Wissel juni 2009

16
W I S S E L 3/2009 In dit nummer: Marikenloop Pardubice: sport ontmoet cultuur De 5 x 5 en Ruuds schoolteam ‘Fit en slank: dat wil toch iedereen!’ Roparun: machtig mooi Drie snelle vrouwen Achteruit lopen scherpt de geest

description

De Wissel is het clubblad van Argo atletiek uit Doetinchem.

Transcript of Wissel juni 2009

Page 1: Wissel juni 2009

WISSEL

3 / 2 0 0 9

In dit nummer:

Marikenloop

Pardubice: sport

ontmoet cultuur

De 5 x 5 en Ruuds

schoolteam

‘Fit en slank: dat wil

toch iedereen!’

Roparun: machtig mooi

Drie snelle vrouwen

Achteruit lopen scherpt

de geest

Page 2: Wissel juni 2009

De vakantie staat voor de deur, maar dat zal veel leden niet weerhouden om toch hun rondjes te lopen. Zwetend op Mallorca, bibberend op de toppen van de Alpen, of zwoegend op het mulle zand van een Zeelands strand. Ook de Wisselredactie zit niet stil. Terwijl u dit leest zijn wij alweer bezig met de Wissel van na de vakantie. En zo hoort het ook. Maar: qua kopij van de leden is het een beetje komkommertijd. Vanwege de vakantie dus. Daarom bij deze een oproepje: ook in de vakantie zijn er volop loopverhalen te vertellen. Wij krijgen ze graag.

Een fijne vakantie!

Van de voorzitterVan de redactie

Sportvrienden,

Ook zo aan vakantie toe? Heb er dit jaar meer zin in dan ooit. Misschien een tikje te lang doorgelo-pen en tussendoor te weinig rust genomen. Rust is een wezenlijk onderdeel van de training, en ook bij Argo kan de boog niet altijd gespan-nen zijn. Daarom hebben we sinds een aantal jaren een zomerstop, dit jaar van 27 juli t/m 19 augustus. Voor veel lopers een moeilijk te accepteren fenomeen. Maar onze trainers, die er bijna altijd zijn, verdienen wel een paar week-jes vrijaf. Overigens zijn er tijdens de zomerstop altijd initiatieven van leden die loopgroepen vormen en het ‘clubgevoel’ in stand houden.

Een mooi actueel initiatief is dat van trainer René Boxem: de Argo Tour. Net als de echte Tour een zeer afwisselend evenement met sprint, bergetappes, ploegentijdrit en natuurlijk vlakke etappes. Op maandag- en woensdagavond komt het allemaal aan bod. De Argo Tour begint een echte klassieker te wor-den die niet meer weg te denken is op de Argo Kalender.

Hoewel geen eigen ‘product’ geldt dat ook voor de Roparun. De kanjers van de Roparun verdienen stuk voor stuk een compliment. 516 KM met 8 lopers, dat is 64,5 KM per persoon. Een totaaltijd van 40 uur en 49 minuten, dus 12,64 KM per uur gemiddeld. Dat zijn indrukwekkende cijfers. Stichting Loopgroep De Achterhoek kan terug zien op een geslaagd evenement.

Ook de 5 x 5 estafette is inmiddels achter de rug. De 5 x 5 was een erg gezellige wedstrijd met een groot (en groeiend) aantal deelnemers in 64 ploegen. Daar-over zijn we zeer tevreden. Onverwacht won ons eigen Argo-team; slotloper Niels Weijers kon het AVA-team nog net voor blijven.

We hebben ook iets om naar uit te kijken, want op 25 oktober staat de Halve Marathon op de agenda. Misschien heeft het WOC die datum met opzet geko-zen, want dan viert Argo het 25-jarig jubileum van dit evenement. Het WOC zal dat beslist niet ongemerkt voorbij laten gaan. We houden u op de hoogte!

Uit al deze activiteiten blijkt niet alleen de betrokkenheid bij de club, maar ook de liefde voor de sport. Hardlopen heeft met name als recreatieve sport aan populariteit gewonnen. Dat zie je aan de opbouw van onze vereniging, met zijn vele recreantengroepen, maar met gelukkig ook een groeiende jeugd. Die wordt vaak weer geinspireerd door ouders en zelfs oma’s of opa’s, getuige een interview in deze Wissel met drie generaties hardlopers: oma, moeder en (klein)dochter. Het klinkt natuurlijk ook hartstikke stoer: “mijn oma doet aan hardlopen”. Dan kun je gewoon niet achterblijven.

We zijn blij met de groei van de jeugd. U ook? We zoeken nog versterking in de begeleiding, vooral trainers en ondersteuning bij wedstrijden. Ga maar eens kijken en u zult zien dat jeugdwedstrijden een waar feest zijn.

Allen een goede vakantie gewenst.

Henk Woolschot, voorzitter AV Argo.

ColofonRedactieMarelle Boxem, René Boxem, Katinka Wetzels, Gerard Smeitink en Theo van Bergen

FotografieFoto omslag: Carlo Stevering

VormgevingFrans Hesselink Ontwerpbureau

DrukwerkPreduxion Doetinchem

RedactieadresWannedreef 25, 7006 LR Doetinchem

Tekst bij voorkeur digitaal aan leveren uiterlijk 4 september 2009, per e-mail naar: [email protected] redactie behoudt zich het recht voor ingezonden artikelen in te korten of te herschrijven.

Uw advertentie in clubblad Wissel? E-mail Henny Metz op [email protected]

Page 3: Wissel juni 2009

Parallelweg 29, DidamTel: (0316) 22 15 08

[email protected]

Gildenbroederslaan 4, DoetinchemTel: (0314) 37 70 00

[email protected]

www.kabaccountants.nl

DidamDoetinchemEmmeloord

GoudaKampenTilburg

UrkVoorburg

Warnsveld

Uw financiële coach

K A B - V E R S T A N D V A N Z A K E N

Kab DI-DO ADV 180x131 magenta en cyaan 25-11-2008 11:24 Pagina 1

De Marikenloop, Voor het zevende jaar alweer, alleen maar vrouwen, héél veel vrouwen, bijna 7700 vrouwen. Dat leek me wel een goede beginregel voor het clubblad van een toch nog redelijk door mannen bevolkt Argo. Voor het zesde jaar ben ik een van die vele vrouwen die met plezier de Marikenloop 10 km aflegt, want voor 5 rijd ik niet meer naar Nijmegen ... Het is een traditie; als geboren en getogen Nijmeegse móet ik aan de start verschijnen. Ongeacht weer, wind en gebrek aan training óf nieuwe liefde, de Marikenloop wordt gelopen! Dit jaar blijken er twintigjarige loopsters te zijn, is de jongste loopster (op de 5 km) 5,8 jaar jong en de oudste loopster 79 jaar, dus leeftijd is in ieder geval geen excuus ... Voor jong en oud, én een lust voor het oog, want na een hippe

warming-up met heuse aerobics-instructeur volgt het startsein en staat de hele route vol met mannen en mannen en, oh ja: kinderen en grootouders. Langs bos en vliegveld worden de loopsters aangemoedigd door bekenden en onbekenden (die jouw naam van je startnummer aflezen). Mijn eerste vier kilometer gaan als een speer. Achter mij hoor ik iemand zeggen dat we op het tempo van 11 km per uur zitten, helemaal goed dus. Wie mij kent weet dat ik vooral voor het plezier loop en geen ambities heb kwa tijd, maar binnen het uur finishen zou erg leuk zijn ... Maar ik had dit nog niet gedacht of mijn tempo verzwakte, zware benen en de zon sloegen toe. Tsjaa, toch de voorbereiding weer niet serieus genoeg genomen? Na nog ruim 5 kilometer voort te hebben geploe-terd, haal ik de finish en mag ik de

medaille in ontvangst nemen. De beste dame redde het in 36.12 en daar steekt mijn tijd schril bij af, maar ach, je kan niet alles in het leven hebben. Voor wie denkt: misschien volgend jaar toch maar meedoen? Kijk even op www.marikenloop.nl voor de sfeerimpressies! Een aanrader.

Marikenloop

Page 4: Wissel juni 2009

Op zaterdag 18 april verdedigden wij tijdens de halve marathon in part-nergemeente Pardubice de eer van Doetinchem. René Huls, Theo van Bergen, Stefan Scanu, Els Moorman en ikzelf begonnen de grote dag met een gezamenlijke lunch in ons hotel. Om elf uur kwam reisleidster Mila ons ophalen om te vertrek-ken richting de start. Daar, op het gezellige plein in Pardubice, legden we onze kleding in de feesttent kort bij de finish. Na lekker ingelopen te hebben was de start van de wed-strijd over drie ronden. Aan de start stond een horde Kenianen, dus onze kansen waren alweer verkeken.

Redelijk tevredenIedereen was uiteindelijk (redelijk) tevreden over het behaalde resul-taat. René 1.24, Theo 1.30, Sefan 1.31, Els 1.41, Marco 1.21. Onze Belgische vrienden hadden twee mannen die 1.16 liepen en een dame 1.24. Een Italiaan liep 1.12 en zijn maatje liep met zijn grote glimlach en krullenbol 1.22. In de tent op het plein was na de tijd een lopend buf-fet waar iedereen (ook de bevolking) kippenpootjes, kool, broodjes, kof-fie, bier, water etc. gratis kon halen. Diegenen waarvan de maag dit weer kon verdragen hebben hier dan ook weer lekker hun energie aangevuld. Op het plein wachtten we op de prijsuitreiking en ook signaleerden we hier een Keniaan op een houten fiets. De ereplaatsen waren natuur-

lijk voor de Kenianen, wij zaten daar een fractie achter.

Buffet en taalbarrièreWe hadden wat tijd om ons op te frissen voordat we om zes uur wer-den verwacht in een ander hotel van de organisator van de halve mara-thon. Hier stond een geweldig buffet voor ons klaar dat we samen met de Belgen, Duitsers, Italianen, Kenia-nen, burgemeesters en een horde sponsors hebben genuttigd. Na het buffet was er een modeshow met een aantal mooie dames. Toen dit achter de rug was, opende de eige-naar van het hotel een champagne-fles met een sabel. Daarna waren de Kenianen aan de buurt om dit ritueel uit te voeren. Dit leverde wel een aantal kapotte flessen op. Na deze fantastische avond in het hotel zijn we met team Holland nog een afzakkertje gaan drinken in de Ierse pub. Hier bleek dat we een taalbar-rière hadden met het bestellen van de juiste kleur wijn. Dit leverde een chagrijnige serveerster op die met veel pijn en moeite de juiste kleur wijn bracht en natuurlijk een koffie voor René. Moe maar voldaan keer-den we terug in ons hotel.

Kutna HoraDe volgende ochtend aan het ontbijt zat René natuurlijk alweer aan de koffie en Stefan aan een broodje bockworst. Om acht uur kwam de touringcar voorrijden waar we samen met de Belgen en de Italia-nen in konden. De Duitsers gingen diezelfde ochtend weer naar huis. Na ongeveer een uur kwamen we aan in het prachtige kasteel Zebly, net iets buiten Kutna Hora. Hier kregen we een rondleiding door een gids. Alles in dit kasteel was echt mooi bewaard gebleven. Daarna vertrok de bus richting Kutna Hora voor een lunch in restaurant Dacicky. Hier ging wel een wande-ling aan vooraf, omdat we het eerst niet konden vinden. Uiteindelijk – nadat we dwars door een pizzeria waren geloodst – kwamen we op de juiste plek. Na een kop soep en bord goulash konden we aan het middag-programma beginnen.

SkelettenOp naar de prachtige St. Barbara-kathedraal. Dit is één van de meest bijzondere gotische bouwwerken in midden-Europa. De kerk staat op de lijst met werelderfgoederen. Na een kort ritje in de bus kwamen we

Pardubice: sport ontmoet cultuur

Page 5: Wissel juni 2009

Hans is geboren en getogen in het mooie plaatsje Hoog-Keppel. Een rasechte Achterhoeker dus.Hij wilde fysiotherapeut worden. De buurman, die fysiotherapeut was, bracht een andere kijk op de zaak: na een dag meegelopen te hebben was Hans genezen en zocht het in de techniek.

Voor zijn werk is hij de hele wereld over gereisd en is hij o.a. in Taiwan geweest. Daarvoor had hij geen geldig reisdocument. Dus moest er een retourtje Hong Kong aan te pas komen. Of Marokko, waar, met geld onder de tafel, nog wel iets te rege-len viel. Dan de Amerikanen. Ze vroegen Hans of hij mee ging vissen op de Coloradoriver. Hier doen we dat met een hengel. Maar hij keek wel even raar op, want de ‘vissers’ pakten pistolen tevoorschijn en er werd geschoten.

Hans is inmiddels een echte hard-loper geworden, mag je zeggen van iemand die drie keer per week loopt. Hij is nog niet zo lang bezig; vroeger leek het hem maar niets. Zoals zovelen heeft hij gevoetbald. Hij werd twee jaar geleden door iemand op de beginnerscursus gewezen. Hij had absoluut geen zin maar heeft toch de stoute schoe-nen aangetrokken en is inmiddels besmet met het virus. Hij gaat als een speer en heeft het al tot de halve marathon van Argo gebracht. De halve Berenmarathon staat nu op het programma.

Aan de Conconitest heeft hij inmid-dels deelgenomen. In het begin dacht Hans: ”Is dit alles?”, maar naarmate de test vorderde dacht hij er anders over. Een blessure is inmiddels ook aan de orde geweest en dan hebben we het over een overbelaste voet.

Hans is zo verslaafd aan lopen dat als hij in het buitenland voor z’n werk in een hotel zit er een loop-band aan te pas komt. Hij heeft een Garmin hartslagmeter met alle toeters en bellen aangeschaft, dus hij is heel wat van plan. Voor hem is hardlopen het beste om je omge-ving te leren kennen. Dit maakt hongerig en hij kookt graag met een lekker glaasje wijn erbij.

Als vrijwilliger is Hans actief op de school van z’n kinderen: klus-ochtend en oud papier.Tot er kinderen kwamen heeft hij nog rondgetoerd op de motor, maar hij is, in tegenstelling tot velen, nooit gevallen.Hij vindt Argo een open club, vrij toegankelijk met een verscheiden-heid aan mensen.

Loper in the picture

Hans Oosterink

bij onze laatste bestemming van de dag. Het Ossuarium van Sedlec is een kleine rooms-katholieke kapel onder de Allerheiligenkerk op de begraafplaats in Sedlec, een buiten-wijk van Kutna Hora. Het ossuarium bevat de skeletten van 40.000 tot 70.000 personen die de ornamenten van de kapel vormen. Zeer apart om te zien. Na dit bezoek aan de graf-kelder ging de reis terug naar ons hotel in Pardubice.

AfsluitingNu toch maar weer snel onze hard-loopkleren aan om samen met de Belgen uit te lopen in het park van Pardubice. Na diverse rondjes in het park begon de plaatselijke bevolking ons steeds meer aan te moedigen. Dit leverde het hilarische moment op dat een te dikke toeschouwer probeerde om met ons mee te lopen. Hij moest het na 500 meter opgeven. Na een aantal rondjes door enthousiaste mensen aangemoedigd te zijn en wat wietlucht opgesnoven te hebben, besloten we terug te keren naar ons hotel voor een frisse douche. Nog een uurtje samen met de Belgen een welverdiend biertje, water, wijn of cola drinken, en om zeven uur werden we door Mila opgehaald voor het afsluitende diner in restaurant Plzenka. Het was echt een puik restaurant. We hebben daar heerlijk gegeten en afscheid genomen van Mila die dit weekend tot iets moois heeft gemaakt. We besloten nog een afzakkertje te gaan halen, in een kroegje op het plein waar ook de finish van de wedstrijd was geweest, samen met de Belgen en de Italianen. Een leuke afsluiting van dit fantastische week-end. Na een wat korte nacht scho-ven we de volgende ochtend aan het ontbijt en namen we afscheid van de Belgen. Je kan rustig zeggen dat we het met ons vijven (natuurlijk ook alle anderen) echt geweldig leuk hebben gehad!! Bedankt allemaal!

Marco Rutgers

Page 6: Wissel juni 2009

Zaterdag 9 mei ’s ochtends: de spanning begint te komen. Het is na wat moeite gelukt om vijf lopers van de grootste school in Doetinchem bijeen te krijgen voor de jaarlijkse 5 x 5 estafette van Argo.

Vrijdagavond was ons sterrenteam compleet: Wim van Beek met zijn 56 jaar is de nestor, ik ben met 53 goede tweede, Gerard Philipsen is ook net 53, Thomas van Rijnsoever tegen de 30 en Willem-Jan Derks uit Nijmegen met 25 ons jonkie. Wat zal deze dag ons brengen? Waarschijnlijk niet de zege, gezien onze tijden van gemiddeld rond de 25 minuten. Maar die o zo begeerde eer om er bij te mogen zijn en vijf keer te juichen voor een finishende collega! Goed 13.00 uur zijn we er alle vijf en zo te zien helemaal klaar voor deze te leveren prestatie. Wat zal het Graafschap College trots op ons zijn dat wij de naam van de school 25 km lang aan de wereld tonen! Om 10 over 1 zijn wij aan de beurt voor de teamfoto en o wat staan we er charmant op! Duidelijk is te zien dat we popelen van verlangen om onze loopkwaliteiten ten toon te stellen. Alles zit mee: het weer is prima, niet te warm, beetje zon, 62 teams, dus lekker gezellig, goede koffie in onze altijd gezellige kantine, Baan 9, en natuurlijk veel collega-lopers van Argo. De spreekstalmeester van Argo is weer helemaal op dreef en zweept ons met zijn stem op naar de start die om exact half 2 plaatsvindt. Enig gedrang, wat spanning, laatste dribbeltjes en PANG: daar gaan de eerste lopers.

Thomas bekijkt het zich goed en houdt zich buiten het gedrang door rustig te beginnen. Maar gaandeweg komt hij helemaal op stoom om na het rondje De Gaarde, Wonninkhaagseweg, De Gaarde, zandweg van de Oude Rozengaardseweg, Broekstraat, pad langs de sloot en om de voetbalvelden van VV Doetinchem

weer op de baan van Argo aan te komen en in zijn kenmerkende stijl grandioos te finishen. Wim volgt als tweede loper en geniet heerlijk van het weertje. Willem-Jan is als Benjamin van het team wat zenuwachtig en goed in staat om zijn eventueel tegenvallende prestatie op voorhand in een breder perspectief te plaatsen. Maar hij blijkt als derde loper over grote talenten te beschikken en blijft op het laatste rechte stuk zelfs de hevig aanstormende Dinand Woolschot voor in de sprint.

Inmiddels ben ik in conclaaf met onze collega-school SAM voor speciaal onderwijs die met 90% minder werknemers dan het Graafschap College eveneens een volwaardig team op de been hebben gebracht. Wij liggen voor en Gerard start ruim drie minuten voor hun vierde loper, maar helaas komen ze in omgekeerde volgorde met

hetzelfde tijdsverschil binnen. Ik kan als laatste loper onze eer niet meer redden, maar na twee uur en zes minuten zijn wij binnen. Ergens middenin de uitslagenlijst prijkt onze naam, met de kanttekening dat wij het op een na laatste mannenteam zijn. Tsja, dat zal volgend jaar beter moeten en dus gaan we kijken wat er mogelijk is: meer collega’s optrommelen, meer trainen, hoogtestages, betere voeding en professionele begeleiding. Maar wij waren wel heel tevreden met onze prestatie en met de door Argo geweldig goed georganiseerde estafetteloop die rond 16.30 uur eindigde met de prijsuitreiking, waarna eenieder in goede stemming huiswaarts toog. Volgend jaar zijn wij zeker weer present!

Ruud Harmsen

De 5 x 5 en Ruuds schoolteam

Page 7: Wissel juni 2009

Kortkortkortkortkortkortkortkort

Halve Marathon jubileertDe halve marathon die Argo jaarlijks organiseert bestaat 25 jaar. Dat moet natuurlijk gevierd worden. We kunnen er nog niet al te veel over zeggen, maar het WOC is druk bezig om de marathon dit jaar een extra feestelijk tintje te geven. In de volgende Wissel daarover meer. Wat in ieder geval al wel zeker is: voor het eerst wordt er met de bekende Championchip gelopen. Er komen flyers en posters in Baan 9 met informatie over inschrijving, afstanden en starttijden.

Nieuws van het WOCZaterdag 3 oktober zijn er weer de clubkampioenschappen voor de pupillen en junioren. Om deze kampioenschappen soepel te laten verlopen hebben we hulp nodig. Dit kan zijn in de vorm van jury-leden, ouders die bijv. een bal terug rollen, met de koffie rond gaan, een groepje begeleiden of een van de andere voorkomende werkzaamheden.

U kunt zich aanmelden via het volgende e-mailadres:[email protected]

JeugdOp 6 juli stopt Jolande Frederiks als jeugdtrainer.

De jeugdcommissie heeft versterking gekregen in de persoon van Hugo Keurentjes. Hij stelt zich in de volgende Wissel voor.

Argo-Agenda 27 juli Zomerstop t/m 19 aug. 4 sept. Deadline Wissel 4 5 okt. Wissel 4 verschijnt 7 sept. Bestuursvergadering,

20.00 uur 12 sept. Start verkoop Grote

Clubactie 3 okt. Clubkampioenschappen

jeugd 5 okt. Bestuursvergadering,

20.00 uur 22 okt. Businessavond 25 okt. Halve Marathon 6 nov. Deadline Wissel 5 14 dec. Wissel 5 verschijnt

Nieuwe overkappingen hoogspringmattenDankzij de gemeente Doetinchem zijn de hoogspringmatten en de

verspringbak van Argo weer perfect beschermd. Tijdens de hoogspringtraining van de jeugd staan deze nieuwe verrijdbare overkappingen te glimmen in de zon.

Page 8: Wissel juni 2009

A R G O J E U G DStedenwedstrijd Ede

Zaterdag 23 mei hadden we een ste-denwedstrijd in Apeldoorn. Meisjes pupillen B moesten beginnen met hoogspringen en dat ging heel goed. Stéphanie had 1,00 meter gesprongen en Florianne had 1,05 meter gespron-gen. We hebben allebei een nieuwe PR! Daarna gingen we sprinten. En dat ging ook heel goed. En we waren allemaal heel snel.

En we gingen ook kogelstoten. Flo-rianne had 3,80 meter gestoten en Stéphanie had 4,56 meter gestoten.En we hebben 1000 meter gelopen en het was super warm maar toch gingen we heel snel.Verder was het een hele gezellige dag.

Van Florianne en Stéphanie

Tijdens de Stedenwedstrijd van 6 juni jl. in Ede verbeterde Luuk Maandag, Pupil A2, het clubrecord uit 1992 door over 1.35 m. te springen. Hulde!

Stedenwedstrijd Apeldoorn

Op de foto zie je Luan Veenhuis samen met haar moeder en zusje. Zij zijn onlangs in het Olympisch stadion in Beijing geweest. Luan heeft daar de Olympische sfeer opgesnoven. Bij de stedenwedstrijd

in Ede heeft ze aangegeven dat ze in de toekomst graag mee wil doen aan de Olympische spelen. Wie weet, we wensen haar veel succes!

Luan in Beijing

Page 9: Wissel juni 2009

ARGO JEUGD

Anouk is lange tijd onze kleinste C-pupil geweest. De hoogblonde atlete is begonnen met atletiek als mini-C-pupil maar is vanaf dit seizoen een echte C-pupil. Ze boekt ook ontzet-tend veel vooruitgang en dit zie je in haar prestaties terug; vooral het verspringen en hoogspringen gaat goed. Ze heeft altijd goede zin en lacht ontzettend veel, je kunt zien dat ze de trainingen en wedstrijden leuk vindt. Hoog tijd dus om even met haar te kletsen.

Anouk, je bent nu zeven, wanneer ben je bij Argo begonnen?Ik ben begonnen toen ik zes jaar was. Ik wou graag omdat mijn zus ook aan atletiek deed. Ik ben af en toe naar haar gaan kijken en vond het erg leuk. Ik had als trainers Jolande en Theo en nu Saskia, Sten en Theo, en ik vind onze groep wel leuk.

Wat vind je het leukste onderdeel bij atletiek?Ik vind hoogspringen erg leuk, ik ben nog wel klein maar kan al best hoog springen. Verspringen en lopen zijn ook leuk, maar hoogspringen tot nu toe het leukst.

Hoe bereid je jezelf voor op een wed-strijd?Ik probeer heel goed mee te doen met de training en alle oefeningen goed uit te voeren.

Als er een wedstrijd is ga ik de avond van tevoren vroeg naar bed zodat ik goed uitgerust ben.

Wat eet je vlak voor de wedstrijden?Het beste voor mij is witte boter-hammen met hagelslag

Wie is je grote voorbeeld?Gert-Jan Wassink, want die kan heel hard lopen en doet leuke din-gen bij de wedstrijden

Doen je zusjes ook aan sport?Mijn grote zus Sanne doet ook aan atletiek en misschien begint mijn kleine zusje Fleur ook volgend sei-zoen als ze zes jaar is.

Vind je de andere dingen die georgani-seerd worden bij Argo ook leuk?Ja ik vind het zomerkamp heel erg leuk, dan is er altijd een leuk pro-gramma en het slapen ‘s nachts in een tent is heel spannend. En de opening van het crosscircuit in april door Gert-Jan Wassink vond ik ook heel leuk. Het is een hele mooie baan, we mogen er wel eens op lopen bij de training. Carnaval was dit jaar ook heel mooi.

Zoals jullie kunnen lezen is Anouk vastbesloten een heel goede atlete te worden. We blijven haar prestaties volgen.

Even kletsen met ... Anouk Kappert

Roparun en Argo-jeugdDe jeugdafdeling van Argo is enorm trots op de Roparunners van ARGO. We vinden het een enorme prestatie en zijn zeer blij dat jullie zoveel geld hebben opgehaald voor het goede doel! We vinden het een eer dat we jullie financieel hebben mogen ondersteunen.

Page 10: Wissel juni 2009

Langs de Oude IJssel en over de Hessenweg (15 km)

Toen ik van Maike de pen voor De Route van ... overnam, was mijn pro-bleem niet óf ik een route had, maar eerder wélke van onze hardlooproutes ik zou nemen. Ik zeg ‘onze’, want ik loop al jaren met mijn vaste maatje Marianne en zij heeft in de loop der tijd een aantal afwisselende routes ingebracht. Wij hebben dus samen deze opdracht aangenomen.

Afhankelijk van het moment in ons trainingsschema kunnen wij nu kiezen uit routes van ongeveer 5 tot zo’n 20 kilometer!! Na enig overleg hebben wij voor deze route gekozen omdat wij hem echt super afwisselend vinden. Weilanden, water, bos, het zit er allemaal in! Wij hebben, omdat wij op de Huet wonen, als startpunt de Belder-straat, bij de voormalige vuilnisbelt. Het is natuurlijk ook goed moge-lijk om op een andere plaats in de route te starten, bijvoorbeeld bij de IJsselbrug bij Laag-Keppel (par-keerplaats) of bij De Gouden Leeuw (parkeerplaats, horeca).

RoutebeschrijvingWij starten bij de voormalige vuilnisbelt aan de Belderstraat.

Loop de Belderstraat uit tot aan de Liemersweg. Steek de Liemers-weg over en ga rechtdoor. Het pad is hier onverhard. Dit pad komt uit op de Barlhammerweg. Sla hier linksaf. Na ongeveer 500 meter, net voorbij het bordje Eldrik, eerste weg rechts, Heggenveld. Helemaal uitlopen tot aan de Wehlsedijk. Hier sla je rechtsaf, het fietspad langs de weg volgen. Vlak voor de IJsselbrug linksaf het fietspad langs de Oude IJssel op (fietsroute Doesburg). Loop tot de volgende brug over de IJssel, sla hier rechtsaf, ga de brug over, de Jonker Emilweg. Rechtdoor tot de Keppelseweg, deze recht oversteken en rechtsaf de parallel-weg langs de Keppelseweg nemen. Op de vijfsprong schuin rechtdoor de Hessenweg op, een zandpad met verhard fietspad. Steeds rechtdoor, zijwegen negeren tot je op de Hum-melose weg komt, daar rechts. Bij de Gouden Leeuw de Keppelse-weg recht oversteken. Door Laag-Keppel heen. De brug over, recht-door (Wehlsedijk). Bij de rotonde rechtdoor. Na ongeveer één kilo-meter de eerste straat links, de Bokkenstraat. Deze volgen, zijwegen negeren, tot de Liemersweg. Deze oversteken en de Bokkenstraat verder volgen. Bij de eerste driesprong (bij picknick-plaats) linksaf, de Vogelstraat. Deze uitlopen tot de Belderstraat.

Einde van deze fantastische route!

De route van …

Marianne Rudolph en Marijke Schaapman

Hup 123 (vervolg)

Ik kom nog even terug op mijn oproep van de vorige keer. Er zijn geen reacties binnen gekomen ...Niks, noppes, nada! En waarom? Tja, jammer, maar dat zullen we dus niet te weten komen. Ik had graag een mooie lijst willen laten zien.

GetiktAls je, net als ik, vaker per week traint, dan loop je al gauw een keer in de regen. Niet echt leuk. Ronduit vervelend. De kleren plakken, de schoenen soppen en de soepele tred veranderd in een gewaggel als van een eend. De toevallige toe-schouwer denkt al gauw dat hard-lopen echt niet goed voor het lijf is.Ha, maar in de zomer dan? Dan kan je lekker in het zonnetje lopen. Lek-ker lang. Maar als je nog 5 km terug moet naar huis en geen drinken meer hebt, worden het hele lange kilometers! Je tong als een stuk leer. Je huid wordt droog en je snel-heid zakt dramatisch. En ook nu waggel je langzaam verder. Mensen langs de kant zien wederom beves-tigd dat hardlopen echt niet gezond kan zijn! ’s Zomers loop je ook wel eens een wedstrijd en er is dan vaak een verkoelende douche langs de kant. Spontaan spring je er heer-lijk onderdoor. Meewarig kijken de mensen langs de kant. Je ziet ze denken: “Hardlopen maakt je ook nog eens knettergek.”En tijdens een marathon drink je netjes elke 5 kilometer dat lekkere drankje waardoor je ook nog door kunt na 30 kilometer. Op het laatst kun je niet meer drinken en ga je al kokhalzen bij de lucht. En over de finish ga je over je nek van dat spul. De mensen om je heen trekken een vies gezicht en kijken even de andere kant op. Je ziet ze denken: “De marathon lopen is echt gek-kenwerk.”Maar dan … ineens een glinsterende traan. Hij rolt over de wang van de loper. Het gezicht straalt. En dan besef je weer, je moet wel een tik hebben om hard te lopen.

Grit

Page 11: Wissel juni 2009

Tijdens de zaterdagochtend-training een paar weken geleden liepen er ineens een paar onbekende mensen mee. Nou is dat niet vreemd; Argo heeft zo’n 500 leden, dus allicht dat je niet ieder-een kent. Maar deze vier liepen allemaal in hetzelfde blauwe shirtje. “Mmmmm”, dacht onze sneaky repor-ter en besloot tot een interviewtje. Een paar weken later spreken we op het ter-ras bij Baan 9 met Thea van Dijk en Adeline Keizer.

Thea: “Ik las een adver-tentie in de krant over een achtweekse cursus Fit en Slank van Sensire. Daar zat een deel voorlichting over voeding bij en een deel looptraining en dat leek me een goed idee. Ik tennis en doe aan Tacoyo, een soort aerobics, maar ik merkte toch dat ik de laatste tijd zwaarder werd. Meteen maar aanpakken, dacht ik, anders weeg ik straks honderd kilo.” Adeline had het ook uit de krant. “Het sprak me aan, want fit en slank zijn, dat wil toch iedereen! Ik vind conditie belangrijk, en als je fit bent word je misschien vanzelf een beetje slanker. Maar je gaat niet zo gauw bij een atletiekvereniging als je nul komma nul conditie hebt. Ik heb het jaar hiervoor veel gewandeld, uren met de hond. Maar in de winter kwam ik weer aan. Dus heb ik me opgegeven.”

De cursusDe cursus (voor mannen en vrou-wen) begon met een uurtje voorlich-ting over voeding van diëtiste Eveline Straatsma. Adeline: “Ze is heel goed. Ze gaf ons veel informatie en tips over gezonde voeding en een gezond gewicht. En ook hielden we een week een voedingsdagboek bij om inzicht te krijgen in ons eetgedrag. Zinviol, maar ook best gezellig, want het schept wel een band als je allemaal

met hetzelfde bezig bent.”Daarna gingen ze onder de enthou-siaste leiding van Bas Waterham de Kruisbergse bossen in met een schemaatje. Thea moest wel wat overwinnen. “Als ik al dácht aan hardlopen, kreeg ik zo’n gevoel van ‘nee hè’. Mijn man loopt al jaren, en die zegt dan bijvoorbeeld: ‘Ik ga ‘even’ hardlopen’. Daar kon ik me weinig bij voorstellen; ik vind mezelf geen hardlooptype. Tennis: alla. Maar hardlopen is grenzen verleg-gen.” Adeline: “Inderdaad. Aiai, dat eerste minuutje hardlopen! Ik dacht: “Dat overleef ik niet. Maar het viel achteraf mee.”

De clubHoe kwamen ze eigenlijk bij de club terecht? Thea: “Bas zei: De laatste keer gaan we naar Argo, want het is zonde om met dat hardlopen niets te doen. En het is leuker in groeps-verband.” Ze hebben nu een keer of drie gelopen. Hoe bevalt het? Thea: “Ik vind het fijn dat Argo een heel sociaal gebeuren is. Tijdens een training moesten we vijf keer vijf minuten lopen. We hadden al ingelopen, en na drie keer dacht ik:

dat haal ik nooit. Maar toen heeft iemand me op sleeptouw genomen. Dat vond ik heel prettig (bedankt nog!).” Adeline: “Compliment ook voor de training. Ze passen zich aan op de diverse ‘sterktes’ in de groep. En verder is de sfeer gewoon goed. Bijna elke zaterdag hebben we wel een keer gezongen omdat er iemand jarig was.”

LidEn hoe is het nu? Thea: “Bas zei: ‘op een gegeven moment ga je lekker lopen.’ Dat heb ik nog niet. Elke keer vind ik het nog zwaar. Maar je pikt het wel snel op,

en ik vind dit meer een overwinning dan een tennispartijtje!” Adeline: “Het geeft een prettig gevoel van: dit heb je toch maar mooi gedaan. En er is toch wel echt iets veranderd: vroeger nam de hond mij op sleep-touw, nu ik hem, haha.” Ze worden allebei lid van Argo. Adeline: “Eigen-lijk is het zonde van de cursus als je niet doorgaat. Ik vind het ook leuk, en je houdt er meer conditie aan over.” En wat hun gewicht betreft: ze zijn allebei tussen de 2,5 en 5 kilo afgevallen.

‘Fit en slank: dat wil toch iedereen!’

Sensire biedt deze cursus ook aan in varianten met Nordic-walking, sportief wandelen of Curves. Curves is een fitnessprogramma speciaal voor vrouwen.

Meer informatie via www.sensire.nl (klik cursusaanbod) of telefoon 0314-356431, 0900-8856 (10 ct/min).

Page 12: Wissel juni 2009

Loopgroep de Achterhoek (Team 206) heeft de verwachtingen tijdens de Roparun dik overtroffen. Niet alleen haalden ze dik 12.000 euro op voor het goede doel, ze eindigden in een veld van 273 teams op de 47e plaats. In dit verslag over de Roparun komt Bianca Roemaat aan het woord. Zij caterde samen met anderen het hele team.

De eerste keer dat ik over de Roparun hoorde, dacht ik: het moet niet gekker worden. Ik ben er aan gewend dat mijn man Bert en zijn loopmaatjes een keer per jaar een marathon lopen. Maar non-stop meer dan 500 kilometer in twee dagen tijd afleggen leek mij een enorme inspanning. “Het is weer eens wat anders,” hoor ik Joop Sloot nog zeggen aan het ontbijt in Keulen vorig jaar toen daar een marathon werd gelopen. “Jij kunt de catering doen,” kreeg ik te horen. Dat leek me een mooie uitdaging. Zeker omdat ik in het dagelijks leven schrijf over lekker eten en drinken. En zo ging ik samen met Tineke van Amersfoort en Helmi Gerritsen als

cateraar mee naar de Roparun 2009 voor Stichting Loopgroep De Achterhoek.

Voordat we op zaterdag 30 mei om twee uur ‘s middags in de bus zaten naar Frankrijk, hadden we al een aantal vergaderingen, mailwisselin-gen en een oefenweekend achter de

rug. Vanaf het eerste moment was duidelijk dat we op de primitieve toer zouden gaan. Geen lawaai pro-ducerende aggregaten maar lekker buiten in de weer met gasbranders en skottelbraais. Na een enquête onder de groep waren de eetwensen geïnventariseerd en de inkooplijs-ten gemaakt. Via de mail zamelden we onze kookbenodigdheden in bij onze teamleden. Dankzij sponsors werd het eten grotendeels bij elkaar gebracht. En zo gingen we op 30 mei het avontuur in dat Roparun heet. Ook voor ons als cateraars was het spannend. Hebben we genoeg eten en drinken bij ons? Is er plek om onze kookspullen op te zetten? Smaakt het eten?

Roparun 2009: ‘machtig mooi’

Winnen

Als klein kereltje was ik al in de ban van wedstrijden. Daarbij maakte het me niet veel uit waarom er gestreden werd, zolang ik maar kon winnen. Bij gebrek aan het grote, georganiseerde werk zoals zaklopen tijdens de laat-ste schooldag of ringsteken tijdens Koninginnedag voldeden ook huise-lijke wedstrijden. Achterop de kalen-der van een willekeurige leverancier hielden broerlief en ik alles bij wat er bij te houden viel: dammen, schaken, stratego, you name it.

Later voegden we gedrieën de disci-pline hardlopen toe. Het zou mij niet verbazen als onze kordate voorzitter, tevens mijn oudste broer, nog lijsten met antieke waarde op kan hoesten. De enige reden tot geheimhouding die ik vermoed, is dat uw geliefde colum-nist hier en daar boven uw voorzitter prijkt. Zelf verzwijg ik hier bewust onze hardloopwisselbeker, waarop mijn naam nog niet één keer prijkt.

Hoe langer ik erover nadenk, des te beter ik besef dat het vooral mijn broers waren van wie ik wilde win-nen. Natuurlijk waren er ook talloze anderen: buurjongens, neven, nichten, onbekenden, klasgenootjes en in een later stadium ook collega’s op personeelsfeestjes. Gek genoeg kan ik niet goed beschrijven welk genoe-gen het winnen van tegenstanders mij gaf. Aan dit genoegen heb ik inmiddels ook verliezen toegevoegd. Hoor ik u “ ja, noodgedwongen zeker” gniffelen? Neehee, ik bedoel het soort verliezen dat tevoren vaststaat zoals bij de cate-gorie hopeloze weddenschappen.

Betreft het een levenslange oefening in verliezen of wil ik juist heel af en toe op miraculeuze wijze winnen? Wellicht zit de drang dieper en is een chronisch gebrek aan aandacht of zelfvertrouwen de oorzaak. Een psycholoog onder u kan vast en zeker uitsluitsel geven. Misschien wil ik slechts mijzelf verslaan, al heb ik geen idee waarin of waarom.

En u? Wie wilt u aan de zegekar bin-den? En wat treft u vervolgens op die kar aan?

Bert Woolschot

Page 13: Wissel juni 2009

Bij elke wisselplaats van de teams moesten we aan de bak. Dan was het letterlijk gas geven. We begonnen de eerste dag om een uur ‘s nachts met het smeren van broodjes en serveren van koffie en (noodle)soep voor het vertrekkende team. Voor het terugkerende team bakten we eieren op de skottelbraai. Dat moest allemaal snel want de lopers, fietsers, masseur en chauf-feurs moesten hun rust pakken. En we moesten daarna snel verkassen naar het volgende wisselpunt dat voor de lopers 60 kilometer verder was. Als volgers in de touringcar mochten we niet op het parcours komen dus we moesten omrijden. Na wat dommelen in de bus ‘s och-tends om een uur of half zes weer aan de slag op weer een andere plek in Frankrijk. Opnieuw brood-jes en koffie voor de vertrekkende ploeg en omeletjes maken voor de terugkerende mensen. Ondertussen hoorden we de ervaringen. Het eer-ste traject in Frankrijk bleek zwaar vanwege de vele klimmetjes dus het eten ging er wel in. Ook op de derde wisselplaats waar we om half 12 ‘s middags al bami en macaroni ser-veerden, waren de dames en heren hongerig. Bij de vierde wisselplaats waren er warme maaltijden voor het andere team. We stonden vlak bij het parcours en konden zo live de wisseling van onze teams zien. Prachtig. Ook op de volgende plek in België stonden we pal aan het parcours. Tussen het cateren door pikten we wat van de loop mee en snoven we de sfeer op.

Onderweg zagen we ook hoe andere teams caterden. Sommige hadden complete keukens in vrachtwagens en herrie makende aggregaten. Maar we waren blij met onze manier van voedselvoorziening. Het was elke keer een gezellig moment van eten en ontspanning. Tijdens de loop werden de verhalen steeds enthou-

siaster. Met name in Belgische steden en Brabantse plaatsen als Ossendrecht en Bergen op Zoom was het één groot carnaval en wer-den de teams onthaald als helden. Ze kregen er zelfs echte Brabantse worstenbroodjes. Op het eindpunt serveerden we voor de laatste keer nog wat broodjes met knakworsten om daarna naar de Coolsingel te gaan waar we met het hele team over de meet gingen.

De Roparun is voor mij -als niet-loper- een ervaring om nooit te vergeten. Dankzij het mooie weer en de goede teamspirit overheerste een soort vakantiegevoel. Alleen jammer dat we weinig slaap kregen. Maar het enthousiasme van ieder-een werkte aanstekelijk en maakte alles goed. Fietser Gerard Borkus heeft tijdens een interview op Rop-

run-radio heel treffend verwoord hoe wij deze loop hebben ervaren: “Het is machtig mooi.”

Bianca Roemaat

Fantastische prestatie Roparunners

Loopgroep de Achterhoek (team 206) heeft de verwachtingen dik overtroffen. Niet alleen haalden ze veel geld op voor het goede doel, ze eindigden bij de Roparun op de 47ste plaats in een veld van 273 teams! Het hele team van Loopgroep de Achterhoek heeft zich ontzet-tend ingespannen om de Roparun tot een succes te maken. Wie hun nieuwsbrief ff bi’jpraoten leest, ziet hoezeer iedereen de uitstekende voorbereiding, inzet en samenwer-king in het team heeft gewaardeerd. En waar deden ze het voor?

“Natuurlijk voor de sportieve pres-tatie, maar vooral ook voor de steun aan mensen die kanker hebben. Voor sommigen van ons lag daar een zeer persoonlijke motivatie.

We hebben met onze Roparun zo’n € 12.000,- bijeengebracht; de definitieve stand moet nog duidelijk worden, niet alles is binnen. We dan-ken alle particulieren en bedrijven voor hun bijdragen. Ook in deze tijd van crisis zijn donateurs genereus gebleven en hebben bedrijven hun maatschappelijk ondernemen in ere gehouden. Wij hopen dat hun ver-bintenis met onze prestatie en onze doelstelling ook voor hen profijtelijk zal zijn, zoals het voor mensen met kanker zal bijdragen aan kwaliteit van leven.”

Een recent mailtje van Theo van Bergen, een van de lopers, maakt duidelijk hoe succesvol de totale Roparun is geweest. Alle teams samen hebben 4.6 miljoen euro bij elkaar gebracht. Mannen en vrou-wen van Loopgroep de Achterhoek, we zijn trots op jullie!

Page 14: Wissel juni 2009

Diny Hartjes, Marie-Louise Vossen en Maureen Nederhoed lopen alledrie bij Argo. Zijn het vriendinnen? Buren? Familie? Het laatste klopt. Maar ze zijn niet zomaar familie. We hebben het hier over oma, dochter en klein-dochter. Drie generaties vrouwen dus. Dat vond de Wisselredactie zo leuk we met het drietal zijn gaan praten. Na de zaterdagochtendtraining (waar ze iets eerder van vertrokken, want Maureen was al eerder klaar bij de pupillen) verzamelt het trio zich in de bestuurs-kamer.

Oma Diny (61) vertelt hoe het alle-maal begon. “Toen Marie-Louise 19 was is ze begonnen met hardlopen, in het bos. Ze nam altijd wel de hond mee, maar ik vond het toch niet zo’n fijn idee dat ze alleen ging, dus ben ik haar gezelschap gaan houden. We liepen al drie jaar toen we op zoek zijn gegaan naar een club. Eerst in Arnhem, maar daar vonden we het niet echt gezellig. Er was wel een trainer, maar iedereen liep zijn eigen schema en we vonden de club ook erg groot.” Ze besloten om eens bij Argo in Doetinchem gaan kijken. “Toen was er alleen nog maar een veldje achter het Rietveld Lyceum en een container, maar het klikte meteen met de groep. We waren er net een paar weken toen er iemand ging trouwen. Corrie (Nusselder –red.) zei: ‘Ga toch mee, dan leer je

de mensen echt kennen.’ Nou, dat was zo gezellig, we zijn nooit meer weggegaan. Er is nu nog steeds een harde kern van mensen die contact met elkaar houdt en op elkaar let.”

Diny komt ‘voor de leuk’, zoals ze zelf zegt. “En voor mijn gezondheid, natuurlijk. Ik wil mijn hart en bloed-vaten goed houden. En het is goed voor de lijn.” Het lijkt dus alsof het bij Diny niet om de prestatie gaat, maar toch heeft ze onder andere de marathon van New York gelopen, en de Bruggenloop. Diny: “Als het gezellig is loop ik.” Marie-Louise (40): “Mijn moeder is echt een die-sel, ze loopt overal. En ze gaat ook nog twee keer per week naar de sportschool, plus golfen in Zelhem.”

Waarom loopt Marie-Louise? ”Mijn motivatie is vooral gezelligheid. Maar het is ook een uitlaatklep, ik moet mijn energie kwijt. Overdag heb ik veel aan mijn hoofd, want we hebben een eigen bedrijf. Dat is stressvol, en daarnaast hebben we natuurlijk nog het gezin.” Dan houdt ze het waarschijnlijk bij hard-lopen? “Nee, ik ga nog één keer per week naar de sportschool en op dit moment train ik voor de vierdaagse, samen met mijn moeder.” En Maureen? “Mama zei: ‘Wil je mee?’. Ik vond het gelijk leuk.” En wat vind ze het leukst van de trai-

ning? Het antwoord komt meteen: “De spelletjes”. Heuvels vindt ze minder fijn. Maureen (9) zit in de hardloopgroep op de zaterdagoch-tend, want ze wil het liefste hardlo-pen. Marie-Louise: “Ze doet door de week al genoeg: ze zit op dynogym en ze heeft twee keer in de week sport op school. Ze is ook nog wat afwachtend, want ze doet het nog niet zo lang. Maar ze vindt het erg leuk. Ze weet nu bijvoorbeeld al dat ze volgend jaar op school een spreekbeurt over hardlopen gaat houden.”Maar het hardloopgen houdt niet op bij Maureen. Marie-Louise: “Onze jongste dochter Isabel is net vijf. Dat wordt een talent! Voor de lol liepen we onlangs de Singelloop van 2,8 kilometer in Doesburg. Isabel op gewone schoenen, en nog moest ik haar afremmen!” Diny: “Isabel zei pas nog: ‘Oma, als ik oma ben gaan we samen hardlopen’. Lief hè.”

Bijzonder is de hechte band die ze met elkaar hebben. Marie-Louise: “We hebben een hele kleine familie, en een klein gezin. We schelen niet veel in leeftijd.” Ze gaan vaak samen weekendjes weg, en Diny neemt elk jaar een kleinkind mee op vakantie. “Ja, dan gaan we samen kamperen op de fiets. Dat is fijn, dan kun je ze echt aandacht geven.” Dit jaar is Isabel aan de beurt. Een beetje jam-mer vindt Maureen dat wel, want ze vindt het fijn met oma.Diny en Marie-Louise vinden altijd wel een aanleiding voor een feestje. Zo waren ze in september 2008 samen 100 jaar. Marie-Louise: ”Van het geld zijn we afgelopen decem-ber naar New York geweest, samen met een zus van mijn moeder en haar dochter. Dat was om weer eens terug te blikken, want mijn moeder heeft daar in 1997 marathon gelo-pen. Het mooiste was het moment dat ze na drie maanden training en 1100 km in de benen over de finish kwam en iedereen riep: “You did it!!”

Het ziet ernaar uit dat Diny, Marie-Louise en Maureen nog vele jaartjes met plezier bij Argo blijven lopen.

Drie snelle vrouwen

Page 15: Wissel juni 2009

Interessant berichtje in de krant: “Sta je voor een uitdaging die het uiterste vergt van je hersenen? Loop dan achterwaarts tijdens het naden-ken! Die beweging verhoogt de kans op het (snel) vinden van de juiste oplossing. Aldus concludeert onder-zoeker S. Koch (Radboud Universiteit Nijmegen) in het vakblad Psycholo-gical Science op grond van een test onder 38 studenten. Zij moesten ‘hersenkrakers’ oplossen en daarbij voorwaarts, achterwaarts, of zij-waarts lopen. De moeilijkste opdrach-ten werden het snelst geklaard, zo bleek, bij het achterwaarts lopen.”

Interessant, want bij mij gaan alle hersencellen tijdens het lopen op de waakvlam. Al bij de eerste woorden van een route-instructie gaat mijn brein op slot. Ik loop dan maar gewoon achter de meute aan. Volgens meneer Koch zou mijn hersenpan zeer opknappen van

achterwaarts lopen. Maar nu wil ik ook weten waarom. Na wat Googe-len kom ik op een site terecht: The Online Brain Games Blog. Waar men-sen al niet een blog voor opzetten. Maar daar wordt het wel uitgelegd. Hersenen zijn net mensen: als ze steeds hetzelfde doen, worden ze lui. Je brein houdt op met nieuwe paadjes en verbindingen maken. Is dat belangrijk dan? Blijkbaar wel. Je hersenen actief houden en uitdagen gaat bijvoorbeeld geheugenverlies tegen. Oké dan. Hoe doen we dat?

Volgens het boek Keep your Brain Alive gaat het erom iets eens hele-maal op een andere manier te doen, en daarbij flink wat zintuigen te gebruiken. Ja, dat klopt wel bij ach-teruit lopen. Zijn er nog meer voor-delen, behalve dat je je brein wakker houdt? Volgens de schrijvers wel. Namelijk: met achterwaarts rennen verbrand je eenvijfde meer calo-

rieën, het versterkt je evenwicht, je buik wordt je rug (leuke stimulans voor je buikspieren), en je hartslag is bij eenzelfde snelheid een stuk hoger als bij voorwaarts lopen.

Maar er is één klein nadeeltje; je ziet niet waar je loopt. Daar hebben de schrijvers aan gedacht. Ze advi-seren beginnende achteruitlopers om rustig aan te beginnen op een plat vlak, of een loopband teneinde gaten, borden, auto’s en andere gevaren te vermijden. Lijkt me heel verstandig.

Wie mij binnenkort achterstevoren rennend op de Argo-baan aantreft: nee, ik ben niet gek geworden. Ik ben het juist aan het voorkomen.

Katinka Wetzels

Zie ook: www.onlinebraingames-blog.com en www.neurobics.com.

Achteruit lopen scherpt de geest

U voelt wel wat voor kostenverlaging?U denkt dat uw processen efficiënter kunnen?U voelt niet voor hoge kosten?

Bel dan voor een vrijblijvend kennismakings-gesprek. Veel kleine en grote bedrijven uit uiteenlopende branches gingen u voor!

Een baken in uw logistiek proces

Frits de Wind – Heuvelwijk 5 – 7047 CC Braamt – 06-52055160www.fdwla.com

MULTIMATE ZEVENAAR

Edisonstraat 286902 PK Zevenaar0316-343403

MULTIMATE DOESBURG

Verhuellweg 1b6984 AA Doesburg0313-478558

FHO

Frans Hesselink

Ontwerpbureau bno

www.franshesselink.nl

Page 16: Wissel juni 2009

Loopkalender 2009

Nam

en & num

mers

ARGO

Website: www.avargo.nlE-mailadres: [email protected]

Clubgebouw:Baan 9, Sportpark ‘de Bezelhorst’Bezelhorstweg 87, DoetinchemTel. (0314) 36 59 59

Postadres: Postbus 93, 7000 AB Doetinchem

Ledenadministratie: Mirjam Manenschijn (0314) 33 48 29 [email protected]

Bestuur

Voorzitter Henk Woolschot (0314) 62 45 73PenningmeesterEdwin Robat (0314) 33 31 61SecretariaatKees Post (0314) 33 27 22

Contactpersonen commissies

WOCTon Jansen (0315) 32 48 52MateriaalcommissieAndré Jorissen (0314) 36 51 85OnderhoudscommissieGerrit Hofstra (0314) 33 42 63JeugdcommissieKarin Pasterkamp (0314) 78 56 81

SponsorcommissieHenny Metz (0544) 37 51 31BaancoördinatorArie Reugebrink (0314) 34 11 47Coördinator schoolsportdagenBen en Berna Lebbink (0314) 62 28 58

Trainers

Technisch trainers pupillenTheo van Bergen (0314) 32 73 07Manfred Vels (0314) 34 64 58Jolande Frederiks (0314) 36 44 87

Technisch trainers senioren/juniorenJan Manenschijn (0314) 33 48 29

LooptrainersHans Legebeke (0314) 34 62 33Carla van Zantvoort 06 13209928René Boxem (0314) 32 42 31Flora Jonkman (0314) 35 49 05Henk Lubberdink (0314) 34 42 39Janneke Metzemaekers (0314) 66 40 07Stefan Scanu (0544) 37 92 59Gerard Schepers (0315) 32 51 14Bas Waterham (0314) 33 39 03Willem Wassink (0314) 65 25 78Niels Weijers (0314) 34 41 56Anton Zaalmink (0314) 341840

Looptrainers sportief wandelenWendelien Eding (0314) 32 73 71Janneke Metzemaekers (0314) 66 40 07

•7juliCoopertestZutphen

•14juliWalfortloopAalten 1-2-6 km

•28juliBesselinkschansloopLichtenvoorde 2,1-6,3 km

•8augustusRunnersworldloopApeldoorn 5-10 km

•8augustusZomeravondloopAalten 1-2-6-10 km

•16augustusDwarsdeurGrolleGroenlo 5 km

•2septemberRozendaalseVeld-loop Rozendaal 5,5-12 km

•4septemberKroondomeinloopWenum-Wiesel 5-10-16,1 km

•5septemberHanzeloop Warnsveld 2,5-5-10-21,1 km

•5septemberHeideloopErmelo5-10 km

•13septemberBridgetoBridgeArnhem 2-5-10-16,1 km

Praktijk Oefentherapie Cesar

Ida Jacobs•Orthopedischeklachten: rug, nek/schouder, heupen, knieën, voeten enz.•Neurologischeklachten: hernia, whiplash, c.v.a. enz.•Zwangerschapsklachten: urineverlies, bekkenpijn enz.•Sensomotoriek: grove en fijnemotoriek, schrijfproblematiek

enz.•Sportspecifiekeklachten: advies en begeleiding.

In het medischcentrum van Dichteren, Willy Brandtplein 16B 7007 LB Doetinchem

Bel voor een afspraak: (0314) 36 02 23 www.cesarjacobs.nl

100% vergoed

door ziektekosten-

verzekeraar

Direct toegankelijk,

zonder verwijzing arts