Wk Hoofdstuk 4
-
Upload
aphroditje -
Category
Travel
-
view
212 -
download
0
Transcript of Wk Hoofdstuk 4
WK: Normal, but so different
Hoofdstuk 4
De volgende ochtend is Anke als eerste wakker.
Nog een beetje vermoeid, rekt ze zich uit.
“Goedemorgen, jarige!”,
begroet Nathan zijn jongste dochtertje vrolijk,
“Ben je klaar voor de taart vanavond?”
Intussen zit Iris zenuwachtig achter de piano. Vandaag
gaat ze voor het eerst naar de particuliere school, en ze
kan de zenuwen het best bedwingen door piano te spelen.
En het vele spelen mist zijn effect niet: Iris heeft vanaf
nu al haar punten voor Creativiteit!
En niet veel later arriveert de schoolbus, en kan Iris
naar haar nieuwe school vertrekken.
Anke amuseert zich aan de tekentafel.
En daarom hebben hun ouders eindelijk nog even tijd
voor zichzelf. En reken maar dat ze die goed
gebruiken!
Yasmine is nog maar net op tijd uit bed om haar
carpool te halen.
“Sorry hoor, we waren nog even met belangrijke
dingen bezig!”,
verontschuldigt ze zich.
Nathan legt intussen kleine Anke in haar bedje.
“Dada, papa! Straks taart!”,
roept het meisje nog enthousiast, voordat ze in slaap
valt.
Een paar uur later komt Iris met een glimlach op haar
gezicht weer thuis.
Het was geweldig op haar nieuwe school!
Om even te ontspannen, schaakt ze wat tegen zichzelf.
“Jippie, weer van mezelf gewonnen!”,
roept ze even later grappend uit.
Maar ook op de particuliere school moet er ook gewerkt worden, en daarom begint Iris niet veel later aan haar huiswerk.
Nu ze de juiste uitdaging krijgt, gaat dat heel wat makkelijker!
Wanneer Yasmine thuiskomt, loopt Iris meteen op haar
af om te vertellen hoe leuk het wel was op school.
“En is je huiswerk al af, meid?”
“Natuurlijk, het was super gemakkelijk!”,
roept Iris uit,
“En kunnen we dan nu taart gaan eten?”
Nathan gaat de kleine Anke halen, en net zoals vorige
keer speelt Iris weer „Happy Birthday‟ op de piano voor
haar zusje.
Onder goedkeurend oog van haar grote zus blaast
Anke de kaarsjes uit.
“Vooruit, Anke! Springen maar!”,
staat de rest van de familie het meisje aan te
moedigen.
En een paar momenten later staat grote Anke zichzelf
te bewonderen.
Ze blijkt ook vol energie te zitten, want het eerste wat
ze doet is op haar nieuwe bed gaan springen.
Daarna gaan de zusjes nog even schaken, maar Iris is
zo moe dat ze na een paar minuten al gaat slapen.
Anke daarentegen is nog helemaal niet moe.
Geïnteresseerd is ze met een boek in de zetel gaan
zitten.
Maar al snel boeit het boek haar niet meer, en besluit
ze toch maar te gaan slapen.
En vanzelfsprekend is ze de volgende ochtend ook als
eerste wakker. Zenuwachtig om voor het eerst naar
school te gaan.
Ook Yasmine is wakker geworden, maar dan wel met
een iets onaangenamer gevoel als haar dochter.
Hoewel dat onaangename gevoel ook wel aangename
gedachten naar boven brengt.
Zou ze misschien weer zwanger zijn?
Terwijl Nathan het eten klaarmaakt, zitten de zusjes
opnieuw samen aan het schaakbord.
Maar Anke speelt de hele tijd vals, al wil ze dat zelf niet
toegeven.
“Is het eigenlijk leuk op school?”,
vraagt Anke nieuwsgierig tijdens het ontbijt.
“Geloof me, zusje! Je leert er echt vreselijk
interessante dingen. En je zal er ook veel vrienden
krijgen!”
Een beetje gerustgesteld stapt Anke even later in de
bus.
“Iris, mag ik naast jou komen zitten?”,
vraagt ze, terwijl ze nog even achterom kijkt.
Ook Yasmine wordt opgehaald door haar carpool. Ze
hoopt op een nieuwe promotie, want ze heeft er al een
tijdje hard voor gewerkt.
En Nathan… die heeft eindelijk eens tijd voor zichzelf.
Lang geleden dat hij nog alleen thuis was! Hij gaat
meteen aan zijn Lichaamsskill werken.
Wanneer Anke uit school komt, haalt ze verveeld haar
schouders op.
Zo leuk en interessant als Iris beweerde is het nu op
school ook niet!
Ze vraagt een paar uur alter dan ook meteen aan haar moeder of die haar niet wil helpen met haar huiswerk.
“Het is zo moeilijk, mama! Ik snap er niks van!”
Yasmine doet haar best, maar haar dochtertje snapt
het gewoon niet. Daar komt dan ook wel bij, dat ze
helemaal geen moeite doet om echt na te denken.
Iris daarentegen, is weer heel geïnteresseerd bezig
aan haar huiswerk.
“Dat is 115… dan 129… dus de juiste uitkomst
is…258! Zo, klaar! En lekker makkelijk!”
Maar Iris mag dan nog zo veel weten, er is toch nog één vraag waar ze heel graag antwoord op wil.
“Mama, ik heb het al eens aan papa gevraagd, maar…”
“Wat is dit nu eigenlijk? En wie was oma Sophia?”
“Kom eens bij me zitten, ik zal je eens alles vertellen
over je oma Sophia. De vrouw waar jij naar vernoemd
bent.”
“Weet je Iris, je papa en ik waren ongelooflijk blij op
de dag dat jij geboren werd. Maar toch waren we ook
erg verdrietig.”
“Want een paar uur nadat jij geboren werd, is je lieve
oma Sophia gestorven. Ze was zo blij dat ze haar
eerste kleindochter nog had gezien…”
“En blijkbaar moet dat ook een soort teken geweest
zijn. Want je papa en ik zijn er zeker van, mijn kleine
Iris Sophia, dat jij samen met haar naam ook de
wijsheid van je grootmoeder hebt meegekregen!”
Iris is heel blij dat ze nu het verhaal kent over het
verband tussen haar en haar oma. Zenuwachtig gaat
ze slapen: morgen is ze jarig…!
Tot volgende
keer!!!
xxx
aphroditje