Download - Suiker Juli Augustus 2012

Transcript
Page 1: Suiker Juli Augustus 2012

DE

CULT

UURKRANT

VAN D

E KEM

PEN

NR. 32JUlI - AUGUSTUS 2012www.SUIkerkrAnT.be

GRATIS MAANDBLAD

GeppeTTo & The whAleSheT JAAr vAn de wAlvIS

KEMPEN zINGT MEE

BART BULS GRAAIT IN oNS CoLLEC-TIEVE MUzIEKGEhEUGEN

broerS verbeeck Geven feSTIvAlS een nIeUwe dImenSIe

JAn frAnSSen

mAAkT feSTIvAlkUnST per lopende meTer

mAAk heT mee! mAAk heT mee!belevInGSTheATer vAn enrIqUe vArGAS

12

17

11

16

4

Page 2: Suiker Juli Augustus 2012

2 - JULI - AUGUSTUS 2012

Ik hou van lekker eten, ik kan met ge-mak van ’s morgens tot ’s avonds naar een wielerwedstrijd kijken en ik ben zo blij als een kind in een snoepwinkel als ik goeie muziek hoor, maar mijn grootste hobby is toch het voeren van gesprekken met taxichauffeurs in het buitenland.Taxichauffeurs zijn met grote voor-sprong de interessantste mensen die op onze planeet rondlopen. Ze staan met twee voeten in het leven, ze moeten hard werken voor de kost, ze horen da-gelijks honderd boeiende verhalen en ze worden in poepchique villawijken even hartelijk ontvangen als in de goorste achterbuurten. Ze kennen iedereen en zijn in alle werelden thuis. Hen maak je niks wijs. Ze hebben alles al duizend keer meegemaakt, al is het vaak ‘van horen zeggen’, maar dat is niet erg. En wat zo mooi is: ze kunnen het ver-dervertellen, want ze spreken allemaal Engels.Een gouden raad: neem op vakantie nooit een bus maar altijd een taxi. En ga nooit achterin zitten, maar naast de chauffeur. Dat praat een stuk makkelijker. Wanneer een taxichauf-feur je van de luchthaven naar je ho-tel heeft gebracht, ken je het reilen en zeilen van de hele stad. Waar je ook bent. Het is een beproefde methode: je stapt in, je zegt waar je naartoe wil, je laat de chauffeur rustig vertrek-ken en na een minuut vraag je: “En? Hoe is het tegenwoordig in Bangkok?” Wanneer hij je een halfuur later voor je hotel dropt, weet je meer over Bangkok dan je in tien reisgidsen hebt gelezen.Ik ben fan van taxichauffeurs, vooral op verlof. Niet alleen omdat ze veel weten en hun kennis graag met je delen, maar vooral ook omdat het blijkbaar per defi-nitie vriendelijke mensen zijn. In tegen-stelling tot buschauffeurs, overigens. Cabaretier Hans Dorrestijn omschreef hen ooit als chagrijnen die knorrig je kaartje afstempelen, met weerzin je wisselgeld teruggeven en hard optrek-ken als je naar je zitplaats wankelt. Die omschrijving is zo juist dat ze in elk ver-

klarend woordenboek zou moeten wor-den opgenomen.Terwijl een doorsneebuschauffeur er al-les aan doet om op één minuut tijd je hele dag te verpesten, zal een taxichauffeur het je juist zoveel mogelijk naar je zin proberen te maken: bagage in de koffer-bak heffen, zetel in de gewenste positie zetten, je wegwijs maken in de stad en als hij het Engels niet voldoende machtig is om een vlot gesprek te kunnen voeren, zal hij je naar je favoriete muziek vragen en een gepast radiostation uitzoeken. Dat is me meer dan eens overkomen.Af en toe gaat het ook wel mis, maar zelfs dan blijft een taxirit nog de moeite waard. Nooit zal ik de taxirit vergeten van de luchthaven van Havana naar mijn hotel. In druk verkeer kon de trip tot twee uur duren, had ik in mijn reis-gids gelezen. Wetende dat ik in volle avondspits arriveerde, keek ik uit naar een lang en onderhoudend gesprek met een taxichauffeur. Tientallen bestuur-ders verdrongen zich rond me om mijn bagage te kunnen overnemen en me te mogen vervoeren. Ik pikte de chauf-feur eruit die het best Engels sprak. Vol verwachting nam ik naast hem plaats. Ik volgde de beproefde strategie. Ik liet hem zijn wagen in het -bijna stilstaan-de- verkeer murwen en vroeg hem hoe het in Havana gesteld was.De chauffeur keek me met lede ogen aan alsof een hogere macht hem spreek-verbod had gegeven, bracht zijn wijs-vinger naar zijn lippen, siste zachtjes ‘sssttt’’ en wees naar de radio. Fidel Castro was net aan een toespraak van vier uur begonnen en hoe graag de chauffeur mij ook wilde inlichten over zijn stad, hij wilde geen woord van El Comandantes speech missen. De rit duurde tweeënhalf uur en we hebben niks meer gezegd.Ik sprak geen letter Spaans toen ik in Cuba arriveerde, maar ik kon het toch al redelijk begrijpen toen ik na 150 mi-nuten de taxi uitstapte. Ik ben er nog steeds fier op. Ik kreeg mijn eerste -en enige- les Spaans van Fidel Castro him-self. Hoeveel mensen kunnen dat zeg-gen?

eerste les Spaans

roel SelS

In de Lodewijk De Konincklaan in Hoogstraten, aan de rand van het centrum van Hoogstraten, ligt restau-rant Noordland. Het is liefde op het eerste gezicht als je de ruime parking opdraait. Het statige herenhuis doet je al meteen dromen van de klassieke gerechten die ruim vertegenwoordigd zijn op de kaart, zoals sint-jakobsvruch-ten, carpaccio, gebakken ganzenlever, kalfszwezeriken, lamszadel of gepo-cheerde tongfilets, om er maar enkele te noemen. Vanzelfsprekend wordt de kaart regelmatig aangepast. Restau-rant Noordland houdt rekening met de seizoenen. De keuken is traditioneel Frans georiënteerd, maar chef Marc de Ketelaere -bijgestaan door zoon Jim- voegt er een eigen én eigentijds tintje aan toe.Het is zomer. Dat betekent dat je van al dat heerlijks niet alleen in het stemmi-ge restaurant, maar ook op het ruime en schaduwrijke terras kan genieten, aan de achterzijde van het gebouw.

Suiker houdt van lekker eten en drinken. Dat we, in samenwerking met onze partner Horeca Vlaanderen, elke maand een Kempense horecazaak in de schijnwerpers zetten, zal dus niemand verbazen. Deze maand stellen wij met gepaste trots aan u voor: Restaurant Noordland in Hoogstraten.

hoRECA TRoEF

Restaurant NoordlandL. De Konincklaan 2762320 HoogstratenTel. +32 (0)3 314 53 40Fax +32 (0)3 314 83 [email protected]

OpeningsurenVan 12 tot 15u en van 18 tot 21.30uGesloten op dinsdag en woensdag (be-halve op feestdagen)Vakantie van 28 augustus tot 20 sep-tember

restaurant noordland

Page 3: Suiker Juli Augustus 2012

Suiker - 3

Het buitenlandse avontuur lonkt, maar als ik de jongens van Video Volta ont-moet in café WirWar zitten toch ook nog vooral de blok en de examens in het hoofd. Daar moeten ze zich eerst zien door te worstelen voor hun zomer van start kan gaan en ze met zijn zessen in een minibusje de Engelse muziekscene gaan veroveren. Op 13, 14, 15 en 16 juli ervaren ze het leven van een band op tournee en trekken ze via enkele tussenstopjes van Londen naar Car-diff. Het is een tour die ze volledig aan zichzelf te danken hebben. “Alle grote bands waar we naar opkijken, toeren in het buitenland”, zegt Jesse Van den Eynden, drummer van Video Volta. “We wilden dat ook wel eens proberen en dus heb ik bijna de helft van het mu-ziekcircuit in Engeland gemaild. Van de meer dan honderd mails zijn er tien beantwoord. Daarna zijn we begonnen te puzzelen met de dagen waarop de clubs ons konden programmeren en de afstand die ertussen lag. Zo zijn we dan tot deze tournee van 4 dagen, 4 steden en 4 optredens gekomen.”“De programmatoren voorzien voor ons een slaapplaats en we krijgen een kleine vergoeding,” vult Bram Van Gorp, Video Volta’s gitarist en zanger, verder aan. “Enkele jaren geleden heeft Gasoline DC, een andere Turnhoutse band, hetzelfde gedaan in Frankrijk. Zij hebben toen op eigen houtje optre-

dens georganiseerd en zijn blijven sla-pen bij mensen die ze ginder kenden. Ik dacht toen: als hun dat lukt, moet dat ons ook lukken. Ik ben nu superblij dat het bijna zover is.” (lacht)

−In wat voor zaaltjes treden jullie op? Het zal niet direct de Royal Al-bert Hall zijn, veronderstel ik?Jesse: De eerste drie optredens zijn in pubs die af en toe optredens organise-ren, maar het laatste optreden is echt in een grote club. Daar hebben we echt wel geluk mee gehad. De organisator had onze nummers op myspace beluis-

terd en ook die van The Deer Friends. Hij mailde me dat hij ons allebei heel goed vond en ons heel graag wilde boe-ken.

−Wat verwachten jullie ervan?Jesse: Het is niet dat we nu instantbe-kendheid verwachten hoor. (lacht) Het is gewoon een fantastische ervaring en eigenlijk zien we het ook als een vakan-tie ‘with the guys’.Bram: Dat we dit samen met The Deer Friends kunnen doen, is geweldig. Dat zijn onze beste vrienden sinds we in het middelbaar zaten. Vroeger gingen we ook wel eens samen op vakantie en nu kunnen we dat combineren met onze favoriete hobby: muziek spelen. Ik zie het helemaal zitten. Geld zullen we er niet mee verdienen. We moeten hier in Turnhout dan ook sponsors zoeken om ons busje, de benzine en de ferry te be-talen.Jesse: We gaan uiteraard wel wat net-werken ginder zodat we misschien wel eens terug kunnen komen.

−Als band moet je vaak zelf hard aan de weg timmeren. Jullie doen dat blijkbaar graag samen met The Deer Friends. Vorig jaar toen jullie elk een ep uitbrachten, hielden jul-lie samen een releaseparty.Bram: We spelen echt wel een verschil-lend genre, maar we denken wel op de-zelfde manier over muziek en luisteren vaak ook naar hetzelfde. Als we samen ergens op een affiche staan, is het gega-randeerd feest. We hebben samen met hen ook heel wat nevenprojectjes zoals Birdbrain en het Jef der Dood Trio. We zien elkaar dus ook nooit als concurren-ten. The Deer Friends hebben dit jaar in de finale van Frappant Pop gestaan. Dan zijn wij ook heel blij voor hen en proberen we er altijd bij te zijn als een soort van vaste fanclub. En dat is ook wederzijds.

−Waarom wilden jullie op tournee in Engeland. In Frankrijk of Spanje is de kans op mooi weer alvast gro-ter?Bram: De Olympische Spelen vinden dit jaar in Engeland plaats hé. We had-

den er zelfs aan gedacht om het BOIC te contacteren om misschien eens voor de Belgische delegatie te spelen, maar toen bedachten we dat de Spelen pas 2 weken na onze tournee beginnen. Dat hadden we wel cool gevonden, maar we zijn te vroeg. Ik ben zelf nog nooit in Londen geweest en ik wilde die stad wel eens ontdekken.Jesse: Engeland is gewoon ook het land van de rock-’n-roll en er zijn heel veel undergroundclubs voor bandjes zo-als het onze. De kans dat we daar een tournee zouden kunnen doen, was ge-woon groter dan ergens anders.

−Waar kijken jullie het meeste naar uit?Jesse: Ik alvast naar de afterparties. (lacht) Ook naar het totaalconcept van met 6 mannen on the road te zijn, sa-men de set op te stellen, te spelen, de set af te breken en dan een feestje te bouwen en nieuwe mensen te leren kennen. Dat is gewoon anders dan hier in België, waar iedereen na een optre-den zijn eigen weg opgaat.Bram: We gaan ook proberen alles vast te leggen op video zodat we eigen-lijk een roadmovie krijgen. Tune In, een vzw in Turnhout die jonge mu-ziekgroepjes ondersteunt én ook deels onze tournee sponsort, is bezig met een eigen videokanaal op internet: Tune In tv. Daar zouden dan verschillende livesessies van Kempische bands op ko-men te staan. Op het einde van het jaar zou er in het Gevolg een toonmoment komen van al die filmpjes en dus ook van ons Engelse avontuur. Tussen de optredens door hebben we nog wel wat tijd om Londen en de andere steden te bezoeken.De grootste uitdaging van de hele trip is eigenlijk dat we aan de andere kant van de weg moeten rijden. Wat me nog altijd niet duidelijk is: hier is het voorrang van rechts. Is het daar dan voorrang van links? Weet jij dat, mis-schien?

Tekst: Katrien LodewyckxFoto: Bart Van der Moeren

vIdeo volTA en The deer frIendS TrAkTeren zIchzelf op een mInIToUrnee door zUId-enGelAnd en wAleS

TURNHOUT - De Olympische Spelen en het 60-jarige jubileum van ‘Granny’ Queen Elisabeth: The Brits are in a mood to party. Twee Turnhoutse bands, Video Volta en The Deer Friends, mogen het feestje opleuken. Midden juli steken ze het kanaal over voor een heuse ‘UK Tour’ met ‘gigs’ in plaatselijke dorpjes als Londen, Newport, Bristol en Cardiff. Rock on!

Na de UK Tour spelen de bands nog op verschillende festivals. In de regio kan je Video Volta nog aan het werk zien op het Effenaf Festival in Tielen op 28 juli. The Deer Friends spelen een gratis concert in de Turnhoutse Watertoren op 6 juli en staan op 25 augustus op Summerjam in Beerse. In het najaar duiken beide groepen de studio om nieuw werk op te ne-men.

“De grootste uitdaging van de tournee wordt het rijden langs de andere kant van de weg.”

Donderse DagenHERENTALS - Elke donderdag van juli en augustus kan je op het buiten-plein van cultuurcentrum ’t Schaliken of op de Grote Markt een optreden bij-wonen. De optredens beginnen telkens om 20.30 uur en de toegang is gratis.Op donderdag 5 juli concerteert de Vlaamse zanger, toetsenist, gitarist, componist en muziekproducer Jim Cole. Hij brengt zijn band mee. Een week later kan je luisteren naar de bal-folkmuziek van het Naragonia Quartet. Op 19 juli is Brahim te gast en op 2 au-gustus Chris D. Smith. Deze optredens vinden allemaal plaats op het buiten-plein van cc ’t Schaliken.Op donderdagen 9 en 16 augustus kan je op de Grote Markt luisteren naar een concert van stadsbeiaardier Koen Van Assche. Op 23 augustus speelt Koen Van Assche opnieuw. Deze keer wordt hij bijgestaan door het Pulse Percus-sion Trio. Dit concert, op een mobiele beiaard, vindt plaats op het buitenplein van ’t Schaliken. Op 30 augustus sluit Geert D’Hollander, stadsbeiaardier van Lier, Gent, Antwerpen en Sint-Niklaas, de beiaardconcertreeks af op de Grote Markt.

ZomerfilmHERENTALS - De Herentalse organi-satie Glory programmeert in samen-werking met cc ’t Schaliken een aan-tal films op het buitenplein. De films starten om 22u, bij invallende duister-nis. Je neemt dus best een trui of een dekentje mee. Bij slecht weer wordt de film in de schouwburg vertoond. De deuren gaan open om 21.30 uur. De toegang bedraagt 5 euro.Volgende films staan op het programma.- The Adventures of Tintin: The Secret of the Unicorn (zaterdag 7 juli) - Hasta La Vista! (zaterdag 21 juli) - To Catch a Thief (zaterdag 4 augustus) - Rise of the Planet of the Apes (zaterdag 18 augustus)

Muziek aan het KasteelMALLE – Voor de elfde keer wordt in domein de Renesse ‘Muziek aan het Kasteel’ georganiseerd. Elke donder-dagavond van augustus zijn er gratis concerten aan het kasteel van bekende en minder bekende artiesten. Op 2 juli is er bovendien een seniorennamiddag met o.a. Nonkel Jef en Diana Moore en op 16 augustus een Kidsnamiddag met Clown Toby, een kinderdisco en nog veel meer.Het avondprogramma oogt veelbelo-vend met Diesel and Dust en ‘Malle On Stage (2 augustus), Volt en Witness (9 augustus), Orange Oil en Pope Fiction (16 augustus), Beatless en Retrozes (23 augustus) en Domino (30 augustus).

Primeur op PennenzakkenrockMOL – Een primeur op Pennenzak-kenrock dit jaar. Voor het eerst wordt het festival integraal live uitgezonden op tv. Life!tv covert het festival, van 10 tot 16u. Dat is een grote technische uit-daging, die tot een goed einde gebracht wordt door PFL, de vaste audiovisuele partner van Pennenzakkenrock.

Page 4: Suiker Juli Augustus 2012

4 - JULI - AUGUSTUS 2012

Instant gelukkig word ik ervan, van de muziek van Geppetto & The Wha-les. Hun teksten gaan niet altijd over de vrolijke dingen des levens maar de driestemmige zangpartijen, de strakke gitaarlijnen en de coole bas en drum brengen me naar een ‘happy place’ en dat is toch wat muziek moet doen. De jongens zijn amper de 20 voorbij. Toch staan hun songs geloofwaardig overeind en geniet de band een sterke livereputatie. Niet verwonderlijk dus dat de groep het in de zomer geweldig druk zal krijgen op de festivals. Op 30 juni staan ze als headliner op Na Fir Bolg in Vorselaar, waar ze als Belgi-sche folkrockband -zonder baard wel-iswaar- niet zullen misstaan. Ik bracht een bezoek in het hol van de walvis: een tot studio verbouwd tuinhuis in Gierle en sprak er met zanger-gitarist Nikas Goossens en drummer Carlo Van Nispen. In de studio staat zowat alles wat je in zo’n ruimte zou verwachten: instrumenten en versterkers maar ook een vreemd schilderij van paus Pius XII. “Dat hebben we vorig jaar gekocht in een kringloopwinkel,” zegt Nikas. “Onze paus mag regelmatig mee naar een optreden. ’t Is een beetje onze mas-cotte.” Wekelijks gaan hier de repetities door op vrijdag en zaterdag, maar die liggen voorlopig even stil. Vier van de vijf bandleden hebben examens en die komen nu even vóór de muziek. “Ja,

iedereen eigenlijk, behalve ik,”zegt Carlo. “Examens, dat is niks voor mij. Ik werk al een tijdje in de bouwsector en dat is soms wel verfrissend. Mijn collega’s kennen onze groep niet. Als ik tegen hen zeg dat we een hit hebben op Radio 1, dan zetten ze die zender op, maar dan wordt daar net een half uur gepraat en gaat Radio 1 direct terug af: ‘Wat is dat voor ne zever’ zeggen ze dan.” (lacht)

−Wie is Geppetto eigenlijk en wie zijn die walvissen?Nikas: Twee jaar geleden hadden we ons ook ingeschreven voor de Rock Ral-ly. We hadden net een paar nummers opgenomen, maar hadden nog geen groepsnaam. Toen we op een avond pita aan het eten waren, zijn we dan op Geppetto & The Whales gekomen. Geppetto is eigenlijk iemand die we goed kennen, waar we ons verwant mee voelen. Wie het echt is, ga ik toch niet verklappen. The Whales, dat zijn we misschien zelf wel. Het heeft allemaal te maken met het Disneyverhaal Pinoc-chio waar Geppetto zijn zoon gaat zoe-ken en wordt opgeslokt door een walvis. Toen het dit jaar ineens allemaal heel serieus begon te worden, hebben we wel even gedacht om nog van naam te veranderen, maar het klinkt eigenlijk wel. Bovendien draait het om de num-mers die je speelt. Een naam is maar een naam.

−Dit jaar is als een rollercoas-ter verlopen. Hoe hebben jullie het overleefd?Carlo: Het is goed gegaan, maar wel superdruk. Het belangrijkste was dat we goed met elkaar communiceerden en omdat we dan zo ver van elkaar za-ten, was dat dan allemaal per mail of via Facebook. In het weekend kwamen we dan samen om alles te overlopen. Nikas: Het is onwezenlijk snel gegaan. Vorig jaar in mei hebben we onze eerste single opgenomen. (‘Oh my God’, nvdr) Dat was de eerste keer dat we samen in een studio zaten. Die is dan opgepikt door Radio 1. Om jezelf de eerste keer op de radio te horen, da’s heel tof. We zijn toen door Luka Bloom uitgeko-zen om op Dranouter te spelen. Onze tweede single, ‘Juno’, heeft tien weken in de Afrekening gestaan. Er hebben toen heel veel mensen op ons gestemd. Toen belandden we ook in de finale van Humo’s Rock Rally en via ons manage-ment hoorden we dat er verschillende platenmaatschappijen in ons geïnteres-seerd waren. Vorige maand hebben we uiteindelijk getekend bij EMI, wat ge-woon een legendarisch label is. Het is echt moeilijk om het allemaal te bevat-ten, maar super, dat wel.

−Op de Rock Rally waren jullie ook gedoodverfde favoriet en perslieve-ling. Waren jullie teleurgesteld dat jullie niet wonnen?

Carlo: Nee hoor. Het was ons doel in de finale te staan en dat is gelukt. We hebben daar gewoon ons ding gedaan. Bovendien kenden we op den duur al die andere bands en we gunden het hun allemaal. Nikas: Na de eerste ronde stond ook onze tweede single al hoog in de Afre-kening en toen kregen we wel soms te horen: ‘Waarom doen jullie nog mee, jullie hebben dat toch niet meer nodig?’. Maar het was voor ons een even groot avontuur.Carlo: Ik denk zelfs dat wij een van de groepen waren die nog het minst lang samen bezig waren. Alles was voor ons nieuw, het is gewoon snel gegaan.

−Denk je dat jullie niet gewonnen hebben omdat jullie torenhoog favo-riet waren?Nikas: Weet je, als je getipt wordt door andere media zoals de Standaard en De Morgen -wat heel fijn was om te lezen- dan kan HUMO daar misschien moeilijker in meegaan. Zij zouden dan misschien niet eerst zijn geweest om de winnaar te ontdekken.

−Jullie worden vergeleken met baardige folkies als The Fleet Foxes, Bon Iver, … Vinden jullie het oké om in dat vakje gestoken te worden?Carlo: Dat doen mensen toch altijd hé, en daar is niks mis mee.Nikas: Het ligt ook voor de hand. We waren -zeker in het begin- heel hard be-

zig met meerstemmig zingen. We doen dat nu ook nog graag, maar door heel intensief samen te repeteren zijn we wel geëvolueerd naar een eigen geluid. Ik zeg niet dat het helemaal uniek is, maar het is meer dan dat vakje folk-rock.

−Wat is die typische Geppetto-sound dan?Nikas: Ik denk dat we in het begin veel cleaner waren, dat we veel meer trouw waren aan het genre en ervoor zorgden dat het paste. Nu is er ruimte om bui-ten de lijntjes te kleuren. De nieuwe dingen die we aan het maken zijn, o.a. voor het album dat volgend jaar uit-komt, zijn steviger en hebben een eigen gezicht.

−De roots van de band liggen in de Kempen. Hoe heeft de mayonaise tussen jullie gepakt?Carlo: Als je allemaal afkomstig bent van dorpjes die naast elkaar liggen, is het niet zo moeilijk om elkaar te vinden hoor.Nikas: We zaten allemaal -behalve Carlo- op het kleinseminarie in Hoog-straten, maar toen waren we eigenlijk nog geen vrienden. Het is pas van toen we allemaal zijn gaan verder studeren dat het begonnen is. We kenden elkaar wel, maar niet heel goed. Carlo: Nikas en ik speelden al samen in een groepje maar toen ik ging wer-ken en hij ging verderstuderen, is dat

GIERLE, HOOGSTRATEN - Een zomerhit op Radio 1, een grote hit in de Afrekening op Studio Brussel, een finaleplaats in Humo’s Rock Rally en sinds kort een platencontract bij EMI. Laten we er geen doekjes omwinden: 2011-2012 is het jaar van Geppetto & The Whales, maar de jongens blijven er nuchter bij: “Het is fantastisch wat er allemaal gebeurd is, maar we zijn er nog niet. We moeten en kunnen nog beter.”

hET jAAR VAN DE wALVIS

GEPPETTo & ThE whALES breken potten in muziekland

Page 5: Suiker Juli Augustus 2012

Suiker - 5

wat stilgevallen. Sander (Sterkens, nvdr) kenden we van zijn optredens. Kobe (Dupont, nvdr) en Jan (Fransen, nvdr) kende ik nog niet, maar op een gegeven moment zijn we gewoon samen eens wat beginnen jammen. Er zijn daarna nog wel wat wissels geweest, maar anderhalf jaar geleden, voor onze eerste single, zijn we definitief met deze bezetting aan de slag gegaan.

−Hoe zit de groepsdynamiek in me-kaar. Wie doet wat?Carlo: Nikas, Kobe en Sander zijn die-genen die de nummers schrijven. Jan en ik vullen die dan verder wat aan, maar we geven hun wel eerst de ruimte om de nummers vorm te geven. Daarna luisteren we welke kant dat het num-mer opgaat en soms duw ik het terug de andere kant op. We weten van el-kaar heel goed wie wát kan. Nikas: Soms werken we er eerst met zijn drieën aan. De harmonieën zoeken, stukken tekst afwerken, dat doen we dan met drie, anders is het voor de an-dere twee wat saai.Carlo: Ik doe dan altijd een dutje, zo kan ik ook eens wat bijslapen.Nikas: Hij werkt in ‘den bouw’ en staat altijd om halfzes op of vroeger.

−Wat opvalt aan de nummers: ze klinken al heel volwassen. Er zit vaak een heel verhaal in.Carlo: Als we in het weekend van over heel het land hier samenkomen en wat

lachen en muziek beginnen te spelen, dan komen er van alle beelden naar boven.Nikas: Dat is een mooi compliment. Verhalen zijn inderdaad heel belang-rijk in onze nummers. Maar toch vin-den we zelf dat de nieuwe nummers pas die volwassenheid echt uitstralen. Maar als groep vind je altijd wel dat het nieuwe beter is dan het vorige. Qua inspiratie is het zo dat Kobe en Sander heel veel lezen en geïnteresseerd zijn in oude verhalen en daar dan wel eens iets mee doen in nummers. Ikzelf pro-beer er ook altijd een persoonlijke draai aan te geven. Niet dat het gaat om de diepste zielenroerselen maar soms hoor je uitspraken van mensen in je buurt die je op een of andere manier raken. Dan denk ik soms: ‘Wat je zegt, houdt echt wel steek, maar je hebt het zelf niet door, dus zal ik er wel een nummer van maken.’ Wat nog wel is en waar we met zijn vijven echt achter staan, is dat bij ons de song primeert. Het is niet zo dat er een drumsolo moet inzitten en een gitaarriff met veel distortion op of dat er altijd drie stemmen moeten zijn. Het moet passen in het nummer.”Carlo: Maar soms toch wel een drumsolo hoor. Dat is toch wel belang-rijk.(lacht)

−Als je zo dikwijls samen op weg bent, kunnen er al eens spanningen zijn. Hoe lossen jullie die op?

Nikas: Dat is eigenlijk nog niet ge-beurd. We komen heel goed overeen. We discussiëren wel soms en dan kan er al wel eens iemand boos zijn, maar dat duurt niet lang.Carlo: Het is heel plezant om samen te zijn. Sander bijvoorbeeld studeert ge-schiedenis en ik heb dat op school nooit gehad. Ik vind dat dus zalig om naar te luisteren. Als we op tour zijn, ga ik in het busje dikwijls naast hem zitten en dan vraag ik van alles en dan begint hij een uitleg van een halfuur te ge-ven. Zalig is dat. We hebben een hechte groep ondertussen. Mijn broer gaat ook altijd als roadie mee naar de optredens en met onze manager en booker Björn kunnen we ook goed opschieten.Nikas: We hebben al wel zotte dingen gedaan als we onderweg zijn. Zo heb-ben we na een optreden van een organi-sator eens 60 euro gekregen om iets te gaan eten, want er was daar zelfs geen eten voorzien. Toen zijn we ergens aan een Mcdrive gestopt. We hadden het plan opgevat om dan 60 van die ham-burger-eurodeals te bestellen. Uitein-

delijk hebben we er dan 30 besteld voor ons vijven. Die mens van Mcdonalds heeft zeker 3 keer gevraagd of hij het wel goed verstaan had. 30 hamburgers voor één auto.

−Hebben jullie al bepaalde vaste ri-tuelen?Nikas: Niet echt. We proberen het laatste halfuur voor een optreden toch altijd even apart te zitten om onze stemmen wat op te warmen. Onlangs hebben we ook een paar optredens ge-daan met Megafaun, de vroegere band van Bon Iver, vooraleer die solo ging. Die zonderden zich voor een optreden ook altijd backstage af en die staken dan van die wierookstokjes aan. Dat hebben we dan ook eens een tijdje inge-voerd maar we zijn onze wierook ergens kwijtgeraakt. Op Puntpop waren er en-kele stagehands die aan het klagen wa-ren over de stank: ‘Allee, wat is dat nu, wiet tot daar aan toe, maar toch geen wierook’. Sindsdien is het dus verdwe-nen en we vermoeden dat die daar wel iets mee te maken kunnen hebben.Carlo: We dachten: als die mannen van Megafaun zo rustig op het podium stonden dat het wel iets met die wie-rook te maken moest hebben, maar bij ons werkte dat toch niet. (lacht)

−Nikas: jouw vader heeft in 1990 met The Candy Man ook in de Rock Rally gestaan. Jij hebt de muziek met de paplepel binnengekregen.

Het was dus voorbestemd.Nikas: We hebben altijd een repetitie-ruimte gehad, er stonden altijd muziek-instrumenten en er kwamen muzikan-ten over de vloer. Dat heeft de interesse zeker aangewakkerd. Ik ben wel blij dat ik 22 jaar na hem in de finale van de Rock Rally heb kunnen staan. Soms vraag ik wel eens: “Pa, we moeten daar optreden, heb jij daar ook gestaan?” Want ik wil hem natuurlijk overtreffen hé. Hij heeft ons ook altijd bijgestaan met goede raad en we zitten toevallig bij hetzelfde boekingskantoor.Carlo: Ik kom niet echt uit een muzi-kale familie. We hadden thuis wel een drumstel maar dat was meer voor de show. Omdat ik altijd iets omhanden moest hebben, heb ik het mezelf aan-geleerd en dan veel gejamd, samen met mijn broer die gitaar speelde.

−Het wordt een drukke zomer. Jul-lie spelen op Na Fir Bolg, Boomtown en Pukkelpop om er maar enkele te noemen. Geen tijd voor vakantie of herexamens.Nikas: Die herexamens komen er so-wieso en tja, die vakantie die moeten we dan maar even uitstellen. Om heel eerlijk te zijn: het gaat minder druk zijn dan in het voorjaar. Toen hadden we elk weekend wel drie optredens, maar nu spelen we elk weekend één keer maar dan wel direct op een groot, schoon festival. Toen we een paar we-ken geleden het bericht kregen dat we op Pukkelpop mochten spelen, was dat wel zalig. Ik ging vroeger meestal met Carlo en nog een paar vrienden naar Pukkelpop. Drie jaar geleden hebben we tegen mekaar gezegd dat we daar toch ook wel eens wilden staan. Het maakte niet uit in welk groepje, maar het moest binnen de vijf jaar. Nu is het zover én binnen de deadline.

−Jullie hebben pas ook een ep op-genomen met Pascal Deweze van o.a. Broken Glass Heroes en Metal Molly. Hoe was dat?Nikas: We hebben daarvoor vier dagen in de La Chapelle studios in de Arden-nen gezeten. Dat was heel plezant om te doen. We zijn er nog niet zeker van, maar er zullen vier of vijf nummers op de ep komen te staan. Hij komt uit in september. De eerste single ervan, Ru-fus, is wel net gereleased en voor de clip hebben we beelden opgenomen van ons optreden op Gladiolen. Carlo: We hebben mijn broer dan in-geschakeld om figuranten te vinden die met een alcoholstift ‘Rufus’ op hun arm wilden schrijven. Hij ging zoveel moge-lijk meisjes proberen te versieren, maar uiteindelijk zijn het toch ook heel wat jongens geworden. ’t Was wel plezant dat het publiek zo goed wilde meewer-ken.

−Wat zijn de ambities nog?Carlo: Wij kunnen zelf nog veel beter en daarvoor zijn we hard aan het repe-teren.Nikas: Qua ondersteuning en midde-len kunnen we eigenlijk niet beter zit-ten en dat beseffen we soms zelf nog niet goed. Op muzikaal gebied willen we ons zeker altijd verbeteren. We zijn heel tevreden over de ep, maar voor het album, dat iets voor 2013 gaat zijn, wil-len we de lat nog hoger leggen. Voor ons is het belangrijk iets te maken waar we achter staan. Misschien denk je dat het onze droom is om op alle grote festivals te staan. Da’s natuurlijk tof maar we houden ook van het intieme. We zullen altijd een voorkeur hebben voor een po-dium waar we betrokken blijven bij het publiek.

−En wat met het buitenland?Carlo: Dat mag direct. Dat zou super zijn. Als we echt helemaal tevreden zijn van onze eigen set en ons dan als onbekende groep gaan bewijzen in het buitenland, dat zou ik heel graag doen. Nikas: Concrete plannen zijn daar nog niet voor. Voorlopig timmeren we hier wel aan de weg en proberen we tussen-door ook nog ons diploma te halen.

−Succes!

Tekst: Katrien LodewyckxFoto: Bart Van der Moeren

Geppetto & The Whales spelen op 30 juni op Na Fir Bolg in Vorselaar. De rest van hun zomerprogramma kan je nakijken op: http://www.geppetto-andthewhales.com.

hET jAAR VAN DE wALVIS

Page 6: Suiker Juli Augustus 2012

6 - JULI - AUGUSTUS 2012

NIEUwS UIT DE KEMPENSE BIBLIoThEKEN

BIB BIB hoERA!

We weten het: doorheen het werkjaar hebt u geen tijd

om boeken te lezen, dvd’s te bekijken, cd’s te beluisteren, … Druk, druk, druk met facebook te beantwoorden, tweets door

te sturen, diëten te volgen, cupcakes te bakken, zenyoga te

beoefenen, qualitytime door te brengen met de kids, werken aan

uw relatie en aan uw geestelijke gezondheid. En plots staat u dan voor drie weken betaalde congé. Oh my god! Daar kunt u niet aan ontkomen. Die moet u opnemen.

Verplicht door de vakbond. Om de pijn van het verplichte

‘niet-zijn’ te verzachten en zelfs aangenaam door te brengen,

bieden we u wederom lijstjes aan van pretentieloze ontspanning

geleverd door specialisten van de bibliotheken en de “chef boeken”

van Suiker.

lijstjes met pretentieloze ontspanning! ZOMeRse aaNRaDeRs vaN De bibliOtheeKvaN Dessel:

‘HeerliJk Hoorspel’ vaN Het geluidsHuis: bewerkingen van sprookjes van H.C. Andersen met War-re Borgmans als verteller. Er zijn al verschillende titels: Wilde zwanen, De reisgenoot, De vlo en de professor…Vol-gens ons ideaal om op te zetten tijdens een langere tocht met de auto. Plezier voor de ganse familie.

‘BieNveNue CHez les CH’tis’ vaN daNNy Boo: onderhoudende en grappige film Na het zien van deze film heb je meteen zin om naar Frans-Vlaanderen op reis te gaan i.p.v. naar het zuiden.

‘voor ik ga slapeN’ vaN s.J. WatsoN : VN’s Detective en Thril-lergids gaf dit debuut 5 sterren. Ook de filmrechten zijn al verkocht. Span-nende, originele, goedgeschreven psy-chologisch thriller, deels gebaseerd op waargebeurde ervaringen van enkele patiënten met geheugenverlies.

‘tegeN de stroom iN’ vaN lyNN austiN: ongetwijfeld opnieuw een bestseller van de populaire roman-schrijfster. Vlot leesbaar en veelgelezen in onze bib.

ZOMeRse aaNRaDeRs vaN De bibliOtheeK vaN WesteRlO:

‘la déliCatesse, eeN lief-desgesCHiedeNis’ vaN david foeNkiNos : een miljoen verkochte exemplaren in Frankrijk, een bestsel-ler in vele andere landen, vertaald in 31 talen, bekroond met diverse literaire prijzen en een succesvolle verfilming die de wereld rondgaat.

‘graNd CeNtral Belge’ vaN pasCal verBekeN: terwijl België op sterven ligt, wandelt Pascal Ver-beken terug naar het tijdperk van de “Great Expectations”. Hij maakt een voetreis langs de “Grand Central Bel-ge”, de 19de eeuwse private spoorlijn die Wallonië met Vlaanderen verbond. Een slagader van ongeveer 200 kilometer lang.

‘our versioN of eveNts’ vaN emeli saNdé: dit debuut werd met-een een instantclassic. De cd biedt een perfecte mix van verschillende muziek-stijlen : triphop, soul, drum-’n-bass én klassiek.

‘drive’ vaN NiColas WiNdiNg refN: weergaloze achtervolgingen, oorverdovende shoot-outs en een adem-benemende Ryan Gosling in de visueel indrukwekkende actiefilm.

‘Hasta la vista’ vaN geof-frey eNtHoveN: drie jonge gas-ten houden van wijn en vrouwen. Het eerste proeven ze met plezier maar het tweede hebben ze nog nooit mogen sma-ken. Onder het mom van een wijntoer reizen ze af naar Spanje. Niets zal hen tegenhouden! Zeker niet het feit dat de eerste blind is, de tweede in een rolstoel zit en de derde volledig verlamd is.

ZOMeRse aaNRaDeRs vaN De bibliOtheeKvaN MeRKsPlas:

‘de zomer WaariN alles veraNderde’ eN ‘eeN zomer zoNder Jou’ vaN JeNNy HaN: jeugdromans over verliefdheid, prille verkering en de eerste zoen. Leest lek-ker weg, bij voorkeur aan de rand van het zwembad of op het strand.

‘zomeravoNdeN’ vaN JaNe greeN: chicklitgenre over de proble-men waarmee vrouwen worstelen. Een geliefd auteur door haar vlotte schrijf-stijl, de herkenbaar neergezette perso-nages en de romantiek.

‘eeN doNders mooie zomer’ vaN aNdré geerts: een gemoe-delijk, lief, af en toe aandoenlijk, maar vooral een onschuldig stripverhaal met veel vogels, vlinders en bloemen in de tekeningen. Voor kinderen vanaf 9 jaar.

‘de zomer vaN kim Novak’ vaN HakaN Nesser: het verhaal leest als een trein, is bij vlagen humo-ristisch en treurig tegelijk en geeft een prachtig beeld van de belevingswereld van opgroeiende jongens. Tussen de bedrijven door slaagt Nesser erin de spanning op te voeren tot de laatste bladzijde.

ZOMeRse aaNRaDeRs vaN KatRieN lODeWycKX, “chef bOeKeN” vaN suiKeR

‘vaderlaNd’ vaN max tem-mermaN : tot mijn grote schande moet ik bekennen dat ik niet zo vaak een poëziebundel vastneem. Ik heb er het geduld niet voor om door de vaak hermetische muur van metaforen te breken. Het debuut van Temmerman is een antidotum voor die hermetische poëzie. In pure taal schrijft hij over zichzelf, zijn vader en het land. Bij het lezen zit je voortdurend ja te knikken want wat hij schrijft, herken je. Alleen: je zou het zelf nooit zo mooi kunnen verwoorden.

‘to kill a moCkiNgBird’ vaN Harper lee: het komt er tijdens het werkjaar te weinig van maar in de vakantie herlees ik graag een klassie-ker en dan liefst in de oorspronkelijke taal. ‘To kill a mocking bird’, in het Ne-derlands vertaald als ‘Spaar de spotvo-gel’, is al 62 jaar oud maar nog steeds relevant. Het boek speelt zich af in het diepe zuiden van de VS, een gesegre-geerde samenleving. Het verhaal over de grove ongelijkheden tussen blank en zwart wordt verteld door een jong meisje, Scout Finch, wier kinderlijke onschuld tijdens het verhaal gaande-weg verloren gaat.

‘zomerHuis met zWemBad’ vaN HermaN koCH: na ‘Het di-ner’ de 2de grote succesroman voor de bedenker van het comedyprogramma Jiskefet. Mag een vader wiens dochter iets wordt aangedaan het recht in eigen handen nemen? Dat is vraag waarrond de plot van ‘Zomerhuis aan het zwem-bad’ draait. Ethisch gezien een stevige brok, maar de geestige schrijfstijl van Koch maakt dat de roman toch ideale vakantieliteratuur is.

‘stil Bloed’ vaN toNi Cop-pers’: na Aspe en Deflo is een nieuwe generatie thrillerschrijvers opgestaan. Toni Coppers is er daar één van. Zijn detective Liese Meerhout is inspecteur bij de brigade kunstcriminaliteit. ‘Stil Bloed’ is zijn 5de thriller.

‘reis door fraNkriJk iN 80 vrageN’ vaN Bart vaN loo: leuk boekje voor wie deze zomer door Frankrijk trekt. De essentie van fran-cofilie in 80 amusante vragen. Mijn voorstel: lees op de autoroute du soleil na elke 10 kilometer een vraag voor aan je chauffeur en je komt als kenner op je bestemming aan.

Page 7: Suiker Juli Augustus 2012

Suiker - 7

veertiende erfgoedgids: sporen in het landschapANTWERPEN – De reeks ‘Erfgoedgid-sen’ is een initiatief van de dienst Erf-goed van het provinciebestuur Antwer-pen, in samenwerking met Openbaar Kunstbezit Vlaanderen. De nieuwste uitgave -de veertiende in de reeks- werd geschreven door Karel Leenders. Hij geeft in ‘Sporen in het landschap’ een overzicht van vijf eeuwen turfwin-ning tussen Wuustwezel en Roosen-daal.De nieuwste editie van de Erfgoedgids neemt je mee langs de sporen van vijf eeuwen grootschalige turfgraverij in de streek tussen Wuustwezel en Roosen-daal. Tussen 1250 en 1750 zijn daar uitgestrekte veengebieden weggegra-ven, onder andere in opdracht van de abdij van Tongerlo, om er turf van te maken die uiteindelijk vooral verbrand werd in de steden Brugge, Gent en Ant-werpen.Met de turf werden woningen, boerde-rijen en kloosters verwarmd, er werd bier mee gebrouwen en er werden ste-nen mee gebakken. De benodigde grote hoeveelheden werden vooral per schip vervoerd. In de streek ten noorden van Wuustwezel zien we nog steeds de kilo-meterslange turfvaarten waarlangs de turf naar Bergen op Zoom, Roosendaal, Oudenbosch, Leur en Breda gebracht werd. Daar werd de turf op zeewaardi-ge schepen geladen voor de reis naar de grote steden waar turfdragers het laat-ste stukje transport verzorgden.In de turfgebieden zelf zijn er nog spo-ren van de talloze zijvaarten, al is het maar in de vorm van rare knikjes in de weg, boomrijen en kromme sloten. De turfgraverij deed ook enkele dorpen en gehuchten ontstaan. Soms hebben die een duidelijke naam (Nieuwmoer, Vaartkant), en soms een minder door-zichtige (Rucphen, Schijf). Ook wonder-lijke straatnamen als ‘Ziel’ en ‘Venetië’ gaan terug naar de al lang afgesloten turftijd. Deze Erfgoedgids vertelt je er de achtergronden van en toont je, aan de hand van talrijke fraaie foto’s van Stefan Dewickere, de vensters in het landschap waardoor je er nog een glimp van kunt opvangen.De nieuwe Erfgoedgids is verkrijgbaar vanaf dinsdag 10 juli bij het Cultuur-loket van de provincie Antwerpen. Het boek kost 10 euro.Alle info: [email protected] of 03 240 66 30.

NIEUwS UIT DE PRoVINCIE

Openluchttheater Rivierenhof: indrukwek-kend programmaDEURNE - Het is zomer en dus kun-nen we in het Rivierenhof in Deurne weer terecht voor een portie muziek van de hoogste kwaliteit. Op www.openluchttheater.be vind je alle info over de optredende artiesten, maar wij willen je de indrukwekkende lijst alvast meegeven. Dit jaar verwelkomt het Rivierenhof onder anderen Patti Smith, Los Lobos, C.W. Stoneking, Raymond Van het Groenewoud, Portis-head, Lamb, Xavier Rudd, OMD, Trixie Whitley, Sigur Rós en Meuris.Het openluchttheater ligt in het Rivie-renhof, aan de Turnhoutsebaan 232 in Deurne.

26 augustus: cultuurmarkt van vlaanderenANTWERPEN – Wil je op de hoogte blijven van de culturele activiteiten die volgend seizoen zullen worden ge-organiseerd? Wil je kennismaken met culturele instellingen en organisaties? Wil je in avant-première enkele scènes bekijken van voorstellingen die pas over enkele maanden in de schouw-burgen staan? Of gewoon genieten van enkele gratis optredens? Dan moet je aanwezig zijn op de ‘Cultuurmarkt van Vlaanderen 2012’, op 26 augustus in Antwerpen.De ‘Cultuurmarkt van Vlaanderen’ is de jaarlijkse hoogmis van de cultuur. Elke vereniging, instelling, organisatie die iets te betekenen heeft, neemt er-aan deel en heeft een eigen standje in de Antwerpse binnenstad. Meer dan 200 organisaties uit de Vlaamse kunst- en cultuursector zijn aanwezig om hun nieuwe producties en initiatieven voor te stellen aan het publiek. Duizenden geïnteresseerden komen erop af. Flinke delen van de Antwerpse binnenstad zijn verkeersvrij gemaakt om het hop-pen van cultuurstand naar cultuur-stand zo aangenaam en vlot mogelijk te laten verlopen. Vanzelfsprekend zijn er op verschillende plaatsen gratis voor-stellingen en concerten en is er rand-animatie om elke hoek.De Cultuurmarkt duurt van 11 tot 18u.

Nieuwe wandelzoektocht in antwerpse diamantwijkANTWERPEN - Het Diamantmu-seum mag dan gesloten zijn aan het Antwerpse Astridplein, het museum blijft actief om ‘BriljAntwerpse’ initia-tieven te lanceren die het publiek een unieke diamantbeleving garanderen. Via een nieuwe wandelzoektocht in de diamantwijk ontdek je wat deze wijk voorstelt, waarom deze buurt zo wordt genoemd en wat er zo speciaal aan is. Je kan de wandeling maken van 2 tot 6 juli.De wandeling is opgevat als een echte ontdekkingstocht die vertrekt aan de voormalige gebouwen van het Dia-mantmuseum aan het Astridplein 19-23 in Antwerpen. Je verkent de ‘dia-mond square mile” nabij het Centraal Station. Je ontdekt niet alleen ver-rassende weetjes over het fonkelende steentje, maar ook over de buurt, zijn geschiedenis en zijn bewoners. Je kan de wandeling zelfstandig en op eigen tempo afwerken. Starten is op elk mo-ment mogelijk tussen 10 en 16u. De speurtocht duurt anderhalf tot twee uur. De deelnameprijs bedraagt 5 euro, en 2,50 euro voor wie nog geen 15 jaar is. De startkit die je nodig hebt, kan je afhalen aan de voormalige gebouwen van het Diamantmuseum, aan het Ko-ningin Astridplein 19-23. Info en reser-veringen op www.terranova2012.be.

verantwoordelijk uitgeverProcart GCV(Promotie van cultuur in het arrondissement Turnhout)

RedactieadresRoel SelsOranjemolenstraat 35, 2300 [email protected]

adres ProcartOtterstraat 8 bus 3, 2300 Turnhout

Oplage10.000 exemplaren

verspreidingsgebiedArrondissement Turnhout (Arendonk, Baarle-Hertog, Balen, Beerse, Dessel, Geel, Grobbendonk, Herentals, Herenthout, Herselt, Hoogstraten, Hulshout, Kasterlee, Laakdal, Lille, Meerhout, Merks-plas, Mol, Olen, Oud-Turnhout, Ra-vels, Retie, Rijkevorsel, Turnhout, Vorselaar, Vosselaar, Westerlo), Nijlen, Lier, Heist op den berg, Overpelt, Neerpelt, Antwerpen, Brussel, Breda, Tilburg, Eindhoven, Zundert, Goirle, Reusel.

verdeelpuntenzie website

RedactieRoel SelsStijn Janssen

RedactiemedewerkersCaroline HaveransIvo VerheyenKatrien Lodewyckx

foto'sBart Van der Moeren

vormgevingDimitri Paeleman

advertentiesLeen Verwaest (0495 53 54 80)[email protected]

DrukkerijDKZet (Hapert, NL)

Websitewww.suikerkrant.be

Page 8: Suiker Juli Augustus 2012

8 - JULI - AUGUSTUS 2012

BoNjoUR EXPo

Marina Nuyts: “Niet eens zolang. In 2008 hebben we, tegelijk met beelden van Maurice Brams, de expositie Smits uit privébezit gebracht. En in 2010 zat hij natuurlijk ook in ‘Van Baksteen tot heden’. We proberen hem met de regel-maat van een klok onder de aandacht van het publiek te houden door naast onze eigen collectie ook ander werk te tonen, in tijdelijke tentoonstellingen. En de zomer -wanneer duizenden toe-risten afzakken naar de Molse meren- is daar het geschikte moment voor. Van het ogenblik dat Frank regen voorspelt, zetten wij de deur natuurlijk wagen-wijd open.”

−Smits in eigen huis, dat kan toch zo moeilijk niet zijn?(lichtelijk uit haar humeur) Alweer fout. Smits is duur en bijgevolg blijft onze collectie, ook na al die jaren, toch wat beperkt. Uit eigen bezit thematen-toonstellingen samenstellen, is dus niet simpel, want je valt altijd op dezelfde werken terug. Bruikleen, zegt u? Uit privébezit lukt dat redelijk. Uit open-bare verzamelingen, uit andere musea dus, wordt het stilaan een nachtmer-rie. De eisen voor conservering en veilig vervoer zijn tegenwoordig zo hoog dat het een klein museum als het onze fi-nancieel gewoon niet meer lukt. En het moet me van het hart: hier is toch echt iets mis. Ons erfgoed verdient adequate bescherming, dat is duidelijk. Maar als dat betekent dat duizenden werken eigenlijk nooit nog aan een geïnteres-seerd publiek kunnen worden getoond, zijn we toch wel lelijk doorgeschoten in de andere richting, lijkt me.

−Dus geen werk uit Antwerpen of Brussel, deze keer?Behalve de stukken die we in langdurig bruikleen hebben, helaas niet. Geluk-kig zijn privébruikleengevers een stuk soepeler geweest. Die zijn vaak zelfs trots dat een werk uit hun collectie het tot in een erkend museum schopt. Daar blijft ook een mooie sticker van over achteraan op het werk: altijd een mooi bewijs van echtheid. En af en toe heb je

eens een meevaller. Vorige maand werd in veilinghuis De Vuyst in Lokeren een ruim pakket tekeningen van Smits ver-kocht uit de oude verzameling Taever-nier. Daarvan hebben we iets moois op de kop weten te tikken.

−Waar focust de tentoonstelling op?De titel ‘Familie Smits in Achterbos 1888-1956’ zegt het eigenlijk allemaal. In 1888 is Smits hier definitief komen wonen met zijn tweede vrouw, Malvina, en in 1956 is zijn derde echtgenote, Jo-sine, hier overleden. Tussen die twee data liggen de hoogte- en de laagtepun-ten van het gezin. De kinderen zijn hier geboren, Smits kende hier grote vreug-den en diep verdriet, hij creëerde hier een oeuvre dat tot vandaag nazindert in de kunstgeschiedenis. Dat proberen we in deze tentoonstelling allemaal aanschouwelijk voor te stellen. Die fa-miliale geschiedenis komt vaak het best tot zijn recht in klein werk: tekeningen, schetsen, etsen. Die zijn dan ook goed vertegenwoordigd op de expositie.

−Als ik de lijst van de tentoonge-

stelde werken bekijk, valt het mij op dat er maar zes foto’s op staan. Voor een ‘familiealbum’ is dat toch wat karig, nee?Klopt, maar ja: wat je niet hebt, kan je niet tonen. We vermoeden dat de na-zaten van Smits nog wel op een rijke verzameling familiedocumenten zitten, maar van enige toeschietelijkheid is daar tot nu toe geen sprake geweest. Laten we het als een oproep formule-ren: wil diegene die in een of andere lade nog een of meer Smitsfoto’s heeft liggen contact met ons opnemen asje-blief. Wij zullen alles met de grootste zorg behandelen en wat in het kader van deze tentoonstelling past met graagte in onze toonkasten leggen.

−Nog even iets algemeens. Hebben jullie weer een conservator?Inderdaad, op 1 juni is de nieuwe con-servator-archivaris van start gegaan: Nathalie Ceunen. Ze is licentiaat ge-schiedenis en master in de internati-onale politiek. Ze heeft haar sporen verdiend in het Rijksarchief Hasselt en coördineerde er het project ‘De Eerste Wereldoorlog in Haspengouw’. We kij-ken er uiteraard naar uit om met haar samen te werken.

−Succes!

Tekst: Ivo VerheyenFoto: Bart Van der Moeren

niet zo simpel als het lijkt

Jakob Smits museum toont Jakob Smits (en familie)

‘Familie Smits in Achterbos 1888 - 1956’, van 24 juni tot 12 augustus, van 14 tot 18u. Maandag gesloten. Het Jakob Smitsmuseum ligt aan Sluis 155a in Mol (014 31 74 34).

MOL - Af en toe serveert het Molse Smitsmuseum de arge-loze bezoeker een verrassing van formaat. Zo ook deze zomer. De zomertentoonstelling van dit jaar is gewijd aan… Jakob Smits. Een tijdelijke tentoonstelling over Smits, in eigen huis. Hoe lang is dat geleden? We vroegen het aan de voorzitter van de Vrienden van het JSM, Marina Nuyts.

“Wie in een lade nog foto’s van de familie Smits heeft liggen, mag contact met ons opnemen.”

Een foto uit 1921. Marguerite Smits en haar verloofde Dr. Antoine André (beiden rechtstaand) in het tuinhuisje van het Malvinahof, in het gezelschap van hun ouders: Jakob Smits uiterst links, en Josine (met theepot) rechts.

voltooid verleden turnhoutTURNHOUT - Turnhout Kermis krijgt er in augustus een unieke attractie bij. Dan strijkt de Turnhout van Toen-tele-tijdmachine (gekend van facebook) neer in het stadhuis op de Grote Markt. In de fototentoonstelling ‘Voltooid Verle-den Turnhout’ wordt aan de hand van oude kermisfoto’s een blik geworpen op Turnhout en op verschillende genera-ties die er opgroeiden. De expo is gratis.foto ’s welkom‘Turnhout van Toen’ kan jouw hulp nog steeds gebruiken! Had jij een winkel, café, restaurant...? Heb jij nog foto’s uit de oude doos die je wil delen? Foto’s die bijna vergeten zijn, maar schreeuwen om aandacht? Neem dan vandaag nog contact op met Turnhout van Toen via facebook.com/turnhoutvantoen of mail naar [email protected].

corinne Paciorkowski: ‘lost and found’ HERENTALS - De stedelijke acade-mie voor beeldende kunst doet een aardige duit in het zakje om Herentals als kunststad op de kaart te zetten. Zo is de Vitrine ondertussen een vaste waarde binnen de werking van de aca-demie. Het geeft de leerlingen de kans om eigen werk te tonen aan een ruimer publiek. Momenteel loopt er ‘Lost and Found’, een grafiektentoonstelling van Corinne Paciorkowski.Wat gebeurt er wanneer de familie-stamboom wordt opgemaakt? Verhalen over de holocaust komen naar boven en families worden (terug)gevonden. De Joodse kunstenares vertaalde haar zoektocht in een persoonlijke en pak-kende tentoonstelling.U kunt de expo bezoeken van 9 juni tot en met 26 september tijdens de ope-ningsuren van de academie (Markgra-venstraat 77). Tijdens de schoolvakan-ties is de Vitrine enkel langs buiten te bezichtigen.

Romboïdes in het begijnhofTURNHOUT - Tot eind september be-zorgen een kleine honderd romboïdes van 180 centimeter hoog het Begijnhof van Turnhout een futuristische look. Kunstenaar Bob Roes bedacht het concept en werkte het uit, samen met Kris de Hoon van kunstencentrum De Tweede Helft, waar trouwens nog een opvallend werk van Roes te zien is: zijn versie van het kunstwerk ‘Etant donné’. Roes’ eigenzinnige versie van ‘Étant donné’ kan je bekijken in kun-stencentrum De Tweede Helft aan de Graatakker 5 in Turnhout. Daar kan je tot eind september elke zondag terecht van 13.30 tot 16.30u, maar niet in juli. Dan is De Tweede Helft gesloten.

Page 9: Suiker Juli Augustus 2012

Suiker - 9

‘de beloofde Stad’ en ‘Turnhout in Steen’

TURNHOUT - U heeft ze misschien al zien staan in het Turnhoutse stadspark: zes mastodontische blokken marmer. Samen met vijf internationale beeldhouwers zal kunstenaar Jef Van Leeuw uit Vosselaar ze deze zomer bewerken tot zes unieke beelden die een permanente stek krijgen in het park. Het project heet ‘Turnhout in steen’ en voor de beeldhouwwerken hebben de steenkappers zich laten inspireren op de 800-jarige geschiedenis van de stad. Wie het stadspark bezoekt, kan de vorderingen van de beelden volgen.

Profetisch stukBegin augustus wordt het parkatelier van Van Leeuw en zijn collega’s ook voor even een theaterdecor. Auteur Tom Driesen en zijn collectief Gigant gebruiken de beelden als bühne voor hun tweede voorstelling: ‘De beloofde stad’. Een profetische titel. “Het stuk speelt zich af in een niet-gedefinieerde Griekse oudheid, meer bepaald de ima-ginaire stad Mirapolis,” zegt Tom Drie-sen. “Verwacht geen historisch drama. Ik heb die setting gekozen om vele redenen. Enerzijds ligt het natuurlijk voor de hand, met al het marmer dat aanwezig is. Anderzijds willen we te-ruggrijpen naar de oudheid om het net over vandaag te hebben. Beladen the-ma’s als racisme, de open versus de ge-sloten samenleving trachten we gezond te mixen met alles wat de mens inte-ressant maakt: liefde, passie, geweld, macht… We gaan zowel met de beelden

als het publiek in dialoog en eigenlijk ook met de stad. Het hoogtepunt van het stuk is een soort mythe over de uit-vinding van de democratie. We spelen drie maanden voor de gemeenteraads-verkiezingen en dus zijn we heel voor-zichtig in het politieke beeld dat we naar voor schuiven.”

Work in progressWanneer de voorstellingen plaatsvin-den, zijn de beeldhouwwerken nog ‘work in progress’. Hoe het decor er precies gaat uitzien, is dus nog onzeker. ‘We houden als collectief heel erg van dingen die niet af zijn’, zegt Driesen. ‘Wie dat wil, kan de metafoor zien dat zowel een samenleving als een beeld-houwwerk nooit helemaal af is. Wij zijn een ‘work in progress’: de beelden zijn ooit deel van een berg geweest en wie weet wat hun uiteindelijke bestemming is? Als samenleving zijn we ook al en-kele duizenden jaren onderweg en wie weet wat het met ons wordt? Dingen die heel duidelijk niet af zijn, spiegelen onze kwetsbaarheid en roepen een be-paalde tederheid op waardoor mensen hun afweersysteem even uitzetten.”“We gaan trouwens zelf aan de slag met de brokstukken die van de blokken zijn gekapt. Ook zij beginnen aan een nieuw leven. Je ziet het: de metafoor wordt goed uitgewerkt.”

ticKetsWie Tom en de zijnen aan het werk wil zien in hun Beloofde Stad kan dat op 2 ,3, 4 en 5 augustus in het stadspark van Turnhout. Tickets (5 euro voor volwassenen) zijn vanaf 1 juli te koop bij Muziekhandel Thom Van Sas en het UiTloket aan de Grote Markt 44.De beeldhouwers zijn nog heel de zomer aan het werk. Je kan ze bijna dagelijks aan het werk zien in het Stadspark.

Jozef schellekens: architect, tekenaar, beeldhouwer, schrijverTURNHOUT- Dat Turnhout belang-rijke culturele spelers heeft voortge-bracht, staat buiten kijf. Tal van in Turnhout geboren en getogen muzi-kanten, acteurs, schrijvers en schilders hebben tot ver buiten de landsgrenzen bekendheid verworven. In een opsom-ming van die lange rij kunstenaars durven we de architecten wel eens te vergeten. Volledig ten onrechte, want ook op dat vlak heeft Turnhout trend-setters gekend. Talloze gebouwen, straten en pleinen dragen de onmis-kenbare signatuur van vooraanstaande architecten als Jozef Schellekens, Paul Neefs, Lou Jansen, Rudy Schiltz, Carli Vanhout en Paul Schellekens. In twee tentoonstellingen krijgen die Turnhout-se bouwmeesters de eer die zij verdie-nen. Eén tentoonstelling is volledig ge-wijd aan Jozef Schellekens. Een tweede expo -die pas eind november start- blikt terug op ‘De Turnhoutse School’.Jozef Schellekens leefde van 1909 tot 1963. In 1937 werd hij provinciaal ar-chitect voor het arrondissement Ant-werpen. Hij ontwierp onder andere het gemeentehuis van Weelde en het in-drukwekkende strandgebouw aan het Zilvermeer in Mol. Het beste kent de Turnhoutenaar hem nog van de prach-tige dubbelwoning die hij realiseerde aan de Steenweg op Mol 64-66 in Turn-hout: een icoon voor modernistische ar-chitectuur in de Kempen. De Vlaamse Gemeenschap heeft intussen zowel de binnen- als de buitenkant beschermd als monument.Jozef Schellekens won in zijn carrière tal van architectuurprijzen. Behalve een voornaam architect was hij ook een verdienstelijk schrijver en een uitste-kend beeldend kunstenaar. In de jaren 40 was hij even leraar én directeur van de stedelijke academie. Het oeuvre van Schellekens bestaat uit beeldhouw-kunst, pentekeningen, glaskunst, hout- en linosneden.Veel van die werken zijn te zien in de woning aan de Steenweg op Mol 64-66. De expo loopt vanaf 31 augustus en is te bezichtigen op woensdag en zondag tussen 13 en 18u. De tentoonstelling kan in groep worden bezocht na af-spraak via [email protected] of via het telefoonnummer 014 41 32 32 van ‘Architects in Motion’.

hans Op de beeck selec-teert ‘landschappen’TURNHOUT - Beeldend kunstenaar Hans Op de Beeck presenteert deze zo-mer -van 7 juli tot 19 augustus- samen met de Warande een groepstentoon-stelling rond landschapsschilderkunst met getalenteerde, niet-professionele kunstenaars. Het betreft zowel het ste-delijke als het natuurlijke landschap in de breedste zin van het woord. Hans Op de Beeck lanceerde al in 2011 een oproep aan amateurkunstenaars om eigen werk in te zenden. Uit meer dan 1.000 inzendingen (!) van om en bij de 350 amateurschilders uit heel Vlaan-deren heeft Op de Beeck een eigenzin-nige, subjectieve keuze gemaakt. Met een dertigtal geselecteerde werken is in de Kuub een bijzondere tentoonstelling opgebouwd die volwaardig aandacht schenkt aan amateurschilderkunst.

stadsgezichtenTURNHOUT - Het diversiteits- en in-tegratiecentrum Prisma vzw, Inburge-ring provincie Antwerpen en fotografe Griet Hendrickx organiseren samen het project Stadsgezichten. Het project brengt divers Turnhout in woord en beeld.Tot 30 september ontdek je al wande-lend op elf locaties in de stad de levens-verhalen en gezichten van nieuwe en minder nieuwe Turnhoutenaars: ver-halen over verschillen, maar meer nog over gelijkenissen. Iedereen anders, ie-dereen Turnhoutenaar.Via een gratis wandelgids maak je ken-nis met de mensen die voor de lens po-seerden. Je ontdekt op welke locatie in de stad je de foto’s op groot formaat kan bekijken en hun levensverhaal uitge-breid kan lezen.Haal je gratis wandelgids af bij Prisma vzw (Sint-Antoniusstraat 24), de Wa-rande (Warandestraat 42), ’t Antwoord (Otterstraat 116), Toerisme & UiT ’t Steentje (Grote Markt 44) en de Water-toren.

Panorama de vriesTURNHOUT - In juli is -eindelijk- het monnikenwerk klaar waaraan Lau de Vries en Lieve Flour meer dan een jaar geleden zijn begonnen. Het was de Vries’ idee om vanop de Ancotorens een panoramische foto van Turnhout te laten nemen en die na te schilderen op een gigantisch groot doek van … 30 meter lang en meer dan twee meter hoog. Het ‘Panorama de Vries’ wordt in Kunstforum Würth gehangen en is te bekijken van 1 juli tot eind december.Kunstforum Würth ligt aan de Ever-dongenlaan 29 in Turnhout.

‘brandschoon 12’MOL - Tot en met 26 augustus kan je in het PC van Mol-Ginderbuiten (Ka-pellestraat 90) de expo ‘Brandschoon 12’ bezichtigen. De tentoonstelling toont kunstwerken van leerlingen aan de academie voor beeldende kunsten (optie aangepaste beeldende vorming). De meeste leerlingen zijn bewoners van de leefgemeenschap ‘Den Brand.’ De tentoonstelling ‘Brandschoon 12’ is te bezoeken op zondagvoormiddag van 10 tot 12 uur maandagavond van 19 tot 20 uur

Robert PowellTURNHOUT - In Cachet de Cire, op de Grote Markt van Turnhout, zijn nog tot en met 5 augustus werken van Robert Powell te zien. Powell werd geboren in Sydney, studeerde architectuur en trok op 26-jarige leeftijd naar Azië. Hij raakte in de ban van de Tibetaanse ar-chitectuur. Aziatische culturen zouden hem levenslang blijven fascineren. Po-well woonde en werkte voornamelijk in de Himalaya. Zijn werk werd geëx-poseerd in galerijen in Parijs, Kyoto, Washington DC, Londen, New York, Zürich. Grote kunstverzamelaars koch-ten werken van hem. Ook Sting heeft ‘een Powell’ in huis. Dat Robert Powell nu exposeert in Turnhout is een heuse ‘tour de force’ van Cachet de Cire.

sasK turnhout presenteert …TURNHOUT - De Stedelijke Academie voor Schone Kunsten (SASK) speelt vanzelfsprekend een voorname rol in het cultuurjaar. Het hele jaar door wor-den er evenementen en tentoonstellin-gen georganiseerd.Het zomerprogramma is goed gevuld, maar hou er alvast rekening mee dat ook het najaar nog druk is bij SASK. De ateliers van SASK tonen kunstwerken die door de leerlingen werden gemaakt. Op verschillende locaties in de stad kan je de installaties en de exposities bekijken. Tot midden augustus zie je op het grasplein bij de Kuub ‘Nostal-gie industrie’: negen volumes die ver-wijzen naar de Turnhoutse industrie en een nostalgische sfeer oproepen. In het Stadspark, aan de ligweide van het zwembad, tonen -tot november- de jon-geren van de academie ‘De poorten van mijn dromen’. De expo ‘Textielkunst’ is nog tot 6 juli te bekijken in diensten-centrum De Meerloop in het Begijnhof.

Theater en beeldende kunsten vinden mekaar in het Stadspark

Page 10: Suiker Juli Augustus 2012

DE WARANDE TURNHOUTWWW.WARANDE.BE // 014419494

Page 11: Suiker Juli Augustus 2012

Suiker - 11

“Jammer eigenlijk dat je er een arti-kel over moet schrijven,” zegt de jonge kunst enares Inge Van Gestel. Ik frons mijn wenkbrauwen. Dat heb ik nog nooit gehoord wanneer ik een interview kom afnemen. “De voorstellingen van Enrique en dus ook dit project draaien eigenlijk niet om woorden. Het gaat om de ervaring. Alles wat je erover zegt, klinkt al gauw een beetje new-ageach-tig en dat is het niet. Er wordt vooral op de zintuigen ingespeeld. Kleuren, muziek en ook geuren spelen een grote rol,” legt Inge uit en ik krijg meteen een geursample om te ruiken. “Zie je: het gaat om wat die geur bij jou oproept, niet om wat ik vind dat jij moet ruiken.”

Groot cadeauInge Van Gestel is helemaal in de ban van Enrique Vargas. In 2000 volgde ze een workshop bij de Colombiaanse theatermaker. “Dat was onvergetelijk. Ik ben er zoveel over mezelf te weten gekomen dat alles wat ik tevoren deed niet meer vanzelfsprekend was. Ik ben Vargas gevolgd naar Rome en Barce-lona en heb heel veel van hem opgesto-ken. Die eerste workshop zag ik echt als een groot cadeau. Dat was ook mijn uit-gangspunt voor dit project. Als het voor mij al zo fantastisch was, hoe fantas-

tisch zou het dan wel zijn als Enrique dit aan zoveel andere jongeren over heel Europa zou geven? Met dit idee ben ik naar de Warande gegaan en naar Enri-que zelf, maar praktisch gezien was het niet haalbaar omwille van de afstand en Enriques leeftijd. Dus heb ik ook andere ex-spelers van hem uit Denemarken, Frankrijk en Slovenië gevraagd om te fungeren als doorgeefluik. Enrique be-denkt de dramaturgie en wij geven die dan door aan de jongeren, die het stuk gaan spelen voor het publiek.”

spelletjes spelenDe werktitel van het project was ‘The Generosity Experience’. In de vier lan-den waar het project loopt, werden vo-rig jaar jongeren bevraagd naar de din-gen die zij aan de wereld wilden geven. Het verzamelde materiaal vormde de input voor de voorstelling. “Vraag me niet precies wat het wordt,” zegt Inge. “Het is namelijk niet uit te leggen. Het zou al snel zweverig worden. Enrique verwijst zelf altijd naar ‘games’: spel-letjes spelen zoals kinderen doen. Van hun rijke verbeeldingskracht kunnen wij het meeste leren. Zij pakken een tafellaken en bouwen hiermee een huis in de tuin. Dat is wat wij ook proberen te doen: die beleving oproepen. Het is

een interactieve voorstelling, maar de toeschouwer mag nooit het gevoel heb-ben dat hij ‘moet’ meedoen. We gaan het publiek zo kneden dat het een feest wordt waar iedereen door de stroom wordt meegenomen.”

europese dimensie43 spelers uit vier verschillende Eu-ropese landen die samen iets maken rond ‘generositeit’: het is een bijzonder gegeven in een crisistijd waar iedereen op zichzelf terugplooit. “Daar hebben we het met Enrique zeker over gehad,” zegt Inge. “Het idee dat we samen sterk staan, is heel belangrijk, maar we wil-len zeker geen pedagogische boodschap geven. De kinderlijke naïviteit staat voorop. Laten we samen spelletjes spe-len en vanuit ons enthousiasme zo de individuen raken en aansporen om mee te doen. Het gaat in ‘Between Us’ om wat wij -ondanks de crisis- aan mekaar willen geven”

allemaal samenHet project, dat ondersteund wordt door de Warande, is een kolfje naar de hand van Enrique Vargas. De Colombiaanse antropoloog maakte furore met zijn Spaanse gezelschap Teatro de los Senti-dos waarmee hij vooral rond ervarings-gericht theater werkt. “Als antropoloog heeft hij bij de indianen onderzocht hoe belangrijk mythes en tradities zijn voor een samenleving. Zijn bevinding is dat die alles samenhouden, dat ze de lijm zijn. Dat is in alle culturen zo. Kijk naar Koninginnedag in Nederland. Heel het land is dan samen één blok oranje. Ook bij ‘Between Us’ drijven we op die samenhorige vibe”.De vier Europese theatermakers wer-ken elk apart met hun groepje jonge-

ren met Vargas als coach. Een grote, gezamenlijke repetitie is er nog niet geweest. “We hebben allemaal op ons eilandje gewerkt,” legt Inge Van Gestel uit. “Een- of tweemaal per week hadden we via skype overleg, maar pas eind juni komen we allemaal samen en moet alles in elkaar smelten. Ik heb er alle vertrouwen in dat het goed komt. 43 ac-teurs uit verschillende hoeken van Eu-ropa die samen spelen voor 150 mensen: dat is toch gewoon pure luxe. Als er op het publiek één genster overslaat van het vuurwerk dat we samen brengen, ben ik al gelukkig. Een voorstelling van Enrique Vargas moet je gewoon meege-maakt hebben. Wat hij met een publiek kan doen, is ongelooflijk. Er zijn men-sen die spontaan hun kleren uittrekken of die na een voorstelling ontzettend moeten huilen. Iemand die zo diep men-sen kan raken, fascineert mij nog altijd. Ik weet nog altijd niet hoe hij het doet en ik ben blij dat ik het niet weet, want anders zou ik stil komen te staan.”

Win 2 duoticketsVan 13 juli tot en met 17 juli is ‘Between Us’ te zien in de tuin van het Heilig Graf in de Deken Adamsstraat in Turnhout. Kaarten

zijn te koop via de Warande. Daarna gaat het gezelschap op tournee door Frankrijk en Denemarken om te eindi-gen in de culturele hoofdstad van Eu-ropa, het Sloveense Maribor. Alle info: http://betweenus.info.Voor de voorstelling van zondag 17 juli geeft Suiker twee duotickets weg. Surf naar www.suikerkrant.be.

Tekst: Katrien Lodewyckx

2 dUoTIckeTS

TURNHOUT - Op 13 juli gaat in de tuin van het Heilig Grafinstituut in Turnhout een bijzondere voorstelling in première. ‘Between Us’ is een zinnenprikkelend ervaringsproject van de theatermaker Enrique Vargas. Zo’n 43 jongeren uit vier Europese landen werken eraan mee, maar het idee voor de voorstelling ontstond in Turnhout bij Inge Van Gestel. “Iedereen moet gewoon komen kijken”, zegt ze. “Een voorstelling van Vargas is waanzin, is genieten. Het is geen voorstelling, het is een beleving.”

vargas komt naar Turnhout met een genereuze theatervoorstelling

Ik geef - jij geeft - wij geven

Page 12: Suiker Juli Augustus 2012

12 - JULI - AUGUSTUS 2012

Na ons interview met Bart Buls in zijn stamkroeg -de Ierse pub De Harp aan de Grote Markt in Herentals- zijn we van één ding overtuigd: het leven is goed aan hem besteed! B.B. is volledig kapsonesvrij. Gemaakt uit alle ingredi-enten die nodig zijn om vrij en vrolijk door het leven te stappen, zijn eigenge-reide ding te doen en ondertussen: ‘wat-ching the wheels go round and round’. Tijdens de voorbereiding van het ge-sprek waren we wel twee keer van onze stoel gevallen. Een eerste maal toen we zijn staat van dienst als bassist onder ogen kregen. Buls heeft met elke well respected band op het podium gestaan. Slechts een greep uit zijn cv: Roland, Leyers-Michiels, Jo Lemaire, Guy Swinnen, Blue Blot, Admiral Freebee, Wigbert, Will Tura, Betty Serveert,… Als gastbassist van de Laatste Show band rook hij aan de adem van Em-mylou Harris, Warren Zevon en Lionel Ritchie. Hij toerde met de doedelzak-ker aller zakken: de Spaanse Carlos Núňez. Hij trok een jaar rond met Vive La Fête, stond in de studio met BB King en Dr John... Die lijst is niet al-leen hoogst indrukwekkend, hij getuigt evenzeer van zijn grote getrouwheid aan de wetten en vertegenwoordigers van de pure muziek. En de tweede keer dat we pardoes van onze stoel tuimelden, was toen we hoor-den dat deze Herentalse BB King van-daag toert met zanger-muzikant Piet Van Den Heuvel (Scooter) en zange-res Katleen Vandenhoudt, met op zijn playlist The Kempische Classics waar-onder ‘Den Haring’, ‘Moord in Postel’ en ‘Mijne Kabas’! Kortom: het repertoire dat hij samenstelde voor ‘De Kempen zingt mee!’ Maar ‘What the f*ck’: Neil Young komt dezer dagen ook weg met een Crazy Horseversie van ‘Oh Susan-nah!’

−Toch moet deze tournee met Kem-pense liederen voor een bluesbro-ther als jij een echte cultuurschok zijn?Neen, niet echt. Voor mij was Vive La Fête veel meer een cultuurschok. Ik hoor meer thuis in het singer-song-writercircuit: bij mensen als Wigbert, Piet Van Den Heuvel of Guy Swinnen. Maar uiteindelijk is goede muziek goe-de muziek. Het genre speelt geen rol. Dat kan dus perfect een Kempens lied zijn dat op een intense manier wordt gebracht.

−Hoe zijn de erfgoedjongens eigen-lijk bij jou terecht gekomen?De vraag is gekomen van Lieven Jans-sens, de burgemeester van Vorselaar. Hij is een van de stuwende krachten achter ‘De Kempen zingt mee!’. Ik ken hem al een lange tijd. Hij had het idee om er een ‘livemeezinggebeuren’ van te maken met begeleiding van professio-nele muzikanten. Hij heeft mij gecon-tacteerd en ik heb dan de rest van de groep samengebracht.

−Was je eigenlijk onmiddellijk voor het idee te vinden? Ik heb er niet over getwijfeld. Het zijn allemaal liedjes die in ons Kempense collectieve geheugen zitten. Dat gaat zelfs nog verder: Piet Van Den Heuvel is uit Antwerpen en kende ook veel van die nummers. Straf! Liedjes als ‘De scharensliep’ of ‘Op de purpr’en hei’’ kregen we op de lagere school allemaal aangeleerd. Dat is pure nostalgie. Ik zong ze tegen mijn goesting mee want

zingen was toen niet mijn ding. (lacht). Wat ik erg belangrijk vond, was dat we carte blanche kregen. Ik had -denk ik- niet meegewerkt als ze ons verplicht hadden de nummers klakkeloos over te nemen. We kregen de vrijheid om de nummers in een eigentijds jasje te ste-ken. Meestal hebben we de melodieën behouden. Maar de arrangementen die we er in hebben kunnen steken, zijn fantastisch: dat gaat van blues tot rock en pop. Ik blijf het zeggen: het is Bob Dylan in de Kempen. Ik overdrijf niet: dit is pure rootsmuziek. Ik weet dat Vlamingen of Belgen het vaak moei-lijk hebben om hun roots toe te geven. We hebben de neiging om die elders te zoeken, vooral over de plas in Amerika. Ondertussen is er wel een soort eigen Vlaamse muziek ontstaan. En ik zal niet beweren dat ik daar altijd fan van ben, maar deze liederen gaan wel terug naar onze wortels. Daar ben ik honderd procent zeker van.

−Heb je inspraak gehad in de keuze van de liederen?Zeker: we hadden een keuze uit een enorm aanbod van wel honderden lied-jes. We zijn zeer lang bezig geweest met het maken van een selectie maar ook dat was heel tof om te doen. We heb-ben gekozen voor verschillende stijlen. Maar ook de inhoud van de liederen was een belangrijk criterium. Er zijn liederen die gaan over bepaalde plaat-sen in de Kempen, over dramatische gebeurtenissen die hebben plaatsge-vonden, zoals de moorden in Postel, maar ook over de arbeidsomstandighe-den uit die tijd. Vaak zijn ze ook zeer grappig. Als je die teksten leest … Jongen toch! Ze durfden in die tijd echt doorgaan.

−Vind je in die liederen dan ons Kempische karakter terug? Ongetwijfeld: je voelt er onze stugheid doorheen maar ze bevatten ook gewel-dige humor. Soms is het zelfs op het

platte af. De woorden ‘kakken’ en ‘pis-sen’ worden zeker niet vermeden. Al-les wordt erg direct verwoord. Maar je moet het ook durven toegeven: Kempe-naars waren in die tijd boeren.

−Je vindt ze geen voer voor nostal-gici. Allicht ga je er vooral een wat ouder publiek mee aanspreken.Het is zeker onze betrachting het genre open te trekken. Als je deze muziek brengt in een hedendaagse versie ben ik ervan overtuigd dat je er een breder publiek mee gaat aantrekken. ‘In de stille Kempen’: dat is een wereldnum-mer! Ik daag je uit om te komen zien en je zult ontroerd zijn door de intense manier waarop we het brengen. Het wordt heel bluesy gezongen. Echt: je gaat verschieten.

−Is dit hetzelfde verhaal als ‘De Lichtjes van de Schelde’ gebracht door Daan?Ja, daar kan je het mee vergelijken. Elke keer als we ‘In de stille Kempen’

HERENTALS - Het kan verkeren. Nog maar net leverde Bart Buls pompende bastonen voor de elektropop van Vive La Fête tijdens hun wereldtournee en vandaag toert hij door deze contreien met… Kempense liederen. “k heb de wereld rondgerezen al wel een jaar of tien, maar ‘ne kolenzak met pijpen aan, die heb ik nog nooit gezien.”

Bart Buls: de herentalse bb king over ‘de kempen zingt mee!’

Page 13: Suiker Juli Augustus 2012

Suiker - 13

spelen, heb ik een krop in de keel. Dat meen ik. Heel raar hoor: van een num-mer dat ik bij wijze van spreken vroe-ger haatte, zeg ik nu: whauw! Je kunt er ook alle kanten mee uit, zo sterk is de melodie.

−Leeft je moeder nog? Ja, en die is daar zeer trots op. De moe-der van Katleen touwens ook. Maar het is wel waar wat je zojuist zei: ik denk ook dat we vooral een ouder publiek gaan bereiken. Dat zal wel veranderen als we ook in de cultuurcentra kunnen gaan spelen. Nu is het vooral een mee-zingmoment. Er wordt ook ongelooflijk meegezongen! Voor mij is meezingen oké, maar de liederen hebben voor mij nog een diepere waarde als er ook echt naar geluisterd wordt. We leven ook in een individualistische wereld en meer en meer mensen zijn dat kotsbeu, al-licht de oudere generatie meer dan de jongere. Zij hebben dat verleden niet meer gekend. Misschien moeten we die er ook warm voor maken en dat samen-gevoel nog meer opkrikken.

−Echt opkijken doen we niet van het succes. Alles wat vandaag als Kempisch wordt gepromoot, wordt een succes: denk maar aan de tv-programma’s, het dialect, …Ik verschiet toch van de interesse van de pers voor dit project. Je kunt bij wijze van spreken met twintig andere topprojecten uitpakken, maar daarvoor is zeker niet dezelfde belangstelling. Ik heb er geen echte verklaring voor. Het is bizar dat er plots voor deze muziek zoveel interesse is.

−Heeft dat samenzingen ook niet iets kneuterigs in een tijd van inter-net en facebook?Is facebook dan de echte wereld? Uw virtuele vrienden, zijn dat uw vrien-den? Zijn dat de mensen waar je je echt goed bij voelt. Kan je met hen commu-niceren? Vijf regels in een mailtje, is dat diepmenselijk? Ik denk van niet. Als ze tijdens optredens allemaal sa-men beginnen te zingen, is dat altijd geweldig. Pas op: ik ben niet altijd voor het ‘samengevoel’, want dat kan ook een negatief gevoel zijn. Maar het ge-voel ‘jezelf te kunnen zijn’… Geweldig toch!

−Je treedt zowat overal op in de wereld. Is dat samenzingen overal zo populair?Jazeker. Ik heb jaren bij Carlos Núňez, gespeeld, een Spaanse groep uit Gali-

cië. Bij hen bestaat er niets anders dan dat ‘samengevoel’. In Spanje speelt dat nationalisme ook wel sterker dan hier. Het is soms overdreven en je mag het zeker niet tot in het extreme doortrek-ken. Maar trots zijn op je roots zonder dat dit een negatieve klank moet krij-gen van ‘wij zijn beter’, dat mag toch wel, of niet?

−Vind je dat die liederen voor het nageslacht moeten bewaard wor-den? Ik vind van wel. Ze maken toch deel uit van onze geschiedenis. Voor dit pro-ject had ik daar nooit zo bij stilgestaan Het zou zonde zijn mochten ze verloren gaan. We willen er een theatertour mee doen en nadien de liederen opnemen met onze eigen arrangementen.

−Hoe zijn de reacties tot nu toe?Geweldig. We hebben drie optredens gedaan en hadden er meteen tien op-tredens bij. Er komt ook heel veel volk op af. Ik verschiet daar echt van. Het is een soort subcultuur die we niet kennen. Het is een publiek van tussen veertig en zeventig jaar. Ze waren on-middellijk mee: en maar meezingen en applaudisseren! We waren er anders niet zo gerust in. Gaan de mensen wel appreciëren dat we de liederen op een andere manier brengen? Als je plots over een nummer een shuffle speelt. Maar ze vinden het geweldig. Achteraf komen ze ook met suggesties: ‘Kun je dit lied ook niet brengen’? ‘Ik ken nog een liedje over de Boerenkrijg.’ We kun-nen er nog tien jaar mee doorgaan zon-der hetzelfde nummer te spelen. Maar dat is ook niet de bedoeling. (lacht)

−Mogen we het nog even hebben over jouw carrière als bassist? Het is toch onwaarschijnlijk bij wie je allemaal gespeeld hebtTe veel om op te noemen. Ik ben erin getuimeld dankzij Roland van Cam-penhout. Ik was al heel vroeg door de blues gebeten. Op een dag heb ik hem gewoon opgebeld: “Roland, kom je vol-gende week mee in een café spelen hier in Herentals?” Ik speelde toen al in een groep. En inderdaad: tegen alle verwachtingen in stond hij er. Ik kreeg dezelfde week nog een telefoontje van hem (doet hem perfect na): ‘Hé, péike: komt gij straks hier in Brussel niet spe-len? Ik ken hier een tof cafeetje.’ Voor ik het besefte, zat ik er middenin.

−Was het een bewuste keuze om zo breed te gaan? Je hebt zowat ieder

genre gespeeld: van kleinkunst over rock, blues, jazz tot elektropopJa, ik hou niet van mensen die zweren bij één genre. Dat is zo eng; zo’n blues-gast die vindt dat al wat na de blues is gekomen niet te pruimen is. Een foute mentaliteit! Ik zeg: ‘Open your mind’. Je kunt die blues ook perfect in andere muziekgenres steken. Maar je moet wel trouw blijven aan je roots, ook al speel je een popnummer. Het is vooral de ma-nier waarop je het brengt die het hem doet. Ik zal niet beweren dat de muziek van ‘Vive La Fête’ voor honderd procent mijn meug is. Maar ik heb me nooit beter geamuseerd dan met hen. Het is niet voor niets dat er zoveel mensen naar hun optredens komen. Toen we in Bogata in Columbia speelden, maakten we daar Beatlestaferelen mee. Niet te geloven! Als je er uit het artiestenbusje stapte, werden de mensen zot. En maar handtekeningen uitdelen. Ze staan elk nummer mee te brullen, luider dan de pa. Ik krijg er nog kippenvel van als ik eraan terugdenk. En wat je er ook van denkt: Danny en Els zijn toch wel ‘echte’.

−Is echtheid jouw criterium om je medewerking te verlenen, eerder dan: dat brengt zoveel meer op? Zeker. Je hebt als muzikant altijd die keuze. Ik vind het een beetje fout dat je ergens gaat spelen omdat je er zoveel meer kan verdienen. Ik heb de laatste jaren zelfs heel wat afgebouwd. Din-gen waar ik niet meer achterstond en komaf mee gemaakt heb. Denk je dat ik daar een boterham minder voor moet eten? Ik denk het niet.

−Waar zien ze jou dan niet meer?Op bedrijfsfeestjes en zo. Als je zes uren moet wachten alvorens je kunt gaan spelen. Dan kom ik liever hier in het café spelen voor tien man die alle-

maal uit hun bol gaan. Liever dan voor ‘paljaskes’ met een stropdas die lad-derzat worden en waarmee je achteraf een boel last hebt. Maar ik ben van veel markten thuis. Ze gaan me er niet rap afspelen. (lacht)

−‘De Laatste showband’ was echt wel op jouw maat gesneden. Geweldig. Ik heb er met Emmylou Har-ris mogen spelen!

−En ook met Chris Isaac …Een mega asshole! Je kon het niet ge-loven. “We are among primitives here”, was het eerste wat hij zei. Maar hoe groter de ster, hoe minder problemen.

−Als bassist vertoef je altijd wel wat op de achtergrond.Ach, dat archetype van de verlegen bas-sist is achterhaald.

−Ook omdat je nu zelf aan het zin-gen geslagen bent? Dat speelt zeker ook een rol. Maar ik voel me daar goed bij, meer dan van-achter op het podium te staan. Ik heb er ook wat voor moeten overwinnen. In het begin durfde ik tijdens optredens niets te zeggen. Maar je kunt de rol van een zanger niet vergelijken met die van een bassist. Dat is een totaal andere wereld. Als zanger of frontman moet je de groep echt laten marcheren.

−Wat zijn de momenten die je niet meer vergeet?Mijn belangrijkste ervaring was die met Carlos Núňez in de Stade de France in Parijs. Vooral de soundcheck in zo’n immens stadion was enorm in-drukwekkend. Om 11 uur ’s morgens in een leeg stadion je bas inpluggen en dan: ‘doem doem doem’. Heel het stadion vibreerde mee. Ik had al op Werchter gespeeld maar dat was hier-mee vergeleken een kattenpiske. Ook de soundcheck met Sinéad O’ Connor was een belevenis.

−Vreemd dat je telkens de sound-checks noemtNatuurlijk is het optreden ook een be-levenis. Maar in zo’n immens stadion voel je nauwelijks de aanwezigheid van die duizenden mensen. Ze staan een ki-lometer van je af. Je ervaart ze minder dan wanneer je hier in een café staat te spelen met mensen die tegen je neus geplakt staan. ‘Freebee’ in Werchter was ook wel een hoogtepunt.

−Waarom komen al die artiesten en bands jou vragen als bassist?Omdat ik goed ben zeker! (lacht) Je moet de andere bandleden een goede basis geven. Geloof niet in verhaaltjes dat je er wel geraakt ‘als je die en die kent’. Als je muzikaal niet goed bent, ga je er niet geraken.

−Heb je nooit het grote groepsge-voel gemist, deel uit te maken van één band?Neen, ik heb me nooit willen binden aan een groep. Ik heb wel met ‘Vive La Fête’ een jaar getoerd. Dat gaf wel het gevoel: nu zit ik hier in dat groepje. Maar ik wil er ook naast kunnen staan om andere dingen te kunnen doen. Ik wil geen rol opgedrongen krijgen die niet bij mij hoort. Dat vind ik pas de horror. Soms staan er groepen op het podium waarvan de leden elkaar haten. I hate you motherfucker. Groepen zijn als families: de kleine onenigheden sta-pelen zich vaak op. Het enige waarvan ik spijt heb gehad, is dat Luke Walter Jr veel te vroeg gestorven is. Met Blue Blot hadden we anders wel in Amerika gezeten. We hadden net een grote deal met BMG in Amerika. Twee supermu-zikanten zouden meespelen: gitarist Kelvin Holly (Little Richard band) en drummer Roger Hawkins (o.a. Paul Simon en Bob Seger). Helaas: ik heb nog twee korte tournees mee gedaan en toen was het gedaan.

−Maar je keert altijd terug naar He-rentals.Ja, dat vind ik ook altijd heel plezant. Ik zou wel zot worden als ik hier con-stant zou moeten zitten. Ik moet regel-matig mijn horizon kunnen verruimen. Een maat van mij, Kelvin Holly, speelt gitaar bij Neil Young. Hij stuurde me daarnet via facebook een bericht: “We gonna meet Neil” als Neil Young naar België komt. Daar kijk ik echt naar uit!

Tekst: Stijn JanssenFoto: Bart Van der Moeren

Kempen zingt (mee)!KEMPEN - ‘Kempen zingt’ (www.kempenzingt.be) is een project dat de Kempense zangtradities en volksliedjes onder de aandacht wil brengen. Het bestaat uit drie deelprojecten: ‘Oozewiezewatte’ is een reizende, interactieve tentoonstelling over kinderliedjes. ‘Aan het kampvuur’, is een zangboekje met typische kampliedjes en andere liedjes die we kennen van bij de jeugdbewegingen. ‘Kempen zingt mee!’ is een reeks concerten van professionele topmuzikanten (Bart Buls, Pascale Michiels, Kathleen Vandenhoudt en Piet Van den Heuvel). Zij trekken door de Kempen en houden op meer dan twintig plaatsen halt -meestal tijdens een dorpsfeest- om oude volksliedjes te spelen en te zingen. Op het programma staan bijvoorbeeld ‘Op de purp’ren hei’, ‘De scharensliep’, ‘Moord te Nijlen’ en ‘Wij zijn er van den buiten’.De volledige lijst van Kempen Zingt!-concerten vind je op www.kempenzingt.be.

“ Ik blijf het herhalen: dit is Bob Dylan in de Kempen”

Page 14: Suiker Juli Augustus 2012

AMUZ brengt historische muziek in een historisch kader. Tot in de kleinste details. Ontdek het volledige programma op www.amuz.be

amuz_oude_muziek.indd 2 1/06/12 10:16

Page 15: Suiker Juli Augustus 2012

Suiker - 15

oVER DE SChREEF

cocoRosie ft. Rajasthan RootsTILBURG – Sierra Rose Casady en Bianca Leilani Casady zijn twee zus-jes die, om het even op zijn Kempisch te zeggen, zo zot zijn als een deur. Al jaren maken ze furore op de planken, met hun optredens waarin ze de meest uiteenlopende genres en muziekstijlen met mekaar vermengen: opera, hiphop, folk, pop, indie, rock, klassiek en elek-tronica… Het zit er allemaal in. Een concert van CocoRosie komt vaak over als één groot experiment, maar vergis je niet: alles is tot in de puntjes voor-bereid. CocoRosie laat niets aan het toeval over. Ze hebben een uitstekende livereputatie. De shows zijn vaak lang op voorhand al uitverkocht.Voor het concert in 013 Poppodium in Tilburg is dat nog niet het geval. Het optreden vindt plaats op woensdag 11 juli om 20.30u, maar er is een voor-programma van Daisy Bell. CocoRosie brengt zelf de Indiase band Rajasthan Roots mee. Met behulp van Antony Hegarty (van Antony & The Johnsons) hebben Rajasthan Roots en CocoRosie de single ‘We are on fire’ opgenomen. Kaarten voor dit unieke concert kosten 24,50 euro.

Gratis concerten in Mezz BREDA - Ben je muziekliefhebber en ben je nog nooit in Mezz geweest? Dan zijn de gratis optredens op zondagna-middag (16.30u) die er in juli en au-gustus worden georganiseerd de ideale gelegenheden om kennis te maken met de Bredase poptempel.Volgende artiesten staan op het pro-gramma. Klaske Oenema (1 juli), de in Senegal geboren Brusselaar Bai Kamara Jr. (15 juli), Nevada Drive (22 juli), Mojo Furry (29 juli), Luckiest Man Alive (5 augustus), Town Of Saints (12 augustus) en de Australiër Jaimi Faulkner (19 augustus).De concerten vinden plaats op het ter-ras van Mezz. De meeste artiesten zijn nog onbekend en staan aan de rand van een doorbraak. Het gaat altijd om pure singer-songwriters, die zowel het schrij-ven als het spelen van hun nummers op een ‘ambachtelijke’ manier doen, zon-der te veel computers en andere tech-nische snufjes. Het genre kan variëren van pop en rock tot soul en zelfs afro.

fat freddy’s DropEINDHOVEN – Deze zevenkoppige band uit Wellington ( N i e u w - Z e e l a n d ) maakt heerlijke zo-

merse jams die een combinatie zijn van dub, reggae, soul, jazz, rhythm-and-blues en een snufje dance. De band speelt nu voor het eerst in onze regio (Effenaar in Eindhoven), nadat ze al wel uitverkochte zalen in Amsterdam en volle tenten op Lowlands en Pukkel-pop lokten.Ze staan gekend als een van de beste livebands ter wereld. Of dat echt zo is, kan je aan den lijve ondervinden op dinsdag 14 augustus in de Effenaar. Kaarten kosten 27 euro, maar op www.suikerkrant.be kan je twee duotickets winnen.

Xavier RuddEINDHOVEN – Van de surfplank naar de muziekindustrie: voor Xavier Rudd was het maar een kleine

stap. De ex-surfer is een goede zanger, schrijft zijn eigen nummers en speelt gitaar, didgeridoo, djembé en harmo-nica. In de loop der jaren heeft hij een trouwe schare fans opgebouwd. Op vrijdag 27 juli concerteert hij al voor de derde keer in Effenaar in Eindhoven. Het concert begint om 20.15u. Tickets kosten 18 euro, tenzij je het duoticket wint dat we weggeven op www.suiker-krant.be.

1 dUoTIckeT 2 dUoTIckeTS

Adressen en contactgegevens: – 013 PoPPodium , Veemarktstraat 44 Tilburg, 0031 13 460 95 00, www.013.nl – EffEnAAr , dommelstraat 2 Eindhoven, 0031 40 239 36 66, www.effenaar.nl – mEzz , Keizerstraat 101 Breda, 0031 76 515 66 77, www.mezz.nl – ChAssé ThEATEr , Claudius Prinsenlaan 8 Breda, 0031 76 530 31 00, www.chasse.nl – CC zundErT , molenstraat 5 zundert, 0031 76 597 19 99, www.cczundert.nl – CC JAn VAn BEsouw , Thomas van diessenstraat 1 Goirle, 0031 13 534 34 00, www.janvanbesouw.nl – dE KEi , Kerkplein 69 reusel, 0031 497 64 14 84, www.tschouw.nl

zo 7/1 16:30 mezz Breda KlasKe OeNeMa 0

ma 7/2 20:00 Effenaar Eindhoven haNK iii 20

di 7/3 20:00 mezz Breda ReNeGaDe cRatiON 25

do 7/5 21:00 Effenaar Eindhoven cOllie buDDZ & the NeW KiGstON baND 15

vr 7/6 20:00 013 Poppodium Tilburg i KilleD the PROM queeN 12,5

zo 7/8 19:00 013 Poppodium Tilburg suM 41 22,5

zo 7/8 20:00 Effenaar Eindhoven DisaPPeaRs 9

di 7/10 20:00 013 Poppodium Tilburg iNcubus 36

wo 7/11 20:30 013 Poppodium Tilburg cOcOROsie ft RaJasthaN ROOts 24,5

wo 7/11 20:30 013 Poppodium Tilburg WaNDa JacKsON 22,5

do 7/12 20:00 013 Poppodium Tilburg MiNistRy 31,5

vr 7/13 20:00 013 Poppodium Tilburg JON Oliva’s PaiN, KiNGcROW, MaX Pie 22,5

zo 7/15 16:30 mezz Breda bai KaMaRa JR. 0

do 7/19 20:00 013 Poppodium Tilburg st. vitus 17,5

zo 7/22 16:30 mezz Breda NevaDa DRive 0

zo 7/22 20:15 Effenaar Eindhoven KRs-ONe 20

vr 7/27 20:00 013 Poppodium Tilburg D.R.i. 16,5

vr 7/27 20:15 Effenaar Eindhoven XavieR RuDD 18

zo 7/29 16:30 mezz Breda MOJO fuRRy 0

di 7/31 20:00 013 Poppodium Tilburg heNRy ROlliNs (sPOKeN WORD) 18

zo 8/5 16:30 mezz Breda lucKiest MaN alive 0

vr 8/10 21:00 013 Poppodium Tilburg GaviN fRiDay 22,5

za 8/11 20:15 Effenaar Eindhoven fat fReDDy’s DROP 27

zo 8/12 16:30 mezz Breda tOWN Of saiNts 0

zo 8/12 16:30 rockcafé Little devil Tilburg GORGuts 10

wo 8/15 20:45 013 Poppodium Tilburg bOWeRbiRDs 12

zo 8/19 16:30 mezz Breda JaiMi faulKNeR 0

zo 8/19 19:00 013 Poppodium Tilburg sOcial DistORtiON 27

zo 8/26 20:00 Effenaar Eindhoven bOuNciNG sOuls 12,5

vr 8/31 20:00 013 Poppodium Tilburg the austRaliaN PiNK flOyD shOW 47

Over de schreef Juli-AugustusdAG

uur

zAAL

PLAA

Ts

PriJs

Page 16: Suiker Juli Augustus 2012

16 - JULI - AUGUSTUS 2012

De gebroeders Verbeeck hebben hun proefstuk al afgeleverd. Vorig jaar deed het dancefestival Houza-Palooza in Bree als eerste een beroep op hun diensten om met de wonderbaarlijke techniek van Video Mapping hun toe-schouwers een -excuseer ons het woord- totaalbelevenis te laten ondergaan. Vandaag zijn de beeldkunstjes van de broers ook al te beleven in gereputeerde clubs als de Petrol in Antwerpen.

vernieuwendMaar wat maakt hun inbreng tijdens fes-tivals dan zo bijzonder en vernieuwend? Jean-Michel doet een poging om het uit te leggen: “Je kunt ons nog het best om-schrijven als digitale beeldhouwers”, zegt hij. “De meeste dj’s waren al een tijdje uitgekeken op de vlakke 2D-beelden die tijdens hun shows op de schermen achter hen werden vertoond. Het is hun drang om hun shows te vernieuwen die ontwer-pers als wij gestimuleerd hebben op zoek te gaan naar andere technieken om beel-den te mixen met hun muziek. Die nieu-we techniek is Video Mapping geworden. Daarmee kunnen we achter het podium 3D-beelden vertonen.”

illusiesVoor u zich deze zomer massaal met een potsierlijk 3D-brilletje op de neus aanbiedt op de festivals: dat is niet no-dig! De 3D-beelden die de gebroeders Verbeeck uit hun mouw schudden, zijn namelijk louter gebaseerd op gezichts-bedrog. “In de kunstwereld wordt dit fe-nomeen aangeduid met ‘trompe-l’oeil’”, legt Jean-Phillipe geduldig uit. “We wekken met andere woorden met onze projecties enkel de illusies op van 3D-ruimtes. Dat gebeurt door op een inge-nieuze manier te spelen met perspec-tief, diepte, licht en schaduw. Op die manier komen objecten -in ons geval zijn dat meestal geometrische vormen zoals kubussen of prisma’s- echt tot le-ven. Als toeschouwers heb je het gevoel dat de kubussen recht op je afkomen. “Wauw, wat is er hier aan de hand?” (lacht) In principe kunnen we elk ob-ject tot leven brengen. Ik kan jou vol-ledig inscannen, daarover dan beelden projecteren waardoor je in een levende lichtstructuur verandert.”

intensiefVideo Mapping is geen gadget maar zorgt voor een evenwaardige artis-tieke inbreng op het vlak van sfeer-schepping als licht en geluid tijdens concerten. “We installeren ons naast de lichtman en mengen onze beelden live op de muziek van de dj of van de

muzikanten”, zegt Jean-Michel. “Ik pas mijn beelden aan het muziekgenre aan. Er gaat daarom heel wat voorbe-reiding aan vooraf. Ik laat me informe-ren over de huisstijl van de artiesten, hun logo’s, hun kleuren en beelden. Die stijl trek ik dan door in mijn beel-denstroom. Het is zeer intensief wer-ken en soms zijn we veertien uren per dag in de weer.”

investeringEen festival moet dan ook een serieus budget uittrekken om de Verbeecks aan het werk te zetten. “Niet omdat wij dure vogels zijn”, zegt Jean-Michel. “Maar om Video Mapping mogelijk te maken, moeten we een constructie bouwen waarop we de beelden kunnen projecteren. Voor Houza-Palooza was die 15 meter lang en 5 meter hoog. Bo-vendien moeten de organisatoren zeer degelijke projectoren huren. Van de meeste festivals krijg ik carte blanche. Ze beschouwen onze inbreng als een vernieuwend element voor hun eve-nement. Ook de dj’s zijn enthousiast. Met onze beelden krijgen ze het publiek meteen in de stemming die ze willen creëren met hun sound.”

PioniersVideo Mapping is een nog prille tech-niek die wereldwijd door jonge gasten als Jean-Michel en zijn broer tot ont-

wikkeling wordt gebracht. Jean-Michel studeerde af aan de kunstacademie van Antwerpen als grafisch ontwerper met specialisatie ‘multimedia’. Zijn broer Jean-Philippe begon dezelfde studies maar gaf er voortijdig de brui aan. Hun zoektocht naar alsmaar meer toepas-singen baadt nog in een romantiek van de pioniers. Twee jaar geleden zaten ze nog samen op hun kot in Antwerpen te experimenteren. Opmerkelijk is dat de gebroeders hun moeizaam verworven kennis met heel de wereld willen delen. Ze verspreiden hun ideeën via onder meer de facebook-pagina ‘VJKonstruktiv’. “Op dit mo-ment is het zelfs mijn voornaamste doel om de techniek zo toegankelijk moge-lijk te maken voor iedereen die er inte-resse voor heeft”, zegt Jean-Michel. “In Frankrijk en Nederland zijn er al pro-fessionele bureaus die heel geheimzin-nig doen rond hun werking. Maar ik wil absoluut mijn eigen techniek ontwik-kelen en die delen met andere mensen. Mijn uitgangspunt als kunstenaar is: ‘Hoe meer je geeft aan de mensen, hoe meer je terugkrijgt’. Ik hoop dat ze met mijn ideeën aan de slag gaan en nieuwe dingen ontdekken. Op die manier kan ook ik groeien als visual artist.”

Meer toepassingenDe techniek van Video Mapping is on-dertussen al in doe-het-zelfsoftware-pakketten gegoten maar dat deert de gebroeders niet. “Voor 50.000 euro kan je een mediaserver kopen die het procédé automatisch uitvoert met standaardbeelden. Maar de kunst is je eigen creativiteit erin te steken”, zegt Jean-Michel. “Niet de computer, maar wij bepalen de grens van onze

eigen creativiteit. Om die reden komen klanten naar ons omdat ze bij compu-tergestuurde beelden onze creativiteit missen.”De Verbeecks hebben al wereldwijd interesse opgewekt. Zo werden ze al uitgenodigd op het filmfestival van Marrakech, een kunsthappening in Portugal en hebben ze een uitnodiging op zak voor een evenement in India. Jean-Michel presenteert op kunsthap-penings eigen beeldinstallaties onder de artiestennaam Konstruktiv.

ProductiehuisDe ambities van de broers reiken veel verder dan alleen visuele effecten creë-ren tijdens festivals. “Op lange termijn wil ik een productiehuis onder de naam ‘Subsquare’ opstarten waar mensen die een evenement willen organiseren voor al het promotiemateriaal terecht-kunnen”, zegt Jean-Michel. “Dat kan gaan van folders over foto’s tot recla-mespots op tv en internetpromoties. Ik wil daarom zoveel mogelijk disciplines onder één dak bijeenbrengen: fotogra-fen, cameramensen, sounddesigners, animatoren, technisch tekenaars, dj’s en noem maar op. “Onze opdrachten beperken zich ook niet tot festivals”, zegt Jean-Phillipe nog. “Zo heeft Burn Energy Drink, een producent van energiedrankjes, ons gevraagd een constructie uit te werken om op dertig locaties promotie te voeren. Er lopen gesprekken om decors voor theater en dansvoorstellingen te creëren met beel-den die reageren op acteurs en dansers. Er zijn zelf mensen die vragen om een installatie te maken die in hun woon-kamer of aan hun zwembad kunnen plaatsen.“

“ wauw, wat is hier aan de hand?!”

Wie echt een idee wil krijgen van wat de gebroeders Verbeeck uitvoeren, kan best surfen naar de facebookpagina VJKonstruktiv. Je kunt er een video bekijken waar-op Jean-Michel tekst -en vooral beeld- geeft. Dit festivalseizoen kan je ze aan het werk zien op 27 juni op het technofestival Har.f.est in Bellingen en op 24 en 25 au-gustus op het dancefestival Houza Palooza in Bree (www.houza-palooza.be).

MOL - Van films in 3D kijkt u allicht niet meer op. Maar wat dacht u van muziekfestivals in 3D. Vroeger had je daar kruidensigaretten voor nodig; nu kunnen festivalorganisatoren de gebroeders Jean-Michel en Jean-Philippe Verbeeck uit Mol inhuren om hun evenement in pure beeldenmagie te laten onderdompelen. Hun toverwoord is Video Mapping, een nog jonge techniek om een ‘wall of images’ te creëren die uw hoofd op hol brengt. Het wordt geheid de nieuwe hype op festivals aller landen.

de gebroeders

verbeeck uit mol

bezorgen festivals

een derde dimensie

Page 17: Suiker Juli Augustus 2012

Suiker - 17

Ook dit jaar werd Jan Franssen ge-vraagd door de organisatoren van het Cactusfestival in Brugge, de An-tilliaanse Feesten in Hoogstraten en Werchter Classic om hun terreinen of backstages te decoreren, om het eens met een oneerbiedig woord te zeg-gen. “Voor Cactus werk ik momenteel aan een kunstwerk over dode muzi-kanten”, vertelt hij. “Ik heb uit iso-latieschuim ronde vormen gesneden. Die wil ik bewerken tot de hoofden van een achttal dode muzikanten: Freddy Mercury staat ertussen, Mi-chael Jackson, Kurt Cobain, Amy Winehouse en Bob Marley. Wat stijl betreft sluit het aan bij carnavals-maskers. Die koppen plaats ik dan op lange bamboestokken. Ze komen te staan op de containers waar de

drankbonnen worden verkocht. Het zal de indruk geven dat er koppen-snellers langs geweest zijn.”

logo’s in rock-‘n-rollOm zijn werk voor Werchter Classic te kunnen bekijken, zal je dan weer een VIP-pasje nodig hebben. “De or-ganisatoren hebben me gevraagd om de VIP-ruimte voor hun sponsors mee aan te kleden”, legt Franssen uit. “De sponsors hebben in die grote ruimte elk hun plaats om hun werknemers te ont-vangen. Opdat die gasten zouden weten waar hun collega’s staan, moet ik de logo’s van de bedrijven op doeken schil-deren. Dat worden geen kopieën van de bestaande logo’s. Ik moet ze omzetten in rock-’n-rollstijl. Het zijn lappen van 70 bij 100 meter, geschilderd in een ruwe stijl.”

Gratis entreeJan Franssen begon in zijn jeugdjaren al te solliciteren bij festivalorganisa-toren om er als kunstschilder aan de slag te kunnen gaan. “In het begin was het vooral een manier om er gra-tis binnen te kunnen komen”, zegt hij lachend. “Ik was vooral geïnteresseerd in wereldmuziekfestivals zoals Open Tropen in Turnhout en de Antilliaan-se Feesten. In de jaren zeventig heb ik ook nog gewerkt voor Hof ter Lo (nu zaal Trix) in Antwerpen. Ik deed de inkleding van de zaal tijdens de reg-gaeconcerten. De reggaebands had-den altijd wel een geschilderde doek bij waarop een boodschap stond. Ik stelde voor om dergelijke doeken zelf te maken.”

Kunst per lopende meterVandaag wordt Jan Fransen betaald

door de organisatoren, die hem als kunstenaar engageren om hun festi-valterreinen mee aan te kleden. “Veel van die festivalterreinen zijn afgeba-kend met Heras hekwerken die dan met zwarte plasticstroken worden bekleed”, legt Jan Franssen uit. “Dat doet afbreuk aan de gezellige sfeer op een festival. Het is veelal mijn opdracht om die plasticstroken te beschilderen. Voor Cactus moet ik al vier jaar op rij honderden meters plastic beschilderen. Een week voor het festival begint, trek ik samen met mijn vrouw en zoon naar Brugge. Ik werk dan in een overdekte concertzaal waar die plasticstroken op de grond liggen uitgerold. Vooraf heb ik wat schetsen gemaakt. Ik teken mijn figuren op het plastic en mijn zoon en vrouw kleuren die dan in. De laatste dag worden ze dan opgehangen op het terrein zelf. Daar zijn we ook een dag mee zoet.”

Memorial van DammeDe voorbije jaren heeft Jan Franssen zijn werkterrein vergroot naar mani-festaties die geen rechtstreekse link hebben met muziek. Zo bood hij zijn diensten aan bij de organisator van de ‘Memorial Van Damme’. “Ik heb een paar jaar de opdracht gekregen om de omgeving rond de atletiekpiste van het Koning Boudewijnstadion te ver-fraaien”, zegt hij. “Ik moest er van de brandweer op brandwerende doeken schilderen. Die kunnen ze een paar jaar na mekaar recupereren. Ik hoop dat ze me nog eens uitnodigen om nieuwe te maken.”De ‘Memorial’ leverde hem wel een bizarre opdracht op voor het ‘Golden Gala’, de Italiaanse versie van de ‘Memorial’, in het gigantische olym-

pisch stadion van Rome. “Daar kan 60.000 man binnen”, legt Jan Frans-sen uit. “Maar er kwam telkens te weinig publiek opdagen om het ganse stadion te vullen. De organisatoren zaten verveeld met die lege tribunes, zeker omdat het evenement door de televisie werd uitgezonden. Ik kreeg de opdracht om die lege plekken te maskeren met geschilderde doeken. Ze hadden tientallen Italiaanse job-studenten aangenomen om me te hel-pen. Het was een hele karwei om ze in de brandende zon aan het werk te krijgen. Ik heb dit drie jaar na mekaar mogen doen maar de opdracht is nu gestopt. Ze bieden de lege plekken aan bij hun sponsor. Kunst moet wijken voor harde commerce. (lacht)“

blankenbergeDe voorbije jaren probeerde Jan Frans-sen ook bedrijven en gemeentebestu-ren te overhalen om blinde muren of bouwwerven te verfraaien met zijn kunst. “Zo ben ik een maand of drie als interimarbeider aan de slag ge-weest voor FNAC”, zegt hij. “Ze waren hun winkel aan het inrichten aan de Groenplaats in Antwerpen, een plein waar dagelijks duizenden mensen pas-seren. Ik ben toen een paar weken aan de slag gegaan als straatschilder om hun bouwwerf te verfraaien. Vorig jaar heb ik ook alle burgemeesters van de kustgemeenten aangeschreven. In de zomer zijn dit ook drukbezochte plaat-sen. Alleen van Blankenberge heb ik de opdracht gekregen om een blinde muur te beschilderen.”

stijlJan Franssen schildert al ruim dertig jaar. Zijn ‘normaal’ werk bestaat vaak

uit kleurrijke doeken bevolkt door kin-derlijke figuren. De naïeve taferelen refereren aan het gewone dagelijkse leven of gebeurtenissen uit zijn jeugd-jaren. Deze verhalende stijl trekt hij ook door naar zijn werk voor festivals. “Toch gaat het vooral om het inkleden van hun terreinen”, zegt hij. “Ik pro-beer in hun huisstijl te werken met kleuren en figuren die ze gebruiken op hun promotiemateriaal. Ik gebruik ook felle kleuren die met mekaar in contrast gaan zodat je in het donker nog kan zien wat erop staat. Soms is het ook de inspiratie van het moment zelf. Zo is er ooit een maansverduiste-ring geweest tijdens een festival. Dat fenomeen gebruik ik dan. Ik speel nu met het idee om voor Cactus wat te werken rond het thema van de hui-dige economische crisis. De festivals geven me carte blanche. Ze verplich-ten me niet om reclameboodschappen of sponsors te vermelden. De werken gaan vaak niet langer mee dan de duur van het festival zelf. Na een paar festivaldagen zijn ze versleten. Soms gebeurt het dat ik ze tijdens het fes-tival nog moet opknappen. Ik kan de werken nadien ook niet verkopen. Wie is er nu geïnteresseerd in 100 lappen beschilderd plastic? Ik denk zelfs dat veel bezoekers mijn werk niet eens op-merken. Het is al wel gebeurd dat ie-mand me vroeg om een strook beschil-derd plastic mee naar huis te mogen nemen. Het hangt nu allicht in zijn kippenhok. (lacht)”. Je kan het werk van Jan Franssen vol-gen via zijn blog: ’schilderen zoals het komt’.

Tekst: Stijn JanssenFoto: Bart Van der Moeren

“ Ik denk zelfs dat veel festival bezoekers mijn werk niet eens opmerken.”

BRECHT – Terwijl de ene kunstenaar met high techbeeldapparatuur bakken vol sfeer schept op muziekfestivals -zie het interview hiernaast- doet een ander dit met gewone verf en penseel. Schilder Jan Franssen -afkomstig uit Mol en uitgeweken naar Brecht- trekt dit jaar voor de zoveelste maal naar festivalterreinen en sportmanifestaties om er op bestelling honderden meters kunst op Heras-hekwerken te leveren. Een job die hem zelfs tot in het olympisch stadion van Rome bracht.

Jan franssen,

festival- schilder

van heras- hekwerken

Page 18: Suiker Juli Augustus 2012

18 - JULI - AUGUSTUS 20121 - mei 2012

ADVERTENTIES

DOelPublieKsuiker is dé cultuurkrant van de kempen. Het lezerspubliek is heel breed, vaak hoog-geschoold en altijd cultureel geïnteresseerd. suiker wordt gedrukt op 10.000 exemplaren en door meer dan 20.000 mensen gelezen.

veRsPReiDiNGsuiker heeft honderden verdeelpunten in het arrondissement turnhout én daarbuiten. de gratis krant ligt op álle plaatsen waar cul-tuurliefhebbers komen (cultuurcentra, biblio-theken, muziekcafés, kunstwinkels, galerijen, musea, kunstacademies, concertzalen ...) en daarnaast ook in populaire handelszaken, sta-tions, hospitalen, gemeentehuizen, ...

aDveRteNties ‘OP Maat’een blad wordt verdeeld in 12 blokken (drie naast mekaar, vier onder mekaar). de adver-teerder reserveert zoveel blokken als hij wil en kan dus zijn advertentie ‘op maat’ kiezen: een vol blad, een half, een kwart, een derde, een zesde, twee derden, drie vierden…

taRieveNsuiker is geen reclameblad. de advertentie-inkomsten zijn slechts een

aanvulling op de bestaande inkomsten (uit de cultuursector). daardoor kunnen de advertentietarieven bijzonder laag gehouden worden.

1/12 – € 105 per maaNd – € 1050 per Jaar2/12 – € 200 per maaNd – € 2000 per Jaar3/12 – € 285 per maaNd – € 2850 per Jaar4/12 – € 360 per maaNd – € 3600 per Jaar6/12 – € 510 per maaNd – € 5100 per Jaar8/12 – € 670 per maaNd – € 6700 per Jaar9/12 – € 735 per maaNd – € 7350 per Jaar12/12 – € 960 per maaNd – € 9600 per Jaar

techNische sPecificatiesde advertenties worden kant-en-klaar aange-leverd in pdf en op het juiste formaat.de advertenties zijn opgemaakt in zwart-wit; daarnaast kan alleen de rode kleur ‘pantone 485C’ gebruikt worden.

ADVERTEER NU IN SUIKER

iNteResse?Neem CoNtaCt op/[email protected] 53 54 80

Page 19: Suiker Juli Augustus 2012

Suiker - 19

Begin februari liep uw Suikerreporter in het Kuipke nog een match lang mee in de weliswaar onnavolgbare voetspo-ren van Jos Willems. We konden toen alleen maar constateren dat deze radio-collega -en we zullen hem nu eens niet omschrijven als de ‘Jan Wauters van de Kempen’ én de woorden legendarisch en cultfiguur in onze bovenste schuif laten- mateloos populair was. Westerlo verloor die zaterdagavond de wedstrijd tegen de andere degradatiekandidaat OHLeuven. Willems zag toen de bui al hangen. “Het ziet er niet goed uit”, zei hij ons bij het afscheid. “Ik denk dat ik op pensioen moet.” Drie maanden later viel inderdaad het zware verdict voor Westerlo: degradatie naar tweede klasse. Maar betekent dit ook het einde van Willems’ carrière als sportreporter?

−Stuurt de VRT je op vervroegd pen-sioen, Jos?Jos Willems: Ik heb ondertussen nog niets vernomen van Brussel. Ik ben -om het zo te zeggen- in blijde verwachting. Ik bel de redactie ook nooit op. Ik wacht af. Dat is geen kwestie van misplaatste trots. Ik heb me nooit opgedrongen bij de VRT. Als freelancer kan je ook niet op tafel kloppen. In de 25 jaar dat ik ondertussen voor de VRT werk, heb me daar nog nooit druk over gemaakt. Ik zal het ook snel weten: in juli start de competitie opnieuw. Westerlo was natuurlijk wel mijn vaste ploeg. Krijg ik nu een nieuwe vaste ploeg of word ik van hier naar daar gestuurd? Ik heb vorig seizoen ook verslag gedaan van wedstrijden van Lierse, Beerschot, KV Mechelen en OHL. Ik hoop uiteraard dat ze me nog kunnen gebruiken. Vo-rige week heb ik nog wel iemand aan de lijn gehad van de redactie. Hij sloot het gesprek af met: “Tot snel Jos.”

−Hoe zwaar op de maag viel voor jou de degradatie?Die laatste match tegen Eupen was natuurlijk een emotioneel moment: Westerlo zakte niet alleen af, maar daar kwam ook nog het ontslag van Jan Ceulemans bij. In veel kranten stond over mijn laatste verslag: “Door zijn stem kon je de tranen zien”. Ik vond dat een heel mooie uitdrukking, hoor. Maar neen: ik heb zeker niet geweend. Het neep wel een beetje aan mijn hart.

Ik heb tenslotte 15 jaar het wel en wee van de club meegemaakt. Ik had ook heel goede contacten met Jan Ceule-mans, die ik een fantastische vent vind. Dan slik je dat even door. Ik vind het vooral erg voor de Kempen. Westerlo was de enige vertegenwoordi-ger van de streek in eerste nationale. Dat was toch iets speciaals. Maar weet je voor wie ik dit nog het ergste vind? Voor de supporters. Vroeger werd altijd gezegd: Westerlo heeft geen supporters. En dat is inderdaad ook zo een ganse tijd geweest. Maar het laatste jaar be-gon het clubgevoel plots veel sterker te leven. Er was eindelijk eens ambiance in ’t Kuipke. Vroeger moesten de sup-porters van de tegenstrevers altijd voor de sfeer zorgen. Nu stonden die van Westerlo allemaal achter de goal. Dat is het spijtige van het ganse verhaal, waar echter niemand veel over praat.

− We kregen ook de indruk dat sommi-ge kranten het erger vonden dat jij weg-ging dan dat Westerlo degradeerde. (lacht) Ik krijg ongelooflijk veel reacties via Facebook. Er loopt nu zelfs een ac-tie: “Jos Willems moet bij ons blijven.” Ik vind dat schitterend en het streelt mijn ego. Dat geef ik grif toe. Ook de suppor-tersclub van Westerlo wilde een brief sturen naar de VRT om mij in Westerlo te houden. Maar dat is niet relevant. Ploegen van tweede klasse komen slechts zeer sporadisch aan bod op de radio.

−Jijzelf koppelt je werk als reporter ook los van de ploeg Westerlo.Jazeker! Ik vind mijn job op de radio be-langrijker dan mijn band met Westerlo of welke ploeg ook. Ik heb uiteraard veel sympathie gehad voor Westerlo omdat ik hou van het verhaal van Da-vid tegen Goliath. Maar in mijn jonge jaren was ik een supporter van Lierse. Ik ga naar een wedstrijd om goed voet-bal te zien. Als ik me verveel -is dat bij Westerlo of bij een andere ploeg- dan heb ik geen goede avond gehad. Ik zal volgend seizoen nog wel sporadisch naar Westerlo gaan kijken. Het wordt interessant omdat er veel derby’s ge-speeld zullen worden tegen onder meer Dessel en Heist-op-den-Berg.

−We lazen dat Westerlovoorzitter Herman Wijnants je na de laatste match had uitgenodigd om afscheid

te nemen van Jan Ceulemans maar dat je daar niet bent op ingegaan.Dat zat zo: ik wilde eerst een inter-view doen met Ceulemans maar toen ik merkte dat hij emotioneel erg aan-gedaan was, heb ik dat maar gelaten. Herman Wijnants nodigde me nadien uit in de VIP-ruimte om Ceulemans te gaan begroeten. Maar daarvoor heb ik inderdaad bedankt. Ik ben nog wel apart naar Jan geweest om hem voor alles te bedanken. ‘Jan, godverdomme: merci voor al die jaren.’ Jan was in alle omstandigheden bereikbaar, ook als Westerlo verloor of hij een fout had begaan. Altijd was hij bereid om met de pers te praten. Dat zullen niet veel trainers of spelers doen. Ik heb hem ook gezegd dat hij de juiste keuze heeft gemaakt door bij Westerlo weg te gaan. Stel dat hij nog een jaar was gebleven en Westerlo nog dieper zou zijn weg-gezakt. Dan gingen de supporters hem helemaal ‘vermoorden’. Want ieder-een verwacht nu dat Westerlo volgend seizoen terug aan de kop gaat spelen. Maar zo evident is dat niet.

−Wat is jouw prognose dan?Ik voel bij de club wel de ambitie om onmiddellijk terug naar eerste nati-onale te gaan. Wijnants heeft al laten verstaan de TV-inkomsten, waar de club nog een jaar recht op heeft, te gaan investeren in een goede ploeg. Ze heb-ben nu al een aantal karakterjongens gekocht. En de nieuwe trainer, Frank Dauwen, is in mijn ogen een goede keuze: ook een karakterjongen met veel ervaring. Ze zijn goed bezig om ‘te trachten’, maar ook andere ploegen als Moeskroen en Eupen zijn zich goed aan het bewapenen. Er zijn veel kandidaten voor de eerste plaatsen.

−En neem jij gewoon de draad terug op als Westerlo volgend seizoen te-rugkeert naar eerste?(lacht) Ik word al een dagje ouder. Ik weet niet hoelang ik nog kan mee-gaan. Maar het enthousiasme is er nog steeds. Ik geniet nog veel van het voet-bal. Ik zal het zo formuleren: het leven gaat ook verder zonder Westerlo. De sympathie blijft en ik hoop dat ze terug zullen keren. Maar het is radio op 1 en KVC Westerlo op 2.

−Bedankt en hopelijk tot ‘horens’.

“ Ik vind mijn job op de radio belangrijker dan mijn sympathie voor westerlo”

WESTERLO - Nadat KVC

Westerlo op 20 mei

pijnlijk onverwachts

degradeerde, stonden

de kranten vol van de

treurzangen. Daarin werd

niet zozeer het verdwijnen

van de Kempenzonen uit

eerste klasse beweend;

de krantenjongens

bleken nog meer in zak

en as te zitten door het

verlies van Jos Willems,

de Sporzareporter die

ruim vijftien jaar lang op

Willemsiaanse wijze -een

ander woord bestaat er

niet voor- de buitenwereld

via de nationale

radiozender op de hoogte

had gehouden van het

wel en wee van de ploeg

uit de ‘parel der Kempen’.

Zou Jos nu samen

met Westerlo van het

hoogste voetbalpodium

verdwijnen? We belden

hem op en kregen meteen

een privéradioverslag per

telefoon. Want als Jos

praat, slaat automatisch

zijn turbomotor aan

waarmee zijn stembanden

worden aangedreven.

Jos willems, waer bestu bleven?

Page 20: Suiker Juli Augustus 2012

20 - JULI - AUGUSTUS 2012

Jef verheyen en Rik Kles-sensaltijd feest!RIJKEVORSEL - De stamvader van de spiegeltentenbouwersfamilie Kles-sens wilde in het begin van de 20ste eeuw eigenlijk verkassen naar Canada. Hij was de armoede in het Kempen-land meer dan beu, maar na de Eerste Wereldoorlog blijkt zijn zelfgebouwde spiegeltent een schot in de roos. Samen met zijn vrouw Emma trekt hij ermee van kermis naar kermis. Honderd jaar en vier generaties later trekken zijn kinderen en kleinkinderen met de ma-jestueuze danstenten de wereld rond. De spiegelpaleizen staan op locatie van Dubai tot Australië én binnenkort ook terug in de Kempen voor het eer-ste spiegeltentfestival. Rik Klessens tekende samen met Jef Verheyen de geschiedenis op van zijn ondernemende familie. Het werd een lijvig boek boor-devol anekdotes en foto’s.Uitgegeven in eigen beheer - € 25

louis van DievelDe vuilnismanKALMTHOUT - ‘De vuilnisman’ is een heruitgave van ‘Ik ben een vuilnisman’, de roman noir die Van Dievel in 2003 uitbracht bij Houtekiet. Het boek is los-jes gebaseerd op de ‘slager van Bergen’, de seriemoordenaar die in de jaren 90 verschillende vrouwen ontvoerde en met een slagersmes bewerkte. Hun lichaamsdelen verpakte hij in vuilnis-zakken die hij her en der achterliet langs de weg. De moordenaar werd nooit gevat en toch hielden de moorden plots op. ‘De vuilnisman’ is een boek waarin Van Dievel doet wat hij het beste kan: het karakter schetsen van de ‘basse classe’. Sappig verteld zonder ooit platvloers te worden. Onder meer een metser en kapster uit Blauberg, een schizofrene priester en een Belgi-sche prins passeren de revue. Allemaal worden ze naar de stationsbuurt van Bergen gezogen, naar de cafés waar ‘de killer van Mons’ zijn slachtoffers zoekt. De verteller van het verhaal, de alwe-tende vuilnisman, slaat het zootje gade en becommentarieert hun levens aan de hand van hun vuilnis. Aangename zomerlectuur om te lezen met een mon-kellachje om de lippen.Na 10 jaar opnieuw uitgegeven door Uitgeverij Vrijdag - € 15

wIe SchrIJfT dIe blIJfT

ooG voor ArchITecTUUr

Architectuurcentrum Ar-Tur stuurt een jaar lang een reporter

op pad. Als luis in de pels speurt hij de Kempen af naar opmerkelijke architectuur. De

komende maanden krijgt u hier zijn verslag .

PrecisiebouwwerkenRond nieuwjaar las je in deze rubriek al over ‘Living Architecture’, het initiatief van filosoof Alain de Botton om men-sen naar architectuur op vakantie te sturen. Niet naar een exclusieve loca-tie waar dan toevallig een indrukwek-kende villa werd neergezet. Nee: echt op vakantie naar architectuur. Zodat iedereen zou meekrijgen wat een goed ontworpen gebouw op een weloverwo-gen site kan betekenen.Minder hoogdravend klinkt dit idee zo slecht nog niet. En misschien is het heel binnenkort zelfs noodzakelijk: nu jongeren het kapitaal niet meer bijeen krijgen om én grond én huis te betalen en we door dure energie verplicht wor-den steeds dichter tegen elkaar aan te bouwen. De toekomstige zomervlucht van volle steden naar rust en groen zal wellicht herinneren aan de idealen uit de jaren 50. Arbeiders bezochten toen voor het eerst de kust en trokken de decennia daarna van de Ardennen tot in Spanje. Architectuur was daar-bij al gauw geen bekommernis meer. Toch is het verrassend om te weten dat het vaak als ‘plat’ bestempelde Center Parcs zijn vakantiehuisjes in 1968 door

de toonaangevende Nederlandse archi-tect Jaap Bakema liet ontwerpen. Ba-kema’s minuscule bungalows stonden in compacte linten tussen de dennen-bomen. Ademruimte werd in die jaren nog democratisch verdeeld.Ook de Kempen hebben, als groene long van Vlaanderen, verstrooiing in petto. Zeker nu terreinen die ooit door de staat werden afgebakend, terug vrij worden gegeven. Eén ervan is de voor-malige Britse munitieopslagplaats van Kasterlee. Nadat die in 1974 zijn be-stemming als ontspanningsgebied voor jongeren kreeg, werd ze gaandeweg ge-boetseerd tot een volwassen vakantie-domein, alom gekend als de Hoge Rie-len. Niet op zijn minst door de inzet van serene maar spannende architectuur.Drie stappen waren nodig om het ter-rein van 230 hectare te herwaarderen. En elk van die stappen gaf op een logi-sche manier aanleiding tot de volgende: een proces waarbij bouwheer, over-heid en Vlaams bouwmeester elkaar overtuigend vonden. In 2002 was er het nieuwe ontvangstgebouw. Met zijn licht hellende daken en rode baksteen vormt het een sober, halfopen paviljoen waar bezoekers de overgang van verka-

veld platteland naar bos kunnen ma-ken. Voorzien van kantoor en educatie-ruimte presenteert het zich in vorm en materiaalkeuze als een gemoedelijke introductie tot het achterliggende bos en zijn loodsen. Kort daarna, in 2004, volgde een twee-de prijsvraag die een visie voor het hele domein moest bepalen. De uitkomst was een plan waarin de verschillende lagen van het terrein werden bloot-gelegd. Architectuur verankerde die abstracte ideeën in het landschap. Zo-als het ‘loodskamperen’, waarbij drie voormalige opslaggebouwen uitgerust werden met slaapplaatsen, een kloeke keuken en sanitair. Een make-over met finesse, want de bakstenen structuren zijn elegant opgepoetst en verdeeld in een slaap-, kook- en verblijfscomparti-ment. Vooral het slaapgedeelte kreeg daarbij een eigen karakter. Net als in de gedrongen romp van een duikboot zijn de wanden hier bekleed met hou-ten britsen. En om het onderwaterge-voel helemaal te benadrukken, lieten de ontwerpers vierkante periscoopga-ten door het golfplaten dak priemen die de wolkenlucht of sterrenhemel tonen. Vlak naast de gerenoveerde loodsen

kwamen sanitaire voorzieningen. In hun strakke verschijning, bekleed met metalen lamellen, zijn het zelfbewuste maar respectvolle begeleiders van de bakstenen barakken.Deze punctuele ingrepen, waar ook het zo goed als voltooide ‘Wadihostel’ bijhoort, schragen de Hoge Rielen. Vooral omdat ze voortvloeien uit een overkoepelende visie waarin aandacht voor biodiversiteit, de historiek van het domein en de herwaardering van de be-staande gebouwen met elkaar vervloch-ten zijn. Dat zowel dit masterplan als de architectuur via de wedstrijdformule van de Open Oproep werden bekomen, laat zich voelen: de nieuwe gebouwen buigen smaakvol naar de oude loodsen en het omliggende bos. In de geest van Bakema en de Botton lijkt de Hoge Rie-len dan ook een opleidingsterrein voor bouwrijpe jongeren. Als bewijs dat be-scheiden wonen in het groen ook straks nog zal kunnen. Alleen moeten de dog-ma’s van de vorige generaties dan over-boord. Bouwen moet binnenkort onher-roepelijk met ingehouden precisie. De Hoge Rielen: www.dehogerielen.be

Tekst: Bjorn Houttekier

1. Center Parcsbungalows van Jaap Bakema

2. Inkompoort de Hoge Rielen, Huiswerk architecten

3. Loodskamperen: sanitaire voorzieningen naast gerenoveerde opslagplaats, TEEMA architecten

anne-marie hooyberghsKlaprozenroodWESTERLO - Anne-Marie Hooyberghs heeft een boontje voor kleurige titels. Enkele jaren geleden schreef ze al de streekroman ‘Korenbloemblauw’, over het leven van een vroedvrouw aan het einde van de 19de eeuw. In haar recent-ste boek is rood de hoofdkleur. De in-vloedrijke Korneel van Hees vindt dat zijn dochter Claudia gezelschap nodig heeft, en de zestienjarige wees Paulien, zijn nichtje, zou daarvoor kunnen zor-gen. Paulien grijpt deze kans met beide handen aan en hoopt dat haar oom ook haar broer en zus in huis wil nemen, maar daar vergist ze zich in. Paulien moet dus zelf een manier bedenken om Nell en Mattijs te kunnen zien. Haar talent om kleding te ontwerpen, blijkt het antwoord. ‘Klaprozenrood’ is ide-ale zomerlectuur voor wie houdt van de nostalgische sfeer van het fin de siècle: grote landhuizen, rijke heren, arme meisjes, roodgestifte lippen, ruisende rokken. Een boek dus voor romantische zielen die het wellicht in één ruk zullen uitlezen en dan een diepe dromerige zucht zullen slaken.Uitgegeven door VBK Media - € 13,95

heidi vanrompayhier doet het geen pijn VEERLE-LAAKDAL - Een jeugdtrau-ma van zich afschrijven: dat is wat Heidi Vanrompay deed in haar aangrij-pende roman ‘Hier doet het geen pijn’. Het boek draait rond Viki. Het tiener-meisje gaat vrolijk door het leven, heeft veel vriendinnen en doet het goed op school. Op een dag wordt haar wereld ondersteboven gekeerd als een vriend van haar broer haar brutaal misbruikt. Viki trekt zich met haar geheim terug in haar ‘zeepbel’, maar de mensen in haar omgeving merken dat er iets mis is. Langzaam maar zeker leert ze terug te vechten, te vertellen wat er gebeurd is en hulp te aanvaarden. De schrijfster werkte voor haar boek samen met jon-geren en hulpverleners. In een bijlage vind je ook nuttige info van de politie, slachtofferhulp en een traumapsycho-loog.Uitgegeven door Clavis - € 19,95

Page 21: Suiker Juli Augustus 2012

Suiker - 21

Omdat we dringend een tweedehands-fiets nodig hadden die we ‘s avonds zonder zorgen aan het station kunnen stallen om ’s morgens gezwind mee naar het werk te rijden, stopten we bij een verre kennis die op zijn oprijlaan een fel blinkend wit damesexemplaar te koop aanbood. Kopen en inladen en klaar is kees, zo dachten we. De zaak leek weer iets gecompliceerder. De fiets bleek niet toe te behoren aan onze kennis maar was eigendom van een van zijn vrienden. Die vriend was een man afkomstig uit Syrië en geze-gend met de naam Ahmed. Hij woonde een paar huizen verderop en verdiende een paar centjes bij met het opkalefate-ren en doorverkopen van oude fietsen. “Waarom zet Ahmed die fiets dan niet voor zijn eigen gevel te koop?”, vroegen we. “Dat durft hij niet”, antwoordde de kennis. “Hij woont recht tegenover een fietsenhandel en heeft schrik dat de fietsenverkoper hem zijn handeltje in fietsen niet in dank afneemt.” Nu kenden we toevallig die fietsenmaker. Beter nog: we waren een van zijn beste klanten. Hadden we schrik van hem? Neen. We hadden een panische angst van hem. We staan aan het hoofd van een fiet-senpark dat uit zes rijtuigen bestaat. Omdat de woorden inbussleutels en derailleurs voor ons eerder associaties oproepen aan operatiemateriaal dan aan fietsengereedschap zijn we voor het minste defect aangewezen op de hulp van een gediplomeerd fietsenmaker. Dat is de hersteller die voor het gemak op wandelafstand woont. Gemiddeld eenmaal om de veertien dagen trekken we naar de fietsenhandel met een de-fecte fiets: een wiel dat paraplu staat, een versnellingsapparaat dat vervaar-lijk doorslaat of gewoon een band die lucht lekt. Om toegang te krijgen tot onze fietsenherstelwerkplaats moeten we eerst een zware ijzeren schuifdeur verschuiven. Dat vergt de inzet van al onze krachten en maakt een enorme teringherrie. In het fietsenatelier zelf hangt een penetrante geur: een com-binatie van pittige tweetaktolie en gedroogd visvoer. In de bunker is het balkdonker waardoor we pas na lang knipperen met de oogleden het silhouet opmerken van de fietsenmaker. Altijd staat hij onder een fiets die aan twee kettingen hangt en vervaarlijk boven zijn hoofd bengelt. Altijd blijft de fiet-senmaker doodgemoedereerd verder-werken. Wij zijn lucht voor hem. Lucht die hij zelfs niet inademt. We hebben

afgeleerd dichterbij te stappen want dan begint hij vervaarlijk te snuiven als een bedreigde stier in een arena. Pas na vijf lange minuten behaagt het hem zich naar ons om te draaien. Telkens kijken we dan in een gezicht waarop alleen maar ergernis valt af te lezen. Waarom komen we hem in gods-naam weer storen? Zo lezen we keer op keer. Naar het mankement aan de fiets vraagt hij nooit. Enkel met een forse knik vanuit zijn kin geeft hij het com-mando de fiets in de rij van andere te herstellen vehikels te plaatsen. Nog voor we dat bevel hebben uitgevoerd, heeft hij ons al opnieuw de rug toege-draaid. Met een enorme zucht is hij terug aan het werk gegaan. We weten dat we de volgende dag kunnen terug-keren. Dat hij dan opnieuw met zijn kin naar een andere rij wijst, ditmaal die van de herstelde fietsen. Dat we niet bij hem moeten afrekenen maar bij zijn vrouw, die steevast pas na lang aarze-len wisselgeld teruggeeft. Altijd verliep ons bezoek aan de fiet-senmaker volgens dit scenario van een stomme film. Nooit hoorden we hem een woord zeggen. Altijd dachten we: hier zetten we geen stap meer binnen. Tot er een mirakel gebeurde. Een van de allerhoogste orde zelfs: een waarbij een dode lazarus plots tot leven werd opgewekt. Op een avond waren we met het gezin op restaurant toen ook hij binnentrad met zijn vrouw. Eerst had-den we hem niet herkend, zoals men ook een cafébaas niet herkent eenmaal hij zijn vertrouwde toog heeft verlaten. Zijn sloddertrui had hij ingeruild voor een zwart T-shirt. Zijn bruin geribbelde fluwelen broek voor een stoffen broek met vouw. Hij nam een paar tafels verderop plaats, buiten ons gehoorveld maar nog dicht genoeg opdat we hem konden observeren. Al snel konden we onze ogen niet geloven. We keken naar hem als naar een renner met het ver-zamelde werk van Schopenhauer. We zagen een man die honderduit met zijn tafelgenoot van gedachten wisselde. Een joviale klant die grapjes maakte met de diensters. Een tevreden man die de chef-kok uit de keuken liet roepen om hem te complimenteren. Toen hij het restaurant verliet, knikte hij ons toe. We waren veel te verbouwereerd om zijn groet te beantwoorden. Die avond gingen we koortsachtig op zoek naar zijn Facebookaccount. Moesten we zoeken bij Dr Jekyll of Mr Hyde? Vanaf die dag begeven we ons met een panische angst naar zijn fietsenatelier.

dr Jekyll of mr hyde

STIJn JAnSSen

Kringwinkel Mol lanceert “Kwopz”MOL - Sinds oktober vorig jaar werkt De Kringwinkel van Mol samen met het houtatelier van het Openbaar Psy-chiatrisch Zorgcentrum (OPZ) van Geel. Niet of slecht verkoopbare, oude-re meubeltjes worden door de medewer-kers van het houtatelier met veel zorg weer opgemaakt.“Meubels die anders op de afvalcontai-ner belanden, krijgen een kans op een tweede leven. Niet alleen is dit goed voor het milieu, maar het geeft ook vol-doening aan de mensen van het OPZ Geel.” legt Kringwinkelverantwoorde-lijke Lief Geenen uit. “En vooral: het is volledig handwerk.”

KWOPZ Deze samenwerking tussen de Kring-winkel en het houtatelier van het OPZ krijgt een goed herkenbaar label: ‘kwopz’. “Omdat dit partnerschap ook voor klanten duidelijk moet zijn, heb-ben we aan Zjef Caers -kunststudent van het KASK van Gent- gevraagd een “Kwopz”-logo te ontwerpen,’ zegt Lief Geenen. “Elk opgemaakt meubeltje zal dit logo krijgen en hierdoor echt uniek zijn. Een deel van de verkoopprijs gaat naar de aankoop van de materialen en vergoeding van de medewerkers van het houtatelier. We hebben deze samenwerking met het OPZ Geel aan-gegaan omdat de banden tussen een zorginstelling en een sociaal economie-bedrijf belangrijk zijn. Op bepaalde vlakken kunnen ze een aanvulling zijn voor elkaar, zoals dit project bewijst.”Vanaf maandag 2 juli kan je in De Kringwinkel van Mol deze unieke Kwopz-meubeltjes kopen. Let op het logo om ze te herkennen. De Kring-winkel van Mol is gevestigd aan de St.-Apollonialaan 190B, e-mail: [email protected]

Gabriel Rios en Kapitein Winokio op fiesta MundialBALEN – Fiesta Mundial, de tradi-tionele afsluiter van het Kempense festivalseizoen -dit jaar op 28, 29 en 30 september- heeft zijn headliners bekendgemaakt. Op zaterdag is dat Gabriel Rios. Op zondag zakt een oude bekende af naar de Keiheuvel: de in Spanje immens populaire groep Cante-ca de Macao. “Het wordt een editie die zeker weer mikt op een ruim publiek”, zegt organisator Gunter Willekens. Fiesta Mundial beleefde vorig jaar op alle vlakken een topeditie. De feest-uitgave -het wereldfeestje vierde zijn 15-jarig bestaan- kon rekenen op een Indian summer waarop het al jaren een patent lijkt te hebben.Fiesta Mundial huldigt op muzikaal vlak al jaren hetzelfde principe: in-vesteren in een bekende headliner om daarrond een even interessant neven-programma te bouwen van minder bekende maar beloftevolle Belgische en internationale groepen. “Dit jaar brengen we Gabriel Rios als absolute publiekstrekker”, zegt Gunter. “Rios komt solo, maar dat staat garant voor een intiem concert dat -neem het van mij aan- voor beklijvende momenten zal zorgen. Op zondag investeren we met Kapitein Winokio voor het eerst in een fantastische band voor de kinderen. Wie Fiesta kent, weet dat zij een groot deel van ons publiek uitmaken. Tot zes-tien jaar laten we trouwens iedereen gratis binnen. Veel jeugdbewegingen spelen daarop in.”Nog op zondag speelt de Spaanse groep Canteca de Macoa. “Deze groep is onze ontdekking”, zegt Gunter Willekens. “Een van onze muziekprogrammators heeft ze een aantal jaren geleden in Barcelona opgemerkt en als eerste naar de Fiesta gebracht. Sindsdien zijn ze al opgepikt door tal van andere Belgische festivals. Dat verwondert ons niet want het zijn onwaarschijnlijke ambiance-makers.”Fiesta Mundial maakt er een erezaak om met een fantastisch nevenpro-gramma uit te pakken. Daarover lees je meer in het septembernummer. Je kan nu al via cc ’t Getouw kaarten bestel-len. Surf naar www.fiestamundial.be en je blijft ook op de hoogte van al het nieuws over het festival.

Deze zomer in houtum streetKASTERLEE – Jazzclub Houtum Street gaat niet met vakantie. En het houdt ook geen zomerslaap, zoals cultuurcentra dat wél doen. In juli en augustus wordt op de eerste maandag van de maand dus gewoon een concert georganiseerd, net als alle andere maanden van het jaar.Op 2 juli is The Cotton City Jazz-band te gast in Houtum Street. De band viert dit jaar zijn vijftigste verjaardag en speelt vooral zwarte muziek uit de ‘roaring twenties’. The Cotton City Jazzband staat ga-rant voor doorleefd vakmanschap, een vleugje humor en een verzorgde presentatie. Een ideaal avondje uit!Op 6 augustus ontvangt Houtum Street het Nico Schepers Quintet. Nico Schepers is een jazztrompet-tist die bij het Brussels Jazz Or-chestra en High Voltage Sextet speelt en al interationale prijzen in de wacht sleepte. Drie maanden geleden concerteerde hij nog in The Blue Note in New York. Nico Sche-pers wordt begeleid door Bram De Looze op piano, Mimi Verderame op drums en Bart Denolf op bas.Tickets voor de concerten kosten 10 euro, maar Suiker geeft voor elk optreden twee duotickets weg op www.suikerkrant.be. Jazzclub Houtum Street is ondergebracht in Zaal Den Eyck in Houtum 39 in Kasterlee.

4 dUoTIckeTS

Page 22: Suiker Juli Augustus 2012

22 - JULI - AUGUSTUS 2012

Op 27 juli 1846 houdt pater Pieter-Jan De Smet (1801-1873), de beroemde missionaris-jezuïet die de Verenigde Staten doorkruiste om de indianen te kerstenen, halt aan een ‘schoon meer, omringd van vlakten en van een digt bosch van lorkenbomen’. Hij was onder-weg met proviand om een missiepost in de buurt van het huidige Spokane te bevoorraden. “Ik heb hetzelve het meer De Nef genoemd, ter gedachtenis van eenen aenzienelyken Belg, onzen land-genoot, eenen der grootste weldoeners en vrienden der missien van America. Het ontlast zich in den stroom Turn-hout, die zyne snelle wateren met die der Rivier Spokane gaet verenigen.”Met De Nef wordt Peter Jan De Nef (1774-1844) bedoeld, volksvertegen-woordiger in de prille Belgische instel-lingen, tijk- en wijnhandelaar en stich-ter van de Latijnse school die later het beroemde Turnhoutse Sint-Jozefcollege zou worden.Waarom wilde De Smet eer betuigen aan Turnhout en een van zijn meest ge-respecteerde inwoners? Omdat hij veel meer aan de hoofdstad van de Kempen te danken had dan aan zijn geboorte-stad Dendermonde en omdat zonder een mecenas als De Nef de missies van de jezuïeten in Amerika wellicht nooit een succes zouden zijn geweest.Tussen 1835 en 1871 zal De Smet zo’n tiental keer naar België reizen om er geld in te zamelen en missionarissen te rekruteren. De Nef wordt zijn gul-ste geldschieter en zal hem in totaal bijna 800.000 Belgische franken van toen schenken; zo’n 300.000 euro van-daag. Ook reizen 69 missionarissen en 11 zusters met de Grote Zwartrok naar Amerika. Veel van hen zijn opgeleid in de school van De Nef in Turnhout. On-der hen ook twee Turnhoutse paters: Francis Xaveer Kuppens en Leopold Van Gorp.

handtekeningEr is in Turnhout maar één fysieke link overgebleven van de veelvuldige bezoe-ken van pater De Smet aan de stad. In het stadsarchief wordt een bezoekersre-gister bewaard van het ‘museum’ van W.F.J. Van Genechten (1789-1899), de toenmalige voorzitter van de recht-bank. Daarin staat twee keer de hand-tekening van De Smet (die een keer als woonplaats les Montagnes Rocheuses,

de Rocky Mountains, opgeeft en de tweede keer St. Louis). Het eerste be-zoek dateert van 19 juli 1853, het twee-de van 6 september 1871. Begeven we ons op een gevaarlijk pad wanneer we durven dromen dat er zich in Turnhout nog voorwerpen moeten bevinden die destijds door pater De Smet uit het wilde Westen werden meegebracht? Als hij hier vele honderd-duizenden franken kwam ‘bedelen’, is het toch niet vergezocht om aan te ne-men dat hij aan de milde schenkers -zo-als De Nef- ook geschenken zou hebben aangeboden?Laten we wat verdergaan op het pad van de speculatie en de mythevorming. Zou het kunnen dat de vredespijp van Sitting Bull zich in Turnhout bevindt?

Pater De smet en sitting bullDat pater De Smet de vredespijp van Sitting Bull in zijn bezit had, is goed gedocumenteerd. In 1868 bemiddelde hij tussen het Amerikaanse overheid en de Sioux-indianen. Sitting Bull was toen een gevreesde war chief van de Hunkpapa Sioux en had een reputatie die enkel te vergelijken is met die van Osama bin Laden, vlak na 9/11.Pater De Smet trok zonder militaire es-corte naar het hol van de leeuw aan de Powder River in Montana. Op 16 juni 1868 wordt hij gastvrij ontvangen door de meest gevreesde indianenstam van die tijd. Sitting Bull bood hem zelfs zijn tent aan om uit te rusten van de lange reis. Op 21 juni reisde De Smet terug naar het westen om de Amerikaanse generaals te melden dat Sitting Bull bereid was om vrede te sluiten.De Smet en Sitting Bull rookten samen de vredespijp op 16 juni en misschien nog tijdens de vier dagen dat hij in het Sioux-kamp verbleef. Nadien rookte De Smet nog de vredespijp met de op-perhoofden (onder wie Spotted Tail van de Brulé Sioux) die in Fort Rice het vredesverdrag onderhandelden. Dat er toen geschenken werden uitgewisseld, is een historisch feit. Sitting Bull kreeg ooit een crucifix van pater De Smet. Zo liet hij zich in 1885 fotograferen met dat kruis rond zijn nek.In de winter van 1868 en in 1871 reisde De Smet nog naar huis en telkens be-zocht hij ook Turnhout. Hij had dus eventueel de gelegenheid om de vredes-

pijp aan zijn Turnhoutse geldschieters te overhandigen.

feit en fictieDat pater De Smet vredespijpen in zijn bezit had, staat vast. In zijn nalaten-schap zaten er maar liefst drie. Eentje ervan wordt door zijn achterkleinneef toegeschreven aan Sitting Bull. Ze zou rondgegaan zijn tijdens de onderhan-delingen aan de Powder River in 1868. Volgens Mireille Holsbeke, adviseur wetenschappelijk werk van de collec-ties Amerika en Oceanië van de Stad Antwerpen, is deze pijp echter niet af-komstig uit het prairiegebied. Volgens een tekst die bij de pijp hoort, zou ze al in 1862 door pater De Smet aan zijn neef zijn gegeven. Dat is zes jaar voor de ontmoeting tussen De Smet en Sit-ting Bull.In de nalatenschap zit nog een tweede pijp, van onbekende herkomst, die wél typisch is voor de Sioux. Dát zou dus wel de pijp van Sitting Bull kunnen zijn. Ook de versierde tabakszak is be-waard gebleven.Een derde pijp, waarvan de fijn ge-sculpteerde kop een priester en een knielende gelovige toont, is een ge-schenk uit 1848 van de Brulé-Sioux aan De Smet.Kortom: er heeft waarschijnlijk nooit een vredespijp van Sitting Bull in Turnhout gelegen... behalve in 2012. De pijpen uit de nalatenschap van De Smet zijn te zien op de expo Turnhout Terminus Turnhout Centraal. Ze za-ten ergens weggestopt in de depots van het Museum aan de Stroom in Antwerpen tot ze er door de tentoon-stellingsmakers uit Turnhout werden gevonden. Wie de pijpen dus wil zien, moet zich naar het Taxandriamuseum reppen. De kans is immers groot dat ze na de Turnhout 2012 opnieuw verdwijnen in de depots van het MAS. Op de tentoonstelling zijn ook drie unieke kaarten te zien die pater De Smet tekende van de Rocky Mountains. Daarop is ook telkens de Turnhout-ri-vier en het De Nef-meer te zien. Deze kaarten -die bewaard worden in het Midwest Jesuit Archive in St. Louis (VS), worden voor het eerst tentoonge-steld in Europa.

Tekst: Karl van den Broeck

TUrnhoUT TermInUS TUrnhoUT cenTrAAl

zEVEN STRAFFE VERhALEN.DEEL 5.De aarde is rond en dus kan elke plek die erop ligt er het middelpunt van zijn. Zoerle-Parwijs evengoed als New York. Of Turnhout. ’t Is maar waar je de punt van de passer zet.Vanuit dat relativerende gegeven gaat de tentoonstelling ‘Turnhout Terminus Turnhout Centraal’ op zoek naar de Turnhoutse -en bij uitbreiding Kempense- identiteit. Aan de hand van zeven straffe verhalen wordt de Turnhoutse geschiedenis in een verrassend perspectief geplaatst.• Pieter Paul Rubens was een Turnhoutenaar.• De eerste moderne vrouwen van Europa kwamen uit de Kempen• Kwam de ‘Dead Man’s Hand’ van Turnhout?• Turnhout was bijna het Leopoldstad van België• Ligt de vredespijp van Sitting Bull in Turnhout?• Waar is het laatste hert van Turnhout naartoe?• Was Kurt Cobain een Turnhoutenaar? En wat ben jij?Suiker houdt wel van straffe verhalen en laat Karl van den Broeck elke maand een van de zeven ‘mythes’ toelichten. Deze maand:

Mythe 5: De vredespijp van Sitting Bull ligt in Turnhout. Nu wel.

‘Turnhout Terminus Turnhout Cen-traal’ is een van de blikvangers van het cultuurjaar ‘Turnhout 2012’. De tentoonstelling loopt van 17 maart tot 31 oktober in het Taxandriamu-seum in Turnhout.Het Taxandriamuseum maakt deel uit van TRAM 41: Turnhoutse Rou-te Archief en Musea.Info: www.tram41.be en www.turn-hout2012.beTickets: www.uitinvlaanderen.be

Waarom gaf de ‘grote zwartrok’, pater Pieter-Jan De Smet, niet de naam van zijn geboortestad Den-dermonde, maar wel die van Turn-hout aan een rivier in de Rocky Mountains? Waarom noemde hij een meer ‘De Nef’, naar de oprich-ter van het latere jezuïetencollege in Turnhout? En ligt de vredespijp van het grote Sioux-opperhoofd echt in Turnhout?

Page 23: Suiker Juli Augustus 2012

Suiker - 23

spiegeltentfestival met Radio ModernKEMPEN - Spiegeltenten zijn even Kempisch als een te scherpe ‘a’ en een te zware ‘l’. Geen wonder dat in het kader van PLEK -culturele activitei-ten op locatie- een Spiegeltentfestival op poten wordt gezet. Leuk detail: de tenten worden geleverd door de firma Klessens, die dit jaar haar honderdste verjaardag viert.Zes gemeentes verzorgen elk een luik van het Spiegeltentfestival. Beerse beet begin juni de spits af. Achtereenvolgens reist de Spiegeltent nog van Turnhout (10 tot 19 augustus) naar Rijkevorsel (17 tot 19 augustus), Kasterlee (van 14 tot 16 september), Vosselaar (van 14 tot 16 september) en Oud-Turnhout (van 5 tot 7 oktober).Telkens wordt de Spiegeltent één avond ingenomen door Radio Modern (mét fiftieskapsalon, zie foto), de an-dere twee dagen worden ingevuld door de lokale overheid, die er vrij in mag programmeren.In Turnhout blijft de Spiegeltent per uitzondering langer dan een week staan. De vzw Turnhout 2012 orga-niseert er muzikale thema-avonden in met livebands en dj’s. Zo zal er o.a. een jazzavond, een rock-‘n-rollavond, een eightiesavond en een Beatlesavond plaatsvinden. Guido Belcanto, geboren Turnhoutenaar én fan van spiegel-tenten, concerteert twee avonden na mekaar (op 17 en 18 augustus) in zijn ‘natuurlijke biotoop’.Bij het ter perse gaan van deze Suiker waren de programma’s van de verschil-lende gemeentes nog niet helemaal gekend. Surf naar de websites van de betrokken gemeentes of naar www.turnhout2012.be voor de meest recente informatie.

het WatertorenfestivalTURNHOUT - Het Watertorenfestival is een van de grote succesnummers van Turnhout 2012. Dat is niet verwonder-lijk, want nóg publieksvriendelijker en laagdrempeliger kan je een culturele activiteit niet maken.De watertoren ligt centraal en is voor iedereen bereikbaar, alle voorstellingen zijn gratis, het publiek mag vrij in- en uitwandelen en de optredens (elke woensdag, donderdag en vrijdag) begin-nen om 19u en duren maar een uur. Je hoeft er geen babysit voor te vragen, verlof voor te nemen of afspraken voor te verzetten. Het volledige programma vind je op www.turnhout2012.be.

Dinsdag OrgeldagTURNHOUT - Onder de noemer ‘Dins-dag Orgeldag’ organiseert de vzw Octave elke dinsdagmiddag in juli en augustus een orgelconcert in de Sint- Pieterskerk op de Grote Markt in Turnhout. De con-certen zijn gratis (maar je mag een zelf te bepalen bijdrage achterlaten), begin-

nen om 12.15u en duren minder dan een uur. Ideaal om -tijdens de middagpauze- de hectische realiteit van alledag te ont-vluchten en tot rust te komen. ‘Chillen’ heet dat tegenwoordig. En waar kan je dat beter doen dan in een kerk?

Zondige Zondagen: theater staps versie van ‘Zomergasten’TURNHOUT - Theater Stap heeft een bijzonder ambitieus project samenge-steld: ‘Zondige Zondagen’. Het profes-sionele theatergezelschap waarin an-dersvaliden een hoofdrol spelen, vond de inspiratie voor de invulling van een zomerprogramma bij ‘Zomergasten’: een tv-programma van de VPRO. Het wordt in juli en augustus op zondag-avond -live- uitgezonden. Telkens staat er één gast centraal, die een avond lang fragmenten mag tonen uit zijn favo-riete films, docu’s, concerten… Aan de hand van de fragmenten vertelt de cen-trale gast over wat hem bezighoudt.Naar analogie met ‘Zomergasten’ nodigt ook Theater Stap elke zondagavond vanaf 20.15u in juli en augustus een centrale gast uit: een Kempenaar die zijn sporen in de muziek- of theaterwe-reld verdiende en (minstens) nationale bekendheid geniet. De gast mag tek-sten, beelden en muziek selecteren en/of meebrengen, en tijdens een praatpro-gramma in de tuin van Theater Stap in de Brugstraat in Turnhout uitleg-gen waarom het gekozen fragment zo belangrijk is voor hem/haar. Bij slecht weer wordt naar binnen verhuisd.De acteurs van Stap staan in voor de ontvangst van de gast en het publiek en zorgen ervoor dat alles in goede banen geleid wordt. Op één avond na zijn alle centrale gasten al gekend.. Tickets kos-ten 7 euro per avond.1 juli: stijn van Opstal8 juli: chris Nietvelt en Guy van Nueten15 juli: vitalski22 juli: ben segers29 juli: luc Nuyens5 augustus: lucas van den eynde12 augustus: stany crets19 augustus: tom van Dijck

turnhout terminus turn-hout centraalhet taxandriamuseum zoals u het nog nooit zagTURNHOUT - De expo ‘Turnhout Ter-minus Turnhout Centraal’ in het Taxan-driamuseum toont nog tot eind oktober de geschiedenis en de identiteit van Turnhout. Als invalshoek haalt de ten-toonstelling zeven straffe verhalen aan die de stad aan een aantal internatio-naal bekende figuren koppelen. De ver-rassende expo loopt als een rode draad door het Turnhout 2012-programma en is een absolute ‘must see’ voor elke Turnhoutenaar en zelfs Kempenaar.Heb je een museumbezoek graag wat (inter)actiever? Dat kan. Op de plan-

ning staan bijvoorbeeld kantworkshops voor volwassenen én kinderen. Elke dinsdag in juli en augustus is de expo gratis te bezoeken en staan er om 14 uur gidsen klaar om je rond te leiden. Afhankelijk van de leeftijd kunnen kin-deren het museum op hun eigen tempo doorlopen met de hulp van een doe-boekje of een mp3-tocht, ingesproken door acteur Tom Van Dyck. Op vaste tijdstippen wacht een eigenwijs, En-gelssprekend hert je op voor een bizarre conversatie.En in het najaar kan je je eigen crème, parfum of thee maken tijdens een krui-denworkshop, gebaseerd op het unieke plantenalbum van Jos Aerts dat in de expositie te zien is.Op www.taxandriamuseum.be vind je meer info over deze activiteiten. Vooraf inschrijven is soms noodzakelijk. Het Taxandriamuseum ligt in de Begijnen-straat 28 in Turnhout. Info: 014 43 63 35 of [email protected].

Poker!TURNHOUT - Wat hebben de expo ‘Turnhout Terminus Turnhout Cen-traal’ en het Speelkaartenmuseum ge-meen? Ongetwijfeld Wild Bill Hickock, de grootste pokerspeler uit het wilde Westen. Hij wordt opgevoerd in een van de straffe verhalen in het Taxandriamu-seum. Speelde Wild Bill met Turnhoutse speelkaarten? Wie zal het zeggen…Het populaire pokerspel staat nog tot 28 oktober centraal in het Speelkaar-tenmuseum. Naast andere bekende pokeraars brengt de expo de tweehon-derdjarige geschiedenis van het spel en zijn Europese voorlopers. Een goede pokeraar kan winstkansen inschatten en strategieën bedenken. Dit gokspel-letje van revolverhelden is dus eigenlijk een heuse denksport. Stap het museum binnen en leer hoe je een pokerface kan herkennen!Het Nationaal Museum van de Speel-kaart ligt in de Druivenstraat 18 in Turnhout. Info: 014 41 56 21, [email protected] en www.speel-kaartenmuseum.be.Elke donderdag van juli en augustus is de toegang gratis en profiteer je van een gratis rondleiding en drukdemon-straties.

De MoerasmonologenTURNHOUT - In natuurreservaat Win-kelsbroek (Mastheidestraat ter hoogte van huisnummer 27 in Turnhout) dient een gerestaureerde moerboot als podium voor een reeks ‘moerasmonolo-gen’. Een moerboot werd oorspronkelijk gebruikt voor het winnen van turf. De leerlingen van de studierichting hout-bewerking van de Gemeenschapsschool Zenit bouwden een originele moerboot na. De nieuwe versie van de moerboot zal als podium dienstdoen. Vanop de boot worden monologen gehouden die ongeveer een uur duren. Het publiek kijkt en luistert vanop de oever. Ten-zij anders vermeld treedt elke artiest op om 15u en om 19u. Tickets zijn ter plaatse te verkrijgen.10 augustus: Wim Paeshuyse11 augustus: Mise en Plis12 augustus: tom Driesen13 augustus: luc huygens (15u) en charlotte van den broeck (19u)14 augustus: Gaby Megens15 augustus: Jef louisa versmissen (enkel om 15u)

citybooks, literaire verha-len over turnhoutTURNHOUT - Turnhout, bekeken door de ogen van vijf schrijvers en een foto-graaf. Dat is het project ‘citybooks’ in het kort. Vijf auteurs en een fotograaf resideren een tijdje in de stad (twee van de vijf auteurs wonen zelfs in Turn-hout) en verwerken hun ervaringen in een literair verhaal, een essay of een gedicht dat gepubliceerd wordt op www.city-books.eu.Er bestaan al citybooks over o.a. Boeka-rest, Utrecht, Graz, Sheffield, Tbilisi en Skopje en naar aanleiding van het cul-tuurjaar wordt Turnhout aan het lijstje toegevoegd.De schrijvers die in Turnhout zullen verblijven en hun ervaringen via de website zullen delen, zijn Chika Unig-we en Walter van den Broeck (beiden Turnhoutenaren), Marjolijn Februari (Nederland), Peter Terrin (België) en Lasha Bugadze (Georgië). De fotograaf is Kahka Kakhiani (Georgië).Het eerste verhaal, ‘Duister hart’, van Chika Unigwe, is al klaar. Je kan het lezen op www.city-books.eu.

TURNhoUT 2012PRoGRAMMA jULI EN AUGUSTUS

Elders in deze Suiker vind je nog info over Turnhout 2012-activiteiten- Turnhout in Steen en Gigant: zie blz 8 en 9- Voltooid Verleden Turnhout: zie blz 8 en 9- Panorama de Vries: zie blz 8 en 9- Romboïdes in het Begijhof: zie blz 8 en 9- Robert Powell: zie blz 8 en 9- SASK Turnhout presenteert: zie blz 8 en 9- Jozef Schellekens: zie blz 8 en 9- Hans Op de Beeck: zie blz 8 en 9- Stadsgezichten: zie blz 8 en 9- Enrique Vargas: Between us: zie blz 11

Page 24: Suiker Juli Augustus 2012

21 augustusThe Kids

22 augustusWinther

23 augustusOrchestre

InternatIOnal du Vetex

& RobeRt Soko24 augustus

baRbaRa Dex: i am

25 augustusDe HelD

& Roy aeRnouts28 augustus

FeDeRico oRDoñez cuadrO

29 augustusHet zeSDe Metaal:

ploegsteeRt30 augustus

the antleR king & Renee Van baVel:

helDen/heRoeS31 augustus

KHaira arby 1 septembeRBruno

Vanden bRoecke & de bRetellen:

Halfweg2 septembeRboogie boy

& tHe woogies: tRibute to

ray CHarles

Enkele tipsvoor het najaar:

27 septembeRMohaMMeD bajeDDoub

& ensemble12 oktobeR

nouvellevague18 oktobeR

blaudzun25 oktobeR

boubacaR tRaoRé9 noVembeR

immodesty blaize16 noVembeRdon mclean

40th AnniversAry tour29 noVembeR

I MuvrInI12 decembeR

Trixie WHiTley20 decembeRdaan

simple quintet

TurnhouTsebaan 286 - borgerhouT TickeTs: www.deroma.be - 03 292 97 40 - Fnac

GELOOF seizoen 2012–2013

Suikerzoekt

ambassadeurs

Cultuurkrant Suiker bestaat twee jaar. Op die korte tijd zijn we een vaste waarde geworden in de Kempen. Maar we willen meer. Suiker wil zich met

twee voeten verankeren in alle gemeenten waar het verspreid wordt (het volledige arrondissement Turnhout plus enkele randgemeenten). Daarvoor

hebben we de hulp nodig van vrijwillige ambassadeurs. Als het even kan in elke gemeente

één.

wie ben jij?Je bent geïnteresseerd in cultuur

Je kent je gemeente goedJe wil Suiker verdelen en/of de verdeling van Suiker

mee coördineren in jouw gemeenteJe kan de redactie tips geven over wat in jouw

gemeente op cultureel vlak gebeurtJe hebt 1 dag per maand tijd voor Suiker

En wat schuift dat zoal?Ons grenzeloos en eeuwigdurend respect

Vrijkaarten Filmtickets voor Open Doek

Evt. een vergoeding van onkosten

Interesse?Mail als de bliksem naar [email protected].

We zitten op jou te wachten.

LEzINGEN woRKShoPSCURSUSSEN UITSTAPPEN

Page 25: Suiker Juli Augustus 2012

Suiker - 25

biJ DiNaMO KaN Je leReN éN feesteNDinamo biedt educatie in de vorm van cursussen, workshops, lezingen en uit-stappen. Alle activiteiten worden door vrijwilligers begeleid. Een bewuste keuze!Dinamo engageert zich ook voor maat-schappelijke thema’s, zoals duurzaam-heid en culturele diversiteit. Deze keu-ze vind je ook terug in ons aanbod. We willen ook mensen samenbrengen en creëren ruimtes waar mensen elkaar kunnen ontmoeten. In 2013 viert Dinamo zijn 30-jarig be-staan. Een heel seizoen lang vieren wij deze verjaardag met verschillende acti-viteiten: een groot uniek tafelkleed, 30 jaar Dinamolied, 30 x fit en gezond, 30 etalages made by Dinamo, workshops voor dertigers, een fotowedstrijd én feest natuurlijk. Raadpleeg onze kalen-der voor de vele activiteiten. De Dinamobrochure van het nieuwe seizoen is beschikbaar vanaf begin au-gustus. Ook de website www.warande.be/dinamo gaat dan online.Informatie kan je verkrijgen aan de educabalie vanaf 20 augustus.Inschrijven kan vanaf maandag 27 au-gustus.

iNfOEducabalieLut MertensDinamoWarandestraat 42, Turnhout 014 47 21 [email protected]/dinamo

JOuW activiteit in deze kalender?Cursussen, lezingen en workshops voer je makkelijk en snel in op www.cultuurdata-bank.be. Doe dat wel zo snel mogelijk. Als je ze aanvinkt als ‘educatieve activiteit’ ko-men ze niet alleen trecht op www. UitinVlaanderen.be, maar ook op allerlei agenda’s, websites en redacties. En natuurlijk ook in Suiker! Meer details vind je op www.cul-tuurnet.be/uitdatabank.

Zin om iets te organiseren??Vormingplus Kempen betaalt voor een aantal activiteiten tot 75% terug van je kosten voor de begeleiding (met een maximum van 200 euro). Ons aanbod en honderden cur-sussen, lezingen, workshops vind je op www.vormingpluskempen.be.

iNsPiRatie OP? ORGaNiseeR iets saMeN Met vORMiNG-Plus!Je zoekt nog ideeën voor activiteiten met je groep, vereniging of buurt? Iets degelijks én betaalbaars? Vormingplus Kempen vernieuwde net zijn aanbod cursussen, workshops en lezingen. Daaruit pluk je moeiteloos een activi-teit die aanslaat bij je publiek.

Kempen kookt!Vormingplus Kempen selecteerde sa-men met ‘Kempen kookt!’ een aanbod activiteiten rond koken die je goedkoop en makkelijk in eigen vereniging kan organiseren. Wat dacht je van een eco-logisch-culinaire wandeling door He-rentals of Turnhout? Of een smakelijke maar vooral deugddoende sessie ‘Eet je gezond?’Ontdek op onze site nog andere ideeën: een bedrijfsbezoek aan De Kijfelaar of een geitenboerderij, koken met kruiden, eet-etiketten lezen, streekbieren, ...

verkiezingen: wil je een debat?Wil je in aanloop van de gemeente-raadsverkiezingen een debat organise-ren? Wij hebben een degelijke modera-tor. Iemand die rad van tong is, vlot in de omgang en met kennis van zaken de lokale gemeentepolitiek helpt ontleden, zoals Katrien Lodewyckx, Karl van den Broeck, Jef Van Baelen of Bart Timper-man.Je kan ook een infoavond of een ge-meentequiz met de Wakkere Burger organiseren. Betaalbaar met Vorming-plus.

Nog meer thema’sVeel mensen zijn in de drukte op zoek naar een tragere tijd. Wat stilte tussen het lawaai van alledag. Vormingplus Kempen heeft een achttal voorstellen om je vereniging of publiek te laten proeven van stilte, rust en ruimte.Of kies een activiteit uit een reeks van eigenzinnige workshops, interessante mensen, weetjes en tips over het leven hier in de Kempen. Sputtert de motor van je vereniging? Dat hoeft niet langer. We hebben een heel aanbod aan cursussen, lezingen en workshops om het raderwerk van je vereniging terug gesmeerd te laten lopen.

eén adreswww.vormingpluskempen.be (kijk on-der ‘aanbod’) of bel 014 41 15 65

LEzINGEN woRKShoPSCURSUSSEN UITSTAPPEN

elke dinsdagmiddag van 12.30 tot 15u – herentalsdeN babbelhoekBen jij een van de mensen die hun Ne-derlands willen verbeteren? Het is gra-tis, je hoeft je ook niet in te schrijven. Fraikinstraat, 38.Info 014 22 17 81, [email protected] of www.denbabbelhoek.be

elke dinsdagmiddag om 15u – laakdalZomer mee op camping MeerlaerVormingplus Kempen, Buurtcomité Camping Meerlaer, VIVA-SVV Cul-tuur en Sport en Wakkerdal slaan de handen in mekaar om jaarlijks zomer-activiteiten te organiseren op camping Meerlaer.camping Meerlaer, Verboekt 15, 2430 VorstInfo: 013 66 14 20 of 0478 29 55 14Dit jaar met volgende activiteiten:op 3 en 10 juli: Afrikaanse dansop 17 juli: volksdansop 24 juli: petanqueop 31 juli en 7 augustus: linedanceop 14 augustus: merengueop 21 augustus: latino linedanceop 28 augustus: flamenco

vanaf di 3 juli om 14u – arendonkthuiskomen in je lichaam en bij jezelfVia eenvoudige lichaamsoefeningen word je meer vertrouwd met het eigen lichaam. Je wordt begeleid om de span-ningsbalans in het lichaam te optima-liseren. (ook op wo 4, do 5, vr 6 en za 7 juli, tel-kens van 9.30 tot 13 uur)Talander, De Lusthoven. Info 014 43 65 11, [email protected] of www.eutonie.be

di 10 juli van 13.30 tot 17u – turnhoutKant en klaarWorkshop kantklossen voor beginners door Lidy Verheyen, leerkracht stede-lijke academie.Taxandriamuseum-TRAM 41, Begij-nenstraat, 28. Info 014 43 63 35 of [email protected]

zo 5 augustus van 10.30 tot 12.30u – lilleDans, speel, luister en zing op Kempense wijzeVioliste Marianne Wynen en multi-in-strumentalist René Krol (samen: Folk-zien) verzorgen deze Kempense dag: ze vertellen, spelen en zingen, leren je een ritme en een oude danspas aan en be-trekken je zo bij het verhaal. Molenplein, 2275 GierleInfo [email protected] of 014 55 25 72

kAlender JUlI & AUGUSTUS

Page 26: Suiker Juli Augustus 2012

26 - JULI - AUGUSTUS 2012

Vzw Open Doek dankt zijn naambekendheid vooral aan het filmfestival dat het elk jaar -eind april- organiseert. Maar Open Doek is het hele jaar door actief. Wekelijks wordt op dinsdagavond in Utopolis in Turnhout een film geprogrammeerd. In de zomer kiest men uitsluitend voor zuiderse films. ‘Cinéma Méditerranéen’ brengt de beste Zuid-Europese en Noord-Afrikaanse films naar Turnhout. Daarnaast organiseert Open Doek eind augustus ook nog filmvoorstellingen in de openlucht: ‘Open Doek Wijkt Af’.

Dinsdag 3 juliiNtOuchablesland: Frankrijkregisseurs: Olivier Nakache en Eric Toledanoduur: 112 minutenJaar: 2011Miljonair Philippe is aan een rolstoel gekluisterd. In hartje Parijs woont hij in een kast van een huis. Driss is een jonge Senegalees die leeft van een uit-kering of van duistere handelspraktij-ken. Het lot bindt de twee tegenpolen aan mekaar.Grappige film met een scherpe monta-ge, uitstekende acteerprestaties en een geweldige soundtrack.

Dinsdag 10 juliMieNtRas DueRMesland: Spanjeregisseur: Jaume Balagueróduur: 96 minutenJaar: 2011Cesar is conciërge in een luxueus ap-partementsgebouw in Barcelona en doet zich graag voor als de welopge-voede en hardwerkende man, maar het enige wat hem eigenlijk bezighoudt, is zijn drang de mensen rondom hem on-gelukkig te maken.Een claustrofobische horrorfilm, inclu-sief akelige muziek, gestileerde came-rastandpunten en voice-over.

Dinsdag 17 juliteRRafeRMaland: Italiëregisseur: Emanuele Crialeseduur: 88 minutenJaar: 2011 Het leven van een vissersfamilie wordt grondig overhoopgehaald wanneer een Ethiopische drenkelinge aanspoelt. De Italiaanse wet zegt dat de overheid moet verwittigd worden wanneer er drenkelingen gevonden worden. Maar de familie besluit de vrouw te helpen in plaats van haar aan te geven.

Dinsdag 24 juliles NeiGes Du KiliMaNDJaRO land: Frankrijkregisseur: Robert Guédiguianduur: 130 minutenJaar: 2011Michel wordt ontslagen en nadien thuis overvallen. Hij spoort de dader op en gaat zich dan enkele fundamentele vra-gen stellen. Wat is een goed leven: een mooi eigen huis? Of begrip opbrengen voor een ander? De vragen zijn moei-lijk, de oplossingen niet voor de hand liggend. Een verhaal over liefde, span-ning, begrip, haat en ongeloof.

Dinsdag 31 juliles aDieuX a la ReiNeland: Frankrijkregisseur: Benoît Jacquotduur: 100 minutenJaar: 2012Chaos aan het hof! De laatste uren van Versailles zijn geslagen. De revolutie is niet meer tegen te houden. Machtswel-lust en verraad vieren hoogtij tijdens de laatste dagen van het hof van Louis XVI en Marie Antoinette.De film is gebaseerd op het gelijknami-ge boek van Chantal Thomas uit 2002. Het leverde haar de prestigieuze Prix Femina op.

Dinsdag 7 augustusles hOMMes libResland: Frankrijkregisseur: Ismaël Ferroukhiduur: 99 minutenJaar: 2011Parijs, 1942. De Algerijnse immigrant Younes wordt opgepakt. Hij krijgt ech-ter het aanbod om de Parijse moskee in de gaten te houden en de joden aan te geven die er onderdak vinden. Al-leen als Younes de undercoveropdracht aanvaardt, mag hij blijven leven. In de moskee sluit hij vriendschap met zan-ger Salim Halali. Dan ontdekt Younes dat Salim jood is…

Dinsdag 14 augustusiMPaRDONNablesland: Frankrijkregisseur: André Téchinéduur: 102 minutenJaar: 2011Een succesvolle schrijver trekt zich te-rug in Venetië om er in alle rust zijn volgende roman te schrijven. Hij ont-moet er de mooie Judith. Het is liefde op het eerste gezicht, maar al snel maakt het geluk plaats voor achter-docht en ontstaat er een bevreemdende verhouding tussen hen.

Dinsdag 21 augustushabeMus PaPaMland: Italiëregisseur: Nanni Morettiduur: 102 minutenJaar: 2011De paus is gestorven en 108 kardinalen trekken zich terug om een nieuwe paus te kiezen. Dat lijkt wel eeuwig te duren. Duizenden gelovigen zijn afgezakt naar het Sint-Pietersplein om de nieuwe kerkvader te begroeten. Maar die laat op zich wachten. Hij blijkt immers niet klaar voor de job. De onrust stijgt. Bui-ten én binnen het Vaticaan.

oPEN DoEK

juli & Augustus

Open Doek Wijkt af TURNHOUT - Vzw Open Doek dankt zijn naambekendheid vooral aan het filmfestival dat het organiseert. Maar Open Doek is het hele jaar door actief. Met films op dinsdag, of met het zomer-festival Cinéma Méditerranéen. Maar ook met ‘Open Doek wijkt af’: filmvoor-stellingen in buurten en wijken. De meeste voorstellingen vinden plaats in Turnhout (zie lijst). Op 26 en 31 augus-tus zijn er ook vertoningen in Beerse en Vosselaar, maar de exacte locatie en de film waren bij het ter perse gaan van Suiker nog niet gekend.27 augustus, 21.15u: The Wistleblower (Lindekensstraat, Turnhout)28 augustus, 21.15u: Carnage (PC Schorvoort, Turnhout)29 augustus, 21.15u: Beginners (Jef Buyckxstraat, Turnhout)30 augustus, 21.15u: The king of devil’s island (Nieuwe Kaai, Turnhout)8 september, 21.15u: Home (Klein En-gelandhoeve, Turnhout)9 september, 20.15u: Old joy (Klein En-gelandhoeve, Turnhout)

Page 27: Suiker Juli Augustus 2012

Suiker - 27

v.I.p.-pArTner Provincie

antwerpen Adres: Kon. Elisabethlei 22, 2018 Antwerpen Tel: 03 240 50 11 Fax: 03 240 54 75 Mail: [email protected] Website: www.provant.be

pArTnerS XXl Renohuis Renovatie - Sleutel op de Deur Tel: 0478 / 42 77 71 Fax: 014 / 42 77 71

filmfestival Open Doek

Adres: Warandestraat 42, 2300 Turnhout Tel: 014 41 94 94 Fax: 014 42 08 21 Mail: [email protected] Website: www.opendoek.be

pArTnerS Xl de Warande Adres: Warandestraat 42, 2300 Turnhout Ticketbalie: ma-vr 9-17u, za 9-14u Tel: 014 41 9494 (algemeen)

014 41 69 91 (ticketbalie) Website: www.warande.be

de kringwinkel Adressen: goedkoop en origineel Mol (Sint-Appolonialaan,

014 32 61 63), Turnhout (Steenweg op Tielen 70), Retie (Sint-Martinusstraat 50), Hoogstraten (Meerseweg 135, 014 44 20 40), Geel (Heidebloemstraat 93), Herentals (Lierseweg 136), Kasterlee (Krokuslaan 10), Balen (Kerkstraat 21), Herselt (Blaubergsteenweg 113), Heist-op-den-Berg (Noord-straat 25/1, 015 23.73.93).

Pure Kempen RURANT vzw Adres: Hooibeeksedijk 1 2440 Geel Tel: 014 / 85 27 07 Website: www.purekempen.be www.rurant.be (Merk Kempen) Mail: johny.geerinckx @rurant.provant.be

vormingplus Kempen Adres: Graatakker 4 2300 Turnhout Tel: 014 41 15 65 Mail: [email protected] Website: www.vormingpluskempen.be

sabam cultuur Adres: Aarlenstraat 75-77

1040 Bruxelles Tel: + 32.2.286.82.11 Fax: + 32.2.230.05.89 Mail: [email protected] Website: http://www.sabam.be

turnhout 2012 Adres: Stadhuis, Grote Markt 1,

2300 Turnhout Openingsuren: ma-vr: 9-12.30u en

13.30-16.30u Tel: 014 40 96 74 Mail: [email protected] Website: www.turnhout2012.be

tRaM 41 (turnhoute Route archief en Musea) Adressen: Stadsarchief (Stadhuis/Erf-

goedhuis, Grote Markt 1, 2300 Turnhout, 014 44 33 98) Nationaal Museum van de Speelkaart (Druivenstraat 18, 2300 Turnhout, 014 41 56 21) Taxandriamuseum (Begijnenstraat 28,

2300 Turnhout, 014 43 63 35) Begijnhofmuseum (Begijnhof 56, 2300 Turnhout, 014 42 12 48)

Openingsuren: musea: di-za 14-17u, zo 11-17u Stadsarchief: ma: alleen telefonisch of per mail, di-vr 9-12.30u / 13-16.30u

Mail: [email protected] Website: www.tram41.be

pArTnerS l cc ‘t schaliken Adres: Grote Markt 35,

2200 Herentals Openingsuren: ma 9-12u / 17-19.30u,

di, do, vr 9-12u / 13.30-16u, wo 9-12u.

Ticketbalie ook op wo 13.30-16u en za 10-14u.

Tel: 014 28 51 30 Fax: 014 22 28 56 Mail: [email protected] Website : www.schaliken.be

cc de Werft Adressen: Werft 32, Markt 1, 2440 Geel

(exporuimte de Halle) Centrumparking Nieuw-straat, 2440 Geel (exporuimte de Schrijnwerkerij)

Balie: ma 13.30-16.30u, di-vr 9-12u / 13.30-16.30u, za 10-12u

Tel: 014 56 66 60 (administratie) 014 56 66 66 (reserveringen)

Fax: 014 56 66 80 Mail: [email protected],

[email protected] Website: www.dewerft.be

cc ‘t Getouw (schouwburg Rex – zaal ‘t Getouw)

Adres balie : Smallestraat 2, 2400 Mol Openingsuren: di-vr : 9-12u / 13.30-16u,

za 10-12u Tel: 014 33 09 00 Fax: 014 33 09 07 Mail: [email protected] Website : www.getouw.be

bibliotheek turnhout Adres: Warandestraat 42, 2300

Turnhout Openingsuren: ma 14-20u, di t.e.m. do 11-

20u, vr 11-18u, za 10-17u Tel: 014 47 22 41 Fax: 014 41 61 41 Mail: [email protected] Website: www.turnhout.be/bib

effenaar Adres: Dommelstraat 2, Eindhoven Tel: 0031 (0)40 239 36 66 Mail: [email protected] Website: www.effenaar.nl

Dinamo Adres: Warandestraat 42, 2300 Turnhout Openingsuren: educabalie ma-vr 9-12u en 13-16u, ma 18-20u Tel: 014 47 21 64 (educabalie) Mail: [email protected] Website: www.warande.be (cursussen)

Mezz Adres: Keizerstraat 101, 4811 HL Breda Tel: 0031 76 515 66 77 Fax: 0031 76 520 02 37 Mail: [email protected] Website: www.mezz.nl

iOK Intercommunale

Ontwikkelingsmaatschappij voor de Kempen

Adres: Antwerpseweg 1, 2440 Geel Tel: 014 58 09 91 Fax: 014 58 97 22 Mail: [email protected] Website: www.iok.be hoReca provincie antwerpen Afdelingen Noorderkempen en

Middenkempen Adres: Tuinbouwstraat 1,

2300 Turnhout Tel: 0495 53 54 80

Katholieke hogeschool kempen met campussen in Geel, Lier,

Turnhout en Vorselaar Tel: 014 56 23 10 Fax: 014 58 48 59 Mail: [email protected] Website: www.khk.be

De Roma Adres: Turnhoutsebaan 286

2140 Borgerhout Ticketbalie: Turnhoutsebaan

327 2140 Borgerhout Openingsuren: ma-vr: 9u30-12u30 / 13u30-

17u Tel: 03 292 97 40 (reserveringen) 03 292 97 50 (algemeen) Website: www.deroma.be

cc Zundert Adres: Molenstraat 5 Zundert Tel: 0031 76 597 19 99 Website: www.cczundert.nl cc Jan van besouw Adres: Thomas van Diessenstraat 1 Goirle Tel: 0031 13 534 34 00 Website: www.janvanbesouw.nl

vlaamse Opera antwerpen

Adres: Van Ertbornstraat 8, 2018 Antwerpen Website: www.vlaamseopera.be Mail: [email protected] Tel: 03 202 10 08

amuz [festival van vlaanderen- antwerpen]

Adres: Kammenstraat 81, 2000 Antwerpen

Tel: +32 (0)3 202 46 62 Fax: +32 (0)3 202 46 64 Website: www.amuz.be

M hKa Museum van Hedendaagse

Kunst Antwerpen Adres: Leuvenstraat 32 2000 Ant-

werpen Tel: +32 (0)3 260 99 99 Fax: +32 (0)3 216 24 86 Mail: [email protected] Website: www.muhka.be

Würth belux N.v. Adres: Everdongenlaan 29 2300 Turnhout Tel: +32 (0)14 44 55 66 Fax: +32 (0)14 44 55 67 Mail: [email protected]

013 Poppodium Adres: Veemarktstraat 44

5038 CV TILBURG Tel: 013 460 95 00 Fax: 013 460 95 01 Mail: [email protected]

frans Masereel centrum Adres: Masereeldijk 5 2460 Kasterlee Tel: +32(0)14 85 22 52 Fax: +32(0)14 85 05 91 Website: www.fransmasereelcentrum.be

cultureel centrum "De Kei" Adres: Kerkplein 69 5541 KB Reusel Tel: 0497-641484

pArTnerS S Delta Motorcycle n.v. Adres: Otterstraat 120,

2300 Turnhout Tel: 014 42 08 08 Fax: 014 42 74 78 Mail: [email protected] Website: www.deltamotor.be

café Wirwar Een eigentijds café met een

vleugje heimwee naar vroeger Adres: Otterstraat 8, 2300 Turnhout

De singer Adres: Bavelstraat 35, 2310 Rijkevorsel Website: www.desinger.be of www.ajazzexperience.be

Jakob smitsmuseum Adres: Sluis 155a, 2400 Mol Openingsuren: wo-zo: 14-18u Tel en fax: 014 31 74 35 Mail: [email protected] Website: www.jakobsmits.be

theater stap Adres: Brugstraat 55, 2300 Turnhout Tel: 014 42 85 90 Fax: 014 42 84 19 Mail: [email protected] Website: www.theaterstap.be

storm op komst Kinderkunstenfestival Vrijdag 19 - dinsdag 23 maart Adres: Warandestraat 42, 2300 Turnhout Mail: [email protected] Website: www.stormopkomst.be

vrijetijdscentrum De Kruierie Adres: Bevrijdingsstraat 1 2490 Balen Tel: 014 82 92 30 Fax: 014 81 79 59 Mail: [email protected]

gemeente Westerlo Adres: Boerenkrijglaan 61 2260 Westerlo Mail: [email protected] Tel: 014 53 91 77

Rockin’ around turnhout ‘s Werelds grootste rock-’n-rollkroegentocht

De poppenzaal Adres: Steenweg op Oosthoven 114,

2300 Turnhout Tel: 014 42 33 22 Fax: 014 42 43 55 Mail: [email protected] Website: www.propop.be

hofke van chantraine Adres: Kerkstraat 46

2360 Oud-Turnhout Tel: 014 47 94 94 Fax: 014 65 25 18 Mail: [email protected]

Productiehuis het Gevolg Adres: Otterstraat 31-33, 2300

Turnhout Tel: 014/42.63.27 Fax: 014/42.82.36 Mail: [email protected]

stadsbestuur geel Adres: Werft 20, 2440 Geel Tel: 014 56 60 00 Mail: [email protected]

Groezrock 28th-29th April 2012 Adres: Gestelsesteenweg 211 B-2450 Meerhout Mail: [email protected]

Gemeentebestuur Meerhout Adres: Markt 1, 2450 Meerhout Tel: 014 24 99 20 Fax: 014 24 99 57 Mail: [email protected]

Gemeentebestuur Olen Adres: Dorp 1 - 2250 Olen Tel: 014 26 31 11 Fax: 014 26 31 20 Mail: [email protected]

Pfl Adres: Sound, Light, Projection, Video & Meeting Support Achterstenhoek 9 2275 Lille Openingsuren: Ma-vr 10-18 u Za 10-14 u Tel: 014 / 44 08 70 Mail: [email protected] Website: www.pfl.be

fiesta Mundial Adres: Keiheuvel Balen Mail: [email protected] Tickets: [email protected]

Galerie es Adres: Koningsbaan 68A 2560 Nijlen Website: www.galerie-es.be Mail: [email protected] Tel: 03 481 93 59 Recreatie-en Natuurpark

Keiheuvel vzw Adres: 17de Esc. Lichtvliegwezenlaan

14, 2490 Balen Tel: 014 81 03 01 Website: www.keiheuvel.be Mail: [email protected]

erfgoedcel Noorderkempen

Stadhuis/Erfgoedhuis Adres: Grote Markt 1, 2300 Turnhout Tel: 014 44 33 62 Mail: info@erfgoedcelnoorderkem-

pen.be

cultuur noord CC Palethe Adres: Jeugdlaan 2, 3900 Overpelt Tel, Info, reservaties, tickets: 011/64.59.52 Fax: 011/64.45.04 erfgoedcel k.eRf Adres: Gasthuisstraat 5, 2440 Geel Tel: 014 566 689 Website: www.erfgoedcelkerf.be

artObe+ Adres: Rolleken 10 B-2275 Lille Belgium Tel: 0032 (0)14 883343 Mail: [email protected] Website: www.artObe.eu

art center hugo voeten Adres: Vennen 23, 2200 Herentals Tel: +32 475 555 125 Mail: [email protected] Website: www.artcenter.hugovoeten.org

De scherf vzw Adres: Neerhofstraat 48 2300 Turnhout Tel: 014 41 82 83 Gsm: 0476 59 89 07 Mail: [email protected] Website: www.descherf.be

Gladiolen - vzw Keizer Karel Olen Adres: Dorp 1 - 2250 Olen

Kaaipot festival Han Coppens en Toon Otten Arlis Investments – Kaaipot

Festival Tel: +32 474 635 678 Mail: [email protected]

oNzE PARTNERS

Page 28: Suiker Juli Augustus 2012

Goedkoop en oriGineel! Mol (014/32.61.63)

Turnhout,Retie en Hoogstraten (014/44.20.40)

Geel, Herentals, Kasterlee, Balen,

Herselt en Heist-op-den-Berg (015/23.73.93)

Met steun van de gemeentes Olen, Oud Turnhout, Geel, Turnhout, Mol, Herentals, Westerlo, Balen, Meerhout

BiBliotheek turnhout

De club van 100

PARTNERS XXL

PARTNERS XL

PARTNERS L

V.I.P.-PARTNER

PARTNERS S

EEN hART VooR CULTUURook lId worden vAn de clUb vAn 100? vrAAG nAAr onze voorwAArden. bel 0495 53 54 80.

DELTADELTAMOTORCYCLE

Otterstraat 1202300 Turnhout

014 42 08 08www.deltamotor.be

[email protected]

DELTADELTAMOTORCYCLE

Openingsuren:alle dagen van 9.30u tot 19.00uzaterdag van 9.30u tot 17.00uzondag en maandag gesloten