Benedictus XVI WJD

17
Toespraken van Paus Benedictus XVI voor de Wereldjongerendag 2011 1. Boodschap voor de 26ste WJD, 6-8-2010 2. Aankomst bij de WJD, 18-8-2011 3. Afsluitende Mis bij de WJD, 21-8-2011 4. Afscheidsceremonie bij de WJD, 21-8-2011 Copyright: Secretariaat RK Kerk in Nederland, rkkkerk Vertaling: H. Lohman MA, H.M.G. Kretzers

description

In dit document zijn 4 toespraken gebundeld van paus Benedictus XVI rond de Wereldjongerendagen in Augustus 2011 in Madrid. 1) Boodschap van paus Benedictus XVI voor de 26ste Wereldjongerendag (2011). Het thema is: “In Jezus Christus geworteld, op Hem gebouwd, steunend op het geloof” (vgl. Kol 2:7) (6-8-2010). 2) Woorden van paus Benedictus XVI bij ontvangst van de jongeren: Aankomst bij de Wereldjongerendagen, Donderdag 18 augustus 2011, Plaza de Cibeles, Madrid. 3) Homilie paus Benedictus XVI bij afsluitende mis tijdens Wereldjongerendagen Madrid, Zondag 21 augustus 2011, Luchtmachtbasis Cuatro Vientos, Madrid. 4) Rede paus Benedictus XVI bij afscheidsceremonie na de Wereldjongerendagen in Madrid, Zondag 21 augustus 2011, Internationale luchthaven Barajas van Madrid.

Transcript of Benedictus XVI WJD

Page 1: Benedictus XVI WJD

Toespraken van

Paus Benedictus XVI voor de

Wereldjongerendag 2011

1. Boodschap voor de 26ste WJD, 6-8-2010

2. Aankomst bij de WJD, 18-8-2011

3. Afsluitende Mis bij de WJD, 21-8-2011

4. Afscheidsceremonie bij de WJD, 21-8-2011

Copyright: Secretariaat RK Kerk in Nederland, rkkkerk

Vertaling: H. Lohman MA, H.M.G. Kretzers

Page 2: Benedictus XVI WJD

165 • 2010 25

Nu zien we uit naar de volgende Wereld-jongerendag die in augustus 2011 inMadrid wordt gehouden. Eertijds in 1989,enkele maanden voor de historische valvan de Berlijnse muur, voerde de jonge-renpelgrimstocht naar Santiago de Com-postela in Spanje. Nu, in een tijd waarinEuropa sterke behoefte heeft aan heront-dekking van zijn christelijke wortels, zalonze ontmoeting in Madrid plaatsvinden.Het thema is: “In Jezus Christus gewor-teld, op Hem gebouwd, steunend op hetgeloof” (vgl Kol 2:7). Ik moedig jullie aan,om aan dit voor de Kerk in Europa envoor de universele Kerk zo belangrijkeevenement deel te nemen. Ik zou willendat alle jongeren die net als wij in JezusChristus geloven, maar ook zij die twij-felen, het nog niet weten, of niet in Hemgeloven, deze ervaring meemaken. Ze kanbeslissend voor hun leven blijken te zijn.Het is een ervaring van Jezus, de verrezen

en levende Heer, en van zijn liefde voorieder van ons.

1. Aan de bron van onze diepste verlangens

In iedere periode van de geschiedenis, ookdie van ons, voelen vele jongeren een diepverlangen naar persoonlijke relaties diegekenmerkt worden door waarheid en soli-dariteit. Velen zien uit naar echte vriend-schap, de ware liefde, een eigen gezin datbij elkaar blijft, persoonlijke levensvervul-ling en echte zekerheid. Allemaal garantiesvoor een vredige en gelukkige toekomst.Als ik aan mijn eigen jeugd denk, besef ikdat vastigheid en zekerheid niet de dingenzijn die de gedachten van jongeren hetmeest bezighouden. Natuurlijk is hetbelangrijk om werk te hebben en zo vastegrond onder je voeten. Toch zijn onzejeugdjaren ook een tijd waarin we het

Boodschap van paus Benedictus XVIvoor de 26ste Wereldjongerendag (2011)

“In Jezus Christus geworteld, op Hem gebouwd,

steunend op het geloof” (vgl. Kol 2:7)

Beste vrienden,

Ik denk vaak terug aan de Wereldjongerendagen in Sydney 2008. Daar hebben we een groot

geloofsfeest meegemaakt. Gods Geest was daar actief werkzaam in de diepe verbondenheid van

deelnemers uit de hele wereld. Die samenkomst, als bij vorige keren, heeft rijke vrucht gedragen

in het leven van vele jongeren en in dat van de hele Kerk.

Page 3: Benedictus XVI WJD

meeste uit ons leven willen halen. Als ikterugdenk aan die tijd, herinner ik mijvooral dat we geen genoegen namen methet streven naar een conventioneel mid-denstandsleven. We wilden iets groots, ietsnieuws. We wilden het leven zelf ontdek-ken, in al zijn omvang en schoonheid.Natuurlijk kwam dat deels door de tijdwaarin we leefden. Tijdens de nazidictatuuren de oorlog waren we zogezegd "ingeslo-ten" door de overheersende machtstruc-tuur. Dus wilden we uitbreken naar buitenom het hele scala van menselijke mogelijk-heden te ervaren. Ik denk dat deze drangom uit het gewone uit te breken tot opzekere hoogte in iedere generatie aanwezigis. Deels verlangt jeugd iets dat verder reiktdan het leven van alledag en een vastebaan. Het is uitzien naar iets dat echt enwezenlijk groter is. Is dat gewoon maar eenijdele droom, die weer verdwijnt naarmatewe ouder worden? Nee! Mannen en vrou-wen zijn geschapen voor iets groots, voorde eeuwigheid. Iets anders zal nooit genoegzijn. De heilige Augustinus had gelijk toenhij zei “ons hart is onrustig tot het rustvindt in U”. Het verlangen naar een zinvol-ler leven is een teken dat wij door Godgeschapen zijn en zijn “afdruk” meedra-gen. God is leven, en daarom richt elkschepsel zich op leven. Als mensen naarGods beeld doen wij dat op een unieke enbijzondere wijze. We streven naar liefde,vreugde en vrede. Zo kunnen we zien hoeabsurd het is te denken dat we echt kun-nen leven door God uit beeld te verwijde-ren! God is de bron van het leven. God ter-zijde schuiven is onszelf scheiden van diebron en, onvermijdelijk, onszelf berovenvan vervulling en vreugde. “Zonder deSchepper verdwijnt het schepsel in hetniets” (Vaticanum II, Gaudium et Spes, 36).In sommige delen van de wereld, metname het Westen, neigt de hedendaagsecultuur ertoe God uit te sluiten en geloof

als een pure privézaak te beschouwen,irrelevant voor de maatschappij. En hoe-wel haar basiswaarden uit het Evangeliestammen, zoals de waardigheid van depersoon, solidariteit, werk en gezin, zienwe een zekere "Godsverduistering", eensoort geheugenverlies. Weliswaar geendirecte verwerping van het christendom,maar toch een ontkenning van de schatvan ons geloof. En dat kan leiden tot ver-lies van onze diepste identiteit.

Om deze reden, beste vrienden, moedig ikjullie aan je geloof in God, de Vader vanonze Heer Jezus Christus, intensief tebeleven. Jullie zijn de toekomst van demaatschappij en van de Kerk! Zoals deapostel Paulus schreef aan de christenenvan Kolosse, het is heel belangrijk wortelste hebben, een stevig fundament! Datgeldt in het bijzonder vandaag. Veel men-sen hebben geen vaste oriëntatie voor hunleven en zijn daarom uiteindelijk diep vanbinnen onzeker. Er heerst een groeiendementaliteit van relativisme. Dat houdt indat alles gelijkwaardig zou zijn, dat abso-lute waarheid niet bestaat. Maar dezemanier van denken leidt niet tot ware vrij-heid, maar veeleer tot onevenwichtigheid,verwarring en blinde conformiteit aan dewaan van het moment. Als jongeren heb-ben jullie het recht om van vorige genera-ties vaste oriëntatie te ontvangen voor jekeuzes en basis van je leven. Als eenjonge plant die vaste steun nodig heeft tothij diep wortel kan schieten en een sterkeboom kan worden die vrucht kan dragen.

2. In Jezus Christus geworteld, op Hemgebouwd

Om de betekenis van het geloof te bena-drukken in het leven van gelovigen, wilik graag met jullie nadenken over elk vande drie woorden die Paulus gebruikt als

26 2010 • 166

Page 4: Benedictus XVI WJD

hij zegt: “In Jezus Christus geworteld, opHem gebouwd, steunend op het geloof”(vgl Kol 2:7). We kunnen drie beeldenonderscheiden. “Geworteld” doet denkenaan het planten van een boom met wor-tels die hem voeden, “gebouwd” verwijstnaar de constructie van een huis en “steu-nend” wijst op groei van fysieke en more-le kracht. Deze beelden zijn zeer spre-kend. Voordat ik er commentaar op geefwijs ik erop, dat ze in de oorspronkelijketekst alle drie de passieve grammaticalevorm hebben. Dat betekent dat het Chris-tus zelf is die het initiatief neemt omgelovigen te planten, te vormen en testeunen.

Het eerste beeld is dat van een boom diestevig geplant is dankzij zijn wortels diehem recht houden en voeden. Zonder dezewortels zou hij omwaaien en doodgaan.Wat zijn onze wortels? Natuurlijk zijnonze ouders, familie en de cultuur van onsland heel belangrijke elementen van onzepersoonlijke identiteit. Maar de bijbel ont-hult nog een element. De profeet Jeremiasschreef: “Gezegend is hij die op de Heervertrouwd, en zich veilig weet bij Hem. Hijis een boom aan een rivier, met wortels totin het water. Hij heeft geen last van dehitte, zijn bladeren blijven groen. Een tijdvan droogte deert hem niet, hij blijftvrucht dragen” (Jr 17:7-8). Wortel schietenbetekent voor de profeet zijn vertrouwenop God stellen. Van Hem krijgen wij onsleven. Zonder Hem kunnen we niet echtleven. “God heeft ons eeuwig leven gege-ven, en dat leven is in zijn Zoon” (1 Joh5:11). Jezus zelf zegt ons dat Hij ons levenis (vgl Joh 14:6). Dus is christelijk geloofniet alleen een kwestie van geloven datbepaalde dingen waar zijn, maar bovenaleen persoonlijke relatie met Jezus. Het iseen ontmoeting met de Zoon van God dienieuwe energie geeft aan heel ons bestaan.

Als we met Hem een persoonlijke relatieaangaan, onthult Christus onze ware iden-titeit en groeit, in vriendschap met Hem,ons leven naar volledige vervulling. Er iseen moment dat ieder van ons zich alsjongere afvraagt: wat is de zin van mijnleven? Welk doel en welke richting moet ikhet geven? Dat is een heel belangrijkmoment en dat kan ons zorgen baren, mis-schien voor enige tijd. We beginnen ons afte vragen wat voor werk we zullen kiezenen welke kontakten of vriendschappen wezullen aangaan. Hier denk ik weer aanmijn eigen jeugd. Op een of andere manierwas ik mij er al heel vroeg van bewust datde Heer mij priester wilde laten worden.Later na de oorlog, via het seminarie en deuniversiteit op weg naar dat doel, moest ikdie zekerheid opnieuw veroveren. Ik moestmezelf afvragen: is deze weg echt voor mijbedoeld? Is dit werkelijk Gods wil voormij? Ben ik in staat Hem trouw te blijvenen volledig te dienen? Zo’n beslissingvraagt een zekere strijd. Dat kan nietanders. Maar toen kwam de zekerheid: ditis het! Ja, de Heer heeft me nodig en zalme kracht geven. Als ik naar Hem luisteren met Hem ga zal ik echt mijzelf worden.Wat telt is niet de vervulling van mijn ver-langens, maar van zijn wil. Zo wordt hetleven authentiek.

Net als de wortels een boom vast in degrond planten, zo geeft de fundering aaneen huis blijvende stabiliteit. Door hetgeloof zijn we op Christus gegrondvest(vgl Kol 2:7), zoals een huis op zijn fun-dering. De heilsgeschiedenis biedt velevoorbeelden van heiligen die hun levenop Gods woord bouwden. AllereerstAbraham, ons aller vader in het geloof.Hij gehoorzaamde toen God hem vroeghet land van zijn voorouders te verlatenen op weg te gaan naar een onbekendland. “Abraham geloofde God en het werd

27167 • 2010

Page 5: Benedictus XVI WJD

28 2010 • 168

hem als gerechtigheid aangerekend, en hijwerd Gods vriend genoemd” (Jac 2:23).Op Christus gebouwd zijn betekent Godsroep met ja beantwoorden, op Hem ver-trouwen en zijn woord in praktijk bren-gen. Jezus zelf berispte zijn leerlingen:“Waarom roepen jullie Heer! Heer! tegenmij en doen jullie niet wat ik zeg?” (Lc6:46). Hij bleef bij het beeld van het bou-wen van een huis: “Iedereen die bij Mijkomt, Mij hoort en doet wat Ik zeg - Ik zaljullie laten zien op wie zo iemand lijkt.Hij lijkt op iemand die bij het bouwenvan zijn huis een diep gat groef en defundering op de rots legde. Toen kwam ereen overstroming en de rivier beuktetegen het huis, maar kon het niet aan hetwankelen brengen, want het was goedgebouwd” (Lc 6:47-48).

Beste vrienden, bouw je eigen huis oprotsbodem, zoals de man die “diep gegra-ven” had. Probeer elke dag Christus’woord te volgen. Luister naar Hem als eenechte vriend met wie je je levensweg kuntdelen. Met Hem naast je zul je moed enhoop vinden bij moeilijkheden en ookteleurstellingen en tegenslagen te bovenkomen. Constant houdt men jullie ge-makkelijkere keuzes voor, maar je weetzelf wel dat deze uiteindelijk teleurstellenen geen tevredenheid en vreugde kunnenbrengen. Alleen Gods woord kan ons deware weg wijzen, en alleen het geloof datwe ontvangen hebben is het licht dat onspad beschijnt. Neem dit geestelijke ge-schenk van jullie gezin dankbaar aan.Probeer verantwoordelijk in te gaan opGods roepstem en te groeien in je geloof.Geloof degenen niet, die zeggen dat jeanderen niet nodig hebt om je leven vormte geven! Zoek steun in het geloof van jedierbaren, dat van de Kerk en bedank deHeer dat je dat gekregen hebt en jezelfeigen kunnen maken!

3. Steunend op het geloof

Jullie zijn “In Jezus Christus geworteld,op Hem gebouwd, steunend op het geloof”(vgl Kol 2:7). De brief waaruit deze woor-den genomen zijn is geschreven door deheilige Paulus als een antwoord dat dechristenen in de stad Kolosse speciaalnodig hadden. Die gemeenschap werdbedreigd door de invloed van bepaaldeculturele trends, die de gelovigen van hetEvangelie afhielden. Onze eigen cultureleomgeving, beste jongeren, is niet zo ver-schillend van die van de oude Kolossen-sen. In feite heerst er een sterke seculari-satie die God naar de marge van het levenen de maatschappij wil drijven en wilproberen een “paradijs” zonder Hem tecreëren. Toch leert ons de ervaring dateen wereld zonder God tot een “hel”wordt. Namelijk vol egoïsme, gebrokengezinnen, haat tussen individuen en vol-keren, en een groot gebrek aan liefde,blijdschap en hoop. Daarentegen, waarindividuen en volkeren Gods bestaanaanvaarden, Hem echt aanbidden en lui-steren naar zijn stem, daar wordt debeschaving van liefde opgebouwd, dewaardigheid van allen geëerbiedigd, ensaamhorigheid gevormd met al zijnvruchten. Toch laten sommige christenenzich verleiden door de secularisatie ofdoor religieuze stromingen die hen vanhet geloof in Jezus Christus wegvoeren.Weer anderen geven wel niet toe aan dezeverlokkingen, maar laten eenvoudig hungeloof verflauwen, onvermijdelijk metnegatief effect op hun morele leven.

Tot die christenen, beïnvloed door ideeëndie vreemd zijn aan het Evangelie, sprakde apostel Paulus over de kracht vanChristus' dood en verrijzenis. Dat mysterieis het fundament van ons leven en de kernvan het christelijk geloof. Alle filosofieën

Page 6: Benedictus XVI WJD

29169 • 2010

die dit veronachtzamen en “dwaasheid”noemen (1 Cor 1:23), laten hun beperkin-gen zien waar het de grote vragen diep inhet hart van de mens betreft. Als deopvolger van de apostel Petrus wil ook ikjullie bevestigen in het geloof (vgl Lc22:32). Wij geloven vast dat Jezus Chris-tus zichzelf aan het kruis geofferd heeftom ons zijn liefde te geven. In zijn lijdendroeg hij ons lijden, nam onze zonden opzich, verkreeg vergeving voor ons, ver-zoende ons met God de Vader en opendevoor ons de weg naar het eeuwige leven.Zo werden wij verlost van wat ons levenhet meest blokkeert: de slavernij van dezonde. We kunnen nu iedereen liefhebben,zelfs onze vijanden, en deze liefde delenmet onze armste broeders en zusters enieder die in moeilijkheden zit.

Beste vrienden, het Kruis schrikt ons vaakaf, omdat het een ontkenning van hetleven lijkt. In feite is het tegendeel waar!Het is Gods “ja” tegen de mensheid, deopperste uiting van zijn liefde en de bronwaaruit het eeuwige leven voortvloeit.Juist uit Jezus' doorboorde hart op hetKruis stroomt dit goddelijke leven voort,altijd toegankelijk voor wie zijn ogenopheft naar de Gekruisigde. Ik kan julliealleen maar aansporen om Jezus' Kruis teomarmen als teken van Gods liefde en debron van nieuw leven. Buiten JezusChristus, opgestaan uit de dood, kan ergeen redding zijn! Alleen Hij kan dewereld bevrijden van het kwaad en degroei bewerken van het Koninkrijk dergerechtigheid, vrede en liefde waar wijallemaal zo naar verlangen.

4. In Christus geloven zonder Hemgezien te hebben

In het Evangelie vinden we een beschrij-ving van apostel Thomas' geloofserva-

ring, toen hij het mysterie van het Kruisen Christus' opstanding aanvaardde. Tho-mas was een van de twaalf apostelen. Hijvolgde Jezus en was ooggetuige van zijngenezingen en wonderen. Hij luisterdenaar Zijn woorden en ervoer ontzettingbij Jezus' dood. Op die Paasavond toen deHeer aan zijn leerlingen verscheen wasThomas er niet bij. Toen hem verteld werddat Jezus leefde en zich had laten zienverklaarde Thomas: “Ik wil Zijn handenzien met de gaten van de spijkers erin; ikwil ze met mijn vingers voelen. Ik wil metmijn hand de opening in Zijn zijde voe-len. Anders geloof ik niet” (Joh 20:25).

Wij willen ook graag Jezus kunnen zien,met Hem praten en, zelfs nog sterker, zijnaanwezigheid voelen. Voor veel mensentegenwoordig is het moeilijk gewordenom tot Jezus te komen. Er zijn zoveelJezusbeelden in omloop met de claim vanwetenschappelijkheid, losgemaakt van degrootheid en uniciteit van zijn persoon.Daarom heb ik gedacht, na vele jaren stu-deren en nadenken, om iets van mijneigen persoonlijke ontmoeting met Jezuste delen door een boek te schrijven. Hetwas een manier om anderen te helpen deHeer te zien, horen en aanraken in wieGod tot ons kwam om zichzelf bekend temaken. Jezus zelf, toen hij een week laterweer verscheen aan zijn leerlingen, zeitegen Thomas: “Kijk maar, hier zijn mijnhanden; kom nu maar met je vinger. Enkom met je hand om de opening in mijnzijde te voelen. Wees niet langer ongelo-vig, maar gelovig” (Joh 20:27). Ook wijkunnen tastbaar contact met Jezus hebbenen zo te zeggen onze hand leggen op detekenen van zijn Lijden, de tekenen vanzijn liefde. Het zijn in het bijzonder desacramenten waarin hij dichtbij komt enzich aan ons geeft. Beste jonge mensen,leer Jezus te “zien” en te “ontmoeten” in

Page 7: Benedictus XVI WJD

de Eucharistie, waar Hij aanwezig endichtbij ons is, en zelfs tot voedsel vooronze reis wordt. In het sacrament van deboete openbaart de Heer zijn barmhartig-heid en schenkt ons altijd zijn vergeving.Herken en dien Jezus in arme mensen, inzieken, in onze broeders en zusters metproblemen en hen die hulp nodig hebben.

Ga een persoonlijke dialoog aan met JezusChristus en onderhoud die in geloof. LeerHem beter kennen door de Evangeliën telezen en de Catechismus van de KatholiekeKerk. Praat met Hem in gebed en stel jevertrouwen op Hem. Hij zal nooit dat ver-trouwen beschamen! “Het geloof is op deeerste plaats een zich persoonlijk bekennenvan de mens tot God; het is tegelijkertijd,en hiermee onlosmakelijk verbonden, devrije instemming met geheel de waarheiddie God geopenbaard heeft” (Catechismusvan de Katholieke Kerk, 150). Zo zullenjullie een volwassen en vast geloof verkrij-gen. Een geloof dat niet simpelweg op reli-gieus sentiment is gebaseerd, of op eenvage herinnering aan de catechismus die jeals kind hebt bestudeerd. Je zult God lerenkennen en authentiek in vereniging metHem leren leven, net als de apostel Thomasdie zijn vaste geloof in Jezus liet zien in dewoorden: “Mijn Heer en mijn God!”.

5. Gesteund door het geloof van de Kerk,om getuigen te zijn

Jezus zei tegen Thomas: “Omdat je Megezien hebt geloof je? Gelukkig zij die zon-der gezien te hebben toch tot geloofkomen” (Joh 20:29). Hij dacht aan de wegdie de Kerk moest volgen, gebaseerd op hetgeloof van ooggetuigen: de apostelen. Zokomen we ook tot het inzicht, dat ons per-soonlijk geloof in Christus, ontstaan dooronze dialoog met Hem, verbonden is methet geloof van de Kerk. We geloven niet als

geïsoleerde individuen, maar we zijn vee-leer, door het Doopsel, leden van zijn grotefamilie. Het is het geloof door de Kerk bele-den dat ons persoonlijke geloof versterkt.Het Credo dat we in de Zondagsmis uitspre-ken behoedt ons voor het gevaar dat we ineen andere God geloven dan ons doorChristus geopenbaard: “Iedere gelovige isals een schakel in de grote keten van gelo-vigen. Ik kan niet geloven zonder gedragente worden door het geloof van anderen endoor mijn geloof draag ik ertoe bij hetgeloof van anderen te dragen” (Catechis-mus van de Katholieke Kerk, 166). Laten wealtijd de Heer bedanken voor de gave vande Kerk. Immers de Kerk helpt ons veiligvoort te gaan in het geloof dat ons het wareleven geeft (vgl Joh 20:31).

In de geschiedenis van de Kerk hebben deheiligen en martelaren altijd aan het glo-rievolle Kruis van Christus de kracht ont-leend om God trouw te blijven. Zelfs tothet punt dat zij hun eigen leven moestenofferen. In het geloof vonden zij dekracht om over hun zwakheid heen tekomen en elke tegenslag te overwinnen.Vandaar dat de apostel Johannes zegt“Wie anders kan de wereld overwinnendan hij die gelooft dat Jezus de Zoon vanGod is?” (1 Joh 5:5). De overwinning dievoortkomt uit het geloof is die van deliefde. Er waren, en er zijn nog steeds,vele christenen die in de naastenliefdegetuigen van de kracht van het geloof.Dat zijn vredestichters geweest, voor-vechters van gerechtigheid en werkersaan een menselijker wereld. Een wereld inovereenstemming met Gods plan. Compe-tent en vakbekwaam hebben zij zichingezet in verschillende sectoren van hetmaatschappelijke leven en effectief bijge-dragen aan het welzijn van allen. Denaastenliefde vanuit het geloof brachthen tot concreet getuigenis door hun

2010 • 17030

Page 8: Benedictus XVI WJD

woord en daad. Christus is geen schatbedoeld voor onszelf alleen. Hij is dekostbaarste schat die we hebben, een diebedoeld is om te delen met anderen.Weest over de hele wereld getuigen vanchristelijke hoop in deze tijd van globali-sering. Hoevelen verlangen er niet naarom deze hoop te krijgen! Staande voorhet graf van zijn vier dagen tevoren over-leden vriend Lazarus, en op het punt hemuit de dood weer tot leven te roepen, zeiJezus tegen Lazarus’ zus Martha: “Je zultde heerlijkheid van God zien als je maargelooft” (vgl Joh 11:40). Op dezelfdemanier, als je gelooft en in staat bent jegeloof te beleven en er elke dag van tegetuigen, zul je voor andere jongeren alsjij een hulp zijn bij het vinden van de zinen blijheid van het leven, die ontstaan uiteen ontmoeting met Christus!

6. Op weg naar de Wereldjongerendagin Madrid

Beste vrienden, ik nodig jullie nogmaalsuit de Wereldjongerendag in Madrid bij tewonen. Ik verwacht ieder van jullie metgrote blijdschap. Jezus Christus wil julliedoor de Kerk sterken in het geloof. Hetbesluit om in Jezus Christus te geloven enHem te volgen is niet gemakkelijk. Hetwordt gehinderd door onze persoonlijkefouten en door de vele stemmen die onsgemakkelijkere wegen wijzen. Laat je nietontmoedigen. Zoek liever de steun van dechristelijke gemeenschap, de steun van deKerk! Bereid je heel dit jaar zorgvuldigvoor op de ontmoeting in Madrid, met debisschoppen, priesters en jeugdleiders inde bisdommen, parochies, verenigingenen bewegingen. De kwaliteit van onzeontmoeting zal vooral afhangen van onzegeestelijke voorbereiding, ons gebed, onssamen luisteren naar het woord van God,en van onze wederzijdse steun.

Beste jongeren, de Kerk hangt van jullieaf! Zij heeft jullie levende geloof nodig,jullie creatieve naastenliefde en de ener-gie van jullie hoop. Jullie aanwezigheidvernieuwt, verjongt en geeft nieuwekracht aan de Kerk. Daarom zijn deWereldjongerendagen een genade, nietalleen voor jullie, maar voor het geheleVolk van God. De Kerk in Spanje is actiefjullie verwelkoming en blije gezamenlijkegeloofservaring aan het voorbereiden. Ikdank de bisdommen, parochies, bede-vaartsoorden, religieuze gemeenschap-pen, kerkelijke verenigingen en bewegin-gen, en allen die hard aan het werk zijnbij de voorbereiding van dit evenement.De Heer zal niet nalaten hen zijn zegen tegeven. Moge de Maagd Maria jullie bij-staan op deze weg daarheen. Zij ontvingGods woord in geloof bij de boodschapvan de engel. Het was ook in geloof datzij toestemde in wat God in haar zou vol-brengen. Door haar “fiat”, haar “ja”, ont-ving ze de gave van onmetelijke naasten-liefde, die haar ertoe bracht zich helemaalaan God te geven. Moge zij de voor-spreekster zijn voor ieder van jullie, opdatje de komende Wereldjongerendag maggroeien in geloof en liefde. Ik beloof jullievaderlijk te gedenken in mijn gebeden engeef jullie van harte mijn zegen.

Vanuit het Vaticaan, 6 augustus 2010,Feest van de Gedaanteverwisseling van deHeer.

BENEDICTUS PP. XVI

© 2010 - Libreria Editrice Vaticana / Secretariaat RK Kerk

Vertaling: Herman Lohman MA

171 • 2010 31

Page 9: Benedictus XVI WJD

213 • 2011 5

In de lezing die wij hebben gehoord, heb-ben wij een passage uit het Evangeliegehoord waarin wordt gesproken over hetopnemen van de woorden van Jezus enhet in praktijk brengen ervan. Er zijnwoorden die alleen maar ertoe dienen omte vermaken en als de wind voorbijgaan.

Andere vormen onze geest in sommigeopzichten. Die van Jezus daarentegenmoeten ons hart bereiken, daarin wortelschieten en op heel ons leven een stempeldrukken. Zo niet, dan blijven zij leeg envervluchtigen. Zij brengen ons niet nadertot Hem. En dan blijft Christus op een

Apostolische reis naar Madrid

ter gelegenheid van de 26e Wereldjongerendagen

18 - 21 augustus 2011

Woorden van paus Benedictus XVI bij ontvangst van de jongeren

Aankomst bij de Wereldjongerendagen

Donderdag 18 augustus 2011

Plaza de Cibeles, Madrid

Beste vrienden,

Ik dank jullie voor de hartelijke woorden die de jonge vertegenwoordigers van de vijf continenten tot

mij hebben gericht. Ik groet hartelijk al degenen die hier bijeen zijn, jongeren uit Oceanië, Afrika,

Amerika, Azië en Europa; en ook hen die niet zijn kunnen komen. Ik denk altijd aan jullie en bid voor

jullie. God heeft mij de genade geschonken om jullie van nabij te kunnen zien en te horen en samen

naar zijn Woord te luisteren.

Page 10: Benedictus XVI WJD

2011 • 2146

afstand, als een stem onder vele anderedie ons omgeven en waaraan wij algewend zijn. De Meester die spreekt, leertbovendien niet wat Hij van anderen heeftgeleerd, maar wat Hij zelf is, de enige diede weg van de mens naar God werkelijkkent, omdat Hij zelf het is die deze voorons heeft geopend, heeft geschapen,opdat wij het authentieke leven kondenbereiken, het leven dat altijd de moeitewaard is om te leven, in iedere omstan-digheid, en dat zelfs de dood niet kanverwoesten. Het Evangelie gaat verder enlegt deze dingen uit met het suggestievebeeld van wie bouwt op een vaste rots,die bestand is tegen de aanvallen vantegenspoed, in tegenstelling tot wiebouwt op zand, misschien op een paradij-selijke plek, zoals wij nu zouden kunnenzeggen, maar dat afbrokkelt bij de eerstewindvlaag en verandert in een puinhoop.

Beste jongeren, luister werkelijk naar dewoorden van de Heer, opdat zij in jullie“geest en leven”(Joh. 6, 63) zijn, wortelsdie jullie wezen voeden, gedragscriteriadie ons aan de persoon van Christusgelijkmaken, arm van geest, hongerendnaar gerechtigheid, barmhartig, zuivervan hart, vredelievend. Doe dit iedere dagmet volharding, zoals men dat doet metde ware vriend die ons niet bedriegt enmet wie wij de levensweg willen delen.Jullie weten goed dat, wanneer wij nietnaast Christus, die ons leidt, onze weggaan, wij langs andere paden verlorengaan, zoals dat van onze blinde en egoïsti-sche impulsen, dat van verlokkelijke aan-biedingen, die egoïstisch, bedrieglijk enonbestendig zijn en leegte en frustratiesachterlaten.

Profiteer van deze dagen om Christusbeter te leren kennen en de zekerheid tehebben dat, wanneer jullie in Hem gewor-

teld blijven, jullie enthousiasme en jullievreugde, jullie verlangen naar iets gro-ters, iets hogers tot aan God toe, altijd eenzekere toekomst hebben, omdat het levenin volheid reeds in jullie wezen is gelegd.Laat dat groeien met de goddelijke gena-de, edelmoedig en zonder middelmatig-heid. Richt in ernst het oog op het doelvan de heiligheid. En laten wij tegenoveronze zwakheden die ons soms bedrukken,ook rekenen op de barmhartigheid van deHeer, die altijd bereid is ons opnieuw dehand te reiken en die ons vergevingschenkt door middel van het sacramentvan boete en verzoening.

Door op de vaste rots te bouwen zal jullieleven niet alleen solide en duurzaam zijn,maar er ook aan bijdragen het licht vanChristus over jullie leeftijdgenoten en heelde mensheid te laten schijnen en zo eenwaardevol alternatief te laten zien aan develen die zich in het leven hebben latengaan, omdat de grondslagen van huneigen bestaan niet duurzaam waren, aande velen die er genoegen mee nemen de inde mode zijnde stromingen te volgen, huntoevlucht nemen tot het onmiddellijke nuten daarbij de ware gerechtigheid vergeten,of hun heil zoeken in eigen meningen inplaats van de waarheid zonder compro-missen te zoeken.

Ja, er zijn er velen die zichzelf als een godbeschouwen en denken geen andere wor-tels of fundamenten dan zichzelf nodig tehebben. Zij zouden voor zichzelf willenuitmaken wat waarheid is en wat niet,wat goed is en wat niet, juist en niet juist;uitmaken wie het waard is om te leven ofop het altaar van andere inzichten teworden geofferd; op elk ogenblik op goedgeluk een stap zetten zonder een voorafbepaalde koers en zich laten leiden doorde impuls van het ogenblik. Deze beko-

Page 11: Benedictus XVI WJD

215 • 2011 7

ringen liggen altijd op de loer. Het isbelangrijk hiervoor niet te bezwijken,omdat zij in werkelijkheid leiden tot ietsvluchtigs, zoals een bestaan zonder hori-zonten, een vrijheid zonder God. Wijdaarentegen weten goed dat wij als vrijemensen zijn geschapen, naar Gods beeld,juist om de voortrekkers te zijn in hetzoeken naar de waarheid en het goede,verantwoordelijk voor ons handelen enniet louter blinde uitvoerders, creatievemedewerkers met de taak het werk van deschepping te onderhouden en te verfraai-en. God wil een verantwoordelijke ge-sprekspartner, iemand die met Hem kanpraten en Hem lief kan hebben. Doormiddel van Christus kunnen wij dat wer-kelijk bereiken en, geworteld in Hem,geven wij vleugels aan onze vrijheid. Isdit misschien niet een belangrijke redenvan onze vreugde? Is dit misschien nieteen vaste grond om een beschaving vanliefde en leven op te bouwen die in staatis iedere mens menselijker te maken?

Beste vrienden, wees verstandig en wijs,bouw jullie leven op de hechte basis dieChristus is. Deze wijsheid en verstandig-heid zal jullie schreden leiden, niets zaljullie angst aanjagen en in jullie hart zalvrede heersen. Dan zullen jullie gezegend,gelukkig zijn en zal jullie vrolijkheidanderen aansteken. Zij zullen zich afvra-gen wat het geheim van jullie leven is, enontdekken dat de rots die het helegebouw draagt en waarop heel julliebestaan steunt, de persoon van Christuszelf is, jullie vriend, broeder en Heer, deZoon van God die mens is geworden, dieheel het universum duurzaamheid ver-schaft. Hij stierf voor ons en verrees,opdat wij leven hadden, en nu blijft Hijvanaf de troon van de Vader leven en allemensen nabij, terwijl hij voortdurend metliefde over ieder van ons waakt.

Ik vertrouw de vruchten van deze Wereld-jongerendagen toe aan de heilige MaagdMaria, die ja wist te zeggen tegen de wilvan God en ons als niemand anders leerttrouw te zijn aan haar goddelijke Zoon,die zij volgde tot zijn dood aan het kruis.Wij zullen dit alles zorgvuldiger overwe-gen bij de verschillende staties van dekruisweg. Laten wij bidden dat ons ja,van vandaag, zoals dat van haar, ook eenonvoorwaardelijk ja tegen zijn vriend-schap is, aan het einde van deze dagen engedurende ons hele leven. Dank je wel.

Benedictus XVI

© Copyright 2011 - Libreria Editrice Vaticana / Secretariaat RK Kerk in Nederland

Vertaling: drs. H.M.G. Kretzers

Page 12: Benedictus XVI WJD

2011 • 2168

Beste jongeren,

Met de viering van de Eucharistie komenwij aan bij het hoogtepunt van dezeWereldjongerendagen. Bij het zien hiervan jullie, die overal vandaan zijn geko-men, wordt mijn hart van vreugde ver-vuld, denkend aan de bijzondere gene-genheid waarmee Jezus naar jullie kijkt.Ja, de Heer heeft jullie lief en Hij noemtjullie zijn vrienden (vgl. Joh. 15, 15). Hijkomt jullie tegemoet en wil je vergezellenop jullie weg om de deuren van het volleleven te openen en jullie deelgenoot temaken aan zijn innige relatie met deVader. Wij van onze kant, ons bewust vande grootheid van zijn liefde, willen ditteken van zijn bijzondere liefde met alleedelmoedigheid beantwoorden met het

voornemen om de vreugde die wij hebbenontvangen ook met anderen te delen.Zeker, tegenwoordig zijn er velen die zichdoor de figuur van Christus voelen aan-getrokken en Hem beter willen leren ken-nen. Zij bespeuren dat Hij het antwoord isop veel van hun persoonlijke zorgen.Maar wie is Hij werkelijk? Hoe is hetmogelijk dat iemand die zoveel jaar gele-den op aarde heeft geleefd, met mij van-daag nog iets van doen heeft?

In het Evangelie dat wij hebben gehoord(vgl. Mat. 16, 13-20) zien wij dat er tweemanieren worden beschreven om Jezus tekennen. De eerste zou bestaan uit eenuiterlijke kennis die wordt gekenmerktdoor de gangbare mening. Op de vraagvan Jezus: “Wie is, volgens de opvatting

Apostolische reis naar Madrid

ter gelegenheid van de 26e Wereldjongerendagen

18 - 21 augustus 2011

Homilie paus Benedictus XVI bij afsluitende mistijdens Wereldjongerendagen Madrid

Zondag 21 augustus 2011

Luchtmachtbasis Cuatro Vientos, Madrid

Page 13: Benedictus XVI WJD

217 • 2011 9

van de mensen, de Mensenzoon?”, ant-woorden de leerlingen: “Sommigen zeg-gen Johannes de Doper, anderen Elia,weer anderen Jeremia of een van de pro-feten”. Dat wil zeggen, men beschouwtChristus als een andere religieuze per-soonlijkheid naast degenen die men alkent. Vervolgens vraagt Jezus hun, zichpersoonlijk tot de leerlingen richtend:“Maar gij, wie zegt gij dat Ik ben?”. Petrusantwoordt met wat de eerste geloofsbelij-denis is: “Gij zijt de Christus, de Zoon vande levende God”. Het geloof gaat verderdan eenvoudige empirische of historischefeiten en het is in staat het mysterie vande persoon van Christus in zijn diepgangte bevatten.

Het geloof is echter niet de vrucht vanmenselijke inspanning, van zijn verstand,maar is een gave van God: “Zalig zijt gijSimon, zoon van Jona, want niet vlees enbloed hebben u dit geopenbaard, maarmijn Vader die in de hemel is”. Het vindtzijn oorsprong in het initiatief van God,die ons zijn binnenste openbaart en onsuitnodigt deel te nemen aan zijn godde-lijk leven zelf. Het geloof geeft niet alleenenkele inlichtingen over de identiteit vanJezus, maar veronderstelt een persoonlij-ke relatie met Hem, een overgave vanheel onze persoon, met verstand, wil engevoelens, aan Gods zelfopenbaring. Zozet de vraag “Maar gij, wie zegt gij dat Ikben?” de leerlingen ertoe aan om een per-soonlijke beslissing te nemen met betrek-king tot Hem. Het geloof en het volgenvan Christus hangen nauw met elkaarsamen. En aangezien het geloof het vol-gen van de Meester veronderstelt, moethet sterker worden en groeien, dieper enrijper worden in de mate waarin de relatiemet Jezus, de vertrouwdheid met Hemintenser en sterker wordt. Ook Petrus ende andere apostelen moesten verdergaan

op deze weg, totdat de ontmoeting met deverrezen Heer hun ogen opende voor eenvol geloof.

Beste jongeren, ook vandaag richt Chris-tus zich tot jullie met dezelfde vraag dieHij de apostelen stelde: “Maar gij, wiezegt gij dat Ik ben?” Antwoord Hem metedelmoedigheid en met durf, zoals datpast bij een jong hart als dat van jullie.Zeg Hem: Jezus, ik weet dat Gij de Zoonvan God zijt, dat Gij uw leven voor mijhebt gegeven. Ik wil u trouw volgen enmij door uw woord laten leiden, Gij kentmij en hebt mij lief. Ik vertrouw op U enleg heel mijn leven in uw handen. Ik wildat Gij de kracht zijt die mij ondersteunt,de vreugde die mij nooit verlaat.

In zijn antwoord op de belijdenis vanPetrus spreekt Jezus over de Kerk: “Opmijn beurt zeg Ik u: Gij zijt Petrus; en opdeze steenrots zal Ik mijn Kerk bouwen”.Wat betekent dit? Jezus bouwt de Kerk opde rots van het geloof van Petrus, die degodheid van Christus belijdt.

Ja, de Kerk is niet een eenvoudige mense-lijke instelling, zoals iedere andere, maarzij is nauw verbonden met God. Christuszelf verwijst naar haar als “zijn” Kerk. Hetis niet mogelijk Christus van de Kerk tescheiden, zoals men het hoofd niet vanhet lichaam kan scheiden (vgl. 1 Kor. 12,12). De Kerk leeft niet van zichzelf, maarvan de Heer. Hij is in haar midden tegen-woordig en geeft haar leven, voedsel enkracht.

Beste jongeren, sta mij als opvolger vanPetrus toe dat ik jullie uitnodig om ditgeloof te versterken. Het is ons door deapostelen doorgegeven om Christus, deZoon van God, in het middelpunt teplaatsen van jullie leven. Sta mij echter

Page 14: Benedictus XVI WJD

ook toe dat ik jullie eraan herinner datChristus volgen in het geloof betekentmet Hem de weg te gaan in de gemeen-schap van de Kerk. Men kan Christus nietin zijn eentje volgen. Wie zwicht voor deverleiding “op eigen gelegenheid” te gaanof het geloof te beleven overeenkomstigde individualistische mentaliteit die in demaatschappij overheerst, loopt het risicodat hij Jezus Christus nooit ontmoet ofuiteindelijk een valse voorstelling vanHem volgt.

Geloof hebben betekent steunen op hetgeloof van je broeders en zusters en datjouw geloof op dezelfde manier als steundient voor dat van de ander. Ik vraag jul-lie, beste vrienden, om de Kerk lief tehebben, die jullie tot het geloof heeft ver-wekt, die jullie heeft geholpen om Chris-tus beter te leren kennen, die jullie deschoonheid van zijn liefde heeft latenontdekken. Voor een groei van jullievriendschap met Christus is het wezenlijkdat jullie het belang inzien van eenvreugdevolle deelname aan het leven vande parochie, de gemeenschap en de bewe-ging, evenals van de Eucharistievieringop iedere zondag, het veelvuldig naderentot het sacrament van boete en verzoe-ning en het onderhouden van het gebeden het overwegen van het Woord vanGod.

Uit deze vriendschap met Christus zal ookde impuls voortkomen om van het geloofte getuigen in de meest verschillendeomgevingen, ook daar waar afwijzing enonverschilligheid heersen. Het is nietmogelijk Christus te ontmoeten en Hemanderen niet te doen kennen. Houd Chris-tus derhalve niet voor jezelf! Deel aananderen de vreugde van jullie geloof mee.De wereld heeft behoefte aan het getuige-nis van jullie geloof, zij heeft zeker

behoefte aan God. Ik denk dat jullie aan-wezigheid hier, jongeren die uit de vijfcontinenten zijn gekomen, een schitte-rend bewijs is van de vruchtbaarheid vande opdracht van Christus aan de Kerk:“Gaat uit over de hele wereld en verkon-digt het evangelie aan heel de schepping”(Marc. 16, 15). Ook jullie komt de bijzon-dere taak toe om leerlingen en missiona-rissen van Christus in andere gebieden enlanden te zijn, waar een menigte jongerenis die naar belangrijkere dingen zoekenen, wanneer zij in hun eigen hart demogelijkheid van authentiekere waardenontdekken, zich niet laten verleiden doorde valse beloften van een levensstijl zon-der God.

Beste jongeren, ik bid voor jullie met heelde genegenheid van mijn hart. Ik beveeljullie aan bij de Maagd Maria, opdat zijjullie altijd begeleidt met haar moederlij-ke voorspraak en jullie de trouw aan hetWoord van God leert. Ik vraag jullie ookte bidden voor de paus, dat hij als opvol-ger van Petrus zijn broeders en zuster inhet geloof kan blijven bevestigen. Mogenwij allen in de Kerk, herders en gelovigen,elke dag steeds meer tot Christus naderenom in heiligheid van leven te groeien enzo daadwerkelijk getuigenis af te leggendat Jezus Christus waarlijk de Zoon vanGod is, de Heiland van alle mensen en delevende bron van hun hoop. Amen.

Benedictus XVI

© Copyright 2011 - Libreria Editrice Vaticana / Secretariaat RK Kerk in Nederland

Vertaling: drs. H.M.G. Kretzers

2011 • 21810

Page 15: Benedictus XVI WJD

Majesteit, de paus heeft zich in Spanjezeer thuis gevoeld. Ook de jongeren,hoofdrolspelers van deze Wereldjonge-rendagen zijn in de voorafgaande dagenhier en in zeer veel Spaanse steden enplaatsen die zij hebben kunnen bezoeken,heel goed ontvangen. Ik dank u, Majes-teit, voor de hartelijke woorden en dat umij hebt willen begeleiden, zowel bij mijn

aankomst, als nu bij mijn vertrek. Ik dankde nationale, regionale en lokale autori-teiten, die met hun medewerking huninvoelingsvermogen met betrekking totdeze internationale gebeurtenis hebbengetoond. Ik dank de duizenden vrijwilli-gers die een goed verloop van alle activi-teiten van deze ontmoeting mogelijk heb-ben gemaakt: de verschillende literaire,

219 • 2011 11

Apostolische reis naar Madrid

ter gelegenheid van de 26e Wereldjongerendag

18 - 21 augustus 2011

Rede paus Benedictus XVI bij afscheidsceremoniena de Wereldjongerendagen in Madrid

Zondag 21 augustus 2011

Internationale luchthaven Barajas van Madrid

Majesteit,Zeer geachte nationale, regionale en lokale autoriteiten,Heer kardinaal, aartsbisschop van Madrid en voorzitter van de Spaanse Bisschoppenconferentie,Heren kardinalen en broeders in het bisschopsambt,Beste vrienden,

Het ogenblik is gekomen om afscheid te nemen. Deze in Madrid doorgebrachte dagen, met een zo

talrijke vertegenwoordiging van jongeren uit Spanje en de hele wereld, zullen diep in mijn geheugen en

mijn hart blijven gegrift.

Page 16: Benedictus XVI WJD

2011 • 22012

muzikale, culturele en religieuze mani-festaties van het ‘Festival joven’, de cate-chesen van de bisschoppen en de onder-delen die door de opvolger van Petruswerden voorgezeten. Ik dank de veilig-heidstroepen en ordediensten, evenalshen die hebben meegewerkt door demeest verschillende diensten te verlenen:van de zorg voor de muziek en de liturgietot het vervoer, de geneeskundige bij-stand en het eten en drinken.

Spanje is een grote natie die in eengezonde, open, pluralistische en respect-volle samenleving weet verder te gaan, enwel zonder zijn diep religieuze en katho-lieke ziel op te geven. Het heeft dit nog-maals laten zien in deze dagen door zijntechnische en menselijke capaciteiten inte zetten voor een onderneming die zobelangrijk en beloftevol is, namelijk hetbevorderen dat de jeugd meer geworteldraakt in Jezus Christus, de Heiland.

Een bijzonder woord van dank is ver-schuldigd aan de organisatoren van deWereldjongerendagen: de kardinaal voor-zitter van de Pauselijke Raad voor deLeken en heel het personeel van ditdecasterie, aan de heer kardinaal aartsbis-schop van Madrid, Antonio Maria RoucoVarela, met zijn hulpbisschoppen en heelhet aartsbisdom; in het bijzonder aan deWJD-coördinator, monseigneur CésarAugusto Franco Martínez en zijn talrijkeen zo edelmoedige medewerkers. De bis-schoppen hebben in hun eigen bisdommet zorg en opoffering gewerkt aan eenzorgvuldige voorbereiding van de dagen,samen met de priesters, religieuzen enlekengelovigen. Naar allen gaat mijndankbaarheid uit samen met het gebed totde Heer dat hij uw apostolische inspan-ningen zegene.

En ik mag niet verzuimen met heel mijnhart de jongeren te danken dat zij naardeze Wereldjongerendagen zijn gekomen,voor hun vreugdevolle, enthousiaste enintense deelname. Tot hen zeg ik: mijndank en complimenten voor het getuige-nis dat jullie hebben gegeven in Madriden de andere Spaanse steden waar julliezijn geweest. Ik nodig jullie nu uit om iniedere hoek van de wereld de vreugdevol-le en diepe geloofservaring te verspreidendie jullie in dit nobele land hebbenbeleefd. Geef jullie vreugde door, vooralaan hen die hadden willen komen, maardat om verschillende redenen niet hebbenkunnen doen, aan allen die voor julliehebben gebeden en aan hen wier hart isgeraakt door deze dagen. Help met jullienabijheid en getuigenis jullie vrienden enkameraden te ontdekken dat Christus lief-hebben leven in volheid is.

Ik verlaat Spanje tevreden en dankbaarjegens allen, maar vooral jegens God,onze Heer, die het mij heeft toegestaandeze Wereldjongerendagen te vieren, zorijk aan genade en emoties, zo vol vandynamiek en hoop. Ja, het geloofsfeestdat wij hebben gedeeld, staat ons toe deblik met veel vertrouwen in de Voorzie-nigheid op de toekomst te richten. Godsvoorzienigheid leidt de Kerk door de zeevan de geschiedenis. Daarom blijft zijjong en vol van leven, ook al moet zij hethoofd bieden aan moeilijke situaties. Ditis het werk van de heilige Geest die JezusChristus tegenwoordig stelt in de hartenvan de jongeren van iedere tijd en hun zode grootsheid van de goddelijke roepingvan ieder menselijk wezen openbaart. Wijhebben ook kunnen ervaren hoe de gena-de van Christus muren en barrières tussenvolken en generaties, opgeworpen doorde zonde, laat verdwijnen om van allemensen één familie te maken, één familie

Page 17: Benedictus XVI WJD

die erkent verenigd te zijn in de ene,gemeenschappelijke Vader en die methaar eigen werk en met respect alleskoestert wat Hij ons in de schepping heeftgegeven.

De jongeren antwoorden bereidwilligwanneer men hun oprecht en in waarheidde ontmoeting met Jezus Christus voor-houdt, de enige Verlosser van de mens-heid. Zij keren nu terug naar hun huizenals missionarissen van het Evangelie,“geworteld en gegrondvest in Christus,vast in het geloof”, maar zij zullen hulpnodig hebben op hun weg. Ik beveel der-halve bij de bisschoppen, de priesters, dereligieuzen en de christelijke opvoeders inhet bijzonder de zorg aan voor de jeugddie vol hoop de oproep van de Heer wilbeantwoorden. Men moet de moed nietverliezen tegenover de hindernissen diezich op verschillende manieren manifes-teren in enkele landen. Sterker dan ditalles is het verlangen naar God, dat deSchepper heeft gelegd in het hart van dejongeren, en de macht van boven, diegoddelijke kracht verleent aan hen die deMeester volgen, en aan hen die in Hemvoedsel voor het leven vinden. Wees nietbang de jongeren de boodschap van JezusChristus in al haar volheid voor te hou-den en hen uit te nodigen om tot desacramenten te naderen waardoor Hij onsdeelgenoot maakt van zijn eigen leven.

Majesteit, alvorens naar Rome terug tekeren wil ik de Spanjaarden ervan verze-keren dat zij in mijn gebed voortdurendaanwezig zijn en ik bid in het bijzondervoor de gehuwden en de gezinnen dieverschillende moeilijkheden onder ogenmoeten zien, voor de behoeftigen en dezieken, voor de ouderen en de kinderen,en ook voor hen die geen werk vinden. Ikbid ook voor de jongeren van Spanje. Ik

ben ervan overtuigd dat zij, bezield doorhet geloof in Christus, het beste van zich-zelf zullen geven, opdat dit land de uitda-gingen van het huidige ogenblik trotseerten blijft voortgaan op de weg van een-dracht, solidariteit, gerechtigheid en vrij-heid. Met deze gedachten vertrouw ik allekinderen van dit nobele land toe aan devoorspraak van de Maagd Maria, onzeMoeder in de hemel, en zegen ik hen metliefde. Moge de vreugde van de Heer uwharten altijd vervullen. Ik dank u.

Benedictus XVI

© Copyright 2011 - Libreria Editrice Vaticana / Secretariaat RK Kerk in Nederland

Vertaling: drs. H.M.G. Kretzers

221 • 2011 13