HOOFDREDACTIENeal PetersenGeert Jan Darwinkel

EINDREDACTIEKasper Dijk

REDACTIELennart BeishuizenPieter BrouwersGeert Jan DarwinkelVincent Van GenechtenEva GerritsePieter HorstmanJustin KevenaarPaul KlompMarco PostJoep SmeetsJurian UbachsKlaas­Jan ter VeenJeroen VeenstraSeb VisserRichard van WelieFrank WielaardJules ZaneJan Willem Zeldenrust

COLUMNISTENJeroen ElshoffLeander Schaerlaeckens

FOTOGRAFIEGetty Images

PRODUCTION, ARTDIRECTION & DESIGN

DarChicago Ltd.MET DANK AAN

Issuu, ScribusSportAmerika The

Magazine is een uitgavevan Petersen Media. Niets

uit deze uitgave mag opwelke wijze dan ook worden

gekopieerd zonderuitdrukkelijke toestemming

van de uitgever. ©Petersen Media 2012­

2013 ­ Alle rechtenvoorbehouden.

Crisis in New York. Voor een Bostonian is er altijd een redenom een bericht met zo´n kop erboven te lezen. Normaalgesproken zou het in deze tijd van het jaar dan over de NewYork Jets moeten gaan, maar deze keer is het de beurt aan deblauwe broeder: de Giants.Afgelopen donderdag ging het wederom mis voor de ploeg vanTom Coughlin. Op bezoek bij de Chicago Bears verloren deGiants ook hun zesde wedstrijd van het seizoen. De SuperBowl­winnaar van twee seizoenen geleden heeft nu een 0­6record. De grote vraag is wat er nu moet gebeuren. Moet jequarterback Eli Manning op de bank plaatsen? En afscheidnemen van hoofdcoach Coughlin? Die combi leverde deGiants tot nu toe twee Super Bowl­ringen op, maar dat blijktgeen garantie voor de toekomst.Wie namelijk verder kijkt dan dit seizoen en ook terugkijktnaar vorig jaar ziet dat de Giants het volkomen kwijt zijn. Vorigseizoen, destijds als regerend kampioen, begon de ploeg meteen 5­0 record uitstekend aan het seizoen. Vervolgens zakten deG­men volledig in elkaar, een 3­8 reeks volgde en de playoffswerden gemist. Kort samengevat: van de laatste vijftienwedstrijden werden er elf verloren. Voor een instituut als deNew York Giants zijn dit onacceptabele cijfers. De komendeweken zijn cruciaal voor zowel Manning als Coughlin.Terwijl de NFL midden in de actie zit, komt de start van hetnieuwe NBA­seizoen steeds dichterbij. In het nummer vandeze week is er trouwens extra aandacht voor de voorseizoens­duel tussen de Oklahoma City Thunder en Philadelphia 76ers,die afgelopen week werd afgewerkt in Manchester. NBA­redacteuren Rob van Gameren en Anouar Amrani waren erbijen spraken met de diverse hoofdrolspelers.Veel leesplezier,

PS: Waar ik in mijn vorige column nog droomde van eentreffen in de World Series tussen mijn Boston Red Sox en‘cinderella’ Pittsburgh Pirates, werd laatstgenoemde uitgescha­keld door de St. Louis Cardinals. Geen droomfinale, toch blijftde hoop overeind dat er over een kleine maand er een feestlosbarst in Fenway Park.

De NBA werkt enorm aan haarpopulariteit in het buitenland. Metname in het voorseizoen zijn deNBA­teams geregeld te vinden bui­ten de Amerikaanse grenzen. Zoook in Taiwan. De Rockets enPacers spelen in Taipei een wed­strijdje tegen elkaar en zelfs NBA­baasDavid Stern is van de partij. Stern en deNBA zijn zo populair dat de burgemeestervan de stad een speciaal cadeau heeft voorde commissioner. Sternkrijgt uit handen vande heer Hau Lung Pinde symbolische sleuteltot de stad. Het is volgensHau Lung Pin een tekenvan de vriendschap tussenStern en de stad Taipei •Cavaliers­forwardTyler Zeller zal het begin van hetseizoen missen en een aantal weken toemoeten kijken vanwege een recenteoperatie. Tyler Zeller, zelftweedejaars speler en broer vanrookie Cody, moest hetwormvormig aanhangsel van zijnblindedarm laten verwijderen.Het zit Tyler niet mee: hijblesseerde ook al zijn heup naeen val in een trainingspartijtje •Het voorportaal is niet tevergelijken met het echte NBA­seizoen, maar toch zullenbepaalde dingen niet snelvergeten worden. Zeker niet als hetrivaliteit tussen teams betreft. Zo winnende Boston Celtics met dertig (!) puntenverschil van aartsrivaal New YorkKnicks. Opvallendste speler bij Bostonwas rookie Kelly Olynyk en niet alleenvanwege zijn voorkomen. Olynyk was goedvoor vijftien punten en zes rebounds.New York speelde zonder CarmeloAnthony en een aantal andere vedetten,maar de eerste overwinning voor denieuwe Celtics­coach Brad Stevens moetgoed voelen •

Een persoonlijk drama voorAdrian Peterson: zijn twee­jarige zoontje kwam afge­lopen week om het levendoor een misdrijf in de huiselijkesfeer. De hoofdverdachte is de nieuwevriend van de moeder van Peterson'szoontje. Ondanks het drama speelde deVikings runningback afgelopen zondag welin de wedstrijd tegen de Panthers, die met35­10 verloren ging • Tumult inHouston. Naast het feit dat het team eenpijnlijke nederlaag leed tegen de St. LouisRams, verloren ze ook hun quarterbackMatt Schaub met een beenblessure.Dat de enkele Texansfans in St. Louishierop juichend reageerden, schoot enkelespelers in het verkeerde keelgat: "Het wilwat zeggen als zelfs de tegenstander zegtdat ze het absurd vinden dat onze fans zichzo gedragen. Ongelooflijk dat iemand kanjuichen om een blessure", fulmineertAndre Johnson • Een quarterback­controverse in Philly? Nick Folesverving met verve de geblesseerdeMichael Vick en maakt dusdanigveel indruk dat Eagles­coachChip Kelly geen garantiewilde geven dat Vickdirect zijn plek zou terugkrijgen zodra hij fit is •Een paar weken geledenvestigden het de Seattle­fans een nieuw record alsde meest luidruchtige fans.De aanhang van de KansasCity Chiefs deden er eenschepje bovenop: zijproduceerden maar liefst137,5 decibel • DeBuffalo Bills laten MattFlynn langskomenvoor een proef­training. Vorige weeknamen de OaklandRaiders afscheidvan Flynn •

De St. Louis Cardinalsgeven pas op als ze gewon­nen hebben. Adam Wain­wright gooide een completewedstrijd tegen de PittsburghPirates en leidde zijn ploeg in Game 5 vande NLDS naar een 6­1 overwinning. DeCards hebben nu een 8­1 record over delaatste drie jaar in postseason eliminationgames • Niet getreurdPiratesfans. Jullie kunnenterugkijken op eenfantastisch seizoen waarinvoor het eerst sinds 21 jaarde playoffs werden bereikt.Of zoals closer Jason Grillitijdens een Pearl Jamconcert in The Steel Cityzei: “Next Year, it’s our f***ing Year.”• De Boston Red Sox plaatsten zich tenkoste van de Tampa Bay Rays voor heteerst sinds 2008 voor de ALCS. Rays­werper David Price zei na afloop dat hij dekomende winter weleens verhandeld zoukunnen worden • Déjà vu inOakland. Net als in 2012 waren deDetroit Tigers na vijf wedstrijdente sterk in de divisieseries. Enwederom was Tigers’ werper JustinVerlander de boosdoener • De LosAngeles Dodgers ontdeden zichin vier wedstrijden van deAtlanta Braves. ClaytonKershaw gooide zowel in deeerste wedstrijd als in de vierdewedstrijd. Een krasse gok vanmanager Don Mattingly, die goeduitpakte • Manny Machado kiester toch voor om onder het meste gaan. Hij liep een blessure op dieprima onder de noemer 'horror'gekwalificeerd mag worden • JoeGirardi blijft de manager vande New York Yankees. Eenhereniging met de Chicago Cubslaat zodoende op zich wachten •

TomášHertl kende eenmooie start van zijn carrière inde NHL. De 19­jarige Tsjechmaakte zijn debuut voor de SanJose Sharks en noteerde in dewedstrijden tegen de Phoenix Coyotesen de New York Rangers zes goals.Met name zijn vierde tegen de Rangerssprak tot de verbeelding. De video van degoal ging de hele wereld over en nodigdeNHL.com uit om Hertl een mooie bijnaamte geven: Teenage Mutant Ninja Hertl• Ook aanvoerder Joe Thornton wasonder de indruk van de prestatie van dejonge Hertl. Op de vraag of Hertl niet teveel een show maakte van zijn puikewedstrijd tegen de Rangers antwoorddehij: “Hou op! Hebben jullie het spel ooitwel eens gespeeld?” In de kleedkamervoegde hij hier nog aan toe: “Als ik viergoals scoorde, haalde ik mijn pik uit mijnbroek en streelde hem” • Hertl is niet deenige rookie die indruk maakte in zijneerste wedstrijden in de NHL. Ook SeanMonahan sprak tot de verbeeldingdoor in zijn eerste vijf wedstrijdenal vier goals te produceren.“Ik knijp mezelf weleens, afvragend of ikzijn geboorteakte nieteens moetcontroleren”, alduscoach Bob Hartley •John Tavares kendetegen de ChicagoBlackhawks een zwarewedstrijd. De captainvan de New YorkIslanders leed een 3­2 nederlaag enverloor drie tanden.Uit televisiebeelden bleekzelfs dat Tavares de laatstetand er zelf uittrok. Decenter miste ondankshet ongeluk geen enkeleshift in de wedstrijd •

Voor magistrale comebacks moet je dit jaarin Boston zijn. Het begon allemaal in mei,toen de plaatselijk Bruins in de eerste rondevan de NHL playoffs tegen de Toronto MapleLeafs op een 3­1 achterstand in de serieskwamen te staan. Wonder boven wonderwerd er alsnog een allesbeslissende Game 7uitgesleept (comeback 1), maar ook daarinkwam de thuisploeg al ras op een 4­1achterstand te staan. Via 4­4 in regulation,werd er in OT echter een niet meer voormogelijk gehouden series­winst uitgeperst(comeback 2).Een maand later in de Stanley Cup Finals,kregen de Bruins in hetzelfde TD Garden 'nkoekje van eigen deeg. Met nog een minuutjeop de klok en een 2­1 voorsprong op zak inGame 6, leek een beslissende wedstrijd inChicago binnen handbereik. Tot de Black­hawks 't ineens op hun heupen kregen, enzich middels twee goals binnen zeventien se­conden tot kampioen kroonden (comeback 3).Afgelopen zondag in de namiddag, wasmenig Patriots­fan al op zoek naar z'n auto tobeat the traffic, toen Tom Brady met nog eendikke minuut te gaan alsnog een kans kreegom heel Foxboro over te steken en een W uit't vuur te slepen. Niet dat er veel vertrouwenwas, want in de voorgaande drives haddende New England­receivers (of wat daar voordoor moet gaan) nou niet bepaald blijkgegegeven 'n bal te kunnen vasthouden.Maar zie: via Edelman, Collie en Dobson,vond #12 met nog vijf seconden te gaanineens Kenbrell Thompkins in de endzone(comeback 4).Wanneer een regisseur voor z'n televisieserienog voor diezelfde avond een vijfde come­back in petto zou hebben, zou deze door me­nig recensent als volstrekt ongeloofwaardigzijn weggezet. Maar David Ortiz flikte het, inthe bottom of the 8th, bij een 5­1 achterstandin de wedstrijd, en 1­0 achter in de ALCS,middels een onvervalste Grand Salami. Endie kwam als geroepen. Want de World Serieshalen, met een 2­0 achterstand op weg naarDetroit? Daarop had zelfs de meest verstokteRed Sox­fan geen geld durven zetten.TEKST GEERT JAN DARWINKEL

“Isn't it amazing what someone willdo when he can't bunt?” Los AngelesDodgers­orakel Vin Scully gooide erweer eens een legendarischeuitspraak tegenaan in zijn play­by­play commentaar op de Amerikaansezender TBS. Enkele seconden eerdersloeg Juan Uribe de bal uit het veld uit enkwamen de Dodgers op een 4­3voorsprong tegen de Atlanta Braves in,wat later zou blijken, de beslissendewedstrijd in de National League DivisionSeries. Juan Uribe dus. De man die dehoon van heel honkbalminnend LAjarenlang over zich heen kreeg, liet maarweer eens zien dat hij uit het juiste houtgesneden is. Neem hem mee de playoffsin, dan gebeuren er bijzondere dingen.Niet stoten, maar slaanDodgers­manager Don Mattingly gafUribe in de bewuste slagbeurt in deachtste inning oorspronkelijk hetteken voor een opofferingsstootslag.Dit is een call waarover we langzouden kunnen discussiëren (datterzijde), maar zonder Mattingly hadde messcherpe impulsanalyse vanScully niet bestaan. Hoewel Uribe deopdracht begreep (de honkloper vantwee naar drie brengen) was hij erniet gerust op. En terecht: in zijn driereguliere seizoenen als speler van deDodgers wist Uribe niet meer dan vierdergelijke stootslagen neer te leggen.Ditmaal leek het ook nergens op.Strike one. Strike two. De bal vloogalle kanten op, behalve de juiste ­ inde richting van de derde honkmanvan de Braves.De Dominicaan keek naar de banken zag Mattingly zijn strategieveranderen. Stoten werd slaan. Enhoe! Uribe bracht Yasiel Puig, die eentweehonkslag produceerde met één­uit, met een machtige swing tweehonken verder in plaats van één. Zelfkon hij op zijn dooie akkertje dehonken aflopen. De Braves kwamende klap niet meer te boven – 4­3 bleek

de eindstand en de Dodgers wonnen deNLDS met 3­1.Een paar dagen later sloeg hij enpassant twee punten binnen in de met3­2 verloren Game 1 van de NationalLeague Championship Series tegen de St.Louis Cardinals. Als die andere play­offheld, de Cardinal Carlos Beltrán, hetwat minder op zijn heupen had gehad,was ook dit genoeg geweest voor eenzege in het naseizoen.

Uribe's meest memorabele feiten inde 2005 playoffs: in Game 1 van deALDS tegen de Boston Red Sox, zettehij de toon middels een homerun endrie RBI's, hetgeen resulteerde in een14­2 zege voor Chicago. In de slot­wedstrijd van de World Series, warenhet vooral twee defensive plays die defans op de banken kreeg. Eerst was erdie magistrale vangbal die hem in hetpubliek achter het derde honk deedbelanden (zie grote foto), vervolgenswas er aangooi die Orlando Palmeirouitkreeg, en aldus het kampioenschapvan de White Sox bezegelde.

In de 2010 playoffs was Uribe hotterdan ooit. In Game 4 van de NLCS tegenPhiladelphia, zorgde zijn walkoffsacrifice fly voor de 6­5 zege. In Game6 van diezelfde serie, was het zijn go­ahead solo home run in de achtsteinning die de 3­2 overwinning bezegel­de. In Game 1 in de World Series tegenTexas, bleek zijn drie­run home runbeslissend voor de 11­7 overwinning.Tot slot droegen twee van zijn RBI's inGame 2 van de World Series bij aan de9­0 zege. De Giants zouden in 2010uiteindelijk winnen in 5.

Er zijn van die slagmannendie altijd opstaan als er om deprijzen gespeeld wordt.Beltrán bewijst het dit jaaropnieuw bij de Cardinals,Uribe doet het bij de Dodgers.Een staaltje presteren­als­het­erop­aankomt: dit is in deplayoffs zo langzamerhand hun handelsmerk.Uribe won ringen met de Chicago White Sox(2005) en de San Francisco Giants (2010) enspeelde in die teams cruciale rollen (zie devorige pagina's).ContrastLaten we eerlijk zijn: in het reguliere seizoenwilde het nooit zo vlotten met Uribe. Zijnpositieve inbreng in het clubhuis is zeergewaardeerd, maar op het veld sijpelde dekracht in zijn knuppel veelal weg. In deafgelopen zes jaar sloeg hij maar één keermeer dan twintig homeruns in een seizoen(24 in 2010) en in drie jaargangen zelfsminder dan tien. Ook zijn lichamelijkegesteldheid leidde al tot veel ontevredenheid.De fans in Dodgers Stadium jouwden Uribetwee jaar lang uit. Met een slaggemiddelderond de Mendoza Line (.200) in de eerstetwee jaar van de 21 miljoen dollar dikke drie­jarige overeenkomst en drie lange periodesop de blessurelijst kreeg de tonnetje­rondeUribe veel te verduren. Hij was ook nog eensde speler die aartsrivaal San Francisco Giantszo veel succes bezorgde in de World Seriesvan 2010. De Giants wonnen voor het eerstsinds 1954, terwijl de Dodgers onder (inmid­dels voormalig) eigenaar Frank McCourtbuitelden van fiasco, via rechtszaak naarpublieke schande en moddergooierij. Voor detrouwe aanhang was Juan Uribe de verper­soonlijking van het drama achter de scher­men. Een aan Uribe gewijde blog op tumblrbeeldt dit gevoel wellicht het beste uit.Zijn gebrekkige inbreng deed ook deteamleiding van de Dodgers eerder dit jaartwijfelen of ze wel met een 33­jarige(inmiddels 34­jarige), wisselvallige derdehonkman door moesten gaan. Toch zal ookMattingly geweten hebben dat Uribe zijnvizier altijd richt op oktober.

Altijd handig om zo'n speler inde gelederen te hebben. Tonnenervaring. Nadat Uribe door deWhite Sox werd overgenomenvan de Colorado Rockies(het team dat hem in 1997vastlegde als amateur enwaarvoor hij in 2001debuteerde op het hoogsteniveau), haalde hij met alzijn teams (White Sox, Giants, Dodgers) deLeague Championship Series.Ook in LA beloonde Uribe uiteindelijk hetvertrouwen van de beleidsbepalers. Sterkernog: Uribe werd de eerste speler in degeschiedenis van de Major Leagues, die intwee verschillende beslissende wedstrijdenvan playoffseries in de achtste inning of laterde winnende homerun sloeg (2010 NLCS,2013 NLDS). Wie dat op zijn wedbriefje hadstaan, kan rentenieren.ClutchAlle ellende was ook bij de fans vergeten nade homer tegen Atlanta. De meeste had hij alaan zijn zijde gekregen door stabiel tepresteren in het reguliere seizoen, en delaatste twijfelaars konden niets anders doendan schoorvoetend toegeven dat Uribe er bestnog iets van kan.In San Francisco en Chicago wisten ze dat al.In het Giants­team van 2010 leverde hij zijnbijdrage vooral met de knuppel, terwijl in2005 Chicago genoot van fabelachtigedefensieve acties die de Houston Astros totwanhoop dreven. Het beeld van Uribe in eenvak vol fans van de tegenstander, waarin hijna een sprint vanaf de kortestoppositie eensnoekduik nam, staat de honkbalfan noghelder op het netvlies. Zoals gezegd: neemUribe op in je naseizoensselectie. Jekrijgt er geen spijt van.

Goed nieuws voor teams met WorldSeries­ambities: Juan Uribe'scontract loopt af na dit seizoen en alsde Dodgers hem niet vastleggen, is hijfree agent voor 2014.Prijsje pakken? •

NAAM: David Richard FreeseGEBOREN: 28 april 1983 in CorpusChristi, TexasSLAAT: RechtsBURGERLIJKE STAAT: VrijgezelPOSITIE: Derde honkmanTEAM: St. Louis CardinalsVORIGE TEAM: San Diego Padres(2006­2008)COLLEGE: South AlabamaDRAFT: Als 273ste (negende ronde)gedraft door de San Diego PadresCONTRACT: Éénjarig contract terwaarde van 3,15 miljoen dollar in 2013TOTAAL VERDIEND: 4,9 miljoendollarPRESTATIES: Had in 2011 eenfenomaal naseizoen, hij had een serievan dertien wedstrijden in de playoffsmet minimaal één honkslag, die pas inde vierde wedstrijd van de World Serieswerd doorbroken. Vervolgens was hij deheld in de zesde wedstrijd van de WorldSeries tegen de Texas Rangers. Bij een 7­5 achterstand en met twee­uit sloeg hijtwee punten binnen en dwong daarmeeverlenging af. Vervolgens sloeg hij mettwee­uit in de elfde inning dewinnende homerun. Hierdoorkonden de Cardinals in de zevendewedstrijd de titel pakken. Freeseeindigde met een recordaantalbinnengeslagen punten: 21.CAREEER STATS: .286slaggemiddelde, 44 homeruns en237 binnengeslagen punten.STERKE PUNTEN: David Freeseis een allrounder. Hij is aanvallendgeen powerslagman, maar heeft altijdeen slaggemiddelde van boven de.250. Hij ontpopte zich in 2011 toteen speler die ontzettend goedtegen de druk kan. Daarnaastis hij ook defensief een primaspeler.ZWAKKE PUNTEN:Freese is nooit langduriggeblesseerd, echter heeft hijwel geregeld kleine pijntjes.Hij kreeg dit seizoen dan

ook vaker rust om zo de belasting tebeperken. Dit heeft allicht iets te makenmet het feit dat Freese een laatbloeier isen ook al tijdens zijn jeugdjaren vaaklichamelijke kwalen had die hem destijdsaan het twijfelen brachten of hij welwilde honkballen.HALL OF FAME: Ondanks Freese zijnmagische naseizoen in 2011, dat deCardinals een titel opleverde, is hij eenlaatbloeier die geen duizelingwekkendestatistieken neerzet. Freese is een goedeen hardwerkende speler maar de Hall ofFame zal er niet snel inzitten.OVER HEMZELF: "Als ik destijdshonkbal was blijven spelen, had ik hiernu niet gestaan." Freese over zijnbeslissing om na High School een jaargeen honkbal te spelen omdat hij demotivatie miste.SPORTAMERIKA OVER FREESE:David Freese werd in 2011 in één klapbekend ­ een hardwerkende laatbloeier,die al van kleins af aan een Cardinalsfanwas, zorgde voor één van de meestmemorabele playoffmomenten in degeschiedenis van het honkbal. Metandere woorden: David Freese iseen speler waar eigenlijkiedereen (behalve deRangers fans) welsympathie voorheeft. Freese zeurtnooit, presteert altijddegelijk. Hij is zo'n spelerdie het cement tussen destenen is. Of hij zijnplayoffmagie in 2013opnieuw kan etaleren? Timewill tell...EINDCIJFER: 7+

Op maandag 7 oktober is er de opentraining van beide teams in de Phones4uArena. Het stadion ligt naast het drukkeVictoria Station. Als je er in de buurt loopt enhet nieuws niet volgt, dan zou je nooitkunnen weten dat Kevin Durant in de stad is.Van het vliegveld tot aan het stadion kunnenwe zegge en schrijve één NBA­bannerontdekken, en die hangt boven de kassa’s inhet stadion. Geen ideale locatie om dewedstrijd te promoten, zou je denken, ookomdat het station en de buitenkant van hetstadion juist verbouwd worden.Basketballfans zien vooral bouwvakkers inoranje vestjes, buffelend in een bouwput.De 76ers mogen als eerste aan de bak. Voorhet oog van tientallen internationalejournalisten wordt er een rustige trainingafgewerkt. Een opvallende aanwezige op detraining is rookie Nerlens Noel. De centerwerd afgelopen zomer gedraft door de NewOrleans Pelicans, maar vervolgens geruildmet Sixers­guard Jrue Holiday. Noel is nogherstellende van zijn zware knieblessure ende verwachting is dat voorlopig nog niet gaatspelen. Volgens Sixers­beat writer KeithPompey van de krant Philadelphia Inquirerkan het nog lang duren. “Ik denk dat hij ditseizoen niet in actie gaat komen. Als deSixers willen bouwen en volgend jaar eenhoge draftkeuze willen, dan moeten ze geenrisico nemen met Noel. Het is alleen welvreemd dat hij mee is naar Europa.” DeAmerikaanse journalist volgt al jarencollegeteams in de regio en is dit jaar voorhet eerst clubwatcher van de 76ers.

De verwachtingen zijn hoog omtrent EvanTurner. Hij is de man die de magere selectievan de Sixers nog enigszins kleur geeft.Coach Brett Brown rekent er op dat Turnerde leidersrol naar zich toetrekt. Denken aanopnieuw een jaar zonder de playoffs wil de24­jarige tweede keuze uit de NBA Draft van2010 niet.SportAmerika: Is er een kans datjullie de playoffs halen?Turner: Daar denken we op dit momentabsoluut niet aan. Natuurlijk horen wij ookde verhalen van de zogenaamde kenners,maar wij zijn er niet mee bezig. Ik sta elkemorgen op met het idee dat ik wil winnen.Door aan een serie verliespartijen te denken,kom je nergens.Hoe ziet jouw zomer er uit als jegedwongen moeten toekijken bij deplayoffs?Ik kijk liever niet naar wedstrijden. Ik wil erzelf staan. Ik train wat in het krachthonk engeniet van mijn vrije tijd. Voor de tv zul je meniet vinden.Je zit nu in je laatste contractjaar. Danhoop je wellicht op wat anders daneen seizoen in de onderste regionen?Ja, natuurlijk. Je werkt hard om uiteindelijkde playoffs te halen. Ik mis dat gevoel zeker.Als ik terugdenk aan 2012, toen we deChicago Bulls uitschakelden en de BostonCeltics bijna, dan krijg ik daar een fijn gevoelbij. Dat zijn de mooie herinneringen. Jeleeft er voor om te spelen op die momen­ten, want daar is waar je naam maakt.Die serie tegen de Bulls was er wel­iswaar één zonder Derrick Rose.Maar jullie vergeten dat wedaarvoor al acht keer van deBulls wonnen ook al speeldenze mét Rose.Hoe klaar ben jij omdefinitief naam te maken?Ik ben zeker in vorm. Maak je over mijgeen zorgen. Ik ben klaar voor eenleidende rol. Maar onderschat MichaelCarter­Williams niet. Hij ontpopt zich echtals een leider binnen het team. In de eersteweken liet hij zich amper horen, maar sindsdeze wedstrijd is hij vocaal sterk aanwezig.We vertelden hem na de eersteoefenwedstrijd dat hij zich wat meermocht laten horen en dat heeft hijperfect opgepakt. Hij weet dat weluisteren als hij spreekt.

Kendrick Perkins is nou niet bepaald hettoonbeeld van elegantie. De center is ervooral om het vuile werk op te knappen.Niet voor niets noemde Kevin Garnett zijnvertrek bij de Boston Celtics een grote ader­lating. Ook bij OKC lopen ze met Perk weg.Zelf staat hij even stil bij de criticasters.Niet zelden wordt de spot met jespeelstijl gedreven. Hoe ga je daar opdeze leeftijd nog mee om?Ik luister er niet naar. Ik hecht alleenwaarde aan wat mijn teamgenoten encoaches zeggen, niet wat er in de media ofop fora gezegd wordt. Er zijn altijd fans dieje geweldig vinden, maar haters heb jealtijd. Dat kun je dus maar beter loslaten.Hoe ver zijn jullie in vergelijking metvoorgaande jaren als team?We zitten nu in het stadium waar we deautomatismen aanscherpen. We beginnenweer ingespeeld te raken. De selectie is na­genoeg hetzelfde gebleven, dus we kunnenverder bouwen waar we gebleven zijn.Minus Russell Westbrook dan. Hoegroot is dat gemis?Erg groot natuurlijk. Hij is een All­Star.Maar je ziet aan Reggie Jackson dat hij eenenorme stap gemaakt heeft. Hij speelt metveel meer vertrouwen sinds hij vorig jaar inde playoffs onverwachts starter werd. AlsWestbrook terugkeert zitten we dus meteen luxeprobleem.Tijdens het eerste duel tegenFenerbahçe schoot je vinger uit dekom. Hoe gaat het nu (twee dagenlater) met je?Het gaat wel. Ik zou kunnen spelen, maarwe hebben besloten geenrisico te nemen.(Lachend) Ik kan je weleven een dribble latenzien!

Er rust een zware taak op de schouders vantweedejaars prof Jeremy Lamb. De 21­jarigeshooting guard moet de scherpschutter vanOKC worden na het vertrek van Kevin Martin.In het voorseizoen blijk dat nog niet al tesoepel te gaan, getuige zijn lageschotpercentages en verschillende airballen.Waarom lukt het op de training wel enin de wedstrijd nog niet?Soms heb je van die dagen dat niets valt. Ditwas er zo één voor mij (Lamb schoot 0­uit­8driepuntspogingen tegen de Sixers).Teamgenoten moedigen me gelukkig wel aanom te blijven schieten. Als het schot dan nietvalt, probeer ik op alle andere manieren hetteam te helpen. Dat ging me wel aardig af.

Terwijl de internationale journalisten hunogen uitkijken bij de training van deAmerikaanse sterren, stellen de eerstespelers zich beschikbaar voor interviews.Voor veel journalisten is het nog evenkijken wie de spelers eigenlijk zijn. De76ers ondergingen natuurlijk eenmetamorfose en raakten zoals gezegd hunsterspeler Jrue Holiday kwijt. In de fanzonebuiten het stadion is zijn shirt nog welbeschikbaar. Rookie Michael Carter­Williams is de eerste die een aantal vragenwil beantwoorden. De vragen van Duitse enBritse journalisten had je van te voren al opeen blaadje kunnen zetten: “Wat vind jevan Manchester?” of “Wat weet je vanvoetbal?” Af en toe is er de mogelijkheid opom één op één met de spelers te spreken,nadat de menigte zich weer op een anderespeler richt. Eén speler is niet beschikbaarvoor de pers en dat is Nerlens Noel.Na afloop het perspraatje is het de beurtaan de spelers van Oklahoma City Thunder.Daar blijkt het aantal journalisten ineens tezijn verdubbeld. Als de perschef meedeeltdat Kevin Durant beschikbaar is, lijkt hetalsof er een zwerm bijen naar hemtoevliegt. Na afloop hebben wij nog eenmogelijkheid om hem wat vragen te stellen,gelukkig zelfs meer dan dan één of twee.Andere populaire spelers zijn Serge Ibakaen good old Derek Fisher, die er nog topfituitziet. Het persmomentje bij de Thunder is

Voel je druk als mensen joubestempelen als de belangrijksteschutter van de ploeg?Nee, die leg ik mezelf op. Natuurlijk weetik dat de ogen op mij gericht zijn, maardie druk komt niet vanuit de club.Zijn er bepaalde spelers die zichextra over je ontfermen?Perkins, Collison, Durant en Sefolo­sha zijn echte leiders en motive­ren mij enorm. Ik leer ontzettendveel van ze. Zij zijn stuk voorstuk dragend. Ze nemen de tijden moeite om dingen uit teleggen en te vertellen hoezaken beter kunnen.

wat korter dan bij de 76ers. Wel krijgen wenog de kans om te praten met onder anderenHasheem Thabeet en coach Brooks.De coach wil snel aan de slag met zijnspelers. Het eerste halfuur, daar waar wij bijmogen zijn, is het vooral warmdraaien. Voorde ogen van de media worden er geenmoeilijke dingen gedaan. Brooks wil hetliefst al zijn geheime tactiekenbinnenskamers houden. Af en toe is er eendunk van Durant of een schot van JeremyLamb, maar daar blijft het dan ook bij.Na afloop van de beide trainingen is er nogeen NBA Cares­wedstrijd, waarin jongens enmeisjes met een handicap tegen elkaarspelen. Elk team krijgt daarbij de hulp vaneen aantal legendarische basketbalspelers.Zo spelen onder anderen DikembeMutombo, Vlade Divac en Peja Stojakovicmee. Als coaches fungeren aan de ene kantNerlens Noel, aan de andere kant KevinDurant en Derek Fisher. Het plezier die dejongens en meisjes uitstralen is veelzeggend.Spelen tegen zulke legendes doe je niet elkedag. Daarnaast kan een gelukkige jongenzeggen dat zijn schot is geblokt doorDikembe Mutombo, die daarna zijnberoemde wijsvingergebaar laat zien.Tussendoor wordt er nog een skills challengegeorganiseerd voor de deelnemers. Ondertoeziend oog van familie, vrienden en eenhandvol journalisten worden de jongens enmeisjes aan het eind bedankt en krijgen zeeen goodiebag mee.Eenmaal buiten het stadion is de sfeer weerdof. Geen NBA­posters, geen NBA­fans,helemaal niks. Het is daardoor moeilijk in teschatten hoeveel mensen er de volgende dagin het stadion zitten.

Hoe is het om weer inEngeland te zijn?Heel mooi. Vorig jaar hebben wehier mooie wedstrijden gespeeldmet Team USA. In dit stadionhebben we ook eenvriendschappelijke wedstrijdgespeeld tegen Groot­Brittannië.De overige wedstrijden in Londennatuurlijk. Engeland blijft toch eenspeciale plek voor mij, zeker na hetbehalen van een goudenOlympische medaille.Jullie missen RussellWestbrook nog. Hoe zie jij hetseizoen tegemoet?Het gaat natuurlijk moeilijkworden zonder hem, maar wehebben genoeg goede spelers. Alshet vertrouwen aanwezig is kaniedereen zijn niveau halen. Hetgaat stap voor stap gebeuren en wekomen er dus wel.Hoe wil je dat gaan doen?Gewoon in elkaars kwaliteitengeloven en het samen doen. Wezijn een team en hebben sameneen doel.Het duel in Manchester zal ereen zijn voor neutraalpubliek. Hoe ga je datervaren?Het zal gek zijn. We zullentoegejuicht en mogelijk uitgejouwdworden in een wedstrijd. Datzelfdegaan de 76ers ervaren. Het is mooidat de fans in Manchester ook dekans krijgen om ons in actie tezien. Het is een eer om hieraanwezig te zijn voor de NBA enhoop in de toekomst vaker aan ditsoort tripjes te mogen deelnemen.

Dag twee begint heel vroeg in hetPhones4u Arena, waar beide teams eenshootaround hebben. Met twee anderejournalisten zijn wij als enigen aanwezig.Daar krijgen we het gevoel dat deAmerikaanse mediareglementen niet vantoepassing zijn in Europa. Waar jenormaliter kunt praten met spelers na eenshootaround, is dat in Manchester nietmogelijk. Daarnaast krijgen we te horen dater na de wedstrijd niet in de kleedkamermag worden gesproken met de spelers, ietswat in de VS heel normaal is. Voor demeegereisde Amerikaanse journalisten is ditdan ook iets nieuws, iets wat wij bij hetvoetbal al wel gewend zijn.Volgende locatie is Printworks, dat opongeveer vijf minuten lopen van het stadionligt. Printworks was vroeger eenkrantenfabriek, maar is een paar jaargeleden gerenoveerd en omgebouwd tot eenentertainmentgebouw. Vanwege hetEngelse weer wordt de NBA Fanzonebinnen georganiseerd. Integenstelling tot de NBA Fanzonesin de VS en andere landen valt hetin Manchester tegen. Er ligt eenhalf basketbalveldje, driebasketbalhoops en een aantalshirtjes. Al vragen wij ons weleen aantal keren af of ze wel opde hoogte zijn in Engeland. JrueHoliday pronkt nog op de rug vanhet Sixers­shirt en bij de Lakersheeft Dwight Howard die eer.

In de afgelopen NBA Draft koos Oklahoma City Thunderals twaalfde voor de Nieuwzeelander Steven Adams (20).De 2 meter 13 lange center maakte in zijn eerstewedstrijden veel indruk en vergaarde daardoor kans opspeeltijd achter Perkins en Collison. Dat gaat echter wel tenkoste van de langste speler (2,21) in de NBA: deTanzaniaan Hasheem Thabeet. Wevoelden zowel Thabeet als coach ScottBrooks aan de tand.Vrees je voor je plekje in derotatie?Ja, daar maak ik me wel zorgen over. Jekrijgt wat je verdient. Het ligt helemaalaan mezelf wat dat gaat zijn. Ik werk inieder geval enorm hard iedere dag omme constant te verbeteren.Heb je een ­peperdure­ trainingssessie metHakeem Olajuwon overwogen, net zoals DwightHoward al meerdere malen deed?Dat heb ik in het verleden al gedaan. Dat helpt zeker.Afgelopen zomer heb ik hard met de trainers van het teamgewerkt. Vorig jaar was ik nieuw bij het team en nu kunnenwe echt oogsten. Daarom heb ik voor dezelfde aanpak alsvorig jaar gekozen. Ik voel me prettig bij de huidigecoaches.Coach Scott Brooks wil na de wedstrijd tegen de Sixers(waarin Thabeet niet speelde) nog wel even ingaan op derol van de grote Afrikaan.Hoe reëel is de kans op speeltijd voor hem?De concurrentie is momenteel moordend. Met Adamshebben we inderdaad een jonge center met veel talent enhij presteert erg goed. Hasheem moet zich gewoon blijvenontwikkelen zoals hij het afgelopen jaar heeft gedaan. Zijnminuten komen wel. Hij moet zorgen dat hij klaar is op demomenten dat hij nodig is en daar werken we samen hardaan. Kijk naar onze eerste oefenwedstrijd in Turkije, daarraakt Perkins geblesseerd. Dan is hetmaar goed dat we sterke backuphebben.Toch speelde hij geenminuut in de wedstrijdtegen de Sixers. Was daareen reden voor?De keuze om Thabeet vandaagniet te laten spelen is eenbewuste geweest. We willenhem wat rust gunnen na eenintensieve week, net zoalswe dat met ook DerekFisher deden.

Op het basketballveldje kunnen fansmeedoen aan diverse activiteiten, zoalseen vrijeworp­ en een driepuntswedstrijd.Als je geluk hebt, doet er ook een legendemee. Naast Dikembe Mutombo is ookoud­NBA’er John Amaechi aanwezig in defanzone, net als een aantal fans uitNederland en België. De dance crews vande Sixers zorgen voor wat entertainmenttussendoor. Zo af en toe gooien ze gratisspullen naar de fans. Een aantal vechtletterlijk voor een hoofdbandje of eenplastic rugtasje. De NBA heeft geprobeerder zo veel mogelijk uit te halen op eenkleine locatie. De fans worden warmge­draaid voor de wedstrijd in de avond.

Rondom het stadion is er twee uur voorhet duel nog weinig te zien. Binnen wordtalles klaargezet. Vanwege onze goedecontacten met de NBA mogen wij alsenige Nederlandse medium courtsidezitten én krijgen we een plek op deperstribune. Opvallend hoe intens dewarming­up is van de spelers, aangezienze dezelfde ochtend ook al op het veldhebben gestaan. Voetballers trainen nooitop de dag van de wedstrijd. Wat veelmensen niet zien, is hoe scherp DerekFisher is in de warming­up, ook al zal hijde wedstrijd niet spelen. Fisher werkt aanzijn schot en mist maar twee van zijnveertig schoten.

Een aantal dagen voor de Europese trip van dePhiladelphia 76ers liet Royce White weten met het teammee te vliegen. White kampt met een angststoornis en staptliever niet in het vliegtuig. De club heeft een speciale busvoor hem geregeld om daarmee te reizen als dat eenmogelijkheid is. Evan Turner en Thaddeus Young kijken uitnaar het moment dat ze samen spelen.Op de vraag of de grote namen uit de NBA zijn probleem watbeter onder de aandacht moeten brengen, zegt ThaddeusYoung: “Het is aan de club en Royce zelf om dit op telossen. Wij proberen er publiekelijk niet te veel woorden aanvuil te maken. Wat ik wel weet is dat hij scherp oogt.Iedereen wil hem zien spelen en ik kijk enorm uit naar datmoment.White speelde afgelopen seizoen geen enkele wedstrijdvoor de Houston Rockets vanwege onenigheid met de club.White weigerde te vliegen en eiste betere mentalebegeleiding. Hij voelde zich niet serieus genomen en melddezich ziek. De Rockets besloten hem na het eerste jaar van dehand te doen voor praktisch niets.Evan Turner is erg positief. “Royce is een fantastischeteamgenoot”, zegt Turner na de trainingssessie inManchester. “Hij was erbij tijdens het trainingskamp. Hijheeft nu wat problemen, maar zet al een stap voorwaarts. Alsik het mag zeggen zou het makkelijk zijn als zijn probleemwat bekender wordt. Ik wil niet zeggen dat LeBron zichdaarover zou moeten uitspreken, want hij heeft het drukgenoeg met zijn team. Over de kritieken die hij vanuit demedia krijgt of van fans doet er niet toe. Die zullen altijdkritiek hebben. Het belangrijkste is dat de mensen die wetenhoe het zit het proberen op te lossen. Royce wil het liefstgewoon basketballen en hij is in goede conditie. Ik kijk ernaar uit om met hem samen tespelen, want hij is enormgetalenteerd.”In de persconferentie na dewedstrijd gaat coach BrettBrown in op de situatie rondWhite. “Wij behandelen hem metrespect. We begrijpen zijn situatieen helpen hem waar we kunnen.Heel simpel. Ik vertel jewaarom: als je hem zietspelen, dan weet jedat het eenbovengemiddeldespeler is.”

In een neutrale sfeer gaat de wedstrijd vanstart tussen twee teams die toch vooralduidelijk op zoek zijn naar hun vorm.Oklahoma City is nog zonder Westbrooken de Sixers hebben een bijna volledignieuw team. De eerste helft is KevinDurant slordig met zijn schoten, maar zienwe wel een aantal mooie assists van deforward. In het derde kwart gaat Durantdan eindelijk los en lukt bijna alles. Ooktyperend voor het spel van Thunder, datdit seizoen veel zal leunen op hunsuperster. Wanneer hij in het vierde kwartrust krijgt, gaat het wat moeizamer enkomt Philadelphia terug in de wedstrijd.Achteraf gezien is dat niet genoeg geweest,want de Thunder winnen met 103­99.Na het duel is er de persconferentie vanbeide coaches en captains, waarin genoegclichés naar voren komen. De Britsejournalisten vragen (verrassend) genoegwat de spelers vonden van Manchester.Gelukkig worden er ook serieuzerezaken besproken. Het is eengeorganiseerde chaos in Man­chester, dat nog wel wat groteruitgepakt had mogen worden.Het is in januari aan Londenom te laten zien dat de NBAleeft in Europa. •

Er is haast geen lastigere baan mogelijk vooreen rookie in de NBA: pointguard zijn bij­wellicht­ het slechtste team in de NBA.Michael Carter­Williams (MCW) ziet hetjuist als een uitdaging. De 22­jarige nieuwelingvond zijn draai tijdens de Europese trip.SportAmerika: Kun je je eigen rol in hetteam omschrijven?MCW: Voor mijzelf is het belangrijk dat ik meontwikkel tot een leider op het veld en in dekleedkamer. Mezelf laten horen en anderencorrigeren hoort daarbij. Vanaf het begin wil ikdie leider zijn. In het begin was ik verlegen enliet ik mezelf niet horen. Mijn teamgenotenhebben het makkelijk voor me gemaakt omverbaal sterker te worden.Tijdens de Summer League en de eersteoefenwedstrijd worstelde je nogal metje schot. Je percentages waren nietbepaald florissant. Heb je daar eenverklaring voor?Tijdens de eerste wedstrijden was ik nogalnerveus. Ik was tijdens mijn universiteitstijdook al geen geweldige schutter, toch moedigenteamgenoten mij aan om het schot te nemen.Ik ben ook niet bang om dat te doen.Wie zijn jouw voorbeelden?Jason Kidd en GaryPayton. Fantastischpassende pointguardsdie zelf ook een goedschot in huis hebben.

Diergaarde Blijdorp is één van de meesticonische plekken van Rotterdam. Dedierentuin is in haar 156­jarig bestaanplatgebombardeerd, verhuisd, gegroeid enbijna failliet gegaan, maar blijfteen belangrijke trekpleister voorde stad.Ik kan mijn favoriete route doorde diergaarde dromen. Achterde poorten van Blijdorp’s mooi­ste ingang aan de Van Aerssen­laan loop je eerst langs de leeuwen en pan­ters, dan door het huis van de krokodillenen slangen. Vlak voor de vleermuizengrotsteek je het bruggetje over langs de grotevijver. Daar zwemmen ze, de pelikanen.Nou ja zwemmen, het is meer dobberenwat ze doen. Met hun grote snavels enpiekerige veren liggen de pelikanen hetgrootste deel van de dag op voedertijd tewachten. Ik durf te wedden dat de meestebezoekers de vogels niet eens opmerken. Temidden van hun levensgevaarlijke exotischeburen maken ze niet meer indruk daneenden in een sloot.Op het eerste gezicht is het niet eendiersoort waar je een basketballteam naarzou willen vernoemen, maar de NewOrleans Pelicans wagen het er toch op. Enhet lijkt zowaar goed uit te pakken. Het logoziet er strak uit, pelikanen schijnen bij destad te horen en blijken ook nog best stoerebeesten te zijn in het wild. Hun jachtinstinctwint het in elk geval van dat van de horzel.Het enige dat nog ontbreekt in NewOrleans is een nieuwe mascotte. De Pelicanszouden eens in Rotterdam moeten komenkijken. In Blijdorp weten ze wel raad metmascottes. Hugo the Hornet’s dagen zijngeteld, Pellie komt eraan! •

Eva Gerritse.

Pellie

NEW YORK – Het is weer eens tijd om het over hersenschuddingen te hebben.Het is een terugkerend thema in deze column, maar dit soort zaken zijn noueenmaal het herhalen waard totdat het probleem opgelost is.De concussion issue is hier weer hot. Aanleiding ditmaal is de documentaire die depublieke omroep PBS omtrent het nieuwe boek League of Denial maakte. Twee uurlang alle bewijs, dat de NFL al decennialang donders goed wist dat hun sport haarspelers vele en zware hersenschuddingen aandeed, lang en breed uitgemeten.Het was voor de zoveelste keer moeilijk te verteren. De beelden van de oud­NFL'ersdie een schim van zichzelf zijn. Verpeste geheugens, armoede, uitvallende tandenmet lijm teruggezet, aggressie, zelfmoordimpulsen, overal en altijd pijn – enallemaal door die hersenschuddingen. Veel beelden ook van opengesneden hersens.Het rode goedje ‘tau’ dat na een reeks hersenschuddingen je hersencellen aanvaltdoor ze te omcircelen en af te stikken. Ook niet erg appetijtelijk. Maar opnieuwnoodzakelijk.Dat je lichaam twintig jaar lang tegen anderen aanrossen niet goed voor je is, magtoch eigenlijk geen onthulling heten – hoewel zeer mogelijk hersenletsel wel watbeter aangekondigd had kunnen worden. Wat ik in de documentaire veelinteressanter vond, is de suggestie dat de aggressie die het football groot maakte,tevens de ondergang zou kunnen betekenen. Ook dat heb in deze column al eensgesuggereerd. En men mag dat ondenkbaar vinden, maar de toekomst van eensport is nooit gegarandeerd.Boksen telt niet meer mee. Bijna niemand kijkt nog naar de racepaarden om. Enhonkbal is al lang de national pastime niet meer. Honderd jaar, zestig jaar, zelfsveertig jaar geleden werd je weggelachen als je dat voorspeld had.Maar het is vrij simpel, zoals dat ook voor het boksen was. Zodra moeders je sportte gevaarlijk gaan vinden, ben je ten dode opgeschreven. Zo langzaamaan begint hetdoor te dringen dat football je kinderen buitensporig schaadt. Daar droeg de PBS­documentaire haar steentje aan bij. Want niet alleen het hersenletsel in de NFLkwam aan bod. Ook middelbare scholieren met een beginnende dementie die in eenimpuls zelfmoord pleegden, kwamen langs. En daar schrok men van. Hier in hetNoordoosten is men zich van de risico’s van het football al bewust. In het Zuiden,daar waar de sport in twijfel trekken een gotspe is, begint het ook door te dringen.En misschien is dat maar goed.In een moderne beschaving is het gebruik van gladiatoren ter amusement volstrektmisplaatst. •

Hersenschuddingen

1 januari 2012. In Jacksonville spelen deIndianapolis Colts tegen de Jaguars. Aande zijlijn geeft Colts­quarterback PeytonManning in een blauwe sweateraanwijzingen aan zijn teamgenoten. Hetzullen voor hem de laatste acties in eenColtstenue zijn. De man die dan al veertienseizoenen lang het gezicht van defranchise is, speelde door een ernstigenekblessure geen wedstrijd dat seizoen.Op het veld lijken de bezoekers met een 2­13 record niets te hebben om voor tespelen. Dat is echter schijn. Na tweeverrassende zeges op rij zullen de Coltshun laatste wedstrijd namelijk moetenverliezen om zeker te zijn van de eerstekeuze in de aanstaande draft. En ondanksdat Mannings stand­in Dan Orlovsky enzijn teamgenoten in het vierde kwart deJaguars tot op zes punten naderen, wordtde wedstrijd verloren. Samen met deRams eindigen de Colts het seizoen metveertien verliespartijen. Omdat Indy eeneenvoudiger speelschema heeft dan deRams, mogen de Colts in april als eersteeen speler selecteren tijdens de NFL draft.Bijna iedereen is het er dan al over eensdat quarterback Andrew Luck ­ die datseizoen hoge ogen gooit bij Stanford ­ eengrote kans heeft om als eerste gekozen teworden in de draft. Er is middenin hetseizoen zelfs al sprake van de ‘Lucksweepstakes’: welke ploeg presteert zoslecht dat deze de eerste keuze in deaanstaande draft mag maken? Voor veelploegen is Luck echt een lot uit de loterij,maar met Manning als quarterbackhebben de Colts al een winnend lot in deploeg.Manning tekende eind juli 2011 nog eenvijfjarig contract ter waarde van negentigmiljoen dollar, en maakt zich over demogelijke komst van Luck dan ook geenzorgen. Na de laatste wedstrijd van hetseizoen zegt hij er het volgende over:“Zoals ik altijd al heb gezegd, de Coltszullen doen wat ze moeten doen. De draftis iets wat de personeelsafdeling zalaanpakken. Zij zullen doen wat ze nodigachten. En in hoeverre ik naast iemand

kan functioneren? Ik denk dat ik kanfunctioneren met elke speler met wie ikooit gespeeld heb. Ik kan met iedereenspelen. Het zal allemaal wel in ordekomen.”Grote schoonmaakDe nieuwjaarsdag van 2012 betekent voorde Colts niet alleen het begin van eennieuw jaar, maar ook het begin vandrastische wijzigingen. De wederop­standing van de gevallen franchise isaanstaande. Daags na de nederlaag tegende Jaguars ontslaat teameigenaar JimIrsay vice­voorzitter Bill Polian. Ook zijnzoon en general manager Chris wordt aande kant gezet. Irsay laat weten dat over detoekomst van coach Jim Caldwell noggediscussieerd moet worden. Het zijn deeerste voortekenen van een groteschoonmaak die de Colts doorvoeren.Niet veel later veegt de bezem van Irsayonverbiddelijk door: Caldwell moet hetveld ruimen. In de drie jaar onder Caldwellbereiken de Colts tweemaal de playoffs, enin zijn eerste jaar reiken de Colts zelfs totde Super Bowl. Grote katalysator van hetsucces blijkt Peyton Manning te zijn. MetManning under center is de winst­verliesbalans 24­8. In 2011, met KerryCollins, Curtis Painter en Dan Orlovskyals quarterbacks, strompelen deColts naar 2­14: de gekwetste nekvan Manning kost Caldwell de kop.Ook tien andere coaches verliezenhun baan, en Irsay geeft hiermeeduidelijk aan te willen brekenmet het verleden.

Nieuw tijdperkAls enkele weken later Chuck Paganogepresenteerd wordt als de nieuwe coach vande Colts, staat hij samen met de nieuwegeneral manager Ryan Grigson en Irsaydirect voor een zeer belangrijke en moeilijkebeslissing: gaan de Colts de toekomst in metof zonder Peyton Manning? De vraag is ofManning na zijn nekblessure zijn oude niveau

nog wel zal kunnen halen. Manning latengaan betekent niet alleen breken met eenviervoudig MVP en toekomstig Hall ofFamer, maar ook kiezen voor eenquarterback die klaar lijkt te zijn voor deNFL, maar zich nog wel moet bewijzen.Pagano wordt dus direct voor de leeuwengegooid, de toekomst van de Colts ligt nu inzijn handen.Enkele maanden later wordt de knoopdoorgehakt, op 7 maart 2012 blijkt dat ook degrote Peyton Manning niet ontkomt aan deschoonmaakactie die Irsay heeft ingezet. Deman aan wie die de franchise in Indianapolisde enige Super Bowl* te danken heeft wordtaan de kant gezet, vlak voor de dag dat hij eenbonus van 28 miljoen dollar zou ontvangen.De oudste van de Manning broers zit nietlang zonder werk, al twee weken later tekenthij een contract bij de Denver Broncos, diehet nog wél zien zitten in de viervoudig MVP.Ook andere veteranen uit het Manning­tijdperk zullen moeten verkassen. Onderanderen Joseph Addai, Dallas Clark en JeffSaturday worden door de Colts weggestuurd.Reggie Wayne blijft wél in Indianapolis. Inmaart tekent de ervaren wide receiver voordrie jaar bij. Hij zal een belangrijk wapenworden in de verder volledig nieuwe offenseen blijft als één van de weinigen over uit degloriedagen onder Manning.

All you need is LuckAls op 26 april 2012 de NFL Draft in NewYork plaatsvindt wordt de route die Jim Irsayheeft uitgestippeld duidelijk. Met de keuzevan Andrew Luck halen de Colts een zeertalentvolle quarterback binnen. Hij zal hetteam de komende jaren naar de playoffsmoeten leiden en uiteindelijk ook weer naarde Super Bowl moeten brengen. De jongequarterback zal direct ingezet worden, maarna een seizoen met slechts twee zegesverwacht niemand dat de ommekeer al in2012 zal plaatsvinden.

Toch zijn de verwachtingen hooggespannenals Luck op 9 september 2012 de Colts hetSoldier Field in Chicago op leidt. De rookiezal deze verwachtingen nog niet inlossen:naast zijn eerste touchdown gooit hij drieintercepties. Er wordt met 21­41 verloren ende quarterback voor de toekomst stapt vanhet veld met een passer rating van 52.9.Hebben de Colts een verkeerd besluitgenomen door voor Luck te kiezen enManning te laten gaan?

Al een week later laat Luck in eigen huis zienuit het juiste hout gesneden te zijn. Bij een20­20 stand, met 31 seconden op de klok en

de bal op de eigen 20­yard lijn beginthij aan een drive die 23 seconden latereindigt in een field goal van AdamVinatieri. Daarmee behalen de Colts deeerste overwinning met Luck alsquarterback en laat de rookie zien goedmet de druk om te kunnen gaan.ChuckstrongNa een verliespartij thuis tegen deJaguars krijgen de Colts tijdens hun byeweek een klap te verwerken: bij coachPagano wordt leukemie geconstateerd.De spelers reageren geschrokken, maarhet team wordt hechter en krijgt meervechtlust door de situatie waarin huncoach zich bevindt: ze gaan voor hemdoor het vuur. Offensive coördinatorBruce Arians neemt als interim coach dehonneurs waar terwijl Pagano vechttegen zijn ziekte. De positie van Ariansis niet te benijden ­ na de tumultueuzeweek komen namelijk de sterke GreenBay Packers op bezoek. Dit lijkt te veelte zijn voor de jonge ploeg. Green Baypakt in de eerste helft een 21­3 voor­sprong en heeft de wedstrijd volledigonder controle. In het derde en vierdekwart keert het tij echter. De Colts, enmet name Andrew Luck en ReggieWayne, spelen als bezetenen en slepenmet een game winning touchdown drivede overwinning binnen.Deze wedstrijd is het begin van eenperiode waarin de Colts onder het mottoCHUCKSTRONG veel overwiningenboeken. Bij de laatste wedstrijd van hetreguliere seizoen vieren de Colts deterugkeer van Pagano en bereiken ze deplayoffs. De Colts verliezen in deWildCard Round van latere kampioenBaltimore Ravens, maar de weder­opstanding is vroeger gerealiseerd dangedacht.

Charles D. Pagano (1960) staat in dekleedkamer na een zege op Miami inWeek 9 van het seizoen 2012/2013. Decoach heeft dan net de strijd tegenleukemie gewonnen. Toch is hijalweer aanwezig om zijn team toe tespreken: “Ik zit met wat omstandig­heden. Jullie begrijpen dat, ik begrijpdat. Ik heb het al verslagen (de leuke­mie, red.), ik heb het al verslagen...”Hij vertelt verder over zijn doelen:“Mijn visie is dat ik leef om nog tweedochters te kunnen zien trouwen, tedansen op hun bruiloften en om deLombardi Trophy een aantal keeromhoog te kunnen houden.”

Aan zelfvertrouwen dus geen gebrekbij de coach die eerder vier jaarwerkzaam was bij de BaltimoreRavens, in zijn laatste jaar alsdefensive coördinator. Tijdens zijnjaren in Baltimore stond de ploegslechts 16,3 punten per wedstrijd toe.Met Pagano als hoofdcoach enoffensive coördinator Pep Hamilton –Hamilton kwam over van Stanford –heeft Jim Irsay het ook wat coachingbetreft weer goed voor elkaar. Het isniet denkbeeldig dat Pagano en zijnColts binnen afzienbare tijd weer metde Lombardi Trophy in hun handenstaan.* In 2006 wonnen de Indianapolis Coltsonder leiding van Manning de Super Bowl.In 1970 pakten de Colts ook de titel, hetteam speelde toen echter nog in Baltimore.In 1984 verhuisde de franchise naar

Klaar voor de toekomstLuck liet in 2012 zien dat hij het in zichheeft om een heel goede quarterback teworden en zijn team te leiden als het eropaankomt. In 2013 gaat hij op dezelfdevoet verder, en speelt hij zelfs een stukbeter. Zijn completion percentage is metacht punten gestegen en de touchdown­interceptieratio is sterk verbeterd.Niet alleen de quarterback is een wapenvan de Colts. De trouwe Reggie Wayne isnog altijd één van Lucks favoriete recei­vers en ook T.Y. Hilton wordt vaak gevon­den. Daarnaast ontwikkelt Coby Fleenerzich steeds meer als sterke tight end enmet Trent Richardson haalde de ploegeen running back binnen die veel wegheeft van Marshawn Lynch (Seahawks).Verder is de verdediging sterk: na vijfwedstrijden krijgen de Colts gemiddeldslechts 15,8 punten per wedstrijd tegen.Ook in dit seizoen boeken de Colts weerindrukwekkende zeges. In een uitwed­strijd worden de 49’ers vernederd en ookde Seahawks – die tot de wedstrijd tegende Colts ongeslagen waren – worden aande zegekar gebonden. Alleen van Miamiwordt nipt verloren, maar de ploeg lijktmet alle jonge (toekomstige) sterren eneen aantal routiniers helemaal klaar voorde toekomst: de wederopstanding die op 1januari 2012 begon, verlooptvoorspoedig. Indy behoort alweer tot debetere ploegen in de AFC en zal metspanning uitkijken naar 20 oktober, alsde beste ploeg van dit momentlangskomt – Denver Broncos. Dequarterback van die ploeg? PeytonManning. •

Tweevoudig Super Bowl­winnaar enarchitect van menig ‘wow’­play over deafgelopen jaren, Eli Manning, gooide vorigeweek interceptions dertien, veertien envijftien van zijn seizoen. MattSchaub noteerde ondertussenzijn vierde pick six op een rij,voor een totaal van negen INT’sin vijf wedstrijden.Je zou het misschien niet zeggendoor de goed­nieuws­show overde nieuwe generatie quarterbacks in deafgelopen twee jaar, maar de NFL is nogaltijd bezaaid met middelmatige tot ronduitslechte quarterbacks. Dat Eli Manningduidelijk niet tot die groep behoort en tochzo’n desastreuze seizoenstart kan hebben iseen prachtbewijs van de ultiememoeilijkheidsgraad van quarterbacking inde NFL. Met een quarterback rating van 32,1bevindt Eli zich momenteel in het goedegezelschap van Robert Griffin III (29,1), CamNewton (33,9) en Ben Roethlisberger (38,1).Rondhangend in diezelfde buurt dermatigheid: Sam Bradford (41,4), Joe Flacco(44,7, 8 INT’s) en Carson Palmer (39,2, 9INT’s). Toch bepaald geen koekenbakkers.Het kan natuurlijk altijd slechter. JoshFreeman gooide voor iedere touchdown 1,33interceptions (niet handig in een contractjaaren met een mafkees als hoofdcoach, Josh).Brandon Weeden is slechts 1,5 jaar jonger(!!) dan Eli maar ongeveer tien keer zoincompetent, al zie je dat niet direct terug inde cijfers (25,0 QBR). Flop der flops BlaineGabbert spant echter de kroon. Met een QBRvan 1,8 en zeven interceptions tegen ééntouchdown is hij de onbetwiste koning derdramatische quarterbacks. U of ik hadden erkunnen staan en het had geen fluit uitge­maakt. Één troost voor de getormenteerdeJacksonvillefans: Teddy Bridgewater komteraan! • Paul Klomp.

De pickbrigade

We zijn inmiddels aanbeland in delaatste weken van de MLB. De beste vierploegen in de Major Leagues (dat mag iktoch wel zeggen?) nemen het nutegen elkaar op. En het contrastkon niet groter zijn.In de National League staan deSt. Louis Cardinals en LosAngeles Dodgers tegenoverelkaar. De Cardinals zijn debeste organisatie in de Major Leagues. Zezijn elk jaar sterk en met een organisatievol talent is het moeilijk in te denken dat deCards een stapje terug zullen doen.De Dodgers dan. Daar is allesbehalvesprake van een langetermijnvisie. Vorigjaar pompten Magic Johnson & co. ermiljarden in en dat betekent dat dit teameigenlijk een bij elkaar geraapt zooitje is.De Detroit Tigers en de Boston Red Soxdan. De Tigers hebben de mazzel dat ze elkjaar in de slechtste divisie in de MLBspelen. Ik bedoel, negentien wedstrijdentegen de Chicago White Sox en deMinnesota Twins? Dat zijn jaarlijks 38simpele wedstrijden. Bijna 25 procent vanhet seizoen.De Red Sox spelen daarentegen in dezwaarste divisie in de MLB, tussen depowerhouses van de New York Yankees ende Toronto Blue Jays en de eveneens goedegeorganiseerde Tampa Bay Rays. De Soxgingen dit jaar bovendien van worst to firstmet een nieuwe, frisse, bebaarde engoedkope selectie.Wat mij betreft wordt het dan ook eenherhaling van de World Series van 2004. •

Lennart Beishuizen.

ContrastElke keer is het weer hetzelfde liedje en elkekeer trappen we er weer in. Na een regularseason waarin zij stilletjes weer de play­offsbereikten en wij ons gefocust hebben op deandere races, verbazen zij ons opnieuw in hetpostseason.Wat wisten wij nu eigenlijk van Joe Kelly enMichael Wacha voordat de play­offs begon­nen. Natuurlijk, hun statistieken zagen er erggoed uit en was Wacha niet die rookie die zijnno­hitter met twee uit in de negende inningopgebroken zag worden door een lulligeinfield single? Jazeker! Maar wees eenseerlijk... Had jij verwacht dat hij dat in deeerste postseason start uit zijn loopbaan hettrucje bijna zou herhalen? Om vervolgens inde NLCS de Dodgers van scoren teweerhouden?Kelly en Wacha wonnen samen de eerstetwee wedstrijden in die belangrijke serie omde Cardinals een voorsprong van 2­0 te geventegen de twee azen van Los Angeles. Een 2­0voorsprong voor de Cards zonder dat hun aceAdam Wainwright uberhaupt nog in actie isgekomen. En was Wainwright niet de mandie in 2005 als volkomen onbekende werperde laatste nul maakte tegen de Detroit Tigersin de World Series?Het is de grote kracht van de Cardinals. Zeleiden hun eigen sterren op en winnendaarmee prijzen zonder het grotegeld uit te hoeven geven aan durefree agents. Naast Wainwrightkunnen we uiteraard AlbertPujols, Yadier Molina, LanceLynn, Shelby Miller, MichaelWacha, Allen Craig en Joe Kellyaan die lijst toevoegen. Dat isnogal een lijstje en de kans wordt steedsgroter dat de Cardinals als eerste team hunderde World Series titel sinds 2000 gaanwinnen. • Seb Visser.

The Cardinal Way