Jaarmagazine 2006

Het verhaalachterde cijfers

Yfke in afrika

Zorg voor elkaar

Jaarm

agazine 2

006

Darfur

giro881

www.cijfersachterhetverhaal.nl

Pakistan

colofonHet jaarmagazine 2006 is een uitgave van het landelijk bestuur van het Nederlandse Rode Kruis.

redactie Afdeling communicatie Nederlandse Rode Kruis

concept, ontwerp, realisatie en eindredactie MATTMO concept | design, Amsterdam

tekst Bureau Karin de Lange, Natasja Nossent Communication, Rijswijk

websitewww.cijfersachterhetverhaal.nlMATTMO concept | design, Amsterdam

fotografie Irma Bulkens, Kees Hummel, Jaap van den Beukel, Jeroen Oerlemans, Frank Lodder, Marijke Volkers, M. Kokic/ICRC, Alan Meier/ICRCB.Heger/IFRC, Jeroen van LoonClimate Centre, Marjolein van der Gaag

druk, lithografie UnitedGraphics, Zoetermeer

redactieadres Postbus 28120, 2502 KC Den Haag

papierBührmannUbbens

Reviva Print is 100% recycled mat machine-ge-streken papier en karton verkrijgbaar van 80 g/m² tot en met 350 g/m². Bij de productie van Reviva Print wordt oud papier hergebruikt. Circa 65% wordt omgezet tot pulp en de resterende 35% wordt volledig hergebruikt in de vorm van bouwmaterialen en kunstmest voor verwarming.

0101

Irma Bulkens©

Inhoud

StraatinterviewsHoe betrokken is Nederland?

Actief vanuit je luie stoelWat kun jij doen om ons te helpen?

44

56

Maatschappij

38 Hoe betrokken ben jij?

60B the change: breng versChillende groepen jongeren bij elkaar

34

12

46Yfke Sturm in afrika

59hulpverlening in Colombia

Mens

54 De week van je levenJongeren met en zonder beperking samen op Curaçao.

Maak contactVan dagelijkse gebeurtenis tot diepgaand gesprek

46

Stille rampen mogen geen vergeten rampen worden

Darfur: grote verschillen met onze cultuur Koen van Kooten is gedelegeerd in Sudan

Mobile Health Unit in Colombia Hulpverlening in de meest afgelegen gebieden

Cultuur

28

58

48

Visie

Het Rode Kruis in vogelvluchtWie zijn we, wat doen we en waarom doen we dat?

Watertekort in NederlandFloortje Dessing over klimaatverandering

0408

43

grote ambities vragenom groot geduldCees Breederveld doet een oproep

publieke voorzieningen in libanon ingestort

0302

Baten en lasten in 200662

Cijfers

gazastrook

Waar werkte het Nederlandse Rode Kruis in 2006?Wereldrampen in cijfers

Opvallend in 2006Het jaaroverzicht 2006: waar en wanneer kwamen wij in actie?

Een recordbedrag voor een omvangrijke rampDe betrokkenheid van Akzo Nobel

B the changeWord jij ook zo moe van de kloof tussen al die verschillende groeperingen?

Organisatie

06

16

26

60

32 Mensen zijn blij als je rustig blijft onder moeilijke omstandighedenInterview met vrijwillger

30

Yfke Sturm in afrika

22

24

‘Zomercarnaval is super’Vito Mandos was bij het Rotterdamse Zomercarnaval

Wat is je donatie waard?Het rode kruis zonder hulpgoederen is een ramp

Inhoud

StraatinterviewsHoe betrokken is Nederland?

Actief vanuit je luie stoelWat kun jij doen om ons te helpen?

44

56

Maatschappij

38 Hoe betrokken ben jij?

60B the change: breng versChillende groepen jongeren bij elkaar

34

12

46Yfke Sturm in afrika

59hulpverlening in Colombia

Mens

54 De week van je levenJongeren met en zonder beperking samen op Curaçao.

Maak contactVan dagelijkse gebeurtenis tot diepgaand gesprek

46

Stille rampen mogen geen vergeten rampen worden

Darfur: grote verschillen met onze cultuur Koen van Kooten is gedelegeerd in Sudan

Mobile Health Unit in Colombia Hulpverlening in de meest afgelegen gebieden

Cultuur

28

58

48

Visie

Het Rode Kruis in vogelvluchtWie zijn we, wat doen we en waarom doen we dat?

Watertekort in NederlandFloortje Dessing over klimaatverandering

0408

43

grote ambities vragenom groot geduldCees Breederveld doet een oproep

publieke voorzieningen in libanon ingestort

0302

Baten en lasten in 200662

Cijfers

gazastrook

Waar werkte het Nederlandse Rode Kruis in 2006?Wereldrampen in cijfers

Opvallend in 2006Het jaaroverzicht 2006: waar en wanneer kwamen wij in actie?

Een recordbedrag voor een omvangrijke rampDe betrokkenheid van Akzo Nobel

B the changeWord jij ook zo moe van de kloof tussen al die verschillende groeperingen?

Organisatie

06

16

26

60

32 Mensen zijn blij als je rustig blijft onder moeilijke omstandighedenInterview met vrijwillger

30

Yfke Sturm in afrika

22

24

‘Zomercarnaval is super’Vito Mandos was bij het Rotterdamse Zomercarnaval

Wat is je donatie waard?Het rode kruis zonder hulpgoederen is een ramp

Hoodfstuk 04 Hoofdstuk 050504

grote ambities vragen om groot geduld

De aarde schudt, de regen valt en de hitte verschroeit. De storm ging niet liggen en uitsluiting en isolement bestaan nog steeds.

Het is veel en moeilijk. Het houdt niet op en het wordt ook niet beter. Maar grote ambities vragen om groot geduld. En vooral: kleine stapjes. Miljoenen mensen zetten dit jaar zo`n stapje. Met een pan rijst, een jerrycan water, een doosje malariapillen, een deken of een eenvoudige omhelzing. Onder een witte vlag met een rood kruis of rode halve maan boden zij een alter­natief voor de hokjesgeest, die mensen vertelt dat ze zo verschillend zijn. Dat ze alleen zijn geboren en alleen zullen sterven en dat iedereen voor zichzelf moet zorgen.

Ons werk gaat om solidariteit, niet meer en niet minder. Het gaat erom dat we

verschil maken, doordat we geen onder­scheid zien tussen jij en ik, mijn kleur en jouw kleur, mijn geloof en jouw geloof. Het gaat erom dat we mensen niet aan hun lot over laten. Ook hier, in Neder­land, waar onze buiken zijn gevuld en er geen landmijnen onder het zand liggen. Maar waar we te gemakkelijk aan de gesloten gordijnen van onze buren voorbij gaan, zonder dat we ons afvragen of het wel goed met hen gaat. Krijgen ze ooit bezoek? Komen ze nog wel buiten? Staan we wel genoeg stil bij wat iemand lang geleden al schreef: ‘Eenzaamheid is een goede plaats om te bezoeken, maar een slechte om te verblijven’?

Lees hier geen kritiek. Dit is een oproep aan alle mannen en vrouwen, met welke achtergrond dan ook, om te doen wat ze kunnen. Daar gaat het om: op je eigen manier en naar eigen vermogen doen wat je kunt. Dat houden we ook onszelf voor,

als er weer een jaar verstrijkt en de zon opkomt en weer onder gaat. We bráchten geen politieke oplossing voor de voort­durende strijd in Tsjetsjenië, maar onze stille diplomatie heeft de situatie van politieke gevangenen wel verbeterd. We róepen niet in elk journaal wat wij ervan vinden, maar in Togo hebben we zonder spotlights wel honderden malaria­doden kunnen voorkomen.

Natuurlijk kunnen dingen beter. Ook bij ons. We bieden nog niet méér hulp en ons vrijwilligersaantal stijgt nog niet. En ondanks onze wens een organisatie van en voor iedereen te zijn, zijn we qua leeftijd en kleur nog geen afspiegeling van de maatschappij. We onderkennen dit niet alleen, maar werken er ook aan. Dit brengt mij weer terug bij onze oproep. Dit jaarverslag is onze ‘schoen’. Dus wie hem past…

In 2006 zijn de wereldproblemen niet opgelost. De grootmachten der aarde – politiek, militair en economisch – brachten niet waar velen op hoopten: het gevoel dat de wereld stabieler, vreedzamer en vrolijker is dan voorheen. Het bloedvergieten in Irak is niet gestopt. De oorlog tegen terreur woedt voort.

voorwoord

PAGINA

8PAGINA

16PAGINA

48

Inle

idin

g H

et Rod

e Kruis: hoe zat het ook alw

eer?

Opva

llend in

20

06

Wat geb

eurde er in 2006

Reporta

ge S

tille ramp

en mogen geen vergeten ram

pen w

orden

‘ Dit is een oproep aan alle mannen en vrouwen, met welke achtergrond dan ook, om te doen wat ze kunnen.’Cees Breederveld

Hoodfstuk 04 Hoofdstuk 050504

grote ambities vragen om groot geduld

De aarde schudt, de regen valt en de hitte verschroeit. De storm ging niet liggen en uitsluiting en isolement bestaan nog steeds.

Het is veel en moeilijk. Het houdt niet op en het wordt ook niet beter. Maar grote ambities vragen om groot geduld. En vooral: kleine stapjes. Miljoenen mensen zetten dit jaar zo`n stapje. Met een pan rijst, een jerrycan water, een doosje malariapillen, een deken of een eenvoudige omhelzing. Onder een witte vlag met een rood kruis of rode halve maan boden zij een alter­natief voor de hokjesgeest, die mensen vertelt dat ze zo verschillend zijn. Dat ze alleen zijn geboren en alleen zullen sterven en dat iedereen voor zichzelf moet zorgen.

Ons werk gaat om solidariteit, niet meer en niet minder. Het gaat erom dat we

verschil maken, doordat we geen onder­scheid zien tussen jij en ik, mijn kleur en jouw kleur, mijn geloof en jouw geloof. Het gaat erom dat we mensen niet aan hun lot over laten. Ook hier, in Neder­land, waar onze buiken zijn gevuld en er geen landmijnen onder het zand liggen. Maar waar we te gemakkelijk aan de gesloten gordijnen van onze buren voorbij gaan, zonder dat we ons afvragen of het wel goed met hen gaat. Krijgen ze ooit bezoek? Komen ze nog wel buiten? Staan we wel genoeg stil bij wat iemand lang geleden al schreef: ‘Eenzaamheid is een goede plaats om te bezoeken, maar een slechte om te verblijven’?

Lees hier geen kritiek. Dit is een oproep aan alle mannen en vrouwen, met welke achtergrond dan ook, om te doen wat ze kunnen. Daar gaat het om: op je eigen manier en naar eigen vermogen doen wat je kunt. Dat houden we ook onszelf voor,

als er weer een jaar verstrijkt en de zon opkomt en weer onder gaat. We bráchten geen politieke oplossing voor de voort­durende strijd in Tsjetsjenië, maar onze stille diplomatie heeft de situatie van politieke gevangenen wel verbeterd. We róepen niet in elk journaal wat wij ervan vinden, maar in Togo hebben we zonder spotlights wel honderden malaria­doden kunnen voorkomen.

Natuurlijk kunnen dingen beter. Ook bij ons. We bieden nog niet méér hulp en ons vrijwilligersaantal stijgt nog niet. En ondanks onze wens een organisatie van en voor iedereen te zijn, zijn we qua leeftijd en kleur nog geen afspiegeling van de maatschappij. We onderkennen dit niet alleen, maar werken er ook aan. Dit brengt mij weer terug bij onze oproep. Dit jaarverslag is onze ‘schoen’. Dus wie hem past…

In 2006 zijn de wereldproblemen niet opgelost. De grootmachten der aarde – politiek, militair en economisch – brachten niet waar velen op hoopten: het gevoel dat de wereld stabieler, vreedzamer en vrolijker is dan voorheen. Het bloedvergieten in Irak is niet gestopt. De oorlog tegen terreur woedt voort.

voorwoord

PAGINA

8PAGINA

16PAGINA

48

Inle

idin

g H

et Rod

e Kruis: hoe zat het ook alw

eer?

Opva

llend in

20

06

Wat geb

eurde er in 2006

Reporta

ge S

tille ramp

en mogen geen vergeten ram

pen w

orden

‘ Dit is een oproep aan alle mannen en vrouwen, met welke achtergrond dan ook, om te doen wat ze kunnen.’Cees Breederveld

Afrika

AngolaDR CongoEritreaEthiopiëGambiaGuinee IvoorkustKeniaLiberiaMaliMauretaniëMozambiqueNigeriaSiërra LeonneSudanTsjaadUgandaZambia

Midden Amerika

HaïtiCosta RicaDominicaanse Rep.HondurasJamaicaNicaraguaPanama

Zuid Amerika

ColombiaEcuadorGuatemala

Azië

ChinaFilippijnenIndonesiëJavaIrakIranKazachstanKirgizïePapoea-Nw-GuineaSri LankaTadzjikistanTanzaniaOost-TimorTurkmenistanUzbekistanVietnam

Midden Oosten

IsraëlJemenLibanonSyrië

EuropaUkraïne

06

Basisgezondheidszorg Vier klinieken ondersteund; 110.000 ontheemden bereikt; 58.000 consultaties; 14.776 kinderen en 1.900 zwangere vrouwen ingeënt.Voorlichting en preventie Rode Halve Maan vrijwilligers distribueerden chlorine-tabletten, gaven trainingen over hygiëne, HIV en AIDS.

basisgezondheidszorg

€ 215.000uitgegeven

RampenvoorbereidingTraining aan 1.734 volwassenen en 9.000 scholieren in evacuatie; eerste hulp, zoek- en reddingswerk; opzetten van waarschuwingssystemen;comités van bewoners opgericht in 44 dorpen met 131.085 inwoners.Rampenpreventie Kleinschalige infrastructurele aanpassingen zoals boomaanplant versteviging van gebouwen en versterking van rivieroevers in 10 dorpen met 19.034 inwoners.

rampenvoorbereiding in kirgizie

€ 179.571uitgegeven

Versterking van zusterorganisaties maakt vaak deel uit van onze internationale projecten; hulpprogramma’s gericht op bijvoorbeeld rampenvoorbereiding of HIV-bestrijding. Hoe krachtiger de Rode Kruis-en Rode Halve Maan vereniging ter plaatse, hoe effectiever hun steun aan kwetsbare mensen.

capaciteitsversterking in afrika

TsunamiHulp aan slachtoffers in Sri Lanka en Indonesiëbij het herbouwen van huizen die geheel of gedeeltelijk zijn verwoest. In Indonesië werken we bij de wederop-bouw volgens het principe van ‘to build back better’.

WederopbouW

€ 9.988.316uitgegeven

07Waar Werkte het nederlandse rode kruis in 2006 ?

04

03

02

01

hiv en aids in ugandaVoorlichting en preventie250.000 mensen bereikt; 300.048 condooms verstrekt.Basisgezondheidszorg 2437 ontheemden op HIV getest; 487 vrijwilligers getraind en actief bij eerste hulp, basisgezondheidszorg en zorg voor HIV-patiënten; 6480 huisbezoeken; 441 jonge mensen kregen thuiszorg, waarvan aan 162 jonge HIV-geïnfecteerden AIDS-remmers zijn verstrekt.Inkomensgenererende activiteitenTraining in bedrijfsvoering en microkrediet voor 143 jonge HIV-patiënten en hun familie.Psychosociale hulpHuisbezoeken aan 369 besmette jongeren; negen (zelf)hulpgroepen voor 237 jongeren om hen te helpen omgaan met de sociale aspecten van hun ziekte; 320 AIDS-wezen begeleid bij verliesverwerking.Ondersteuning AIDSwezenVoedsel, schoolgeld en schooluniformen voor 320 kinderen.

projectkosten

€ 1.112.854Te besteden tussen januari 2005 en december 2008

02

aardbeving op javaNoodhulp 124.778 families (600.000 mensen) voorzien van onder meer voedsel, water, tenten, dekzeilen, slaapmatten, dekens en keukensets; 4.000 tijdelijke woningen, 1.300 in constructie.Gezondheidszorg Medische noodhulp voor 325.000 mensen via de ondersteuning van dertien mobiele klinieken, vier gezondheidsposten en een noodhospitaal.Water en sanitatie Toegang tot drinkwater en sanitaire voorzieningen; meer dan 2.000 waterputten gereinigd. Psychosociale hulp Psychologische bijstand aan 2.985 aardbevings-slachtoffers in veertien dorpen en op veertien scholen.Ondersteuning schoolkinderen Schoolkleding en -materialen voor bijna 18.000 kinderen.

€ 1.677.859uitgegeven

04

geWapend conflict in libanon en israelNoodhulp Opvang van 50.000 vluchtelingen in Syrië ondersteund met 10.000 dekens, 10.000 matrassen en 2.000 hygiënesets. Gezondheidszorg Medische noodhulp mogelijk gemaakt voor vijf ziekenhuizen voor Palestijnse vluchtelingen in Libanon. Noodhulp Opvang van ongeveer 1500 Palestijnse ontheemden; voorzien van dekens, matrassen, hygiënesets en familietenten; vijf ziekenhuizen met een bereik van 250.000 Palestijnse vluchtelingen in Libanon.

€ 2.100.000uitgegeven

03

noodhulpnoodhulp stille rampen wereldwijdrampenvoorbereidingbasisgezondheidszorghiv en aids capaciteitsopbouwWederopbouw

01

PAGINA

16PAGINA

48PAGINA

58

Health

Unit C

olo

mbia

Hulp

verlening in moeilijk b

ereikbare geb

ieden

Reporta

ge S

tille ramp

en over de hele w

ereld

Opva

llend in

20

06

Wat geb

eurde er p

recies

Afrika

AngolaDR CongoEritreaEthiopiëGambiaGuinee IvoorkustKeniaLiberiaMaliMauretaniëMozambiqueNigeriaSiërra LeonneSudanTsjaadUgandaZambia

Midden Amerika

HaïtiCosta RicaDominicaanse Rep.HondurasJamaicaNicaraguaPanama

Zuid Amerika

ColombiaEcuadorGuatemala

Azië

ChinaFilippijnenIndonesiëJavaIrakIranKazachstanKirgizïePapoea-Nw-GuineaSri LankaTadzjikistanTanzaniaOost-TimorTurkmenistanUzbekistanVietnam

Midden Oosten

IsraëlJemenLibanonSyrië

EuropaUkraïne

06

Basisgezondheidszorg Vier klinieken ondersteund; 110.000 ontheemden bereikt; 58.000 consultaties; 14.776 kinderen en 1.900 zwangere vrouwen ingeënt.Voorlichting en preventie Rode Halve Maan vrijwilligers distribueerden chlorine-tabletten, gaven trainingen over hygiëne, HIV en AIDS.

basisgezondheidszorg

€ 215.000uitgegeven

RampenvoorbereidingTraining aan 1.734 volwassenen en 9.000 scholieren in evacuatie; eerste hulp, zoek- en reddingswerk; opzetten van waarschuwingssystemen;comités van bewoners opgericht in 44 dorpen met 131.085 inwoners.Rampenpreventie Kleinschalige infrastructurele aanpassingen zoals boomaanplant versteviging van gebouwen en versterking van rivieroevers in 10 dorpen met 19.034 inwoners.

rampenvoorbereiding in kirgizie

€ 179.571uitgegeven

Versterking van zusterorganisaties maakt vaak deel uit van onze internationale projecten; hulpprogramma’s gericht op bijvoorbeeld rampenvoorbereiding of HIV-bestrijding. Hoe krachtiger de Rode Kruis-en Rode Halve Maan vereniging ter plaatse, hoe effectiever hun steun aan kwetsbare mensen.

capaciteitsversterking in afrika

TsunamiHulp aan slachtoffers in Sri Lanka en Indonesiëbij het herbouwen van huizen die geheel of gedeeltelijk zijn verwoest. In Indonesië werken we bij de wederop-bouw volgens het principe van ‘to build back better’.

WederopbouW

€ 9.988.316uitgegeven

07Waar Werkte het nederlandse rode kruis in 2006 ?

04

03

02

01

hiv en aids in ugandaVoorlichting en preventie250.000 mensen bereikt; 300.048 condooms verstrekt.Basisgezondheidszorg 2437 ontheemden op HIV getest; 487 vrijwilligers getraind en actief bij eerste hulp, basisgezondheidszorg en zorg voor HIV-patiënten; 6480 huisbezoeken; 441 jonge mensen kregen thuiszorg, waarvan aan 162 jonge HIV-geïnfecteerden AIDS-remmers zijn verstrekt.Inkomensgenererende activiteitenTraining in bedrijfsvoering en microkrediet voor 143 jonge HIV-patiënten en hun familie.Psychosociale hulpHuisbezoeken aan 369 besmette jongeren; negen (zelf)hulpgroepen voor 237 jongeren om hen te helpen omgaan met de sociale aspecten van hun ziekte; 320 AIDS-wezen begeleid bij verliesverwerking.Ondersteuning AIDSwezenVoedsel, schoolgeld en schooluniformen voor 320 kinderen.

projectkosten

€ 1.112.854Te besteden tussen januari 2005 en december 2008

02

aardbeving op javaNoodhulp 124.778 families (600.000 mensen) voorzien van onder meer voedsel, water, tenten, dekzeilen, slaapmatten, dekens en keukensets; 4.000 tijdelijke woningen, 1.300 in constructie.Gezondheidszorg Medische noodhulp voor 325.000 mensen via de ondersteuning van dertien mobiele klinieken, vier gezondheidsposten en een noodhospitaal.Water en sanitatie Toegang tot drinkwater en sanitaire voorzieningen; meer dan 2.000 waterputten gereinigd. Psychosociale hulp Psychologische bijstand aan 2.985 aardbevings-slachtoffers in veertien dorpen en op veertien scholen.Ondersteuning schoolkinderen Schoolkleding en -materialen voor bijna 18.000 kinderen.

€ 1.677.859uitgegeven

04

geWapend conflict in libanon en israelNoodhulp Opvang van 50.000 vluchtelingen in Syrië ondersteund met 10.000 dekens, 10.000 matrassen en 2.000 hygiënesets. Gezondheidszorg Medische noodhulp mogelijk gemaakt voor vijf ziekenhuizen voor Palestijnse vluchtelingen in Libanon. Noodhulp Opvang van ongeveer 1500 Palestijnse ontheemden; voorzien van dekens, matrassen, hygiënesets en familietenten; vijf ziekenhuizen met een bereik van 250.000 Palestijnse vluchtelingen in Libanon.

€ 2.100.000uitgegeven

03

noodhulpnoodhulp stille rampen wereldwijdrampenvoorbereidingbasisgezondheidszorghiv en aids capaciteitsopbouwWederopbouw

01

PAGINA

16PAGINA

48PAGINA

58

Health

Unit C

olo

mbia

Hulp

verlening in moeilijk b

ereikbare geb

ieden

Reporta

ge S

tille ramp

en over de hele w

ereld

Opva

llend in

20

06

Wat geb

eurde er p

recies

0908PAGINA

38PAGINA

32PAGINA

04

Voorw

oord

Grote am

bities vragen om

groot geduld

Inte

rview

Vrijwilliger M

arcel Woord

: ‘Het is een com

binatie van m

ensen helpen, continu leren en saam

horigheidsgevoel’

Test Vrijw

illigerswerk: w

aar sta jij ?

Het Rode Kruis in vogelvluchtElke dag sterven achtduizend mensen aan AIDS. Eén miljard mensen moet leven van minder dan één dollar per dag. Dagelijks sterven dertigduizend kinderen jonger dan vijf jaar, meestal aan een ziekte die eenvoudig te voorkomen is. Drinkwater en basisgezondheidszorg zijn voor de meesten slechts een droom. En de gevechten gaan door: bevolkingsgroepen vechten om geloof of etnische afkomst, individuen zijn op zoek naar macht of materiële rijkdom. Ze vechten grenzeloos of in het geheim en laten onafhankelijke hulpverlening lang niet altijd toe. Intussen verandert het klimaat. Natuurrampen door extreme weersomstandigheden nemen toe in hevigheid en aantal. De Rode Kruis en Rode Halve Maan-beweging reageert hierop door zich af te vragen: ‘Wie zijn het meest kwetsbaar en hoe kunnen wij helpen?’

wie zijn we?Het Nederlandse Rode Kruis helpt mensen in nood, wie ze ook zijn en waar ze ook zijn. We werken in confl ict­ en ramp­gebieden en geven hulp aan personen die in de verdrukking komen door basale tekorten aan medische of menselijke zorg. We zijn opgericht in 1867 en onderdeel van het grootste onafhankelijke hulpnetwerk ter wereld, de Internationale Rode Kruis­ en Rode Halve Maan­beweging. Bijna al onze hulp wordt door vrijwilligers verleend: geworteld in de maat­schappij en nagenoeg overal aanwezig, zetten zij zich kosteloos en onvermoeibaar in om anderen te helpen.

wat doen we?Wereldwijd verlenen we noodhulp aan slachtoff ers van een ramp of een gewapend confl ict. We voorzien in water, voedsel, onderdak, kleding en medische hulp. Ook bij calamiteiten in Nederland verlenen we eerste hulp en medische assistentie. We regelen opvang, verzorging en contactherstel tussen slacht­off ers en familie. We bestrijden eenzaamheid en uitsluiting, ontlasten mantelzorgers en geven een thuis aan ernstig zieke kinderen. Waar basisgezondheidszorg, eten of water slecht toegankelijk zijn, vullen wij de tekorten aan. Op plaatsen waar natuurrampen dreigen of veel voorkomen, investeren we in rampenvoorbereiding.

wat is ons uitgangspunt?We werken vanuit de overtuiging dat iedereen recht heeft op respect en waardigheid. Dat mensen in de grootste nood als eerste geholpen moeten worden. Geloof, nationaliteit, ras, afkomst of politieke opvattingen doen hierbij niet ter zake. Onze doelstelling is om bij te dragen aan een vreedzame, tolerante en humane wereld. Door mensen te helpen wanneer hun leven, gezondheid, welzijn of waardigheid in gevaar is. We dringen aan op respect voor elkaar, tolerantie, samenwer­king, vrede, menslievendheid en respect voor het humanitair oorlogsrecht. Waar deze waarden en rechtsregels worden bedreigd, gebruiken we communicatie en pleitbezorging als middel tot verandering. We proberen de zelfredzaamheid te vergroten.

hoe werken we?In confl icten kiezen we geen partij, behalve die van de slacht­off ers. Bij de uitvoering van ons werk laten we ons niet leiden door overheden en hún voor­ of afkeuren. Ons standpunt is neutraal. En onze hulpverlening is professioneel voorbereid, maar altijd vrijwillig gegeven. Dit doen we binnen een wereldwijde beweging van Rode Kruis­ en Rode Halve Maan­organisaties die elkaar helpen. We werken samen op basis van gelijkwaardigheid en vinden onze drijfveer in het verlangen dat de 108 miljoen vrijwilligers over de hele wereld bindt: het voorkomen en verzachten van menselijk lijden.

hoe zijn we te herkennen?Het rode kruis op een witte achtergrond is sinds 1864 het embleem van de wereldwijde hulpverenigingen. De omgekeerde Zwitserse vlag is gekozen als eerbetoon aan de Zwitser Henry Dunant. Sinds 1929 erkennen we ook de Rode Halve Maan als tweede offi ciële embleem. Omdat beide emblemen niet langer in alle confl ictgebieden als neutraal worden gezien, kunnen deelnemende organisaties sinds januari 2007 ook het Rode Kristal gebruiken. Dit derde embleem is nodig om de veiligheid van hulpverleners te vergroten en het universele karakter van de Internationale Rode Kruis Beweging te bevorderen. Dit derde embleem, zonder religieuze associatie, voorkomt dat de levens van slachtoff ers en hulpverleners in gevaar komt.

hoe is het begonnen?In 1859, bij het Italiaanse Solferino, is de Zwitser Henry Dunant de toevallige toeschouwer van een gruwelijke veldslag tussen het Oostenrijkse leger en een Frans­Sardinische

alliantie. Na afl oop blijven veertigduizend soldaten dood, stervend of gewond op het slagveld achter, zonder dat iemand naar hen omkijkt. Dunant vraagt vrouwen uit omliggende dorpen hem te helpen. Samen geven ze de nog levende slacht­off ers van beide partijen water, voedsel, kleding en basale medische verzorging.

Terug in Zwitserland kan hij Solferino niet vergeten. Hij schrijft een boek – Een herinnering aan Solferino – waarin hij voorstelt om in ieder land vrijwillige hulpverenigingen op te richten. Deze hulpverenigingen zijn speciaal uitgerust en opgeleid om gewonden op het slagveld te verzorgen. De gewon­den, het medisch personeel en hun uitrusting zijn neutraal en door een kenmerk beschermd. Een jaar na publicatie, in 1863, onderschrijven zestien Europese staten Dunants voorstel op een conferentie in Genève. Het Internationale Rode Kruis is daar­mee een feit. De gemaakte afspraken worden in 1864 vastgelegd in het eerste Verdrag van Genève.

Al voor de Eerste Wereldoorlog heeft het Rode Kruis zich over meer dan veertig landen verspreid. Ook het werkveld verbreedt;

hulp aan gewonde soldaten breidt zich uit naar burgerslacht­off ers en de organisatie is steeds vaker in vredestijd bij nood­situaties betrokken. De hulp is niet langer alleen medisch. Ook het menselijk welzijn en de menselijke waardigheid zijn het Rode Kruis letterlijk een zorg. Voor haar werk krijgt de organisatie drie maal de Nobelprijs voor de Vrede. Henry Dunant ontvangt de prijs, negen jaar voor zijn dood in 1910.

Het nederlandse Rode Kruis in cijfersVrijwilligers 33.000Beroepskrachten 423 fteLeden en donateurs 591.374 Overige geregistreerde geldgevers 160.969Plaatselijke afdelingen (inclusief de Antillen) 338 Districten 69Landen waarin we langlopende projecten hebben (inclusief Nederland) 32 Netto-baten € 58.841.000 (beschikbaar voor de doelstelling)Lasten € 65.671.000 (besteed aan de doelstelling)

´ Campagnemateriaal uit de jaren ´50. Mensen worden opgeroepen geld te geven aan het Nederlandse Rode Kruis en kunnen zelf hun creativiteit kwijt in het knutselen van een papieren zuster van het Rode Kruis.́

0908PAGINA

38PAGINA

32PAGINA

04

Voorw

oord

Grote am

bities vragen om

groot geduld

Inte

rview

Vrijwilliger M

arcel Woord

: ‘Het is een com

binatie van m

ensen helpen, continu leren en saam

horigheidsgevoel’

Test Vrijw

illigerswerk: w

aar sta jij ?

Het Rode Kruis in vogelvluchtElke dag sterven achtduizend mensen aan AIDS. Eén miljard mensen moet leven van minder dan één dollar per dag. Dagelijks sterven dertigduizend kinderen jonger dan vijf jaar, meestal aan een ziekte die eenvoudig te voorkomen is. Drinkwater en basisgezondheidszorg zijn voor de meesten slechts een droom. En de gevechten gaan door: bevolkingsgroepen vechten om geloof of etnische afkomst, individuen zijn op zoek naar macht of materiële rijkdom. Ze vechten grenzeloos of in het geheim en laten onafhankelijke hulpverlening lang niet altijd toe. Intussen verandert het klimaat. Natuurrampen door extreme weersomstandigheden nemen toe in hevigheid en aantal. De Rode Kruis en Rode Halve Maan-beweging reageert hierop door zich af te vragen: ‘Wie zijn het meest kwetsbaar en hoe kunnen wij helpen?’

wie zijn we?Het Nederlandse Rode Kruis helpt mensen in nood, wie ze ook zijn en waar ze ook zijn. We werken in confl ict­ en ramp­gebieden en geven hulp aan personen die in de verdrukking komen door basale tekorten aan medische of menselijke zorg. We zijn opgericht in 1867 en onderdeel van het grootste onafhankelijke hulpnetwerk ter wereld, de Internationale Rode Kruis­ en Rode Halve Maan­beweging. Bijna al onze hulp wordt door vrijwilligers verleend: geworteld in de maat­schappij en nagenoeg overal aanwezig, zetten zij zich kosteloos en onvermoeibaar in om anderen te helpen.

wat doen we?Wereldwijd verlenen we noodhulp aan slachtoff ers van een ramp of een gewapend confl ict. We voorzien in water, voedsel, onderdak, kleding en medische hulp. Ook bij calamiteiten in Nederland verlenen we eerste hulp en medische assistentie. We regelen opvang, verzorging en contactherstel tussen slacht­off ers en familie. We bestrijden eenzaamheid en uitsluiting, ontlasten mantelzorgers en geven een thuis aan ernstig zieke kinderen. Waar basisgezondheidszorg, eten of water slecht toegankelijk zijn, vullen wij de tekorten aan. Op plaatsen waar natuurrampen dreigen of veel voorkomen, investeren we in rampenvoorbereiding.

wat is ons uitgangspunt?We werken vanuit de overtuiging dat iedereen recht heeft op respect en waardigheid. Dat mensen in de grootste nood als eerste geholpen moeten worden. Geloof, nationaliteit, ras, afkomst of politieke opvattingen doen hierbij niet ter zake. Onze doelstelling is om bij te dragen aan een vreedzame, tolerante en humane wereld. Door mensen te helpen wanneer hun leven, gezondheid, welzijn of waardigheid in gevaar is. We dringen aan op respect voor elkaar, tolerantie, samenwer­king, vrede, menslievendheid en respect voor het humanitair oorlogsrecht. Waar deze waarden en rechtsregels worden bedreigd, gebruiken we communicatie en pleitbezorging als middel tot verandering. We proberen de zelfredzaamheid te vergroten.

hoe werken we?In confl icten kiezen we geen partij, behalve die van de slacht­off ers. Bij de uitvoering van ons werk laten we ons niet leiden door overheden en hún voor­ of afkeuren. Ons standpunt is neutraal. En onze hulpverlening is professioneel voorbereid, maar altijd vrijwillig gegeven. Dit doen we binnen een wereldwijde beweging van Rode Kruis­ en Rode Halve Maan­organisaties die elkaar helpen. We werken samen op basis van gelijkwaardigheid en vinden onze drijfveer in het verlangen dat de 108 miljoen vrijwilligers over de hele wereld bindt: het voorkomen en verzachten van menselijk lijden.

hoe zijn we te herkennen?Het rode kruis op een witte achtergrond is sinds 1864 het embleem van de wereldwijde hulpverenigingen. De omgekeerde Zwitserse vlag is gekozen als eerbetoon aan de Zwitser Henry Dunant. Sinds 1929 erkennen we ook de Rode Halve Maan als tweede offi ciële embleem. Omdat beide emblemen niet langer in alle confl ictgebieden als neutraal worden gezien, kunnen deelnemende organisaties sinds januari 2007 ook het Rode Kristal gebruiken. Dit derde embleem is nodig om de veiligheid van hulpverleners te vergroten en het universele karakter van de Internationale Rode Kruis Beweging te bevorderen. Dit derde embleem, zonder religieuze associatie, voorkomt dat de levens van slachtoff ers en hulpverleners in gevaar komt.

hoe is het begonnen?In 1859, bij het Italiaanse Solferino, is de Zwitser Henry Dunant de toevallige toeschouwer van een gruwelijke veldslag tussen het Oostenrijkse leger en een Frans­Sardinische

alliantie. Na afl oop blijven veertigduizend soldaten dood, stervend of gewond op het slagveld achter, zonder dat iemand naar hen omkijkt. Dunant vraagt vrouwen uit omliggende dorpen hem te helpen. Samen geven ze de nog levende slacht­off ers van beide partijen water, voedsel, kleding en basale medische verzorging.

Terug in Zwitserland kan hij Solferino niet vergeten. Hij schrijft een boek – Een herinnering aan Solferino – waarin hij voorstelt om in ieder land vrijwillige hulpverenigingen op te richten. Deze hulpverenigingen zijn speciaal uitgerust en opgeleid om gewonden op het slagveld te verzorgen. De gewon­den, het medisch personeel en hun uitrusting zijn neutraal en door een kenmerk beschermd. Een jaar na publicatie, in 1863, onderschrijven zestien Europese staten Dunants voorstel op een conferentie in Genève. Het Internationale Rode Kruis is daar­mee een feit. De gemaakte afspraken worden in 1864 vastgelegd in het eerste Verdrag van Genève.

Al voor de Eerste Wereldoorlog heeft het Rode Kruis zich over meer dan veertig landen verspreid. Ook het werkveld verbreedt;

hulp aan gewonde soldaten breidt zich uit naar burgerslacht­off ers en de organisatie is steeds vaker in vredestijd bij nood­situaties betrokken. De hulp is niet langer alleen medisch. Ook het menselijk welzijn en de menselijke waardigheid zijn het Rode Kruis letterlijk een zorg. Voor haar werk krijgt de organisatie drie maal de Nobelprijs voor de Vrede. Henry Dunant ontvangt de prijs, negen jaar voor zijn dood in 1910.

Het nederlandse Rode Kruis in cijfersVrijwilligers 33.000Beroepskrachten 423 fteLeden en donateurs 591.374 Overige geregistreerde geldgevers 160.969Plaatselijke afdelingen (inclusief de Antillen) 338 Districten 69Landen waarin we langlopende projecten hebben (inclusief Nederland) 32 Netto-baten € 58.841.000 (beschikbaar voor de doelstelling)Lasten € 65.671.000 (besteed aan de doelstelling)

´ Campagnemateriaal uit de jaren ´50. Mensen worden opgeroepen geld te geven aan het Nederlandse Rode Kruis en kunnen zelf hun creativiteit kwijt in het knutselen van een papieren zuster van het Rode Kruis.́

1110

Libanon

1110

Libanon

12 13

Libanon

Grensgebied Israël

Libanon

Gazastrook

12 13

Libanon

Grensgebied Israël

Libanon

Gazastrook

1514

Libanon

1514

Libanon

Conflict Midden Oosten (juli)De strijd in Libanon en Israël eiste 1.187 mensenlevens, maakte 150.000 Libanezen dakloos en joeg één miljoen mensen op de vlucht. Dat in slechts 34 dagen. In reactie op de geweldsuitbarsting in Libanon heeft het Rode Kruis de Syrisch-Arabische Rode Halve Maan geholpen bij de opvang van vluchte-lingen. Syrische collega’s brachten hen van de Libanese grens naar verschillende steden, waar ze werden ondergebracht in scholen en sporthallen. Tegelijkertijd, aan de andere kant van de grens, stortten publieke voorzieningen in de Palestijnse gebieden langzaam in. Sinds de Hamas-partij domineert, krijgt het Palestijnse gezag geen buitenlandse steun meer. Jaarlijks ontving het ongeveer één miljard dollar voor onder meer gezondheids-zorg. Sinds maart 2006 is daarvoor nauwelijks nog geld. Essentiële gezondheidszorg komt daarmee voor honderdduizenden mensen in gevaar. Op Nederlands initiatief is internatio-nale fondsenwerving gestart. Het Nederlandse Rode Kruis kon 1,6 miljoen euro bijdragen om salarissen te betalen en ziekenhuizen opera-tioneel te houden.

NATIONAAL

Week van je leven (12 juni)Uit een onderzoek van het Rode Kruis blijkt dat de helft van gehandicapte jongeren zich eenzaam voelt. Dit schokkende resultaat was aanleiding voor onze voorjaarscampagne ‘Week van je leven’. Via een prijsvraag op de website konden jongeren mét en zonder handicap een vakantie winnen. Een vakantie is een mooie gelegenheid om met andere mensen in contact te komen, maar reizen is voor mensen met een beperking vaak lastig.

De hoofdprijs van de campagne was daarom een reis naar Curaçao. Daarnaast vierden dertig jongeren een week lang vakantie op landgoed IJsselvliedt. Hier kregen ze onder andere een workshop presenteren van Irene Moors. De jongeren vonden het jammer dat ze weer naar huis moesten. Irene: “Er zijn zoveel mensen die een weekje vakantie nodig hebben. Het zou fijn zijn als meer mensen op vakantie konden via het Rode Kruis.”

Vierdaagse (18 juli)In 2006 was het Rode Kruis voor de zestigste keer paraat bij de Nijmeegse Vierdaagse. In plaats van een feestelijk jubileum, moesten de vrijwilligers alle zeilen bijzetten. Door extreme hitte kregen zoveel wandelaars problemen dat vrijwilligers de behandel- capaciteit op Eerste Hulpposten moesten vergroten en het transport van afvallers uitbreiden. Samen met Defensie zette het Rode Kruis extra voertuigen in, om mensen die geen stap meer konden verzetten langs de route, op te halen. Uiteindelijk waren zelfs mobiele medische teams en ambulanceteams nodig. Door uitdroging vielen mensen massaal flauw. De hitte eiste ruim driehonderd slacht- offers. Vijftig slachtoffers werden opgenomen in het ziekenhuis, twee overleefden de Vierdaag-se niet. De organisatie lastte het evenement uiteindelijk af. De organisatie, gemeente en hulpdiensten achtten het niet verantwoord door te gaan, gezien de tropische temperaturen.

Opening Mappa Mondo huis (10 nov)Sinds november 2006 heeft Nederland een derde Mappa Mondo huis in Waalre. Mappa Mondo betekent voor kinderen met een levens- bedreigende ziekte als leukemie, AIDS of kanker een compleet andere wereld.

De kinderen krijgen er de grootst mogelijke zorg, medische en verpleegkundige bege-leiding en bovendien de grootst mogelijke warmte, tijd en aandacht. Kinderen kunnen hier voor korte of lange tijd komen wonen of af en toe logeren. Op 10 november werd het nieuwe Mappa Mondo huis in Waalre feestelijk geopend door prinses Annette Sekrève en Irene Moors. Een vrolijke stoet met fanfare en huifkar trok naar het huis. Een aantal kinderen speelde een ingestudeerd muziekstuk. Na de rondleiding mochten de kinderen het huis zelf bekijken. Ze sloten de dag dansend af met Irene Moors. Met de komst van het nieuwe Mappa Mondo huis in Waalre, hoeven de kinderen hiervoor niet meer af te reizen naar de andere huizen in Wezep of Rijswijk.

0 8 3FM-actie (19-24 december)Ieder half uur trapt er iemand op één van de dertig miljoen landmijnen die wereldwijd verspreid liggen. Onder de slachtoffers zijn veel kinderen. Naar schatting kost het meer dan duizend jaar en 33 miljard dollar om alle mijnen op te ruimen. Om aandacht te vragen voor deze stille ramp, sloten 3FM dj’s Gerard Ekdom, Giel Beelen en Sander Lantinga zich, zonder eten, vijf dagen op in een glazen huis. In totaal zamelden zij € 1.648.495,00 in. Dit is een record in de geschiedenis van Serious Request, de jaarlijkse inzamelingsactie van de radiozender. Doordat de Nederlandse overheid hier nog één miljoen euro bijlegde, en het Vlaamse Rode Kruis dit jaar voor het eerst ook een soortgelijke actie voerde met Studio Brussel, kwam de totale opbrengst op ruim vijf miljoen euro. Dit is bijna een kwart van het bedrag dat het Rode Kruis wereldwijd besteedt aan hulp voor de slachtoffers van landmijnen.

17

INTERNATIONAAL

Aardbeving op Java (27 mei) In de ochtend van 27 mei 2006 werd het Indonesische Java getroffen door een aard-beving met een kracht van 6.3 op de schaal van Richter. Hierbij kwamen 5.749 mensen om, bijna 38.000 personen raakten gewond en ruim 1,1 miljoen mensen verloren hun huis. De toestroom van gewonden was de eerste dagen zo groot dat verpleging tot op de parkeerplaatsen van ziekenhuizen moest plaatsvinden. Overlevenden ontbrak het aan bijna alles: ze hadden eten, water, kleding en onderdak nodig. Omdat al binnen enkele uren duidelijk werd dat de ramp te omvangrijk was voor het Indonesische Rode Kruis en lokale hulpverleners, zette het Internationale Rode Kruis (IFRC) een noodhulpoperatie op. Bijna dertig zusterverenigingen ondersteunden de operatie. In de eerste kritieke fase behandel-den de medewerkers van mobiele klinieken en gezondheidsposten veertienhonderd mensen per dag. Uiteindelijk bereikte het Rode Kruis zelfs meer mensen dan gehoopt: zo’n zes-honderdduizend personen werden de eerste moeilijke maanden geholpen.

Wederopbouw Pakistan (jan-dec)Een jaar na de verwoestende aardbeving in Pakistan hebben 66.000 families nog geen permanente huisvesting. En door recente aardverschuivingen en overstromingen zijn veel overlevenden opnieuw in een kwetsbare situatie beland. Het getroffen gebied is onher-bergzaam en de afgelegen dorpen zijn moeilijk te bereiken. Het Rode Kruis zette daarom helikopters in en hielp in totaal 1,1 miljoen mensen aan tijdelijke behuizing, schoon drink-water en hulpgoederen. Daarnaast deelde het

Rode Kruis gereedschap en bouwmaterialen uit, waarmee mensen hun huis weer konden opbouwen. Nog steeds zijn er medische teams actief om in het rampgebied hulpgoederen uit te delen. Het Nederlandse Rode Kruis stelde geld (7,5 miljoen euro), goederen en mankracht beschikbaar ter ondersteuning van de interna-tionale noodhulp. Dit geld was afkomstig van de Samenwerkende Hulp Organisaties (SHO) en het ministerie van Buitenlandse Zaken. Acht Nederlandse gedelegeerden vertrok-ken naar Pakistan om hulp te verlenen; één programmacoördinator en een aantal logistieke en medische professionals.

AIDS-bestrijding (jan-dec)In 2006 stierven dagelijks bijna achtduizend mensen aan AIDS. Wereldwijd leven nu 39,5 miljoen mensen met HIV, veelal arme mensen in Sub-Sahara Afrika. Deze mensen hebben geen geld voor condooms, geen toegang tot AIDS-remmers en weten onvoldoende over bescherming. Behalve een ziekte is AIDS een sociale en economische ramp. Het internatio-nale Rode Kruis (IFRC) kondigde daarom tijdens de AIDS-conferentie in Toronto een nieuw AIDS-programma in Zuidelijk Afrika aan. Het beleid focust op AIDS-preventie en steun voor mensen die HIV-besmet zijn. Doordat er nu medicijnen beschikbaar zijn, verandert de aard van de hulpverlening. Eerst bege-leidde het Rode Kruis mensen om waardig te sterven, nu helpt ze mensen te leven met HIV. Daarnaast probeert het Rode Kruis door publieksvoorlichting discriminatie te voor- komen. Prinses Margriet bezocht als bestuurs-lid van het Rode Kruis in 2006 een AIDS-project in Namibië . Het was voor haar zeer waardevol om de aanpak van HIV en AIDS met eigen ogen te zien en te praten met slachtoffers.

opvallend in 2006

PAGINA

58PAGINA

30PAGINA

54

Inte

rview

Melanie had

de w

eek van haar leven op C

uraçao.

Maak C

onta

ct w

ww

.maakcontact.nl: een p

opulaire ontm

oetingsplaats

Health

Unit H

ulpverlening in d

e meest afgelegen geb

ieden van C

olomb

ia.

16

0 1

0 4

02

03

05

0 6

0 7

05 06

07 08

01

02

03

04

J a n u a r i f e b r u a r i

m a a r t a p r i l

m e i j u n i

j u l i a u g u s t u s

s e p t e m b e r o k t o b e r

n o v e m b e r d e c e m b e r

x m d w d v z z

48 01 02 03

49 04 05 06 07 08 09 10

50 11 12 13 14 15 16 17

51 18 19 20 21 22 23 24

52 25 26 27 28 29 30 31

x m d w d v z z

44 01 02 03 04 05

45 06 07 08 09 10 11 12

46 13 14 15 16 17 18 19

47 20 21 22 23 24 25 26

48 27 28 29 30 31

x m d w d v z z

39 01

40 02 03 04 05 06 07 08

41 09 10 11 12 13 14 15

42 16 17 18 19 20 21 22

43 23 24 25 26 27 28

44 30 31

x m d w d v z z

35 01 02 03

36 04 05 06 07 08 09 10

37 11 12 13 14 15 16 17

38 18 19 20 21 22 23 24

39 25 26 27 28 29 30

x m d w d v z z

31 01 02 03 04 05 06

32 07 08 09 10 11 12 13

33 14 15 16 17 18 19 20

34 21 22 23 24 25 26 27

35 28 29 30 31

x m d w d v z z

26 01 02

27 03 04 05 06 07 08 09

28 10 11 12 13 14 15 16

29 17 18 19 20 21 22 23

30 24 25 26 27 28 29 30

31 31

x m d w d v z z

2 2 01 02 03 04

2 3 05 06 07 08 09 10 11

2 4 12 13 14 15 16 17 18

2 5 19 20 21 22 23 24 25

2 6 26 27 28 29 30

x m d w d v z z

18 01 02 03 04 05 06 07

19 08 09 10 11 12 13 14

20 15 16 17 18 19 20 21

21 22 23 24 25 26 27 28

22 29 30 31

x m d w d v z z

1 3 01 02

1 4 03 04 05 06 07 08 09

1 5 10 11 12 13 14 15 16

1 6 17 18 19 20 21 22 23

1 7 24 25 26 27 28 29 30

x m d w d v z z

09 01 02 03 04 05

10 06 07 08 09 10 11 12

11 13 14 15 16 17 18 19

12 20 21 22 23 24 25 26

13 27 28 29 30 31

x m d w d v z z

0 5 01 02 03 04 05

0 6 06 07 08 09 10 11 12

0 7 13 14 15 16 17 18 19

0 8 20 21 22 23 24 25 26

0 9 27 28

x m d w d v z z

52 01

01 02 03 04 05 06 07 08

02 09 10 11 12 13 14 15

03 16 17 18 19 20 21 22

04 22 23 24 25 26 27 28

05 30 31

Conflict Midden Oosten (juli)De strijd in Libanon en Israël eiste 1.187 mensenlevens, maakte 150.000 Libanezen dakloos en joeg één miljoen mensen op de vlucht. Dat in slechts 34 dagen. In reactie op de geweldsuitbarsting in Libanon heeft het Rode Kruis de Syrisch-Arabische Rode Halve Maan geholpen bij de opvang van vluchte-lingen. Syrische collega’s brachten hen van de Libanese grens naar verschillende steden, waar ze werden ondergebracht in scholen en sporthallen. Tegelijkertijd, aan de andere kant van de grens, stortten publieke voorzieningen in de Palestijnse gebieden langzaam in. Sinds de Hamas-partij domineert, krijgt het Palestijnse gezag geen buitenlandse steun meer. Jaarlijks ontving het ongeveer één miljard dollar voor onder meer gezondheids-zorg. Sinds maart 2006 is daarvoor nauwelijks nog geld. Essentiële gezondheidszorg komt daarmee voor honderdduizenden mensen in gevaar. Op Nederlands initiatief is internatio-nale fondsenwerving gestart. Het Nederlandse Rode Kruis kon 1,6 miljoen euro bijdragen om salarissen te betalen en ziekenhuizen opera-tioneel te houden.

NATIONAAL

Week van je leven (12 juni)Uit een onderzoek van het Rode Kruis blijkt dat de helft van gehandicapte jongeren zich eenzaam voelt. Dit schokkende resultaat was aanleiding voor onze voorjaarscampagne ‘Week van je leven’. Via een prijsvraag op de website konden jongeren mét en zonder handicap een vakantie winnen. Een vakantie is een mooie gelegenheid om met andere mensen in contact te komen, maar reizen is voor mensen met een beperking vaak lastig.

De hoofdprijs van de campagne was daarom een reis naar Curaçao. Daarnaast vierden dertig jongeren een week lang vakantie op landgoed IJsselvliedt. Hier kregen ze onder andere een workshop presenteren van Irene Moors. De jongeren vonden het jammer dat ze weer naar huis moesten. Irene: “Er zijn zoveel mensen die een weekje vakantie nodig hebben. Het zou fijn zijn als meer mensen op vakantie konden via het Rode Kruis.”

Vierdaagse (18 juli)In 2006 was het Rode Kruis voor de zestigste keer paraat bij de Nijmeegse Vierdaagse. In plaats van een feestelijk jubileum, moesten de vrijwilligers alle zeilen bijzetten. Door extreme hitte kregen zoveel wandelaars problemen dat vrijwilligers de behandel- capaciteit op Eerste Hulpposten moesten vergroten en het transport van afvallers uitbreiden. Samen met Defensie zette het Rode Kruis extra voertuigen in, om mensen die geen stap meer konden verzetten langs de route, op te halen. Uiteindelijk waren zelfs mobiele medische teams en ambulanceteams nodig. Door uitdroging vielen mensen massaal flauw. De hitte eiste ruim driehonderd slacht- offers. Vijftig slachtoffers werden opgenomen in het ziekenhuis, twee overleefden de Vierdaag-se niet. De organisatie lastte het evenement uiteindelijk af. De organisatie, gemeente en hulpdiensten achtten het niet verantwoord door te gaan, gezien de tropische temperaturen.

Opening Mappa Mondo huis (10 nov)Sinds november 2006 heeft Nederland een derde Mappa Mondo huis in Waalre. Mappa Mondo betekent voor kinderen met een levens- bedreigende ziekte als leukemie, AIDS of kanker een compleet andere wereld.

De kinderen krijgen er de grootst mogelijke zorg, medische en verpleegkundige bege-leiding en bovendien de grootst mogelijke warmte, tijd en aandacht. Kinderen kunnen hier voor korte of lange tijd komen wonen of af en toe logeren. Op 10 november werd het nieuwe Mappa Mondo huis in Waalre feestelijk geopend door prinses Annette Sekrève en Irene Moors. Een vrolijke stoet met fanfare en huifkar trok naar het huis. Een aantal kinderen speelde een ingestudeerd muziekstuk. Na de rondleiding mochten de kinderen het huis zelf bekijken. Ze sloten de dag dansend af met Irene Moors. Met de komst van het nieuwe Mappa Mondo huis in Waalre, hoeven de kinderen hiervoor niet meer af te reizen naar de andere huizen in Wezep of Rijswijk.

0 8 3FM-actie (19-24 december)Ieder half uur trapt er iemand op één van de dertig miljoen landmijnen die wereldwijd verspreid liggen. Onder de slachtoffers zijn veel kinderen. Naar schatting kost het meer dan duizend jaar en 33 miljard dollar om alle mijnen op te ruimen. Om aandacht te vragen voor deze stille ramp, sloten 3FM dj’s Gerard Ekdom, Giel Beelen en Sander Lantinga zich, zonder eten, vijf dagen op in een glazen huis. In totaal zamelden zij € 1.648.495,00 in. Dit is een record in de geschiedenis van Serious Request, de jaarlijkse inzamelingsactie van de radiozender. Doordat de Nederlandse overheid hier nog één miljoen euro bijlegde, en het Vlaamse Rode Kruis dit jaar voor het eerst ook een soortgelijke actie voerde met Studio Brussel, kwam de totale opbrengst op ruim vijf miljoen euro. Dit is bijna een kwart van het bedrag dat het Rode Kruis wereldwijd besteedt aan hulp voor de slachtoffers van landmijnen.

17

INTERNATIONAAL

Aardbeving op Java (27 mei) In de ochtend van 27 mei 2006 werd het Indonesische Java getroffen door een aard-beving met een kracht van 6.3 op de schaal van Richter. Hierbij kwamen 5.749 mensen om, bijna 38.000 personen raakten gewond en ruim 1,1 miljoen mensen verloren hun huis. De toestroom van gewonden was de eerste dagen zo groot dat verpleging tot op de parkeerplaatsen van ziekenhuizen moest plaatsvinden. Overlevenden ontbrak het aan bijna alles: ze hadden eten, water, kleding en onderdak nodig. Omdat al binnen enkele uren duidelijk werd dat de ramp te omvangrijk was voor het Indonesische Rode Kruis en lokale hulpverleners, zette het Internationale Rode Kruis (IFRC) een noodhulpoperatie op. Bijna dertig zusterverenigingen ondersteunden de operatie. In de eerste kritieke fase behandel-den de medewerkers van mobiele klinieken en gezondheidsposten veertienhonderd mensen per dag. Uiteindelijk bereikte het Rode Kruis zelfs meer mensen dan gehoopt: zo’n zes-honderdduizend personen werden de eerste moeilijke maanden geholpen.

Wederopbouw Pakistan (jan-dec)Een jaar na de verwoestende aardbeving in Pakistan hebben 66.000 families nog geen permanente huisvesting. En door recente aardverschuivingen en overstromingen zijn veel overlevenden opnieuw in een kwetsbare situatie beland. Het getroffen gebied is onher-bergzaam en de afgelegen dorpen zijn moeilijk te bereiken. Het Rode Kruis zette daarom helikopters in en hielp in totaal 1,1 miljoen mensen aan tijdelijke behuizing, schoon drink-water en hulpgoederen. Daarnaast deelde het

Rode Kruis gereedschap en bouwmaterialen uit, waarmee mensen hun huis weer konden opbouwen. Nog steeds zijn er medische teams actief om in het rampgebied hulpgoederen uit te delen. Het Nederlandse Rode Kruis stelde geld (7,5 miljoen euro), goederen en mankracht beschikbaar ter ondersteuning van de interna-tionale noodhulp. Dit geld was afkomstig van de Samenwerkende Hulp Organisaties (SHO) en het ministerie van Buitenlandse Zaken. Acht Nederlandse gedelegeerden vertrok-ken naar Pakistan om hulp te verlenen; één programmacoördinator en een aantal logistieke en medische professionals.

AIDS-bestrijding (jan-dec)In 2006 stierven dagelijks bijna achtduizend mensen aan AIDS. Wereldwijd leven nu 39,5 miljoen mensen met HIV, veelal arme mensen in Sub-Sahara Afrika. Deze mensen hebben geen geld voor condooms, geen toegang tot AIDS-remmers en weten onvoldoende over bescherming. Behalve een ziekte is AIDS een sociale en economische ramp. Het internatio-nale Rode Kruis (IFRC) kondigde daarom tijdens de AIDS-conferentie in Toronto een nieuw AIDS-programma in Zuidelijk Afrika aan. Het beleid focust op AIDS-preventie en steun voor mensen die HIV-besmet zijn. Doordat er nu medicijnen beschikbaar zijn, verandert de aard van de hulpverlening. Eerst bege-leidde het Rode Kruis mensen om waardig te sterven, nu helpt ze mensen te leven met HIV. Daarnaast probeert het Rode Kruis door publieksvoorlichting discriminatie te voor- komen. Prinses Margriet bezocht als bestuurs-lid van het Rode Kruis in 2006 een AIDS-project in Namibië . Het was voor haar zeer waardevol om de aanpak van HIV en AIDS met eigen ogen te zien en te praten met slachtoffers.

opvallend in 2006

PAGINA

58PAGINA

30PAGINA

54

Inte

rview

Melanie had

de w

eek van haar leven op C

uraçao.

Maak C

onta

ct w

ww

.maakcontact.nl: een p

opulaire ontm

oetingsplaats

Health

Unit H

ulpverlening in d

e meest afgelegen geb

ieden van C

olomb

ia.

16

0 1

0 4

02

03

05

0 6

0 7

05 06

07 08

01

02

03

04

J a n u a r i f e b r u a r i

m a a r t a p r i l

m e i j u n i

j u l i a u g u s t u s

s e p t e m b e r o k t o b e r

n o v e m b e r d e c e m b e r

x m d w d v z z

48 01 02 03

49 04 05 06 07 08 09 10

50 11 12 13 14 15 16 17

51 18 19 20 21 22 23 24

52 25 26 27 28 29 30 31

x m d w d v z z

44 01 02 03 04 05

45 06 07 08 09 10 11 12

46 13 14 15 16 17 18 19

47 20 21 22 23 24 25 26

48 27 28 29 30 31

x m d w d v z z

39 01

40 02 03 04 05 06 07 08

41 09 10 11 12 13 14 15

42 16 17 18 19 20 21 22

43 23 24 25 26 27 28

44 30 31

x m d w d v z z

35 01 02 03

36 04 05 06 07 08 09 10

37 11 12 13 14 15 16 17

38 18 19 20 21 22 23 24

39 25 26 27 28 29 30

x m d w d v z z

31 01 02 03 04 05 06

32 07 08 09 10 11 12 13

33 14 15 16 17 18 19 20

34 21 22 23 24 25 26 27

35 28 29 30 31

x m d w d v z z

26 01 02

27 03 04 05 06 07 08 09

28 10 11 12 13 14 15 16

29 17 18 19 20 21 22 23

30 24 25 26 27 28 29 30

31 31

x m d w d v z z

2 2 01 02 03 04

2 3 05 06 07 08 09 10 11

2 4 12 13 14 15 16 17 18

2 5 19 20 21 22 23 24 25

2 6 26 27 28 29 30

x m d w d v z z

18 01 02 03 04 05 06 07

19 08 09 10 11 12 13 14

20 15 16 17 18 19 20 21

21 22 23 24 25 26 27 28

22 29 30 31

x m d w d v z z

1 3 01 02

1 4 03 04 05 06 07 08 09

1 5 10 11 12 13 14 15 16

1 6 17 18 19 20 21 22 23

1 7 24 25 26 27 28 29 30

x m d w d v z z

09 01 02 03 04 05

10 06 07 08 09 10 11 12

11 13 14 15 16 17 18 19

12 20 21 22 23 24 25 26

13 27 28 29 30 31

x m d w d v z z

0 5 01 02 03 04 05

0 6 06 07 08 09 10 11 12

0 7 13 14 15 16 17 18 19

0 8 20 21 22 23 24 25 26

0 9 27 28

x m d w d v z z

52 01

01 02 03 04 05 06 07 08

02 09 10 11 12 13 14 15

03 16 17 18 19 20 21 22

04 22 23 24 25 26 27 28

05 30 31

18 19

Giel Beelen, 3 FM Serious Request, Utrecht

18 19

Giel Beelen, 3 FM Serious Request, Utrecht

2120

Vierdaagse, Nijmegen

2120

Vierdaagse, Nijmegen

elkaar. Dit soort evenementen is belangrijk, omdat het zijn horizon verbreedt.” Het Rode Kruis koppelde om die reden jonge vrijwilligers aan jonge hulpvragers. Vito en zijn vader vinden het bovendien essentieel juist activiteiten te ondernemen met valide mensen: “Hij gaat iedere dag om met mensen die in hetzelfde schuitje zitten. Daarom is het van belang ook zaken te doen met mensen die geen handicap hebben”, meent Ton.

Voor dag en dauwKapot was Vito na het zomercarnaval. “Maar ik heb het de hele tocht volgehouden”, laat hij trots weten. Vermoeide mensen konden meerijden in de wagen van het Rode Kruis. Bovendien was er altijd een arts aanwezig, mocht er onverhoopt iets gebeu­ren. Ook liepen er voldoende vrijwilligers rond om de mensen van drank en eten te voorzien. “Een geruststellend gevoel voor de ouders”, weet Ton. “Je geeft je kind toch aan een ‘vreemde’ over.” Hij vervolgt: “De vrijwilligers waren echt fantastisch. Die meiden waren al voor dag en dauw op om op tijd aanwezig te zijn. En de klik met Vito was er direct. Ook al kan hij niet praten, ze begrepen hem gewoon.” Vito: “Misschien komen ze dit jaar weer.”

alles klopteWat voor pak hij dit jaar draagt, weet hij nog niet. Maar dát hij gaat is zeker. “De aandacht, de kleuren, de sfeer, alles klopte”, laat Vito weten. Zijn vader vult aan: “Het is een bijzondere ervaring. Ik vind het mooi dat het Rode Kruis dit doet. Geen andere instantie zet zich op deze manier in. Het Rode Kruis neemt die taak op zich en dat is bewonderenswaardig.”

swingend rode kruisEen aantal Rotterdamse vrienden merkte in hun omgeving dat weinig jongeren actief vrijwilligerswerk doen. Als ze het al doen, dan is dat binnen een sportverenigingen en amper binnen maatschappelijke organisaties. Jongeren zien vrijwilligerswerk bij maatschappelijke organisaties vaak als saai, terwijl het toch erg belangrijk is voor de samen-leving. Met steun van de Bewonersorganisatie Hillesluis zetten de vrienden een project op, om te laten zien dat vrijwilligerswerk bij een maatschappelijke organisatie ook leuk kan zijn. Hiervoor kregen ze financiële steun van het Programma Jeugd van de Europese Unie. De jongeren pro-beerden met deze actie het Rode Kruis onder de aandacht te brengen bij hun leeftijdsgenoten.

Tijdens de parade van het Rotterdamse Zomercarnaval op 29 juli 2006 werd de Rode Kruis groep geleid én begeleid door jongeren. De groep, met het thema ‘Fruits of Free-dom’ liet met 36 deelnemende jongeren en ondersteuning van het jongerenpromotieteam van het Rode Kruis een jong en swingende kant van het Rode Kruis zien. Ook rapster miss Dee kwam als gast mee. Met de groep liepen voor het eerst in de geschiedenis van het zomercarnaval 15 gehandicapte jongeren mee.

23

Het Zomercarnaval begon 24 jaar geleden als een klein Antil­liaans feest. Intussen is het uitgegroeid tot een van de grootste evenementen van Nederland met ruim 900.000 bezoekers. Het festival duurt drie dagen en ieder jaar kiest een jury een koningin. Vorig jaar liepen of reden voor het eerst ook gehandi­capten mee in de optocht. Het Rode Kruis wil op deze manier ook voor jongeren interessante activiteiten aanbieden om zo hun leefwereld en het wederzijdse begrip vergroten. Validen kunnen zien dat gehandicapten tot veel in staat zijn en gehandicapten komen op een eenvoudige manier in contact met andere mensen.

Zomercarnaval is super !Het is overduidelijk: Vito Mandos (24) is gek op het Zomercarnaval in Rotterdam. Hoewel hij zich vanwege zijn handicap niet in woorden kan uitdrukken, weet je precies wat hij bedoelt. “Ik vond het super vorig jaar”, laat hij op zijn manier weten. En dit jaar is hij zeker weer van de partij.

Volop in de aandachtOp de kamer van Vito hangen krantenknipsels en foto’s van de dag. Daarop staat Vito in een felgeel pak met een grote zonne­bril, samen met een vriend, die een felblauw pak draagt. Zijn vader pakt het kledingstuk erbij. “Deze hebben we gekregen van het Rode Kruis. Het is speciaal voor de deelnemers van het rolstoelcarnaval gemaakt”, vertelt Ton Mandos. In vol ornaat moest Vito vorig jaar zich om tien uur te melden. Een uur later begon de optocht. “Het was een hele mooie warme dag”, herin­nert Ton zich. “Iedereen langs de weg juichte en applaudisseerde. Mensen kwamen naar me toe om me te vertellen dat ze Vito hadden gezien; iedereen was enthousiast.” Vito knikt. “Het was fantastisch”, gebaart hij. Hij stond volop in de aandacht; niet alleen verscheen zijn foto in de krant, maar hij was ook op televisie te zien.

horizon VerbredenBovendien kwam hij een vriend tegen die hij sinds zijn vijfde niet meer had gezien. Ton: “Nu hebben ze het contact weer wat opgepikt.” Het laat meteen het belang van deze evenementen zien. “Kijk”, vertelt Vito’s vader, “de wereld van Vito is klein. ’s Ochtends gaat hij naar het activiteitencentrum, waar hij meestal dezelfde mensen tegenkomt. Vroeger speelde hij nog buiten en vond hij op die manier contacten. Maar die jongens kregen verkering, en ­je weet hoe dat gaat­ de groep viel uit

Zijn ogen beginnen te fonkelen en zijn gezicht straalt, zodra het evenement ter sprake komt...

PAGINA

38PAGINA

56PAGINA

26

Reporta

ge A

kzo Nob

el stimuleert m

edew

erkers een bijd

rage te leveren

Actie

f vanuit je

luie

stoel M

anieren om een b

ijdrage te leveren

Test Is vrijw

illigerswerk iets voor jou?

22interview

‘ aandacht, de kleuren en de sfeer, alles klopte’

elkaar. Dit soort evenementen is belangrijk, omdat het zijn horizon verbreedt.” Het Rode Kruis koppelde om die reden jonge vrijwilligers aan jonge hulpvragers. Vito en zijn vader vinden het bovendien essentieel juist activiteiten te ondernemen met valide mensen: “Hij gaat iedere dag om met mensen die in hetzelfde schuitje zitten. Daarom is het van belang ook zaken te doen met mensen die geen handicap hebben”, meent Ton.

Voor dag en dauwKapot was Vito na het zomercarnaval. “Maar ik heb het de hele tocht volgehouden”, laat hij trots weten. Vermoeide mensen konden meerijden in de wagen van het Rode Kruis. Bovendien was er altijd een arts aanwezig, mocht er onverhoopt iets gebeu­ren. Ook liepen er voldoende vrijwilligers rond om de mensen van drank en eten te voorzien. “Een geruststellend gevoel voor de ouders”, weet Ton. “Je geeft je kind toch aan een ‘vreemde’ over.” Hij vervolgt: “De vrijwilligers waren echt fantastisch. Die meiden waren al voor dag en dauw op om op tijd aanwezig te zijn. En de klik met Vito was er direct. Ook al kan hij niet praten, ze begrepen hem gewoon.” Vito: “Misschien komen ze dit jaar weer.”

alles klopteWat voor pak hij dit jaar draagt, weet hij nog niet. Maar dát hij gaat is zeker. “De aandacht, de kleuren, de sfeer, alles klopte”, laat Vito weten. Zijn vader vult aan: “Het is een bijzondere ervaring. Ik vind het mooi dat het Rode Kruis dit doet. Geen andere instantie zet zich op deze manier in. Het Rode Kruis neemt die taak op zich en dat is bewonderenswaardig.”

swingend rode kruisEen aantal Rotterdamse vrienden merkte in hun omgeving dat weinig jongeren actief vrijwilligerswerk doen. Als ze het al doen, dan is dat binnen een sportverenigingen en amper binnen maatschappelijke organisaties. Jongeren zien vrijwilligerswerk bij maatschappelijke organisaties vaak als saai, terwijl het toch erg belangrijk is voor de samen-leving. Met steun van de Bewonersorganisatie Hillesluis zetten de vrienden een project op, om te laten zien dat vrijwilligerswerk bij een maatschappelijke organisatie ook leuk kan zijn. Hiervoor kregen ze financiële steun van het Programma Jeugd van de Europese Unie. De jongeren pro-beerden met deze actie het Rode Kruis onder de aandacht te brengen bij hun leeftijdsgenoten.

Tijdens de parade van het Rotterdamse Zomercarnaval op 29 juli 2006 werd de Rode Kruis groep geleid én begeleid door jongeren. De groep, met het thema ‘Fruits of Free-dom’ liet met 36 deelnemende jongeren en ondersteuning van het jongerenpromotieteam van het Rode Kruis een jong en swingende kant van het Rode Kruis zien. Ook rapster miss Dee kwam als gast mee. Met de groep liepen voor het eerst in de geschiedenis van het zomercarnaval 15 gehandicapte jongeren mee.

23

Het Zomercarnaval begon 24 jaar geleden als een klein Antil­liaans feest. Intussen is het uitgegroeid tot een van de grootste evenementen van Nederland met ruim 900.000 bezoekers. Het festival duurt drie dagen en ieder jaar kiest een jury een koningin. Vorig jaar liepen of reden voor het eerst ook gehandi­capten mee in de optocht. Het Rode Kruis wil op deze manier ook voor jongeren interessante activiteiten aanbieden om zo hun leefwereld en het wederzijdse begrip vergroten. Validen kunnen zien dat gehandicapten tot veel in staat zijn en gehandicapten komen op een eenvoudige manier in contact met andere mensen.

Zomercarnaval is super !Het is overduidelijk: Vito Mandos (24) is gek op het Zomercarnaval in Rotterdam. Hoewel hij zich vanwege zijn handicap niet in woorden kan uitdrukken, weet je precies wat hij bedoelt. “Ik vond het super vorig jaar”, laat hij op zijn manier weten. En dit jaar is hij zeker weer van de partij.

Volop in de aandachtOp de kamer van Vito hangen krantenknipsels en foto’s van de dag. Daarop staat Vito in een felgeel pak met een grote zonne­bril, samen met een vriend, die een felblauw pak draagt. Zijn vader pakt het kledingstuk erbij. “Deze hebben we gekregen van het Rode Kruis. Het is speciaal voor de deelnemers van het rolstoelcarnaval gemaakt”, vertelt Ton Mandos. In vol ornaat moest Vito vorig jaar zich om tien uur te melden. Een uur later begon de optocht. “Het was een hele mooie warme dag”, herin­nert Ton zich. “Iedereen langs de weg juichte en applaudisseerde. Mensen kwamen naar me toe om me te vertellen dat ze Vito hadden gezien; iedereen was enthousiast.” Vito knikt. “Het was fantastisch”, gebaart hij. Hij stond volop in de aandacht; niet alleen verscheen zijn foto in de krant, maar hij was ook op televisie te zien.

horizon VerbredenBovendien kwam hij een vriend tegen die hij sinds zijn vijfde niet meer had gezien. Ton: “Nu hebben ze het contact weer wat opgepikt.” Het laat meteen het belang van deze evenementen zien. “Kijk”, vertelt Vito’s vader, “de wereld van Vito is klein. ’s Ochtends gaat hij naar het activiteitencentrum, waar hij meestal dezelfde mensen tegenkomt. Vroeger speelde hij nog buiten en vond hij op die manier contacten. Maar die jongens kregen verkering, en ­je weet hoe dat gaat­ de groep viel uit

Zijn ogen beginnen te fonkelen en zijn gezicht straalt, zodra het evenement ter sprake komt...

PAGINA

38PAGINA

56PAGINA

26

Reporta

ge A

kzo Nob

el stimuleert m

edew

erkers een bijd

rage te leveren

Actie

f vanuit je

luie

stoel M

anieren om een b

ijdrage te leveren

Test Is vrijw

illigerswerk iets voor jou?

22interview

‘ aandacht, de kleuren en de sfeer, alles klopte’

24 25

HIGH-ENERGY-VOEDSELREEPBOORDEVOL ESSENTIËLE BOUWSTOFFEN EN VAAK HET EERSTE WAT MENSEN NA LANGE TIJD TE ETEN KRIJGEN. PER STUK

5,-

GROTE TENTIDEAAL OM SNEL EEN VELDHOSPITAAL OF VELDKEUKEN IN ONDER TE BRENGEN. PER STUK

1.500,-

FAMILIETENTBIEDT AAN VIJF PERSONEN BESCHERMING TEGEN WEER EN WIND. PER STUK

120,-

DEKENBESCHERMT EN VERWARMT. PER STUK

7,50

BANDVOORAL IN SLECHT BEGAANBARE RAMPGEBIEDEN ZJN GOEDE BANDEN ONONTBEERLIJK OM HULPBEHOEVENDEN SNEL TE KUNNEN BEREIKEN. PER STUK

120,-

JERRYCANINHOUD CIRCA 5 LITER. PER STUK

2,-

VOEDELSPAKKETINHOUD O.A.: OLIE, RIJST, BONEN, GIST, TARWEBLOEM, SUIKER EN ZOUT. PER PAKKET

6,-

EMMER MET DEKSELHOUDT VOEDSEL DROOG. VOORAL NOOD-ZAKELIJK BIJ OVERSTROMINGEN. PER STUK

2,50

Wat is je donatie Waard?HET RODE KRUIS ZONDER VOLDOENDE HULPGOEDEREN IS EEN RAMP.Het Rode Kruis helpt de meest kwetsbare mensen. Zo doen wij veel aan hulpverlening bij rampen. Hier ziet u enkele voorbeelden van hoe wij uw donatie besteden.

24 25

HIGH-ENERGY-VOEDSELREEPBOORDEVOL ESSENTIËLE BOUWSTOFFEN EN VAAK HET EERSTE WAT MENSEN NA LANGE TIJD TE ETEN KRIJGEN. PER STUK

5,-

GROTE TENTIDEAAL OM SNEL EEN VELDHOSPITAAL OF VELDKEUKEN IN ONDER TE BRENGEN. PER STUK

1.500,-

FAMILIETENTBIEDT AAN VIJF PERSONEN BESCHERMING TEGEN WEER EN WIND. PER STUK

120,-

DEKENBESCHERMT EN VERWARMT. PER STUK

7,50

BANDVOORAL IN SLECHT BEGAANBARE RAMPGEBIEDEN ZJN GOEDE BANDEN ONONTBEERLIJK OM HULPBEHOEVENDEN SNEL TE KUNNEN BEREIKEN. PER STUK

120,-

JERRYCANINHOUD CIRCA 5 LITER. PER STUK

2,-

VOEDELSPAKKETINHOUD O.A.: OLIE, RIJST, BONEN, GIST, TARWEBLOEM, SUIKER EN ZOUT. PER PAKKET

6,-

EMMER MET DEKSELHOUDT VOEDSEL DROOG. VOORAL NOOD-ZAKELIJK BIJ OVERSTROMINGEN. PER STUK

2,50

Wat is je donatie Waard?HET RODE KRUIS ZONDER VOLDOENDE HULPGOEDEREN IS EEN RAMP.Het Rode Kruis helpt de meest kwetsbare mensen. Zo doen wij veel aan hulpverlening bij rampen. Hier ziet u enkele voorbeelden van hoe wij uw donatie besteden.

27

“Mijn naam is Deni Nawanto. Ik ben 11 jaar oud en leerling op de Gondosuli Basisschool. De aardbeving heeft alles verwoest wat mijn familie had. Het haalde mijn vader en onze hoop weg. Ons huis stortte in en alles in huis werd een grote troep. Al ons meubilair en spullen, inclusief mijn boeken, tassen en schoenen waren niet meer te gebruiken. Korte tijd na de aardbeving, boden het Indonesische Rode Kruis en het Nederlands Rode Kruis hulp en gaven ons school kits. Wij waren erg blij dat iemand ons voorzag in onze behoeften. Ik herinner me nog wat mijn moeder zei toen ik haar vroeg om school kits voor mij te kopen, omdat de school die maand weer begon. Ze zei: “Wij hebben geen inkomen en nauwelijks geld om voedsel te kopen.” De schoenen die ik kreeg passen mij intussen niet meer. Ik kan ze aan mijn broertje geven. Door de hulp heb ik meer zin en plezier in school. In januari won ik de wedstrijd natuurwetenschappen voor alle basisscholen in het gebied van Bantul, maar verloor in de provincie van Yogyakarta. Dat is prima. Volgend jaar probeer ik het opnieuw. Ik denk dat ik dan meer en beter voorbereid ben.”

Dit probleem heeft wereldwijd al aan 25 miljoen mensen het leven gekost. Economieën en gezinnen zijn ontwricht en miljoenen kinderen zijn wees.

Meer dan geld alleenNaast de 1,5 miljoen euro stimuleert Akzo Nobel lokale medewerkers om als vrijwillige gezondheidswerker of eerste­hulpverlener van het Rode Kruis een bijdrage te leveren. Zo geeft Akzo Nobel meer dan geld alleen. Na de aardbeving op Java distribueerden lokale Akzo Nobel­medewerkers 14.750 school kits, met onder meer schooluniformen en schriften. Hierdoor konden de kinderen weer snel naar school. Victor Pangalila, Akzo Nobel Car Refinishes Indonesia over de steun na de aard­beving in Yogyakarta: “Ik ben erg dankbaar dat ik slachtoffers heb kunnen helpen. Het was een onvergetelijke ervaring. Vooral toen we de school kits aan de kinderen gaven en we de tranen in hun moeders ogen zagen. Toen realiseerden we ons hoe kostbaar onze levens zijn.” Jon Dingoor, President Director & General Manager Akzo Nobel Dekorina, Indonesië: “Door de schenking van producten en de inspanning van ons personeel hebben we 250 families geholpen met het opknappen en inrichten van hun herstelde of nieuwe huizen. Na deze tragische ramp wilden we de plaatselijke omgeving opfleuren. Ik ben heel trots op de inzet en toewijding van mijn werknemers om anderen te helpen die het minder hebben dan zijzelf.”

interView deni nawanto

De verwoestende aardbeving

Indonesië was de klap van de tsunami nauwelijks te boven of er stond haar al een nieuwe ramp te wachten. Een aard-beving, die het leven van veel Javanen verwoestte. Op 27 mei 2006 verloren 3.000 mensen het leven, raakten 2.500 mensen gewond en werden 200.000 mensen dakloos. De ravage was enorm. Ten zuiden van de stad Yogyakarta richtte de aardbeving, met een kracht van 6.2 op de schaal van Richter, veel schade aan. Op veel plaatsen braken telefoon- en elektriciteitsleidingen. Straten waren bezaaid met puin. Veel woningen stortten in. De hulpverlening kwam snel op gang.

Het Rode Kruis reageerde direct. Twee medische teams uit Bogor en Singapore reisden af naar het rampgebied. Medi­cijnen, duizend tenten, zes veldhospitaaltenten, voedsel­ en hygiënepakketten waren snel ter plaatse. Vlug handelen was belangrijk. Zo namen we de opvangkampen bij de vulkaan Merapi in gebruik voor de slachtoffers van de aardbeving. Maar ook een mobiel veldhospitaal in Atjeh dat in 2004 diende voor de opvang en verzorging van slachtoffers van de tsunami werd naar het rampgebied overgebracht. In samenwerking met het Indonesische Rode Kruis opende het internationale Rode Kruis een gezondheidspost in Bantul, midden in het rampgebied. Waar zij onder meer tenten en voedselpakketten uitdeelden aan de bevolking. Vierhonderd vrijwilligers van het Indonesische Rode Kruis staken hier de handen uit de mouwen. En in Medan stonden hulpverleners in de startblokken om ­indien nodig­ hulp te verlenen.

PAGINA

44PAGINA

32PAGINA

22

Zom

erc

arn

ava

l Weinig jongeren d

oen actief vrijwilligersw

erk

Inte

rview

Marcel W

oord m

aakt als EH

BO

’er veel mee

Stra

atin

tervie

ws H

oe denkt N

ederland

over vrijwilligersw

erk?

26

leVensreddend geld Van akzo nobelIn 2005 ontving het Rode Kruis een recordbijdrage van 1,5 miljoen euro van multinational Akzo Nobel. Een omvangrijke gift voor een Nederlandse hulporganisatie. Tevens de groot­ste bedrijfsdonatie uit de geschiedenis van het Rode Kruis. Waarom deze aanzienlijke donatie? De multinational steunt dit goede doel al vele jaren. Als wereldwijde onderneming staat bij Akzo Nobel de mens centraal en staat maatschappelijk verantwoord handelen hoog in het vaandel. Om die reden werd half 2005 het Akzo Nobel Community Program gestart, dit project stimuleert medewerkers om projecten in hun werk­ en/of leefomgeving te ondersteunen. Akzo Nobel stelde een deel van het jaarbudget aan het Rode Kruis ter beschikking voor hulp in China en Indonesië, bij voorkeur voor projecten waarbij de lokale medewerkers betrokken kunnen worden. “We zijn ongelooflijk blij met de donatie van Akzo Nobel”, zegt Cees Breederveld, algemeen directeur van het Nederlandse Rode Kruis. “Dit is levensreddend geld, voor hulp aan mensen die vaak ‘onopgemerkt’ leven en sterven. Die buiten het gezichts­veld van internationale media of politiek blijven. Het is niet eenvoudig om deze projecten gefinancierd te krijgen. Dankzij Akzo Nobel kunnen we die nu uitvoeren.”

VerVuild drinkwater en slechte hygiëneEen deel van het geld is gebruikt voor noodhulp na de aard­ beving op Java. Maar het Rode Kruis doet meer met de dona­tie. Met het geld kunnen we duizenden mensen in China en Indonesië van schoon drinkwater voorzien. Er komen latrines, wasgelegenheden en afvoersystemen. Vervuild drinkwater en slechte hygiëne zijn dodelijke bedreigingen voor grote aantal­len mensen. Weinig inwoners beschikken over een eigen toilet of een kraan. Vooral op het platteland halen mensen hun water noodgedwongen uit vervuilde rivieren en putten. In Indonesië spreken we over 64% van de bevolking. Elk dag sterven hier tientallen mensen – vooral kinderen jonger dan vijf jaar –aan diarree. Het geld komt ook ten goede voor het opzetten van ge­zondheidsprojecten in China en Indonesië. Vooral om HIV en AIDS tegen te gaan. Deze landen balanceren beide op de rand van een HIV en AIDS­epidemie. De verwachting is dat in China het aantal besmettingen de komende jaren zal vertienvoudigen en oplopen tot meer dan tien miljoen.

Een recordbedrag voor een omvangrijke ramp

reportage

‘na de aardbeving bood het Rode Kruis

hulp en gaven ons school kits.’

27

“Mijn naam is Deni Nawanto. Ik ben 11 jaar oud en leerling op de Gondosuli Basisschool. De aardbeving heeft alles verwoest wat mijn familie had. Het haalde mijn vader en onze hoop weg. Ons huis stortte in en alles in huis werd een grote troep. Al ons meubilair en spullen, inclusief mijn boeken, tassen en schoenen waren niet meer te gebruiken. Korte tijd na de aardbeving, boden het Indonesische Rode Kruis en het Nederlands Rode Kruis hulp en gaven ons school kits. Wij waren erg blij dat iemand ons voorzag in onze behoeften. Ik herinner me nog wat mijn moeder zei toen ik haar vroeg om school kits voor mij te kopen, omdat de school die maand weer begon. Ze zei: “Wij hebben geen inkomen en nauwelijks geld om voedsel te kopen.” De schoenen die ik kreeg passen mij intussen niet meer. Ik kan ze aan mijn broertje geven. Door de hulp heb ik meer zin en plezier in school. In januari won ik de wedstrijd natuurwetenschappen voor alle basisscholen in het gebied van Bantul, maar verloor in de provincie van Yogyakarta. Dat is prima. Volgend jaar probeer ik het opnieuw. Ik denk dat ik dan meer en beter voorbereid ben.”

Dit probleem heeft wereldwijd al aan 25 miljoen mensen het leven gekost. Economieën en gezinnen zijn ontwricht en miljoenen kinderen zijn wees.

Meer dan geld alleenNaast de 1,5 miljoen euro stimuleert Akzo Nobel lokale medewerkers om als vrijwillige gezondheidswerker of eerste­hulpverlener van het Rode Kruis een bijdrage te leveren. Zo geeft Akzo Nobel meer dan geld alleen. Na de aardbeving op Java distribueerden lokale Akzo Nobel­medewerkers 14.750 school kits, met onder meer schooluniformen en schriften. Hierdoor konden de kinderen weer snel naar school. Victor Pangalila, Akzo Nobel Car Refinishes Indonesia over de steun na de aard­beving in Yogyakarta: “Ik ben erg dankbaar dat ik slachtoffers heb kunnen helpen. Het was een onvergetelijke ervaring. Vooral toen we de school kits aan de kinderen gaven en we de tranen in hun moeders ogen zagen. Toen realiseerden we ons hoe kostbaar onze levens zijn.” Jon Dingoor, President Director & General Manager Akzo Nobel Dekorina, Indonesië: “Door de schenking van producten en de inspanning van ons personeel hebben we 250 families geholpen met het opknappen en inrichten van hun herstelde of nieuwe huizen. Na deze tragische ramp wilden we de plaatselijke omgeving opfleuren. Ik ben heel trots op de inzet en toewijding van mijn werknemers om anderen te helpen die het minder hebben dan zijzelf.”

interView deni nawanto

De verwoestende aardbeving

Indonesië was de klap van de tsunami nauwelijks te boven of er stond haar al een nieuwe ramp te wachten. Een aard-beving, die het leven van veel Javanen verwoestte. Op 27 mei 2006 verloren 3.000 mensen het leven, raakten 2.500 mensen gewond en werden 200.000 mensen dakloos. De ravage was enorm. Ten zuiden van de stad Yogyakarta richtte de aardbeving, met een kracht van 6.2 op de schaal van Richter, veel schade aan. Op veel plaatsen braken telefoon- en elektriciteitsleidingen. Straten waren bezaaid met puin. Veel woningen stortten in. De hulpverlening kwam snel op gang.

Het Rode Kruis reageerde direct. Twee medische teams uit Bogor en Singapore reisden af naar het rampgebied. Medi­cijnen, duizend tenten, zes veldhospitaaltenten, voedsel­ en hygiënepakketten waren snel ter plaatse. Vlug handelen was belangrijk. Zo namen we de opvangkampen bij de vulkaan Merapi in gebruik voor de slachtoffers van de aardbeving. Maar ook een mobiel veldhospitaal in Atjeh dat in 2004 diende voor de opvang en verzorging van slachtoffers van de tsunami werd naar het rampgebied overgebracht. In samenwerking met het Indonesische Rode Kruis opende het internationale Rode Kruis een gezondheidspost in Bantul, midden in het rampgebied. Waar zij onder meer tenten en voedselpakketten uitdeelden aan de bevolking. Vierhonderd vrijwilligers van het Indonesische Rode Kruis staken hier de handen uit de mouwen. En in Medan stonden hulpverleners in de startblokken om ­indien nodig­ hulp te verlenen.

PAGINA

44PAGINA

32PAGINA

22

Zom

erc

arn

ava

l Weinig jongeren d

oen actief vrijwilligersw

erk

Inte

rview

Marcel W

oord m

aakt als EH

BO

’er veel mee

Stra

atin

tervie

ws H

oe denkt N

ederland

over vrijwilligersw

erk?

26

leVensreddend geld Van akzo nobelIn 2005 ontving het Rode Kruis een recordbijdrage van 1,5 miljoen euro van multinational Akzo Nobel. Een omvangrijke gift voor een Nederlandse hulporganisatie. Tevens de groot­ste bedrijfsdonatie uit de geschiedenis van het Rode Kruis. Waarom deze aanzienlijke donatie? De multinational steunt dit goede doel al vele jaren. Als wereldwijde onderneming staat bij Akzo Nobel de mens centraal en staat maatschappelijk verantwoord handelen hoog in het vaandel. Om die reden werd half 2005 het Akzo Nobel Community Program gestart, dit project stimuleert medewerkers om projecten in hun werk­ en/of leefomgeving te ondersteunen. Akzo Nobel stelde een deel van het jaarbudget aan het Rode Kruis ter beschikking voor hulp in China en Indonesië, bij voorkeur voor projecten waarbij de lokale medewerkers betrokken kunnen worden. “We zijn ongelooflijk blij met de donatie van Akzo Nobel”, zegt Cees Breederveld, algemeen directeur van het Nederlandse Rode Kruis. “Dit is levensreddend geld, voor hulp aan mensen die vaak ‘onopgemerkt’ leven en sterven. Die buiten het gezichts­veld van internationale media of politiek blijven. Het is niet eenvoudig om deze projecten gefinancierd te krijgen. Dankzij Akzo Nobel kunnen we die nu uitvoeren.”

VerVuild drinkwater en slechte hygiëneEen deel van het geld is gebruikt voor noodhulp na de aard­ beving op Java. Maar het Rode Kruis doet meer met de dona­tie. Met het geld kunnen we duizenden mensen in China en Indonesië van schoon drinkwater voorzien. Er komen latrines, wasgelegenheden en afvoersystemen. Vervuild drinkwater en slechte hygiëne zijn dodelijke bedreigingen voor grote aantal­len mensen. Weinig inwoners beschikken over een eigen toilet of een kraan. Vooral op het platteland halen mensen hun water noodgedwongen uit vervuilde rivieren en putten. In Indonesië spreken we over 64% van de bevolking. Elk dag sterven hier tientallen mensen – vooral kinderen jonger dan vijf jaar –aan diarree. Het geld komt ook ten goede voor het opzetten van ge­zondheidsprojecten in China en Indonesië. Vooral om HIV en AIDS tegen te gaan. Deze landen balanceren beide op de rand van een HIV en AIDS­epidemie. De verwachting is dat in China het aantal besmettingen de komende jaren zal vertienvoudigen en oplopen tot meer dan tien miljoen.

Een recordbedrag voor een omvangrijke ramp

reportage

‘na de aardbeving bood het Rode Kruis

hulp en gaven ons school kits.’

Mis je je Vrienden en faMilie?Het gebrek aan contact met familie en vrienden is wel een van de allerzwaarste aspecten van dit werk. Dat is één van de redenen waarom het goed is dat onze missies niet al te lang zijn. Mijn missie in Darfur duurt negen maanden. Eens in de drie maanden krijgen we een week compensatie, een soort vakantie. Deze is onlangs verhoogd tot tien dagen.

hoe geVaarlijk is je werk?Het is vaak redelijk gevaarlijk, maar tot nu toe ben ik niet in echt levensbedreigende situaties verzeild geraakt. Er zijn wel incidenten waarbij internationale hulporganisaties in gevaar gebracht worden. Soms worden onze auto’s gestolen en in december 2006 is er op een van de huizen van het ICRC in Kutum geschoten. Het gebrek aan veiligheid maakt het voor internationale hulporganisaties moeilijker om in Darfur te werken. Dit gaat ten koste van de hulp aan de slachtoffers.

‘ we proberen de gevolgen van het conflict tot een minimum te beperken’

We proberen op de veiligheidssituatie te anticiperen met een flexibele benadering. Met ‘quick response’ projecten bereiken we de slachtoffers zodra de veiligheidsituatie het toelaat. We hebben dan veiligheidsgaranties van al de strijdende groeperingen nodig. Daarom zijn we constant in gesprek met iedereen die bij het conflict betrokken is.

stel dat je trauMatische zaken MeeMaakt, is er dan psychische hulp? In het ICRC kantoor in Khartoum is er een Staff Health Delegate die zich bezig houdt met de gezondheid van de gedelegeerden, ook met de mentale gezondheid. Bij terugkomst is er een gesprek met een psycholoog in Genève en er zijn via het Nederlandse Rode Kruis ook mogelijkheden om psychische hulp te krijgen. Verder praat je natuurlijk met collega’s over de dingen die je meemaakt.

29

grote verschillen met onze cultuur

Koens standplaats is het kantoor in Kabkabiya, het kleinste van acht ICRC­kantoren in Darfur. Het team bestaat uit twee buitenlandse ICRC­collega’s en ongeveer dertig lokale krachten. Koen werkt nauw samen met vrijwilligers van de Sudanese Rode Halve Maan.

koen, wat doen jullie in darfur?Het ICRC biedt hulp aan slachtoffers van een gewapend conflict. Deze hulp kan van alles inhouden. Voedselhulp, gezondheids­zorg, water en sanitair en het zogenaamde ‘protection’ werk. Dit houdt in dat we proberen de gevolgen van het conflict tot een minimum te beperken voor de mensen die niet of niet meer deelnemen in het conflict.In Darfur legt het ICRC de nadruk op rurale gemeenschap­pen. We proberen mensen zoveel mogelijk te helpen hun eigen inkomen te behouden of te herstellen. Dit voorkomt dat ze afhankelijk worden van hulp of verder moeten trekken, op zoek naar voedsel.Mede hierom is het belangrijk dat we contacten onderhouden met alle autoriteiten in het gebied: de officiële en de onofficiële, zoals de leiders van de verschillende strijdgroepen en stammen. Die contacten zijn ook belangrijk omdat we zo het werk en het mandaat van het ICRC en de regels van het internationaal humanitair recht kunnen uitleggen. Deze regels moeten voor­komen dat vooral de burgerbevolking niet onnodig slachtoffer wordt van een conflict. We bespreken daarom, op vertrouwelijke basis, de problemen van de burgerbevolking met de autoriteiten. We herinneren hen aan hun verantwoordelijkheid om deze regels te respecteren en de uitvoering ervan te verzekeren.

Het opsporen van vermisten is een belangrijke taak. Als een dorp aangevallen wordt, gebeurt het vaak dat iedereen vlucht voor zijn leven. Familieleden raken elkaar op die manier kwijt. Ouders die hun kinderen zijn kwijt geraakt of kinderen die hun ouders zoeken, benaderen het ICRC om de vermisten te zoeken. Veel waterputten zijn door het conflict onbruikbaar geraakt. Onze waterdeskundigen evalueren de situatie, geven materieel en technisch advies en begeleiding. De gemeenschap die gebruik maakt van de put graaft deze zelf. Betrokkenheid van de lokale gemeenschap vinden we belangrijk. We spreken daarom uitge­breid met de sjeiks of de soms lokaal opgezette watercomités. We houden ons ook bezig met veterinaire activiteiten. De noma­den in dit gebied leven van hun vee. Door de conflictsituatie kunnen ze hun traditionele trekroutes niet volgen. Regelmatig komen ze daardoor vast te zitten in gebieden die te droog zijn of waar dierziektes heersen. Het ICRC helpt met vaccinaties en het trainen van diergezondheidswerkers.

hoe werk je? Ik werk eigenlijk altijd in teamverband. Meestal ben ik vergezeld van een locale Field Officer, een Sudanees die tegelijk optreedt als tolk. Met mijn Arabisch kan ik slechts op de markt uit de voeten. Bij een gesprek met een sjeik of een overheidsinstantie maak ik gebruik van de Field Officer of een buitenlandse tolk. Behalve achter mijn bureau ben ik ook in het veld te vinden met een Field Officer, chauffeurs en experts op het gebied van water, voedsel of diergeneeskunde.

nederland – darfur, dat is Vast een wereld Van Verschil.Het gebied waar ik werk, kent een Arabisch/Afrikaanse cultuur en is volledig islamitisch. Er zijn legio verschillen met onze cultuur. Vaak word ik uitgenodigd bij een sjeik voor de ‘fatoer’, de lunch. Het is erg belangrijk dat je het eten niet weigert en ik heb al heel wat interessante dingen moeten eten. Je eet met een groep en iedereen pakt het voedsel met z’n handen uit dezelfde schaal. De nomaden leven van het vlees van hun kudde. Ik heb regelmatig schapen­, geiten­ en kamelenvlees gegeten. En dan zijn er nog allerlei gerechten die ik niet met woorden kan beschrijven. Ik vind het eten over het algemeen lekker. Overal waar je komt, krijg je meteen thee in een klein glaasje. Verder is er geen alcohol. Vrouwen en mannen leven in gescheiden werelden.

hoe koM je eigenlijk bij het rode kruis terecht?Ik heb internationaal recht gestudeerd. Sinds juni 2005 werk ik voor het Rode Kruis. Het werk voor het ICRC trok me aan omdat het je dicht bij de slachtoffers brengt. Het is fantastisch als je door een bericht van het Rode Kruis, kinderen die zich in een vluchtelingenkamp in Tsjaad bevinden, in contact kunt brengen met hun ouders in Darfur. Dat inspireert. Hoe erg de dingen ook zijn, het persoonlijke contact met de mensen is heel motiverend.

Als gevolg van het conflict in Darfur hebben meer dan 1,8 miljoen mensen huis en haard moeten verlaten. Koen van Kooten (35) werkt sinds oktober 2006 als gede- legeerde voor het International Commitee of the Red Cross (ICRC) in Noord-Darfur. “De kleine dingen die je als Rode Kruis medewerker kunt doen, hebben voor slachtoffers een grote impact.”

PAGINA

54PAGINA

26PAGINA

48

Reporta

ge ‘E

en wereld

zonder het R

ode K

ruis zou een ramp

op zich zijn’

Reporta

ge A

nderhalf m

iljoen Euro voor een om

vangrijke ramp

Inte

rview

Ruim

drie op

de tien jongeren is eenzaam

28interview

Darfur

Mis je je Vrienden en faMilie?Het gebrek aan contact met familie en vrienden is wel een van de allerzwaarste aspecten van dit werk. Dat is één van de redenen waarom het goed is dat onze missies niet al te lang zijn. Mijn missie in Darfur duurt negen maanden. Eens in de drie maanden krijgen we een week compensatie, een soort vakantie. Deze is onlangs verhoogd tot tien dagen.

hoe geVaarlijk is je werk?Het is vaak redelijk gevaarlijk, maar tot nu toe ben ik niet in echt levensbedreigende situaties verzeild geraakt. Er zijn wel incidenten waarbij internationale hulporganisaties in gevaar gebracht worden. Soms worden onze auto’s gestolen en in december 2006 is er op een van de huizen van het ICRC in Kutum geschoten. Het gebrek aan veiligheid maakt het voor internationale hulporganisaties moeilijker om in Darfur te werken. Dit gaat ten koste van de hulp aan de slachtoffers.

‘ we proberen de gevolgen van het conflict tot een minimum te beperken’

We proberen op de veiligheidssituatie te anticiperen met een flexibele benadering. Met ‘quick response’ projecten bereiken we de slachtoffers zodra de veiligheidsituatie het toelaat. We hebben dan veiligheidsgaranties van al de strijdende groeperingen nodig. Daarom zijn we constant in gesprek met iedereen die bij het conflict betrokken is.

stel dat je trauMatische zaken MeeMaakt, is er dan psychische hulp? In het ICRC kantoor in Khartoum is er een Staff Health Delegate die zich bezig houdt met de gezondheid van de gedelegeerden, ook met de mentale gezondheid. Bij terugkomst is er een gesprek met een psycholoog in Genève en er zijn via het Nederlandse Rode Kruis ook mogelijkheden om psychische hulp te krijgen. Verder praat je natuurlijk met collega’s over de dingen die je meemaakt.

29

grote verschillen met onze cultuur

Koens standplaats is het kantoor in Kabkabiya, het kleinste van acht ICRC­kantoren in Darfur. Het team bestaat uit twee buitenlandse ICRC­collega’s en ongeveer dertig lokale krachten. Koen werkt nauw samen met vrijwilligers van de Sudanese Rode Halve Maan.

koen, wat doen jullie in darfur?Het ICRC biedt hulp aan slachtoffers van een gewapend conflict. Deze hulp kan van alles inhouden. Voedselhulp, gezondheids­zorg, water en sanitair en het zogenaamde ‘protection’ werk. Dit houdt in dat we proberen de gevolgen van het conflict tot een minimum te beperken voor de mensen die niet of niet meer deelnemen in het conflict.In Darfur legt het ICRC de nadruk op rurale gemeenschap­pen. We proberen mensen zoveel mogelijk te helpen hun eigen inkomen te behouden of te herstellen. Dit voorkomt dat ze afhankelijk worden van hulp of verder moeten trekken, op zoek naar voedsel.Mede hierom is het belangrijk dat we contacten onderhouden met alle autoriteiten in het gebied: de officiële en de onofficiële, zoals de leiders van de verschillende strijdgroepen en stammen. Die contacten zijn ook belangrijk omdat we zo het werk en het mandaat van het ICRC en de regels van het internationaal humanitair recht kunnen uitleggen. Deze regels moeten voor­komen dat vooral de burgerbevolking niet onnodig slachtoffer wordt van een conflict. We bespreken daarom, op vertrouwelijke basis, de problemen van de burgerbevolking met de autoriteiten. We herinneren hen aan hun verantwoordelijkheid om deze regels te respecteren en de uitvoering ervan te verzekeren.

Het opsporen van vermisten is een belangrijke taak. Als een dorp aangevallen wordt, gebeurt het vaak dat iedereen vlucht voor zijn leven. Familieleden raken elkaar op die manier kwijt. Ouders die hun kinderen zijn kwijt geraakt of kinderen die hun ouders zoeken, benaderen het ICRC om de vermisten te zoeken. Veel waterputten zijn door het conflict onbruikbaar geraakt. Onze waterdeskundigen evalueren de situatie, geven materieel en technisch advies en begeleiding. De gemeenschap die gebruik maakt van de put graaft deze zelf. Betrokkenheid van de lokale gemeenschap vinden we belangrijk. We spreken daarom uitge­breid met de sjeiks of de soms lokaal opgezette watercomités. We houden ons ook bezig met veterinaire activiteiten. De noma­den in dit gebied leven van hun vee. Door de conflictsituatie kunnen ze hun traditionele trekroutes niet volgen. Regelmatig komen ze daardoor vast te zitten in gebieden die te droog zijn of waar dierziektes heersen. Het ICRC helpt met vaccinaties en het trainen van diergezondheidswerkers.

hoe werk je? Ik werk eigenlijk altijd in teamverband. Meestal ben ik vergezeld van een locale Field Officer, een Sudanees die tegelijk optreedt als tolk. Met mijn Arabisch kan ik slechts op de markt uit de voeten. Bij een gesprek met een sjeik of een overheidsinstantie maak ik gebruik van de Field Officer of een buitenlandse tolk. Behalve achter mijn bureau ben ik ook in het veld te vinden met een Field Officer, chauffeurs en experts op het gebied van water, voedsel of diergeneeskunde.

nederland – darfur, dat is Vast een wereld Van Verschil.Het gebied waar ik werk, kent een Arabisch/Afrikaanse cultuur en is volledig islamitisch. Er zijn legio verschillen met onze cultuur. Vaak word ik uitgenodigd bij een sjeik voor de ‘fatoer’, de lunch. Het is erg belangrijk dat je het eten niet weigert en ik heb al heel wat interessante dingen moeten eten. Je eet met een groep en iedereen pakt het voedsel met z’n handen uit dezelfde schaal. De nomaden leven van het vlees van hun kudde. Ik heb regelmatig schapen­, geiten­ en kamelenvlees gegeten. En dan zijn er nog allerlei gerechten die ik niet met woorden kan beschrijven. Ik vind het eten over het algemeen lekker. Overal waar je komt, krijg je meteen thee in een klein glaasje. Verder is er geen alcohol. Vrouwen en mannen leven in gescheiden werelden.

hoe koM je eigenlijk bij het rode kruis terecht?Ik heb internationaal recht gestudeerd. Sinds juni 2005 werk ik voor het Rode Kruis. Het werk voor het ICRC trok me aan omdat het je dicht bij de slachtoffers brengt. Het is fantastisch als je door een bericht van het Rode Kruis, kinderen die zich in een vluchtelingenkamp in Tsjaad bevinden, in contact kunt brengen met hun ouders in Darfur. Dat inspireert. Hoe erg de dingen ook zijn, het persoonlijke contact met de mensen is heel motiverend.

Als gevolg van het conflict in Darfur hebben meer dan 1,8 miljoen mensen huis en haard moeten verlaten. Koen van Kooten (35) werkt sinds oktober 2006 als gede- legeerde voor het International Commitee of the Red Cross (ICRC) in Noord-Darfur. “De kleine dingen die je als Rode Kruis medewerker kunt doen, hebben voor slachtoffers een grote impact.”

PAGINA

54PAGINA

26PAGINA

48

Reporta

ge ‘E

en wereld

zonder het R

ode K

ruis zou een ramp

op zich zijn’

Reporta

ge A

nderhalf m

iljoen Euro voor een om

vangrijke ramp

Inte

rview

Ruim

drie op

de tien jongeren is eenzaam

28interview

Darfur

30 31

de MogelijkhedenOp de website kun je onder andere oproepen plaatsen of op een oproep reageren, fotoverslagen plaatsen en bekijken en e­cards versturen. Sinds 2006 is er ook de mogelijkheid om te chatten. Jannetta: “Op dit moment heb ik contact met zeven mensen, de contacten lopen uiteen van mailtjes over het dagelijks leven tot diepgaande gesprekken. Mensen zijn vaak oprecht blij met wat gezelligheid of een luisterend oor. Zo mail ik met een ernstig ziek meisje, dat ondanks haar ziekte nog steeds geniet van kleine dingen als een fluitende vogel of een mooie lucht. Hier heb ik grote bewondering voor.”

een hulpMiddelMario: “Door het contact via mail kijk je mee in andermans leven. Ik dacht altijd dat er een grote kloof was tussen het leven van iemand met een beperking en een gezond persoon. Het verschil blijkt minder groot, gezonde mensen hebben ook problemen. Hun voordeel is dat ze vaak gemakkelijker de deur uit kunnen. De Maakcontact website is een goed hulpmiddel bij het maken van contacten.” Jannetta: “Ik probeer mijn mailcontacten te stimuleren meer te ondernemen. Zo adviseer ik ze bijvoorbeeld om met een Rode Kruis reis mee te gaan. Op zo’n reis ontmoet je mensen en sociale contacten maken het leven leuker.”

MaaK ContaCt

‘ DE MaaKContaCt wEBSItE IS EEn goED HulpMIDDEl BIj HEt MaKEn van ContaCtEn.’

IntERnEt alS populaIRE ontMoEtIngSplaatS

Dat contact belangrijk is voor mensen, weet het Rode Kruis als geen ander. Daarom startte zij in 2004 de campagne Maak Contact! Op de website www.maakcontact.nl kunnen mensen met of zonder beperking of chronische ziekte individueel contact met elkaar leggen. Sinds 2006 is het ook mogelijk om via de website te chatten. Door deze website heeft Jannetta Ooms tijdens haar werkzaamheden op de Europese binnenwateren, wekelijks per e-mail contact met Mario van Gent. Hij is door een beperking aan huis gebonden.

Eén op de tien Nederlanders heeft een beperking of chronische ziekte, maar slechts de helft van de Nederlanders kent iemand die tot deze groep behoort. De website Maakcontact is speciaal opgezet om mensen met en zonder beperking bij elkaar te brengen. Tijdens de campagne bleek de tijdelijke website zo populair, dat het een vaste plek voor ontmoeting is geworden.

de ontMoetingJannetta: “Ik vaar op een binnenvaartschip en met mijn achtergrond als ziekenverzorgster en schrijven als hobby, leek het me leuk om via e­mail contact te hebben met diverse mensen. Het contact met mensen met een beperking geeft mijn huidige leven meer invulling.” Mario is halfzijdig verlamd en heeft hartproblemen, hij reageerde twee jaar geleden op de oproep van Jannetta. Mario: “Ik vind het gezellig om e­mailberichten te ontvangen, met Janetta mail ik over de dingen die we meemaken. Naast haar mail ik nog met vier personen en het plan is ook om met één van hen iets af te spreken.”

www.MaaKContaCt.nl

PAGINA

26PAGINA

48PAGINA

58

Health

Unit C

olo

mbia

De M

obile H

ealth Unit trekt d

oor het gebied

en bezoekt verschillend

e dorp

en

Reporta

ge In V

ietnam startte het R

ode K

ruis verschillende ram

penvoorb

ereidingsp

rojecten.

Reporta

ge A

nderhalf m

iljoen euro voor een omvangrijke ram

p

30 31

de MogelijkhedenOp de website kun je onder andere oproepen plaatsen of op een oproep reageren, fotoverslagen plaatsen en bekijken en e­cards versturen. Sinds 2006 is er ook de mogelijkheid om te chatten. Jannetta: “Op dit moment heb ik contact met zeven mensen, de contacten lopen uiteen van mailtjes over het dagelijks leven tot diepgaande gesprekken. Mensen zijn vaak oprecht blij met wat gezelligheid of een luisterend oor. Zo mail ik met een ernstig ziek meisje, dat ondanks haar ziekte nog steeds geniet van kleine dingen als een fluitende vogel of een mooie lucht. Hier heb ik grote bewondering voor.”

een hulpMiddelMario: “Door het contact via mail kijk je mee in andermans leven. Ik dacht altijd dat er een grote kloof was tussen het leven van iemand met een beperking en een gezond persoon. Het verschil blijkt minder groot, gezonde mensen hebben ook problemen. Hun voordeel is dat ze vaak gemakkelijker de deur uit kunnen. De Maakcontact website is een goed hulpmiddel bij het maken van contacten.” Jannetta: “Ik probeer mijn mailcontacten te stimuleren meer te ondernemen. Zo adviseer ik ze bijvoorbeeld om met een Rode Kruis reis mee te gaan. Op zo’n reis ontmoet je mensen en sociale contacten maken het leven leuker.”

MaaK ContaCt

‘ DE MaaKContaCt wEBSItE IS EEn goED HulpMIDDEl BIj HEt MaKEn van ContaCtEn.’

IntERnEt alS populaIRE ontMoEtIngSplaatS

Dat contact belangrijk is voor mensen, weet het Rode Kruis als geen ander. Daarom startte zij in 2004 de campagne Maak Contact! Op de website www.maakcontact.nl kunnen mensen met of zonder beperking of chronische ziekte individueel contact met elkaar leggen. Sinds 2006 is het ook mogelijk om via de website te chatten. Door deze website heeft Jannetta Ooms tijdens haar werkzaamheden op de Europese binnenwateren, wekelijks per e-mail contact met Mario van Gent. Hij is door een beperking aan huis gebonden.

Eén op de tien Nederlanders heeft een beperking of chronische ziekte, maar slechts de helft van de Nederlanders kent iemand die tot deze groep behoort. De website Maakcontact is speciaal opgezet om mensen met en zonder beperking bij elkaar te brengen. Tijdens de campagne bleek de tijdelijke website zo populair, dat het een vaste plek voor ontmoeting is geworden.

de ontMoetingJannetta: “Ik vaar op een binnenvaartschip en met mijn achtergrond als ziekenverzorgster en schrijven als hobby, leek het me leuk om via e­mail contact te hebben met diverse mensen. Het contact met mensen met een beperking geeft mijn huidige leven meer invulling.” Mario is halfzijdig verlamd en heeft hartproblemen, hij reageerde twee jaar geleden op de oproep van Jannetta. Mario: “Ik vind het gezellig om e­mailberichten te ontvangen, met Janetta mail ik over de dingen die we meemaken. Naast haar mail ik nog met vier personen en het plan is ook om met één van hen iets af te spreken.”

www.MaaKContaCt.nl

PAGINA

26PAGINA

48PAGINA

58

Health

Unit C

olo

mbia

De M

obile H

ealth Unit trekt d

oor het gebied

en bezoekt verschillend

e dorp

en

Reporta

ge In V

ietnam startte het R

ode K

ruis verschillende ram

penvoorb

ereidingsp

rojecten.

Reporta

ge A

nderhalf m

iljoen euro voor een omvangrijke ram

p

Dat vergeet je nooit meer.” Een ander indrukwekkend voorval, heeft plaats op muziekfestival Lowlands. “Een aantal jaren geleden viel een jongen uit een lichtmast en ik was als eerste bij hem.” Hulp mocht niet baten. “Dat zijn moeilijke momenten”, beaamt Marcel.

eVeneMenten & actiViteitenToch vindt hij de motivatie om door te gaan. “Het zijn inciden­ten. Er is bovendien altijd sprake van een gedegen nazorg. Je vergeet het nooit, maar het is geen reden om te stoppen”, legt hij uit. “Wat mij aanspreekt in dit werk, is de variatie. Doordat het Rode Kruis een grote internationale organisatie is, zijn veel zaken mogelijk. Er is een veelheid aan evenementen en activiteiten. Je medische kennis moet up­to­date blijven, dus leer je altijd nieuwe zaken bij. Deze wil je vervolgens ook in de praktijk brengen. Het is een combinatie van mensen helpen en continu leren”, zegt Marcel. Een andere belangrijke motivatie is het werken in een team. “Het gevoel dat je samen een zware klus klaart. Je krijgt een echt ‘wij­gevoel’. Het is onderling bovendien heel gezellig.” Diverse keren deed hij samen met een team van afdeling Enschede mee aan Eerste Hulp wedstrijden. Marcel: “Dat zorgt voor een enorm saamhorigheidsgevoel. Je wilt ten slotte samen zo hoog mogelijk eindigen. Maar ook tijdens de evenementen, als we aan het werk zijn, is de sfeer goed.”

goed gereedschapEen of twee avonden in de week heeft hij les en een paar dagen per maand biedt hij eerste hulp op een evenement. Is het niet

zwaar naast een gewone baan? Marcel reageert: “Soms wel, ja. Het is een vrijwilligersorganisatie; de organisatie en zeker de communicatie kan in sommige gevallen beter. In Enschede was helaas een ramp nodig om de rampenhulp­verlening op de kaart te zetten en zaken als oefeningen goed geregeld te krijgen.” Kwaliteit leveren, dat is belangrijk in de ogen van Marcel. “Mensen goed opleiden en voor het juiste materieel zorgen, dat is een must. Om dat voor elkaar te krijgen moeten afdelingen de krachten bundelen. Geef de vrijwilligers het juiste gereedschap en kennis mee, zodat zíj hun werk goed kunnen doen. Daar maak ik me hard voor.”

33

‘Hetiseencombinatievanmensenhelpen,continulereneneensaamhorigheidsgevoel’

‘on call’ zijnIedereen herinnert zich de beelden op televisie van vuurwerk, ontploffingen en verwoesting: de vuurwerkramp in Enschede. Marcel, nu communicatieadviseur in Den Haag, woonde op dat moment in Enschede en was onderdeel van het Snel Inzetbare Groep ter Medische Assistentie (SIGMA). Hierbij ben je 24 uur per dag ‘on call’. “Het is heel raar”, zegt Marcel. “Je doet een hulpverlenersopleiding en je weet dat het Rode Kruis je kan oproepen. Maar het is surrealistisch als het ook daadwerkelijk gebeurt. En dan ook nog in je eigen stad.” Hij wist gelijk dat het ernstig was. “Het liefst was ik direct naar het rampgebied gegaan om hulp te bieden. Maar het is protocol bij het Rode Kruis, dat je wacht tot iemand je oproept. Het zal hooguit vijf minuten hebben geduurd, maar het leken wel uren”, herinnert Marcel zich.

daadkracht bij noodsituatiesZijn loopbaan bij het Rode Kruis begint op z’n veertiende. Hij wil weten wat je kunt doen in een noodsituatie. Daarom besluit hij een cursus Eerste Hulp bij het Rode Kruis te volgen. “Na deze cursus, wilde ik mijn kennis graag in de praktijk toetsen. Dus werd ik vrijwilliger.” Hij begint bij het Jeugd Rode Kruis en groeit door naar de reguliere EHBO diensten en SIGMA (Snel Inzetbare Groep ter Medische Assistentie). Tijdens zijn studie zette hij met medestudenten een commu­nicatieteam op voor het district Twente. Nu is hij vrijwilliger noodhulp en verricht zijn taak vanuit de afdeling Den Haag. Hij is present bij de meest uiteenlopende evenementen.

hulp tijdens de hitte“Die allereerste keer in het veld, dat is best even slikken”, weet Marcel. “Nu moet ik echt aan de bak, denk je dan. Gelukkig valt het in de meeste gevallen wel mee. Mensen zijn al blij als je een pleister plakt en rustig blijft onder moeilijke omstandigheden”, zegt hij. Zo werkt hij onder andere voor de blarenbrigade tijdens de Nijmeegse Vierdaagse. “Wij verzorgen de kleine ongemakken. Vorig jaar was een bijzonder jaar. Ambulances reden vanwege de hitte af en aan. Gelukkig hebben ze het evenement op een gegeven moment afgelast.”

gewondennest opstellenEen aantal incidenten blijven hem altijd bij. De vuurwerkramp is daar zeker een van. Die dag gaat Marcel naar de opkomstplaats van het SIGMA bij het ziekenhuis in Enschede. “Mensen werden niet alleen in ambulances binnengebracht, maar ook in personenauto’s. Dan realiseer je je: dit is foute boel.” Marcel en het team richtten een gewondennest in, waar ze gewonden eer­ste hulp boden en een eerste controle uitvoerden. “We stelden het materiaal, zoals een tent, brancards en medische spullen, op.” Het is in zo’n situatie de taak van het SIGMA om te kijken of vitale functies nog in orde zijn en hoe ernstig de verwon­dingen zijn. Het team geeft zonodig een infuus, medicijnen en zuurstof. Vervolgens sturen ze de patiënten door naar het ziekenhuis. “Toen we eenmaal gereed stonden bleek dat onze locatie niet veilig was en moesten we snel weer inpakken.”

in de filMOp zo’n dag denk je niet na, maar doe je. Marcel: “Het is net een film, waar je in zit. Je staat er bijvoorbeeld niet bij stil dat je ook bekenden kunt tegenkomen. Een medehulpverlener was zijn huis kwijtgeraakt. Toch stond hij gewoon op het veld.” Pas uren later bedenkt hij dat hij z’n ouders nog moet bellen om te laten weten dat hij in orde is. Met name de nasleep maakt diepe indruk op hem. “Ik ben naar veel begrafenissen geweest. Bij één daarvan werd een heel gezin begraven.

PAGINA

38PAGINA

28PAGINA

43

Colu

mn F

loortje

Rod

e Kruis am

bassad

eur Floortje Dessing over klim

aatverandering

Inte

rview

Kleine d

ingen hebb

en grote imp

act

Test D

oe de test! H

oe kunt u helpen?

32Interview

Als mensen zich ontspannen, van een concert genieten of een hapje eten, is hij aan het werk. En als mensen over-vermoeid zijn van het hardlopen, teveel gedronken hebben op een feest of in de drukte flauwvallen, schiet hij te hulp. Al elf jaar werkt Marcel Woord (27) als vrijwilliger voor het Rode Kruis. Hij bood in die tijd de noodzakelijke eerste hulp en heeft het nodige meegemaakt.

‘Hetisneteenfilmwaarjeinzit’

‘ Het zal hooguit vijf minuten hebben geduurd, maar het leken wel uren’

Dat vergeet je nooit meer.” Een ander indrukwekkend voorval, heeft plaats op muziekfestival Lowlands. “Een aantal jaren geleden viel een jongen uit een lichtmast en ik was als eerste bij hem.” Hulp mocht niet baten. “Dat zijn moeilijke momenten”, beaamt Marcel.

eVeneMenten & actiViteitenToch vindt hij de motivatie om door te gaan. “Het zijn inciden­ten. Er is bovendien altijd sprake van een gedegen nazorg. Je vergeet het nooit, maar het is geen reden om te stoppen”, legt hij uit. “Wat mij aanspreekt in dit werk, is de variatie. Doordat het Rode Kruis een grote internationale organisatie is, zijn veel zaken mogelijk. Er is een veelheid aan evenementen en activiteiten. Je medische kennis moet up­to­date blijven, dus leer je altijd nieuwe zaken bij. Deze wil je vervolgens ook in de praktijk brengen. Het is een combinatie van mensen helpen en continu leren”, zegt Marcel. Een andere belangrijke motivatie is het werken in een team. “Het gevoel dat je samen een zware klus klaart. Je krijgt een echt ‘wij­gevoel’. Het is onderling bovendien heel gezellig.” Diverse keren deed hij samen met een team van afdeling Enschede mee aan Eerste Hulp wedstrijden. Marcel: “Dat zorgt voor een enorm saamhorigheidsgevoel. Je wilt ten slotte samen zo hoog mogelijk eindigen. Maar ook tijdens de evenementen, als we aan het werk zijn, is de sfeer goed.”

goed gereedschapEen of twee avonden in de week heeft hij les en een paar dagen per maand biedt hij eerste hulp op een evenement. Is het niet

zwaar naast een gewone baan? Marcel reageert: “Soms wel, ja. Het is een vrijwilligersorganisatie; de organisatie en zeker de communicatie kan in sommige gevallen beter. In Enschede was helaas een ramp nodig om de rampenhulp­verlening op de kaart te zetten en zaken als oefeningen goed geregeld te krijgen.” Kwaliteit leveren, dat is belangrijk in de ogen van Marcel. “Mensen goed opleiden en voor het juiste materieel zorgen, dat is een must. Om dat voor elkaar te krijgen moeten afdelingen de krachten bundelen. Geef de vrijwilligers het juiste gereedschap en kennis mee, zodat zíj hun werk goed kunnen doen. Daar maak ik me hard voor.”

33

‘Hetiseencombinatievanmensenhelpen,continulereneneensaamhorigheidsgevoel’

‘on call’ zijnIedereen herinnert zich de beelden op televisie van vuurwerk, ontploffingen en verwoesting: de vuurwerkramp in Enschede. Marcel, nu communicatieadviseur in Den Haag, woonde op dat moment in Enschede en was onderdeel van het Snel Inzetbare Groep ter Medische Assistentie (SIGMA). Hierbij ben je 24 uur per dag ‘on call’. “Het is heel raar”, zegt Marcel. “Je doet een hulpverlenersopleiding en je weet dat het Rode Kruis je kan oproepen. Maar het is surrealistisch als het ook daadwerkelijk gebeurt. En dan ook nog in je eigen stad.” Hij wist gelijk dat het ernstig was. “Het liefst was ik direct naar het rampgebied gegaan om hulp te bieden. Maar het is protocol bij het Rode Kruis, dat je wacht tot iemand je oproept. Het zal hooguit vijf minuten hebben geduurd, maar het leken wel uren”, herinnert Marcel zich.

daadkracht bij noodsituatiesZijn loopbaan bij het Rode Kruis begint op z’n veertiende. Hij wil weten wat je kunt doen in een noodsituatie. Daarom besluit hij een cursus Eerste Hulp bij het Rode Kruis te volgen. “Na deze cursus, wilde ik mijn kennis graag in de praktijk toetsen. Dus werd ik vrijwilliger.” Hij begint bij het Jeugd Rode Kruis en groeit door naar de reguliere EHBO diensten en SIGMA (Snel Inzetbare Groep ter Medische Assistentie). Tijdens zijn studie zette hij met medestudenten een commu­nicatieteam op voor het district Twente. Nu is hij vrijwilliger noodhulp en verricht zijn taak vanuit de afdeling Den Haag. Hij is present bij de meest uiteenlopende evenementen.

hulp tijdens de hitte“Die allereerste keer in het veld, dat is best even slikken”, weet Marcel. “Nu moet ik echt aan de bak, denk je dan. Gelukkig valt het in de meeste gevallen wel mee. Mensen zijn al blij als je een pleister plakt en rustig blijft onder moeilijke omstandigheden”, zegt hij. Zo werkt hij onder andere voor de blarenbrigade tijdens de Nijmeegse Vierdaagse. “Wij verzorgen de kleine ongemakken. Vorig jaar was een bijzonder jaar. Ambulances reden vanwege de hitte af en aan. Gelukkig hebben ze het evenement op een gegeven moment afgelast.”

gewondennest opstellenEen aantal incidenten blijven hem altijd bij. De vuurwerkramp is daar zeker een van. Die dag gaat Marcel naar de opkomstplaats van het SIGMA bij het ziekenhuis in Enschede. “Mensen werden niet alleen in ambulances binnengebracht, maar ook in personenauto’s. Dan realiseer je je: dit is foute boel.” Marcel en het team richtten een gewondennest in, waar ze gewonden eer­ste hulp boden en een eerste controle uitvoerden. “We stelden het materiaal, zoals een tent, brancards en medische spullen, op.” Het is in zo’n situatie de taak van het SIGMA om te kijken of vitale functies nog in orde zijn en hoe ernstig de verwon­dingen zijn. Het team geeft zonodig een infuus, medicijnen en zuurstof. Vervolgens sturen ze de patiënten door naar het ziekenhuis. “Toen we eenmaal gereed stonden bleek dat onze locatie niet veilig was en moesten we snel weer inpakken.”

in de filMOp zo’n dag denk je niet na, maar doe je. Marcel: “Het is net een film, waar je in zit. Je staat er bijvoorbeeld niet bij stil dat je ook bekenden kunt tegenkomen. Een medehulpverlener was zijn huis kwijtgeraakt. Toch stond hij gewoon op het veld.” Pas uren later bedenkt hij dat hij z’n ouders nog moet bellen om te laten weten dat hij in orde is. Met name de nasleep maakt diepe indruk op hem. “Ik ben naar veel begrafenissen geweest. Bij één daarvan werd een heel gezin begraven.

PAGINA

38PAGINA

28PAGINA

43

Colu

mn F

loortje

Rod

e Kruis am

bassad

eur Floortje Dessing over klim

aatverandering

Inte

rview

Kleine d

ingen hebb

en grote imp

act

Test D

oe de test! H

oe kunt u helpen?

32Interview

Als mensen zich ontspannen, van een concert genieten of een hapje eten, is hij aan het werk. En als mensen over-vermoeid zijn van het hardlopen, teveel gedronken hebben op een feest of in de drukte flauwvallen, schiet hij te hulp. Al elf jaar werkt Marcel Woord (27) als vrijwilliger voor het Rode Kruis. Hij bood in die tijd de noodzakelijke eerste hulp en heeft het nodige meegemaakt.

‘Hetisneteenfilmwaarjeinzit’

‘ Het zal hooguit vijf minuten hebben geduurd, maar het leken wel uren’

3534

Libanon

JeroenOerlemans©

3534

Libanon

JeroenOerlemans©

3736

Libanon

Libanon

Libanon

Libanon

3736

Libanon

Libanon

Libanon

Libanon

2. als ik op vakantie ga dan...

a) Kies ik een populaire bestem-ming en het liefst zo goedkoop mogelijk.

b) Verdiep ik me voor vertrek in het land en koop veel souvenirs van de lokale bevolking.

c) Kies ik meestal voor ontwik- kelingslanden en vertrek met een koffer vol kleding en speel-goed om uit te delen aan de arme kinderen.

1. als ik beelden van een ramp op televisie zie dan...

a) Zet ik een andere zender op.b) Ik blijf kijken, maar onderneem

geen actie.c) Pak ik het liefst mijn koffers om

ter plaatse te helpen.

4. Hoe betrokken ben jij?

a) Ik houd me eigenlijk niet zo bezig met anderen. Ik zou het wel willen, maar het komt er gewoon niet van.

b) Vaak zie ik dingen die me aangrijpen. Gelukkig zijn er veel organisaties die in geval van nood bijspringen.

c) Ik kan me erg druk maken om dingen, die ik om me heen zie gebeuren. Ik steek dan ook graag mijn handen uit de mouwen om te helpen.

3. uit onderzoek blijkt dat een aanzienlijk deel van de jongeren zich vaak eenzaam voelt. wat vind jij hiervan?

a) Eenzaamheid is iets wat je jezelf oplegt. Met een beetje moeite, verzamel je zo een leuke vrien-dengroep om je heen. Maar je moet er wel wat voor doen.

b) Een trieste ontwikkeling. Wat jammer dat mensen op zo’n jonge leeftijd al buiten de samenleving vallen. Daar moet toch iets aan te doen zijn?

c) Dat is toch vreselijk. En onnodig. Het is zo eenvoudig om het gevoel van eenzaamheid bij anderen weg te nemen. Beseften meer mensen dat maar.

5. weet jij wat er speelt in de wereld?

a) Soms kijk ik naar het journaal of lees een krant. Daardoor weet ik meestal wel ongeveer wat er aan de hand is.

b) Ik volg de actualiteiten en praat regelmatig met familie en vrien-den over ontwikkelingen en problemen in de wereld.

c) Ik volg elke dag het nieuws. Als er ergens iets aan de hand is, ben ik er zo snel mogelijk bij om te helpen.6. Klimaatverandering, dit vind

ik ervan...

a) Volgens mij valt het allemaal wel mee. En die warme zomers zijn toch juist lekker?

b) Het verontrust me wel, al die berichten over smeltende ijskappen door temperatuurstij-ging. Maar ik weet niet wat ík kan doen om het probleem te verhelpen.

c) Ik heb mijn auto al weggedaan. De situatie in Afrika loopt uit de hand door droogte en extreme regenbuien. Het is tijd dat we serieus actie ondernemen.

7. Ik associeer het Rode Kruis met...

a) Een witte vlag met een rood kruis. Die kom je overal tegen.

b) Een vrijwilligersorganisatie die in tijden van nood goed werk verricht.

c) Een internationale noodhulp- organisatie die hulp biedt aan de kwetsbaren in de samenleving.

8. als ik een goed doel steun dan...

a) Maakt het niet zoveel uit wat er met mijn geld gebeurt. Dat ik een bijdrage lever is voor mij al genoeg.

b) Wil ik wel graag weten wat er met mijn geld gebeurt. Ik vind het ook leuk om op de hoogte te blijven van nieuwe projecten en resultaten.

c) Weet ik vaak wel wat er met mijn bijdrage gebeurt. Meestal ben ik ook persoonlijk betrokken bij de hulpverlening.

39

waaR Sta jIj ?Wil jij het Nederlandse Rode Kruis graag steunen, maar weet je niet hoe? Doe de test en binnen een paar minuten weet je precies welke manier het beste bij jou past.

PAGINA

56PAGINA

46PAGINA

28

Gedele

geerd

e in

Dafu

r Het w

erk voor het ICR

C trok m

e aan omd

at het je dicht b

ij de slachtoffers b

rengt

Colu

mn Y

fke

Het zou m

ooi zijn als mensen zicht d

oor Yfke 4 K

ids geïnsp

ireerd voelen

Actie

f vanuit je

luie

stoel Z

o kun je helpen

38test

2. als ik op vakantie ga dan...

a) Kies ik een populaire bestem-ming en het liefst zo goedkoop mogelijk.

b) Verdiep ik me voor vertrek in het land en koop veel souvenirs van de lokale bevolking.

c) Kies ik meestal voor ontwik- kelingslanden en vertrek met een koffer vol kleding en speel-goed om uit te delen aan de arme kinderen.

1. als ik beelden van een ramp op televisie zie dan...

a) Zet ik een andere zender op.b) Ik blijf kijken, maar onderneem

geen actie.c) Pak ik het liefst mijn koffers om

ter plaatse te helpen.

4. Hoe betrokken ben jij?

a) Ik houd me eigenlijk niet zo bezig met anderen. Ik zou het wel willen, maar het komt er gewoon niet van.

b) Vaak zie ik dingen die me aangrijpen. Gelukkig zijn er veel organisaties die in geval van nood bijspringen.

c) Ik kan me erg druk maken om dingen, die ik om me heen zie gebeuren. Ik steek dan ook graag mijn handen uit de mouwen om te helpen.

3. uit onderzoek blijkt dat een aanzienlijk deel van de jongeren zich vaak eenzaam voelt. wat vind jij hiervan?

a) Eenzaamheid is iets wat je jezelf oplegt. Met een beetje moeite, verzamel je zo een leuke vrien-dengroep om je heen. Maar je moet er wel wat voor doen.

b) Een trieste ontwikkeling. Wat jammer dat mensen op zo’n jonge leeftijd al buiten de samenleving vallen. Daar moet toch iets aan te doen zijn?

c) Dat is toch vreselijk. En onnodig. Het is zo eenvoudig om het gevoel van eenzaamheid bij anderen weg te nemen. Beseften meer mensen dat maar.

5. weet jij wat er speelt in de wereld?

a) Soms kijk ik naar het journaal of lees een krant. Daardoor weet ik meestal wel ongeveer wat er aan de hand is.

b) Ik volg de actualiteiten en praat regelmatig met familie en vrien-den over ontwikkelingen en problemen in de wereld.

c) Ik volg elke dag het nieuws. Als er ergens iets aan de hand is, ben ik er zo snel mogelijk bij om te helpen.6. Klimaatverandering, dit vind

ik ervan...

a) Volgens mij valt het allemaal wel mee. En die warme zomers zijn toch juist lekker?

b) Het verontrust me wel, al die berichten over smeltende ijskappen door temperatuurstij-ging. Maar ik weet niet wat ík kan doen om het probleem te verhelpen.

c) Ik heb mijn auto al weggedaan. De situatie in Afrika loopt uit de hand door droogte en extreme regenbuien. Het is tijd dat we serieus actie ondernemen.

7. Ik associeer het Rode Kruis met...

a) Een witte vlag met een rood kruis. Die kom je overal tegen.

b) Een vrijwilligersorganisatie die in tijden van nood goed werk verricht.

c) Een internationale noodhulp- organisatie die hulp biedt aan de kwetsbaren in de samenleving.

8. als ik een goed doel steun dan...

a) Maakt het niet zoveel uit wat er met mijn geld gebeurt. Dat ik een bijdrage lever is voor mij al genoeg.

b) Wil ik wel graag weten wat er met mijn geld gebeurt. Ik vind het ook leuk om op de hoogte te blijven van nieuwe projecten en resultaten.

c) Weet ik vaak wel wat er met mijn bijdrage gebeurt. Meestal ben ik ook persoonlijk betrokken bij de hulpverlening.

39

waaR Sta jIj ?Wil jij het Nederlandse Rode Kruis graag steunen, maar weet je niet hoe? Doe de test en binnen een paar minuten weet je precies welke manier het beste bij jou past.

PAGINA

56PAGINA

46PAGINA

28

Gedele

geerd

e in

Dafu

r Het w

erk voor het ICR

C trok m

e aan omd

at het je dicht b

ij de slachtoffers b

rengt

Colu

mn Y

fke

Het zou m

ooi zijn als mensen zicht d

oor Yfke 4 K

ids geïnsp

ireerd voelen

Actie

f vanuit je

luie

stoel Z

o kun je helpen

38test

4140

jaap van den Beukel©

4140

jaap van den Beukel©

Op het moment dat ik dit schrijf, heeft het in Nederland al een paar weken niet geregend. Het is opmerkelijk warm en droog voor de tijd van het jaar. De eerste alarmbellen beginnen te rinkelen. Dieren op de Veluwe hebben bijna geen drinkwater meer en gewassen in de Ach-terhoek en Limburg dreigen te verdrogen. Gelukkig is een oplossing snel gevonden. We brengen de dieren en de boeren wat extra water en vertrouwen erop dat de regen snel weer met bakken uit de hemel valt.

Maar wat als die regen niet meer komt? Als het water langzaam opraakt? Dat betekent dat we niet meer onbeperkt on­der de douche kunnen staan. Het is niet meer vanzelfsprekend dat we het toilet kunnen doortrekken en ’s nachts je bed uit voor een slokje water is er ook niet meer bij. En hoe zou ons leven er uit zien als het water echt óp is? Als onze oogsten mislukken en het vee sterft waar we bij staan? Uiteindelijk hebben we niets meer te eten en drinken en zoeken wanhopig naar een manier om in leven te blijven. Dit kunnen wij ons niet voorstellen.

Maar voor mensen in oostelijk Afrika is het pure realiteit. Zij leven in de wetenschap dat eerste levensbehoeften vaak niet voorhanden zijn. Inwoners van de droogste landen trekken daarom mas­saal naar andere gebieden, op zoek naar een betere toekomst. Door deze volks­verhuizingen kunnen de landen waar de nood minder dringend was, de vraag naar water, voedsel en landbouwgrond inmiddels ook niet meer aan.

Meer dan elf miljoen Afrikanen zijn ondertussen in de problemen geraakt doordat de regen uitblijft. Dit is een ramp die niet in de vergetelheid mag raken.

We mogen niet pas in actie komen, als de mensen voor onze neus sterven. Daarom zetten vrijwilligers van het Rode Kruis zich met man en macht in om de situatie van de mensen in de droogste gebieden leefbaar te houden. Met watertrucks ver­voeren ze water naar afgelegen gebieden en zuiveren ze de waterputten zodat het water dát beschikbaar is, tenminste wel gedronken kan worden.

De situatie is diep triest en daar moeten we aandacht voor blijven vragen. Daarom draaide ik in 2006 op de Oranje Nassauschool in Den Haag de water­kraan dicht. De kinderen moesten zich behelpen met watertonnen op het school­plein. Dat was tijdelijk, maar zo merkten ze wel wat het is om geen water te heb­ben. Ik vind het goed om Nederlandse kinderen hier stil bij te laten staan, zodat ze feeling krijgen bij wat er gaande is in oostelijk Afrika. Zij zijn de donateurs van de toekomst, het is belangrijk dat ze weten wat er speelt in de wereld.

Floortje Dessing

floortje dessing

watertekort in nederland

‘ hoe zou ons leven er uit zien als het water echt op is?’

43 PAGINA

56PAGINA

46

Met

Yfk

e 4

Kid

s ze

t Y

fke

Stu

rm z

ich

in v

oor

Afr

ikaa

nse

kind

eren

C

olu

mn Y

fke

Maa

k m

et m

inim

ale

inze

t ve

el m

ogel

ijk

Acti

ef

vanuit

je luie

sto

elcolumn

PAGINA

22

‘Het

Rod

e K

ruis

nee

mt

die

taa

k op

zic

h en

dat

is b

ewon

der

ensw

aard

ig’

Zom

erc

arn

ava

l

a Niet iedereen is hetzelfde. De ene persoon is meer betrokken dan de ander. Jij valt in die laatste categorie. Dat geeft natuurlijk helemaal niet. Er zijn geluk-kig veel dingen die je kunt doen om te helpen zónder dat je hier direct veel tijd of geld aan kwijt bent. Al vanaf 25 euro per jaar ben je donateur van het Rode Kruis. Maar er zijn ook verschillende initiatieven die een bijdrage leveren terwijl je er zelf ook nog iets aan hebt. Kijk voor meer informatie op www.rodekruis.nl onder ‘geven’.

BJij weet heel goed wat er speelt in de wereld en zou best meer willen doen om je steentje bij te dragen. Maar je weet niet goed hoe. Door lid te worden van het Rode Kruis steun je al vanaf 25 euro per jaar een groot aantal projecten in Nederland en internationaal. Als donateur van het Nederlandse Rode Kruis onderschrijf je de doelstellingen en uitgangspunten van onze organisatie. Daarnaast ontvang je ons ledenblad, zodat je goed op de hoogte blijft van onze activiteiten. Via www.rodekruis.nl kun jij je aanmelden als donateur.

C

Jij hebt veel gevoel voor de medemens en bent niet bang om je in te zetten voor mensen die hulp kunnen gebruiken. Als vrijwilliger van het Rode Kruis heb je volop kans om je nuttig te maken. Als gezelschap voor eenzame mensen of EHBO’er bij verschillende evenementen. Kies wat het best bij je past. Jouw hulp is meer dan welkom. Op www.rodekruis.nl lees je wat je als vrijwilliger voor het Rode Kruis kunt betekenen.

hier sta jij.

Moeder theresa zou trots op je zijn!

42

steentje bijdragen

Het geeft niet

PAGINA

16PAGINA

08

Inle

idin

g H

et Rod

e Kruis in vogelvlucht

Opva

llend in

20

06

Waar en w

anneer kwam

en wij in actie

uitslag test

PAGINA

46

Colu

mn Y

fke

In Malaw

i sterft één op d

e vijf kinderen voor het vijfd

e levensjaar

Op het moment dat ik dit schrijf, heeft het in Nederland al een paar weken niet geregend. Het is opmerkelijk warm en droog voor de tijd van het jaar. De eerste alarmbellen beginnen te rinkelen. Dieren op de Veluwe hebben bijna geen drinkwater meer en gewassen in de Ach-terhoek en Limburg dreigen te verdrogen. Gelukkig is een oplossing snel gevonden. We brengen de dieren en de boeren wat extra water en vertrouwen erop dat de regen snel weer met bakken uit de hemel valt.

Maar wat als die regen niet meer komt? Als het water langzaam opraakt? Dat betekent dat we niet meer onbeperkt on­der de douche kunnen staan. Het is niet meer vanzelfsprekend dat we het toilet kunnen doortrekken en ’s nachts je bed uit voor een slokje water is er ook niet meer bij. En hoe zou ons leven er uit zien als het water echt óp is? Als onze oogsten mislukken en het vee sterft waar we bij staan? Uiteindelijk hebben we niets meer te eten en drinken en zoeken wanhopig naar een manier om in leven te blijven. Dit kunnen wij ons niet voorstellen.

Maar voor mensen in oostelijk Afrika is het pure realiteit. Zij leven in de wetenschap dat eerste levensbehoeften vaak niet voorhanden zijn. Inwoners van de droogste landen trekken daarom mas­saal naar andere gebieden, op zoek naar een betere toekomst. Door deze volks­verhuizingen kunnen de landen waar de nood minder dringend was, de vraag naar water, voedsel en landbouwgrond inmiddels ook niet meer aan.

Meer dan elf miljoen Afrikanen zijn ondertussen in de problemen geraakt doordat de regen uitblijft. Dit is een ramp die niet in de vergetelheid mag raken.

We mogen niet pas in actie komen, als de mensen voor onze neus sterven. Daarom zetten vrijwilligers van het Rode Kruis zich met man en macht in om de situatie van de mensen in de droogste gebieden leefbaar te houden. Met watertrucks ver­voeren ze water naar afgelegen gebieden en zuiveren ze de waterputten zodat het water dát beschikbaar is, tenminste wel gedronken kan worden.

De situatie is diep triest en daar moeten we aandacht voor blijven vragen. Daarom draaide ik in 2006 op de Oranje Nassauschool in Den Haag de water­kraan dicht. De kinderen moesten zich behelpen met watertonnen op het school­plein. Dat was tijdelijk, maar zo merkten ze wel wat het is om geen water te heb­ben. Ik vind het goed om Nederlandse kinderen hier stil bij te laten staan, zodat ze feeling krijgen bij wat er gaande is in oostelijk Afrika. Zij zijn de donateurs van de toekomst, het is belangrijk dat ze weten wat er speelt in de wereld.

Floortje Dessing

floortje dessing

watertekort in nederland

‘ hoe zou ons leven er uit zien als het water echt op is?’

43 PAGINA

56PAGINA

46

Met

Yfk

e 4

Kid

s ze

t Y

fke

Stu

rm z

ich

in v

oor

Afr

ikaa

nse

kind

eren

C

olu

mn Y

fke

Maa

k m

et m

inim

ale

inze

t ve

el m

ogel

ijk

Acti

ef

vanuit

je luie

sto

elcolumn

PAGINA

22

‘Het

Rod

e K

ruis

nee

mt

die

taa

k op

zic

h en

dat

is b

ewon

der

ensw

aard

ig’

Zom

erc

arn

ava

l

a Niet iedereen is hetzelfde. De ene persoon is meer betrokken dan de ander. Jij valt in die laatste categorie. Dat geeft natuurlijk helemaal niet. Er zijn geluk-kig veel dingen die je kunt doen om te helpen zónder dat je hier direct veel tijd of geld aan kwijt bent. Al vanaf 25 euro per jaar ben je donateur van het Rode Kruis. Maar er zijn ook verschillende initiatieven die een bijdrage leveren terwijl je er zelf ook nog iets aan hebt. Kijk voor meer informatie op www.rodekruis.nl onder ‘geven’.

BJij weet heel goed wat er speelt in de wereld en zou best meer willen doen om je steentje bij te dragen. Maar je weet niet goed hoe. Door lid te worden van het Rode Kruis steun je al vanaf 25 euro per jaar een groot aantal projecten in Nederland en internationaal. Als donateur van het Nederlandse Rode Kruis onderschrijf je de doelstellingen en uitgangspunten van onze organisatie. Daarnaast ontvang je ons ledenblad, zodat je goed op de hoogte blijft van onze activiteiten. Via www.rodekruis.nl kun jij je aanmelden als donateur.

C

Jij hebt veel gevoel voor de medemens en bent niet bang om je in te zetten voor mensen die hulp kunnen gebruiken. Als vrijwilliger van het Rode Kruis heb je volop kans om je nuttig te maken. Als gezelschap voor eenzame mensen of EHBO’er bij verschillende evenementen. Kies wat het best bij je past. Jouw hulp is meer dan welkom. Op www.rodekruis.nl lees je wat je als vrijwilliger voor het Rode Kruis kunt betekenen.

hier sta jij.

Moeder theresa zou trots op je zijn!

42

steentje bijdragen

Het geeft niet

PAGINA

16PAGINA

08

Inle

idin

g H

et Rod

e Kruis in vogelvlucht

Opva

llend in

20

06

Waar en w

anneer kwam

en wij in actie

uitslag test

PAGINA

46

Colu

mn Y

fke

In Malaw

i sterft één op d

e vijf kinderen voor het vijfd

e levensjaar

44 45

1 Ik vind dat heel moeilijk, je wilt helpen maar wat je doet is een druppel op een gloeiende plaat. Hierdoor voel ik me wel eens machteloos,deze beelden van menselijk leed kan ik niet altijd gemakkelijk van me af zetten.

2 Mijn eerste gedachte is hulp bij grote rampen, dus internationaal gericht. Ik weet dat ze nationaal ook bootreizen voor mensen met een beperking organiseren.

3 Doordat ik altijd een baan heb gehad, ben ik nooit aan vrijwilligers-werk toegekomen. Ik heb er wel eens over gedacht om vrijwillig bij een wereldwinkel of hospice te gaan werken, maar blijkbaar ben ik nog niet zover. We steunen fi nancieel een kindje in een ontwikkelingsland daar-naast geven we aan de collectanten die langskomen. Er zijn zoveel goede doelen, je moet hierin keuzes maken.

1 Dat is gewoon verschrikkelijk.

2 Aan een organisatie die hulp ver-leent aan arme mensen en gehandi-capten en helpt in oorlogsgebieden. Ze doen heel goed werk. Vroeger werkte ik in de bouw en toen er iets op mijn voet viel, kreeg ik krukken van het Rode Kruis.

3 Ik zou wel als vrijwilliger bij het Rode Kruis willen werken, bijvoor-beeld om mensen te helpen met schoonmaken. Op dit moment help ik mijn buurman die in een rolstoel zit met de boodschappen. Als er een collectant langskomt, probeer ik altijd geld te geven. Dit lukt niet altijd, omdat ik van de bijstand rond moet komen. Ik kan geen geld geven als ik het niet heb.

C.K CHONG50 JAAR WERKLOOS

1 Ik vind het heel erg, maar in Irak en Iran doen ze het zelf, hoewel het heel erg is voor de mensen die het slachtoffer worden van oorlogen. In Nederland zouden we meer aandacht moeten besteden aan de toegankelijk-heid van het openbaar vervoer voor mensen met een beperking. Iemand in een scootmobiel kan niet eens zonder begeleiding een tram in.

2 Aan EHBO- koffers, hierop staat altijd het teken van het Rode Kruis. Ik weet dat ze iets doen met medi-sche hulp en gehandicapten maar wat precies is mij niet bekend. Het is goed dat ze mensen helpen die zelf hiervoor de mogelijkheden niet hebben.

3 Vrijwilligerswerk bij het Rode Kruis is niets voor mij. Ik heb wel vrijwil-ligerswerk gedaan bij de kinderboer-derij bij mij op de hoek. Als er een collecte is, geef ik altijd één of twee euro. Dit geeft mij het idee dat ik een beetje meehelp.

PIP ROOS19 JAAR STUDENTE INTERIEURADVISERING

3. Doe jij aan liefdadigheid of zou je het

willen doen?

2. waar denk je aan bij het Rode Kruis?

1 Het voelt niet lekker en is ook vooral niet leuk om dit soort beelden op televisie te zien, maar door de media raak je eraan gewend. Je staat machteloos.

2 Aan een internationale organisatie die zich bezig houdt met het bieden van hulp aan mensen die in nood zijn. Het Rode Kruis roept bij mij een associatie met ellende in oorlogs- en rampgebieden op. Volgens mij is de organisatie ontstaan omstreeks de Tweede Wereldoorlog.

3 In het verleden heb ik vrijwillig bij een radiostation gewerkt maar verder heb ik nog nooit aan vrijwilligerswerk gedaan. In de tijd dat ik idealistisch was, heb ik eraan gedacht om werk te verrichten waarbij ik wordt uitge-zonden naar het buitenland. Ik doneer wel eens geld, maar dit is niet altijd de manier. Mensen moeten zichzelf leren redden.

DHR. MESKINE44 JAARMEDEWERKER BUREAU JEUGDZORG JONGEREN

Wat vinden Nederlanders van vrijwillige hulpverlening in het algemeen en het Rode Kruis in het bijzonder? In het centrum van Rotterdam waren een aantal mensen bereid openhartig antwoord te geven op een aantal vragen.

1 Als je die narigheid allemaal ziet grijpt dat je wel aan. Het is allemaal heel erg. Ook hier in de stad heb ik zeventig jaar veel zien veranderen op het gebied van veiligheid.

2 Aan een hulpverleningsorganisatie die hulp verleent op diverse gebieden en dan vooral bij rampen. Zij hebben daar de kennis, mensen en het geld voor. In Nederland ken ik de boot-reizen voor mensen die slecht ter been zijn. Vaak lees je erover, maar gaat het gewoon langs je heen.

3 Ik stop altijd wat in het kerkzakje en bij grote internationale acties stort ik geld via de giro, maar het moet natuurlijk geen dagelijks werk worden.

DHR. LEENHOUTS80 JAAR

G. HOOGEVEEN49 JAAR ONDERWIJZERES BASISONDERWIJS

straatinterviews

1. wat gaat er door je heen als je op televisie beelden ziet van menselijk leed?

1 Ik vind het heel erg om te zien en vraag me vaak af waarom juist op die plaatsen rampen gebeuren? Wij hebben veel geluk. Vaak weet ik dat er geld ingezameld wordt, maar zie ik geen resultaat.

2 Aan het helpen van slachtoffers in bijvoorbeeld Irak, Afghanistan en Azië. Wat ze in Nederland doen is mij niet bekend.

3 Samen met mijn tante heb ik een geldinzamelingsactie voor de slacht-offers van de Tsunami gehouden. Ook hebben we een keer een mode-show in het buurthuis gehouden voor een goed doel. Ik heb er nooit over nagedacht om als vrijwilliger voor het Rode Kruis te werken. Ik zou dit wel willen doen, alleen is het lastig door mijn wisselende werktijden. Voor een donateurschap zou het Rode Kruis mij het beste op straat kunnen benaderen.

RALIQAH DOELAHKAMBALI18 JAAR HORECAMEDEWERKSTER

44 45

1 Ik vind dat heel moeilijk, je wilt helpen maar wat je doet is een druppel op een gloeiende plaat. Hierdoor voel ik me wel eens machteloos,deze beelden van menselijk leed kan ik niet altijd gemakkelijk van me af zetten.

2 Mijn eerste gedachte is hulp bij grote rampen, dus internationaal gericht. Ik weet dat ze nationaal ook bootreizen voor mensen met een beperking organiseren.

3 Doordat ik altijd een baan heb gehad, ben ik nooit aan vrijwilligers-werk toegekomen. Ik heb er wel eens over gedacht om vrijwillig bij een wereldwinkel of hospice te gaan werken, maar blijkbaar ben ik nog niet zover. We steunen fi nancieel een kindje in een ontwikkelingsland daar-naast geven we aan de collectanten die langskomen. Er zijn zoveel goede doelen, je moet hierin keuzes maken.

1 Dat is gewoon verschrikkelijk.

2 Aan een organisatie die hulp ver-leent aan arme mensen en gehandi-capten en helpt in oorlogsgebieden. Ze doen heel goed werk. Vroeger werkte ik in de bouw en toen er iets op mijn voet viel, kreeg ik krukken van het Rode Kruis.

3 Ik zou wel als vrijwilliger bij het Rode Kruis willen werken, bijvoor-beeld om mensen te helpen met schoonmaken. Op dit moment help ik mijn buurman die in een rolstoel zit met de boodschappen. Als er een collectant langskomt, probeer ik altijd geld te geven. Dit lukt niet altijd, omdat ik van de bijstand rond moet komen. Ik kan geen geld geven als ik het niet heb.

C.K CHONG50 JAAR WERKLOOS

1 Ik vind het heel erg, maar in Irak en Iran doen ze het zelf, hoewel het heel erg is voor de mensen die het slachtoffer worden van oorlogen. In Nederland zouden we meer aandacht moeten besteden aan de toegankelijk-heid van het openbaar vervoer voor mensen met een beperking. Iemand in een scootmobiel kan niet eens zonder begeleiding een tram in.

2 Aan EHBO- koffers, hierop staat altijd het teken van het Rode Kruis. Ik weet dat ze iets doen met medi-sche hulp en gehandicapten maar wat precies is mij niet bekend. Het is goed dat ze mensen helpen die zelf hiervoor de mogelijkheden niet hebben.

3 Vrijwilligerswerk bij het Rode Kruis is niets voor mij. Ik heb wel vrijwil-ligerswerk gedaan bij de kinderboer-derij bij mij op de hoek. Als er een collecte is, geef ik altijd één of twee euro. Dit geeft mij het idee dat ik een beetje meehelp.

PIP ROOS19 JAAR STUDENTE INTERIEURADVISERING

3. Doe jij aan liefdadigheid of zou je het

willen doen?

2. waar denk je aan bij het Rode Kruis?

1 Het voelt niet lekker en is ook vooral niet leuk om dit soort beelden op televisie te zien, maar door de media raak je eraan gewend. Je staat machteloos.

2 Aan een internationale organisatie die zich bezig houdt met het bieden van hulp aan mensen die in nood zijn. Het Rode Kruis roept bij mij een associatie met ellende in oorlogs- en rampgebieden op. Volgens mij is de organisatie ontstaan omstreeks de Tweede Wereldoorlog.

3 In het verleden heb ik vrijwillig bij een radiostation gewerkt maar verder heb ik nog nooit aan vrijwilligerswerk gedaan. In de tijd dat ik idealistisch was, heb ik eraan gedacht om werk te verrichten waarbij ik wordt uitge-zonden naar het buitenland. Ik doneer wel eens geld, maar dit is niet altijd de manier. Mensen moeten zichzelf leren redden.

DHR. MESKINE44 JAARMEDEWERKER BUREAU JEUGDZORG JONGEREN

Wat vinden Nederlanders van vrijwillige hulpverlening in het algemeen en het Rode Kruis in het bijzonder? In het centrum van Rotterdam waren een aantal mensen bereid openhartig antwoord te geven op een aantal vragen.

1 Als je die narigheid allemaal ziet grijpt dat je wel aan. Het is allemaal heel erg. Ook hier in de stad heb ik zeventig jaar veel zien veranderen op het gebied van veiligheid.

2 Aan een hulpverleningsorganisatie die hulp verleent op diverse gebieden en dan vooral bij rampen. Zij hebben daar de kennis, mensen en het geld voor. In Nederland ken ik de boot-reizen voor mensen die slecht ter been zijn. Vaak lees je erover, maar gaat het gewoon langs je heen.

3 Ik stop altijd wat in het kerkzakje en bij grote internationale acties stort ik geld via de giro, maar het moet natuurlijk geen dagelijks werk worden.

DHR. LEENHOUTS80 JAAR

G. HOOGEVEEN49 JAAR ONDERWIJZERES BASISONDERWIJS

straatinterviews

1. wat gaat er door je heen als je op televisie beelden ziet van menselijk leed?

1 Ik vind het heel erg om te zien en vraag me vaak af waarom juist op die plaatsen rampen gebeuren? Wij hebben veel geluk. Vaak weet ik dat er geld ingezameld wordt, maar zie ik geen resultaat.

2 Aan het helpen van slachtoffers in bijvoorbeeld Irak, Afghanistan en Azië. Wat ze in Nederland doen is mij niet bekend.

3 Samen met mijn tante heb ik een geldinzamelingsactie voor de slacht-offers van de Tsunami gehouden. Ook hebben we een keer een mode-show in het buurthuis gehouden voor een goed doel. Ik heb er nooit over nagedacht om als vrijwilliger voor het Rode Kruis te werken. Ik zou dit wel willen doen, alleen is het lastig door mijn wisselende werktijden. Voor een donateurschap zou het Rode Kruis mij het beste op straat kunnen benaderen.

RALIQAH DOELAHKAMBALI18 JAAR HORECAMEDEWERKSTER

47

Yfke Sturm

‘ als je af en toe iets voor anderen doet, maak je ook je binnenkant mooier’

PAGINA

28PAGINA

54

Week va

n je

leve

n H

et Rod

e kruis gaat de strijd

aan met eenzaam

heid

Inte

rview

Koen w

erkt nauw sam

en met vrijw

illigers van de S

udanese R

ode H

alve Maan

46

Sinds een jaar ben ik ambassadeur voor het Rode Kruis en heb ik mijn eigen fonds, Yfke 4 Kids. Met dit fonds zamelt het Rode Kruis geld in voor projecten speciaal gericht op kinderen en jongeren. Daarmee is mijn wens uitgekomen.

De schoonheid van afrika

Mijn eerste jaar als ambassadeur was een leerzame. Voor het Rode Kruis bracht ik een paar dagen door in Malawi, Afrika. Eén van de armste landen ter wereld. Ik bezocht daar verschil­lende gezondsheidsprojecten die mij ruimschoots stof tot nadenken gaven.

Voor mijn modellenwerk reis ik de hele wereld over. Ik had dus al veel plaatsen gezien voordat het Rode Kruis mij in Afrika bracht. Dit was wel even een verschil met wat ik eerder meemaakte! In mijn werk staat schoonheid centraal. Maar in Afrika kwam ik er achter wat een relatief begrip dit is. Schoonheid in onze wereld is gemaakt, met make­up, dure kleding en soms zelfs met cosmetische chirurgie. Maar schoonheid komt in vele verschillende vormen. Afrika is misschien stoffig en droog, maar ook zo verschrikkelijk móói. En die kinderen, stuk voor stuk prachtig. De schoonheid van Afrika is écht. Daarin schuilt ook de tragedie. Ondanks al die schoonheid sterft één op de vijf kinderen in Malawi al voor hun vijfde levensjaar aan ziekten als malaria, tuberculose of AIDS. Als een dergelijke situatie zich in Nederland voor zou doen, roepen we direct de noodtoestand uit. Maar in Afrika is

kindersterfte aan de orde van de dag. Het Rode Kruis doet veel om de situatie te verbeteren. Door hulpposten aan te leg­gen, waterputten te graven en kinderen te vaccineren, stijgt de gemiddelde levensverwachting direct. Ik ben trots dat Yfke 4 Kids hieraan bijdraagt.

De modellenwereld heeft de naam oppervlakkig te zijn. Maar dit geldt niet alleen voor deze beroepsgroep. De hele westerse maatschappij is gefocust op uiterlijk vertoon en kunstmatige schoonheid. Met Yfke 4 Kids krijg ik de kans om met die opper­vlakkigheid iets positiefs te doen en kinderen in Afrika weer een toekomst te geven. Met bijvoorbeeld het organiseren van een modeshow zamel ik geld in voor kinderen in Ethiopië, die hun ouders hebben verloren aan AIDS. Het zou mooi zijn als mensen zich door Yfke 4 Kids geïnspireerd voelen. Er zijn nog teveel mensen die niet verder kijken dan hun eigen spiegelbeeld. Tegen hen zou ik willen zeggen: met de buitenkant is het wel in orde. Als je af en toe iets voor anderen doet, maak je ook je binnenkant mooier.

Yfke Sturm

column

PAGINA

43

Colu

mn F

loortje

Floortje Dessing vraagt om

aandacht op

de b

asisschool

47

Yfke Sturm

‘ als je af en toe iets voor anderen doet, maak je ook je binnenkant mooier’

PAGINA

28PAGINA

54

Week va

n je

leve

n H

et Rod

e kruis gaat de strijd

aan met eenzaam

heid

Inte

rview

Koen w

erkt nauw sam

en met vrijw

illigers van de S

udanese R

ode H

alve Maan

46

Sinds een jaar ben ik ambassadeur voor het Rode Kruis en heb ik mijn eigen fonds, Yfke 4 Kids. Met dit fonds zamelt het Rode Kruis geld in voor projecten speciaal gericht op kinderen en jongeren. Daarmee is mijn wens uitgekomen.

De schoonheid van afrika

Mijn eerste jaar als ambassadeur was een leerzame. Voor het Rode Kruis bracht ik een paar dagen door in Malawi, Afrika. Eén van de armste landen ter wereld. Ik bezocht daar verschil­lende gezondsheidsprojecten die mij ruimschoots stof tot nadenken gaven.

Voor mijn modellenwerk reis ik de hele wereld over. Ik had dus al veel plaatsen gezien voordat het Rode Kruis mij in Afrika bracht. Dit was wel even een verschil met wat ik eerder meemaakte! In mijn werk staat schoonheid centraal. Maar in Afrika kwam ik er achter wat een relatief begrip dit is. Schoonheid in onze wereld is gemaakt, met make­up, dure kleding en soms zelfs met cosmetische chirurgie. Maar schoonheid komt in vele verschillende vormen. Afrika is misschien stoffig en droog, maar ook zo verschrikkelijk móói. En die kinderen, stuk voor stuk prachtig. De schoonheid van Afrika is écht. Daarin schuilt ook de tragedie. Ondanks al die schoonheid sterft één op de vijf kinderen in Malawi al voor hun vijfde levensjaar aan ziekten als malaria, tuberculose of AIDS. Als een dergelijke situatie zich in Nederland voor zou doen, roepen we direct de noodtoestand uit. Maar in Afrika is

kindersterfte aan de orde van de dag. Het Rode Kruis doet veel om de situatie te verbeteren. Door hulpposten aan te leg­gen, waterputten te graven en kinderen te vaccineren, stijgt de gemiddelde levensverwachting direct. Ik ben trots dat Yfke 4 Kids hieraan bijdraagt.

De modellenwereld heeft de naam oppervlakkig te zijn. Maar dit geldt niet alleen voor deze beroepsgroep. De hele westerse maatschappij is gefocust op uiterlijk vertoon en kunstmatige schoonheid. Met Yfke 4 Kids krijg ik de kans om met die opper­vlakkigheid iets positiefs te doen en kinderen in Afrika weer een toekomst te geven. Met bijvoorbeeld het organiseren van een modeshow zamel ik geld in voor kinderen in Ethiopië, die hun ouders hebben verloren aan AIDS. Het zou mooi zijn als mensen zich door Yfke 4 Kids geïnspireerd voelen. Er zijn nog teveel mensen die niet verder kijken dan hun eigen spiegelbeeld. Tegen hen zou ik willen zeggen: met de buitenkant is het wel in orde. Als je af en toe iets voor anderen doet, maak je ook je binnenkant mooier.

Yfke Sturm

column

PAGINA

43

Colu

mn F

loortje

Floortje Dessing vraagt om

aandacht op

de b

asisschool

‘Stillerampofluidruchtigeramp;dezemensenhebbenhulpnodig’

49

DuurzamehulpinLaosZo biedt het Rode Kruis hulp in Laos. Het Aziatische land behoort tot de armsten ter wereld. Zo’n veertig procent van de bevolking leeft van minder dan één USD per dag. Het overgrote deel van de bevolking woont in zeer slecht bereik­bare dorpen in het oerwoud. Mensen overlijden aan ziekten die relatief makkelijk te verhelpen zijn. Zo sterven veel kinderen aan diarree door de slechte hygiëne en ondervoeding en sterven, deels als gevolg van bepaalde culturele gebruiken, veel moeders tijdens bevallingen onder primitieve omstandigheden. Het Rode Kruis ondersteunt de bevolking op een aantal manieren, onder andere op het gebied van basis gezondheidszorg. Ze geven onder meer voorlichting over het belang van goede hygiëne, het voorkomen van (dodelijke) ziekten zoals diarree, malaria en dengue en zorgen voor schoon drinkwater door het aanleg­gen van waterpompen of andere sanitaire voorzieningen. Ook leiden ze vrijwilligers op en zorgen ze dat de zelfredzaamheid van mensen groeit. Alle projecten hebben een dubbele doelstel­ling; naast het helpen van de lokale bevolking, ondersteunen de medewerkers ook het lokale Rode Kruis. Melanie: “Zo maken we de hulp duurzaam. We vergroten de capaciteit van het lokale Rode Kruis, zodat zij op termijn zelf de projecten kunnen voortzetten.”

slachtoffers en schadeEen natuurfenomeen hoeft niet uit te groeien tot een ramp. Maar dat doet het vaak wel: het aantal crises (vooral weer­ gerelateerd) neemt voortdurend toe. Evenals het aantal slachtof­fers, de intensiteit en de snelheid waarmee natuurrampen elkaar

opvolgen. Om een idee te geven van de schade: tussen 1995 en 2005 veroorzaakten natuurrampen een directe economische kostenpost van ruim 556 miljard euro. Al jaren dringt het Rode Kruis aan op meer aandacht en financiële middelen, om kwets­bare gemeenschappen te helpen zich te weren tegen de gevolgen van een ramp.

NatuurrampeninVietnamIn Vietnam startte het Rode Kruis verschillende rampenvoor­bereidingsprojecten. Het land wordt jaarlijks getroffen door tyfonen, overstromingen, en in toenemende ook door droogte, die telkens weer doden, gewonden en veel schade veroorzaken. Melanie: “Door mensen meer bewust te maken van de risico’s en samen aan maatregelen te werken die deze risico’s verkleinen, verminderen we de impact van dit natuurgeweld. We versterken bijvoorbeeld huizen, trainen noodhulpteams of leggen waar­schuwingssystemen aan.” Daarbij staat voorlichting centraal. Sinds enkele jaren wordt daarbij ook rekening gehouden met de invloed van klimaatverandering. Dit zorgt in Vietnam voor nog meer extreem weer, waardoor rampenvoorbereiding nog belangrijker is geworden. “Dat klinkt gemakkelijker dan het is. Want hoe bereid je mensen in dorpen voor op ontwikkelingen die alleen op nationaal niveau te voorspellen en meetbaar zijn? En hoe licht je beperkt geschoolde mensen voor over de impact van klimaatverandering, zonder te vervallen in abstracte en technische concepten? Dat is na vier jaar werken nog steeds een leerproces.” Het Rode Kruis ondersteunt de rampenvoorberei­dingsprojecten van zusterorganisaties in dertien landen.

ConflictvanCongoSinds de actie van 3FM is de ramp in Congo minder ‘stil’, maar desondanks is er niet genoeg hulp ter plaatse. In 1998 brak in Congo een burgeroorlog uit; nu zijn hier bijna vier miljoen mensen omgekomen door geweld, ondervoeding en ziekte. Officieel is de strijd in 2002 beëindigd, maar rebellen en regeringssoldaten vechten nog steeds. Het land telt miljoenen ontheemden, kent grote armoede, heeft onvoldoende voedsel en een gezondheidssysteem dat volledig is ingestort. Door jarenlang gebrek aan voedsel en water en het almaar op de vlucht slaan, zijn mensen zeer vatbaar voor ziektes. Daarnaast is seksueel geweld

Hulp is nodig en zelfs van levensbelang, maar doordat de rampen niet of nauwelijks in het nieuws zijn, komen er minder middelen vrij. Het Rode Kruis probeert ook deze mensen te helpen. Dit artikel brengt een aantal omvangrijke stille rampen in beeld.

Om juist díe mensen te helpen, heeft het Rode Kruis een Stille Rampen­fonds opgezet. Met financiële middelen uit dit fonds draagt de organisatie, onafhankelijk van publieke aandacht,

Stille rampen mogen geen vergeten rampen worden

48

bij aan noodhulpoperaties van de Internationale Rode Kruis organisatie en de zusterverenigingen. Het gaat dan om hulp na overstromingen, aardbevingen, orkanen of de uitbraak van ziekten als cholera. Meestal is het aantal slachtoffers beperkt; de omvang van hun leed is vaak enorm.

schijnwerpersIn 2006 heeft het Rode Kruis slachtoffers geholpen in vijfen­twintig landen, waaronder Vietnam en Laos. Melanie Miltenburg is hier Programma Manager. “‘Stille’ ramp of ‘luidruchtige’ ramp; deze mensen hebben hulp nodig”, zegt zij. “Het is echter makkelijker om steun te bieden aan rampen die volop in de schijnwerpers staan. Dat levert immers meer aan­dacht op voor de hulpverlenende organisatie, en er is eenvoudiger donorgeld voor te vinden. Maar werken in ‘stille’ ramp­gebieden is minstens even belangrijk. Juist het Rode Kruis, dat in vrijwel alle landen ter wereld is vertegenwoordigd en precies weet wat er op lokaal niveau speelt, is in staat ‘stille’ rampen op tijd te herkennen en hulp te bieden.”

Vrijgevige burgers ondersteunden hulp-organisaties met giften na de tsunami in Azië. Miljoenen zijn destijds opgehaald. Des te schrijnender is het, dat mensen andere rampen over het hoofd zien. Dit zijn de zogenaamde stille rampen.

PAGINA

43PAGINA

16PAGINA

08

Inle

idin

g H

et Rod

e Kruis in vogelvlucht

Opva

llend in

20

06

Waar en w

anneer kwam

en wij in actie

Colu

mn F

loortje

Floortje Dessing vraagt om

aandacht op

de b

asisschool

reportage

‘Meestalishetaantalslachtoffersbeperkt;deomvangvanhunleedisvaakechterenorm.’

Overstroming, China

‘Stillerampofluidruchtigeramp;dezemensenhebbenhulpnodig’

49

DuurzamehulpinLaosZo biedt het Rode Kruis hulp in Laos. Het Aziatische land behoort tot de armsten ter wereld. Zo’n veertig procent van de bevolking leeft van minder dan één USD per dag. Het overgrote deel van de bevolking woont in zeer slecht bereik­bare dorpen in het oerwoud. Mensen overlijden aan ziekten die relatief makkelijk te verhelpen zijn. Zo sterven veel kinderen aan diarree door de slechte hygiëne en ondervoeding en sterven, deels als gevolg van bepaalde culturele gebruiken, veel moeders tijdens bevallingen onder primitieve omstandigheden. Het Rode Kruis ondersteunt de bevolking op een aantal manieren, onder andere op het gebied van basis gezondheidszorg. Ze geven onder meer voorlichting over het belang van goede hygiëne, het voorkomen van (dodelijke) ziekten zoals diarree, malaria en dengue en zorgen voor schoon drinkwater door het aanleg­gen van waterpompen of andere sanitaire voorzieningen. Ook leiden ze vrijwilligers op en zorgen ze dat de zelfredzaamheid van mensen groeit. Alle projecten hebben een dubbele doelstel­ling; naast het helpen van de lokale bevolking, ondersteunen de medewerkers ook het lokale Rode Kruis. Melanie: “Zo maken we de hulp duurzaam. We vergroten de capaciteit van het lokale Rode Kruis, zodat zij op termijn zelf de projecten kunnen voortzetten.”

slachtoffers en schadeEen natuurfenomeen hoeft niet uit te groeien tot een ramp. Maar dat doet het vaak wel: het aantal crises (vooral weer­ gerelateerd) neemt voortdurend toe. Evenals het aantal slachtof­fers, de intensiteit en de snelheid waarmee natuurrampen elkaar

opvolgen. Om een idee te geven van de schade: tussen 1995 en 2005 veroorzaakten natuurrampen een directe economische kostenpost van ruim 556 miljard euro. Al jaren dringt het Rode Kruis aan op meer aandacht en financiële middelen, om kwets­bare gemeenschappen te helpen zich te weren tegen de gevolgen van een ramp.

NatuurrampeninVietnamIn Vietnam startte het Rode Kruis verschillende rampenvoor­bereidingsprojecten. Het land wordt jaarlijks getroffen door tyfonen, overstromingen, en in toenemende ook door droogte, die telkens weer doden, gewonden en veel schade veroorzaken. Melanie: “Door mensen meer bewust te maken van de risico’s en samen aan maatregelen te werken die deze risico’s verkleinen, verminderen we de impact van dit natuurgeweld. We versterken bijvoorbeeld huizen, trainen noodhulpteams of leggen waar­schuwingssystemen aan.” Daarbij staat voorlichting centraal. Sinds enkele jaren wordt daarbij ook rekening gehouden met de invloed van klimaatverandering. Dit zorgt in Vietnam voor nog meer extreem weer, waardoor rampenvoorbereiding nog belangrijker is geworden. “Dat klinkt gemakkelijker dan het is. Want hoe bereid je mensen in dorpen voor op ontwikkelingen die alleen op nationaal niveau te voorspellen en meetbaar zijn? En hoe licht je beperkt geschoolde mensen voor over de impact van klimaatverandering, zonder te vervallen in abstracte en technische concepten? Dat is na vier jaar werken nog steeds een leerproces.” Het Rode Kruis ondersteunt de rampenvoorberei­dingsprojecten van zusterorganisaties in dertien landen.

ConflictvanCongoSinds de actie van 3FM is de ramp in Congo minder ‘stil’, maar desondanks is er niet genoeg hulp ter plaatse. In 1998 brak in Congo een burgeroorlog uit; nu zijn hier bijna vier miljoen mensen omgekomen door geweld, ondervoeding en ziekte. Officieel is de strijd in 2002 beëindigd, maar rebellen en regeringssoldaten vechten nog steeds. Het land telt miljoenen ontheemden, kent grote armoede, heeft onvoldoende voedsel en een gezondheidssysteem dat volledig is ingestort. Door jarenlang gebrek aan voedsel en water en het almaar op de vlucht slaan, zijn mensen zeer vatbaar voor ziektes. Daarnaast is seksueel geweld

Hulp is nodig en zelfs van levensbelang, maar doordat de rampen niet of nauwelijks in het nieuws zijn, komen er minder middelen vrij. Het Rode Kruis probeert ook deze mensen te helpen. Dit artikel brengt een aantal omvangrijke stille rampen in beeld.

Om juist díe mensen te helpen, heeft het Rode Kruis een Stille Rampen­fonds opgezet. Met financiële middelen uit dit fonds draagt de organisatie, onafhankelijk van publieke aandacht,

Stille rampen mogen geen vergeten rampen worden

48

bij aan noodhulpoperaties van de Internationale Rode Kruis organisatie en de zusterverenigingen. Het gaat dan om hulp na overstromingen, aardbevingen, orkanen of de uitbraak van ziekten als cholera. Meestal is het aantal slachtoffers beperkt; de omvang van hun leed is vaak enorm.

schijnwerpersIn 2006 heeft het Rode Kruis slachtoffers geholpen in vijfen­twintig landen, waaronder Vietnam en Laos. Melanie Miltenburg is hier Programma Manager. “‘Stille’ ramp of ‘luidruchtige’ ramp; deze mensen hebben hulp nodig”, zegt zij. “Het is echter makkelijker om steun te bieden aan rampen die volop in de schijnwerpers staan. Dat levert immers meer aan­dacht op voor de hulpverlenende organisatie, en er is eenvoudiger donorgeld voor te vinden. Maar werken in ‘stille’ ramp­gebieden is minstens even belangrijk. Juist het Rode Kruis, dat in vrijwel alle landen ter wereld is vertegenwoordigd en precies weet wat er op lokaal niveau speelt, is in staat ‘stille’ rampen op tijd te herkennen en hulp te bieden.”

Vrijgevige burgers ondersteunden hulp-organisaties met giften na de tsunami in Azië. Miljoenen zijn destijds opgehaald. Des te schrijnender is het, dat mensen andere rampen over het hoofd zien. Dit zijn de zogenaamde stille rampen.

PAGINA

43PAGINA

16PAGINA

08

Inle

idin

g H

et Rod

e Kruis in vogelvlucht

Opva

llend in

20

06

Waar en w

anneer kwam

en wij in actie

Colu

mn F

loortje

Floortje Dessing vraagt om

aandacht op

de b

asisschool

reportage

‘Meestalishetaantalslachtoffersbeperkt;deomvangvanhunleedisvaakechterenorm.’

Overstroming, China

UgandaNeem bijvoorbeeld Uganda. Hier is ongeveer een miljoen men­sen met HIV besmet; achthonderdduizend inwoners zijn al aan AIDS gestorven. Het land telt 1,7 miljoen AIDSwezen. Naar verwachting zijn dat er in 2010 twee keer zoveel. Op de vlucht voor geweld leeft ongeveer 1,4 miljoen mensen in kampen, met een gebrek aan medische hulp, voedsel, hygiëne en onderwijs. Door de slechte veiligheidssituatie is het Ugandese Rode Kruis één van de weinige organisaties die in het gebied werken, ter­wijl de omstandigheden ideaal zijn voor de verdere verspreiding van AIDS. Om de ziekte een halt toe te roepen, heeft het Rode Kruis samen met zusterorganisaties hier en in diverse andere landen AIDS programma’s opgezet. Hierbij ligt de focus op de zorg voor patiënten, voorlichting, preventie en het tegengaan van discriminatie.

Oost-Indischdoof“Ik geloof eigenlijk niet in stille rampen”, zegt Melanie. “Een ramp zelf is nooit stil. Wel houden toeschouwers, regeringen, media, de internationale gemeenschap en af en toe ook hulp­organisaties, zich soms helaas blind of Oost­Indisch doof. Daar kunnen vele redenen voor zijn, zoals politieke overwe­gingen, onbegrip of gebrek aan capaciteit. Duidelijk is dat het Rode Kruis, met zijn wereldwijde netwerk van hulpverleners, een van de organisaties is die er voor kan zorgen, dat we de ramp wél horen. Hoe de wereld eruit zou zien zonder het Rode Kruis? Daarvoor hoeven we niet eens zover terug in de tijd. Immers, het Rode Kruis ontstond ‘pas’ in 1863. Toch kan ik het me nauwelijks voorstellen. Een wereld zonder wereldwijde organisatie met lokale vertegenwoordiging, die zich inzet voor mensen die hulp nodig hebben. Een wereld zonder al die ogen en oren van betrokken Rode Kruis vrijwilligers, die de hulp­vraag van lokale mensen registreren. En zonder een organisatie die deze hulpvraag onder de aandacht brengt van lokale en internationale partijen. Een wereld zonder het Rode Kruis, dat zou pas een stille ramp zijn.”

51een groot probleem: tegen vrouwen, kinderen maar ook tegen mannen. Het conflict in Congo is het meest dodelijke sinds de Tweede Wereldoorlog. Maar internationaal brengt het geen schokgolven teweeg. Voor hulp is al jaren niet genoeg geld beschikbaar. Eind 2005 voerde het Rode Kruis daarom actie met Radio 3FM. Daardoor hoorden miljoenen mensen over de situatie in Congo en haalde de organisatie ruim twee miljoen euro aan hulpgeld op. Het Internationale Rode Kruis bood de nodige medische hulp en zorgde dat kinderen eten, kleding en een veilige verblijfplaats kregen. Ondertussen zocht het naar de ouders die de kinderen temidden van chaos en geweld kwijt­raakten. Geen eenvoudige taak, waar wegen zijn vernield en radio­ en telefoonverbindingen nauwelijks (nog) bestaan.

klinieken in sudanHet Nederlandse Rode Kruis springt daarom bij. Als gevolg van de oorlog is het Rode Kruis al sinds 1983 actief in Sudan, vooral op het gebied van basisgezondheidszorg voor ontheemden. Sinds 2004 ondersteunt de hulporganisatie vier klinieken van het ministerie van Volksgezondheid en de Sudanese Rode Halve Maan in Juba, de hoofdstad van de provincie Oostelijk Equatoria. Hier wordt medische hulp gegeven aan ontheemden. Het programma richt zich in het bijzonder op kinderen onder vijf jaar, moeder­en­kindzorg, gezondheidsvoorlichting en vaccinaties. Ook bestrijdt de organisatie discriminatie en stigma van mensen met HIV of AIDS door middel van voorlichtings­campagnes. Door de terugkeer van ontheemden naar hun dorpen, is ook buiten Juba­stad een groeiende behoefte aan medische zorg. In 2006 zijn zodoende voorbereidingen begon­nen om op het platteland klinieken te openen.

HIVenAIDSIn 2006 stierven elke dag bijna achtduizend mensen aan AIDS en kwamen er 4,3 miljoen HIV­besmettingen bij. Wereldwijd leven nu 39,5 miljoen mensen met HIV. Het merendeel woont in Sub­Sahara Afrika; de meesten zijn arm. Ze hebben geen geld voor condooms, geen toegang tot AIDS­remmers en weten onvoldoende over bescherming. Vooral vrouwen zijn kwetsbaar, onder andere door een gebrek aan zeggenschap. Zij en de kin­deren die ze baren vormen de grootste groep die besmet raakt. Erkenning van de ziekte is problematisch. “Zolang landen wereldwijd het voorkomen van HIV en AIDS ontkennen, blijft de omvang van het probleem onduidelijk”, stelt Melanie. “Vaak associeert men AIDS nog steeds met prostituees en drugsgebruikers. Terwijl het iedereen kan overkomen.”

econoMische & sociale raMpMaar behalve een ziekte, is AIDS een economische en sociale ramp. Scholen verliezen hun leraren, landbouw zijn boeren, industrie zijn werknemers en kinderen hun ouders. AIDS ver­sterkt armoede, met een generatie arbeidskrachten die wegvalt. De volgende generatie is bovendien slecht opgeleid, doordat kinderen werken en hun zieke ouders of jongere broertjes en zusjes verzorgen. Ondertussen vallen sociale verbanden uiteen door discriminatie en stigmatisering. Patiënten en hun familie raken hun baan kwijt en worden uitgesloten van huisvesting, scholing en andere basisvoorzieningen.

TekortenvanZuid-SudanDe situatie in Zuid­Sudan is enigszins vergelijkbaar. Twee jaar geleden kwam hier een eind aan de slepende burgeroorlog. Maar na twintig jaar bombardementen en gevechten heerst er nog steeds gebrek aan voedsel, inkomen en veiligheid. Lokale spanningen laaien regelmatig op en er zijn Ugandese rebellen actief van het Verzetsleger van de Heer. Meer dan de helft van de bevolking raakte meerdere malen ontheemd en minder dan een derde heeft veilig drinkwater. Naar een medische post moet zestig procent van de mensen meer dan een dag lopen. Doordat de gezondheidszorg bijzonder slecht ontwikkeld is, is zwanger­schap vaak dodelijk en heeft elk kind een kans van één op vier om te sterven vóór zijn vijfde verjaardag. Dit is meestal een gevolg van diarree, malaria, ondervoeding of een ziekte die te voorkomen of voor ons gemakkelijk te bestrijden is. Nu door het vredesakkoord mensen langzaam naar hun gebieden terugke­ren, schiet de capaciteit van bestaande medische voorzieningen steeds verder tekort.

50PAGINA

54PAGINA

26PAGINA

48

Reporta

ge ‘E

en wereld

zonder het R

ode K

ruis zou een ramp

op zich zijn’

Reporta

ge A

nderhalf m

iljoen euro voor een omvangrijke ram

p

Inte

rview

Ruim

drie op

de tien jongeren is eenzaam ‘Zolanglanden

wereldwijdhetvoorkomenvanHIVenAIDSontkennen,blijftdeomvangvanhetprobleemonduidelijk’

‘EenwereldzonderhetRodeKruis,datzoupaseenstillerampzijn.’

Overstroming, Vietnam

UgandaNeem bijvoorbeeld Uganda. Hier is ongeveer een miljoen men­sen met HIV besmet; achthonderdduizend inwoners zijn al aan AIDS gestorven. Het land telt 1,7 miljoen AIDSwezen. Naar verwachting zijn dat er in 2010 twee keer zoveel. Op de vlucht voor geweld leeft ongeveer 1,4 miljoen mensen in kampen, met een gebrek aan medische hulp, voedsel, hygiëne en onderwijs. Door de slechte veiligheidssituatie is het Ugandese Rode Kruis één van de weinige organisaties die in het gebied werken, ter­wijl de omstandigheden ideaal zijn voor de verdere verspreiding van AIDS. Om de ziekte een halt toe te roepen, heeft het Rode Kruis samen met zusterorganisaties hier en in diverse andere landen AIDS programma’s opgezet. Hierbij ligt de focus op de zorg voor patiënten, voorlichting, preventie en het tegengaan van discriminatie.

Oost-Indischdoof“Ik geloof eigenlijk niet in stille rampen”, zegt Melanie. “Een ramp zelf is nooit stil. Wel houden toeschouwers, regeringen, media, de internationale gemeenschap en af en toe ook hulp­organisaties, zich soms helaas blind of Oost­Indisch doof. Daar kunnen vele redenen voor zijn, zoals politieke overwe­gingen, onbegrip of gebrek aan capaciteit. Duidelijk is dat het Rode Kruis, met zijn wereldwijde netwerk van hulpverleners, een van de organisaties is die er voor kan zorgen, dat we de ramp wél horen. Hoe de wereld eruit zou zien zonder het Rode Kruis? Daarvoor hoeven we niet eens zover terug in de tijd. Immers, het Rode Kruis ontstond ‘pas’ in 1863. Toch kan ik het me nauwelijks voorstellen. Een wereld zonder wereldwijde organisatie met lokale vertegenwoordiging, die zich inzet voor mensen die hulp nodig hebben. Een wereld zonder al die ogen en oren van betrokken Rode Kruis vrijwilligers, die de hulp­vraag van lokale mensen registreren. En zonder een organisatie die deze hulpvraag onder de aandacht brengt van lokale en internationale partijen. Een wereld zonder het Rode Kruis, dat zou pas een stille ramp zijn.”

51een groot probleem: tegen vrouwen, kinderen maar ook tegen mannen. Het conflict in Congo is het meest dodelijke sinds de Tweede Wereldoorlog. Maar internationaal brengt het geen schokgolven teweeg. Voor hulp is al jaren niet genoeg geld beschikbaar. Eind 2005 voerde het Rode Kruis daarom actie met Radio 3FM. Daardoor hoorden miljoenen mensen over de situatie in Congo en haalde de organisatie ruim twee miljoen euro aan hulpgeld op. Het Internationale Rode Kruis bood de nodige medische hulp en zorgde dat kinderen eten, kleding en een veilige verblijfplaats kregen. Ondertussen zocht het naar de ouders die de kinderen temidden van chaos en geweld kwijt­raakten. Geen eenvoudige taak, waar wegen zijn vernield en radio­ en telefoonverbindingen nauwelijks (nog) bestaan.

klinieken in sudanHet Nederlandse Rode Kruis springt daarom bij. Als gevolg van de oorlog is het Rode Kruis al sinds 1983 actief in Sudan, vooral op het gebied van basisgezondheidszorg voor ontheemden. Sinds 2004 ondersteunt de hulporganisatie vier klinieken van het ministerie van Volksgezondheid en de Sudanese Rode Halve Maan in Juba, de hoofdstad van de provincie Oostelijk Equatoria. Hier wordt medische hulp gegeven aan ontheemden. Het programma richt zich in het bijzonder op kinderen onder vijf jaar, moeder­en­kindzorg, gezondheidsvoorlichting en vaccinaties. Ook bestrijdt de organisatie discriminatie en stigma van mensen met HIV of AIDS door middel van voorlichtings­campagnes. Door de terugkeer van ontheemden naar hun dorpen, is ook buiten Juba­stad een groeiende behoefte aan medische zorg. In 2006 zijn zodoende voorbereidingen begon­nen om op het platteland klinieken te openen.

HIVenAIDSIn 2006 stierven elke dag bijna achtduizend mensen aan AIDS en kwamen er 4,3 miljoen HIV­besmettingen bij. Wereldwijd leven nu 39,5 miljoen mensen met HIV. Het merendeel woont in Sub­Sahara Afrika; de meesten zijn arm. Ze hebben geen geld voor condooms, geen toegang tot AIDS­remmers en weten onvoldoende over bescherming. Vooral vrouwen zijn kwetsbaar, onder andere door een gebrek aan zeggenschap. Zij en de kin­deren die ze baren vormen de grootste groep die besmet raakt. Erkenning van de ziekte is problematisch. “Zolang landen wereldwijd het voorkomen van HIV en AIDS ontkennen, blijft de omvang van het probleem onduidelijk”, stelt Melanie. “Vaak associeert men AIDS nog steeds met prostituees en drugsgebruikers. Terwijl het iedereen kan overkomen.”

econoMische & sociale raMpMaar behalve een ziekte, is AIDS een economische en sociale ramp. Scholen verliezen hun leraren, landbouw zijn boeren, industrie zijn werknemers en kinderen hun ouders. AIDS ver­sterkt armoede, met een generatie arbeidskrachten die wegvalt. De volgende generatie is bovendien slecht opgeleid, doordat kinderen werken en hun zieke ouders of jongere broertjes en zusjes verzorgen. Ondertussen vallen sociale verbanden uiteen door discriminatie en stigmatisering. Patiënten en hun familie raken hun baan kwijt en worden uitgesloten van huisvesting, scholing en andere basisvoorzieningen.

TekortenvanZuid-SudanDe situatie in Zuid­Sudan is enigszins vergelijkbaar. Twee jaar geleden kwam hier een eind aan de slepende burgeroorlog. Maar na twintig jaar bombardementen en gevechten heerst er nog steeds gebrek aan voedsel, inkomen en veiligheid. Lokale spanningen laaien regelmatig op en er zijn Ugandese rebellen actief van het Verzetsleger van de Heer. Meer dan de helft van de bevolking raakte meerdere malen ontheemd en minder dan een derde heeft veilig drinkwater. Naar een medische post moet zestig procent van de mensen meer dan een dag lopen. Doordat de gezondheidszorg bijzonder slecht ontwikkeld is, is zwanger­schap vaak dodelijk en heeft elk kind een kans van één op vier om te sterven vóór zijn vijfde verjaardag. Dit is meestal een gevolg van diarree, malaria, ondervoeding of een ziekte die te voorkomen of voor ons gemakkelijk te bestrijden is. Nu door het vredesakkoord mensen langzaam naar hun gebieden terugke­ren, schiet de capaciteit van bestaande medische voorzieningen steeds verder tekort.

50PAGINA

54PAGINA

26PAGINA

48

Reporta

ge ‘E

en wereld

zonder het R

ode K

ruis zou een ramp

op zich zijn’

Reporta

ge A

nderhalf m

iljoen euro voor een omvangrijke ram

p

Inte

rview

Ruim

drie op

de tien jongeren is eenzaam ‘Zolanglanden

wereldwijdhetvoorkomenvanHIVenAIDSontkennen,blijftdeomvangvanhetprobleemonduidelijk’

‘EenwereldzonderhetRodeKruis,datzoupaseenstillerampzijn.’

Overstroming, Vietnam

5352

Darfur

5352

Darfur

eenzaaMheid onder jongerenUit het onderzoek blijkt dat maar liefst de helft van de jongeren met een lichamelijke handicap of chronische ziekte eenzaam is. Hiervan ervaart twintig procent het leven op dit moment als onprettig. Bij gezonde jongeren ligt dit percentage lager, maar ook van hen is 34 procent eenzaam. Deze verontrustende ontwikkeling was voor het Rode Kruis reden om actie te onder­nemen. Zij startte daarom een aantal acties speciaal gericht op eenzaamheidsbestrijding onder jongeren. Melanie van der Vliet nam deel aan het onderzoek over eenzaamheid onder jongeren. Door de combinatie van zuurstofgebrek bij een drie maanden te vroege geboorte, liep ze hersenbeschadiging op en is ze spastisch. “Ik heb een evenwichtstoornis en kan niet lang staan of lopen, maar in het dagelijkse leven kan ik me prima redden. Alles kost alleen meer energie”, vertelt Melanie.“Ik ben nu niet eenzaam, maar ik ben het wel geweest, hierdoor weet ik hoe moeilijk het is om een clubje mensen om je heen te verzamelen. Vroeger was ik verlegen en onzeker, dit veranderde toen ik van een ‘gewone’ basisschool naar een school voor mensen met een lichamelijke beperking ging. Daar ging een wereld voor me open, want iedereen had daar wat.”

onVerwacht op reisHoewel ook jongeren met een beperking graag op vakantie gaan, is slechts 23 procent de afgelopen zes maanden langer dan vijf dagen weggeweest. Gezonde jongeren gaan vaker op vakantie, voornamelijk omdat het voor mensen met een beperking lastig is om weg te gaan. Ze zijn vaak afhankelijk van begeleiding. Omdat juist vakanties gelegenheid bieden om eenzaamheid even te vergeten en nieuwe contacten te leggen, startte het Rode Kruis op 10 mei 2006 met de campagne ‘De week van je leven’. Met een prijsvraag konden jongeren met en zonder beperking een vakantie in Nederland of een reis naar Curaçao winnen. Melanie vertrok geheel onverwacht naar Curaçao: “Mijn broertje en ik waren mee met ‘De week van je leven’ in hotel IJsselvliedt te Wezep. Op de tweede dag riep een begeleider mij apart, er was iemand uitgevallen voor de reis naar Curaçao en hij vroeg me of ik die plaats in wilde nemen.

55

‘Doorjongerenmetenzonderbeperkingsamenopvakantietelatengaan,kunjebepaaldevooroordelenwegnemen.’

Eigenlijk wilde ik zeggen dat ik er even over na moest den­ken, maar tegelijkertijd dacht ik bij mezelf: erover nadenken, waarom? Gewoon doen. Ik ben mijn spullen gaan pakken en ’s avonds stond ik al op het vliegveld.”

een drooMVakantieDe groep bestond uit vijf jongeren, waarvan drie met een beper­king. Als begeleiding waren er twee vrijwilligers aanwezig en daarnaast is er nog een persvoorlichter van het Rode Kruis en een journalist van de Telegraaf meegegaan. “Het contact met de anderen tijdens de vakantie was hartstikke leuk. Met één meisje heb ik nog steeds contact via de e­mail”, vertelt Melanie. Op het programma stonden diverse activiteiten waaronder: snorkelen, een bezoek aan een struisvogelpark en een kruidentuin, dolfijnen bekijken en een duikexcursie. “Het duiken was spannend, het mooiste moment was toen de zon op het water scheen, waardoor je allemaal glinsterende deeltjes in de zee zag. We zijn ook een avond gaan stappen op Mambo Beach, de uitgaansplek van Curaçao. Omdat ik moe was, ging ik mee in een rolstoel. Naast mij was er nog een meisje meegegaan in een rolstoel. Op een gegeven moment sprak een jongen iemand uit onze groep zonder beperking aan met: ‘Goh, wat goed dat je met hun op vakantie gaat.’ Met zo’n opmerking scoor je natuurlijk geen punten.”

Vooroordelen wegneMenNaast dat jongeren tijdens een vakantie hun eenzaamheid even kunnen vergeten en nieuwe contacten op kunnen doen, is het ook een middel om wederzijds begrip tussen jongeren mét en jongeren zonder beperking te vergroten. Deze jongeren geven vervolgens na de vakantie hun ervaringen weer door aan hun omgeving. “Mensen weten vaak niet wat ze zich bij het leven van iemand met een beperking moeten voorstellen of ze vinden het ‘eng’. Door je open op te stellen en het niet te beladen te maken, maak je voor hen de drempel minder hoog. Een spon­tane houding helpt hierbij. Het is jammer dat mensen een licha­melijke en een verstandelijke beperking vaak als hetzelfde zien, terwijl hiertussen een wereld van verschil ligt. Door jongeren mét en zonder beperking samen op vakantie te laten gaan, kun je bepaalde vooroordelen wegnemen. Je wisselt ervaringen uit en de jongeren zonder beperking vertelden ook eerlijk, dat ze niet wisten wat ze moesten verwachten. Uiteindelijk hadden we allemaal een superweek!”

‘Dehelftvandejongerenmeteenlichamelijkehandicapofchronischeziekteiseenzaam.’

de week Van je leVenDe doelstelling van het Rode Kruis op het gebied van sociale hulp is het verminderen van de eenzaamheid. Ruim drie op de tien gezonde jongeren blijkt eenzaam te zijn. Onder jongeren met een beperking is dit zelfs vijf op de tien. Daarom lanceerde het Rode Kruis de campagne ‘De week van je leven’ in juni 2006. Tijdens deze campagne konden jongeren mét en zonder beperking een vakantie winnen. Melanie van der Vliet was één van de gelukkigen, zij ging mee naar Curaçao en had de week van haar leven op dit warme eiland vol gekleurde huisjes.

Omdat eenzaamheidsbestrijding zo hoog op de agenda van het Rode Kruis staat, gaf zij TNS­NIPO opdracht de gevoelens van eenzaamheid onder jongeren te onderzoeken. Ze onderzochten dit onder jongeren mét en jongeren zonder beperking in de leeftijd van 16 tot 30 jaar. Deze groep vulde zelfstandig thuis een vragenlijst in, waardoor ze volledig anoniem konden blijven. Anonimiteit is belangrijk, omdat er een taboe rust op eenzaamheid. Meer dan de helft van de eenzame jongeren schaamt zich voor zijn of haar eenzaamheid en heeft moeite om hierover te praten.

PAGINA

43PAGINA

04PAGINA

28

Inte

rview

‘Het geb

rek aan contact met fam

ilie en vrienden is een van d

e allerzwaarste asp

ecten van dit w

erk.’

Voorw

oord

‘Eenzaam

heid is een goed

e plaats om

te bezoeken, m

aar een slechte om te verb

lijven

Colu

mn F

loortje

Watertekort in N

ederland

54

de week van je leven

interview

Curaçao

eenzaaMheid onder jongerenUit het onderzoek blijkt dat maar liefst de helft van de jongeren met een lichamelijke handicap of chronische ziekte eenzaam is. Hiervan ervaart twintig procent het leven op dit moment als onprettig. Bij gezonde jongeren ligt dit percentage lager, maar ook van hen is 34 procent eenzaam. Deze verontrustende ontwikkeling was voor het Rode Kruis reden om actie te onder­nemen. Zij startte daarom een aantal acties speciaal gericht op eenzaamheidsbestrijding onder jongeren. Melanie van der Vliet nam deel aan het onderzoek over eenzaamheid onder jongeren. Door de combinatie van zuurstofgebrek bij een drie maanden te vroege geboorte, liep ze hersenbeschadiging op en is ze spastisch. “Ik heb een evenwichtstoornis en kan niet lang staan of lopen, maar in het dagelijkse leven kan ik me prima redden. Alles kost alleen meer energie”, vertelt Melanie.“Ik ben nu niet eenzaam, maar ik ben het wel geweest, hierdoor weet ik hoe moeilijk het is om een clubje mensen om je heen te verzamelen. Vroeger was ik verlegen en onzeker, dit veranderde toen ik van een ‘gewone’ basisschool naar een school voor mensen met een lichamelijke beperking ging. Daar ging een wereld voor me open, want iedereen had daar wat.”

onVerwacht op reisHoewel ook jongeren met een beperking graag op vakantie gaan, is slechts 23 procent de afgelopen zes maanden langer dan vijf dagen weggeweest. Gezonde jongeren gaan vaker op vakantie, voornamelijk omdat het voor mensen met een beperking lastig is om weg te gaan. Ze zijn vaak afhankelijk van begeleiding. Omdat juist vakanties gelegenheid bieden om eenzaamheid even te vergeten en nieuwe contacten te leggen, startte het Rode Kruis op 10 mei 2006 met de campagne ‘De week van je leven’. Met een prijsvraag konden jongeren met en zonder beperking een vakantie in Nederland of een reis naar Curaçao winnen. Melanie vertrok geheel onverwacht naar Curaçao: “Mijn broertje en ik waren mee met ‘De week van je leven’ in hotel IJsselvliedt te Wezep. Op de tweede dag riep een begeleider mij apart, er was iemand uitgevallen voor de reis naar Curaçao en hij vroeg me of ik die plaats in wilde nemen.

55

‘Doorjongerenmetenzonderbeperkingsamenopvakantietelatengaan,kunjebepaaldevooroordelenwegnemen.’

Eigenlijk wilde ik zeggen dat ik er even over na moest den­ken, maar tegelijkertijd dacht ik bij mezelf: erover nadenken, waarom? Gewoon doen. Ik ben mijn spullen gaan pakken en ’s avonds stond ik al op het vliegveld.”

een drooMVakantieDe groep bestond uit vijf jongeren, waarvan drie met een beper­king. Als begeleiding waren er twee vrijwilligers aanwezig en daarnaast is er nog een persvoorlichter van het Rode Kruis en een journalist van de Telegraaf meegegaan. “Het contact met de anderen tijdens de vakantie was hartstikke leuk. Met één meisje heb ik nog steeds contact via de e­mail”, vertelt Melanie. Op het programma stonden diverse activiteiten waaronder: snorkelen, een bezoek aan een struisvogelpark en een kruidentuin, dolfijnen bekijken en een duikexcursie. “Het duiken was spannend, het mooiste moment was toen de zon op het water scheen, waardoor je allemaal glinsterende deeltjes in de zee zag. We zijn ook een avond gaan stappen op Mambo Beach, de uitgaansplek van Curaçao. Omdat ik moe was, ging ik mee in een rolstoel. Naast mij was er nog een meisje meegegaan in een rolstoel. Op een gegeven moment sprak een jongen iemand uit onze groep zonder beperking aan met: ‘Goh, wat goed dat je met hun op vakantie gaat.’ Met zo’n opmerking scoor je natuurlijk geen punten.”

Vooroordelen wegneMenNaast dat jongeren tijdens een vakantie hun eenzaamheid even kunnen vergeten en nieuwe contacten op kunnen doen, is het ook een middel om wederzijds begrip tussen jongeren mét en jongeren zonder beperking te vergroten. Deze jongeren geven vervolgens na de vakantie hun ervaringen weer door aan hun omgeving. “Mensen weten vaak niet wat ze zich bij het leven van iemand met een beperking moeten voorstellen of ze vinden het ‘eng’. Door je open op te stellen en het niet te beladen te maken, maak je voor hen de drempel minder hoog. Een spon­tane houding helpt hierbij. Het is jammer dat mensen een licha­melijke en een verstandelijke beperking vaak als hetzelfde zien, terwijl hiertussen een wereld van verschil ligt. Door jongeren mét en zonder beperking samen op vakantie te laten gaan, kun je bepaalde vooroordelen wegnemen. Je wisselt ervaringen uit en de jongeren zonder beperking vertelden ook eerlijk, dat ze niet wisten wat ze moesten verwachten. Uiteindelijk hadden we allemaal een superweek!”

‘Dehelftvandejongerenmeteenlichamelijkehandicapofchronischeziekteiseenzaam.’

de week Van je leVenDe doelstelling van het Rode Kruis op het gebied van sociale hulp is het verminderen van de eenzaamheid. Ruim drie op de tien gezonde jongeren blijkt eenzaam te zijn. Onder jongeren met een beperking is dit zelfs vijf op de tien. Daarom lanceerde het Rode Kruis de campagne ‘De week van je leven’ in juni 2006. Tijdens deze campagne konden jongeren mét en zonder beperking een vakantie winnen. Melanie van der Vliet was één van de gelukkigen, zij ging mee naar Curaçao en had de week van haar leven op dit warme eiland vol gekleurde huisjes.

Omdat eenzaamheidsbestrijding zo hoog op de agenda van het Rode Kruis staat, gaf zij TNS­NIPO opdracht de gevoelens van eenzaamheid onder jongeren te onderzoeken. Ze onderzochten dit onder jongeren mét en jongeren zonder beperking in de leeftijd van 16 tot 30 jaar. Deze groep vulde zelfstandig thuis een vragenlijst in, waardoor ze volledig anoniem konden blijven. Anonimiteit is belangrijk, omdat er een taboe rust op eenzaamheid. Meer dan de helft van de eenzame jongeren schaamt zich voor zijn of haar eenzaamheid en heeft moeite om hierover te praten.

PAGINA

43PAGINA

04PAGINA

28

Inte

rview

‘Het geb

rek aan contact met fam

ilie en vrienden is een van d

e allerzwaarste asp

ecten van dit w

erk.’

Voorw

oord

‘Eenzaam

heid is een goed

e plaats om

te bezoeken, m

aar een slechte om te verb

lijven

Colu

mn F

loortje

Watertekort in N

ederland

54

de week van je leven

interview

Curaçao

02 verzekering afsluitenSluit een uitvaartverzekering af bij Dela. Voor iedere polis doneert Dela 25 euro aan het Nederlandse Rode Kruis.

03 kaartje sturenVerstuur bijvoorbeeld eens een kaartje aan familie of vrienden via www.goededoelenkaartje.nl/rodekruis. Achter de computer stel je zelf je kaart samen en de postbode bezorgt de échte kaart de volgende dag. Per verstuurd kaartje gaat één euro naar het Rode Kruis.

05betalen met creditcardDoor af te rekenen met een speciale Rode Kruis MasterCard steun je automatisch mensen die hulp nodig hebben. Zonder dat het jou iets kost.

06hypotheek afsluitenJe kunt ook je hypotheek afsluiten bij SNS Bank, zodat een klein percentage van de hypotheeksom naar het Rode Kruis gaat.

04hotelkamer boekenWanneer je een hotelkamer boekt via www.charityhotels.com, gaat vijf procent van de prijs onder andere naar het Nederlandse Rode Kruis. Dit kost je niets extra.

57PAGINA

44

Stra

atin

tervie

ws R

otterdam

over het Rod

e Kruis

mobiel bellen

01 Naast voordelig mobiel bellen met Call4Care FreePay gaat tien eurocent van elke gebelde euro naar Rode Kruis projecten.

Je kunt op meerdere manieren helpen. Er zijn verschillende initi-atieven, die met weinig inzet veel mogelijk maken. Ook door een legaat of erfenis na te laten aan het Nederlandse Rode Kruis kun je ervoor zorgen dat de meest kwetsbaren geholpen worden.

actief vanuit je luie stoelmaak met minimale inzet veel mogelijk

56PAGINA

38

Test Is vrijw

illigerswerk iets voor jou?

02 verzekering afsluitenSluit een uitvaartverzekering af bij Dela. Voor iedere polis doneert Dela 25 euro aan het Nederlandse Rode Kruis.

03 kaartje sturenVerstuur bijvoorbeeld eens een kaartje aan familie of vrienden via www.goededoelenkaartje.nl/rodekruis. Achter de computer stel je zelf je kaart samen en de postbode bezorgt de échte kaart de volgende dag. Per verstuurd kaartje gaat één euro naar het Rode Kruis.

05betalen met creditcardDoor af te rekenen met een speciale Rode Kruis MasterCard steun je automatisch mensen die hulp nodig hebben. Zonder dat het jou iets kost.

06hypotheek afsluitenJe kunt ook je hypotheek afsluiten bij SNS Bank, zodat een klein percentage van de hypotheeksom naar het Rode Kruis gaat.

04hotelkamer boekenWanneer je een hotelkamer boekt via www.charityhotels.com, gaat vijf procent van de prijs onder andere naar het Nederlandse Rode Kruis. Dit kost je niets extra.

57PAGINA

44

Stra

atin

tervie

ws R

otterdam

over het Rod

e Kruis

mobiel bellen

01 Naast voordelig mobiel bellen met Call4Care FreePay gaat tien eurocent van elke gebelde euro naar Rode Kruis projecten.

Je kunt op meerdere manieren helpen. Er zijn verschillende initi-atieven, die met weinig inzet veel mogelijk maken. Ook door een legaat of erfenis na te laten aan het Nederlandse Rode Kruis kun je ervoor zorgen dat de meest kwetsbaren geholpen worden.

actief vanuit je luie stoelmaak met minimale inzet veel mogelijk

56PAGINA

38

Test Is vrijw

illigerswerk iets voor jou?

59

‘ we verlenen assistentie in delen van het land, waar andere hulporganisaties moeilijk of zelfs geen toegang krijgen.’In het Zuid­Amerikaanse Colombia heerst al decennialang een

strijd tussen guerrillastrijders, paramilitairen en de overheid. Het bestuur doet wat het kan, maar corruptie eist veel energie. Door het geweld levert de Colombiaanse overheid in bepaalde regio’s een aantal diensten, zoals onderwijs, gezondheidszorg en transport, niet meer. En slaan veel mensen op de vlucht of raken geïsoleerd. Het Rode Kruis probeert dat gat te vullen en juist aan deze mensen hulp te bieden.

Van leVensbelangMet name in het department Chocó liggen een aantal afgelegen en moeilijk bereikbare gebieden met weinig wegen en lastig bevaarbare rivieren. In de jaren negentig besluit het Internationale Rode Kruis daarom een aantal projecten op te zetten, om de benodigde zorg te leveren. De ‘Mobile Health Unit’ bouwt hierop voort. Esther Barend was voor het Nederlandse Rode Kruis gedelegeerd in het departement Chocó. “Deze zorg is van levensbelang”, zegt ze over het project. “Chocó beslaat een gebied dat een aantal malen groter is dan Nederland, terwijl het minder dan een half miljoen inwoners heeft. Het is niet makkelijk, maar wel noodzakelijk om mensen in de meest afgelegen gebieden te bereiken.”

bewustwordingDe Mobile Health Unit bestaat uit een team van hulpverleners. Zij trekken door het gebied en bezoeken verschillende dorpen. Het team bestaat onder andere uit een arts, (hulp)verpleegkundigen en een psycholoog of maatschappelijk werkster. Esther: “De bedoeling is dat we het team geleidelijk aanvullen en dat de reguliere gezondheidszorg onze werkzaam­

heden op termijn overneemt. Daarom staat bewustwording van het belang van de reguliere zorg centraal.” De activiteiten van het team lopen uiteen van een tandartsbezoek tot het verstrek­ken van medicijnen. Maar het team houdt zich ook bezig met preventie van veel voorkomende ziekten, voorlichting over gezinsplanning en rampenvoorbereiding.

onpartijdig, onafhankelijk & neutraalDe reacties op en resultaten van het project zijn positief. Esther: “Mensen uit omliggende dorpen zoeken ons bijvoorbeeld op, om te vragen of we hun dorp ook kunnen bezoeken. En met name in gebieden waar we twee of zelfs drie projecten achter elkaar uitvoerden, zie je verbetering in de leefomstandigheden en merk je dat mensen bewuster zijn van de gezondheidsrisico´s.” Ze vervolgt: “Het mooie van een hulp­organisatie als het Rode Kruis is dat alle partijen in het conflict de organisatie respecteren om haar onpartijdigheid, onafhankelijkheid en neutraliteit. Hierdoor verlenen we assistentie in delen van het land, waar het andere hulporganisaties moeilijk of zelfs geen toegang krijgen. Zo bereiken we de meest kwetsbare mensen in de meest afgelegen gebieden.”

58

Stel je voor: om je werk te kunnen uitvoeren moet je vanaf de hoofdstad eerst een uur vliegen. Vervolgens rij je drie uur over een hobbelige weg. Daarna reis je verder met een motorboot over een wilde rivier met heftige stroomversnellingen. En tot slot loop je nog een aantal uren in één van de natste en warm-ste gebieden ter wereld. Door de continue dreiging van geweld, kun je bovendien alleen overdag reizen. Dit is geen actiefilm, dit is hulpverlening in het departement Chocó in Colombia.

Hulpverlening in de meest afgelegen gebieden

reportage

PAGINA

44PAGINA

43PAGINA

30

Maak c

onta

ct M

ensen met en zond

er bep

erking ontmoeten elkaar op

internet

Colu

mn F

loortje

Wat geb

eurt er als de regen uitb

lijft?

Stra

atin

tervie

ws N

ederland

ers vertellen

Colombia

59

‘ we verlenen assistentie in delen van het land, waar andere hulporganisaties moeilijk of zelfs geen toegang krijgen.’In het Zuid­Amerikaanse Colombia heerst al decennialang een

strijd tussen guerrillastrijders, paramilitairen en de overheid. Het bestuur doet wat het kan, maar corruptie eist veel energie. Door het geweld levert de Colombiaanse overheid in bepaalde regio’s een aantal diensten, zoals onderwijs, gezondheidszorg en transport, niet meer. En slaan veel mensen op de vlucht of raken geïsoleerd. Het Rode Kruis probeert dat gat te vullen en juist aan deze mensen hulp te bieden.

Van leVensbelangMet name in het department Chocó liggen een aantal afgelegen en moeilijk bereikbare gebieden met weinig wegen en lastig bevaarbare rivieren. In de jaren negentig besluit het Internationale Rode Kruis daarom een aantal projecten op te zetten, om de benodigde zorg te leveren. De ‘Mobile Health Unit’ bouwt hierop voort. Esther Barend was voor het Nederlandse Rode Kruis gedelegeerd in het departement Chocó. “Deze zorg is van levensbelang”, zegt ze over het project. “Chocó beslaat een gebied dat een aantal malen groter is dan Nederland, terwijl het minder dan een half miljoen inwoners heeft. Het is niet makkelijk, maar wel noodzakelijk om mensen in de meest afgelegen gebieden te bereiken.”

bewustwordingDe Mobile Health Unit bestaat uit een team van hulpverleners. Zij trekken door het gebied en bezoeken verschillende dorpen. Het team bestaat onder andere uit een arts, (hulp)verpleegkundigen en een psycholoog of maatschappelijk werkster. Esther: “De bedoeling is dat we het team geleidelijk aanvullen en dat de reguliere gezondheidszorg onze werkzaam­

heden op termijn overneemt. Daarom staat bewustwording van het belang van de reguliere zorg centraal.” De activiteiten van het team lopen uiteen van een tandartsbezoek tot het verstrek­ken van medicijnen. Maar het team houdt zich ook bezig met preventie van veel voorkomende ziekten, voorlichting over gezinsplanning en rampenvoorbereiding.

onpartijdig, onafhankelijk & neutraalDe reacties op en resultaten van het project zijn positief. Esther: “Mensen uit omliggende dorpen zoeken ons bijvoorbeeld op, om te vragen of we hun dorp ook kunnen bezoeken. En met name in gebieden waar we twee of zelfs drie projecten achter elkaar uitvoerden, zie je verbetering in de leefomstandigheden en merk je dat mensen bewuster zijn van de gezondheidsrisico´s.” Ze vervolgt: “Het mooie van een hulp­organisatie als het Rode Kruis is dat alle partijen in het conflict de organisatie respecteren om haar onpartijdigheid, onafhankelijkheid en neutraliteit. Hierdoor verlenen we assistentie in delen van het land, waar het andere hulporganisaties moeilijk of zelfs geen toegang krijgen. Zo bereiken we de meest kwetsbare mensen in de meest afgelegen gebieden.”

58

Stel je voor: om je werk te kunnen uitvoeren moet je vanaf de hoofdstad eerst een uur vliegen. Vervolgens rij je drie uur over een hobbelige weg. Daarna reis je verder met een motorboot over een wilde rivier met heftige stroomversnellingen. En tot slot loop je nog een aantal uren in één van de natste en warm-ste gebieden ter wereld. Door de continue dreiging van geweld, kun je bovendien alleen overdag reizen. Dit is geen actiefilm, dit is hulpverlening in het departement Chocó in Colombia.

Hulpverlening in de meest afgelegen gebieden

reportage

PAGINA

44PAGINA

43PAGINA

30

Maak c

onta

ct M

ensen met en zond

er bep

erking ontmoeten elkaar op

internet

Colu

mn F

loortje

Wat geb

eurt er als de regen uitb

lijft?

Stra

atin

tervie

ws N

ederland

ers vertellen

Colombia

Word jij er ook zo moe van? Moe van de kloof tussen al die verschillende groeperingen? Of het nu gaat om allochtone, autochtone, homoseksuele, biseksuele of heteroseksuele jongeren, zwerfjongeren, gehandicapten, skinheads, nerds of coolio’s. Tijd om daar iets aan te doen! Dicht de kloof, breng die groepen samen.

B the change! Organiseer een feest voor gehandi-capte jongeren, ga met jonge asielzoekers voet- ballen of discussieer op je school hoe de kloof verkleind kan worden. B the change is op zoek naar een optelsom van kleine initiatieven. Alles is zinvol. Kom in actie en B the change!

B theChange

www.bthechange.nl

6160PAGINA

16PAGINA

56PAGINA

24

Wat is je

donatie

waard

? Dit d

oen we m

et je geld

Actie

f vanuit je

luie

stoel W

at kun jij doen om

ons te helpen

Opva

llend in

20

06

Waar kw

amen w

e in actie?

Kees Hummel©

Word jij er ook zo moe van? Moe van de kloof tussen al die verschillende groeperingen? Of het nu gaat om allochtone, autochtone, homoseksuele, biseksuele of heteroseksuele jongeren, zwerfjongeren, gehandicapten, skinheads, nerds of coolio’s. Tijd om daar iets aan te doen! Dicht de kloof, breng die groepen samen.

B the change! Organiseer een feest voor gehandi-capte jongeren, ga met jonge asielzoekers voet- ballen of discussieer op je school hoe de kloof verkleind kan worden. B the change is op zoek naar een optelsom van kleine initiatieven. Alles is zinvol. Kom in actie en B the change!

B theChange

www.bthechange.nl

6160PAGINA

16PAGINA

56PAGINA

24

Wat is je

donatie

waard

? Dit d

oen we m

et je geld

Actie

f vanuit je

luie

stoel W

at kun jij doen om

ons te helpen

Opva

llend in

20

06

Waar kw

amen w

e in actie?

Kees Hummel©

WeRkelIjk2006

beGROTInG 2006

WeRkelIjk 2005

4.977VOORlICHTInG en beWUSTMAkInG 4.457 4.942

TOTAAl beSTeeD AAn DOelSTellInG 65.671 58.551 68.857

beSTeeD AAn DOelSTellInG in duizenden euro’s

4.471VOORbeReIDInG en COöRDInATIe InTeRnATIOnAle ACTIVITeITen

4.105 3.558

34.162InTeRnATIOnAle ACTIVITeITen 23.490 38.369

22.061SOCIAle HUlp en nOODHUlp nATIOnAAl 26.499 21.988

-6.830SAlDO -10.778 18.600

bestemmingsreserves

continuïteitsreserve

bestemmingsfondsen

1.328

-552

-7.606

-456

836

-11.158

2.259

2.236

14.105

-6.830 -10.778 18.600

GeCOnSOlIDeeRDe STAAT VAn bATen en lASTen OVeR 2006

1.889

5.302

ReSUlTAAT eIGen FOnDSenWeRVInG

Aandeel in gezamelijke acties (o.a. SHO)

Nationale Postcode Loterij, Sponsor Loterijen Stichting Vluchteling

-

4.558

33.609

5.210

29.943 28.197 29.628

19.136

2.351

220

Overheidsbijdragen

Resultaat beleggingen

Overige baten en lasten

13.021

1.997

-

15.371

2.896

743

TOTAAl beSCHIkbAAR VOOR DOelSTellInG

58.841 47.773 87.457

beSCHIkbAAR UIT FOnDSenWeRVInG 37.134 32.755 68.447

kOSTen UIT eIGen FOnDSenWeRVInG

(in % van baten uit eigen fondsenwerving)

7.958

21,00%

8.214

22,56%

6.968

19,04%

bATen UIT eIGen FOnDSenWeRVInG

Collecten

Contributies

Giften nationale doeleinden

Giften internationale doeleinden

Nalatenschappen

Eigen acties

beSCHIkbAAR VOOR DOelSTellInG

WeRkelIjk2006

beGROTInG 2006

WeRkelIjk 2005

2.068

11.388

3.387

6.228

10.662

4.168

37.901

4.831

10.882

2.936

5.049

10.506

2.207

36.411

2.191

10.373

3.336

4.283

12.482

3.931

36.596

in duizenden euro’s

cijfersverkorte financiEle verantwoording

VeRWeRkInG SAlDO

6362PAGINA

32

Marc

el W

oord

Vrijwillige inzet voor het goed

e doel

PAGINA

06

Were

ldkaart W

ereldram

pen in cijfers

PAGINA

04

Voorw

oord

Een op

roep voor het nieuw

e jaar

WeRkelIjk2006

beGROTInG 2006

WeRkelIjk 2005

4.977VOORlICHTInG en beWUSTMAkInG 4.457 4.942

TOTAAl beSTeeD AAn DOelSTellInG 65.671 58.551 68.857

beSTeeD AAn DOelSTellInG in duizenden euro’s

4.471VOORbeReIDInG en COöRDInATIe InTeRnATIOnAle ACTIVITeITen

4.105 3.558

34.162InTeRnATIOnAle ACTIVITeITen 23.490 38.369

22.061SOCIAle HUlp en nOODHUlp nATIOnAAl 26.499 21.988

-6.830SAlDO -10.778 18.600

bestemmingsreserves

continuïteitsreserve

bestemmingsfondsen

1.328

-552

-7.606

-456

836

-11.158

2.259

2.236

14.105

-6.830 -10.778 18.600

GeCOnSOlIDeeRDe STAAT VAn bATen en lASTen OVeR 2006

1.889

5.302

ReSUlTAAT eIGen FOnDSenWeRVInG

Aandeel in gezamelijke acties (o.a. SHO)

Nationale Postcode Loterij, Sponsor Loterijen Stichting Vluchteling

-

4.558

33.609

5.210

29.943 28.197 29.628

19.136

2.351

220

Overheidsbijdragen

Resultaat beleggingen

Overige baten en lasten

13.021

1.997

-

15.371

2.896

743

TOTAAl beSCHIkbAAR VOOR DOelSTellInG

58.841 47.773 87.457

beSCHIkbAAR UIT FOnDSenWeRVInG 37.134 32.755 68.447

kOSTen UIT eIGen FOnDSenWeRVInG

(in % van baten uit eigen fondsenwerving)

7.958

21,00%

8.214

22,56%

6.968

19,04%

bATen UIT eIGen FOnDSenWeRVInG

Collecten

Contributies

Giften nationale doeleinden

Giften internationale doeleinden

Nalatenschappen

Eigen acties

beSCHIkbAAR VOOR DOelSTellInG

WeRkelIjk2006

beGROTInG 2006

WeRkelIjk 2005

2.068

11.388

3.387

6.228

10.662

4.168

37.901

4.831

10.882

2.936

5.049

10.506

2.207

36.411

2.191

10.373

3.336

4.283

12.482

3.931

36.596

in duizenden euro’s

cijfersverkorte financiEle verantwoording

VeRWeRkInG SAlDO

6362PAGINA

32

Marc

el W

oord

Vrijwillige inzet voor het goed

e doel

PAGINA

06

Were

ldkaart W

ereldram

pen in cijfers

PAGINA

04

Voorw

oord

Een op

roep voor het nieuw

e jaar

6564PAGINA

24PAGINA

16PAGINA

62

bate

n e

n la

sten H

et totaaloverzicht

Opva

llend in

20

06

Hier ging het geld

naar toe

Wat is je

donatie

waard

De kosten van nood

hulp

pASSIVA

eIGen VeRMOGen

TOTAAl

in duizenden euro’s

2006

138.379

2005

bEStEEdbAAR VERmOgEN

Bestemmingsreserves

Continuïteitsreserve

totaal besteedbaar vermogen

5.527

30.588

36.115

6.855

32.660

39.515

127.232

VAStgELEgd VERmOgEN

reserve waardeverschillen beleggingen

Bestemmingsfondsen

Fonds activa doelstelling

Fonds activa bedrijfsvoering

totaal vastgelegd vermogen

4.821

46.256

13.493

7.556

72.126

4.821

56.282

15.441

8.232

84.776

Totaal eigen vermogen 111.641 120.891

VOORZIenInGen 4.149 4.066

SCHUlDen

Op lange termijn

Op korte termijn

1.473

11.949

13.422

1.757

9.685

11.442

GeCOnSOlIDeeRDe bAlAnSpeR 31 DeCeMbeR 2006

cijfers

ACTIVA

MATeRIële VASTe ACTIVA

bedrijfsmiddelen

direct in gebruik voor de doelstelling

TOTAAl

in duizenden euro’s

lenInGen VeRSTRekT In HeT kADeR VAn De DOelSTellInG

beleGGInGen

VOORRADen

VORDeRInGen en lOpenDe ACTIVA

lIqUIDe MIDDelen

2006

7.530

15.491

23.021

127.232

325

29.053

29.848

44.414

8.188

16.516

24.704

138.379

2005

107

16.068

26.423

70.528

571 549

verkorte financiEle verantwoording

6564PAGINA

24PAGINA

16PAGINA

62

bate

n e

n la

sten H

et totaaloverzicht

Opva

llend in

20

06

Hier ging het geld

naar toe

Wat is je

donatie

waard

De kosten van nood

hulp

pASSIVA

eIGen VeRMOGen

TOTAAl

in duizenden euro’s

2006

138.379

2005

bEStEEdbAAR VERmOgEN

Bestemmingsreserves

Continuïteitsreserve

totaal besteedbaar vermogen

5.527

30.588

36.115

6.855

32.660

39.515

127.232

VAStgELEgd VERmOgEN

reserve waardeverschillen beleggingen

Bestemmingsfondsen

Fonds activa doelstelling

Fonds activa bedrijfsvoering

totaal vastgelegd vermogen

4.821

46.256

13.493

7.556

72.126

4.821

56.282

15.441

8.232

84.776

Totaal eigen vermogen 111.641 120.891

VOORZIenInGen 4.149 4.066

SCHUlDen

Op lange termijn

Op korte termijn

1.473

11.949

13.422

1.757

9.685

11.442

GeCOnSOlIDeeRDe bAlAnSpeR 31 DeCeMbeR 2006

cijfers

ACTIVA

MATeRIële VASTe ACTIVA

bedrijfsmiddelen

direct in gebruik voor de doelstelling

TOTAAl

in duizenden euro’s

lenInGen VeRSTRekT In HeT kADeR VAn De DOelSTellInG

beleGGInGen

VOORRADen

VORDeRInGen en lOpenDe ACTIVA

lIqUIDe MIDDelen

2006

7.530

15.491

23.021

127.232

325

29.053

29.848

44.414

8.188

16.516

24.704

138.379

2005

107

16.068

26.423

70.528

571 549

verkorte financiEle verantwoording

www.cijfersachterhetverhaal.nl

cijfers achter het verhaalVoor meer informatie bezoek onderstaande website.

toelichtingAlgemeenDe geconsolideerde staat van baten en las-ten over 2006 en de geconsolideerde balans per 31 december 2006 zijn ontleend aan de geconsolideerde jaarrekening 2006 van het Nederlandse Rode Kruis.Deze geconsolideerde jaarrekening is opge-steld overeenkomstig de voorschriften van de Richtlijn Verslaggeving Fondsenwervende Instellingen.

ConsolidatieIn de Verkorte financiële verantwoording zijn de financiële gegevens opgenomen van het landelijk bureau van het Nederlandse Rode Kruis, de afdelingen en districten, alsmede een aantal andere entiteiten die onder de naam Rode Kruis in de publiciteit treden, waaronder het Rode Kruis Klimaatcentrum.

Toelichting op de geconsolideerde staat van baten en lasten

bATen

De baten uit eigen fondsenwerving bedragen over 2006 € 37,9 miljoen. Doordat in 2006 de Ledenwerfactie is gestart zijn de inkomsten uit contributies hoger dan begroot. Echter, begroot was dat er aanzienlijk meer inkom-sten uit collecte zouden komen, maar met € 2,1 miljoen bleef dit achter op de begrote inkomsten van € 4,8 miljoen. De inkomsten uit giften en schenkingen zijn hoger dan begroot. Door een aantal publieksacties in het kader van internationale rampen waren de inkomsten uit giften en schenkingen ten behoeve van internationale doeleinden € 1,2 miljoen hoger dan begroot.

In 2005 waren de baten uit het Aandeel in gezamenlijke acties € 33,6 miljoen. In dat jaar was er een aantal acties voor grote rampen (onder andere de tsunami en de aardbeving in Zuid-Oost Azië). In de begroting wordt geen rekening gehouden met baten uit het aandeel in gezamenlijke acties. In 2006 werd een bedrag ontvangen van €1,9 miljoen vanwege de overstromingen in Suriname en de aardbeving op Java.

De overheidsbijdragen waren in 2006 € 6,1 miljoen hoger dan begroot. Dat heeft onder andere te maken met het feit dat bij het op-stellen van de begroting geen rekening wordt gehouden met bijdragen van de overheid in hulpacties naar aanleiding van rampen.

lASTen

Kosten eigen fondsenwervingDe kosten voor fondsenwerving betreffen alle kosten van activiteiten die direct of indirect ten doel hebben mensen te bewegen geld te geven voor één of meer van de doelstellingen van het Nederlandse Rode Kruis.De kosten eigen fondsenwerving bedroegen over de jaren 2004 tot en met 2006 gemid-deld 19,64% van de inkomsten uit eigen fondsenwerving. De kosten liggen ruim onder

de door het CBF gestelde maximumnorm van 25% over een periode van 3 jaar.

Voorlichting en bewustmakingOnder de kosten voor voorlichting worden verantwoord de kosten van pleitbezorging in het kader van de statutaire doelstelling, gericht op bewustwording en de kosten voor het vergroten van de naamsbekendheid van het Nederlandse Rode Kruis.

Voorbereiding en coördinatie internationale activiteitenOnder de kosten voor voorbereiding en coördinatie internationale activiteiten worden verantwoord de kosten van het landelijk bureau die worden gemaakt ter directe ondersteuning van internationale hulpver-leningsprojecten die door het Nederlandse Rode Kruis worden uitgevoerd. Tevens vallen hieronder de statutaire bijdragen aan de Federatie en het ICRC.Door de veelheid aan lopende projecten en de veranderende wijze van samenwerken met onze zusterorganisaties, waarbij veel minder via de Federatie loopt en veel meer bilateraal, is de afdeling Internationaal uitgebreid.

internationale activiteitenDe kosten voor internationale activiteiten betreffen de kosten van de internationale hulpverleningsprojecten die door het Ne-derlandse Rode Kruis worden uitgevoerd, bestaande uit geldzendingen, materiële kosten en personele ondersteuning. Onder geldzendingen worden verstaan de transfers die vanuit Nederland worden gedaan naar de internationale koepelorganisatie en/of nationale verenigingen voor de uitvoering van specifiek overeengekomen projecten. De ma-teriële kosten betreffen de vanuit Nederland of ter plekke aangeschafte hulpgoederen en/of materialen die benodigd zijn voor de uitvoering van het project. De personele ondersteuning ten slotte betreft de inzet van personeel voor de verschillende activiteiten binnen het project.

nationale activiteitenDe kosten voor nationale activiteiten betref-fen de uitgaven voor sociale hulp en nood-hulp nationaal. Dit zijn bijvoorbeeld de kosten van de Mappa Mondo-huizen, de aangepaste vakanties en andere recreatieve activiteiten, de medische assistentie, de opsporing en contactherstel en van de EHBO. Tevens zijn hieronder opgenomen de kosten van de centrale ondersteuning van deze activiteiten en kosten van vrijwilligersmanagement en -opleidingen.

uitvoeringskosten eigen organisatieDe uitvoeringskosten eigen organisatie betreffen de personeelskosten van direct personeel (medewerkers die direct worden ingezet voor (hulpverlenings-)activiteiten, indirect personeel en personeel van de plaatselijke afdelingen alsmede de indirecte kosten. De hoogte van de uitvoeringskosten is onder meer het gevolg van het besluit om -uit kostenoogpunt- activiteiten, zoalsaangepaste vakanties en Mappa Mondo,

in eigen beheer uit te voeren. Daarnaast voert het NRK een aantal wettelijke taken uit onder andere op het gebied van rampenhulpverle-ning. De uitvoeringskosten eigen organisatie opgenomen onder de uitgaven in het kader van de doelstelling waaraan ze worden toegerekend.

Aan het landelijk bestuur van het Nederlandse Rode Kruis

ACCOUnTAnTSVeRklARInG

Opdracht Wij hebben gecontroleerd of de in het Jaar-magazine 2006 op pagina 64 tot en met 68 opgenomen Verkorte financiële verantwoor-ding van het Nederlandse Rode Kruis te Den Haag over 2006 op de juiste wijze is ontleend aan de door ons gecontroleerde geconsoli-deerde jaarrekening 2006 van het Nederland-se Rode Kruis. Bij die jaarrekening hebben wij op 31 mei 2007 een goedkeurende accountantsverklaring verstrekt. Het landelijk bestuur van de vereniging is verantwoordelijk voor het opstellen van de Verkorte finan-ciële verantwoording in overeenstemming met de grondslagen zoals gehanteerd in de geconsolideerde jaarrekening 2006 van het Nederlandse Rode Kruis. Het is onze verant-woordelijkheid een accountantsverklaring inzake de Verkorte financiële verantwoording te verstrekken.

Werkzaamheden Wij hebben onze controle verricht in overeen-stemming met Nederlands recht. Dienover-eenkomstig dienen wij onze controle zodanig te plannen en uit te voeren dat een redelijke mate van zekerheid wordt verkregen dat de Verkorte financiële verantwoording op de juiste wijze is ontleend aan de geconsoli-deerde jaarrekening. Wij zijn van mening dat de door ons verkregen controle-informatie voldoende en geschikt is als basis voor ons oordeel.

Oordeel Naar ons oordeel is de Verkorte financiële verantwoording in alle van materieel belang zijnde aspecten op de juiste wijze ontleend aan de geconsolideerde jaarrekening.

Toelichting Wij vestigen er de aandacht op dat voor het inzicht dat vereist is voor een verantwoorde oordeelsvorming omtrent de financiële positie en de resultaten van het Nederlandse Rode Kruis en voor een toereikend inzicht in de reikwijdte van onze controle de Verkorte financiële verantwoording dient te worden gelezen in samenhang met de volledige jaar-rekening, waaraan deze is ontleend, alsmede met de door ons daarbij op 31 mei 2007 verstrekte goedkeurende accountantsverkla-ring. Deze toelichting doet geen afbreuk aan ons oordeel.

den Haag, 31 mei 2007 KPMG ACCounTAnTs n.V. J.A.A.M. Vermeeren rA

6766PAGINA

08

Inle

idin

g D

it is waarom

we het d

oen

PAGINA

62

bate

n e

n la

sten H

oeveel was er b

eschikbaar en w

at gaven we uit?

PAGINA

06

Were

ldkaart W

at kost een ramp

?

www.cijfersachterhetverhaal.nl

cijfers achter het verhaalVoor meer informatie bezoek onderstaande website.

toelichtingAlgemeenDe geconsolideerde staat van baten en las-ten over 2006 en de geconsolideerde balans per 31 december 2006 zijn ontleend aan de geconsolideerde jaarrekening 2006 van het Nederlandse Rode Kruis.Deze geconsolideerde jaarrekening is opge-steld overeenkomstig de voorschriften van de Richtlijn Verslaggeving Fondsenwervende Instellingen.

ConsolidatieIn de Verkorte financiële verantwoording zijn de financiële gegevens opgenomen van het landelijk bureau van het Nederlandse Rode Kruis, de afdelingen en districten, alsmede een aantal andere entiteiten die onder de naam Rode Kruis in de publiciteit treden, waaronder het Rode Kruis Klimaatcentrum.

Toelichting op de geconsolideerde staat van baten en lasten

bATen

De baten uit eigen fondsenwerving bedragen over 2006 € 37,9 miljoen. Doordat in 2006 de Ledenwerfactie is gestart zijn de inkomsten uit contributies hoger dan begroot. Echter, begroot was dat er aanzienlijk meer inkom-sten uit collecte zouden komen, maar met € 2,1 miljoen bleef dit achter op de begrote inkomsten van € 4,8 miljoen. De inkomsten uit giften en schenkingen zijn hoger dan begroot. Door een aantal publieksacties in het kader van internationale rampen waren de inkomsten uit giften en schenkingen ten behoeve van internationale doeleinden € 1,2 miljoen hoger dan begroot.

In 2005 waren de baten uit het Aandeel in gezamenlijke acties € 33,6 miljoen. In dat jaar was er een aantal acties voor grote rampen (onder andere de tsunami en de aardbeving in Zuid-Oost Azië). In de begroting wordt geen rekening gehouden met baten uit het aandeel in gezamenlijke acties. In 2006 werd een bedrag ontvangen van €1,9 miljoen vanwege de overstromingen in Suriname en de aardbeving op Java.

De overheidsbijdragen waren in 2006 € 6,1 miljoen hoger dan begroot. Dat heeft onder andere te maken met het feit dat bij het op-stellen van de begroting geen rekening wordt gehouden met bijdragen van de overheid in hulpacties naar aanleiding van rampen.

lASTen

Kosten eigen fondsenwervingDe kosten voor fondsenwerving betreffen alle kosten van activiteiten die direct of indirect ten doel hebben mensen te bewegen geld te geven voor één of meer van de doelstellingen van het Nederlandse Rode Kruis.De kosten eigen fondsenwerving bedroegen over de jaren 2004 tot en met 2006 gemid-deld 19,64% van de inkomsten uit eigen fondsenwerving. De kosten liggen ruim onder

de door het CBF gestelde maximumnorm van 25% over een periode van 3 jaar.

Voorlichting en bewustmakingOnder de kosten voor voorlichting worden verantwoord de kosten van pleitbezorging in het kader van de statutaire doelstelling, gericht op bewustwording en de kosten voor het vergroten van de naamsbekendheid van het Nederlandse Rode Kruis.

Voorbereiding en coördinatie internationale activiteitenOnder de kosten voor voorbereiding en coördinatie internationale activiteiten worden verantwoord de kosten van het landelijk bureau die worden gemaakt ter directe ondersteuning van internationale hulpver-leningsprojecten die door het Nederlandse Rode Kruis worden uitgevoerd. Tevens vallen hieronder de statutaire bijdragen aan de Federatie en het ICRC.Door de veelheid aan lopende projecten en de veranderende wijze van samenwerken met onze zusterorganisaties, waarbij veel minder via de Federatie loopt en veel meer bilateraal, is de afdeling Internationaal uitgebreid.

internationale activiteitenDe kosten voor internationale activiteiten betreffen de kosten van de internationale hulpverleningsprojecten die door het Ne-derlandse Rode Kruis worden uitgevoerd, bestaande uit geldzendingen, materiële kosten en personele ondersteuning. Onder geldzendingen worden verstaan de transfers die vanuit Nederland worden gedaan naar de internationale koepelorganisatie en/of nationale verenigingen voor de uitvoering van specifiek overeengekomen projecten. De ma-teriële kosten betreffen de vanuit Nederland of ter plekke aangeschafte hulpgoederen en/of materialen die benodigd zijn voor de uitvoering van het project. De personele ondersteuning ten slotte betreft de inzet van personeel voor de verschillende activiteiten binnen het project.

nationale activiteitenDe kosten voor nationale activiteiten betref-fen de uitgaven voor sociale hulp en nood-hulp nationaal. Dit zijn bijvoorbeeld de kosten van de Mappa Mondo-huizen, de aangepaste vakanties en andere recreatieve activiteiten, de medische assistentie, de opsporing en contactherstel en van de EHBO. Tevens zijn hieronder opgenomen de kosten van de centrale ondersteuning van deze activiteiten en kosten van vrijwilligersmanagement en -opleidingen.

uitvoeringskosten eigen organisatieDe uitvoeringskosten eigen organisatie betreffen de personeelskosten van direct personeel (medewerkers die direct worden ingezet voor (hulpverlenings-)activiteiten, indirect personeel en personeel van de plaatselijke afdelingen alsmede de indirecte kosten. De hoogte van de uitvoeringskosten is onder meer het gevolg van het besluit om -uit kostenoogpunt- activiteiten, zoalsaangepaste vakanties en Mappa Mondo,

in eigen beheer uit te voeren. Daarnaast voert het NRK een aantal wettelijke taken uit onder andere op het gebied van rampenhulpverle-ning. De uitvoeringskosten eigen organisatie opgenomen onder de uitgaven in het kader van de doelstelling waaraan ze worden toegerekend.

Aan het landelijk bestuur van het Nederlandse Rode Kruis

ACCOUnTAnTSVeRklARInG

Opdracht Wij hebben gecontroleerd of de in het Jaar-magazine 2006 op pagina 64 tot en met 68 opgenomen Verkorte financiële verantwoor-ding van het Nederlandse Rode Kruis te Den Haag over 2006 op de juiste wijze is ontleend aan de door ons gecontroleerde geconsoli-deerde jaarrekening 2006 van het Nederland-se Rode Kruis. Bij die jaarrekening hebben wij op 31 mei 2007 een goedkeurende accountantsverklaring verstrekt. Het landelijk bestuur van de vereniging is verantwoordelijk voor het opstellen van de Verkorte finan-ciële verantwoording in overeenstemming met de grondslagen zoals gehanteerd in de geconsolideerde jaarrekening 2006 van het Nederlandse Rode Kruis. Het is onze verant-woordelijkheid een accountantsverklaring inzake de Verkorte financiële verantwoording te verstrekken.

Werkzaamheden Wij hebben onze controle verricht in overeen-stemming met Nederlands recht. Dienover-eenkomstig dienen wij onze controle zodanig te plannen en uit te voeren dat een redelijke mate van zekerheid wordt verkregen dat de Verkorte financiële verantwoording op de juiste wijze is ontleend aan de geconsoli-deerde jaarrekening. Wij zijn van mening dat de door ons verkregen controle-informatie voldoende en geschikt is als basis voor ons oordeel.

Oordeel Naar ons oordeel is de Verkorte financiële verantwoording in alle van materieel belang zijnde aspecten op de juiste wijze ontleend aan de geconsolideerde jaarrekening.

Toelichting Wij vestigen er de aandacht op dat voor het inzicht dat vereist is voor een verantwoorde oordeelsvorming omtrent de financiële positie en de resultaten van het Nederlandse Rode Kruis en voor een toereikend inzicht in de reikwijdte van onze controle de Verkorte financiële verantwoording dient te worden gelezen in samenhang met de volledige jaar-rekening, waaraan deze is ontleend, alsmede met de door ons daarbij op 31 mei 2007 verstrekte goedkeurende accountantsverkla-ring. Deze toelichting doet geen afbreuk aan ons oordeel.

den Haag, 31 mei 2007 KPMG ACCounTAnTs n.V. J.A.A.M. Vermeeren rA

6766PAGINA

08

Inle

idin

g D

it is waarom

we het d

oen

PAGINA

62

bate

n e

n la

sten H

oeveel was er b

eschikbaar en w

at gaven we uit?

PAGINA

06

Were

ldkaart W

at kost een ramp

?

68

Jaren 50 display

Pakistan

colofonHet jaarmagazine 2006 is een uitgave van het landelijk bestuur van het Nederlandse Rode Kruis.

redactie Afdeling communicatie Nederlandse Rode Kruis

concept, ontwerp, realisatie en eindredactie MATTMO concept | design, Amsterdam

tekst Bureau Karin de Lange, Natasja Nossent Communication, Rijswijk

websitewww.cijfersachterhetverhaal.nlMATTMO concept | design, Amsterdam

fotografie Irma Bulkens, Kees Hummel, Jaap van den Beukel, Jeroen Oerlemans, Frank Lodder, Marijke Volkers, M. Kokic/ICRC, Alan Meier/ICRCB.Heger/IFRC, Jeroen van LoonClimate Centre, Marjolein van der Gaag

druk, lithografie UnitedGraphics, Zoetermeer

redactieadres Postbus 28120, 2502 KC Den Haag

papierBührmannUbbens

Reviva Print is 100% recycled mat machine-ge-streken papier en karton verkrijgbaar van 80 g/m² tot en met 350 g/m². Bij de productie van Reviva Print wordt oud papier hergebruikt. Circa 65% wordt omgezet tot pulp en de resterende 35% wordt volledig hergebruikt in de vorm van bouwmaterialen en kunstmest voor verwarming.

Jaarmagazine 2006

Het verhaalachterde cijfers

Yfke in afrika

Zorg voor elkaar

Jaarm

agazine 2

006

Darfur

giro881

www.cijfersachterhetverhaal.nl