Download - helpen Met de handen - IBO-Nederland · 2014-09-29 · Bouwberichten aug 2014.indd 1 5-8-2014 12:05:21. vv De zomer is bijna voorbij en we blikken alvast terug op een prachtige periode

Transcript
Page 1: helpen Met de handen - IBO-Nederland · 2014-09-29 · Bouwberichten aug 2014.indd 1 5-8-2014 12:05:21. vv De zomer is bijna voorbij en we blikken alvast terug op een prachtige periode

cultural exchange

bouw berichten

Aug 2014 - Nummer 2

Het bestuur wordt gevormd door:Voorzitter: Leonie van de Ven, Herten Secretaris: Tobia Potters, Den HaagLydia Verstraate, GoesPaul Taris, SoestRené Peters, Oss

Stichting IBO-NederlandSt. Annastraat 1746524 GT Nijmegentel.: 024-3226074e-mail: [email protected]: www.ibo-nederland.org

Dit blad is een uitgave van de Stichting IBO-Nederland en wordt drie keer per jaar verstuurd aan belangstellenden en donateurs. De Stichting is lid van de Internatio-nale Bouworde (IBO) en stelt zich ten doel vrijwilligers uit te zenden naar lokale projecten voor mensen die hulp behoeven, ongeacht hun nationaliteit, ras of levensbeschouwing. Stg. IBO-Nederland is geregistreerd bij de Kamer van Koophandel te Nijmegen onder nummer 41055227. Giften komen voor belastingaf-trek in aanmerking. Ter zake van legaten is de stichting gerangschikt in de zin van art. 24, 1-4 Successiewet 1956. De ontvangst van giften van € 225,- of meer wordt altijd schriftelijk bevestigd.

Maak je gift over naar: NL27 INGB 0000 8607 00 t.n.v. Stg. Bouworde Nederland ISBN 1568-3028cultural exchange

colofon

2014: uitdaging en succes!

Foto gemaakt door AAFM Facility Management

geboorte bouworde-babyHallo, wij zijn Elisabeth Jaks en Martijn Kamps en op 4 mei is onze dochter Miriam geboren. Op zich een heuglijke gebeurte-nis, maar wat het natuurlijk extra speciaal maakt is dat wij, de ouders, elkaar in de zomer van 2000 bij een drie weken durend Bouworde-project in Macchi-agodena (Zuid-Italië) ontmoet hebben. Elisabeth komt uit Wenen (Oostenrijk) en Martijn uit Nijmegen, waarmee het zelfs een internationale IBO-geboorte betreft.Elisabeth werd door haar vriendinnen, Verena en Isabella, overge-haald mee te gaan naar Italië, omdat met name Verena een ontzet-tende Italofiel is. Martijn had reeds een jaar eerder aan een Bouworde-project deelgenomen in Pskov (Rusland) en wilde nu iets compleets anders: het werd dus Zuid-Italië.

Naast de delegaties uit Nederland (in totaal 12 personen) en Oostenrijk (3 personen) waren er nog een Duitse groep (eveneens 3 personen) en een grote groep uit Milaan aanwezig. Onze werkzaamheden bestonden uit de bouw van een ontmoetingscentrum. De leiding was in handen van Don Franco, Liberato en Antonio. Het was hard werken, maar het geweldige eten van Don Franco en de goede wijn vergoedden natuur-lijk veel. Daarnaast ligt Macchiagodena in een prachtige omgeving. ’s Avonds voetbalden we met de dorpsbewoners of gingen met zijn allen picknicken. In de weekenden hebben we o.a. Napels en Pompei bezocht; ook zijn we naar het strand geweest. Kortom, het was er erg gezellig.

We werkten natuurlijk veel samen en merkten dat we elkaar wel erg aardig vonden en misschien nog wel meer dan dat. Elisabeth nodigde Martijn uit om haar een keer te komen bezoeken in Wenen. In de kerst-vakantie is Martijn toen naar Wenen gegaan met het idee dat het in ie-der geval een leuke stedentrip zou zijn, maar uiteindelijk bleek dat we elkaar toch erg leuk vonden en vanaf die tijd zijn we officieel een stel. Nu zijn we met zijn drieën. Miriam is onze lieve, mooie dochter en we zijn ontzettend gelukkig met haar. We zijn natuurlijk heel blij dat we indertijd onafhankelijk van elkaar besloten naar Macchiagodena te reizen. Onze beide levens zijn daarna compleet op de kop gezet, met de geboorte van Miriam natuurlijk als absolute hoogtepunt. Misschien was het voorbestemd. In ieder geval zijn we dankbaar dat er zo’n organisatie als IBO bestaat, want anders had onze wereld er nu geheel anders uitgezien.

Uiteraard hopen we dat Miriam ooit zelf mee wil gaan naar een Bouw-orde project. Volgens ons is er geen betere manier om andere landen en mensen uit andere culturen te leren kennen en wie weet maak je er vrienden voor het leven. Onze support heeft ze in ieder geval!!

Door: elisabeth Jaks en MartiJn kaMpsIBO vrijwilligers dragen in Ikiliwindi, Kameroen bij aan de accepta-tie en integratie van gehandicapte kinderen.

helpen Met de handenDoor René Peters (Bestuurslid IBO-Nederland)

‘Helpen met de handen’, dat is de kern van het werk van de Internationale Bouworde (IBO-Nederland) zoals ik het begrepen heb. Er samen met elkaar, en voor een ander, het beste van maken. Sinds 1957 zendt de Bouworde vrijwilligers uit om binnen Europa, en daar buiten, letterlijk de handen uit de mouwen te steken. Dat is belangrijk werk. Nu misschien wel meer dan ooit.‘Hulp moet helpen’ hoor je vaker. Maar voor wie? Natuurlijk helpt het werk van onze vrijwilligers. Mensen die het minder getroffen hebben dan wij, profiteren van het werk van hun handen. Maar zonder dat IBO hen het werk uit handen neemt. Dat is mooi. Maar dat is niet genoeg. Samen de handen uit de mouwen steken doet meer. Wanneer vrijwilligers uit Italië, Duitsland, Vlaanderen en Nederland samen iets opbouwen, in Albanië of Marokko, dan ontstaat er iets moois. Samen werken verbindt en verbroedert. En in deze tijden van wantrouwen en onbegrip is dat geen overbodige luxe.

De Bouworde is ontstaan om op de puinhopen van het Europa van na de oorlog, iets moois te bouwen. Dat werk is nooit klaar. En blijkt erg onderhoudsgevoelig. Vooral daar waar bekrompen nationalisme weer de kop opsteekt. Als jongen van negentien mocht ik als vrijwilliger van de Bouworde een kazerne van de Hitler-jugend helpen ombouwen tot een tehuis voor gehandicapte kinderen in de voormalige DDR. Een historische plek om samen met vrijwilligers uit Oostenrijk, Duitsland en België te leren hoe Europa was, is en kan zijn. Die boodschap uit 1957 is nog steeds actueel. Misschien wel meer dan ooit. IBO, helpen met de handen!

Bouwberichten aug 2014.indd 1 5-8-2014 12:05:21

Page 2: helpen Met de handen - IBO-Nederland · 2014-09-29 · Bouwberichten aug 2014.indd 1 5-8-2014 12:05:21. vv De zomer is bijna voorbij en we blikken alvast terug op een prachtige periode

vv

De zomer is bijna voorbij en we blikken alvast terug op een prachtige periode voor IBO en voor al haar vrijwilligers. Zij hebben een schat aan ervaringen opgedaan die ze in hun verdere leven zullen kunnen gebruiken! In deze nieuwsbrief leest u onder andere een bijzonder verhaal van Meneer van der Heijden. Hij vertelt over hoe hij als vrijwilliger een inspiratie was voor Pater Werenfried van Straaten net vóór de oprichting van de Bouworde. Daarnaast is er dit jaar een IBO-project in Nederland gestart samen met Taizé in Amsterdam. Onze zusteror-ganisaties uit België, Duitsland, Oostenrijk en Italië hadden aangegeven dat er veel interesse was voor een project in Nederland. Lees over de eerste ervaringen van IBO-Nederland met een project in eigen land.Voor alle vrijwilligers zijn dit jaar voorbereidingsdagen georgani-seerd in Nijmegen. De vrijwilligers konden zo alvast kennis maken

met elkaar, met IBO-Nederland en kregen praktische informatie ter voorbereiding op hun reis. Iedereen was er enthousiast over; dat versterkt elkaar! Onze starter Dennis Verbrugge heeft samen met René Peters (bestuur) een Comité van Aanbeveling opgericht. Met behulp van dit Comité gaan we er voor zorgen dat meer mensen het werk van IBO gaan steunen. Tenslotte is er weer een IBO-baby geboren! Dit blijven leuke verhalen en het is geweldig dat IBO op zo’n bijzondere manier voort kan leven.

Veel leesplezier!

leonie van de ven Voorzitter

voorwoord

we gaan voor 100!!

IBO-Nederland is dit jaar begonnen aan het oprichten van een club van 100. Veel (sport-) verenigingen en organisaties richten dergelijke clubs van 100 op om een extra financiële stimulans te genereren voor concrete doelen. De club van 100 bestaat uit een groep leden (we gaan voor minimaal 100) die jaarlijks €100 doneren om lid te zijn van deze club. Dit lidmaatschap brengt interessante extra’s met zich mee, zoals vermelding op onze website en sociale media, wat interessant kan zijn in het kader van Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen. Het geld dat deze club genereert wordt ingezet voor projectondersteuning in de breedste zin van het woord.

Om leden te kunnen werven voor de Club van 100, hebben we een Comité van aanbeveling aangesteld. In het Comité zitten Wil van der Kruijs, Ben Wolbers, Falco Thuis en Elco Brinkman. Samen met hen gaan we leden voor de Club van 100 werven, daarbij richten we ons om te beginnen op bouwbedrijven, maar daarna gaan we ons zo veel mogelijk uitbreiden.

Ken je nog bedrijven die ons een warm hart toedragen en die wellicht geïnteresseerd zijn in een lidmaatschap van de club van 100, laat het ons alsjeblieft weten. We gaan voor 100!!

voorbereidingsdagen 2014een vriJwilliger vertelt:“Op 24 mei was het dan zo ver, de voorbereidingsdag! Met veel gezonde spanning ging ik eindelijk mijn reisgenoten ontmoeten waarmee ik van 28 juli t/m 9 augustus 2014 vrijwilligerswerk in Kroa-tië ga doen. Voor de bijeenkomst had ik al een email gehad met de gegevens van de andere meiden en was er al wat contact geweest via sociale media maar het blijft toch even spannend wanneer je ze dan in het ‘echt’ gaat ontmoeten.

Eenmaal aangekomen op het kantoor van IBO-Nederland werd ik met open armen ontvangen door IBO medewerkers Pascale en Anoek. Wat een fijne sfeer zeg en wat een leuk kantoor. In eerste instantie ging ik ervan uit dat alleen mijn projectgenoten zouden komen naar deze dag, maar toen ik binnen kwam werd me al snel duidelijk dat er ook mensen van andere projecten aanwezig wa-ren (LEUK!!). Na een drankje kregen we een voorlichting over wat IBO-Nederland is, hoe het is ontstaan en wat praktische informatie. Hierna kwam Anna McCardle vertellen over haar vrijwilligerswerk

met demente bejaarden (als ik het goed heb onthouden is zij in Mol-davië geweest). Door haar verhaal werd ik nog enthousiaster dan dat ik al was.

Na een pauze werd er het Vrijwilligersspel gespeeld, dit was een soort Mens-Erger-Je-Niet maar dan met vragen die betrekking had-den op je ervaringen, je persoonlijkheid en je motivatie. Het was erg leuk om te horen waarom iemand bijvoorbeeld voor een bepaald project heeft gekozen of wat voor een ervaringen iemand had op het gebied van vrijwilligerswerk.

Na wat praktische informatie over het vrijwilligerswerk (paspoort, inentingen, privacy, do’s & dont’s) was Kiki Hendriks bereid om een presentatie te geven over haar ervaringen als vrijwilliger in Kroatië. Mijn projectgenoten en ik kregen, ondanks dat zij in een ander tehuis had gewerkt, een beeld van wat ons te wachten staat. Vol enthousi-asme vroegen we nog net niet het hemd van haar lijf!

Tot slot hebben we nog een tijd zitten kletsen met Pascale en Anoek over van alles en nog wat. Het was vooral erg leuk om te horen welke ervaringen en tips zij hebben op gebied van vrijwilligerswerk!”

cynthia otten (Brezovica, Kroatië)ibo terug in nederland Met een vriJwilligersproJect! Er is weer een project op Nederlandse bodem en het is goed in trek op de internationale vrijwilligersmarkt! Er heeft een prachtige projectweek plaatsgevonden van 29 juni tot en met 4 juli.

De oecumenische gemeenschap Taizé in Amsterdam ontving op zondag 29 juni in de Nassaukerk in Amsterdam-West zes internationale vrijwilli-gers uit België, Oostenrijk, Duitsland en Italië. Samen met verschillende Taizé jongeren werd er onder andere gekookt bij eettafelproject Filah voor Amsterdamse dak- en thuislozen. Naast het koken werd er hard gewerkt aan het schilderen van de balkons in de kerkzaal en het leggen van een bamboevloer in de wijkzaal. Deze zaal dient als culturele ruimte voor verschillende (neven)activiteiten van de kerk.

Door onvoorziene omstandigheden aan het thuisfront moesten twee Italiaanse vrijwilligers op de eerste dag alweer huiswaarts keren. Het werk, waar ondertussen een begin mee gemaakt was, werd daardoor een enorme klus voor een groep van 4 personen! Keihard hebben ze zich ingezet om alle werkzaamheden tot een goed einde te brengen. Als een geoliede machine gingen ze aan de slag. Met z’n vieren hebben ze een prachtig resultaat geboekt, waar ze trots op mogen zijn! Alle balkons zijn geschilderd, de muren in de wijkzaal zijn gewit en er ligt een prachtige bamboevloer in. Op wat kleine afwerkin-gen na, ziet het er weer fris en netjes uit.

Op donderdagavond vond de afsluitende Taizé viering voor de zomer-vakantie plaats. Een lekkere maaltijd, een bijzonder voorgesprek en prachtige liederen tijdens de viering. Het was een drukbezochte avond. Met een positief gevoel kijken wij terug op een geslaagde week in Am-sterdam. Zeker voor herhaling vatbaar!

IBO-Nederland wil graag het aanbod van pro-jecten in Nederland uitbreiden. Niet alleen om aan de internationale vraag van vrijwilligers te voldoen, maar ook omdat er in Nederland vol-doende organisaties of verenigingen de hulp van vrijwilligers hard nodig hebben. Mochten jullie nog mooie projecten kennen die bij onze doelstellingen en visie aansluiten, of is er een organisatie waarmee wij zeker in gesprek moe-ten gaan? Laat het ons weten!

Kinderen met een beperking in het Caritas tehuis in Brezovica, Kroatië.

“de tiJd na de oorlog wasavontuurliJk en speciaal. ik leefde voor 120%”Terug in de tijd met oud-vrijwilliger Meneer van der heiJden

23 juli 2014:- IBO: “Goedemiddag, meneer van der Heijden. Bel ik gelegen?”- Meneer van der Heijden: “Ja hoor, ik rij nu in de auto terug naar de camping in Limburg”.- IBO: “Dat lijkt me gevaarlijk, bellen en rijden tegelijk, ik probeer het later nog eens!”- Meneer van der Heijden: “Nee hoor, geen probleem, ik ben al wel 86 jaar, maar dat kan ik nog wel!”

“In 1950 was ik als lid van de Katholieke St. Joseph stam van de verken-ners betrokken bij de bouw van een huis in Heeze, bij Eindhoven. Dit huis werd gebouwd voor een gezin dat zelf niet de financiële middelen had om een onderkomen te bouwen. Er waren bij elkaar meer dan 1000 vrijwilligers uit Nederland, België en Luxemburg bij dit project betrok-ken. In die tijd moest alles op de bon, wij kregen alle materialen gratis. Zo konden we in Tegelen dakpannen ophalen. De chauffeur van de vrachtwagen met wie ik meereed, vond het nodig om bij enkele cafés onderweg te stoppen en de nodige borrels te nuttigen, dus ik heb doods-angsten uitgestaan. Het huis werd tijdens het eindfeest verloot onder tien gezinnen. De gelukkigen waren leden van de familie van de Kruis. Hierover is in de Volkskrant nog een artikel verschenen: ‘Ieder Kruisje heeft zijn huisje’.

De Augustijner pater Verhagen was ook bij de bouw van het huis betrok-ken. Hij zorgde voor een groot bord langs het spoor waarop de gevers van de bouwmaterialen vermeld werden. In die tijd reden de treinen nog zo langzaam dat iedereen het bord nog kon lezen ook! Het bord was in die tijd revolutionair, omdat het één van de eerste reclameborden was. Pater Verhagen werd iets later landelijk bekend door zijn ludieke dagsluitingen voor de Katholieke Radio Omroep televisie tussen 1953 en 1967. Als jonge jongen mocht ik een paar keer mee naar de radiostudio, een geweldige ervaring vond ik dat. De tijd na de oorlog was avontuurlijk en speciaal. Vlak na de oorlog was ik 17 jaar, en ik was een half jaar vrij van school. Tijdens de oorlog was er niets mogelijk, na de oorlog konden we weer nieuwe dingen ondernemen. Ik leefde voor 120%! Wat ook nieuw was: in 1952 was ik in Roermond aanwezig bij de eerste bijeenkomst die aan de wieg stond van de Bouworde. Pater Verhagen en Pater Werenfried van Straaten, de op-richter van de Bouworde, waren er ook bij aanwezig. We weten allemaal wat voor een mooie dingen voortgekomen zijn uit die bijzondere tijd!”

Meneer van der Heijden, eerste rij in het midden

Bouwberichten aug 2014.indd 2 5-8-2014 12:05:23