Download - Leisure religion book

Transcript
Page 1: Leisure religion book
Page 2: Leisure religion book
Page 3: Leisure religion book
Page 4: Leisure religion book
Page 5: Leisure religion book
Page 6: Leisure religion book
Page 7: Leisure religion book
Page 8: Leisure religion book
Page 9: Leisure religion book
Page 10: Leisure religion book
Page 11: Leisure religion book
Page 12: Leisure religion book
Page 13: Leisure religion book
Page 14: Leisure religion book
Page 15: Leisure religion book
Page 16: Leisure religion book
Page 17: Leisure religion book
Page 18: Leisure religion book
Page 19: Leisure religion book
Page 20: Leisure religion book
Page 21: Leisure religion book
Page 22: Leisure religion book
Page 23: Leisure religion book
Page 24: Leisure religion book

‘Nader tot U’Religieuze

ervaringen van Lotta Mandarappel

Ik merk dat ik een leek ben op het gebied van religie. Dat kwam niet aan bod in mijn opvoeding. Toch ben ik in kerken geweest. Ik heb altaren gebouwd, spreuken geroepen, maar altijd om heel andere redenen dan dat ik in een god geloofde. De religieuze symbolen waren meer De religieuze symbolen waren meer de juiste metaforen die voor handen lagen die een bepaalde situatie of gebeurtenis kracht bij zetten.

Vanuit onwetendheid, maar toch het besef van de aanwezigheid van symbolen uit de religie zoals kerken, symbolen uit de religie zoals kerken, biechtstoelen en mariabeelden, nam ik die religieuze aspecten op in mijn leven en gaf het verhaal dat ik in mijn leven creeerde meer vorm. Echter zonder hun daadwerkelijke religieuze boodschap. Het verbaasd me eigenlijk dat ik van zoiets wezenlijks eigenlijk dat ik van zoiets wezenlijks als religie niets af weet, en dat ik daar ook nooit eerder benieuwd naar ben geweest. Waarschijnlijk omdat ik mijn eigen betekenis gaf aan dingen. Een kapel was voor mij geen plaats voor bezinning en bidden, maar waar het koel was in de zomekoel was in de zomer. Een plek waar ik rustig mijn hema broodje op kon eten.

waar ik keek naar de patronen van alle kaarsen die er stonden, om vervolgens een poging te doen dat patroon te doorbreken. Dan nam ik mijn eigen kaarsenstandaard mee, wanneer op de gewenste plek geen houder aanwezig was.

Biechten deed ik niet uit angst voor wraak en een hels hiernamaals, maar vanuit een eigen behoefte aan eerlijkheid en zelfontplooiing waarin ik mezelf en de ander niet meer voor wilde liegen.

Wij keken thuis iedere zondagochtend naar de koren die op de televisie hun liederen zongen. Gezien mijn moeders voorliefde voor personen met het down-syndroom, waren het meestal de afleveringen voor verstandelijk gehandicapten. Als het verstandelijk gehandicapten. Als het aan mij lag, keken we de versies waarin kinderen in matrozenpakjes religieuze teksten zongen alsof het zeemans liederen waren. Bij deze religieuze zondagse karaoke taferelen luisterde ik karaoke taferelen luisterde ik

Page 25: Leisure religion book

amper naar de teksten, evenmin was het een moment van gedachten over god. Luidkeels zongen we met zijn allen mee waarbij we de zondagse roze koeken gretig tot ons name en kruimels hun sporen in het bed achter lieten. Naar het wandelkamp van de christengemeenschap ging ik omdat christengemeenschap ging ik omdat het in zweden plaatsvond, en door de Zweedse villa-achterwerk films was ik nogal verzot geraakt op het land. De priester, die ook mee de bergen in ging, gaf mij de taak het altaar mee te zeulen op mijn rug. Dit zag ik als een extra uitdaging, nog Dit zag ik als een extra uitdaging, nog meer bagage op mijn kreupele nek. En mijn taak als dienaar tijdens de avondmis, zag ik als een bijrol in een fascinerende opvoering met verhalen, rituelen, wijn en koek. Die onwetendheid is achteraf haast Die onwetendheid is achteraf haast hilarisch te noemen. Onhandig brande ik mijn handen aan de kaarsen bij de mis, en slaakte kreetjes door de zegeningen van de priester heen, omdat muggen als een aureool rond mijn hoofd vlogen. Ze probeerden me vast iets duidelijk Ze probeerden me vast iets duidelijk te maken. Maar ik was te diep verzonken in mijn eigen betekenissen.

Op mijn dertiende was ik steevast op dinsdagavond te vinden in de kraakkerk in Breda, waar ik tussen hasjrokende moeders, vrijende honden en mannen met afzichtelijke gewaden, at wat de pot schafte voor een euro. Ik vond de locatie en zijn invulling geweldig. Het hoge invulling geweldig. Het hoge gebouw, waar vanaf het altaar een ladder reikte tot de top van de kerk waar Elmar, een versleten kunstenaars, zijn bed gebouwd had.

Vorig jaar stierf Knaapje. Het was de vogel van Kees en mij. Echter waren we verheugd want nu, in het hiernamaals, kon hij eindelijk de vis worden die hij altijd al wilde worden. De welverdiende rog. Kees en ik organiseerde een organiseerde een begrafenisdienst waarbij we een kist voor hem timmerde met fluwelen dekens erin. Hij kreeg fluwelen dekens erin. Hij kreeg een zelfgemaakt vissenkostuum aan. Na de mis was er natuurlijk cake. Knaapje was een metafoor binnen onze liefde en onze ontwikkeling. Ik merk dus dat de mystiek van religie mijn aandacht trekt, omdat het een vaag gebied blijft waar ik niet veel van weet, dus waar ik mijn eigen invulling aan geef, en zo antwoorden geef ofpvragen, of mijn leven zin geef door verhalen. In het existentialisme verhalen. In het existentialisme vond ik herkenning vanuit eigen bedachte gedachtengangen. Toch kocht ik vorige week een bijbel, en is het scheppingsverhaal al ingeprent. Ik ben klaar voor oorspronkelijke religieuze vevertellingen, om ze vervolgens zelf kritisch te overpeinzen. God is liefde.Wijsgeer G. ReveBlz 163.

Page 26: Leisure religion book