Download - The Machine - Designing a New Industrial Revolution

2/3Introductie

De industriële revolutie was de revolutie van de ingenieurs. Nu zijn het designers die een nieuwe revolutie inluiden. Designers maken deel uit van netwerken die hun in staat stellen nieuwe materialen, eigen machines en systemen te ontwikkelen. Ze gaan op zoek naar manieren om hun werk zelf te produceren en distribueren. Deze ontwikkelingen bieden een alternatief voor massaproductie, maar ook voor een andere economie en maatschappij.

Introduction

The industrial revolution was a revolution of engineers. Now, it is designers who are ushering in a new revolution. Design-ers work in networks that enable them to develop new materials, their own machines and systems. They are seeking out ways of producing and distributing their work themselves. These developments offer an alternative to mass production, but also point to different ways of organis-ing our economy and society.

2/3 Contents

2 Introduction

3 Contents

9 Back to Making Stuff: Nurturing the Fast-expanding Phenomenon of Self-production

15 Tools/machines

16 Christian Fiebig – Computer Augumented Craft17 Joong Han Lee – Haptic Intelligentsia18 Mischer’Traxler – Collective works19 Mischer’Traxler – The idea of a tree20 Unfold – Kiosk21 Unfold – L’Artisan Electronique22 Jinhee Kwon – Stupid Machine

23 Materials

24 Formafantasma – Botanica25 Sofie Lachaert – Geld26 Thomas Vailly – The Metabolic Factory

27 Systems

28 Christian Fiebig – Flat Form29 Eugenia Morpurgo – Repair It Yourself30 Itay Ohaly – Design & Chaos31 Juan Montero Valdes – Hacking Hope – All I want to do is make some money32 Thomas Maincent – SpiderFarm33 Maya Ben David/Jon Stam/Roee Kremer – SAVE AS [MINE]34 OpenStructures36 Tal Erez – (Waiting for) the people37 Itay Ohaly - The Group Project38 Thomas Vailly/Itay Ohaly - The Creative Factory

41 ‘The Machine. Designing a new industrial revolution’Towards a new uomo universale

46 Partners

47 Colophon

Inhoud

2 Introductie

3 Inhoud

9 Terugkeer naar het Maken: Het Snelgroeiende Fenomeen van de Zelfproductie stimuleren

15 Tools/machines

16 Christian Fiebig – Computer Augumented Craft17 Joong Han Lee – Haptic Intelligentsia18 Mischer’Traxler – Collective works19 Mischer’Traxler – The idea of a tree20 Unfold – Kiosk21 Unfold – L’Artisan Electronique22 Jinhee Kwon – Stupid Machine

23 Materials

24 Formafantasma – Botanica25 Sofie Lachaert – Geld26 Thomas Vailly – The Metabolic Factory

27 Systems

28 Christian Fiebig – Flat Form29 Eugenia Morpurgo – Repair It Yourself30 Itay Ohaly – Design & Chaos31 Juan Montero Valdes – Hacking Hope – All I want to do is make some money32 Thomas Maincent – SpiderFarm33 Maya Ben David/Jon Stam/Roee Kremer – SAVE AS [MINE]34 OpenStructures36 Tal Erez – (Waiting for) the people37 Itay Ohaly - The Group Project38 Thomas Vailly/Itay Ohaly - The Creative Factory

41 ‘The Machine. Designing a new industrial revolution’Naar een nieuwe homo universalis

46 Partners

47 Colofon

4/5

Dit project is opgedragen aan alle mijnwerkers This project is dedicated to all mine workers

4/5

MMyo+////+///////+o///o/:-----.-.........:o++oo+yyys/....................`````..........-...---.-so:-+:::::--:/-------------::://oyyssys+++ooo+oosssyyyyhhhddddhhhhmNNNNmmmmmmNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNMMMMso///////////::/+/:+o///:::---.........:o+++o+syss/``````````````````````````...```.......---.-y+--+-----..--....`````````.....-syyyso------..-----:/sssssys+////oyhyo++oooosyyyyss+sso+++++++/:::::+:MNso///:///:////:://-++-`...--:------..`.:+//+++ssoo:``````````````````````````..`````......---.-ss-:+.-..-.........```..........+/++oss-----...------/sssssys+////+/oo++ooooosyysys++oo/:/:::::--...--.MNd+o+/::/:::::::/+:-++.`````````....-.../+:/+o+ssss-``````````````````````````..`````......---.-yo-:/.-........``````````.......o++yyoy-...-.......--/sssyshs++///++ooooooooosyyyyo+ooo/:/::://---..-.`MMm/+++/::-----:://:-++.`````````````````:+:/ooossso:````` ```````` ``` `..`````......---.:yo:::..........```````````......oos+oyy-............./sssssyso+++++oooo++++++sssss+oo++:::::::/---...``MMh////-::-------//:-/+.``````` ````.///ooossso-````````...```````````````..```.....`..---./yo-:/.-.........................yhsssyy---.-.--....--+ssssyhyooo+++++++++++++yssssooo+o:::--://---...``MNo////://:-..---//:./+.````````` `.::/+oossso-``````````````````````````.`````....``..--./ho-//.-..............----:::::-:oso++os+::----------:oyyyyydyo+++++ooooo++++oysssso/oo+:::-::::----....Mm//+/////::-..--::/./+.```````` `````./:+o+ossss-``````````````````````````.``````..``....../h+-/:...................-------/syooooso:::---------:oyyyyydyooooo+ssooo++++oyssso+/oo/:::-:::-----.-..MN/-++////::---..:::.:+.` ` ``` ```.//+++oosoo.``````````````````````````.`````....`...-..+y/-/:.-..............--------::ossooooss://::::----:/syyyyydyooooo+so+o+++oooysss+/++/::::-:-:---.---..MMd-/+////:-:-.---::.:+.`` `./:+o+ooooo. ` ```````````````````````.`````....`......+s/-/:--...----.......----------yyyoooosy//////:://///syyyyyhs++o+++oooooooo+ossss++//:/::---::--.--....MMh-+++//+:::--.-:--`:/```` ./:+++osooo-`````````````````....`.```-`...........---.+y/-/:------:----:::::::::///++ohhysooosy+++++++/////+syyyyhdyooooo+o+++///::osssoo+:://::---::----.....MMs:+++/++/::--.-/:-`:/.``` ``-//+o++sooo.``````````````````````````-```........----.oy/-/:-------.--------:::::/o+so+sysysyyhyysooo++++/++syyyyhdyo++++++//////::ossss+:-///-:---::---...-..MMs-/++/++///----:-:.//-...````` `-//+o+ossoo```````````````````````````-`````....`...-..ss/-/:---...-.---------::::ohyhhyydhhhhddyyhhy+++///+oyyyyyhh+/////++////::::ossso/:://:-:---::--------.MMy:/++//o++//---:-:.//-.........```` -+/+o+ossoo.``````````````````````````.```......`.-----sy:-+:----...----....---:::ommmmdmmmmdmmmddmmh+++///+oyyyhhhy++++//++///:::/:sssso:////:-:---:---------.MNo-//+/++++///::/--.:/-..----......`````/+/+o+ooso+`````````````````..........-....-.-....--:--sy:-+::::------------:::///+sddhymmmmmmmmdmdhsooo+++ooyhhhhhy+/+///++//::/://sosoo:///::-----:-------...MNy-/////+///////+--.//:------.-..-...``.++/ooooosso```````..``````````````````.``........---:--ys:-+::-------------::://////oho/yhhhhdmdyyooooooo++ooyhhhhhy+//+//++/////://sosso////::----::-----.....MNs/::::/+///////+--.//::-:::::-----..``.o//ooooooo+```````````````````````````.```........--:--yo:-/---------------:/:://///+s+/+++++ohyysoooooo+ooosyyhhydy+++///o//+oo+++ososso///::::---:::::-....`.Mmo.:::::+///////+--./+:-::--:::::--...`.o++oooooso+`````````````...............`.....-.----:::-ys:-/--------------:::://///++sossyyyyyhyysooo+++++ossyhyhydyo+ooo+oo+++o+++ooosss+//::::---::::-..`....Md-//::-:/:::://++:-./+:--::--------..``.s+/oooooso/```.````.......................--------::/::ys--/-:-------::::::///////+so/o++shssyysssooooo++oossyyhhydhyoooo++++++/+/+o+osoo/////-::-::/:-.````...My:o/::::/:-::://+:-.++--------------..`.s//+ooosoo+...............................------.--:/::yo--/--------:::-:::/:::///+hdhddddd+/ddhyyhyooooooosshhhhydhsoo++++++++++++o++ooo/////-::-:::-...```.-:Mo+o:::::+:-----:+:-.++----------......`.s/:/+ooooo/``````````````````````````..``........--::::ys-:/.----------------:::::/hmmmmmmmssdmmmmmso++++++oshhhhydhso++++o++///:::o+//++/+//::::::/:.......---Myss://:://:----:/::.++-.--.--...........s::/++oo+++.`````````````...`````...`..`.......---://::hs-::-------------:--:::::::/oyhdmmdhydmmdyyoosoo++oosyhhhydyo+////+:::::---o+/::++++//:::::/:.....--.--M+o+::::/+/:----:/:-.++`````..........`..s--//+oooo/..................................-..--://:/ho-::.------------------::::://++ydmhhooooooooo+++++oshhhhydo///::++::-----:o///:o++++/:::::/-.--------.Ms:::::::+//:----:---o+`````````````````ò::+++oo++/...--...-.....---------:---...--..-.---://:/yo-:/:::-::::::::::://::::///++ooymddhooooooooo+++++osyyyyyh+/::--++::::://+s////oo++o::::::+---------.-Ns.:::::://:::::-/.--o+``````````````````//:/+oooo+/.``````````````....................----://:+ho-//--------------://::::://++oohmddhosoosooooo++++osyyyyyh+/////++/+++++++s////oo++:::/:://:----------h/////:::/:::::/:+---++`````````````````.+/:/+ossss:`...``````````````````````..``........-://:oho-/:.....``````.........---:////hdhyy///+o+///++///+syyyyydy+++++++//:::::/o///+o+::-:::::///::-------:d++///:::+:::::///---++`````````````````.o+/++ossss/...`````.................`..`.........-:+/:oh+-/:---...```````......----:://+hmh+s///+++////::::/syyyyyho/::::o/:::----/o/++o+::--/::::///:---:--:::N++///::://:::////:--++`````````````````ò+/++sssso/......................---.-....--.-..--///:sh+-/:---..--.......-.------:::///hmhso//////::::::::/syyysys/:::-:o:::-----/+/+/+:---:+//:/:/::-:::--:::N++/:::-::--:://++:--++`````````````````.o+++ossyso:-------------------------:------:----::///:sd+-///::://::-----------::::////+hdhhy+/+++++////////syyysyo/::-::s//////::++////-.--:+/://+/::::::-----h/++/:---:----://+:--++`````````````````.++o+osyyys/`````` `````````````.....----://:++o/:yd/-+++/:::---.-------::://///+++oyddddhhyyyyyyyyyysssyyysshs+/////o/:------/+//::--:++////+++//::/:----:yo+///:--:----:://--:o+`````````````````.++o+oyyyyy-`````````` ``````````````-...---::++/+++/:yh/-///:---------------::::://+sdhhdmmdmdo/+/++ooooo+oyyyssyo:::::/s:-------++////::/://///+/o//::::---::ys+//+/::/:---:://--:o+.....````````````.+/++osyyyy-`````````````````````.....-......-----:::::yh/-+------.``.........----:::hmy/sdmh:smd::::::::::/+yyysoooo+/:-/o-------.++++++/:/++////+/o/::::---::/ss+///://+:---:::/:-/yy+/::-------.....`-//oooyyyyy:``````..```````........-.---------::::///::hh/-+------..........--------:hdh:+yy::smmyyhyyso/--/sddmmmmmmmmmhys---.....+++++o:/os+////+++/::::::::/+ss+/://::/:/:::://:-/hmdssssssoo+///:---/++oooyhhyy-......-------:/://////////-///////+///+os::dh::++++//////+::::::::::::///oddysdyyymmNmmmmmmmmhymmNNmdddddmmNmmmh/-----:o+/+oo/os+++//++++:::::::/+++yy//:::::/:-:////+:-/dNmdhhhhhyssoo/+o++syhhhyhhhhy:.............---.----------:-://++oo++o++::dh::o///::/::::://++///o+++++ooshhdNydmNNmmmdymmNNNmNNNNdddhhdddmNNmmh++ooyhy++oos+ooyo+++++o+/::://+++++hh+///:::/:----/++:-:yhddmmmmmmmmmmdhdhyhhmmmhhhhyy-...........-..............:-------::::::/:/dh::o-------.:shdddhysyyy:--::::+mmsdmNNmmdys+yymNNNNNNmhyyshhhdmmmNmhysyyyddo+oso+yhy+o+++oo+/+++o+/+/++yh++//:://----:::/:-:yo//++oossssyyyhhydmo+yyyhhhhy-..........................:...-----:--::/:/dh::o------.-dNNNmdhddmmmho:--:+hNm+hNddmdhsodhsdNNmhdmmhyyhhshdmmmmmddmmmmmyo+ooosyys++++o+ooso+++/++///yho++o////:---:://:::so.``````...---:::+y/:oyshhhhh:-----...-------------.....:--:----::::::/:/dy:/o:------:ymNmhhhshdmNNNd+:oyydm+dmdyysdmmdddmhs+/ydmdddddddmmmhdmddddhddy++oso/sys++++oosso/+++//+///hhoooo++++/::::::+:::yd.````````````````-::osydhhhh/:::/:::::::::::://::/::::/:////////////++:/dy/+s//::::::/+yhooo/hhmNNNNs/hyyyh+dhshyydmmmmmNdy++yymNmddmmdhhhyhysoo+/osyoosyo/sysoo+oossoo++///////+syo+oo++so+++////+:-:y+`````````````````-::ooydhhhh:----:-...................-:---::::::::///:+dy:+o::::::-::/oyyoshsydyso+::odyo+/+dmmhddmmNNmmNdooyshhyhysooo+////:::::+yso+oy++yysoo+oooso+////////++sss++oooss+oooo++o/-:y/.````````````````-/oyssdhhhh------.....................:...--------://:+ds:++----.-.-:sdNdddddmNyo:-:+hm/-//+ymdhyhhmmmNNdhoyhhhyss+/://:-://///:::os++sy+oyhyooo+osso+/////++oooyysoosooss+++ooooo/-/y+:-......```````.`:/+yyydhhhh--....................--..-/..-------::::/:ods:++---:--:shdmmmmmmNmddhs+yshdy-/osdNmdhssdddmdhyddss+++//::/::oys+/+/+::syooshoyhhyooo+osyo+ooossoo+oohyyoosssssoo++oos+::/y+:-------------..-//o+sydhhhh..........................-:.-----------:::ods:++-sys+oooyhsoohmmmdddddhs//soooyydNNmmyoshhmmhyys++/++///+:ohmso++soo/+ssoosssshhyo+++ooyosysoo+o++++hyy++oooysooo+oooo///y+:::::----::::---:+:+ooydhhhh``````````````````........-:.----------::/:sds:o+:++/sNmd+::::sooo+yddddsososhhhdhdmNNmoooydddyo++//oo+/++ymmdo+oyo//++syssyssshhyo++oosyyysoo++++++/yyyo+o++oo++ooosso//+y+:::::::::://:---:+/ooohdhhyy`````````````````````````.-:...---------:::sds:o+::+yNdys/::-/+//::/+sshmmdhdddmmdyddmNysoymdhyo+o+os+/+ohmddy+++/://o+yysssosshhys+oyoohsso+++/+///+yyyo+oooso++//+oso+/+ho/+++/////////:::/o+++sydhhhy``````````````````````````-:....---------::yds:so+ymNmys+//::++/::/+oydmmNNNNmdmNdsssymdhmdyyssoo+/y+/+ohmhsss+///:++oossssosyyhhysoooosyso++++++++++yyyo+o++so++////+o+/+h/---::::////++/:/+s++oyhddhhy`````````````.............::-------:::::://yds:ydyddddoy++////:::/+/ohmhhNNmNmddmhyshydmmdhshhyoo+oy++sddsoohyo++++oooossoossyhddysooooyyo+++o+++osyysyysooooso++/+/++++/+h:................-++osyhddhhs```````````.`.............::::::::::::://+/hms/yysyhdhss+++///::///+ommdmNNNmdydmmmdmhddmdddhhhooohsoydhsooyho/+o+++ooosyssyhyydhysossoysooo+oosyyyysosysooooysoo++++oo+/+h:................./+ssyhddhds``````````.`````````````..:/:------:-:::://dmosysyyhmys+++//+oooo++oyddmNNNNmhhNNNdyNNmdNmmdhhdssyhsshhsoooso///:/+ssyysyhyysohhhysooooyyyyyyyyyyyso+oyyyssosyyssooo+so+/oh:................./osyyhddhhs`````````````````````````.:-.....--------//dmooysyhmmyo+++/+yhooysoymmNdNNNNNmdNNNhdNNNNmmmmhyysosyssysoooooy::////+osyhyysysoyhhhsoooohhhhysoo++///:syyyyysyhyssyyysyso+oh/--....-..........+oshsdddhho``````````````````````....:-.....--------//mmooysosmhsoso/+oohy//osmmmmdNNNNNNNNNNmNNNmNNNNdhssssshsoyyhhhhyds/::/+ooshhyssyooyhhhyoooshyss+///::::::hyyysssyhysyyyyyhso+sho+///////:::/::::-+osssddddds.```````````````````.....-/:..-----:-:::://mdsyyshhmysso+/osohsoooyNmdmhmmhsymNNNNNNNNNNNNNNNmdddhmhhyyyyyhyd+://++sydmdyssysshddhsoooss++//:::::::::hhhhyyyyhyysyyyyhso+sd+::::::::/:://////sosyyddddd+........................../:-----::::::://+mdoyy+oshss++//so+oososdmmNm::::--hNNmNNNNNNNNNNNmhyhddNmmmdddddds/::+yhhmmhhysyhhyhhhssoooso+/:::::::::::dhhhyyhhdhhyyhyyhs+oyd+/::::::::::::::::ooyyydddddo..-....................-../:-----::::::/+/+mo+sy++ohso++/oo+/+osshdNNdhyhhs/omNmmmmNNNNNNNNNdyyyoymdhyyhhyso::/syyyhdsddhyyhsoyhysooooso+/:::::::::::dhhhyssyhyhyyhyyhsoshd+//:::::::::::::::ssyyyddddd+---....-.-....---------...+:-----::::::://+d+syhsooyoo++/s/ss++ohmhmdddmdddydmddhdmNmNNNNNmdysoooysooo+///:::/ossyhds+hdhhdhsoyhyo+o+oso+/:::::::::::hhhhyyyyhyyyyyyyhssoydo+++///////://:://sosyymmmdd+--.....----.--------------+:-:////::::////odmNdddhhoo++++o:/+/+smNmmmdhdhhysmdhhdmhhdNNNNNdsyhoo+y+/oso+/+:/+ssshddyoshdhhdysohhyo+++oso+/////::::--:hhhhyyyyhyyyyyyyhssoyd++//::////////::++y+ossddmddo----.-----...-------------+:-:://///////+/oNd+sy//hs+/+/o:+y//+hdhmmmNNds+++dyhhmysdmMNMNNhydyo++o++oyyys+:/oooydmmdsyddhhdysohdyo//++oo+//::::::----hhhhyyyyhyyyyyyyhsooyh/::-------------:+y+oosmmmmd/-----...........-.----.---+::::::///////+/sNd+ss:++o//+++:o+:/+hmNddmNmohooshyddddmNNNMMMNssys+//+/:/++oosyhyhdmmNNmhhddhhdhhhddy+//++o++/::::-:-----hhhhhhhhdhhhyyyyhsooyh:---------------//yoosymmmdd/--:--.........---........-+:///:::::::://+sNh+ss/hoo/+/o::+::/ymdmdhmNdyo++ssyhyssdmNNNNNNossys+++/////++ymdmmmmmmmmdddddhhhyydhy+///+o++/:::--------hhhhhyhhdhhhhyyyhssoyh-.............----soooymdddd+--------........---..-----+::::::::::::///smdoysyhs+///+:/o:/hmNdmddmmsoo++soyyyssdNNNNNNNoosso/++//////ooyddhmdhyhdhdddhhhyyyddyo++++o++/:::--------hhhhhyyyyysyyyyyyssshh++///:::-------..-soosyddddd:------.-.....------------:+::::://///////+ymh+yshmy//////hh/ydoymdmdmdyyhsooosyyyhmNNNNNNNooooo+/+//+///+oshyydhsohyhhdhhhdyyyhhy+++++o+/::----------hhhhhyyhyyyssssshyoshh/////+///////////+yossyddddd/::::-----:--:-:::::::::::/+://////////++++ymh+yoo+////+smNd/symdhdmddhyydyyyysyyhNNmmmNNNNo++oo+++:///:/+ooo++yo+syyhydhhhdhyhhhy+++++s+/:--------.--hhhhhysyyssooosshysshh///////:::///////+yosyymmddd--....-/+osssoo+/-----::-:/+::://////////++hmh+y++////+hNNNNhhmmhhdmmysoohyhmNNNNNNNNmmNmNm++++o+o+///////::::/s++syydhddhdmddmmms+++++s+/:------.....hhhhhyyyyooooosshyysdh///:::::::://+///+ysyyhdmddh:::-/shmmdhhhhhhhy+----::-/+-::::://///::++hmhoy+o++soydmmNmmNNNNNNNms+ooyyyhhdNNNNNNmmNdmdooosyo++////::::::+/s+oyhhdhmdhddddmdhy+++++o+/:-------.-..dhhhhyyyyoooossshyssdh+/++++/////+//+/++ysyhhmmmdd...-ymmy/::oyyyhNNNy:-----/+::://////////++dmyoy/hyhdddhhdmmNNNNmmNNNmddhyssyyyNNNNNNmmNdmh++ssho+/////////////oosyhhhhmhddmmdddhy+//+/o//:---------..dddmdddhhhhyyyyhdyssdh+++++//////+++//+sysyhhmdddy-:--ohy+:/+oo/::sNNN+-----/+:::://////++o++dmyoh+hyhhhhhhdmdhNmdhmNNNNy++++ooooNNNNNNNNNNNdossssso+/////++//+/+ssyhyhhdmdddmmddhys+////+//:::::-----..hhddddhdhhhhhyyhdyosdh:/:::-----.::/---oysyyhdmddy::::+so//+ooy:oo+dNmo/:///oo++ooooooo++oooodmyohyyyhhysydddmNmyhdmNNNdo++oosysomNNNNNNMMNMdoossyyo+////++///++ossyyyyydddddmmdddyo/////+//:::::-----..dhdddhhddhhhhhyhdhsydh/:/::--::::::/:--+yyyhhddddh/////+++++:/+--..oy+//::/:++///++++++++o++ommyohoydddhyhddmNNmmNNNhyhyssssssyyymNNNNNNNmdmmooysyyo+////+//////sssyyyyydddddmmmddyo////++//:::/:-----..dhdddhdddhhhhhhddhsydy/:::::///:://::::osyhhdmddds:////+oosyyyhyo::/:::://+/++///+//+++++o+++mmysy+sdmNNNNmmmNNNNNNmsooosssssssyydNNNNNNNdhmmsssyyhs+/////////+/ssyyyyhhdddddddmmmyo////+o++::::------..ddddddmddhhyyyyhdyshdy+---:://:----:--:osyhhhmddds+///+hhhhdmmdhdy+//:://///+o///+/++/+++o++ommysy/+yhdmNNmmhmNNNNNho++ooooosssyydNNNNNNNddNmsossyyyo+//////++/+yyyhyhyhddddddddhdyo///////+:://-:----..hhdddhddhhhhhhhddhshdyo//::/yyys+//oss/ohyyydmmdds++//oyhmmNNmdyho//+//////+oo//+++++++++o+oommysy/+++sshmNmdNNNNNNmm+/+o+++oosyyhmNNNNNNdmNmyyhhyddysoosssssooshhyyyyyyddddddddhds+/:::/:::::/:-----...hhhdhhhdhhhhhhhddhshdyso+//+ssyy+++ohh/oyyyyhmdddo:::/oyhddmmNmyyyo/+oo+++ooooooooooooooooo+oNmsshoo++soymNNNNNNNNmNNs+sssosyyyyydmNNNNNNmmNNNMMMNNNNNNNNNNNNNNNmyo++oo+hddddddddds+::::/:::--::-----...yhhhhhhdhhhhhhhddhyhdysso++/++os+//ohs/oyhhhddho/:-:--:::/+so++/o/oo/+++//o+oo+++oooo+ooooo+sNmsyy+++shhdNNMNNNNNmNNNmyyhyhhhdhhhdNNNNNNNmNNNMNMMMNNNNNNNNNNNNNNhsooossodddddddddhs+::::/:::--::::::-...hhhhhhdddhhhhhhddhyhdyysyyo:++ss+//+s+/oymNmds///::---+:-.-:::/so--:/+++++++oo+++ooo++++o+ooyNNyhs+o+ymmyddNNNNNNNMNNNyhhhhhhhhhddNNNNNNNNNNNNNNNMMMMNNNNNNNNNNmysssssyydmddmmmmdho+::::/:::::////:::-..hhhhhhdmdddddddmdhyddysoos++++s+////o+/oydNh+/++o//:-:o::--:+--//-.../o+++++so++ooooo+oooosdmNNmdsooosmmyddNNNmmmmMNNNhhdhhhhhhhddmNNNNNNNmmmNNNMMMMMNNNNNNNNNNmhyyyyyyhdmdmmmdhhho/::::+::::/+++//::...yyyhhhdmdddhhhdmddhdmso++oo+ooo+++++++osyhdooososo++++s+s+:-/:-:+-...-osoooossooosoooooooosmmNNNdysyhhdmmmmNNmdmmNNNNNdmmdmmdddmmmNNNNNNNNmmmNNMMNMMMNNNNNNNMddmhhyhhhhddmmmmdhhhyo/:/::+:::/++++//::...yyyyyydddddhhhhdddddmo+/++++++++/++//++yhhysssssoshoosoysso::/:-o/-.../sssssysssssssssoosoymNNNmdysdNNNNNNNmmddddNNNNNNNNNNmmmmmmNNNNNmmmNmmmNNMMMMMMNNNNNMMMhNmdmhddhddmmmmmdhhhho/://:+:///++/+//::...syyyyhdddddhhhhddmdmmo+/++/+++///++++++yyhyssoossoshyhhhsyo++:+:/s----:ssoosysoosssooosssoymNNdhdhssNNMNNMMNdyo++ohNNNNNNNNNNNNNNmdhhmmNNNmhdmNMMMMMNNmNNNMMMMMmmmmdddddmmmmmddmmmy/:///ooooo++///:::...ssyyyhdmddddhhhddddmmo++++++++++/++////yyysyssooss+dmmddhho+//+/:/-::::ossssysosssyssssysshmNNNNmmdmmNNNNNNmdhsosydmdNNNmmmmmNNmhs+oshdddNhyhdmNMMMNmmNNNNNMMMMmmmmmmdddmmmmNmdmmmd+///oyyysooo/::::-...ssssyhdmdddhhhhddmddmysssyssyyyssyyssyyddhshhhsosyodMNNmdhso+/://:-:://+ooosyoosssssyssssohmNNNNdmNmmNNNmNNdmmddmmmmmmmmmdmmddddmddddddmmNmNNNNNNNNNMMMMMMMMMNMmmmmdddddmmmmmdddmmd+//+syyyssoo+/:::-.-.osssydmmmmdddddmdNdmNNNNmmNNNmmmmmmmmmNNNmyhhsssoyymMNNNmdso++/oo/:-::/+++oohooooooo+ooooshhmNNmmmNNNNNNNNNmmNmmNNNNNNNmNmddmmmmNmmNmmmNmNNmNNNNNNNNNNMMMMMNmmNNmmmmmmdmmmmmdddddmd///+syyyysooo+/::-...+ssyhmmmdddddddmdmdmNMNNNNNNNNNNNNNNNNNNNmyhhssssssmNmmddyoooooo+++///+/++oohooooooo++oosoyymNNdmNNNNMMMNNNNNNNNNNNNNNNNmmdddmNNNNNmmNNNNNNNMNNMMMMMMMMMMMMNNNmNNNmmmmdmNNmmmdddddd++//+osssssoo++/:-...osyyhddmdddddddmdmmNMNNNNNNNNNmmmmmmmmNmddddhysoo++mdmdhyyosssso++++++osssoshossosoooosssoyhmNNmNNNNNNNNNNNNNmNmNNmNNNNNmmmmNNNNNNNNNNNNNMMMMMMMMMMMMMMMMMMNNNNNNNNNNmmNNNNmmNmdddm++//+//+o+++///::-...sssydddmdddddddmdmmNNmhhhhhhyyysssssooyddhhdhyo++/+Ndmdmhysosssyo+soohssssyyhyysssssyyysyyyyNNNmNNNNNNNNNNNNmmddmmmmmmmmmdddmmdmmmmmmmNNNNNNNNNNNNNNMMMMMMMMMMNNNNNNNNNNNNNNmNmmmmd+///+//////:::----...syssdmmmdddddmmmdmmNNmhssssssssooooo++sddhmdhyo+//oMNNmmmmmssysysoyyomhssydmhdddhhhhhyhyyyhdNMNNNNNNNNNNNNNNmmmmmmmmmmmmmddmmmmmmmmmmNNNNNNNNNNNNNNNNNMMMMMMMMNMMMMMNNNNNNNNmmmmmdo+//+o///:///:-----.-.ssssdmmmmmddddmmmmmNmhyossosssssooooooyddmmmdhs+/+oNMNNmNNmdhyyhssyyohhyooyhdhdddddddmmmmmmmNMMNNNNNNMNNNNNNNmmmmmmNmmNNNmmmNmmNNmmmmNNNNNNNNNNNNNNNNNMMMMMMMMNMMMMMMMMMNNNNmmmmmho+//+y+//://:::-----..ssssdmmmddddmmmmmmmmmysosssssosssosssoyddmmdddsss+/dMMmNNmmdyyyhsoyyoyy+ooshdyyhhhhhhhhyhhmNNNMmNNNNNNNNNNNNNNmmmNmNmNNNmmmmmmmNNNmmmmNNNNNNNNNNNNNNNNMMMMMMMMNMMMMMMMMMNNNmmmmmmy+++++o+///++//:-----..soosdmmmdddddmmmmNmmmhyyyyyyyssssysssshddmmdddhyso/sMMNNmdmdyhhyssyhsos//+oddhhhhhhhhhhhhhNNNMMNNNNMMNNNNNNNNNmmmNmNNNNNmmmmmmmNNNNNmmmNNNNNNNNNNNNNNMMMMMMMNNNNMMNNNNMMNNNNNNmmmy+++++::///oso+//::--..ssssdmmmdddddmNmmNmNNmddddhdhhhhdhddhhdmdmmmddyysos+dMMMNmmmdhyyssshs++//++ymhhhhhhhhdddddNNNMMNNNMMMMNNNNNNNNmmmmNNNNNNmmmmmmNNNNNNmmNNNNNNNNNNNNNNNNMMMMMNNNNNNNNNNNMMNNNNNNNNmyo++++:/+///ooooso/--..ssssmmNmmdddmmNNmNmNNmmdddddddhhhhhhhshmdmmNmmdhhssooNMMMNmmNmddhhhhy++//+oomhdddddddmddmmNNMMMNNNMMMMMNNNNNNNNNNNNNNNNmmmmmmmNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNMMMMMMMMMMNNNNNNNNMMNNMNNNNNmso+++o/-++////:/oo/--..sssymmmmmddmmNNNNNNNmdhhhhhhhhhhhhddhshmmmmmmdhhyso+/yMMNNddmNNNmmmdso+++o++ddmmmmmmmNNNNNNNNMMNNNMMMMMMNNNNNmdmmNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNMMNNNNNNMNNMMMMMMMMMMMMMMMNNNMMMNMNNNmmmso+++o/.-so+/:-:+/:--..sssymNNmdddmNNNNNNNNmdhhdhddddmmmmmmmhdmmmmmNmdssyso+ommNmdddhhhhdhho+++shssymmmmmNNNNNNNNNNNMNNNNMMMMMMMNNNNmhdmNNNNNNNNmNNNmNNNNNNNNNNNMMMNNNMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMNNNNmdyooooy+.`yys+:-://:--..sssymNNmmmmmmNNNNNNNNNmmmmmmmmmmmmmmmmNNNmmNNNmmddhy++NMMNNNNNNmmmmdhs+hdyshmmmmmNNNNNNNNNNNMMNNNMMMMMMMMNNNNNmdNNNNNNNNmmmmmmNNNNMNNNNNNMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMNNdhooooy+-`syyso::/:::-..ssshNNNNmmmNNNMNNNNNNNNNNNmmmmmmmmmmmmNNNNmNNNNNmmdhyoyNNNNNNNNNmNms+++N+:-/mdddmmmmNNNNNNNNNMNNNMMMMMMMMNMMNNNNNNNNNNNNmmmmmmNNNNNNNNmmNNMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMNmhooooy+:òyssso++/-:---ooshNNNNNNNNNMMmNNNMNNNNNNNNNNNNNNNNNmNNNNNNNNMMNNmds:-+hddmmdho+od:-/sNo+/-dmmmmmmmmNNNNNNNNMNNNNMMMMMMMNMNNNNNNNNNNNNNmmmmmNNNNmNNNmhmNMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMmdsossh+:`+ysssssso-----ooodNNNNNNNNNMMNNNNMNNNNNNNNNNNNNNNNNmNNNNNNNMMMNdyso/:-+ysso+//++d::+hdoNh+dNNNNNNNNNNNNNNNNMNNNNMMMMMMMMMMMNNNNNNNNMNNmmmmmNNMNNNNNmmmNMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMNmysyhdo:./hyyyysys:----oosmNNNNNNNNNMMNNNNMNNNNNNNNNNNmNNmNNNNNNNNNNNMMNmhhsys/oosso++/+yh/oodymMyoNNNNNNNNNNNNNNNNNMNNNMMMMMMMMMMMMNNNNNMMMMNNmmmmNNNMMMMNmmmNMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMNmhshdds:--///:::::::--:oosmNNNNNNNNNMMNNNMMNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNMNNNNmmhNyysooo++oymo+o+yNMmdmNNmNNNNNNNNNNNNNNMNNMMMMMMMMMMMMMMMMMNMMMMNNmmmNNNNNMMMNNNNNMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMNmhydddy/--.........---.ooyNNNNNNNNNNMMNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNmNmmNNmNdNNhyyyssommdooo+smNmmNmmmmmmmmmmmmmNNNNMNNMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMNNNNNNNmNMMNNNNNNMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMNmdhdddd//+soo+++ooo++//ooyNNNNNNNNNNMMNNNMMNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNmNmmmmNNNNdy+++oodNdyooo++mNNNNNNNNNNNNNNmmmmmNNMNNNNNNNNNNNNNNMMMMMNMNMNMNMMMMMNNNMMMMNNNMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMNmmmdmmd/:.yhhso+so+::::oohNNNNNNNMMNMMNMMMNNNNNNNNNNNNNNNNNmNNNNNNNNNNNmmmmmmdhys++/hNho+ssoo+mNNNNNmNmNNmNNNNNNNMMMNNNNMNMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMNNNNNNNNNNMMNMMMMMMNNMMMMNNMNNMMMMNMMNMMNNMMNNmmdmmm+:.sdddhss+//:-:oodNNNNNNNNNMMMNMMMNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNddddmdhhhs+/+Nh:+ossssommmmNmmmmmmmmmmMMNMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMNNNNNNNNNNNNMMNNNNNNNNNNNNmmmmmNmo:.omdddhh++:--:osmNNNNNNMNMNNNNMNNNNNNNNNNNNNmmmmNMMMMMMMMNNNNNmdmmmdyydyo+sysssooshsyNNNNNNNNNNNNNNmMMNmNMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMNMMMMNMMNNNNNNNNNNNs/./mmdddd/+:--:osmNNNNNNNNNNNNNMMMMNmmmNNNNmmmmNNNNMMMMMMMMNNmNNmmNNmhyhys++ooosyyyhshMMMMNNmddmddddmMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMNMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMNNmNNNNNNy/-/mmdddd++:--:osmNNNNNNNNNNNMMMMMMNNNNNNNNNNNmNmNNNNNMMMMNNNNNNNNNNmdhhys+sssosyyhhsyMMMNNmdmNmmhdmmMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMNNNMMNNNNh+--mmyyyy+o::-:oyNNNNNNNNNNMMMMMMMMNNNNNNmmmmdhdddmdmmmNNNNNNNNMNNNNmdhyys+hhsoydyhyosdNNNMNmdmddmddmMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMNMNNNNd+-.hdhsso+o/::/ohmmNNNNNMMMNNNMMMMNNNNNNmmmdmdddddddmdNNNMNNNmNNNNNNNddhso/yysshhhdhshmNNMNmmmmmdmmmmMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMNNN+:.+ooosso+++//shmmmNNNNMMNNNMMMNNNNNNNmmmmdmmmmmmdmNNMMMMNNNNNmmmNNNdhhssomhyhhyyhhsmNMMMMNNNNNNmmmmMMNNMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMNNNo/.+syyssso++++shhhddmNMMNNNMMNMNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNMMMNNNNNNNNmNmNNmdyso+dmddddhhysmNMMNMMNNMNNmmmNNMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMNmMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMNNNMMMMMMNs/.sNmmmhss//+osdmmmddmNNNNNNNNMNNNNNNNNNNNNNNNNNMMMMMNNNNNNNNNmmmmNmhso+/yssyyyyoomMMMNNNNNNNNNNNNNNMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMNMMMMMMMMMy/-oNmmdho+/://sddmmddNNNNNNNNNMNNNNNNNNNNNNNNNMMMMMNNNNNNNNNNNmmmNNmh+/:+sssssss+yMMNNNNMMNNNNNNNNNNMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMh+-/Nmmmhoo+///ydddmddmNNNNNNNNMNNNNNNNNNNNNMMMMMMNMMMNNNNNNNNNNNNNmddho+yshyosso+NMNNNNNMMNNNNNNNNNNMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMdo::mmmmdso+//+yddmmhdNNNNNNNNNNNNNNNNNNNMMMMMMMMMMNNMMMMMNNNNNNNNmhso+/-s//ooso+yMNNNNNNMMNNNNNNNNNNMMNNMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMmo+/mmmmdyso++oydmmdhdNNNNNNNNNNNNNNNNNNMMMMMMMMMNNNNNNNNNNNNNmmmmmhho/-.so:-/yo/mMMNNNNNNNNNNNNNNNNNMMNNMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMmsssdmmddyso++oyddmdhmNNNNNNNNNNNNNNmNNNMMMMMMMMNNNMMNNNNNNNNNNNmmmdy+-.-my+/-:osNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMNNMMMMMMMMMNdhsssoyyss+o+sshddhmmmNNNNNNNNNNNmmmNNNMMMMMMNNMMNNNNNNNNNNNNmNNNmds:-./Ns:://+NMNNNNNNNNNNNNNNNNNNMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMNmdso/::++oo++yohhysmmmmmNNNNNNNmmddmmNNNNMNNNNNNNNNNNNNNNNNNNmmmmhso/:-/NmosyhsNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMNmsymdddmddhhmhhhyyhmmmNNNNNNNmddddddmmNNNNNNmmNNNNNNNNNNNNNNmmmmdhs/-:oNmdhsosmmmNNNNNNNNNNNNNNNNNMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMNmsymmmmmdhhhmhddhyshmNmNNNNNNNNmmmmmNNmmmddddddmmmNNNNNNNNNNNmhyyso:-:ymhys+oyddddddmmmmmmmNNNNNNNNNMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMNmssmmmNmmhyydhddddysymmmmmNNNNNNNNNNNNNNNmmddddhhdddddmmmddhhdddo/:/o+NNNmhhoooyhyhdmmmmmmmmmmmmNNNNNNNNNNMMMNMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMNMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMNMMNNMMMNNNNmmyommmmmmdhhmddhddhysymddmmmNmmmmmmmmNNNNNNNmmmmddmmddmdhhhhmmmds+oosdNNNNNmdhhho/syhddmmmmmmmmmmNNNNNNNNNNNNNNMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMNNNNNNNNmyommmmNNmhhmddddhhhyyhmmmmmmmmmmmmmmmmmNNNNNNNNmmmmmNmmmmmmmmmmhyso+dNNNNNNNNmdhhdmmdhhdmmmmmmmmmmmmmNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNMMNNNMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMNNNNNNNNmyodmmNNNmdhNhddddhydmmNNNNmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmdmdmmmNmdyso+ymNNNNNNNNNNNNNmmmmmmmmddmdmdmmmmmmmmmmmmmNNNNNNNNNNNNNNNNMmhMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMNNNNNNNNmhshmmNNNmdhmhhhhh+/hmmmmmmmmmmmmNNNmmmmmmmmmmmmmmmmmddddddmmmmdhso++/odmmmmmmmmmmmmNmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmdmmmmmmmmmmmmmmmNNmmNMNmMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMNMMNNNNNNNmmdsshyyyyysshyhdddy/:odhhdddddddmmmNNNNmmmmmNNmmmmmmmmmmmmmmNmmdhyyyyyyydmmmmmmmmmmmmmmddddddmmmmmmmmmmmmdmmmdmmmmmmmmmmdmNmmmhNmmNNNNNNNNMMMMMMNMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMNNNNNNNNNNmdsoyyyyhyoohyyyssyso:ohhhhhdhhhhddmmmddddddddddddddmmdmmmmmNNNmmmmmmdhydmmmmdddddmmddddddddddmmmmmmmmddmdmddmmdmmmdddddmmNmmdymhdmmmmNNdNNNNMMMMNMMNNMMMMMMMMMMMMMMMMMNMNmmNMMMMMMMMMMMMNNNMMMMMMMMMMNNmdhsmmmmmmdhmso++++yhyyhdddddhyhhhhdddddddhhhhhhhhhdddmmddhdmNNNNNNNNNmmdddmmdddddddddddddddddddddddmmdddddddddddmmddddddNNmmdhNddmmmmmmhdmNNNMMMMNNNNMMMMMMNNNNMNMMMMMNNNNmmMMMNNNNMMMMNNNMMMMMMMMMMMMNNmdymmmNNNmdmsssoo+yhdmmmmmmmddhhddmdmddhhhhhdddddhhyhdddhyhdddmmmNNNmmmmdmddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddmmmmmmNNmmdshmmmmmddhyhmNNNNNNMNNNMNNNmNNNNNNNNNNNNNNNNNNNmMMNNNNNNNNNNNMMMMNMMMMMMMMNmhymNNNNNmdmyssss+shmmmmmmdddhhdddddmhhhhhhhmmmmmmdhhddhhhddddddddhdddmmmddddddddddddddddhddddddddddddddddddddddddmmmmdmNNmmhyyhhhhmhhyyydNNNNNNNNNNNNNNmNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNMMNmmNNNNNNNNNNNNNMMMMMMMNNdymNNNNNNmNy+o+++shmmmmmmdhhyyhhhyyhhhhhhddmmmmmdhhhdyhhdddddhhhdddhddmmmddddhddhddddddddddhdddddddddhdddddddddddmddddmNmddhyhhhhhhhhhdhdmdmmdmmmmmmmmmmmNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNMMNNmmmmmmmmNNNNmNNMMNNNNNmhmNNNNNNmNy++/+shdmmmddddddhhhdhhhyyhhhddhdmdddhyhddyhdddddmmddmmdddmmmmdddddddddddddhdddddhhhddddhddddddddddddddddddmmmmdyyhhddyhdddddddddddmdmmmddmdddNmmmmmNNNNNNNNNNNNNmdNMNNmmmmmmmmmmmmmmmNMMMMNNmhdNNMNNNmNs++ohdmmmmdsddhdhhdmmmdhhhdhhdhhhdhhhhhhddyddhddddmdmmmmmmmmmdddddddddddddddddddddddddhhdddddddddddddddddddNNmmmyhhoyhhhhhhhhhddddddmmdddmmmmmmmdmmmmmmmmmNNNNNNNmmdNMNNNNNNNNNNmNNNmmNNMMMMNNhdNNNNNmmNooshdmmmdddydmdhhhhhhhhdhhhhddhdddddddhddhhdhdddmmmmmmmmmmmmddddddddhmdddddddddddddddhmmddddddddddddddddddmNNmmdydhhhhhhhhhhhhhdhdddddddmmmmmmmNdmmmmmmmmmNNNNNNNNmmmNMMNNNNNNNNNNmNNNNmmNMMNNhhmmmmmhymshddddddddmdmmmmdddddddmmmmmmmmmmmmmmmmmdyddddddmmmdddmmmmdmddddddddddddddddddddddddddmmNdddddddddddddhddmNNmmddyhhhhhhhhhhyhhyyyhhdddddmmmmmmmNdNNmmmmmmmNNNNNNNNNmmmNMNmmNNNNNNNNNNmmmmmNMNNdydmmmmdmNddmdddmmmmmdmmNNmmmmdmmddmmmmmmmmmmmmdmmmdddddmdddddddddddddmmddddddddddddddddddddhdhddmmdddddddddddddhddmNNmmddhhhdhyyhhyhyyyyddddmmmmdmmmmmmmddNNNmmmmmmmNNNNMNNNNmmmNMNmmmNmmNNNNNNNNNNNNNNdymNNNmdmMmmmmmmmmmmmddmmmmdddddddddddddddddddddmddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddmdmmddddddmdmmdddddmNNNmmmdyhhdmdhhhhhyyhyhddhdmmmmmmmmmdddmmNNNmmmmdmmNNNNMNNNmmmmNNmmNNNNNmmmmmNNNNNNNNmdNNNNmmdNmmmmmmmmmmmdmmmdhhhhhhdhhddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddmdddddddddmmdddddmNNNmmddhhdhdddddddhhhhhdhhhdmmmmmddmmmddNNNNmmmmmmmNNNNNNNNNNmmmNNNNNmmmmmmmmmmmmmmNmdhyyyyysyNdmmmmmmmmmmmmdhyyyyyyydddmdmddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddmddddddddddmddddddmmNmmmmdyhdddddhdddhhhdhdddNmddmmmmmmmmddNNNNmmmmmddNNNNNMMMMNNmmmNNNNmmmmmmmdmmNmmNmmmyyyyyssyMmmmmdddddddddyyhhhhhyddmmmmmmddmdmdddddddddddddmdddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddmddddmmNmmmmhyhdhdmmmddddddhhhddmmmmmddmmmmmmNNMNMNNNNNNmmmNNNNMMMNNNNmmNMmdsdyhmmmhymNNmdmddhyhysoyMNNNmmmmmmmmmmmdmmmmdNNmNNNmmmmmmNmmmdddmdmmmmmmmmddddmmddddmddddddddddddddddmdddddddddddddddddddddmdddmmmmNNmmmhhddydmmmmdmmmmdddhdddddddmmdddNmmNNNNMMNNNNNmdNNNNNMMMNNNNNMMNh+hs+mdMssmdNdos/smddddhhMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMNNMMNNNNMNNNNNNNNNmNNNmmNNmNmmmmmmNmmmmmmmdddddddhhdmmddmmmmmmNNNmmmmNNmNNNNNNNNNNNNmmmmmmmmmmmmNNNNNNNNNMMMNNNNNNmNMNNNMMMNNNNMNmmNNNNMMMddNNMNyoyhmmmdhydMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMNNNMMMMMMMMMMMMMNNNNNNNNmmmNNNNMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMNNNNmdNMMMMMMMMMMMNNNNNmmmddNM R

ijk

sarc

hie

f H

ass

elt

, LR

M, H

ee

mk

rin

g H

eid

eb

loe

mk

e

6/7

htt

p:/

/nl.

wik

ipe

dia

.org

/wik

i/M

ac

hin

e

6/7

htt

p:/

/en

.wik

ipe

dia

.org

/wik

i/M

ac

hin

e

8/9

Necessity is the mother of invention

8/9 Back to Making Stuff: Nurturing the Fast-expanding

Phenomenon of Self-production

A Conversation between Jan Boelen, artistic director of Z33 and curator of ‘The Machine - Designing a New Industrial Revolution’ and Matylda Krzykowski, one of the project managers of the exhibition. The talk covers the context of the presentation, the choice of location and why now is the most apropos time.

MK: ‘The Machine’ testifies that the development of the idea and the production of the object are coming together. What was your curatorial process?

JB: The idea emerged less than a year ago. I was member of the jury of The Great Indoors. In such a moment you see hundreds of projects. Jurgen Bey was also on the jury. He had just finished an exhibition called ‘INDUSTRIOUS|Artefacts, the Evolution of Crafts.’ The context of the exhibition at its location in the Zuiderzeemuseum in Holland was unsatisfac-tory. It is an open air museum; most designs that were exhibited were more craft related due to the context. Right now, all designers are working with laptops. They are working in networks and they collaborate. I found it very strange that that evolution isn’t yet a significant part of exhibitions or projects.

MK: So why didn’t you think about it before? Have you already completed projects on the subject?

JB: In 2010, we did an exhibition called ‘Design by Perfor-mance’ in Z33, including functional machines. Since then I have been continually fascinated for projects that are oriented in that direction. That’s where it started.

MK: Did you think that the outcome—the actual design—was not enough and that the process and the converging technologies were missing? What exactly were you looking for?

JB: For me, a dialogue concerning the relation with the digital world was missing. In 2009, Belgian designer Thomas Lommee developed the ‘OpenStructures’ project, which gave me an insight into the mentality and practice of the online world and what that could mean for the tangible world. The digital revolution is a revolution of attitude and of mindset. For instance, by producing open-source software, people demonstrate that they want to share and collaborate. That’s how the computer operating system Linux was developed. It was made by a whole community of people.

MK: Is this revolution comparable with Facebook? A social network service that evoked global change?

JB: Yes, this is an example of shared user- and producer-gen-erated content. Everyone uses and produces.

MK: This makes me think of a comment from Chris Anderson of TED, who describes this as ‘crowd accelerated innovation.’

JB: In a recent article in Wired Magazine, they call this phenomenon social design or social manufacturing. Both work. But there was one project that was a tipping point for me; the Masters thesis of a Design Academy student, titled ‘Design for a New Consumer.’ At that time—in June 2010—we were working on ‘Design by Performance’ at Z33. In our exhibition and in Tal Erez’s thesis I found elements of what I had been thinking about for a long time. From that moment on I started to bring it all together.

MK: What triggered you in his project? What was it about?

JB: It sets out to frame the emergence of a new consumer and a likely future, and asks designers to consider a new theoretical framework for their work today. By overviewing social, technological and cultural occurrences in the past, present and future, it targets the product design profession and—at its core—its relationship with the consumer. This time, the consumer is dealt with not as a source of inspira-tion, as someone to educate or even someone to passively benefit from, but as someone to engage with in conversa-tion, someone to work with. This is not just to benefit the consumer, but also to maintain the validity of a profession that is facing serious questions on one hand, and the imminent arrival of home manufacturing on the other.

MK: In short, it deals with the need of the product designer

Terugkeer naar het Maken: Het Snelgroeiende Fenomeen van de Zelfproductie

Een gesprek met Jan Boelen, artistiek directeur van Z33 en curator van The Machine - Designing a New Industrial Revolution en Matylda Krzykowski, een van de projectleiders van de tentoonstelling. Het gesprek gaat over de context van de presentatie, de locatiekeuze en waarom het nu het goede moment is.

MK: The Machine toont aan dat de ontwikkeling van het idee en de productie van het voorwerp dichter bij elkaar komen. Hoe ging je tewerk als curator?

JB: Het idee ontstond nog geen jaar geleden. Ik was lid van de jury van The Great Indoors. Op zo’n moment zie je honderden projecten. Jurgen Bey zetelde ook in de Jury. Hij had net de tentoonstelling INDUSTRIOUS|Artefacts, the Evolution of Crafts klaar. De context van de tentoonstelling in het Zuiderzeemuseum in Nederland vond ik niet genoeg. Het is een openluchtmuseum; de meeste tentoongestelde ontwerpen hadden vooral betrekking tot de ambachtelijke context. Op dit moment werken alle ontwerpers met laptops. Ze werken samen in netwerken. Ik vond het erg vreemd dat deze evolutie nog in weinig tentoonstellingen of projecten sterk naar voren werd gebracht.

MK: Waarom was je daar dan niet eerder op gekomen? Heb je al projecten rond dit thema gerealiseerd?

JB: In 2010 organiseerden we de tentoonstelling Design by Performance in Z33, met werkende machines. Sindsdien ben ik steeds gefascineerd geweest naar projecten die in die lijn liggen. Daar is het begonnen.

MK: Dacht je dat het resultaat - het eigenlijke ontwerp - onvoldoende was en dat het proces en de bijhorende technologieën ontbraken? Waar was je naar op zoek?

JB: Voor mij ontbrak een dialoog over de relatie met de digitale wereld. In 2009 ontwikkelde de Belgische ontwerper Thomas Lommee het OpenStructures-project, wat mij inzicht verschafte in de denkwijze en de werkwijze in de online wereld en wat dat kan betekenen voor de tastbare wereld. De digitale revolutie is een revolutie in houding en mentaliteit. Door bijvoorbeeld open-sourcesoftware te schrijven, tonen mensen dat zij willen delen en samenwerk-en. Zo werd het besturingssysteem Linux ontwikkeld. Het werd gebouwd door een hele groep mensen.

MK: Kun je deze revolutie met Facebook vergelijken? Een sociaal netwerk dat verandering teweeg bracht op wereldv-lak?

JB: Ja, maar dat is een voorbeeld van het delen van inhoud die door de gebruiker als producent wordt gegenereerd. Iedereen gebruikt en produceert.

MK: Dit doet me denken aan een opmerking van Chris Anderson van TED, die dit omschrijft als “crowd accelerated innovation”.

JB: Een recent artikel in Wired Magazine noemde dit fenomeen sociaal design of sociale productie. Beide zijn goed. Maar er was één project dat mij deed omslaan; de masterscriptie van een student aan de Design Academy, getiteld “Design for a New Consumer”. Op dat moment - in juni 2010 - waren we bezig met Design by Performance in Z33. In onze tentoonstelling en de scriptie van Tal Erez vond ik elementen van iets waaraan ik al geruime tijd zat te denken. Vanaf dat moment begon ik alles op een rijtje te zetten.

MK: Wat heeft u geraakt in zijn project? Waarover ging het?

JB: Het tracht het ontstaan van een nieuwe consument en een waarschijnlijke toekomst te vatten en vraagt ontwer-pers om een nieuw, theoretisch raamwerk voor hun he-dendaagse werk te overwegen. Door sociale, technologische en culturele gebeurtenissen in het verleden, het heden en de toekomst te beschouwen, richt het zich op het beroep van productontwerper en - in de kern - de relatie met de consument. Deze keer wordt de consument niet behandeld als inspiratiebron, als iemand die moet worden onderwezen of iemand waarvan passief kan worden geprofiteerd, maar eerder als iemand om een gesprek mee aan te gaan, iemand om mee te werken. Dit is niet alleen voordelig voor de

10/1

1to adapt to home fabrication.

JB: Exactly. A while later—in September 2011—I had a conversation with Jurgen Bey and saw other projects that were related to Tal’s theory, completing the whole picture. I started editing and focusing in my head. In the beginning, you start with a framework and then eventually, you have an image.

MK: It is a natural process that stands in contrast to the crowd thinking and crowd sourcing we were talking about. It’s a very subjective process.

JB: After a while you develop a selective view. If you look in a magazine, in the academies or on the internet, you see ten different projects but you instantly know which one works within your concept; which fits within your matrix. I knew what I was thinking, but kept on researching until I began discussing it with my colleagues at Z33 and the Design Academy Eindhoven: Joost Grootens (Master Information Design) and Louise Schouwenberg (Master Contextual Design). The three of us spotted a tendency to research projects around the appropriation of materials, tools and systems. Most of them we saw in the Master department.

MK: Did the combination of these three items—materials, tools and systems—lead to the title of the exhibition? Or is ‘The Machine’ something that you had in mind from the beginning?

JB: It was obvious from the beginning. ‘The Machine’ is a metaphor; it’s not only about machines or about the traditional, deterministic machine, but more about the machinery. It’s about how designers appropriate tools, material and systems and use them to design a new society. For this reason, the subtitle ‘a New Industrial Revolution’ was also an obvious choice.

MK: As obvious as choosing studio backdrops for the scenography?

JB: The historical machines become a set for the exhibition; like actors in a science fiction movie. We are using Pantone Process Cyan for these backdrops because they refer to the blue screen (blue key) used for production techniques in the film industry.

MK: Let’s go back to the machines and systems. What is it that you observed?

JB: I saw that designers were designing machines with the intention of making tools for their ideas. Additionally, I think that the mining industry is like a machine that is transform-ing the landscape. This was actually the result of discussion I had with urbanist Peter Bongaerts, who inspired me with the preparation of the education letter to get accepted for Manifesta 9. It was called ‘A Landscape in Transformation.’

MK: The tools designers and people use are transforming too. Can you name an example for one of them?

JB: The best universal tool would be probably the iPhone. It is a device and platform that we adapt to our own needs.

consument, maar ook voor de geldigheid van een beroep dat enerzijds met serieuze vragen wordt geconfronteerd, en anderzijds met de op handen zijnde komst van thuisproduc-tie.

MK: Kortom, het gaat over de noodzaak van de produc-tontwerper om zich aan de thuisproductie aan te passen.

JB: Precies. Even later - in september 2011 - had ik een gesprek met Jurgen Bey en zag ik andere projecten die te maken hadden met Tals theorie, die het plaatje vervolle-digden. Ik begon te schrijven en te focussen in mijn hoofd. Je begint met een raamwerk en uiteindelijk krijg je een beeld.

MK: Het is een natuurlijk proces dat in contrast staat met het massadenken en crowdsourcing waarover we het eerder hadden. Het is een erg subjectief proces.

JB: Na een tijdje ontwikkel je een selectieve kijk. Als je in een tijdschrift bladert, in de academies of op het internet kijkt, zie je tien verschillende projecten, maar je weet onmiddellijk welke binnen je concept past; welke in jouw matrix werkt. Ik wist wat ik dacht, maar bleef zoeken tot ik erover begon te discussiëren met mijn collega’s van Z33 en de Design Academy in Eindhoven: Joost Grootens (Master Information Design) en Louise Schouwenberg (Master Contextual Design). We bemerkten alledrie de neiging om projecten te onderzoeken in verband met de toe-eigening van materialen, gereedschappen en systemen. Dat zagen we vooral in de master-afdeling.

MK: Leidde de combinatie van deze drie gegevens - materi-alen, gereedschappen en systemen - tot de titel van de tentoonstelling? Of is The Machine iets wat je in gedachten had vanaf het begin?

JB: Het was al duidelijk vanaf het begin. The Machine is een metafoor. Het gaat niet enkel over machines of over de traditionele, deterministische machine, maar meer over machinerie. Het gaat over hoe ontwerpers zich gereed-schappen, materiaal en systemen toe-eigenen en deze gebruiken om een nieuwe samenleving te ontwerpen. Om deze reden was de ondertitel a New Industrial Revolution ook een voor de hand liggende keuze.

MK: Even voor de hand liggend als de keuze van studiode-cors voor de scenografie?

JB: De historische machines worden een set voor de ten-toonstelling, net als acteurs in een science-fictionfilm. Wij gebruiken Pantone Process Cyan voor deze decors omdat ze verwijzen naar het blauwe scherm (blue key) dat gebruikt wordt bij de productie in de filmindustrie.

MK: Laat ons even terugkeren naar machines en systemen. Wat heb je precies waargenomen?

JB: Ik zag dat ontwerpers machines ontwierpen met als doel gereedschappen te maken voor hun ideeën. Daarnaast denk ik dat de mijnindustrie lijkt op een machine die het landsc-hap transformeert. Dit was eigenlijk het resultaat van de discussie die ik had met stedenbouwkundige Peter Bon-gaerts, die mij inspireerde bij de voorbereiding van de brief om in aanmerking te komen voor Manifesta 9. Ze heette Een Landschap in Verandering (A Landscape in Transformation).

MK: De gereedschappen die ontwerpers en andere mensen gebruiken worden ook getransformeerd. Kun je hier één voorbeeld van geven?

JB: Het beste universele gereedschap is wellicht de iPhone. Het is een apparaat en platform dat we aanpassen aan onze

Mo

de

rn F

olk

lore

by

Hsi

an

g C

hin

g C

hu

an

g,

20

11

10/1

1

Ma

nif

est

o o

f T

al

Ere

z

12/1

3Designers and people want to appropriate. For example, you cannot master an injected moulded object from industry. For this, you need an engineer. But the mechanical parts and Arduino components that power RepRaps are available. This is something that you can order online and that even I understand. I find it so intriguing that you can do this.

MK: Do you think that designers are protagonists for home production?

JB: Definitely. Digitisation of manufacturing will transform the way that goods are made. The development of the idea and the production of the object are coming together. This is a trend that I see as now being lead by designers.

MK: Do you think that people understand this availability? Will they use it?

JB: I see that people think it is complex, but in fact, it’s not at all. Designers are making these things more transparent; they are giving us an insight, and that’s why ‘The Machine’ is necessary right this moment.

MK: What is the connection between the old coal mine area in Genk and ‘The Machine’? What was the attraction to this redeveloped place?

JB: The exhibition is strongly connected to the environment at C-Mine. This former coal mine represents the connection between the former industrial revolution and revolution in digital production that we forsee. Furthermore, the timing is right; the Design Platform Limburg, Z33, C-mine, MADfaculty, University of Hasselt, City of Genk, City of Hasselt and Province of Limburg have decided to combine their strengths in the Limburg design sector and become Design Hub Limburg. This is their first joint project; an undertaking that could be used as an example of how to treat former coal mine areas in other parts of the world. Formerly, life at these industrial sites was structured by the companies that owned them; they organised social life, housing and schools for the mine workers. Now, about 100 years later, the system has completely changed. The mine machine is not function-ing anymore.

MK: Mining is something that we can still find in other places, such as Asian industrial areas. It still exists.

JB: It still exists but it is scattered. And now, on these ruins, new possibilities are found and a new industrial revolution can begin. These coal mining factories were built by engi-neers. Designers took the language of these machines and applied them to the making of everyday objects, using the knowledge to design new machines.

MK: Is that the intention of The Machine? To give a name to this industrial revolution that already exists but is looking for an introduction and a way to be communicated?

JB: It is a way to show people that we can make things ourselves; that we don’t need to be disconnected from production. That we are not just consumers, but also producers; that we can appropriate resources, production and distribution and that we have the ability to connect them. It is different from what Ford still does in Genk.

MK: Are you talking about the use of assembly lines?

JB: Yes, they still use the traditional assembly line that was introduced by Henry Ford, and was held up as an example in many industries. The new model combines consumers and producers, and allows them to take over and to start making things for themselves. I think this is a interesting move. This means that we can produce locally but through global

eigen noden. Ontwerpers en andere mensen willen toe-ei-genen. Zo kun je een spuitgegoten object uit de industrie niet onder de knie krijgen. Hiervoor heb je een ingenieur nodig. Maar de mechanische onderdelen en Arduine-on-derdelen in RepRaps zijn beschikbaar. Dit is iets wat je online kunt bestellen en wat zelfs ik begrijp. Ik vind het zo intrigerend dat je zoiets kunt doen.

MK: Denk je dat ontwerpers protagonisten zijn in de thuisproductie?

JB: Absoluut. De digitalisering van productie zal de manier waarop goederen worden vervaardigd veranderen. Het ontwikkelen van het idee en de productie van voorwerpen komen dichter bij elkaar. Een trend die ik zie geleid worden door ontwerpers.

MK: Denk je dat mensen deze beschikbaarheid begrijpen? Zullen ze het gebruiken?

JB: Ik zie dat mensen denken dat het ingewikkeld is, maar dat klopt eigenlijk niet. Ontwerpers maken deze zaken transparanter, ze geven ons inzicht en daarom is The Machine precies op dit moment noodzakelijk.

MK: Wat is het verband tussen de voormalige steenkoolmijn in Genk en The Machine? Wat maakte deze herontwikkelde plek zo aantrekkelijk?

JB: De tentoonstelling is sterk vervlochten met de omgeving van C-Mine. Deze voormalige steenkoolmijn staat voor de link tussen de vorige industriële revolutie en de revolutie in digitale productie die we voorzien. Bovendien is de tijd rijp; Design Platform Limburg, Z33, C-mine, MAD-faculty, de Universiteit van Hasselt, de Stad Genk, de Stad Hasselt en de Provincie Limburg hebben besloten de handen in elkaar te slaan in de Limburgse designsector en Design Hub Limburg te worden. Dit is hun eerste gezamenlijke project; een onderneming die als voorbeeld mag dienen van hoe oude steenkoolmijnen in andere delen van de wereld kunnen worden gebruikt. Voorheen werd het leven in deze industriële sites gestructureerd door de bedrijven die ze bezaten; ze organiseerden het sociale leven, de huisvesting en de scholen voor de mijnwerkers. Nu, ongeveer 100 jaar later, is het systeem volledig veranderd. De mijnmachine werkt niet meer.

MK: Mijnbouw is een industrie die we nog steeds op andere plaatsen vinden, zoals in Aziatische industriële gebieden. Het bestaat nog steeds.

JB: Het bestaat nog steeds, maar verspreid. En nu, op deze ruïnes, kunnen nieuwe mogelijkheden worden gevonden en kan een nieuwe industriële revolutie beginnen. Deze steenkoolmijnen werden gebouwd door ingenieurs. Ontwer-pers namen de taal van deze machines en pasten deze toe op het maken van alledaagse voorwerpen, met behulp van de expertise in het ontwerpen van nieuwe machines.

MK: Is dat de bedoeling van The Machine? Een naam geven aan deze industriële revolutie die reeds bestaat maar moet worden geïntroduceerd en gecommuniceerd?

JB: Het is een manier om te tonen dat we zelf dingen kunnen maken, dat we niet hoeven worden losgekoppeld van productie. Dat we niet alleen consumenten zijn, maar ook producenten; dat we ons middelen, productie en distributie kunnen toe-eigenen, en dat we de mogelijkheid hebben om ze te verbinden. Het is anders dan wat Ford nog steeds doet in Genk.

Co

alm

ine

Win

ters

lag

C-m

ine

Win

ters

lag

12/1

3 MK: Heb je het over het gebruik van de assemblagelijnen?

JB: Ja, zij gebruiken nog steeds de traditionele assem-blagelijn die Henry Ford heeft uitgevonden en die als voorbeeld werd gebruikt in vele industrieën. Het nieuwe model brengt klanten en producenten samen en laat hen toe het roer over te nemen en dingen voor zichzelf te scheppen. Ik denk dat dit een interessante beweging is. Het betekent dat we lokaal kunnen produceren, maar dan via wereldwijde netwerken. Je kunt een ontwerp bestellen en het om de hoek of in je woonkamer afdrukken. Dit geeft een compleet nieuw beeld van hoe de toekomst eruit kan zien.

MK: Je gooit je materiaal niet weg en je maakt je eigen keuzes.

JB: Je hebt ook geen transport nodig omdat het object van een digitale bron afkomstig is, waardoor het erg licht is. De toekomst kan tastbaar en tegelijkertijd immaterieel zijn. Ik vind deze tegenstellingen erg interessant. Het kan lokaal en globaal zijn. Het fysieke object is van jou, maar de informa-tie wordt met iedereen gedeeld. Deze tentoonstelling toont de hoop dat dingen echt kunnen veranderen. Dat op de ruïnes hier in Genk, of zelfs in Detroit, dingen kunnen veranderen omdat mensen het roer overnemen en de dingen zelf beginnen te doen. We weten niet meer hoe dingen worden gemaakt, omdat het proces niet transparant is.

MK: Is het een theorie van de nieuwe wereld waarin we zouden kunnen leven?

JB: Het is een nieuwe wereld die erg hoopvol kan zijn. Het gaat van een- naar multidimensionaal, van materieel naar immaterieel, van gecentraliseerd naar gedecentraliseerd en van individueel tot verbonden. Zo zal de samenleving er in de toekomst uit zien. Elk project in de tentoonstelling behandelt deze ideeën op een andere manier.

MK: Kun je me een voorbeeld geven van een van de gekozen projecten? Misschien een die focust op het gebruik van de materialen?

JB: Het project van Thomas Vailly is een provocatieve serie kopjes gemaakt van haar. Hoewel we er nooit uit zullen drinken, tonen ze aan dat je je lichaam als bron van materi-aal kunt gebruiken. Je kunt een nieuw polymeer maken uit haar. Dit is een inspirerend project. En uiteraard roept het allerlei deontologische vragen en opmerkingen op. Een ander materiaalproject gebruikt de koperen muntjes van de oude Belgische Frank. Sofie Lachaert gebruikt het als een nieuw materiaal en nieuw nutsobject. De munt werd ontworpen door de Belgische sociaal-realistische kun-stenaar Meunier en beeldt een mijnwerker af. Haar gebruik van dit symbool verbindt de oude industriële revolutie met de nieuwe.

MK: Denk je dat de toekomst nu is? Denk je dat het invoeren van dergelijke projecten een verschil zal maken voor toekomstige generaties? Voor burgers en ontwerpers?

JB: Ik denk het wel. Het zit er in elk geval niet ver naast. Toen ik tijdens de Design Week in Milaan was, werd ik erg cynisch. Ik keek naar al die stoelen en het leek alsof er geen sprake was van een financiële crisis, van milieuproblemen. Met de projecten die we met The Machine tentoonstellen, bieden we hoop en een nieuwe manier om naar de toekomst te kijken. En dat voor elk van ons.

networks. You can order a design and print it around the corner or in your living room. This gives us a completely different idea of how our future can look.

MK: You don’t waste material and you make your own choices.

JB: You also don’t need transport because the object comes from a digital resource, which makes it very light. The future can be tangible and immaterial at the same time. I find these kinds of paradoxes very interesting. It can be local and global. The physical object is yours, but the information is shared between everybody. Making this exhibition demonstrates the hope that things can really change. That on the ruins here in Genk or even in Detroit, things can change because people take control and start doing things by themselves. We don’t know how things are made any-more, because the process is not transparent.

MK: Is it a theory of a new world that we could live in?

JB: It is a new world that can be very hopeful. It is going from one- to multi-dimensional, from material to immaterial, from centralised to decentralised and from individual to net-worked. That is how society will look in the future. Each project in the exhibition deals with these ideas in a different way.

MK: Can you give an example of one of the chosen projects? Perhaps one that is focused on the use of materials?

JB: The project of Thomas Vailly is a provocative series of cups that are made of hair. While we will never drink out of them, they show that it is possible to use your body as a source of material. You can make a new polymer from hair. This is an inspiring project. And of course it raises all kind of deontological questions and remarks. Another material project deals with the copper coin of the old Belgian Franc. Sofie Lachaert uses it as new material and new useful object. The coin was designed by the Belgian Social Realist Meunier and depicts a mineworker. Her use of this symbol ties the old industrial revolution to the new.

MK: Do you think the future is now? Do you think that introducing these kinds of projects will make a difference for future generations? For civilians and for designers?

JB: I really think so. At least it’s not far away. When I was in Milan during Design Week I became very cynical. I looked at all these chairs and it appeared as if there was no financial crisis, no environmental problems. But the projects we present with ‘The Machine’ offer hope and a new way of looking into the future. For all of us.

14/1

5

14/1

5

Tools/machines

16/1

7Christian Fiebig is een Duitse ontwerper die de mogelijk-heden onderzoekt van de nieuwste technologieën op het gebied van computerprototyping en -vervaardiging. Hier-voor maakt hij gebruik van digitale systemen om het ontwerp en de productie van objecten te realiseren. Fiebig werkt vaak samen met wetenschappers en computer- programmeurs om experimentele projecten te ontwikkelen die een kruising vormen tussen vakmanschap en industriële productie.

In Computer Augmented Craft heeft Fiebig een digitale interface gecreëerd die de ontwerper advies geeft tijdens het werk. De computer brengt het vervaardigingsproces in kaart via een webcam en genereert onmiddellijk andere formele mogelijkheden gebaseerd op de parameters die de ontwerper heeft gekozen. Het project Computer Augmented Craft is een poging om geavanceerde technologieën te gebruiken zonder afbreuk te doen aan de unieke kwali- teiten van vakmanschap.

Dit project kwam tot stand dankzij de medewerking van ontwerpers David Mentin en Martin Scheider.

Christian Fiebig is a German designer exploring the possibi-lities of the latest computer prototyping and manufacturing technologies – utilising digital systems as a means to effect the design and production of objects. Fiebig often works col-laboratively with scientists and computer programmers to develop experimental projects that intersect craft and industrial production.

In ‘Computer Augmented Craft’ Fiebig has created a digital interface that recommends decisions to the designer whilst he/she works. The computer maps the making process, via a webcam, instantly generating other formal possibilities based on the designers chosen parameters. The Computer Augmented Craft project is an attempt to utilise advanced technologies without sacrificing the unique qualities of craftsmanship.

Produced with the support of developers David Mentin and Martin Scheider.

ÛÛÛ Û Û Û Û Û Û Û ÛÛÛ

Û Û Û Û Û Û ÛÛÛÛÛ Û Û Û Û Û Û

ÛÛÛÛ Û Û Û Û ÛÛÛÛ Û Û Û Û Û Û

ÛÛÛÛÛ Û Û Û Û Û ÛÛÛÛÛ

ÛÛÛÛ Û Û ÛÛÛ Û Û ÛÛÛÛ

ÛÛÛÛÛ Û Û Û Û Û Û


ÛÛÛ Û Û Û Û Û Û ÛÛÛÛÛ Û Û Û Û

Û Û Û Û ÛÛ Û Û Û Û Û ÛÛ Û Û Û Û

ÛÛÛÛÛ Û Û ÛÛÛÛ Û Û Û


ÛÛÛÛÛ Û Û ÛÛÛÛ Û Û ÛÛÛÛÛ

ÛÛÛÛ Û Û Û Û ÛÛÛÛ Û Û Û Û ÛÛÛÛ


ÛÛÛ Û Û Û Û ÛÛÛ Û Û Û Û ÛÛÛ


ÛÛÛ Û Û Û Û Û Û Û Û Û Û ÛÛÛ

Û Û ÛÛ ÛÛ Û Û Û Û Û Û Û Û Û Û Û Û

ÛÛÛÛ Û Û Û Û ÛÛÛÛ Û Û Û

Û Û Û Û Û Û Û Û Û Û Û Û ÛÛÛ












ÛÛÛÛ Û Û Û Û Û Û Û Û Û Û ÛÛÛÛ








ÛÛÛ Û Û Û Û Û Û ÛÛÛÛÛ

ÛÛÛ Û Û Û ÛÛ Û Û Û ÛÛ Û Û Û ÛÛÛ

Û ÛÛ Û Û Û Û Û ÛÛÛÛÛ


ÛÛÛÛÛ








www.christianfiebig.de

16/1

7 Joong Han Lee (Studio Homunculus) is geboren en opge-groeid in Seoel. Hij verhuisde naar Los Angeles om er interactieve productontwikkeling te studeren aan het Otis College of Art. Momenteel woont en werkt hij in Nederland, waar hij onlangs een masteropleiding heeft beëindigd aan de Design Academy Eindhoven. Het werk van Studio Homun-culus concentreert zich op ‘mensgericht ontwerpen’ en omvat producten, ruimten, interactieve ervaringen en systemen.

Haptic Intelligentsia is het resultaat van de poging van Studio Homunculus om het idee van vakmanschap te inte- greren in technologische productie. Haptic Intelligentsia is een menselijke 3D-printer die de gebruiker de mogelijkheid biedt de contouren van een virtueel object waar te nemen. Door middel van een lijmpistool dat is verbonden met een haptische interface duwt de gebruiker het materiaal uit het pistool langs een oppervlak. Een weerstand die wordt gegenereerd door de interface geeft aan de gebruiker aan waar de randen van het virtuele object zich bevinden. Het eindproduct drukt de tegenstrijdigheid uit tussen het door de computer gegenereerde veld en de hand van de gebruiker. Haptic Intelligentsia vervaardigt producten die afhankelijk zijn van de manier waarop de verschillende deelnemers reageren op de installatie. Studio Homunculus probeert de werking van de 3D-printer te vermenselijken door een tastbare relatie te creëren tussen de gebruiker en het virtuele object.

Joong Han Lee (Studio Homunculus) was born and raised in Seoul, later moving to Los Angeles to study Interactive Product Design at Otis College of Art. He is currently based in the Netherlands, after recently graduating from the Masters programme at the Design Academy Eindhoven. Studio Homunculus’s work focuses on ‘human-centred design,’ that encompasses products, spaces, interactive experiences, and systems.

‘Haptic Intelligentsia’ is the result of Studio Homunculus’s attempt to integrate a notion of craftsmanship into techno-logical production. Haptic Intelligentsia is a human 3D printer; that allows the user to perceive the boundaries of a virtual object. With the use of an extruding gun, attached to a haptic interface, the user extrudes material along a feedback surface. A resistance, generated by the interface, indicates to the user the borders of the virtual object. The final product documents the discrepancy between the computer generated field and the users hand. Haptic Intelligentsia produces products that are individual to each participants encounter with the installation. Studio Homun-culus is attempting to humanise the 3D printing process by creating a tactile relationship between the user and the virtual object.

www.studio-homunculus.com











Û Û Û Û Û Û ÛÛÛÛÛ










ÛÛÛ Û Û Û Û Û Û Û ÛÛ



























Û Û Û Û Û Û Û





ÛÛÛÛÛ









Û Û Û Û Û Û ÛÛ Û Û Û Û Û Û





Û Û Û Û Û

18/1

9Katharina Mischer en Thomas Traxler richtten in 2009 Studio Mischer‘Traxler op. Het bedrijf met hoofdzetel in Wenen ontwikkelt en ontwerpt producten, meubilair en installaties. Studio Mischer‘Traxler is geïnteresseerd in de relatie tussen vakmanschap en technologische productie en ontwikkelt volledige systemen, processen en nieuwe productiemethoden.

The Idea of a Tree onderzoekt de relatie tussen machines en de natuurlijke omgeving. Studio Mischer’Traxler beschouwt een boom als een ‘verslag’ van de specifieke milieuomstan-digheden van een plaats. The Idea of a Tree creëert een object dat zijn eigen vervaardiging documenteert. Vooral het resultaat wordt bepaald door ecologische cycli. The Idea of a Tree drukt uit hoeveel zonne-energie er wordt bruikbaar gemaakt tijdens een periode van 24 uur. Als de machine is ingeschakeld, wordt met draden een object geconstrueerd met een kleur die de intensiteit van het zonlicht weergeeft. Het object wordt een optekening van de milieuomstan-digheden die de vervaardiging ervan hebben mogelijk gemaakt.

Katharina Mischer and Thomas Traxler formed Studio Mischer‘Traxler in 2009. Based in Vienna they develop and design products, furniture, and installations. Studio Mischer‘Traxler is interested in the relationship between craft and technological production, developing whole systems, processes and new production methods.

‘The Idea of a Tree’ explores the relationship between machines and the natural environment. For Studio Mischer’Traxler a tree is a record of the specific environ-mental conditions of a site. The Idea of a Tree constructs an object that documents its own production – specifically the result is determined by ecological cycles. The Idea of a Tree expresses the amount of solar energy harnessed during a 24-hour period. When activated the machine uses threads to construct an object, with the colour depicting the intensity of sunlight. The object becomes a record of the environmen-tal particularities that enabled its production.








ÛÛ Û




Û Û Û Û Û Û Û Û Û Û Û Û Û






















ÛÛÛÛÛ










www.mischertraxler.com

18/1

9 Studio Mischer’Traxler second project within ‘The Machine’ exhibition, ‘Collective Works,’ is a device that manufactures a basket, but only if it is being observed. Production is activated by the physical presence of a viewing audience. Each basket bears the unique traces of the interest in its own fabrication.

When the first viewer activates the machine a 24mm wide wooden veneer-strip is slowly coiled to produce a vessel. When a second viewer observes Collective Works, the machine marks the veneer with a coloured indicator. As more people observe the device the darker the colour becomes. According to Studio Mischer’Traxler, Collective Works attempts to question the relationships between man and machine, with the spectators transformed into ‘workers’ – observation becomes labour.

Collective Works is het tweede project van Studio Mischer’Traxler in het kader van de tentoonstelling The Machine. Dit apparaat creëert een mand, maar alleen als men ernaar kijkt. De vervaardiging wordt geactiveerd door de fysieke aanwezigheid van een toekijkend publiek. Elke mand draagt de unieke sporen van de belangstelling voor de eigen constructie.

Als de eerste waarnemer de machine activeert, wordt een houten, 24 mm brede fineerstrook langzaam gedraaid om een mand te produceren. Als een tweede waarnemer naar Collective Works kijkt, wordt via een marker kleur toe-gevoegd op de fineerstrook. Hoe meer personen het appa-raat observeren, hoe donkerder de kleur wordt. Volgens Studio Mischer’Traxler probeert Collective Works de relaties tussen mens en machine in vraag te stellen. Doordat het publiek verandert in ‘arbeiders’ wordt waarneming arbeid.








ÛÛ Û


















Û Û Û Û Û Û Û Û Û Û Û Û Û Û Û Û Û











ÛÛÛÛÛ








www.mischertraxler.com

20

/21Unfold werd opgericht in 2002 door Claire Warnier en Dries

Verbruggen als een experimenteel ontwerpplatform. Het in Antwerpen gevestigde duo heeft een multidisciplinaire toepassing gecreëerd en werkt hiervoor vaak samen met een uitgebreid netwerk van specialisten. Deze gezamenlijke benadering leidt tot de ontwikkeling van producten en projecten die na verloop van tijd geleidelijk aan hun complexiteit willen onthullen aan de gebruiker/deelnemer.

KIOSK onderzoekt een scenario waarbij in de nabije toekomst digitale vervaardiging zo alomtegenwoordig is dat dit op elke hoek van de straat tot uiting komt. Met KIOSK kan de gebruiker “zich nieuwe objecten toe-eigenen, ze testen, remixen, verbeteren, opwaarderen, devalueren of kopiëren en ter plekke driedimensionaal afdrukken”. KIOSK functioneert als een draagbare 3D copyshop die “een op maat gemaakte oplossing produceert voor je kapotte schoen, een illegale download uitvoert van de door jou verbeterde Juicy Salif sinaasappelpers van Starck of snel een verjaardagsgeschenk afdrukt voor je zus”. Voor The Machine creëerde Unfold, in samenwerking met Indianen, een nieuwe digitaal kopieerstation.

Een project in opdracht van Z33, Huis voor actuele kunst, en MU Eindhoven.

Met ondersteuning van Bits from Bytes en Jo Van Bostraeten. Geïnspireerd op Kiosk, het science-fiction kortverhaal van Bruce Sterling.

Een samenwerking met Indianen.

Unfold was founded in 2002 by Claire Warnier and Dries Verbruggen as an experimental design platform. The Antwerp-based duo has developed a multidisciplinary practice that frequently collaborates with a vast network of specialists. This collaborative approach leads to the devel-opment of products and projects that are interested in gradually revealing their complexity to the user/participant over time.

‘KIOSK’ explores a near future scenario in which digital fabrication is so ubiquitous that we see it appear on our street corners. With KIOSK the user can ‘appropriate, sample, remix, improve, up/downscale or copy new objects and 3D-print them on the spot.’ KIOSK operates as a portable 3D copyshop capable of producing a ‘custom made fix for your broken shoe, materialise an illegal download of Starck’s Juicy Salif orange squeezer that you modified for better performance or quickly print out a present for your sister’s birthday.’ For The Machine Unfold, in collaboration with Indianen, created a new creative digital copy station.

A project commissioned by Z33, House for contemporary art and MU Eindhoven.

With the support of Bits from Bytes and Jo Van Bostraeten. Inspired by Bruce Sterling’s science fiction short story Kiosk.

A collaboration with Indianen.

www.unfold.be


















ÛÛÛÛÛ

ÛÛÛ Û Û ÛÛ Û Û Û Û Û Û Û ÛÛÛ







20

/21 Voor Unfold biedt de ontwikkeling van nieuwe vervaardig-

ingstechnieken de mogelijkheid de macht te verschuiven van industriële producenten en zij die de infrastructuur beheren naar de consument. Het tweede project van Unfold in het kader van The Machine is L’Artisan Electronique. Het onderzoekt de overeenstemmingen tussen de pottenbak-kerskunst, een van de oudste ambachten, en nieuwe digitale media. Unfold heeft een keramische 3D-printer gecreëerd die de traditionele draaitechniek nabootst die wordt ge-bruikt door pottenbakkers. Met deze methode wordt een vorm geconstrueerd door rollen klei opeen te stapelen. Unfold heeft ook een ‘virtueel pottenbakkerswiel’ ontwik-keld als een digitaal instrument om vormen en objecten in een virtuele ruimte te ‘draaien’, die samen de collectie Stratigraphic Porcelain vormen.

Een project in opdracht van Z33, Huis voor actuele kunst, met ondersteuning van Bits from Bytes.

For Unfold, the development of new manufacturing tech-niques have the potential to shift power, from industrial pro-ducers and those regulating infrastructure, to the consumer. Unfold’s second project in ‘The Machine’ entitled ‘L’Artisan Electronique,’ explores the intersection of pottery - one of the oldest artisanal techniques - and new digital media. Un-fold have developed a ceramic 3D printer that imitates the traditional coiling technique used by ceramicists (with this method a form is constructed, by stacking coils of clay.) Un-fold have also developed a ‘virtual pottery wheel,’ as a digi-tal tool to ‘turn’ forms and objects in virtual space together they form the Stratigraphic Porcelain collection.

A project commissioned by Z33, House for contemporary art with the support of Bits from Bytes.

www.unfold.be

Str

ati

gra

ph

ic P

orc

ela

in
















Û Û Û Û Û


ÛÛ Û

















ÛÛÛ Û Û Û Û Û Û Û Û Û Û Û ÛÛ Û









ÛÛÛÛÛ








22

/23Een catalogus toont de geschiedenis van de ondergang van

de schrijfmachine in omgekeerd chronologische volgorde. Elke pagina beschrijft een stap in de ontwikkeling en de ondergang van de schrijfmachine. Het bevat hand getekende illustraties en omschrijvingen van de teloorgang van elk specifiek model typemachine. De catalogus eindigt in april 2011 met het sluiten van de laatste schrijfmachine fabriek. De catalogus werd gemaakt met behulp van een typemachine en is voorzien van een door een schrijfmachine gegenereerd lettertype.

A catalogue is showing the history of redundancy of the typewriter in reverse chronological order. Each page describes one step in the development and demise of the typewriter. It provides hand drawn illustrations of each specific model of typewriter and describes the reasons its demise. The catalogue ends in April 2011 with the closing of the very last typewriter factory. The catalogue is typeset using a typewriter and features a specially designed typewriter generated display font.

www.sites.google.com/site/formsintheair/



























ÛÛÛÛÛ












22

/23

Materials

24

/25De twee Italiaanse ontwerpers Andrea Trimarchi en Simone

Farresin werken samen onder de naam Formafantasma. Trimarchi en Farresin behaalden in 2009 een masterdiploma aan de Design Academy Eindhoven met een project dat de geschiedenis van de Siciliaanse volksambachten onder-zocht. Het werk van Formafantasma gaat na wat het belang is van traditionele volksculturen door artefacten te creëren die zijn doordrongen van culturele betekenissen.

Botanica verkent de materiële mogelijkheden van de periode voor de opkomst van bakeliet. Deze collectie objecten onthult de onverwachte technische mogelijkheden van natuurlijke polymeren, zoals hars, dammar, kopal (amber in subfossiele vorm), natuurlijk rubber, schellak en bois durci (een materiaal dat bestaat uit houtstof en dierlijk bloed). In een poging plasticiteit vanuit een ander oogpunt te benaderen, gebruikt Formafantasma plastic als kostbare details. Deze omverwerping van het materiaal genereert een postindustriële esthetica, een herinterpretatie van de eeuwenoude geschiedenis van de technologie die is verloren gegaan onder het onberispelijke oppervlak van de massa-productie.

In opdracht van Plart Foundation.

Foto credits: Luisa ZanzaniProject: Studio Formafantasma – Andrea Trimarchi, Simone FarresinGecureerd door Marco Petroni

The two Italian designers Andrea Trimarchi and Simone Farresin work collaboratively under the title Formafantasma. Trimarchi and Farresin graduated from the Masters pro-gramme at the Design Academy Eindhoven in 2009 with a project that examined the history of Sicilian folk craft. Formafantasma’s work explores the significance of tradi-tional/vernacular cultures by producing artefacts that are endued with cultural meanings.

‘Botanica’ explores the material possibilities of the pre- Bakelite period. This collection of objects reveals the unexpected technical potentials of natural polymers including: Rosin, Dammar, Copal (a sub-fossil state of amber), Natural Rubber, Shellac, and Bois Durci (a material composed of wood dust and animal blood). In an attempt to develop a new perspective on plasticity Formafantasma employ plastics as precious details. This material subversion generates a post-industrial aesthetic that reinterprets centuries of technology lost beneath the impeccable surface of mass-production.

A commission by Plart Foundation.

Credit photos: Luisa ZanzaniProject: Studio Formafantasma – Andrea Trimarchi, Simone FarresinCurated by Marco Petroni

www.formatantasma.com


























ÛÛÛÛÛ










24

/25 Money, coins as well as bank notes, are nomadic objects,

reflections of a nation, of its style and tradition, its past and present. They are stamped and printed in inconceivably big numbers. And yet, every coin has its very own history, makes a never ending journey through the world, through time and the lives of so many. . . .

Unfortunately, money is what makes the world turn, ex-changeable for daily necessities, providing respect, power. Love is for sale.The value of money is constantly subject to political and economical climatic changes. We, quiet, momentary witnesses of its history, are melancholic. We strip the money of its material worth, we saw, hammer or roll away the symbols of power, provide it with a whole new meaning. Coins are melted and forged, updated to everyday objects with a double meaning. Like a candle holder, radiating brilliant light, or a spoon, on its underside, its reverse the image of a king, once thus rewarded for self enrichment and rapacity. Values change!!

Geld, zowel muntstukken als bankbiljetten, zijn nomadische objecten, weerspiegelingen van een staat, zijn stijl en traditie, zijn verleden en heden. Deze objecten worden gewaarmerkt en gedrukt in onvoorstelbaar grote hoeveel-heden. Toch heeft elk muntstuk een eigen geschiedenis en maakt het een eindeloze reis om de wereld, doorheen tijd en een ontelbaar aantal levens…

Helaas doet geld de wereld draaien. Het is inwisselbaar voor dagelijkse noodzakelijkheden en biedt respect en macht. Liefde is te koop. De waarde van geld is voortdurend onderhevig aan veranderingen in het politieke en econo-mische klimaat. Wij, stille, kortstondige getuigen van de geschiedenis van geld, zijn melancholisch. We ontdoen geld van de materiële waarde. Zoals een kandelaar die een schitterend licht uitstraalt, of een lepel, op de keerzijde de afbeelding van een koning, ooit beloond voor zelfverrijking en hebzucht. Waarden veranderen!
























ÛÛÛÛÛ








www.lachaert.com

26

/27Thomas Vailly’s belangstelling voor de transformatie van

materie ontstond tijdens zijn opleiding mechanische techniek aan de Université de Technologie in Compiègne. Deze interesse werd verder ontwikkeld tijdens zijn master-opleiding aan de Design Academy Eindhoven. Zijn werk onderzoekt de thema’s consumptie en commodificatie, waarbij de materiële perfectie van vernuftig industrieel ontwerp wordt vervormd.

The Metabolic Factory verkent de traditie rond Nederlandse vanitasschilderijen. Vailly gebruikt mensenhaar als grond-stof. Vermengd met glycerine en natriumsulfiet creëert dit een vorm van bioplastic dat lijkt op leder. Zijn afstudeer-project is een ‘modern stilleven’ vervaardigd van zijn eigen controversiële materiaal. The Metabolic Factory nodigt ons uit na te denken over het natuurlijke proces van verval. Zijn stilleven is als een spiegel van onze sterfelijkheid en imperfectie en biedt niet alleen een dagelijkse glimp van de waarheid achter onze zorgvuldig geconstrueerde façade, maar ook realistische mogelijkheden voor de vervaardiging van nieuwe materialen.

Thomas Vailly’s interest in the transformation of substances developed whilst studying Mechanical Engineering at the University of Technology of Compiègne. This concern was further developed whilst studying on the Masters programme at the Design Academy Eindhoven. His work explores themes of consumption and commodification – perverting the material perfection of slick industrial design.

‘The Metabolic Factory’ explores the traditions surrounding Dutch Vanitas paintings. Vailly’s uses human hair as a raw material, mixed with glycerine and sodium sulphite, produces a form of bioplastic resembling leather. Vailly’s graduation project is a ‘modern still life’ crafted from his own controversial material. The Metabolic Factory invites us to consider the natural process of deterioration. His still life acts as a mirror of our own mortality and imperfection, offering not only a daily glimpse of the truth behind our carefully constructed facades, but also realistic options for the creation of new materials.

www.vailly.com



















Û Û Û Û Û Û Û Û Û Û Û



















ÛÛÛÛÛ








26

/27

Systems

28

/29Flat Form, Christian Fiebigs tweede project voor de tentoon-

stelling The Machine, zet virtuele vormen om in tastbare objecten. Deze platte vormen worden vervolgens verplaatst naar een blad papier. Fiebig gebruikt deze gegenereerde richtlijnen om de oorspronkelijke virtuele vormen te (re)construeren op papier. Door toevoeging van epoxyhars worden de papieren houders duurzaam en waterbestendig.

Christian Fiebig’s second project within ‘The Machine’ exhibition, ‘Flat Form,’ transforms virtual shapes into tangible objects. Flat Form converts 3-dimensional computer generated forms into polygonal-geometries; these flat geometries are then simply transferred to a sheet of paper. Fiebig uses these generated guidelines to (re)construct the original virtual shapes, in a paper form. Through the addi-tion of epoxy-resin it is possible for the paper vessels to become durable and water resistant.






























ÛÛÛÛÛ








www.christianfiebig.de

28

/29 Eugenia Morpurgo is a Social Designer and a recent

graduate of the Design Academy Eindhoven, the Nether-lands. Morpurgo is interested in producing work that allows users to re-appropriate control of the material world. ‘Repair it Yourself,’ equips the user with the tools and materials necessary to fix a pair of broken shoes. For Morpurgo, this project expands upon the role of a growing online ‘repair culture’ (via websites like Instructables and E-how) wherein users are archiving varying techniques and creative proce-dures.

In the context of ‘The Machine’, RIY takes the form of an interactive installation that generates and disseminates repair-based skills. During the period of the exhibition the visitors will be invited to repair the RIY shoes, guided by online tutorials. Each visitor/participant attempt at repairing the shoes will be filmed and will itself become a tutorial. Throughout the course of the exhibition, a database of tutorials and a collection of repaired shoes will be displayed and archived.

Eugenia Morpurgo is onlangs afgestudeerd als social designer aan de Design Academy Eindhoven in Nederland. Ze is geïnteresseerd in de productie van ontwerpen die gebruikers de mogelijkheid bieden opnieuw controle te krijgen over de materiële wereld. Repair it Yourself voorziet de gebruiker van het gereedschap en het materiaal dat is vereist om een paar kapotte schoenen te herstellen. Voor Morpurgo gaat dit project dieper in op de rol van een groeiende online ‘herstelcultuur’ (via websites als Instructa-bles en eHow) waar gebruikers uiteenlopende technieken en creatieve methoden archiveren.

RIY neemt in de context van The Machine de vorm aan van een interactieve installatie die herstelvaardigheden genereert en verspreidt. Zolang de tentoonstelling loopt, worden bezoekers uitgenodigd de RIY-schoenen te herstel-len. Hierbij kunnen ze online handleidingen raadplegen. Elke poging van een bezoeker/deelnemer om de schoenen te herstellen, wordt gefilmd en wordt zelf een gebruiks- aanwijzing. Tijdens de tentoonstelling wordt een databank van handleidingen en een collectie herstelde schoenen getoond en gearchiveerd.






































ÛÛÛÛÛ








www.eumo.it

30

/31Itay Ohaly is een industrieel ontwerper en timmerman uit

Israël. Zijn werken hebben betrekking op de concepten proces en verschil. Ohaly verwerkt bewust een gevoel van wanorde in het ontwerpproces en moedigt dit ook actief aan. Door toepassing van niet-lineaire methodologieën genereert ‘Design & Chaos’ een oneindig aantal formele mogelijkheden. Bijgevolg stelt het toevalsaspect de objecten open voor vele mogelijke interpretaties.

In het project Design & Chaos wordt een reeks werktafels en kasten voorgesteld die zijn vervaardigd via verschillende processen. Individuele deelnemers, die niet weten wat de doelstelling is van de projecten (het uiteindelijke object), verlenen hun medewerking aan een bepaald proces. Ohaly ordent de bijdragen van alle deelnemers in een systeem dat het uiteindelijke object produceert. Door de fragmen-tarische aard van de bijdragen weet zelfs Ohaly niet hoe het uiteindelijke ontwerp er zal uitzien voordat het wordt gecreëerd. Met Design & Chaos worden ontwerpprocessen en hun rechtlijnige logica omvergeworpen. De resultaten van dit systeem geven de aanzet tot de ontwikkeling van Ohaly’s unieke meubels.

Itay Ohaly is an Industrial Designer and Carpenter from Israel whose work is concerned with notions of process and difference. Ohaly deliberately involves, and actively encourages, disorder within his design process. Through the application of non-linear methodologies ‘Design and Chaos’ generates an infinite number of formal possibilities – consequently the introduction of chance opens the objects to many possible interpretations.

The project Design & Chaos produces a series of desks and cabinets that are conceived through distinct processes. Each process is contributed by an individual participant, who has no preconceived notion of the projects end goal (the final object). Ohaly collates each participant’s contri-bution into a system that produces the final object. Due to the fragmented nature of the contributions the final design cannot be known, even to Ohaly, until executed. With Design & Chaos normal design processes and their linear logic are eliminated. The results of this system instigate the develop-ment of Ohalys unique furniture.






























ÛÛÛÛÛ








www.ohaly.com

30

/31 Juan Montero is een conceptueel ontwerper die heeft

gewoond en gewerkt in Londen, Eindhoven en Milaan. Zijn nomadische levensstijl heeft hem bewuster gemaakt van de sociaal-politieke en culturele mogelijkheden van ontwerpen. Hij is geïnteresseerd in menselijke interacties en creëert werken die gewoonten doorbreken. Deze menselijke relaties worden onderzocht door middel van een verhaal. Hiervoor doet hij een beroep op film, fotografie en interactieve ontwerpen.

Zijn afstudeerproject Hacking Hope, oorspronkelijk een kortfilm, probeert onze relatie met de technologische wereld in vraag te stellen. Het eerste hoofdstuk van Hacking Hope is getiteld All I Want to do is Make Some Money. Dit project geeft op microschaal het industriële proces weer dat werd gebruikt om dollarbiljetten te maken. Het project neemt de vorm aan van een reeks instructies om zelf gecreëerd geld af te drukken en gebruikt hiervoor alleen huishoudelijke apparaten. Valdez probeert met dit project de mogelijke decentralisatie van onze huidige productie-middelen te benadrukken door een beroep te doen op de onbenutte mogelijkheden van alledaagse voorwerpen.

Juan Montero is a Conceptual Designer who has lived and worked in London, Eindhoven, and Milan. His nomadic lifestyle has increased his awareness of the socio-political and cultural potential of design. Juan’s is interested in human interactions and produces work that disrupts habitual behaviour. These human relations are explored through narrative, by employing: film, photography, and interactive design.

His graduation project ‘Hacking Hope,’ originally a short film, attempts to question our relationship with the techno-logical world. The first chapter of Hacking Hope is entitled ‘All I Want to do is Make Some Money.’ This project repli-cates, on a micro scale, the industrial process used to make dollar bills. The project takes the form of a set of instruc-tions for printing homemade money, using only domestic appliances. The project attempts to highlight the possible decentralisation of our current means of production by utilising the untapped potential of everyday objects.

www.studioneedsmust.com




ÛÛÛÛÛ













































ÛÛÛÛÛ






















32

/33Thomas Maincent volgde een opleiding voor kastenmaker

en industrieel ontwerper. Naast zijn ontwerpstudio die zich in Brussel bevindt, werkt hij samen met MCB – Atelier. Hij houdt zich niet alleen bezig met industrieel ontwerp, maar ook met de concepten woonruimte, scenografie en inrichting.

SpiderFarm is een fabriek die de natuurlijke omgeving van spinnen reconstrueert. In de ‘fabriek’ produceren de spinnen zijde die de mens kan gebruiken. SpiderFarm is een project van onbepaalde duur dat nieuwe materialen, maar toch niet-gerealiseerde objecten wilt ontwikkelen.

Thomas Maincent trained as a Cabinetmaker and later as an Industrial Designer. Outside of his own Brussels based design studio he also collaborates with MCB – Atelier. Beyond industrial design his practice is concerned with notions of domestic space, scenography and the interior.

‘SpiderFarm’ is a factory that reconstructs the environmen-tal conditions of a spider’s natural habitat. Within the ‘farm’ the spiders spin silk for human use. The SpiderFarm is an open-ended project that intends to develop new materials and yet unrealized objects.

www.thomas-maincent.com





















ÛÛÛÛÛ


















32

/33 SAVE AS [MINE] stelt de mogelijkheden van objecten om

dienst te doen als geheugenplaatsen in vraag. Alledaagse voorwerpen worden vaak ingezet om te fungeren als cultureel geheugen en om dit culturele geheugen op te roepen. Bij een groei van de productie en een uitbreiding van de maatschappelijke technologieën, worden het geheugen en de geschiedenis steeds opener en heterogener. Hoewel het maatschappelijke geheugen altijd is onder- worpen aan de voorwaarden van macht en controle, stelt SAVE AS [MINE] een vorm van verzet voor. Met de opkomst van de huidige technologieën beschikken we over de mogelijkheid onze eigen tastbare ‘geheugenvormen’ te ontwerpen, vervaardigen en verdelen.

SAVE AS [MINE] legt een link tussen de geschiedenis van de steenkoolmijn van Winterslag en de instorting van de industriële productie in het Westen. Dit project nodigt ontwerpers uit de strijd aan te binden met de leegte die achterblijft omdat er geen sprake meer is van industriële vervaardiging. De ‘geheugenvorm’ van iedere ontwerper bevindt zich op een enkele tegel die het publiek ter plaatse driedimensionaal kan afdrukken of digitaal kan versprei-den. Samen vormen de tegels een mozaïek van het maatschappelijke geheugen, een verzameling symbolen, souvenirs en objecten die tegelijkertijd het verleden, het heden en de toekomst afbakenen.

‘SAVE AS [MINE]’ questions the potential of objects to act as sites of memory. Everyday items are frequently mobilised as a means to perform/recall cultural memory. Conversely as production and social technologies expand, memory and history become increasingly open and heterogeneous. Social memory is always regulated by the conditions of power and control, however SAVE AS [MINE] proposes a form of resistance. With the emergence of current technologies we have the ability to design, produce, and distribute our own tactile ‘figures of memory.’

SAVE AS [MINE] connects the history of the Winterslag Mine to the collapse of industrial production in the West. This project invites designers to engage with the void left by defunct industrial manufacture. Each designer’s ‘figure of memory’ is located on a single tile that the audience will be able to 3D print on site or distribute digitally. As a whole the tiles form a mosaic of social memory, a collection of symbols, souvenirs and objects that locate the past, present, and future simultaneously.

www.commonplace.nlwww.mayabendavid.com



Û Û Û Û Û



Û Û Û Û Û















Û Û Û Û Û











Û Û Û Û Û

ÛÛÛ Û Û Û

Û Û Û Û ÛÛ






















ÛÛÛÛÛ Û









34

/35Het project van Thomas Lommee voor OpenStructures is

een geometrisch raster of modulair constructiesysteem waaraan deelnemers naar believen aanpassingen kunnen aanbrengen. Lommee beschrijft het als “een gezamenlijke Meccano waaraan iedereen zijn eigen onderdelen kan toevoegen, net zoals Wikipedia een gezamenlijke encyclo-pedie is waaraan iedereen zijn eigen artikels kan toevoegen”. Dit gezamenlijke ontwerpaspect komt al tot uiting op het gebied van digitale creatie met de opkomst van open architecturen op het internet.

Foto’s door5. Kirstie Van Noort7. Marthe Biezen8. Philip Luscheranderen Catherine Lommee

1. OS-part_Bre-Pettis

2. OS-part_Thomas_Lommée

3. OS-part_Nacor_Martina

4. OS-part_Christiane_Hoegner

5. OS-part_Kirstie_Van_Noort

6. OS-part_found_compatible

7. OS-part_Marthe_Biezen_&_Aukje_Fleur_Janssen

8. OS-part_Philip_Luschen

9. OS-part_Dries-Verbruggen

10. OS-part_Fabio_Lorefice9

Thomas Lommee’s project ‘OpenStructures’ is a geometrical grid, or modular construction system, designed for partici-pants to build freely upon. Lommee describes it as ‘a collaborative Meccano to which everybody can add their own parts and pieces – just like Wikipedia is a collaborative encyclopedia to which everybody can add their own articles.’ This cooperative aspect of design is already apparent within the realm of digital creation – with the emergence of open-architectures on the Internet.

Pictures by5. Kirstie Van Noort7. Marthe Biezen8. Philip Luscherothers Catherine Lommee

www.openstructures.net

7 85

1 2 3 4

6 9

10





















ÛÛÛÛÛ








34

/35 The ‘OS WaterBoiler’ by Jesse Howard and Thomas Lommee,

was designed using the OpenStructures system. The WaterBoiler was the first object conceived at the OS Work/Shop in Brussels (a hands-on workspace that offers OS enthusiasts a space to design and develop their own objects). Coffee makers and water boilers are relatively simple machines, yet their workings are typically inaccessible to the user. The OS Boiler explores an alternative approach to the design and production of these ubiquitous appliances. The WaterBoiler’s design and transparent construction invites users to adapt, repair, and combine it with existing OpenStructure components. Lommee hopes that the consistent application of simple and straightforward principles, in design and production, will lead to objects that can evolve and adapt over time.

Voor de OS WaterBoiler van Jesse Howard en Thomas Lommee werd gebruikgemaakt van het OpenStructures-systeem. De WaterBoiler was het eerste object dat werd ontworpen aan de OS Work/Shop in Brussel (een werkplaats waar OS-liefhebbers manueel hun eigen objecten kunnen ontwerpen en ontwikkelen). Koffiezetapparaten en water-kokers zijn relatief eenvoudige toestellen, maar de gebrui ker weet niet hoe ze functioneren. De OS Boiler gaat op zoek naar een alternatieve manier om alledaagse apparaten te ontwerpen en vervaardigen. Het ontwerp en de doorzichtige constructie van de WaterBoiler nodigen gebruikers uit het toestel aan te passen, te herstellen en te combineren met de bestaande onderdelen van OpenStructures. Lommee hoopt dat de consequente toepassing van eenvoudige, duidelijke principes op het gebied van ontwerp en vervaar-diging zal leiden tot de creatie van objecten die na verloop van tijd kunnen evolueren en kunnen worden aangepast.






















ÛÛÛÛÛ








36

/37Tal Erez is a designer and researcher who explores issues of

political change, institutional critique, and contemporary forms of resistance. Erez’s research methodology encom-passes both the production of objects and text: situated between theory and praxis.

For Erez, new production methods construct new socio- political systems. From the development of guilds in the Middle Age’s to the labour unions of the 20th century, workers have always regulated political power. Erez’s project questions the demise of the workers voice and proposes ways to reinstate it within our post-Fordist society. Erez believes that new manufacturing techniques will enable a re-structuring of our economic and political structures. ‘(Waiting for) the People’ is a set of 14 protest signs, each hung in the exhibition space. The signs act as a provocation for change. Each sign containing an image that hints at a possible future, where the home has become the site of production (The availability of 3D printers at home is near; decentralising the production of physical objects). The documentary image on the reverse of each sign depicts a workers protest from the industrial era – proposing a link between production methods and socio-political change.

Tal Erez is een ontwerper en onderzoeker die politieke veranderingen, institutionele kritiek en hedendaagse vormen van verzet bestudeert. De onderzoeksmethodologie van Erez omvat zowel de vervaardiging van objecten als teksten en is gesitueerd tussen theorie en praktijk.

Voor Erez creëren nieuwe productiemethoden nieuwe sociaal-politieke systemen. Van het ontstaan van de gilden in de middeleeuwen tot de vakbonden van de 20e eeuw, arbeiders hebben altijd invloed uitgeoefend op de politieke macht. Het project van Erez stelt het verdwijnen van de stem van de arbeiders in vraag en doet voorstellen om deze opnieuw te laten horen binnen onze post-fordistische maatschappij. Hij gelooft dat nieuwe vervaardigingstech-nieken een herstructurering van onze economische en politieke structuren mogelijk maakt. (Waiting for) the People bestaat uit 14 protestborden die in de tentoonstellingsruimte hangen. De werken zetten aan tot verandering. Elk protest-bord bevat een afbeelding die zinspeelt op een mogelijke toekomst waar de woning de productieplaats is geworden (De beschikbaarheid van 3D-printers in huis is bijna realiteit geworden. Hierdoor wordt de productie van fysieke objecten gedecentraliseerd.). De documentaireachtige afbeeldingen tonen betogingen van arbeiders uit het industriële tijdperk en stellen het verband voor tussen productiemethoden en sociaal-politieke verandering.

www.talerez.com

Co

nsu

me

rs U

nit

e

Ikea is: The end of retailInfected Racket



































ÛÛÛÛÛ








36

/37 Het Group Project is een niet-lineaire ontwerpmethode

waarbij voorwerpen opgesplitst en in stukken worden gebroken. Elk deel wordt door een ontwerper ontwikkeld, in overeenstemming met een specifiek thema en een reeks instructies. De ontwerpers doen hun deel, zonder met de andere ontwerpers te communiceren. Na de aanpassings-fase worden alle onderdelen geassembleerd tot een verrassend, onverwacht geheel. Deze methode is een groepstentoonstelling in één enkel object. De individuele aanpak en stijl van elke ontwerper worden samen uit-gedrukt in een object, wat een dialoog schept tussen de onderdelen van het object. Voor de tentoonstelling ‘The Machine’ werkten negen ontwerpers samen aan drie objecten. Deze objecten werden ontworpen aan de hand van het thema “C-mine”.

De ontwerpers:Dana Cannam – stoelpootJoong Han Lee – stoelzitAgata Karolina – rugleuningChristian Fiebig – tafelpootAmelia Desnoyers – tafelbladEugenia Morpurgo – tafellaNati Moskovich – lampenkapNaama Bergman – lampenkapItay Ohaly – lampstaander

The ‘Group Project’ is a non-linear design method in which objects are divided and broken into different parts. Each part is developed by a designer, according to a specific theme and set of instructions. The designers create their part without communicating to the other designers. Following a phase of adjustments, all parts are assem-bled creating a surprising, unexpected result. This kind of method composes a group exhibition within a single object. Each designer’s different approach and style are expressed together in one object, establishing a dialogue between the objects parts. For the ‘Machine’ exhibition, 9 designers collaborated to create 3 objects. These objects were designed according to the theme “C-mine”.

The designers:Dana Cannam – chair’s legJoong Han Lee – chair’s seatAgata Karolina – chair’s backChristian Fiebig – table’s legAmelia Desnoyers – table’s topEugenia Morpurgo – table’s drawer Nati Moskovich – lamp’s baseNaama Bergman – lamp’s shadeItay Ohaly – lamp’s leg



















ÛÛÛÛ Û Û Û Û ÛÛÛÛ Û ÛÛ












ÛÛÛÛÛ








38

/39The Creative Factory is een collectief van ontwerpers die de

controle over hun creaties willen terugwinnen. In een lege fabriek in Eindhoven creëren ze hun individuele productie-lijn, hun machines, gereedschappen en producten, terwijl ze banden smeden met de gemeenschap om hen heen. The Creative Factory is een alternatief voor industrialisatie, productie en consumptie.

Line 01 door Itay Ohaly is een set van lichte, low tech machines. Diverse objecten worden geproduceerd door vrij kerven, roto-molding en snijden. De verpakking van een object wordt als mal gebruikt, welke de vorm en textuur van de objecten bepaald en beïnvloed.De handeling van het openen van de mal wordt overgedragen van de fabrikant naar de klant. Op deze wijze ervaart de klant de eerste openbaring van het object.

Line 02 door Thomas Vailly is een veelzijdige en low-tech manier om vloeiende en organische plastische vormen te produceren. Latex platen zijn als numerieke oppervlakken. Ze kunnen worden uitgerekt, geschaald, en opgeblazenom een oneindig aantal vloeiende volumes te creëren. Line 02 is een dialoog tussen de 3D-modellen, rapid proto-typing, vakmanschap en ontwerp.

The creative factory is a collective of designers reclaiming control over their creations. Within an empty factory in Eindhoven they create their individual production line, their machines, tools and products, while establishing relation-ships with the community around them. The creative factory suggests an alternative to industrialization, production andconsumption.

Line 01 by Itay Ohaly is a set of light, low tech machinery. By free carving, roto-molding and cutting, varied objects are produced. In this process, the packaging of an object is used as its mold, which defines and influences the object’s form and texture. The act of opening the mold is transferred from the manufacturer to the customer who is given the prelimi-nary experience of revealing the object.

Line 02 by Thomas Vailly is a versatile and low tech way to produce fluid and organic plastic shapes. Latex sheets are like numeric surfaces, and can be stretched, scaled and blown to create an infinity of fluid volumes. Line 02 is a dialog between 3D-modeling, rapid prototyping, craftsman-ship and design.























ÛÛÛÛÛ










Û Û Û Û Û
























Û Û Û Û Û

38

/39

www.the-machine.be/moremachines

40

/41Dr. Fritz Kahn (1888-1968) was a gynecologist in Berlin and a

world-famous popular science writer who illustrated the form and function of the human body with spectacular, modern man-machine analogies through the fantastic poster Der Mensch als Industriepalast (Man as Industrial Palace) which was created in 1926.

Dr. Fritz Kahn (1888-1968) was a gynecologist in Berlin and a world-famous popular science writer who illustrated the form and function of the human body with spectacular, modern man-machine analogies through the fantastic poster Der Mensch als Industriepalast (Man as Industrial Palace) which was created in 1926.

ind

ust

rie

pa

last

.co

m

40

/41 ‘The Machine. Designing a new industrial revolution’

Towards a new uomo universale

by Jan BoelenLeuven, 2012

Der Mensch als Industriepalast. Man as Industrial Palace. In 1927 Fritz Kahn made an illustration of a human being as a factory, where every organ is replaced by a machine, oper-ated by little people. Kahn demonstrates a crossover between industrialization and science, an analogy between human physiology and the operation of contemporary technology.

The human as a factory, this seems to be true now more than ever. Not only is the body a machine, able to produce many materials – designer Thomas Vailly uses his own hair to make little cups – but people can also produce anything anywhere. A new industrial revolution is taking place, suggests Design Hub Limburg.

This summer, Z33’s exhibition ‘The Machine’ will be present-ed in C-Mine, Genk. On the ruins of a former coalmine area, between old machines reminiscent of the industrial revolu-tion, Design Hub Limburg demonstrates a new industrial revolution, not in factories, but at home.

A little history

The First Industrial Revolution began in the United Kingdom in the late 18th century, with the mechanization of the textile industry. Tasks previously done by hand in hundreds of weavers’ cottages were brought together in a single cotton mill. The factory was born. The Second Industrial Revolution, also known as the Technological Revolution, came about in the mid 19th century after the invention of the steam engine, the internal combustion engine, electri-city and the con-struction of canals, railways and electric power lines. Henry Ford’s invention of the moving assembly line, making mass production possible, gave this phase a boost.

In recent years there is talk of a Third Industrial Revolution, where manufacturing goes digital. If the First Industrial Revolution was one for engineers, then now designers are at the forefront of a new revolution. They are part of networks that enable them to develop new materials, build their own machines and systems, and look for new tools for production and distribution. These developments offer an alternative to mass production, and open paths to a new economy and society. Man as Industrial Palace, yes, but even more so: man as a mini-factory for home fabrication.

You say you want a revolution

Technological revolutions have often engined social change. Most influential were the liberating effects of the technolo-gies of decentralization, writes Tal Erez in his thesis for Design Academy Eindhoven, ‘Socialism: looking forward. Design for a new consumer’. Be it of knowledge (the printing press), of consumption (the industrial revolution) or of information (the internet). Now, the 3D printer and the use of open-source for objects enable the decentralization of the means of production and the production processes themselves. A hierarchal, vertical, centralized, top down and copyrighted system with passive end users and static products makes way for a network based, horizontal, decentralized, bottom up, partly copyrighted system with active end-users and dynamic products.

People have been longing for an alternative to mass production since its debut. The Do-It-Yourself movement has its roots in the fifties, as a re-introduction of the old pattern of personal involvement and use of skills in upkeep of a house or apartment. Two decades later DIY came to be associated with the punk and skate subculture where musicians and skaters made their own music, record labels, skate videos and magazines. American punk rock band Black Flag was regarded as a pioneer in the movement of underground do-it-yourself record labels. In this context, DIY is related to the Arts and Crafts movement, which was a reaction against the impoverished state of the decorative arts and the conditions in which they were produced in the 19th century.

Today as well, people keep making things themselves: they grow kitchen gardens instead of buying their vegetables at

‘The Machine. Designing a new industrial revolution’Naar een nieuwe homo universalis

door Jan BoelenLeuven, 2012

Der Mensch als Industriepalast. De mens als industrieel paleis. In 1927 maakte Fritz Kahn een affiche waarop hij het menselijke lichaam als een fabriek voorstelde. Elk orgaan is vervangen door een machine die wordt bediend door kleine mensen. Kahn geeft een overeenkomst weer tussen industri-alisatie en wetenschap, een analogie tussen de menselijke fysiologie en de werking van de hedendaagse technologie.

De mens als fabriek. Deze stelling lijkt meer dan ooit waar te zijn. Het lichaam is niet alleen een machine die heel wat verschillende materialen kan vervaardigen – zo gebruikt ontwerper Thomas Vailly zijn haar om kopjes te creëren – mensen kunnen tevens waar dan ook wat dan ook produc-eren. Huis voor actuele kunst Z33 suggereert dat er een nieuwe industriële revolutie plaatsvindt.

Deze zomer wordt de tentoonstelling The Machine van Design Hub Limburg voorgesteld in C-mine, Genk. Op de fundamenten van een voormalige kolenmijn, te midden van oude machines die herinneren aan de industriële revolutie, presenteert Design Hub Limburg een nieuwe industriële revolutie, niet in fabrieken maar thuis.

Een beetje geschiedenis

De eerste industriële revolutie begon aan het einde van de 18e eeuw in het Verenigd Koninkrijk met de mechanisatie van de textielindustrie. Taken die daarvoor met de hand werden uitgevoerd in honderden kleine weverswoningen werden in één enkele katoenweverij gecentraliseerd. De fabriek was geboren. De tweede industriële revolutie, ook wel bekend als de technologische revolutie, vond plaats in het midden van de 19e eeuw na de uitvinding van de stoommachine, de interne verbrandingsmotor, elektriciteit en de aanleg van kanalen, spoorwegen en elektrische leidingen. Henry Fords uitvinding van de lopende band, die massaproductie mogelijk maakte, gaf dit tijdperk een extra impuls.

De afgelopen jaren is er sprake van een derde industriële revolutie, gekenmerkt door de digitalisering van het produc-tieproces. De eerste industriële revolutie was die van de ingenieurs, nu zijn ontwerpers de leiders van een nieuwe revolutie. Ze maken deel uit van netwerken die hen de mogelijkheid bieden nieuwe materialen te ontwikkelen, hun eigen machines en systemen te bouwen en op zoek te gaan naar nieuwe productie- en distributiemiddelen. Deze ontwikkelingen bieden een alternatief voor massaproductie en banen de weg voor een nieuwe economie en maatschap-pij. De mens als industrieel paleis, ja, maar meer nog de mens als een minifabriek voor zelfvervaardiging.

Je zegt dat je een revolutie wilt

Technologische revoluties hebben vaak de aanzet gegeven tot maatschappelijke verandering. De bevrijdende effecten van de decentralisatietechnologieën waren het invloedrijkst, schrijft Tal Erez in zijn thesis voor de Design Academy Eindhoven, ‘Socialism: looking forward. Design for a new consumer’. Hetzij op het vlak van kennis (de drukpers), consumptie (de industriële revolutie) of informatie (het internet). De 3D-printer en het gebruik van opensourcetech-nologie voor objecten maakt de decentralisatie mogelijk van de productiemiddelen en de productieprocessen zelf. Een strikt hiërarchisch georganiseerd, verticaal, gecentrali-seerd, auteursrechtelijk beschermd systeem met passieve eindgebruikers en statische producten maakt plaats voor een netwerkgebaseerd, horizontaal, gedecentraliseerd, niet-hiërarchisch georganiseerd, gedeeltelijk auteursrech-telijk beschermd systeem met actieve eindgebruikers en dynamische producten.

Mensen verlangen al sinds het begin van het massaproduc-tietijdperk naar een alternatief. De doe-het-zelfbeweging is ontstaan in de jaren vijftig als een herinvoering van het oude patroon van persoonlijke betrokkenheid en het gebruik van de eigen vaardigheden bij het onderhoud van een huis of flat. Twintig jaar later werd ‘doe het zelf’ of DIY geasso-cieerd met de punk- en skatesubcultuur waar muzikanten

42

/43en skaters hun eigen muziek, skatefilms en tijdschriften

maakten en platenlabels oprichtten. De Amerikaanse punkrockband Black Flag werd beschouwd als een pionier op het gebied van alternatieve doe-het-zelfplatenlabels. In deze context is ‘doe het zelf’ verwant aan de arts-and-craftsbeweging, een reactie tegen de verpaupering van de decoratieve kunsten en de omstandigheden waarin ze in de 19e eeuw werden beoefend.

Ook vandaag blijven mensen dingen zelf maken: ze leggen een moestuin aan in plaats van hun groenten te kopen in de supermarkt, ze naaien zelf hun kleren in plaats van te winkelen bij grote ketens. Maar deze nieuwe revolutie is veel groter dan dat. DIY 2.0 is aangebroken.

DIY 2.0

Dankzij de digitale camera en Instagram werd iedereen een fotograaf. Vandaag de dag kunnen ontwikkelingen als opensourcetechnologie en 3D-printers iedereen omtoveren in een ontwerper of producent. Eugenia Morpurgo ontwierp herstel-het-zelfschoenen (Repair It yourself of RIY shoes), een paar schoenen met een doe-het-zelfpakket om zelf je schoenen te herstellen en personaliseren. Schoenen zijn een emblematisch product aangezien ze door de groei van het consumentisme en de massaproductie een drastische ontwikkeling hebben gekend naar een niet-herstelbaar product. De sociaal-economische structuur die bestond rond het herstellen van schoenen verdwijnt langzaamaan daar in massa geproduceerde schoenen een maximale levensduur hebben van één jaar. Ze zijn ontworpen om na een jaar te worden weggegooid zodat de consument nu en dan een nieuw paar kan kopen. De activiteit van het herstellen is een vorm van het zich opnieuw toe-eigenen van de controle over onze materiële wereld. Dit project geeft consumenten dus opnieuw het gereedschap en de kennis die zijn vereist voor het herstelproces.

Bij ‘herstel-het-zelfschoenen’ is er sprake van onlinecommu-nicatie met de consument. Ze worden een platform voor de verwerving en uitwisseling van herstelvaardigheden. Het platform is verwant aan websites als Instructables, eHow en YouTube waar gebruikers een reusachtige databank met technieken en projecten creëren die de creativiteit van andere gebruikers prikkelen. Binnen de context van de tentoonstelling ‘The Machine’, neemt het ‘herstel-het-zelf-project’ de vorm aan van een interactieve installatie die herstelvaardigheden genereert en deelt.

Een ander voorbeeld van DIY 2.0 is de RepRap (Reproducing Rapid prototyper) 3D-printer. Het apparaat functioneert volledig op basis van opensourcetechnologie en kost zo’n 500 dollar (ongeveer 400 euro). Het kan digitale ontwerpbe-standen in 3D afdrukken en al meer dan veertig procent van de onderdelen waaruit het is opgebouwd. Binnen enkele jaren zal het volledig zelfreproducerend zijn. De volgende stap is dus de decentralisatie van het ontwerpproces zelf.

Dit is precies wat het project OpenStructures doet dat Z33 op touw heeft gezet: het ontwerpproces zelf decentralis-eren. Het project onderzoekt de mogelijkheid van een modu-lair constructiemodel waarbij iedereen voor iedereen ontwerpt op basis van een gemeenschappelijk geometrisch raster gecreëerd door Thomas Lommee en ingenieurs van de Vrije Universiteit Brussel. OpenStructures lijkt wel geavan-ceerde meccano, een dynamische puzzel waaraan iedereen onderdelen en objecten kan toevoegen. In dit systeem hoeft een auto niet voor eeuwig een auto te zijn. Elk object dat wordt gebouwd met dit raster bestaat uit onderdelen die gebruikt kunnen worden om een nieuw object te creëren. Hierdoor ontstaat een dialoog tussen gebruiker en maker en wordt een nieuwe economie geïntroduceerd, gebaseerd op samenwerking en overleg.

Individuen in een netwerk

De evolutie van vakmanschap naar fabrieken vergrootte de afstand tussen fabrikant en consument. In hun publicatie ‘The New System’, drukken Gardar Eyjólfsson en Thomas Vailly hun hoop uit dat de vervreemding tussen gebruiker en object in een nieuw systeem zal verdwijnen en dat de mens dus weer een centrale rol zal vervullen in het creatieproces. “In het nieuwe systeem speelt de gebruiker een rol in alle fasen van het proces, dus niet alleen bij het gebruik van het object, maar ook bij de vervaardiging ervan.” Dit is precies wat gebruikers door projecten als de RepRap 3D-printer of OpenStructures kunnen doen. Bovendien beschouwt men

supermarkets, they sew their own clothes instead of shopping at big chains. But this new revolution is much larger than that. DIY 2.0 has arrived.

DIY 2.0

The digital camera and Instagram transformed everyone into a photographer. Now developments like Open Source and 3D printing can make a designer or a producer out of everyone. Eugenia Morpurgo developed Repair It Yourself Shoes, a pair of shoes with a DIY kit to repair and customize your own shoes. Shoes are an emblematic product, because with the rise of consumerism and mass production, they evolved drastically away from a completely repairable object. And the active social-economical structure that existed around shoe repair is slowly disappearing since mass produced shoes are not meant to last longer than a year, they are designed to be tossed out after a year, so that the consumer can buy new pairs every now and again. The activity of repairing is a form of re-appropriating control on our material world, so this project brings back in the hand of the consumers tools and knowledge for repairing.

RIY shoes engage with the consumer online, becoming themselves a platform to generate and exchange skills on repairing. The platform is related to websites like Instructa-bles, E-how and Youtube, where users create an immense database of techniques and projects stimulating the creativity of other users. In the context of the exhibition ‘The Machine’, the Repair It Yourself project take the shape of an interactive installation that generates and shares repairing skills.

Another example of DIY 2.0 is the RepRap (Reproducing Rapid prototyper) 3D printer. The device is completely open source and costs about 500$. It is able to print digital design files in 3D, and can already print more than forty percent of the parts of its own structure. In the years to come it will be one hundred percent self-reproductive. So the next step is the de-centralization of the designing process itself.

The OpenStructures project that Z33 instigated does exactly that: de-centralize the designing process itself. The project explores the possibility of a modular construction model where everyone designs for everyone on the basis of one shared geometrical grid, designed by Thomas Lommee and engineers of the University of Brussels. Like an ad-vanced Meccano, OpenStructures is a dynamic puzzle to which everybody can contribute parts and objects. In this system a car does not have to be a car forever. Every object constructed with this grid consists of parts that can be used to create a new object. This creates a dialogue between user and producer, introducing a new kind of economy, which is based on collaboration and consultation.

Individuals in a network

The evolution from craftsmanship to factories enlarged the distance between producer and consumer. In their text ‘The New System’, Gardar Eyjófsson and Thomas Vailly express their hope that in a new system the alienation of the user with the object will be eliminated, thus bringing people back to the forefront of creation. “The new system brings the user to all sides of the process, meaning not just the use of the object but also its creation.” Projects like the RepRap 3D printer or OpenStructures allow users to do exactly that. Furthermore, in the new system, matter is seen as an endless flow and objects are ephemeral, like Thomas Lommée suggests.

In order for this endless flow to exist, networks are needed. Next to Eyjófsson’s and Vailly’s new system, Tal Erez propos-es a new consumer, one that understands the joint power of a community, using new social networks. Because together we know more. This new consumer is taking control rather than letting himself being led by the head of a hierarchal structure. The consumer becomes someone to work with. He is a socialist with capitalist tools.

Networks are the result of many individuals together. Thanks to our connection to a network we can act alone again and make our products visible and understandable through these networks. Social networks open new possibili-ties for individuals. The universal grid of Thomas Lommee’s OpenStructures for example allows every individual to create their own object. If before the new industrial revolu-tion designing and producing was the prerogative of certain

42

/43 people, then now everyone can do it themselves. Everyone

can contribute and design an object. One individual can cause a revolution, correspondent to the Butterfly effect: a small change can cause large differences in a later stage.

From slow coffee to slow tech

Nespresso. What else? Baristas everywhere around the world know what else. Instead of using an espresso machine, the new trend is to make slow coffee, using filters. Nowadays many coffeebar owners are roasting their own coffeebeans.

The decentralization of the means of production is some-times called a revolution of home fabrication. This revolution takes place everywhere, from coffeebars to your home. Studio FormaFantasma proves that it is possible to make a new kind of plastic in your own kitchen. In their latest project, Botanica, Andrea Trimarchi and Simone Farresin create their own personal interpretation of polymeric materials, using plants to make plastic biodegradable. The organic details and plant-like forms of the pieces underline the vegetal and animal origins of the resins.

Like we said in the paragraph about DIY 2.0 handcrafted products are a reaction against mass-production. In his article ‘Make It New’ in Frame, Jeroen Junte asks: “Why not make machines that combine the age-old, unique quality of a handmade object with the efficiency of serial produc-tion?” The best of both worlds. Before the invention of printing, every object was unique and therefore irreplace-able. But this is the era of cloning: digital objects are interchangeable and the supply is infinite. The 3D printer allow objects to become unique again, but at the same time to be reproduced easily, says Sybrand Zijlstra in his article ‘De toekomst is digitaal’. Joong Han Lee, for example, implements craftsmanship in high tech in his ‘Haptic Intelligentsia’. “I put human touch in digital technology”, he says. “I embrace the poetic imperfection.” Han Lee makes clear that in 3D printing there is room for the personality of the individual. Even if the basic model is the same, every object is different and unique thanks to the individual maker.

Junte’s answer to the search for new production systems is ‘slow tech’. Small-scale serial production is no longer a fantasy. Craftmanship meets cutting-edge technology as the use of sustainable and local resources become the norm, and 3D printers materialize the digital revolution. Produc-tion is no longer reserved for skilled workers or shrewd corporations but is completely democratized, says Junte. New relations and a new ecology emerge, which is absolute-ly necessary since the world’s natural resources are under pressure.

Towards a new uomo universale

Man as Industrial Palace can be seen as a deterministic body: when a lung does not function properly anymore, it is simply replaced by a new one. In modernist thinking every body part was functioning in its own right, but now every-thing and everyone is intertwined. The human is no longer a collection of parts, but a whole. Furthermore, he is connect-ed to other humans in networks. Maybe this third industrial revolution will create a new kind of homo universalis as well.

In the future, the body of this homo universalis will be a factory like the Industriepalast, since it is becoming a vessel of information, energy and material, a place for production and distribution. Many designers are exploring this idea. Thomas Vailly uses his own hair to develop a new kind of bioplastic, Revital Cohen developed the fictional project ‘Electrocyte Appendix’ where an individual can generate electricity with his body, and in Tuur Van Balens ‘Synthetic Immune System’ some yeast and your own blood are used to create a personalized medicine.

After the home factory, we get the rise of the ‘body factory’. The factory was replaced by the home and now this home is replaced by the body. Since everyone has a body, everyone has the opportunity to be a designer. And since you carry your body with you everywhere you go, you can design anything anytime anywhere.

This body factory comes with a shift of power. Factory owners, and those in possession of infrastructure, machinery and real estate are no longer in control, writes Tal Erez in his Manifesto. The consumer and the designer, being directly

materie in het nieuwe systeem als een eindeloze stroom en objecten als efemeer, zoals Lommée suggereert.

Opdat deze eindeloze stroom zou kunnen bestaan, zijn netwerken vereist. Naast het nieuwe systeem van Eyjólfsson en Vailly stelt Tal Erez een nieuwe consument voor die de gezamenlijke kracht begrijpt van een gemeenschap en gebruikmaakt van nieuwe sociale netwerken. Omdat we samen meer weten. Deze nieuwe consument neemt zelf de macht in handen in plaats van zich te laten leiden door het hoofd van een hiërarchische structuur. De consument wordt iemand met wie men samenwerkt. Hij is een socialist met kapitalistische instrumenten.

Netwerken zijn het resultaat van vele individuen samen. Dankzij onze verbondenheid met een netwerk kunnen we opnieuw alleen handelen en onze producten zichtbaar en begrijpelijk maken via deze netwerken. Sociale netwerken bieden individuen nieuwe mogelijkheden. Het universele raster in OpenStructures van Thomas Lommé bijvoorbeeld geeft iedereen de mogelijkheid een eigen object te creëren. Terwijl ontwerpen en vervaardigen voor de nieuwe indus-triële revolutie het voorrecht was van bepaalde personen kan iedereen het nu zelf doen. Iedereen kan een object aanbieden en ontwerpen. Een individu kan een revolutie veroorzaken in overeenstemming met het vlindereffect: een kleine verandering kan in een later stadium een groot verschil betekenen.

Van langzame koffie tot langzame technologie

Nespresso. What else? Overal ter wereld weten barista’s het antwoord op deze vraag. In plaats van een espressomachine te gebruiken, is het de nieuwste trend om langzame koffie te zetten, met filters. Tegenwoordig roosteren vele koffie-bareigenaars zelf hun koffiebonen.

De decentralisatie van productiemiddelen wordt soms een revolutie van de zelfvervaardiging genoemd. Deze revolutie vindt overal plaats, van koffiebars tot je eigen woning. Studio FormaFantasma toont aan dat het mogelijk is een nieuw soort plastic te maken in je eigen keuken. Met hun nieuwste project Botanica creëren Andrea Trimarchi en Simone Farresin hun persoonlijke interpretatie van polymere materialen. Ze gebruiken planten om plastic biologisch afbreekbaar te maken. De organische details en plan-tachtige vormen van de verschillende onderdelen benadruk-ken de plantaardige en dierlijke oorsprong van de hars.

Zoals we al zeiden in de paragraaf over DIY 2.0 zijn met de hand vervaardigde producten een reactie tegen de massap-roductie. In zijn artikel ‘Make It New’ in Frame vraagt Jeroen Junte zich het volgende af: “Waarom maakt men geen machines die de eeuwenoude, unieke kwaliteit van een met de hand vervaardigd object combineert met de doeltref-fendheid van serieproductie?” Het beste van beide werelden. Voor de uitvinding van de drukpers was elk object uniek en dus onvervangbaar. Maar dit is het tijdperk van het klonen: digitale objecten zijn onderling verwisselbaar en het aanbod is eindeloos. Door de 3D-printer worden objecten weer uniek, maar tegelijkertijd kunnen ze gemakkelijk worden gereproduceerd, zegt Sybrand Zijlstra in zijn artikel ‘De toekomst is digitaal’. Joong Han Lee bijvoorbeeld gebruikt hoogtechnologisch vakmanschap in zijn ‘Haptic Intelligentsia’. “Ik laat de tastzin een rol spelen bij digitale technologie”, zegt hij. “Ik maak gebruik van de poëtische imperfectie.” Han Lee stelt duidelijk dat er bij 3D-printers ruimte is voor de persoonlijkheid van het individu. Ook al is het basismodel hetzelfde, elk object is verschillend en uniek dankzij de individuele maker.

Het antwoord van Junte op de zoektocht naar nieuwe productiesystemen is ‘slowtech’. Kleinschalige serieproduc-tie is niet langer een illusie. Vakmanschap ontmoet spit-stechnologie als het gebruik van duurzame, lokale hulpmid-delen de norm wordt, en 3D-printers materialiseren de digitale revolutie. Het productieproces wordt niet meer uitsluitend uitgevoerd door vakmensen of gewiekste ondernemers, maar is volledig gedemocratiseerd, stelt Junte. Er worden nieuwe relaties gevormd en er ontstaat een nieuwe ecologie en dat is absoluut noodzakelijk aangezien de natuurlijke hulpbronnen onder druk staan.

Naar een nieuwe homo universalis

De mens als industrieel paleis kan worden beschouwd als een deterministisch lichaam: als een long niet meer naar

44

/45linked to the consumer, now sit at the top of the pyramid.

Once again resources, authorship, manufacturing and distribution are managed by designers and consumers.

This vision of the future is not at all far fetched. Already people are creating things everywhere. Just look at coffee-bars you pass in the city: people are working on their laptops and creating a wide variety of things. The future is now. And the new homo universalis is a designer.

Bibliography

Erez, Tal, ‘Socialism: looking forward. Design for a new consumer’,

Design Academy Eindhoven, 2010.

Eyjófsson, Gardar and Thomas Vailly, ‘The New System’, in ‘Trust Design.

Part Three (of four) Faith is Trust’.

Junte, Jeroen, ‘Make It New’, in ‘Frame’ Issue 86.

Zijlstra, Sybrand, ‘De toekomst is digitaal’, in ‘Morf. Tijdschrift voor

vormgeving’ issue 15, 2011.

‘The Third Industrial Revolution’, The Economist, April 21st 2012.

www.formafantasma.com


www.eumo.it

behoren functioneert, wordt ze gewoon vervangen door een nieuwe. Volgens het modernistische gedachtegoed functio-neerden alle lichaamsdelen onafhankelijk van elkaar, maar nu is alles en iedereen vervlochten. De mens is niet langer een verzameling van onderdelen, maar een geheel. Boven-dien is hij via netwerken verbonden met andere mensen. Misschien creëert deze derde industriële revolutie ook een nieuwe homo universalis.

In de toekomst zal het lichaam van deze homo universalis een fabriek zijn zoals het Industriepalast, aangezien het een vat vol informatie, energie en materiaal is, een plaats voor productie en distributie. Veel ontwerpers onderzoeken dit idee. Thomas Vailly gebruikt zijn haar om een nieuw soort bioplastic te ontwerpen, Revital Cohen ontwikkelde het fictieve project ‘Electrocyte Appendix’ waarbij een individu elektriciteit kan opwekken met zijn lichaam en in Tuur Van Balens ‘Synthetic Immune System’ wordt een gepersonali-seerd medicijn gecreëerd met behulp van gist en je eigen bloed.

Na de thuisfabriek zien we het ontstaan van de ‘lichaams-fabriek’. De fabriek werd vervangen door de woning en nu wordt deze woning vervangen door het lichaam. Aangezien iedereen een lichaam heeft, heeft iedereen de mogelijkheid een ontwerper te zijn. En aangezien je je lichaam overal mee naartoe neemt, kun je wat dan ook ontwerpen, wanneer dan ook en waar dan ook.

Het ontstaan van deze lichaamsfabriek veroorzaakt een machtsverschuiving. Fabriekseigenaars en degenen die infrastructuur, een machinepark en onroerend goed bezitten, hebben niet langer de macht in handen, schrijft Tal Erez in zijn Manifesto. De consument en de ontwerper, die nauw verbonden is met de consument, vormen nu de top van de piramide. Ook hier worden hulpbronnen, auteurschap, vervaardiging en distributie beheerd door ontwerpers en consumenten.

Deze toekomstvisie is niet helemaal onwaarschijnlijk. Overal creëren mensen dingen. Kijk maar naar de koffiebars in de stad: mensen werken op hun laptop en maken de meest uiteenlopende creaties. De toekomst is nu. En de nieuwe homo universalis is een ontwerper.

Bibliografie

Erez, Tal, ‘Socialism: looking forward. Design for a new consumer’, De-

sign Academy Eindhoven, 2010.

Eyjólfsson, Gardar en Thomas Vailly, ‘The New System’, in ‘Trust Design.

Deel drie (van vier) Faith is Trust’.

Junte, Jeroen, ‘Make It New’, in ‘Frame’ nummer 86.

Zijlstra, Sybrand, ‘De toekomst is digitaal’, in ‘Morf. Tijdschrift voor

vormgeving’, nummer 15, 2011.

‘The Third Industrial Revolution’, The Economist, 21 april 2012.

www.formafantasma.com


www.eumo.it

Sy

nth

eti

c I

mm

un

e S

yst

em

by

Tu

ur

van

Ba

len

Ele

ctr

oc

yte

Ap

pe

nd

ix b

y R

ev

ita

l C

oh

en

, 20

09

44

/45 Partners

Alongside the exhibition, Design Hub Limburg presents an extensive programme with workshops, events and designers in residence. The Machine shows how new machines will shape our lives and our society in the future. Design can change the world!

The exhibition The Machine forms a dialogue with C-mine and its industrial past. Still visible on this former mine site are remnants of the machines that Genk, as one of the most progressive industrial cities in Flanders, put on the map.

C-mineThe former mine site of Winterslag has been given a new contempo-

rary purpose, while retaining respect for the past. The C-mine site

gives visitors the chance to experience creativity from different

perspectives, inspiring them with new and surprising experiences and

stimulating new insights. C-mine is a story of many partners. Each of

these contributes its own high-quality offer, and they bring their

collective knowledge to bear in innovative projects. C-mine is a site for

everyone, from professional to layperson, from artist to businessper-

son, from resident to tourist. What’s more, it is also an interesting

location for the organisation of creative and innovative conferences,

events and other gatherings.

www.c-mine.be

Z33Z33 is a house for contemporary art. Since 2002, it has been organis-

ing projects and exhibitions that encourage visitors to see everyday

objects in a new way. A unique laboratory and a meeting place for

experimentation and innovation, Z33 is the place to be when it comes

to unique exhibitions of contemporary art and design. The name Z33

comes from its location, Zuivelmarkt 33, the site of the historical

beguinage in the city of Hasselt.

www.z33.be

DPLDesign Platform Limburg is the network organisation that aims to

promote design and promising young designers in Limburg. Together

with its partners, Design Platform Limburg coordinates design

activities, identifies gaps and develops new initiatives. Design

Platform Limburg is involved in active partnerships with 35 organisa-

tions spanning the cultural, creative, educational, economic and

research sectors. It is part of the Culture Platform, which brings

together the disciplines of design, visual arts, contemporary dance,

art-house film, and classical, jazz and pop music.

www.designplatform.be

MAD-facultyA partnership between the Limburg Catholic University College

(KHLim) and the PHL University College, the Media, Arts and Design

Faculty – the MAD-fac for short – encompasses all higher education

programmes in the arts within Limburg. The faculty offers different

specialisations within the programmes Audiovisual Arts, Visual Arts

and Product Design. Along with the development of students’ specific

disciplinary skills, the focus in these programmes is on research and

context-oriented creation and design. The various specialisations also

aim for optimal interdisciplinary collaboration. Innovations are

emerging in rapid succession on both a technological and a societal

level. In addition to education, the MAD-faculty is involved in research

and service provision.

www.mad-fac.be

EDMThe Expertise centre for Digital Media (EDM) is the ICT research

institute of Hasselt University and has been conducting research in

computer science since 1987. We focus on two core competences: ‘Visu-

al Computing’ and ‘Human-Computer Interaction’. EDM has a solid

track record of research projects in which computer science and

creativity meet.

www.edm.uhasselt.be

Hasselt Fashion Museum“The collection of the Hasselt Fashion Museum consists of authentic

clothes, accessories and fashion illustrations that give a sense of

Partners

Design Hub Limburg presenteert naast de tentoonstelling The Machine een uitgebreid programma met workshops, evenementen en designers in residence. The Machine toont hoe nieuwe machines ons leven en onze maatschappij in de toekomst vorm zullen geven. Design kan de wereld verand-eren!

De tentoonstelling The Machine gaat in dialoog met C-mine en haar industriële verleden. Op deze voormalige mijnsite zijn nog steeds restanten aanwezig van de machines die Genk als één van de grootste industriesteden in Vlaanderen op de kaart zette.

C-mineDe voormalige mijnsite van Winterslag kreeg met respect voor het

verleden een nieuwe hedendaagse bestemming. C-mine is een site die

creativiteit vanuit verschillende invalshoeken laat beleven, die mensen

prikkelt door nieuwe verrassende belevenissen en die inspireert tot

nieuwe inzichten. C-mine is een verhaal van vele partners. Elk brengen

ze een hoogstaand eigen aanbod, samen bundelen ze hun kennis in

innovatieve projecten. Voor iedereen, van professioneel tot leek, van

artiest tot ondernemer, van burger tot toerist. C-mine is bovendien een

interessante locatie voor de organsiatie van creatieve en innovatieve

congressen, happenings,...

www.c-mine.be

Z33Z33 is een huis voor actuele kunst. Sinds 2002 maakt Z33 projecten en

tentoonstellingen die de bezoeker aanmoedigen om op een nieuwe

manier naar dagelijkse dingen te kijken. Het is een uniek laboratorium

en een ontmoetingsplaats voor experiment en innovatie waar je

terecht kan voor vernieuwende tentoonstellingen met actuele kunst

en vormgeving. De naam Z33 is afgeleid van haar locatie, Zuivelmarkt

33, de historische begijnhofsite in de stad Hasselt.

www.z33.be

DPLDesign Platform Limburg is de netwerkorganisatie ter stimulans van

design en beloftevolle jonge designers in Limburg. Samen met haar

partners stemt Design Platform Limburg acties rond design op elkaar

af, detecteert lacunes en ontwikkelt nieuwe initiatieven. Design

Platform Limburg heeft een actief partnership met 35 organisaties uit

de culturele, creatieve, educatieve, economische en onderzoeksger-

ichte sector. Design Platform Limburg is een onderdeel van Cultuur-

platform dat de disciplines design, hedendaagse dans, klassieke

muziek, beeldende kunst, arthousefilm, jazz en pop bundelt.

www.designplatform.be

MAD-facultyDe Media, Arts & Design faculty of kortweg MAD-fac omvat alle hogere

kunstopleidingen binnen Limburg en is een samenwerking tussen

KHLim en PHL. Deze faculteit heeft verschillende afstudeerrichtingen

binnen de opleidingen Audiovisuele Kunsten, Beeldende Kunsten en

Productdesign. Naast het ontwikkelen van specifieke domeinskills

staan ook het onderzoeksgericht werken en het contextgericht

creëren en ontwerpen centraal. Tussen de afstudeerrichtingen wordt

gezocht naar een optimale interdisciplinaire samenwerking. Zowel op

technologisch als op maatschappelijk vlak volgen de vernieuwingen

elkaar op. Naast het ontwikkelen van specifieke domeinskills staan

ook het onderzoeksgericht werken en het contextgericht creëren en

ontwerpen centraal. Naast onderwijs houdt de MAD-faculty zich ook

bezig met onderzoek en dienstverlening.

www.mad-fac.be

EDM

The Expertise centre for Digital Media (EDM) is the ICT research institute

of Hasselt University and performs research in computer science since

1987. We focus on two core competences: ‘Visual Computing’ and

‘Human-Computer Interaction’. EDM has a solid track record of

research projects in which computer science and creativity meet.

www.edm.uhasselt.be

Modemuseum Hasselt“De collectie van het Modemuseum Hasselt bestaat uit authentieke

46

/47Western fashion from the mid-18th century to the present day. This

core collection currently counts approximately 16,000 pieces. These

pieces are on display in various, changing exhibitions which focus on

different themes and are often supplemented with loans. In addition,

the museum holds exhibitions focusing on a particular designer, a

certain type of material or a special technique for jewellery or

dressmaking. Also on the agenda are hybrid exhibitions that bring

fashion together with other art forms.”

www.modemuseumhasselt.be

kleding, accessoires en mode -illustraties die een beeld geven van de

Westerse mode van het midden van de 18de eeuw tot nu. Deze kerncol-

lectie telt tot op heden zo’n 16000 stukken. De bezoeker krijgt tijdens

bepaalde tentoonstellingen de kerncollectie te zien via wisselende

opstellingen, uitgewerkt rond een thema, aangevuld met bruiklenen.

Daarnaast brengt het museum tentoonstellingen waarbij een

designer, een bepaald materiaal of een bepaalde techniek waarin

kledingstukken of sieraden worden vervaardigd centraal staan. Ook

kruisbestuivingen tussen mode en andere kunstvormen komen aan

bod.”

www.modemuseumhasselt.be

46

/47 Colophon

This publication was created for The Machine - Designing a New

Industrial Revolution from June 2 to October 7 2012 at C-mine.

Curator:Jan Boelen, Z33

Designers:Christian Fiebig, Eugenia Morpurgo, Formafantasma, Itay Ohaly,

Jon Stam, Joong Han Lee, Juan Montero, Maya Ben David,

Mischer’Traxler, Sofie Lachaert, Tal Erez, OpenStructures,

Thomas Maincent, Thomas Vailly, The Creative Factory, Unfold,

Jinhee Kwon

Project managers:Matylda Krzykowski, Priscilla Machils

Text:Matylda Krzykowski, Priscilla Machils, Jan Boelen, Ward Segers,

Rachel Griffin, Tomas Percival

Translation:Campana

Design:Simon Davies with Max Senden

Videos:Audiovisuele Studio - Provincie Limburg

Sound:Paul Devens, assisted by Chaim van Luit, Jörg Theissen, Thomas

Rutgers

Production of scenography & design of furniture:John Franzen & Kaspar Hamacher

Concept of scenography:Jan Boelen, Z33

Supported by:Heleen van Loon, Katharina Kitsinis, Z33 team, Ine Brands,

Francine Quanten, Eveline Borgermans, Ils Huygens, Danny Bierset,

Leopold Horrix, Eddie Fontaine, Henny de Man, Max Senden

Special thanks to:Gijs Bakker, Joost Grootens, Louise Schouwenberg

Publisher:Design Hub Limburg – Provincie Limburg

Legal Deposit:D/2012/5857/25

ISBN:9789074605564

Partners:The Machine - Designing a New Industrial Revolution is a project by

Design Hub Limburg, a collaboration with the design partners in

Limburg (BE): Z33, Design Platform Limburg, C-mine, EDM/UHasselt,

MAD-faculty, Hasselt Fashion Museum

The Machine - Designing a New Industrial Revolution is supported by

the City of Genk, City of Hasselt, Creative Drive, DoDesign, FabLab

Genk, the Province of Limburg and the Flemish Community

Other partners of The Machine - Designing a New Industrial

Revolution: LRM, Rijksarchief Hasselt, Heemkring Heidebloemke

Colofon

Deze publicatie werd gemaakt voor The Machine - Desiging a New

Industrial Revolution van 2 juni tot 7 oktober 2012 in C-mine.

Curator:Jan Boelen, Z33

Designers:Christian Fiebig, Eugenia Morpurgo, Formafantasma, Itay Ohaly,

Jon Stam, Joong Han Lee, Juan Montero, Maya Ben David,

Mischer’Traxler, Sofie Lachaert, Tal Erez, OpenStructures,

Thomas Maincent, Thomas Vailly, The Creative Factory, Unfold,

Jinhee Kwon

Project managers:Matylda Krzykowski, Priscilla Machils

Tekst:Matylda Krzykowski, Priscilla Machils, Jan Boelen, Ward Segers,

Rachel Griffin, Tomas Percival

Vertaling:Campana

Ontwerp:Simon Davies met Max Senden

Videos:Audiovisuele Studio - Provincie Limburg

Geluid:Paul Devens, assistentie door Chaim van Luit, Jörg Theissen, Thomas

Rutgers

Productie van scenografie & design van meubilair:John Franzen & Kaspar Hamacher

Concept scenografie:Jan Boelen, Z33

Ondersteund door:Heleen van Loon, Katharina Kitsinis, Z33 team, Ine Brands,

Francine Quanten, Eveline Borgermans, Ils Huygens, Danny Bierset,

Leopold Horrix, Eddie Fontaine, Henny de Man, Max Senden

Met dank aan:Gijs Bakker, Joost Grootens, Louise Schouwenberg

Uitgever:Design Hub Limburg – Provincie Limburg

Wettelijk depot:D/2012/5857/25

ISBN:9789074605564

Partners:The Machine - Designing a New Industrial Revolution is een project

van Design Hub Limburg, een samenwerking van de design partners in

Limburg (BE): Z33, Design Platform Limburg, C-mine, EDM/UHasselt,

MAD-faculty, Modemuseum Hasselt

The Machine - Designing a New Industrial Revolution wordt mogelijk

gemaakt door stad Genk, stad Hasselt, Creative Drive, DoDesign,

Fablab Genk, Provincie Limburg, en de Vlaamse Gemeenschap:

Andere partners van The Machine - Designing a New Industrial

Revolution: LRM, Rijksarchief Hasselt, Heemkring Heidebloemke

48

/48