In memoriam mei

Ik, Harry Kurt Victor Mulisch, volle zoon van alle muzenik was de gloeiende bode van vuur, komend van nietswas ik op weg naar een brandnieuwe mythe.

Ik was het goudstof en de wind, ik was ibis, piramidenik was een ommekeer in inkt, ik was het duizendjarig lichtik was de pijp, het Leidseplein, ik was een pupil van onsterfelijkheid.

Ik was de kogelvrije vlinder en de kern van alle oorlogvulkaanzwemmer, godeneter, ik, de keizer van het lotik was de heimat, ik was ballingschap: ik was de Paradox.

En hier, binnen in dit eenpersoonsheelal, mijn blauwe labyrintwaar alle vingers doven – langzaam op de tast, hier bleef ik over.De dood is mijn broekzak: Grote Eén gaat trap na oneindige trap.

Met de tocht in mijn botten en een uitzicht zonder godzo blijf ik, Harry Mulisch, de ontdekker van uw hemel.Ik was de brenger van letter en stof. En als u sterft, dan leef ik nog.

Dit gedicht van dichter des Vaderlands Ramsey Nasrwordt vandaag door Kitty Courbois voorgedragen inde Amsterdamse Stadsschouwburg bij de beslotenafscheidsceremonie van Harry Mulisch.

› Fotoverslag en reportage van de ceremonie en uitvaart:nrcboek en.nl Ramsey Nasr is dichter

des vaderlands

NH

06-11-10 katern 1 pagina 07