V.U

.: W

ilfrie

d G

oose

ns, L

ambe

rmon

tlaan

158

, 103

0 Br

usse

l

Wat is jouw verhaal ?

Driemaandelijks tijdschrift

38ste jaargang

www.hetgoedeboek.be/wegwijzer

wegwijzer

2

ann

solidariteit

I

Christian de Duve

n het voorjaar van dit jaar is verschenen ‘De Jésus à Jésus ... en

passant par Darwin’, een boekje geschreven door de Belgische wetenschapper ‘Christian de Duve’. Hij is een in Engeland geboren bioloog van 95 jaar die in 1974 de Nobelprijs voor Geneeskunde heeft ontvangen en over wie je op Wikipedia kunt nalezen hoe hij tot vandaag maar door weinig andere Belgische wetenschappers is geëvenaard.

Christian de Duve is opgegroeid in een katholiek gezin en heeft

daar kennisgemaakt met Jezus. Op dit moment noemt hij zichzelf ongelovig. De titel van zijn boekje viel me meteen op, omdat het blad waarin hij hierover geïnterviewd werd meestal in intellectueel-spottende bewoordingen over het christelijk geloof bericht. Hij is dan ook een eminent wetenschapper: hij gelooft in de mogelijkheden van de wetenschap en in de evolutie van de soorten volgens Darwin. Dat deze man een uitgebreid interview krijgt, heeft hij in de eerste plaats aan zijn wetenschappelijke erkenning te danken.

Christian de Duve geeft in dit boekje een filosofisch antwoord op een aantal problemen van maatschappelijk belang. Hij beschrijft hoe de mens volgens de theorie van Darwin steeds sterker en machtiger wordt en generatie

Over Darwin

naar Jezus

Marieke Rommel

3solidariteit

Editoriaal

op generatie worden genetische ‘troeven’ doorgegeven. Die inherente profileringsdrang legt de mens vooral in groep aan de dag. Je krijgt dus een soort van groepsegoïsme dat steeds verder evolueert. Ik besef dat ik, allesbehalve onderlegd in het darwinisme, wellicht een gebrekkige weergave ervan lever, maar ik moest meteen denken aan de armoede in Afrika, die het - voorlopig - welvarende Westen koud laat. Ik dacht ook onwillekeurig aan verjaardagspartijtjes van onze kinderen in een speelstad: hoe groepjes genodigden van één jarige steevast aan het rivaliseren gaan met een ander groepje ‘feestende’ kinderen. Echt, een speelstad is haast altijd het toneel voor kinderlijke oorlogsvoering terwijl de ouders koffie drinken. Darwin in de praktijk.

De Duve zegt in het interview dat de mens, indien hij geen mechanisme vindt om deze evolutie om te buigen, ze tot onze ondergang zal leiden: economisch, en ecologisch. Het probleem hierbij is dat we niet kunnen bepalen wat er dan in onze huidige genen moet aangepast worden (door de wetenschapper) om deze nefaste evolutie een halt toe te roepen. Christian de Duve concludeert ten slotte dat er, van alle filosofieën die we tot nu toe hebben gekend, slechts één daadwerkelijk een verschil kan maken in de neerwaartse spiraal waarin de mensheid zich bevindt: de leer van Jezus Christus van Nazaret. Hij noemt Jezus een mens - daar wijs ik erop dat Hij volgens christenen ook God is - die als enige een leer verkondigde waarin liefde als essentiële norm geldt:

in de 'filosofie' van Jezus staat een houding van oprechte en praktische naastenliefde centraal, in tegenstelling tot de egoïstische mechanismen van de 'Struggle for Life' van Darwin. "Heb je

naaste lief als jezelf" is een advies dat lijnrecht staat tegenover de hebzuchtige cultuur waarin wij momenteel leven, maar nefast kan zijn.

Deze nobelprijswinnaar gaat bijgevolg van de Jezus die mirakels verricht via diepe teleurstelling in de kerk en ongeloof naar een hoopvolle filosofische beschouwing, maar helemaal heeft hij het nog niet begrepen. Het voorbeeld van Jezus praktisch navolgen zou zeker ten goede komen van de hele mensheid, en mensen die dit in het verleden hebben gedaan en nog steeds doen maken vaak ook een verschil, al wordt dat vaak vergeten of verguisd. Het is goed dat een wetenschapper dit voorbeeld naar waarde inschat. Alleen is de leer van Jezus méér dan dat: de mens komt pas echt tot zijn doel en bestemming in een persoonlijke relatie met Jezus.

In deze Wegwijzer vind je een ludiek artikel met een scherp kantje over de technische aspecten van lopen over water, het antwoord op de vraag of de wereld echt binnen een paar weken zal stoppen met bestaan en het verhaal van een agressieve gevechtssporter die plots anders naar vlinders en bloemen keek. Nu alleen jouw verhaal nog, beste lezer. Wat doet Jezus met jou?

Christian de Duve concludeert dat er van alle filosofieën slechts

één daadwerkelijk een verschil kan maken: de leer van

Jezus Christus van Nazaret.

4

Zo’n uitleg had ik nog nooit gehoord, maar op de Belgische televisie had men dit bewijs uitvoerig uit de doeken gedaan. Omdat ik even uit mijn lood geslagen was en niet meteen antwoord gaf, kwam er een brede grijns op de gezichten van enkelen van zijn collega’s.

Yvan Thomas

Jezus liep over maïzena!

“Kun je me even vertellen hoe dit experiment in elkaar stak?” vroeg ik. Het was heel simpel: het water werd met maïzenabloem vermengd en in een klein zwembadje gedaan. Als je bleef staan, zakte je natuurlijk naar de bodem. Liep je daarentegen heel snel over het papje, dan kon je over water lopen.

“Jezus liep over maïzena!” Dat was wat ik hoorde van een cipier toen ik in de gevangenis de gedetineerden stond op te wachten om hen mee te nemen naar de Bijbelstudie in de kapel.

Maar ... er zouden ettelijke

vrachtwagens maïzena nodig

zijn om ook maar enigszins

het effect te bereiken

van het experiment.

5

Jezus liep over maïzena!

Zout waterEen penitentiair ambtenaar merkte op dat het water van de Dode Zee erg zout is. Je kan er inderdaad door het zoutconcentraat op het water drijven. Maar dit was een geografische fout, want het gaat in deze geschiedenis over het meer van Galilea, ook wel 'het meer van Tiberias’ genoemd. Dit meer is één van de grootste zoetwatermeren van Israël en mondt uit in de Dode Zee. Het

meer is gekend als zuurstofrijk, waardoor het heel rijk is aan zoetwatervis. Van zout is er geen sprake, omdat er een sterke stroming is in tegenstelling tot de Dode Zee.

De grootte van het meerLaten we even ingaan op de kwestie van de maïzena. Er zijn namelijk nog een aantal praktische problemen. Ten eerste heeft dit meer een oppervlakte van 165 km². Op

Wonderen

Bijbel, Mattheüs 14 vers 22-36:(Nieuwe Bijbel Vertaling)

“Meteen daarna gelastte hij de leerlingen in de boot te stappen en alvast vooruit te gaan naar de overkant, hij zou ook komen nadat hij de mensen had weggestuurd. Toen hij hen weggestuurd had, ging hij de berg op om er in afzondering te bidden. De nacht viel, en hij was daar helemaal alleen. De boot was intussen al vele stadiën van de vaste wal verwijderd en werd, als gevolg van de tegenwind, door de golven geteisterd. Tegen het einde van de nacht kwam hij naar hen toe, lopend over het meer. Toen de leerlingen hem op het meer zagen lopen, raakten ze in paniek. Ze riepen: ‘Een spook!’ en schreeuwden het uit van angst. Meteen sprak Jezus hen aan: ‘Blijf kalm! Ik ben het, wees niet bang!’ Petrus antwoordde: ‘Heer, als u het bent, zeg me dan dat ik over het water naar u toe moet komen.’ Hij zei: ‘Kom!’ Petrus stapte uit de boot en liep over het water naar Jezus toe. Maar toen hij voelde hoe sterk de wind was, werd hij bang. Hij begon te zinken en schreeuwde het uit: ‘Heer, red me!’ Meteen strekte Jezus zijn hand uit, hij greep hem vast en zei: ‘Kleingelovige, waarom heb je getwijfeld?’ Toen ze in de boot stapten, ging de wind liggen. In de boot bogen de anderen zich voor hem neer en zeiden: ‘U bent werkelijk Gods Zoon!’ ”

6

sommige plaatsen heeft het een diepte van 46 meter. Dit verklaart waarom sommige Bijbelvertalers het woord ‘zee’ gebruiken in plaats van ‘meer’. Zie je Jezus hier al aan de slag gaan om een papje te maken van maïzena? Er zouden ettelijke vrachtwagens maïzena nodig zijn om ook maar enigszins het effect te bereiken van het experiment. Daarbij zou er een kanjer van een mixer nodig zijn om het geheel te mengen tot iets wat enigszins homogeen zou moeten zijn. Arme vissen, daar gaat hun zuurstofrijk water!

Stadiën ver“Ja maar” zou je kunnen zeggen ‘dit tafereel speelde zich af aan de oever van het meer.” Ook dit argument houdt geen steek. Het verhaal vertelt dat de apostelen al vele ‘stadiën’ ver waren op het meer. Een ‘stadie’ is ongeveer 190 m. Als er sprake is van vele stadiën kunnen we zeker veronderstellen dat de discipelen al enkele kilometers ver het meer waren opgevaren. Bovendien wordt verslag gegeven van heel woelig water.

Zijn er nog meer argumenten nodig om aan te tonen dat dit experiment, dat op de televisie vast heel wat kijkers had, als louter entertainment kan worden gezien?

De proefpersoon moest daar trouwens heel snel over het water lopen. Van snel lopen is echter geen sprake in de Bijbel: Jezus ‘kwam’ naar hen toe en toen Petrus eenmaal zijn angst overwonnen had, vroeg hij aan Jezus of hij naar Hem toe mocht ‘komen’. Hij ‘stapte’ uit de boot. In het experiment zou Petrus op dat moment al aan het zinken zijn.

Gods zoonDe apostelen konden na dit wonder niet meer doen dan uitroepen ‘U bent Gods Zoon!’, zo overweldigend was dit teken van de Heer. Maar wat is jouw beeld over Jezus Christus? Als je zijn wonderen niet voor waar aanneemt, kom je doorheen de evangeliën voortdurend in moeilijkheden. Zijn wonderen interpreteren als ‘geestelijk’, filosofisch en helemaal niet letterlijk, houdt even weinig steek als te proberen bewijzen dat Jezus over maïzena liep. Als God de wereld gemaakt heeft en ook de natuurwetten, zoals de zwaartekracht, zou het toch voor Hem ook geen probleem kunnen zijn om die natuurwetten op te heffen. Als je Jezus louter wil reduceren tot een mens, kom je inderdaad in de problemen. Waarom wordt er dan nog eens zo veel geld en tijd besteed om per se te bewijzen dat je beter niet kunt geloven in Jezus? Indien iedereen het erover eens is dat het fabeltjes zijn, vanwaar dan al die moeite? Stel dat het toch waar was?

Zijn er nog meer argumenten nodig om aan te tonen dat dit experiment, dat op de televisie vast heel wat kijkers had, als louter entertainment kan worden gezien?

Wonderen

Zijn wonderen interpreteren als

filosofisch en helemaal niet letterlijk, houdt

even weinig steek als te proberen bewijzen dat

Jezus over maïzena liep.

CHRIST ON WEBCHRIST ON WEBCHRIST ON WEBCHRIST ON WEBCHRIST ON WEBCHRIST ON WEBCHRIST ON WEB

Je kan de Bijbel niet alleen in boekvorm bekijken, bestuderen, nalezen. Ook op internetsites kun je meer te weten komen over de Bijbel, naslagwerken, bijbelevenementen, verenigingen,

organisaties, enz...

Je wilt een bepaalde bijbelpassage lezen, of je wenst een bepaald woord op te zoeken in de Bijbel. Bezoek dan www.biblija.net.

✃✃

Wil je zélf eens de Bijbel lezen, maar weet je niet goed hoe te beginnen?

Wegwijzer helpt je graag. We bieden je de unieke kans om een schriftelijke bijbelstudie te volgen, die je inleidt in de rijke wereld van Gods Woord.

Vul de bon in en je ontvangt van ons alle informatie.

per postWil je een abonnement nemen op Wegwijzer?Of wens je iemand een abonnement te schenken?

Vul de bon in, stuur ‘m op, en jij of je kennis ont-vangt per post viermaal per jaar Wegwijzer.

Je betaalt slechts e 7,5 voor een heel jaar.

Ja, ik neem een abonnement op Wegwijzer

Naam: .............................................................................................................................................................................

Adres: .............................................................................................................................................................................

.............................................................................................................................................................................

Abonnement

Ja, ik wil de Bijbel ontdekken per post!

Naam: .........................................................................................................................................................................

Adres: .........................................................................................................................................................................

.........................................................................................................................................................................

Ik heb nog geen Bijbel (eventueel aankruisen)

Stuur deze bon naar Wegwijzer, Lambermontlaan 158, 1030 Brussel.

Ontdek de Bijbel

...33 mannen

... na 17 dagen ondergronds

leven ...

dankbaar knielend voor

God na een geslaagde reddings- operatie

...

8

Wegwijzer

69 dagen lang van de wereld afgesneden

Weet u het nog, op 5 augustus 2010 vond er in een mijn in Chili een ongeluk plaats, waardoor de wereld 69 dagen lang de adem inhield. In de goud- en kopermijn San José, kwam het als gevolg van nonchalance van de mijneigenaar tot een rampzalige instorting.

Foto

: Cez

aro

De

Luca

-EPA

/Lan

dov

9

reddingsactie. Miljoenen mensen in de hele wereld volgden alles met grote spanning. Men sprak van een inspirerende, voorbeeldige, grootse reddingsoperatie en van een modern wonder. Het was dan ook een ontroerend moment toen een van de mijnwerkers na het verlaten van de reddingscapsule neerknielde en de eerder in de diepte geschonken Bijbel dankbaar omhoog hield en God dankte voor de goede afloop van de reddingsactie.

Wij lijken eigenlijk allemaal ook op de opgesloten mijnwerkers. We zijn hopeloos gevangen in angst en duisternis, opgesloten in ruimte en tijd en hebben aan het einde slechts de dood en de afgrond voor ogen. Maar God wil niet dat wij in zo'n hopeloze situatie ons leven slijten. Hij heeft daarvoor een grootse reddingsactie op touw gezet toen Jezus naar deze wereld kwam. De mensen waren niet in staat naar Hem toe te komen, daarom kwam Hij in Jezus naar ons toe. Vandaag is de keuze aan jou persoonlijk of je je leven aan Hem wil toevertrouwen.

as dagen later bleek dat op ongeveer 700 meter diepte 33 mijnwerkers nog in leven

waren, omdat zij zich naar een veilige ruimte hadden kunnen redden. De 33 mannen leefden van twee lepels tonijn en een half glas melk per dag en waren volledig uitgeput toen het reddingsteam er 17 dagen na het ongeluk in slaagde om een minicamera naar de opgesloten mannen te laten zakken. Daarmee werd het weer mogelijk met hen te communiceren. In de dagen en weken daarna werd al het mogelijke ondernomen om de opgesloten mannen naar boven te halen. Eerst slaagde men erin een gat van enkele centimeter breed te boren. Daardoor kon men de mannen van levensmiddelen, medicijnen, schriftelijke boodschappen, bandopnames en een telefoon voorzien.

De Chilenen organiseerden een reddingsoperatie waar de wereld zich over verbaasd heeft. Ze waren niet te zelfingenomen om open te staan voor hulpaanbiedingen en adviezen uit het buitenland. Na 69 dagen was het dan eindelijk zo ver: men had een groot gat kunnen boren waar men een cilinder in heeft laten zakken naar de ingesloten mijnwerkers. Een voor een werden zij naar boven gebracht. Grote vreugde greep niet alleen de mensen ter plaatse aan maar ook de hele wereld.

Een krant kopte dat het mijngebied in Chili de “logeerkamer van de wereld” was geworden. Zo’n 1600 verslaggevers uit bijna alle landen van de wereld waren aanwezig en berichtten dag en nacht over de vorderingen van de

In de put

P

Miljoenen mensen in de hele wereld volgden alles met grote spanning. Men sprak van een inspirerende, voorbeeldige,

grootse reddingsoperatie en van een modern wonder.

10

Dit wil ik nooit meer missen

Yvan Thomas

Op de werk-vloer hoorden

we dat er personeels-besparingen

zouden doorgevoerd

worden. Op een dag

kregen we te horen dat er 20 personeelsleden

moesten afgedankt

worden.

De twintig ‘afvallers’ moesten naar het kantoor waar de directeur en twee onderdirecteuren

het nieuws van afdanking meedeelden.

Enige kostwinnerIn het begin dat wij gehuwd waren,

werktenthuis zowel mijn vrouw als ikzelf in dezelfde instelling voor mensen met een zware mentale handicap. We zaten

weliswaar niet in dezelfde leefgroep. Marianne werkte als opvoedster. Ikzelf had meteen na mijn stage de functie van groepschef gekregen en was verantwoordelijk voor vier leefgroepen. Daarvan behoorden drie groepen eerder tot volwassenen met

een matige verstandelijke handicap. Eén ervan was een groep met zwaar mentaal beperkte mensen.

Toen mijn vrouw in verwachting was van ons

eerste kind, besloot ze om thuis te blijven en te zorgen

voor de kinderen. Ik vond het tof dat Marianne volledig zelf wilde

instaan voor de kinderen. Zelf had ik een tamelijk betaalde job in de sociale

sector en een contract van onbepaalde duur, dus wat kon er mis gaan?

11

Gedragen

Twee maanden nadat Marianne gestopt was met werken, kregen we te horen dat een minister in het Waalse gedeelte van België, waar de voorziening gelegen was, dringend besparingen wilde doorvoeren. Tot dan toe was er geen vuiltje aan de lucht. Een paar weken later bleek het om personeelsbesparingen te gaan. Maar ik had een contract van onbepaalde duur en niets kon me dus deren. Toen de besparing concreter werd, kregen we te horen dat er 20 personeelsleden moesten afgedankt worden, en dit op basis van het aantal dienstjaren. De twintig ‘afvallers’ zouden telkens telefonisch gecontacteerd worden. Ze moesten dan naar het kantoor waar de directeur en zijn twee onderdirecteuren zaten om het nieuws mee te delen. De spanning in de leefgroepen was te snijden. Onheilspellend weerklonk de telefoon op de afdeling waar ik werkte. Ik was me nog niet bewust van wat er zou volgen toen ik de telefoon beantwoordde. Ik werd uitgenodigd naar de directiezaal.

Mijn collega’s keken verschrikt. Zij hadden sneller door dan ik wat me boven het hoofd hing.

Geen kostwinner meerDe lange gang naar de directieruimte bracht me met beide voeten op de grond. “Yvan, je maakt deel uit van deze twintig mensen. Je hebt te weinig dienstjaren.”Ik wou het uitschreeuwen: “Maar dat kan niet!? Mijn vrouw is net gestopt met werken en ik heb een contract van onbepaalde duur, ik heb positieve evaluaties achter de rug, jullie zijn tevreden over mij, …” Ik zweeg echter toen ik de verlegen blik zag van de directie, ze zaten er zelf enorm mee verveeld. Ze konden het ook niet helpen dat een zekere minister Monfils zo heeft beslist. Ik bleef er schijnbaar rustig bij, maar binnen in mij was het oorlog. Ik kwam inwendig in opstand tegen God: “Maar Heer, Marianne is nog maar pas gestopt met werken om te zorgen voor onze kinderen. In plaats van ons te belonen ben ik nu ook mijn werk kwijt.”

Wanneer ik het thuis moest vertellen, klonk het nieuws zo absurd dat Marianne vroeg of ik een grapje maakte. Ze bleef er rustig bij. We besloten om onze zorgen aan God te geven zoals er in de Bijbel staat: “Werp al je bekommernissen op Hem, want Hij zorgt voor je.” Tja, dit leek gemakkelijker gezegd dan gedaan. We gaven het wel eventjes af, maar piekerden ons meteen weer rot over een oplossing voor deze situatie.

“Maar dat kan niet!? Mijn vrouw is net gestopt met

werken en ik heb een con-tract van onbepaalde duur, ik heb positieve evaluaties

achter de rug, jullie zijn tevreden over mij, …”

12

Terug naar de basis

Terug naar de basisDe dag erop werd ik terug bij de directeur geroepen. Ik panikeerde niet. Ik was mijn job toch al kwijt. Ik kreeg te horen dat ik eerst een week aan de werkloosheid moest en daarna terug kon beginnen in de instelling. Als opvoeder van één van de leefgroepen, waar ik voordien groepschef van was. Dat was afzakken. Eerst chef, net onder de directie. Nu onder het gezag van mijn vroegere hoofdopvoedsters. Weer dat opstandig hart: “Heer, wat is uw bedoeling? Waar wilt U met me naartoe? Is het al niet moeilijk genoeg?”

Ik aanvaardde het aanbod en werkte meer dan 6 maanden als opvoeder in één van de zwaarste leefgroepen op het vlak van psychiatrische problemen. Dagelijks kwam ik doodmoe thuis. Het lukte me met toch vrij aardig om met een positieve ingesteldheid naar het werk te trekken en mijn werk te doen als in opdracht voor God. Dit gaf echt zin aan m'n werk en leven en liet me de zaak vanuit een heel ander gezichtspunt bekijken. Ik begon me zelfs te amuseren in deze job. De hoofdopvoedster vroeg zich af waar ik die moed vandaan haalde. Ha, ze moest het eens weten. Geloven in God, is ook geloven dat Hij boven al je omstandigheden staat en altijd het beste met je voorheeft. Benieuwd welke avonturen er nog te beleven vallen.

DoorgroeienOp het einde van deze periode werd ik weer bij de directeur geroepen. Dit keer had hij beter nieuws; ik werd de nieuwe hoofdopvoeder op één van mijn vroegere leefgroepen. Het ging om een vrij rustige groep, waar er op het vlak van nieuwe initiatieven enorm veel mogelijkheden zouden zijn. Gedurende enkele jaren engageerde ik me voor deze job, maar zag toch uit naar een nieuwe uitdaging. Al mijn sollicitaties liepen jammer genoeg op een sisser uit, zodat ik er stilaan in begon te berusten dat dit de job van mijn leven was.

Ik zal het nooit meer vergeten. Toen we terugkwamen van één van onze kampeervakanties, lag er een brief in de bus. Het was een oproep om te solliciteren als centrumleider in een dagcentrum in Wulvergem. Omdat er in België veel verantwoordelijke functies enkel via politieke macht kunnen verkregen worden, stelde ik mijn hoop niet echt op deze functie. Bovendien waren de sollicitaties eigenlijk al achter de rug. Toch verzamelde ik al mijn moed en belde de voorzitter van deze instelling op. De gesprekken waren inderdaad al achter de rug, maar door mijn ervaring als groepchef waren ze toch geïnteresseerd in een gesprek.

13

Gedragen

eenvoudiger bijbeltekst

Terug naar de basis

Op sollicitatieIn die tijd reed ik nog met mijn Wartburg, een wagen die al lang niet meer gemaakt wordt. Het was een wagen met een afschuwelijke kleur (champagnekleur stond er op de brochure) en met een schrikwekkend motorgeluid. De kinderen hadden het later over de ‘reutepeteut’.

Toen drong zich nog de vraag op welke kleren ik moest aantrekken bij de sollicitatie. Marianne en ik besloten het te laten afhangen van de auto’s van de bestuursleden, of ik een das zou aandoen. Voor de deur stonden er inderdaad chique auto’s. Ik heb mijn das gestropt en mijn gekke wagen een stukje verder geparkeerd. Beschaamd kwam ik de kamer binnen, en je kunt het al raden: niemand droeg een das. “Mijnheer Thomas, heb je ooit al een overal gedragen?” luidde de eerste vraag. In de voorziening waar ik werkte, droeg ik gelukkig af en toe een overal omdat ik een kleine kinderboerderij opgezet had met geiten, konijnen, kippen, …

”Ik ging af als een gieter”, vertelde ik die avond aan Marianne.

Ja? Mijn vrienden hadden veel plezier over mijn sollicitatie. “Komaan Yvan, wie denk je wel dat je bent, directeur…?” Ik kon er ook om lachen. Een paar weken daarna werd ik uitgenodigd voor een psychologische test. Dit was spannend. Nu zou ik zien hoeveel kandidaten er uiteindelijk over bleven. We waren met twee. Ja, je leest goed, met twee. Daarbij bleek dat deze vrouw geen ervaring had in onze sector. Ik kreeg uiteindelijk de job: directeur van een dagcentrum waar zo’n 10-tal personeelsleden instonden voor de begeleiding van een 20-tal volwassenen met een mentale beperking. Intussen is dit al meer dan 24 jaar geleden en staan er een 50-tal

begeleiders en 80-tal volwassenen onder mijn verantwoordelijkheid. Na al die jaren besef ik dat dienend leiderschap de beste keuze is die je kunt maken. Door die vroegere ervaring heb ik aan den lijve mogen ondervinden wat dit in de praktijk betekent. Ik ben het woord ‘directeur’ gaan zien als een functie, niet meer dan dat. Eén ding is zeker, ik had dat dieptepunt in mijn leven nodig om deze functie aan te kunnen. Het is fantastisch om niet alleen met God te wandelen, maar op sommige momenten echt door Hem gedragen te worden. Dit wil ik nooit meer missen.

Nu wij door zo’n menigte geloofsgetuigen omringd zijn, moeten ook wij de last van de zonde, waarin we steeds weer verstrikt raken, van ons afwerpen en vastberaden de wedstrijd lopen die voor ons ligt. Laten we daarbij de blik gericht houden op Jezus, de grondlegger en voltooier van ons geloof: denkend aan de vreugde die voor hem in het verschiet lag, liet hij zich niet afschrikken door de schande van het kruis. Hij hield stand en nam plaats aan de rechterzijde van de troon van God. Laat tot u doordringen hoe hij standhield toen de zondaars zich zo tegen hem verzetten, opdat u niet de moed verliest en het opgeeft.

Bijbel, Hebreeën hfdstk. 12 vers 1-3

14

15

Corrie ten Boom schrijft ...

"Mijn leven is een weefseltussen mijn God en mij.

Niet ik kies uit de kleuren;heel doelbewust werkt Hij.

Soms weeft Hij er verdriet inen ik, door onverstand, vergeet;

Hij ziet de boven-en ik de onderkant.

‘Als ‘t weefgetouw zal rustenen de spoel niet meer schiet om,

zal God het doek ontvouwenen verklaart Hij het ‘waarom’.

Hoe nodig donk’re dradenzijn in des Wevers hand

naast goud- en zilverdraden.Zó komt zijn plan tot stand".

16

et enige wat ik wou, was in de ring staan en het liefst

wou ik daarmee mijn brood verdienen. Om mijn doel te bereiken trainde ik vier keer per week in de ring, twee à drie keer per week met gewichten en toestellen, en hield ik een strikt voedingsschema in acht.

Agressief ofwel high Jammer genoeg geraakte ik nergens doordat ik maar geen zelfbeheersing kreeg en al een jaar of vijf drugs gebruikte. Fysiek was ik beresterk, maar mentaal was ik een wrak. Door een zware jeugd was ik elk gevoel van

richting in mijn leven verloren. Toen ik mijn vrouw leerde kennen, bracht zij ook een flinke last van vroeger mee in onze relatie. Zij had ook een moeilijke jeugd achter de rug en de eerste twee jaar dat we samen waren, zaten we nog midden in die moeilijke tijd. Ik leefde in een wereld van haat. Bepaalde mensen hadden zoveel schade aangericht in ons leven, dat ik diepe haat koesterde. Ik fantaseerde van ’s morgens tot ’s avonds over hoe ik hen met mijn blote handen zou vermoorden, hoe brutaler, hoe liever. Ik wou echt hun bloed zien. Die haat was mijn drijfveer, het gaf mij energie. Maar

Mijn naam is Tijs en ik ben 26 jaar. In mijn vrije tijd hou ik me bezig met thaiboksen, MMA, powertrainen, drummen en sinds kort ook lezen. Al heel mijn leven ben

ik zot van gevechtssport en tot een jaar

geleden was het mijn doel er mijn beroep van te maken.

H

Haat is een dodelijke drijfveer

Ik fantaseerde van ’s morgens

tot ’s avonds over hoe ik hen met mijn blote

handen zou vermoorden, hoe brutaler,

hoe liever. Ik wou echt hun

bloed zien. Die haat was mijn drijfveer.

17

Veranderd

ik geraakte helemaal uitgehold vanbinnen. Op den duur was ik ofwel agressief ofwel high. Ondanks alles heb ik altijd een goede en liefdevolle relatie gehad met mijn vrouw. We steunden elkaar door dik en dun. We kenden elkaars achtergrond en begrepen elkaar. Desondanks zorgde de haat die in mij leefde steeds meer voor explosieve ruzies, ook met haar.

Boeiend, voor eventjesOp mijn werk leerde ik iemand kennen die christen bleek te zijn. Hij sprak zo vol liefde over Jezus dat iedereen hem voor gek verklaarde. Ikzelf wist niet goed wat te denken over God. Maar in mijn jeugd maakte ik redelijk wat spooky en mysterieuze dingen mee, waardoor ik wist dat er wel meer moest zijn dan dit leven alleen. Maar God? Dat was een andere kwestie. Redelijk gefrustreerd, omdat mijn collega zo standvastig was en zo veel liefde had voor die Jezus, bedacht ik de beste vragen om hem klem te zetten met heel zijn Bijbels geloof. Helaas kreeg ik steeds het deksel op de neus en ging ik opnieuw naar huis met een logisch antwoord. Daarbovenop kreeg ik ook een nieuwe vraag waarop ik geen antwoord kon vinden of die me deed stilstaan bij mezelf. Beetje bij beetje dacht ik dat hij weleens gelijk kon hebben over Jezus en begon ik geïnteresseerd te geraken.

Ik nodigde hem een paar keer uit bij me thuis om over het geloof te spreken. Mijn vrouw en ik

luisterden dan heel aandachtig naar wat hij allemaal vertelde en voorlas uit de Bijbel. Het kon me best wel boeien, maar na een uurtje was het meer dan genoeg en wou ik het liefst dat hij vertrok, want ik wou mijn joint roken. Wat hij ons allemaal had bijgebracht, bleef wel een paar dagen hangen, maar dat was het dan ook. Elke keer opnieuw bleven drugs en agressiviteit mijn leven bepalen.

LevensloosOp een dinsdagavond kwam mijn vrouw mij ophalen van het werk. Alweer gefrustreerd van een hele dag op dat stomme werk te moeten zijn in die belachelijke fabrieksmentaliteit stapte ik in de auto. Voor we naar huis gingen, moest mijn vrouw eerst nog ergens materiaal ophalen bij iemand die ze kent. Mijn frustratie werd nog groter toen ik hoorde dat ik twintig minuten langer moest wachten voordat ik mijn eerste joint kon roken. Nadat ze een tijdje binnen was geweest, reden we naar huis. Alsof alles nog niet lang genoeg duurde, moesten we nog eens terugrijden, want ze was nog iets vergeten. Dit was de druppel, mijn knop sloeg over van frustratie

Op mijn werk leerde ik iemand kennen die christen bleek te

zijn. Hij sprak zo vol liefde over Jezus dat iedereen hem voor gek verklaarde. Ikzelf wist niet goed

wat te denken over God.

18

naar pure woede. Roepend en elkaar verwijtend reden we naar huis. Toen we aankwamen, was ik zo over mijn toeren dat ik uitstapte en haar begon te duwen. Razend was ik. Terwijl ik even niet oplette was mijn vrouw gaan lopen, zo snel en zo ver ze kon. Ze was doodsbang voor me. Toen ik besefte dat ik haar nergens meer kon vinden, begon ik haar op te bellen tot ze eindelijk met een klein en bang stemmetje opnam. Dreigend en verwijtend verplichtte ik haar om naar huis te komen, maar ze was te bang. Ik rende ons huis binnen en belde haar nog een paar keer op tot ik haar zei dat ze nu iets ging meemaken. In mijn blinde woede pakte ik de tv-kabel, maakte hem vast aan het bed en snoerde die zo hard ik kon rond mijn nek, tot mijn vrouw mijn laatste adem zou horen. Eerst wist ze niet wat er gebeurde, maar toen begreep ze de aanhoudende stilte aan de andere kant van de lijn. Terwijl ze naar de buurvrouw om hulp belde, rende ze

zo snel ze kon naar huis. Daar zag ze me levenloos zitten op de grond, met de kabel vastgebonden aan het bed.

Uit de coma ontwaaktZe maakte me los en belde de hulpdiensten op. Intussen kwam de buurman binnen en kreeg de opdracht mij te reanimeren. Na twintig minuten reanimeren, kwam de ambulance eindelijk aan. Ze dienden zuurstof toe en vroegen mijn vrouw hoelang ik precies zonder zuurstof was geweest. Door ons laatste telefoongesprek te linken aan het tijdstip waarop ze de spoed belde, kwam mijn vrouw tot de conclusie dat dit meer dan acht minuten moest zijn geweest. Aangekomen in het ziekenhuis duurde het even voordat mijn vrouw nieuws kreeg over mijn toestand. Uiteindelijk vertelde een dokter dat ik in coma lag en mijn lichaam op een temperatuur van 32°C werd gebracht zodat mijn hersenen zo weinig mogelijk moesten functioneren. Ze waren het er met vier dokters over eens dat ik amper vijf procent kans had om nog wakker te worden, maar dan wel honderd procent zeker als een plant.

Na twee dagen coma werd mijn lichaam weer opgewarmd, in de hoop dat ik nog wakker zou

Uiteindelijk vertelde een dokter haar dat ik in coma lag en mijn

lichaam op een temperatuur van 32°C werd gebracht zodat mijn

hersenen zo weinig mogelijk moesten functioneren. Ze waren het er met vier dokters over eens

dat ik nog amper vijf procent kans had om nog wakker te worden, maar dan wel honderd procent

zeker als een plant.

19

worden. En dat deed ik! Het opwarmingsproces verliep verbazend snel en ik werd wakker als een bom van agressie. Dit wisten de verplegers mij achteraf te vertellen. Met zes man moesten ze me vasthouden om me vast te kunnen binden. Daarna werd ik verdoofd en zo snel mogelijk overgebracht naar een psychiatrische instelling. Volgens hen was ik namelijk een gevaar voor de maatschappij en voor mezelf. Ik kreeg verdovende middelen, maar na twee dagen werd ik opnieuw wakker. Dit keer was ik kalm, want ik wist niets meer. Wie was ik? Waar was ik? Huh? Ik stapte uit bed, keek wat rond en opende een deur. Het bleek een klein badkamertje te zijn. Ik bekeek mezelf in de spiegel en zag, als voor het eerst, hoe ik eruit zag. Na enige tijd naar mezelf gekeken te hebben, wandelde ik naar een andere deur. Ik dacht aan Jezus. Ik opende de deur en kwam in een grote gang. Ziekelijk geschreeuw weerklonk en iemand greep me vast en begon me kwijlend te kussen op mijn gezicht. Voorzichtig duwde ik deze persoon van me af. Het bleek iemand te zijn met een geestelijke stoornis. Ik wandelde verder, mezelf afvragen wat er toch allemaal aan de hand was, en opnieuw dacht ik aan Jezus. Ik wandelde een hoek om en klopte op een raampje dat van een bureau bleek te zijn. Een man kwam naar buiten en keek me heel streng aan.

Ik stelde allerlei vragen door elkaar: Waar ben ik? Wat is er gebeurd? Wie ben ik? Hij vertelde me dat ik in de psychiatrie zat, dat ik een drugsverslaafde was, dat ik geprobeerd had zelfmoord te plegen en dat het medisch gezien eigenlijk niet mogelijk was dat ik nog rondliep en al deze vragen stelde. Ik wist niet wat ik zonet allemaal gehoord had, dit kon toch niet!? Ik draaide me om en ging terug naar mijn kamer. Door de gang wandelend, overdenkend wat ik allemaal gehoord had, dacht ik weer aan Jezus. Waarom denk ik nu toch de hele tijd aan Jezus?

Ik kwam weer aan mijn kamer, opende de deur en wist het. Mijn ogen werden naar buiten gezogen en keken richting de wolken en ineens was het me duidelijk. Jezus was onze mens geworden God. Jezus heeft Zijn hand naar me uitgestoken om me hier te houden. Jezus heeft me onvoorwaardelijk lief! Spontaan begon ik te bidden en ik dankte Hem. Toen ik nog maar het eerst woordje van dank over mijn lippen bracht, voelde ik Zijn liefde. Heel mijn borst werd warm en kriebelde van die prachtige, oneindige liefde van mijn Heer. In mijn hoofd hoorde ik gedachten, gedachten die niet van mij kwamen, maar die mij vertelden wie Hij is en dat Hij van me houdt zoals ik ben. Dit alles kwam zo heftig op me af. Ik had me nog nooit zo geliefd gevoeld en dat terwijl ik zo verkeerd was geweest. Prijs onze God, want Hij is echt zo prachtig. Van toen af was alles anders. Alles wat ik zag, zag ik als voor de eerste keer. Een boom, een vogeltje, … allemaal wondermooi. Wat een machtige Schepper, onze God.

Jezus' redding Enige tijd later had ik al iets van mijn geheugen terug. Toen mijn vrouw me kwam opzoeken wist ik alweer wie zij was en wie ik was. Ik had haar graag een gedichtje geschreven om haar te zeggen hoezeer het me speet en hoeveel ik van haar hield, maar schrijven lukte me nog niet. Van de eerste minuut dat ik haar zag en opnieuw zag hoe mooi ze was, vertelde ik haar dat Jezus me had gered. Met fronsende wenkbrauwen en een ongelovig gezicht keek ze me aan alsof ze me een pandoering wou geven. Maar ik bleef het herhalen: Jezus redde mij. Nadat ze mijn woorden een tijdje liet bezinken,

Veranderd

20

begreep ze helemaal wat ik bedoelde. Mijn vrouw vertelde me dat ze, terwijl ik in coma lag, gebeld had naar die collega van me en dat hij gekomen was om haar moed in te spreken, over de Heer te vertellen en voor ons te bidden. Later bleek ook dat hij zoveel mogelijk christenen had opgebeld met de vraag samen voor ons te bidden. Ze vertelde ook dat, terwijl ik in coma lag en de situatie er zo slecht uitzag, ze steeds het gevoel had dat iets haar rustig hield. Ze begreep toen niet goed hoe dat kwam. Ze wist dat ze zielsveel van me hield en dat ze me evengoed kon verliezen, maar toch overheerste de kalmte. Wauw! God was echt bij ons geweest!

Nieuw levenNa twee weken in de psychiatrie mocht ik van de rechter vreemd genoeg terug naar huis. Op dat

moment dachten mijn vrouw en ik nog steeds dat ons leven er van nu af aan rooskleurig zou uitzien. Tot een andere bestuurder ons hinderde en ik als uit het niets weer ontplofte van woede. Mijn vrouw begon te huilen. Ze wist niet wat ze zag toen ik plots weer zo agressief naast haar zat. Ikzelf begreep er ook niets van en dat frustreerde me nog meer. Terug thuis rookte ik direct weer een joint om te kalmeren en we waren weer vertrokken. Er was ook iets in ons huis dat ons enorm beangstigde, maar dat niet te verklaren was. Onze hond volgde soms angstig dingen met zijn ogen, dingen die wij niet konden zien. Soms was onze hond zodanig bang dat hij met zijn oren in zijn nek en zijn staart tussen zijn benen op zijn kussen bleef liggen. Wat was er toch allemaal aan de hand? Op een dag kwam ik alleen thuis en durfde bijna niet naar binnen te gaan. Hoe dichter ik bij ons huis kwam, hoe angstiger ik werd en eenmaal binnen durfde ik me niet meer te bewegen. Ik had bijna geen adem meer. Ik sloeg mijn armen open en riep zo luid ik kon dat het moest stoppen, dat alles of iedereen weg moest, dat enkel Jezus en Jezus alleen nog welkom was en dat tot in het diepste van mij hart. Op slag verdween alle angst en werd ik vrolijk. Ik kon niet stoppen met lachen. Ik vertelde het ’s avonds aan mijn vrouw en zij zei dat we beter nog eens gingen bellen naar die collega van me om raad te vragen. We begrepen niet wat er aan de hand was, waarom ik nog altijd naar drugs greep en hoe ik nog altijd zo agressief kon zijn. Mijn collega beloofde me zo snel mogelijk te komen. Hij kwam na een paar dagen samen met nog drie

Ik sprak tot de Heer en vertelde Hem hoe

beu ik het allemaal was, dat ik het zelf

allemaal niet aankon en dat ik het aan Hem

wou geven. Ik vroeg of Hij het alstublieft

van mij wou overnemen, want ik

kon niet meer.

Voor het andere boeknaar …

vzw uw boek- en muziekwinkel

Een enthousiast en luisterend team geeft je graag advies voor een geslaagde aankoop.

web: www.hetgoedeboek.be

Verzending door heel Vlaanderen

Brugge : Moerkerksesteenweg 568310 Sint-Kruis (Luc en Anke Hoedt)050 37 54 57

brugge@hetgoedeboek.be Di. tot zat.: 10-12u. en 14-18u. Ma. gesloten.

Genk : Vennestraat 3453600 Genk (Bouke en Karin Middelbos)089 30 58 86 genk@hetgoedeboek.be

Di. tot vrij.: 10-13 en 14-18u. Zat.: 10-17u.

Gent : Grotesteenweg-Noord 159052 Zwijnaarde (Dirk De Baere en team)09 220 17 02 gent@hetgoedeboek.be

Di. tot vrij.: 10-12 en 13.30-17.30u. Zat.: 13.30-17u.

Leuven : Tervuursesteenweg 1923001 Heverlee (Linda Smit en team)016 25 93 83 leuven@hetgoedeboek.be

Di. tot vrij.: 10-12 en 13.30-17.30u. Zat.: 10-17u.

Kortrijk : Overleiestraat 168500 Kortrijk (Jona en Sara Govaert)056 35 78 99

kortrijk@hetgoedeboek.be Di. tot vrij.: 9.30-12 en 14-18u. Zat. 9.30-12 en 14-17u. Ma. gesloten. Nieuwe uitbaters. Nieuwe sluitingsdag.

Hét adres voor alles wat met de Bijbel te maken heeft.Breng eens een bezoekje aan één van onze vijf winkels.

21

andere mensen die ook met God leven. Er werd opnieuw uit de Bijbel verteld en ze hebben ook voor ons gebeden. Tot slot vroegen ze of mijn vrouw en ik ook wilden bidden. Terwijl alles in ons schreeuwde om dat niet te doen, deden we het toch. Mijn vrouw eerst en daarna ik. Ik sprak tot de Heer en vertelde Hem hoe radeloos ik was, dat ik het zelf allemaal niet aankon en dat ik het aan Hem wou geven. Ik vroeg of Hij het alstublieft van mij wou overnemen, want ik kon niet meer. Ik was heel zenuwachtig, maar deze woorden uitspreken voelde als een opluchting. De dag erna werd ik wakker, voor het eerst sinds lang zonder ochtendhumeur, met een vredig gevoel. Ik nam alles wat met drugs te maken had en gooide het in de vuilbak. Mijn vrouw geloofde haar ogen niet en was er niet echt gerust in. Maar ik wist dat het van God kwam en ik voelde me rustig en blij. Sindsdien leven we elke dag met de Heer en het is super! We zijn nu al iets meer dan een jaar verder en ik ben nog steeds af van de drugs. Ik ben niet meer agressief geweest. We zijn nog altijd mensen met ups en downs, maar hebben nu een fantastische Heer die ons draagt doorheen de downs en diepe vreugde geeft tijdens de ups.

Veranderd

22

Ik hou van klassieke muziek en kan na een dagtaak thuis geweldig genieten van een opera of een ander klassiek werk. Tenminste, als er niet aan ‘geknoeid’ werd. Tegenwoordig vind je overal uitvoeringen van klassieke werken die ‘aangepast’ of in een ‘modern’ kleedje werden gestopt. Persoonlijk gruw ik van de meeste van die adaptaties en meestal vind ik het bijna heiligschennis om een meesterwerk van Verdi, Puccini of een andere grote componist te veranderen. Actualiseren, aanpassen… Het is alsof je in het Prado in Madrid een

schilderij van Goya of Rubens even onder handen zou nemen om het te ‘updaten’. Dat doe je misschien met een computerprogramma, maar niet met iets wat wereldwijd erkend is als waardevol, ja zelfs onschatbaar op zich. Daar valt niet aan te sleutelen!

Mensen doen net hetzelfde met God: het geloof in God wordt geactualiseerd, geïnterpreteerd naar ‘deze tijd’, lees: naar wat ons beter schikt, of ‘in ons straatje past’? We maken van God een ‘iGod’, klaar voor persoonlijk gebruik. Wat een pretentie.

Noël Soetaert

23

God is soeverein, Hij heeft ons Zijn woord gegeven, de Bijbel. Daarin staat geschreven wie Hij is en hoe Hij jou wil redden. Je aanvaardt Gods reddingsplan of je aanvaardt het niet. Aanpassen voor persoonlijk gebruik, zoals het jou het beste uitkomt gaat niet.

Jezus is als God mens geworden, Jezus heeft de straf die onze zonde teweegbrengt op Hem genomen. Jezus heeft die straf, onze straf, op het kruis gedragen. Je aanvaardt

iGod

gesneden…op maat

het of je aanvaardt het niet. Je bent gered zoals God het bepaald heeft of je bent het niet. Het is geen vrij te downloaden app waar jij de keuze over hebt. Het gaat om wie JIJ bent, waar JIJ vandaan komt, en waar JIJ heen gaat. Wel dan?

EenGod

ERTS (Evangelische Radio en

Televisie Stichting) verzorgt

tv- en radio-uitzendingen op

de nationale zender.

De radio-uitzendingen kunt

u beluisteren elke 1ste en 3de

woensdagavond van de

maand, om 19 uur, en in de

voormiddag op christelijke

feestdagen, op Radio 1.

De tv-uitzendingen kunt u

bekijken op Canvas.

www.erts.org

Wegwijzer...is een uitgave van evangelische christenen. Er zijn wereldwijd honderdduizenden evangelische kerken. In België zijn er zo’n zevenhonderd door de overheid erkende evangelische kerken.

(Je leest er meer over op www.alliantie.org).

We geloven wat de Bijbel zegt over God en de mens. God heeft de mens lief en wil ons nieuw leven geven.

Coördinatie: Dieter Schleppi, p/a Moerkerksesteenweg 56,8310 Brugge.

Mail: wegwijzer@hetgoedeboek.be

Redactie: Johan Leroy, Marieke Rommel, Dieter Schleppi, Yvan Thomas.

Eindcorrectie: Ines Roels

Vormgeving: Jehtron Wervik

© Overname van artikelen is mogelijk, mits voorafgaande toestemming van de uitgever.

24

Het einde der tijden of gewoon een bijzondere verjaardag?

Yvan Thomas

Zal de wereld op 21 december van dit jaar ten onder gaan?

In esoterische kringen wordt druk gespeculeerd over de Mayakalender, die deze dag berekend

heeft als de Apocalyps.

Apocalyps

21-12-12

25

Doem

In Tapachula, aan de grens tussen Mexico en Guatemala, telt sinds 21 december 2011 een ruim 2,5 meter hoge digitale klok de uren af tot het beweerde einde van de wereld.Het idee laat de mensen niet koud, en heeft tot nu toe televisie- en filmmakers, muzikanten en onheilsprofeten allerhande geïnspireerd. Niet zonder effect, want er zijn mensen die geloven dat er een grond van waarheid in moet zitten.

De etnoloog Lars Frühsorge heeft de Mayakalender onderzocht en is tot het besluit gekomen dat die de ondergang van onze beschaving niet belooft, al wijzen aanhangers van het idee wel steeds in die richting. De cultuur van de Maya’s ontwikkelde zich in een gebied dat van het schiereiland Yukatan in het huidige Mexico over Guatemala en Belize tot El Salvador en Honduras reikte. Vandaag leven er in dit gebied ongeveer 6 miljoen Maya-indianen. De bloeitijd van hun cultuur – waaronder ook wiskunde en astronomie – was in de periode van 250 tot 900 na Christus.

In die periode schreven de Maya's verschillende kalenders. Net als de Romeinen overigens, verbonden zij elke dag aan één of andere godheid, zoals die van de oorlog, de handel of de reizen. In de zogenaamde ‘lange telling’ van één van die Mayakalenders staat 21 december 2012 voor het begin van een nieuwe periode (in de telling van de Maya’s is dit dan 13.0.0.0.0.). Deze datum staat tegelijk synoniem voor de dag 13.0.0.0.0 uit de vroegere tijdsberekening toen de wereld volgens hen werd geschapen. Volgens Frühsorge geloofden de Maya’s dat de goden al meerdere pogingen ondernomen hadden om schoon schip te maken. Omdat vroegere scheppingen niet volmaakt waren, werden zij een paar keer door natuurcatastrofes vernield. Maar de datum 13.0.0.0.0 is volgens Frühsorge nergens definitief te noemen. Er zijn ook Mayageschriften gevonden waar bijvoorbeeld het jaar 4772 na Christus genoemd wordt.Veel van de huidige boeken, films en televisieseries vermengen de Mayagedachte met bijbelpassages, ideologieën uit het verre Oosten, Nostradamus (1503-1566) en andere samenzweringstheorieën. Bij niet heel wat van die werken speelt profijt een grote rol. Intussen hebben de Maya’s zelf het fenomeen 2012 als een lucratieve bron van inkomsten ontdekt en brengen dit door evenementen, excursies, voordrachten en horoscopen onder de aandacht van het brede publiek, te beginnen bij geïnteresseerde toeristen.

26

Intussen heeft ook ruimtevaartorganisatie NASA bevestigd dat er in 2012 géén wereldondergang zal plaatsvinden. NASA beweert dat noch een inslag van een buitengewone meteoriet, noch een zonnestorm, noch een verandering van de rotatie van de aarde verantwoordelijk zou kunnen zijn voor het einde van onze planeet.

Ook de paus en Luther vergisten zich.In de loop van de kerkgeschiedenis is de ondergang van de wereld ook al meermaals voorspeld. Paus Sylvester II (950-1003) kondigde het einde aan voor 31 december 999.Ook de grote hervormer Marten Luther (1483-1546) vergiste zich. Drie keer heeft hij de ondergang van de wereld voorspeld: 1532, 1538, en uiteindelijk 1541.De getuigen van Jehova waagden ook een drietal pogingen: eerst was het 1874, toen 1914 en later 1975. Ook een bekende radio-evangelist, Harold Camping, baarde opzien toen hij het einde van de wereld voor 1994 voorspelde. Toen dit niet gebeurde, zei hij dat het op 21 mei 2011 zou plaatsvinden en toen dit niet correct bleek, noemde hij de 21ste oktober van datzelfde jaar.

De Bijbel noemt noch dag noch uur. In de Bijbel spreekt Jezus verschillende keren over het einde van de wereld. Als tekenen van de eindtijd noemt Hij oorlogen en geruchten van oorlogen, hongersnoden en aardbevingen, vervolging van christenen, en het optreden van valse profeten (Bijbel, boek Matteüs hfstk. 24 vers 5-11). Verder roept Jezus zijn volgelingen op om waakzaam te

zijn, maar Hij waarschuwt hen streng dat zij datum noch uur horen te proberen vastleggen: “Van de dag en het uur weet niemand, ook niet de engelen in de hemel en ook de Zoon niet, maar alleen de Vader. Daarom waakt, want u weet niet op welke dag de Heer komt.” (Bijbel, Matteüs hfdstk. 24 vers 36-42). De waarschuwing is er een om ter harte te nemen in deze tijd. Wanneer we ons richten op een mogelijk einde van de wereld, heeft dit weinig positieve effecten. Het kan ten eerste verlammend werken ‘wat zal ik nu eerst doen, wat is echt belangrijk, nu we zo weinig tijd hebben?’, het kan losbandig gedrag uitlokken ‘genieten nu het nog kan, ten koste van…’, fatalisme 'er is toch niks meer aan te doen’, nihilisme, onverschilligheid, kortom allerlei kenmerken waar de wereld op dit moment echt geen behoefte aan heeft.

Jezus wil dat we een verschil maken in de wereld door wat we doen en wie we zijn: hier en nu, nu het nog kan, zolang het nog kan. Of zou het kunnen dat we die verantwoordelijkheid niet zo spannend vinden als fantastische doemscenario’s?

Ben jij bereid te veranderen ?

"It's not the strongest of the species that survives, nor the most intelligent

that survives. It is the one that is most adaptable to

change".

Doem

5 waarhedenwegwijzer

Geef in gebed jezelf aan Jezus. Dan ontvang je het echte levenen word je een geliefd kind van God. Voor eeuwig ...

1. De mens heeft geen persoonlijke relatie met God. Nochtans verlangt God naar een intieme en vertrouwelijke band met jou,

want je bent geschapen om te leven in relatie met je liefhebbende Schepper. Hij wil je leven zinvol maken en het vullen met Zijn liefde.

2. De afstand tussen de mens en zijn Maker is er doordat de mens Hem de rug heeft toegekeerd. God schiep je met een vrije wil. Daarbij kreeg de mens de keuze

te leven in gehoorzaamheid aan zijn Schepper, met alle positieve gevolgen vandien, ofwel toe te geven aan het kwaad, met alle negatieve gevolgen vandien. De meeste mensen kiezen voor het tweede omdat die schijnbaar de meeste vrijheid biedt.

3. We kunnen niet uit eigen kracht bij God komen. De scheiding tussen jou en God is onoverkomelijk. De vele pogingen

om de relatie met God te herstellen, lopen telkens op niets uit. Welke inspanningen je ook levert, je slaagt er niet in om zelf terug contact te maken met God.

4. Jezus Christus is de brug tussen de mens en God. Doordat je zijn geboden niet kunt houden, verdien je straf. Jezus heeft

de straf voor je misstappen op zich genomen toen Hij stierf aan het kruis. Als gevolg daarvan kan Hij iedereen die dit erkent, vergeven. Op die manier staat er niets meer tussen jou en God in.

5. Geef je leven over aan Jezus Christus. Als je beseft dat er een barrière is tussen God en jou die je niet op

eigen houtje kan overbruggen, geef dan toe dat Jezus Christus de brug is naar God. Hij heeft de weg vrijgemaakt en je moet dit enkel in geloof beamen. Als je dat doet, schenkt Hij je een volledig nieuw en eeuwig leven, komt Hij in je wonen en krijg je contact met Hem. Je kunt Hem iedere dag beter leren kennen, onder andere door het lezen van de Bijbel.

die je moet weten over God

V.U

.: W

ilfrie

d G

oose

ns, L

ambe

rmon

tlaan

158

, 103

0 Br

usse

l

De dag dat Jezus terug komt is niet te berekenen…Maar je moet er wel rekening mee houden!

Vriendelijk aangeboden door:

V.U

.: W

ilfrie

d G

oose

ns, L

ambe

rmon

tlaan

158

, 103

0 Br

usse

l

30

Ik hou van klassieke muziek en kan na een dagtaak thuis geweldig genieten van een opera of een ander klassiek werk. Tenminste, als er niet aan ‘geknoeid’ werd. Tegenwoordig vind je overal uitvoeringen van klassieke werken die ‘aangepast’ of in een ‘modern’ kleedje werden gestopt. Persoonlijk gruw ik van de meeste van die adaptaties en meestal vind ik het bijna heiligschennis om een meesterwerk van Verdi, Puccini of een andere grote componist te veranderen. Actualiseren,

God

aanpassen… Het is alsof je in het Prado in Madrid een schilderij van Goya of Rubens even onder handen zou nemen om het te ‘updaten’. Dat doe je misschien met een computerprogramma, maar niet met iets wat wereldwijd erkend is als waardevol, ja zelfs onschatbaar op zich. Daar valt niet aan te sleutelen!

Mensen doen net hetzelfde met God: het geloof in God wordt geactualiseerd, geïnterpreteerd naar ‘deze tijd’, lees: naar wat ons

Noël Soetaert

31

God

beter schikt, of ‘in ons straatje past’? We maken van God een ‘iGod’, klaar voor persoonlijk gebruik. Wat een pretentie.God is soeverein, Hij heeft ons Zijn woord gegeven, de Bijbel. Daarin staat geschreven wie Hij is en hoe Hij jou wil redden. Je aanvaardt Gods reddingsplan of je aanvaardt het niet. Aanpassen voor persoonlijk gebruik en wat jou het beste uitkomt gaat niet.

Jezus is als God mens geworden, Jezus heeft de straf die onze zonde teweegbrengt op Hem genomen. Jezus heeft die straf, onze straf, op het kruis gedragen. Je aanvaardt het of je aanvaardt het niet. Je bent gered zoals God het bepaald heeft of je bent het niet. Het is geen vrij te downloaden app waar jij de keuze over hebt.

Soeverein

gesneden…op maat

Het gaat om wie JIJ bent, waar JIJ vandaan komt, en waar JIJ heen gaat. Wel dan?

Een