Nieuwsbrief Landencoördinatieteam Israël/Bezette Gebieden/Palestijnse Autoriteit - zomer 2014 Amnesty International Vlaanderen

1

Beste activist Tussen de WK-gekte door bereikten ons de afgelopen dagen onheilspellende berichten uit Israël en de Bezette Gebieden. Drie Israëlische tieners werden ontvoerd en later vermoord teruggevonden. Deze gebeurtenis zette een heuse wraakactie in gang waarbij steeds meer gewone burgers zoals jij en ik het slachtoffer worden. Nog maar eens. Hoog tijd om diepgaand en genuanceerd in te gaan op de recente gebeurtenissen. Voor al dat onnodige, buitensporige geweld, zou een scheidsrechter dringend een rode kaart moeten opsteken. Dat mensenrechten met vuur verdedigen niet altijd gemakkelijk is, weet ook Helal Alosh, medewerker bij Amnesty Israël. Wij hadden een gesprek met hem, van activist tot activist. Verder is er, gelukkig, ook nog wat goed nieuws. Omar Sa’ad is namelijk vrij. De druzejongen met zijn viool hoeft niet langer zijn dienstplicht te doen. Maar de strijd is hiermee helaas niet gestreden. Ondertussen zitten nog steeds heel wat jongeren achter de tralies omdat ze weigeren in het leger te gaan. Jouw hulp en steun blijft dan ook onverminderd nodig. Hoe je kunt helpen, lees je verder in deze nieuwsbrief. Wij hopen alvast dat de volgende keer dat Israël en de Bezette Gebieden het nieuws halen, het eindelijk eens positief zal zijn. Het landencoördinatieteam Israël/Bezette Gebieden/Palestijnse Autoriteit

Zomer 2014

NIEUWSBRIEF MENSENRECHTEN IN ISRAEL/PALESTINA

© Haim Schwarczenberg

Nieuwsbrief Landencoördinatieteam Israël/Bezette Gebieden/Palestijnse Autoriteit - zomer 2014 Amnesty International Vlaanderen

2

INHOUD

• FOCUS: COLLECTIEVE BESTRAFFING: L’HISTOIRE SE REPETE? • INTERVIEW: HELAL ALOSH, ACTIVIST BIJ AMNESTY ISRAËL • NIEUWS: HET LANDENTEAM ISRAËL/PALESTINA IN ACTIE • UPDATE: OMAR SA'AD IS VRIJ! ANDERE GEWETENSBEZWAARDEN ZITTEN ECHTER

NOG • ACTIE: GEEN PROCES, GEEN AANKLACHT, GEEN MEDISCHE BEHANDELING EN GEEN

TOEGANG TOT FAMILIE OF ADVOCAAT • NIEUWS: MAHMOUD ABBAS, SLUIT AAN BIJ INTERNATIONAAL STRAFHOF

FOCUS: COLLECTIEVE BESTRAFFING: L’HISTOIRE SE REPETE? Sinds de ontvoering van en moord op drie Israëlische tieners in zone C op de Westelijke Jordaanoever haalde het Israëlische leger de grote middelen boven, niet alleen op de Westelijke Jordaanoever maar ook in de Gazastrook. De Israëlische eerste minister Benjamin Netanyahu stelde op 15 juni 2014 dat Hamas achter de ontvoering zit, wat door deze laatste als “belachelijk” werd afgedaan. Drie andere bewegingen eisten elk afzonderlijk wel de verantwoordelijkheid op, maar het blijft vooralsnog onduidelijk wie er achter de ontvoering zit. Er is duidelijk sprake van collectieve bestraffing van de hele Palestijnse bevolking als vergelding voor de misdaden van enkelen.

Willem Staes Het Israëlische leger begon in de nacht van 15 op 16 juni met een grootscheepse afgrendeling van Hebron. Israëlische soldaten gingen van huis tot huis, brachten families bijeen in één kamer, blinddoekten de mannelijke bewoners en sloegen hen in de boeien. Ze haalden ook huizen volledig overhoop. Ze schoten met scherp op Ahmad Sabarin, een jonge Palestijn uit het vluchtelingenkamp Jalazon. Hij overleed later aan zijn verwondingen. De arrestaties en huiszoekingen gingen de hele week door in steden op de Westelijke Jordaanoever zoals Hebron, Nablus, Ramallah, Jenin, Tulkarem, Bethlehem, Tubas, Qalqilya en Salfit, maar ook in Jeruzalem.. Israëlische soldaten beantwoordden protesten met geluidsgranaten en geweervuur en bestormden universiteiten. Maar ook in de Gazastrook voerden ze de druk op. Ze scherpten de blokkade van Gaza aan, terwijl gevechtsvliegtuigen luchtaanvallen uitvoerden. Vanuit Gaza zelf werden raketten afgeschoten op Israël. De Israëlische autoriteiten overwegen ondertussen de transfer van gearresteerde leiders en leden van Hamas van de Westelijke Jordaanoever naar Gaza en de herintroductie van de politiek van buitenrechtelijke executies van Hamas-leiders. Verschillende burgers raakten gewond bij Israëlische luchtaanvallen op Gaza en het geweld blijft voortduren. Luchtaanvallen lijken schering en inslag te worden. .Het risico op een nieuwe militaire escalatie in Gaza lijkt toe te nemen. Op het moment van schrijven, 7 juli 2014, is er sprake van meer dan 600 arrestaties, waaronder minstens zeven leden van de Palestinian Legislative Council (PLC). Vele arrestanten worden zonder aanklacht vastgehouden, in administratieve detentie. Minstens negen Palestijnse burgers werden de afgelopen weken om het leven gebracht door het Israëlische leger. De huizen van twee mannen die verdacht worden van de ontvoering werden vernietigd, Een jonge Palestijn, Muhammad Abu Khdeir, werd ontvoerd en op gruwelijke wijze om het leven gebracht. Zes verdachten werden opgepakt. Zijn 15-jarige neef werd zonder aanleiding op uiterst brutale wijze in elkaar geslagen door de Israëlische politie.

Nieuwsbrief Landencoördinatieteam Israël/Bezette Gebieden/Palestijnse Autoriteit - zomer 2014 Amnesty International Vlaanderen

3

Amnesty roept Israël en de Palestijnse gewapende groeperingen op om burgers te beschermen nu het conflict escaleert. Alle partijen zijn volgens het international recht verplicht dit te doen. Israël mag zich enkel richten op legitieme, militaire doelwitten en moet daarbij de veiligheid van burgers waarborgen. Het uitvoeren van niet discriminerende luchtaanvallen op dichtbevolkte gebieden en directe aanvallen op burgerhuizen zijn dus in strijd met het internationaal recht. Maar ook Palestijnse groepen overtreden de internationale regels. Tussen 12 juni en 8 juli zouden ze maar liefst meer dan 240 rakketten willekeurig hebben gevuurd op Israël. Dit is een oorlogsmisdaad die burgers langs beide kanten in gevaar brengt. Het afvuren van dit sort raketten moet volgens Amnesty dan ook onmiddellijk stoppen. Amnesty roept bovendien opnieuw op tot een international wapenembargo tegen Israël, Hamas en Palestijnse gewapende groeperingen in de Gazastrook. SCHENDINGEN VAN HET INTERNATIONAAL RECHT Het ontvoeren van burgers of nemen van gijzelaars is strikt verboden door het internationaal humanitair recht. De ontvoering van de drie tieners geeft Israël echter niet het recht de Palestijnse bevolking collectief te straffen. Hoewel sommige maatregelen gerechtvaardigd zijn indien ze een duidelijk verband tonen met het onderzoek naar de ontvoerde tieners, vormen de maatregelen een aanslag op de fundamentele rechten van de Palestijnen burgers. De restrictieve maatregelen die afgekondigd werden, zijn gebaseerd op pure speculatie over de identiteit van de ontvoerders en vormen een duidelijke vorm van collectieve bestraffing, verboden door artikel 33 van de Vierde Conventie van Genève. Het overbrengen van leden en leiders van Hamas van de Westelijke Jordaanoever naar Gaza is bovendien een schending van artikel 49 van diezelfde conventie, die de gedwongen transfer vanuit bezet gebied verbiedt. De algemene humanitaire principes van onderscheid tussen burgers en strijders, noodzaak, proportionaliteit en voorzorg moeten bovendien ten alle tijde gerespecteerd worden tijdens een bezetting. Artikel 146 van de Vierde Conventie van Genève legt de verplichting op om mogelijke inbreuken van de Conventie te onderzoeken en, indien nodig, te vervolgen. De internationale mensenrechtenwetgeving verplicht Israël als bezettende macht bovendien het recht op leven van elk individu te respecteren. Het verbiedt arbitraire arrestaties en schendingen van het recht op privacy en familiale en huiselijke sfeer. Elke arrestatie moet gebaseerd zijn op duidelijke aanwijzingen en arrestanten moeten worden aangeklaagd voor een duidelijk vergrijp. COLLECTIEVE BESTRAFFING (BIS) Wat collectieve bestraffing van de Palestijnse bevolking betreft, is Israël helaas niet aan haar proefstuk toe. Het Israëlische leger onderdrukt vaak op bijzonder brutale wijze wekelijkse vreedzame protesten op de Westelijke Jordaanoever. Naast het gebruik van excessief geweld tegen betogers zelf (uiterst giftig traangas, geluidsgranaten, waterkanonnen met vervuild water, rubberkogels en soms zelfs dodelijk geweld), viseren soldaten vaak ook niet-protesterende burgers. Ze vuren grote hoeveelheden traangas af op residentiële delen van dorpen. Dat leidt tot ademhalingsproblemen en zelfs gevaar op verstikking. Daarnaast schieten ze waterreservoirs vaak ook bewust lek. Een legercommandant kan een bepaald gebied uitroepen tot gesloten militaire zone voor de duur van een manifestatie. Het leger kan dan tijdelijke checkpoints opwerpen die de bewegingsvrijheid van de lokale bevolking drastisch inperken. Vaak zijn de inwoners het slachtoffer van een onmenselijke behandeling aan de controleposten. Kinderen die verdacht worden van het gooien van stenen, zijn bovendien regelmatig het doelwit van nachtelijke raids en arrestaties door het Israëlische leger. Het rapport Trigger-happy: Israel’s use of excessive force in the West Bank (februari 2014) van Amnesty International klaagt deze praktijken aan en stelt dat ze deel lijken uit te maken van de collectieve

Nieuwsbrief Landencoördinatieteam Israël/Bezette Gebieden/Palestijnse Autoriteit - zomer 2014 Amnesty International Vlaanderen

4

bestraffing van de Palestijnse bevolking. Daarnaast gaat de blokkade van Gaza haar achtste jaar in. Hoewel versoepeld in 2010 blijven de Israëlische autoriteiten naar eigen goeddunken en met de regelmaat van de klok restricties opleggen

inzake personen- en goederenverkeer. Dit heeft geleid tot een “de-ontwikkeling” van het gebied. Vissers mogen slechts in een zeer beperkt gebied vissen, landbouwers mogen hun grond nabij het afscheidingshek niet bewerken, zakenmannen kunnen hun goederen niet uitvoeren, studenten kunnen niet naar universiteiten op de Westelijke Jordaanoever en patiënten hebben nauwelijks toegang tot levensnoodzakelijke medische zorg en medicatie. Cijfers van het United Nations Office for the Coordination of Humanitarian Affairs (OCHA) schetsen een rauwe realiteit: 57 percent van de bevolking in Gaza is ‘voedselonzeker’, 80 percent is afhankelijk van humanitaire hulp en 35 percent van het beschikbare

landbouwgebied en 85 percent van de beviste wateren is (deels) ontoegankelijk door Israëlische beperkingen. Sinds 2005 is het BBP per capita in Gaza gedaald met 17 percent, terwijl 90 percent van het drinkwater in Gaza ongeschikt is voor menselijke consumptie. Stroomonderbrekingen van 6 tot 12 uur per dag zijn dagelijkse kost en slechts 25 percent van de bevolking heeft elke dag (voor enkele uren) toegang tot stromend water. Cijfers van het Palestinian Central Bureau of Statistics (PCBS) tonen aan dat de werkloosheid in Gaza in het eerste kwartaal van 2014 piekte tot 40,8 percent, het hoogste peil sinds 2009. De blokkade wringt ondertussen elke vorm van economische ontwikkeling in Gaza vakkundig de nek om. De veiligheidssituatie blijft dramatisch. Er wordt geregeld met scherp geschoten op ongewapende Palestijnse burgers en vissers die het wagen zich in of nabij de access restricted areas te begeven. Dat zijn bufferzones langs de Palestijnse kant van het afscheidingshek tussen Gaza en Israël en langs de kust van Gaza. Israëlische gevechtsvliegtuigen en drones voeren ook geregeld luchtaanvallen uit op “vijandige sites” of “verdachte individuen” in Gaza, waarop de Israëlische autoriteiten vervolgens de nevenschade die gepaard gaat met zo’n operaties betreuren. Tussen januari en midden juni 2014 alleen al kwamen zo veertien Palestijnen om het leven. 162 werden gewond. MAG DAT ALLEMAAL ZOMAAR? Dergelijke praktijken van collectieve bestraffing zijn onaanvaardbaar, zowel vanuit morele overwegingen als volgens het internationaal recht. Amnesty International roept de Israëlische autoriteiten op onmiddellijk een einde te stellen aan deze vormen van collectieve bestraffing en vraagt de internationale gemeenschap hiertoe druk uit te oefenen op Israël. Gezamenlijk artikel 1 van de Conventies van Genève legt alle verdragspartijen immers een verplichting op het respect voor de verdragsartikelen te verzekeren. ACHTERGRONDINFORMATIE De ontvoerde Israëlische tieners moeten vrijgelaten worden en Israël moet stoppen met het collectief straffen van Palestijnen (17 juni 2014) Trigger-Happy: Israel’s Use of Excessive Force in the West Bank (februari 2014) Israel/Gaza: all sides must protect civilians as conflict escalates (8 juli 2014) INTERVIEW: HELAL ALOSH, ACTIVIST BIJ AMNESTY ISRAËL Als landenteam Israël/Palestina steken we al jaren de handen uit de mouwen om mensen in eigen land bewust te maken van mensenrechtenschendingen in Israël en de Bezette Gebieden. Belangrijk én noodzakelijk, maar niet altijd gemakkelijk. Voor velen is het een ver-van-mijn-

Nieuwsbrief Landencoördinatieteam Israël/Bezette Gebieden/Palestijnse Autoriteit - zomer 2014 Amnesty International Vlaanderen

5

bedshow, anderen kiezen resoluut partij. Maar hoe zou het zijn om ter plaatse Amnesty activist te zijn? We vroegen het Helal Alosh, een 28-jarige Palestijn die in Israël woont. Aanvankelijk werkte hij als journalist voor Social TV, een zender die de mainstream media uitdaagt. Daarna begon hij als medewerker bij het mediateam van Amnesty Israël. In december 2013 werd hij campagnevoerder voor de Bezette Gebieden.

Maarten Loeckx HOE IS HET OM ALS PALESTIJNS MENSENRECHTENACTIVIST IN ISRAËL TE WERKEN? Helal Alosh: “Het werk van mensenrechtenactivisten is nooit makkelijk. Telkens wanneer we een rapport publiceren, bellen mensen ons om te vragen waarom we net die thema’s behandelen. Sommigen zeggen ons dat we niets moeten schrijven over Israël of de Bezette Gebieden en beweren dat een land ‘beter is dan de buurlanden’. Je moet voortdurend mensenrechtenwerk verdedigen. Maar uiteindelijk zijn we allemaal mensen met rechten.” HOE VERLOOPT HET CAMPAGNEWERK OP STRAAT? Alosh: “We hebben verschillende campagnes. Zo werken we rond de rechten van vluchtelingen en asielzoekers, het recht op onderdak voor de bedoeïenenbevolking en de rechten van de Palestijnen. We ontmoeten andere mensenrechtenactivisten en proberen mensen bewust te maken en een debat over mensenrechten op gang te brengen. Momenteel werken we aan een petitie om de Israëlische minister van Defensie te vragen om het buitensporige geweld op de Westelijke Jordaanoever te stoppen. (Ook in Vlaanderen kun je deze petitie ondertekenen, nvdr.) Als Palestijn is het niet makkelijk om actie te voeren in het centrum van Tel Aviv. Ik krijg veel negatieve reacties maar ook veel positieve. Veel mensen discussiëren met ons. Ze proberen ons ervan te overtuigen dat bepaalde stappen nodig zijn om terrorisme te bestrijden. Maar vaak hebben ze de moed om hun ideeën aan te passen en de petitie te tekenen.” HOE ZIET DE PALESTIJNSE BEVOLKING AMNESTY INTERNATIONAL? Alosh: “Dat kan soms moeilijk zijn, aangezien Amnesty hier in Israël gevestigd is. Ik beschouw het als een persoonlijke uitdaging om Amnesty naar de Palestijnse bevolking te brengen. Ik zie dingen veranderen, in de media, in de kranten. We staan op vriendelijke voet met hen en kunnen informatie uitwisselen.” DUS JE ZIET EEN VERANDERING IN DE AANDACHT VOOR MENSENRECHTEN IN ISRAËL? Alosh: “We proberen op lange termijn verandering te brengen. De Israëlische overheid blijft onbereikbaar voor de mensenrechtenthema’s die we aanbrengen. Het is moeilijk om na te gaan hoe mensenrechten ervaren worden binnen de gemeenschap. Vandaag komen mensen in Israël samen voor mensenrechten en de media brengen verslag uit van mensenrechtenthema’s, ondanks politieke druk. We zien ook hoe activisten en burgerjournalisten naar alternatieve media grijpen zoals het +972 magazine. Dit tijdschrift wil breken met de richting die de mainstream media kiezen.” HOE IS DE RELATIE TUSSEN AMNESTY INTERNATIONAL EN DE ISRAËLISCHE OVERHEID? Alosh: “We sturen hen een heleboel informatie, ook al verloopt de interactie moeizaam. Wanneer we hen vragen om te vergaderen krijgen we vrijwel altijd een negatieve reactie. Na de publicatie van ons laatste rapport (over excessief geweld door het Israëlische leger, nvdr.) besprak de overheid Amnesty International in de Knesset, het Israëlische parlement. Ze beweerde dat we anti-Israëlische opinies steunen. Zelf heb ik nog geen persoonlijke hinder van de Israëlische overheid ondervonden tijdens mijn werk voor Amnesty Israël. We weten wel dat leerkrachten ontslagen worden wanneer ze antimilitaire meningen uiten. Men staat negatief ten opzichte van mensen die kritiek uiten. Zo werd bijvoorbeeld een Israëlische blogger naar het politiestation geroepen omwille van één van zijn tweets. Mensen zijn bang dat wanneer zij iets gelijkaardig doen, ze ook onderzocht zullen worden.”

Nieuwsbrief Landencoördinatieteam Israël/Bezette Gebieden/Palestijnse Autoriteit - zomer 2014 Amnesty International Vlaanderen

6

NIEUWS: HET LANDENTEAM ISRAËL/PALESTINA IN ACTIE GENT LIET VAN ZICH HOREN… Het Israëlische leger treedt gewelddadig op tegen Palestijnse demonstranten die vreedzaam hun rechten opeisen. Israëlische soldaten beschieten demonstranten vaak met traangas en rubberen kogels. In mei 2014 schoten ze nog twee ongewapende Palestijnse jongeren neer. Amnesty International publiceerde over de zorgwekkende toename van het geweld het rapport Trigger-happy: Israel’s use of excessive force in the West Bank. Om het toenemende geweld tegen vreedzame demonstranten aan te klagen organiseerde het landenteam Israël/Palestina op zaterdag 3 mei 2014 een petitie- en flyeractie op de Korenmarkt in Gent. Naast activisten van enkele lokale Amnesty-groepen en het landenteam viel ook de aanwezigheid van een soldaat op, die activisten en omstanders agressief bejegende. Zo zagen omstanders heel concreet hoe moeilijk het voor Palestijnse demonstranten is om hun stem te laten horen. De Oost-Vlaamse zender AVS legde alles vast op beeld. Hun reportage kun je hier bekijken. De vele voorbijgangers volgden geïnteresseerd de uitleg van de activisten en velen tekenden de petitie om het buitensporige geweld tegen demonstranten aan de kaak te stellen. De flyeractie zit er op, maar je kunt nog steeds je stem laten horen. Teken de petitie!

…OOK LEUVEN DEED MEE… Amnesty-activisten zetten de actie tegen het buitensporig geweld door Israëlische veiligheidstroepen verder op 7 juni 2014 op het Wereldfeest in Leuven. Ook hier legde het landenteam voorbijgangers uit dat Palestijnse demonstranten het recht hebben om hun mening te uiten en dat geweld ten aanzien van vreedzame demonstranten niet door de beugel kan. Ook de Leuvenaars tekenden vlijtig onze petitie. …EN TOT SLOT WAREN WE OOK IN ANTWERPEN VAN DE PARTIJ Op 31 mei en 1 juni 2014 stond Amnesty International op de Moslim Expo in Antwerpen, een expositie waar zowel moslims als niet-moslims in dialoog gaan en tot meer begrip komen. De bezoekers hadden vele vragen over het werk en de acties van Amnesty in het Midden-Oosten en Noord-Afrika die we graag beantwoordden. UPDATE: OMAR SA'AD IS VRIJ! ANDERE GEWETENSBEZWAARDEN ZITTEN ECHTER NOG VAST... Omar Sa'ad is vrij! De 18-jarige druze weigerde om gewetensredenen in het Israëlische leger te dienen en vloog daarom maar liefst zeven keer in de cel. Op 18 juni 2014 kreeg hij te horen dat hij ontheven was van de militaire dienstplicht. Op 4 december 2013 moest hij zich voor het eerst aanbieden om in dienst te gaan. Hij weigerde en kreeg twintig dagen gevangenisstraf. Dit scenario herhaalde zich zeven keer. Telkens hij zich voor militaire dienst moest aanbieden, weigerde hij en vloog hij voor twintig dagen de cel in.

Nieuwsbrief Landencoördinatieteam Israël/Bezette Gebieden/Palestijnse Autoriteit - zomer 2014 Amnesty International Vlaanderen

7

Op 13 april 2014 begon hij aan zijn zevende celstraf, dit keer voor veertig dagen. Maar eind april werd hij ernstig ziek. De eerste drie dagen weigerden de militaire autoriteiten hem alle medische hulp. Op 2 mei werd hij uiteindelijk in hoge nood overgebracht naar een ziekenhuis in Haifa. “(Het was) kantje boordje”, zo vertelde de dokter aan Omars familie. “Bijna had zijn lichaam het begeven en was het gestopt met functioneren.” Omar had een ernstige trombose in de lever. Hij mocht nog enkele weken thuisblijven om te herstellen. Kort nadien verleenden de autoriteiten hem vrijstelling van dienst. Waarschijnlijk heeft het ongeschiktheidscomité van het leger hem ongeschikt voor de dienst verklaard, net zoals Natan Blanc, de dienstweigeraar die vorig jaar 177 dagen vastzat. “Gevangenisbewaker! Ik ben vrij, jij zit nog in de gevangenis...” Zo begint de boodschap die Omar op zijn Facebook-pagina postte naar aanleiding van zijn vrijstelling. Hij bedankt daarin iedereen die hem gesteund heeft, zo ook Amnesty International. “Mijn dankbaarheid gaat (ook) naar Adalah en Amnesty en alle mensenrechtenorganisaties die mij bijstonden.” Het secretariaat van Amnesty International kreeg het volgende bericht: “Ik ben zo blij dat ik het niet kan geloven... Het leger erkent me niet als een gewetensbezwaarde maar vertelde me dat ik 'ongeschikt' ben voor de militaire dienst... en nu ik vrijgesteld ben van mijn militaire dienstplicht ben ik een vrij man." In totaal zat Omar Sa'ad honderdvijftig dagen vast. Dank aan iedereen die Omar een hart onder de riem stak en er bij de Israëlische autoriteiten op aandrong hem vrij te laten! Maar er is ook minder goed nieuws. Intussen zitten andere gewetensbezwaarden nog altijd in de cel. Op 8 juni kreeg Uriel Ferera voor de derde keer twintig dagen celstraf omdat hij weigert in het Israëlische leger te dienen. Amnesty blijft ijveren voor de vrijlating van alle jongens en meisjes die vastzitten omdat zij omwille van hun geweten weigeren hun legerdienst te vervullen. Iedere burger heeft recht op een vredevol alternatief voor de militaire dienstplicht. Wie niet wil deelnemen aan gewapende strijd, moet die keuze gerespecteerd zien. Bovendien kan niemand verschillende keren opgesloten worden om dezelfde reden. ACHTERGRONDINFORMATIE Jongeren schrijven aan Netanyahu: “Wij weigeren dienst te nemen in het bezettingsleger” (25 april 2014) Actie & Update: Dienstweigeraar Omar Sa’ad: “Ik weiger een aanvalswapen te richten op een ander menselijk wezen” (1 januari 2014) Commission on Human Rights resolution 1998/77: Resolutie van de Mensenrechtencommissie van de VN over het recht op gewetensbezwaren ACTIE: GEEN PROCES, GEEN AANKLACHT, GEEN MEDISCHE BEHANDELING EN GEEN TOEGANG TOT FAMILIE OF ADVOCAAT Op 25 februari 2014 om 2u 's nachts arresteerden Israëlische soldaten Abdul Razeq Farraj in zijn huis. Abdul is financieel en administratief directeur van de vakbond Union of Agricultural Work Committees. Een militaire rechtbank gaf hem een bevel tot administratieve detentie voor zes maanden. Het is al de vijfde keer dat de Israëlische autoriteiten hem arresteren en onder administratieve detentie plaatsen.

Nieuwsbrief Landencoördinatieteam Israël/Bezette Gebieden/Palestijnse Autoriteit - zomer 2014 Amnesty International Vlaanderen

8

Op 30 april 2014 sloot Abdul zich aan bij een collectieve hongerstaking die meer dan 125 gedetineerden zes dagen eerder waren begonnen. De hongerstakers eisen dat Israël stopt met de praktijk van administratieve detentie. Toen Abdul met zijn hongerstaking begon, plaatste de Israëlische gevangenisdienst hem, als straf?, in eenzame opsluiting en weigerde zout aan zijn water toe te voegen, zo meldden advocaten van de mensenrechtenorganisatie Addameer. Abdul krijgt geen toegang tot een onafhankelijke arts, advocaat en zijn familie. Informatie over zijn gezondheidstoestand is daarom moeilijk te verkrijgen. Hij tekende beroep aan bij het Israëlische Hooggerechtshof en wacht nu op een beslissing. Amnesty International verzet zich tegen de praktijk van administratieve detentie in Israël en de Bezette Gebieden. Het is in strijd met het internationaal erkende recht op een eerlijk proces. Administratieve gevangenen moeten worden vrijgelaten, tenzij hen onmiddellijk een internationaal erkend strafbaar feit ten laste wordt gelegd en zij berecht worden in overeenstemming met de internationale standaarden voor eerlijke processen. SCHRIJF DAAROM VOOR 25 JULI 2014 EEN BRIEF NAAR DE ISRAËLISCHE OVERHEID EN EIS DAT ZE ABDUL VRIJLATEN, TENZIJ ZE HEM INTERNATIONAAL ERKENDE STRAFBARE FEITEN TEN LASTE KUNNEN LEGGEN. >> VOER ACTIE VIA WWW.AIVL.BE/SCHRIJFACTIE/GEEN-PROCES-GEEN-AANKLACHT-WEL-IN-DE-GEVANGENIS ACHTERGRONDINFORMATIE Israël: het onrecht van administratieve detentie (5 juni 2012) NIEUWS: MAHMOUD ABBAS, SLUIT AAN BIJ HET INTERNATIONAAL STRAFHOF!

De Palestijnse president Mahmoud Abbas moet dringend werk maken van de toetreding van Palestina tot het Statuut van Rome. Daarmee zou Palestina de jurisdictie van het Internationaal Strafhof (International Criminal Court, ICC) officieel erkennen. Die boodschap staat in de gezamenlijke open brief die zeventien Palestijnse en internationale mensenrechtenorganisaties op 8 mei 2014 aan de president gaven. Ook Amnesty International deed mee. Als Palestina toetreedt tot het Statuut van Rome, kan het Internationaal Strafhof zich uitspreken over

oorlogsmisdaden en misdaden tegen de mensheid in de Bezette Gebieden. Het Hof zou zich dan bijvoorbeeld kunnen buigen over de mensenrechtenschendingen gepleegd tijdens het conflict in Gaza en zuid-Israël in 2008-2009. Philip Luther, hoofd van de unit Midden-Oosten en Noord-Afrika van Amnesty International, formuleert het als volgt: "President Mahmoud Abbas moet de nodige stappen zetten om aan te sluiten bij het Internationaal Strafhof en zo de belangrijke boodschap overbrengen dat er voor eens en voor altijd een einde gesteld wordt aan de ingewortelde straffeloosheid voor oorlogsmisdaden en misdaden tegen de mensheid in de Bezette Gebieden."

Nieuwsbrief Landencoördinatieteam Israël/Bezette Gebieden/Palestijnse Autoriteit - zomer 2014 Amnesty International Vlaanderen

9

De Palestijnse Autoriteit staat onder druk van Israël en de Verenigde Staten om het ICC links te laten liggen. De ondertekenaars tonen daar begrip voor, maar wijzen erop dat gerechtigheid een doel op zich is, ongeacht de politieke gevolgen. Bovendien zou een geloofwaardige vervolging van oorlogsmisdaden en misdaden tegen de mensheid het vredesproces juist ten goede komen, vinden zij. Vorige maand onderschreef de Palestijnse Autoriteit al twintig internationale verdragen en conventies. Een belangrijk signaal dat ze de mensenrechten op haar grondgebied ernstig neemt. De volledige tekst van de brief vind je hier (in het Engels), gevolgd door de lijst van de ondertekenaars. ACHTERGRONDINFORMATIE Palestijnse deelname aan internationale verdragen vergroot kansen op verantwoording (8 april 2014) Palestina moet toetreden tot het Internationaal Strafhof (24 december 2013)

Nieuwsbrief Landencoördinatieteam Israël/Bezette Gebieden/Palestijnse Autoriteit - zomer 2014 Amnesty International Vlaanderen

10

FOCUS

COLOFON Redactie Landencoördinatieteam Israël/Bezette Gebieden/Palestijnse Autoriteit1 Amnesty International Vlaanderen vzw2 Kerkstraat 156 2060 Antwerpen Tel. 03 271 16 16 Fax 03 235 78 12 amnesty@aivl.be www.aivl.be/nieuws/zoeken?land=705&thema=All www.facebook.com/mensenrechtenisraelpalestina Hoofdredactie Danielle Hennaert Caroline Medats Redactie Bart De Ceukelaire Maarten Huvenne Luc Janssens Maarten Loeckx Willem Staes Caro Van der Schueren Eindredactie Maarten Huvenne Maarten Loeckx Caroline Medats Verantwoordelijke Uitgever Amnesty International Vlaanderen vzw Karen Moeskops Kerkstraat 156 2060 Antwerpen Steun Amnesty International Vlaanderen! Deze nieuwsbrief verschijnt tweemaandelijks. Inschrijven per e-mail.

1 Het “Landencoördinatieteam (LCT) Israël/OT/PA”(Israel/Occupied Territories/Palestinian Authority) verzamelt informatie en bouwt expertise op rond Israël en de Bezette Gebieden binnen Amnesty International Vlaanderen. We gebruiken deze expertise ter ondersteuning van Amnesty-groepen die werken rond Israël en de Bezette Gebieden, voor inhoudelijke ondersteuning van campagnes van het nationaal secretariaat, voor lobbywerk bij politici en voor sensibilisering van het grote publiek. 2 Amnesty International is een onafhankelijke en onpartijdige organisatie die de naleving van alle mensenrechten nastreeft. Zij doet onderzoek en voert actie tegen ernstige mensenrechtenschendingen.