëntje, in tegenstelling tot sommige anderen die met een witte Mégane redenvernamen we later… Na een tijdje was er weer een controlepost. Wij vol trots dat we algoed alles genoteerd hadden in het notablokje kregen direct onder ons voeten dat wedat niet op dat blad genoteerd hadden, een mens kan dat niet ruiken hé en dat was nietverteld op de briefing! Na enkele uurtjes en minuutjes was deel 1 beëindigd, op naarhet volgende, de visgraat.

Amper vijf meter vertrokken kwamen we al een Mégane, die in een vroeger leven ooitwit was geweest met een ex-wit lintje, tegen die vijf minuten voor ons vertrokken was.Dat begon goed. Echter, ervaren als wij waren, was dit tweede deel voor ons een pieceof cake. Alles klopte perfect en ’t was echt een makkie. We waren zelfs te vroeg bij decontrolepost, prima werk dus.

Na een drankje begonnen we vol vertrouwen aan het derde deel. De losse pijltjes,genummerd van 1 tot en met 5. Eén was terug een makkie, pijltje twee begon goed tot

7

het cijfer 3 langs de weg ons pad kruiste en we de kortste weg moesten zoeken. Naveel ijver en zoekwerk dachten we die op de kaart gevonden te hebben (later bleek datwe het voor één keer bij het verkeerde eind hadden …) en moesten we gewoon onsgroene fluolijntje (dat veel zichtbaarder is dan geel overigens) volgen. Felix hadnamelijk op ons gesofisticeerd plan een klein weggetje ontdekt, een onverhardweliswaar. Als goede copiloot leidde ik hem ook naar dit weggetje en, overmoedig doorde eerste keer dat het ons wel lukte en Christophe, Nathalie en Mark dus niet, volgdenwe deze weg. De meters gingen vooruit en nog steeds kwamen we tot onze grote spijtgeen plakkaatje tegen. Ook waren de auto’s met de leeslampjes die we vroeger weltegenkwamen verdwenen.

Wijselijk besloten we maar te draaien, ons weggetje werd namelijk modderiger enmodderiger en ons autootje was nu eenmaal geen 4x4. En toen gebeurde het, hetdraaien vlotte niet echt best en de wieltjes slipten door. Vast dus. Ik zat op mijngemakske in de auto terwijl Felix zich mijn mooie voetmatje toeeigende en zelf in demodder ging ploeteren, dit met de bedoeling om toch maar los te geraken. Ah ja, watmoet een mens om kwart voor twaalf de vrijdag anders doen? Na mijn talrijke kerenvragen van “zitten we vast” en steevast het antwoord van “njet”, kreeg ik uiteindelijktoch mijn zin en gaf mijn chauffeur toe dat we eigenlijk wel vast zaten. Bovendien kwamer aardig wat rook uit de motorkap en als ingenieurkes concludeerden we dus maar datde motor oververhit was, dat lampje vertelde ons trouwens net hetzelfde. Probleempjedus. En toen kwam de nieuwe spitstechnologie, de GSM. Ook al waren we in de middleof nowhere, dit toestelletje werkte perfect zodat ik het heuglijke nieuws kon mededelenaan Koentje die beloofde ons te zoeken als we tenminste zelf uit de modder kwamen.Gewapend met zaklamp, GSM en koekjes (dit laatste was zeer belangrijk voor hetgeval dat we de bewoonde wereld niet meer zouden bereiken) stapte ik uiteindelijk tochmaar ook uit de auto, maakte mijn schoentjes vuil en gingen we op zoek naar eentractor.

8

In het eerste huisje dat we tegenkwamen brandde een lichtje, ’t was net een sprookjemaar weliswaar zonder prins op een wit paard. Een niet te oude, sympathieke, maartoch ietwat zatte jongeman was net thuis en nodigde ons uit om er eentje te drinken.Even later arriveerde een vriend van hem en na ons verhaaltje verteld te hebben engoed gelachen te hebben begeleidden beide heren ons met hun, neen niet met hunpaard of tractor, maar met hun 4x4 naar ons autootje. En ja hoor, ettelijke ogenblikkenlater was het autootje uit de modder. De zoekactie naar ons was intussen al gestaakt(zo erg zitten ze dus met ons in en blijkbaar is kaartlezen ook niet aan hen besteed …)maar ons motorke was nog wat warm. Wat konden we beter doen dan een Pineaukedrinken? Een mens kan dat toch niet weigeren als je ’t aangeboden krijgt. Bovendienwas onze termijn van ons derde deel al verstreken en zagen we de eerste plaats al aanonze neus voorbijgaan. Wijselijk gingen we enkele minuten later maar direct naar heteinddoel. Dat was al een prestatie op zichzelf, want zeg nu zelf, iedereen had een kaartom daar te geraken, wij echter niets. Een goede copiloot moet echter tot alles in staatzijn en ja hoor, tientallen kilometers verder doken terug bordjes met letters op. Vol ijverbleef ik noteren, in de hoop toch nog een prijs in de wacht te slepen, het mocht echterniet baten. Als laatste kwamen we toe, de prijsuitreiking was al bezig en naar ons bladwerd zelfs niet meer gekeken, maar we kregen wel een applausje. En … ’t schijnt datwe halfweg de zesde plaats hadden wat helemaal niet slecht is. Na nog een natje eneen droogje was het al vlug richting huiswaarts met een moe maar voldaan gevoel.Echter één ding bleef in mijn hoofd knagen. Alles wat ik mee had, had ik gebruikt, dezaklamp, de fluostiften, de balpen en notablokje, de koekjes, mijn goede humeur Echteréén ding niet, het latje. Waarom in godsnaam moest ik dat toch meedoen?

Afin, ‘k zal het nooit weten, maar wat ik wel weet is dat ik volgend jaar weer meedoe enwie weet wordt het dan wel de top 3?

Veerle

9

� � ��� � � �� � �� � � � � � � � ��� �GLHU�HQ�YULMH�WLMG

Een greep uit het assortiment:

� dUQ[]UeRU\U^� deY^TUS_bQdYU� WQj_^]QQYUbc� fYZfU ����� d_URUX_bU^� `_dWb_^ � ��� ]Ucdcd_VVU^� WUc`USYQ\YcUUbT � TYUbU^f_UTY^W� `\Q^dU^RUcSXUb]Y^Wc]YTTU\U^� _^TUbX_eTc`b_TeSdU^� RQ[R\_U � ��� �f_b]U^� f_\Qed_]QdYc � �!� " b__T]Q[Ubc� QVc\eYdY^Wc]QdUbYQQ\� deY^WUbUUTcSXQ`� U^j�

en dit alles met deskundig advies.

AVEVE Tuincentrum

Eric GoossensVarendriesstraat 5, 9031 Drongen

Tel 09/216 87 87

Meer dan 700 m2 winkelplezier!!

10

VROUWEN EN KAARTLEZEN…

Geacht publiek, hier volgt een korte bespreking over de kaartleesrit van 20 oktober,waarbij ik het accent wil leggen op de kaartleescapaciteiten van de vrouw. Het teamwaarvan ik deel uitmaakte (Inge, Stijn en dus mezelf) deed voor de eerste maal mee, isniet van de streke en vlamde over de Oost-Vlaamse wegen in een Kadetje. Het feit datwe dit jaar ruim over de 780.1 mm neerslagwaarde per jaar geregistreerde neerslag teUkkel gegaan zijn (850 en een klets), daar getuigde deze vrijdagavond van: de veldenlagen er weer eens verzadigd bij.

Het eerste gedeelte (bolleke-pijl) (in exact 8 minuten ergens uitkomen) hebben weperfect uitgevoerd, de rest zal wel een makkie zijn denk je dan, maar dit was dusduidelijk nog maar het begin!

In deel 2, de herconstructie, moesten we dus eveneens een bepaald traject afzeulen enals de weg er niet blijkt te liggen, een alternatieve route zoeken. Toen zat mijn vrouwnog vooraan en was dus druk bezig met het kaartlezen, mijn opdracht bestond erin deoranje signalisatiebordjes te registreren en de tijd een beetje in het oog te houden. Alvlug bleek dat we niet goed bezig waren, ‘t zal wel weer aan die vrouwen liggen zekerdenk je dan. Stijn was eigenlijk (bewonderenswaardig) moeilijk van de kaart te brengenen keerde met volle plezier zijnen kar als bleek dat we weer eens te ver gereden waren.Maar na einde deel 2 begon de maag van madame Delcloo oriënteringsproblemen tekrijgen en werd zij spijtig genoeg gedwongen om vroegtijdig uit deze toch welspannende wedstrijd te stappen. (In dit geval last van Opel Kadet-misselijkheid, het kandus eveneens Ford-, Renault-,… Toyotamisselijkheid heten, om geen problemen tekrijgen met de automobielindustrie!!!!).

Dus werd het dan maar een man die ging kaartlezen. En wij zagen dat het eigenlijk nogslechter ging, dus voor alle vrouwen die zich hierbij aangevallen voelen en de wet op deemancipatie weer eens willen gaan toepassen, ‘t is dus niet nodig, hierbijverontschuldig ik mij voor het eventueel emotionele leed dat ik jullie hierbij zouberokkend hebben!!! Het toppunt van de avond vond ik toch wel toen ik vol overtuigingtegen Stijn zei: “hier is het naar rechts”, in plaats van een weg vonden we een prachtigzandlemig veldje, dat volledig verzopen was. Eigenlijk ongelooflijk dat wij nietvastgeraakt zijn!!! We waren nog niet goed bekomen van onze bijzonder abominabelslechte prestaties of daar zagen we boer boerie en een vliegende ik vlieg rond de boomauto. Dat was het moment om toch maar de kroeg te gaan opzoeken. Uiteindelijk zijnwij vijfdes geworden en zelfs geëindigd voor onze Mark, ons doel was dus toch nogbereikt!!!! Niet slecht eigenlijk voor beginnelingen die de streek (op Stijn na) notabeneniet kennen. Het was dus best fun en zeker voor herhaling vatbaar.

Groeten van uw reporter ter plaatse: Andy

11

TORNOOI AALTER

Ons tornooi was pas voorbij of we kregen een uitnodiging in de bus om deel te nemenaan het tornooi in Aalter. Toch konden we een 8-tal personen warm maken om de tochtaan te vatten richting Aalter. Dat waren: Bockaert Luc, Vindevogel Stijn, RanschaertMark, Van Gyseghem Filip, Paul en Frank De Vos, Raes Kevin en uiteraard mezelfwant anders zou het iets moeilijker zijn om dit verslag te typen.

Bij het inschrijven was Kevin nog in gevecht gewikkeld in welke reeks hij zoumeespelen want er werd tegelijkertijd een jeugdtornooi gespeeld. Uiteindelijk beslootKevin maar bij de iets “ouderen” te spelen. Voor Kevin alsook voor Luc Bockaert washet tornooi vrij vlug gedaan. Ze werden beiden laatste in hun poule maar kregen alstroostprijs elk een fles wijn.

Later zouden enkel diegenen die de ¼ finale haalden ook een fles wijn krijgen. Stijn (1xverloren tegen Wim Bouters), Frank (o.a. Verloren tegen Kurt Rotsaert), Paul (1xverloren tegen Inge De Zutter en mezelf (1x verloren tegen Nico Engels) gingen weldoor naar de volgende ronde alsook Filip en Mark die beiden hun poule foutloosafsloten.

In de 1/32e finale was Filip de grote pechvogel. Hij mocht al direct aanvangen tegenWim Bouters en verloor zijn match. In de 1/16e finale raakten we ook Frank kwijt dieverloor tegen Nico Engels en Stijn die zijn match verloor tegen mij. Het was duidelijkeen match om ter slechtst want van beide kanten was het niet echt schitterend.

In de volgende ronde was het liedje van Mark ook uit, want hij moest uiteindelijk deduimen leggen tegen de latere winnaar Roland Grisius, zoals ikzelf niet opgewassenwas tegen Pascal Smet.

En uiteindelijk bleef er nog 1 persoon over en ondankshet feit dat hij ons meermaals meldde dat hij niet goedspeelde kwam hij toch maar weer uit in de ¼ finale. Daarzou hij uitkomen tegen Pascal Smet. Pascal kende geengenade en ook Paul werd huiswaarts gestuurd. Paulmoest wel wachten tot na de finale om zijn prijs (een fleswijn) af te halen.

Zoals ik al eerder vermeldde won Roland Grisius tegeniemand uit Blankenberge maar zijn naam moet ikschuldig blijven (gewoon vergeten noteren). Tijdens hettornooi konden we ook rekenen op supporter Tom Maesdie tijdens de vrije periodes tussen voorgerecht,hoofdgerecht en dessert ons kwam steunen. Hij kreegwel van ons heel wat verontwaardigde reacties over zijn

hoofd met zijn uitspraak dat hij niet echt graag sabaillon lustte. Nochtans lusten wij welgraag sabaillon dus je weet de volgende keer wat te doen.

Tot op de tafeltennis,Pascal

12

Tornoo i in AalterZond ag 5 november 2000.

Offi ciële uitslag.Jeugd :

In totaal waren 45 jeugdspelers van 10 verschillende clubs aanwezig.

Plaats Naam CLUB

1 Robeyns Wouter Blankenberge

2 De Keyser Joey Blankenberge

3 Reynaert Jonas Koekelare

4 Lambrecht Jeroen Aalter

5 Nuytinck Kristof Waarschoot

6 Serlez Sonny Blankenberge

7 Matton Thibault Zwalm

8 Maenhout Matthias Oostkamp

Volwassenen:

In totaal waren 75 spelers van 12 verschillende clubs aanwezig.

Plaats Naam CLUB

1 Grisius Roland Zwalm

2 De Vos Philippe Blankenberge

3 Tydgat Laurent Oude Bareel

4 Smet Pascal Rooigem

5 Rotsaert Kurt Oude Bareel

6 Kellens Bert Merelbeke

7 Vermeersch Serge Oude Bareel

8 De Vos Paul Baarle

13

VERSLAG TORNOOI ROOIGEM 11-11-2000

Tsja, als ze nu ook al aan mij vragen om een verslagje te schrijven voor ons clubblad,moeten ze daar ten huize De Vos toch wel echt wanhopig geweest zijn. Maar ik troostme met de gedachte dat ze het zichzelf aangedaan hebben. Misschien zit achter ditalles wel een heus strijdplan: na het lezen van dit (bedenkelijk) stukje zullen deverslagschrijvers wel massaal moeten toestromen om zichzelf uit hun lijden teverlossen.

Nu zit ik ook wel met een probleempje, een heel kleintje maar: ik heb geen flauw benulwaarover dit verslagje zou moeten gaan. Ik herinner me dat Pol mij enkele bladen in dehanden heeft gestoken, maar om die nu ook nog terug te vinden… (studentenkamerstijdens de blok zijn niet echt een toonbeeld van orde en netheid)

Laten we het oplossen zoals elke echte politieker het zou doen: naast de kwestiepraten (schrijven in dit geval). Misschien over de laatste cd van Badly Drawn Boy: thehour of the bewilderbeast. Echt een aanrader voor iedereen! Of de explosie van degoede Belgische groepjes (Tom Helsen, Hooverphonic, Novastar, An Pierlé,…) en deimplosie van de Nederlandse (Krezip, in godsnaam). Of over de film van gisteravond:the big Lebowski. Zelden zo genoten van de conversaties en de hilarische scènes. Alsje hiermee niet kan lachen, is een grondig nazicht echt niet meer uit te stellen.

Genoeg gezeverd nu, het eigenlijke verslag (dat na lang zoeken toch werd gevonden).Naar jaarlijkse traditie vertrok er een uitgebreide delegatie groenhemden naar Rooigemom een paar matchkes te gaan spelen. Althans dat was de bedoeling: de organisatieverliep, ook traditioneel, nogal chaotisch. Het lange wachten vooraleer de wedstrijdenwerden geloot, de vele lege tafels tijdens het spelen, de dode momenten,… werktenvele mensen op de zenuwen. Kortom het woord efficiëntie stond die middag (en avond)niet echt in hun woordenboek. Het gevolg was natuurlijk dat het forfaits regende (o.a.Koen en Nathalie). Niet iedereen was hiermee echter ongelukkig: Bruno ontliep eenthriller tegen Nico De Gersem, Christophe de match tegen Koen. In de 1/8-finalesmoest Christophe echter zelf forfait geven. Bruno en Mark lieten dit alles niet aan hunhart komen en stootten door naar de halve finales. Daar moest Bruno echter hetonderspit delven tegen Grisius. Mark daarentegen won in een spannende match vanPascal Smet en kon wraak nemen voor de uitschakeling van Bruno. Jammer voor Markhad Grisius zijn dagelijkse bakje bier nog niet achterover geslagen en verloor hij danook met twee keer 16-21.

Voilà, mijn goede daad voor het jaar 2001 is ook al gedaan. Rest mij alleen nogiedereen een nieuw gelukjaar toe te wensen.

Tom

14

15

KWIS DEELSPORTRAAD DRONGEN

Tijd: 17 november 2000, 20u00 stipt. Plaats: het schooltje in Luchteren. Onder hetmotto “Never change a winning team” liet TTC Baarle zich ook dit jaarvertegenwoordigen door Pascal Laseur, Mark Ranschaert en ondergetekende. Een triodat door de jaren heen al ruimschoots bewezen heeft dat ze elkaar uitstekendaanvullen wat kwissen betreft: Pascal weet bijna alles, Mark weet de rest en noteertalles zorgvuldig zoals het een goeie secretaris betaamt en ik mag het verslag schrijven.

Zoals gewoonlijk zat de kwis, die ook nu weer door Patrick in elkaar geknutseld was,uitstekend in elkaar. Tien ronden van telkens evenveel vragen, bestaande uit 50%sport, 50% algemeen, video- en muziekfragmenten en natuurlijk ontbraken ook defotorondes niet (onze – of beter Pascals – specialiteit). Misschien wel een stukjemakkelijker dan vorig jaar, maar dat maakte de strijd tussen de 11 deelnemendeDrongense sportclubs er alleen maar spannender op.

Tot en met ronde 5 stonden we zelfs maar op de derde plaats, dit in schril contrast methet machtsvertoon van vorig jaar. Niet dat we ons daar veel zorgen in maakten, eendiesel komt nu eenmaal maar langzaam op gang en bovendien presteren wij altijd beterna de pauze.

In ronde 6 (Algemeen) werd de scheve situatie dan ook onmiddellijk recht gezet. Devoorsprong van 2 punten van Oiterpe, die tot dan toe aan de leiding stonden, werdsimpelweg omgezet in een 3-punten voorsprong voor ons, die we daarna niet meer uithanden gaven. En dan te zeggen dat Mark – naar eigen zeggen - niet eens in vormwas. Voor sommige vragen was dat gelukkig ook niet nodig. Goedele Liekens, AxelRed, Britney Spears en Geena Lisa herkennen we met onze ogen dicht en voor vragenover panty’s (inderdaad, waar halen ze het uit!) maakt het al helemaal niet uit of we invorm zijn of niet, daar kennen we toch niets van.

Einduitslag:

1. TTC Baarle 174 punten 2. Eendracht Drongen 170 punten3. Oiterpe 167 punten 4. Florastappers 161 punten5. Pegasus 157 punten 6. Sterk en lenig 156 punten7. VCR Drongen 143 punten 8. Vrije zwemmers 133 punten9. BGJG 130 punten 10. VVK 125 punten11. Omnisport Heilig Huizeken 124 punten

Uiteraard mochten de winnaars als eerste hun prijs gaan kiezen. Mark koos resoluutvoor een gouden pen, volgens mij een teken dat hij nog héél lang het secretariaat vanonze club op zich wil nemen, waarvoor dank. Verder werden we ook nog bedacht metde wisselbeker die we na drie overwinningen op rij nu definitief de onze mochtennoemen en mochten we deelnemen aan de finale in Gentbrugge, maar daar leest uverder in dit clubblad alles over.

Frank

16

TORNOOI IN WAARSCHOOT

De twee vorige tornooien (Aalter en Rooigem) werden gekenmerkt door een flinkevertegenwoordiging vanwege Baarle; telkens acht man. Dit leek een veelbelovendekentering want vorig seizoen liet de Baarlese delegatie zich nogal eens opmerken doorhaar al te geringe omvang. Helaas bleek het slechts om een kortstondige opflakkeringte gaan want in Waarschoot werd de bezetting van onze clubdelegatie opnieuwgereduceerd tot twee man. Was de kwantiteit er niet dan prezen we ons maar gelukkigdat we toch over de nodige kwaliteit beschikten, in de persoon van Filip Van Gijseghemen mezelf; opgepast we hebben het hier dan niet noodzakelijk overtafeltenniskwaliteiten nietwaar.

Zonder al te veel problemen wisten we de sporthal in Waarschoot te lokaliseren waar ikop het eerste het beste blad schrijfpapier mijn naam neerkrabbelde om pas nadien teconstateren dat ik mij ingeschreven had bij de oudjes (de veteranen, om een meergeschikte oorlogsterm te gebruiken). Filip heeft die gezegende leeftijd bijlange na nogniet bereikt al komt hij ook al geruime tijd niet meer in aanmerking voor de vleiendeomschrijving ‘jeugd’ en schreef zich dus in bij de volwassenen.

Met een vertraging van een klein half uurtje konden de poules van start gaan. Deorganisatoren prezen zich gelukkig met de opkomst; een 90-tal deelnemers (r 34jeugdspelers, 40 volwassenen waaronder een achttal dames en 14 veteranen) warenzich immers komen aanmelden. De vrouwelijke deelnemers, konden ‘rijk’ worden wantdie mochten zich twee keer inschrijven, zowel bij de volwassenen (gemengd) als bij dedames en de organiserende club had er voor het eerst voor geopteerd om de achtbesten in iedere categorie een geldprijs te schenken (1000 frank voor de winnaar, 750voor de tweede enz.).

Bij de volwassenen was er één poule die meteen alle aandacht naar zich toetrok doorde uiterst zware bezetting namelijk Pascal Smet, Rudy Nuytinck, Jürgen Vincke,sloeber Filip Boonaert en nog een vijfde man wiens identiteit ik niet genoteerd heb.Jürgen was hiervan het grootste slachtoffer want hij eindigde slechts vierde in dezepoule en moest dus afwachten of hij zou opgevist worden voor de afvallingstabel,daarvoor moest hij tot de beste vijf verliezers behoren en gelukkig voor hem was dit zo.De poule van Filip woog uiteraard niet zo zwaar maar we mogen ook zijn verdiensteeens flink in de verf zetten; hij slaagde erin om al zijn wedstrijden te winnen enoververdiend poulewinnaar te worden. Met argusogen volgde hij de prestatie van de‘zware’ poule want rekening houdend met de ‘ongelukkige’ lotingen in het verleden zaghij zich reeds geplaatst worden tegen nummer vier van deze bewuste poule. Vandaagkende hij een ietsepietsie meer geluk en slechts in de tweede afvallingsronde botste hijop de Blankenbergse kemphaan (Jürgen, voor de moeilijke verstaanders) zodat hijeindigde bij de zestien eerste.

De grootste verrrassing beleefden we in de kwartfinale toen de voorzitter van deorganiserende club (Rudy Nuytinck) in een spannende wedstrijd een nipte maaroververdiende overwinning uit de brand sleepte tegen de gedoodverfde eindwinnaarRoland Grisius, die hier jammer genoeg vrij onsportief op reageerde. In de halve finalehad Pascal Smet een zware dobber aan Ignace Meiresonne (TTC Speedy, Waarschootdus) terwijl Rudy het andermaal niet gemakkelijk had tegen Philippe De Vos vanBlankenberge. Misschien had Rudy te veel krachten verspeeld in de voorgaande

17

wedstrijden want in de beslissende eindstrijd ontgoochelde hij toch lichtjes en konslechts weinig weerstand bieden tegen Pascal Smet die overtuigend de finale won.

Bij de veteranen vielen, net als bij de volwassenen trouwens, waar ‘onze’ zwarejongens Bruno en Mark ontbraken, toch wel enkele belangrijke afwezigen te noteren(o.a. geen Beernemse deelnemers) zodat het tornooi niet zo zwaar bezet was en ik mijtoch wel bij de kanshebbers rekende. Ik zat wel in de zwaarste poule nl. samen metAndré De Backer (TTC Aalter), Noël Debue (TTC Sloebers) en twee mensen van deorganiserende club. Slechts één setje moest ik prijs geven aan Noël en drong aldussamen met André, Noël en Johan Pettens (TTC Blankenberge) door tot de halve finale.Hier nam ik tegen Johan revanche voor mijn nederlaag van de voorgaande week inRooigem om vervolgens in de finale voor de tweede maal die dag Noël te verslaan;deze keer zonder een set prijs te geven al was het wel kantje boord (22 – 20 in detweede set).

De dames- en de jeugdwedstrijden heb ik niet echt gevolgd (je kan immers niet allesvolgen) alleen brak Filips en mijn hart toen we Liesbeth Speltdoorn verbeten zagenkampen tegen een luid aangemoedigde Tine Flamand terwijl haar teamgenoten hetlieten afweten, zodat wij met ons beidjes maar voor enige lichte vocale steun zorgden.Achteraf verklaarden de Zwalmse deelnemers dat ze Liesbeth luidkeels aangemoedigdhadden, vanuit de kantine, omdat ze anders haar zenuwen niet de baas kon. Van dejeugd weet ik echt niets te melden en gezien het feit dat onze Baarlese jeugd blijkbaarweinig aandrang voelt om zich eens te meten met ander jong geweld zullen jullie mij dathoogstwaarschijnlijk niet kwalijk nemen.

Einduitslag volwassenen: Einduitslag Dames:

Pascal Smet TTC Rooigem Kathy De Prijck TTCSloebersRudy Nuytinck TTC Speedy Tine Flamand TTC RooigemIgnace Meiresonne TTC Speedy Liesbeth Speltdoorn TTC SloebersPhilippe De Vos TTC Blankenberge

Einduitslag veteranen:

Pol De Vos TTC BaarleNoël Debue TTC SloebersJohan Pettens TTC BlankenbergeAndré De Backer TTC Aalter

Pol De Vos

18

ER WAS EENS... EEN BOWLINGAVOND

Lang geleden, in een duister verleden was er ergens in een onbekend landje een stilrustig dorpje met een tafeltennisclub. Het leven was er vredevol en aangenaam. Alledieren en mensen leefden er in vrede met elkaar, tot die ene dag. Die dag, was ernamelijk iets gebeurd waardoor de rust en regelmaat werd gebroken. De waarzeggershadden die dag reeds lang op voorhand aangekondigd als een dag van onheil. Daaromwaren er reeds vele affiches verspreid voor het speciale gebeuren: Detoneelvoorstelling. Niet de toneelvoorstelling zelf zorgde voor onrust over wat er zougebeuren. Het was de onbeschikbaarheid van de sportzaal die voor onrust zorgde. Watzouden de tafeltennissers doen op die donderdag 30 november nu zij niet over hunzaaltje konden beschikken? Zouden zij het leven in dit dorpje verstoren door te sportenin de dorpsstraat? Een wilde kroegentocht organiseren? Nee hoor! Als afwisselinggingen zij deze keer naar de bowlingbaan Real in Sint-Martens-Latem om daar eens deboel (lees: kegels) overhoop te gooien...

Zo gezegd zo gedaan. Met ongeveer 20 man/vrouw sterk zijn ze er in geslaagd omdaar eens voor wat ambiance te zorgen. Verspreid over 5 banen was iedereen weer intopvorm om de tegenstander te verslaan. Deze keer was er geen sprake van handicap,backhand,... Er was enkel het vele lawaai van de kegels die door de menige strikes,splits en spares in het rond werden gezwierd. En voor een keer was het ook voor demindere tafeltennisgoden mogelijk eens de grote tafeltennisnamen uit het dorpje teverslaan. Wat dus ook gebeurd is... De beleefdheid vraagt mij natuurlijk om de namenvan deze onfortuinlijke verliezers niet te vernoemen. Om die reden zal ik mij beperkentot de betere prestaties van onze clubleden.

Dat Pascal met een balletje overweg kan wisten we al. Blijkbaar geldt dit niet alleenvoor tafeltennisballetjes, want hij heeft het clubrecord voor die avond gehaald met eenstevige 180 punten in 1 spelletje. Verder waren er ook opmerkelijke scores voorMonique, Christophe en Frank. Hoogtepunt van de avond was echter het afsluitendespelletje op baan 3. Hier werd een verbeten strijd gevoerd tussen Paul, Dominique enLudo voor de eindzege en setwinst. Op de andere banen was men ondertussen gestoptmet spelen waardoor de strijd gevolgd werd door een groot aantal supporters.Uiteindelijk was het Ludo die ging lopen met de eindzege door 411 punten te scorenover 3 spelletjes. Paul haalde deze game binnen met een zeer verdienstelijke scorevan 174 punten, op de voet gevolgd door Dominique met 170 punten.

Zo ging deze dag dan ook weer voorbij zonder dat er een buitenstaander iets gemerktheeft van de onbeschikbaarheid van het sportzaaltje, en ging het leven in het dorpjeweer rustig verder...

Stijn

19

NOG EEN QUIZOVERWINNING!!

Op 1 december vond in Playbeach in Gentbrugge de quiz van sportraad Gent plaats.Dit is niet zomaar een quiz. Het is een quiz tussen de verschillende deelsportraden(d.w.z. sportraden van de verschillende deelgemeenten).

In Drongen is het de gewoonte dat de club die de quiz van de deelsportraad wint,afgevaardigd wordt naar de quiz van de sportraad. Aangezien TTC Baarle voor de 9e

opeenvolgende maal de quiz van de deelsportraad won, zijn sommige van onze ledenook al op sportraad Gent “bekende Vlamingen”. De bekende Vlamingen Pascal enMark dienden echter verstek te geven voor de quiz omdat ze reeds andereverplichtingen hadden. Frank diende dus op zoek te gaan naar 2 nieuwe partners. Alvlug vond hij ondergetekende bereid om een vacature in te vullen. De tweede vacaturewerd moeilijker ingevuld wegens krapte op de arbeidsmarkt. Uiteindelijk aanvaarddeLudo de opdracht.

De opdracht beloofde niet van de simpelste te zijn. De Gentbrugse organisatorenrecruteerden de opstellers uit de quizploeg van Sint-Eligius. Dan weet je het alsquizleek wel.

Het dient evenwel gezegd: waren de vragen van een redelijk moeilijk gehalte, er zatverscheidenheid in en hij was goed opgesteld. Er waren 10 reeksen van telkens 10terugkerende thema’s (sport, actualiteit, natuur, aardrijkskunde, geschiedenis, varia,film, kunst, personalia en muziek) zodat je een beetje van alle markten thuis moest zijn.

In de eerste ronde scoorden we 13/20 en waren daarmee gedeeld 5e op 9 ploegen, metandere woorden een middenmoter. In de 2e ronde scoorden we 12/20 maar we ruktenwel op naar een gedeelde 2e plaats. We moesten enkel nog Sint-Amandsberg voor onsdulden. Dit is niet toevallig de andere deelsportraad die een eigen quiz inricht. In de 3e

ronde scoorden we een voltreffer (met een aantal gelukstreffers) zodat we aan deleiding kwamen en die gaven we – ondanks een kleine voorsprong tot op het eind - nietmeer af.

We kenden wel een inzinking in de 5e ronde (7/20) maar de pauze bracht onzehersencellen een welkom moment van rust. In de 6e ronde scoorde Sint-Amandsbergeen even schamele 7/20 zodat we met onze 12/20 opnieuw uitliepen. Frank scoordevele punten bij muziek (van Sash tot Beethoven) en personalia, Ludo scoorde in derubrieken varia en kunst en ikzelf in sport en actualiteit. In de andere reeksen kwamenwe minder goed uit de verf maar toch bleken we het homogeenste team en mochtenwe de trofee en de wisselbeker naar Drongen meenemen.

De uitslag (maximale score = 200 punten)

1. Drongen (TTC Baarle) 128 punten 2. Sint-Amandsberg 123 punten3. Gent-Centrum 116 punten 4. Sint-Denijs-Westrem 116 punten5. Gentbrugge 113 punten 6. Oostakker 104 punten7. Wondelgem 90 punten 8. Zwijnaarde 89 punten9. Mariakerke 83 punten

Koen

20

TIENDE (EN LAATSTE?) BEKER DER JEUGD

Na het debacle van vorig jaar (onze eigen schuld!) wilden we dat dit jaar de Beker derJeugd een succes werd. We hadden er ook goede hoop op dat we dit jaar wel 20 jongetafeltennissers naar de sporthal Keiskant zouden krijgen. We kregen immers wel watrespons van andere clubs en van onze eigen leden hadden er ook een 5-tal toegezegd.Op 23 december waren we vroeg op de been om de tafels op te zetten. Christophe waszelfs te vroeg op de been en ging dan maar een koffietje drinken bij Mark. Mark,Pascal, Christophe en Koen offerden hun zaterdag op om onze jeugd ook in deKerstvakantie de mogelijkheid te geven om te tafeltennissen.

De Beker der Jeugd is geen gewoon tafeltennistornooi. Er wordt in team gespeeld,zijnde per 3. Een drietal betwist wedstrijden tegen een ander drietal, volgens de formulevan “iedereen speelt tegen iedereen”. Eén “wedstrijd” bestaat dan ook uit 9 onderlingeduels.

Om 9 uur druppelen de eerste deelnemers binnen: het team van Beernem. Even laterwandelt de goede ziel van Aalter (André de Backer) binnen met 4 jeugdspelers. InKoekelare had men een late afzegger maar was men present met 2 spelers en OudeBareel vaardigde 7 spelers af. Ondertussen was het half tien en nog steeds geen ledente zien. Ik reed nog naar Baarle (misschien stonden onze 5 leden aan het Don BoscoInstituut) maar ook daar was niemand van TTC Baarle te bekennen. Er zat dan ook

niets anders op dan te beginnen met 0 jeugdspelers van TTC Baarle. Voor ons hoeftdit tornooi dan ook niet meer.

De 4e speler van Aalter werd toegevoegd aan het team van Koekelare en voor éénmeisje van TTC OB voorzagen we vriendschappelijke wedstrijden. We besloten dat de5 teams tegen elk ander team zou spelen. Elke deelnemer zou dus 12 wedstrijdenbetwisten. De cruciale wedstrijd vond plaats tussen Koekelare en Oude Bareel 1. Dezeverliep zeer spannend en de toegevoegde speler van Aalter (Bjorn) zorgde voor debeslissende overwinning. Ruben De Maesschalk van Oude Bareel was individueel debeste speler (12 overwinningen op 12 wedstrijden), maar dit was deze keer van geentel. Toch kreeg ook hij een trofee omdat hij deel uitmaakte van het team dat op detweede plaats eindigde en de drie beste teams kregen een trofee.De eindstand luidde dan ook:

1. Koekelare (Pieter-Jan, Jonas en Bjorn van Aalter)2. Oude Bareel 1 (Ruben, Pieter en Stijn)3. Aalter ((Ward, Dries en Stijn)4. Beernem (Thijs, Lies en Mathias)5. Oude Bareel 2 (Bas, Tom en Pieter)

Koen

21

SCHAATSAVOND

Lap, ‘k heb het weer aan mijne rekker! Domweg vergeten één van de vele vrijwilligersaan te duiden om een artikeltje over de schaatsavond te schrijven. Komt er van als hetde eerste keer is dat je meegaat natuurlijk, zeker als het de allereerste keer is dat jevan die glijdingen aan je voeten hebt, dan ben je al lang blij dat je zo’n schaatsavondheelhuids kunt afronden en denk je in de verste verten niet aan dat verdomde verslagdat moet neergekrabbeld worden. Tsja, ‘k zal dan maar zelf rap eens iets uit mijn mouwschudden zeker.

28 december dus. Te koud in onze zaal om te tafeltennissen want in de Kerstvakantiegeeft de centrale verwarming geen kik naar het schijnt. Dan maar met de bus en zo’n30-tal schaatsgrage leden naar het Boudewijnpark, waar het gelukkig toch wel zeker 2ganse graden warmer was op de schaatspiste. Pascal had zoals gewoonlijk weer allesvlekkeloos geregeld, eventjes de aangeboren charmes toepassen op de plaatselijkeloketjuffrouw en de hele bende kon doorschuiven richting ijsbaan. Eerst nog heel evenaanschuiven voor de gepaste schaatsen uiteraard, vooral de meer exotische matenmoesten van nogal ver komen, maar om 20u00 kon iedereen de schaatsbaan op.

Ook ondergetekende moest er aan geloven, eerst de grote massa wat laten uitzwermenen dan op een rustig plekje voorzichtig eens testen. ’t Was glad! Over de halsbrekendetoeren die de anderen hebben uitgehaald kan ik helaas eigenlijk niet veel vertellen, hetenige dat ik mij nog kan herinneren is dat ijs en vooral dat muurtje rondom de piste. Ikweet niet wie de muur uitgevonden heeft, maar hij (of zij) kon waarschijnlijk ook nietschaatsen. In elk geval ben ik hem eeuwig dankbaar en ik niet alleen geloof ik (nietwaarKristin?). Verder kan ik ook nog met zekerheid stellen dat schaatsen allesbehalvegemakkelijk is. Vreemd genoeg had ik steeds de neiging een pirouetje naar links temaken terwijl ik eigenlijk gewoon rechtdoor wou. Wel handig als er toevallig een knappeBrugse in de buurt is natuurlijk, maar dan moet je er wel de lachsalvo’s van deomstaanders bij nemen.

Gelukkig waren er ook nog een paar goeie zielen, zoals Inge en Stijn, die af en toeeens als steunpilaar fungeerden. En dankzij de vele goeie tips van o.a. Mark en Brunoging het na een uurtje oefenen al behoorlijk goed, al zeg ik het zelf. Drie en een halveronde zonder muur is toch niet slecht voor een eerste keer, geef toe.

Om half tien zaten onze schaatsavonturen er op en trokken we zoals gewoonlijk(eigenlijk weet ik dat dus niet, maar onze leden kennende zal dat wel kloppen) massaalnaar de cafetaria, kwestie van de overgang van schaatspiste naar begane grond niet tebruusk te laten verlopen.

Half elf dan de bus op, waar we nog getrakteerd werden op een soort interactievespeech van Pascal: Pascal begon een zin en dan moest iemand uit de bus de zinproberen afmaken. Op het eerste zicht misschien een beetje een vreemd concept,maar hoe dan ook origineel en verfrissend.

Eén ding staat nu al vast, volgend jaar ga ik zeker weer mee, al was het maar om mijnrecord nog iets scherper te stellen.

Frank

22

Oplossing Kruiswoordraadsel

- - - - - - - - - - - - - - - -

Trainings

Leden die geïnteresseerd zijn in het aankopen van een training moeten zich voor eindjanuari melden bij Mark Ranschaert. Er zijn een aantal modellen (van trainings wel teverstaan) beschikbaar om te passen (elke donderdag van januari) zodat u de juistemaat kunt bestellen. Afhankelijk van het aantal bestelde trainings zal de prijs variërentussen 1200 en 1300 Bef.

- - - - - - - - - - - - - - - -

==��JJHH]]HHJJGG««

Naar eigen zeggen is Nathalie de donderdagavond steeds bereid om de nieuwe ledende knepen van het vak te leren, vooral na 22u00. Nu weten we eindelijk ook eenswaarom Luc De Waele dus steeds zo laat komt!

23

24

$$$$11..2211'',,**,,11**((11

VR 19/1 Vriendenontmoeting met TTC Oude Bareel

ZO 28/1 Tornooi Kuurne

ZA-ZO 3-4/2 Tornooi Oude Bareel

ZA 17/2 Vriendenontmoeting met TTC Gent

ZO 18/2 Volleybaltornooi Deelsportraad in Keiskant

ZA 10/3 Ons jaarlijks souperDubbeltornooi Rooigem

MA-VR 9-13/4 Sportkamp

ZA-ZO 28-29/4 24 uur van Rooigem

VR 4/5 Familietornooi

ZA-ZO 12-13/5 Ontbijtactie

������� ������ ���

/DPEHUW

.DQWRRUGLUHFWHXU�

+HLQ�0DUWHQV

%DDUOHGRUSVWUDDW�

��

�����'URQJHQ

��

��

25

Dit blad is een uitgave van TTC BAARLE VZW.

REDACTIE: Frank en Pol.

FREELANCE MEDEWERKERS:

Luc Bockaert, Andy Delcloo, Koen Deschepper,Tom Maes, Pascal Laseur, Veerle Van denBossche, Stijn Vermeersch

LAY-OUT: Pol en Frank.

TTC-BAARLEVereniging Zonder Winstoogmerk

Driemaandelijks tijdschrift

JAARGANG 21 NR. 1

januari, februari, maart 2001

V.U.:TTC BAARLE v.z.w.

Albert De RooVierhekkenstraat 149031 DRONGEN

Kantoor van afgifte: Mariakerke