Hockeybode oktober 2009

13
2

description

De eerste Hockeybode van het seizoen 2009 / 2010 met geheel nieuwe layout en artikelen!

Transcript of Hockeybode oktober 2009

Page 1: Hockeybode oktober 2009

2

Page 2: Hockeybode oktober 2009

3

INHOUDSOPGAVE

VOORWOORD > Peer Cramer 3

SPONSOR IN BEELD > Van Boxtel: in control of logistics 4

TEAM OP DE STIP > Meisjes C1: Echte kampioenen? 6

DE DERDE HELFT > Thijs Aldenhuijsen: van hoofd technische commissie naar NEC fan 7

MEMOBORD > Alle het nieuwste nieuws 8

MINI VAN DE MAAND > Rob van Sleeuwen en Demi van Grinsven 10

KNAPPE KOPPEN > Alle nieuwe en inmiddels oud leden 11

DE DUG OUT > Paul van Zantvoort vs. Sanne Havermans 12

COLOFON

Redactie Anne van Delst en Marleen Koelman Grote dank voor de medewerking aan Peer Cramer, Thijs Aldenhuijsen, Sanne Havermans, Paul van Zantvoort, Gerry en Francine van Boxtel, Gusta van de Ven, Joris Kessels, Maurice Franssen, Nel Cramer,, Mieke Aldenhuijsen en Meisjes C. Wil jij schitteren in de volgende Hockeybode? Stuur je stukje dan voor 10 november 2009 op naar [email protected]

Page 3: Hockeybode oktober 2009

4

VOORWOORD > PEER CRAMER

De zomervakantie zit er voor meeste weer op en na al dat geluier is het goed weer aan de slag te gaan met werk, studie, school en niet te vergeten het sporten, goed voor het lijf, ontspanning en sociale contacten.

Het nieuwe hockeyseizoen staat voor de deur, dus sticks en outfit kunnen uit de kast om er weer een flitsende en sportieve periode van te gaan maken.

Achter de schermen is door commissieleden al veel werk verricht om alle voorbereidingen voor de competitie te treffen. Je zou denken het hoeft toch niet zo moeilijk te zijn om ieder jaar weer hetzelfde programma in elkaar te zetten. Je pakt het draaiboek, belt trainers, coaches, fluiters, poetsers, barbezetting (kortom alle vrijwilligers), legt alle stukjes in elkaar en klaar ben je. Nee dus, zo werkt het niet in een club die draait met vrijwilligers.

Ieder jaar heb je te maken met wijzigingen in bestuur, commissies, coaches, teams etc.

Gelukkig hebben we wederom een aantal mensen gevonden die de open gevallen plaatsen invullen en hun steentje willen bijdragen om alles zo gesmeerd mogelijk te laten lopen. Dit wil niet zeggen dat HCB leden en ook de ouders van onze jongere leden die nog geen taak binnen de club bezetten vogelvrij zijn verklaard. Nee hoor, het jachtseizoen op waardevolle vrijwilligers blijft het gehele jaar geopend. Dus loop je rond met goede ideeën of wil je gewoon iets doen binnen onze gezellige club? Schroom niet en meld je aan! Veel handen maken licht werk.

Vanaf de (ad interim) voorzittersstoel wens ik jullie allen een sportief, succesvol en gezellig seizoen toe.

Met vriendelijke groet,

Peter Cramer

Page 4: Hockeybode oktober 2009

5

SPONSOR IN BEELD > VAN BOXTEL: IN CONTROL OF LOGISTICS Vanboxtel in control of logistics bestaat 20 jaar en opende onlangs een nieuw pand aan de kerkstraat in Boekel. Reden genoeg voor een feestje en om hen in deze rubriek aan het woord te laten. Een goed lopend bedrijf wat constant inspeelt op nieuwe ontwikkelingen. Hoe houden zij hun (sport)prestaties, conditie en teamwork op peil?

SPONSORING VAN DE

HOCKEYCLUB Er zijn veel overeenkomsten tussen een bedrijf en een (hockey)vereniging. Daarom vinden Gerry en Francine van Boxtel het belangrijk dat zij met hun bedrijf Vanboxtel, de lokale verenigingen kunnen ondersteunen, zodat deze nog beter hun talenten kunnen ontwikkelen. “Wij steunen in onze sponsoring verenigingen die aandacht hebben voor de jeugd. Zoals het gezegde luidt "wie de jeugd heeft, heeft de toekomst". Wij als bedrijf zijn toekomstgericht en steunen daarom graag verenigingen die ook toekomstgericht zijn. Daarbij kun je enkele

van onze medewerkers ook terugvinden op de hockeyvelden in Boekel: Marijn van de Burgt, Maurice Franssen en Laurens Hazelberg.”

NET EEN HOCKEYTEAM Vanboxtel leeft in een technische wereld die continue veranderd. De overeenkomst tussen sport is daarom in eerste instantie lastig te vinden. Maar bij het installeren en invoeren van logistieke systemen komen enkele eigenschappen van pas die je ook in de sport ziet. :”Je moet inzet, talent en uithoudingsvermogen hebben om goed te functioneren binnen ons bedrijf. Op het sportveld is het niet anders.”

Ook op het gebied van conditie doet Vanboxtel van alles om die op peil te houden. Zo verzorgen zij dagelijks een zeer gezonde lunch voor al hun medewerkers en zorgen zij ervoor dat de werkdruk niet te hoog oploopt. Naast inspanning is het ook goed om ontspanning te creëren. “Daarvoor organiseren wij regelmatig ontspannende personeelsactiviteiten.”

Nieuwe technieken ontwikkelen voor de logistieke werkvloer en die vervolgens in zeer korte tijd implementeren – dat is het vakmanschap van Vanboxtel. In oktober alweer twintig jaar. Volgens Maurice Franssen zegt het iets als een ICT-bedrijf met 120 medewerkers het zo lang zo goed volhoudt.

Page 5: Hockeybode oktober 2009

6

TEAMWORK Sport is teamwork. Bij Vanboxtel versterken wij het teamwork ook. “Vanboxtel is net als de sportclub georganiseerd in groepen (teams). De groepsleider(aanvoerder) is verantwoordelijk voor

de goede gang in de groep. Door het dagelijks werk(wedstrijden) goed te verdelen (teamstrategie) en vervolgens een goede nabespreking te houden, organiseer je dat de

groepen zich ontwikkelen. Door daarnaast ook nog oog te hebben voor de conditie, organiseer je een sterk bedrijf.”

DERDE HELFT De derde helft, voor veel hockeyteams een goed moment om onder het genot van een drankje elkaar wat beter te leren kennen.

Zoals eerder gezegd organiseert Vanboxtel ook regelmatig een ontspannen bijeenkomsten om elkaar beter te leren kennen in de persoonlijke sfeer. “Zo hebben wij "Vanboxtel weekend" waar alle medewerkers met hun partners welkom zijn. De laatste jaren hebben we hiervoor een complete jeugdherberg in Duitsland afgehuurd. Deze is gelegen in de bossen en zeer geschikt om aan teambuilding te doen. En als kers op de taart en in het kader van ons 20 jarig jubileum gaan we met het "Vanboxtel weekend 2010" naar het Efteling hotel in Kaatsheuvel.”

‘Oog voor conditie creëert een sterk bedrijf’

Page 6: Hockeybode oktober 2009

7

TEAM OP DE STIP > MEISJES C1

Bij ‘Team op de stip’ wordt iedere keer een team centraal gesteld. Deze eerste keer wordt dit item afgetrapt door de meisjes C1.

Deze gezellige club van meiden is al best wat jaartjes bij elkaar, maar hebben ook enkele nieuwe leden. Dit maakt het spelen alleen maar leuker. Nina is aanvoerster van dit team en omschrijft de toffe groep als ’Gezellig, sportief en vooral heel cool’. Iedereen is altijd erg lief voor elkaar, maar ondanks dat wordt er ook wel eens een grapje uitgehaald. Het hele team is het er dan ook over eens ‘ze zijn het geweldigste en beste team van de hele wereld’

Waarom dit team gaat winnen dit jaar blijkt een hele makkelijke vraag. ‘We hebben hele gezellige nieuwe meisjes in ons team en mede daardoor zijn we beter en sterker dan ooit! Maar de beste reden is wel dat we allemaal héél erg graag willen!’

‘We willen allemaal héél erg graag!’

Page 7: Hockeybode oktober 2009

8

DE DERDE HELFT > THIJS ALDENHUIJSEN: VAN HOOFD TECHNISCHE COMMISSIE NAAR NEC FAN ‘Nu de deadline nadert en ik begin met typen, zoek ik op wat de bedoeling ook alweer was van dit stukje en kan een glimlach niet onderdrukken. HCB-leden komen in deze rubriek aan het woord waarbij verandering in het privé leven invloed heeft op de hockey carrière. Voor zover je al van een carrière kan spreken, hierover later meer, is het bij mij precies andersom: ik ben gestopt met hockeyen bij HCB en verwacht dat dit van invloed zal zijn op mijn privé leven.’

‘Na +/- twintig jaar lid te zijn geweest heb ik mijn stick aan de wilgen gehangen. De reden van de uitschrijving is gelegen in het feit dat ik al een jaar of 9 niet meer in Boekel woon en het gereis beu was. Uiteraard heb ik er enige tijd over nagedacht voordat ik me uitschreef bij deze mooie club, maar de wedstrijden, fijne trainingen (Duub!) en gezelligheid wogen voor mij niet meer op tegen de tijd die ik er mee kwijt was.’

‘Gedurende de grofweg twintig jaar lidmaatschap heb ik een aantal jaren training gegeven en heb ik me ingezet voor clubfeestjes, de technische commissie en het bestuur. Op deze laatste activiteiten kijk ik met plezier terug omdat het een verrijking is om te zien wat er zoal achter de schermen van een club plaatsvindt.’

‘Terugkijkend zijn de sportieve hoogtepunten schaars (vandaar dat de noemer carrière mogelijk misplaatst is) maar de recreatieve hoogtepunten des te talrijker. Van een bezoekje aan het Wagenerstadion (handtekeningen jagen van mensen die je eigenlijk niet kent), de mini slotdagen, een decennium intensieve seniorentoernooien, de gala’s, tot de beruchte clubfeesten. Het is geen verwondering dat er veel leuke herinneringen zijn bij een club waar je niet alleen vrienden op doet, maar ook meeneemt als veld- of kantinevulling.’

‘De tijd die ik rijkelijk dacht over te houden nu wordt uiteraard direct ingevuld door andere activiteiten, zoals wat hardlopen en het aanmoedigen van de heren 1 van NEC in het Goffert stadion.’

‘Ik wens iedereen, Heren 1 in het bijzonder, een goed seizoen en niet getreurd, jullie zien me vast nog langs de lijn of bij de bar!’

‘Uiteraard heb ik er enige tijd over nagedacht voordat ik me uitschreef bij deze mooie club.’

Page 8: Hockeybode oktober 2009

9

Page 9: Hockeybode oktober 2009

10

-

Page 10: Hockeybode oktober 2009

11

TGO MINI VAN DE MAAND > ROB VAN SLEEUWEN EN DEMI VAN GRINSVEN Het afgelopen seizoen was erg succesvol wat betreft de TGO Mini’s van de Maand, vooral in mei. In de laatste maand van het vorige zomerseizoen hadden we zelfs twee Mini’s. Eerst mocht Rob van Sleeuwen uit de JE1een kijkje in de keuken nemen van de Heren 1. Vervolgens was Demi van Grinsven van de meisjes E2 aan de beurt. Zij mocht bij de laatste thuiswedstrijd van Dames 1 aanwezig zijn.

Rob, 9 jaar, en al enkele jaren actief als speler bij de jongens vertelt over zijn dag bij Heren 1: ‘ Ik ben mini van de maand geweest. Ik mocht bij de teambespreking luisteren. Daarna moesten we warm lopen en inspelen.’

‘Ik mocht de eerste bal uit nemen en toen werd er geklapt voor mij. Tijdens de wedstrijd zat ik met keeper

Joris in de dug out. Hij kon niet mee spelen omdat hij geopereerd was. Het was een leuke en spannende wedstrijd. Uiteindelijk was het 5-2 voor Boekel. Ik mocht iemand kiezen om mee op de foto te gaan. Dit werden Sander en Paul omdat die stopten. Na de wedstrijd kreeg ik een shirt, bal en een snoepzak. Het was een leuke dag.’

Demi van Grinsven, 9 jaar, heeft ook een verslag van haar meekijkdag bij Dames 1 geschreven. Lees hieronder wat ze die dag mee heeft mogen maken. ‘Ik was zondag 3 mei TGO Mini van de Maand bij dames 1 van HCBoekel. Eerst mocht ik mee luisteren bij de team bespreking. Daarna deed ik mee met de warming up. Toen begon de wedstrijd tegen de dames van hockeyclub Mill.’

‘De dames van Boekel waren echt goed ze hadden steeds het bal bezit. De dames van Mill kwamen niet bij de keeper van Boekel. Wat sloegen onze meiden hard met hun stick. De wedstrijd eindigde met 9-0 voor Boekel.’

‘Het was een hele mooie wedstrijd,ik heb veel geleerd van deze meiden. Daarna mocht ik nog een speler uitkiezen om mee op de foto te gaan. Ik heb Juul gekozen omdat ik haar heel goed vond en ze had ook nog gescoord. Dames 1 bedankt dat ik jullie Mini van de Maand mocht zijn. Ik vond het heel gaaf!’

Page 11: Hockeybode oktober 2009

12

Page 12: Hockeybode oktober 2009

13

DE DUG OUT > PAUL VAN ZANTVOORT VS. SANNE HAVERMANS In de dug out komt iedere maand op een bijzondere manier een wedstrijd aan de orde. In deze nieuwe rubriek wordt de wedstrijd bekeken vanuit twee oogpunten. Wat is het verhaal van de veldspeler die alles van dichtbij in het heetst van de strijd mee maakt? En aan de andere kant hoe beleeft iemand op de bank een wedstrijd. Deze maal de wedstrijd van onze Dames 1 tegen Horst dames 1. Sanne Havermans schreef haar visie op de wedstrijd vanuit het veld. Paul van Zantvoort, vader van Dames 1 speelster Liselotte van Zantvoort, vertelt zijn verhaal vanuit de dug out.

PAUL VAN ZANTVOORT ‘27 September. Ja hoor, een zondag zoals een zondag hoort te zijn. Strak blauwe lucht en een stralende zon over de velden van Horst. Zowel dames 1 als dames 2 zijn van de partij. Rijden het is mijn beurt. Er wordt aan mij verteld dat de hockeybode een nieuwe rubriek heeft waarbij een buitenstaander (niet speler) vanuit zijn invalshoek iets over de wedstrijd wil schrijven, in dit geval dames 1. Ik kijk om me heen, behalve de coach en de speelsters ben ik de enige Boekelaar. Er is geen ontkomen aan. Ik ben de lul!’

‘Ik zit in de dug out, kijk hoe de dames voor de wedstrijd door coach Rob worden afgebeuld en troost me de gedachte dat mijn beurt er na vandaag weer op zit. De arbitrage komt het veld op. Het gaat beginnen. De eerste echte kans is voor Boekel. We krijgen geen strafcorner mee, waarop Rob zegt: “Limburgse arbitrage. Het is altijd hetzelfde”. Even later wel een strafcorer tegen. Shit, 1-0 achter. Nog geen vijf minuten laten, we geven de tegenstander veel te veel ruimte. De 2-0 ligt erin. Als het zo door gaat wordt het een walk-over en we begonnen zo goed. Ach, de zon schijnt. 3-0 volgt en ook 4-0. Speelster Mieke houdt de tegenstander niet meer bij; “Wat zijn ze snel!”. De Horsterse meiden weten elkaar goed te vinden, truckjes en scoops vliegen de Boekelse speelsters om de oren. Eindelijk een strafcorner mee, maar helaas gaat deze mis. Verdomme, ze luisteren weer niet. De bal wordt door Horst vloeiend naar voren getikt wat resulteert in een 5-0. En nog steeds geen rust.’

‘Een donder speech van coach Rob en wat thee blijken wonderen te doen. We beginnen goed. Schot, de paal. De eerste tien minuten weten we Horst goed op hun helft te houden. Maar de passes zijn niet scherp genoeg om tot scoren te komen. Wauw, weer zo’n scoop van Horst over alles en iedereen heen. Geen Boekelse die daarbij kan. Helaas bereikt de bal de spits van Horst wel, de 6-0 ligt erin. Toch gaat het bij onze dames duidelijk beter. Als we de tweede helft beschouwen kunnen we goed mee in deze klasse. Helaas telt voor nu ook de eerste helft. Maar de zon schijnt.’

SANNE HAVERMANS ‘Een hockeywedstrijd begint voor mij altijd op, laten we zeggen, de vrijdagochtend voor de wedstrijd. Bij alleen al de gedachte aan de wedstrijd gaat de buik kriebelen en komt er een soort van gelukkig

“Limburgse arbitrage. Het is altijd hetzelfde.”

Page 13: Hockeybode oktober 2009

14

gevoel. Zaterdagavond neemt dat nog iets toe, totdat het op zondagmorgen eigenlijk iets minder prettig aanvoelt en de darmen harder werken dan ik zou willen. Zo ook afgelopen week.’

‘Door onze promotie zijn een aantal tegenstanders onbekend en daarom nu, in het begin van de competitie, is de sterkte van de tegenstander van tevoren moeilijk in te schatten. Blanco de wedstrijd ingaan dus, maar dan wel met een beetje buikpijn. En ohhhh… wat was het warm vandaag! Voor mij echt een paar graden te warm, zodat ik met het inlopen al merkte dat het een zware wedstrijd zou gaan worden.’

Toen we in de eerste helft vrijwel alles over rechts speelden, en ik als links half dus weinig aan de bal kwam, bracht het me des te meer frustaties dat elke steekpass en elke scoop een doelpunt opleverde voor Horst. In de rust dan ook mijn voornemen om daar iets aan te doen door keihard te gaan knokken voor elke bal. Dankzij dit voornemen en een wissel in de verdediging hebben we de

tweede helft in de hitte goed staande gehouden. Doordat er meer ballen over links gingen, speelde de hitte me de laatste tien minuten wel meer parten. Toen we na 70 minuten allemaal met een knalrode kop Viola’s verjaardag vierden kon ik toch niet anders dan tevreden zijn over de tweede helft. Met een goed gevoel kijk ik alweer uit naar vrijdag als ik weer kriebels in mijn buik krijg ter prettige voorbereiding op de volgende wedstrijd!’

‘Alleen al bij de gedachten aan de wedstrijd begint mijn buik al te kriebelen.’