Afgifte: Leuven X (weekblad - verschijnt niet van juni tot augustus)

Betaal je arm bij Acco

Bestelbonnen én. , .

hogere prijzen

nadelen ook niet De huidige generatie bewijst het: Piet zit ineen bisjaar, Luc ziet eruit als een zombie, Benoit kreeg debons en Hervé ziet het helemaal niet meer zitten.Karrière-Arrière, pagina 7.

Kringverkiezingen. Dàt zijn pas staaltjes van pure volks-demokratie : ondanks het bier, ondanks de pensen,

ondanks de kompot. ondanks de affiches, ondanks dekamelen en ondanks een gratis beurt door acht lieftalligedames, slagen de studenten van Leuven er toch steeds in demeest intelligente, meest idealistische kandidaten voor hethoogste ambt te strikken. Historia, Eoos en Landbouwkringpasseren de revue op pagina 2 en 6, Casio van VTK krijgtvolgende week zijn V-dag.

Veto is klote! Wij balen ervan! Kijk naar de kolofon: eenhandjevol manisch-entoesiaste (zegge en schrijve: zes)

freaks houdt dit blad deze week recht De anderen zijnslapen, zoals onze eks. Of krijgen een beurt van achtlieftallige dames, zoals L. uit Z Of volgen rijles, maar zittenreeds ettelijke maanden vast tijdens het spitsuur, zoals TvH.Of hun papa wordt boos, zoals MK. Of zijn opgepakt methun blauw-zwart sjaaltje na een match van Club, zoals Stef.Eén voordeel: nu krijgen onze namen méér aandacht in dekolofon. Nu mogen wij onze naam nog eens publicerenonder ons artikel. En daar kicken wij op. \.{jnwege Jan,Walter, Johan, Koen, Ronny. En Arnulph. Kom erbij, volgendjaar, pagina 2, in de kolofon.

Komt kijken, komt zien, komt solliciteren: kringraad werftaan. De sfeer! De weddes! Je informele kontaktenl De

Demokratisering! En vooral: de ekstra-Iegale voordelen:rektorale chips, op eksotische reizen een beurt door achtlieftallige dames, je naam onder je eigen nota, eenpersoonlijke tête-à-tête met je dekaan, plassen - vanopwinding op je vingers - in een piscine naast de rektor, eenavondje whisky met Tavernier,... ! Ver,geet de ekstra-Iegale

De nieuwe ontwikkelingen bij Acro worden tegen een hoogtempo doorgevoerd. De belangrijkste vernieuwingen situerenzich ongetwijfeld op het vlak van de Acco-kursusdienst. Vanaf

september 1990 zal er immers een nieuw distributiesysteem wordeningevoerd. Een tweede en minder leuke verandering is het voorstel totverhoging van de kursusbladprijs met 12,5% van 1,36 naar 1,53 frank perblad. Bovendien gaat het aandeel ook 200 frank duurder worden, zodatje daarvoor volgend jaar al 950 frank moet betalen. Het staat vast dat destudentenvertegenwoordigers van Sociale Raad op de Raad van Bestuurvan Acro en de verantwoordelijken van de kringkursusdiensten er nog ~..een hele boterham aan zullen hebben. Als geleding van de sociale sektormoet Acro immers goedkoop blijven. Prijsstijgingen komen de studentenimmers helemaal niet ten goede. Integendeel.

Hoewel Sociale Raad niet krachtig tegendeze prijsverhoging protesteert, en metde allesbehalve rooskleurige financiëlesituatie van Acco rekening houdt, zullende studenten in de Raad van Bestuur vanAcco zich niet romaar neerleggen bij dedireklicvoorsteUea .~ alleen __ zijweiprea. de voontdleo van de direktiete steunen (de Algemene Vergaderingvan Sociale Raad heeft beslist dat destudentenfraktie zich dient te onthou-den), maar tegelijk zullen zij tijdens devolgende Raad van Bestuur een tegen-voorstel verdedigen. Sociale Raad hooptde verhoging tenminste tot 10% tebeperken, een nieuwe bladprijs van 1,49frank dus. Loko heeft steeds gesteld dathet tot de taak van een prof behoort voorelk vak dat hij doceert een behoorlijkekursus tegen een lage prijs ter beschik-king van de studenten te stellen.

DistributieOp dit ogenblik zijn er drie kategoriënuitgevers en distributeurs op de Leu-vense markt aktief De eerste en oudstekategorie is die van de kommerciëleuitgevers als Standaard, Wouters enKluwer. Hun hoofdbekommernis is zo-veel mogelijk winst te maken. Niet teverwonderen dat hun uitgaven vaakstukken duurder zijn dan die van Accoen van de kringkursusdiensten. Iets watveel proffen wel aangenaam vindenwant ook hun auteursrecht ligt dan eenstuk hoger. Vanzelfsprekend zijn dezeuitgeverijen totaal niet geïnteresseerd inkleine en dus verlieslatende oplagen.

De tweede en nog steeds veruitbelangrijkste uitgever en distributeur isAcco, Acco geeft op dit moment meerdan 1700 kursussen uit. Zowel kursus-sen met een grote oplage, die somskostendekkend zijn, als die met een ergkleine oplage, die per definitie verlies-latend zijn. De kosten van Acco liggenhoger dan de kosten van de kringkursus-diensten. Acco werkt nu eenmaal metbetaald personeel en heeft huur- enverwarmingskosten. Een professor wienskursus bestaat uit enkele honderden methanepoten bekrabbelde velletjes papier,die deponeert deze niet bij een kringkur-susdienst maar bij de meid-voor-alle-werk: Acco. Zeer vaak gebeurt het dannog dat de prof niet tevreden is wanneerdeze warboel tot een kursus omgevormdis. Hij had bij nader inzien toch liever eenandere indeling gewild, rou nog eengedeelte willen herschrijven, of datrecente vonnis werpt nu toch wel een

heel ander licht op de zaak... Dat zijnallemaal ekstra-kosten.

De derde kategorie bestaat uit dekringkursusdiensten. Ook zij nemen allekursussen aan ongeacht de oplage. Dit isdus ook een vorm van solidariteit binnende studierichting. Zij kunnen bovendienhun kosten laag houden doordat ze metvrijwilligers werken, doordat ze gratisruimte ter beschikking gesteld krijgen.De teksten die bij hen aankomen zijn(meestal) klaar om gekopieerd of ge-drukt te worden. Dat kopiëren gebeurtin zelfstandige kopie-centra die na deuren en in de week-ends nogal eens 'metgesloten ramen en deuren' doordraaien,of met andere woorden voor watgoedkoop zwartwerk hun neus nietophalen.

De kringkursusdiensten distnbuerennaast hun eigen losbladige uitgaven ookboeken van andere kommerciële uitge-verijen. Die kopen ze in bulk aan bijenkele boekhandels. Maar hun distnbu-tie verloopt niet altijd op wieltjes. Langewachtrijen zijn ook hier geen uitzonde-ring.

SoUdairWat ook van kruciaal belang is, is dat hetsolidariteitsprincipe bij Accq ' geldigblijft: de prijs per blad die je betáalt vooreen kursus met een kleine oplage en eenhoge produktiekost blijft dezelfde als debladprijs bij een kursus die op een grootaantal eksemplaren wordt gedrukt enwaarvan de kosten heel wat lager liggen .:Het kan volgens Loko niet dat eenstudent Oude Geschiedenis een veel-voud voor zijn kursussen zou moetenneertellen in vergelijking met een stu--dent Rechten.

Om deze objelq_ieven te bereiken.heeft Acco in samenwerking met kring-kursusdiensten en Sociale Raad eennieuw distributiesysteem uitgewerkt. Alzeventien kringen, waaronder al diege-nen met een uitgebouwde kringkursus-dienst hebben reeds formeel hun steuntoegezegd om mee te werken aan hetnieuwe systeem.

BonnetjesHet nieuwe distnbutiesysteem ziet er zouit: Acco verspreidt bij de inschrijvingenin de Hallen bestelbonnen. Op debestelbon staan alle kursussen en boekendie de student dat jaar nodig heeft,uitgezonderd de kursussen die de proffen

vervolg op pogina 3 ...

Schipper naast God

Naam:

InPolen haalde Solidarnosc bij de laatste parlementsverkiezingen eenverpletterende overwinning. De term 'Oosteuropese' verkiezings-uitslag beeft dus voorlopig niet afgedaan. De Katolieke Universiteit

van Leuven ligt - hoewel ze goede banden heeft met bijvoorbeeldLublin - tot nader order niet in Polen. En hoewel er slechts éénkandidaat was voor de rektorverkiezingen, slaagt men er hier nog steedsniet in een Oosteuropees stemmenaantal bij elkaar te sprokkelen. Het zalwellicht één van de verworvenheden van ons systeem zijn, en zelfs RogerDillemans kan dat niet verhelpen. Hij werd verkozen als rektor, maarwist meteen dat er aan de KU Leuven een behoorlijke minderheid zijntwijfels had bij zijn beleid: 20% stemde immers tégen.

Vrijdag 11 mei werden de rektorverkie-zingen afgesloten. :z.F.Is bekend warenhet geen echte verkiezingen meer: uittre-dend rektor Roger Dillemans uit deRechtsfakulteit was immers de enigekandidaat om zichzelf op te volgen. Inplaats van een echte 'keuze' te zijn, werdhet demokratische gebeuren zo verengdtot een evaluatie van de persoon vanDillemans. De meer dan duizend stem-gerechtigden mochten op hun formuliereen kruisje zetten achter "Ik steun dekandidaat" of "Ik steun de kandidaatniet". Men kon zich onthouden doorniets in te vullen en een blanko biljet tedeponeren. Wie bovendien nog andereaantekeningen wenste te maken op hetstembiljet of - voor zij die schriftelijkwillen stemmen - op de (witte) envelop,werd als 'ongeldig' bestempeld.

Stel bijvoorbeeld dat er slechts twee-honderd mensen zouden komen opda-gen, en dat hij in dat geval 97% achterzijn naam krijgt, dan rou hij zijn heletweede ambtstermijn door als 'niethelemaal representatief worden be-schouwd. De apatie van bijvoorbeeldKringraad, dat traditiegetrouw de stu-denten koördineert, leek al in dezerichting te wijzen. Een ander risikobestond erin dat alleen de tegenstandersaktief zouden komen stemmen, en Dille-mans dus met een bijronder groot aantaltegenstemmen zou worden opgezadeld.Zelfs met één kandidaat kon het dus nog- alle verhoudingen in acht genomen -behoorlijk spannend worden.

Na geheime telling door een vijfkop-pig telkollege werd de uitslag bekend-gemaakt. Er had meer dan 83 procentvan de 1034 stemgerechtigden deelgeno-men, Hiervan stemden er 72% voorRoger Dillemans. Als de InrichtendeOverheid (de Vlaamse bisschoppen) niettegenstribbelt en de stemuitslag van deuniversitaire gemeenschap respekteert- wat algemeen verwacht wordt - zalDillemans dus zichzelf opvolgen alsrektor. Een verrassing kan men dit nietecht noemen. -

moeilijk in twijfel worden getrokken.Maar tegelijk is het ook geen echt goedresultaat. Tweehonderd stemgerechtig-den - en ongetwijfeld komt deze groepuit alle fakulteiten, en uit alle geledingen(proffen, assistenten, personeel en stu-den ten) - heeft een ekspliciete tegenstemuitgebracht Dit betekent dat nie, m;nëQ~dan één vijfde tot één vierde van deKU Leuven niet akkoord is met hetgevoerde beleid. Dit is en blijft natuurlijkeen minderheid, maar het is een belang-rijke minderheid. Het hoeft dan ookgeen verwondering te wekken dat Dille-mans in een eerste reaktie stelde dat hijzo vlug mogelijk in kontakt gaat probe-ren te komen met deze ontevredenen, enzo vlug mogelijk de ooizaken ~an datongenoegen gaat proberen te detekte-ren.

Wat de voorpagina van De Standaardvan zaterdag 12 mei dus een "royalemeerderheid" noemt, zouden wij tochwillen nuanceren. Dillemans had eenruime meerderheid - wat eigenlijkinherent is aan een situatie met slechtséén kandidaat - maar werd tegelijkgekonfronteerd met een toch wel opval-lende oppositie. Die kan zich misschienreeds beginnen te verwenen met denieuwe krachtlijnen voor de volgendevijf jaar, waarin volgens De Standaardrektor Dillemans "de onderwijsrationa-lisatie wil konsolideren, het onderwekversterken, postgraduaat en derde cyklusuitbouwen, en meer maatschappelijkedienstverlening bieden." Wij noterenhierbij dat over demokratisering van hetonderwijs - sinds de studie van HermanDeleeek en Bérénice Storms nochtanseen aardig in de markt liggende topic -alvast niets werd gezegd.

Walter Pauli

GeheimHet feit dat Dillemans enige kandidaatwas, heeft ook zijn nadelen. Het kies-reglement aan de KUL voorziet immersgeen kiesplicht, en evenmin een kwo-rum. Dit betekent dat niemand verplichtkan worden om te komen stemmen, enals er dan slechts een tiental mensen demoeite nemen om te hun stem uit tebrengen, hun uitspraak hoe dan ookgeldig is. Dillemans was dan ook nietweinig ongerust over de mogelijkheiddat slechts een bijzonder kleine fraktievan de stemgerechtigden ook effektiefzou komen stemmen. Zoiets zou hemdanig parten kunnen spelen.

OppositieIs dit een positief resultaat? Het ant-woord is ja én nee. Ja, omdat eenbijzonder groot aantal mensen de moeiteheeft genomen om te gaan stemmen. Derepresentativiteit van Dillemans 11 kan

2 Veto, jaargang 16 nr. 29 dd. 14 mei 1990

R S", .,.. ) E Z EE VEN

LHistoria kiest In het SS-jarig bestaan van Historia is hetde derde keer dat er een vrouwelijkepreses verkozen werd. Vrouwen aan hethoofd van een studentenvereniging blij-ken anno 1990 nog steeds buitenbeentjeste zijn. Nathalie Homblé geeft ons min ofmeer gelijk: "Wat L&W betreft, ben ikalleszins de enige vrouwelijke preses.Onze hele ploeg heeft trouwens betimago een vrouwen ploeg te zijn, hoewelslechts acht van de veertien ploegledenmeisjes zijn."

Met Of Zonder,D'rop Of D'ronder

B R IAlle lezersreakties kunnen bezorgd worden op het redaktiesekretariaat in de's Meiersstraat 5, 3000 Leuven.

De brieven moeten betrekking hebben op in Veto behandelde onderwerpen ofop Leuvense (studenten)aktualiteit. Anonieme brieven komen nooit inaanmerking: de schrijver moet steeds naam, studiejaar en adres bekendmaken.Slechts uitzonderlijk, en na uitdrukkelijk en gemotiveerd verzoek, kunnen zeweggelaten worden in Veto.

Brieven die langer zijn dan 35 regels van 68 aanslagen (spaties inbegrepen; ditkomt overeen met ±1,5 getikte blz. met dubbele interlinie) worden in principeingekort. De redaktie behoudt zich het recht voor brieven niet te. plaatsen.

:n postnatale depressies' binnen SocialeRaad tot stand komen. De Fusie pakteuit met een kegelspel. Met onvervalsteLeuvense kasseien ging men zoveelmogelijk rijkswachters overhoopsmij-ten. Voor Het Groot Laweit was zelfs defakbar niet veilig. Programmapunt wasimmers het opkopen van die fakbar omer dan een elitair restaurant van temaken.

Vorig jaar Kadatsja en ditjaar Mozdod. Bij Historiazweren ze blijkbaar bij leu-

ke ploegnamen voor de jaarlijksepresidiumverkiezingen. .Nochtansblijkt Mozdod wel degelijk iets tebetekenen. Het letterwoord staatnamelijk voor: met of zonder,d'rop of d'ronder. Iets meer dan dehelft van de studenten ModerneGeschiedenis kwam naar de kies-hokjes en vond dat het wel metmocht zijn. .

Volgend jaar zal zij dus voor Historiade potten moeten breken. Als het vanhaar afhangt zal er echter niet zoveelveranderen. "De aktiviteiten liggen in delijn van de vorige jaren. Wij willenvooral de nadruk leggen op internekringaktiviteiten. Animatie is voor onsdan ook een heel belangrijk programma-punt. Wij willen ook alles realistischbekijken en ons als ploeg geen illusiesmaken: we zien onszelf niet als dé ploeg,die alles zal veranderen, die probleem-loos zal samenwerken. Er komen weldikwijls verwittigingen van anderen inde zin van "Pas op, ge zult nogverschieten van wat het allemaal in-houdt...",

Benoit Kringraad was en de klucht van deOAV's. Dat daaraan is toegegeven is degrootste flater uit de geschiedenis vanLoko. Tegelijk hebben de verantwoor-delijken (waaronder B. Lannoo) zo dehistorische kans gemist om de werkingvan Loko demokratisch en opener temaken zonder de idealen aan te tasten.

Het getuigt dus van een behoorlijkedosis schijnheiligheid dat Minister Lan-noo nu in een Vrije Tribune de SlimmeJan komt uithangen. In zijn geval zou iknog jarenlang met een rode kop rondlo-pen.

Benoit Lannoo zal wel nooit de moedopbrengen om voor de kringen teverdedigen dat "representativiteit" infeite een onbelangrijk en zelfs gevaarlijkkriterium is om een studentenwerkingop te bouwen. Tenminste voor zover diewerking verder wil gaan dan een korpo-ratistische "belangenverdediging" . Al ja-ren is de abstrakte term "representativi-teit" in Loko een geliefkoosd wapentegen elke inhoudelijke werking. Getuigedaarvan de geschiedenis van KrUL, destelselmatige uitholling van wat ooit

JojoMozdod was als 'serieuze ploeg de enigedie uitpakte met een beperkte kam-pagne. Een afficheslag op de kampus,gratis vaten, een hele hoop jojo's, eenprogrammabrochure en een ploegvoor-stelling in de jaren, moesten Mozdod bijhet kiespubliek bekend maken. Mozdodheeft trouwens binnen de ploeg ook eenpr-verantwoordelijke, die zich gaat bezighouden met de kontakten naar destudenten toe. Maandelijks krijgt iederestudent van hem ook een kalender opzakagendaformaat op kot bezorgd. Destudenten kunnen dan zeker niet meerbeweren dat men van niets wist. Tijdenshet debat bleek echter dat de realisatievan die kalender nog niet op puntstond.

Ook volgend jaar zal Historia weernaar elke raad van Loko zijn mannetjezal sturen, iets waar andere kringen vaakde nodige problemen mee hebben.Minder PQl!itiefwas de vaststelling datMozdod volgend jaar nog heel watinhoudelijk studiewerk zal moeten ver-richten. Over de verschillende raden vanLoko was er op het debat nog geenuitgesproken mening. Alles wijst er dusop dat de Mozdodders volgend jaarduchtig de handen uit de mouwenmoeten steken.

Toch zag de kampagne van Mozdod ernooit echt overtuigend uit. Als enigeserieuze ploeg hadden ze echter weinig tevrezen. De lolploegen Het Groot Laweiten De Fusie hadden nochtans op hetstembiljet kunnen staan, maar dat wasbuiten de statuten gerekend die voor-schrijven dat alle kandidaturen één weekvoor de verkiezingsdatum moeten bin-nen zijn. Mozdod werd het dus. 69,6%stemde voor Mozdod, 23,2% tegen en7,2% van de stemmers onthield zich. Hetwas dus zeker niet eronder of zonder.

De nieuwe ploeg telt veertien mensen,naar Historia-norrnen een ongehoordhoog aantal. Op het verkiezingsdebatwerden daarover dan ook vragen ge-steld. Wat met de werkbaarheid en deverantwoordelijkheid? Veel verder gingde kritiek niet, Mozdod kon blijkbaar bijde meeste geschiedenisstudenten op vol-doende krediet rekenen. Nochtans wasde voorstelling van Mozdod zelf maareen makke bedoening. De ludieke nootop het debat kwam van de tweelolploegen. Zo zag Het Groot Laweitvoor volgend jaar een werkgroep 'tesis-

Marij PreneelRonny Tielen Didier Wijnants

----------------------------------------------------------~ta:lis~t~G~ee-rt~D~e~B~r-e-u~ck~e-r-w--er~d~be-r-e~idl

gevonden het pas opgestarte kringbladEoos-Express verder te verzorgen. Iro-nisch genoeg hield hij zich dit jaaronledig als hoofd redakteur van Bacchus,kringblad van Klio. Zelf beschouwt hijzich als de Vijfde Kolonne in L&W. Wekijken in elk geval uit naar het nieuweeerste nummer van 'de Express'.

Over deze half-geïmproviseerde ploegmoesten de oriëntalisten zich vorigeweek uitspreken, met een lijststem of eenstem achter elke naam. 98 kiezers (vande 350) bevestigden het presidium metgrote eenstemmigheid. Of is dit maarschijn? De lage opkomst en de eensge-zindheid liggen waarschijnlijk aan deonverschilligheid. Begrijpelijk,wllflwaneen kampagne kon je niets merken. Deploeg heeft geen beleid vooropgesteld,laat staan beloften gedaan of aksentengelegd. Daar was ook geen tijd voor,sommige presidiumleden kennen me-kaar zelfs van haar noch pluim. En niette vergeten : de eksamens staan voor dedeur.

Het nieuwe presidium staat weer voorde moeilijke opgave haar studentenwarm te krijgen en zich een trekkersrolaan te meten, zodat Eoos misschien gaat"bruisen van oosterse vitaliteit en door-zichtigheid". De preses doorstroming eninformatie zal werk bebben,

Dirk Boeckx

Kringverkiezi ngen Eoos

De beer is los"Bugge" volgde dan na wat aan-dringen van het toenmalige presi-dium zichzelf op. Dit jaar boodzich wel iemand aan, maar deverkiezingen zijn geruisloos verlo-pen. Hoezo dat?

Bij Eoos geen lolploegen metklinkende namen zoals in derest van L&W, geen boere-

leute en Breughelfestijnen zoals bijEkonomika. Geen plakakties. Enzeker geen ploeg. Voor het tweedeopeenvolgende jaar straalt de ver-kiezingsmatheid van de Oriëntalis-tische en Slavistische Kring af.Vorig jaar rond deze tijd al vondmen geen preseskandidaat om Jo-han Buggenhout op te volgen.

De jonge kring Eoos - van het Griekse'licht', dat opkomt in het Oosten - maakteen soort puberteitskrisis door. Zijkampt met een gebrek aan respons vande overgrote meerderheid van haasstudenten. Nu schijnen veel kringen daarlast van te hebben, maar bij Eoos is hetprobleem toch opvallend.

De laatste twee jaar begonnen eentwintigtal geïnteresseerden telkens metveel entoesiasme en hoopvolle perspek-tieven aan het werkjaar, maar na eentijdje lieten de meesten het afweten alshet erop aankwam werkelijk iets te doenof te organiseren. Eoos moest het vandan af hebben van een paar hardwer-kende mensen die zich voor alles en nogwat voor de kar lieten spannen. Ligt hetprobleem bij het presidium of zijnoriëntalisten nu niet het soort mensendat zich met futiliteiten als kringwerkingwillen bezighouden ? Het lijkt wel eenvicieuze cirkel. Men derikt ook dat deversnippering van Oriëntalistiek in Sino-logie, Japanologie, Slavische Filologieen een hele trits andere kleine richtingenniet van aard is om de samenwerking tebevorderen. In elk geval kan een kringniet draaien op zeven mensen, die delaatste maanden, behalve met kringbladen feestweek, dan ook maar weinig meervan zich hebben laten horen.

IN DE RECHTENDEKAANVERKIEZINGEN.

Veto'5 Meiersstraat 5

3000 Leuven(016/22.44.38)

De Valk - Van de drie proffen die dit keer hun kandidatuur stelden voor de post vandekaan in de rechtsfakulteit was Roger Blanpain de bekendste. Hij is namelijk al eensdekaan geweest en niet eens zo'n slechte. Zo werd in zijn 'legislatuur' werk gemaaktvan -de informatisering van de administratie en de biblioteek, bij uitstek hetvisitekaartje van de Rechtsfakulteit. Ook besteedde hij veel aandacht aan hetuitnodigen van buitenlandse gastdocenten.

Zoals dat wel meer bij juristen gebeurt, werd ook Blanpain gebeten door depolitieke mikrobe. Maar dan toch wel door de verkeerde. Hij was immers één van de'verruimingskandidaten' die in 1987 de Volksunie de verkiezingen moesten helpenoverleven. In een fakulteit die nogal wat CVP-kopstukken rijk is, werd dat nietbepaald op gejuich onthaald. Blanpain trad af als dekaan en raakte met gemak voorde VU verkozen. Hij bleek een aktief senator, maar moest zijn plaats afstaan aanWilly Kuipers toen die bij de Europese verkiezingen niet herkozen raakte. Dan maarterug naar het akademisch milieu, zal hij gedacht hebben.

Jaargang 16nr. 29

14 mei 1990

~KJ\FEETEORIEEN ~Ver. uitg. Walter Pauli,'s Meiersstraat 5, leuven

Hoofdredaktie: Johan ReyniersRedaktiesekretaris : Walter Pauli

Redaktie:Koen Hendrickx, luc Janssens,

Jan Van der linden,Tine Van Heesvelde, Stef Wauters

Doka:Hendrik Delagrange, Rob Stevens

Tekeningen:Arnulph en NIX

Lay-out en vormgeving:Koen Hendrickx, luc Janssens,Johan Reyniers, Ronny Tielen,

Jan Van der lindenMedewerkers:

Dirk Boeckx, Sigrid 8ousset, PieterDe Gryse, Filip De Keukelere,

Koen lampaert, Hilde lenie, MarijPreneel, Tie Roefs, Tuur Ruytjens,Ronny Tielen, luc Windmolders

Eindredaktie : .Koen Hendrickx

Zetwerk en publiciteitAlfaset leuven (016/22.04.66)Drukkerij Rotatyp BrusselOplage 9000 eksemplarenISSN-nummer 0773-5162AbonnementenStudenten: 250,-; niet-studenten:300,-; steun vanaf 600,-; over teschrijven op rek. nr.001-0959719-77Agenda en Ad Valvasten laatste vrijdag voor verschijnenom 18.00 uur op hetredaktieadres bezorgenRedaktievergaderingiedere vrijdagnamiddag om 15.00 u

De tweede kandidaat, Raf Verstegen, is naar buiten toe misschien niet zo bekend,maar draait wel een hele tijd mee in de Valk-administratie. Hij is vice-dekaan,voorzitter van de Kommissie Eksamenreglement en van de Kurrikulumkomrnissie,die in de rechten het plan Dillemans moet realiseren. De derde kandidaat, JacquesHerbots, kon duidelijk niet opbieden tegenover zoveel ervaring. Het stond dan ookvast dat de echte strijd zou gaan tussen Blanpain en Verstegen.

Toch waren er maar liefst drie rondes nodig om de verkiezingsstrijd te beslechten.In de eerste ronde lag Verstegen duidelijk voorop, maar hij haalde geen absolutemeerderheid. Omdat de twee andere kandidaten evenveel stemmen haalden, moester een aparte ronde gehouden worden om uit te maken wie tegen Verstegen mochtopkomen. Dat werd Blanpain, maar in de derde ronde bleek Verstegen nogmaalsduidelijk de favoriet.

Twee weken vóór de verkiezingenhad zich nog steeds geen nieuwe ploegaangemeld. Men vroeg zich al af wat erging worden van Eoos. Johan Buggen-hout een derde keer preses? Maar diehad al te kennen gegeven dat hij erschoon genoeg van had, en wilde

Het is natuurlijk wat vroeg om van een pasverkozen dekaan nu al een konkreet volgend jaar liever afgevaardigd beheer-uitgestippeld beleid te verwachten, maar gezien de dossierkennis van de man leek het der worden van de fakbar L&W.nuttig tenminste te peilen naar zijn mening over een aantal punten. Want ook de Op een informele presidium bijeen-volgende jaren zal er in de Valk nog gewerkt moeten worden aan de komst vorige week werd gevraagd wieprogrammahervormingen. In het huidige stadium is alleen nog maar overeengeko- zich geroepen voelde tot het presesambt.men om de plichtvakken te spreiden over de drie licenties. Ook bestaat er konsensus Vrij onverwacht stelde Joris Heirboutom vanaf de tweede licentie keuzevakken in te voeren. Belangrijk is tenslotte de uit eerste licentie Japanologie zich -

. regeling voor werkkolleges en seminaries. In de eerste licentie zullen er geen vastbesloten en glimlachend - kandi-seminaries meer gehouden worden, maar wel in derde licentie. In eerste licentie daat. Joris draait al drie jaar mee binnenblijven dan weer de twee werkkolleges behouden, maar in tweede licentie worden Oriëntalistiek. Dit jaar maakte hij zichdie tot één teruggebracht en in derde licentie wordt er een werkkollege ingevoerd. verdienstelijk als sportpreses en basgita-Maar de vraag van de studentenvertegenwoordigers om meer metodisch onderwijs rist van de Eoosband op het Songfesti-zaI pas de volgende jaren aan bod komen. Verstegen is principieel tegen val. De opluchting was groot. Er wasencyklopedisch onderwijs, maar wil anderzijds toch niet te veel raken aan de dan toch al een preses. Enkele overigeakademische vrijheid van de docent. Hij is dan ook tegen het opleggen van een mandaten kregen na een aarzelendekwantitatieve beperking van de kursussen. rondvraag ook een opvulling en men

Een andere studenteneis is de prijs van de kursussen. Nogal wat proffen vertikken vond alvast één van de twee vice-het hun kursus te laten uitgeven door Acco of de VRG-kursusdienst. Verstegen wil presessen: Frank Van Rompaey uitzijn invloed aanwenden om daar verandering in te brengen. Hij kan niemand Slavistiek. Voor de rest van de funkties,verbieden hun handboek of kursus uit te geven waar hij dat wil, maar er kan zoals animatie en kultuur, hebben deze Ieventueel gedacht worden aan een iets meer demokratische studentenprijs. We mensen her en der nog wat gelijkgezin- I

zullen het onthouden. . - .... - - .. _. - _ .. _. (U) __.den weten te overhalen, x.~i.kus:Qrii!n- _.

Acco duurder... vervolg van de voorpagina

volledig in eigen beheer uitgeven en dekursussen die door de kommerciëleuitgeverijen uitgegeven worden. De be-stelbon bevat dus alle Acco-uitgaven,kursussen en boeken, alle uitgaven vande kursusdienst van de kring en deboeken die door kommerciële uitgeve-rijen uitgegeven worden.

TreureVoor vele studenten zal het heel

moeilijk zijn om naast hun inschrijvings-geld nog eens de volle pot van het bedragvoor kursussen en boeken neer te tellen.Daarom vindt Sociale Raad dat zeker demogelijkheid van gespreide betalingvoorzien moet worden. Dit is mogelijkdoor de bestelbon slechts gedeeltelijk inte vullen en later op het jaar wanneer definanciële middelen het beter toelaten derest van het studiemateriaal te bestellen.Ook wordt er gedacht aan het werkenmet voorschotten.Kringen die willen meewerken aan de

distributie krijgen een vergoeding van5% voor de boeken die door de kommer-ciële uitgeverijen zoals Kluwer en Pee-ters uitgegeven worden. Voor de Acco-uitgaven zal de vergoeding veel kleinerzijn. Studenten met een aandeel krijgende gebruikelijke korting op Aeco-uitga-ven en andere boeken. De vergoedingdie de kringen krijgen voor hun mede-werking aan het distributiesysteem kun-nen zij geheel of gedeeltelijk doorschui-ven naar de studenten.De verschillende meewerkende krin-

gen zullen inspraak hebben in betopstellen van de bestelbon. Daardoorwordt het gevaar vermeden dat een profeen boek dat in feite zelden of nooitgebruikt wordt op de bestelbon laatplaatsen als verplicht studiemateriaal. Er

wordt ook voor gezorgd dat er geenenkel werk op de bestelbon komtwaarvan men niet volstrekt zeker is dathet voorhanden zal zijn.

OpgezetAanvankelijk waren een aantal kringenniet erg opgezet met de zware prijsstij-gingen en het nieuwe bestelbonsysteem.Als alternatief voor de krachtenbunde-ling met. Acco en de prijsstijgingenwilden zij de kringkursusdiensten verderuitbouwen. Dit zou inderdaad een aan-tal voordelen opleveren. Een kring kanimmers kursussen aan ongeveer 1 frankper blad leveren. Voor boeken kunnensommige kringkursusdiensten groterekortingen bekomen bij andere uitgeve-rijen dan Acco nu geeft. Ook zou het nietmeer nodig zijn een Acco-aandeel tekopen.Dit was voor hen genoeg om te

zeggen: "Acco kan de boom in." AanAcco de boom in jagen en alles te zettenop het uitbouwen van de kringkursus-diensten zijn echter ook ettelijke nadelenverbonden. Een aantal kringen hebbengeen kursusdienst of zijn niet in staat ereen uit te bouwen. Daarnaast is dekwaliteit van wat uitgegeven wordt doorde kringkursusdiensten doorgaans lager.Bij hen is er ook een hoger risiko opmistoestanden en frauduleuze praktij-ken. De voorbeelden daarvan in hetrecente verleden zijn legio, kijk maarnaar wat er mogelijk was bij Apolloonen Industria. Kringen kunnen niet allejaren voldoende kontinuïteit. garande-ren. Ze vinden soms de zo gezochtebekwame opvolgers niet. De kringkur-susdiensten bieden naar de toekomst toedus ook weinig garanties voor eenbeperking van prijsstijgingen.

Ronny TielenLuc Windmolders

Als jij je tesis 1Al. getikt hebt (opkomputer natuurlijk) kan je ze bijons op de laserprinter laten uitprin-ten. 10fr per pagina. 24-uur-service.Alle tekstverwerkers. c:> Alfaset.'s Meiersstraai 5, 'li!' 22.04.66.

D

Veto, jaargang 16 nr. 29 dd. 14 mei 1990 3

VOORWAARTS? NAAR ACHTER? NAAR BENEDEN?DE GROTE SPRONG VAN ACCOAcco ('Academisch Coöperatief) is in de jaren vijftigontstaan uit de kursusdienst van de toenmalige studentenbe-weging. Dit aparte verleden van het bedrijf brengt met zichmee dat Acco niet zomaar te vergelijken valt met boeken- enpapierwinkels als Club, Reekmans, Standaard Boekhandelof Peeters. Dat zijn allemaal voorbeelden van de 'klassieke'middenstanderszaak. Het opvallende aan Acco is, dat deklanten (dus de studenten) eigenaar van het bedrijf zijn.Bijna iedere klant is immers aandeelhouder. Acco wordt zo'het' bedrijf van de studenten.Hoewel Acco struktureel niets te maken heeft met de

Sociale Sektor van de KU Leuven, is er toch .een nauwe inhoudelijke en historische band. .Historisch, omdat Acco gesticht werd door ~dezelfde idealisten die Alma en de Huisves-tingsdienst opstartten. Inhoudelijk, omdat ook "Acco zich baseerde op het idee dat de unief .voor alle jongeren betaalbaar moet zijn.Daarom werd de kursusprijs voor alle studen-ten zo laag mogelijk gehouden. Het jongeAcco wilde gewoon goede en goedkopekursussen uitgeven. Alle andere pretentieswaren de koöperatieve volkomen vreemd.Vandaag is dat blijkbaar niet meer zo. Op de volgende

Raad van Bestuur van Acco ligt een ingrijpende prijsverho-ging ter diskussie. De direktie wil dat de kursussen 12,5%stijgen, de studenten van Sociale Raad zijn tegen, maardienen een kompromis van 'slechts' 10% prijsstijging in.Bovendien stijgt het aandeel onveranderd van 750 naar 950frank, dat staat zo goed als vast. ~'n prijsstijging is niet niks,en doet afbreuk aan het principe van 'goedkope' kursussen.Acco was al duurder dan de kursusdiensten, en die margewordt in de toekomst nog breder. Dat is op meer dan ééngebied nefast: de student betaalt meer, en de (reeds zwakke)konkurrentiepositie van Acco tegen de kursusdiensten vankringen als Ekonomika, VTK., VRG en Medika wordt nogzwakker.Een (weliswaar nogal krakkemikkige) studie van het

Hoger Instituut voor de Arbeid uit 1987 berekende dat degemiddelde kursusprijs voor universitairen 6800 frankbedraagt. In Leuven heeft Acco voor bepaalde richtingen opdit moment zo goed als het kursus-monopolie, voor andererichtingen zijn zij dan weer één van de verschillendeleveranciers. Een prijsverhoging van tenminste 10%betekentdan desondanks een minimum-stijging van de studiekostmet 680 frank. Dat is (samen met de 200 fr ekstra voor eenaandeel) veel meer dan een gemiddelde prijsstijging inAlma.Uit het oogpunt van de- demokratisering van het

onderwijs isdit natuurlijk slecht. Kursussen behoren immers,samen met inschrijvingsgelden en vervoer, tot de direktestudiekosten: ze zijn onvermijdelijk én typisch voor

A I é'~pp e ~ ''%,

Tik en PrintShop ~Er staan een aantal Macintosh Computers ter beschikking in de lokalen van het Studiecentrum OpenUniversiteit, Naamsestraat 98. Deze gebruiksvriendelijke apparatuur kan gebruikt worden voor

het schrijven en lay-outen van skripties, verhandelingen, rapporten, stageverslagen enz.Debenodigde software, voor tekstverwerking, spreadsheets, databasing en desktop publishing enz.

is voorhanden. Bovendien staat er een laserprinter en een scanner. Er is permanent iemandvan het Apple Education Center Leuven aanwezig om de gebruikers te helpen. Studenten

en personeelsleden van de K.U. Leuven, Rega School, en Lemmensinstituut kunnengebruik maken van deze apparatuur, van 9u tot 13u en van 14u tot 19u.Een kleine vergoeding, van vijftig frank per uur, wordt gevraagd

voor het gebruik van de apparatuur en de begeleiding.Oe kan ook een Mac huren!)

studenten. In tegenstelling hiermee zijn huur voor een kot,voeding, kleding, verzorging en ontspanning indirektestudiekosten: ze zijn weliswaar onvermijdelijk, maar niettypisch voor studenten. Eigenlijk hadden kursussen moetengesubsidieerd worden door de Staat, net zoals dit met Almahet geval is, of met peda's, of de jobdienst. Dat dit niet betgeval is, is enkel aan irrationele, door historiscbe omstandig-heden bepaalde faktoren te wijten. Acco valt niet onder desociale sektor omdat hiervoor' in '60 niet voldoendegelobbied is, omdat er op dat moment geen politieke wilvoor was, of - nog trivialer - omdat men er toen gewoon niet

.' ". r aan gedacht heeft. Met inhoudelijke argumen-~.,~;i(: ten had die beslissing weinig te maken, want'. ~ •• '/. 's , logisch gezien horen subsidies voor studiema-!':..;...> teriaal wél onder een·sociale sektor.

Hiermee raken we de grote kontradiktie bijAcco aan: zolang men in het statuut van'kommercieel bedrijf zit, kan Acco haardoelstellingen onmogelijk volbrengen, enwordt het een ongelijke race met Peeters,Kluwer en andere Standaard Boekhandels.De vrije markt houdt immers bitter weinigrekening met idealisme, goedkope en goede

kursussen of demokratisering van het onderwijs. Dat isallemaal van geen tel. De enige bedrijfsdoelstelling die telt,heet winstmaksimalisatie. Al het andere hoort thuis onder dePR van het bedrijf: je kan daar wel mee uitpakken, maarmeer ook niet.Wil Acco echter een sociale instelling zijn, of een écht

bedrijf? In bet tweede geval neemt de huidige Aceo-topekspliciet afstand van de initiële doelstellingen, en hebben destudenten niets meer te zoeken op de Raad van Bestuur.Sociale Raad zoekt immers ook niets in het bestuur vanbijvoorbeeld de Fnac. In dat geval trekt de studentenbewe-ging best de troef van de kursusdiensten, om opnieuw uil tebouwen wat Acco ooit was. Wij hopen dat deze stelling nietopgaat, want het zou gewoon betekenen dat men de klokdertig jaar terugdraait.Als men voor de optie van de sociale instelling Acco kiest,

zal men in een richting moeten werken waarbij Accogeïntegreerd wordt in de Sociale Sektor van de KU Leuven.Bij Alma worden de maaltijden gesubsidieerd, bij dehuisvesting worden de kamers betoelaagd. Alleen voorkursussen moel door iedereen volle pot betaald worden. Datis niet eerlijk: niet voor de studenten die recht hebben opbetaalbaar, zoniet goedkoop onderwijs, ook niet voor hetAcco-personeel, dat een 'onmogelijke' strijd voert tegen dekommerciële konkurrentie. Nu minister Coens in zijnmammoetplan voor bet universitair onderwijs alles en nogwat aan bet herdenken is, mag hij deze suggestie ook in zijnnieuwe koncept integreren.

Walter Pauli

Apple Education Center Leuven, Naamsesteenweg 9, 3045 Blanden, 016/290.390

4 Veto, jaargang 16 nr. 29 dd. 14 mei 1990

veel met toneelspelen gekonfronteerd.Er is geen periode geweest waarin menzoveel drama heeft gekend. Al doorscha-kelend krijg je de hele kultuur voor je.Als ik aan een universiteit dramaturgiezou doceren, zou ik de mensen dwingenom een maand lang door te schakelen endaar een proefschrift over te schrijven.En alsje dan de toneelteorieën gaat lezendie sinds de renaissance geschreven zijn,herken je dat allemaal.»

Veto: Als we het dan toch allemaalkrijgen door eenvoudig door te schake-len, waarom trekken we dan nog naareen teaterzaal?Lamers: «Omdat de direkte konfronta-tie met de toneelspeler een heel andersoort ervaring is. Het kijken naar pornolost je verlangen naar seksueel kontaktniet op. De reproduktie lost de behoeftenaar interaktie niet op. Integendeel, jewil de bronnen leren kennen»

Sigrid BoussetJohan Reyniers

Jan Joris Lamers ten voeten uit

vandaag een volstrekt algemene tekstgeworden, die zo diep in de wortels vanons bestaan is doorgedrongen, dat hijabsoluut niet meer beperkt is tot eenelitair teaterpubliek. Je kunt heel veeldoen door met zulke populaire teksten tewerken. De reklame van de laatstetwintig jaar is gigantisch door de kunst-wereld beïnvloed. Toneelteksten enbeeldende kunst zijn naar het publiek toegekomen, zonder dat men weet waar debron zit. Het stuk is dus helemaal nietvoor een geschoold publiek bedoeld.Handke gebruikt ook niet de moeilijksteteksten.»

Veto: Toch hebben erg veel mensenmoeite met dit stuk. Ze weten niet wat zeer mee aan moeten. Er wordt zoontzaglijk veel gezegd, en het gaat heelsnelLamers: «Het is een beeqe veel, hé. Ikvind niet dat er in geschrapt moet. Demensen moeten er maar aan wennen. Enals je het langzaam zou doen, zou het ergvervelend worden. Het is ook niet debedoeling dat je alles onthoudt Als jeeen roman leest, onthou je toch ook nietalles? Je kunt wel je eigen tempobepalen, maar een groot gedeelte heb jetoch niet begrepen of niet willen lezen.Je leest uiteindelijk toch je eigen boek.Met een voorstelling gaat het net zo.»

«Men praat maar over de naïviteit vanhet publiek, maar die naïviteit bestaathelemaal niet. Het publiek is hartstikkegekorrumpeerd, het heeft zijn smaakbepaald. Als je de eerste beste boerelulzou uitleggen waar het hier over gaat,dan zou die het onniiddellijk begrijpen.Via de televisie wordt het publiek heel

"Het publiek moet ermaar aan wennen"Jan Joris Lamers is een spraakwaterval. De voorman van

Maatschappij Discordia heeft voldoende aan één enkel woord om ingang te schieten en een bandje vol te praten over alles wat van ver ofvan dichtbij met 'drama' te maken heeft. Lamers weet er ook wel wat

van. Discordia is al een jaar of tien een niet meer weg te denken faktor inhet Nederlandse teaterlandschap. Vroeger de absolute avant-garde, grootgeworden samen met het Stuc dat hen als huisgezelschap beschouwt, nuonderhand zijn eigen traditie geworden. U vraagt, wij draaien. WeetLamers soms waarom de Oostenrijkers zoveel keet schopten rond DasSpiel vom Fragen, en hier geen mens op zijn achterste poten gaatstaan?

Lamers: «Ik weet het niet precies, maarhet heeft vast te maken met de rellen dieHandke altijd veroorzaakt, en met derelbewustheid van het Weense publiek,dat een schandaal maakt rond iets datanders is, en daar trots op is. Ze dedendat ook bij Thomas Bemhard. HetBurgtheater in Wenen is hun eerste zaal.Als daar geen schandaal is, vinden ze datze te veel betaald hebben. Is eenpremièrepubliek representatief? Dat zijngenodigden. Het Oostenrijkse publiekop zich reageert ook totaal anders optoneel. Die voorstelling duurt daarvijfeneenhalf uur, terwijl wij hem in drieuur doen. En dan hebben zij nog enormecesuren in de tekst aangebracht. Wijspelen alles. Zij doen het veel langzamer,omdat het publiek daar voortdurendreageert. Na elke leuke opmerking wordtgeklapt en geroepen. Wil een speler daarverstaanbaar blijven, dan moet hij veelwit in de tekst aanbrengen»

MaskerVeto: Hier hoor je smalend zeggen: hetstuk was een rel in Wenen, dus brengtDiscordia het in het Nederlands.Lamers: «Nee hoor. Wij hebben bijnaalle stukken van Handke gedaan, of tochminstens in overweging genomen. Ikheb het stuk veel eerder gelezen dan derel er was, maar wij mochten het nogniet spelen omdat Duitsland en Oosten-rijk de eerste vertoningsrechten heb-ben»

«Ik snap die rel niet zo. Het stuk is eenheel logisch vervolg op het vroegerewerk van Handke. Het is wel zo dat hijweer een ander genre probeert. Über dieDörfer was op Aeschylus gebaseerd,terwijl dit op de negentiendeëeuwsekomedie teruggaat»

«Vandaag leven wij in een tijd die eentotaal ander bewustzijn bij de mensenheeft bewerkstelligd, en dat heeft geleidtot het schrijven van een stuk over het jeterugtrekken in de natuur. Dat heeft ookeen politieke betekenis, en dat heeftmisschien die rotzooi in Wenen veroor-zaakt. Handke geeft een trap aan desociaal-demokratie, die niks doet en ermaar bij zit.» -

Veto: In het stuk wordt gezegd: 'Demoderne ziekte is een vraagziekte': En'We kunnen niet opeens ophouden metvragen. Het spel moet verder'. Verwijstdat naar de maatschappij?Lamers: «Dat laatste is een letterlijkcitaat, het komt uit Wachten op Godot.Er zitten veel Beckett-citaten in het stuk.Op het einde komen er ook een paar»

Veto: Zitten die al in de tekst vanHandke; of hebben jullie ze er aantoegevoegd?Lamers : «Nee, dat staat er letterlijk. Wijverzinnen niks.»

Veto: Nochtans doet de voorstelling erg'discordiaans' aan. Het ligt voor de handdat jullie Handkes stuk duchtig bewerkthebben. Neem een citaat als 'De enigeweg is het niet spelen'.Lamers: «Jarnaar, dat weet ik niet. Watis 'discordiaans'? Er wordt verteld watop toneel niet kan worden vertoond. Datis een truuk uit de klassieke Grieksetragedie. En dat citaat, dat is bijnaletterlijk Hamiet. 'Speel ik of speel ikniet?' vraagt hij zich af 'Of droomik?'»

Veto: Daar gaat eigenlijk elke Discor-dia-voorstelling over.Lamers: «Nee, daar gaat elke toneel-voorstelling over. Misschien maskerenwij het minder, maar we leggen dat nietbewust bloot, hoor. Vroeger hebben wedat soort dingen nog wel benadrukt,maar dat doen we allang niet meer. Datzijn dingen die je verwacht, zoekt, en danook vindt. Dat is de bevooroordeeldheidvan het getrainde publiek (lacht ge-meen)»

PortoVeto: Het is toch niet de eerste keer datjullie regie-aanwijzingen voorlezen: Isdat Handke of Discordia ?

Lamers: «Dat heeft twee oorzaken. Teneerste kun je die aanwijzingen nietzomaar doen, want dat is veel teingewikkeld en voor een groot gedeelteonzin. Handke zegt trouwens zelf: 'Dat-gene wat ik voorschrijf, is niet datgenedat ik wil zien. Stoor je in godsnaam nietaan de aanwijzingen, de tekst is belang-rijk'.»

«Ten tweede komt daarbij dat Hand-ke eigenlijk een stuk zonder tekst heeftwillen schrijven. Maar dat lukte niet.Halfweg is hij ermee opgehouden, entoen heeft hij die enorme hoeveelheidtekst er bovenop gedonderd. In het beginen in het midden lees ik een aantalfragmentarische scènes voor. Dat zijn deeerste dingen die geschreven zijn. Zezouden zonder tekst zijn uitgevoerd,ware het niet dat de tekst geweldigbelangrijk is geworden, en die aanwij-zingen niet zo sterk meer meespelen. Jemoet wel weten dat ze gebeuren, maarals je ze gaat doen, houden ze je te veelvan de tekst ar Daarom lezen wij zemaar gewoon voor. Want hoewel demeeste mensen hem niet begrijpen, is heteen van de belangrijkste teksten van delaatste jaren.»

Veto: Hoezo?Lamers : «Omdat hij ergens over gaat.Hij is niet in eerste instantie op vermaaken vorm gericht. Het is een ander soorttekst. De stukken van Botho Straussgaan bijna allemaal over de 'innercircles'. Misschien zijn die ook welbelangrijk, maar dit stuk gaat er absoluutniet over. Het gaat wél over wat je permoment aantreft. Handke reist al eenjaar of drie. Hij wandelt in de savanne,trekt naar Japan. Dit stuk is geschrevennaar aanleiding van die wandelingen inde natuur die nog over is. Dat deintellektueel van nu wandelt, is eenbelangrijk gegeven, het neemt hand overhand toe. Hij stapt nu niet meer zomaarin zijn auto, hij doet iets om zijn Umweltte bekijken, waar hij vijfentwintig jaarlang geen aandacht voor gehad heeft.Onder druk van de alarmerende berich-ten blijkt die intellektueel zichzelf nu deavant-garde-man van de natuur te we-ten. Hij beschrijft een natuur die er nietmeer is, er misschien nooit meer zal zijn,maar die je nog wel kunt beschrijven. Jeklaagt niet over de stervende bomen,maar beschrijft hoe ze er zijn. En daar zetje dan op het toneel iemand tegenoverdie dat verpest, door voortdurend tezeggen dat hij er niet van houdt.»Veto: Stukken als die van Handke zitten,en je wees er zelf al op, barstensvolcitaten. Zijn dat knipoogjes naar eengeschoold publiek?

Lamers: «Nee, helemaal niet. Dat zijngegevenheden: E"en·tekst rus Beckett is

Das Spiel vom Fragen: geen leuk stuk

De hondjes naastde-snelwegTom Lanoye is ongetwijfeld een hoogst grappige Vlaming, een niet

onaardige schrijver en een getalenteerde hberale venter vanliteratuur. Maar als hij in Humo de stukken van Maatschappij

Discordia "slappe try-outs" vindt, die door teatersnobs als "relevantwork-in-progress" worden beschouwd, dan slaat hij de bal tochbehoorlijk mis. Het probleem van Lanoye is dat hij niet wil. Wij hebbenhet ook wel eens moeilijk met Discordia, maar dat is dan een kwestie vanniet kunnen. Lamers en ko zien toneel nu eenmaal als een wektocht dieevidenties in vraag stelt. Das Spiel vom Fragen was afgelopen week danook geen luchtig hapje. Wat niet wil zeggen dat het niet hartig was.

Ons probleem met Discordia is levens-groot. Wij staan telkens weer versteldvan de meesterlijke akteerprestaties, .devolgehouden nonchalance en ironiewaarmee de meest komplekse teksten erin ijltempo worden doorgejaagd. Wijhouden van Jan Joris Lamers als hij uithet bijna obligate tekstboek voorleest,raken vertederd bij het zien van al datachteloze geklooi met overbodige rekwi-sieten op de achtergrond, de rommel opde scène, het spelen met open deuren enramen. Wij ergeren ons elke keer aan hetoveraanbod, het verstikkende van eenmetode die geen ruimte gunt voorademhaling, tenzij je het geweld evenover je heen laat gaan. Wij gruwen vanhet averechtse effekt dat Discordia vaakressorteert: het schuift de tekst naarvoren, maar door de eigengereide omka-dering ontsnapt de inhoud ervan aan detoeschouwer. Discordia brengt altijdschitterend vuurwerk, maar twee dagenlater ben je al vergeten waar het preciesover ging. Enkel de typische ingrediën-ten blijven over, net als de vorige keer, ende keer daarvoor, enzovoort.

houdt niets over. Het tempo ligt ontzet-tend hoog. De regie-aanwijzingen wor-den niet uitgebeeld, Lamers leest zegewoon voor.

De mens is in Das Spiel vom Fragenop een dood punt terechtgekomen.Handke illustreert dat door hem in eenveelvoudig gelaagde tekst ten tonele tevoeren tegenover de anderen, de natuur,het toneel zelf De mens is zijn illusieskwijt, weet niet meer welke richting hijuit moet: 'Omdat we niet wisten waarwe waren, zijn we verdwaald'. Er isvervreemding: 'Mijn vrouw is van meweggelopen omdat ik zo vreemd uit mijnogen kijk'. De relatie met de natuur isverstoord: 'In een appel bijten lukt onsallebei niet meer'. Alles wordt negatiefvoorgesteld, de lente is het begin van demuggentijd. Jongeren voelen zich ont-heemd als een 'hond op de snelweg alshet vakantie is'. Ouderen blikken terug:ze zijn nog samen, maar wat hebben zegehad? De mens gaat nadenken over'gezamenlijk verdriet of verlies'.

Hij komt tot de vaststelling dat hij nietmeer terug kan: er is een bord metdaarop 'geen omkeermogelijkheid'. Hijgaat zich vragen stellen, maar beseft ookdat precies de vraagziekte 'een moderneziekte' is. W-vragen zouden daarommoeten vermeden worden. Tegenvragenmogen niet gesteld. Toch kan hij met

VakantieDat was dit keer niet anders. De tekstvan Handke is meesterlijk, maar eenharde noot om te kraken. Wie geen tijdheeft om er nadien over na te denken,

opeens ophouden met vragen: het spelmoet verder. Toneel spelen is immersvragen stellen. Maar hoe doe je dat?Akteurs konfronteren de regisseur methet probleem van de uitbeelding. Je kuntgemakkelijk een boom, een sfinks spe-len, of datje rood wordt, maar hoe speelje dat je vragen hebt? Bovendien is debetekenis zoek: woorden zijn groot,maar hol. En het vragen stellen isambivalent: er zijn er ook die zeggen dathet niet kunnen vragen hun levenspro-bleem is. •

Ellende troef dus: 'Het is geen leuk stuk'.Er wordt gevraagd naar de liefde, detoekomst, maar veel wordt er nietgeantwoord. De mens draait in eencirkeltje. Maar er blijft hoop. 'Als je goedinademt, wordt deze nacht een sprook-je'. Het is wel zeer,de vraag of het dat isdat de toeschouwer aan het stuk over-houdt. Discordia trekt een bos opwaardoor je de bomen bijna niet meerziet. Gelukkig blijft het mooi wandelenin al die verwarring. Moet toneel eenantwoord bieden? Ik denk het niet

Johan Reyniers

AVONTUURLIJKE

AFRIKAEXPEDITIES

Sahara & West-Afrika

2 à 3 wekenvanaf 54.000 fr.

LANCO TRAVELRootenstraat 27/4

3600 Genk011/35.77.27

Veto, jaargang 16 nr. ,29 dd. 14 mei 1990 5

Blauwe Maandag en 'Strange Interlude'

Het beleg van hetbestaanInhet programmaboekje van Strange Interlude staat een zinnetje dat

beter het stuk vat dan een recensie ooit kan doen: "And there is alove ... one in a thousand ... burns clean and is gone leaving a white

ash". Wat het suggestieve programmaboekje doet, gebeurt ook in devoorstelling: de toeschouwers worden terzijde genomen en ruim vijf uurgekonfronteerd met het mooiste en het donkerste van de vrouw, de helden de dood. Al die tijd ben je bevoorrechte getuige van wat de personagesvoelen en denken, en via de terzijdes kan je horen en zien wat ze daarvankwijt willen aan elkaar, en bovenal hoe sluw en listig ze dat doen. EugeneO'Neill beschouwt het leven als een 'strange interlude' tussen geboorte endood, en die vreemdheid sleept je mee in de voorstelling. 'Gordon isdood', zo staat het de hele tijd op de wand: het leven als blijvend afscheid,of hoe je praat tegen de leegte.

Gordon, briljant student en uitstekendroeier, is dood, maar niet vergeten. Hij isde onzichtbare protagonist, de man diede hele tijd afwezig blijft, maar die nietvergeten wordt. Vooral in de gedachtenvan Nina, 'een jonge en levenslustigevrouw' zoals O'Neill haar in het tekst-boek beschrijft, blijft Gordon naspoken.Nina was zijn geliefde, en ze verafgoodthem na zijn dood. Nina Leeds is echtermeer dan zomaar een meisje dat de doodvan haar geliefde niet kon verwerken. Zewordt steeds neurotischer, en op heteinde balanceert ze op de rand vanhysterie. De psychoanalyse is trouwensniet ver uit de buurt. Freud loert achterelke bladzijde van O'Neills' stuk.

ZatGordon is dood, en daar kan Nina niettegen op, ook niet door een tijd alsverpleegster in het leger te werken. Vansublimering komt er weinig in huis: zegaat in op de avances van alle mannen.Na dat avontuur blijven er nog vier inhaar leven over: Charlie, haar geleerdehuisvriend en redder-in-nood, een onbe-holpen man die zijn heil wekt in deboeken. Zijn wereldvreemdheid kon-trasteert scherp met de levensgenieterSam, met wie Nina in het huwé"lijk stapt.Toch is ook Sam een naief sulligpersonage dat zich niet echt bewust isvan wat er gebeurt. En dat is ernstig:Nina zorgt ervoor dat Sam niets te wetenkomt van de abortus die zij laat uitvoe-ren. Nina is immers zwanger geraakt vanSam, maar vanwege een erfelijke krank-zinnigheid in de familie Evans is hetbeter dat het kind niet geboren wordt.De beslissing om een abortus te latenuitvoeren valt Nina niet gemakkelijk,maar uiteindelijk geeft ze toch toe aan dedwingende eis van Sams' autoritairemoeder. In een beklemmende scenemaakt zij Nina alles duidelijk. Detravestierol van Vic De Wachter isschitterend: de afstandelijkheid van devrouw die hij uitbeeldt doet je harenovereind komen en haar verhaal van dewaanzin jaagt je de stuipen op het lijfNina probeert haar abortus te verbergen,en daarom stelt ze dokter Darell voorom bij haar een kind te verwekken ..Daarvan komt behalve een kind, datSam het zijne waant, een verborgenrelatie met de dokter. Maar ook daarhoudt het niet mee op: na de dood vanSam trouwt Nina met Charlie, die daarzijn hele leven al op zat te wachten.

Alfaset laserprintwerk10 fr/pag - 24-uur-service

Zo ruïneert Nina het leven van demannen, en zo maken zij ook mekaarkapot. Zij zijn de overlevenden dieomkomen, met de naam van Gordon alseen dringende graffiti tegen de muur. Alstoeschouwer word je voortdurend aan-gesproken, maar uiteindelijk blijf jeachter met je rol van buitenstaander. Jeziet toe hoe er van het godsgeloof, hetAmerikaanse verlangen tot heldenver-ering en de big business niets meeroverblijft. O'Neill plaatst -zich hiermeeop de lijn van het psychologisch realismedat we ook bij Ibsen, maar vooral bij

Strindberg en Tsjechov vinden. LarsNoren is het voorlopig eindpunt vandeze evolutie. Het is opvallend: ook vanStrindberg, Tsjechoven Noren brachthet tweespan Joosten-Perceval reedskreaties. Steeds wordt het onophoude-lijke beleg van de menselijke verhoudin-gen getoond. Er wordt gelogen, ge-schertst en gevleid, maar het resultaat iseen mise-en-scène van een dodendanswaarin de personages de pas niet kunnenhouden.

Broadway

Dat dit stuk meer werd dan eensoap-opera die 'Strange Interlude' aan-vankelijk was - de reden wellichtwaarom het stuk in 1928 goed was voor426 voorstellingen op Broadway -, is hetwerk van Luc Percevals' regie. Geenkrachtpatserij, geen oeverloos geleuter.De regisseur maakt funktioneel gebruikvan de terzijdes die resulteren in eensymfonie van stemmingen. Het dekor issober: zwarte wanden, met enkele naarhet Amerika van de jaren dertig verwij-zende Lloyd-Wright-stoelen en een me-talen Mickey Mouse op de achtergrond,die alles lijkt te relativeren. Alsof het niet •erg is dat je iemand het bloed onder denagels jaagt. Ook de jazzy flarden die descènewisselingen begeleiden relativerenalles. Alsof je de spons haalt over hetverleden en zomaar opnieuw làtn begin-nen. Maar de naklank van Charlie'sliefdesverklaring ("Nina-Cara-Nina") iszo amechtig dat je het tegendeel moetgeloven.

Paul DemetsStrange Interludes: een dodendans waarin onze recensent de pas niet konhouden.

Oenmark en de overproduktie1

"In heel mijn ·werk·zit eenvraag naar beperking"Denmark, leest u, en u denkt onmiddellijk aan dat schiereiland daarna tot een tegen-informatie komen.

met zeemeermin. Dat is juist, maar wij praten hier geen Engels, Je moet .~r ie~ mee ~oen,.maar datwel Antwerps, en dan staat Denmark gewoon voor den Mark, gebeurt bijna met. D~t ligt met aan het.. . An '1. 1 "kuns di I . medium boek op ZICh, maar aan de

een veertig)ang~ ~w~~ ~onceptue etenaar e momentee .~ super-media, die niet meer toelaten datde Leuvense universiteitsbiblioteek eksposeert. Het onderwerp van Zijn men iets doorgrondt»kunst is iets waar u het in tijden van zware studie allemaal roerend mee D h ft iid odi

be d ._..1 k . inti . "11 ks lkaar.v ,.' aar ee men tij voor n g. Eeneens nt: e overproau tie van ormane, e ten genereren e r, . boek dt bii mii ni th 1 aal ..ke . h . di daa bii aakt d . teeds wor IJDllJme e em van ZIJnwoe ren voort tot ~ et onem ge en ~ IJ r . e ~nbe s sokkel gehaald. De kracht van het boek

verder wek. De enige verantwoorde houding die men hiertegen kan is datje bij het lezen je eigen tempo kuntaannemen, is er een van ekstreem relativisme," schrijft Johan Pas als bepalen. Zij die boeken publiceren,inleiding tot de vernissage. Denmark zelf licht toe. zouden zich daar opnieuw van moeten

bewust worden. Het medium kan alleenmaar sterker worden als er minder wordtgepubliceerd. In heel mijn werk zit eenvraag naar beperking»

Denmark. «Ik wil met mijn werkvooral het dagelijkse nieuws relativeren.De ene week is iets nieuws, daarna nietmeer. Het vergaat allemaal tot stof eenbeetje zoals de bijbel zegt»«De menselijke geest is op wek naar

de essentie van de dingen. Essentie isaltijd deduktie, beperking: het minderedat een meerwaarde krijgt. Dat maaktde essentie van mijn eigen weken uit,»«Ik heb een aantal jaren geleden een

werk gemaakt met driehonderd verschil-lende kranten uit vijfenzeventig landen,allemaal van een en dezelfde dag. Omdie verzameld te krijgen zijn piloten vanSabena en British Airways ingezet. Erwaren Afrikaanse kranten die ik abso-luut wilde hebben, maar ik kreeg danbericht van sommige dat er op diebepaalde dag geen nieuws was bij hen,en dat ze dus ook geen krant gepubli-ceerd hadden. Zoiets zet tot denken aan.Of hier nu nieuws is of niet, de krantstaat even vol. Men maakt nieuws.»

schijven van een komputer: dat is ookeen abstrakte vorm van informatie, diemaar bruikbaar wordt als je de schijfgebruikt. Dit hier kun je ook nietgebruiken. Kunst heeft geen praktischnut.»

Veto: En dat ervaar je als positief?

Denmark : «Positief ja, omdat het totiets is geworden dat refereert naar deLeegte, met hoofdletter, als antipooltegen de informatie. Het is een reaktietegen het teveel aan informatie vanvandaag, dat zich door de grote hoeveel-heid niet meer laat verwerken. Informa-tie dient niet enkel om op te slaan, jemoet ze ook kunnen assimileren en

Staatsblad«Een ander aspekt dat in mijn werk eenwezenlijke rol speelt, is het papier dateen reis maakt. In een biblioteek wordenbijvoorbeeld boeken opgevraagd, menhaalt ze uit de rekken, brengt ze bij delezer. Na konsultatie gaan ze dan terug.Als ik de stukken verwerkt heb, makenze een reis in een ander cirkuit: dat vande kunst»

Denmark toont ons zijn Bois de Moni-teur Beige: jaargangen van het Staats-

Denmark: «Ik heb bijvoorbeeld krant-jes per week gebundeld, versneden endan terug samengebracht tot het oor-

I spronkelijke formaat. Ik versnij ze hori-zontaal, door de leesrichting. De auto-~ I!] 1!1 ~ ~ I!lI!1 matische leesrefleks die wij hebben, blijft

]' funktioneren. Ons oog blijft lezen, maar~ het neemt geen informatie meer op. Die

'5 Meiersstraat 5 3000 Leuven ~ zit nu immers in het werk gestockeerd,Tel. 016/220466 ! en je kunt ze niet meer konsulteren. Je

kunt het een beetje vergelijken met de

MediumVeto: Je verwerkt krantjes tot zoge-naamde 'dode letters: Wat bedoel jedaarmee?

blad heeft hij samengebonden en ophouten latten geplaatst.

«Dat zijn echte jaargangen, die ik op deafvalberg heb aangetroffen, zoals veelvan het materiaal voor mijn anderewerk. Zo'n hoop jaargangen van hetStaatsblad vind ik een vreemde situatie.Ik vraag me af of het niet onzinnig is omzulke informatie als wetteksten in eendergelijk medium te blijven stockeren.Zouden diegenen die ze gebruiken zeniet beter op een beeldscherm latenoproepen?»

Veto: Zonder uitleg erbij ligt de beteke-nis die je in je werk legt wel niet voor dehand. Wil je de kijker vragen latenformuleren?

Denmark: «Ik wil zelf wel antwoordengeven, maar dan in die zin dat detoeschouwer er ook nog zelf kan invul- ..len. Hij moet zijn eigen idee vanwaarheid en schoonheid kunnen invul-len. Die begrippen komen in de klassiekeestetika al voor. Wat schoon is, is ookwaar, zegt het neo-platonisme, Ik denkdat mijn werk die invulling wel toelaat.Die versneden en terug samengebrachteboeken zijn-in feite tabula ràsa-tabletten.De tekst dringt zich niet meer op,»

VoorbijVeto: Johan Pas schrijft dat je dekon-strueert, isoleert en konserveert. Watbedoelt hij met die dekonstruktie?

Denmark : «Dat is een metode die nietvoor het eerst wordt toegepast. Picassoanalyseerde ook bepaalde voorwerpen,ontleedde ze in ontelbare stukken enstelde ze achteraf opniew samen. Je kuntdus nooit van een totale vernietigingspreken. Zo worden ook bij mij krantenen tijdschriften uit elkaar gehaald, enopnieuw samengesteld»Veto: Heeft de doorsnee mens affiniteitmet je werk? Het zal wel vaak als bizaroverkomen.

Denmark : «De doorsnee mens neemtde tijd niet om tot de sleutel van mijnwerk te geraken. Hij wil die tijd ook nietvrijmaken. Alles moet onmiddellijk be-grijpbaar zijn, zoals de dingen op detelevisie. Lukt dat niet, dan gaat men eraan voorbij»

Johan Reyniers

Denmarks werk valt nog tot 10 juni tebekijken in de Centrale Bib aan hetLadeuzeplein; van 8.45 tot 19.00 u: Deorganisatie is in handen van CC Orato-riënhof en de afdeling kunstgeschiedenisvan de KU Leuven.

6 Veto, jaargang 16 nr. 29 dd. 14 mei 1990

Kringverkiezi ngen Land bouw

De ware volksdemokratieWie op tijd en stond naast

Veto ook al eens eenkrant leest of in de

buurt van de Dekenstraat komtkan het beamen: de belangrijkstebezigheden van studenten zijn- buiten karrière maken - gratisvaten leegdrinken, kamelenracesbijwonen en sponsors opvrijen.Hét hoogtepunt zijn natuurlijk dejaarlijkse verkiezingen die we nu zoongeveer achter de rug hebben.Alle grote kringen hebben het bestevan zichzelf gegeven en het wasweer verdomd goed. De pas verko-zen voormannen kunnen de persluirecht in de ogen zien: er is nivogehaald, een of twee wanklankenniet te na gesproken.

Een van die wanklanken, het moet onsvan het hart, hebben we te danken aande Landbouwkring. Van de tweedeHeverleese kring verwacht je toch min-stens, laat ons zeggenreen optocht doorLeuven-fusie met twintig koeien of eendemonstratie op de Oude Markt van eenmobiele elektrische stoel voor varkens.Niks ervan. Niet één vat is er gegeven enop die paar minieme affiches (alles bijelkaar nog geen vierkante meter) die wegezien hebben stond nergens reklame,ook niet van firma's uit de Minderbroe-dersstraat. Triestig.Nu, het moet gezegd, bij landbouw

ligt dat ook niet zo eenvoudig. Als enigegrote kring hebben ze geen verkiezingenper ploeg, maar per funktie. En dat heeftzo zijn konsekwenties. Een daarvan isdat men op landbouw zijn energie pleegtte steken in kringwerking in plaats vanspektakel. Wie helemaal alleen, zonderzich te kunnen verschuilen in een groep,de verkiezingen trotseert, kan tweedingen niet op straffe van zich belache-lijk te maken. Hij kan niet met vatengaan gooien. En eens verkozen kan hijzijn funktie niet verwaarlozen. De kringzelf is daar de vorige jaren uitermategoed bij gevaren: de aktiviteiten zijntalrijk, de opkomst goed en - al zijn deorganisatoren natuurlijk nooit tevre-den - de financies gezond. Dat wordtonder andere geïllustreerd door hetInterfakultair Songfestival dat sinds hetbegin door de Landbouwkring georgani-seerd wordt, met aanhoudend sukses.Het is ons inziens moeilijk denkbaar datzoiets zou kunnen in een kring metverkiezingen per ploeg zonder dat de restvan de kringwerking er ernstig onderlijdt.

Veel volkEr zijn natuurlijk wel een paar kantteke-ningen te zetten bij individuele verkie-zingen. Zo is de formele demokratischekontrole voor de meeste funkties nogalpover: de postjes worden op voorhandop een vrij gemoedelijke manier ver-deeld, en voor de meeste funkties is erdan ook maar één kandidaat. De stem-ming gebeurt eigenlijk impliciet: ook ineen grote kring kennen de aktievelingenelkaar allemaal door en door, zodat deverdeling van de funkties vrij optimaalgebeurt. Aangezien er hoe dan ook delaatste jaren kandidaten teveel bleken tezijn voor de bestaande funkties, is ertrouwens een tendens om van jaar opjaar funkties bij te kreëren. Dit jaarwaren er weer twee meer, wat het totaalop twintig brengt. Daarbij wordenverschillende funkties door meerderepersonen bezet zodat Landbouw in deraden van Loko als grote kring telkenstwee stemmen heeft. Op die manier komje vlotjes aan een man of veertig. Veelvolk om allemaal op één avond zijnspeech te horen afsteken en op eenstembriefje te schrijven.

VolkDaarmee komen we op een ander nadeelvan het systeem: verkiezingen bij Land-bouw zijn maratonsessies waar iedereenvolledig munv.huiten gewankeld komt.

Het-iseigenlijk een mirakel dat er elkjaarweer een honderdvijftig man die kalva-rie lijdzaam komt ondergaan. We gaan udan ook niet alles wat er gezegd isuitspellen. Het moet ongeveer volstaanvast te stellen dat ook dit jaar deverschillende funkties min of meer vlotaan bijhorende funktionaris(sen) ge-raakt zijn die opgewassen schijnen te zijntegen hun taak. Dat vond ook devergadering ervan: iedereen die als enigeopkwam (de meesten) is goedgekeurdmet 'volksdemokratische' percentagesvan tachtig (een uitschieter naar bene-den) tot honderd procent (dicht bij hetgemiddelde).

Selektie

Sommige zaken vielen natuurlijk welop. Zo was er een farce te beleven bij deverkiezing van de onthaalverantwoorde-lijken. Bij de tweede stemronde was hetkworum nog steeds niet bereikt. Hetkieskomitee interpreteerde echter destatuten op een nogal eigenzinnige ma-nier en kondigde voorbarig een overwin-naar aan. Een flater, zoals zou blijken:

helemaal op het einde van de verkiezin-gen werd er geïnterpelleerd door aan-hangers van de verliezende partij zodatop een moment dat iedereen veel lieveraan het fuiven zou zijn, de hele zaak metveel geharrewar overgedaan kon wor-den. Nu ja, zoiets valt ongeveer elk jaarvoor, met als gevolg dat de statuten elkjaar een beetje langer worden om degaten die het vorige jaar gebleken zijn opte vullen. Misschien kunnen ze bijlandbouw eens de voorgestelde Loko-statuten inkijken.

SponsoringDit jaar is er ook een heuse presidium-funktie bijgekreëerd - bij Landbouwwordt onderscheid gemaakt tussen 'pre-sidiumfunkties' als preses en sekretaris,en 'werkgroepverantwoordelijken' alsonthaal, galabal en dergelijke - : eenpublic relations-man. Die jongen magzich, beginnend van ongeveer niets, gaanbezighouden met het ronselen en koördi-neren van de sponsors die ook deLandbouwkring de laatste jaren opbescheiden schaal binnen~haald heeft,en het opvijzelen van het unago van de

kring. Een hele uitdaging lijkt het ons,om daar onmiddellijk een geloofwaar-dige invulling als presidiumlid aan tegeven. Zéker als je ziet hoe hij onthaaldwordt door zijn nieuwe kollega's: hoe-wel er veel over sponsoring gepraat iswerd het woord 'public relations-man'maar één keer terloops vermeld, en dannog door de verliezende preseskandi-daat. De klap op de vuurpijl kwam toenbleek dat de voorzitter van het kieskomi-tee (de uittredende preses) de helefunktie straal vergeten was en de stem-ming nog in ekstremis moest latendoorgaan. Geen al te denderende startvoor een funktie die zeer nauw zalmoeten samenwerken met bijna alleleden van het presidium.

LeninDe Presesverkiezing zelf tenslotte.

Hiervoor waren er twee kandidaten, endat blijkt toch wel bevorderlijk voor dekwaliteit van de gebrachte speeches enhet denkwerk dat er aan vooraf gaat.Alletwee hadden ze een deugdelijkprogramma, wat niet zo vanzelfsprekendis in landbouw: veel kandidaten vindenhet al heel mooi als ze de voetstappenvan hun voorganger drukken wat, zoalsu begrepen hebt, in landbouw meestal alwerk genoeg meebrengt. De uittredendekursusman, Jos Van den Block, konechter niet op tegen de uittredendeKringrader Sjarel Bolckmans. Die wistzijn jarenlange vergaderervaring duide-

Zo was 89

Alma kookt overMeiis traditioneel de maand waarin Alma verslag uitbrengt van

de afgelopen jaarwerking. Ook nu ligt er op Sociale Raad eenmooi ingebonden 'Alrna-jaarverslag-1989' te blinken. Het jaar

1989 was een bijzonder jaar voor Alma. Het was toen immers 35 jaargeleden dat op delBondgenotenlaan gestart werd met een 'studentenspijs-huis' . In die 35 jaar is Alma uitgegroeid tot een keten met acht restaurantsen één buitendienst. Tegenwoordig heeft de vzw het echter moeilijk omtrouw te blijven aan haar basisdoelstelling die omschreven wordt als "hetoprichten en organiseren van restaurants, drank- en gelagzalen waargoedkope maaltijden verschaft worden aan studenten". Gaan eten in deAlma is voor vele studenten al een dure aangelegenheid.

Sedert het begin van de jaren tachtig isde gemiddelde maaltijdprijs ernstig ge-stegen. Terwijl de studenten in 1981gemiddeld nog 59,3 fr betaalden en in1987 86,5 fr, is dat bedrag in 1989opgelopen tot maar liefst 91,6 fr. Steedsminder studenten gaan dan ook in Almaeten. Ze koken hun potje thuis terwijlAlma met de 'gebakken peren' blijftzitten.Het verslag van 1989 toont een

negatief bedrijfsresultaat van 9,5 miljoenfrank. In het uiteindelijke resultaat heeftAlma dit negatieve saldo tot 0,9 miljoenfrank kunnen beperken door de finan-ciële opbrengsten van haar reserves. Hetzal echter moeilijker en moeilijker wor-den om het onevenwicht tussen deinkomsten en de uitgaven op deze wijzete kompenseren en te versluieren. Dedoor Alma aangelegde reserves zullenimmers geïnvesteerd worden in de bouwvan de nieuwe centrale keuken, waarvande werken reeds een aanvang namen.

ServiceEr moeten dus snel nieuwe bronnen vaninkomsten gevonden worden, wil Almanog overleven. Direkteur Toon Martensziet vooral een nieuwe kapitaalstroom inde 'Alma-service'. Deze buitendienstverzorgt de restaurantenservice van zie-kenhuizen, recepties, koffietafels enzo-meer. Voor deze dienst werd in 1989 eennieuwe strategie ontworpen en onder hetmotto "snel-soepel en goedkoop" steegde globale omzet inderdaad aanzienlijk.Voor het overige ziet de Alma-direktieveel heil in een zogenaamd 'ortodoks'prijzenbeleid, een beleid waarbij deprijzen de stijging van de indeks volgen.Maar hiermee raakt Alma natuurlijk eengevoelige snaar bij Sociale Raad. Dieijvert immers al jaren om de stijging vande maaltijdprijzen te voorkomen, omdatdaarmee regelrecht wordt ingegaan te-gen de "demokratisering van het onder-wijs" en omdat hogere prijzen geenafdoende oplossing bieden voor de.prohlemen waarmee .de. hele sociale

sektor - en Alma in het bijzonder -kampt.De oorzaken van de niet zo gunstige

bedrijfsresultaten van Alma in 1989,moeten immers hoofdzakelijk buitenAlma gezocht worden. Want de vzwAlma is geen gewoon bedrijf. Alsstudentenvoorziening maakt de restau-rantenketen deel uit van de sociale sektorvan de KV Leuven en is ze in grote mateafhankelijk van de subsidies die ze vande Raad voor Studentenvoorzieningen(RvS) ontvangt. Alma heeft het echternogal eens moeilijk om met haar proble-men naar buiten te treden. Zo ookriskeert Alma nu door haar 'binnens-huis-politiek' een ekstra subsidie van 5,1miljoen frank te ontlopen. De RvS hadimmers in 1989 gezegd een tekort tot 6miljoen frank te zullen dekken. Door nute pretenderen dat het bedrijf maar eennegatief resultaat heeft van 0,9 miljoenfrank, valt de resterende 5,1 miljoenfrank misschien wel in het water. Hetplan van de direktie om deze 5,1 miljoenfrank vooralsnog onder de vorm 'kapi-taalsubsidie' - een subsidie om verande-ringen in de verschillende restaurants tekunnen financieren - toegewezen tekrijgen, zal immers niet zonder horten ofstoten gaan. Want dergelijke toekenningkadert in de ruimere diskussie omtrentde reserves van de RvS en het is nietonmogelijk dat andere diensten van desociale sektor - bijvoorbeeld de huisves-ting - hun eigen financiële eisen scherpergaan stellen wanneer ze op de hoogteworden gebracht van een ekstraatje voorAlma ten bedrage van 5,1 miljoen fr.Direkteur Toon Martens ligt hier echterniet van wakker en redeneert "indienAlma gestraft wordt voor haar 'inspan-ning', dan doet ze voortaan gewoonminder haar best".

Vandaal

Dat is natuurlijk .gemakkelijker gezegddan gedaan, want zonder te ontkennendat Alma op een efficiënte e!u_ationele

lijk te gelde te maken in een lange enonderhoudende speech waarmee hij alletwijfelaars wel overgehaald zal hebben.Ook zijn programma was beter uitge-werkt dan dat van Jos, al lijkt het ons dateen paar van de programmapunten erduidelijk voor het evenwicht bijgesleurdzijn. Zo bijvoorbeeld het idee van eenmaksikantus met alle kringen. We dach-ten dat het seniorenkonvent al voor datsoort evenementen zorgt. Enfin, betereen gezocht evenwicht naar de studenti-koze dan naar de serieuze kant, en dat zatwel snor. Vooral Sjarel's herhaaldeverkiezingsbelofte om buiten het pratenook veel te luisteren hebben we in onzeoren geknoopt.Het zal duidelijk zijn: de nieuwe

preses van de Landbouwkring heetSjarel Bolckmans. De stemming wasduidelijk, al waren er veel onthoudin-gen. We hebben echter wel degelijk deindruk dat veel mensen geen goedekandidaat wilden wegstemmen, eerderdan dat ze hun afkeuring zouden willenlaten blijken. De Landbouwkring gaatweer een vruchtbaar jaar tegemoet.

Tuur Ruytjens

Alma geeft onder het mom vanjaarverslag alweer een volwaardige Acco-kursusuit. En jawel; hij wordt elk jaar een beetje duurder. (Foto Archief)

wijze dient beheerd te worden, lijken de"bedrijfsekonomische overwegingen"van de huidige direktie het socialekarakter van Alma wel eens te vergeten.En het is misschien al in den treureherhaald, maar het moet toch nog eensgezegd dat Alma het niet langer alleenkan. Tenminste als ze de studenten wilblijven voorzien van goede en goedkopemaaltijden. Er moet tlus hulp vanbuitenaf komen. Hierbij denkt SocialeRaad dan niet in de eerste plaats aan deRvS, want daar isde financiële situatie infeite al even penibel. Echte hulp kanmaar komen van de nationale overheid.Deze moet opnieuw haar verantwoorde-lijkheden opnemen zoals die zijn om-schreven in de wet van 3 augustus 1960.Het isde overheid die jaarlijks voldoendetoelagen dient toe te kennen aan deuniversiteiten en de daarmee gelijk-gestelde inrichtingen. Het wordt tijd datde regering het principe van een "demo-kratisch onderwijs" gaat herwaarderenin plaats van het voortdurend met devoeten te treden. Zo zouden vooreerst detoelagen aan de sociale sektoren van deuniversiteiten opnieuw op een redelijken realistisch nivo moeten gebracht

worden. En in de plaats van de Hobu-studenten te laten opdraaien voor eentekort in de onderwijsbegroting van 280miljoen, zou zij beter denken aan eeneigen sociale sektor voor de Hobu-instellingen.

Steentjes"Maar goed, voorlopig zal Alma en methaar de hele sociale sektor van deKV Leuven moeten roeien met de rie-men die ze heeft. Hetgeen natuurlijk nietmag betekenen dat men bij de pakkengaat neerzitten. Meer dan ooit moet erdruk uitgeoefend worden op de "hogereinstanties". En Sociale Raad zal daarook volgend akademiejaar de nodigesteentjes toe' bijdragen. De akties vanSociale Raad zullen moeten leiden toteen automatische indeksering van destudiebeurzen en tot een blokkering vanelke vorm van prijsverhoging in desociale sektor. Het zijn immers niet deakties die een nefaste invloed zoudenhebben op bijvoorbeeld het dalendaantal maaltijden in Alma. Vele studen-ten kunnen het gewoon niet meerbetalen.

Tie Roefs

Veto, jaargang 16 nr. 29 dd. 14 mei 1990 7

ZOEKERTJES• Goedkoop typwerk ! Vanaf 40 fr.!blad. Enkel augustus. Bel nu qm> 058/23.40.62. tijdens we. of kom naarTervuursevest 103 K151. Dieter.

• AI uw typwerk, tekstverwerker, elek-trische schrijfmachine, Griekse en wis-kundige karakters, Jaren ervaring. Mevr.Sanders qm> 011143.28.56.

• Typen van tesissen, verslagen enteksten op laserprinter. Vertalingen; in-

TikkantoorDevano016/23.98.70

TekstverwerkingLaserprinting * Lay-out

DactylografieBoeken, tijdschriften,cursussen, thesissen, ...

Professionele aanpakJarenlange ervaringT. & K. Van Nooten-Dehaes

Wilselsesteenweg 543020 Herent

binding. Kris Rosselle, Naarnsestwg.130, Heverlee. ~ 20.70.77.

• Luma, typen van tesissen, verslagenen teksten. Vertalingen. Steenbos 25,1641 Alsemberg. ~ 02/380.12.80.

• Typen van tesissen en allerhandeteksten. m 23.54.76. liefst na 17.00 u.

• Tikwerk, zetten muziek, scanning.Afdruk laserpr. Euprint, Hertogstr. IlO,Heverlee. 'li!S' 22.97.49.

• Al uw tikwerk op tekstverwerker.Tabellen geen probleem. Laserprintermogelijk. ~ 23.46.26.

• Professioneel typwerk op tekstver-werker, snel en verzorgd. .. 25.89.12.

• Typwerk voor tesissen. L. van derMaele, ~ 056/21.03.78.

• Tikwerk allerlei, tesis, verslag, admi-nistr. een teler ~ 22.05.38. Verwimp.

• Middeleeuwsche kabbalistiabulàfiaverwerkt aller hand- ende proefschriftentot juweelties hedendaagser drukkun-sten. Tiensestr. 177. 'lI!' 29.22.77. tussen10.00-12.00 u. en 13.30-17.00 u.

• Lut zoekt (een kot in) een redelijkalternatief en liefst niet te groot gemeen-schapshuis, voor volgend akademie jaar.20.11.10., laat bericht achter. Danke.

• Elke vrijdag en zaterdag is de Shriokte huur voor privee-fuiven tot 150personen. Soepele en voordelige voor-waarden. Info ter plaatse, Tiensestr.115A, of ~ 28.60.78. ('s avonds20.21.50).

• Te huur: ruime studentenkamers(voordelige voorwaarden) Parijsstr. 38. • Forum rond Leegstand vzw zoektBez. 16.00-16.30 u. dringend gewetensbezwaarde met inte-

EINDDAG IN HET STUC

• Kot te huur mei-juni-juli. Prachtig'" gelegen (met tuin) 4000 fr. P. Le-.~ brunstr. 5,25.76.05., vraag naar Geert.~~

Het Stuc sluiJ haar werkjaar tradi-tioneel af met een groot feest, dataltijd beloftes van beleefde leute totdronken zwelgpartijen inhoudt Deeinddag heten ze dat daar, het feestdat een jaar kultuur moet afsluiten.Dit jaar gaat die door op donder-dag 17mei vanaf 20.30 u. Omalles een beetje in de kulturelesfeer te houden hebben ze eentoverlantaamspektakel op het pro-gramma gezet

Toverlantaarns waren zowat deg,.ootvdäers van~de film. Een aan-tal gekleurde platen - vergelijk-baar met de dia's van nu - werdenvlug na elkaar geprojekteerd. Menhad bovendien een systeem gevon-den om de beelden in elkaar telaten overvloeien. Bij de beeldenwerden door een verteller verhalenverteld over allerlei onderwerpen.Daarnaast was er ook begeleiding

van zangers en dansers. Met deopkomst van de film verdween detoverlantaarn echter van het straat-beeld.

Maar de toverlantaarn verdweenniet uit het oog en uit het hart DeDeinzenaar Herman Bollaert beziteen verzameling van dergelijkedingen en hij wil er ook mee naarbuiten komen. Op de einddag vanhet Stuc zal hij in een Belgischepremière een kijkspektakel vananderhalf uur brengen. De voor-stelling begint om 20.30 u. op hetterras van het Stuc.

Na de nostalgie kan het feestbeginnen met een live-optredenvan "een groep die doet denkenaan de haartooi van de B-52s,charmezangers en een balorkest".Het wordt dus eens feesten in hetStuc. Vanaf 23.00 u.

resse voor huisvestings- en leegstands-problematiek .• 20.66.82. Vragen naarK. Buyle. Brouwersstr. 34.

• Nieuw Leuvens lokaal radiostation(vanaf 1 augustus) zoekt medewerkers.Reakties alleen schriftelijk bij 'De HogeNoot', Strijdersstr. 63/50.

• U zoekt een goede DJ voor eengeslaagde fuif (eventueel installatie)?~ 23.67.73. (enkel in de week ennamiddag). Vraag naar Hans.

• Te koop: surfplank BIC320. Kom-pleet, 12.000 fr.Ridderstr. 218 (Leen) of'lI!' 022/269.24.66.

De Algemene Vergaderingvan Kringraad zal op vrij-dag 18 mei overgaan totde verkiezing van de vol-gende studentenvertegen-

woordigers (mlv) voor het akade-miejaar 1990-91 : - 1 vertegen-woordiger voor AkademischeRaad uit Humane Wetenschap-pen - 4 vertegenwoordigers voorde Onderwijsraad waarvan 1 uitde groep Biomedische Weten-schappen, 1 uit de groep EksakteWetenschappen, 1 uit de groepHumane Wetenschappen A (So-ciale Wetenschappen, Rechten,ETEW) en 1 uit de groep HumaneWetenschappen B (L&W, Psy-chologie en Pedagogie, Godge-leerdheid en HIW) - 2 vertegen-woordigers voor de InterfakultaireKommissie voor Aggregatie (ICA),1 behorende tot de groep Posi-tieve Wetenschappen, 1 beho-rende tot de groep Humane We-tenschappen - 1 vertegenwoor-diger voor de Raad voor Interna-tionale Betrekkingen (RIB).De voorwaarden die aan dezekandidaturen verbonden zijn,vind Je terug In Veto nr. 27 van30 april.AI/e sollicitaties dienen schriftelijkmet Cv, motivering en vermeldingvan de speciale kwaliteit~n dieyoo;Krin9rMq.nJd_tti9.lfunfJflnzijn,ten laatste op woensdag 16 meiom 17.00 uur toe te komen op hetsekretariaat van Kringraad terattentie van Piet Schreurs,'s Meiersstraat 5, 3000 Leuven.Personen die solliciteren dienenaanwezig te zijn op de AlgemeneVergadering van Kringraad dieplaats vindt op vrijdag 18mei om19.00 uur in de konferentiezaalvan het Pauskol/ege.

R

Die tesis van jou heeft nu al genoegzweet gekost en verdient dan ook eenfraai gezette voorpagina. Bij Alfasetkost zo'n blad maar 250 fr. En jemoet er nooit langer dan 24 uur opwachten. Doén. ~ Meiersstraat 5.

T u E

• Hangertje 'Carmen Croquy', wanho-pig op zoek naar eigenares. Gevonden in • Hé burgies, waarom zijn jullie boosNaamsestr. Af te halen: M. Theresiastr. op ons? 2 VIP's.92 (derde verdiep, laatste kot links). • Als die C staat voor Cremers, stond jij• Is, tilqsofiejpu.}V struikelvak? Ik ben dan ook bij die olifanten voor de G?licentiate wijsbegeerte en geef bijles. . Kas.~ 012/23.72.48 • Petit h . h ... eeu coc on WIS es zwienge man-

nenhaatster (C'est que' elle n'a que 19ans) plenty of bon courage in the weeks10 come. .

K A

• Twee meisjes uit het Meisjescentrumzoeken knappe jongeman voor hechterelatie en de afwas.

• Na heel wat gezoek, kom ik nietverder dan dit: Volgt achter de C een 1.,0, E, R, of... ? Salukes. Kas.

v A

+++++++++++++++++++++++++++++++++++

MAANDAG19.00 u FILMToughguys don't dance (NormanMailer),een filmover iemand die zich nietmeer weet te herinneren of hij een moord heeft gepleegd, om 19.00 u in9.eleiddoorH.Asselberghs (redakteurAndere Sinema), in Stuc, ink.80/100, org. Stuc.

DINSDAG21.30 u TEATERTry-outvanDoubleHoneymooninHeaven;een bewerkingvanMidsummer-nighl'sDreamvan Shakespeare, doorAndreaBardos-Feltoronyien AlexandraSpetschins-kaya-Cohen, tot 22.00 u, inStuc, ink.50, org. Stuc.

WOENSDAG14.00 u FILMDe zaak M.P.,inVlaamse Leergangen, org. Vlaamsfilmmuseum.20.00 u FILMDezwemmervanKzirikadze,een innemendfamilieverhaal,dat zijdelingsookdegeschiedenis van Georgië tijdens de 20ste eeuw belicht de filmis om enkele kriüschebeelden verboden inde USSR, in 't Studioke,org. DAF.

20.00 u FILMSkin,inVlaamse leergangen, org.Vlaamsfilmmuseum.21.30 u TEATERTry-outvan DoubleHoneymooninHeaven,doorAndreaBardos-Feltoronyien AlexandraSpetschinskaya-Cohen, in Stuc, ink.50, org. Stuc.

24.00 u FILMDezwemmer van Kzirikadze,in 't Studioke,org. DAF.

DONDERDAG20.30 u EINDDAGEinddagvan het Stuc met een uniekevertoningvan toverlantaarnbeelden,begeleid door zang en muziek (de toverlantaarn was de voorloper van de film enprojekteerde geschilderde platen op de muur), première voor België, aansluitend:openlucht liveoptredenen feest, in Stuc, ink.150/200 voorde toverlantaarn,org. Stuc.

MAANDAG20.30 u FILMAnotherwoman,metGinaRowlandsdie zichopmiddelbare leeftijdvragen steltoverdatgene wat reeds gebeurd is inhaar leven,om 19.00 u ingeleiddoorH.Asselberghs(redakteurAndere Sinema), in Stuc, org. Stuc.

Cl_0------------__,PSYCHOLOGIEI!l Do 17/5 om 22.00 u: "De laatste van de zaak", gratis vat voor onze klanten enverrassing voorde leden, in de Shrink,inkomgratis.

; ,~j~ ~J'p _ ._ 1101 ~ ~;;I ,~t~·

Telemarketing ondernemingzoekt onmiddellijk

studenten (+20 jaar).Zeer aantrekkelijke job,

heel het jaar door,Gemakkelijke

treinverbinding met LeuvenWerkplaats: 1030 Brussel ~

.~Kandidaten: telefoneren ~...

naar 02/245.51.31. !

We hadden die agenda graagiets langer gezien. Dus, als unog niet aan 't blokken bent, enu organiseert iets (we kunnenhet ons moeilijk voorstellen,maar toch. ..) ;ijn uw aankondi-gingen bij ons welkom. Binnen-brengen voor zaterdag.~ "T' • 0::' ., , ,- .., •• , TI.} ...

Pagina 7 al bekeken?

KRUISWOORDRAADSEL1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

1

2'3

4

5

6

7

89

10

11

Horizontaal-I. Amerikaanse staat 2. Ziekelijke neiging 3. Zoog-dier - kruid waar een bepaald likeur van wordt getrokken4. Belgisch stadje - prijze - water in Nederland 5. Vreemde vorst- scheldnaam 6. Vermorzel - kleine ontsteking 7. Vijf boekenvan Mozes - Sociëteit van Maria Middelares 8. Mansnaam - nietvroege - Chinese lengtemaat 9. Vol scheuren - gas 10. Gemaalvan Isis 11. Toestel ter bepaling van het vetgehalte van melk.

Vertikaal -1. Galvet 2. Latafel 3. Europeaan - klop 4. Voor-vechter van staatkundige en ekonomische ekspansie 5. Eerlijk-opgeld boven de parikoers 6. Voorvoegsels - pas - oude Duitsemunt (afk.) 7. Bekoorlijk - rode verfstof 8. Troef negen - gedwee- Europeaan 9. Aroma van een drank - Belgisch stadje10. Artiest.

, , ...' .~. ,..., .... ,.,

...

naam Herman en met de Heino-look (Heino iseen Duitse schlagerzanger. PDG/KL). Daarnaheb ik bij de BRT nog een poppenserie gemaakten wat voor de radio gewerkt. Eerst voorOmroep Antwerpen en dan voor de GroteMagazijnen. Daar moest ik elke week zelf eenvraag verzinnen, mèt bijhorend antwoordWaarom rijden treinen op rails, waarom loeienkoeien? Hoe is het fysisch gezien mogelijk datde wolf Roodkapje helemaal kon doors1ikkenen daarna ook nog de grootmoeder? BijJohnnywood heb ik ooit nog twee liedjesgedaan. Dat waren toen eigenlijk de voorlopersvan 'De Bomen'.»

Hugo Matthysen sprak met Veto

"Sting, wat die allemaal uit zijntotaal gefossiliseerde strot perst"'VJilla Tempo', 'Lava', 'Het Leu-

genpaleis', drie programma'sdie de laatste jaren op BRT

radio of TV liepen. Relatief suksesvol, endaar heeft de inbreng van Hugo Matthys-sen waarschijnlijk een en ander mee temaken. Deze man schreef ook eenmusical ('Fraokenstein'), hij is de auteurvan een bescheiden bestseller (Misdaad,sex en verse vis') en presenteerde onlangsHumo's rockrally. Het recentste wapen-feit van dit werkpaard is een binnenkortte verschijnen LP ('Dankuwel') en er iseen koncertreeks gepland. De try-outhiervan vond verleden week plaats indaneetaria Belgisch Congo. Veto sprakmet hem over zijn werk en zijn studen-tentijd in Leuven en Antwerpen.

Veto: Hugo Manhyssen is na jaren opnieuw inLeuven. Was u eigenlijk aktief tijdens uwstudententijd? Betrokken bij een of anderestudentenvereniging?Matthyssen: «Totaal niet. Ik ben afgestudeerdals licentiaat filosofie in 1980. Toen was het zodat je in de kandidaturen, die ik in Antwerpenheb gedaan, een bijrichting moest kiezen. Ikwas zo dom om sociologie bij te nemen. Zokwam ik bij een hoop pol en sokkers terecht.Die mannen waren echt blijven steken in dejaren '60: het dragen van een das vonden zebijvoorbeeld nog ongelooflijk relevant. Daar-naast waren er de apatische richtingen alsfilosofie, geschiedenis en klassieke. Er was ookeen begin van herleving van NSV en dergelijkein rechten, en vooral in ekonomie. Veel keuzewas er dus niet»

«In Antwerpen waren er wel nog verlichtegeesten. Dat lag waarschijnlijk aan het feit dathet niet de mensen met de breedste interesse-sfeer zijn die door de kandidaturen geraken. InLeuven kwam je ook samen met mensen uitKortrijk: echte seminaristen of anders trouwekopieën ervan. Ik kan me geen enkele naamherinneren van een Leuvense medestudent uitdie tijd.»

«Antwerpen was toen geen studentenstad.Als je daar wegging, zagje geen studenten. Toenkwam ik in Leuven, op kot met acht pol ensokkers op de Tiensevest. Ik kon de studentenniet echt verdragen. Terwijl je bij de bakkeraanschoof, hoorde je iedereen voor je over deeksamens spreken ... De weinige keren dat ik inLeuven weggeweest ben, was naar een studen-tenfuif of naar het kafee van het Stuc, hetbastion van mijn sympatieke vrienden van polen soc.»

Veto: Waarmee hieldjeje dan bezig?Matthyssen: «In groepjes spelen, brossen omnaar Antwerpen te kunnen. In tweede licentiekoos ik mijn vakken zo dat ik enkel de maandagen de zaterdagvoorrniddag naar Leuven hoefdete komen.»Veto: Heb je in Leuven Bart Peeters lerenkennen?Matthyssen: «Nee. Ik heb met hem op demiddelbare school gezeten, hij twee jaar ondermij. In Antwerpen zat ik samen met Jan Leyers.Wij gingen een groep oprichten die de wereldging veroveren, maar we hadden geen drummeren toen dacht ik aan Bart. Jan Leyers kendeMark Kruithof omdat ze samen muziekleshadden gevolgd, en ik had een keer heeltoevallig samen met Mark opgetreden in deSfinks, als jazzmusici,toen we 18 waren.»

<,Wespeelden toen covers van The Kinks enElvis Costello en ook heel even nederlandsta-lige muziek. In 19S6 heb ik een musicalgeschreven met muziek van Jan Leyers:'Frankenstein'.1k was zelf niet tevreden met hetstuk, omdat de regisseur het totaal verkeerdbegrepen had. Het boek dat er later vangemaakt is, heeft trouwens ook niet goedverkocht.»Veto: Kan u even de ontstaansgeschiedenis van'De Bomen' schetsen?Matthyssen: «Ontstaansgeschiedenis ... ik benal oneindig 'lang bezig met de zogenaamdenederlandstalige rock. Al vlot tien jaar. Ik vindin het Nederlands zingen iets heel natuurlijks.Een nederlandstalige die in het Engels zingt isvoor mij hetzelfde als een Zwitser die in hetMongools zingt. Samen met Mark had iknederlandstalig elektronisch duo. We maaktenwat opnamen. Later leerde ik Jean Blautekennen. Met hem heb ik zo'n keer of tien eengelegenheidsduo gevormd voor de VPRO-radio, voor 'De Vlaamse Konnektie'. Dan iseigenlijk het idee gerijpt om een plaat te maken.Die komt er dus ook, op vier juli. Er liggen ookal een paar koneerten vast voor mei en juni.Voorzichtigheidshalve beginnen we met kleineoptredens. Vanavond is de eerste keer dat wesamen optreden. Het is trouwens een try-out,want veel is er nog niet gerepeteerd. Het is dusgeen wereldpremière: het is niet de bedoelingdat de mensen na vanavond zeggen: "Dat is hetdus. Nu hebben we het gezien." De eerste vijfkeer.,»

Veto: U lijkt wel niet zozeer de bedoeling tehebben om een boodschap over te brengen in deteksten. Blijkbaar is engagement niet aan HugoMatthyssen besteed In het Leugenpaleis trok ubijvoorbeeld vaak van leer tegen Sting ...Matthyssen: «Dat klopt ten dele. Ik waar-deerde The Police zoveel als ik Sting nuverafschuw. Wat die allemaal uit zijn totaal

gefossiliseerde strot perst. .. Eigenlijk heb ik eenafkeer van de geëngageerde tekst in hetalgemeen. Dat heeft zijn kultuurhistorischeredenen. Ik heb op de middelbare schoolgezeten in de vroege jaren '70, met een hoop netafgestudeerde leraars. Van hen moesten enzouden we sociaal geëngageerd zijn, omgaanmet de anderen, elkaar als gelijken beschou-wen ... Dat kwam velen van ons onwaarschijn-lijk de strot uit,»

«Verder hoop ik dat men bij het beluisterenvan de elpee zal opmerken dat - op twee of drieonnozele koldernummers na - de nummersallemaal een soort emotionele waarachtigheidhebben. 'Mijn vrouw is gisteren gaan lopen',bijvoorbeeld, kan een simpel nummer lijken,maar je kan daar van zeggen: 'C'est la vie I'. AlsDanny Fabri zingt: 'ça, ça, ça c'est la vie.', dan isdat niet echt: dat behoort niet tot zijnleefwereld.»

«Anderzijds is het wel zo dat ik misschienzonder de heropleving van de smartlap, onderinvloed van VTM, die op een gat in de marktgesprongen zijn, niet de kans had gekregen ommijn el~ te maken.»

Veto: Jij werkt nu wel voor de konkurrent vanVIM Hoe is Hugo Matthyssen bij de BRTterechtgekomen?

Matthyssen: «Ik kende Bart Peeters; we zatentoen samen in een groep. Het programma 'VillaTempo' werd opgestart, er werden een aantalscenaristen aangeschreven, met de vraag of zesketchen en zo wilden maken. Bart raadde mijaan om daaraan mee te doen. De producer ende regisseur hebben mij toen uitverkoren als dèscenarist.»

Veto: Niet alleen scenarist U was ook een van'De Hermannen' en van de 'gebroeders Cools'.Matthyssen: «Dat klopt. Aanvankelijk deed ikdaaraan mee omdat ik daar toch was en danzouden we wel zien. Ook omdat dat in die tijdzo verschrikkelijk slecht betaald was dat ikgewoon mee figureerde, want anders was ik ergewoon uit een soort beroepsernst en ik werdtoch niet betaald, dus ... Aanvankelijk was het·dus niet mijn bedoeling om daar mijn bakkesopen te trekken of iets te zeggen of zo. Maartussen Bart en Marcel Van Tilt en ik k1ikte hetwonderwel goed. Aanvankelijk waren er zelfsvijfHermannen. Wie dat waren zal ikjullie nietvertellen. Het waren tamelijk bekende perso-nen.»

Veto: Dat klinkt allemaal aJsofjullie bij deBRTzowat mochten doen waar jullie zin in had-den?Matthyssen: «Eigenlijk wel. Ik had wel opvoorhand een idee van wat De Hermannenzouden worden, met tekeningen erbij en zo. Ikhad toen aljaren zin om ooit iets te doen met de

De BoMEN

.Ó: ~IHVbO Ma1fJ.4YSSEN iN,,----

... ijE.1 WoRt( 1RoOWt"S ~ &l11)'0 f)~1

M'~ eENj E.RN31;öt-JEtw( jtJ VLaANPEReN V

.0 •

<::I. .. [n;---. .'\.. \i

\\\ '

\. \

"

\

Veto: Nu zit je bij het 'Leugenpaleis'. Hoe gaathet daar in zijn werk?Matthyssen: «Bart en ik komen samen, webeginnen wat te roddelen over alles en iedereen.Tussendoor valt er af en toe een woord,bijvoorbeeld 'kaktus', en dan doen we daar ietsrond. Het is allemaal ongelooflijk instinktie[Dan maken we een vage struktuur van hoe hetongeveer zal verlopen, en zorgen we dat weweten hoe te beginnen en te eindigen. Ik kanjullie trouwens verklappen dat we vanafoktober terug starten met het 'Leugenpaleis'.»

Veto: Ook al een sukses is je recente boek'Seks, misdaad en verse vis: Is de humor in datwerk van hetzelfde soort ?Matthyssen: «Ja, Al schrijvend doe ik nietsanders dan al radio-makend. Ik denk trouwensdat ik niets anders zou kunnen. Dat is eenvoordeel, maar ook een ernstig nadeel. Ik zouniet gemakkelijk in opdracht kunnen schrijven.'Seks, misdaad en verse vis' is een verzamelingdie voor 70% uit Humo komt en voor de restbestaat uit rijmsels en liedjesteksten van deHermannen. Daarvan spelen we er nog, zoals'Tony, de zieke pony. Het boek is nu aan zijnderde druk toe, er zijn dus zo'n 3000 eksempla-ren van verkocht. Tot mijn verbazing is dat veelin Vlaanderen: ik sta sinds december op een inHumo's boeken top 10 van de fiktieve litera-tuur. Dat vertelt ongelooflijk veel over wat eenbestseller is in Vlaanderen. Ik sta trouwens voorJef Geeraerts en zo...»

Veto: Een laatste vraag nog: Matthyssen isgekortwiekt?Matthyssen: <Ja. Samen met Guy Celis, debassist van de Mona Lisa's, heb ik in 1987gezworen om mijn haar niet meer te knip~ndat decennium. Een maand geleden bebik hetdus afgesneden.»

"'\

Pieter De GryseKoen Lampaert

MATIHYSSEN IN L.Woensdagavond was het voor een meute pop-kenners uit alle windstreken verzamelen geblazenin de broeierige kelder van daneetaria BelgischCongo. Het gerucht deed immers de ronde datHugo Matthyssen en De Bomen, de nieuwstesensatie in het levendige Vlaamse popwereldje, erten dans zouden spelen. Een popkenner met eenminimum aan .zelfrespekt moet in staat zijn dezehistorische gebeurtenis in zijn stamkafee van denodige relevante kommentaar te voorzien. Hetwas precies half elf toen een kortgeknipteMatthyssen bedaard het podium opwandelde enhet aanwezige publiek om de oren sloeg met eenloeiharde versie van zijn klassieker 'Stanneke'."Chuck Berry", mompelde PD uit W tevreden,"met. een dosis Ramones" vulde zijn kollegaRdW uit A aan. "Misschien zelfs een snufjeAC/DC", aldus RP uit B. Onenigheid alom inhet kennersmilieu en naarmate het optredenvorderde zou dat er niet beter op worden. Debrouwsels van Matthyssen en de zijnen laten zichimmers moeilijk van een etiket voorzien. Hetgebrachte varieert van stevige rock ("Jungle-boys"), over slepende country ("Aardappel-puree") tot onvervalste walsmuziek ("Boekhou-derswals"), met als enig bindmiddel de somsknotsgekke, soms ontroerende teksten vanMatthyssen zelf Kleine verhaalties die zichafspelen in een universum bevolkt door over-spannen boekhouders, oude gnoes, zieke' poniesen aan aardappelpuree verslaafde cowboys maarsoms ook weer recht uit het dagelijkse levengegrepen zijn. Voeg daarbij de doeltreffendebegeleiding van een stel doorwinterde muzikan-ten (de Bomen: Jean Blaute, Stoy Stoffelen enMark Kruithot) en u begrijpt waarom dedoorsnee popkenner gaandeweg entoesiasterwerd over dit kombo. "Soms was het gebrek aanrepetitie toch wat al te veel merkbaar", merkteeen kenner uit B schuchter op maar zijnopmerking werd op hoongelach onthaald en destakker zag zijn euvele moed beloond met eenonvrijwillige duik in de Dijie. Dissidentenworden in dit milieu niet getolereerd! Hetachteraf uitgegeven kommunikee van de VVP(Vereniging van Vlaamse Popkenners) was una-niem: "Een fijn koncert!" (KL)