AVD

RW

OR

LDW

IDE

China Shanghai Xian13 - 24 juni 2013Een impressie

A V D R W O R L D W I D E

De groep

Pieter Jan Vonk

A V D R W O R L D W I D E

Toon van Mierlo

De sprekers

Het overhandigen van een visitekaartje in China isaan een strak ritueel gebonden dat je bepaald moetleren. Dat was dan ook de eerste kennismaking metde cursus op 7 februari 2013. Een interessante ver-handeling hierover was van mevrouw Lin Li. Vervol-gens, 13 juni, togen we naar China waarbij reeds opSchiphol werd begonnen met het toepasselijke eerstecursusdeel “Procederen in eerste aanleg”.

In China volgden nog de onderdelen over de regie-functie van de rechter / de waarheidsvinding / hetkort geding / het beslag en executierecht en de zeker-heidsrechten. Het onderwijs werd gegeven door prof.mr A.I.M. van Mierlo en mr P.J.J. Vonk, in de wande-ling ook wel genoemd Toon resp. Jan Pieter.

Ze hadden elk een eigen stijl van lesgeven, van strakde stof volgen tot het diagonaal door de stof gaan alof niet gelardeerd met anekdotes en humor. De lessenheb ik met veel interesse gevolgd en ik vond de sfeerbepaald plezierig en informeel. De onderwerpen be-sloegen belangrijke actuele onderdelen van het recht.Bij de eerste cursus in Peking, in het Crowne Plazahotel, had het hotel ons voorzien van een schrijfblokwaarop ter linkerzijde een aantal blokken waren ge-drukt. Volgens het opschrift waren die bestemd om tevullen met “Action Items”; “Ideas”; “Great Ideas”; en“Doodles”.

Het blokje“Ideas” kende drie blokjes, terwijl “GreatIdeas” slechts één blokje kende. De ontwerper van hetblocnote ging er dus van uit dat het na drie gewoneideeën wel tijd werd voor één “Great Idea”. Het wasmij wel gelukt om het blokje“Doodles” gevuld te krij-gen, maar die drie gewone ideeën en vooral ookhet“Great Idea”, daar moet ik nog wel aan werken.Voor mij in ieder geval een reden om zeker nog eenseen soortgelijke cursus te boeken!

A V D R W O R L D W I D E

Theo over de cursus

"In Beijing groeien kantoor-, woon- en hoteltorens uitlawaai en nevel. In een van die torens was op last vande Academie voor de Rechtspraktijk een hotel voorons geselecteerd. Met de term "luxueus" zou het te-kort worden gedaan. Een kamer met een bed waarinzes Chinezen een gerieflijke nacht kunnen doorbren-gen, zonder elkaars privacy binnen te dringen. Eenbad- en sanitaire eenheid die uit een ruimtestationwas ontvreemd. Adequate maatregelen tegen con-frontatie met de atmosfeer: lucht wordt via een inge-wikkeld systeem - gezuiverd, verbeterd en gekoeld -de gastenverblijven ingeblazen. Drinkwater wordt ge-nuttigd uit kunststof flacons en voor audiovisueelcontact met de buitenwereld zijn flat screens beschik-baar.De Chinese voorliefde voor hotel- en andere torenslijkt voort te komen uit de drang om door middel vanhoogbouw in de stratosfeer door te dringen. Diedrang lijkt ingegeven door een combinatie van nood-zaak en hoogmoed. Noodzaak omdat Chinezen, wan-neer zij horizontaal worden gerangschikt, meerruimte innemen dan verantwoord wordt geacht.Hoogmoed, omdat de meest populeuze natie ter we-reld wil laten zien waartoe zij in staat is.De nederige waarheden dat er veel makke schapen ineen hok gaan (en dat Chinese planologen niet alleenverticaal behoeven te denken) en dat hoogmoed voorde val komt, zoekt men in het reusachtige China te-vergeefs.Tevergeefs? - Niet helemaal! Want tussen de wolken-krabbers verschuilen zich de Hutongs.Geen protserigheid en hoogbouw, maar vriendelijkewoninkjes. Ter grootte van een hotelbed en met even-veel warmte maar meer intimiteit. Soms voorzien vaneen verdiepinkje, dat het dak op is gevlucht en zichdaar aarzelend staande houdt. Geen nevels van la-waai maar stilte.Hofjes ter grootte van een woonkamer in plaats vanverkeersaders. Sanitaire ruimte-installaties zijn over-bodig gemaakt door een enkel kraantje, waaruit dehele buurt - het hele buurtje - stromend water tapt.In de Houtong wordt geleefd zoals dat daar klaarblij-kelijk al eeuwen gewoonte is: vredig en vriendelijk,met beide benen op de grond en dus zonder aandrangom in de stratosfeer door te dringen.Een bescheiden zuchtje van verademing."

A V D R W O R L D W I D E

Bert over Hutong

Wat meer achteraf zijn de warenhuizen, straat-run-ners leiden je er naar toe. Een hapje eten in een vande vele restaurants is ook mogelijk. De foto's geveneen combinatie aan van gebouwen die vooral metdoorkijkjes en rustgevende ruimtes werken.Advocaten (en de docenten trouwens ook) blijken nietvies van handel in de gebruikelijke toeristische hebbe-dingetjes. Van tassen tot horloges, de gebruikelijke af-ding methodieken bleken een op het oog “good price”op te leveren. De euforie duurde vaak helaas maareven en wel tot het moment dat een collega cursisthet item voor de helft van de “good price “ had wetente bedingen. Chinezen zelf blijken overigens echt vannamaak op grote afstand te kunnen onderscheiden,een oud Nautica shirt werd zonder aarzelen als “echt”herkend, een namaak versie bleek voor ongeveer 60RMB (Yuan) dus ongeveer € 7,40 op de kop te tikkente zijn. Naast de cursus was ook het ongedwongenuitwisselen van zakelijke en persoonlijke wetenswaar-digheden tegen de achtergrond van een fascinerendeomgeving buitengewoon plezierig.

Nadat we ’s morgens besteed hadden aan het cursusonderdeel zijn we ’s middags naar het oude centrumvan Shanghai gegaan. Deze hypermoderne stad met23 mio inwoners kent ook nog een min of meer au-thentiek deel. De Yuyuan Tuin (Yuyuan Garden) iscentraal gelegen in het centrum van Shanghai en isgebouwd in het midden van de jaren 1500 tijdens deMing-dynastie. De Yuyuan Gardens zijn in feite eencombinatie van tuinen op ingewikkelde wijze zijn aan-gelegd samen met een reeks van gebouwen en bin-nenplaatsen. Naast de tuinen ligt een bazar inauthentieke bouwstijl de Yuyuan Bazar (ook bekendals de Yu Garden Market) Oorspronkelijk was erslechts een tempel, die gebouwd werdt in de 15eeeuw. Meer dan 100 jaar geleden was er een stijgingvan de pelgrims die naar de eredienst in de tempelkwamen. Als gevolg begonnen bedrijven en leurderswinkels te openen in de directe omgeving van dezepelgrims. Sinds die tijd is deze markt nog steeds vanbelang. Tegenwoordig is er straathandel en zijn erkleine winkeltjes.

A V D R W O R L D W I D E

Will over De Yuyuan tuin

dens de zomer weer eens te heet werd in de binnen-stad. In 1860 kwam er een vertegenwoordiging vanEngelse en Franse soldaten Beijing binnen en ze sta-ken het gebied van het Zomer Paleis in de brand. Dehuidige gebouwen dateren uit de tijd van Cixi, de kei-zerin-weduwe. Zij had grote invloed had op de hui-dige vorm en uiterlijk van het Zomer Paleis. Zij lietaan het eind van de 19de eeuw het hele complex uit-bouwen, en verbleef hier grotendeels zelf tijdens delaatste jaren van het keizerrijk. Het geld voor de aan-leg van het uitgestrekte domein haalde zij uit de kasdie bedoeld was voor de vernieuwing van Chinesevloot. Keizerin Cixi begon het herbouwen in 1880, watvervolgens een decennium in beslag nam. In 1900werden de tuinen wederom vernietigd door een oor-log. Pas drie jaar later kon de keizerin Cixi beginnenmet de volledige reconstructie van het Zomer paleis.Nadat de laatste keizer, in 1924, verbannen was tothet Zomer Paleis, werd dit zomerverblijf van het im-periale hof ook een favoriete vakantie bestemmingvoor locale bewoners en toeristen.

Sinds de revolutie is het een groot openbaar park, enwordt erg druk bezocht op vrije dagen.Een van de meest bekende bestemmingen nabij hetwater is de Marmeren boot. Zoals zijn naam doet ver-moeden is het gemaakt van wit marmer, maar sindshet werk is volbracht is het geen centimeter van zijnplek geweest. De boot is 36 meter lang en in het meergeplaatst als een teken van de voortdurende machtvan de Qing Dynastie.

Na afloop van het bezoek ging het gezelschap doorvoor het diner. De Academie voor de Rechtspraktijkhad de reis tot in de puntjes verzorgd. De lunch- endinergelegenheden waren voortreffelijk en het verblijfvond plaats in eerste klas hotels. De deelnemers vanhet reisgezelschap zijn aan alle kanten in de wattengelegd. Complimenten daarvoor!

In juni 2013 heeft de Academie voor de Rechtspraktijkeen cursus Burgerlijk Procesrecht georganiseerd inChina. Voor veel van de deelnemers was het een eer-ste bezoek aan dit imposante land. De studiereis wasvoortreffelijke georganiseerd en ook de verdeling tus-sen de colleges en het bezichtigen van China liet nietste wensen over. Na de colleges in de ochtenduren waser voldoende tijd voor een goede lunch om vervol-gens, onder de professionele begeleiding van zoweleen Nederlandse als een Chinese, Engelstalige gids,diverse bezienswaardigheden te bezien. Zo is tijdensde eerste dagen van het verblijf in Beijing is een be-zoek gebracht aan het Zomerpaleis.

Het Zomerpaleis is een van de meest indrukwekkendepaleizen in heel China. Gelegen op de Heuvel van hetLange Leven aan een kunstmatig aangelegd meer be-staat het uit vele paleizen, tempels, paviljoenen,bruggen, pagodes en letterlijk honderden wandelpa-den in uitgestrekte tuinen.

Het is gebouwd met oog voor de kleinste details. Deomgeving combineert de karakteristieken van zowelhet noorden als zuiden van China, en het wordt be-schouwd als een model van de Chinese tuin- en land-schapsarchitectuur. Het Zomer Paleis staat sinds1998 op de UNESCO werelderfgoedlijst en, alhoewelhet door duizenden mensen per dag bezocht wordt,blijft het een plaats van troost voor hart en ziel.Het complex van 70.000 m²is aangelegd in een uitge-strekt domein rond een groot, kunstmatig meer, hetKunming-meer (de aarde van de uitgraving werd ge-bruikt voor het aanleggen van de grote Langleven-heuvel in het park), en bestaat uit allerlei rijkversierde en goed bewaarde paviljoenen, gaanderijen,woningen en tempels.

Eeuwenlang werd het door de Chinese keizer en zijnentourage gebruikt als buitenpaleis, wanneer het tij-

A V D R W O R L D W I D E

Pieter Jan over Het Zomerpaleis

De boottocht langs Shanghattan. Op dinsdag 18 juni2013, na een leerzaam ochtendcollege, wachtte onsde feestelijke boot die ons Shanghai van haar bestekant zou laten zien. De gewone kameraden bakten inde zon maar tegen geringe bijbetaling kon ook deschaduw worden bereikt terwijl de echte arbeiderseen oogje in het zeil hielden.

Sommigen herkenden hun lievelingsfilm anderen hunfavoriete gereedschap.

Soms waande je je in Brussel dan weer in Manhattanmaar het was toch echt China.

We fotografeerden erop los, met bevredigend resul-taat en konden terugkijken op een zeer geslaagd uit-stapje.

A V D R W O R L D W I D E

Jan over de boottocht

omhoog hadden kunnen gaan. Door de regen werdhet uitzicht helaas verhinderd, maar dat mocht depret niet drukken. We hadden de muur beklommen!Het was hier dat de strijd om het goedkoopste toeris-tische artikel losbarstte. Etienne van Bladel kocht eent-shirt het de Chinese Muur erop voor een x-bedrag.Later bleek dat professor Van Mierlo ook een t-shirtmet een afdruk van de Muur had bemachtigd, maardan vele malen goedkoper. Eenzelfde actie werd uit-gehaald met Casto-petjes en vervolgens trachtte ie-dereen elkaar af te troeven met de aanschaf vanprullaria tegen de laagste prijs.Er wordt wel beweerd dat de Chinese Muur het enigedoor mensen gemaakte bouwwerk is dat met hetblote oog vanuit de ruimte te zien is. Dit is een fabel-tje. Maar op de terugweg vanuit Xian naar Beijingwas de over de bergtoppen glooiende Muur echter welprachtig te zien vanuit het vliegtuig. Echt een heel in-drukwekkend bouwwerk. De beklimming van de Muurzal niet snel uit mijn geheugen verwijderd worden.

“How Long is a Chinese!” grapte onze gids Jang. “AndWu is his brother!”grapten wij terug. Een voor dezebijdrage belangrijkere vraag is: Howlong is de ChineseMuur? De uit aarde en steen opgetrokken verdedi-gingswal is om precies te zijn 6.259 kilometer lang endiende om het Chinese Keizerrijk te beschermentegen aanvallen van nomadische ruitervolken uit hetNoorden. Een heel klein stukje van deze immensemuur zijn wij gaan bezichtigen. Bij aankomst regendehet pijpenstelen. Wij werden bij het uitstappen uit debus direct belaagd door regenponcho’s verkopendeChinezen. Een kleine investering van 20 Yuan zou onsdroog moeten houden. Na een korte wandeling werdhet punt bereikt waar we de muur op konden.Rechtsaf voor de watjes (vrij vlak gedeelte) benlinksaf voor de “hero’s”, volgens het bordje. De mees-ten van ons verkozen het heroïsche pad. Een stijleklim met vele traptreden bracht ons naar een wacht-torentje een paar honderd meter hoger dan het op-startpunt, om daar te bemerken dat we aan deandere kant van de berg ook met een kabelbaantje

A V D R W O R L D W I D E

Peter over De Chinese Muur

Waar iedereen al voor de reis zei dat wat je in Chinaeet niet te vergelijken is met wat je bij de Chinees hierkrijgt, klopte dit helemaal. Het eten was in één woordVERRUKKELIJK!! De mooiste en lekkerste creatiespasseerden de revue…altijd geserveerd op een rond-draaiend plateau waar de bordjes op geplaatst wer-den. Op die bordjes lagen allerlei verschillendegerechten: kip, rund, varken, vis en groenten waar jevan kon nemen wat je wilde.

Dit zorgde ook voor de nodige grappen aan tafel alser weer iets werd geserveerd waarvan niemand konherleiden wat het was.Waar we nog steeds niet achter zijn is hoe de vis heetdie werd gefrituurd in een soort beslagje in de vormvan een spin maar dan met heel veel poten…

Omdat we in verschillende steden zijn geweest (Pe-king, Shanghai…) was het ook interessant om te zienhoeveel verschillende smaken er zijn in de Chinesekeuken. Van mild in het noorden tot het pittige inoosten en zuiden. En als er hier door de kok werd ge-vraagd of je van ‘spicy’ houdt en je bevestigde dit…het ook echt spicy was…

Helemaal een feest was ook een dim sum lunch waarwe 18 verschillende dim sums geserveerd kregen. Ditwas het echte werk, wat een smaaksensatie. Kortom,het eten heeft de reis nog interessanter gemaakt danhij al was!”

Dit stukje wordt niet helemaal bevestigd door al onzemedereizigers waarvan er één zich beperkte tot heteten van wat rijst en niet kon wachten om weer naarde KFC/Burger King/McDonalds te rennen om onzewesterse vrienden goed te sponsoren… J

A V D R W O R L D W I D E

Karin over het eten

In het midden van de stad staat nog steeds de stads-muur die bijzonder goed bewaard is gebleven (194 BCen gerestaureerd in de 14e eeuw) en is ruim 13 kmlang. Het centrum van de stad is geheel ommuurd. De Giant wild Goose Pagoda (652 AD) is door de eeu-wen heen meerdere malen herbouwd/gerestaureerdmaar staat nog steeds overeind, hoewel een beetjeschuin. In de Pagoda worden Buddha’s en Sutra’s be-waard.Op de verjaardag van Peter (20 juni) hebben we ’savonds ook nog genoten van een traditionele Chinesemusical met zang en dans.Ik heb er bijzonder veel van genoten!

De stad van het Terracotta Leger, de Grote Moskee, destadsmuur, Wild Goose Pagoda, Chinese musicals ende Qin-Dynastie.

Keizer Qin Shi Huangdi (259-210 BC)wordt wel deeerste keizer van China genoemd. Hij verenigde heelChina tot één rijk en was de stichter van de Qin-Dy-nastie. De naam China is van Qin afgeleid.Keizer QinShi Huangdi liet voor in zijn mausoleum het Terra-cotta Leger bouwen dat na 2200 jaar, op 29 maart1974 door een boer is ontdekt. Een enorm complexmet o.a. 3 grote hallen beschermen de beelden,waarvan het merendeel nog niet eens niet is opgegra-ven.

De Grote Moskee is de oudste moskee van China, ge-bouwd in 742 AD en nog steeds dagelijks in gebruik.Door toepassing van de Chinese architectuur lijkt hetniet op een normale moskee.

A V D R W O R L D W I D E

Jojanneke over Xian

Met een jetlag in de benen liepen we via de prachtiggeschilderde galerij, waar de chinese handwerkersvastbesloten waren ons iets te verkopen, naar deTemple of Heaven.Volgens de overlevering het punt waar de hemel enaarde samen komen. De heersende keizer bracht metzijn gevolg van ongeveer duizend man tweemaal perjaar een bezoek aan deze tempel om te offeren. Hetopvallendste is de ronde gebedszaal voor de goedeoogst. Het houten gebouw is rond, geheel van houten zonder 1 spijker gebouwd. Onze gids, Chang, wasverbaasd dat we wisten hoe dat kon!De tempel bestaat uit 3 nivo's.Elk nivo heeft zijneigen azuurblauwe dak (kleur van de hemel) waarbijde "vergankelijkheid van de mens' gevangen is tussen'hemel' en 'aarde'. De trap daar naar toe (vroegerook blauw) heeft negen treden en op elke etage liggennegen dakplaten en negen stenenrijen ter versiering.Dit prachtige bolwerk van Chinese symboliek was eenmooie kennismaking met de Chinese geschiedeninsen cultuur. Dat smaakt naar meer!

A V D R W O R L D W I D E

Irene over De Temple of Heaven

Na een wandeling over het plein van de HemelseVrede, in de richting van het bekende portret vanMao, kom je bij de naamgever van het plein: Tianan-men, de poort van de Hemelse Vrede, die toeganggeeft tot de Keizerlijke stad. Een volgende poort,Wumen (de Meridiaan-poort) voert naar de VerbodenStad, die 960 bij 750 meter beslaat.

De, communistisch-rood geverfde, muren daarvanstaan in schril contrast tot de handelsgeest van deChinezen, die tussen de poorten in hun waren probe-ren te slijten. Een indrukwekkend bouwwerk, zeker alsmen zich realiseert, dat de Verboden Stad in de hui-dige vorm dateert van 1420 en door 1 miljoen men-sen in 14 jaren werd gebouwd. Ook nog eenshelemaal Feng Shui, met water en een tuin en bergachter de stad.

De hoeveelheid decoraties – beschilderingen van deonderzijde van daken, veel beeldjes bovenop daken,marmeren trappen en pleinen met deels drakenmo-tieven erin uitgehakt – is gigantisch en veel decoratieblijkt op basis van bijgeloof te zijn aangebracht, zoalsbeeldjes op het dak die tegen brand beschermen. Dekeizer had geen brandverzekering en was waarschijn-lijk niet al te bijgelovig, want naast alle relevante ge-bouwen staan grote metalen waterbassins waarinbluswater werd opgeslagen.

De weidsheid en schaal van de Verboden Stad blijvenverbazen, al zijn ze verklaarbaar. In China gaat het ergrootser aan toe dan elders, de gemiddelde keizerheeft minder dan 3000 concubines en heeft geen8886 kamers en een eigen park nodig.

Helaas is de Verboden Stad niet in haar volle glorie tezien: zalen zijn tegenwoordig goeddeels leeg en dekunstvoorwerpen die hier eens schitterden zijn gro-tendeels naar Taiwan gebracht.

Naar mijn mening heeft China al met al niet 1, maar2 wereldwonderen: de Verboden Stad doet wat mijbetreft niet onder voor de Chinese Muur.

A V D R W O R L D W I D E

Bernard over De Verboden Stad

Gezien de indeling in sectoren, de vele hekken en detoegangscontrole, zal een incident niet snel diegrootte meer krijgen zoals in 1989 toen de tanks daarletterlijk over het volk heen gingen. Midden op hetplein stond een brandblusser er wat verloren bij. Deenige reden die ik kan bedenken is dat die bestemd isom een eventuele zelfverbranding in de kiem te smo-ren.

Via de gids werd er een mooie groepsfoto gemaaktonder het wakend ook van het portret van Mao. Defoto werd bevestigd in een meegeleverd boek metplaatjes. Een soort Chinees Verkade album. Ik heb diefoto voor het thuisfront gebruikt om te bewijzen dat ikdaar daadwerkelijk ben geweest, we blijven uiteinde-lijk wel juristen! Bovendien heb ik zojuist ook het no-dige geleerd over waarheidsvinding dus toen kwamzo’n foto goed van pas.

Al met al een mooi plein en zo vaak zie je nu ookweer niet de hemelse vrede op aarde.

Op het Plein van de Hemelse Vrede wordt de hemelsevrede afgedwongen door militairen. Die zijn dan ookroyaal vertegenwoordigd en zij staan onbeweeglijk enstram in de hitte onder een parasol. (Dat laatste vondik wel wat nuffig voor een stoere militair, maar soit.)Het plein is opgedeeld in sectoren met een toegangs-controle en met op cruciale plaatsen die militairenvoor het geval dat het volk gaat morren.

Opvallend was dat er sommige personen waren dieook stram in de houding stonden maar die wel dege-lijk burgerkleding droegen en die -evenals de militai-ren- beschikten over een parasol. Op mijn vraagdaarover antwoordde de gids dat dit ook militairenwaren en dat er daarvan nog veel meer waren maardat die zich onopvallend tussen het publiek begaven.Ik moest immers beseffen, “ …..as you know ….” dathet geringste incident op dit hemelse plein direct dehele wereld overgaat. Snel handelen was dus gebodenals er -ik verzin maar wat- een waxinelichtje zouworden gegooid naar het partijbureau.

A V D R W O R L D W I D E

Theo: Plein van de Hemelse vrede

AvdR World Wide