Windkracht
44
http://flowleren.stebo.be
-
Upload
wwwsociaaldigitaalbe -
Category
Government & Nonprofit
-
view
102 -
download
1
Transcript of Windkracht
http://flowleren.stebo.be
‘Windkracht’ is het verhaal van Annemie, Ann, Gül, Jacqueline, Mieke en Nadine.
We waren elk leercoach van een leercirkel in het ESF-project ‘Stebo Flowleert’ (2013-2014)
Dat werd een boeiend leerverhaal …
In dit verhaal kregen we een unieke kans … de kans om een verschil te maken.
Ons verhaal begon na strategisch onderzoek in Stebo.
Dat maakte duidelijk maakte dat we in Stebo gewoon zijn om steeds weer in de actiemodus te gaan. Stilstaan of achteruitkijken is niet zo ons ding.
Met die nuchtere actiemodus hebben we in Stebo al heel veel bereikt ….
‘Meer doen van hetzelfde helpt ons helaas op termijn niet méér vooruit’.
Er is nood aan iets anders in Stebo …. er is vooral nood aan ‘anders innoveren’: doen, maar mét ruimte voor de nodige reflectie.
Zo gingen we leren, doen en werken in leercirkels.
Kort samengevat komt dat hier op neer: een piloot (de leercoach) brengt een groep passagiers (een denkgroep) van A naar B. Dat doet de coach met de hulp van een steward of stewardess (de uitdager).
Zes leercirkels gingen samen in de lucht … rond hetzelfde tijdstip … zonder vertraging.
Elk had z’n eigen steward en passagiers.
Elk had ook z’n eigen bestemming : er was Stebo Sterk Merk, Missie, Labo, Kruisbestuiving, Digitalisering én Synergy.
Een leercirkel zonder leercoach is er geen. Het is zoals een vliegtuig zonder piloot.
Ijverig ging de projectverantwoordelijke op zoek naar leercoaches. De kandidaten kregen maar één opdracht: vlieg! … alsof vliegen vandaag vanzelf gaat …
De kandidaat-piloten waren al bij al snel gevonden, maar vliegen zonder goed gerief gaat helaas niet.
Gelukkig was er Luc De Schrijver. Hij bracht ons het licht: een CPS denkkader én een hoop brainstormtechnieken op de koop toe.
We zouden er nu helemaal klaar voor moeten zijn. Niets was minder waar … .
Met het nodige gerief in ons achterhoofd (maar helaas nog niet in de vingers) gingen we achter de stuurknuppel zitten.
We waren helemaal bereid om er voor te gaan – maar ook heel erg zoekend.
We waren benieuwd ook: zou die CPS echt wel gaan werken in Stebo?
De uitdaging was groot voor elk van ons: met een nieuwe methode over de afdelingen heen met collega’s aan innovatie werken was immers heel nieuw in Stebo ….
Voor deze uitdaging wilden wij graag gaan – vollebak – onze grenzen verleggen – ook al zou het ons bloed, zweet en tranen gaan kosten.
Eén leercoach verlegde écht compleet haar grenzen.
Ze werd uit haar administratieve comfortzone gehaald en kreeg een luchtdoop.
Ze kon groeien als copiloot om er daarna helemaal alleen voor te gaan. Met succes.
De eerste keer als leercoach aan het werk … eerlijk gezegd voelt dat zo’n beetje als in een Zeppelin stappen.
Als collega neem je immers een serieuse positionswitch: je stapt uit de groep en gaat er voor staan.
Dat is geen evidentie, maar we beslisten samen: we just let it go – let’s fly blind
Gelukkig waren er de intervisiemomenten … .
Daar leerden we van elkaar, met elkaar en door elkaar. Noem het maar een groeigroep voor piloten.
We deelden er en kregen er stilaan plezier in. Het werd steeds meer een samenspel.
We werden soulsisters en kwamen steeds meer in the mood …
Iedere leercirkel had zijn eigen snelheid, zijn eigen tempo, zijn eigen parcours … dat was ook helemaal oké.
De ene leercirkel had iets van een straaljager. Een andere eerder iets van een zweefvliegtuig. En nog een andere had trekken van iets daar tussenin.
Maar vliegen, dat deden we allemaal, met de nodige ups-and-downs.
Iedere leercirkel had een leercoach, één had er zelfs twee. En twee leercirkels veranderden onderweg van piloot én van steward.
Immers … wat dat laatste betreft …. één ding is zeker … de vliegroute van een leercirkel loopt niet altijd gesmeerd.
Soms zijn er turbulenties of onverwachte dingen. Vooral daar hebben we veel uit geleerd.
De leercoaches ontdekten samen heel wat geheimen voor een perfecte vlucht.
Eén daarvan is ‘rollen verdelen’. Het is simpel en geniaal tegelijkertijd.
Iedereen moet in de leercirkel z’n plek weten en iedereen moet zich daar ook aan houden, zolang we met z’n allen samen in de lucht zijn.
Er is nog een belangrijk geheim dat we delen: just trust the process - just trust the flight.
Voor de verkenner onder de leercoaches is dat puur genieten; immers loslaten is haar ding.
Voor de ontwikkelaar is het eerder een beetje afzien; want zij speelt het liefst op zekerheid en controle.
We trust the process – tegelijkertijd hielden we voortdurend onze pilotenfocus ook op de landing.
Die landing is niet voorspelbaar. Waar zullen we landen? Wordt het de maan, een aardse plek of een compleet nieuwe terrein?
Het bleef een verrassing, gedurende heel de vlucht.
Tijdens de vlucht waren we bezig, elk met ons eigen ding …
De ene leercoach was vooral bezig met het proces, de andere vooral met het product.
En nog een ander was vooral bezig met de passagiers – de vraag die heel de tijd bij haar leefde was: zit iedereen wel op het juiste vliegtuig?
Leercoach zijn in een leercirkel. Het werd een uitdagend leerparcours voor de leercoach.
Maar allemaal waren we al doende aan het leren of was het al lerende doen.
Stebo oude stijl dus, maar nu mét tijd en ruimte voor reflectie.
Leren in een leercirkel met ruimte voor reflectie is een avontuur. Er is ook en vooral een eigen output.
Alle leercirkels zijn heelhuids geland. Wij, leercoaches, zijn daar heel blij mee. Maar, nu we springen we even uit ons vliegmachien. We zien jullie graag terug bij een volgende vlucht.
