DLTCtennisclubdltc.nl/wp-content/uploads/SPOORSLAGS.2017.02...2017/02/04 · Bas van Haaften tel....

Sp

OO

RS

La

gS

Dordrechtsche Lawn Tennis Club • Opgericht in 1886Nieuweweg 86 • 3314 JS Dordrecht • www.tennisclubdltc.nl

DLTCAl 131 jaar Springlevend

IN DEZE SPOORSLAGS:

OPKNAPBEURT HUIS EN TUIN

OP DE THEE BIJ NAN, ROY EN FLOSSIE

VERSLAG KRUKKENTOERNOOI

DE BALSEMIENEN

INTERVIEW ANJA GRANDE

WAT GEBEURDE ER NA DE VEILING

EEN HEERLIJK WEEKENDJE HASTINGS

GASTCOLUMN HANS REE

en nog veel meer ...2OKTOBER

2017

Adriaan Eckhardt

BARCOMMISSIE

Sally Gras, barcommissaris tel. 078 - 618 37 [email protected] Zuil / tel. 078 - 614 81 [email protected] van Niftrik / tel. 078 - 631 19 16 [email protected] van Noort / tel. 06 300 25 [email protected] Raedts / tel. 078 - 614 76 [email protected]

LEDENWERFCOMMISSIE

Jan Akerboom, voorzittertel. 078 - 631 66 64 / 06 819 13 [email protected] van Haaftentel. 078 - 613 17 37 / 06 300 43 [email protected] Hoitinktel. 06 499 24 [email protected] ter Haartel. 078 - 614 27 [email protected]

OPEN TOERNOOICOMMISSIE

Marc ter [email protected] GrasEdwin RuighaverIris van SteijnJosien VerhoevenYolanda de Rijke

REDACTIECOMMISSIE

Sam Wytema, redacteur Spoorslagstel. 078 - 613 47 [email protected] van Capelleveen, redacteur [email protected]

TECHNISCHE COMMISSIE

Wim de Heertel. 078 - 614 51 03 / 06 81 08 86 [email protected] de Groottel. 078 - 616 25 [email protected]

KASCOMMISSIE

Bas van HaaftenCharlotte ter Haar

TRAINING

Tennisschool Rob [email protected]

DLTC • SPOORSLAGS • 3

C O L O F O Nw w w . t e n n i s c l u b d l t c . n l

TENNISPARK DLTC

Nieuweweg 86 • 3314 JS Dordrechttel. 078 - 613 71 69

SECRETARIAAT

Postbus 505, 3300 AM [email protected] [email protected]. 078 - 645 02 77Banknr: NL26ABNA0467061882

LEDENADMINISTRATIEIris van Steijntel. 078 - 614 70 [email protected]

DLTC-BESTUUR

Jan Akerboom, voorzittertel. 078 - 631 66 64 / 06-819 13 [email protected] Grande, secretaris tel. 078 - 645 02 77 / 06-536 40 [email protected]@tennisclubdltc.nlJan van Toorenburg, penningmeestertel. 078 - 614 29 [email protected] Henk Reimers, terreincommissaristel. 078 - 639 92 [email protected] Ruighaver, wedstrijdcommissaris tel. 078 - 613 72 [email protected] Gras, barcommissaris tel. 078 - 618 37 [email protected]

WEDSTRIJDCOMMISSIE

Edwin Ruighaver, competitieleider tel. 078 - 613 72 00 / [email protected]ée Wouwenaar, toernooicommissie tel. 078 - 618 79 [email protected]

SPONSORWERVING

Marc ter Haar, sponsorcommissaristel. 078 - 614 27 72 / 06-5570 [email protected] Gerlach, sponsorcommissaristel. 078 - 639 02 [email protected]

JEUGDCOMMISSIE

VACANT

RVaN DE REDaCTIEVoor u ligt weer een kleurige, goedgevulde, met zorggemaakte Spoorslags. De redactie is inmiddels twee-koppig (volgend jaar driekoppig, zie onder) en dattoont!

Naast verslagen van de jaarlijks terugkerende hoogtepunten op

onze club, zoals het Open Toernooi, de Clubkampioenschappen en

het Krukkentoernooi is er ruime aandacht voor onze accommodatie,

en trakteren wij op veel human interest: mooie interviews met de

theeleden Nan Vink en Roy en Flossie Breslau, en onze nieuwe se-

cretaris Anja Grande, maar ook in Hans Ree’s gastcolumn en Paul

Wisman’s redactiedebuut (zie weer onder). Verder maken we –

nader – kennis met trainster Sandra Visser, en de “meidengroep”

De Balsemienen. En foto’s natuurlijk: iedereen loopt nu rond met

een mobiel cameraatje, en dat levert een aardige collectie beelden

op over het dagelijks leven op DLTC.

Onlangs overleed op 88-jarige leeftijd Dirk Bongertman. Hij was in

de jaren tachtig zeer actief lid van onze club. Als dank voor zijn

inzet ontving hij een bundel ingebonden jaargangen van Spoorslags

(1982-1986) uit die bewogen jaren. Kort voor zijn overlijden droeg

hij deze bundel over aan Wim en Attie de Jong, die het op hun

beurt ter beschikking stellen aan het clubarchief. Uit dit archief –

en uit het in 1986 uitgegeven herinneringsboekje Een Eeuw DLTC –

heeft Henk van Capelleveen een aantal interessante notities ge-

haald, die hij heeft bewerkt tot een aantal interessante artikelen:

wegens plaatsgebrek (jazeker!) verhuizen die naar het volgende

nummer van Spoorslags.

Spoorslags was in 1986 een compleet ander blad dan wat nu twee

maal per jaar in uw brievenbus valt. Het was toen vooral een me-

dedelingenblad op A5 (= half A4) formaat, in offsetdruk, zonder

kleur of foto’s. Het verscheen elke twee maanden en bevatte vooral

competitienieuws van soms meer dan 10 teams, het barrooster

(“kantinedienst”), toernooiverslagen, bridgenieuwtjes, en de ru-

briek “werk aan de winkel” van de “kluscommissie”. Spitsvondighe-

den als “Een vrouw zonder Spa is als een man zonder bier” sierden

de rubriek Balorigheden. Spoorslags had toen ook een illustrator.

Als die met vakantie was liet men lege plekken in de tekst !

paul Wisman: welkom in de redactie Een illustrator? Iemand die een originele DLTC-puzzle maakt?

Bijdrages van leden zijn altijd welkom. Ook nieuwe redacteuren.

Het verheugt ons dan ook weer een nieuwe redacteur te mogen

aankondigen. Vanaf het volgende nummer komt Paul Wisman ons

versterken. In het artikel

over de nasleep van de lus-

trumveiling van vorig jaar

vindt u al een proeve van

Pauls schrijftalent. Van een

(ex-)psychiater mogen wij

nóg meer human interest

verwachten. Vol verwachting

klopt ons hart!

SaM WyTEMa en HENKVaN CapELLEVEEN

aMES aUDI CENTRUM: Het DLTC Open ‘ames staat er achter’

aaNDaCHT VOOR EEN VaN ONZE SpONSOREN

Dat moest natuurlijk ‘erachter’ zijn,maar we laten het expres zo: in dejaren ’70 plakte ames een sticker metdeze tekst op de achterruiten van dedoor hen verkochte Volkswagens. Eenmooi bruggetje naar een interviewmet ROB DE gROOT, directeur vanames audi Centrum aan de Mijlweg,al jaren de grootste sponsor achterhet DLTC Open Dubbels Toernooi.

Rob: “We sponsoren dit toernooi graag

omdat we merken dat we er onze doel-

groep goed bereiken. Rondlopend op het

toernooi zie ik nogal wat klanten”. De

Ames-bedrijven in en rond Dordrecht

steunen talrijke verenigingen en evene-

menten. We neusden rond in het jubile-

umboek “Ames staat er achter” (jawel!),

dat Ames in 2012 uitbracht bij het

60-jarig bestaan, waarover later meer:

DLTC staat daar als een van meer dan

60 andere begunstigden (2005-2012).

“We willen maatschappelijk relevant

zijn”, zegt Rob, “en betrokken bij be-

langrijke locale aangelegenheden”. Hoe

mooi en relevant de stad Dordrecht zelf

is heeft hij overigens pas recent erva-

ren. “Mijn vader is op hoge leeftijd

“dordtoloog” geworden en is nu stads-

gids. Hij nam mijn vrouw, mijzelf en

vrienden mee op een lange tocht

door de stad en pas toen zag ik hoe

onvoorstelbaar mooi het is. We moe-

ten er trots en zuinig op zijn!”

Voor een tocht door het oude Ames

werd Spoorslags “gegidst” door het al

genoemde jubileumboek.

Ames in Dordrecht bestaat sinds 1952

toen aan de Tesselschadestraat in het

eerste jaar 80 auto’s (VW) werden ver-

kocht. Maar eerder al was Ames een

Leerdams bedrijf in rijwielen en huis-

houdartikelen (Gebr. Jan en Engel Ames,

1906), een Ford- en Opeldealer (vanaf

1927) en – sinds het in 1947 een con-

tract sloot met VW-importeur Pon – ex-

clusief dealer voor de regio Rotterdam

tot Nijmegen. Sinds 1952 is het bedrijf

enorm gegroeid, met vestigingen in alle

Drechtsteden en dealerships van niet

alleen alle merken uit de VW-stal maar

ook merken als Volvo, Hyundai en Opel.

Rob de Groot is directeur van de “Audi-

poot”. Ames is overigens al niet meer

“gewoon” Ames: alle bedrijven zijn on-

dergebracht in de Amega Holding, met

het hoofdkantoor aan de Handelsweg.

We vroegen Rob natuurlijk nog of hij zelf

ook tennist. Helaas, we kunnen hem

niet strikken, maar hij en zijn hele gezin

zijn allemaal fervente hockeyers bij

DMHC, en daar is uw redacteur ook

uiterst tevreden mee. Bovendien lag op

DMHC de basis voor zijn kameraadschap

met Marc ter Haar. Zo ontstaan win-win-

situaties, en dat mag nog lang zo

blijven!

SaM WyTEMa

Wilt u het klassieke rijplezier zelf eens

beleven probeer dan een van de onder-

staand links naar YouTube:

https://www.youtube.com/watch?v=L8H1k4q

amm8

https://www.youtube.com/watch?v=qSCn0JD

2qcI

In het volgende nummer van Spoorslags:

Historische Notities uit het DLTC-archief

Bundel ingebonden Spoorslags

van 1982- 1986. Uit archief van

Dirk Bongertman.

5DLTC • SPOORSLAGS • 5DLTC • SPOORSLAGS • 4

VVaN DE VOORZITTERHet is maandagavond 18 september. Net nog even een potje getennist met de circa 10 maan-dagavond spelers. Heerlijk gespeeld én het wasdroog!

Het was een redelijk mooie tenniszomer waarin het verhoogde

activiteitenniveau op de meeste avonden al merkbaar wordt.

Ik heb het gevoel dat leden vaker gaan tennissen en dat is

natuurlijk heel goed nieuws.

Ook de jeugd – in het bijzonder onder de 10 jaar - is in aantal

toegenomen en zij krijgen van Sandra en Chris leuke lessen:

hun tennis gaat met sprongen vooruit.

Over progressie gesproken: Dit jaar stonden in meerdere fina-

les van het Ames Open Toernooi DLTC-ers! Het was een volge-

boekt toernooi met uitdagingen voor de organisatie, maar ze

hebben het ook dit jaar weer geweldig gedaan en lieten zich

niet door regen, lichtuitval of wat dan ook van de wijs bren-

gen. Marc, Sally, Edwin, Josien en Yolanda (en ook Frans voor

zijn adviezen) hartelijk bedankt voor jullie tomeloze inzet en

een prachtig toernooi dat door de deelnemers en de club zeer

wordt gewaardeerd.

Ook alle barcommissarissen hartelijk bedankt voor de extra

inzet !

Na dit spetterende

Open Toernooi start

in oktober weer het

nieuwe tennisles-

seizoen. Je kunt je

daar nog steeds

voor inschrijven.

Mijn advies is: doe

het, als het even

kan. Je spel gaat

vooruit en – door je

betere techniek –

kan je ook blessures

voorkomen. Daarnaast is het gewoon ook leuk om eens met

anderen (dan je vaste groepje) te tennissen.

Ook nu is weer een aantal teams aan de najaarscompetitie

begonnen, wat zich vooral op de vrijdagavonden afspeelt.

Alle teams veel plezier en succes toegewenst.

Een tussenbericht over Interieur en tuin: de commissies Tuin

en Inrichting Clubgebouw zijn druk aan het werk. De tuincom-

missie zal binnenkort haar plannen gaan uitvoeren. De inrich-

tingscommissie heeft er nog wel een flinke kluif aan om van

het beschikbare budget een mooi inrichtingsplan te maken.

Dat kost meer tijd en denkwerk dan we dachten en wellicht

moeten we de plannen gefaseerd gaan invoeren.

VaCaTURESAls Bestuur ben je ook een soort headhunter want het invullen

van de verschillende functies vergt de nodige aandacht.

Onze penningmeester Jan van Toorenburg heeft aangegeven

dat hij volgend jaar wil stoppen met zijn functie. Ook Iris zal

in begin 2018 stoppen als ledenadministrateur. Daarbij is de

functie Jeugdcommissaris nog steeds vacant.

Kortom het bestuur is op zoek naar mensen die het leuk vinden om wat voor hun tennisvereniging te doen.

INTERESSE?

NEEM DaN CONTaCT Op MET: JaN aKERBOOM (06 81 91 3500) Of EEN aNDER LIDVaN HET BESTUUR.

Tot slot wens ik jullie veel leesplezier toe met deze Spoor-

slags die door Sam en Henk met veel plezier en zorg is

samengesteld.

JaN aKERBOOM voorzitter

I N H O U D

Interview met Josien Verhoeven 5

Onder Parkwachters 6

Begroting in extra ALV vastgesteld 8

Interview met Anja Grande 9

Op de Thee bij: Nan Vink, Flossy & Roy Breslau 10

Veiling is vatbaar voor herhaling 12

Trainingen: Hoe staat het ermee? 15

Competitie DLTC 16

Een heerlijk weekeindje weg in Hastings 18

Ken Elvery Nederlander ! 19

Groepsportret: De Balsemienen 21

Verslag Krukkentoernooi 23

Verslag Schrijverstoernooi 25

Zevende Open Toernooi zit erop 26

Clubkampioenschappen 2017 29

LustrumCabaret: Onzichtbare Handjes 30

Alarm is zo ingewikkeld niet ! / Sponsoren DLTC 31

Vol enthousiasme is er begin april een

start gemaakt. Josien: "Eerlijk gezegd

hadden we de hoop dat we dit najaar

rond het Open Toernooi al wat konden

laten zien. Maar zover zijn we nog lang

niet." De commissie is nagegaan of

samenwerking met Gerlach nog tot de

mogelijkheden behoorde. Dit bleek niet

het geval.

Nog geen afgeronde plannenEr liggen nog geen afgeronde plannen.

Josien: "We hebben gekozen voor drie

speerpunten. De meubilering, de bar en

de tv-hoek. Het liefst zouden we de

meubilering volledig vervangen."

"We willen geen stoeltjes meer maar

banken en een lange tafel. Die maken

het voor groepen gemakkelijker om bij

elkaar te zitten. Die tafel kan ook als

lees- en werktafel worden gebruikt.

Handig ook bij vergaderingen en toer-

nooien. We gaan bij de meubels uit van

'hout-look' met kussens. Eventueel stei-

gerhout."

"De veranderingen aan de bar hebben

de bedoeling meer te tonen wat er kan

worden gekocht. Het idee is planken aan

de achterwand te maken waarop pro-

ducten kunnen worden uitgestald en we

aanbiedingen extra aandacht kunnen

geven."

"Voor de tv-hoek denken we aan een

wandmeubel, waarin de tv kan worden

geplaatst en tennistrofeeën kunnen

worden uitgestald. Dat witte gordijntje,

waar nu de tv achter hangt, moet in elk

geval weg."

"Verder zouden we meer kleur in de

kantine willen brengen. Dat kan met

verf, maar bijvoorbeeld ook met fotobe-

hang," aldus Josien.

Horizon verlegdVoor de inrichting is € 8.000 beschik-

baar. Josien: "Op dit moment (begin

september, red.) vragen we offertes

aan. Ik ga ervan uit dat we door de kos-

ten zullen worden gedwongen prioritei-

ten te stellen. We zullen dan de

mogelijkheden bekijken van alternatieve

leveranciers, zelfwerkzaamheid en

goedkopere oplossingen."

Voorlopig werkt de commissie noest

door. De horizon is verlegd. Josien

hoopt nu dat april volgend jaar, bij de

start van het nieuwe seizoen, de aan-

passing van het clubhuisinterieur kan

worden getoond.

HENK VaN CapELLEVEEN

DIT JaaR NOg gEEN NIEUWE INRICHTINg CLUBHUISHet gordijntje moet weg

In de vorige Spoorslags hebben wij u verteldover plannen om de kantine en de tuin bij hetterras op te peppen. Er lagen toen schetsen op tafel, die Erik gerlach op verzoek van hetbestuur had ingebracht.

In de algemene ledenvergadering van maart jl.bleek er voor deze ideeën geen meerderheid tebestaan. Ook vond men de geraamde kosten tehoog. Daarmee vervielen de door Erik gerlachingebrachte voorstellen. Wel was er sympathievoor een door enkele DLTC'ers ingediend alter-natief tuinplan.De ledenvergadering stelde twee commissiesin. Een voor de tuin en een voor de inrichtingvan de kantine. De tuincommissie kreeg als opdracht het alternatieve plan uit te werken.Zij is daarmee inmiddels klaar. U vindt eldersin dit blad een artikel over de herinrichting vande tuin.

OpNIEUW BEgINNENVoor de inrichtingscommissie lag de zaak lastiger. Er moest opnieuw worden begonnen.JOSIEN VERHOEVEN coördineert de commissiesamen met Sally gras. Wat is er tot dusver ge-beurd? Josien: “We hebben eerst een zo breedmogelijke groep samengesteld. Om het club-huis voor alle leeftijden aantrekkelijk te makenzijn er ook twee jeugdleden in de commissieopgenomen.”

JoSiEn VErhoEVEn:

“We willen banken en een lange tafel”

DLTC • SPOORSLAGS • 7DLTC • SPOORSLAGS • 6

Elke woensdagmorgen zetten leden zich in vooronderhoud aan het park. Kleine reparaties, groen-onderhoud, aanvegen, het zijn geen grote, maar ozo nuttige klusjes. Een tiental leden heeft zich hier-voor opgegeven. De goede wil is er, maar meervrijwilligers zijn zeer welkom. Het wekelijkse aan-tal afzeggingen door vakanties en verplichtingen isgroot.

De keer dat ik langs ga zijn we met ons zessen. Terreincommis-

saris Henk Reimers coördineert de groep. "Denk niet dat het

elke week zo druk is", zegt hij als we aan de koffie zitten.

DaMESHet pleidooi van Frits de Groot in de vorige aflevering van

Spoorslags ("Ik wil er graag dames bij. Dat geeft deskundige

inbreng en gezelligheid.") heeft weinig opgeleverd. Alleen Attie

de Jong is de groep komen versterken. Frits de Groot: "Die

dames zijn toch niet gaan voetballen?"

Attie de Jong kruipt deze ochtend op handen en knieën over

het grasveldje. De sprietjes gaan liefdevol door de vingers. Wat

er niet hoort wordt onverbiddelijk verwijderd. Henk Reimers:

"Het gras heeft er dit jaar nog niet zo mooi bijgestaan als nu."

De meningen in de onderhoudsgroep over de toekomst van het

gazon lopen overigens scherp uiteen. Er is een voorstander van

asfalteren. Kunstgras wordt ook genoemd, maar het wordt dus

opnieuw inzaaien, zoals in deze Spoorslags kan worden gele-

zen.

WEggEZaKTE TEgELSBehalve snoeien, onkruid trekken en het gras vertroetelen wor-

den vandaag ook weggezakte tegels weer op niveau gelegd.

Deze tegels liggen langs het clubgebouw, vooral in de buurt

van de hemelwaterafvoer. Henk Reimers en Wim de Heer zijn er

de hele ochtend druk mee.

Ondertussen liggen de banen er keurig bij. Ook een zorg voor

Henk Reimers. Ze blijven opvallend onkruidvrij. Wat is het ge-

heim? Reimers: "Het onderhoudsbedrijf strooit een enkele keer

zout op de banen. Dat houdt het onkruid weg."

Het was weer een nuttige woensdagmorgen.

W i e k o m t d e o n d e r h o u d s p l o e g v e r s t e r k e n ?


De tuin voor het clubhuis gaat op de schop. Devoor dit doel door het bestuur ingestelde commis-sie is er uit. De border aan de kant van het clubhuisverdwijnt. aan de lange zijden komen hagen van liguster met rozen er tussen. In het grasveld zijnvier dakplatanen gedacht. Er wordt nieuw gras ingezaaid. alleen de beukenhaag aan de kant vande fietsenstalling blijft gehandhaafd.

Het bestuur was in de tuincommissie vertegenwoordigd door

terreincommissaris Henk Reimers. "Iedereen heeft over zo'n

stukje groen wel een mening. En die meningen lopen alle kan-

ten op. Wel hagen, geen hagen, want die belemmeren het uit-

zicht. Wel gras, geen gras, maar bijvoorbeeld kunstgras om

minder onderhoud te hebben. Uiteindelijk hebben we ons

kunnen vinden in het tuinplan van Adriaan Eckhard."

"De platanen krijgen horizontaal groeiende kruinen. Het is de

bedoeling dat ze samen als het ware een schaduwrijk dak vor-

men boven de tuin. Er komen ook twee bankjes te staan. Je

kunt straks vanaf het stenen terras zo die tuin inlopen. Tuin en

terras moeten een geheel gaan vormen."

ONDERHOUD EN gEBRUIKIs er nog gekeken naar zaken als onderhoud en gebruik van de

tuin? Zo stond er bij het laatste lustrum een tent. Reimers:

"Het onderhoud is een punt. Dat zal zeker een zorg zijn. Wat

het gebruik betreft, zie ik geen bezwaren. Met de tuin gebeurt

nu ook niets. Bij een incidentele festiviteit zullen we naar oplos-

singen moeten zoeken."

In de tuincommissie, die naast Henk Reimers en Adriaan Eck-

hard bestond uit Attie de Jong, Ellen Akkerman, Nico Duinisveld

en Bas van Haaften, waren de meningen verdeeld over de twee

stenen bakken met heesters, ter weerszijden van de tuin, naast

de banen. Uiteindelijk is gekozen voor handhaving. Eerder is er

al klimop geplant bij het buitenhek voor de fietsenstalling om

naar de Laan der Verenigde Naties meer beschut te zijn.

De tuin zal in oktober worden aangepakt. Dan zullen er ook

bodembedekkers worden geplant in de borders rondom het

park. Deze moeten de groei van het onkruid tegen gaan en het

onderhoud vergemakkelijken. Voor de werkzaamheden is een

budget van € 4.000 beschikbaar.

WIE VERSTERKT DE ONDERHOUDSgROEp? TUIN BIJ CLUBHUIS gaaT IN OKTOBER Op DE SCHOp

Denk niet dat het elke week zo druk is

het nieuwe plan voor de tuin

iedereen heeft over zo’n stukje groen wel een mening

Weggezakte tegels opnieuw leggen


In de algemene Leden Vergadering van maart ditjaar is er geen besluit genomen over de begroting2017. De plannen voor de herinrichting van hetclubhuis en van het gazon bij het terras warenhiervan de oorzaak. Erik gerlach had hier voor-stellen voor gedaan. De geraamde kosten van € 18.000 in totaal werden te hoog gevonden. Ook kregen de voorstellen te weinig steun. Erwas nog te weinig duidelijkheid over het vervolg.

Daarom is er eind mei een extra ALV gehouden. De plannen

voor de tuin waren toen redelijk uitgewerkt op een bedrag

van ca 4000 euro. Voor aanpassing van het clubhuisinterieur

was nog geen uitgewerkt plan beschikbaar en is besloten een

budget van 8000 euro in de begroting op te nemen. Op basis

daarvan zijn twee commissies aan de slag gegaan voor de

verdere uitwerking en uitvoering van de plannen.

penningmeester Jan van Toorenburg: "De begroting is

met deze reservering van € 12.000 aangenomen. De op-

brengst van de lustrumveiling van bijna € 850 zal herkenbaar

worden gebruikt voor de inrichting van het clubhuis. Ook is er

tijdens de laatste ALV gesproken over het vertrek van train-

ster Inge Jansen."

Van Toorenburg: "Door de onenigheid met Inge Jansen heeft

een aantal leden helaas opgezegd. Gelukkig lijkt het ledenbe-

stand in vergelijking met vorig jaar in ieder geval stabiel te

blijven. We gaan het winterlidmaatschap en het nemen van

tennisles in de winter actiever promoten. Onze banen zijn ook

’s winters goed bespeelbaar en daarin zijn we t.o.v. sommige

andere clubs in het voordeel.”

"Goed nieuws is verder dat we een overeenkomst hebben

gesloten met de pLUS Supermarkt in het Leerpark. De PLUS

wordt sponsor van DLTC en wij gaan onze kantineproducten

van deze super afnemen. Het contract loopt drie jaar.”


De afspraak liet even op zich wach-ten. Samen met echtgenoot Ruudzeilde aNJa gRaNDE vijf wekendoor Nederland. De staande mast-route richting het IJsselmeer en de Waddenzee. Het skûtjesilen be-zocht en Terschelling en Texel aan-gedaan. "Heerlijk", zegt anja. "Hetleven aan boord is zo puur. Je hebtzo weinig nodig. Daar kan ik geen genoeg van krijgen."

Anja Grande (58) is sinds de laatste

bestuurswisseling in maart van dit jaar

secretaris van DLTC. Ze heeft het stokje overgenomen van

Jessica Abcouwer, die de website blijft verzorgen. Anja: "Daar

ben ik blij mee. Ik ben niet zo handig met computers."

"Jessica heeft me uitstekend voorgelicht. Toch weet je niet

precies waar je aan begint. Dat komt ook omdat ik niet eerder

in een bestuur heb gezeten. Nu, na een half jaartje, voel ik

me al op mijn gemak. De vergaderingen zijn gezellige bijeen-

komsten. Doordat je weet wat er speelt, raak je veel meer

betrokken bij de club. Als 'gewoon' lid heb je geen idee wat

er achter de schermen aan de hand is."

Dat Anja haar draai heeft gevonden zal niemand zijn ontgaan.

"Alweer een mailtje", krijgt ze wel eens te horen. Haar stijl is

wat losser dan die van haar voorgangster. Ze noemt het zelf

wat rommeliger.

Zijn er nog veranderingen te verwachten?gaan we bijvoorbeeld een medium als facebook gebruiken? "Ik ben op een rijdende trein gestapt. Alles liep goed en ik

probeer dit zo te houden. Aan Facebook doe ik persoonlijk

niet. Ik weet daar dus niets van, maar ik kan me voorstellen

dat dit medium interessant is voor de ledenwerving.

Dan moet er wel iemand bijkomen, die weet hoe je dit aan-

pakt", aldus Anja Grande.

Kakkineus imago"Als ik met vrienden en kennissen over DLTC praat, valt het

me op dat de club een kakkineus imago heeft. Een club van

notabelen. Waarschijnlijk nog een overblijfsel uit de jaren 80

en 90, toen er nog werd geballoteerd. Ik vermoed dat dit ons

nog altijd parten speelt bij het aantrekken van nieuwe leden."

"Een imago verander je niet zomaar. Daar gaat de nodige tijd

voor overheen. Daarom is de instelling van het Open Toernooi

in 2011 een uitstekende zet geweest. Je haalt buitenstaan-

ders naar je club, die zelf kunnen zien hoe het er bij ons aan

toe gaat. Hoe de sfeer is. Want waar je vandaan komt is niet

van belang, maar wel of je je bij ons thuis voelt."

Tot zover deze kennismaking met Anja Grande. Onze nieuwe

secretaris. Vrolijk en goedlachs. Na jarenlange omzwervingen

in binnen- en buitenland voor Ruud zijn werk sinds 2010 weer

terug in Dordrecht en opnieuw lid van DLTC. Die omzwervin-

gen zijn verleden tijd.

Gelukkig is er nog de zeilboot.


Begroting in extraALV vastgesteld

het winterlidmaatschap promoten

ANJA GRANDEDE NIEUWE SECRETARIS:

‘Het gaaterom of je jebij DLTCthuis voelt’

Volgens oeroude traditie is op 21 september weer het Witte Wieven Toernooi gespeeld.

Voorste rij v.l.n.r. Daisy, renee, Josien, iris. op de achterste rij v.l.n.r. Marieke, nelly, Joke,

Christine en Attie. Christine won DE BEZEM


Door de bundel met oude uitgaven van Spoorslags(zie het stuk ‘Van de Redactie’) zijn we bij NaNVINK (92) en fLOSSy (77) en ROy BRESLaU (84)op de thee gegaan om herinneringen gaan opha-len. Nan en flossy zijn theelid. Roy was dit jaarnog spelend lid. Recent heeft hij helaas moetenbesluiten met tennis te stoppen.flossy en Roy zijn in 1967 lid van DLTC gewordenen Nan in 1980. Zij hebben DLTC zien veranderen.

Roy: "De grootste verandering is de sfeer van onderlinge be-

trokkenheid. Die is veel minder geworden. Nu zie je leden

komen tennissen wanneer er in het clubhuis een ledenverga-

dering wordt gehouden. Dat gebeurde vroeger niet."

"Er zijn altijd – net als nu – vaste tennisgroepjes geweest.

Maar de zondagmiddagen waren bijzonder. Dan ontmoette je

elkaar. Op die middagen werd de week doorgenomen, koffie

gedronken en geborreld. Het clubhuis was een soort sociëteit.

Ondertussen werd er ook nog getennist. Dan speelde iedereen

met iedereen."

flossy: "Het waren echt familiemiddagen. Kinderen speel-

den in de zandbak en op het park. Honden werden meegeno-

men. Het ontbijttoernooi voor de jeugd was een succes. Vroeg

uit bed en in pyjama naar de club. Het PaDoMoZo was typisch

een product van die jaren."

MET THEEMUTS Op ZIJN HOOfD"Ook theeleden waren toen actief. Zo herinner ik me Dirk

Beels. (Hij noemde zichzelf theevader, red.) Hij heeft voor

zover ik me herinner nooit een bal geslagen, maar was een

gangmaker binnen de club. Altijd in voor grappen. (Zo stelde

hij ooit voor 'De Rode Theepot' in te stellen voor het lid dat

zich het minst op de baan vertoont, red.) Een fantastische

verteller. Hij stak de mooiste verhalen af. Een keer deed hij

dat met een theemuts op zijn hoofd."

Nan: "Die zondagmiddagen bezocht ik niet. Ik kwam op de

club om te tennissen, zowel in de damescompetitie als recrea-

tief. Jarenlang speelde ik met een vaste groep dames op de

maandagochtenden. Reuze gezellig. Ook aan de clubtoer-

nooien deed ik graag mee. Vooral aan de Witte Wijven bewaar

ik goede herinneringen. Speelnummers trekken uit de hoge

hoed en de heksenbezem als wisseltrofee voor de winnaar."

DE MaN VaN DE BBqRoy Breslau is lange tijd barcommissaris geweest. Hij was de

man van de barbecue. Nog in zijn studententijd in Delft liet hij

een laboratoriumtafel ombouwen tot een bbq zo groot als een

eenpersoonsbed.

flossy: "We bewoonden in Delft een appartement met een

balcon. Daarop hebben we die bbq een keer gestookt. Het

werd er zo heet dat het vensterglas sprong."

De bbq verhuisde mee naar DLTC.

Roy: "Dat was opletten. De vlammen kwamen soms zo hoog

dat ik moest ingrijpen. Dat was geen kattenpis. De tuinslang

lag blusklaar gereed. Later is er op het terras een vaste bbq

gemaakt. Mijn 'bed' is als schroot afgevoerd."

WITTE KLEDINgZowel Nan Vink als Roy Breslau heeft altijd in witte tenniskle-

ding gespeeld. Nan was bekend om haar lange rokken en Roy

droeg vaak een smetteloos witte, lange pantalon.

Nan: "Je voelt je daarmee wel een van de oudjes. Ook in de

internationale tenniswereld is de witte kleding verdwenen.

Alleen op Wimbledon wordt er nog in het wit gespeeld."

Roy: "Ik heb nog meegemaakt dat iemand een junior naar

huis stuurde, omdat hij geen witte sokken droeg. In die tijd

werd er ook geballoteerd. Lid kon je pas worden, nadat je was

voorgedragen. Dat was wat."

DE aCHTERWEgFlossy en Roy Breslau kunnen zich de ingang aan de Achter-

weg van het oude tennispark nog herinneren.

flossy: "De sleutel van het clubhuis hing aan een terras-

muur van het huis van de familie Van der Torren aan de Ach-

terweg. Via een geïmproviseerd bruggetje liep je over een

sloot het park op. Je kon dus altijd spelen. Dat is gelukkig

hetzelfde gebleven."


Op de THEE bij: NaN VINK, fLOSSy & ROy BRESLaU

‘De onderlinge betrokkenheid is veel minder geworden’

Flossy: “het waren echte familiedagen”

nan: “Je voelt je wel een van de oudjes”

De jonge roy Breslau als bbq-talent

Flossy en nan gebogen over de foto's van weleer

roy: “Dat was geen kattenpis” Gezelligheid op het terras-1989, helemaal rechts roy Breslau


DE VEILINg Op ONS LUSTRUMVORIg JaaR WaS EEN SUCCES, ZOSCHREVEN WE IN ONZE LaaTSTESpOORSLagS. WaJaNgpOppEN,gORgELpRENTEN, SpELLEN EN BOE-KEN WISSELDEN pROBLEEMLOOSVaN EIgENaaR. OOK DOOR LEDENaaNgEBODEN DIENSTEN, ZOaLSVaaRTOCHTEN, EEN SCHOON-HEIDSBEHaNDELINg EN ENgELSECONVERSaTIELES, gINgEN VLOTVaN DE HaND.

Niet geboden werd er op een therapeu-

tisch gesprek met Paul Wisman. Ook

niet nadat veilingmeester Sam Wytema

had aangeboden dat belangstellenden

na afloop van de veiling achter het club-

huis, uit het zicht, met Paul konden af-

spreken.

De veiling was niet alleen een succes

doordat zo goed als alle ingebrachte ka-

vels werden verkocht. De veiling op zich

was al een aangename belevenis met

een gevatte Sam Wytema als veiling-

meester en een kordate Ellen Akker-

mans als assistente. En wat de afloop

van de veiling nog mooier maakte

waren de contacten, die er door zijn

gelegd.

geleverde diensten en productenLinks, rechts om ons heen vragend, is

de indruk dat alle diensten en producten

inmiddels zijn geleverd. Sommige al

heel snel. Zo konden we in de Spoor-

slags van november 2016 al een foto

opnemen van het echtpaar Abcouwer,

dat in de boot was genomen door Jan

en Greet van Toorenburg. Een lekker

tochtje vanuit de stadshavens door de

Dordtse Biesbosch naar de Nieuwe Mer-

wede. Daar zeilen en lunchen en via het

Wantij terug naar de thuishaven.

Een andere vaartocht was ingebracht

door Jan en Bettina Akerboom. Dit kavel

was gekocht door Paul Wisman, die met

zijn vrouw Anna, tijdens een prachtige

dag, werd getrakteerd op een tocht van

Strijensas via het Hollands Diep en de

Amer naar de Brabantse Biesbosch. Ook

hier lunch aan boord.

Van een compleet andere orde was het

tuinadvies, dat was aangeboden door

Adriaan Eckhard en gekocht door Jan

Akerboom. Adriaan maakte met zijn

vrouw, beiden landschapsarchitect, een

tuinontwerp. In het najaar moest er

eerst een oude, maar niet meer zo

sterke rode beuk worden gerooid.

Afgelopen voorjaar zijn de families

Eckhard en Akerboom gezamenlijk in

Brabant de nieuwe planten gaan halen.

Met vereende krachten is alles geplant

en gesnoeid. Jan en Bettina zijn zeer te

spreken over de plezierige samenwer-

king en het eindresultaat.

Ellen Akkerman verraste theelid Jannie

van Dijk met een prachtig portret. Ze

schilderde haar met een miniportretje

van Jannies overleden poes. Het was

meteen een dierbaar bezit.

Op haar beurt kocht Ellen Akkerman een

uur coaching van Els van Niftrik. Was

het gezellig? Els van Niftrik: "We hebben

heel serieus gewerkt. Ik wil niet voor

niets worden ingehuurd.”

Gezellig was het ook in huize Wytema

waar Josien en Rolf Verhoeven drie

avonden Engelse conversatieles kregen,

uiteraard onder het genot van een kopje

thee (en meer). Bankman Rolf had ui-

teraard al een forse woordenschat maar

Daisy zag nog mogelijkheden voor de

fijnere kneepjes van het converseren.

Josien wist toen nog niet dat ze een half

jaar later in Hastings voor de leeuwen

zou worden geworpen, maar daar bleek

in mei dat de lessen niet voor niets

waren geweest.

Voor herhaling vatbaarAttie en Willem de Jong tenslotte vielen

op door naast gorgelprenten van Ka-

tinka van Haren een grote kartonnen

doos te kopen met onbekende inhoud.

Er bleken spelletjes in te zitten, kinder-

speelgoed, boeken, glaswerk en een fles

Notaris jenever. Alles heeft inmiddels

een goede bestemming gekregen. Al-

leen de Notaris niet. Die smaakte niet.

Attie en Willem bewaren goede herinne-

ringen aan de veiling. Zeker voor herha-

ling vatbaar. Zij hebben wel een advies.

"De biedingen hadden best wat langer

aangehouden mogen worden. Er is te

snel afgehamerd. De opbrengst kan de

volgende keer hoger zijn."


VOOR HERHaLINgVEILINg IS VaTBaaR

‘De opbrengst kan devolgende keer hogerzijn’

Jannie door Ellen Akkerman

(Jannie van Dijk met poes)

Wintertuin met beuk

Zomertuin zonder beuk

De dames Wisman en Akerboom aan boord >>>>>>


Ik ben ten einde raadWat moet ik doen?Bij de lustrumveiling was er absoluutgeen belangstelling voor een gratis psychiatrisch consult voor een pro-bleem naar keuze. Toch al snel met eenmarktwaarde van rond de 200 euro!aanvankelijk was ik als aanbieder heeltevreden met deze uitkomst, opgeluchtdat tennis een probaat middel is tegenpsychisch leed en dat onze leden daarkennelijk optimaal van wisten te profi-teren.

In de dagen, weken, maanden daarna werd ik

daarentegen regelmatig aangeklampt door deze

en gene. Meestal bij mistig weer, invallende duis-

ternis, in slecht gelukte vermomming. Op mom-

pelende toon werd mij dan iets gevraagd.

Bijvoorbeeld: "Mijn vrouw wint steeds van me

met tennis. Ik ben ten einde raad. Wat moet ik

doen?" Ik antwoordde dan geruststellend, dat er

vast wel gebieden waren waarop zij op hun beurt

de bovenliggende partij waren. Maar dan volgde

een schuwe, wegkijkende blik en de consultvra-

ger maakte zich haastig uit de voeten.

Van meer belang was de zeer vaak gestelde

vraag naar hoe men langs psychologische weg

zijn of haar tennisspel tot grotere hoogte zou

kunnen laten stijgen. Verrassend vaak voorafge-

gaan door de observatie, dat ikzelf (nota bene)

als professional toch wel erg vaak in mijn spel

psychologisch de mist in ging! Haperende opslag, finaal

gemiste smash, ongewilde botsingen met de dubbelpartner...

Voorbeelden te over. Ik wees hen dan op het fenomeen dat

het schilderwerk bij de schilder thuis zelden in orde is.

Toch zijn er twee wijsheden die ik in de aanbieding heb: ten

eerste, vraag je eens af wie er bij een tenniswedstrijd nu de

echte winnaar is. Degene die de meeste punten maakt of de-

gene die het meeste plezier heeft beleefd aan het spelletje.

Vanuit deze gedachte, gesteund door mijn eigen gebrekkige

spel, ben ik mij gaan bekwamen in het mooi verliezen.

Goed verliezen, met plezier terugdenken aan die enkele

gelukte bal en de rest welwillend over het hoofd zien, is de

sleutel tot tennisgeluk. Iedereen zal graag met je spelen, ook

de beteren, van wie je iets zou kunnen leren (maar niet te

veel).

De tweede wijsheid is te vinden in een boek met de titel:

"Het innerlijk spel door tennis". Een machtig alternatief voor

de klassieke tennisles. Je leest er juist over de psychologische

obstakels en hoe je die kunt overwinnen.

Zeer aanbevolen. Hoewel, ik heb het onze voorzitter voor zijn

verjaardag gegeven en..., nou ja hij heeft er kennelijk nog

niet in gelezen.

paUL WISMaN

vervolg Veiling ...

In de vorige Spoorslags hebbenwe uitgebreid kennisgemaaktmet Tennisschool Rob Mentink,en kort met onze nieuwe club-trainers Chris Schmidt en Sandra Visser. Tijd voor een tussenstand: we spraken metSaNDRa, en peilden de meningvan het Bestuur.

Sandra, die we in actie zagen met drie

kinderen (zie foto), is enthousiast over

de eerste maanden bij onze club. “We

zijn prima ontvangen, en geven nu ten-

nisles op drie goedgevulde avonden”,

zegt Sandra, die dinsdag en donderdag

voor haar rekening neemt. Chris geeft

zijn trainingen op woensdagavond. De

meeste lessen zijn in groepsvorm waar-

onder twee van onze competitieteams.

“Maar er is ook een groep van 8, enkele

individuele lessen, en we hebben nu ook

enkele kindergroepen die het program-

ma “Maak kennis met Tennis” van de

KNLTB doen. Binnenkort begint de win-

tercyclus; er zijn nog enkele plaatsen

vrij, en ook op maandag overdag heeft

Sandra nog mogelijkheden. Ze geeft ook

lessen in Bergschenhoek.

“In mijn trainingen staat

het bewegen centraal”,

zegt Sandra. “Het klinkt

gek, maar daar hoort ook

veel ballenrapen bij, en

vooral het oefenen van

veel spelvormen”. De

competitieteams krijgen

ook tactische aanwijzin-

gen, want aan spelinzicht

bij het dubbelen ontbreekt

het nogal eens.

Wat betreft de techniek

heeft Sandra geen be-

paalde voorkeuren. “Je

leert de beginners toch

hopelijk wel de enkelhan-

dige backhand?” probeert

uw vooringenomen ver-

slaggever. Dat doet ze

gelukkig ook wel, maar uiteindelijk

kiest de leerling toch wat hij/zij het

prettigst vindt.

Ook ons Bestuur is tevreden met de dy-

namische aanpak van de nieuwe trainers

die veel inzet van de deelnemers vra-

gen, wat leidt tot meer spelplezier en

toegenomen niveau.

Jan akerboom: “Op

organisatorisch vlak

helpt de tennisschool de

vereniging zeer actief bij

de ledenaanwas, en

men denkt ook mee hoe

dit verder vorm te

geven. De volgende

stap is – als er vol-

doende jeugdleden

zijn – het starten van

het tenniskids-pro-

gramma, een leuke

competitievorm voor

kinderen waarbij ze op

kleine veldjes met zach-

tere en grotere ballen

wedstrijden spelen.

We zoeken nog twee mensen die het

leuk vinden dit te organiseren”. Wie

meldt zich?!

We willen tenslotte nog even weten wie

Sandra’s favoriete topspelers zijn. Bij de

mannen is dat (gelukkig, SW) Roger

Federer vanwege diens schitterende

techniek, maar Novak Djokovic bewon-

dert ze ook, om zijn inzet en planmatige

aanpak, waarvoor we nu helaas wel een

dik jaar moeten teruggaan. Venus Wil-

liams is haar huidige favoriet dij de

dames: hoe zij met veel volharding is

teruggekomen van een ernstige ziekte is

ongelooflijk. Vóór Venus was Kim Clijs-

ters haar grote voorbeeld. Wat vindt

Sandra van al die lawaaierige dames ?

Allemaal aangeleerd, zegt ze, vooral

door trainer Nick Bolletieri. ”Het is be-

doeld om de tegenstander te imponeren

of af te leiden, want tijdens het oefenen

en inslaan doen ze het niet”.

Toch wat geleerd misschien? Maar eens

proberen tijdens het volgende toer-

nooitje...

SaM WyTEMa

Hoe staat het ermee?

Sandra Visser

Sandra met Marq, Victor en Mathias

DLTC • SPOORSLAGS • 17DLTC • SPOORSLAGS • 1DLTC • SPOORSLAGS • 16

COMpETITIE DLTC

COMPETITIE LEEFT !Vroeger (ja, vroeger...) vulden

de avonturen van soms wel 11 competi-

tieteams de halve Spoorslags. Het werd

wat stil op dat front, maar zie... drie

hele pagina’s meenden wij in het vorige

nummer te moeten inruimen voor de

voorjaarscompetitie, want van april tot

juni waren maar liefst 5 DLTC-teams

actief. De belangrijkste motor achter

deze opleving, onze wedstrijdcommissa-

ris Edwin Ruighaver: “Ik moet zeggen

dat nieuw competitiebeleid van de

KNLTB een grote rol heeft gespeeld. Men

heeft “compact spelen” (zie kader) inge-

voerd om de wedstrijden te bekorten,

er is een competitie gecreëerd voor de

laagste categorieën spelers, er wordt nu

veel meer door de week gespeeld, en

ook in andere maanden zoals zomer en

herfst”. Het is duidelijk dat dit heeft

geholpen want het enthousiasme voor

competitietennis is overal, ook bij DLTC

dus, gegroeid.

De DLTC-teams hebben het primagedaan: de vrijdagavond-dames wer-

den kampioen, de overige teams wisten

zich glansrijk te handhaven. De redactie

van Spoorslags vroeg alle teams om een

korte “evaluatie”, de resultaten vindt nu

op deze pagina.

Edwin: “Ook dit najaar doen we weer

mee. Het mixed team dat vorig najaar

en dit voorjaar speelde is in tweeën ge-

splitst. Beide teams spelen op vrijdag-

avond, én tegelijk thuis, zodat het leuk

is om ze te komen aanmoedigen. Hun

speeldata zijn 13 en 27 oktober”.

O u d e t i j d e n h e r l e v e n !

SaM WyTEMa

Volgens de KNLTB website is het dé oplossing om de competitie aantrekkelijker en planbaarder te makenomdat de wedstrijden korter duren. Compact Spelen betekent een wedstrijd(super)tiebreak (tot en met10 punten, 2 punten verschil) als het tot een derde set komt. Bij 40-40 wordt meteen het beslissendepunt gespeeld. Clubs kiezen zelf – per speeldag – of ‘Compact Spelen’ geldt voor hun thuiswedstrijden.

Compact SpelenWat is Compact Spelen ?

Wij hadden al ruim een jaar samen tennisles gehad toen

de nieuwe competitievorm op zondagmiddag werd geïntro-

duceerd door de KNLTB. Het werd ook flink gepromoot door

de nieuwe wedstrijdcommissaris en daarom leek het ons

wel leuk om het eens te proberen: competitiespel. De ver-

korte spelvorm, namelijk bij stand 'deuce' meteen spelen

voor het winnende punt (oftewel 'sudden death') vonden we

ook aantrekkelijk omdat een competitiemiddag dan ook een

middag duurt en dus goed te combineren is met andere

verplichtingen in een weekend.

In de praktijk speelden we 7 zondagmiddagen een wedstrijd

die gemiddeld zo'n 2 uur duurde. We begonnen met een

groep van 6 speelsters en je hoeft er maar 4 te hebben op

een competitiemiddag dus we dachten dat we het daarmee

wel zouden redden.

Helaas hebben veel speelsters te kampen gehad met bles-

sures, waarbij Mara de pech had dat het herstel zelfs maan-

den ging duren; heel naar en we wensen haar vanaf deze

plek nogmaals beterschap! Ook Ruud Koremans, Birgit Rik-

ken en Yolanda de Rijke vielen in. Ondanks alles zijn we erin

geslaagd DLTC aardig te vertegenwoordigen en in onze

poule met 8 teams zijn we geëindigd op de zesde plaats.

De zondagmiddagcompetitie was een leuke ervaring om verschillende redenen:• Je tennist ook op een andere club dus je ziet hoe het er

bij andere clubs aan toe gaat.

• Na de wedstrijd wordt er gezamenlijk geborreld en dat

was altijd heel gezellig.

• Spelen om de punten maakt het spel aantrekkelijker.

• Het is ook leuk om een teamgenoot aan te moedigen.

• Je wordt na verloop van tijd meer een team, dus je gaat

beter spelen.

• Verkorte spelvorm is aantrekkelijk ivm tijdsplanning.

Een nadeel is dat je verhoudingsgewijs veel bezig bent met

het organiseren van zaken rondom de wedstrijd maar daar

hebben we nu ervaring mee, dus dat zal volgende keer vast

makkelijker gaan.

Wij zijn van plan om tijdens het winterseizoen weer samen

les te nemen zodat we in het voorjaar in vorm zijn voor de

nieuwe voorjaarscompetitie!

Namens het zondagmiddag team DLTC1,Jessica abcouwer

2. WOENSDag-ZOMERaVOND HD, 2E KLaSSE 17+

als jonge honden begonnen Arnoud, Diederik, Eric,

Huub, Jochem, Marc, Marco, Nebosja en Tom aan de

nieuwe competitie op de woensdagavond. 3 Brabantse

verenigingen en DLTC speelden zowel een thuis- als uit-

wedstrijd (4 herendubbels). Gezellig, maar voor wie op

donderdag moest werken wel vermoeiend. We hebben

ons weten te handhaven in de 2de klasse, meer zat er dit

jaar niet in, mede als gevolg van vele blessures (toch niet

zo jong meer, die honden?).

Zoals gebruikelijk werd de competitie beeindigd met een

gezellig team-etentje, blessures hebben zich daar niet

voorgedaan. Volgend jaar beter?

Huub Han

3. VRIJDagaVOND DD 4E KLaSSE 17+,KaMpIOEN! HOE OUDER HOE...

Nog nooit competitie gespeeld en dan op bijna pen-

sioengerechtigde leeftijd toch een keer meedoen aan zo’n

serie wedstrijden in het voorjaar. Het idee kwam van Anja

Grande en zij verzamelde zonder veel moeite een groepje

leeftijdsgenotes om zich heen om deel te nemen aan de

vrijdagavondcompetitie van de KNLTB. Els van Niftrik, Bea

de Witte, Charlotte Ritter, Andrea Keller, Josien Verhoeven

en Renée Wouwenaar besloten deze uitdaging samen met

Anja aan te gaan, Ellen van Zinnicq Bergmann moest he-

laas door een hardnekkige blessure verstek laten gaan.

De dames speelden af en toe wat nerveus, lieten soms

een op papier al gewonnen strijd toch verloren gaan maar

trokken uiteindelijk aan het langste eind, in het eerste

jaar meteen kampioen! Volgend jaar een klasse hoger,

dus dat wordt trainen, dames!

Renee Wouwenaar

4. VRIJDagaVOND gD 3E KLaSSE, 17+

Deelnemers: Sally, Denie, Charlotte, Marco, paul, Kostas, Martin. Reserve: Tom

We hadden er weer zin in!! Dit jaar was iedereen meerdan ooit beslagen ten ijs. Met weer meer ervaring gingenwe met volle moed aan de slag. Helaas hadden we al in eenzeer vroeg stadium, aan de zijde van de heren, te makenmet een blessure. Maar wegens een ruime herenselectie,hadden we genoeg keus om een andere sterke medespelerin te zetten.We begonnen met totaal 8 partijen waarvan meerdere par-tijen speelden op niveau 7. Ik had zelf nu het voordeel datik vaker dan vier keer op de baan was. We gaven goed par-tij waardoor een aantal wedstrijden erg spannend waren.Sally, onze captain, liet de communicatie, intern als extern,soepel verlopen. De dames (DD) waren weer even solide alshet voorgaande jaar. Naarmate we steeds verder kwamen inde partijen, speelden we beter wat uiteindelijk resulteerdein een verdiende vierde positie!

De onderlinge gezelligheid was naast het fanatieke tennis-sen, weer in ruime mate aanwezig!Top!

Martin Mahieu

5. ZaTERDag HD 1E KLaSSE, 50+Dit is DLTC’s oudste team, voorheen team-Frank Schramm.De heren Oei, Ruighaver, Akerboom, van Haaften, Grandeen Wisman wisten zich ook dit jaar weer comfortabel tehandhaven. Alleen de Jonge Heer Jan was in hun competitie

veel te jong en te sterk. Verder veel oude bekenden, hetwordt steeds gezelliger daardoor. Een aparte belevenis wasdeze keer Ter Steege uit: tegenstander met sirene-stem, lawaaierige muziek, alleen “echte” mannenteams, ruzie metde buren enzovoort. Toch leuk: doorgaan zo!!

(Opgetekend door Spoorslags-verslaggever)

1. ZONDagMIDDag DD OpEN KLaSSE 8 & 9


Dat zag er alvast goed uit. Maar onze

verwachtingen werden dan nóg ruim-

schoots overtroffen. Amherst TC, mooi

gelegen in een heuvelachtige buitenwijk

van Hastings, is een leuke club met 7

banen en uiterst gastvrije leden bij wie

alle DLTC-gasten onderdak kregen.

“Your host will then take you home to

freshen up and for a cup of tea before

returning to the club at 18:30 for our

regular Friday social club night. Social

mix with club players. Informal group

meal at the club house. The bar will be

open!” In het Engels klinkt het onweer-

staanbaar. Zo wil iedereen wel ontvan-

gen worden ! Ideetje voor ons ?

Inderdaad, iedere vrijdagavond komen

zo’n 20 tot 40 leden gewoon door

elkaar “sociaal tennis” spelen. Het was

even wennen aan het kunstgras, maar op

de pas aangelegde smash court banen

konden wij toch beter uit de voeten.

Na een ochtendje stadswandelen met

onze hosts door het oude centrum en

langs de niet al te mooie kust werd ’s

middags volgens het bekende schema

American Mixed gespeeld door 24 spe-

lers, De “event organiser” Sarah Chap-

man verdient een groot compliment

voor de straffe maar ook aangenaam re-

laxte leiding, want alles liep op rolletjes.

American Mixed volgens het boekje !

Toernooiwinnaars werden twee

Amherst-leden maar tot groot genoegen

van onze bescheiden gastheren en

-vrouwen werden de DLTC-ers Sam en

Daisy runners-up.

Terug naar ons logeeradres, opnieuw “to

fresh up and have a cup of tea” en om

ons in feesttenue te steken. Want ter af-

sluiting hadden de Amhersters een zelf-

gemaakte, heerlijke en uitgebreide

evening meal op de club georganiseerd.

Er werd gespeecht, ook door Edwin in

“the queen’s English”, de prijzen werden

uitgereikt, en omstandig werd al stilge-

staan bij de return visit in 2018.

Zondagochtend waren afscheid en ver-

trek, en werd dus al uitgekeken naar

het Hemelvaartsweekend van 2018,

wanneer wij onze nieuwe vrienden uit

Hastings hartelijk zullen ontvangen.

SaM WyTEMa

EENHEERLIJKWEEKEINDJEWEgINHaSTINgSDe tien DLTC-leden die uiteindelijk onder leiding van Jessica abcouwer en Edwin Ruighaver de over-steek maakten hadden zich terdege voorbereid. Een vlammend artikel in Spoorslags, bezoekjes aande websites van Hastings en de amherst Tennis Club, hun gedetailleerde programma met alle logeer-adressen en wedstrijden, en niet te vergeten: een strakke instructie van Jessica die aan duidelijkheidniets te wensen overliet.

HaSTINgSVERVOLg

Statieportret van de deelnemers aan het American Mixed toernooi

Amherst-lid Marya Posa aan de Dordrecht Way

Dolle boel op het terras

Maaltijd in het clubhuis, zaterdagavond

Ken Elvery Nederlander !Onderstaand een kleine voetnoot inde rijke geschiedenis van onze ten-nisclub DLTC.

Het geheel wordt gevormd door de som der

delen ! Soms is de som der delen zelfs iets

meer dan het geheel. Onze oude tennisclub

kent vele sub clubjes die voor de in die clubjes

opgenomen leden een extra dimensie geven

aan het DLTC lidmaatschap en die door tennis-

plezier en vriendschap weer extra kleur geven

aan samenhang en uitstraling in de gehele

club.

Eén van onze senioren nog actief spelende

leden [80+] en ook een langjarig lid van DLTC

[40+] , heeft vorige week op 3 juli j.l. een voor

hemzelf en voor ons een bijzonder moment in

zijn leven ervaren.

Een Brit, het oudst spelende lid van een donder-

dagmiddag ‘HEEREN tennisclubje’ , heeft

van onze loco-burgemeester het Nederlands

Staatsburgerschap mogen ontvangen.

De onzekere en turbulente politieke situatie in

zijn moederland, alsmede zijn reeds meer dan

40 jaar ingezetene zijn van ons land, heeft hem

bewogen deze aanvraag te doen. Zijn daartoe

verplichte inburgeringscursus heeft hij glansrijk

doorlopen.

Zijn donderdag vrienden hebben hem evenin het zonnetje gezet.

JOHaN BEIJERMaN

gROEpSpORTRETDe BaLSEMIENENDinsdagochtend 9 uur


Liefst zien we alle leden altijd overal gezellig ge-mengd door elkaar op allebanen, maar er zijn vandie groepjes die opvallendoor hun samenstelling enhun vaste tijdstip. Vaakzijn ze gezichtsbepalendvoor onze club.

In het vorige nummer was Spoor-

slags te gast bij het machoïde za-

terdagochtend-herengezelschap;

deze keer een heel ander verhaal.

Na de baltse-mannen nu een por-

tret van de Balsemienen: Jannie

(niet meer spelend), Bea, Anja,

Annelies, Els, Joke, Renee, Marjen,

Attie en Andrea.

Jannie is van het eerste uur, zo’n 20 jaar

geleden. Voor de geschiedenis van het

gezelschap moeten we bij haar zijn,

ze nam zelfs haar stokoude aanteken-

boekje en agenda mee naar dit gesprek.

Het is in 1997 begonnen met de Huis-

vrouwencompetitie, maar onder sterke

aandrang van trainster Trudi werden ze

twee jaar later opgewaardeerd naar het

huidige “clubje”. Attie, Joke, Jannie,

Marjen en Andrea waren er toen al bij.

De naam “Balsemienen” verschijnt op

24 september 1999 voor het eerst in

Jannie’s opschrijfboekje. Spoorslags

wilde natuurlijk allang weten waar de

naam vandaan komt. Domme vraag !

De balsemien is een springerige bloem

die openspringt als je haar aanraakt (=

springbalsemien). Oei, maar niet op

doorgevraagd. “In ieder geval waren we

18 jaar geleden nog zo”, zeggen de

dames in koor.

Tennis-technisch gezien is het een ge-

mêleerd gezelschap. We zien een stijl-

volle linkshander (Annelies), een hinde

(Marjen), dodelijk schuine volley’s (de

Anja-bal), solide baselinespel (Bea, “al-

tijd in”), de poeiers van Els, en de dege-

lijkheid van Joke. Renee

(“onze juf”) regelt alles

op de baan. Attie ver-

dient volgens al haar

collega’s een speciale

vermelding: een 79-ja-

rige hinde die nooit ver-

zaakt, in weer en wind,

“zo willen we allemaal

wel zijn op ons 79e !” De

niet aanwezige Andrea,

op maandenlange va-

kantie in Iberië, wordt

node gemist, maar “we

zijn benieuwd hoe lang

ze het volhoudt”. Ook

mag niet onvermeld blij-

ven dat er één Balseman

is, namelijk Jan de Jong die vaste inval-

ler was. “Nog een beetje meer trainen,

dames?” Dat doen de competitiespeel-

sters Anja, Bea, Renee, Els en Andrea

al, maar Spoorslags’ suggestie om nog

eens wat lessen te nemen in de tactiek

van het dubbelspel valt in goede aarde.

Overigens: leest u elders in dit nummer

over het succesvolle competitiedebuut

van de dames !

Hoe zouden de Balsemienen zichzelf wil-

len karakteriseren ? “Als een homogeen,

warm clubje”, tekenen wij op. “We heb-

ben het altijd leuk met elkaar, al jaren-

lang”. Ze zijn ook loyale clubleden want

de meesten van hen hebben vroeger, en

ook nu, bestuurs- of commissiefuncties

bekleed. Desgevraagd laten ze weten

dat ze één maal per jaar met elkaar

gaan eten, bij een van hen thuis. En het

uitje bij voormalige Balsemien Wilma’s

B&B in de Ardennen wordt niet licht ver-

geten.

Na een gezellig half uurtje beëindigt

Spoorslags zijn vlaai-advocaat, en sluit

Jannie, de spil, de motor en de mede-

oprichtster van dit aangename gezel-

schap haar boekjes.

Springerige bloemen die openspringen

als je ze aanraakt... nooit aan gedacht!

SaM WyTEMa

Het

De Balsemienen (zonder Andrea en Marjen)

OogkliniekDrechtsteden


Met krukkenstukken kan lang-zamerhand een boekje gevuldworden. Hun jaarlijkse toernooiis het favoriete onderwerp vanSpoorslags-redacteuren door dejaren heen. geen wonder. Onzekrukken zijn DLTC’s eigen knuf-feltennissers: ze zijn bescheidendoorzetters, vrolijke romme-laars, ze bedenken creatieve op-lossingen met en zonder bal, enze zullen nog voor geen 222 mil-joen hun club verruilen voor eenzwaar gesponsorde concurrent.Niet voor niets – maar wel vooreen smakelijk prijsje uit handenvan arie de Bruin – togen op 14mei 22 bont uitgedoste krukkennaar hun zonovergoten honk.Onder hen zoals altijd talrijkenieuwe leden. Eén oproepjemaar via de ledenmail, meerwas niet nodig, vertelde mede-opperkruk Ruud van Noort voltrots.

Voor de verslaggever is het prettig dat

hij wat later kan komen: het gaat na-

melijk niet in de eerste plaats om het

tennis. Wél over de kunst van het ver-

liezen, de elegantie van de misser, en de

extase na de gehaalde dropshot. Be-

scheidenheid siert de kruk: ook met

minder dan 200 km/uur kan je een ace

slaan en ook het racket-frame is be-

taald. En elke bal op de lijn is van oor-

sprong zo bedoeld. Toeval bestaat niet

in het tennisleven van hen die hun best

doen.

Daarnaast biedt de prijsuitreiking na af-

loop een schat aan literaire spitsvondig-

heden. Ook deze keer had Opperkruk

Arie een tas vol prijsjes die op de hem

eigen cabareteske manier werden opge-

dist. Hij had zich weer goed voorbereid,

zelfs zodanig dat uw verslaggever daags

na het toernooi de respectievelijk grap-

jes per mail ontving. Zo kon dat echter

niet in de krant, sorry Arie, maar ze

pasten naadloos op ondergetekende’s

eigen “college-dictaat”. Vergeefse

moeite dus, maar daarom niet getreurd,

daar gaan we dan:

Voor Wim “gemiste peren, maar toffe

peer” de Heer haalde Arie een bakje

poeren uit zijn tas, en voor Guus die als

beginner harde noten moest kraken:

een netje walnoten. Wim de Jong moest

met een peperbusje boeten voor zijn

gepeperde slagen, stijl en uitspraken.

Voor Erna waren de druiven zuur – nét

geen eerste geworden – een trosje

zoete druiven voor de troost. Jacqueline

maakte de meeste punten, dat mag

niet, dus gaat ze op water en brood. De

melige grappen van Willem waren goed

voor een pak meel. Attie kreeg koekjes

van eigen deeg, Aleid zoete broodjes:

beiden als straf voor te goed spel. Spek

en bonen won Charlotte die

eigenlijk geen kruk is maar

toch meedeed. Dat gold niet

voor Machteld die zich de

kaas van het brood had laten

eten: zij won een paar plak-

jes kaas. En Yvonne moest

de prijs voor zoete koek aan-

nemen. Iris kreeg twee bal-

len teruggekaatst (stout

geweest tegen Arie tijdens

het lustrum-cabaret) en ten-

slotte werd Frans beloond

met een prikkelend biertje

omdat hij zich had aange-

meld met de belofte in trai-

ning te gaan en zich vóór het

toernooi te onthouden van de

“vleselijke geneugten des

levens”.

Zo was het wel weer

genoeg, maar niet

voordat de enige

echte winnaar was

beloond met het wis-

sel-kunstwerk “Kruk-

op-hout”: CHaRDaSCHLEICHER werd

Kruk van het Jaar

2017. De bijbeho-

rende twee flessen

wijn werden volgens

goed gebruik direct

uitgeschonken aan

de pipse verliezers.

Er is nóg iets waar

de ware kruk zijn lente-zondag graag

voor opoffert: lekkere hapjes ! Daar

hebben de krukken sinds jaar en dag

Ida Noodelijk voor, deze keer bijgestaan

door haar kleindochter Nynke. Dat Ida

daarnaast ook verdienstelijk klokken-

luidster was bleef niet onopgemerkt.

Een fraai AH Moederdagboeket was

daarom ook in Arie’s boodschappentas

terechtgekomen.

Spoorslags-lezers die al hun jaargangen

bewaard hebben, weten dat twee jaar

geleden de achterkant van ons blad ge-

sierd werd met Krukkenfoto’s. Dat doen

we graag nóg een keer !

SaM WyTEMa

KRUKKENTOERNOOI

Yda en nynke

AEDis vernieuwdNiet alleen het alarm kan piepen. Ook de AED, de defibril-

lator, kan dat, zo werd onlangs gemerkt.

De bijgehaalde deskundige kon de oorzaak van de storing

niet vinden. Het probleem is voorlopig opgelost met een

leenapparaat van de stichting Reanimatie Drechtsteden.

De AED is indertijd geschonken door de RABO bank. Met

de defibrillator kan bij een hartstilstand het ritme worden

hersteld. Eenmaal is de AED bij onze club levensreddend

geweest.

Jaarlijks wordt

met het ge-

bruik ervan

geoefend.

Een ieder kan

zich hiervoor

aanmelden.


SchrijverstoernooiIEDER JaaR WEET DE REDaCTIE VaN SpOORSLagS EEN VaN DE SCHRIJVERS DIE DEELNEMEN aaN HET JaaR-LIJKSE SIEBE HUIZINga SCHRIJVERSTOERNOOI ERVaN TE OVERTUIgEN DaT HET aLLERaaRDIgST ZOU ZIJN aLSHIJ/ZIJ EEN STUKJE, IN DIE WERELD OOK WEL “COLUMN” gENOEMD, TE SCHRIJVEN. DEZE KEER: HaNS REE.

Tegen het eind van de tennisdag zat ik

naast Hans Böhm op de bank. Er waren

nog wat spelers bezig, maar wij vonden

dat we onze plicht gedaan hadden. Hij

beter dan ik, maar dat maakte niet uit.

Hij had alles gewonnen en ik alles verlo-

ren, maar in 2013 schreef Tjerk dat er

bij ons toernooi geen oorzakelijk ver-

band is tussen behaalde punten en toe-

gekende prijzen. Ik had dus evenveel

kans op de hoofdprijs als de andere

Hans.

Die sprak over het verschil tussen Rot-

terdammers en Amsterdammers. Hij

komt oorspronkelijk uit Rotterdam, ik

woon sinds mijn tweede jaar in Amster-

dam. Hans Böhm vond Rotterdammers

aardiger. Hij zei dat hun humor niet al-

tijd ten koste van anderen ging, zoals in

Amsterdam. Misschien had hij gelijk. Ik

moest bekennen dat humor ten koste

van anderen mij niet geheel vreemd

was.

Wat hem het meest was opgevallen toen

hij lang geleden naar Amsterdam was

verhuisd, was dat niemand daar een

rondje aanbood. Anders dan in Rotter-

dam bestelden de Amsterdammers in

een café alleen iets voor zichzelf en de

rest van hun gezelschap lieten ze stik-

ken.

Guus Luijters was er intussen ook en

eenstemmig riepen hij en ik dat we

nooit een Amsterdammer gekend had-

den die zich zo gedroeg, op één uitzon-

dering na.

Die uitzondering was een beroemde

journalist die het inderdaad bont had

gemaakt. Het was zo erg dat er een

keer in het weekblad Haagse Post een

paginagrote kleurenadvertentie van

Heineken had gestaan met een heerlijk

schuimend groot glas bier en de tekst:

‘Dan biedt zelfs Henk een rondje aan.’

Goed, dat was Henk, maar verder deed

niemand zo bij ons. De Hagenaar

Alexander Münninghoff, die er ook bij

was gekomen, had duidelijk geen zin

om zich in de strijd tussen Amsterdam

en Rotterdam te mengen.

Ondertussen besefte ik wel dat ik al een

tijdje dronk van een voortreffelijke fles

chardonnay die besteld was door de

Rotterdamse Hans en niet door mij. Ge-

lukkig was die fles bijna op, zodat ik een

nieuwe kon halen om de Amsterdamse

eer te verdedigen.

Toen ik terug kwam roerde Hans Böhm

iets aan dat hem een beetje dwars zat.

Ik had me in de krant wel eens negatief

uitgelaten over bepaalde methodes die

moesten zorgen dat prijzen van schaak-

wedstrijden bij de gewenste personen

terechtkwamen, maar dat had ik ver-

keerd gezien. ‘Jullie zien het als com-

bine en match fixing, maar wij

beschouwen dat als opkomen voor je

vrienden.’

Als vanzelf ging mijn blik naar Tjerk, die

gebogen over grote vellen pa-

pier als een bezetene aan

het optellen, aftrekken,

vermenigvuldigen, delen

en worteltrekken was.

De hele dag was hij al

zo druk bezig geweest,

als een generaal die op de stafkaart zijn

troepen verplaatste.

De fles die ik had besteld smaakte ook

uitstekend en de latere flessen van

Guus en Alexander niet minder.

Het was weer een mooie dag, zoals het

ieder jaar in Dordrecht een mooie dag

was geweest.

Die nacht droomde ik dat Alexander

tegen Hans Böhm zei dat ik aan het eind

van de dag moe was geweest en dat het

misschien beter voor mij was om niet

meer mee te doen. Wat een akelige

droom!

HaNS REE

hans ree op een archieffoto met Ken Elvery, 2005

Schrijverstoernooi

Niet meer meedoen aan het Siebe

Huizinga Schrijverstoernooi, dat zou

verschrikkelijk zijn.


Zevende Open Toernooi zit erop

Zonnig einde vaneen natte week

Zondag. Zonnetje. Wedstrijdenop alle banen. Niets doet ver-moeden dat hier een toernooi-week wordt afgesloten, waarinhet hemelwater rijkelijk vloeide.Met de koudste septemberdagooit en een hevig onweer dateen avondlang boven het eilandwoedde.

We hebben het over 17 september, de

slotdag van ons zevende Open Dubbel

Toernooi. Wat kan daar nou van terecht

gekomen zijn? Die wat sombere gedach-

te wordt door de wedstrijdleiding direct

ontzenuwd. Wat blijkt? Er is elke avond

getennist.

Ruwweg de helft van de wedstrijden is

volledig gespeeld. Mede dankzij een

flink aantal walk-overs. Teams trokken

zich om allerlei redenen terug, zoals

ziekte, blessures of een kansloze ach-

terstand in een afgebroken partij. Alle

wedstrijden hebben in de avonduren

plaatsgevonden. Ieder paar heeft op

z'n minst een wedstrijd gespeeld. Het

complete weekprogramma inclusief de

bbq kon worden afgewerkt.

Zelfs op de avond van het onweer is er

nog getennist. Evenals op de avond dat

de banen 1 en 2 na een flinke bui onder

water stonden. Het Smash Court en de

drainage hebben hun waarde weer be-

wezen. Het overtollige water wordt in

korte tijd afgevoerd, waarna de banen

snel weer bespeelbaar zijn.

Kortsluiting en alarmBehalve met Pluvius moest er ook wor-

den afgerekend met het noodlot. Zo viel

door kortsluiting de lichtinstallatie bij de

banen 3 en 4 uit. De volgende dag lukte

het Jan van Toorenburg er een gespeci-

aliseerd bedrijf bij te halen, dat een by-

pass aanlegde. Er ligt nu tijdelijk een

stroomkabel boven de grond, totdat de

kortsluiting in het ondergrondse net is

verholpen.

Een andere nacht ging rond half vier het

alarm af. De centralist van dienst belde

terreincommissaris Henk Rei-

mers. Hij bleek bereikbaar,

maar niet beschikbaar vanaf

zijn vakantieadres in Californië.

Jan Akerboom, als volgende

gebeld, bleek lastig weg te kun-

nen van zijn Oostenrijkse ver-

blijfplaats. Uiteindelijk werd

good old Marc ter Haar gebeld

("ik hoor helemaal niet op die

lijst") en bleek 's morgens

vroeg op de club dat er geluk-

kig niets aan de hand was.

fantastisch werkDe website Toernooien.nl bleek

opnieuw een grote hulp voor de

toernooileiding bestaande uit

Sally Gras, Mark ter Haar,

Edwin Ruighaver, Yolanda de

Rijke en Josien Verhoeven.

Samen hebben ze opnieuw fantastisch

werk geleverd, zo nu en dan bijgestaan

door Frans de Jong, toernooiorganisator

van het eerste uur. De gezelligheid heeft

niet geleden onder een week lang han-

gen en stressen.

Er hadden zich 175 deelnemers aange-

meld. Ongeveer een gelijk aantal als in

voorgaande jaren. Samen vormden ze

97 koppels, die in 12 dubbelklassen

speelden. De oudste deelnemer was 78!

Zij gaf met haar kleindochter van 15

jaar uitstekend partij in klasse 6. Een

flink aantal DLTC'ers nam ook deel. Zo

vormden Aleid Blijdesteijn en Paul Wis-

man een duo. Volgens zeggen betitelden

ze hun deelname zelf als een blind date.

Verder kwamen de deelnemers van alle

lokale clubs: Dubbeldam, CC, Oranje

Wit, Dash, RCD, Thialf en TOP. Van het

verst weg kwam een koppel uit Maas-

sluis. Naar schatting 70% van de in-

schrijvers heeft ook in vorige jaren

meegedaan.

Financieel lijkt het toernooi eveneens een succes door de deel-

namegelden en de steun van de sponsors. Dit jaar werd het

Open Toernooi gesponsord door Ames Audi, Intriplo

Interieurprojecten, PLUS Valkzicht, optiek Van der Ham,

het Vrije Tijds Centrum en kapper Van Pelt.



heel DLTC bakt, winnaars Yvonne en Charlotte

het regent buiten, binnen dan maar naar Feyenoord kijken

(foto Charlotte)

Veel publiek op de finaledag



Spoorslags had de dames al gespot. Ze

versloegen in de voorronde Daisy en

Sophie, maar die vonden het geen pro-

bleem om van zulke leuke tegenstan-

ders te verliezen. Jana Olzog (links op

de foto) en Marinka van der graaf, ze

werden uiteindelijk runners-up in de

DD7-categorie na een mooie finale

tegen de dames Leeuwestein en

Saffignani. Ze zijn inmiddels trouwe

gasten op ons Open Toernooi, zeker

Marinka die al jaren meedoet. “We

vinden dit een

knus, kleinscha-

lig toernooi, leuk

aan het eind van

het seizoen”. De

immer opge-

wekte dames

spelen bij CC,

sociaal maar ook

in competitiever-

band. “Jana is

daar heel vaak

te vinden, ze wil

altijd spelen en

is met een natte

vinger te lij-

men”, zegt Marinka, die sinds haar 30e

tennist en uit een echt sportnest komt.

Haar vader was mede-oprichter van

Deetos, en sportleraar. Ze heeft vroeger

gehockeyd en gekorfbald. Geen wonder

dat ze haar man op de tennisbaan ont-

moette.

Jana (44) is van origine Oostduitse, de

liefde voerde haar in 1997 naar Neder-

land. Ze tennist sinds 5 jaar maar is ei-

genlijk een allround atlete: ze handen

volleybalde, en deed aan atletiek, vooral

vér- en hoogspringen. Ze is cost con-

troller bij een grondstoffenbedrijf op het

terrein van Shell Pernis. Jana woont

sinds kort, als een van de eerste bewo-

ners op de Stadswerven, “waar het heel

fijn wonen is!”

Marinka (47) is fysiotherapeute. Ze

heeft in Sterrenburg met een collega

een eigen praktijk die alle vormen van

fysiotherapie biedt maar zich vooral

richt op gehandicaptenzorg en chroni-

sche aandoeningen.

Op de tennisbaan vormen ze een har-

monieus duo, dat is goed te zien. Ook

de rolverdeling is duidelijk: Marinka op

rechts als bewaakster van de baseline,

en Jana heeft een voorkeur van links en

net. “Hoe communiceren jullie tijdens de

wedstrijd?” wil Spoorslags tenslotte

weten. Het antwoord klinkt uit één

mond, als vanzelfsprekend: “Dat gaat

vanzelf”.

Ze komen zeker terug volgend jaar, al

was het alleen maar om dan wél kam-

pioen te worden.

SaM WyTEMa

Je hoeft geen kampioen te wordenom in Spoorslags’ fotogalerij opge-nomen te worden. Onze DLTC-ers Basvan Haaften en Leo van der geestverloren de finale in de HD8-categorie

maar speelden wél de mooiste wedstrijd

van het toernooi. Op de foto staan zij

met hun tegenstanders David van der

Capellen en Bram Wouters. Spoorslags

zag een spannende strijd die pas in de

super-tiebreak werd beslist. De volley

die Leo als gezichtsbescherming strak

en schuin achter het net legde verdient

het predicaat “bal van het toernooi”.

Leo en Bas spelen al 15 jaar met een

winterclubje in de TOP-hal, en inmiddels

zijn ze (bijna) allemaal lid van DLTC.

Hun “vaste” speelavond op de club is

de maandagavond.

Bas is dierenarts in Dordrecht en Pa-

pendrecht, en is niet meer weg te den-

ken uit de club: sinds de eeuwwisseling

bekleedt hij bij voortduring één of meer

bestuurs- of commissiefuncties, meestal

op het gebied van de accommodatie.

Leo werd

drie jaar

geleden lid

van DLTC.

Hij is eco-

noom en

woont in

Bleskens-

graaf.

De heren

vormen een

aanstekelijk

duo. De sa-

menwerking

op de baan

is uitste-

kend, waar-

bij Leo’s kracht duidelijk aan het net

ligt. Schuiner dan hij kan niemand de

bal wegleggen. Dames en heren leden:

kijk eens hoe dicht Leo op het net staat,

daar valt nog wat van te leren. Bas is

van zichzelf al leergierig: hij zegt heel

veel op te steken van de team-trainin-

gen van Chris en Sandra, vooral op

tactisch gebied. Daarbij valt op hoeveel

zijn forehand en service zijn verbeterd,

aan zijn befaamde backhand viel al wei-

nig meer te verbeteren. Zijn favoriete

plekje in het veld is daarom linksachter,

en dat wel zo blijven. Onze prognose ?

Volgend jaar kampioen !

SaM WyTEMa

Jana en Marinka: ‘Dit is een gezellig, knus toernooi’ CLUBKaMpIOENSCHappENVan zaterdag 17 juni tot en met zondag 25 juni werden de Clubkampioenschappenvoor senioren gehouden. Het deelnemers-veld was weer groter dan vorig jaar, dedeelnemers waren enthousiast en het weerzat mee, dus prima ingrediënten voor eengeslaagde week!

Grote winnaar is Hette Jan Moerer. Hij won de

sterkste categorie in de heren-enkel en mag zich dus

een jaar lang clubkampioen van DLTC noemen. Zijn

naam prijkt binnenkort op de grote beker van de

sterkste categorie heren-enkel. Bij de dames valt

deze eer ten deel aan Josien Verhoeven. De finale

van de herendubbel kon door afwezigheid van een

van de deelnemers niet op de finalezondag worden

gespeeld. We hopen u in de volgende editie van

Spoorslags de winnaar van deze categorie te kunnen

melden.

De clubkampioenen van dit jaar zijn:HE 7-: Hette Jan Moerer

DE 7-: Josien Verhoeven

DD 7-: Denie Georgiva en Sally Gras

GD 7-: Huub Han en Ingrid Hendriks

DD 8+: Yvonne van den Berg en Charlotte ter Haar

GD 8+: Charlotte ter Haar en Paul Wisman

HE 8+: Martin Mahieu

EDWIN RUIgHaVER en RENéE WOUWENaaR

ingrid en huub, kampioenen Mixed

Sally en Denie, kampioenen Damesdubbel

Paul en Charlotte, kampioenen Mixed 8

renee en Edwin, de organisatorenMartin, kampioen

heren 8+

Clubkampioen hette Jan met trotse zoon

Yvonne en Charlotte, kampioenen DD 8+

Josien, dameskampioen met bonbon-trofee

2017

2017


Refrein:Onzichtbare handjes, een soort toverstaf. Ze lopen de kantjes er nimmer van af. Ineens zijn de klusjes spontaan weggegaan En onopgemerkt is het werk weer gedaan.

Neem nou de WC deur, gaat niet meer op slot. In de gang hangt een putgeur, de TV is kapot. Een afwas van dagen, een lekkende kraan.En iedereen klaagt, maar wie doet er wat aan? Refrein

De drank uit het hok halen is geen bezwaarEn meestal staat daar wel een voorraadje klaar. De koelkast weer vol want lauw bier is te zot. Het lichtje dat brandt weer, dat was toch kapot? Refrein

Je bardienst vergeten en wat j’ook verzint De boete wordt desondanks feilloos geïnd. De administratie is dik voor mekaar,Een hele prestatie, maar hoe, wie en waar? Refrein

Het gras in de perkjes blijft altijd maar kort. Wie legt al die werkjes spontaan op zijn bord? In de bar staart een doos lege flessen mij aan. Maar plots is die weg, hoe is dat nu gegaan? Refrein:

Onzichtbare handjes, een soort toverstaf. Ze lopen de kantjes er nimmer van af. Ineens zijn de klusjes spontaan weggegaan En onopgemerkt is het werk weer gedaan. (3 X)

ONZICHTBaREHaNDJES

Tekst: arie de Bruin

gezongen door Job,Hetty, Josien en Charlotte

LUSTRUMCaBaRETOnzichtbare Handjes

We kunnen er maar geen genoeg van krijgen:het Lustrumcabaret 2016. Er is nog een kleinevoorraad aan prachtige teksten.

ONZICHTBaRE HaNDJES

Deze keer de ode aan al die onmisbareleden die - vaak onzichtbaar - onze clublaten functioneren.

Oogkli-

“De mensen bij de alarmcentrale doen prima werk. Ikkan dat weten, want ik krijg van hen al maandenlanggemiddeld twee keer per week telefoon. Dan is hetalarm in het clubhuis niet goed in- of uitgeschakeld.Dat komt dus veel voor. En zo ingewikkeld is de bediening van het alarm nu ook weer niet."

Terreincommissaris Henk Reimers kijkt naar het bedieningskastje in

de hal alsof dat er wat aan kan doen. "Kijk. Je opent de deur van het

clubhuis, loopt naar het alarmkastje en houdt de druppel net zo lang

tegen de blauwe stip tot het display vermeldt 'alarm uitgeschakeld'.

Je haalt de druppel weg en hoort dan enkele piepjes. Dan meldt het

display 'Hageman beveiliging'. Klaar is Kees. Het alarm staat uit. Je

kunt naar binnen." "Inschakelen is al even makkelijk." Henk Reimers

houdt zijn druppel weer tegen de blauwe stip. "Je moet hem zo hou-

den tot er blokjes verschijnen en het woord 'inschakelen'. Ondertus-

sen klinken er aanhoudend piepjes. Verlaat het gebouw en doe de

deur op slot. Daar heb je alle tijd voor. Dat is alles."

Toch gaat het vaak verkeerd. Het alarm wordt er niet op gezet of er

wordt verkeerd uitgeschakeld, waardoor het inschakelen verkeerd

verloopt. Kortom, er gaat van alles mis. En elke keer moet Henk

Reimers of een ander van huis om het alarm opnieuw in te stellen.

Dat moet beter kunnen. Met iets meer aandacht moeten deze mis-

sers tot een minimum zijn terug te brengen.

Je zou bijna zeggen: een kind kan de was doen.


Oogkliniek Drechtsteden

HET aLaRM IS ZO INgEWIKKELD NIET !

SPONSOREN DLTCTHP Financial Guidance www.thp-financialguidance.nl

Van de Grijp www.vandegrijp.com

Intriplo Interieurprojecten B.V. www.intriplo.nl

Chef en Sloof www.chefensloof.nl

Oogkliniek Drechtsteden www.olcd.nl

Beauté Sans Doute www.beautesansdoute.nl

Kemper en Van Twist Diesel B.V. www.kvt.nl

Ames-Audi www.ames.nl

Monumententuin www.monumententuin.nl

D&O www.uitvaartdordrecht.nl

PLUS Valkzicht

De druiven zijn zoet voor Erna

Spek, Charlotte, Arie en bonenharde noten voor Guus

Jacqueline op water en brood

Wim’s gepeperde

optreden

Yvonne neemt (voor) zoete koek aan

Aleid gaat zoete (afbak)-broodjes bakken

DLTCtennisclubdltc.nl/wp-content/uploads/SPOORSLAGS.2017.02...2017/02/04 · Bas van Haaften tel....

Documents

Transcript of DLTCtennisclubdltc.nl/wp-content/uploads/SPOORSLAGS.2017.02...2017/02/04 · Bas van Haaften tel....