Willem Vermandere niet scrollen Even luisteren, kijken en wegdromen.

15
Willem Vermandere niet scrollen

Transcript of Willem Vermandere niet scrollen Even luisteren, kijken en wegdromen.

Page 1: Willem Vermandere niet scrollen Even luisteren, kijken en wegdromen.

Willem Vermandere

niet scrollen

Page 2: Willem Vermandere niet scrollen Even luisteren, kijken en wegdromen.

Even luisteren, kijken en wegdromen

Page 3: Willem Vermandere niet scrollen Even luisteren, kijken en wegdromen.

D’r staat in mijnen hof nen lelijken boomal veel te lange zo nen aap van nen boom

Page 4: Willem Vermandere niet scrollen Even luisteren, kijken en wegdromen.

hij moet uit mijn ogen met al zijn vernijn

en ‘t moeste maar zulk gene lelijkaard zijn.

Page 5: Willem Vermandere niet scrollen Even luisteren, kijken en wegdromen.
Page 6: Willem Vermandere niet scrollen Even luisteren, kijken en wegdromen.

D’happ in mijn handen en ‘k had goed gemikt

God laat het groeienmaar ‘t is de mens die ‘t schikt

Page 7: Willem Vermandere niet scrollen Even luisteren, kijken en wegdromen.

ne zwaai in de lucht, direct is ‘t voorbijkrijg ik daar zelve gene slag in mijn zij

Page 8: Willem Vermandere niet scrollen Even luisteren, kijken en wegdromen.
Page 9: Willem Vermandere niet scrollen Even luisteren, kijken en wegdromen.

Lijk Isaac gered in ‘t oud testamentdeur ‘n engel van God,

juist op ‘t laatste moment

Page 10: Willem Vermandere niet scrollen Even luisteren, kijken en wegdromen.

Den hemelse machtsmeet mijn happ’in de gronden ‘t boomtje bleef staandaar waar dat ‘t stond

Page 11: Willem Vermandere niet scrollen Even luisteren, kijken en wegdromen.
Page 12: Willem Vermandere niet scrollen Even luisteren, kijken en wegdromen.

Vanaf dien dag heb ik het goed gesoigneerdhaast blaadje per blaadje gevisenteerdbij ‘t minste windje, sneeuwtje of vorstklopte mijn herte van vrees in mijn borst

Page 13: Willem Vermandere niet scrollen Even luisteren, kijken en wegdromen.
Page 14: Willem Vermandere niet scrollen Even luisteren, kijken en wegdromen.

En iedere lente heb ik diepe gezuchtals ik ‘t boompje zag groeienscheef weg in de luchten ‘k leefde gelukkig en ie was content‘k en mijn eigen kinders alzonooit verwend

Page 15: Willem Vermandere niet scrollen Even luisteren, kijken en wegdromen.

En als ik ga doodgaanplant nevens mijn kruistwee takken van ‘t boompjevan achter mijn huisdat ‘k d’eeuwigheid langkan slapen en dromendiep aan de wortelsvan mijn bloedeigen bomen.