INF

O07

/ 2

014

Postabonnement

Afg

iftek

anto

or :

Bru

ssel

X

Sept

embe

r 20

14

I n t e r s e c t o r a a l ITF-Congres Sofia

Aanval op ons vakbondswerk p. 4

P o s tDemografische uitdagingen postsector p. 8

D i a m a n tDirecteurswissel Rijksverlofkas p. 10

S p o o r w e g e nAls sardienen in een doosje

HR-Rail enige werkgever Spoorwegen p. 12

T e l e c o mKostenbeheer bij Belgacom

Hoe gaat Belgacom om met duurzame groei ? p. 16

V e r v o e r o v e r d e w e gWekelijkse rust in vrachtwagen is illegaal

Laden en lossen: arbeidstijd, beschikbaarheidstijd,

rust of pauze

Orditach Print aan ledenprijs

en nog veel meer... p. 18

C u l t u u r15 veel gestelde vragen over de VRT

Nieuwe regels voor kunstenaars

in de werkloosheid p. 22

I n t e r s e c t o r a a lAnders-actieven

In memoriam

Geboorte p. 29

K i n d e r f e e s t : z i e b l z . 3 2

I n h o u d

Kat

rien

Ver

wim

p, V

oorz

itter

Did

ier

Smey

ers,

Ond

ervo

orzi

tter

Ben jij er klaar voor?

Een nieuw werkjaar gaat altijd gepaard met een nieuwe

start en nieuwe uitdagingen. We zijn ons altijd bewust

van enkele twistpunten waartegen we ons wapenen, dat

is normaal in onze business. Voor zover niets nieuws

onder de nazomerzon. Nu hebben we het echter niet over

een enkele nieuwe uitdaging, maar van een heus salvo

aan aanvallen. Bij het schrijven van dit stuk blijft het nog

koffiedik kijken, maar de berichten die ons voorlopig

bereiken zijn uiterst negatief voor het vakbondswerk in

al onze sectoren. Zo kondigde de federale regering al

de minimale dienstverlening bij de spoorwegen aan.

Een onhaalbaar en onrealistisch plan, dat bovendien het

stakingsrecht op de helling plaatst. Ook de mogelijke

verkoop van bpost en Belgacom ging over de tongen.

Liberaliseren en privatiseren lijken een modetrend, want

als we over de grenzen kijken, zien we dat dit allesbehalve

een succesverhaal is.

We moeten er geen tekeningetje bij maken: de rechtse

Zweedse coalitie (MR, N-VA, Open VLD en CD&V) staat

niet aan onze kant. We zullen op weinig genade mogen

rekenen, maar een verwittigde man/vrouw is er twee

waard. En in ons geval kunnen we dus rekenen op een

stevige achterban, die we de komende maanden ten volle

zullen moeten benutten. We hebben geen paranormale

gaven, maar we schatten de kans groot in dat we in

beweging zullen moeten komen.   Er moet maar liefst

20 miljard euro bespaard worden en dat zullen wij,

werknemers, voor het grootste deel moeten ophoesten.

Moeten we zomaar over ons heen laten lopen? Is het

normaal dat werknemers voor alles moeten opdraaien

en dat de regeringspartijen bovendien lastenverlagingen

(tot 4 miljard!) voor werkgevers aankondigen? Crèches

worden duurder, inschrijvingsgeld voor hoger onderwijs

verdubbeld, VRT zou nog meer moeten afslanken, er

komt een strenger beleid voor sociale woningen en

een harde aanpak werkzoekenden. Het ziet er dus niet

rooskleurig uit, maar het voordeel is dat de macht van het

getal nog steeds niet achterhaald is. We hebben dus de

keuze: ofwel blijven we passief toekijken en zien we onze

samenleving stelselmatig verzuren en verwerkgeveren,

ofwel komen we in (tegen)beweging, in actie zelfs, en

halen we het onderste uit de kan. Onze keuze is alvast

gemaakt.

E d i t o

E i n d r e d a c t i e :Jef Kerremans

O p m a a k :Piet CatryDoneux - Mettet

D r u k :Corelio Printing

F o t o ’ s :Redactie ACV-Transcom

Sept

embe

r 2

014

I n t e r s e c t o r a a l

I T F - c o n g r e s S o f i a : t r a n s p o r t -

w e r k n e m e r s v e c h t e n t e r u g

Van 10 tot 16 augustus organiseerde de internationale transportvakbond ITF zijn vierjaarlijks congres in Sofia, Bulgarije. 1719 deelnemers van 372 vakbonden uit 114 landen vertegenwoordigden op het congres samen 3.986.844 transportwerknemers. Dit is dus een zeer representatieve vertegenwoordiging van werknemers die in transportsectoren werken en er geconfronteerd worden met heel wat problemen en uitdagingen, tegenslagen en successen.

Het congres bestond uit plenaire vergaderingen waarbij de belangrijke grote krijtlijnen werden uitgetekend rond bijvoorbeeld internationale werknemersrechten, sociaal overleg in multinationale ondernemingen, syndicale netwerken over de grenzen heen en de plaats van vrouwen in de transportsector en zijn vakbonden.Naast de plenaire vergaderingen kwamen de verschillende transportsectoren samen in afzonderlijke secties. Dat was het geval voor spoorwegen, visserij, dokwerkers, zeevarenden, binnenvaart, luchtvaart en wegvervoer. De deelnemende vakbonden konden zelf ook nog activiteiten organiseren rond een zelf gekozen thema.ACV-Transcom was met een stevige delegatie aanwezig op het ITF-congres en nam deel aan de verschillende bijeenkomsten. We zorgden ook nog voor individuele contacten met collega-syndicalisten, waar we samen mee kunnen werken in de dossiers die ons aanbelangen.De documenten van het congres, waaronder een zeer interessant basisdocument over het thema ‘van wereldwijde crisis naar wereldwijde rechtvaardigheid. Transportwerknemers vechten terug’, zijn te vinden op de website www.itfcongress2014.org. Ook de moties en actualiteitsmoties, onder meer over de situatie in Gaza en andere politieke conflicten waaronder werknemers lijden, vind je op die site terug.

Spoorwegen : al liberalisering wat de klok slaat

In de sectie spoorwegen kwam de ene na de andere spoorman vertellen over de gevolgen van liberalisering en ook privatisering voor de tewerkstelling, de arbeidsvoorwaarden, de veiligheid en de dienstverlening.

Nieuw-Zeeland heeft te maken gehad met reorganisatie, liberalisering, privatisering en nu een hernationalisering van de sector. Bij de Britse spoorwegen heeft de liberalisering duidelijk negatieve gevolgen. De doelstellingen werden dan wel positief uitgedrukt (verbetering voor de reizigers), maar blijken niet gerealiseerd te worden. Het is van groot belang om de ervaringen van de spoorvakbonden in de verschillende landen uit te wisselen zodat we van elkaar kunnen leren over de verschillende aspecten, waaronder de veiligheid.We zien opvallende gelijkenissen bij de motieven van de spoorbazen. Volgens hen zijn investeringen onmogelijk door de besparingen bij de overheid en zo is privatisering van het spoor onvermijdelijk. Uiteindelijk blijft het steeds een politieke keuze waarbij er te weinig gekozen wordt voor een duurzaam mobiliteitsbeleid.

Dokwerkers: samen terugvechten

Bij de dockers ging de conferentie over ‘union busting’, outsourcing en de stijgende automatisatie in de havens.

De internationale solidariteit staat centraal in de havens. Voorbeelden uit verschillende internationale dossiers tonen dat sterke solidariteit onontbeerlijk is. Voorbeelden uit de VS (US West Coast grain terminal), Kenia (privatisering haventerminals) en Honduras (betere voorwaarden havens) passeerden de revue. “Enkel door het verder uitwerken van een sterkere solidariteit onder vakbonden, kunnen we werkgevers aantonen dat we samen terug kunnen vechten”, verklaarde secretaris Sharon Jones.De dockers sectie beschikt nu over een database over automatisatie in de havens. Mick Doleman (Maritime Union Australië) benadrukt het belang van het dossier automatisatie: “Eerst dachten we dat de automatisatie vooral ging over hogere volumes draaien en om de operationele kosten te reduceren. Nu weten we dat het niet over volumes en kosten gaat. Het gaat erover om werknemers weg te werken, vooral die werknemers die niet akkoord gaan met de baas.”Het belang van de Global Network Terminals (GNT) campagne werd nogmaals onderstreept. GNT is de verzamelnaam van grote bedrijven in de havens.

5

Strategie

Er werd gezamenlijk beslist om de volgende vier jaar te werken aan onder andere: een gecoördineerde aanpak en samenwerking tussen vakbonden, een nauwe samenwerking tussen transportvakbonden om zo de veranderingen in de industrie aan te pakken, een sterkere samenwerking met zeevarenden om tot een sterkere samenwerking in de Port of Convenience (POC) campagne te komen. Het verder uitbouwen van solidariteit onder werknemers terwerkgesteld in de GNT’s. De automatisatie die er enkel is om vakbonden te breken, tegenwerken en ervoor zorgen dat automatisatie positieve voorwaarden voor de werknemers meebrengt.

Zeevarenden bepalen de koers voor de volgende vier jaar

Bij de zeevarenden ging vooral de aandacht uit naar de implementatie van de MLC-conventie. Deze conventie uit 2006 gaat nu overal van kracht (in België eind augustus 2014).Deze conventie, een bundel van verdragen die arbeidsomstandigheden moet verbeteren, lost echter niet alle problemen op. Integendeel, de werkgevers uit de sector koopvaardij beschouwen deze conventie als een stap terug. Landen (zoals België) waar eigen cao’s betere voorwaarden hadden afgesproken, moeten continue een strijd leveren om het reeds verworvene te behouden. De werkgevers willen zich allemaal confirmeren en richten op de MLC-conventie.Voorts duikt er een bijkomend probleem op: steeds meer reders zwaaien met het attest van ‘MLC conform’ om vakbonden toegang aan boord te verbieden. Hier zullen we gezamenlijk als ITF nieuwe strategieën moeten ontwikkelen.Er zijn ook andere problemen:• Noorwegen wil met zijn tweede register ook Europese havens gaan bedienen. Als dit doorgaat zullen vele andere landen (moeten) volgen en worden de Europese conventies waardeloos.• De visaproblematiek voor zeevarenden heeft nog steeds geen goede oplossing.

• Ebola: de problemen worden vooral gefocust op de luchtvaart maar het probleem bij de zeevarenden is even groot.De sectie besteedde ook uitvoerig aandacht aan de moties rond vermoeidheid en bemanningsvoorschriften; rechtvaardige behandeling van zeevarenden bij accidenten en verlof om van boord te gaan.Ook de samenwerking onder de diverse transportsectoren werd onder de aandacht gebracht. Zo worden zeevarenden opgeroepen om niet te vliegen met bepaalde maatschappijen die collega’s werknemers onfair behandelen.

Visserij: strijd tegen slavernij

ITF-visserij had het vooral over hoe we de hedendaagse slavernij, uitbuiting en georganiseerde mensenhandel in visserij kunnen tegengaan.De gemeenschappelijke campagne ‘From Catcher to Counter’ van ITF en IUF (internationale vakorganisatie voedingsindustrie) wordt verder gezet. Samen met de vis verdienen ook de vissers bescherming en respect van werkgevers, regeringen en internationale organisaties. De schandalige behandeling van vissers en visbewerkers door multinationale visbedrijven moet met alle middelen worden bestreden.Belangrijk in deze strijd is een snelle ratificatie van IAO con-ventie 188, die wereldwijd de leef- en arbeidsomstandighe-den van zeevissers zal verbeteren.

Black Sea Fringe

ITF maakte een aangrijpende en onthullende documentaire over de tewerkstelling aan boord van schepen op de Zwarte Zee. ITF-inspectors getuigen over de uitbuiting en corruptie die zeevarenden op Zwarte Zee-schepen. Ze krijgen hun loon meerdere maanden niet betaald, krijgen geen voedsel en werken in mensonwaardige omstandigheden waar alle veiligheidsnormen aan de laars worden gelapt. ACV-Transcom Water plant de Belgische première van deze film in het najaar. Meer info volgt.Ondertussen kan je de trailer van deze documentaire bekijken op: http://www.blackseadocumentary.com/

I n t e r s e c t o r a a l

Binnenvaart:

Er kwamen belangrijke thema’s uit verschillende continenten aan bod. Van de syndicale strijd in Paraguay, een internationale conventie voor de binnenvaart als ontwikkelingen rond het Panamakanaal.

In Paraguay is men er met de internationale steun van de Argentijnse vakbonden in geslaagd om enerzijds een vakbond voor binnenvaart te laten erkennen en anderzijds cao’s af te sluiten die varenden toch minimale rechten geven. Deze rechten werden afgedwongen na een lange staking van Argentijnse sleepboten op de Rio Parana. Deze rivier is de enige verbinding van Paraguay met de oceaan. Als symbool en signaal kan dat tellen: in één land staken ten voordele van de rechten van de werknemers in een buurland. Zulke verhalen van internationale solidariteit: daar doen we het voor.Maar ook dichter bij huis valt gebeurt er veel. In Europa ging het vooral over de verdere uitbouw van de sociale dialoog: de conventie rond de arbeidstijdregeling die weldra in voege treedt; de installatie van een ITF-inspecteur in de riviercruises; de erkenning door de riviercommissies van de Rijn en de Donau enz.

Internationale conventie

In de toekomst heeft de IAO (internationale arbeids-organisatie) initiatieven gepland om ook een internationale conventie (na de zeevarenden en de visserij) voor de binnenvaart op te starten. Het eerste onderzoek naar de arbeidsomstandigheden is bijna afgerond. ACV-Transcom kan door ervaring en contacten een wezenlijke bijdrage leveren in dit proces.De ontwikkelingen rond het Panamakanaal worden een grote test voor onze sector. Door de plaatselijke corruptie en het gewetenloos optreden van diverse internationale (ook Europese) ondernemingen wordt er bij de uitbreiding van dit kanaal op grote schaal de meest elementaire rechten van de werknemers overtreden. Zelfs de IAO heeft al grote bezorgdheid getoond. Hier ligt een grote uitdaging voor de binnenvaart.

Fringe-event ACV Transcom

ACV-Transcom organiseerde in Sofia een eigen activiteit waarop we onze collega-vakbondsmensen van andere landen uitnodigden rond een concreet voorbeeld van supply chain (ketenbeheer) over de vervoers- of leveringsketen.

De presentatie vertelde hoe het lokale transportbedrijf Maenhout uit Oostende evolueerde naar Europese onderneming Wim Bosman en tenslotte naar het mondiale Mainfreight. Hiermee toonden we aan dat bedrijven door samenwerkingen en overnames steeds meer internationaal gaan werken. Als vakbond is het belangrijk dat we ons meer en meer over de grenzen heen gaan structureren. Door voor elk bedrijf en voor elke klant een supply chain uit te tekenen, kan in kaart gebracht worden hoe we kunnen ageren tegen eventuele wantoestanden in een bedrijf in een ander land.Dit dossier werd gebracht door Filip Muylle, hoofddelegee bij Wim Bosman in Oostende, en Johan Opsomer, nationaal secretaris van het wegvervoer. Allebei ACV-Transcommers die dit bedrijf op het terrein door en door kennen.Luc Cortebeeck, oud-voorzitter van het ACV en actueel voorzitter van de werknemers in de IAO (internationale arbeidsorganisatie), was gastspreker. Hij had het in zijn speech over de rol die de IAO kan spelen in het supply chain-verhaal. Het gaat dan over het afdwingen van internationaal erkende werknemersrechten doorheen de hele keten van productie en vervoer. Solidariteit is in deze internationale materie het sleutelwoord!Het event was een groot succes, en werd door een 70-tal aanwezigen uit verschillende landen bijgewoond.Tenslotte werd er door ACV-Transcom een oproep gedaan naar de aanwezigen om hun handtekening te plaatsen op een banner. Op die banner staat de oproep tot steun voor het uitbouwen van een syndicaal netwerk binnen de Mainfreight group. De internationale steun van deze mensen, vakbonden en het ITF, is een grote steun alle militanten en syndicaal betrokkenen binnen Wim Bosman en Mainfreight.

Vrouwen in vervoering

Op donderdag 14 augustus vond de conferentie voor de vrouwelijke transportwerknemers plaats. Honderden vrouwen van overal ter wereld, over de verschillende secties

Aanval op ons vakbondswerk

De uitdagingen besproken op het ITF-congres zijn enorm

relevant in het kader van de regeringsonderhandelingen

in eigen land.

De berichten die ons van het federale niveau hebben

bereikt zijn uitermate negatief voor het vakbondswerk

in onze sectoren. De onderhandelaars zetten frontaal

de aanval in op de publieke diensten. Dit gebeurt onder

meer met de totaal onrealistische voorstellen rond

minimale dienstverlening bij de spoorwegen, en de

mogelijke verkoop van de overheidsbedrijven bpost en

Belgacom. Nochtans leren ons buitenlandse ervaringen,

ook gedeeld op het ITF-congres, dat liberalisering en

privatisering vooral modewoorden zijn die weinig goed

doen aan arbeidsvoorwaarden voor het personeel en

dienstverlening aan de gebruikers.

Ook de aanvallen op de wet Major (wet op de havenar-

beid) kaderen in de aanval die de regeringspartijen inzet-

ten op de werknemersorganisaties. Een sterk wapen van

de haven is de internationale solidariteit, en dat zullen

we blijven inzetten om het sociaal overleg in de havens

te vrijwaren. De getuigenissen in de sectie van de zeevis-

sers versterken onze oproep (zoals ook geformuleerd in

ons memorandum) om eindelijk werk te maken van de

ratificatie van de IAO conventie 188. Het Vlaams regeer-

akkoord spreekt helaas bitter weinig over de arbeids-

voorwaarden van de vissers.

ACV en ACV-Transcom zullen niet aan de zijlijn staan

kijken hoe ons sociaal model onderuit wordt gehaald.

De komende weken en maanden horen jullie zeker meer

over onze acties.

7

heen, namen deel aan een geanimeerd debat over de rol van vrouwen in de transportsector.

Er werden drie grote doelstellingen vastgelegd voor de komende jaren.

1/ Meer vrouwelijke ledenAlle leden van het ITF worden aangemoedigd om acties te voeren gericht naar vrouwen met als doelstelling meer vrouwelijke leden aan te sluiten tegen 2018. ITF zorgt hierbij voor de nodige ondersteuning. Projecten en acties specifiek gericht naar vrouwen zullen de nodige (financiële) steun krijgen.

2/ Vrouwen organiseren = sterkere vakbondenNaast het werven van meer vrouwelijke leden krijgen we als opdracht hen te organiseren. Door het organiseren van vrouwelijke werknemers in onze sectoren kan de macht van vakbonden de komende jaren immers toenemen. Hoe zal dit worden aangepakt? Er zullen o.a. projecten specifiek voor vrouwen uitgewerkt worden, er zullen opleidingen op maat ontwikkeld worden. Hoe meer vrouwen we kunnen organiseren, hoe slagkrachtiger we worden als vakbonden!

3/ “Alle meisjes aan de macht”..… zong Yasmine. De vrouwenconferentie in Sofia had hier oren naar en stelt als derde doelstelling voorop dat meer vrouwen een rol moeten kunnen spelen op het niveau waar de strategische doelstellingen worden bepaald en waar aan besluitvorming wordt gedaan. Meer vrouwen moeten de kans krijgen deel uit te maken van de ITF bestuursorganen. Dit geldt voor de bestuursorganen van de leden van het ITF.Dus ook voor onze centrale ACV-Transcom. ITF zet naast dit alles de komende jaren ook sterk in op haar campagne ‘Say no to violence against women’. Dit in de hoop paal en perk te kunnen stellen aan het geweld tegen vrouwen wereldwijd.Na enkele uren ging de conferentie uiteen. Er werd uitvoerig gedebatteerd. Heel wat knappe projecten en initiatieven georganiseerd door en/of voor vrouwen kwamen aan bod. Alle aanwezige vrouwen (én mannen) keren met een duidelijke opdracht terug naar hun land en vakbondsopdracht: Meer werk maken van, voor en met vrouwen in de transportsector. Inspirerend en hartverwarmend.

D e m o g r a f i s c h e u i t d a g i n g e n

p o s t s e c t o r

In Parijs hebben de internationale vakbonden zich gebo-gen over een rapport over de demografische (bevolkings-beschrijving) situatie in de postsector en de uitdagingen die daarmee gepaard gaan. Wij vatten voor jou het rap-port samen.

De resultaten van de studie moeten uiteraard gekaderd worden in een algemene Europese demografische evolutie. Doordat onze levenskwaliteit en onze zorg er op vooruitgaan, worden we steeds ouder. Langs de andere kant dalen de geboortecij-fers, waardoor werkgevers dus in een steeds kleinere vijver van potentiële werknemers vissen. Aan deze demografische evolutie zijn ook uitdagingen gekoppeld: hoe gaan we om met ouder wordend personeel dat langer moet werken?

Herstructureringen

Als we naar de postsector zelf gaan kijken, zien we heel wat sectorspecifieke veranderingen die meespelen. De postsector heeft de laatste tien jaar heel wat herstructu-reringen ondergaan en heeft te maken gehad met techno-logische en sociale veranderingen. Postbedrijven moe(s)ten zich heroriënteren en hun takenpakket uitbreiden. De meerderheid van de bedrijven in de postsector hebben tot zover nog geen concrete projecten of inspanningen gedaan om de impact van demografische veranderingen te meten. Enkel in Duitsland en Frankrijk vonden zo’n onderzoeken plaats. Werknemers van postbedrijven voeren verschil-lende taken uit, maar het is de postbedeling die de grootste invloed zal ondervinden van de demografische uitdagingen. Zowel werkgevers als vakbonden zijn het hierover eens.

Sales en marketing = toekomst

In België, Griekenland en Luxemburg is men op zijn hoede voor een gebrek aan geschikte vaardigheden voor toekom-stige jobs als gevolg van demografische veranderingen. Zowel vakbonden als werkgevers gaan er van uit dat de mismatch aan vaardigheden en soorten jobs het grootst zal zijn in de klantendienst en retail. Volgens vakbonden zal ook postbedeling hier problemen door ondervinden. De zes ondervraagde landen zijn het eens over het feit dat sales en marketing de belangrijkste vaardigheid voor de toekomst

is. Op vlak van persoonlijke skills staan complexe proble-men oplossen en klantgerichtheid met stip op één.

Omgaan oudere werknemers

Uiteraard speelt het beleid van een land een belangrijke rol in hoe bedrijven omgaan met oudere werknemers. Oudere werknemers moeten gesteund worden door werkzekerheid en opleiding. In België, Italië en Frankrijk zijn herstructu-reringen de aanleiding geweest een leeftijdsbewust perso-neelsbeleid uit te werken. In België en Italië zijn pensioen-voorwaarden en pensioenleeftijd belangrijke aspecten van het leeftijdsbewust personeelsbeleid. Eerder onderzoek toonde aan dat door liberalisering en stij-gende concurrentie in de postsector, flexibele vormen van arbeid exponentieel gestegen zijn (outsourcing, tijdelijke contracten, interim). In een leeftijdsbewust personeelsbe-leid is het aangewezen flexibel om te gaan met werkuren, in plaats van met contracten.

Gezondheid en veiligheid

Gezondheid en veiligheid op het werk is een belangrijke hoeksteen van de Europa 2020 strategie. Risico’s moeten worden beperkt, om zo optimale werkomstandigheden te creëren. Eerder onderzoek toonde aan dat door allerlei veranderingen (demografische veranderingen, globalisering, nieuwe technologieën) de bezorgdheid is ontstaan over de achteruitgang in jobkwaliteit in industriële landen. 46 procent van werknemers vindt zijn job pijnlijk of vermoeiend. Ook stress en geweld op de werkvloer stijgen. 40% van de Europese werknemers ziet zich zijn job niet verderzetten tot 60 jaar. Het moet wel gezegd dat dit enorm verschilt van lidstaat tot lidstaat (20% in Nederland tot 80% in Slovenië).

Opleiding en levenslang leren

De Europese Commissie heeft met ‘nieuwe vaardigheden en nieuwe jobs’ een project dat werknemers klaarstoomt voor een andere toekomst. Levenslang leren is een be-langrijk aandeel in stijgende productiviteit en economische groei. Het is belangrijk vaardigheden aan te passen aan

P o s t

9

de vraag en zo werknemers te hebben die wendbaar zijn. Postbedrijven hebben verschillende strategieën om oplei-ding te voorzien.

Succesvolle methodes van leeftijdsmanagement

Er zijn heel veel methodes die bedrijven kunnen ondersteunen een succesvol leeftijdsbewust beleid uit te werken. Een overzicht.

Planning personeel

Het is belangrijk dat bedrijven een duidelijk zicht hebben op de huidige situatie en benodigdheden voor de toekomst. Dit lijkt logisch, maar niet alle bedrijven hebben een zicht op de leeftijdspiramide van hun werknemers en welke vaardigheden ze onder de knie hebben. Door gebrek aan deze gegevens kunnen situaties ontstaan dat sommige bedrijven in de problemen komen omdat een belangrijk deel van het personeel op pensioen gaat en bedrijfskennis en vaardigheden met zich meeneemt zonder dat die is doorgegeven aan anderen.

Geen discriminatie

Leeftijdsgebonden discriminatie blijft een werkpunt. Stereotiepen moeten doorbroken worden (oudere werknemers willen wél bijleren) en mogelijkheden tot ontwikkeling moet ongeacht leeftijd mogelijk zijn.

Aan het werk houden

Het is belangrijk werknemers zo lang mogelijk aan de slag te kunnen laten. Dit doe je door de motivatie hoog te houden, te investeren in veiligheid en gezondheid op het werk en productiviteit op peil houden door vaardigheden op peil te houden.

Flexibiliteit

Flexibel zijn in wanneer, waar en hoe werken wordt steeds belangrijker. Niet enkel op vraag van de werkgever, maar ook van de werknemer zelf. Die wil zijn job kunnen combineren

met gezin en andere activiteiten. Maatregelen hierrond zijn belangrijk voor werktevredenheid , maar kunnen ook een belangrijke rol spelen de jaren voor pensionering. Deeltijds werk voorafgaand aan de pensionering geraakt meer ingeburgerd. Ook ergonomische aanpassingen en taakgerelateerde flexibiliteit worden belangrijker, zeker voor jobs die fysiek (of mentaal) veeleisend zijn.

Andere maatregelen

Tegen de achtergrond van de economische crisis en de jongerenwerkloosheid ontstaan er veel ‘intergenerationele initiatieven’. Oudere werknemers nemen jongeren onder hun hoede.

In Griekenland is er bij de post een wervingsstop. Daardoor zijn specifieke maatregelen ontwikkeld voor werknemers die de pensioensgerechtigde leeftijd hebben bereikt. Ze kunnen blijven werken als ze dat willen. Bpost deed een interne enquête over de tevredenheid van het personeel. In vergelijking met 150 andere bedrijven zijn werknemers van bpost trots op hun beroep en blijven ze trouw aan het bedrijf. De laatste jaren merken we een stij-ging van stress, waardoor de toewijding daalt.

Op 24 juni vierden we Walter Huysmans, directeur van de Rijksverlofkas voor de diamantnijverheid, die op 1 juli met pensioen ging. Een kort verslag.

Walter Huysmans is zowel bij de werkgevers als de werknemers van de diamantnijverheid een gekend. Walter begon zijn carrière in de Rijksverlofkas op 1 september 1970 als jonge controleur. Op 1 maart 1980 werd hij diensthoofd en vanaf 1 april 1987 was hij directeur van de Rijksverlofkas voor de diamantnijverheid, Het Fonds voor de Diamantnijverheid en Secretaris van het Intern Compensatiefonds Diamant.Hij kan terugblikken op een rijk gevulde loopbaan waarin hij op zeer loyale, discrete en correcte wijze zijn taken heeft uitgevoerd. We hebben 27 jaar met Walter als directeur samengewerkt en we zijn hem zeer dankbaar voor zijn harde werk en zijn inzet.

Uit de speech van de Voorzitter, Myriam Dillen :

In de 27 jaar dat Walter directeur is heeft hij niet altijd in rustig vaarwater zijn werk kunnen uitvoeren. De informatisering en digitalisering van data w.o. tewerkstellingsgegevens, verlofkaarten, werkgeversbijdragen edm waren geen sinecure. Het feit dat we een Bijzondere Vakantiekas zijn en de afstemming op de algemene reglementering toepassen vergt veel aandacht. Ook onze eigenheid en eigen reglementen verdienen constant een correcte opvolging door de directeur.…….De Verlofkas Diamant voert haar taken uit die haar zijn toevertrouwd met de meeste accuraatheid en zorgvuldigheid. De leidende hand van de directeur is hier zeker niet vreemd aan. Ook de statuten en de correcte uitvoering ervan werd met argusogen door de directeur gevolgd en paste hij zelf ook toe. Regels zijn regels en dienen punctueel uitgevoerd te worden. Met de bevoegde overheidsdienst RJV en zijn Administrateur-Generaal Luc Vanneste, en zijn voorgangers werden zeer goede contacten onderhouden en werden de spelregels t.a.v. mekaar stipt nageleefd.……..Een ander zeer zwaar dossier waar de Voorzitter van het

ICD, dhr. Denckens, ongetwijfeld veel meer zou kunnen over zeggen, en waar Walter menige nachten van wakker gelegen heeft is het Sociaal Plan. Niet zozeer de invoering ervan in 1999 bezorgde hem kopzorgen, wel de juridische procedures en de vereffening van het eerste Sociaal Plan baarden hem veel zorgen.

Van in het begin bij de oprichting van het Sociaal Fonds, nu ICD, werd er geprocedeerd tegen de 1/3%. In 1976 werd deze procedure in het voordeel van het Sociaal Fonds beslecht. En na een periode van relatieve juridische rust, werd er bij de invoering van het Sociaal Plan opnieuw naar de rechter gestapt. Samen met het advocatenkantoor Eubelius, Mst Gilliams en Mst Goossens, werd er alles aan gedaan om ook dit dossier in het voordeel van het ICD te bepleiten wat na jaren uiteindelijk ook gelukt is. We mogen hier toch ook de inzet van de Regeringscommissaris dhr. Braekmans en de toenmalige Voorzitter van het PC-Diamant dhr. Van den Heule niet vergeten die samen met de advocaat van de Belgische staat de zaak van het ICD en het Sociaal Plan volledig steunden. In februari 2014 werd deze zaak ten gronde uitgesproken door het Arbeidshof van Brussel en is er opnieuw rechtszekerheid geschapen. …..Ik vermeld ook nog even de vele besprekingen die hij mee voerde voor het operationeel maken van de hospitalisatieverzekering voor de diamantarbeiders en het sectoraal Pensioenfonds. Ook daar heeft Walter meer dan zijn best voor gedaan.……Walter was ook de directeur van het Fonds voor de Diamantnijverheid en wat hem typeert is zijn gedrevenheid en verbondenheid. Ik mag zeggen dat hij leefde voor zijn werk. Op Walter kon je steeds rekenen en hij zocht steeds naar oplossingen. Hij wist ook (bijna) alles. De rots in de branding. Soms ook letterlijk te nemen. Walter heeft mee met de vele collega’s, de sectorconsulent, en de raad van bestuur de opleidingen in de diamantsector op de kaart gezet. Wat niet altijd evident was, maar hij werkt zoals wij hem kennen, steeds gericht naar zijn doel. En dat was en is de toekomst van de diamantnijverheid in Antwerpen en de verdediging van de belangen van iedereen die daarbij

D i r e c t e u r s w i s s e l R i j k s v e r l o f k a s

D i a m a n t

D i a m a n t Links Dhr. Gert Eysackers, directeur RVD en rechts Dhr. Walter Huysmans, directeur

betrokken is. Ook de oprichting en opvolging van Antwerp ITCCO heeft hem heel wat zweet gekost, maar hij deed het met een eindeloos geduld en stalen zenuwen, steeds het belang van de sector voor ogen houdend.……Walter werd in 2005 ver-ere-merkt tot eredeken voor de diamantnijverheid in het kader van de Laureaten van de Arbeid door het Koninklijk instituut der Eliten van de Arbeid. Hij is niet de man die uit is op eretekens en dies meer, maar de titel van eredeken van de diamantnijverheid heeft hij toch weten te waarderen en die doet hij alle eer aan. Zijn inzet in de RVD voor zowel de werkgeversorganisaties als deze van de werknemers is hiervan tot op vandaag het beste bewijs.……Ook over Walter als familieman en recreatief pingponger werd er gesproken, en uiteraard werden er anekdotes

aangehaald die zijn lange loopbaan mee kleur hebben gegeven. ACV-Transcom wenst Walter nog heel veel gelukkige en rustige jaren toe.De Raad van Bestuur van Diamant stelde Gert Eysackers aan als opvolger van Walter. Gert is vanaf 1987 in dienst als administratief allround medewerker en vanaf vorig jaar is hij diensthoofd. We gaan er van uit dat hij op een even loyale, discrete en punctuele wijze het werk zal verder zetten.ACV-Transcom wenst de nieuwe directeur veel succes en veel arbeidsvreugde toe. Tevens vertrouwen we erop met hem op een even aangename wijze te kunnen samenwerken in de toekomst.

1 1

Nieuwe AWDC Raad van Bestuur

Tijdens de eerste vergadering van de nieuwe Raad van Bestuur van het Antwerp World Diamond Centre (AWDC) op woensdag 25 juni, werd Stéphane Fischler door de directieleden opnieuw verkozen tot voorzitter. Ook Kaushik Mehta (vicevoorzitter handel) en Freddy Inzlicht (vicevoorzitter Beurzen) werden opnieuw benoemd.Zoals gestipuleerd door de statuten schoven de Beurzen hun vertegenwoordigers naar voren, Freddy Inzlicht en Jacky Korn en – voor het eerst in de Raad van Bestuur van het AWDC – Thierry Polakiewicz. De vertegenwoordigers van de industrie SBD en VKD stelden Stéphane Fischler voor als vertegenwoordiger. De overige zes Bestuursleden, rechtstreeks verkozen als vertegenwoordigers van de handel, Kaushik Mehta, Santosh Kedia, Shailesh Javeri, Samir Mehta en Jacques Weisz, blijven op post tot de verkiezingen in 2016.ACV-Transcom/Diamant wil in de eerste plaats Stéphane Fischler van harte feliciteren met zijn herverkiezing als voorzitter van AWDC. De voorbije twee jaar heeft Stéphane zijn stempel gedrukt op de activiteiten van AWDC. Zowel nationaal als internationaal is hij alom gerespecteerd en staat hij bekend om zijn grote inzet en werkkracht ten dienste van de diamantgemeenschap in Antwerpen en wereldwijd. Tevens feliciteren we de verkozen vicevoorzitters en leden van de Raad van Bestuur en wensen hen succesvolle jaren toe in de verdediging van de belangen van de Belgische Diamantsector, handel én nijverheid. Tevens rekenen we op hun bereidheid tot overleg inzake de sociale context binnen de diamantsector. Met de Voorzitter van AWDC hopen we ook in de toekomst op een verdere constructieve samenwerking in het belang van de werknemers in de diamantnijverheid.

Toespraak Voorzitter RVD Myriam Dillen tijdens huldiging Walter Huysmans, directeur op rust.

Voorzitter Transcom Katrien Verwimp en herverkozen voorzitter AWDC Stéphane Fischler.

S p o o r w e g e n

A l s s a r d i e n e n i n e e n d o o s j e

O v e r m i n i m a l e d i e n s t v e r l e n i n g a l s w a a n o p l o s s i n g

Dat het dossier over de minimale dienstverlening opnieuw op tafel zou komen, lag in de lijn van onze verwachtingen. In 2003 lanceerde MR al eens een wetsvoorstel, dat trouwens door de Raad van State naar de prullenmand werd verwezen wegens in strijd met internationale rechtsregels. Op 1 april van dit jaar werd in de Senaatscommissie Financiën en Economische Aangelegenheden een wetsvoorstel over de minimale dienstverlening bij overheidsbedrijven met een wisselmeerderheid goedgekeurd. Door het parlementair reces geraakte het voorstel niet meer in de Kamer. Omdat de wisselmeerderheid van toen als twee druppels water lijkt op de Zweedse coalitie, was het geen verrassing dat het principe opnieuw op de politieke agenda verscheen.

Rechtse fetisj

De heren politici verheffen momenteel de nood om een regeringsnota te maken tot een deugd om allerhande ideologische fetisjen te verwezenlijken. ‘Now is the time to set things right’ van Jimmy James lijkt het dan ook geschopt te hebben tot de nieuwe Zweedse hymne. Besparen op overheid, afschaffen van ‘pestbelastingen’, kleinere groeinorm van de gezondheidsuitgaven, lastenverlaging voor werkgevers, de indexsprong en dus ook de minimale dienstverlening passeren de revue. Het was trouwens een van de eerste principes die al bij de eerste lezing voor een unaniem gedragen standpunt zorgde. Over de praktische toepassing moest nog gepraat worden. Als vakbond zeggen we echter al jaren dat de praktische realisatie in ons land onmogelijk is. Maar dan worden we door de politici teruggefloten met losse flodders die kant noch wal raken. Eentje daarvan is ‘In Frankrijk lukt het wel, dus moet het in België ook kunnen’.

Frankrijk

Frankrijk wordt in de media aangehaald als het grote voorbeeld voor de invoering van de minimale dienstverlening. Maar hoewel men steeds aanhaalt dat er in Frankrijk al sinds 2007 een systeem van minimale dienstverlening bestaat, is dit een pertinente vervorming van de realiteit. Tijdens de voorstelling van een informatierapport op 17

oktober 2013 in Parijs dat in naam van de ‘senaatscommissie ter controle van de toepassing van de wetten’ over de wet van 21 augustus 2007 werd gemaakt, verklaarde een van de rapporteurs het volgende : ‘In tegenstelling tot wat sommigen hebben bevestigd, heeft deze wet nooit de bedoeling gehad om een minimale dienstverlening in te stellen’. Verder blijkt uit het rapport dat er geen verband is tussen de implementatie van de wet en het aantal stakingsdagen, wat meer afhangt van nationale problematieken (pensioenen, hervorming van de spoorwegen, …) Volgens de vakbonden in Frankrijk heeft de wet voor meer conflicten gezorgd dan dat ze er heeft opgelost. De menselijke verhoudingen zijn verslecht omdat men conflicten eerder liet aanslepen dan ze snel op te lossen. De rapporteurs betreuren dan ook dat almaar meer rechters scheidsrechter worden in de sociale relaties. Dit kan niet het sociaal overleg zijn dat we beogen.In tegenstelling tot bij SNCF, kunnen we stellen dat bij de NMBS de afgesproken procedure meer mogelijkheden biedt om stakingsaanzeggingen te vermijden. De mogelijkheden om zowel op lokaal vlak als met een alarmbelprocedure een sociale dialoog op te starten om de situatie te proberen te ontmijnen vinden we niet in Frankrijk.

Waar het echt om draait

Voor ons is het duidelijk dat de minimale dienstverlening er enkel moet komen om de vakbonden te kunnen breken. De zogezegde verzoening van het recht op staken met het recht op openbaar vervoer is eigenlijk een dooddoener die er bij de bevolking als zoete broodjes ingaat, maar hen wel een rad voor de ogen draait. De centrumrechtse coalitie wil eigenlijk minder recht op staking ten voordele van meer handelsvrijheid. En daarvoor biedt de minimale dienstverlening een uitgelezen kans. Want hoe meer het stakingsrecht wordt uitgehold, hoe minder stakingen er volgen en hoe minder de economische motor sputtert. Dat dit ten koste gaat van het universele recht van vele werknemers om hun belangen te verdedigen, baart hen echter weinig zorgen. Evenmin dat de reiziger meer last zal ondervinden omdat de veiligheid en het comfort niet gegarandeerd zijn.

1 3

Voor ons kan het niet dat de minimumdienst de doelmatigheid van ‘staking’ als drukkingsmiddel ondermijnt. We willen evenmin de veiligheid en het comfort van de reizigers in het gedrang brengen. Reizigers die op een perron staan te wachten om bij de eerste binnenkomende trein zich als gekken naar de opengaande deuren te knokken om toch een plaatsje in de blikken sardienendoos te bemachtigen, rijmt voor ons immers ook niet met publieke dienstverlening.Wij treden de woorden van Minister Vanackere bij die na de staking van 5 november 2009 het volgende stelde : «In welke richting zou er dan om het uur een trein moeten rijden? We zouden dat eens moeten proberen. Veel pendelaars zouden vermoedelijk smeken om dan toch maar volledig te staken. Zo’n regeling is een garantie voor chaos.»

Internationale rechtsregels

Een minimale dienstverlening kan normaliter maar worden opgelegd wanneer het leven, de veiligheid of de gezondheid van de burgers in het gedrang komt. Zo beschouwt het Freedom of Association Committee van de IAO ‘transport’ in de regel niet als zijnde van vitaal belang. Daarnaast is er ook nog het Europese Sociale Handvest van de Raad van Europa, dat het stakingsrecht wel als een element van het recht op collectief onderhandelen vermeldt. Het benadrukt ook dat beperkingen enkel kunnen worden opgelegd wanneer ze bij wet zijn voorgeschreven en in een democratische samenleving noodzakelijk zijn voor de bescherming van rechten en vrijheden van anderen en voor de bescherming van de openbare orde, de nationale veiligheid, de volksgezondheid of de goede zeden. In het licht van het internationaal recht is het invoeren van een minimale dienstverlening bij de Belgische Spoorwegen bijgevolg problematisch.

En de juiste oplossing is…

Meer inzetten op sociale dialoog en confilctbeheersing is de enige manier om stakingen te vermijden. De directie en de erkende vakbonden bij de Belgische Spoorwegen hebben wel al in 2008 een akkoord getekend dat werkonderbrekingen moet vermijden door beter overleg, striktere procedures voor stakingsaanzeggingen en strengere voorwaarden

voor werkonderbrekingen. Elke werkonderbreking die niet aan de voorwaarden voldoet, wordt beschouwd als een onregelmatige afwezigheid voor zij die eraan deelnemen.Dit akkoord werd in maart 2013 door de sociale partners geëvalueerd en de fijnmazigheid ervan werd nog verbeterd om wilde stakingen nog meer te kunnen uitsluiten. Een jaar later kunnen we stellen dat de nieuwe procedures tot bevredigende resultaten heeft geleid.Het stakingsrecht werd hiermee dus als principe bewaard, maar de conflictbeheersing werd wel aangescherpt. Het is immers logischer dat de oorzaken van conflicten worden aangepakt en niet de gevolgen. We vragen ons dus af waarom er politieke inmenging nodig is op een moment dat afspraken tussen sociale partners hun nut hebben bewezen.We citeren tot slot Patrick Humblet (UGent) en Ria Janvier (UA) in hun artikel ‘De beperking van het stakingsrecht in de publieke sector’: ‘Stakingen op bedrijfsvlak kunnen een middel zijn om een bepaald – gerechtvaardigd – ongenoegen aan het licht te brengen. Kortom de werkneerlegging is niet noodzakelijk iets negatiefs. Het accepteren van dit fenomeen is een blijk van beschaving en een exponent van de democratische samenleving. Elke beperking van dit recht moet dan ook met de nodige omzichtigheid gebeuren.”

 

S p o o r w e g e n

H R - R a i l e n i g e w e r k g e v e r B e l g i s c h e

S p o o r w e g e n

NMBS, Infrabel en HR-Rail vormen gezamenlijk de Belgische Spoorwegen. Nu zijn er nieuwe overeenkomsten rond terbeschikkingstelling van het personeel. Hierbij is HR-Rail de enige werkgever van de totaliteit van het personeel van de Belgische Spoorwegen. Maar hoe zit alles nu in elkaar?

De laatste herstructurering van de NMBS-Groep is een historisch keerpunt voor de Belgische Spoorwegen. België heeft er voor gekozen om de Groep om te vormen tot nog slechts twee autonome overheidsbedrijven, namelijk Infrabel (belast met het beheer van de infrastructuur) en NMBS (belast met de vervoersactiviteiten). Deze hebben gezamenlijk een vennootschap van publiek recht tot stand gebracht, HR-Rail, waarin ook de Staat een participatie aanhoudt. HR-Rail is de beheerder van de human resources aangelegenheden van beide overheidsbedrijven en herneemt de activiteiten van de vroegere directie B-Holding HR.

Enige werkgever

NMBS, Infrabel en HR-Rail vormen gezamenlijk de Belgische Spoorwegen. Hierbij is HR-Rail de enige werkgever van het personeel van de Belgische Spoorwegen. HR-Rail stelt aan de NMBS het statutaire en het niet-statutaire personeel

ter beschikking dat nodig is voor de uitvoering van haar opdrachten. NMBS en Infrabel mogen enkel personeel inzetten dat HR Rail ter beschikking stelt Tijdens de periode van hun terbeschikkingstelling staan de personeelsleden evenwel onder het uitsluitende werkgeversgezag van NMBS of van Infrabel..

Het statuut van het personeel van HR-Rail (en de reglementen in uitvoering ervan, met inbegrip van het syndicaal statuut) blijven van toepassing, ook als je als statutair personeel ter beschikking gesteld wordt aan NMBS of Infrabel.

Het niet-statutaire personeel dat door HR-Rail aan NMBS of Infrabel ter beschikking is gesteld, valt onder de overeenkomsten met betrekking tot het niet statutaire personeel zoals voorzien in art. 77 van de Wet van 23 juli 1926 betreffende de NMBS en het personeel van de Belgische Spoorwegen. De arbeidsovereenkomsten worden uitsluitend afgesloten en beëindigd door HR Rail.Het personeel dat ter beschikking is gesteld, is financieel ten laste van NMBS of van Infrabel.

Zonder afbreuk te doen aan de mobiliteit van het personeel tussen HR Rail, Infrabel en NMBS, kan aan de terbeschikkingstelling van een personeelslid aan NMBS of

1 5

Infrabel slechts een einde komen met voorafgaand akkoord van HR Rail.

De strategische bedrijfscomités, elk voor de vennootschap waarbinnen zij zijn opgericht, waken over de naleving van de afspraken gemaakt door de betrokken vennootschap in de HR-dienstenovereenkomst en de overeenkomst inzake terbeschikkingstelling van personeel.

Je kan deze overeenkomsten integraal verkrijgen op één van onze gewestelijke secretariaten:

• Leuven (Martelarenlaan 8, 3010 Kessel-Lo) Willy Mathijs (spoorleuven.transcom@acv-csc.be, 016/21 94 10, 913/2412)zitdag: dinsdag

• Hasselt (Mgr. Broeckxplein 6, 3500 Hasselt)Willy Mathijs (spoorhasselt.transcom@acv-csc.be, 011/29 08 45, 931/6292)zitdag: woensdag

• Antwerpen (Entrepotplaats 14, 2000 Antwerpen)Eric Van Driessche (spoorantwerpen.transcom@acv-csc.be, 02/549 11 28, 921/303)zitdag: woensdag

• Brussel (Galerij Agora, Grasmarkt 105/38, 1000 Brussel)Roland De Coninck (zitdag: woensdagnamiddag)Lesly Schelfhout (zitdag: dinsdagnamiddag)spoorbrussel.transcom@acv-csc.be, 02/545 69 70, 911/58237

• Gent (Poel 7, 9000 Gent)Koen Machiels (spoorgent.transcom@acv-csc.be, 09/265 44 09, 991/2168)zitdag: maandag

• Dendermonde (Oude Vest 144/2, 9200 Dendermonde)Wendy François (spoordendermonde.transcom@acv-csc.be, 03/765 24 21, 991/6189)zitdag: woensdag

• Roeselare (H. Horriestraat 31, 8800 Roeselare)Danny Geleyn (spoorroeselare.transcom@acv-csc.be, 051/26 55 35, 990/3691)zitdag: woensdag- en vrijdagvoormiddag

K o s t e n b e h e e r b i jB e l g a c o m

Hoewel de zogenaamde flat cost, die de arbeidskost met 50 miljoen euro moet doen dalen, nog niet is afgerond, denkt Belgacom nu al aan nieuwe verminderingen van de kosten.

Dit tweede initiatief lijkt nog belangrijker en is opnieuw gericht op een vermindering van de salarismassa van het bedrijf. De CEO van Belgacom was zeer duidelijk: om de komende jaren concurrentieel te blijven, moet de salarismassa van 33 naar 24% van het zakencijfer.

Om dit de komende jaren te bereiken, heeft zij via de media haar pistes bekend gemaakt: vermindering van het personeelsaantal, verbetering van de procedures, verhogen van de flexibiliteit, vermindering van de outsourcing ten voordele van interne werving en aanwending van intern beschikbare vaardigheden. Waar de CEO eerst ook het spook van het ontslag boven haalde, lijkt het vandaag niet direct aan de orde.

Verkoop Belgacom

Een ander issue: de mogelijke verkoop van het overheidsaandeel in Belgacom. Is dit louter toeval of zoekt men zo bewust naar kostenbeheersing door eenmalig inkomsten te genereren met de verkoop van aandelenpakketten?

Om ons bewust te zijn van de echte impact, analyseren we best de economische gegevens van de laatste 10 jaren. Het bedrijf heeft altijd een gezonde financieel politiek gevolgd en steeds zeer goede dividenden uitbetaald, vooral de laatste drie jaren. Hieronder de toegekende collectieve bonus die 5% vertegenwoordigt van de winst voor belasting:

• 2008 : ~10 miljoen collectieve bonus betaald in 2009• 2009 : ~14 miljoen collectieve bonus betaald in 2010• 2010 : ~23 miljoen collectieve bonus betaald in 2011• 2011 : ~42 miljoen collectieve bonus betaald in 2012• 2012 : ~45 miljoen collectieve bonus betaald in 2013• 2013 : ~42 miljoen collectieve bonus betaald in 2014

Om het aansluitend winstcijfer te kennen, volstaat het om de uitbetaalde collectieve bonus met 20 te vermenigvuldigen. Dit geeft respectievelijk 200 miljoen, 280  miljoen, 460 miljoen, 840 miljoen, 900 miljoen en 840 miljoen. Deze cijfers roepen wel wat vragen op.

Waarom al die besparingen en het beeld van de financiële moeilijkheden voor de komende jaren voorhouden? Inderdaad, men mag zich niet van de werkelijkheid afschermen, de bezorgdheden zowel zuiver economische als deze uit Europese hoek komende. Uit Europese hoek stuurt men aan op de afschaffing van sociale verworvenheden, maar vraagt men ook meer privatisering. Hierbij nog te bedenken dat de aandeelhouders ook hun financiële verwachtingen hebben.

ACV-Transcom is zich bewust dat bij een privatisering Belgacom zal aansturen op de uitsluiting van een belangrijk deel van de werknemers en naar een geografische verplaatsing van het intellectuele werk zal evolueren. Al wat elders goedkoper kan, zal daar gebeuren. Dit zal ertoe leiden dat de kwaliteit van het werk eronder zal lijden en dat de verworven sociale rechten zullen ondermijnd worden.

Omwille van deze redenen en nog veel meer zal ACV-Transcom zeer strijdvaardig reageren om elke poging tot privatiseren. Wees ervan overtuigd dat de komende jaren zeer moeilijk zullen zijn voor de werknemers!

T e l e c o m

1 7

H o e g a a t B e l g a c o m o m m e t d u u r z a m e

g r o e i ?

Belgacom wilt duurzame groei, maar ten koste van wat? De werknemers zouden hiervoor moeten opdraaien door meer efficiëntie, meer flexibiliteit en meer mobiliteit aan de dag te leggen.

Hoe ziet Belgacom dat concreet?• De juiste persoon op de juiste plaats.• Minder beslissingslijnen zodat snel beslist en snel uitge-voerd wordt.• ‘Need to know’ in plaats van ‘Nice to know’ (dus enkel wat echt nodig is).• De personeelsgebonden kosten onder controle houden.

Geen menselijkheid

Hiermee dreigt Belgacom een bedrijf te worden dat alle menselijkheid laat staan voor efficiëntie. Een zwakker moment in je loopbaan bekoop je dan met een ontslag, hoe goed je voordien ook was. Je hebt er dus eigenlijk alle belang bij om je krachten te sparen. Belgacom wordt niet alleen onmenselijk, de werknemers worden dan ook lui.

Geen creativiteit

Ten tweede blijft er geen ruimte voor creatief denken. Als alles onmiddellijk en direct wint moet opleveren, dan vragen wij ons af hoe nieuwe diensten en producten kunnen ontwikkelend worden. Het bedrijf zal tot stilstand komen

en we weten dat stilstaan gelijk staat met achteruit gaan. Zo passeert de concurrentie ons en sluiten we misschien onszelf uit.

Geen appreciatie

Ten derde kan zo’n bedrijf geen appreciatie meer tonen voor de inspanningen van het personeel. Nee, het bedrijf verkiest de kleine attenties en zelfs loongebonden aspecten te verminderen en liever nog af te schaffen. Zoiets zien we vandaag al: de lonen zijn nu al jaren niet meer geactualiseerd.

Het dossier flat cost gaf ons al een idee van wat dit allemaal kan betekenen, maar ondertussen groeit de indruk dat Belgacom hiermee niet langer tevreden is. De 50 miljoen euro besparing of inlevering op de interne en externe personeelskost lijken niet langer voldoende.

Allemaal punten genoeg om zeer attent om te gaan met de voorstellen van Belgacom om het bedrijf tot Fit for Growth (klaar voor groei) te brengen. ACV-Transcom zal dus zeer attent zijn.

V e r v o e r o v e r d e w e g

W e k e l i j k s e r u s t i n v r a c h t w a g e n i s

i l l e g a a l

België verstrengt de aanpak rond sociale dumping in het wegvervoer. Het verscherpt vooral de maatregelen rond de wekelijkse rust in de cabine en het ontbreken van de vrachtbrief. Jan Sannen (ACV-Transcom): “Hoewel de boetes voor een overtreding fors worden opgetrokken, hebben ze geen enkele zin zonder voldoende controles”.

“Een aantal Belgische trans-portondernemingen zijn niet vies van malafide praktijken. Ze schakelen chauffeurs uit Oost- en Centraal Europa in om bij ons nationaal trans-port uit te voeren aan on-dermaatse lonen, in slechte werkomstandigheden en met een beperkte sociale bescherming.  Nochtans val-len deze chauffeurs onder de

Belgische loon-en arbeidsvoorwaarden, want hier geldt de bestaande Europese wetgeving rond de detachering van buitenlandse werknemers”, aldus Jan Sannen van ACV-Transcom.

Overnachten in cabine

Volgens de Europese Verordening  rond de rij- en rusttijden, mag de chauffeur zijn normale wekelijkse rust  niet doorbrengen in de vrachtwagen. Enkel één verkorte wekelijkse rust over een periode van drie weken mag opgenomen worden in de cabine, als de chauffeur daar zelf voor kiest. Buitenlandse chauffeurs die hier werken zien zich, bij gebrek aan een andere verblijfplaats, vaak verplicht om maanden aan één stuk in hun vrachtwagen te overnachten en zijn soms maar enkele weken per jaar thuis.

Boete van 50 naar 1800 euro

Door de vrachtwagenbestuurders te controleren die in hun cabine slapen, worden malafide werkgevers opgespoord en sinds kort ook zwaar gesanctioneerd. Sinds 1 juli heeft  Bel-gië  immers de boete voor de overtredingen op de wekelijkse

rust fors verhoogd van 50 naar 1800 euro. Goed nieuws voor de betrokken chauffeurs: een langere (normale) rust van 45 (of 66) uur betekent voor hen meer kans om in het weekend naar hun thuisland terug te keren. De werkgever moet het werk immers zodanig organiseren dat de chauffeur in orde is met de reglementering op de rij- en rusttijden.

Vrachtbrief

Cabotagevervoer is nog steeds verbonden aan een aantal regels: slechts drie cabotagetransporten per week zijn toe-gestaan en dit alleen als het aansluit op een internationaal transport. De vrachtbrief of CMR is voor de controledien-sten het enige middel om de herkomst en bestemming van de goederen na te gaan en aldus  illegale cabotagetrans-porten op te sporen. Ook de boetes voor het ontbreken van de vrachtbrief werden verhoogd van 55 euro tot 1500 euro.

Boetes voor malafide werkgevers

Volgens de wet is de werkgever verantwoordelijk voor de rij- en rusttijden én de vrachtbrieven. Chauffeurs moeten dus geen boetes betalen en zijn niet aansprakelijk als ze de wekelijkse rust moeten opnemen in hun cabine of als de vrachtbrief ontbreekt. Voor beide inbreuken werd een on-middellijke inning gecreëerd. Indien deze niet onmiddellijk betaald wordt, wordt het voertuig geïmmobiliseerd.

In theorie is het mooi, maar in de praktijk …

Als vakbond trekken wij al jaren ten strijde tegen de sociale dumping. Persconferenties, medewerking bij controles, vergaderingen op de kabinetten.. Toch blijft het resultaat aan de magere kant. Op de concrete dossiers die we naar de sociale inspectie toesturen komt weinig of geen respons. Wij verheugen ons om de inspanningen van de regering, maar zonder voldoende controles hebben deze geen enkele zin. Wij blijven kloppen op deze nagel en aandringen op een gericht en efficiënt controlebeleid dat verder gaat dan de spreekwoordelijke druppel op een hete plaat.

1 9

L a d e n e n l o s s e n : a r b e i d s t i j d ,

b e s c h i k b a a r h e i d s t i j d , r u s t o f p a u z e ?

Je komt als chauffeur aan op je bestemming en je moet je lading lossen. Als je dit zelf doet of er aan meewerkt is het duidelijk dat het om arbeidstijd gaat. Als dit niet het geval is, wordt het moeilijker en durft dit al eens voor verwarring zorgen. Gaat het om beschikbaarheidstijd, ar-beidstijd, rust of pauze ?

Op basis van de Europese Verordening rond de rij- en rust-tijden worden rust en pauze als volgt omschreven:

Een pauze is als je niet rijdt of geen andere taken uitvoert. Een pauze dient enkel en alleen om je even rust te gunnen. Als je als chauffeur niet bij je voertuig moet blijven en rus-tig een tas koffie kan gaan drinken - weg van het voertuig - benut je een pauze.

Een rustperiode is elke periode waarin je vrij over je tijd mag beschikken, waarbij het enkel gaat om een gewone dagelijkse rust of een verkorte dagelijkse rust. Elke 24u moet er een rustperiode zijn van minstens 11 opeenvolgen-de uren. De dagelijkse rust kan in twee gesplitst worden, maar dan moet de kortste rustperiode minstens 3u zijn en de som van de 2 rustperiodes minstens 12u.

Een wekelijkse rustperiode laat je ook toe om – na maxi-mum 6 dagelijkse rijtijden – vrij over je tijd te beschikken en kan een gewone wekelijkse rust zijn of een verkorte. De wekelijkse rust moet minstens 45u zijn. Daar mag je 1 keer per 2 weken van afwijken door deze tijd te verkorten tot 24u. In dit geval moeten de te weinig geruste uren bin-nen de 3 weken in één keer samengevoegd worden met een andere rusttijd van minstens 9u.

Over het algemeen kan je stellen dat een beschikbaar-heidstijd een andere periode is dan een pauze of rusttijd waarin de werknemer niet op de werkplek hoeft te blijven maar wel ter beschikking van de werkgever blijft om gevolg te geven aan diens eventuele oproepen om de rit (terug) aan te vatten of om andere werkzaamheden uit te voeren.

Onder beschikbaarheidstijd verstaat men in het Belgisch Recht o.m. enkele wachttijden aan de grenzen of bij laden en lossen waarvan de verwachte duur automatisch 2u per laad- en losoperatie in eigen land bedraagt en 4 u in het

buitenland (tenzij de werkgever op voorhand een andere verwachte duur meedeelt). Als die verwachte duur dan toch overschreden wordt, worden de uren die deze grenzen overschrijden aan arbeidstijd betaald.

Volledige wetgeving

Wat exact het verschil is tussen beschikbaarheidstijd

en arbeidstijd, vind je terug in de Richtlijn 2002/15/EG

betreffende de arbeidstijd van personen die mobiele

werkzaamheden in het wegvervoer uitoefenen. Deze

Richtlijn werd omgezet in Belgisch Recht en werd door

de sociale partners in de cao gegoten van 27.01.2005

betreffende de loon- en arbeidsvoorwaarden van het

rijdend personeel in de sector wegvervoervervoer en

logistiek. De concrete opsomming van de verschillende

arbeids- en beschikbaarheidstijden vind je onder meer

terug in ons infoboekje én op de website van ACV-

Transcom (www.acv-transcom.be).

We vatten het even samen

Of het nu om een pauze gaat, een dagelijkse rust of

een wekelijkse rust, je moet als chauffeur vrij over je

tijd kunnen beschikken. Je moet bijgevolg geen enkele

verplichting hebben om te waken over het voertuig of de

lading of om opdrachten te aanvaarden. Indien je wel tot

de beschikking van je werkgever en/of bij het voertuig

moet blijven, gaat het om beschikbaarheidstijd !

O r d i t a c h P r i n t a a n l e d e n p r i j s

Indexatie van de ARAB-vergoeding Handel in brandstoffen (PC 127 - RSZ 091)

Ingevolge de cao van 25 november 2011 dient de ARAB-vergoeding in de sector handel in brandstoffen jaarlijks op 01/07 aangepast te worden aan de evolutie van de gezondheidsindex. Vanaf 01/07/2014 bedraagt deze ARAB vergoeding 1,2259 euro.

Autobussen-bijzonder geregeld vervoer Ingevolge de cao van 21 mei 2001 dient de ARAB-vergoeding in de subsector bijzonder geregeld vervoer elk jaar op 01/07 aangepast te worden aan de evolutie van de index der consumptieprijzen.Vanaf 01/07/2014 bedraagt de ARAB vergoeding: • arbeidsregime meer dan 25/38ste: voor 1/9/08 in dienst en 6 dagen en meer per maand 110,91 eurovoor 1/9/08 in dienst en minder dan 6 dagen (per dag) 6,09 eurona 1/9/08 in dienst en 10 dagen en meer per maand 110,91 eurona 1/9/08 in dienst en minder dan 10 dagen (per dag) 6,09 euro• arbeidsregime van maximum 25/38ste: voor 1/9/08 in dienst en 6 dagen en meer per maand 103,22 eurovoor 1/9/08 in dienst en minder dan 6 dagen (per dag) 5,67 eurona 1/9/08 in dienst en 10 dagen en meer per maand 103,22 eurona 1/9/08 in dienst en minder dan 10 dagen (per dag) 5,67 euro

Als lid van ACV-Transcom geniet je 30% korting op het programma Orditach Print, dat gegevens van de tacho-graaf op computer zet. Via je ACV-Transcom secretariaat krijg je Orditach Print voor 48,30 euro!

Dankzij Orditach Print weten chauffeurs welke gegevens er op hun chauffeurskaart staan, zoals die geregistreerd worden door de digitale tachograaf. Dit gaat over:1. Een compleet overzicht van de geleverde prestaties.2. De rit van elke dag tot in het kleinste detail.3. Een lijst met overtredingen op de wetgeving van rij- en rusttijden.4. De resterende rijtijd per dag.Er worden uiteraard geen gegevens gewist van uw chauffeurskaart.Alle overzichten of selecties zijn vlot af te drukken. Je krijgt Orditach Print op een USB-stick met ingebouwde kaartlezer. De usb-stick werkt vanaf Windows XP of hoger (Vista of Windows 7). De kaartlezer kan ook los van het programma gebruikt worden. Let op, je kan slechts één digitale bestuurderskaart invoeren, namelijk de jouwe.

Hoe bestellen?

• Stort het bedrag (48,30 euro) op rekeningnummer BE57 7895 5029 2435. Vermeld je naam, lidnummer en het Transcomsecretariaat van het vervoer waar je de bestelling wenst af te halen.• Je bestelling kan ten vroegste één week na de effectieve betaling enkel afgehaald worden op je regionaal ACV-Transcom secretariaat vervoer.• Neem eerst contact op met je regionaal secretariaat voor je langskomt. Zo kom je zeker niet voor een gesloten deur te staan.Meer informatie via Facebook (orditachprint) of via www.orditachprint.com, of via info@orditachprint.comAl onze secretariaten zijn uitgerust met een uitgebreide versie van Orditach Print. Zo kunnen zij de beschikbare gegevens van je bestuurderskaart rechtstreeks integreren in hun loonprogramma. Hierdoor kunnen ze je nog beter helpen bij eventuele problemen met de uitbetaling van je loon.

C u l t u u rV e r v o e r o v e r d e w e g

16° Tr u c k r u n 1 3 &1 4 j u n i i n Tu r n h o u t

M o b i l i t e i t 2 1

Het Sociaal Fonds Bus en Car  voert in 2014, in samenwerking met het ICB (Instituut voor de autoCar en de autoBus) en met de financiële steun van het ESF (Europees Sociaal Fonds) het project Werk-baar Werk uit. In dit project wordt de kwaliteit van de arbeid in de sector onderzocht en worden de omstandigheden waarin de werknemers hun job uitoefenen in kaart gebracht. De resultaten van het onderzoek zullen vervolgens dienen om acties te ontwikkelen om het welbevinden van de werknemers in de sector te verbeteren.Hiervoor werd een vragenlijst opgesteld die  aan 3000 willekeurige werknemers zal verstuurd worden. Het Sociaal Fonds Bus en Car dankt je alvast voor jouw medewerking.

Op 13 & 14 Juni ging de 16° Truckrun door op de terreinen van de autokeuring te Turnhout. En weeral mogen we spreken van een fantastisch tweedaags evenement. Liefst +/- 260 truckers verschenen op het appel. Tel daarbij nog eens 18 brandweerwagens van verschillende gemeenten en steden uit de regio om het feest volledig te maken. Dit kon niet anders als een feest worden voor groot en klein. Vrijdag werd het feest ingezet met de showavond met top off the bill Sergio.

Zaterdag was het dan aan de truckers en na 16 jaar weten ze hoe het feestje er moet uitzien. Zonder truckers lukt het niet en daarvoor offeren ze graag hun vrije zaterdag op. Gedienstig, vrolijk, vol passie vullen ze deze dag op. Vraag het maar aan de kinderen wat zij ervan vonden. Dit zijn ruwe bolsters met een peperkoeken hart. Niet alleen de truckers maar ook voor de meer dan honderd vrijwilligers is niets te veel. Sommige draaien een ganse week mee. Van in de morgen tot laat op de avond is geen klus te veel.

Om dit feest tot een goed einde te brengen heb je sponsors nodig, zodat er zoveel mogelijk geld overblijft voor de instellingen. En dat we goede sponsors hebben daar mag je zeker van zijn. Er zijn er zelf die er voor zorgen dat elk probleem, groot of klein, een oplossing krijgt. Zonder onze sponsors kan dit feest niet doorgaan. Daarom uit het diepste van ons hart een welgemeende dank. Al de mensen uit de regio en ver daarbuiten geven ons elk jaar weer de moed om opnieuw er tegenaan te gaan. Zonder hun massale aanwezigheid is er geen sfeer en ook geen truckrun. Als jullie blijven komen zullen wij zolang als

mogelijk doorgaan.

Het bestuur wordt er na de truckrun elk jaar weer stil van. We stellen vast dat de truckrun nog steeds wint aan belangstelling en zeker een begrip is geworden in de regio en ver daar buiten. Mogen we daarom met een welgemeende dank aan iedereen die van de Truckruns een feest maakt afsluiten En u oproepen om van de 17° Editie opnieuw een groots feest te maken. Nog even melden dat we in september de checks (30.000 euro) voor de instellingen zullen uitreiken want daar gaat het toch om. (data komen op de website)

Nog even wat cijfers:

260 Trucks18 Brandweerwagens2200 Verassingspakketten6000 mensen die ons een bezoek brachten en al dan niet een rit meereden.30.000 euro om aan de instellingen te geven (t’magrietje, gielsbos, lentekind, huizen berken)

Ga ook eens zien naar hun website : www.truckersvoorkinderen.be

1 5 v e e l g e s t e l d e v r a g e n o v e r d e V R T

1. Waarom hebben we een publieke omroep nodig? Omdat iedereen in Vlaanderen recht heeft op betrouwbare informatie, kwaliteitsvolle ontspanning en programma’s die ons vertellen over onze geschiedenis, over onze eigen cultuur en die van anderen, over de wereld om ons heen of over wetenschap 2. Heeft een publieke omroep daar zoveel kanalen voor nodig? Ja, want niet alle Vlamingen hebben dezelfde interesses, dezelfde voorkennis, dezelfde bioritmen. Je kan het recht op informatie, cultuur en ontspanning voor iedereen maar verzekeren als je een aanbod op maat maakt van jongeren en ouderen, van mensen met een druk leven en mensen met veel tijd, van mensen die houden van opera en mensen die houden van populaire muziek, van mensen die heel veel kranten en nieuwssites lezen en mensen die hun informatie enkel via radio of televisie krijgen, van mensen die al heel veel dingen weten en van mensen voor wie veel zaken nieuw zijn, van mensen die goed met verschillende media kunnen omgaan en van mensen die het soms moeilijk hebben met al die nieuwe media, van mensen die nieuw zijn in Vlaanderen en ons beter willen leren kennen, van mensen met een handicap die het hen moeilijk maakt om naar radio te luisteren, naar televisie te kijken of kranten te lezen. Er zijn zoveel verschillende mensen en groepen en die kan je niet allemaal op dezelfde manier bereiken. 3. Maar commerciële omroepen brengen toch ook informatie en ontspanning? In Vlaanderen hebben we inderdaad het geluk goede commerciële omroepen te hebben die kwaliteitsvolle ontspanning brengen en ook investeren in informatie. Maar denk eens terug aan hoe VTM en VT4 waren toen de VRT een kleine omroep was geworden en nog maar 20 procent van de tv-markt had. VTM en VT4/VIER zijn vooral meer beginnen investeren in goede, kwaliteitsvolle programma’s nadat VRT marktleider werd en de lat hoog legde. In landen met kleine publieke omroepen zijn de programma’s van commerciële omroepen vaak niet erg hoogstaand, omdat die geen enkele reden hebben om te investeren in goede programma’s. Vergeet ook niet dat veel goede programmamakers

bij VTM en VIER het vak op de VRT hebben geleerd. 4. Zou de publieke omroep niet beter programma’s uitzenden die de commerciële omroepen niet uitzenden, zoals duidingsprogramma’s of cultuur? Nee, want dan is de publieke omroep er niet meer voor iedereen, maar enkel voor een kleine groep, vaak hoogopgeleide mensen die vooral naar dat soort programma’s kijkt en luistert. Het is niet erg rechtvaardig om iedereen te laten betalen voor iets waar enkel een kleine elitegroep gebruik van mag maken. We vinden toch ook niet dat de overheid geen amateurvoetbal mag subsidiëren maar wel golfclubs? Bovendien zouden de commerciële omroepen dan geen enkele reden meer hebben om nog te investeren in goede ontspanningsprogramma’s, maar kunnen ze vrij kiezen voor goedkope formats omdat kijkers en luisteraars dan toch geen andere keuze meer hebben. 5. Maar is MNM dan geen semi-commerciële omroep? Neen, MNM is een net dat jongeren toegang geeft tot informatie, tot standpunten over belangrijke maatschappelijke thema’s, tot andere culturen. Dat is het doel van MNM en om dat doel te bereiken maakt MNM leuke radio en draait ze veel hits, want anders zouden de jongeren niet luisteren en zouden ze dus ook niet in contact komen met maatschappelijk belangrijke onderwerpen en programma’s die de commerciële omroepen niet uitzenden. Of hebben jongeren dan niet dezelfde rechten als kunstliefhebbers? 6. Moet de VRT wel zoveel geld krijgen? Eigenlijk krijgt de VRT niet veel geld. Een dotatie van bijna 300 miljoen euro klinkt natuurlijk wel veel, maar de VRT is één van de goedkoopste publieke omroepen in Europa en krijgt bijvoorbeeld veel minder geld dan omroepen in landen die even groot zijn, zoals Zwitserland of de Scandinavische landen. En toch haalt de VRT vaak betere resultaten dan die andere omroepen! De VRT kost elke Vlaming minder dan 15 eurocent per dag (of 46€ per jaar). En voor die prijs krijg je drie tv-kanalen, vijf radiokanalen, drie websites rond nieuws, sport en cultuur en nog veel meer andere diensten.

C u l t u u r

2 3

7. Waarom zendt de VRT reclame uit? Omdat het geld van de overheid niet volstaat om alles te doen wat we moeten doen. Als de VRT geen reclame en sponsoring zou hebben, dan zou de belastingbetaler meer moeten betalen. En door de reclame betalen ook de bedrijven een stuk mee voor de omroep, zonder dat dat gevolgen heeft voor de kwaliteit van de programma’s. Maar eigenlijk zijn het de politici die daarvoor gekozen hebben, niet de VRT zelf. 8. Moet de VRT wel een nieuwssite hebben? Er zijn er toch al zoveel! Nieuws en informatie brengen is juist de basisopdracht van de VRT en voor veel mensen is internet nu al het belangrijkste nieuwsmedium. Dus zonder nieuwssite zou VRT haar basisopdracht niet meer kunnen uitvoeren. Bovendien zijn er wel veel nieuwssites maar die zijn bijna allemaal in handen van dezelfde mediagroepen. Eigenlijk zijn er nog maar twee mediagroepen in Vlaanderen: één rond De Persgroep/Roularta/Medialaan (Het Laatste Nieuws, De Morgen, Knack, Dag Allemaal, VTM, 2BE, Q-Music, JoeFM, verschillende regionale televisiezenders) en één rond Corelio/SBS/Telenet (De Standaard, Het Nieuwsblad, Gazet van Antwerpen, Belang van Limburg, VIER, VIJF, Nostalgie,...). Zonder de VRT zouden die twee groepen de nieuwsmedia volledig domineren. 9. Is de VRT niet marktverstorend? Natuurlijk is de VRT marktverstorend. Altijd als de overheid tussenkomt, dus ook in de media, dan is dat omdat de vrije markt niet perfect werkt en dus om die markt te verstoren. In een volledig vrije mediamarkt is niet elke mediagebruiker gelijk. Sommige mediagebruikers zouden nauwelijks bediend worden omdat ze commercieel niet interessant zijn (ouderen, lagere inkomens, mensen met een handicap,...) en andere mediagebruikers zouden extra bediend worden omdat ze allerlei extra ‘premium’-diensten kunnen betalen. Daarom moet de markt verstoord worden en dat doet de VRT ook goed. Maar daarnaast is de VRT ook marktversterkend door verschillende kleine productiehuizen te ondersteunen, samen te werken met andere kleine mediaspelers en zelfs samen te werken met haar belangrijkste concurrenten. De VRT

wil dat ook haar Vlaamse concurrenten sterk staan in een mediawereld die steeds internationaler wordt. Aan de ene kant ‘verstoort’ de VRT dus de negatieve kanten van de markt en aan de andere kant versterkt ze de positieve kanten ervan. 10. Waarom is er dan zoveel kritiek op de VRT? Elk onderzoek dat wordt uitgevoerd over de VRT (zowel door VRT zelf als door onafhankelijke onderzoekers) toont aan dat de Vlaamse mediagebruiker tevreden tot zeer tevreden is over de VRT. Als er dus kritische standpunten zijn over de VRT dan gaat het altijd over standpunten die zeer persoonlijk zijn of een kleine groep mensen vertegenwoordigen, hoe luid sommige standpunten ook worden uitgeschreeuwd. Er zijn veel redenen om kritiek te hebben op de VRT. Sommige mensen hebben hoge verwachtingen van de VRT en vinden dat de omroep niet altijd voldoet aan die hoge verwachtingen. Vaak gaat het dan om mensen die een publieke omroep wel heel belangrijk vinden, maar vinden dat VRT niet altijd de juiste keuzes maakt. Maar soms is kritiek op de VRT ook ingegeven door politieke of economische belangen: door politici die liever zouden willen dat mensen enkel worden geïnformeerd door private mediagroepen (die vaak een bepaalde politieke visie hebben) dan door een neutrale omroep, door uitgevers die liever wat minder concurrentie zouden hebben en daardoor wat meer kunnen verdienen, door opiniemakers die vinden dat een overheid zich niet te veel moet mengen in de economie. 11. Is de VRT dan niet de spreekbuis van bepaalde politieke partijen? De VRT is voor haar centen afhankelijk van de Vlaamse Regering en dus ook van politieke partijen. Die partijen hebben een invloed op het beleid en de keuzes die VRT maakt, maar er bestaan binnen de VRT gelukkig veel mechanismen die de onafhankelijkheid in de nieuwsberichtgeving moeten garanderen. Die zorgen ervoor dat de VRT vrij neutraal is in haar nieuwsprogramma’s en ondanks alle onderzoeken die daar al rond gemaakt zijn is er nog NOOIT aangetoond dat de VRT de spreekbuis zou zijn van bepaalde partijen. Natuurlijk zijn er altijd mensen die vinden dat de VRT partijdig is, maar de opinies daarover gaan in verschillende richtingen: rechtse briefschrijvers vinden de VRT vaak te links, vakbonden vinden soms dat de VRT te veel

C u l t u u r

de werkgevers aan het woord laten, anderen wijzen erop dat parlementsleden met een VRT-verleden bijna allemaal tot (centrum-)rechtse partijen behoren. Als linkse mensen de VRT soms te rechts vinden en rechtse mensen de VRT soms te links vinden, dan zal de waarheid wel ergens in het midden liggen. 12. Is jullie actie niet vooral ingegeven door de verdediging van jullie goede jobs? Uiteraard verdedigen wij het behoud van jobs op de VRT, die door de grote besparingsoperaties van de laatste jaren trouwens niet altijd zo ‘goed’ meer zijn. Maar die jobs zijn niet alleen belangrijk voor de mensen die daardoor aan het werk zijn, maar ook voor de toekomst van Vlaanderen. Als we allemaal moeten evolueren naar een kennismaatschappij, waarbij informatie belangrijker is dan ooit en waarbij we allemaal moeten leren omgaan met nieuwe (media)technologieën, dan heb je meer dan ooit nood aan het soort jobs dat VRT-mensen uitvoeren. Dan gaat het over mensen die andere mensen kunnen gidsen door de overvloed aan informatie die op ons afkomt, of over mensen die ervoor zorgen dat iedereen toegang heeft tot delen van het VRT-archief dat tot het Vlaamse erfgoed behoort, of over mensen die toepassingen ontwikkelen zodat media ook toegankelijk worden of blijven voor mensen met een handicap. Dat soort jobs komt allemaal in gevaar door de besparingsplannen. Besparen op dat soort arbeidsintensieve kennisjobs is besparen op de toekomst van Vlaanderen. 13. Maar er zijn toch genoeg creatieve productiehuizen die programma’s kunnen maken in plaats van de VRT? Er zijn inderdaad verschillende creatieve productiehuizen die hele goede programma’s kunnen maken. En de VRT is blij om met die productiehuizen te kunnen samenwerken en wil dat ook blijven doen. Maar de VRT mag ook niet te afhankelijk worden van bepaalde productiehuizen, want de ervaring van Woestijnvis heeft de VRT geleerd dat dat niet zo een goed idee was. Woestijnvis is groot geworden op kosten van de VRT en bulkt van het talent dat de stiel geleerd heeft op de VRT. Maar die jarenlange investering keerde zich uiteindelijk tegen de omroep. Bovendien zijn er veel programma’s die VRT niet KAN uitbesteden aan productiehuizen, bijvoorbeeld alle informatieprogramma’s die

gemaakt moeten worden volgens waarden van betrouwbaarheid en kwaliteit. VRT-nieuws heeft veel mechanismen en ervaring die haar onafhankelijkheid garandeert, productiehuizen hebben dat niet. Maar ook rond cultuur of sport heeft VRT veel meer know-how in eigen huis dan de productiehuizen. 14. Zie en hoor je op VRT niet te vaak altijd dezelfde mensen? De VRT is de ideale kweekvijver van talent. Enkel bij een publieke omroep krijgen mensen de tijd om het vak te leren, krijgen programma’s de kans om te groeien, mogen nieuwe mensen al eens fouten maken. Bij commerciële omroepen moeten nieuwe programma’s en nieuw talent snel ‘scoren’. Dat betekent natuurlijk niet dat er bij commerciële omroepen geen jong talent werkt en dat die daar geen kansen krijgen, maar wie aan de grote radio- en televisiemakers van de laatste jaren denkt, zal zien dat die bijna allemaal een VRT-verleden hebben, zelfs al gaan de commerciële omroepen ook al 25 jaar mee. Helaas stroomt het vele VRT-talent niet altijd door en daar moet zeker iets aan gedaan worden. De VRT moet ook een betere afspiegeling worden van de diverse samenleving en is ook de enige omroep die daar op een bewuste (maar misschien te trage) manier mee bezig is. 15.Waarom zouden het middenveld en de VRT aan hetzelfde zeel moeten trekken? In de eerste plaats omdat we vaak dezelfde doelstellingen heb-ben: allemaal willen we zoveel mogelijk Vlamingen betrekken bij de samenleving. Sommige organisaties doen dat via cultuur of sport, andere doen dat via zorg of politieke participatie. VRT doet dat via haar mediakanalen. Bovendien is de VRT op vele vlakken een partner van het middenveld: VRT zorgt ervoor dat het aanbod van culturele organisaties zichtbaarder is, dat mid-denveldorganisaties een stem krijgen in bepaalde programma’s en wordt voor een deel van haar aanbod intensief geadviseerd door verschillende middenveldorganisaties. Het kan en moet natuurlijk altijd beter, maar de VRT heeft de laatste jaren al flink geïnvesteerd in betere relaties met het middenveld.

2 5

N i e u w e r e g e l s v o o r k u n s t e n a a r s i n d e

w e r k l o o s h e i d

Naar aanleiding van de vele vragen en de soms onjuiste of al te vage informatie die door sommigen de wereld wordt ingestuurd, hier een artikel gebaseerd o. a. op info van RVA. (bepaalde zaken worden o.a. bevestigd in correspondentie tussen RVA en Ritmo Art.)

In de sector wordt vlijtig gegoocheld met de term taakloon. We merken dat enkelen zelfs aanraden aan artiesten om niet meer met een taakloon te werken en andere beweren dat ze nooit met een taakloon hebben gewerkt of zullen werken terwijl het duidelijk wel zo is en ze zelfs de voordelen hiervan hebben ontvangen, om de nieuwe cumulregel te ontlopen.  ACV Transcom en bepaalde anderen hebben steeds volgehouden dat mensen noch een interimkantoor, noch een of andere gilde eenzijdig mogen bepalen hoe men wordt uitbetaald. Het moet blijken uit de overeenkomst tussen de artiest en de opdrachtgever. Uiteraard blijven we werken aan de materie en zullen we blijven voorstellen doen om de systemen te verbeteren in het belang van de betrokken kunstenaars en technici.   I. Inleiding en toelichting van regels

RVA heeft onder meer als opdracht de werkloosheids-reglementering (voornamelijk het KB van 25.11.1991 en in het MB van 26.11.1991) toe te passen. Die reglementering bevat bepalingen die specifiek voor artiesten bedoeld zijn en die gunstiger zijn dan het algemene stelsel, zodat ze met de bijzonderheden van die (artistieke) activiteitssector rekening kunnen houden. De reglementering werd gewijzigd op 1 april 2014 (wijzigingen via het KB van 07.02.2014 dat gepubliceerd werd in het Staatsblad van 20 februari en zijn op 1 april in werking getreden. Dat KB is gebaseerd op het advies 1810 van de sociale partners binnen de Nationale Arbeidsraad, dat op 17 juli 2012 werd gegeven.) Die hervorming beoogt:• de reglementering te verhelderen en aan te passen aan de evolutie van de artistieke beroepen;  • een grotere gelijkheid te realiseren tussen de werknemers in de artistieke sector (eindelijk gelijkstelling scheppende kunstenaars en podiumkunstenaars waar wij als ACV

Transcom sinds vele jaren voor ijverden is gehaald!); • het specifieke en voordeligere stelsel voor de werknemers in de artistieke sector te behouden, waarbij echter sommige mogelijkheden tot misbruik worden voorkomen.De belangrijke punten van de hervorming zijn de volgende: • de voordelige berekeningsregel (cachetberekening) om het recht op werkloosheidsuitkeringen te openen, wordt uitgebreid naar alle werknemers die voor hun  artistieke prestaties (vertolker of schepper) per taak betaald worden;• het behoud van het hoogste vergoedingspercentage (voordeelregel) wordt uitgebreid naar alle werknemers die artistieke prestaties (vertolker of schepper) verrichten; een minimumaantal arbeidsdagen is vereist om voor de eerste keer dat voordeel te genieten;• een mogelijke terugkeer naar de eerste vergoedingsperiode wordt ingevoerd (en is makkelijker geworden);• de mogelijkheid om een artistieke activiteit in bijberoep als zelfstandige te cumuleren binnen de inkomensgrenzen wordt bevestigd;• een berekeningsregel waarbij een taakloon, onderworpen aan de sociale zekerheid van de loontrekkenden, in een niet-vergoede periode wordt omgezet, wordt ingevoerd, de zogenaamde cumulregeling:

CumulregelingWanneer een werknemer (artiest) tewerkgesteld is in het kader van een arbeidsovereenkomst van bepaalde duur met een loon dat afhankelijk is van de arbeidstijd (werkuren of werkdagen), valt de periode gedekt door het loon samen met de tewerkstellingsperiode. Wanneer de artistieke prestatie echter verricht wordt met een arbeidsovereenkomst waarbij het loon wordt betaald volgens de taak (taakloon ofte cachet), is er geen direct verband tussen het loon en de arbeidstijd. Dat is ook het geval wanneer er geen arbeidsovereenkomst is. (Het loon wordt onderworpen aan de sociale zekerheid met toepassing van artikel 1 bis van de wet van 27.06.1969.) Het gaat er dus om te bepalen welke periode in werkelijkheid door het taakloon gedekt wordt.  Het voordelige artikel ivm de ‚cachetberekening’ (artikel 10 van het MB), van de reglementering bepaalt (in vergelijking met het algemene stelsel) de periode die door het taakloon gedekt wordt. 

C u l t u u r

Volgens die regel wordt het taakloon gedeeld door een referteloon van 57.76 euro.Een prestatie van een betaalde dag met een cachet van 500 euro komt zo overeen met 9 arbeidsdagen en niet met één enkele arbeidsdag in het algemene stelsel. Die regel biedt de artiest dus de mogelijkheid om sneller te komen tot het aantal vereiste arbeidsdagen om recht te hebben op werkloosheidsuitkeringen en het aantal vereiste arbeidsdagen (156 dagen in de loop van 18 maanden) te bewijzen om zijn zoektocht naar werk in de artistieke sector te beperken. In het kader van de bepaling van de vergoedbare periode was de periode waarin de artiest geen uitkering kreeg als gevolg van datzelfde taakloon in het algemeen veel korter dan de reële arbeidsperiode (met cumulatie van uitkeringen) en veel korter dan de gevaloriseerde periode, het resultaat van de ‘cachetregel’.De logica van de wetgever is dat de nieuwe regel van artikel 48 bis (cumulregel) de mogelijkheid biedt om de arbeidsperiode die gedekt is door het taakloon nauwkeuriger te bepalen. Die periode wordt bepaald door het taakloon te delen door een referteloon vastgelegd op 86,64 euro. De arbeidsdagen die de artiest al op zijn controlekaart heeft vermeld als gewerkte dagen worden afgetrokken van die berekening. Het eindresultaat van die berekening bepaalt een niet-vergoedbare periode, „want die wordt beschouwd als gedekt door het ontvangen taakloon”.

Die niet-vergoedbare periode ligt in de toekomst en mag niet meer bedragen dan 156 dagen. Omdat ze in de toe-komst ligt, heeft ze dus ook geen terugvordering tot gevolg.

II. RVA verduidelijkt en waarschuwt

RVA stelt: • Er is sprake van vergoeding met een taakloon wanneer er geen rechtstreeks verband is tussen het loon en het aan-tal arbeidsuren van de activiteit. De werknemer die de ar-tistieke activiteit uitoefent tegen een taakloon, wordt met andere woorden betaald voor een opdracht en niet voor een tijdseenheid tewerkstelling.  (Dat stemt overeen met de nota ‚Wat is een taakloon’ van de groep Adviesverleners (werknemersorganisaties, werkgeversorganisaties, Kun-stenloket,..) http://www.acvcultuur.be/nl/informatie/kun-stenaarsstatuut/taakloon-716.html)• Deze wijze van verloning betreft een afspraak tussen de artiest en de opdrachtgever, volgend uit de door dezen afgesloten overeenkomst, en kan nadien niet door een van deze partijen eenzijdig gewijzigd worden. Uiteraard is ook het eventueel tussenkomend interimbureau door deze overeenkomst gehouden.  • Ik vestig er tevens uw aandacht op dat de verloning moet gebeuren conform de cao’s die voor bepaalde sectoren gelden. Deze cao’s beperken meestal het gebruik van taakloon tot bepaalde activiteiten. 

Bijvoorbeeld: Een artiest ontvangt een cachet van 500 euro voor een verrichte prestatie gedurende een dag.Er werd een gewerkte dag vermeld op de controlekaart.  Krachtens de nieuwe regel van artikel 48bis, staat het in-komen gelijk met een niet-vergoedbare kalenderperiode van 4 dagen (gelegen in de toekomst)500 - (86, 84 x 1 ) = 413,36413,36 / 86,64  = 4,7  = 4Hetzelfde taakloon biedt de mogelijkheid om 9 dagen te valoriseren in het kader van de bepalingen inzake toela-ting, beroepsverleden en beschikbaarheid.Het werkloosheidsbureau maakt een berekening

per kwartaal. De taaklonen worden opgeteld. De eerste beslissingen kunnen bijgevolg vanaf augustus verstuurd worden.Wanneer een werknemer (artiest) tewerkgesteld is in het kader van een arbeidsovereenkomst van bepaalde duur met een loon dat afhankelijk is van de arbeidstijd (werk-uren of werkdagen), worden de regels van het algemene stelsel toegepast. Dat betekent dat noch de voordeligere regel, het zogenaamde ‘cachet’, noch de nieuwe conver-sieregel van artikel 48 bis (cumulregel) toepasbaar zijn. 

2 7

• De wijze van vergoeding moet door de werkgever vermeld worden op het formulier C4, dat daartoe recent aangepast werd en thans de mogelijkheid voorziet om expliciet mel-ding te maken van ofwel een vergoeding met een taakloon in het kader van een arbeidsovereenkomst voor een artis-tieke activiteit ofwel een vergoeding onderworpen aan de sociale zekerheid voor loontrekkenden in toepassing van artikel 1bis van de wet van 27/06/1969, die (bij gebreke aan het bestaan van een arbeidsovereenkomst) steeds als een taakloon wordt beschouwd.• Of er sprake is van een tewerkstelling met een taakloon moet voorts blijken uit de gegevens van de DMFA, die daartoe specifiek in te vullen zones voorziet: In geval van onderwerping van de tewerkstelling van een artiest dient in de zone “statuut van de werknemer” (zone 00053 in het blok 90015 “tewerkstelling van de werknemerslijn”) ofwel de vermelding A1 (tewerkstelling van een arbeidsovereenkomst) ofwel de vermelding A2 (onderwerping in toepassing artikel 1bis) aanwezig te zijn. De werkgever die in die zin onjuiste documenten zou af-leveren of onjuiste inlichtingen zou verschaffen begaat een inbreuk die strafrechtelijk vervolgd kan worden. • Het is evident dat de werkloosheidsbureaus (RVA) zullen toezien op mogelijke manipulaties, waarbij de artiest ener-zijds – in het kader van het verwerven van voordelen (bere-keningsregels toelaatbaarheid, behoud vergoedingsperio-des, . . .) – zou voorhouden (of voorgehouden heeft) wél met een taakloon bezoldigd te worden, en anderzijds – in het kader van het vaststellen van een niet-vergoedbare periode – met een loon in functie van een tijdseenheid prestaties bezoldigd te worden. Hiertoe kan vanzelfsprekend terugge-grepen worden naar tewerkstellingen uit het verleden. Net zoals elke andere werkloze kan ook de werkloze artiest een sanctie opgelegd worden wanneer hij onjuiste verklaringen aflegt of gebruikt maakt van onjuiste documenten teneinde uitkeringen te ontvangen waarop hij geen recht heeft.  ”

III. Voorbeelden

De vraag was om duidelijkheid te bekomen hoe RVA de dossiers van artiesten van het kwartaal zal behandelen en hoe men zal oordelen of iemand al dan niet met een taakloon werd vergoed. Zal RVA bijvoorbeeld

kijken naar soortgelijke opdrachten in het verleden, zal men bewijzen opvragen bij opdrachtgevers om de verloning te controleren of zal men de voorgelegde bewijsstukken (C4, Interimcontract) gewoon aanvaarden?  RVA (in een bepaalde regio) vertelde dat ze zullen kijken naar het verleden van de artiest en hoe men toen werd uitbetaald, naar de aard van de opdracht en eventueel bewijzen zouden opvragen. Men vertelde ook dat indien men aangeeft dat men niet met een taakloon werd uitbetaald en RVA dit anders interpreteert, de artiest ook een sanctie kan krijgen.  Voorbeeld 1Stel dat er 22 dagen zijn in een maand waarop een artiest een uitkering kan ontvangen.Op 18 dagen van deze 22 dagen heeft de artiest gewerkt met een taakloon met verschillende contracten bij verschillende opdrachtgevers en hij zal dan ook het document C3 artiest invullen en 18 dagen aanduiden op zijn blauwe kaart.  Als we de cumulregel toepassen op het loon, zal de artiest in komende kwartaal voor deze maand 9 niet vergoedbare dagen hebben.Dat vinden we vreemd omdat deze artiest slechts 4 dagen niet gewerkt heeft en daarvoor een uitkering heeft ontvangen. Hij moet dus 5 dagen inleveren die hij nooit ontvangen heeft. RVA: Het principe van de omzetting van taakloon naar een niet vergoedbare periode betreft een keuze voor een techniek van verrekening naar de toekomst (onder meer ook om terugvorderingen te vermijden). Het is niet de bedoeling de niet vergoedbare periode in de toekomst te beschouwen als de “terugbetaling” van door het bedrag van de inkomsten ten onrechte ontvangen uitkeringen (voor een bepaalde maand) in het verleden.Het betreft dus louter een verrekening van inkomsten (die overigens niet noodzakelijk samenvallen met de maand waarin de prestaties worden geleverd), met een berekening op kwartaalbasis en enkel een beperking tot een maximale periode van 156 dagen. Voorbeeld 2Stel dat iemand een hele maand werkt met een taakloon voor verschillende opdrachtgevers. Zal de cumulregel dan

C u l t u u r

nog worden toegepast?RVA: De omzettingsregel geldt ook voor taaklonen ontvangen in niet vergoede periodes.Deze keuze sluit aan bij het principe dat het om een verrekening van inkomsten uit artistieke activiteiten gaat. De periode waarin de inkomsten werden onderworpen aan de sociale zekerheid stemt trouwens niet noodzakelijk overeen met de periode waarin de prestaties werden geleverd. Bovendien kan worden aangenomen dat de artiest in feite permanent (minstens veel ruimer dan enkel de dag van de prestatie) door deze artistieke activiteit in beslag genomen wordt (creatieve activiteit, instuderen van teksten, repetities,  . . . ), zodat deze activiteit hoe dan ook bezwaarlijk tot bepaalde tijdstippen of periodes te beperken is.  Het beperken van de omzettingsregel tot taaklonen onderworpen aan de sociale zekerheid in vergoede periodes zou dus enerzijds leiden tot een nog grotere complexiteit (wat als een “niet vergoedbare periode” beschouwen?) en anderzijds leiden tot onbillijkheid (toevalligheid van het leveren van een prestatie in een niet vergoede periode, afhankelijkheid van de aard van de artistieke activiteit die zich al dan niet beter kan lenen tot beperking tot bepaalde periodes) en manipulatie.     

Voorbeeld 3Acteur en productiemedewerker staan op dezelfde set met dezelfde werktijd. Artiest verdient evenveel als de productiemedewerker en beide worden per taak betaald. Ze kunnen beide ook beroep doen op de uitzonderingsregel indien ze voldoen aan de voorwaarden. De nieuwe cumulregel zal echter enkel worden toegepast op de acteur zijn loon en niet op dat van de productiemedewerker. Buiten de functie omschrijving is er dus zeer weinig verschil tussen de twee medewerkers. Toch is de behandeling in de werkloosheid volledig anders. RVA: Het betreft hier een keuze van de wetgever om de principes inzake verrekening van taakloon te beperken tot artistieke prestaties.Deze principes impliceren enerzijds een voordeel (voordeliger berekeningswijze artikel 10 MB 26/11/1991 bij bepalen toelaatbaarheid tot het recht op uitkeringen, behoud vergoedingsperiodes, . . . .) en anderzijds een “nadeliger” aspect (omzettingsregel niet vergoede periode

bij taakloon).Het “nadeel” heeft dus ook zijn voordeel, en dat voordeel geniet de technicus in de artistieke sector dan weer niet.  Voorbeeld 4Artiest werkt in kwartaal twee met taakloon. In augustus krijgt de artiest een vast contract van onbepaalde duur en werkt nog 6 maanden voor de deze werkgever. Wanneer zal de artiest de niet-vergoedbare dagen moeten inleveren? Zal deze artiest op het moment dat hij ontslagen wordt en een recht heeft op een uitkering, nog twee weken niet vergoedbare dagen moeten inleveren bijvoorbeeld? En wat als hij nog 5 jaar werkt bij deze werkgever? RVA: De niet-vergoedbare periode betreft een vaste kalenderperiode en loopt in principe vanaf de eerste dag van de maand waarin de beslissing ter kennis wordt gebracht (Tenzij kennisgeving in de laatste drie werkdagen van de maand, in welk geval de niet vergoedbare periode loopt vanaf de eerste dag van de volgende maand), dit ongeacht de werknemer voor die periode aanspraak maakt op uitkeringen of niet.    Zie ook de nota ‚Wat is een taakloon’, http://www.acvcultuur.be/nl/informatie/kunstenaarsstatuut/taakloon-716.html::WEL TAAKLOON: Je wordt als kunstenaar vergoed om een bepaalde opdracht uit te voeren. Je krijgt een loon om een bepaalde taak af te werken.GEEN TAAKLOON: Je wordt als kunstenaar vergoed om een bepaald aantal uren te werken. Of iets een taakloon is, hangt dus af van de concrete afspraken die je met je opdrachtgever maakt. RVA zal dit controleren aan de hand van een DMFA code en de geschreven overeenkomst tussen kunstenaar en opdrachtgever.  Het is bijgevolg aangeraden om duidelijke informatie omtrent de wijze van vergoeding in de overeenkomst op te nemen.

Midden West-Vlaanderen

Gezond slapen Meer en meer wordt er belang gehecht aan de manier van slapen. Dat is ook logisch, een goed uitgeslapen persoon presteert immers beter en heeft meer weerstand tegen de jachtige levenswijze van u. Gemiddeld vertoeven we 1/3e van ons leven in bed.  Wat neerkomt op zo’n 200.000 uren in een normaal mensenleven. Reden te meer om er een infonamiddag over te geven. Graag nodigen we u dan ook uit, eventueel met partner, op dinsdag 14 oktober 2014 om 13u45 in zaal “Ten Boomgaerde”, Boomgaerdestraat te Lichtervelde, gelegen nabij de markt. Bij deelname graag een seintje vooraf op tel. 051 22 35 85 van  Raymond Plettinck  of  per mail: raymond.plettinck@telenet.be

Gent

Hierna geven wij het verdere jaarprogramma van onze anders-actieven werking Gent:• Dinsdag 14/10/ 2014   voordracht door Roosje Clinckspoor • Dinsdag 09/12/ 2014   Ledenfeest

Antwerpen

Uitstap naar ambachtelijke Hespenrokerij en brouwerij te Buggenhout op woensdag 22 oktober 2014.

Vertrek:  we nemen te Mechelen om 09.33 uur de trein naar Buggenhout.

Programma: • om 10u. uur rondleiding Hespenrokerij Grega • om 12u. ter plaatse maaltijd.• om 14u. bezoek aan ambachtelijke brouwerij: 3 proevers (Kwak-Trippel Karmeliet en Deus)Totale prijs (bezoek-maaltijd-3 proevers) is 20,50 euro per persoon.

Verplichte inschrijving vooraf  bij Tricot Dirk, Sterrelaan 37

te 2620 HemiksemTel.: 03 877 33 76 of gsm: 0485 45 59 23 - e-mailadres:  tricotdirk@hotmail.com.Storting van 20,50 euro per ingeschreven persoon op rekening BE 76000009864795 van Transcom Antwerpen met vermelding uitstap Buggenhout 22/10.

Bijkomende inlichtingen via de anders actieven van de sectoren :• Post: Jef Verheyen, jlm.verheyen@skynet.be• Telecom: Hugo Verachtert, hugo.verachtert@skynet.be• Spoorwegen: Dirk Tricot, tricotdirk@hotmail.comLuc Guns, luc_guns@skynet.beEugeen Lorriper, e.lorriper@skynet.be• Andere sectoren: via de vrijgestelden van deze sectoren.

Anders-actieven Telecom-Brussel

De anders-actieven werking van Telecom-gewest Brussel nodigt jullie graag uit op hun traditionele herfstuitstap op donderdag 9 oktober 2014. Dit keer verwelkomen ze jullie in Antwerpen.

Programma:• Onthaal in restaurant “Den Bolhoed”, gebouw LBC/NVK, Sudermanstraat 5, met koffie en koeken • Stadswandeling met gids• Middagmaal in “Den Bolhoed”• Bezoek met gids aan St.- Carolus Boromeuskerk• einde rond 16u.. De Sudermanstraat bereik je vanuit het Centraal Station via de Keyzerlei en verder via de Meir of de Lange Nieuwstraat (ongeveer 15 minuten te voet).

De prijs per persoon bedraagt € 35,00, over te schrijven op rekeningnummer BE40 7865 6396 5963 van ACV-CSC Transcom, 1000 Brussel, met vermelding “Antwerpen 09.10.2014” en dit vóór 24 september 2014.

Voor meer info, neem je best contact op met voorzitter Joseph Depoot, 0473 79 12 81 of de ondervoorzitters: Alfons Christiaens 0476 33 76 74 en/of Jean Marcoux 0477 22 54 03.

I n t e r s e c t o r a a l

A n d e r s - a c t i e v e n

2 9

I n t e r s e c t o r a a l

Anders-actieven Transcom Oost-Vlaanderen (alle sectoren)KERN: Aalst – Oudenaarde / St-Niklaas - Dendermonde

Alle vrienden gepensioneerden en bruggepensioneerden van ACV-Transcom Oost-Vlaanderen (en daarbuiten) en hun eventuele partner, worden vriendelijk uitgenodigd op onze volgende algemene intersectorale samenkomst, die deze keer zal doorgaan te Zottegem.

Deze bijeenkomst is voorzien op maan-dag 3 november 2014 om 14u00 in het ACV-vormingscentrum “De Schakel”, Musselystraat 26, te Zottegem.Dit centrum ligt langs de spoorweg, ongeveer 400 meter van het station verwijderd.

Er is koffie en gebak voorzien. Als gastspreker verwelkomen we iemand van familiehulp die ons één en ander duidelijk zal maken rond thuiszorg:

• Gezins-en bejaardenzorg / Zorg voor psychische patiënten• Dagopvang voor bejaarden / karweihulp / boodschappen / vervoer• Diensten in het kader van dienstencheques• En zoveel meer…

Heel interessante materie dus en we mikken weer op een boeiende en gezellige namiddag.

Deelname in de onkosten is 4,00 € per persoon. Men kan ter plaatse betalen. Graag voorafgaandelijk uw inschrijving tegen uiterlijk 20 oktober 2014 bij één van de hieronder vermelde vrienden:

Willy Cobbaert: tel. 053 66 44 19Felix Cardon: 09 366 08 20Roger De Clercq : 0479 66 97 44Marcel Pletinckx: tel. 054 42 10 31Dirk Smet: tel. 03 889 17 64Norbert Christiaens: tel. 052 44 73 67Herman Verwaeren: 0473 98 43 54Willy De Waele: tel. 03 772 47 04

ofwel via ons emailadres, met vermelding naam + aantal personen: acvtranscom12@gmail.com

Wenst u op de hoogte te blijven van alle activiteiten in de toekomst? Stuur ons dan een mailtje op bovenstaand mailadres.

Bezoek ook onze website, gepensioneerden ACV-Transcom

Oost-Vlaanderen: http://aatranscom.be

GeboorteWendy en Sven François-Van Langenhove zijn verheugd ons te melden dat zij trotse ouders geworden zijn van kleine Jade.Wendy is gewestelijk vrijgestelde voor de belangengroep Spoorwegen met zetel te Dendermonde.Wij wensen de fiere ouders veel geluk!

Een kind is zoveel meer

dan een aanstaande dame of een aanstaande heer

Wie niet in een kind het wonder ziet

die snapt dit hele versje niet

(Toon Hermans)

Zij is er !

3 1

I n m e m o r i a m

Post

August Lauwereins (°25/03/1935)

Wij vernamen tijdens de vakanties het overlijden van August Lauwereins. August was als inspecteur-hoofd van dienst jarenlang trouw lid van onze vakbond.

Telecom

Katrien Pitteljon (°06/01/1965)

Op 3 augustus overleed Katrien Pitteljon. Katrien was de vrouw van onze militant Marc Nicolaï.

Maurice Spinoy (°28/10/1930)

Wij vernamen het overlijden van Maurice Spinoy, echtgenoot van Rosa De Baerdemaeker en schoonvader van Clement Van Cauter, ex-Algemeen Sectorafgevaardigde Telecom.

Spoorwegen

Godelieve Verstichel (°03/08/1929)

Op 3 augustus overleed Godelieve Verstichel, echtgenote van Lucien Aelbrecht en schoonmoeder van Luc Declerck, onze militant en tevens secretaris van de Gewestelijke Vakbondsraad van Gent-Spoorwegen.

Centrale

Marcella Pevenage (°24/06/1921)Bij het ter perse gaan van Transcom-info vernemen wij het overlijden van Marcella Pevenage op 1 september. Marcella was de weduwe van Benoit De Smet, ex-Algemeen Voorzitter van ACV-Transcom (CVCC - Christelijke Cenrale van Communicatiemiddelen en Cultuur). De uitvaartplechtigheid heeft plaatsgevonden op 10 september 2014 in de Sint-Aleidiskerk te Sint-Pieters-Woluwe

François De Coninck (°18/05/1951)

Op 27 juni overleed François De Coninck, echtgenoot van Ingrid Illegems en schoonbroer van onze collega Chantal Lorreyne, administratie Wegvervoer Antwerpen.

Wij voelen mee in het verdriet van de families en wensen hen veel sterkte toe.

De wind leest jouw naamIn gouden nevels.

Voert mijn gedachten Over alle grenzen heen:

Dankbaar in herinnering bewarenAl het goede uit jouw leven.

Geloven in een nieuw bestaan.Thuiskomen bij de Vader.

Jozef Vandromme (postman op rust)

V.U. : Katrien Verwimp - Galerij Agora - Grasmarkt 105 - Bus 40 - 1000 Brussel - www.acv-transcom.beLayout en distributie : sa Doneux, Mettet • Druk : Corelio Printing

I n t e r s e c t o r a a l

V.U. : Katrien Verwimp - Galerij Agora - Grasmarkt 105 - Bus 40 - 1000 Brussel - www.acv-transcom.beLayout en distributie : sa Doneux, Mettet • Druk : Corelio Printing

K i n d e r f e e s tOp zondag 30 november 2014 organiseert ACV-Transcom een groot Kinderfeest.Uitgezonderd.Theater! verzorgt de prachtige uitvoering van:

“Piet overboord !”

Ieder lid van ACV-Transcom is welkom met zijn of haar ge-zin op één van de drie voorstellingen op zondag 30 novem-ber 2014 om 10.30 uur,13.00 uur en 15.30 uur.(zo lang de zaal niet volzet is!)De voorstellingen zijn gratis en gaan door in de Arenberg-schouwburg - Arenbergstraat nr.28 te Antwerpen. (15 min wandelafstand van het centraal station)Voor de aanwezige kinderen, van 0 tot en met 12 jaar, is er een snoeppakket en een verrassing voorzien.Inschrijven is verplicht en gebeurt bij voorkeur via de website:

www.acv-transcom.beof door de inschrijvingsstrook rechts duidelijk en vol-ledig ingevuld, vóór 14 november 2014 terug te bezorgen aan:

ACV TRANSCOMKinderfeest

Tijdokstraat 18-208380 Zeebrugge

Er wordt u een bevestigingsmail toegezonden.De inkomkaarten, kaarten voor snoep- en verrassingspak-ket worden op het einde van november opgestuurd aan het opgegeven adres.

Inschrijving ACV-TranscomKinderfeest 2014

(terug te sturen aan ACV Transcom - KinderfeestTijdokstraat 18-20 - 8380 Zeebrugge)

Naam lid: …………………………………………………………………………………………………………………………………………

Adres: …………………………………………………………………………………………………………………………………………………

Gemeente: ……………………………………………………………………………………………………………………………………

ACV-Lidnummer:…………………………………………………………………………………………………………………

Tel: ……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

E-mail : ……………………………………………………………………………………………………………………………………………

Werkzaam in de sector:

O cultuur O diamant O post O spoorwegenO telecom O mobiliteit O vervoer O water (havens)

wenst kaarten voor de voorstelling van zondag 30 november 1ste keuze : O 10.30 uur - 2de keuze : O 10.30 uur1ste keuze : O 13.00 uur - 2de keuze : O 13.00 uur1ste keuze : O 15.30 uur - 2de keuze : O 15.30 uurO uw keuze aankruisen (Slechts 1x 1ste keuze + 1x 2de keuze)

Totaal aantal zitplaatsen: volwassenen ………………… + kinderen ……………… = ………………

Leeftijd van de kinderen 0-12 jaar (voor snoeppakket + verrassingsgeschenk)

………………jaar

………………jaar

………………jaar

………………jaar