SK november 2009

www.studentenkrant.org | jaargang 26 | November 2009 | De enige onafhankelijke studentenkrant van Nederland.

Opinie pagina 10

Mark Rutte en Agnes Jongerius over de AOW

Het Gesprek pagina 8

Nieuwe burgemeester Peter Rehwinkel

Test pagina 5

Alle koffiezaken van Groningen getest

StudentenkrantGroninger

Lees deze

krant of...

2 Groninger Studentenkrant | November 2009

Column

Sinds een aantal maanden heb ik een nieuwe man. Nu is dit niet zo’n groot nieuws maar nieuwe verkering brengt altijd nieuwe ideeën met zich mee. Zo leer je elkaar steeds beter ken-nen. Zoals in het donker op de wc zitten terwijl je je tanden poetst wanneer op het zelfde moment je man zich rot schrikt als hij de wc-deur opendoet. Sorry, vrouwen kunnen nu eenmaal meerdere din-gen tegelijk. Zo kwam ik er laatst ook achter dat mannen nog steeds een be-paald beeld hebben van poepende vrouwen. Of eigenlijk zich een be-paald beeld voorhouden. Ze leven in een illusie.

Laatst deelde ik aan de man mee dat ik lekker gepoept had. Er is toch niks fijner dan dat? De reac-tie die plaatsvond verbaasde mij alom. ‘NEE!’ galmde door de kamer waar woorden als vlindertjes, geurtjes, kleurtjes, bloemetjes op volgden. Het hield niet op. Blijkbaar was hij nog niet toe aan een poepende vriendin. Nu had ik er het laatst over met mijn genootschap. Dit genoot-schap bestaat uit een aantal da-mes die graag ergens bij wilden horen. Daarom werd dit clubje opgericht. Eén keer per week ko-men we samen om te eten en te schreeuwen. Over van alles en nog wat. Dus ook over poepen. Nu riep eentje dat poepen een hobby van haar was. Dit ging mij iets te ver maar ik hoorde van een

ander dat ook bij haar de man al-leen in bloemetjes dacht. En zij hebben al twee jaar of langer. Nu is de vraag waarom. Waarom leven mannen in een il-lusie. Het antwoord is niet ver te zoeken. Vriendinnetjes moeten lekker ruiken en het beeld van vriendinnetjes en poep overdon-dert dit beeld enorm. Maar man-nen moeten ook lekker ruiken. Alleen wat wordt onder lekker verstaan? Uit onderzoek is gebleken dat vrouwen een bepaalde voorkeur hebben voor het zweet van een man. De geur van zweet bepaalde de mate van aantrekkingskracht. Als ik aan mezelf denk dan vind

ik het heerlijk om aan mijn man te ruiken. Zowel als hij naar Cha-nel ruikt als naar zweet. Een poe-pende man is voor mij dan ook niet zo’n probleem. Voor mannen zijn poepende vrouwen dus wel een probleem. Nu zouden ze eens onderzoek moeten doen naar het verband tussen de geur van poep en aantrekkingskracht. De hoofdvraag is of de illusie in stand moet worden gehouden. Ik denk het wel. Het is een traditi-onele man-vrouwverhouding die zijn herkomst vindt in de theo-rie van de overleving en voort-planting. Zolang de vrouw lekker ruikt, wil de man seks. En goede seks, ook voor de vrouw. Vooral voor de vrouw, omdat ze zo lek-ker ruikt. Zolang er seks is komen er kinderen, en zolang er kinde-ren komen is er leven. Heel simpel.

Vrouwen poepen niet

LIESBETH KAUW

Een groep van zes hbo-studenten gaan twee we-ken lang op groene scooters door China om aan-dacht te genereren voor duurzaamheid in China.

Duizend kilometer zullen ze afleggen op elektrische scooters die niet harder gaan dan 35 kilometer per uur. Ze hebben ook twee Chinese buddies bij zich omdat niet iedereen Engels spreekt in de binnenlan-den van China. De zes studenten zullen met hulp van hun Chinese tolken tips geven over duurzaam-heid langs hun lange route. De groep van zes studen-ten International Communication is samengesteld uit verschillende nationaliteiten. De twee studenten waar de SK mee spreekt komen uit Duitsland.

Het project maakt deel uit van het grotere Chinalize (spreek uit als: Tjijnalijs) project waarbij hbo-stu-

denten onderzoek doen voor Nederlandse en Chine-se bedrijven. De gemene deler is dat alle subprojec-ten "groen" zijn. In China valt op dat vlak nog veel te bereiken. Op het gebied van elektrische scooters gaat het dan toevallig wel erg goed. Volgens de pro-jectdeelnemers zijn al ongeveer 50% van alle scoo-ters "groen". Die stroom wordt vervolgens dan wel opgewekt in de meest aftandse kolencentrales die mussen tot 40 kilometer in de omgeving dood uit de lucht laten vallen. Maar alle begin is moeilijk.

De groep wordt tijdens hun duizend kilometer lange tocht door China gevolgd door een televisieploeg die een documentaire over ze maakt. 30 Oktober ver-trekken de studenten vanuit Tianjin.

Randy Martens

HBO’ers maken duizend kilometer lange tocht door China

advertentie

Te Koop:Klassieke TrouwjurkGoed onderhouden

Tel: 06-38549741

advertentie

OP DE COVER:Keihard gestolen.

Een remake van de wereldberoem-de cover van de National Lam-poon van januari 1973. Deze co-ver werd in 2005 gekozen tot de op zes na beste magazine-cover van de laatste 40 jaar.

PostElke maand worden we op de redactie van de Groninger Stu-dentenkrant overspoeld met ver-zoeken en vragen over veel ver-schillende onderwerpen.

Hieronder een bijeenraapsel van hetgeen afgelopen maand op de al dan niet electronische deurmat plofte.

Wil jij je naam volgende maand op deze pagina. Schrijf iets dat de moeite waard is voor eenbevol-kingsgroep die groter is dan ‘mijn ouders’ naar [email protected] of schrijf naar:Groninger Studentenkrantt.a.v. de hoofdredactieSt. Walburgstraat 22C

Beste Redactie,

Mag ik misschien komen kijken hoe de krant gemaakt word? Ik ben zeer geïnteresseerd in kran-ten. Ook haal ik elke maand oud-papier op voor mijn scoutingver-eniging.

Groetjes Bertine

Lieve Bertine,

Het is net als met worst, je wilt niet weten hoe het gemaakt wordt.

Geachte redactie,

ik las jullie krant in de leesmap bij ons op de wc. Terwijl de bi-det zijn dankbare werk deed re-aliseerde ik mij dat jullie verder pluriforme tijdschrift nog poëzie mist. Ik heb de ganzenveer gepakt om jullie blad te verrijken.

Binnen was ze mooiIn de schemer van de Blauwewas ze als een schone engelIn het neon van de Hasrethoort ze meer thuis in een kennel

Hoogachtend,Gideon

Beste Gideon,

We hebben iemand uit de redactie gevonden die niet alleen een rijm-woord op salonfähig kon bedenken, maar ook een poëtische reactie wist te verzinnen.

PretentieusIn het duister van je kamerwas je gedicht nog Crème brûlée-igIn de inkt van de Studentenkrantis het hoogstens salonfähig

Laten we hopen dat dit niet tot een polemiek leidt.

Redactie,

Ik heb een column geschreven die ik jullie niet wilde onthouden. Deze mogen jullie plaatsen in ruil voor een vergoeding van €50,-

Groeten Job(Naam gefingeerd, echte naam

bekend bij de redactie)

Beste Job,

Wij maken graag gebruik van je aanbod. Je kunt het bedrag over-schrijven naar bankrekeningnum-mer 32.51.07.351. Wij behouden ons het recht voor je column te weigeren als deze niet aan onze kwaliteitseisen voldoet.

3Groninger Studentenkrant | November 2009

www.foksuk.nl

advertentie

Zo’n beetje rond deze tijd zie je veel studentbestuur-dertjes fysiek aftakelen. Dat heeft te maken met de constitutieborrels. De constitutieborrel is een feno-meen. Veel mensen weten er niet meer van dan dat het iets met gratis zuipen is. Hieronder alles wat je moet weten om er niet als een enorme feut op te ko-men dagen als je voor het eerst gaat.

FeliciterenDit is de kern van de zaak: wanneer een vereniging weer een nieuw bestuur heeft wordt een borrel georganiseerd om ze te presenteren aan de wereld. Beter gezegd, het we-reldje. Het bestuur staat vaak op een vaste plek ergens achterin en alle bezoekende besturen komen dan één voor één, een kort praatje maken met alle nodige felicitaties. Sommige verenigingen nodigen alleen verwante besturen uit. Andere, meer aandachtsgeile verenigingen nodigen al-les uit wat los en vast zit. Het gaat nog steeds zoals op de basisschool: ‘Als jij mij voor je feestje uitnodigt mag je op het mijne komen.’ Hoe meer mensen op je feestje hoe beter natuurlijk. Als bestuurslid van een grote vereniging mag je gemiddeld iets van 120 borrels aflopen op jaarbasis.

Flessen wijnVan de bezoekende besturen wordt natuurlijk wel een presentje verwacht. Dit is in 98,4 % van de tijd een fles wijn. Na een borrel gaan de ontvangen flessen wijn bij de meeste verenigingen in de kast om op de volgende consti-tutieborrel van andere besturen weer uit te worden gezet in de kringloop. De meeste flessen wijn gaan rond totdat ze zuur als azijn zijn. Er worden ook wel ludieke cadeau’s gegeven. Zo hebben de Christelijke verenigingen wel eens gieters cadeau gedaan met het commentaar dat ‘Gods wa-ter over Gods akker moet vloeien’. Bernlef geeft meestal een fles Sonnema cadeau. Bij borrel van de SOG of idem ge-ven de vice-voorzitters elkaar altijd een pak Jus d’Orange die dan weggeadt moet worden.

TraditiesEr wordt al geconstitutieborreld sinds de dagen van het klassieke Griekenland. In de tussentijd zijn er talloze tra-dities ontstaan. De meest zichbare (en hoorbare) is de pe-del. De pedel kondigt het volgende bestuur aan. Hij slaat dan met een soort staf op de grond om vervolgens te brul-len: ‘Daaaames en héééren. Het is mij een eer en een waar genoegen om aan u aan te mogen kondigen [het zoveelste bestuur] van [een of ander vereniging].’ ‘Hij?’, hoor ik fe-ministen al denken, want zo zijn ze. Pedellen zijn altijd mannen. Een mannelijke basstem is ook wel een vereiste om iets van 30 maal over een menigte van dronken studen-

ten uit te komen. Vrouwen worden uitgenodigd om het te proberen, een garantie om binnen één avond een stem te kweken als een krassende grammofoonplaat. Iets waar de gemiddelde Albertusdame vier jaar over doet.

Dan heb je ook nog het gebruik om het gastenboek of de stok van de Pedel te ‘brassen’. Dat betekent gewoon dat je het steelt en later weer op voorwaarden teruggeeft of niet natuurlijk. Het gastenboek wordt meestal meteen weer te-ruggebracht nadat het buiten is geweest. Dit gebruik heeft er natuurlijk toe geleid dat het boek meestal zwaar aan de ketting ligt.

Pakken, bestuursstropdasssen en mantelpakjesWanneer er geconstitutieborreld wordt is vrijwel iedereen strak in het pak. Hoewel we dat ‘strak’ wel weg kunnen laten. Het is zo dat de meeste pakdragers bij de C&A toch weer net een maatje te groot hebben uitgezocht. De bijbe-horende bestuursstropdassen zijn weer een fenomeen op zich. Over het algemeen hebben ze de kleur van een fluo-rescerend veiligheidshesje. Toch worden ze altijd met de grootst mogelijke trots gedragen. Sommige verenigingen komen niet in pak. Dan wordt snel aan Cleopatra gedacht maar die juist weer wel. De studievereniging van Scheikun-de en de GSB komen bijvoorbeeld zelden bepakt. Hoewel de laatste natuurlijk wel een van de usual suspects is.

Het dragen van een pak lijkt misschien wat kol-deriek maar het heeft zeker een functie. Het is een beetje hetzelfde als met carnaval. Met een feestmuts op, feest je beter. Zo gaat al het netwerken ook net wat makkelijker in een pak. Je neemt jezelf en je ge-sprekspartner net wat serieuzer. Maar eigen-lijk praat iedereen al-leen met mensen die ze al kennen.

Functie van de Consti-tutieborrelHeeft al deze doldwaze-rij ook nog zin?

Natuurlijk heeft het zin. Randy Martens

Foto: Eveline Vaessen

De Constitutieborrel

Gratis zuipen: categorieën A B en CNiet iedere constitutieborrel heeft hetzelfde aanzien. Er zijn categorieën: C: Categorie C is een borrel waar alleen korting op de drank is. Om onverklaarbare wijze is het ook altijd minder druk bij dit type borrel. B: De meeste borrels vallen in de B categorie: de drank is een tijdje gratis. Hierbij is het een kwestie om tijdig te ar-riveren. Fashionably late komen is onverstandig omdat je de kans loopt dat de gratis fusten alweer opgezopen zijn. A: Verenigingen met een A borrel hebben het al aardig goed voor elkaar. Op een A borrel is het bier en de wijn de hele avond gratis. Dit zijn ook de borrels waarop het helemaal los gaat. AAA: Dan komen we bij de koningin van de constitutie-borrels: AAA borrel hebben niet alleen de hele avond on-beperkte drank maar de zuipende bestuurdertjes worden ook nog eens voorzien van iets te vreten zoals bittergar-nituurtjes of sushi.


Bandirah www.bandirah.com

De Groninger Studentenkrant is een on-afhankelijk blad gemaakt voor en door studenten van HBO en WO-instellingen in Groningen. Het verschijnt tien maal per jaar in een oplage van achtduizend exem-plaren die gratis verspreid worden op de RuG de Hanzehogeschool en andere plaatsen in Groningen

Hoofdredacteur:Randy [email protected]

Eindredacteur:Liesbeth Kauw Vormgeving:Jacob Roel Meijering

Redactie:Lise Evers Gerline van der GiessenJan Willem Nieuwenhuis Tessa Nijland Ruurd OosterwoudTobias RuttemanJesper Verhoef Lisanne Wieringa Elske Woudstra

Fotografie:Nol Klis Jan Luursema www.janluursema.nlEwoud Rooks www.erooks.nlEveline Vaessen Hanne van der Velde www.hannev.nl

Drukwerk:Grafische Industrie de Marne

Webmaster:Herwin Thole

BestuurVoorzitter: Steven RoosPenningmeester: Mirre TerpstraAcquisitie: Roos [email protected]

Adresgegevens:Groninger StudentenkrantSt. Walburgstraat 22C9712HX Groningen

www.studentenkrant.org

Colofon

De redactie vergadert bij:

advertentie

Piccadilly darten snooker-centrum was het decor van de regiofinale van het NK studen-tenpoker. Alleen studenten kunnen meedoen aan dit toer-nooi. Over 8 tafels verspreid strijden 64 mannelijke studen-ten en één dame voor een plek in de finale in Amsterdam. Volgens organisator Nicky Roeg ligt het niveau in Groningen verre-weg het hoogst van alle regiofina-les tot nu toe. Groningen staat in het wereldje dan ook niet zonder reden bekend als de studentenpo-kerhoofdstad van Nederland. Niet alleen in Groningen is het poke-ren groot. Volgens Everest Poker, een van de grootste online poker-rooms van Europa, pokert 50% van de mensen tussen de achttien en vijfendertig jaar in Nederland. Bij de regiofinale in Groningen ligt de gemiddelde leeftijd niet hoog. Hoewel er slechts een dame meedoet zijn er meerdere tafels

waar enkel gladde wangetjes te zien zijn. De SK heeft een redacteur het toer-nooi in gegooid om dicht op de ac-tie te zitten. Redacteur Jacob Roel Meijering pakt jammer genoeg al snel een bad beat (naar eigen zeg-gen) en is daardoor vroeg in het spel al aangeschoten wild met een kleine chipsstack. Dat wordt al snel om probleem omdat de orga-nisatie iedere twintig minuten de blinds verhoogt. Uiteindelijk haalt Jacob Roel de pauze nog net. Na de pauze gaat hij onder druk van de alweer verhoogde binds all-in, maar loopt dan tegen een full house van koningen en azen aan. Dat levert een imponerende 50ste plek op voor onze SK deelnemer. Daarna gaat het SK team maar een potje bowlen op de bowling-baan van het Piccadilly centrum. Het ligt even buiten het centrum in de Oosterpark maar je kan er leuk bowlen, darten en snooke-ren. (Deze zin heeft ons een gratis potje bowlen opgeleverd.) Voor diegene die de finale in Am-sterdam wint ligt overigens geen prijs klaar: ‘De prijs is een wissel-beker, ik mag niet eens een gewo-ne beker weggeven van Hirsh Bal-lin’, vertelt Nicky Roeg. ‘Vanwege de kansspelwet kan ik alleen een

wisselbeker uitreiken.’ De spelers zeggen vooral mee te doen van-wege de eer en simpelweg ‘omdat het leuk is.’ Hoewel het Nederlandse pokerbe-leid lachwekkend is kan men be-ter wel de wet serieus nemen. De politie valt regelmatig bij poker-toernooien binnen, waar vaak niet om meer dan een tientje wordt ge-speeld. In februari 2008 vielen nog 50 agenten met groot machtsver-toon een tientjestoernooi binnen om een avond onschuldig vertier op weergaloze wijze te vergallen. Deze heldhaftige daad toont maar eens te meer aan dat in Neder-land inmiddels meer verboden is dan toegestaan. Bij Holland Ca-sino kan pas vanaf honderd euro gespeeld worden, waardoor veel mensen gedwongen hun toevlucht nemen tot illegale toernooien met lagere inzetten. Het is nog mogelijk je rechtstreeks te kwalificeren voor de finale in Amsterdam op 29 november. Ga naar www.nkstudentenpoker.nl om te zien hoe.

Randy Martens

NK Studentenpoker: Regiofinale GroningenDe helft van de studenten pokert

Reportage

Foto: Hanne van der Velde


De afgelopen weken zijn de halve finalisten van het Gro-ninger Studenten Cabaret Festival (GSCF) druk bezig ge-weest met hun try-outs in theaters door het hele land. Na optredens in onder andere Amsterdam en Den Haag eindige de try-outtour in Enschede. De deelnemers wa-ren zelfverzekerd, enthousiast en vol energie, maar toch ook wel een beetje zenuwachtig. Wij volgden Hjerre en Floor tijdens hun laatste show.

‘Op de basisschool waren we gewoon vriendjes, maar sinds de middelbare school zijn we ons echt bezig gaan houden met cabaret. Nou ja, met grappen verzinnen en het naspelen van bekende cabaretiers als de Vliegende Panters en Droog Brood.’

Het duo Hjerre en Floor is één van de halve finalisten die een try-out speelde in Concordia, in Enschede. Sa-men met Poolvogel, Bobby Brocken, Gijs Hendriks, Die-derik Smit en LOS Muziektheater oefenen ze vanavond voor het laatst hun show. Nog één keer hebben ze kun-nen schaven aan hun programma en zullen ze zien hoe het publiek hierop reageert. Over een week zullen ze zich aan de jury moeten laten zien in de Stadsschouw-burg.

Politiek om af te zeikenZoals voor veel deelnemers geldt, zijn ook Hjerre en Floor al vroeg begonnen met cabaret. Vroeger traden ze op in kleine zaaltjes en tijdens open podia, maar in hun studententijd is het spelen wat verwaterd. Sinds een jaar hebben ze de draad weer opgepakt en zijn se-rieus met cabaret bezig. ‘Dit is wat we al lange tijd ont-zettend leuk vinden om te doen. De actualiteit met een kritisch oog bekijken en hier een scherpe mening over vellen, natuurlijk flink overdreven. Vooral de politiek

is een dankbaar onderwerp om af te zeiken!´

Hard werkenDe heren zijn na hun vijf try-outs helemaal klaar voor de finales. Er is veel gerepeteerd, optredens zijn terug-gekeken en er is het één en ander bijgeschaafd met behulp van een regisseuse. ‘Er is best veel veranderd aan de show waar we mee begonnen, maar we zien ge-durende de try-outs een stijgende lijn. We merken dat het steeds beter gaat en dat de reacties uit het publiek positief zijn. Soms heb je een wat stuggere zaal, maar dan weten we dat we nóg harder moeten werken.’

Eén op zesOver hun kansen in de finale zijn ze bescheiden: ‘We schatten onze kansen één op zes! De optredens van alle kandidaten zijn heel moeilijk te vergelijken. De niveau’s liggen dicht bij elkaar en iedereen doet iets totaal verschillends.’ Zelf hebben ze wel een favoriet, maar ‘daar gaat het hier niet om’. Helaas.

Het is inmiddels kwart over acht en de deuren gaan open. Alle kandidaten verdwijnen naar hun kleedka-mers om daar de laatste dingen door te nemen en zich te concentreren. De meesten zijn inmiddels toch wel wat zenuwachtiger geworden. Het is de laatste avond dat ze kunnen oefenen, hierna moet het helemaal goed gaan. Mensen lopen de zaal binnen en nemen plaats op de zachte, fluweelrode stoelen. Na een kwartiertje zit iedereen en kan het feest beginnen. Snelle sketches worden afgewisseld met pseudofilosofische beschou-wingen en vrolijke liedjes. Hjerre en Floor doen het erg goed vanavond en zijn - terecht - zelf ook erg tevre-den. Het was een ontzettend leuke avond vol hilariteit, energie en scherpzinnigheid. En soms zelfs een beetje ontroering.

Gerline van Giessen

Cabaretiers in spé bij Groninger Studenten Cabaret Festival

Doppio 5,5 Buiten staat het bord ‘winnaar AD Koffietest 2008’ triomfantelijk te lachen. De verwachtingen zijn hoog gespannen. Bij binnenkomst is er geen huiskamergevoel. De uitstraling oogt modern maar kil. Ook de verlichting kan hier geen verandering in brengen. Daarente-gen is de bediening snel en vrien-delijk. Hoe zou de koffie smaken?

Cappuccino Het glas is een ultrahip design, voorzien van dubbele wanden. Hierdoor blijft de inhoud extra lang warm. Wat opvalt is de goe-de, dichte laag schuim. Alleen bij de eerste slok is het schrikken. De melk is veel te heet. Normaal moet deze een graad of 70 zijn, maar dit lijkt een stuk hoger. De dubbe-le beglazing doet goed zijn werk, na een kwartier is de cappuccino goed te drinken. Wat tegenvalt is de smaak van de koffie. Er is erg veel melk bijgeschonken zodat de pittige smaak van de koffie ach-terwege blijft. Dit is erg jammer. Voor 2,50 zijn de verwachtingen niet waargemaakt.

EspressoDe espresso blijft in zijn dubbel-wandige thermojasje flink warm. Jammer dat de vaatwasserspo-ren wel degelijk aanwezig zijn. De kalkresten in het glas zien er slordig uit. De koffie ruikt goed, smaakt goed, er is eigenlijk niets op aan te merken. Toch maakt dat hem niet de beste. De koffie is niet speciaal, er zit geen uitdaging in. Het is een koffie zonder hart. Op de nasmaak is verder ook niks aan te merken, gewoon prettig. Voor 1,90 een prima koffie. Meer is er niet over te zeggen.

Bagels & Beans 4,5

“Lach en wees lief voor elkaar, dat maakt de wereld mooier.” Dat is de boodschap van Bagels & Beans.

Het in oestrogeen gedompelde in-terieur, met frutsels, versiersels en een grote kom gratis choco-laatjes, heeft een grote aantrek-kingskracht op het vrouwelijke geslacht. Mannen zijn hier dan ook schaars.

Cappuccino Op tafel staat een grote kop. De cappuccino mist de klassieke uit-straling van wit schuim met brui-ne rand. De geur die ervan afkomt ruikt naar de kooksmaak van melk. Deze is waarschijnlijk te lang gestoomd. Het schuim is los met grote luchtbellen en overleeft de dichtheidtest met het lepeltje niet. Het zakt in als een zandkas-teel dat overspoeld wordt door een golf. Alsof het nog niet genoeg is smaakt ook de koffie waterig en is de smaak verre van pittig. Bagel & Beans komt er niet goed vanaf. Zelfs de grote bak koffiebonen biedt geen troost. De cappuccino is zijn 2,30 niet waard.

Espresso Na lang wachten, eerst om te be-stellen en vervolgens op je beste-ling, krijg je een espresso met een teleurstellende geur. Keuze uit vele koffiesoorten is er ook niet in het gevarieerde aanbod van eten, drinken en babyrompertjes.

Het kopje met designopdruk past in de huisstijl maar komt een beetje rommelig over. De koffie heeft een dunne smaak en is een beetje waterig, vergelijkbaar met een typische gemiddelde restau-rantkoffie. Bij ieder slokje komt er steeds een sterkere zure smaak naar boven. Voor de espressolief-hebber is dit zeker geen aanrader.

Coffee Company 8,5 In tegenstelling tot Bagel & Beans zijn hier wel mannen. Het kippen-hokgevoel van de Bagel & Beans is totaal niet aanwezig. Er is een gevarieerd publiek en er hangt een rustige sfeer. Het voelt als thuiskomen. Rustige muziek en

verschillende soorten zitplaatsen nodigen uit. De barstoelen om mensen te kijken, de leren banken om te relaxen en een grote tafel om een tijdschrift te lezen. Draad-loos internet is aanwezig wat ook geen onprettig feit is. De bar is mooi vormgegeven en valt meteen op.

Cappuccino Na besteld te hebben aan de bar wordt een cappuccino, geser-veerd in een designkop, gebracht door een mooie man. Dit heeft trouwens geen invloed gehad op de beoordeling van de koffie. De cappuccino heeft een enorm dikke en dichte laag schuim. De koffiesmaak is verrassend pittig en ligt na een half uur nog pret-tig op je tong. Dit is wel de duur-ste cappuccino. Voor 2,55 heb je een Small. Maar ben je een echte koffieleut, dan brengt de Coffee Company-strippenkaart de uit-komst. Hiermee bespaar je toch behoorlijk wat geld. Met of zon-der strippenkaart, de cappuccino is het geld zeker waard.

Espresso Dit doet een hart nou sneller klop-pen, en dat nog niet eens door de cafeïne. Voordat je ook nog maar een slok hebt genomen geniet je al van de geur en de omgeving. Toch spat deze droom uiteen bij je eerste slok. De koffie smaakt een beetje raar. Uit nieuwsgierig-heid neem je nog een slokje en

proef je een lichte amandelsmaak. Bij de volgende slok ben je er al aan gewend en pas op, want neem er nog een en je bent verslaafd. Een heerlijke tongstrelende es-presso die door zijn aparte smaak in deze test aan de top staat.

Coffee United 7,5

In de Coffee United waan je je vanachter een groot raam tus-sen het winkelend publiek van de Herestraat. Bestellen doe je hier aan de bar met uitzicht op het stomende proces. Op de begane grond heeft het een gezellige en

verzorgde uitstraling. Hoe hoger je gaat, hoe stoffiger het wordt. Claim je plekje bij het raam!

Cappuccino De cappuccino is geschonken in een eenvoudige witte mok. Het doet een beetje goedkoop aan. Klopt ook, want dit is de goed-koopste cappuccino van allemaal: 2,10. Maar daarbij moet gezegd worden dat de mok groot is. De verhouding schuim en koffie is een beetje scheef. De mok bevat veel Koffie en weinig schuim. De schuimlaag is misschien minder dik maar de dichtheid is prima. De cappuccino is niet te heet en de smaak van de koffie is erg lek-ker. In verhouding met de andere koffietenten is dit de enige waar je veel voor relatief weinig krijgt. En nog lekker ook.

Espresso Hier weet je wat je krijgt. Je ziet watertandend toe hoe de espres-so je kopje in golft. Je rekent af en gaat zitten op je plekje bij het raam. De koffie ruikt goed. Je proeft een lichte branderige smaak, alsof de bonen iets te sterk gebrand zijn. Daarnaast ont-dekt je nog een notensmaak, niet duidelijk welke, een melange. Ge-nieten doe je zeker. Het is in alle opzichten een goede koffie. Beter dan de Doppio maar kan net niet tippen aan de Coffee Company. Beslist een goede tweede.

De uitslagWeg met de Doppio en de Bagel & Beans. De Coffee Company is waar jij cappuccino of espresso moet halen. Je geld is het zeker waard. Met een gemiddelde van: 8,5 komt Coffee Company bo-ven Coffee United. Overigens een goede tweede. Maar de combinatie van de sfeer en de fijne koffies-maak maakt Coffee Company de overduidelijke winnaar. Gefelici-teerd!

Liesbeth KauwRuurd Oosterwoud

SK test: Koffiezaakjes

Foto: Ewoud Rooks

6 Groninger Studentenkrant | November 2009advertentie

Lid worden van de Partij van de Arbeid Misschien heb je weleens overwogen om je aan te sluiten bij de Partij van de Arbeid. Om zelf bij te dragen aan een sociaal en sterk Nederland. Om een tegenwicht te bieden aan politieke partijen, die roepen dat er simpele oplossingen zijn. Die zijn er niet. En dat weet de PvdA maar al te goed. PvdA-ers nemen hun verantwoordelijkheid. Elke dag. Ook in moeilijke tijden. Juíst in moeilijke tijden. En met succes! Steun de enige partij die werkt aan een écht sociaal en sterk Nederland.

Wat je als lid wilt doen bepaal je zelf. Je kunt actief worden in je afdeling, gewest of landelijk. Als vrijwilliger, als bestuurder of als volksvertegenwoordiger. Of je ziet je lidmaatschap puur als een steun voor de idealen van de Partij van de Arbeid. Hoe je het lidmaatschap ook wilt invullen: je bent van harte welkom.Doe het nu voor een paar euro per maand ben je al lid. Samen staan we nog sterker!Meer weten? Kijk op www.pvda.nl/aanmelden_lid of bel met 0900-9553 (lokaal tarief)

Lid worden van de Partij van de Arbeid én de Jonge SocialistenDe Jonge Socialisten zijn een politieke jongerenorganisatie gelieerd aan de PvdA. Ben je tussen de 16 en 28 jaar oud? Dan kun je voor slechts 1 euro extra (25 euro per jaar) combilid worden van PvdA en de JS. Je mag dan deelnemen aan activiteiten en cursussen van de JS en de PvdA. Kijk op www.js.nl of www.jsgroningen.nl

Als PvdA lid krijg je:Nederland sterk en sociaal Samen met jou werkt de PvdA aan een sterke en sociale samenleving. In uw gemeente, maar ook op provinciaal, nationaal en Europees niveau.Opleidingen Je kunt deelnemen aan vele opleidingen, cursussen en trainingen.Bezoek aan de Tweede Kamer Je ontvangt als nieuw lid een uitnodiging voor een bezoek aan de Tweede Kamer.Invloed Jouw mening telt bij de PvdA! Denk, praat en beslis mee in debatten, discussies en werkgroepen.Bijeenkomsten Als lid hoor je alles uit de eerste hand. Je kunt conferenties bijwonen, debatten volgen en meedoen aan speciale partijbijeenkomsten.Gerichte informatie Jouw lidmaatschap geven we inhoud. Daarom ontvang je, afhankelijk van jouw interesses en werkervaring, informatie en uitnodigingen voor activiteiten.Website Op www.pvda.nl vind je naast veel informatie ook het laatste nieuws over de partij. Bovendien kun je jouw eigen ‘Mijn PvdA’-pagina openen en meediscussiëren.Ons ledenblad Rood Met zes keer per jaar alle informatie over de PvdA, de partij die mede door jouw lidmaatschap sterker wordt!Afdelingsblad De PvdA-afdeling in uw gemeente stuurt je haar afdelingenblad. Zo weet je ook wat er dicht bij huis speelt.

Word nu lid van de PvdA

Ja, ik werk graag mee aan een sterk en sociaal Nederland

Naam:

Man Vrouw

Adres

Postcode/Woonplaats

Telefoon

E-mail

Geboortedatum

Bank- of gironummer Ik machtig de PvdA tot wederopzegging het volgende contributiebedrag per maand af te schrijven

5 euro 7 euro 10 euro 15 euro euro

Kruis een bedrag aan of vul zelf een bedrag in (min. 2 euro). Gemiddeld betalen PvdA-leden 7 euro contributie per maand.

Ik word combilid van de PvdA en de JS en machtig de PvdA tot wederopzegging het volgende contributiebedrag per jaar af te schrijven: 25 euro Plaats

Datum

Handtekening

Je kan deze bon ongefrankeerd verzenden in een envelop naar:PvdAt.a.v. LedenadministatieAntwoordnummer 39891000 PA Amsterdam


Tegenwoordig is er weinig fantasie in Groningen. Weinig fantasie omtrent de kleding van studenten. Zo zijn er de overhemden met een spijkerbroek voor de jongens. En leggings, spijkerrokjes met suède indianenlaarsjes voor de meisjes. Alleen de gezichten onderscheiden wie wie is. De SK is de straat op gegaan om te zoeken naar unici-teit. Uniciteit in kleding. Wij pleiten voor een collegezaal, een UB, een Groningen met meer kleur, meer fantasie en meer durf. De SK zoekt jou. Jouw uniciteit. Laat je hier inspireren.

Mode op straat

Bram valt op in de voorbijgaande stu-denten door zijn kapsel, skinnyjeans en gekleurde veters. De KCM-stu-dent is 18 jaar en haalt zijn kleding bij Simsalabim of in Amsterdam. In de derde klas van de middelbare school begon Bram zich bezig te hou-den met het ontwikkelen van een eigen stijl. ‘Ik begon met vintage, de jaren ’70 stijl. Maar nu wissel ik stijlen af. Van uitlopende pijpen naar Gothic.' De mode volgt Bram: 'Het is leuk om naar te kijken, maar het is geen inspiratiebron.' Bram trekt aan wat hij zelf wil en denkt daar ’s och-tends wel even over na. Drie kwar-tier heeft hij nodig om zich klaar te maken.

Of dat lang is? Bram vindt van niet. Iedereen kleedt zich saai en ziet er hetzelfde uit. Hij vindt het juist leuk om een eigen stijl te laten zien en dat heeft tijd nodig.

Opmerkelijk vindt Bram dat het la-ten zien van een unieke stijl vaak gekoppeld wordt aan homoseksu-aliteit. ‘En ik ben helemaal geen homo!’ Vaak genoeg wordt Bram na-geroepen. Vervelend vindt hij niet: ‘Juist daardoor raak ik gemotiveerd om mijn eigen stijl te blijven ontwik-kelen.’

Pedro is assistent mana-ger bij de Invito in Gro-ningen. Hij koopt veel bij de H&M. 'Ik ben model, dus wil een beetje an-ders voor de dag komen dan anderen. Ik heb mijn eigen smaak, altijd an-ders, maar wel netjes. Per maand gaat er zo’n driehonderd euro op aan kleding.'

Damian, tweeentwintig jaar, woont in Groningen. Hij doet MBO detailhandel en koopt doorgaans zijn kleding bij de H&M, WE en de Bijenkorf. ‘Ik zoek in de normale winkels een beetje aparte kleding uit. Ik houd van andere dingen dan waar alledaagse mensen van houden, en ik zie er graag ver-zorgd uit.’

Rosan is zeventien en zit in de zesde klas van het VWO. Ze woont in Groningen. 'Ik koop meestal tweedehands kleding in Amsterdam, Groningen en Arnhem. Ik ben niet zo van de meest moderne dingen maar houd meer van nostalgie.'

Foto

’s Ro

san,

Dam

ian

en P

edro

: Eve

line

Vaes

sen

Kimon doet denken aan Johnny Depp. Kimon zit in zijn eerste jaar van zijn studie Filosofie en vindt de gemiddelde mannelijke student weinig fantasie hebben: ‘Iedereen heeft een overhemd aan.’ Kimon zelf is niet drie kwartier bezig ’s ochtends maar denkt wel degelijk na

over zijn kleding: 'Het moet bij elkaar passen. En vooral accessoires en sneakers ma-ken het af.' De sneakers het liefst in mooie kleuren. Ki-mon houdt van casual, jeans en vintage en begon rond zijn 16e met een eigen stijl.

Volgens Kimon moeten men-sen meer een eigen stijl creë-ren en meer aandacht beste-den aan hun uiterlijk. Vooral in steden als Berlijn en We-nen valt hem op dat mensen zich daar unieker kleden dan in Nederland. Zelf probeert hij zich uniek te kleden door zijn kleren niet bij de H&M te halen: 'De H&M vermijd ik bewust.' Winkels waar hij regelmatig komt zijn Reces-sie en Stigmatic. Kimon is al-tijd op zoek naar sportjasjes. Die vindt hij prachtig.

Tijdens het uitgaan besteed Kimon iets meer aandacht aan zijn uiterlijk, maar niet veel meer dan normaal: 'Het moet gewoon mooi staan.'

Foto

’s Ki

mon

en

Bram

: Ew

oud

Rook

s


Wat voor student was u? Een beetje een atypische geloof ik.Ik was net achttien toen ik ging studeren. Ik kwam toen in een studentenhuis in de Marwixstraat, waar ik een eigen keukentje en een eigen douche had. Dat was wel heel luxe. Er woonde nog een andere jongen aan de voorkant van het huis.

Ik raakte al heel jong in de stu-dentenpolitiek verzeild. Doordat ik daar en in de universiteitsraad veel tijd kwijt was en omdat al mijn vrienden uit Stadskanaal ook in Groningen gingen studeren had ik niet veel behoefte om bij een studentenvereniging te gaan. En dan moest er in de weekenden nog gestudeerd worden.

Het missen van zo’n echte feest-periode heb ik altijd wel jammer gevonden. Aan het einde van mijn studie zat even een gat. Dat is ei-genlijk de enige periode geweest dat ik het leven kon leven. Ik heb toen ontdekt dat als je het druk hebt aan een hele hoop dingen niet toekomt. Dat is wel een goede les geweest, dat je daar af en toe ruimte voor moet nemen.

Waar ging u dan op stap? Na de fractievergaderingen gingen we dan in de Kromme Elleboog naar het lokaal (de Pintelier). Mijn uitgaansleven bestond vooral uit The Duke, dat was een homocafe maar daar gingen dan ook altijd veel vrienden mee naar toe. Die wilden dan echter tegen een uur wel weer achter de vrouwen aan in de Kar of de Troubadour. Daar ben ik dus ook wel eens geweest. Wat is er veranderd in de stad? Veel voor mijn eerste gevoel. Ik ben sinds ’91, dus achttien jaar weg geweest.

Wat me opvalt, nu zullen het er ook meer geworden zijn, dat de studenten nog veel meer in de stad aanwezig zijn. En wat daar toch wel heel erg bij opvalt is dat dit niet altijd in de positieve zin is.

Ook in mijn tijd was het zo dat men dacht: ‘Studenten, dat ligt tot een uur in hun nest maar verder is het ook wel weer best volk’. Ik merk toch dat er nu meer span-ning zit.

Nu is daar niet altijd sprake van, ik ken ook verhalen over hele leu-ke studentenhuizen die heel ac-tief zijn in hun buurt, maar houd er rekening mee dat je in een bre-dere samenleving leeft. Wat is het verschil tussen u en Wal-lage? Laten we eerst eens bij de over-eenkomsten beginnen. Ik heb in ’86 al stage bij hem gelopen, hij is mijn fractievoorzitter geweest. Hij is toch wel een soort rode draad in mijn carrière. In veel op-zichten ook wel een voorbeeld.En dan delen we toch wel het heel erg betrokken willen zijn bij de stad. U wilt tussen het volk staan, hoe?We zijn begonnen met het or-ganiseren van fietstochten. Dan fietsen we samen met het college slingerend door de stad en dan gaan we bij mensen naar binnen. Dat vind ik wel heel leuk, opsnui-ven wat er speelt. Ik vond het zelfs zo leuk dat ik de fietstocht laatst over heb gedaan met mijn echtgenoot, die wilde ik alles nog even laten zien.

Je leert uit dat soort bezoeken ook veel meer dan de stapels dos-siers die hier voorbij komen. Wat is uw meest concrete doel?Mensen betrokken houden bij de stad op een goede manier. Ik zou het heel erg vinden als een deel van de bevolking dat altijd heel betrokken is, die zijn bestuurders ook kent, in een soort onvrede zich afsluit.

Dat we geen politici krijgen die alleen maar maatschappelijke onvrede exploiteren, dat zou ik heel jammer vinden. Mensen vin-den dit ook altijd een leuke stad, ook die hier niet vandaan komen. Iedereen gaat het een beetje als zijn stad zien. Dat we dat kunnen

behouden en bedenken hoe we de stad verder vorm willen geven. U lijkt zo succesvol, gaat er wel eens iets fout?Dat zal nog wel blijken natuurlijk. Ik heb gewoon een hele mooie start gehad hier. Ik was heel erg welkom, dat riepen mensen me op straat zelfs letterlijk na.

Ik heb daar zelf wel over nage-

dacht, waarom mensen mij zo aardig vinden en dan vraag ik me af of ik niet wat minder aardig moet zijn. Maar ik wil dat eigen-lijk ook gewoon wel blijven.

Wat gaat u doen voor de Groninger student? We zijn hard aan de slag in het kader van het Akkoord van Gro-ningen. Dat legt toch wel een be-hoorlijk beslag op mijn agenda. We doen daar veel met de thema’s Energy en Healthy Aging. En pro-beren daar nog meer sterke pun-ten van te maken hier in Gronin-gen. Omdat de Europese middelen steeds minder worden zullen we daar ons heel sterk voor moeten maken om in de race te blijven. In datzelfde akkoord werken we ook hard op het terrein van de stu-dentenhuisvesting, financiering

van onderzoek en stageplekken. Er moet ook voor studenten veel gebeuren merk ik. Daar heb ik de mouwen al voor opgestroopt.

Ruurd Oosterwoud

Burgemeester Rehwinkel“Mensen roepen me op straat na”

“Dan merk je toch dat je ou-der wordt, in mijn tijd ston-den de vrouwen nog niet op

de bar te dansen.”

Hoera, het is een jongetje! En weer een PvdA’er (de laatste niet-PvdA burgemeester van Groningen was een NSB’er). Sinds 14 september is Peter Rehwinkel onze nieuwe burger-vader.

Het Gesprek

Foto: Hanne van der Velde

CV Rehwinkel, Johan Peter 19 juni 1964 Geboren te Groningen1982 Diploma vwo1986 Bul Juridische bestuurswetenschappen1987 tot 1991 Vakgroep staatsrecht, Rijksuniversiteit Groningen1991 tot 1994 Particulier secretaris van minister J.M.M. Ritzen van Onderwijs en Wetenschappen1995 tot 2002 Lid Tweede Kamer der Staten-Generaal2003 tot 2009 Burgemeester Naarden2004 tot 2009 Lid Eerste Kamer der Staten-Generaal14 sept. 2009 Geïnaugureerd als burgemeester van Groningen

Tobias Rutteman

Nu ook blaastesten voor voetgangers


Dorsvloer vol confettiFranca Treur

Franca Treur gaat in haar debuutro-man Dorsvloer vol confetti terug naar haar geboortegrond. Zelf geboren in gereformeerd Zeeland verhaalt ze over de jonge Katelijne, die opgroeit in een zwaar-kerkelijke omgeving. Wat er ook gebeurt, God kijkt op het Zeeuwse eiland mee. Het gedicht dat haar va-der Katelijne geeft voor Sinterklaas spreekt boekdelen: Sint en Zwarte Piet / bestaan niet / ze zijn een verzinsel / van mensen met een kwaad beginsel.

Op de boerderij voelt Katelijne zich tussen enkel broers vaak overbodig – het werk op het erf wordt te zwaar voor haar geacht, waardoor ze slechts

de stugge moeder binnenshuis mag helpen. Het doet haar vechten voor affectie, ‘haar motor loopt op com-plimenten’. In pakkende metaforen schetst Treur hoe het meisje zich in haar eigen wereld terugtrekt, een we-reld die draait om verhalen. Dat deze vaak verzonnen zijn, haar eigen ge-heim, maakt het voor haar nog interes-santer - want ‘geheimen maken de we-reld mooier, net als papieren slingers.’ Het beeld van een twijfelend meisje op zoek naar de tale Kanaäns in haar hart overtuigt, mede door subtiele variatie in Zeeuws, religieus en meisjesachtig taalgebruik.

De achtergrond van Treur lijkt sterk op die van generatiegenoot Christi-aan Weijts, na twee romans alom ge-roemd. Beide studeerden Nederlands en Literatuurwetenschap in Leiden en schrijven geregeld voor nrc.next. We-ijts evenaren lukt Treur niet, daarvoor beweegt het verhaal zich te traag en is de climax te voorspelbaar. Het maakt de lezer enkel nieuwsgieriger naar een volgend werk, waarin ze haar talent in een meer gestructureerd plot zal moe-ten tonen.

Jesper Verhoef

Moeder, kom thuisTekst en tekenwerk: Paul Horschenmeier

We maken kennis met Thomas Ten-nant, die pas zijn moeder heeft ver-loren aan borstkanker en nu ook zijn vader dreigt te verliezen aan een zware depressie. In een wanhopige poging het ineengestorte gezin bij elkaar te houden dicht Thomas zichzelf een su-

perheldenrol toe, waarin hij als leeuw – hij heeft vlak voor de dood van zijn moeder een leeuwenmasker van haar gekregen – probeert alle plekjes en ge-beurtenissen in huis precies zo te hou-den zoals ze altijd geweest zijn. Intus-sen zakt zijn vader steeds dieper weg in zijn eigen onverteerbare gedachten.

Horschenmeier zet met Moeder, kom thuis een dijk van een beeldverhaal neer. Doordat het hele boek door de ogen van een kind verteld wordt, krijgt het drama een zekere tederheid die het

geheel nog indrukwekkender maakt. Er is maar zelden zo raak vastgelegd hoe onbegrijpelijk de mens eigenlijk is.

Om onderscheid te maken tussen de werkelijkheid en de wereld zoals Tho-mas hem ziet, maakt Horschenmeier gebruik van verschillende stijlen. Deze afwisseling tussen realistische penseeltekeningen enerzijds en wat kinderlijke pentekeningen anderzijds werkt goed en geeft behalve overzicht ook een extra laag aan het verhaal. Aan de andere kant is Horschenmeiers’ lijn-voering erg statisch, wat in combina-tie met de vlakke inkleuring voor een

bijna klinische uitstraling zorgt. Het boek laat zich hierdoor op de meeste momenten beter lezen als storyboard dan als strip.

Afgezien van de wat levenloze uitstra-ling hier en daar, is Moeder, kom thuis een indrukwekkende en aangrijpende beeldroman die zich kan meten met de grote namen binnen het genre. Wie het boek dichtslaat kan het niet laten even stil te zijn.

Tobias Rutteman

Of hoe waaromHanna Bervoets

Een hyves- twitter- en facebookac-count, zelfs een eigen site. Zo probeert Hanna Bervoets, beginnend schrijfster, op creatieve wijze de hoofdpersoon uit haar even creatief geschreven debuut-roman in de belangstelling te brengen.Florence Vos, 24 jaar en journaliste bij het tijdschrift Haar Verhaal is op-gevoed door haar door uiterlijk ge-obsedeerde moeder. Florence wordt door haar moeder meegesleept in haar ziekelijke gedachten over uiterlijk en naamsbekendheid.

In de drie delen - ‘of’, ‘hoe’ en ‘waarom’ - waarin het boek is opgedeeld worden vier belangrijke dagen uit het leven van Florence beschreven. De ernst van deze vier dagen wordt aan het einde van het eerste deel bekend. Ne-gen personen zijn op tragische wijze aan hun einde gekomen. In het tweede deel worden op een originele manier de passages herschreven met de bele-ving van de moorden. Het laatste deel bestaat uit een reeks krantenartikelen met speculaties over mogelijke be-weegredenen voor het plegen van de moorden.

Het ontbreekt in het verhaal niet aan originaliteit en fantasie. Bervoets schrijft op vernieuwende wijze. Helaas verzekert de verrassende vertelstijl geen kwaliteit.

De spreektaal en de vele conversaties zorgen ervoor dat het boek een beetje simpel aandoet.

Waar de delen ‘of’ en ‘hoe’ gedetail-leerd omschreven zijn, wordt ‘waarom’ - het meest interessante deel - afge-daan met een paar lullige krantenarti-keltjes. Een typische anticlimax.

Het boek is origineel, vernieuwend en creatief, maar jammer genoeg onaf.

Tessa Nijland

Recensies

Er ontstond een ware hype na zijn optreden in het televisiepro-gramma Man Bijt Hond. Neder-land verbaasde zich massaal over de levensstijl van de Groningse dierenvriend Lammert Grofsmid. Hoe gaat het twee series later met hem?

Onder het genot van een plastic bekertje koffie doet Lammert zijn verhaal. Koffie uit plastic bekers om zo de stapel afwas zo beperkt mogelijk te houden.

Man bijt hondDe aandacht voor Lammert is be-gonnen doordat een duivenmel-ker die af en toe bij hem over de vloer kwam, hem opgaf voor het programma Man Bijt Hond. Deze waren verrast door de bijzondere levensstijl van Lammert met zijn makkelijke levensopvattingen, en zijn huis waar alles kan.

Man Bijt Hond maakte een vier uur durende opname bij hem thuis. Daarvan zijn zes minuten uitgezonden. Die zes minuten hebben Nederland enthousiast ge-maakt. Men wilde meer zien van deze man en een serie over het huishouden van Lammert Grof-smid werd op poten gezet.

Na het succes van zijn optre-den bij Man Bijt Hond is er veel op Lammert afgekomen. Er zijn twee series gemaakt, hij is bena-derd om een single te maken en hij geeft optredens door het hele land. Door de roem en de bekend-heid is Lammert geen ander mens geworden. 'Ik blijf gewoon me-

zelf. Ik ben heel makkelijk.' En dat is door het hele huis te zien.

RommelSchoonmaken en opruimen doet Lammert nog steeds niet. Overal in huis ligt wel iets. Van een af-gegeten boterham op de vloer tot een voorraad cola -genoeg voor vijf jaar - in de gang. Spinnenweb-ben hangen in elke hoek van de kamer, en op tafel staat een kom met een vis die de buitenwereld nog nooit heeft mogen zien.

Zijn slaapkamer ligt bezaaid met kleding. ‘Ik heb net aangeveegd’, zegt hij. Hij bedoelde met het aan-vegen niet zijn kleding, maar een grote verzameling stof dat op een hoop in de hoek van zijn kamer is geveegd.

De achtertuin ligt er niet veel an-ders bij. ‘Een rimboe’, met jaren opgespaarde rommel. ‘Ooit wil ik alles nog wel eens opruimen’, maar tot nu toe wordt de berg al-leen maar groter.

HuisdierenAnouchka, de hond, slaapt gezel-lig bij Lammert in bed en de kip zit ’s nachts op de koelkast, waar-op de kippenstront natuurlijk niet ontbreekt.

Het enige dat we missen zijn de geiten die normaal gesproken vro-lijk door het huis lopen. Doordat Lammert zijn baan als orderpik-ker is kwijtgeraakt wegens dief-stal van gehaktballen, was er geen geld meer om zijn geiten te ver-zorgen. ‘Het orderpikken vatte ik iets te letterlijk op.’

Wetten en regels lapt Lammert wel vaker aan zijn laars. Tegen-woordig heeft hij rijles, maar auto rijden doet hij al dertig jaar. 'Ze hebben me er maar twee keer mee gepakt.' Ook is hij lange tijd zendpiraat geweest waarvoor hij drie en een half jaar celstraf heeft

gekregen. In de gevangenis was Lammert door zijn grappen en grollen een graag geziene gast.

Lammert wordt vaak vergeleken met zijn vader, die net als hij ook zendpiraat was en tijden in de ge-vangenis heeft doorgebracht. Op deze vergelijkingen is hij niet be-paald trots. Lammert heeft geen goede herinneringen aan zijn va-der, die net als hij voor publiek zong, maar vooraf wel altijd een borrel nodig had. Lammert was bang voor zijn vader wanneer hij dronken was. Daarom heeft lam-mert de drank afgezworen. 'Als ik optreed, en mensen bieden me een biertje aan, dan bedank ik en zeg: 'Doe mij maar chocolade-melk.'

MannenliefdeAandacht genoeg dus, ook tijdens optredens, maar vrouwelijke aan-dacht heeft hij niet nodig. Lam-mert is van de mannenliefde. ´Ik heb vijf zussen waarbij ik ben op-gegroeid. Je kunt het natuurlijk niet met zekerheid zeggen, maar ik denk dat ik daardoor homo ben geworden.´ Hij haalt daarbij de verhalen van Winnetou aan: 'Een van de bekendste fictieve India-nen die een bloedbroederschap sloot met een vriend. Ik vond dat zo mooi en speciaal. Zo’n band had ik ook graag met iemand wil-len hebben.' Relaties heeft hij in het verleden wel gehad, zelfs eens met een vrouw, maar momenteel heeft hij geen relatie en is daar ook niet op uit. Hij heeft nu ge-

noeg om handen.

Na het succes van zijn debuutsin-gle ‘Schei wi dei’ en zijn nieuwe single ´Mooi Nederland´, is hij druk bezig met het maken van een CD. Hij heeft zelfs in het voorpro-gramma van Jan Smit gestaan. Met zijn verdiende geld verwent Lammert zichzelf met setjes Björn Borg boxers, hippe kleding en potten gel (op aanraden van Jan Smit).

Of er nog een nieuwe serie zal komen is niet bekend. 'Ik zou het wel leuk vinden, maar het hoeft niet per se.' Fans heeft Lammert immers al genoeg!

Tessa Nijland

Apart'ja

Lammert GrofsmidWerelddberoemd in Nederland door ‘Man Bijt Hond’

Foto: Ewoud Rooks


Een week lang vormden de Usva en het Harmoniecomplex het decor voor verscheidene voorstellingen en workshops. Een festivalweek georganiseerd door studenten, waarin stu-dententheatergroepen ook nog eens de hoofdrol spelen.

‘Mensen zeiden tegen me dat hier niet eens één procent van de stu-denten theatergangers zijn. Dat kan niet, dat is niet waar, niet in Groningen!’ Ola Mafaalani, ar-tistiek directeur van het Noord Nederlands Toneel, verbaasde zich afgelopen voorjaar in deze krant nog over het gebrek aan belangstelling voor theater on-der Groninger studenten. Onder studenten bevinden zich nog wel degelijk theaterliefhebbers, zo bleek tijdens het Studenten The-ater Festival dat begin oktober onder het thema ‘smaakmakers’ plaatsvond.

Workshop: smaakmakende ty-pes modellerenGlitterstof, roze veren, stropdas-sen, zwarte lappen, tape, scha-ren, koffie, thee en een handjevol vrouwen. Dat zijn in het kort de ingrediënten van de workshop ‘Smaakmakende types modelle-ren’. Kostuumontwerpster Alette Vleems, die onder meer werkte voor het NNT, Tryater en het Noordelijk Filharmonisch orkest, laat zien hoe je door middel van een kostuum een emotie kunt uitdrukken. Vervolgens gaan de deelnemers zelf aan de slag. Ze

krijgen de opdracht een kostuum te ontwerpen dat een emotie weergeeft. Met als basis alleen een witte schildersoverall kunnen de dames al hun creativiteit kwijt.Susan Scholten, lid van het fes-tivalbestuur en verantwoorde-lijk voor de randprogrammering, heeft als emotie verliefdheid ge-kozen. Het resultaat van een mid-dag lang ontwerpen en knutselen is een jurkje in pasteltinten met roze mouwtjes. Op de jurk heeft ze gedeeltes van songteksten ge-schreven die met liefde te maken hebben. ‘Ik wilde juist geen hart-jes en vlindertjes gebruiken’, legt Scholten uit.

Een eindje verderop krijgt de emotie ‘passie’ langzaam vorm. Een gedurfde jurk met een rood gebloemde rok, een strook rode

veren aan de bovenkant en een open rug is het resultaat. Na af-loop worden de deelnemers be-dankt voor hun inzet. Want een kostuum ontwerpen vergt moed, meent Vleems. ‘Je maakt jezelf toch kwetsbaar. Je laat iets zien van jou.’

Reconstructie van een liefdes-geschiedenisDat er voor een theatervoorstel-ling niet altijd ingewikkelde kos-tuums nodig zijn, laat studenten-theatervereniging de Koffer uit Tilburg zien. Het concept van hun voorstelling ‘Reconstructie van een liefdesgeschiedenis’ is vrij eenvoudig: acht spelers in alle-daagse kleding reconstrueren op het podium de geschiedenis van een relatie die fout is gelopen. Is de vrouw in kwestie ervandoor ge-

gaan met de broer van haar part-ner? Of was ze het gewoon zat dat hij iedere zondagavond friet wil-de eten en nooit een keer chinees? Was hij niet goed in bed? De puz-zel wordt steeds ingewikkelder en de toeschouwer krijgt geen duide-lijk antwoord op deze vragen.

De spelers leveren ieder hun bij-drage aan het verhaal, waarbij serieuzere gedachten afgewisseld worden met humorvolle passa-ges, die zo nu en dan een pijnlijk moment van herkenning opleve-ren. Het decor is simpel: op het podium staat voor iedere speler een stoel en er ligt een grote hoe-veelheid voorwerpen die aan het begin van het verhaal een hart vormen. Er komen steeds meer voorwerpen bij, waarvan sommi-ge aanleiding zijn tot een nieuw

deel van de reconstructie. Aan het eind van de voorstelling zijn de voorwerpen over het hele podium verdeeld en is het hart uit elkaar gevallen.

‘Veel teksten gaan over het leven en de liefde’, wordt er in het begin van de voorstelling gezegd, waar-op één van de speelsters reageert. ‘Ja, je wordt ermee doodgegooid’, zegt ze. Ondanks deze overdaad aan bestaande teksten met het-zelfde thema is de ‘Reconstruc-tie van een liefdesgeschiedenis’ een verrassende voorstelling en juist door haar frisheid, humor en onvoorspelbaarheid boeiend om naar te kijken. En om later nog eens over na te denken.

Elske Woudstra

Studenten Theater Festival

Fotografie: Jan Luursema

De FNV staat voor een welvaartsvaste AOW waar iedereen ook al met 65 jaar gebruik van kan maken. Dat is vooral belangrijk voor mensen die al vroeg begonnen zijn of zwaar werk moeten doen. Die AOW moet dan wel een fatsoenlijke hoogte hebben.

Tegelijkertijd zijn wij voor keuzevrijheid. Wie dat wil moet langer door kunnen wer-ken, voor mijn part tot 70 jaar. Nu zijn daar

Opinie

‘Het is goed dat de AOW leeftijd naar 67 gaat’

Agnes Jongerius - Voorzitter FNV

Mark Rutte - Fractievoorzitter VVDDe Algemene Ouderdomswet (AOW) dreigt op termijn onbetaal-baar te worden wegens de toenemende vergrijzing. Er moeten dus maatregelen worden genomen om deze wet betaal- en beschik-baar te houden.

De VVD biedt het antwoord: flexibiliseer de AOW-leeftijd. Een eer-lijke, op de persoon toegesneden AOW-leeftijd biedt een betere aanpak dan een rigoureuze collectieve verhoging.

In het VVD-plan wordt iedereen ontzien die veertig jaar heeft

allerlei belemmeringen voor. Ik zou zeggen: ruim die snel op. Wie later met AOW gaat, krijgt wel een hoger bedrag.Het kabinet heeft een heel slecht plan in elkaar ge-flanst, waarin iedereen die jonger is dan 51 het gelag betaalt. Zij krijgen pas twee jaar later AOW. Dat komt neer op een bedrag van 25.000 euro per persoon dat mensen mislopen. Wie tussen de 55 en 51 is, loopt één jaar AOW mis. Het kabinet gebruikt de AOW om de jongere generaties de rekening van de crisis te laten betalen. De FNV heeft met de andere vakcentrales CNV en MHP een eigen plan gemaakt, dat net zoveel bezuinigingen oplevert als het kabinetsplan. Daarin wordt de AOW echt klaar voor de 21e eeuw. We koppelen de AOW-uitkeringen aan de lonen die mensen werkelijk ver-dienen. Maar tegelijkertijd linken we de AOW ook aan de levensverwachting. Daarmee slaan we twee vliegen in één klap. Anders dan nu stijgt de AOW-uitkering in ons plan mee met de welvaart. Maar du moment dat de levensverwachting sterker gaat stijgen, wordt de uitkering over een langere periode uitgesmeerd. En volgens alle nu bekende gegevens levert dat ook over dertig jaar nog steeds een fatsoenlijke AOW-uitkering op.Kortom: we geven mensen keuzevrijheid en lossen te-vens het probleem op van de zware beroepen. Dat is even iets anders dan een botte knip op 67 voor ieder-een, die de jongere generaties bovendien 25.000 euro kost.

gewerkt. Zij krijgen gewoon op hun 65e hun AOW uitgekeerd. Voor mensen bij wie dat niet het geval is, zal de AOW-leeftijd, ingaande vanaf 2011, in 24 stappen van één maand, worden ver-hoogd naar 67 jaar. Het CPB heeft becijferd dat dit nagenoeg net zo effectief is als een drastische verhoging van de AOW-leeftijd. Dit zou oneerlijk zijn voor diegene die vanaf zijn achttiende al aan het werk is en veertig jaar heeft gewerkt.

Een flexibilisering van de AOW-leeftijd heeft als bijkomend voor-deel dat er op het toppunt van de vergrijzing in 2030 genoeg handen aan het bed en leraren voor de klas zijn. De te verwachte tekorten op de arbeidsmarkt worden zo weggewerkt en de AOW blijft voor iedere hardwerkende Nederlander beschikbaar.In vergelijking met dit voorstel vindt de VVD de plannen van het kabinet te weinig, te laat en te ingewikkeld.

Te weinig, omdat de maatregelen pas ingaan in 2020, waardoor ze de komende 10 jaar geen bijdrage leveren aan vermindering van de enorme tekorten van de overheid. Dit bevestigt opnieuw onze stelling dat dit kabinet de overheidsfinanciën niet goed be-heert.

Te laat, omdat de effecten alleen gevoeld zullen worden door mensen jonger dan 55. In tegenstelling tot het VVD-voorstel ver-deelt het kabinet daarmee de lasten niet eerlijk over ouderen en jongeren. In het VVD-voorstel levert vanaf 2011 iedereen, zij het zeer geleidelijk, een bijdrage.

Te ingewikkeld, omdat het kabinet werkgevers gaat verplichten hun werknemers na 30 jaar ander werk aan te bieden. Voor veel ondernemers in het MKB zal dit een on-mogelijke opgave zijn. Een kleine aan-nemer, loodgieter of tuinder heeft geen ander werk te bieden.


Column

Ik wist het zeker. Ik ga niet bui-ten de peripherique wonen, niet in een banlieue. Maar nu woon ik er toch.

Bij het woord banlieue dacht ik altijd meteen aan aggresieve opschoten Algerijntjes en bran-dende auto’s omringd door een decor van grijze zelfmoordflats. Dat beeld klopt ook gewoon, maar er blijkt ook nog een ander soort banlieue te bestaan. Een hele rij-ke, waar hooggehakte vrouwen met strakgetrokken gezichten en

opgespoten lippen op hippe step-jes rijden. Dit is Neuilly-sur-Seine, het gebied tussen de Arc de Tri-omphe en het zakendisctrict la Défense. Wanneer ik ’s ochtends de deur achter me dicht trek lijkt het alsof ik in een Ralph Lauren commercial ben gestapt. Snelle zakenmannen met lange lokken in perfect gesneden maatpakken lopen in colonnes van de metro naar hun kantoor. De ultieme Neuilly man is Jean Sarkozy, de hier geboren en getogen zoon van de Franse president. Jean is een zichzelf iets te serieusnemende, getrouwde 23-jarige rechtenstu-dent – dus vooralsnog zonder di-ploma - en men wil hem binnen-kort president gemaakt van EPAD, hoofd van alle bedrijven in la Dé-fense. ‘Nepotisme!’ schreeuwen

de Fransen en het tijdschrift Ma-rianne kopte enigszins hysterisch ‘Het einde van de republiek!’ De affaire wordt niet alleen breed uit-gemeten in de pers maar ook op straat leeft het onderwerp. Toen ik bij de kiosk het nieuwsblad Le Point kocht met op de omslag een foto van vader en zoon Sarkozy, begon de verkoopster meteen een binnensmonds relaas tegen me te houden. Het enige wat ik hiervan wist op te vangen waren de woor-den ‘discrimination super super positive.’

Nu snap ik dat de Fransen zich hier in tijden van crisis druk om maken, maar als Jean het prettig vindt om op 23-jarige leeftijd het leven te leiden van een vijftigja-rige moet hij dat zelf weten. Ik maak me druk om iets anders, om zijn prille huwelijk met name. Nu Jean bezig is een erg machtig man te worden ben ik bang dat hij een te aantrekkelijke prooi zal worden voor zijn stiefmoeder, mannenverslindster Carla Bruni. Zijn vrouw zal nu extra op haar hoede moeten wezen met Carla in de buurt, het zal namelijk niet de eerste keer zijn dat Carla er van-door gaat met de zoon van haar vriend.

Sarkoland

LISE EVERSStudeert momenteel in Parijs

advertentie

Weinig studenten zullen op de hoogte zijn van wat er de komen-de jaren allemaal gaat verande-ren in de binnenstad. Een korte rondvraag onder studenten leert dat alleen Vindicaters, en lezers van het Dagblad van het Noorden (totaal aantal onder studenten-populatie = 4) precies weten van de plannen van het stadsbestuur. Wat die plannen zijn en waarom de Grote Markt half open ligt leg-gen we hieronder uit.

TramEnkele maanden geleden heeft het stadsbestuur besloten dat er in Groningen een regiotram aange-legd moet worden. Dit vooral om ervoor te zorgen dat studenten

die niet kunnen fietsen (dat zijn er meer dan je zou denken) van het station naar het Zernikecom-plex te rijden. Naast de studen-tentransportlijn staat er ook een lijn van het station naar het UMCG (en verder) in de planning. Het idee achter de regiotram is dat de lijnen vanaf het station door-

rijden op normaal treinspoor, wat er voor moet zorgen dat je straks vanaf de Grote Markt rechtstreeks en zonder overstappen naar bij-voorbeeld Delfzijl kunt. Deze prachtige havenstad zal nooit meer hetzelfde zijn.

Het Groninger ForumVoor iedereen die altijd al op zoek was naar wat meer dan een bibliotheek. Uw zoektocht is voorbij. Vanaf 2014 staat in deze stad een gebouw waar alles kan. Bibliotheek, Filmhuis, de Gronin-ger Archieven, en ook nog wat werkplekken (?). Je kunt het zo gek niet verzinnen. Om plaats te maken voor deze discussietempel moet de Oost-wand (de kant met die lelijke Hooghoudt reclame) van de Grote Markt zo'n 17 meter naar voren worden gebracht. Dit betekent

dat er een schaakspel van bou-wen - slopen - bouwen - slopen - bouwen nodig is, want: Vin-dicat (krijgt een nieuw pand) wil niet in een tijdelijke loca-tie en kunnen pas verhuizen als hun nieuwe pand klaar is. Dat nieuwe pand komt op de plaats van de huidige

Friesland Bank die dus eerst gesloopt moet worden. Dan

kan het oude gebouw van Vindi-cat plat, zodat daarachter plaats komt voor het Forum. Het wordt een prachtig transparant gebouw (er komen ramen in) in de vorm van een trapezium met een sleu-telgat in het midden.

BouwputtenAfgelopen maanden zijn er een aantal gaten gegraven op de Grote Markt. Het meest recente gat had te maken met de aanleg van de

tram. Zo'n tram rijdt op rails en die liggen doorgaans dieper dan een normale weg. Daarom moes-ten er wat kabels worden verlegd. Een paar maanden daarvoor lag de stoep voor Vindicat open. Hier moesten archeologische opgravin-gen worden gedaan.

Al deze werkzaamheden zullen natuurlijk de nodige tijd in beslag nemen, maar wees gerust, tegen de tijd dat jullie kinderen in deze prachtige stad studeren, is de Grote Markt helemaal af.

Jacob Roel Meijering

Onheil in de binnenstad verklaard op een bierviltje

...Orgaandonatie?Orgaandonatie is een prima zaak. Ik heb zelf alleen geen donorcodi-cil. Ik durf het niet aan. Het idee dat anderen in je snijden. Wel ge-weldig dat anderen het doen. Ik vind het een goede zaak dat men-sen zelf kunnen kiezen of ze do-nor willen zijn of niet.

...Diëten?Ik heb zelf nooit een di-eet gevolgd. Ik zorg dat ik meer calorieën ver-brand dan dat ik inneem. Dat betekent veel in de sportschool. Ik geloof in geen enkel dieet. Het resultaat is tijdelijk en je komt in zo’n jojo si-tuatie. Ik weeg al jaren lang hetzelfde. Het werkt een paar maanden tenzij je heel je leven een dieet volgt.

...Hole in the wall?Ik heb me rot gelachen. Leuk programma, ik heb het toevallig gezien,

meestal ben ik onderweg. Ik ver-wacht dat ik binnenkort ook zelf mee doe. Bij dit soort pro-gramma’s komen ze vaak bij mij terecht, maar ik ben nog niet ge-vraagd. Het is wel mijn soort pro-gramma, er had alleen wat meer snelheid in gemogen.

...Gooische vrouwen?Super programma. een van de beste series van de afgelopen ja-ren. Ik kom zelf niet uit het Gooi maar uit Amsterdam. Ik weet wel een beetje hoe het er in dat we-reldje aan toe gaat. En dat komt goed naar voren, hoewel het af en toe een beetje over de top is.

...Krediet crisis?Ik heb de indruk dat we het diep-tepunt hebben gehad. Je merkte het wel bijvoorbeeld op bedrijfs-feesten. Ik heb zelf dertig pro-cent minder inkomsten dan de voorgaande jaren. Nu trekt het ge-lukkig weer aan. Ik heb er ook een plaatje over gemaakt: Geen crisis waar Dries is. Die heeft me wel op plaats negentien in de top veertig gebracht!

Tessa Nijland

Wat vindt Dries Roelvink

van...

12 Groninger Studentenkrant | November 200912 Groninger Studentenkrant | November 2009

in kardinge vriest het weer!

schaats snel naar kardinge.nl

advertenties

De redactie vergadert bij:

advertenties

SK november 2009

Documents

Transcript of SK november 2009