Vlietland Ziekenhuis Centraal

8
Thuis dialyseren: ’s nachts in bed Ziekenhuisapotheek: 2500 medicijnen Rust en regelmaat krijgt huilbaby stil Plasklachten bij mannen op leeftijd 2 3 5 6 Gezond voor het hart Risico op hart- en vaatziekten stijgt bij vrouwen na de overgang De laatste dertig jaar is er enorme vooruitgang geboekt bij de diagnose en behandeling van hart- en vaatziekten. De kans dat mensen een hartinfarct overleven is aanmerkelijk groter dan vroeger. Toch zijn hart- en vaatziekten bij vrouwen nog altijd doodsoorzaak nummer 1. Bij hen openbaren hartziekten zich op hogere leeftijd. Cardioloog Hans Werner vertelt op welke symptomen zij vooral moeten letten. november 2012 Vlietland Centraal is een uitgave van het Vlietland Ziekenhuis. Cardioloog Hans Werner Een gezonde en actieve leefstijl verkleint de kans op hart- en vaatziekten. Hart- en vaatziekten typisch mannen- ziekten? Veel Nederlanders denken van wel. Een in 2011 in opdracht van de Hartstichting gehouden onderzoek laat zien dat slechts 34 procent van de ondervraagden weet dat hart- en vaatziekten doodsoorzaak nummer 1 zijn bij vrouwen; 61 procent denkt dat kanker bovenaan staat. In Nederland overlijden per jaar ruim 2000 vrouwen méér aan hart- en vaatziekten dan mannen. Volgens cardioloog Werner zijn hart- en vaatziekten bij vrouwen altijd al de belangrijkste doodsoorzaak geweest. ‘Bij mannen was dat tot 2005 het geval. Vrouwen leven gemiddeld vier jaar langer dan mannen. Omdat ze ouder worden hebben ze meer kans op overlijden aan hartproblemen.’ Beschermende hormonen Eén op de drie vrouwen overlijdt aan een hartinfarct, een beroerte of hart- falen. Vrouwen krijgen vaak op latere leeftijd klachten. Tot de overgang worden zij beschermd door hormonale invloeden’, zegt cardioloog Werner, Houd uw cholesterol- gehalte op peil Oud worden willen we allemaal. Het liefst zo gezond mogelijk. Een gezonde leefstijl verkleint de kans op hart- en vaatziekten. Cardioloog Werner adviseert vrouwen na de overgang regel- matig een gezondheidscheck te laten doen en hun cholesterol te laten meten, want dat is de grootste risicofactor. Wat kunt u zelf doen om het risico op hart- en vaatziekten zo laag mogelijk te houden? Eet voeding die weinig verzadigd vet bevat (magere en halfvolle producten) Eet zoveel mogelijk producten met onverzadigd vet (vette vis, noten, dieethalvarine, vloei- bare bak- en braadproducten) • Wees zuinig met zout • Stop met roken • Voorkom overgewicht • Beweeg voldoende ‘zoals het hormoon oestrogeen. In hun vruchtbare periode treden hart- en vaatziekten minder vaak op. Daarna valt die bescherming weg. Opmerkelijk is dat vrouwen die nog niet in de overgang zijn en roken, meer kans hebben om het aan hart en aan bloedvaten te krijgen dan mannen van dezelfde leeftijd die roken. Dat verschil in gevoeligheid zit hem waarschijnlijk in de stofwisseling.’ Na de overgang De klassieke symptomen van een hartinfarct zijn een drukkende pijn midden op de borst die uitstraalt naar de onderkaak, de armen, rug- of schouderbladen en de maagstreek. Bij vrouwen kunnen hartklachten zich ook uiten in andere symptomen: kortademigheid, vermoeidheid, transpireren, slaapproblemen, duizelig- heid en hartkloppingen. Symptomen die eerder aan de overgang of stress doen denken dan aan problemen met het hart. ‘Neem deze klachten serieus’, adviseert cardioloog Werner. ‘Ga ermee naar de huisarts. Zeker als ze zich na de overgang voordoen, want dan krijgen vrouwen vaak last van een hoge bloeddruk, overgewicht, suikerziekte of een hoog cholesterol- gehalte. Deze risicofactoren wegen na de overgang zwaarder.’ Dalende trend Dokter Werner is ruim twintig jaar als cardioloog verbonden aan het Vliet- land Ziekenhuis. Hij vindt dat er de laatste dertig jaar veel vooruitgang is geboekt in de overleving van hart- en vaatziekten. ‘De sterfte aan een hart- infarct is in 35 jaar tijd met 75 procent afgenomen, zowel bij mannen als vrouwen. Dat is indrukwekkend. Die dalende trend zet nog steeds door dankzij verbeterde diagnose en be- handeling. Maar we hebben nog een lange weg te gaan. Overgewicht bij jongeren neemt verontrustend toe en jonge vrouwen zijn meer gaan roken. Dit bedwingen zijn de uitdagingen waar we nu voor staan.’

description

Het Vlietland Ziekenhuis in Schiedam is een modern ziekenhuis met een warme en toegankelijke uitstraling. En dat mag verteld worden: een luchtige krant met het laatste nieuws ontworpen en gemaakt door 0to9.

Transcript of Vlietland Ziekenhuis Centraal

Thuis dialyseren:’s nachts in bed

Ziekenhuisapotheek:2500 medicijnen

Rust en regelmaatkrijgt huilbaby stil

Plasklachten bij mannen op leeftijd2 3 5 6

Gezondvoorhet hartRisico op hart- en vaatziekten stijgt bij vrouwen na de overgangDe laatste dertig jaar is er enorme vooruitgang geboekt bij de diagnose en behandeling van hart- en vaatziekten. De kans dat mensen een hartinfarct overleven is aanmerkelijk groter dan vroeger. Toch zijn hart- en vaatziekten bij vrouwen nog altijd doodsoorzaak nummer 1. Bij hen openbaren hartziekten zich op hogere leeftijd. Cardioloog Hans Werner vertelt op welke symptomen zij vooral moeten letten.

november 2012Vlietland Centraal is een uitgave van het Vlietland Ziekenhuis.

Cardioloog Hans Werner

Een gezonde en actieve leefstijl verkleint de kans op hart- en vaatziekten.

Hart- en vaatziekten typisch mannen-

ziekten? Veel Nederlanders denken

van wel. Een in 2011 in opdracht van

de Hartstichting gehouden onderzoek

laat zien dat slechts 34 procent van

de ondervraagden weet dat hart- en

vaatziekten doodsoorzaak nummer 1

zijn bij vrouwen; 61 procent denkt dat

kanker bovenaan staat. In Nederland

overlijden per jaar ruim 2000 vrouwen

méér aan hart- en vaatziekten dan

mannen. Volgens cardioloog Werner

zijn hart- en vaatziekten bij vrouwen

altijd al de belangrijkste doodsoorzaak

geweest. ‘Bij mannen was dat tot

2005 het geval. Vrouwen leven

gemiddeld vier jaar langer dan

mannen. Omdat ze ouder worden

hebben ze meer kans op overlijden

aan hartproblemen.’

Beschermende hormonen

Eén op de drie vrouwen overlijdt aan

een hartinfarct, een beroerte of hart-

falen. Vrouwen krijgen vaak op latere

leeftijd klachten. Tot de overgang

worden zij beschermd door hormonale

invloeden’, zegt cardioloog Werner,

Houd uw cholesterol-gehalte op peilOud worden willen we allemaal.

Het liefst zo gezond mogelijk.

Een gezonde leefstijl verkleint

de kans op hart- en vaatziekten.

Cardioloog Werner adviseert

vrouwen na de overgang regel-

matig een gezondheidscheck te

laten doen en hun cholesterol

te laten meten, want dat is de

grootste risicofactor. Wat kunt

u zelf doen om het risico op

hart- en vaatziekten zo laag

mogelijk te houden?

• Eet voeding die weinig verzadigd

vet bevat (magere en halfvolle

producten)

• Eet zoveel mogelijk producten

met onverzadigd vet (vette vis,

noten, dieethalvarine, vloei-

bare bak- en braadproducten)

• Wees zuinig met zout

• Stop met roken

• Voorkom overgewicht

• Beweeg voldoende

‘zoals het hormoon oestrogeen.

In hun vruchtbare periode treden

hart- en vaatziekten minder vaak op.

Daarna valt die bescherming weg.

Opmerkelijk is dat vrouwen die nog

niet in de overgang zijn en roken,

meer kans hebben om het aan hart

en aan bloedvaten te krijgen dan

mannen van dezelfde leeftijd die

roken. Dat verschil in gevoeligheid zit

hem waarschijnlijk in de stofwisseling.’

Na de overgang

De klassieke symptomen van een

hartinfarct zijn een drukkende pijn

midden op de borst die uitstraalt

naar de onderkaak, de armen, rug-

of schouderbladen en de maagstreek.

Bij vrouwen kunnen hartklachten

zich ook uiten in andere symptomen:

kortademigheid, vermoeidheid,

transpireren, slaapproblemen, duizelig-

heid en hartkloppingen. Symptomen

die eerder aan de overgang of stress

doen denken dan aan problemen

met het hart. ‘Neem deze klachten

serieus’, adviseert cardioloog Werner.

‘Ga ermee naar de huisarts. Zeker

als ze zich na de overgang voordoen,

want dan krijgen vrouwen vaak last

van een hoge bloeddruk, overgewicht,

suikerziekte of een hoog cholesterol-

gehalte. Deze risicofactoren wegen na

de overgang zwaarder.’

Dalende trend

Dokter Werner is ruim twintig jaar als

cardioloog verbonden aan het Vliet-

land Ziekenhuis. Hij vindt dat er de

laatste dertig jaar veel vooruitgang is

geboekt in de overleving van hart- en

vaatziekten. ‘De sterfte aan een hart-

infarct is in 35 jaar tijd met 75 procent

afgenomen, zowel bij mannen als

vrouwen. Dat is indrukwekkend. Die

dalende trend zet nog steeds door

dankzij verbeterde diagnose en be-

handeling. Maar we hebben nog een

lange weg te gaan. Overgewicht bij

jongeren neemt verontrustend toe en

jonge vrouwen zijn meer gaan roken.

Dit bedwingen zijn de uitdagingen

waar we nu voor staan.’

039_VlietlandCentraal_extra_herdruk_290x420_fc_nov2012_DEF.indd 1 16-11-12 11:14

Beter worden doen wij samen November 2012

2 Vlietland Centraal

Op een kastje naast het bed van de

heer Dubbeld staat een apparaat

dat op het eerste gezicht iets weg

heeft van een forse printer. Het is

een cycler, een dialysemachine. Elke

avond voor het slapengaan, sluit hij

een lijn van de cycler aan op een

katheter dat verbonden is met een

slangetje in zijn buikholte. Vervolgens

zet hij de machine aan en stapt in

bed. Als hij ’s morgens wakker wordt,

geeft de display ‘einde behandeling’

aan. Terwijl de heer Dubbeld lag

te slapen, loopt er in fasen van

twee liter, in totaal zo’n tien liter

spoelvloeistof door zijn buikholte. Die

spoelvloeistof wordt weer afgevoerd

in een speciale uitloopzak. Deze vorm

van dialyseren heet automatische

peritoneaal dialyse (APD) ofwel

buikspoeling. Het buikvlies fungeert

als dialysefi lter tussen het bloed en

de spoelvloeistof.

Hemodialyse

De heer Dubbeld woont in Maassluis

en heeft jarenlang samen met zijn

vrouw een rijschool gehad. Hij vertelt

dat zijn nieren niet meer goed

werken als gevolg van een te hoge

bloeddruk. In 2010 is hij begonnen

met hemodialyse. Drie keer per week

reed hij naar de dialyseafdeling in het

Vlietland Ziekenhuis om zijn bloed te

laten spoelen. Toen hij hoorde van de

mogelijkheid om thuis te dialyseren,

wist hij meteen: dit is iets voor mij.

‘Ik voel me actiever betrokken bij mijn

behandeling’, zegt hij. ‘Alles zelf doen

bevalt mij beter. Overdag heb ik wel

1,5 liter spoelvloeistof in mijn buik,

maar ik heb veel meer vrijheid. Ik kan

gaan en staan waar ik wil en dat vind

ik een groot voordeel. De machine is

zelfs mee geweest op vakantie naar

Turkije. In een rolkoffer het vliegtuig

in. De zakken met spoelvloeistof

en de slangen werden door de

leverancier bij mijn hotel afgeleverd.

Dat moet je wel ruim van te voren

regelen.’

Training en handleiding

Om de dialysemachine thuis te

kunnen gebruiken, heeft de heer

Dubbeld een gedegen training

gekregen van de dialyseverpleeg-

De heer Dubbeld uit Maassluis dialyseert zelf. “ Ik voel mij actiever betrokkenbij mijn behandeling.”

“ Ik mag dan een kluns zijn, dit gaat mij wel lukken, dacht ik”

Uw mening is voor ons belangrijk!Wilt u uw mening geven over deze krant? Ga naar onze website www.vlietlandziekenhuis.nl

Vul de enquête in en maak kans op een hele mooie prijs. Met uw inbreng wordt de Vlietlandkrant steeds beter!

Het dialyse-apparaat gaat mee op vakantieDe heer Dubbeld dialyseert elke nacht thuis, in zijn eigen bedDe heer Dubbeld is nierpatiënt en dialyseert thuis. Dat doet hij helemaal zelf. Elke nacht is hij verbonden aan een machine die, terwijl hij slaapt, automatisch alle afvalstoffen, zouten en overtollig vocht uit zijn lichaam spoelt. Deze ‘peritoneaal dialyse’ (buikdialyse) geeft de heer Dubbeld overdag veel vrijheid. Het apparaat kan zelfs mee op vakantie. ‘In een rolkoffer het vliegtuig in.’

kundigen. ‘Eerst leer je handmatig

spoelen, want als de machine storing

heeft, moet je met de hand de zakken

spoelvloeistof kunnen wisselen.

Daarna leren ze je de machine te

bedienen. Even heb ik er tegenop

gezien, want ik ben niet zo handig

met mijn handen. Op een gegeven

moment had ik het door. Ik mag dan

een kluns zijn, dacht ik bij mezelf, dit

gaat mij wel lukken. Je krijgt er een

handleiding bij voor het oplossen van

problemen en als je er niet uitkomt,

kun je altijd de verpleegkundige van

de dialyseafdeling in het ziekenhuis

bellen. Maar ik heb nog geen rare

dingen meegemaakt.’

Dagelijkse routine

Het wisselen van de zakken

spoelvloeistof is dagelijkse routine

geworden voor de heer Dubbeld.

Overdag zet hij alles vast klaar

voor ’s avonds: spoelzakken aan de

infuuspaal en op de warmhoudplaat

van de cycler, lijnen uitrollen en

aansluiten. Een kwartiertje werk.

Heeft buikdialyse ook nadelen?

Voor de heer Dubbeld niet.

‘Het is een prachtig staaltje

techniek. Ik heb mij erbij neergelegd

dat ik de rest van mijn leven moet

dialyseren. Ik maak er het beste van.’

039_VlietlandCentraal_extra_herdruk_290x420_fc_nov2012_DEF.indd 2 16-11-12 11:14

3Vlietland Centraal

Met stip bovenaan:de paracetamolDe ziekenhuisapotheek in beeldVan alle 2500 geneesmiddelen die de ziekenhuisapotheek van het Vlietland Ziekenhuis in zijn assortiment heeft, gaat paracetamol het hardst. Deze apotheek koopt niet alleen medicijnen in, maar maakt ook zelf capsules, zalven en crèmes. Per jaar worden er zo’n dertienduizend pijnpompjes en infusen bereid, voornamelijk voor patiënten in de dagbehandeling. De ziekenhuisapotheek beschikt over een laboratorium waar kwaliteitscontroles van zelfgemaakte geneesmiddelen worden uitgevoerd. Het lab analyseert ook bloedmonsters op lichaamsvreemde stoffen. Het team van de ziekenhuisapotheek is 24 uur per dag beschikbaar.

Continu controlerenEr komt veel bij kijken om ervoor

te zorgen dat een patiënt steeds

het juiste middel in de juiste

dosering en op het juiste moment

krijgt. De ziekenhuisapotheker

controleert elk voorgeschreven

geneesmiddel op de juiste

dosering en kijkt of er geen

ongewenste reacties kunnen

optreden met andere genees-

middelen. Als een patiënt

slikproblemen heeft, wordt

bekeken of een drankje kan

worden gegeven. Speciale

patiëntengroepen zoals

patiënten met slecht werkende

nieren, worden apart gecon-

troleerd. Nierpatiënten moeten

vaker een lagere dosering

krijgen dan normaal. Sommige

middelen kunnen dan ook beter

niet worden gegeven.

Het distributiecentrum is het zenuw-

centrum van de ziekenhuisapotheek.

De plek van waaruit ingekochte

en zelfgemaakte geneesmiddelen

worden gedistribueerd naar de

verpleegafdelingen, de dagbehande-

ling en de operatiekamers. Het

Vlietland Ziekenhuis levert ook aan

de Argos Zorggroep en de Zonnehuis-

groep in Vlaardingen. De paktafel ligt

vol met medicijndoosjes, zakjes, pak-

bonnen en etiketten. Hier worden de

2. Laden met letters en cijfers

1

2

3

4

5

die niet kunnen slikken, infusen met

reumamedicijnen en infusen met

cytostatica. Het merendeel is bestemd

voor patiënten in de dagbehandeling.

Daarnaast gaan per week vijftig

infuuszakken met cytostatica naar

het Ruwaard van Putten Ziekenhuis in

Spijkenisse. De productieafdeling

bestaat uit verschillende ruimten.

Achter elke deur wordt weer iets

anders klaargemaakt. Overal gelden

strenge regels voor hygiëne en veilig-

heid. Daarom dragen de apothekers-

assistenten beschermende kleding.

bestellingen verzendklaar gemaakt.

Op de pakbon staat de naam van

het geneesmiddel, de kast of lade

waar het te vinden is en de naam

van de patiënt. Als de apothekers-

assistente alle medicijnen verzameld

en geëtiketteerd heeft, laat ze alles

nog eens extra controleren, stopt de

doosjes in een zakje, en zet het zakje

in een krat. Klaar voor transport naar

de afdelingen.

De lucht in de veiligheidswerkbanken

in de cytostaticaruimte is schoner dan

schoon. In deze kasten worden de

infuuszakken met antikankermiddelen

(cytostatica) gevuld. De continue

aan- en afvoer van steriele lucht zorgt

ervoor dat het product schoon blijft en

dat de bereider beschermd is. Per jaar

bereidt de ziekenhuisapotheek zo’n

dertienduizend pijnpompjes, infuus-

zakken met voeding voor patiënten

3. Elke tablet apart te traceren

4. Schoner dan schone lucht

5. Kwaliteitscontrole in het lab

Niet te missen in de apotheek: de

trekladekast. Tien horizontale rijen

met de letters A tot en met J, verticaal

de nummers 1 tot en met 13 op de

laden. Als de apothekersassistente

‘TA5’ op de pakbon leest, weet zij

precies welke lade zij moet opentrek-

ken. De T staat voor ‘trekladekast’.

De apotheek van het Vlietland gebruikt

voor het opslaan van medicijnen

het zogeheten ‘chaotische systeem’.

Voordat de zelfbereide capsules,

crèmes, drankjes en zalfjes in de

apotheek op voorraad worden gezet,

controleert het laboratorium of het

product aan alle eisen voldoet. Van

een charge van bijvoorbeeld honderd

fl esjes, worden er enkele uitgepikt

en daarvan worden monsters

genomen. Voor het analyseren van

deze monsters gebruikt de analist een

analyseprotocol. Daar staat precies

op wat gecontroleerd moet worden.

Zijn de juiste ingrediënten gebruikt?

De juiste hoeveelheden? Klopt het

volume? Is het etiket in orde? Is de

verpakking netjes? Behalve monsters

van producten en grondstoffen,

analyseert het apothekerslab ook

bloedspiegels van patiënten die

medicijnen gebruiken. Soms zit er

spoed achter een bloedscreening.

Als een patiënt in comateuze

of slechte toestand wordt

binnengebracht, willen de artsen

snel weten welke lichaamsvreemde

stoffen in het bloed zitten.

De tabletten van de ziekenhuis-

apotheek zijn anders verpakt dan de

tabletten die de gewone apotheek

verstrekt. Ze hebben een ‘eenheids-

afl eververpakking’. Dat wil zeggen

dat elke tablet apart te traceren is.

Op de doordrukstrip staan de naam

en de sterkte van het middel, de

vervaldatum en het chargenummer.

De verpleegkundige kan zo gemak-

kelijk controleren of het om de juiste

pil gaat en of de vervaldatum niet is

overschreden.

Nogal wat patiënten die in het

ziekenhuis worden opgenomen

Dat wil zeggen dat de doosjes met

verschillende doseringen van één

medicijn in verschillende laden

worden bewaard. Dat voorkomt

fouten bij het pakken. De veel aan-

gevraagde medicijnen liggen in de

middelste laden, zodat de apothekers-

assistente er gemakkelijk bij kan.

Voor de minder gangbare medicijnen

moet ze diep door de knieën zakken

of op de treeplank gaan staan.

1. Het zenuwcentrum van de ziekenhuisapotheek

nemen medicijnen van huis mee.

Om te weten te komen wat zij precies

gebruiken en in welke dosering,

houdt de ziekenhuisapotheek tegen-

woordig medicatieverifi catiegesprek-

ken. De ziekenhuisapotheek vraagt bij

de apotheek van de patiënt een lijst

op van recentelijk verstrekte genees-

middelen en bespreekt deze met de

patiënt. Zo weet de patiënt zeker dat

het ziekenhuis een goed beeld heeft

van welke medicijnen hij gebruikt.

039_VlietlandCentraal_extra_herdruk_290x420_fc_nov2012_DEF.indd 3 16-11-12 11:14

Beter worden doen wij samen November 2012

4 Vlietland Centraal

Barcode tegen het schermpje en klaarNieuw: de digitale aanmeldzuil en het digitale patiëntendossier

‘Hartelijk welkom op deze polikliniek.

Neemt u plaats in de wachtruimte’.

Als patiënten van het Vlietland

Ziekenhuis deze tekst op de display

van de digitale aanmeldzuil zien

verschijnen, weten ze dat ze worden

verwacht. Alle poliklinieken van het

Vlietland Ziekenhuis zijn sinds deze

zomer uitgerust met dit nieuwe

De digitale aanmeldzuil en het digitale patiëntendossier. Met deze twee nieuwe technologische toepassingen heeft het Vlietland Ziekenhuis een stap vooruit gezet naar de polikliniek van de toekomst. Digitaal aanmelden is handig voor patiënten, zij hoeven niet meer bij de balie te wachten. Het digitale patiëntendossier is vooral voor de specialisten een uitkomst. Met een paar muisklikken vinden ze precies de informatie die ze nodig hebben.

apparaat. Het werkt heel eenvoudig.

Even de barcode op de afsprakenkaart

tegen het schermpje houden en

klaar. Meteen zien de balieassistente

en de doktersassistente op hun

computerscherm een blokje achter

de naam van de patiënt verschijnen.

Zij weten dan dat mevrouw X of

meneer Y binnen is.

Oud en jong

Tot haar genoegen ziet Irene Vleij

dat steeds meer patiënten bij haar

op de poli de digitale aanmeldzuil

gebruiken. ‘Oudere mensen houden

net zo makkelijk hun pasje tegen

het schermpje als jongere’, vertelt

de teamleider poli Dermatologie.

‘Er zijn mensen die het een beetje

onpersoonlijk vinden. Zij melden

zich liever aan bij de assistente

achter de balie. Ook prima. Digitaal

aanmelden is niet verplicht. Andere

mensen vinden het juist prettig,

die zeggen: “Heerlijk, hoef ik tegen

niemand iets te zeggen.” Het is maar

net waar je voorkeur naar uitgaat.

De aanmeldzuil is geen vervanging

van de baliemedewerker, maar een

aanvulling.’

Het voordeel van digitaal aanmelden

is dat patiënten bij binnenkomst niet

meer in de rij hoeven. ‘Als er vier

mensen voor je staan te wachten

en jij hoeft je alleen maar aan te

melden, is dat vervelend’, zegt Irene

Vleij. ‘En op de meeste poli’s hoef

je de afsprakenkaart niet meer af

te geven bij de balie, die kun je bij

je houden. Ook voor het ziekenhuis

heeft digitaal aanmelden voordelen.

De balieassistenten hebben meer

tijd om vervolgafspraken met

patiënten te maken. Een afspraak

maken duurt altijd even. Mensen

moeten hun agenda raadplegen.

Vaak worden meerdere afspraken

tegelijk gemaakt.’

Primeur

De poli Dermatologie had dit voorjaar

niet alleen de primeur met de

digitale aanmeldzuil. De afdeling

ging ook als eerste aan de slag met

het digitale patiëntendossier. ‘De

start was een succes’, zegt Irene Vleij

Teamleider Irene Vleij van de poli Dermatologie:

“ Deze polikliniek had de primeur met de digitale aanmeldzuil en het digitale patiëntendossier.”

“ Geen stapels papieren dossiers meer, maar alles in de computer”

terugkijkend. Als teamleider was zij

nauw betrokken bij de introductie van

beide nieuwe systemen. ‘Alles werkt.

Het archief en de gescande statussen

zien er goed uit en ook is het digitale

dossier overzichtelijk. Natuurlijk deden

zich een paar praktische problemen

voor, maar die zijn opgelost.’

Alles in de computer

Intussen werken bijna alle specialisten

in het Vlietland Ziekenhuis met het

digitale patiëntendossier. Geen stapels

papieren dossiers meer, maar alles in

de computer: brieven van specialisten

en huisarts, de behandelgeschiedenis,

onderzoeken en labuitslagen. Met een

paar muisklikken krijgt de dokter alle

medische informatie van de patiënt

op het computerscherm te zien. Irene

Vleij: ‘Als de patiënt de dag ervoor

bij de internist is geweest, kan de

dermatoloog in de computer zien wat

de internist gedaan heeft. En welke

medicatie de patiënt gekregen heeft.

Dat kan belangrijk zijn om te weten.’

Papieren dossiers raakten nog

wel eens tijdelijk zoek of waren

onderweg van de ene naar de

andere locatie. Het digitale dossier

kan altijd en overal in het ziekenhuis

worden ingekeken door bevoegde

medewerkers, de specialisten en

de doktersassistenten. ‘In elke

onderzoeksruimte staat een computer.

Dus de dokter hoeft nooit meer de

kamer uit en kan ter plekke het

dossier inkijken.’

De volgende stap

Met de digitale aanmeldzuilen en

de digitale patiëntendossiers heeft

het Vlietland Ziekenhuis belangrijke

stappen vooruit gezet op de weg

naar een modern, veilig en effi ciënt

werkend ziekenhuis. ‘We zijn er heel

trots op dat het gelukt is in zo’n korte

tijd’, zegt Irene Vleij. ‘De volgende

stap is waarschijnlijk de invoering

van pasjes met foto, in plaats van

patiëntenkaarten en stickers, en

aanmeldzuilen in de centrale hal

waarop de wachttijden vermeld

staan. Kan de patiënt nog even koffi e

drinken als hij pas over een kwartier

aan de beurt is. Maar dit is nog even

toekomstmuziek.’

039_VlietlandCentraal_extra_herdruk_290x420_fc_nov2012_DEF.indd 4 16-11-12 11:14

5Vlietland Centraal

Als de baby blijft huilen en huilenHuilbabypoli helpt stress bij baby en ouders doorbrekenHuilbaby’s laten hun uitgeputte moeders en vaders vaak versteld staan door vanaf dag één als een roos te slapen op de dagbehandeling van de kinderafdeling. Terwijl ze de weken ervoor thuis de boel bij elkaar hebben gekrijst. Wat doen we verkeerd, vragen de ouders zich af. Niets, antwoorden de pedagogisch medewerkers Marceline Hofstee en Patricia Donicie dan. ‘Het is de onrust die doorbroken wordt.’

om hun lijfje te ontspannen. Ze ballen

hun vuistjes, wapperen met hun

handjes en als ze dan in slaap vallen,

wapperen ze zichzelf weer wakker.

Huilen en niet kunnen slapen, doet

zich vooral overdag voor. ’s Nachts

slapen ze wel omdat ze helemaal

uitgeput zijn.’

Rust en regelmaat

Op de huilbabypoli wordt eerst

onderzocht of het extreme huilen

een lichamelijke of medische oorzaak

heeft. Bij 95 procent van de baby’s is

dat niet het geval. De pedagogisch

medewerkers proberen de ouders te

helpen door adviezen en tips mee te

geven over voeden en slapen. Patricia

Donicie: ‘Ouders proberen van alles

en doen het best goed. Maar eigenlijk

doen ze het té goed. Daardoor raakt

hun kindje overprikkeld. Een baby is

vooral gebaat bij rust en regelmaat.

Alles in een vaste volgorde: wakker

worden, eten, verschonen, knuffelen,

naar bed brengen, slapen. Maak het

zo saai mogelijk, adviseren wij ouders

altijd. Een baby maak je blij met heel

veel slaap.’

Inbakeren

Stopt het huilen niet en raken de

ouders uitgeput, dan stellen de

pedagogisch medewerkers voor om

het kindje een paar dagen op te

nemen. Ouders en kind kunnen zo tot

De Vlietlandertjesop stickers en buttons

Ze heten Bella Boterbloem, Vera

Vlinder, Hans Hanekam en Onno

Oen. Het zijn de Vlietlandertjes.

Dit vrolijke en kleurige viertal is

op de deuren en de muren van

de kinderafdeling geschilderd.

En zelfs op het plafond in een

van de behandelkamers.

De jonge patiëntjes zijn vaak

heel fl ink als ze een onderzoek

moeten ondergaan of een

prik krijgen. Dat mag best

eens beloond worden, vinden

de verpleegkundigen op de

kinderafdeling. Daarom krijgen

alle patiëntjes een sticker of een

button van de Vlietlandertjes.

Er is een hele serie van. Voortaan

kunnen de kinderen ook thuis

naar de Vlietlandertjes kijken.

Marceline Hofstee (links) en Patricia Donicie

“ Maak het zo saai mogelijk, adviseren wij ouders altijd.”

rust komen. Op de dagbehandeling

wordt geprobeerd regelmaat te

brengen in het eet-, slaap- en

waakritme van de baby. ‘We beginnen

met inbakeren’, vertelt Marceline

Hofstee. ‘Wetenschappelijk bewijs

is er niet, maar wij merken dat de

meeste baby’s er rustig van worden.

Wij lopen de hele dag met een

babyfoon op zak. Bij de eerste kik

zijn we er meteen bij. Als een baby

van een paar weken oud huilt, kan

hij zichzelf niet uit zijn emotie halen.

Hij moet daarbij geholpen worden.

We troosten hem in bed: een hand

boven het hoofdje en met de andere

hand zachtjes over het buikje of tussen

de oogjes wrijven. Niet praten, geen

oogcontact maken, dat zijn prikkels. Na

een tijdje vallen hun ogen vanzelf dicht.’

Tot verbazing van ouders schikken

huilbaby’s op de dagbehandeling

zich al snel in het ritme van rust

en regelmaat. Ze huilen minder

en slapen beter. Toch zien de

pedagogisch medewerkers dat niet

als hun verdienste. Marceline Hofstee:

‘Wij komen er helemaal blanco in en

voelen geen spanning. Ouders vragen

ons vaak wat ze verkeerd doen. Wij

leggen dan uit dat het komt omdat

de onrust doorbroken is. Wij zijn niet

méér dan de ouders. Daarom geven

we veel complimentjes, dat versterkt

hun zelfvertrouwen.’

“ Een baby maak je blij met heel veel slaap”

Voordat ouders naar de huilbabypoli

van het Vlietland Ziekenhuis komen,

hebben ze al heel wat afgetobd met

hun kindje. Alles is geprobeerd om

het huilen te laten stoppen. In bed,

uit bed, troosten, wiegen, andere

voeding, andere speen, wakker

houden, maar niets hielp. Dat geeft

onrust en baby’s voelen dat feilloos

aan. ‘Gespannen baby’s, gespannen

ouders. Op de huilbabypoli proberen

wij die vicieuze cirkel te doorbreken’,

vertelt pedagogisch medeweker

Patricia Donicie, die samen met

haar collega Marceline Hofstee, een

kinderarts en een fysiotherapeut aan

de huilbabypoli verbonden is.

Wapperende handjes

Alle baby’s huilen, dat is normaal.

Sommige baby’s huilen extreem

veel. Van een huilbaby spreek je als

het kind meer dan drie uur per dag,

meer dan drie dagen per week en

meer dan drie weken huilt. Het zijn

kinderen van drie weken tot twaalf

maanden. ‘Vaak zijn het alerte,

onrustige kinderen die moeilijk in

slaap kunnen komen’, legt Marceline

Hofstee uit. Ze hebben niet de rust

039_VlietlandCentraal_extra_herdruk_290x420_fc_nov2012_DEF.indd 5 16-11-12 11:14

Beter worden doen wij samen November 2012

6 Vlietland Centraal

Angst voor prostaat-kanker vaak onterechtPlasklachten bij mannenAls mannen plasklachten hebben, denken ze al gauw: het zal de leeftijd wel zijn. Dat is ook zo. Maar sommige klachten hoef je niet te accepteren, vinden de urologenin het Vlietland Ziekenhuis. Zeker niet als ze ten koste gaan van de nachtrust. Veel mannen vrezen dat hun klachten duiden op prostaatkanker. ‘Dat is zelden het geval’, zegt dokter Liang Liem.

Uroloog Liem:

“ Als je denkt: moet ik daar niet eens mee naar de dokter? Dan is dat het moment dat je moet komen.”

Prostaat blijft groeienMet het klimmen der jaren

neemt de prostaat in grootte

toe. De prostaat is een klier

die zich onder de urineblaas

en boven de sluitspier van de

blaas bevindt. Een vergrote

prostaat ligt in de weg van

de plasbuis en daardoor kun-

nen plasklachten ontstaan.

Om plasklachten te kunnen

beoordelen, vraagt de uroloog

aan de patiënt bij te houden

hoe vaak en hoeveel hij plast

op een dag. Er wordt PSA

(prostaat specifi ek antigeen)

gemeten. Daarnaast verricht

de uroloog een lichamelijk

onderzoek en voelt aan de

prostaat. Als de prostaat

vergroot is en er is sprake

van een afwijking in de PSA,

dan wordt onderzocht of er

inderdaad prostaatkanker in

het spel is.

Plasklachten, het is maar net hoe je

als man tegen het probleem aankijkt,

zegt uroloog Liem. ‘Het woord

‘plasklachten’ suggereert dat iemand

klachten zou hebben. Er zijn mannen

die het best vinden als ze ’s nachts

twee keer hun bed uit moeten om

te plassen. Terwijl de ander het ver-

schrikkelijk vindt als hij wat druppels

urine in zijn broek verliest. Het is

ook cultuurgebonden. Franse mannen

bijvoorbeeld, zitten er niet mee

als ze een druppel urine verliezen.

In Frankrijk zijn de cijfers voor plas-

problemen bij mannen lager.

Dat neemt niet weg dat plasklachten

vervelende klachten zijn waar je iets

aan kunt doen. Als je denkt: moet ik

daar niet eens mee naar de dokter?

Dan is dat het moment dat je moet

komen.’

Geen garantie

In veel gevallen is een goedaardige

vergroting van de prostaat de oorzaak

van plasklachten (kader). Maar ook

een slechte blaasfunctie, een over-

actieve blaas, plasbuisvernauwing of

verkramping van de bekkenbodem-

spieren kunnen problemen geven.

Veel mannen denken dat een vergrote

prostaat duidt op prostaatkanker.

Volgens dokter Liem hoeft dat lang

niet altijd het geval te zijn. ‘Sterker, het

is zelden prostaatkanker. Meestal gaat

het om een goedaardige vergroting

van de prostaat.’ Andersom is het

ook, voegt hij er aan toe. ‘Helemaal

geen klachten hebben, garandeert niet

dat je geen prostaatkanker kan hebben.

Mannen denken nog wel eens: laat ik

maar niet gaan, dan vinden ze niets.

Prostaatkanker is goed te behandelen,

zeker als je er vroeg bij bent.’

Bloed plassen

Een zwakke urinestraal en nadruppelen

zijn betrekkelijk onschuldige onge-

makken. Bij bloed plassen, incontinentie

en heel vaak heel kleine beetjes

plassen, is het zeker verstandig een

arts te raadplegen. ‘Bloed plassen

kan van alles betekenen’, zegt dokter

Liem. ‘Dat moeten we goed onder-

zoeken. Incontinentie en vaak kleine

beetjes plassen kunnen duiden op

blaasproblemen. Veel mensen lopen

met een overvolle blaas rond zonder

dat ze het merken. Ze plassen telkens

een beetje. Als de blaas nooit leeg

raakt, bestaat de kans op nierfunctie-

stoornissen. Daar kun je heel erg ziek

van worden.’

Vrees voor impotentie

Plasklachten zijn doorgaans goed te

behandelen. Een vernauwing van

de plasbuis kan operatief worden

verholpen. De patiënt met chronische

bekkenbodempijn kan baat hebben

bij fysiotherapie of tabletten.

Bij een goedaardige vergroting van

de prostaat worden eerst medicijnen

geprobeerd. Hebben die geen effect,

dan is een operatieve behandeling

een optie. Bij deze ingreep wordt de

prostaat als het ware leeggepeld,

waardoor de urine de ruimte krijgt om

langs de prostaat te gaan.

‘Wat ik vaak van mensen hoor is

dat ze er spijt van hebben dat ze de

operatie zo lang hebben uitgesteld.

“Dit had ik veel eerder moeten doen,”

zeggen ze dan. Zes weken na de

ingreep staat de patiënt meestal weer

happy te plassen tussen de 18-jarigen

in de kroeg. En nee, mannen hoeven

niet bang te zijn voor impotentie na

een operatie. Dat is beslist niet waar.’

“ Na zes weken staat de patiënt meestal weer happy te plassen tussen de 18-jarigen in de kroeg”

039_VlietlandCentraal_extra_herdruk_290x420_fc_nov2012_DEF.indd 6 16-11-12 11:14

7Vlietland Centraal

Angst voor prostaat-kanker vaak onterecht

Huisarts over de vloerHuisarts Van der Pas over haar samenwerking met de specialistenHuisartsen zijn voor het Vlietland Ziekenhuis belangrijke partners. Zij zijn degenen die hun patiënten doorverwijzen. Tussen de medisch specialisten en de 144 huisartsen in de regio Nieuwe Waterweg Noord lopen allerlei lijntjes. Ze komen bij elkaar over de vloer. Huisarts Jolanda van der Pas van praktijk De Hogen Hoed in Vlaardingen vertelt over haar ervaringen: ‘Het Vlietland Ziekenhuis laat huisartsen heel dichtbij komen, dat is uniek.’

Wat boeit u in het vak van

huisarts?

‘Ik help graag mensen. Als huisarts

kan en mag ik heel dicht bij patiënten

komen, wat mij veel waard is. Het

vak van huisarts is heel breed. Van

veel medische onderwerpen beheers

ik de basiszorg, in een aantal ben ik

gespecialiseerd en deze zorg kan ik

allemaal toepassen onder één dak.

In de Hogen Hoed werk ik samen

met dokter Van der Geest en dokter

Yazdani. Ons patiëntenbestand is heel

gemêleerd, echt een afspiegeling van

de Vlaardingse samenleving. Wij

geloven dat goede huisartsenzorg,

naast een duidelijke anamnese (ziekte-

geschiedenis, red.) en lichamelijk

onderzoek, vooral ook zit in luisteren

naar de patiënten. Ligt de oplossing in

de mensen zelf.’

Wat maakt dat u een patiënt

doorverwijst naar het Vlietland?

‘Elke arts, elk ziekenhuis heeft als

doel goede zorg te leveren. Maar

het is zeker een voordeel als een

ziekenhuis dichtbij is, zodat mensen

er op de fi ets of met de auto naartoe

kunnen. Als ik weet dat een bepaalde

specialist ergens goed in is, verwijs

ik mijn patiënt daar naartoe. Wat ik

waardeer in het Vlietland is dat het in

deze tijden van krimpende budgetten,

aandacht blijft geven aan het welzijn

van patiënten. Patiëntenbijeenkomsten

en kringgesprekken zijn daar een

voorbeeld van.’

Kent u alle specialisten persoonlijk?

‘Niet allemaal. Maar dankzij de

Zorggids, het ‘smoelenboek’, weet ik

wel wie er werken. In de nieuwsbrief

voor huisartsen lees ik welke nieuwe

specialisten zijn aangesteld. Als ik

met een specialist wil overleggen

over een patiënt, pak ik de telefoon.

De lijnen tussen onze praktijk en het

ziekenhuis zijn kort. Samen met zes

andere huisartsen in de regio neem

ik deel aan de Vlietland-werkgroep.

Daarin bespreken we met specialisten

en bestuursleden de zaken waar wij

als huisartsen tegenaan lopen. En we

vertellen wat we van patiënten over

het ziekenhuis horen. Het bestuur

informeert ons over het medisch

beleid en bestuurlijke zaken. Het

Vlietland Ziekenhuis laat huisartsen

heel dichtbij komen, dat is uniek.’

Uw patiënt ligt in het Vlietland.

Hoe blijft u op de hoogte?

‘Kort na de opname ontvang ik bericht

waarin staat op welke afdeling de

patiënt is opgenomen, de diagnose en

de behandeling. Als de patiënt naar

huis mag, ontvang ik een ontslagbrief.

Het is de bedoeling dat ik die krijg

voordat de patiënt thuis is. Meestal

gaat het goed. We zien steeds meer

dat specialisten ons van te voren

bellen als zij een patiënt gaan ontslaan

die bijzondere zorg nodig heeft. In dat

gesprek kunnen we zaken afstemmen

en ik kan meteen een bezoek aan de

patiënt in mijn agenda zetten.’

Uw praktijk neemt deel aan het

gezamenlijk consult. Een specialist

van het Vlietland komt naar de

huisartspraktijk om zaken te be-

spreken. Wat zijn uw ervaringen?

‘Met twaalf huisartsen in Vlaardingen

vormen wij een HAGRO, een huisartsen-

groep. Met deze groep organiseren

we bijeenkomsten met een vaste

specialist. Eerder hebben we een

dermatoloog en een KNO-arts in

onze praktijk gehad. Dit jaar is het de

gynaecoloog. Met elkaar bespreken

we de knelpunten in de samenwerking.

Ook worden tijdens dit gezamen-

lijke consult patiënten gezien. De

patiënt gaat niet naar het ziekenhuis,

“ Ik waardeer dat het Vlietland in deze tijden van krimpende budgetten, aandacht blijft geven aan het welzijn van patiënten”

Huisarts Jolanda van der Pas:

“ Als ik weet dat een bepaalde specialist ergens goed in is, verwijs ik mijn patiënt daar naartoe.”

Colofon

Oplage

127.500 exemplaren

Eindredactie

Marketing & Communicatie

Vlietland Ziekenhuis

Tekst

Pia Kleijwegt

Fotografi e

Theo van Pelt

Vormgeving

0to9

Vlietland Ziekenhuis

Vlietlandplein 2

3118 JH Schiedam

Postadres:

Postbus 215

3100 AE Schiedam

T 010 - 893 93 93

Polikliniek Maassluis

Gezondheidsgebouw

De Vloot 206

3144 PK Maassluis

T 010 - 592 18 22

www.vlietlandziekenhuis.nl

twitter.com/Vlietlandzkh

maar komt bij de specialist in de

huisartsenpraktijk. Als er iets fout is

gegaan, is dat bijna altijd door ruis in

de communicatie, nooit zo zeer door

medische fouten. De gezamenlijke

consulten vind ik heel nuttig. Ze

geven je inzicht in hoe de ander

werkt. En huisarts en specialist

leren elkaar beter kennen, dat praat

makkelijker.’

Neemt uw praktijk deel aan de

Vlietland Doks, een bijeenkomst

voor huisartsen, specialisten en

specialistisch verpleegkundigen?

‘Als het even kan wel. De meer-

waarde van Vlietland Doks vind ik,

is dat het heel gestructureerde bij-

eenkomsten zijn. We praten elkaar

bij over nieuwe ontwikkelingen en

richtlijnen en proberen werkafspraken

te maken. Je krijgt te weten wat de

specialist te bieden heeft. Zo weet

ik beter naar wie ik een patiënt kan

doorsturen.’

039_VlietlandCentraal_extra_herdruk_290x420_fc_nov2012_DEF.indd 7 16-11-12 11:15

Kunst in de Nolet HalIn de Nolet Hal domineren twee kunstwerken

van de Nederlandse kunstenares Marthe Röling.

Bloemfontein en Equilibre heten ze. Groot,

glanzend, kleurrijk en vrolijk.

Leestafel en gratis WifiE-mail checken of internetten met eigen laptop

of smartphone. In de Nolet Hal is gratis draadloos

internet (Wifi ) beschikbaar. Op de leestafels liggen

kranten, tijdschriften en programma’s van culturele

evenementen.

Ruime menukeuze Bij de broodmaaltijd ‘s middags soep en

’s avonds een tweegangenmenu. Dagelijks

biedt de keuken keuze uit tien verschillende

menu’s: vlees, vis, vegetarisch

en halal. De patiënt kiest

zelf hoe laat hij aan de

warme maaltijd wil.

LuisterboekenIn bed naar een boek luisteren.

De bedcomputer biedt direct

toegang tot de collectie luister-

boeken van de Bibliotheek

Schiedam. Koptelefoon

op en genieten maar.

Helemaal gratis.

Nieuwste tijdschriftenDe nieuwste tijdschriften in de wachtkamer

van de poli’s: glossy’s, sport, auto, wetenschap,

gezondheid, opinie en jeugdbladen.

Om het wachten een beetje te veraangenamen.

ParkerenAltijd plaats op de twee ruime parkeerterreinen.

Ruim 740 plekken. Plus parkeervakken voor minder

validen en dialysepatiënten en kiss&ride-vakken

voor de hoofdingang. De eerste 20 minuten zijn gratis.

Gastvrouwen & gastheren

De gastvrouwen en gastheren in blauw uniform kennen

het ziekenhuis op hun duimpje. In de Nolet Hal wijzen

ze bezoekers de weg, bieden de helpende hand en zijn

een vraagbaak voor iedereen.

PendelbusjesIedereen gratis mee met de pendelbus.

De busjes pendelen tussen het parkeer-

terrein en hoofdingang. Op doorde-

weekse dagen de hele dag door. In het

weekeinde alleen tijdens de bezoekuren.

VLIETLANDGASTVRIJHeb jij

al ervaren?

039_VlietlandCentraal_extra_herdruk_290x420_fc_nov2012_DEF.indd 8 16-11-12 11:15