1983 editie 6

j a a r g a n g 1983 nummer : Q

ESTUUR r z i t t e r

r e t a r i s

ïingmeester

& plv. voorz.

Mr. C.H.M. Las t , Lekdijk West 26, 3411 MV Lopik. t e l . : ( 0 3 4 7 5 ) - 2 7 2 6 .

Dhr. A.C. H i l d e r i n g , S t i c h t s e Meije 35a, 3474 KR Zegveld, t e l . : ( 0 1 7 2 6 ) - 8 5 5 2 7 . Dhr. C.A.P. B o l h u i s , T o e r m a l i j n s t r . 1 1 , 7314 JD Apeldoorn, t e l . : ( 0 5 5 J - 5 5 5 5 6 0 .

Dhr. A.H. van der Snee, J u l i a n a l a a n 12, 6717 JK Ede. t e l . : ( 0 8 3 8 0 ) - 3 3 5 0 9 . Dhr. D. Weers, Duindigt 5 , 2244 BR Wassenaar, t e l . : ( 0 7 0 ) - 2 8 1 0 5 2 .

JP BEMIDDELING sfonische of schriftelijke informatie UITSLUITEND bij:

A.H. van der Snee, Julianalaan 12, 6717 JK E Ie. : (08380) - 33509.

>NTRIBUTIE ialig entreegeld ƒ 10,00 per lid. laatschap f 25,00 per jaar. nslid ƒ 5,00 per jaar. (geen clubblad)

ling van de contributie w f J ^ J f ^ jaar.

schrijven op rek.nr.: 10.31.50.404 t.n.v.: DEERHOUND p/a: Toermalijnstraat 11, 7314 JD Apeldoorn. Gironummer van de bank is: 86.87.88, RABO/Apeldoorn.

eind januari van

ÈDACTIE A.H. van der Snee J.J.H. Engelen G. Matser

p/a: Rembrandtlaan 67, 6717 NR EDE.

Bestuursafgevaardigde. redactie lid. (03404)-52434 redactie lid. (08380)-20935

Beste Deerhoundvrienden.

Als U dit clubblad in Uw brievenbus krijgt is 1984 alweer in volle gang. Natuurlijk zal 1983 'n jaar zijn, dat wij leden van de Deer-houndclub niet snel zullen vergeten. In de eerste plaats, omdat de Club zijn officiële erkenning kreeg; ten tweede omdat activiteiten die wij ontwikkelden erg veel bijval van U kregen. Bij het zien van de Deerhound-foto's in de Hondenwereld van november 1983 kreeg ik weer een warm gevoel. Wat een prachtig gezicht om zoveel "Koninklijke" honden bij elkaar te zien! Jammer dat zovelen van U onze eerste bijeenkomst, waarin dierenarts Vermeulen zo kundig de problemen bij het fokken van grote rassen uiteenzette, hebben gemist.

Speciale dank wil ik uitspreken tot de redactie van het club-blad. U bent het ongetwijfeld met mij eens, dat ons clubblad opvalt door verzorging en inhoud. Ook andere rasverenigingen valt de kwaliteit ervan op!

1984 zal een jaar worden waarin nieuwe hindernissen genomen moeten worden. Duidelijkheid omtrent de behartiging van onze rasbelangen zal in besprekingen met de Raad van Beheer centraal staan. Ook in 1984 zal het Bestuur weer trachten de belangen van ons ras en haar leden te dienen. Beste leden, ik wens U en allen die U dierbaar zijn mede namens de overige bestuursleden een gezond en voorspoedig 198

C.H.M.Last, voorzitter.

Bestuursmededelingen uit de Bestuursvergadering van 28 oktober 1983, gehouden te Wassenaar.

Aanwezig: Mr C.H.M.Last, deHr. A.v.d.Snee, de Hr C.A.P. Bolhuis, de Hr. D.Weers, de Hr. A.C.Hildering.

- Behandeling notulen vergadering 26 augustus 1983. - Huishoudelijk Reglement is in bewerking. - Introductie-boekje is in bewerking. Beiden worden ter behandeling voorgelegd aan de Algemene Ledenvergadering, welke zal worden gehouden in maart 1984.

Ingekomen stukken. - Brief van de Raad van Beheer ddo 1 oktober 1983 waarin de stemprocedure voor candidaten voor de RvB wordt ge-wijzigd.

- Opgave door de RvB wegens aftreden van Mr CA.Schoor en de Hr F.Heerkens alsmede het herkiesbaar zijn van de Hr H.B.M.Hoefsloot en de Hr M.E.J.v.d.Weijer en het verzoek eventueel tegencandidaten te stellen. Het bestuur heeft besloten geen tegencandidaten te stellen|

- Mededelingen van de RvB in zake: Contributie verenigingen. Opgave leden. Algemene informatie.

- Brief ddo 2 oktober 1983 van de Heer S.J.deHaan, Ureterp, inhoudende een voorstel tot wijziging van de ballotage. Voorstel door bestuur overgenomen. Wijziging zie elders in dit blad.

- Brieven ddo 1 oktober 1983 van de Heer F.G.Gerritsen.

Horen ballotage-commissie, (ter vergadering uitgenodigd.) - Mevrouw J. de Jong verhinderd, doch gaf commentaar schriftelijk, de Heer Drs N.J.S.Fernhout, aanwezig.

Nabeschouwing Deerhounddag 17 september 1983. - Bestuur en gezien de vele van buiten komende positieve reacties als byzonder geslaagd ervaren. Verdient zeker navolging.

- Nieuwe leden, zonder ingekomen bezwaar aangenomen.

- Gesprek bij Raad van Beheer op 21 oktober 1983. - Gesprek tussen Mevrouw Drs J.H.C. Brooijmans-Schallen-berg en de Heer M.E.J.v.d.Weijer (RvB) en de Heren Bolhuis en Hildering, m.b.t. erkenning Deerhound Club en belangenbehartiging Deerhounds. Wordt nader op terug-gekomen .

- Rondvraag. - Eventueel te organiseren mini-coursing, waarvoor de

Heer Weers zich zal inspannen. - Uitbreiding redactie-commissie met 2 reserve leden zijnde de Heren F.W.A.Giessen en C.G. van Diemen.

- Verzorgen lay-out cluborgaan ingaande 1984, op verzoek van de Heer C.A.P. Bolhuis, wegens drukke werkzaamheden, over laten gaan naar andere candidaat. De Heer Bolhuis zal de verzending blijven verzorgen.

- Bij de Raad van Beheer zal een lijst met candidaat keur-meesters voor Deerhounds worden aangevraagd.

- Volgende vergadering o.o.v. 27 januari 1984 te Zegveld.

Verhuisbericht.

De Heer Ron Brandes van: Antilopespoor 281, 3605 CV Maarssen-broek, naar: Spechtenkamp 424, 3607 KZ Maarssenbroek. tel. 03465-66828. Ingegaan op 1 december 1983.

Wijziging Ballotage candldaat leden.

Het bestuur geeft hierbij te kennen, zoals besloten in haar vergadering van 28 oktober 1983, op voorstel van de Heer S.J. de Haan te Ureterp de ballotage-procedure als volgt te hanteren.

- Candidaatleden melden zich aan bij het secretariaat van de vereniging.

- De aanmelding wordt schriftelijk door het secretariaat be-vestigd d.m.v. een aanmeldingsformulier.

- Na terugontvangst van het getekende aanmeldingsformulier gaat hiervan 1 exemplaar naar het ontvangstadres van de ballotage-commissie zijnde thans Mevrouw J. de Jong, Ureterp Vallaat 17, Ureterp. Copie-exemplaar blijft bij secretariaat.

- Secretariaat zorgt voor publicatie in Clubblad van de candidaatleden.

- Leden welke GEMOTIVEERDE bezwaren hebben tegen één of meerdere candidaatleden kunnen deze bezwaren schriftelijk binnen 14 dagen zenden aan het ontvangstadres van de ballotage-commissie.

- De ballotage-commissie bespreekt de binnengekomen be-zwaren en geeft hierover uitsluitsel aan het bestuur, welke vervolgens beslist over toe- of afwijzen.

- Zijn er geen bezwaren binnen gekomen dan geeft het bal-lotagelid van het ontvangstadres het secretariaat hierover mededeling waardoor de betreffende candidaatleden als leden worden opgenomen.

CANDIDAAT-LEDEN.

GEMOTIVEERDE bezwaren tegen deze candidaten dienen binnen 14 dagen schriftelijk te worden ingezonden bij:

Mevrouw J1_de_Jong,_Ureterp Vallaat 17i_9247_SC_Ureterp_L

Mevrouw Hagemeijer-Roberts, Laarhoeksweg 5, 8107 AP Broekland. C.G.Bekkers, Oudenkerk 4, 6176 AJ Spaubeek. J.Them, Kleiburg 735, 1104 EA Amsterdam-Zuid Oost. M.Adams, Dickenesweg 2, 7621 MZ Bennekom. G.J. en A.E.van Wezel-Beumer, Corn.Houtmanstraat 14,

3572 LW Utrecht.

DE LANGE JACHT.

1924, het jaar waarin de lange jacht op hazen in Nederland werd gesloten. Dit had het nare gevolg dat onze windhonden werkeloos werden in hun hoedanigheid als jachthond, waarvoor zij eeuwen lang gefokt en geselecteerd zijn geweest, met uitzondering van de "zwartwerkers", honden die nog illegaal worden gebruikt door stropers. Deze vorm van hazenjacht is beslist niet barbaars of onweide-lijk geweest. Haast iedereen is er wel van overtuigd dat als men een goede wildstand wil behouden, men dit wild dan deskundig dient te bejagen. Bij de jacht met de windhond werd uiterst selectief gejaagd, daar de zwakkere en de oudere hazen letterlijk en figuurlijk het "haasje" waren en door de honden met een snel! beet naar de eeuwige jachtvelden werden geholpen. De slimste en de snelste hazen ontsprongen de dans en konden voor een gezond en sterk nageslacht zorgen. Voor de hazen zelf lijkt mij de sluiting van de lange jacht c hen, echt geen reden voor uitbundige vreugde. Want wat er voor in de plaats kwam was de jacht onder het ge-weer. Bij de jacht onder het geweer is een geliefde vorm van hazenjacht de "drijfjacht". Hierbij lijkt het wel of de russen in de polder geland zijn zo'n geknal dat dat met zich meebrengt. Hoe de geweerjager selectief kan jagen op haas is mij een raadsel daar hij op elke haas die voor de loop komt schiet totdat hij het aantal hazen behaald heeft dat voor deze jacht per geweer vrij is gegeven. De haas is als hij getroffen wordt in één keer dood, komt of aangeschoten weg en wordt met de nazoek door de honden gevon-den, of komt aangeschoten weg om een langzame dood te sterver Nee, geef mij dan de lange jacht met de windhond maar, de haa heeft een eerlijke kans en komt of weg of hij is in een snell beet door de honden gedood. Sportief was deze vorm van jagen waarbij veel gevraagd werd van mens en hond. Denkt U maaar eens aan de blubberige klei polders in de herfs en de brede sloten. 1s-Morgens kwamen de jagers, meestal goed gesitueerde boeren bij elkaar. De boeren in de omtrek was al om toestemming ge-vraagd, daar men ruimte nodig had.

Een hond weet nu eenmaal niet het verschil tussen verboden en niet verboden land. Ook was er voor gezorgd dat de aan-wezige windmolens die dag niet draaiden. Want heel wat honden zijn in de loop der jaren door de rondsuizende wieken aan hun einde gekomen. De hazen konden onder de wieken door, de windhond niet. Slimme hazen zochten een boomgaard of een duiker onder een dam om de honden kwijt te raken. Er was echt geen sprake van, dat de hazen in paniek vluchtten, maar zij hielden er een doordachte vluchttechniek op na. Als een haas eenmaal door de honden was opgegeven, dan had hij gewonnen en werd verder met rust gelaten, ook al zou men hem zo weer op kunnen drijven. De honden werden naar eigen inzicht gefokt; grote honden, slanke honden, gladharige en ruwharige honden. Een ding hadden ze gemeen, ze konden allen hard lopen en jaagden op zicht. Ook toen gold al dat de honden van een ander wel leuk waren maar op geen stukken na konden tippen aan de eigen kampioenen. /Zodra er een haas bespeurd werd, hield de linie stil, het haas werd opgejaagd en een voorsprong gegund, pas dan werden er twee tot ten hoogste vijf, meer honden was wettelijk niet toegestaan, geslipt en zetten de achtervolging in. In vele gevallen ont-kwamen de hazen. Deze jacht werd dan ook niet om het gewin, maar puur om het spel bedreven. Ik wil dit artikel beëindigen met een verhaal dat door een jager, genaamd Surefoot, is geschreven in 1923, over de laatste lange jacht van dat jaar en helaas de laatste jacht voor altijd. In 1924 immers werd de lange jacht verboden.

—Frank Giesen—

DE LAATSTE EER door: Surefoot.

Het heeft zeven uur geslagen. Doodstil ligt het Drentsche dorp in den ochtend. De wijde velden rondom brengen geen enkel geluid aan, en binnen den gordel der rietdaken zijn zelfs de nachtvogels en de waakzame hanen gaan zwijgen. Geen vijf minuten later zijn wij er in geslaagd, deze plechtige rust voorgoed te verstoren. Een zacht motor-geronk had onze komst zeer bescheiden aangekondigd, doch spoedig daarop schoot een felle lichtstraal langs den zandweg en snerpte de claxon over de verlaten erven. Zoodra de Citroen voor de herbergpoort stilstaat, komt de

inhoud op de been: een chauffeur, twee windhonden en schrijver dezes. Het lijkt nog duister, doch reeds is de herfstdag op komst, terwijl de hooge peppels met een stadig ruischen het licht begroeten.

Ook het dorp ontwaakt. Hier en daar begint een verweerd ruitje bij te kleuren en ergens piept een deur. In de jachtweide vlamt echter het haardvuur vroolijk op. Er hangt koffiewater over, en het spek sist onder de gebakken eieren. Wij hebben nauwelijks den tijd den wagen te ver-zorgen en de hondjes na te kijken, of reeds arriveeren de eerste gasten. Ook zij doen het per modern vervoermiddel. Een autobus vol jagers en honden komt na een reis van ettelijke kilometers aanbotsen, en lost zijn passagiers. Er volgen fietsen en motoren, een span Lithauers voor een open karretje en eindelijk ook de lang verwachte, een echte linnenwagen met echte Drenten aan boord. Nu zijn we vol-tallig, en inderdaad er behoeft "niemand meer bij". Alle rangen en standen zijn vergaderd, drie generaties zonden vertegenwoordigers en zelfs de dames geven acte de présence. Ik zie ouden van dagen met meer dan vijftig velden in de loopers en jongeren, die voor het eerst achter de honden gaan, grijsaards, die ik al in de eeuwige velden

waande, en vreemde gezichten van vergeten vrienden, er was niets afgesproken, maar het schijnt wel, alsof deze laatste lange-jachtdag van het seizoen van... ons leven, hier allen dwong nog eenmaal saam te komen. De rechte stemming is er nog niet. Het is trouwens de vraag, of zij zal komen. De ochtendgroeten hadden niets van het opgewekte en dikwijls luidruchtige, dat den vroolijken jagersman zoo behaagt. Zelfs de dikke kasteleinske is "anders", en het zijn niet alleen overwegingen van pecuniairen aard, want ook de mooie dochtertjes, die zoo gaarne in sterke jagersarmen door de gelagkamer walsten, kijken sip en zijn vreeselijk kort aangebonden. De honden doen gewoon. Zij kijven als steeds, en verwonderen zich misschien alleen over de vele vreemde collega's die er zijn. Enkelen herkennen elkaar, of herin-neren zich oude veeten. Nu en dan is er een gevecht gaand en het geheel is zeer beweeglijk en druk. Weldra komt er orde. De menschen splitsen zich in drie groepen en nemen de helpers met zich mee. Een enkele van deze weet nog niet, tot welke afdeling hij behoort, de baas let niet op hem of is er niet, en dus sluit hij zich maar ergens bij aan. Zoo, dat is dus de laatste dag! Ik streel mijn oudje over den gladden kop, en druk haar even tegen mij aan. Maar zij heeft thans geen trek aan vrijen. Het is jachtdag nu, haar dag, de zaligheid van haar kleine leven, haar alles. De chauffeur en ik kijken elkaar aan. Ook hij heeft een jacht-makker. Toch zijn wij nog goed af. Onze honden zijn reeds op jaren en kunnen misschien tijdig het einde halen. Ze zijn ons lief, deze dieren, zóó lief, dat wij ze nimmer het arm-zalige leven van den nietsdoener mogen laten. Hun schoone lijnen bekoren ons telkenkeere, en wij achten den adel van hun gemoed. Doch wat zou die schoonheid zijn, indien zij geen fond meer had, en geen oorsprong en wat bleef er dan over van die trots en die fiere zelfbewustheid? Arbeid alleen heeft aan haar geslacht die deugden gegeven en arbeid alleen kan ze handhaven. En daarbij komt nog iets. De voldoening, welke hun bijzijn ons verschaft, kan slechts grond vinden in de wetenschap van hun kunnen, de jachtpassie, die heerlijke hartstochten. Wij zullen er dan ook voor waken, dat het anders wordt. Maar wie nu jonge honden heeft, krijgt groote zorgen.

De dag zet schitterend in.Een staag rijzende winterzon geeft licht aan de kleuren van het landschap dat voor ons uit deint: een complex van schier onafzienbare weidevelden, boschpartijen met al de tinten van het seizoen, een beek, die als een zilveren draad door deze brocade loopt, en tal van wegeltjes en kronkelende voetgangen. Dat alles leeft voor ons open oog, bosch en beemd zenden opwekkende herfst-geuren uit, en zóó licht en gemakkelijk draagt de bodem ons verder, dat wij uit louter levenslust luidop konden juichen. Wij zijn echter zoo verstandig, dit na te laten. Het wild verdraagt dergelijke uitingen van het menschelijk gemoed zeer slecht en wij zouden allicht veel goede sport bederven. Naast ons zoeken valkenoogen met het meeste wantrouwen de vlakte af. Slanke halzen worden nog uitgerekt, om den blik een grooter veld te verschaffen en nu en dan springen onze helpers uit louter jachtdrift, hoog op. Inderdaad de ware aard is te voorschijn gekomen uit die dagelijksche gereser-veerdheid en poeslieve manieren. Instincten die even onder de oppervlakte lagen, dringen thans naar boven. De spieren zijn gespannen, het getrainde lijf wiegt op de veerende beenen, en alle zintuigen, maar vooral die van het gezicht en gehoor werken onder hoogdruk.

"Harre! Harre! Harre! Los die twee honden daar!!! En jij, jorge, houd vast dat koppel!! Vast dan, voor den duivel!! Zóó en nu beide oogen open, hóór!!" Wat is er gebeurd? Wel, even voorbij die dwarsgreppel daar kwam een haas op de sok-ken, een fiksche jonge klant. Hij deed twee zijsprongen en koos toen een rechten weg, die naar het bosch voert. Blijkbaar kent Lampe de gevaren van een kolonne twee- en vierbeeners. De honden kennen echter het gevaar van een boschrand. Zij zijn oud-gedienden en zagen zich reeds vele malen een goede buit ontgaan. Het komt er thans op aan flyerskwaliteiten te ontwikkelen. De een heeft ze, hij neemt dan ook de leiding, om het wild den pas af te snijden. De andere laat hem begaan en begint een rechtstreeksche vervolging. De spanning is er. Wat zal het haas doen? Trachten het beschermende bosch te bereiken, voordat de hond zich bij den rand heeft gebracht of de groote heide opzoeken en het stayvermogen van den anderen vijand op de proef stellen? Hij probeert het eerste en het gelukt hem. De dekking is niet breed, doch de stayer slaat er door, terwijl het wild houdt en dus gered is.

De flyer heeft op een haar na gemist, de kaken sloegen hoor-baar op elkaar, en maakt een dubbele salto. Wij trekken ver-der. Snoet is kreupel, nijdig en vuriger dan ooit, de stayer wordt somber en wraakzuchtig. Dan springt vlak voor mijn voe-ten een klein ding. Ik laat het natuurlijk loopen doch de hond is sterker dan het koord en reeds ligt hij boven op den drieling. Er gaan allerwege luide protesten op, maar ik toon de gebroken lijn , wat kon ik er aan doen? Intusschen houdt het haasje zich goed. Het profiteert van een wagenspoor, de hooge heide en een boomwal, doch dan wordt het overmoedig en gaat het weiland op. Honderd meter duurt nog de finish: een wanhopige sprong tracht lijfsbehoud te brengen, maar op dat zelfde oogenblik sluit zich een ijzeren vang en is de strijd gestreden. De dood was er reeds toen de pijn nog moest begin-nen. Een incident. Dicht bij een boerderijtje hooren wij schieten twee donderende knallen. "Daa'sJaan Blikkien," zegt een drijver, "hij heeft er 'n akkerdien lig'n." Op het ge-dreun van de schoten volgde het luide gekef van een hetzenden hond en terwijl wij staan te wachten, komt een zieke haas op ons aan strompelen. De linkerachterlooper sleept er bij en het dier lijdt zichtbaar vreeselijke pijnen. Toch weet het den "Siep" van Jaan Blikkien nog voor te blijven. Thans be-hoef ik geen toestemming om mijn oudje los te laten. Zij maakt onmiddelijk een einde aan deze schandelijke vertooning, terwijl een grijze beschutter den herdershond a faire neemt sn hem jankend naar zijn baas terugstuurt. Deze verschijnt kort daarna en eischt zijn haas op, en wil dit en wil dat. Ik sta hem te woord; de ontvangst is niet malsch, en al vloe-iende trekt de wildmoordenaar af: "Wacht maar, as eerst de nije wet er iz." Deze bedreiging laat ons uiteraard koud, vant zij kan ons niet deren. 'iet moment van den dag. Wij passeren een ruig stuk, als eens-klaps de flyer zich losrukt. Hij heeft blijkbaar wat gezien sn gaat zoo doelbewust naar voren, dat wij hem gaarne geloo-ren. Ook de stayer doet dat en mijn oudje volgt hen, omdat laar ervaring goede dingen verwacht. Toch sukkelen beide nog, vant er is voor hen "niets te zien". Dan opeens klinkt aller-vege de jachtroep luide op. Het wild is gesignaleerd. Aan-stonds komt er nu verandering bij de honden. Snoet werpt zich Ln zijn volle snelheid, de stayer Kill valt in een vasten zui-zeren gang en de teef zet haren op snaren om het gezelschap /oorbij te streven. Zij is wat eerzuchtig uitgevallen, m'n Liefje, en daarbij van het vrouwelijk geslacht. Het haas Dlijkt een sologanger te zijn, een oude rammelaar, die heele Jagen in het bosch ligt te maffen en nu blijkbaar op vrijers-zoeten was.

Jarenlang is hij reeds den dans ontsprongen en ook nu trachtte hij ongezien in de dekking terug te sluipen. De honden jagen hem echter het groote veld op; het is hem vrij onverschillig. Ook de heide heeft vele veilige plaatsen en hiH kent ze alle. Hij marcheert nog nauwelijks. Wel lijkt de snel-heid reeds voldoende doch de honden winnen en dus ligt het wild nog lang niet in den vollen speed. Intussen komt de flyeij wat te dicht in de buurt, althans volgens Lampe's oordeel en reeds begint de afstand grooter te worden. Doch ook de hond kan sneller; hij is daarbij nog lang niet aan de grens van zijn kracht. Toch loert reeds de stayer op een gelegenheid, hem af te lossen. De oude teef heeft druk werk, dit illustre tweetal bij te blijven. Dan opeens zonder eenige waarschuwing en in vollen ren slaat de haas een geweldigen haak. Dit kunstj| brengt hem over een sloot en dwars door een roggestoppel in een vergeten zandweg. De flyer volgt. Hij raadde de komende verrassing en zwenkt bijna zoo snel en zoo scherp als het wil zelf."Tante" profiteert van haar achterstand. Zij behoeft nau-j welijks van de rechte lijn af te wijken. De groote stayer wordt duivelsch. Die plotselinge koersverandering kost hem 20 meter en een fikschen stoot in de voorhand. Hij moet dit ver-lies inhalen, coüte que coüte. Twee machtige sprongen tillen hem over sloot en weg; daar redresseert hij zich nogmaals en nu gaat het er op los.

Ljn oudje is nog snel genoeg en nog sterk genoeg en daarbij =nt zij alle listen van den ouderdom. Vóór de anderen er aan ïnken, heeft zij den kortsten en meest gemakkelijken weg ge-anden, en als verderop de stoet weer zichtbaar wordt, ligt Lj aan den kop, onmiddellijk achter het haas, is "Snoet" ho-sloos geklopt en de stayer zwaar gehandicapt. "Die ouwe rak-ïr!" roepen de jachtgezellen, "maar zij houdt het uit! Het las is te goed en Kill is er ook nog." impe geeft thans alles wat hij heeft. Meermalen reeds liep Lj voor zijn leven en de angst, dien wij menschen kennen, Lijft hem natuurlijk vreemd. Al dit gebeuren ligt volkomen i de lijn zijner dingen; de natuur gaf hem een goed hart, en mge loopers, benevens de heilige zucht naar zelfbehoud, naar st behoud van zijn soort. En dies loopt hij, want de schut-Leur, een andere gave, kan hem thans niet meer redden! En' hij Dopt, zoo snel hij loopen kan en denkt daardoor aan het ge-lar te kunnen ontkomen. Hij ziet trouwens reeds het einde van it gevaar. Nog steeds bracht zijn snelheid hem rust en behoud, s vrije wildbaan levert geen viervoetige belagers meer op, die =m in snelheid en volharding overtreffen. Thans echter zijn c vijanden op hem uit, die door dit werk eeuwenlang zijn ge-armd en getraind, en nog bestaan. De teef ligt vlak en loopt lar finish. Zij is blind voor alles geworden, blind voor mo-2lijke obstakels, blind zelfs voor de grens van haar kunnen. Lj heeft deze reeds overschreden. Het haas is er niet beter in toe, doch het staat dichter bij de natuur, het is "wild". Lleen de stayer loopt nog met "oordeel" hij is razend, maar Dudt den kop er bij, hij is heel dicht bij de limiet, doch =zit nog steeds die kleine reserve, welke slechts in den ui-arsten nood wordt prijs gegeven. Daar struikelt de teef, zij 3 onmiddellijk hors de combat. Nog in hetzelfde oogenblik isseert haar de stayer. Zijn tijd is gekomen, maar nog aar-slt hij. De stoot, dien hij zich denkt, moet raak zijn, want adien is er geen kans op een tweeden. Hij weet dat, evengoed Ls hij weet, dat bij volhouden en koel overleg deze buit de Ljne wordt. De lippen krullen reeds, en het blinkend gebit Dmt bloot, maar nog steeds blijft "de" sprong uit. Dan opeens arzelt het wild! Het was een aarzeling in vollen ren: zij aurde slechts een ondeelbaar oogenblik, doch was duidelijk ge-Deg voor den hond. Alles wat nog in de taaie pezen van zijn shard corpus rest, wordt thans opgeroepen, en de aanval begint, rie geweldige sprongen completeren dezen, en terwijl Lampe =zwijkt, doordat het moedige hart den arbeid staakte, breekt an woeste greep van twee enorme slagtanden het wild den rug. 2 dood is als een bliksemschicht gekomen, electrocutie kon auwelijks sneller en pijnlozer einde brengen

Het haardvuur brandt even vroolijk als vanmorgen. Dat is ook wel noodig, want de dag is minder fraai verloopen dan de zon 's ochtends meende. Het is mistig geworden en erg triest buiten. De peppels staan thans roerloos en alles voelt nat en klefferig aan. Wij haasten ons naar binnen, waar licht en warmte gezelligheid beloven. Reeds zijn de meesten uit het veld terug. De buit was niet groot, doch de sport is uitstekend geweest. Ik mis echter de groote verhalen, de da-den. Misschien komen ze nog. Daar staat een van de jongeren op. Hij wil blijkbaar een passend woordje zeggen voor dezen dag. Hij begint: "Vrienden, het is afgelopen, wij...." Dan kijkt hij om zich heen. Een enkele zit nog in het vuur te staren, doch de meesten zijn reeds bezig met hun vertrek. Hij zwijgt verder, want hij heeft begrepen. Wij zijn Friezen. Niemand hoeft te weten, wat er in ons omgaat.

SUREFOOT;

DEERHOUND COURSING IN SCHOTLAND 1983

"Are you fit?" waren de eerste woorden die door de telefoon klonken. Dit was Miss Noble's manier om Dns uit te nodigen te gaan coursen op de Schotse noors, iets ten zuiden van Inverness. Fit was wel net laatste wat ik was, maar zo'n uitnodiging laat je niet gauw voorbijgaan, zodat daarop een onmiddelijk "yes" volgde, in gedachten snel kind en vijf honden op diverse logeeradressen indelende. Een week voor vertrek hoopte riet werk zich dermate op, dat mijn echtgenoot Dnmogelijk weg kon en na rijp beraad werd besloten dat ik de tocht dan maar alleen zou ondernemen. Met de boot naar Great ^armouth en vandaar naar Newark on Trent alwaar ik een vriendin, Pamela Brown, (fokster van onze teef Scheillach tfavelet) ging ophalen. Gelukkig had zij tijd om met mij mee :e gaan en de plaats van mijn man in te nemen want 8 uur in je eentje rijden is niet mijn idee van lol. Ze is een goede caartleester en zonder eenmaal fout te rijden, via de cleinste Schotse weggetjes, kwamen we 8 uur 's-avonds in ons ïotel aan. 5e hal reeds goed gevuld met deerhounds en hun eigenaren, naar ook Saluki's want die hebben hun grote coursemeeting :egelijkertijd. Jet was een vrolijk weerzien met de vele vrienden die wij inmiddels via onze deerhounds in Engeland hebben, hetgeen )nmiddelijk in de bar gevierd werd. De volgende morgen om ) uur paraat op de moor. Gierende wind, mist-flarden en een jestaag vallende regen omlijstten het Schotse landschap en leden naar warmere oorden verlangen. Naast de ongeveer )0 deelnemers waarvan sommige heren in Highland-dress (brrr), ?0 honden, een rechter en een slipper. Deze laatste neemt :wee honden in slipriemen, de avond vooraf is er geloot /elke hond er tegen welke uitkomt, dan volgt een afval-/edstrijd. Een hond draagt een rode gebreide band om de lals en de andere een witte. Door alle deelnemers wordt nu ;en lange rij gevormd net als bij een drijfjacht en er rordt begonnen met drijven. Voorop de slipper, de drijvers )p vijf meter afstand daarachter. Al gauw werd de eerste haas jezien. De slipper geeft de haas een goede voorsprong, zorgt lat beide honden oogcontact krijgen met het haas en slipt :e dan.

De rechter geeft nu de witte en de rode hond punten voor: goed volgen, hoeken slaan, snelheid en uithoudings-vermogen. Het doden van een haas geeft geen punten. Al gauw waren de haas en de honden uit het gezicht verdwenen en liet de rechter door middel van een rode of witte zakdoek weten welke hond er gewonnen had en door zou gaan naar de volgende ronde. Wat de Deerhounds betrof kwamen ze aardig terug na een course, althans er was een soort reactie als je ze riep. Een enkele apporteerde de haas ook wel(± 30% van de hazen wordt gedood) maar Saluki-eigenaren zijn slecht af. Menig Saluki neemt na de course de benen zodat je zwaar hijgende en puffende Saluki-eigenaren over de heuveltoppen ziet verdwijnen, arabische klanken uitstotend in dit zo Schotse landschap, (zo'n hond heet natuurlijk niet Boef) daarna kun je ze meer dood dan levend tussen de gelederen aantreffen, de eigenaren dan, de hond heeft meestal al weer zin in nog zo'n course. Het lopen over een moor heeft zo z'n eigen aantrekkelijkheden. Alles wat eruit ziet als groen en mossig gras, is meestal een vijvertje met kroos, dus als je denkt: hoera, geen kniehoge heide maar een stukje makkelijk lopen, verdwijn je tot kniehoogte, liefst tot boven laarshoogte, in het water.

'ussen de hoge heide bevinden zich mansgaten (niet in de oorlog aangelegd maar door de natuur) zodat je ook daarin lensen om je heen tot aan de oksels ziet verdwijnen, zelf tok natuurlijk, een prachtig gezicht die heide op oog-ioogte maar niet helemaal de bedoeling. Na lb uur op de loors waren laarzen en sokken door en door nat. Voeten eken op witte gerimpelde worsten, maar het hollandse egenpak en schotse hoedje hielden mij verder droog en rarm. De regen werd inmiddels afgewisseld door natte ineeuw. Om één uur werd de lunch gebruikt op een redelijk teschutte plaats, voor zover mogelijk op de Schotse hoog-'lakte. Broodjes van het ontbijt, meegedragenin een rugzak in koffie uit een thermos. Ik moet U eerlijk bekennen dat k niet precies heb bijgehouden welke hond nu tegen welke iep, maar er waren zelfs mensen die dat bijhielden in leze barre weersomstandigheden, het lopen en overeind •lijven kostte mij al moeite genoeg. s'Middags om 4 uur »erd naar het hotel geraced onder het motto: "wie het eerst :omt, heeft het heetste bad". Daarna een heerlijk diner en fun and games". De volgende dag hetzelfde schema maar lelukkig met mooi en helder weer, bevroren heide en •rachtige vergezichten. Voor de onvermoeibaren onder ons s avonds "Scottish reels"; ontzettend leuk om te dansen 'ooral met een schotse politieagent.

* u a i OJ 3

u OJ - H J 3

01 c 0

~ '-• H 01

w •l—l • H M

01 0 E

p d) •H c 1 o H 43 0

z ca ca aH S

• H •0 3 0 fl P •H 3

VJ 0 0

> 3 3 O U

> a> N

a> >a P .-3 3 C 11

> 0 - - I 11

•p -U 01

0) > T I

(0 CO u

TS 0) C -U 0 00

> s l d en o) - a

o C X 01

D i U) i d Sj

T3 S S-l 0) . * > O O O

G O 0) N

T5 C -O 4-> x: ui

01 fl) 0) 0) U-i 3 P P

0) p £ 0)

e c (0

c > 0) UI Sj H 0) 3 p O UI u y.

(0 P e

D> 3 S-( O

C HU ' O

S O T3 •W 11 .c u w

t - l l d

ö> fi -a o •o ^ 0)

•a 0>

• w * - H X 3

<4-4 Q l C/3 O) C 0) <Ö 0)

S O " 0

• G 11 o> e

- H C Hl

fl o w

x: P n 0 £ H i d

•< P (d 0 u U cd

> •O e « j i H u 03

T3 01 Z

U i d i d E

c •H

c o •H N

P C Zi

73 S id

H M ai ~J 0)

z c • H

•H C

•r~i P ld

T3 Sj O g 5 i d

01 • H

P o B3

UI i d id

x: ±> OJ

.---u 0) P -G CJ id

CO • H

' 3 3 3 O

fl n 0) 11) Q

0) -a P C o B 0

r H 0)

c • n • H N

•O 0 0 3

i - l 01 co

•p i d t )

^ 01 N

P CU CJ 3

• C - H CU U S-l a i P

M id f3

fl C id i d

o> 0 Xi

-V • n •H i-H - H CU

c a> co u CD p 01 3 N

x: a i d > c 0»

' 3 Ti •H

s 0) P

—1 11 > 3 3 £ ü i d

H H • H 01

x: co c 0)

i d 3 M co

n i d i d

fl X3 0!

•-3 O N

s i H OJ Ü> d

u c >d > c 0) N C OJ S-l D> '11

Ü> -o (0

-̂< UI 0)

~̂ M 3 3 & •H

P fl O O

^H ca c OJ o o-> U)

u o 0 M

c a i 01

c 0) c c 3 M M c 0

• r * i

•H 3 3 D

3 3 r3 tn

n CU H

i j - r H 0 3

P • H O 0

p 13 -o

a ai • H fl u ca U)

3 i d i - i

3 N C i l Q, O

c u T j

fl Cl N

M •r—i •H -H 0) Ai 3 0 M

ft ca u 0 0

• n • H N

M 13 (0 3

t ) 3 3

C • H

c 11 ca S-l 3 O ü

C 3 i d o>

• H3 3 id

-H p 0 x; o co •« c 11 s 0 M

G i d i d

T3 c i d

u i S-l a> i i

s i d H O M rd u

[TOONSTELLINGS UITSLAGEN.

D e n H a a g (16 o k t o b e r 1983) . Keurm; R.H. Mat theeuwsen .

n k l a s r e u e n :

valanree Castor Eig. Mevr. P.J.Voogd-Milo. d type, goed gevormd hoofd met goed garnituur. i oog. Goed oortje. Goede hals. Goed gehoekte voorhand, echter wat breed is. Iets te vlak in rug. Goed gehoekte terhand. Van opzij goed gangwerk maar los in front. 3U.

huo of the Funny Hill Eig. Ido Vunderink. 1 mooi type. Heel mooi hoofd, schitterende expressie. ie hals. Goede voorhand. Goed bone en voeten. ie rugbelijning. Goed kruis en achterhand. Zeer typisch de beweging. Niet vast in voorhand. 1U res.CAC res CACIB.

lah-Bryan of the Funny Hill Eig. S.J. de Haan/J.de Jong. type. Goed hoofd en expressie. Goede hals. Wat vlak in rug.

de achter- en voorhand. Goede borstdiepte en ribwelving. 3 gangwerk van opzij gezien, zou in voorhand vaster moeten, rconditie kon droger. 2U.

pioensklas reuen:

Dthy of the Funny Hill Eig. S.J. de Haan/J.de Jong. c typische verschijning in ieder opzicht. Heel mooi belijnd het puntje van zijn neus tot aan het einde van de staart, gave bouw. Prima vacht en mooi voorgebracht. Gaat zeer

1U CAC CACIB Beste reu.

iklas teven:

sy Dynamit As Aras An Uachtarain Eig. Mw. M.Melser-Spoor. type. Mooi hoofd en expressie. Prima oortje. Mooie hals.

: goede onder en bovenbelijning. Goede voor- en achterhand. in front liever wat vlakkere bespiering. Goed gehoekte :erhand. Goede harde vacht. Goed gangwerk.

2U res CAC res CACIB.

Dunvalanree Carol Eig. Mevr. P.J.Voogd-Milc Goed type. Goed hoofd en expressie. Mooi oortje. Juist voldoende gehoekte voorhand. Staat zeer steil op de polsen Voor een teef voldoende rugbeiijning. Goed gehoekte achter-hand. Gaat in de voorhand zeer onstabiel, achter nauw. Hee: de neiging tot steppen. ZG.

Cu Cabhag of the Funny Hill Eig. Ido Vunderink. Schitterende teef met veel gratie en allure. Fraai hoofd, heel mooi belijnde hals. "Sound as a Bell". Heel mooi gangwerk. Prima vacht. Heel mooi belijnde rug.

1U CAC CACIB, beste v.h.:

Quintin of the Funny Hill Geen verslag.

Eig. Ido Vunderink. 3U.

Orchis Grey of the Funny Hill Eig. Koert Hesseling. Mooi type. Goed hoofd en expressie. Mooie belijning. Goede hoekingen. Goede vachtstructuur, maar gaarne wat weelde-riger. Van opzij gezien goed gangwerk, dat wat stabieler kon zijn. 4U.

Overleden:

Searbhenta of the Funny Hill.

Vader: Bryan van Mirabile Spectatu. Moeder: Nollaig Paidir of the Funny Hill. Geboren: 26 augustus 1980. Overleden: 14 oktober 1983. Fokker: Ido Vunderink. Eigenaar: Peter Honig.

Searbhenta overleed in de slaap door een hartstilstand.

A m s t e r d a m ( 1 9 november 1983). Keurm: Hr .E.R.E.Grevel t .

Ooenklas reuen:

Zealah-Bryan of the Funny Hill Eig. S.J. de Haan/J.de Jong. 2*5 jarige donkergrijze brindle van een heel mooi type. Goede harmonie in het gehele silhouet. Schiterend hoofd. Mooi sterk sluitend schaargebit. Voldoende halslengte. Goed droog en hele mooie bovenlijn, lang en krachtig kruis. Hele mooie achterhoekingen. Sterke voeten. Typisch gangwerk, hoe-wel middenvoeten voor iets kruisen. 1U res CAC res CACIB.

York of the Funny Hill Eig. A.J.Horst. 2h jaar. Donker grijze brindle. Goed type, maar wat terug-houdend in karakter. Goed besneden hoofd. Hals kon iets langer zijn. Mooie toplijn, goed geplaatste croupe. Matige hoekingen, voor en achter in harmonie. Slap in voor en achtervoeten, polsen en hielen. Vacht kon iets langer. ZG.

Yashuo of the Funny Hill. Eig. Ido Vunderink. 2H jaar. Donker grauw gestroomde hond. Heel mooi type en een schitterend hoofd. Goed donker oog en mooi aanliggend oor. Goede halslengte, droog bespierd, mooie toplijn met prachtige lange lendenen, afvallend in een sterk en lang kruis. Voor matig, achter goed gehoekt. Gangen konden iets stabieler, maar toonden wel het typische ras-ritme. Van-wege onvoldoende, korte , vacht. ZG.

Zebilah of the Funny Hill Eig. D.Weers. 2h jaar. Grijsgestroomde reu van een heel mooi type. Met een schitterend silhouet en een zeer mannelijke expressie. Heel mooi hoofd. Goede halslengte en de juiste, krachtige toplijn. Goed geplaatste schouders en goede harnonische hoekingen. Gangwerk typisch en wel wat traag. Voor iets te slap. 2U.

Selwood Skua Eig. D.Weers. 3*2 jarige donker grauw gestroomde reu van een schitterend type. Krachtig en mannelijk gebouwd. Met een grote zelf-bewustheid in uitstraling. Mooi krachtig hoofd, goed don-ker oog. Zeer krachtig bespierde hals, mooie toplijn, goed geplaatste croupe. Goede hoeking in voor en achterhand, met brede dij. Sterke voeten, goed gewelfde tenen. Veel voorborst en mooie diepe borst. Typisch gangwerk. 3U.

Curamach Cuma of the Funny Hill Eig. N.J.G. Fernhout. lh jarige bruingrauw gestroomde reu. Goed type. Zeer zelf-bewust. Een prachtig hoofd, goed aanliggend oor. Mooi don-ker oog. Goede halslengte, juiste toplijn. Voor stijl in opperarm. Hoeking van de knie matig. Gangwerk voor niet krachtig genoeg maar het ritme is wel typisch. 4U.

Kampioensklas reuen:

Iegara of the Funny Hill Eig. Ido Vunderink. 6 jarige bruingrauw gestroomde reu. Krachtig van bouw. Zeer expressief mannelijk in voorkomen. Rustig en zelfbewust van karakter. Krachtig goed gevormd hoofd, mooi donker oog. Goed aanliggend oor. Zeer mooi verlopende hals. Goed droog, schitterende bovenlijn met krachtige lendenen en een breed lang bekken. Ideaal geplaatste schouder en mooi harmonisch gehoekt voor en achter. Sterke benen, goed gewelfde voeten. Diepe ruime borst en zeer typisch gangwerk. 1U CAC CACIB, Winner 1983 en beste van het ras.

Openklas teven:

Cosluath Ciarnait of the Funny Hill Eig. Gert Matser. Bijna twee-jarige, grauw gestroomde teef van een schitterend type. Van een goede uitstraling. Heel mooi hoofd, goed aan-liggend oor. Krachtige elegante hals, mooi verlopend in een goed geplaatste schouder. Goede toplijn, lange krachtige croupe. Wat steil in opperarm, goed gehoekt achter. Het typische gangwerk van het ras maar slap in voorvoeten en wat wijdgaand voor. Borst kon iets ruimer en vacht iets lan-ger. 2ZG.

Cü Cabhag of the Funny Hill Eig. Ido Vunderink. 20 mmanden. Bruin grauwgestroomde teef. Zeer vrouwelijk in expressie. Schitterend elegant type. Slank hoofd. Lange droge hals en een schitterende toplijn met een lange goed geplaatste croupe. Goede hoekingen achter met brede dij. Goed van bot. Korte goed gewelfde voeten. Diepe borst, vol-doende van ruimte. Mooie vacht. Zeer mooi, typisch gangwerk. 1U CAC CACIB, Winster 1983 beste teef.

Sheillach Wavelet Absent.

Eig. D.Weers.

eugdklasse teven:

fton Eileen of the Funny Hill Eig. Frank Giesen. erien maanden. Geel grauw gestroomde teef van een schit-erend type. Zeer vrouwelijk en elegant. Mooi hoofd, rachtig donker oog en een schitterend aanliggend oor. Mooie als, goed van lengte. Goede toplijn. Harmonie in voor en chterhand. Borst voldoende in ontwikkeling qua leeftijd, angwerk zeer typisch. Moet nog iets in kracht winnen. Reeds oede ruige lange vacht. 1U Jeugdwinster 1983.

unvalanree Elaine Eig. Mw. P.J.Voogd-Milo. 0 maanden. Grauw gestroomde teef van een heel mooi type. og erg onwennig in de ring en instabiel gangwerk. Goed oofd en oor. Juiste halslengte en goed droog. Toplijn iets erkrampt. Borst nog vol in ontwikkeling. 2 ZG.

ampioensklas teven:

aphire of the Funny Hill Eig. Frank Giesen. -jarige bruingrijs gestroomde teef van een heel mooi type. Ded hoofd met mooie franje. Wat beweeglijk oor. Schitterende ils, mooi droog, goed bespierd. Mooie toplijn. Mooi lang jkken. Goede hoekingen achter. Voor iets steile opperarm. jime borst en typisch gangwerk dat in middenvoeten voor iets rachtiger kon zijn. Heel mooi in vacht. 1U res CAC res CACIB.

B E S T E D E E R H O U I M D 1 9 8 3

1. Zealah Bryan of the Funny Hill 47 punten

2. Timothy of the Funny Hill 36 ,

Cu Cabhag of the Funny Hill 36 ,

4. Yashuo of the Funny Hill 25 ,

5. Yukio of the Funny Hill 16 ,

6. Saphire of the Funny Hill . 12

7. Iegara of the Funny Hill 10 ,

8. Daisy Dynamit As Aras an Uachtarain 8 ,

9. Selwood Skua Ah ,

10. Eila vom Welzerberg 4 ,

Curamach Cuma of the Funny Hill 4 ,

Dunvalanree Carol 4 ,

13. Dirty Mind As Aras an Uachtarain 3 ,

Dunvalanree Castor 3 ,

15. Quintin of the Funny Hill 24 ,

16. Efton Eileen of the Funny Hill 2 ,

17. Farland the Deerhunter \h ,

18. Zebilah of the Funny Hill 1 punt

Dunvalanree Elaine 1 ,,

Cosluath Ciarnait of the Funny Hill 1 ,,

>pten met deze kleine kompetitie te bereiken dat er Jeerhounds op de Nederlandse tentoonstellingen zouden 1 ingeschreven en dit is erg fijn gelukt, dachten wij. de winnaar van de beker voor "Beste Deerhound 1983", K Bryan of the Funny Hill van Sake de Haan en Jelly ig, is dit jaar nadrukkelijk aanwezig geweest op de mstellingen, want alleen Rotterdam heeft hij gemist. andere tentoonstellingen heeft Zealah eigenlijk tnt punten verzameld voor de beker. De twee grootste >sen voor hem waren Zuidlaren, waar hij "Beste van het rerdt en de schitterende "op één na Best in Show" tijdens itoonstelling in Roosendaal. sn Jelly, van harte proficiat met jullie mooie hond. :er zal op de eerstvolgende Algemene Ledenvergadering illie worden overhandigd.

— Wanda en Gert Matser —

Clubmatch Leeuwarden 5 november 1983.

Isamashii of the Funny Hill-Beste veteraan. Timothy of the Funny Hill-Beste kampioen. Zealah Bryan of the Funny Hill- en Isamashii of the Funny Hill- beste koppel. Eigenaren van deze honden: S.J. de Haan en J. de Jong.

BUITENLANDSE TENTOONSTELLINGEN.

Dortmund. [3 december 1983) Keurm. Hr.J.Papenfuss.

Jeugklas reuen: 1U Jupiter vom Welzerberg Eig. Passrath.

Kampioensklas reuen: 1U Shamrock Lobster 2U Pacbeau du Triple Bois

Eig. A.Krehling. Eig. H.Grabein.

Openklas reuen: 3U Upland Chevron Eig. J.Gersie. 4ZG Fignal of the Scottish Hoghlands Eig. W.Dinker. 2U Highstone's Tableau Eig. B.Beine. 1U Isamashii of the Funny HillEig. S.J.de Haan/J.de Jong.

CAC CACIB, Bundessieger. Definitief duits kampioen.

Kampioensklas teven: 2U Fable of the Scottish Highlands Eig. C.Kahler. 1U Farland the Deerhunter Eig. R. Jödicke.

CACIB, Bundessiegerin en beste van het ras.

Openklas teven: 1U Quodlibet Catriona CAC Eig. R.Gross. 2ZG Flower of the Scottish Highlands Eig. W.Dinker. 3ZG Flair of the Scottish Highlands Eig. R.Schindler.

OONSTELLINGS AGENDA.

HOVEN. 17,18 en 19 februari 1984. CAC-CACIB. (secr: Frederiklaan 58, 5616 NH Eindhoven)

17 en 18 maart 1984. CAC. (secr: Huizendijk 8, Heerewaarden)

WARDEN. 2 3 april 1984. CAC-CACIB. (secr: P.Langendijkstr.3, 3914 AE Leeuwarden)

ERTOGENBOSCH 6 mei 1984. CAC-CACIB. (secr: Besterdring 98, 5014 HM Tilburg)

EM. 9,10 en 11 juni 1984. CAC-CACIB. (secr: Meyhorst 53-49, 6537 HP Nijmegen)

30 juni 1984. CAC. (secr: Kamperfoeliestr. 46, 4461 NM Goes)

ERDAM. 25 en 26 augustus 1984. CAC-CACIB. (secr: Grote Visserijstr. 125a,

3026 CH Rotterdam)

:CHT. 28 oktober 1984. CAC-CACIB. (secr: Voerliedenhoek 1,, 3981 TS Bunnik)

'ERDAM. medio november 1984. WINNER CAC-CACIB. (secr: Badhuisstr. 31, 2012 CM Haarlem)

verband met de poststaking kunnen oplossingen van de sle uit clubblad nummer 5 ingezonden worden tot ibruari 1984.

•olgende puzzle zal worden gepubliceerd in clubblad er 1 van 1984.

INHOUD:

Adressenlijst blz.

Van de voorzitter blz.

Bestuursmededelingen blz.

De lange j acht blz.

Deerhound coursing in Schotland blz.

Tentoonstellingsuitslagen blz.

"BESTE DEERHOUND 1983" blz.

Buitenlandse Tentoonstellingen blz.

Tentoonstellings agenda 1984 blz.

Inhoudsopgave blz.

19 t/i

23 t/i

28 t/r

Copy voor clubblad nr.: 1 - 1984 gaarne vóór 01 februari

1984 aan het redactieadres zenden.

Contributie 1984.

In deze uitgave dient U een acceptgiro aan te treffen om Uw contributie te voldoen voor 1984. Voor ieder lid is een afzonderlijke giro aangemaakt zodat U meerdere kaarten kunt aan treffen. Ik mag U vriendelijk verzoeken van deze kaarten gebruik te maken en Uw contributie te voldoen vóór eind januari 1984. Mocht U Uw contributie reeds eerder hebben voldaan, dan kunt U deze acceptgirokaart als niet gezonden beschouwen. Tot slot een vriendelijk verzoek; gebruikt U deze acceptgirokaart niet voor mededelingen aangezien deze dan wellicht niet worden verwerkt. Bij voorbaat dank voor Uw spoedige betaling,

Uw penningmeester.