NAAM: BART VAN DE VLOETLEEFTIJD: 40
PLAATS: ZOERSELTEELT: MELKVEE
Bart Van de Vloet is geboren in een landbouwersgezin en volgde een technische landbouwopleiding. In 2007 nam hij het ouderlijke bedrijf over. Zijn bedrijf telt 80 melkkoeien en 50 stuks jongvee. Om in ruwvoeder te voorzien teelt hij op een areaal van 46 hectare maïs en grasland.
Zeven dagen in de week is Bart in de weer voor zijn bedrijf. Zijn harde werk wordt beloond met een verbetering van de technische resultaten. De melkproductie gaat omhoog, het zit goed met de vruchtbaarheid en er is minder sterfte. Het vraagt veel toewijding om het bedrijfsbeheer permanent te kunnen bijsturen. Spijtig genoeg blijft de waardering op de markt uit en krijgt hij te lage prijzen voor zijn melk.
Een beperkte uitbreiding van zijn bedrijf met een 20tal melkkoeien acht hij mogelijk in de toekomst. Al wil hij zich niet op de kosten jagen en moet het arbeidsvolume haalbaar blijven. Zijn vrouw werkt buitenshuis. Hij kijkt ook uit naar mogelijke innovaties. Waarom zou hij geen elektriciteit kunnen opwekken uit mest?
NAAM: ROMAIN EN ARLETTE VANWEDDINGEN
LEEFTIJD: ALLEBEI 60 PLAATS: BRUSTEM
TEELT: KERSENRomain en Arlette Vanweddingen hebben sinds 1989 een gespecialiseerd fruitbedrijf. Op 20 hectare telen ze kersen. Met de teelt van braambessen zijn ze gestopt toen ze niet meer konden concurreren met grootschalige bedrijven en hun lage prijzen. Ze hebben ook een gastenverblijf.
De landbouw zit Arlette in de genen. Op de ouderlijke boerderij was er een boomgaard met peren, kersen en pruimen. Toch ging ze eerst aan de slag in de privésector, maar ze verloor haar werk na een herstructurering. Romain doorzwom vele beroepswatertjes. Hij was elektronicus bij het leger, werkte bij de marine en de rijkswacht en was veiligheidsagent bij de koninklijke familie. Een artikel in Boer & Tuinder over de proefteelt van laagstammige kersenbomen in Gembloux bracht hen op het juiste spoor. Ze zijn nog altijd dankbaar voor de begeleiding die ze toen kregen.
Romain en Arlette zijn er trots op dat ze het bedrijf hebben kunnen uitbreiden van 2 naar 20 hectare. Ze hebben er hun hoofdberoep van kunnen maken. Intussen is het bedrijf al voor 70% overgedragen aan hun zoon. Ze gingen op zoek naar innovaties om betere resultaten te halen en de oogst beter te beschermen tegen de weersomstandigheden. De succesvolle laat rijpende variëteit Regina leerden ze bijvoorbeeld in Duitsland kennen.
Sinds vijf jaar bieden ze ook twee kamers aan. Arlette legt de gasten in de watten. Ook voor het logement van de seizoenarbeiders, die zes weken op het bedrijf werken, wordt momenteel gezorgd. Ze experimenteerden met wijn. Van 1.000 liter kersensap produceerden ze 1.200 flessen wijn. In samenwerking met Veiling Haspengouw hebben ze ook een proefperceel met abrikozen.
NAAM: DANNY BOEDT EN SABINE WILLEMS
LEEFTIJD: 49 EN 47PLAATS: LEFFINGE
TEELT: VARKENS EN MELKVEE
Danny Boedt nam in 1990 het melkveebedrijf van zijn ouders over. Zijn vrouw, Sabine Willems, komt uit een gezin van varkensboeren. Al voordat ze trouwden, bouwden ze daarom een varkensstal. Hij ging naar de landbouwschool. Zij is van opleiding kinderverzorgster.
32 ha telt hun bedrijf. Ze houden een 60tal melkkoeien, 45 stuks jongvee, 130 zeugen en 1.400 mestvarkens. Hun areaal bestaat uit blijvend grasland, maïs, suikerbieten, luzerne en voederbieten. Daarmee voederen ze hun melkvee.
Ze houden ervan buiten te werken en de hele dag samen te zijn. Als de kinderen – twee zonen van 22 en 13 en een dochter van 19 – thuiskomen, staat altijd iemand voor hen klaar. Uiteraard is niet alles rozengeur en maneschijn. Landbouwers zijn nooit klaar met hun werk, het onvoorspelbare weer speelt hen parten, de milieunomen worden steeds strenger en de papierwinkel neemt toe. Bovendien heeft de varkenssector geen beste reputatie.
Wat brengt de toekomst? De melkveestapel willen ze eventueel nog uitbreiden tot 80 stuks. Als er zich een opportuniteit voordoet, willen ze grond bijkopen om meer aan teeltrotatie te kunnen doen. Van de aankoop van een melkrobot zijn ze nog niet overtuigd. Stilaan wordt het ook tijd voor de nieuwe generatie. Ze kijken daarvoor vooral naar hun dochter: “Het boeren zit haar in het bloed.”
NAAM: MARC HANSENLEEFTIJD: 49
PLAATS: ZICHEN-ZUSSEN-BOLDER
TEELT: CHAMPIGNONSDe vader van Willy, Ronny en Marc Hansen begon veertig jaar geleden met een champignonkwekerij. De drie namen het bedrijf van hun vader over. Hun twee zussen werken ook in het bedrijf.
Marc en zijn broers kweken vooral witte maar ook bruine champignons in zes cellen van 165 m2. Het is goed voor een jaarlijkse productie van circa 170.000 kg. Het is fysiek zwaar werk en ze zijn er altijd mee bezig, maar ze doen het nog altijd graag. De broers verkopen hun champignons aan de handel en leveren aan winkeltjes uit de omgeving. De productie loopt het hele jaar door, maar de vraag slinkt zodra het kwik boven de 25°C stijgt.
Ook zij klagen dat ze in crisistijden geen loon naar werken krijgen. De concurrentie met import uit Nederland en Polen is bikkelhard. Maar ze zijn trots op de kwaliteit van hun producten en gaan door op de ingeslagen weg. Aan schaalvergroting denken ze niet.
NAAM: TOM EN YANN VAN HEES
LEEFTIJD: 37 EN 36PLAATS: ZOUTLEEUWTEELT: VLEESVEE EN
AKKERBOUW
Tom en Yann Van Hees hadden als boerenzonen de microbe van kleins af te pakken. Ze verwierven in 2000 een graduaat in landbouw en biotechnologie. In 2003 namen ze het bedrijf van hun vader over. Ze zijn er trots op dat ze het bedrijf hebben uitgebreid, zodat ze er allebei van kunnen leven.
Hun bedrijf heeft een grootte van 130 ha. Daarvan is ongeveer een derde weiland. Op het overige areaal telen ze aardappelen, suikerbieten, wintertarwe, spelt en hakselmaïs. Hun veestapel telt 400 vleesrunderen. De bedrijfstak melkvee hebben ze enkele jaren geleden afgestoten. De twee resterende specialisaties rundvlees en aardappelen – hebben de broers onder elkaar verdeeld.
Naast de productie doen ze ook aan thuisverkoop. Ze hebben een aardappelautomaat en maken vleespakketten op bestelling. Innoveren hoort erbij. Zo investeerden ze in een gloednieuw ventilatiesysteem voor een betere bewaring van de aardappelen en lieten ze rantsoenberekeningen uitvoeren om zoveel mogelijk eigen granen te vervoederen.
In de toekomst willen ze alle rekeningen betaald krijgen en, als het even kan, het bedrijf nog verder uitbreiden. Dat wordt echter niet evident, want ze zullen minder premies ontvangen en nog meer geconfronteerd worden met schommelende prijzen.
NAAM: DANNY BILLENSLEEFTIJD: 55
PLAATS: OETINGEN (GOOIK)TEELT: BIOLOGISCH FRUIT
In 1987 nam Danny Billens het tuinbouwbedrijf van zijn vader over. Drie jaar later schakelde hij over op biolandbouw. Hij is er trots op dat hij in Vlaanderen een pionier van de professionele biofruitteelt is.
8,5 hectare telt zijn bedrijf. De klemtoon ligt op appels, maar hij produceert ook peren en kleinfruit zoals kersen en pruimen. Hij verkoopt zijn fruit aan de groothandel en aan winkels. Bovendien heeft zijn dochter sinds twee jaar een gezellig hoevewinkeltje, waarin ze fruitsap en confituur aanbiedt. En niet te vergeten: gebak. Vader helpt met het bakken van taartjes en andere zoetigheden, want hij volgde ooit een opleiding als banketbakker en chocoladebewerker.
Danny houdt van zijn stiel, omdat hij altijd buiten kan werken en een zekere vrijheid geniet. De grillen van de natuur neemt hij erbij. Hij pakt graag uit met nieuwe variëteiten om in te spelen op de vraag van zijn veeleisende klanten. In schaalvergroting gelooft hij veel minder: “Als land en tuinbouwers minder zouden produceren, zouden we misschien ook zonder subsidies een leefbare prijs voor onze producten krijgen.”
NAAM: KRISTOF VAN LAERELEEFTIJD: 36
PLAATS: ZAFFELARETEELT: AZALEA’S
Kristof Van Laere studeerde af in 1998. Na drie jaar als zelfstandige helper nam hij het azaleabedrijf van zijn ouders in 2001 over. Hij zette in op automatisering en energiebesparing. Zijn doel: een florissant bedrijf.
Kristof teelt uitsluitend kamerazalea’s op een areaal van 3 hectare. De helft van de teelt is in openlucht, de helft is overdekt. Het werken met de natuur is een uitdaging die hem prikkelt. Sierteelt is geen exacte wetenschap. Hij moet rekening houden met de grillen van het weer en ook de markt is onvoorspelbaar. Elk jaar is anders.
Hij is trots op de ontwikkeling van zijn bedrijf. Onder zijn impuls deed de robot zijn intrede. Zijn aandacht voor energiegebruik blijkt uit de microWKK en de nieuwe serres die beter isoleren. Hij ontwikkelde zelfs een sturingsprogramma om het elektriciteitsverbruik te kunnen opvolgen en bijsturen. Innovatie boeit hem. Hij gaat daarvoor graag te rade bij andere sectoren en laat zich bijstaan door experts.
Kristof ziet de toekomst met vertrouwen tegemoet. Ook over 15 jaar zullen de mensen nog een bloemetje in huis halen. Hij biedt een kwalitatief product aan op maat van de klant en houdt zijn ogen open voor verbeteringen op het bedrijf. Groter hoeft het bedrijf voor hem niet te worden: “Waarom zou ik me nog meer stress op de hals halen? Ik zou ook minder tijd hebben voor mijn gezin.” De twee zoons zullen later zelf hun eigen weg kiezen.
NAAM: TOMAS VAN DIJCKLEEFTIJD: 40
PLAATS: VERREBROEKTEELT: AKKERBOUW
Tomas Van Dijck volgde in 2009 zijn vader op aan het hoofd van een akkerbouwbedrijf. Hij kwam niet onbeslagen op het ijs. Na zes jaar landbouwschool in SintNiklaas volgde hij een zevende jaar in Koksijde, dat meer gericht was op akkerbouw. In Nederland deed hij een specialisatiejaar mechanisatie en techniek.
Tomas kiest op zijn 90 ha groot areaal voor diversiteit. Hij teelt aardappelen, uien, suikerbieten, voeder en baktarwe, vezelvlas en graszaad voor gazons. Die afwisseling is nodig voor teeltrotatie, maar met de schommelende prijzen op de markt wedt hij ook niet graag op één paard.
Zijn liefde voor het vak heeft vele redenen. Hij is blij dat hij zijn eigen baas is en dagelijks in en met de natuur werkt. Bovendien dient zijn werk een hoger doel: voedsel maken voor mensen. Hij ergert zich soms wel aan de enorme regelgeving, die veel papierwerk met zich meebrengt, en aan de negatieve berichtgeving in de media over de landbouw.
Trots is hij op de rimpelloze overname van het bedrijf in goede verstandhouding met zijn ouders en drie broers. Hij is voortdurend bezig met een optimalisatie van zijn teelten en de rentabiliteit van zijn bedrijf. Hij deed al inspanningen voor een betere onkruidbestrijding en bemesting. Zijn tractoren rijden op gps. De druk op grond is in zijn omgeving wel groot door de uitbreiding van de haven van Antwerpen. Hij verloor al landbouwgrond aan natuurcompensatieregelingen.
NAAM: BERT WAUTERSLEEFTIJD: 23
PLAATS: SLEIDINGETEELT: VARKENS EN
AKKERBOUWBert Wauters is een jonge, hoog opgeleide landbouwer. Hij studeerde drie jaar agrobiotechnologie met als afstudeerrichting landbouw en mag zich professionele bachelor noemen. Op 1 januari 2013 nam hij het varkensbedrijf van zijn vader over. Het bedrijf telt 250 zeugen en 2.100 vleesvarkens.
Bert gaat prat op het duurzame, kostenbesparende systeem van zelfvoorziening dat hij hanteert op zijn bedrijf. Zo teelt hij korrelmais, tarwe en gerst om er zelf veevoeder van te maken. De geproduceerde mest dient om de akkers te bemesten. In zijn nieuwe zeugenstal ontbreekt het niet aan de modernste techniek. Die wordt bijvoorbeeld ingezet om de bronst te stimuleren en de uitval bij biggen te reduceren. Zijn ondernemerschap zag hij al beloond met een trofee voor de meest verdienstelijke Evergemse zelfstandige ondernemer.
Bert houdt van de vrijheid die zijn beroep biedt. Hij beslist elke dag zelf hoe hij zijn bedrijf structureert, uitbouwt en vernieuwt. De schaduwkanten van het vak zijn voor hem de volatiele marken en de daarbij horende onzekerheden, de strenger wordende normen, het steeds kapitaalsintensievere karakter van moderne bedrijven en het schaars worden van betaalbare landbouwgrond.
Hij gelooft dat er in Vlaanderen een mooie toekomst is weggelegd voor landbouwers die innoveren en die zich snel kunnen aanpassen aan veranderende normen. Zijn oproep aan het beleid: “Geef onze landbouw zo veel mogelijk kansen om op een duurzame manier vooruitgang te boeken.”
Top Related