Werkboek Imsp

22
marieke hartkamp C1E Immersive Space

description

Marieke Hartkamp Immersive Space werkboek

Transcript of Werkboek Imsp

Page 1: Werkboek Imsp

marieke hartkampC1E

Immersive Space

Page 2: Werkboek Imsp

“Welkom in mijn wereld, mijn wereld van emotie.”

Dit is mijn werkboek waarin ik naar mijn uiteindelijke wereld van emotie toewerk. Ik heb een aantal opdrachten en voorstudies gedaan en deze heb ik in dit bestand gebundeld. Allereerst volgt een in-houdsopgave waarin ik verwijs naar mijn verschillende hoofdstukken/opdrachten. Vervolgens zal ik mijn opdrachten uitwerken.

2 3

VOORWOORD pag. 2

INHOUDSOPGAVE pag. 3

OPDRACHT 1 pag. 4

OPDRACHT 2 pag. 7

OPDRACHT 3 pag. 10

OPDRACHT 4 pag. 17

OPDRACHT 5 pag. 22

OPDRACHT 6 pag. 28

OPDRACHT 7 pag. 32

OPDRACHT 8 pag. 33

OPDRACHT 9 pag. 37

REFLECTIEVRAGEN pag. 41

INHOUDSOPGAVE

Page 3: Werkboek Imsp

OPDRACHT 1Dit is de eerste afbeelding. Dit is een gemaakte afbeelding en laat een ‘gecrashte’ metro zien. Ik vind dit een immersive space omdat er veel in deze afbeelding gebeurt: allereerst het gebruik van licht. Boven-in de afbeelding is een groot gat met een helder licht te zien. Dit zorgt voor een groot contrast met de donkere schaduwen rechtsonder in de afbeelding. Daarnaast is er gebruik gemaakt van maar weinig kleuren wat een grauwe sfeer neerzet. Er gebeurt daarnaast erg veel in de afbeelding omdat er een soort van instorting heeft plaatsgevonden en je de gevolgen nog ziet. Je wordt aan het denken gezet wat er nou precies is gebeurd en wilt weten wat er zich nog verder in de afbeelding afspeelt. Er bevinden zich genoeg plekken en hoekjes waar zich verscheidene dingen kunnen verstoppen. Kortom: genoeg om een immersive space te vormen.

Op deze afbeelding is een grote stad te zien. Het is een gemaakt plaatje, maar desalniettemin erg mooi gemaakt. De lucht erboven schept echt een bepaald sfeer, misschien iets van een mysterie: je hebt het gevoel alsof je ergens bent waar je je in de werkelijkheid niet snel zult bevinden. Deze lucht zal zich in het echt niet snel voordoen, maar het geeft een gevoel van diepte en ruimte.

Er is gebruik gemaakt van een groot contrast en door de compositie van de gebouwen lijkt er een soort van beweging in te zitten. De bomen onderin de afbeelding lijken zwart te zijn: het schept een grauwe sfeer. Kortom: genoeg aspecten aanwezig die deze afbeelding voor mij een immersive space maken. Ik zou best uitgedaagd worden om te kijken wat zich allemaal in deze ruimte afspeelt.

4 5

Page 4: Werkboek Imsp

Dit bos vind ik sowieso een heel mooi plaatje, maar is voor mij ook een immersive space. Het lijkt wel een beetje op het plaatje dat in de les is besproken: ook een bos, met verschillende hoeken van lichtin-val en gebruik van veel contrast en in dit geval: verschillende blauw- en groentinten. Ik vind het heel mooi hoe er is gespeeld met lichtinval: het schept een wat enge sfeer en sommige silhouetten lijken zelfs personen of iets anders te zijn. Kortom: een soort van illusie waar men in een immersive space smakelijk gebruik van kan maken. Achter elke boom zou zich iets kunnen afspelen en onder elk blaad-je kan iets verstopt zitten...

OPDRACHT 2In deze opdracht was het de bedoeling zelf een ruimte te creëren. Ik heb gekozen voor een soort van lege loods. Ik vond de setting wel leuk omdat het erg donker was en ik vond het er nogal ‘creepy’ uit-zien. Ik heb ervoor gekozen om een beetje een zwart-wit sfeer aan te houden en heb er dan ook voor gekozen om veel van de saturatie laag te houden. Omdat ik er altijd voor zorg dat het niet te grauw wordt, heb ik er een roze koffer tussen gezet. Ik ben zelf erg van het thema: black and white with a touch of pink en dat heb ik geprobeerd terug te laten komen. Bij branddesign ben ik op dit thema ge-komen en sindsdien is dit een onderdeel van mijn merk geworden.

Qua voorwerpen ben ik vrij ‘vrij’ gebleven. Ik heb verschillende voorwerpen gebruikt die in eerste instantie niets met elkaar te maken hebben: een doodskist en een teddybeer (?) en aan de ene pilaar een doodshoofd in combinatie met een roze reiskoffer. Het zijn grote contrasten tegenover elkaar gezet, maar als geheel is het niet storend. Het past door middel van kleurgebruik en positie toch bij elkaar. Ik heb geprobeerd een mysterieus beeld neer te zetten, met hier een daar een ‘girly’ touch.

Op de volgende spread bevindt zich een afbeelding van mijn gemaakte ‘wereld’.

6 7

Page 5: Werkboek Imsp

8 9

Page 6: Werkboek Imsp

OPDRACHT 3

10 11

Page 7: Werkboek Imsp

12 13

Page 8: Werkboek Imsp

De wereld van emotie - ABC

ABCDEFGHIJKLMNOPQRSTUV

WXYZ

agressie / afwisseling

betrouwbaar

contrast

drukte

emoties

frustratie

geluk

humor

illusie

jaloezie

klassiek

liefde

modern

negatief

overheersendpositief

...

rust

stilte / sfeer

terughoudend

uitzonderlijk

verdriet

waanzin / wonderlijk

...

...

zon / zalig

123

456789

10

11

De eerste ruimte die ik mij kan herinneren is de ruimte waarin ik sliep samen met mijn zus op het mo-ment dat mijn zusje werd geboren. Ik was toen anderhalf jaar en weet nog dat ik aan de kant van de deur lag en dat het donker was. Mijn vader kwam binnen en verder weet ik niets meer.

Ik kan niet echt objecten beschrijven, ik weet alleen dat ik sliep in een normaal, laag bed en dat mijn zus aan mijn rechterhand in een zelfde soort bed sliep. De deur was aan mijn linkerhand en ik kan mij niet herinneren of er dingen aan de muur hingen. Wel was er aan de rechterkant een raam.

Ik denk dat één van de grootste ruimtes een concerthal of een vliegveld moet zijn geweest. Ik ben niet zo vaak naar echt grote ruimtes gegaan, maar een concerthal is erg groot en een vliegveld natuurlijk ook. Wel is er een groot verschil: een vliegveld is natuurlijk niet één grote lege ruimte, een volle concerthal natuurlijk ook niet. Ook al lijkt deze ruimte groot en leeg: op het moment dat er duizenden mensen op hetzelfde moment aanwezig zijn lijken de ruimtes kleiner dan het kleinste toilet.

De kleinste ruimte waar ik ben geweest moet dan het keukenkastje zijn. Hoewel ik mij hier niets van kan herinneren is er wel een foto van gemaakt dat ik mij in een keukenkastje heb verstopt. Andere kleine ruimtes kunnen zijn: onder het bed of in de kast van mijn opa en oma.

Ik voel mij prettig in een bepaalde ruimte door de sfeer die er hangt. Deze sfeer kan worden gecreërd door bepaalde kleuren te gebruiken en door de aankleding van een ruimte.

Ik kan mij in een bepaalde ruimte onprettig voelen doordat deze ruimte totaal niet mijn smaak is. Dit kan komen door een bepaalde inrichting of sfeer, of door bijvoorbeeld een bepaald verhaal dat bij deze ruimte hoort. Of een nare herinnering die ik aan die ruimte hecht.

Zoals ik al zei kan dat gevoel worden veroorzaakt door eigen herinneringen of associaties met een ruim-te. Ik kan mij wel een voorstelling maken van bijvoorbeeld de plek waar “The lord of the rings” is opgeno-men. Dit is zo’n goed verhaal waar je zo wordt ingezogen dat het erg makkelijk is om een eigen voorstel-ling te maken. En als er dan ook nog eens een film bij is gemaakt is deze voorstelling nog makkelijker.

Ik kan mij helemaal geen voorstelling maken van bijvoorbeeld hoe het zou zijn om als baby in een wieg te liggen. Natuurlijk heb je dat zelf ook allemaal meegemaakt, maar deze herinneringen zijn toen destijds niet goed opgeslagen waardoor je je nu echt niet zou kunnen voorstellen hoe het zou zijn om als baby alles bewust mee te maken.

Ik kan mij wel een enge ruimte herinneren uit ‘the shining’: de badkamer-scène. Een vrouw en kind zit-ten opgesloten in een badkamer waar een man met een hamer een deur zit te doorboren. Dit vond ik echt een enge scène aangezien ik nog best jong was toen ik deze film zag. Ík werd zo in de film gezogen dat het allemaal best wel erg dichtbij leek op dat moment.

Ik weet niet echt een feel-good-movie, maar wel een mooie ruimte uit de ‘titanic’. De grote mooie zaal waar de rijkere mensen ‘s avonds hun maaltijd krijgen. Het is een erg mooie ruimte waar ook alleen de chique geklede en rijke mensen zich vertoeven. Ik vond het erg mooi gemaakt en het zag er erg sfeervol uit.

14 15

Page 9: Werkboek Imsp

In welke ruimtes voel jij je zelf erg fijn?

Wat maakt voor jou een ruimte uniek?

Beschrijf jouw ideale ruimte

Hoe omschrijf jij ruimte?

Naar welke ruimte van vroeger zou jij graag weer eens terugkeren?Ik kan mij nog goed herinneren dat ik en mijn jongere zusje vaak naar mijn opa en oma gingen vroeger toen wij nog kleiner waren. Wij zaten dan altijd in een klein keukentje: er stond vrij weinig, maar het was altijd gezellig en er hing altijd dezelfde sfeer. Dit is voor mij al erg lang geleden en ik zou dit graag nog een keer over willen doen, gewoon om de sfeer opnieuw te proeven.

Ik zou een ruimte omschrijven als een oppervlakte waarin iets gebeurd. Een ruimte hoeft niet per se te worden afgeschermd door vier muren, maar kan bijvoorbeeld ook een binnenplaats ergens zijn. Een ruimte vertelt een verhaal door de sfeer die er hangt en door de aanwezigheid van organismen die er leven.

Mijn ideale ruimte is groot, maar niet te leeg. Ik hou wel van een beetje orde, maar het moet voor mij niet te strak zijn. Ik hou wel van een beetje ronde vormen en van de echte ‘girly’ uitstraling. Ik zou kiezen voor warme tinten (bijvoorbeeld pastel-tinten) en ik zou gebruik maken van vele zachte materialen zoals kussens en bijvoorbeeld een bank. Ik er daarnaast voor kiezen om de ruimte mijn verhaal te laten vertel-len door mooie accessoires te kiezen en mijn herinneringen in foto’s in de ruimte te verwerken.

Ik vind het mooi als elke ruimte een eigen verhaal vertelt. Iedere persoon is uniek en iedere ruimte is dat eigenlijk ook. Je kunt een ruimte naar eigen smaak inrichten en ik vind het mooi om te zien hoe dit ook door verschillende persoonlijkheden wordt gedaan. Aan een kamer is ook veel van een bepaalde per-soonlijkheid terug te zien. Op deze manier kun je een ruimte je helemaal eigen maken.

Ik voel mij het meest op mijn gemak als ik in ruimtes ben waar ik mijzelf kan zijn en waar ik een warm gevoel bij krijg. Dit kunnen bijvoorbeeld slaapkamers zijn met veel warme tinten, maar ook kamers waar veel mooie herinneringen zijn verwerkt (door middel van bijvoorbeeld foto’s en andere leuke accessoi-res).

12

13

14

15

16

OPDRACHT 4

GEDACHTENemotiesmuziek

afwisselingopenbaring

contrast

16 17

Page 10: Werkboek Imsp

IDEE 1

de stijl die ik qua tekenen wil gebruiken

18 19

Page 11: Werkboek Imsp

MUZIEK die mijn sfeer kan bepalen

RIHANNA- StaySECONDHAND SERENADE- Why

- Your Call

Matt Simons- With YouPASSENGER

- Let her goPINK- TryBritney Spears

- Everytime

20 21

Page 12: Werkboek Imsp

OPDRACHT 5Beschrijving van de wereldIn mijn wereld van ‘emotie’ wil ik vooral de emotie en uitbeelden. Dit ga ik doen door een soort van verhaal te vertellen. Ik houd het qua tekenstijl vrij eenvoudig: ik ga voor een ‘eenvoudig’ uitziend pop-petje dat ons door een bepaalde gebeurtenis heen lijdt. Mijn eerste wereld, het beginpunt, zal dan ook een fo-toreeks zijn. De achtergrond zal óf een geblurde omgeving zijn, óf ik kies ervoor om een fotowand te laten zien waar 4 à 5 foto’s uitspringen (deze foto’s hangen aan een soort koord wat gedurende een animatie het scherm in wordt ‘getrokken’. Op deze foto’s zijn onder andere deze twee emoties te zien doordat deze in de gezichtsuit-drukking van de hoofdpersoon zijn af te lezen. Er zijn ook twee andere foto’s die voor de bepaalde gebeurtenis staan. Deze foto’s zijn tevens mijn twee andere werelden omdat de gebruiker er als het ware in wordt getrokken en zo in een andere wereld uitkomt. In de eerste foto is te zien hoe de hoofdpersoon omgaat met zijn verdriet. Zij ligt in bed en loopt vervolgens naar een tafeltje met foto’s en roept daar een aantal herinneringen op. De ge-bruiker wordt vervolgens door het bekijken van die foto naar die andere wereld getrokken en via die foto wordt duidelijk gemaakt dat de hoofdpersoon een tijdje geleden haar hart heeft gebroken en daar nog steeds verdriet van heeft. Haar tegenspeler ‘groeit’ van haar weg en verdwijnt zo uit deze wereld. Als een soort flashback wordt de gebruiker weer teruggebracht naar de vorige wereld (waar de hoofdpersoon net uit bed is gestapt en naar de foto is gelopen). De telefoon gaat vervolgens en haar verloren liefde belt haar weer op. De hoofdpersoon verlaat de ruimte om terug te gaan naar haar liefde waardoor de gebruiker automatisch terugkeert naar wereld 1: de fo-toreeks. De laatste foto’s weergeven dan ook een hereniging van de twee personen (ze zullen elkaar omhelzen). Als laatste foto zal de emotie blijheid worden weergeven, aangezien alles uiteindelijk toch nog is goedgekomen.

verdriet blijheid

Mijn visieIk wil met deze wereld laten zien dat geluk en ongeluk heel dicht bij elkaar kunnen liggen. Ik wil een contrast laten zien tussen en het goede en het ‘bedroevende’ in dit geval. Ik laat mij zelf ook vaak leiden door emoties en vond het daarom aan de ene kant wel leuk om dicht bij mezelf te blijven. Om mensen ook iets van mij te laten zien (daarmee bedoel ik niet dat de situatie die zich voordoet mij ook is overkomen, maar het puur het gevoel). Daarnaast heb ik een tijdje geleden een interessante tekst op internet gevonden die mij erg aansprak: SOMETIMES WE NEED TO

LOSE THE SMALL BATTLES INORDER TO WIN THE WAR.

Met mijn verhaallijn probeer ik deze spreuk ook een beetje te laten zien. Dit heeft mij eigenlijk wel een beetje geraakt en ik vind ook dat het best klopt. Het lijkt mij dan ook mooi om misschien deze tekst ook terug te laten komen (misschien als laatste woord of ook door het op een foto in mijn wereld te verwerken).

Mijn 3 ruimtes//wereldenZoals ik ook al in mijn beschrijving heb aangegeven zal één wereld een fotoreeks laten zien. Ik weet nog niet of het beter is om te kiezen voor een muur vol met foto’s en daar dan voorlangs een reekst met 5 foto’s te laten zien, of juist te kiezen voor een andere ruimte die geblurd wordt en daar een reeks foto’s in te laten voorkomen.

Op de eerste foto is een afbeelding te zien van de hoofdpersoon, ik noem haar voor het gemak even “Saar”. Saar is op deze foto niet zo vrolijk: ze kijkt een beetje bedroefd. Als de gebruiker over de foto heen gaat zal er een traan naar beneden vallen. Zo gauw als deze traan op de grond valt zal foto twee gaan schudden.

Foto 2 is ook meteen wereld 2. Op deze foto is een kamer te zien waarin onder andere een bed staan, een kastje met daarop foto’s, een telefoon en een deur. Saar bevindt zich in bed, ze huilt, dus haar dekens gaan heen en weer. De gebruiker zal op haar kunnen klikken waardoor zij opstaat. Ze loopt naar de foto’s toe en pakt een foto op. Ze roept hiermee een herinnering op: de gebruiker wordt naar de 3e wereld gebracht.

De 3e wereld is hetzelfde als foto 3. Op foto 3 is een bankje ergens in het park te zien. Saar zit daarop met haar geliefde. Er wordt een bloemetje overhandigd en de vonken spatten er vanaf. Naarmate de tijd vordert wordt het paar steeds ongeluk-kiger en groeit het letterlijk uit elkaar (haar vriend schuift als het ware het scherm uit). De tijd zal ik kunnen laten zien door middel van verschillende jaargetijden, of door een kalender of maandaanduiding te gebruiken. Zo gauw als Saar alleen over is eindigt deze wereld weer als foto en keert de gebruiker terug naar wereld 2. Terug in wereld 2 zet Saar de foto terug. De telefoon rinkelt en de gebruiker kan Saar de telefoon laten oppakken. Haar ex is aan de lijn en wil graag wat afspre-ken. Op dit moment neemt de emotie blijheid het van de emotie verdriet over en gaat de deur in wereld 2 bewegen. Saar verlaat de kamer en de gebruiker meteen wereld 2 en keert terug naar wereld 1, waar foto 4 en 5 nog wachten.

Op foto 4 is de hereniging van Saar en haar ex te zien: ze omhelzen elkaar.

Op foto 5 zien wij tenslotte de emotie blijheid van het gezicht van de hoofdper-soon afspatten.

FOTO1

FOTO2

FOTO3

FOTO4FOTO5

Beschrijving sfeer en vormgevingDe sfeer die ik wil neerzetten is dus ten eerste een droevige sfeer. Deze droevige sfeer is af te lezen aan de persoon: er zullen tranen vloeien, maar ook door middel van vormgeving kan ik een droevige sfeer suggere-ren: door bijvoorbeeld gebruik te maken van wat grauwere kleuren of door ervoor te kiezen om een contrast van kleur en zwart-wit te gebruiken. Vooral in wereld 3 kan ik dat goed doen, omdat je dan goed een tijd van blij naar verdrietig doormaakt: eerst zijn de twee personen erg gelukkig, maar zij groeien uit elkaar. Ik zou er dan bijvoorbeeld voor kunnen kiezen om eerst een lichte, vrolijke sfeer neer te zetten, door middel van lichte en vrolijke kleuren (en door gebruik te maken van mooi weer). Maar naarmate de tijd vordert wordt het weer steeds grauwer en neemt de hoeveelheid licht af en worden de kleuren donkerder. Op deze manier kun je heel goed een overgang zichtbaar maken. De laatste twee foto’s in de reeks staan voor blijheid en geluk en zullen dus weer veel vreugde moeten uitstralen.

22 23

Page 13: Werkboek Imsp

Mogelijke actiesIk heb al een aantal acties beschreven. Ik ben er nog niet helemaal uit wat er precies gaat gebeuren aangezien ik ook niet goed weet wat Flash mij allemaal voor mogelijkheden biedt. Ik denk dan ook niet dat ik een definitieve versie van mijn space hier kan geven omdat er altijd wel kleine aanpassinkjes plaatsvinden. Wel zal ik een aantal van de al eerder benoemde acties nog even kort herhalen:

Bij het vallen van de traan zal foto 2 gaan bewegen (een schuddende beweging)

Bij het klikken op foto 2 wordt de gebruiker in wereld 2 ‘gezogen’.

Bij het betreden van wereld 2 zal de deken (op het bed) gaan bewegen, dit suggereert dat er iets onder zit (men heeft misschien nog niet meteen door dat er wordt gehuild, maar dit kan door muziek en/of vormgeving wel worden aangeduid door een droevige sfeer neer te zetten.

Bij het klikken op het bewegende dekentje zal de hoofdpersoon opstaan. Dan kan een vallende fotolijst (van een tafeltje) ervoor zorgen dat de hoofdpersoon naar het tafeltje loopt en de lijst oppakt.

Bij het bekijken van de foto kunnen er eventueel tranen te zien zijn en wordt de gebruiker door middel van een flashback in de foto, en tegelijkertijd dus wereld 3, gezogen.

Bij het betreden van wereld 3 zal er een bosje rozen bewegen. Door hierop te klikken worden ze gegeven aan de andere persoon, waardoor deze persoon opvrolijkt en de liefde nog meer opbloeit.

Dan zal door het vergaan van de tijd ook het bosje bloemen vergaan en uiteindelijk op de grond vallen.

Bij het vallen op de grond zal het gaan regenen en vervolgens zal het weer alleen maar meer gaan afnemen. Tegelijkertijd ‘groeien’ de personen uit elkaar en zal er steeds een grotere ruimte tussen de personen ontstaan. De hoofdpersoon zal gaan huilen waardoor de tegenpersoon een bepaalde actie zal gaan ondernemen (misschien een tissue aangeven, of een knuffel geven) en zal de wereld verlaten. Door middel van een flashback komt de gebruiker terug in wereld 2.

Bij het betreden van wereld 2 zet de hoofdpersoon de foto terug en zal de telefoon gaan rinkelen. De hoofdpersoon pakt de telefoon op en vrolijkt meteen op: de tegenspeler belt haar op.

Bij het neerleggen van de hoorn zal de deur(klink) gaan bewegen en door daarop te klikken zal de ge bruiker deze wereld verlaten en terugkeren naar wereld 1.

In wereld 1 zal foto 4 gaan bewegen en zullen de twee personen elkaar weer opnieuw ontmoeten en elkaar een knuffel geven: eind goed al goed. (Als het mogelijk is laat ik misschien de figuur uit foto 3 naar foto 4 klimmen en op deze manier weer terug laten komen bij haar ‘liefde’ - ik moet echter eerst bekijken of dit mogelijk is).

Na de actie op foto 4 zal foto 5 nog gaan bewegen en is een ‘happy face’ te zien. Een verdere actie weet ik nog niet, misschien laat ik deze foto wel vallen, of kies ik er juist voor om alle ‘negatieve’ foto’s te laten vallen en alleen de positieve te laten hangen...

OPDRACHT 5-nieuw ideeNa de verkregen feedback heb ik mijn idee toch iets aangepast om het voor mijzelf makkelijker te maken. Ik wil nog wel een soort van verhaal vertellen: er is een meisje dat een gebroken hart heeft. Mijn eerste wereld zal dan ook een aantal foto’s in chronologische volgorde laten zien. Eerst is het ‘poppetje’ heel gelukkig en langzaamaan zal er een breuk optreden en zal het poppetje verdrietig en alleen achterblijven. Op de achtergrond zal ik graag gebruik willen maken van de instrumental versie van “Britney Spears” met Everytime. Ik vind dit een heel erg mooi liedje en vind ook dat deze perfect past bij de sfeer die ik wil overbrengen: de emotie verdriet.

In wereld 2 is dus de slaapkamer te zien met een aantal interactieve objecten: in het bed ligt het poppetje onder de dekens, te dromen (deze droom is tevens een andere wereld die men kan betreden). Dit wordt zichtbaar ge-maakt doordat de dekens bewegen en er een niet zo vrolijke sfeer in de kamer heerst. Deze sfeer kan ik creëren door gebruik te maken van grauwe kleuren en door bijvoorbeeld half-dode bloemen neer te zetten of er ge-woonweg een rommeltje van te maken.

Nog een andere wereld zal men betreden als men op een fotolijst aan de muur klikt. Ik kan dit laten opvallen door de foto te laten bewegen, maar ook bijvoorbeeld doordat hij bijna valt. Als men hier dan op klikt komt men in mijn wereld 3, zoals in mijn andere idee is beschreven, terecht. Dit is zeg maar een herinnering aan een moment waarop de twee hoofdpersonen uit elkaar groeien. Verder wil ik deze situatie in het park wel hetzelfde laten, maar zal ik het tweede poppetje niet weg laten lopen aan het eind, maar zullen de poppetjes met een grote ruimte tussen elkaar eindigen. Deze grote ruimte duidt dan op het feit dat de personen uit elkaar zijn gegroeid. Als een flashback keert de gebruiker weer terug naar de wereld van de slaapkamer.

Mijn laatste wereld bevindt zich bij het bed (de droom). Het poppetje ligt dus onder de dekens en is tevens aan het dromen. Ik kan gebruik maken van een zogenaamde dromenvanger, of ik zet een potje naast het bed met daarin een briefje waarop staat: ‘dreams’. Als de gebruiker hierop klikt zal deze naar mijn laatste wereld gaan waarin een ‘happy end’ is te zien. Het poppetje droomt over een huwelijksaanzoek. Ik laat dit zien door gebruik te maken van een vrolijke setting: mooie kleuren, wolken en vrolijke gezichten.

maarrrr..... Na nog een dag denken heb ik mijn idee nog iets bijgeschaafd. Misschien is liefdesverdriet in de vorm van een verhaal minder interessant om uit te beelden in vergelijking met het verlies van een geliefde. Ik wil wel graag een verhaal vertellen, ook al is dat misschien wat moeilijk, maar als ik ervoor kies dat het poppetje in plaats van last hebben van liefdesverdriet bezig is met het verwerken van het verliezen van haar geliefde, vind ik dat ik een mooiere lijn kan laten zien. De werelden blijven hetzelfde:

Wereld 1 is het beginscherm waar men door een aantal foto’s wordt geleidt. De gebruiker zal zich in een doos van herinneringen bevinden en zal zelf in chronologische volgorde door deze foto’s gaan. Deze foto’s zullen de liefde tussen deze twee personen laten zien en tegelijkertijd laten zien dat één van beide door een tragische gebeurtenis om het leven komt.

We betreden wereld 2 op het moment dat het andere poppetje nog steeds in rouw is. Wereld 2 blijft hetzelfde: een slaapkamer met een verdrietig persoon onder de dekens die aan het dromen is. De kamer bevindt zich nog steeds in een grauwe sfeer en de fotolijstjes aan de muur vormen wereld 3. Zo gauw als men hierop klikt zal er naar deze muur worden ingezoomd en zal er op één van de foto’s een bewegend beeld te zien zijn (de scène waar beide personen gelukkig met z’n tweeën op een bankje in het park zitten). In deze scène zal het overleden poppetje langzaam uitvaden (om te laten zien dat deze dus is overleden).

24 25

Page 14: Werkboek Imsp

De laatste wereld, wereld 4, is nog steeds de droom van het poppetje. In deze droom is te zien hoe het mis-schien had kunnen lopen tussen de twee hoofdpersonen als haar geliefde niet was overleden. In deze droom zal een huwelijksaanzoek te zien zijn. De droom wordt ‘dromerig’ gemaakt door gebruik te maken van wolken en mooie kleuren.

Acties

Wereld 1:De gebruiker schuift foto’s weg door op de foto’s te klikken. Bij het bereiken van de laatste foto zal de gebruiker bij het klikken automatisch naar wereld 2 worden geleid.

Wereld 2 (kamer):* Bij het klikken op het poppetje zal de pot met ‘dromen’ gaan bewegen waardoor de gebruiker wordt aangezet om op deze pot te klikken en de droom te betreden.* Er zal een roos in de ruimte aanwezig zijn die een blaadje laat vallen op het moment dat de gebruiker op deze roos klikt.* Door op de deurklink te klikken zal de foto aan de muur gaan bewegen en een geluid maken. Op deze manier weet de gebruiker dat daar wat ‘achter’ zit (ik zal er echter wel voor zorgen dat ook zonder op de deurklink te klikken dit duidelijk is: het zal niet noodzakelijk zijn op de deurklink te klikken voordat men weet dat het schil-derij ook een wereld bevat).* Er zal een teddybeer in de ruimte aanwezig zijn die een hartslag zal laten zien op het moment dat de gebruiker op de beer klikt.* In de ruimte bevindt zich de doos (van het beginscherm met de foto’s) met herinneringen. Als men op deze doos klikt keert men weer terug naar het introscherm.* Op de kast staat een foto van de overleden persoon. Als men op deze foto klikt zal er een geluid worden afge-speeld en zal er een mooie tekst op de muur verschijnen.* Tot slot: bij het klikken op het schilderij aan de muur zal men wereld 4 betreden. Dit is de scène in het park (een herinnering).

Wereld 3 (droom):* Bij het klikken op een engeltje zal er een mooie tekst langzaam in het beeld verschijnen. Deze tekst zal ook vanzelf weer verdwijnen.* Bij het klikken op een bloem zal het (overleden) mannetje veranderen in een engel. Dit om aan te geven dat het vrouwtje hem heel erg mist en nog steeds aan hem denkt. Hij is dus eigenlijk een soort bescherm-engel voor haar. * Bij het klikken op een bordje met daarop ‘dream’ zal de gebruiker in deze droom nog een andere ‘droomwolk’ betreden. In deze droomwolk is een afbeelding te zien waarin de twee poppetjes elkaar omhelzen. Kortom: één en al geluk.* Bij het klikken op een bordje met ‘reality’ zal men weer terugkeren naar de wereld van de slaapkamer. * Het mannetje heeft een doosje in zijn handen. Wanneer de gebruiker op dit doosje klikt zal er een ring te-voorschijn komen en zal er een soort van huwelijksaanzoek te zien zijn.

Wereld 4 (park):* Bij het klikken op een bloem in de boom zal het hart (dat het mannetje vast heeft) gaan kloppen.* Bij het klikken op het hart zal het mannetje uitvagen waardoor het vrouwtje (zielig) alleen achterblijft. Het mannetje komt na deze animatie wel weer terug in het beeld.* Op de achtergrond zal men een liedje horen van Secondhand Serenade. Als men vervolgens op de radio klikt zal er een deel van de lyrics in beeld verschijnen en weer uitvagen.

* Bij het klikken op het bordje met ‘memory’ zal weer het mannetje uitvagen en een deel van de lyrics in beeld verschijnen. * Bij het klikken op het bordje met ‘reality’ keert men weer terug naar de wereld van de slaapkamer.

Als laatste toevoeging heb ik ervoor gekozen om wat teksten in mijn space te verwerken. Zoals bij mijn acties ook al is beschreven komen er soms lyrics in beeld. Ik heb vaker met woorden en zinnen in video’s gewerkt en het leek mij dan ook een mooi idee om mijn eigen stijl ook in mijn immersive space te verwerken.

Het lijkt misschien wat rommelig, al mijn ideeën zo bij elkaar. Ik vind echter wel dat ik meer tijd dan ooit aan een voorstudie heb besteed. Ik ben wel trots op mijn laatste idee en kijk ernaar uit om te beginnen met de uit-werking. Het heeft even geduurd voordat ik alles mooi op een rijtje had, maar nu is het voor mijzelf helder en kan ik goed van start gaan!

26 27

Page 15: Werkboek Imsp

OPDRACHT 6Ik heb ervoor gekozen om een bloem te fotograferen. Ik ga deze bloem onder andere in wereld 2 gebruiken. Ik zal in de kamer een roos op een kast leggen.

Op deze eerste foto heb ik gezorgd voor diepte door gebruik te maken van een ander object dat er voor ligt. In deze foto hiernaast is de roos op scherp gesteld. De foto hieronder laat zien hoe het ook omgekeerd kan zijn. In deze foto’s is dus ge-bruik gemaakt van een blur. Ik vind het persoonlijk erg interessant. Het nodigt de gebruiker uit om ‘verder’ te kijken. Ook heb ik gewerkt met perspectief in deze foto. Ik heb de camera op dezelfde hoogte als de foto gezet waardoor je in één rechte lijn er naartoe kijkt.

In deze foto heb ik gebruik gemaakt van de optie ‘verkleining’. De roos ligt op een groot oppervlak en doordat er een motief in dat oppervlak zit heeft dit een leuk effect op de roos. De kleuren van beide objecten zijn bijna gelijk, maar toch valt de roos goed op. Dit heeft dan ook weer iets weg van ‘atmosferisch’. De aandacht wordt toch op dit punt gevestigd en dat is de hele bedoeling.

In deze foto heb ik gebruik gemaakt van overlapping en afsnijding. Ik vind het er zelf wel interessant uitzien want je maakt het beeld van de roos als het ware in gedachten zelf af. Ook ligt er dan wel een kussen voor, maar dit heeft geen negatieve invloed op de roos. De kleuren zijn mooi met elkaar in harmonie.

28 29

Page 16: Werkboek Imsp

Bij het maken van deze foto heb ik gebruik gemaakt van afsnijding en is er tevens een groot contrast te zien in kleuren door gebruik te maken van een laptopscherm op de achtergrond. Doordat de bloem op de voorgrond is geplaatst heeft deze een blur gekregen en is er tevens gespeeld met licht-donker. Dit is een heel andere setting dan de andere foto’s en op deze manier ontstaat toch een heel ander beeld van deze roos.

In deze twee laatste foto’s heb ik nog een beet-je gespeeld met de ruimte er omheen. In de bovenste foto heb ik perspectief laten zien door gebruik te maken van lijntjespapier. Op deze manier lopen de lijnen naar één denkbeeldig verdwijnpunt en ontstaat er diepte. In de onderste foto heb ik gebruik gemaakt van andere objecten die qua kleur een beetje overeen komen waardoor er toch een soort van eenheid ontstaat. Ook is de voorgrond scherp gesteld en de achtergrond wat geblurd wat weer voor diepte zorgt.

30 31

Page 17: Werkboek Imsp

OPDRACHT 7Ik heb ervoor gekozen om een ‘boom’ op verschillende manieren te tekenen. Deze boom is in één van mijn werel-den te zien: namelijk in het park (als foto aan de muur). Ik vond het best interessant om er eens bij stil te staan dat één object op vele manieren getekend kan worden. De zwart-wit stijl zal denk ik voor mij het meest geschikt zijn. Bijvoorbeeld de boom van plaatje 1 of plaatje 4.

OPDRACHT 8

32 33

Page 18: Werkboek Imsp

34 35

Page 19: Werkboek Imsp

OPDRACHT 9

36 37

Page 20: Werkboek Imsp

38 39

Page 21: Werkboek Imsp

REFLECTIEVRAGENIDEEFASE

VORMGEVING

Aan het begin van dit blok had ik niet echt veel hoop, moet ik eerlijk bekennen. De programma’s waar we mee zouden gaan werken waren voor mij allemaal nieuw en ik had geen idee hoe ik dit voor elkaar zou moeten krijgen. Daarnaast had ik geen enkel idee over wat ik wilde gaan maken en kwam mijn uiteindelijke idee pas laat door. Door naar muziek te lusiteren krijg ik vaak wel mooie ideeën wat ik qua video kan gaan doen. Maar omdat ik aan het begin nog niet wist dat ik een wereld van emotie ging maken, was het heel moeilijk om al verder te denken. Ik heb uiteindelijk voor deze wereld gekozen omdat ik daar heel veel van mezelf in kwijt kan. Niet dat deze wereld over mij gaat, maar ik laat mij vaak leiden door mijn emoties en daar haal ik juist mijn creativiteit vandaan. Toen ik uiteindelijk mijn verhaal had bedacht had ik ook vrijwel meteen goede muziek erbij. Ik zat zelf in een bepaal-de situatie waardoor ik al veel naar wat rustige en emotionele muziek luisterde. Deze muziek heeft mij op ideeën gebracht wat er uiteindelijk toe heeft geleid dat mijn wereld er soms wat somber uitziet. Ook vind ik dramatische verhalen vaak mooi om te zien. Ik vind het mooi als ergens emotie in zit: dat maakt het voor mij wat echter.

Als ik iets ga maken vind ik altijd dat er een bepaalde boodschap in moet zitten. Daarom hield ik ook bij deze opdracht erg vast aan een bepaalde verhaallijn. Het maakt het misschien wat moeilijker, maar ik vind het toch mooier als iets een bepaalde betekenis heeft en iets aan de gebruiker overbrengt. In dat geval ben ik dicht bij me-zelf gebleven en heb ik toch een bepaalde verhaallijn laten zien. Mijn doel was om mensen dat gevoel van emotie te geven. Aan de reacties die ik heb gekregen kan ik merken dat dat wel zo ongeveer is gelukt.

Omdat ik nu nog nooit met Flash had gewerkt en alles nieuw was heb ik de animaties vrij simpel gehouden. Ik heb op de laatste moment ook nog extra dingen bijgevoegd, zoals tekst. Als ik nu nog een keer zoiets zou moeten maken zou ik andere acties gaan gebruiken. Simpelweg omdat ik nu weet wat ik met Flash kan verwezenlijken en durf ik misschien wel nieuwe uitdagingen aan te gaan.

Na deze hele course heb ik wel een idee over mijn betekenis van ‘immersiveness’. Ik zie dit als een ruimte waarin iets wordt verteld maar waar de gebruiker zelf het een en ander voor moet doen. De objecten vertellen een verhaal en doordat de gebruiker hier wat mee doet wordt dit duidelijk. Het is een soort van puzzel waar een paar stukjes van losspringen.

Qua vormgeving moet ik zeggen dat ik sinds deze school wel een bepaalde stijl aanhoud. Bij het maken van mijn magazine heb ik mijn stijl ‘black and white with a touch of pink’ bedacht en ik heb dat in mijn space ook wel een beetje proberen door te voeren. Ook heb ik vóór deze school veel met woorden gewerkt bij het maken van video’s en daarom vond ik het wel mooi om ook lyrics in mijn space te verwerken. Wat voor mij het belangrijkste is, is dat alles één geheel vormt. En dat ik ook het beste uit mezelf haal. Ik ben een perfectionist en neem geen genoegen met net iets minder dan een vorige keer. Ik ga door tot ik 100% tevreden ben. Anders voel ik mij niet zeker genoeg over mijn eindproduct.

De immerseveness heb ik proberen te bereiken door sommige van mijn objecten een glow te geven (maar dan wel in de kleur die binnen mijn kleurenschema past). Verder heb ik een aantal objecten een motion tween gegeven zodat ze een beweging laten zien. Op deze manier wordt het voor de gebruiker duidelijk dat er wat ‘achter’ zit. Sommige motion tweens had ik wel wat beter kunnen uitwerken. Dat zou ik een volgende keer veranderen.

40 41

Page 22: Werkboek Imsp

Mijn visie was dat ik een bepaalde emotie wilde overbrengen door een verhaal te vertellen. Dit is in ieder geval goed gelukt want de trieste sfeer komt wel over op de gebruikers die ik hem al heb laten zien. Door de kleuren en muziek is mijn boodschap wel overgekomen en dat doet mij wel goed. Vooral door mijn introscherm heeft de gebruiker meteen een gevoel een bepaalde wereld te betreden omdat ik de gebruiker door een verhaallijn leidt. Op deze manier heeft de tweede kamer, de slaapkamer, ook een andere betekenis gekregen, omdat de gebruiker dan op ontdekking gaat hoe het nu met de hoofdpersoon gaat. De kamer wordt dus een omgeving waarin zich wat afspeelt.

Ik heb op Tumblr een plaatje gevonden in een bepaalde stijl en heb deze stijl gebruikt en een beetje veranderd voor mijn eigen poppetjes. Deze stijl heb ik door proberen te zetten en ik vind dat dat wel goed is gelukt. Alles is in harmonie met elkaar. De 2e wereld, de slaapkamer, heb ik helemaal in perspectief. In de andere ruimtes heb ik hier minder rekening mee hoeven houden omdat deze ruimtes heel anders in elkaar zitten. Op zich is dat wel leuk want nu zijn de ruimtes wel heel erg verschillend, wat ook de opdracht was. Wel vond ik het moeiijker om met met perspectief en schaduw te werken. Dit zou ik een volgende keer kunnen verbeteren. Verder heb ik wel goed gewerkt met licht en donker en is er, vooral in mijn slaapkamer, sprake van lijnperspectief. Mijn research heeft mij dus wel geholpen, vooral bij het bepalen van mijn tekenstijl. Ook heb ik voor mijn slaapkamer research gedaan naar slaapkamers. Ik heb vervolgens één foto gebruikt en de kamer wel iets aangepast qua indeling. Dit heeft mij bij het tekenen van perspectief wel heel erg geholpen.

Al met al vind ik mijn vormgeving wel geslaagd. Ik vind alleen wel dat mijn droomwereld wat afwijkt van de ander werelden. Het blijft toch in dezelfde stijl doordat ik gebruik maak van dezelfde poppetjes, maar qua omgeving is het heel anders. Bij een volgende keer ga ik er denk ik wel voor kiezen dat de ruimtes qua karakter wel een beetje wat meer op elkaar lijken. Ik vind het toch ook wel mooi als er echt duidelijk perspectief is te zien. In mijn droom-wereld had ik dit wel kunnen verwezenlijken door gebruik te maken van blur, maar ik had simpelweg te weinig objecten in deze ruimte om daarvoor te kiezen. Bij een volgende keer ga ik wel meer werken met geblurde objec-ten op de achtergrond. Dit zorgt wel voor wat meer diepte. Dat mis ik nu een beetje in mijn wereld, maar ik vind niet dat het stoort.

Zoals ik al zei had ik aan het begin van dit blok een niet heel erg positieve kijk erop. Het was allemaal nieuw en ik had weinig vertrouwen in mijn eigen kunnen. Toch ben ik er uiteindelijk hard voor gegaan en heb ik, ondanks mijn achterstand in het midden van het blok, naar mijn eigen idee een mooi resultaat weten te behalen.

Tijdens de flash-lessen heb ik het wel eens lastig gehad, ik snapte het simpelweg niet. Maar toen ik er zelf mee bezig ging vielen vele puzzelstukjes op zijn plaats. De ondersteuning die wij hebben gekregen was van uitstekende kwaliteit en daar wil jullie ook graag voor bedanken: bedankt voor alles. Ik kijk uit naar de beoordeling.

Marieke Hartkamp.

Doordat ik mijn movieclips heb laten bewegen of bepaalde hints (oplichtende wolken) heb toegevoegd, is het voor de gebruiker makkelijk te ontdekken waar hij of zij op kan klikken. Er zitten een aantal objecten ‘verstopt’ die leiden naar andere ruimtes. Het schilderij beweegt aan de muur (er is tevens een oplichtende wolk aanwezig) waardoor de gebruiker ziet dat hij hierop kan klikken. Door een bordje met ‘reality’ keert men altijd terug naar de ‘echte wereld’ : de slaapkamer. De droomwereld is te bereiken via een pot met ‘dreams’ erop. Deze pot beweegt constant en zal de gebruiker een hint geven dat hij of zij hierop kan klikken. De navigatie in mijn ruimtes naar andere ruimtes is dan ook duidelijk aanwezig.

Voor mijn achtergrondmuziek heb ik gekozen voor droevige nummers. Vooral de band Secondhand Serenade heeft mij uit mooie nummers met mooie, toepasselijke, teksten laten kiezen. Deze vind ik erg goed passen bij mijn sfeer. Verder heb ik de geluidseffecten erg ‘natuurlijk’ gehouden. Voor de deurklink heb ik ook een geluid van een deurklink gezocht en als men op ‘dream’ klikt zal er een soort van droom-harp te horen zijn. Ook heb ik veel gebruik gemaakt van een hartslag (in bijna alle ruimtes is deze aanwezig). Tot slot heb ik ook nog gebruik gemaakt van het geluid van een zuchtende vrouw om duidelijk te maken dat mijn poppetje in bed ligt te slapen en het niet zo makkelijk heeft. Dit komt naar mijn idee ook wel goed over.

Ik heb gedurende het werken in Flash steeds meer nieuwe nummers ontdekt, vandaar dat ik het wat vaak heb aangepast. Ik kwam ook redelijk laat achter de nummers van Secondhand Serenade. Bij een volgende keer zal ik mij denk ik eerst gaan verdiepen in de muziek zodat ik echt weet welke muziek bij elkaar past. Ik vind het zelf per-soonlijker mooier als ik gebruik had gemaakt van muziek van één band. Ik heb nu heel veel Secondhand Serenade en maar twee afwijkende bands. Het was mooier als dat allemaal gelijk was. Dat zou ik anders kunnen doen.

MOVIE

42 43