QR-code rouwkost.be

https://www.facebook.com/Rouwkost.be/

https://www.facebook.com/EersteTroost.be/

INHOUD.

o GEGEVENS EN DOELSTELLING VAN DE VZW ROUWKOST

o DE WEBSITE ROUWKOST.BE

o DE WEBSITE EERSTETROOST.BE

o ONTSTAAN VAN DE VZW

o ROUWKOST.BE IN DE PERS

o DE EERSTE TROOST IN DE PERS

VZW ROUWKOST

Opgericht op 23.05.2018

Zetel: Van Overstraetenlaan 8

1740 Ternat

Leden: Luc De Geyndt (Voorzitter)

Evelien Meskens (Penningmeester)

Sofie Debruyckere (Secretaris)

Michelle Scheerlinck (Ondervoorzitter)

Arne Rotty (Webmaster)

Kim De Nil (Ontwerpster eerste troost)

Doelstelling: Beheren van twee internetplatforms met betrekking tot het helpen, informeren en begeleiden van kinderen en jonge mensen bij het plots verlies van een dierbare naaste.

Internetplatforms: Eerstetroost.be Voor kinderen tot 12 jaar (beschikbaar 2019)

Rouwkost.be Voor jonge mensen van 13 – 23 jaar.

Rekeningnummer:BE41 0018 5241 0010

BIC-code: GEBABEBB

De website ROUWKOST.BE

Als verantwoordelijke van de dienst slachtofferbejegening van de PolitieZone AMOW (Asse, Merchtem, Opwijk en Wemmel) heeft hoofdinspecteur Luc De Geyndt begin 2017 het idee opgevat iets te creëren om jonge mensen (13 – 23 jaar) te helpen rouwen bij het verlies van iemand uit hun directe omgeving.

Evelien Meskens en Sofie Debruyckere, die zelf respectievelijk hun broer en zus verloren hebben, waren onmiddellijk bereid om in dit project mee te stappen en er werd besloten om een website “Rouwkost.be” genaamd, te maken. De site moet als informatief en dynamisch platform dienen voor jonge mensen die geconfronteerd worden met een verlies.

Michelle Scheerlinck die als stagiaire maatschappelijk werk op de dienst slachtofferbejegening aan de voorbereidingen meegeholpen heeft, wilde hieraan verder werken na haar studies.

De provincie Vlaams-Brabant zette eveneens haar schouders onder Rouwkost.be door de kosten voor het aanmaken van de site op zich te nemen.

Webmaster Arne Rotty, geïnspireerd door het doel van dit project, schaarde zich eveneens bij het team om op vrijwillige basis de website verder te onderhouden.

Als ontwikkelaarster van het doosje “De eerste troost”, sluit Kim De Nil eveneens aan bij het projectgroepje.

Rouwkost.be is in verschillende hoofdstukken ingedeeld

Een eerste deel waar mensen informatie kunnen bekomen over hun rechten ingeval er een tussenkomst is van de politie. (verkeersongeval, zelfdoding, verdacht overlijden,…). Er wordt uitgebreid weergegeven wat zo een tussenkomst van de politie, parket en forensische diensten, inhoudt. Het recht om op een menswaardige manier afscheid te nemen, recht op inzage in het dossier, recht op eventueel reinigen van de plaats van de feiten op kosten van het gerecht, enz… wordt gedetailleerd beschreven.

In een tweede onderdeel wordt beschreven hoe je kan omgaan met het verlies. Hoe je zelf kan rouwen, wat kan je helpen, hoe kan je reageren, enz… . Ook ouders, vrienden of vriendinnen en zelfs scholen kunnen hier informatie vinden evenals verwijzingen naar externe diensten. In dit onderdeel laten we ruimte voor nabestaanden om hun tools en ervaringen door te geven aan lotgenoten.

Tenslotte sommen we alle mogelijke hulpverleningsdiensten van Vlaanderen op met hun gegevens en waarvoor ze staan.

Verder vindt men er persoonlijke verhalen, interessante artikels over hoe omgaan met de media, wat doet sociale media met je profiel na een overlijden, …

In de rubriek “wie zijn wij” vind je een korte beschrijving van de medewerkers.

De website EERSTETROOST.BE

In het najaar van 2012 werd, eveneens vanuit de dienst slachtofferbejegening van de Politiezone AMOW, een doosje ontwikkeld dat kinderen tot 12 jaar en hun ouders, diende te helpen bij het verlies van een dierbare.

Aanvankelijk was het de bedoeling om slachtofferbejegenaars van de politie te ondersteunen in hun tussenkomsten waarvoor ze opgeroepen worden. Dit zijn vaak ernstige situaties met overlijdens (zelfdoding, verkeersongevallen, arbeidsongevallen, verdachte overlijdens,…). In de situaties waar kinderen betrokken zijn, kan dan “De eerste troost” een meerwaarde betekenen.

Het doosje bevat enerzijds praktische hulpmiddelen voor kinderen om hen te helpen in hun verlies. Een zorgenpopje, een telefoontje, een emotiemeter, armbandjes en een dagboekje, sieren de inhoud van het doosje. Verder krijgen de ouders praktische info op welke manier ze met hun kinderen kunnen omgaan in deze situatie. Wat je aan kinderen vertelt, hoe je zegt dat iemand dood is, hoe je met je kind kan afscheid nemen van de overledene, enz… wordt beschreven in de informatiebrochure voor de ouder(s). Er zitten ook suggesties bij om een

gedenkhoekje te maken, een fotoboek gebruiken, een doosje maken om tekeningen in te leggen, enz…

In samenwerking met de uitvaartdienst DELA, die een voorname financiële steun aan het project schonk, werd een dagboekje “een boekje voor grote en kleine verdrietjes” gemaakt. Dit boekje zit eveneens in het doosje.

“De eerste troost” werd in 2013 in bijzijn van onze toenmalige prinses Mathilde aan de pers voorgesteld en werd vooral door politiediensten verspreid in België.

Het doosje werd niet alleen door politie gebruikt maar ook ziekenhuizen, scholen en therapeuten kochten doosjes aan.

Jammer genoeg besliste de uitgeverij eind 2017 het doosje niet meer te produceren.

Door de vele ontgoochelde reacties op de productiestopzetting, werd besloten om de inhoud van het doosje een nieuw leven te geven in een website, “eerstetroost.be” genaamd.

De website “Eerstetroost.be”

Deze website is voorzien voor begin 2019 en wordt een site met praktische tips voor kinderen en ouders.

Concreet is er een animatiefilmpje voor kinderen (4-6jaar) dat vertelt wat dood zijn betekent. Een dergelijke animatie is een primeur in Vlaanderen! Op een correcte en duidelijke manier wordt aan jonge kinderen uitgelegd wat dood zijn betekent en hoe je kan doodgaan.

Verder zijn er op de website nog verschillende rubrieken die ouders kunnen raadplegen. Er wordt bijvoorbeeld uitgelegd hoe kinderen kunnen reageren op een overlijden, wat ze hun kinderen kunnen vertellen over de begrafenis en/of crematie, welk aandeel de kinderen kunnen hebben in het afscheid nemen, enz…

Omdat de praktische inhoud van het doosje uiteraard niet op een website kan gezet worden, zal op vraag van de ouders een pakketje met praktische hulpmiddelen (dagboekje, emotiemeter, zorgenpopje, armbandje) gratis opgestuurd worden.

VZW ROUWKOST

Omdat de samenwerking tussen de zes oprichters heel goed verliep en om enige rechtsgeldigheid te hebben, werd besloten om een vzw op te starten.

Op 23 mei 2018 werd bijgevolg de vzw Rouwkost opgericht die tot doel heeft twee websites te beheren, zijnde Rouwkost.be en Eerstetroost.be

Beide sites zijn bedoeld als dynamische portaalsites van waaruit jonge mensen, kinderen en hun ouders hulp kunnen vinden bij hun verlies.

We hebben intussen al veel steun gekregen van mensen, organisaties en diensten! Daarom onze uitdrukkelijke dank aan:

- PolitieZone AMOW (Asse, Merchtem, Opwijk en Wemmel)- De provincie Vlaams Brabant- Uitvaartdienst DELA- Uitgeverij Cego publishers- Rosemarie de Vos (tekeningen eerste troost)- Video Animatie Flan Caramel (animatie: wat betekent dood zijn?)- Vzw Ambras- Reclameatelier KLIT uit Ternat- De organisaties, bedrijven en private personen die een financiële gift

gedoneerd hebben.- ….

PERSARTIKELSROUWKOST.BE

Het Nieuwsblad 12/12/17

Rouwkost.be helpt jongeren rouwen.Dinsdag 12 december 2017 — Rouwkost.be is een website op maat van jongeren die hulp moet bieden bij grote, onverwachte verliezen. Jongeren van 13 tot 23 jaar vinden er tips over hoe om te gaan met rouwen en kunnen zich informeren over welke overheidsinstanties in welke situatie optreden. Ook ouders en scholen vinden er tips terug over hoe ze rouwende jongeren kunnen bijstaan. Slachtofferbejegenaars in heel Vlaanderen zullen de website ook actief gebruiken bij slechtnieuwsmeldingen in de toekomst.Wanneer iemand dichtbij plots veraf is, voelen jongeren zich vaak alleen. Ouders focussen op hun recent verlies waardoor bijvoorbeeld broers of zussen niet op de voorgrond durven treden. Toch zijn het niet enkel broers en zussen die moeten leren rouwen. Want wat doe je als je een vriend verliest en hoe ga je als school om met een leerling die zichzelf van het leven berooft of omkomt in een verkeersongeluk? Dat zijn enkele vragen waar Rouwkost.be een antwoord op wil bieden.

‘Uit ervaring merk ik dat jongeren zich vaak verloren voelen wanneer iemand uit hun omgeving er plots niet meer is’, zegt Luc De Geyndt, slachtofferbejegenaar bij politiezone AMOW. ‘Er moest iets komen op jongerenmaat. Een platform waar tieners en jongvolwassenen toegang tot hebben via hun computer en smartphone en een antwoord kunnen vinden op hun specifieke vragen en noden’.

Rouwkost vult gat in hulpverlening bij overlijden

Het concrete idee om een website te maken ontstond een hele tijd geleden toen slachtofferbejegenaar Luc De Geyndt, samen met twee jonge dames die zelf ook hun zus en broer verloren, voelden dat er iets ontbrak in de Vlaamse hulpverlening.‘Er zijn heel wat nuttige organisaties die jongeren helpen bij problemen, maar bij een groot verlies zie je door de bomen het bos niet meer. Rouwkost.be is een platform waar alle relevante organisaties vertegenwoordigd worden en jongeren op weg worden geholpen in hun rouwproces’, zegt Evelien Meskens die twee jaar geleden zelf haar broer plots verloor.

‘Een platform als Rouwkost stimuleert jongeren om op een laagdrempelige manier te praten over hun gevoelens. Het kan de stap naar een gesprek tussen naasten toegankelijker maken en hen erkenning geven in wat ze voelen niet abnormaal is. Wij ondersteunen dan ook graag tools die de hulpverlening binnen onderwijs en gezondheidssector toegankelijker maakt’, zegt Marc Florquin, gedeputeerde voor gezondheid.

Is het normaal dat …?

Op de website is ondermeer een rubriek te vinden die antwoorden geeft op vragen die beginnen met “Is het normaal dat…” en is er een sectie te vinden die het hele proces van de eerste vaststelling tot slachtofferzorg uitlegt.‘Uit een enquête die vooraf ging aan de website, bleek dat veel jongeren het moeilijk vinden om over hun verlies te praten. Daarom hebben we ook ruimte gelaten voor ervaringen op de website en zullenwe regelmatig artikels posten op onze Facebookpagina’, zegt Sofie Debruyckere, die 5 jaar geleden haar zus verloor. 

Sneller hulp bij rouwproces

‘We hopen dat jongeren nu sneller hulp zullen zoeken tijdens hun rouwproces, al is het maar durven praten over hoe ze zich voelen’, zegt Michelle Scheerlinck die vanuit haar stage in de opleiding sociaal werk bij de politie, ook meewerkt aan het project.

Rouwkost.be ontstond mede door hulp van politiezone AMOW, vzw Ambras en de provincie Vlaams Brabant en zal in de nabije toekomst ook ingezet worden als tool, gebruikt door slachtofferbejegenaars in heel Vlaanderen.  

Rouwkost.be helpt jongeren rouwenRouw, RIP, PolitieHet Nieuwsblad. REGIO Op 27/12/2017 om 14:40Gepubliceerd door: Joost Van Liefferinge

Rouwkost.be is een website op maat van jongeren die hulp moet bieden bij grote, onverwachte verliezen. Jongeren van 13 tot 23 jaar vinden er tips over hoe om te gaan met rouwen en kunnen zich informeren over welke overheidsinstanties in welke situatie optreden. Ook ouders en scholen vinden er tips terug over hoe ze rouwende jongeren kunnen bijstaan. Het initiatief ontstond mede door hulp van politiezone AMOW en slachtofferbejegenaars in heel Vlaanderen zullen de website in de toekomst actief gebruiken bij slechtnieuwsmeldingen.

Wanneer iemand dichtbij plots veraf is, voelen jongeren zich vaak alleen. Ouders focussen op hun recent verlies waardoor bijvoorbeeld broers of zussen niet op de voorgrond durven treden. Toch zijn het niet enkel broers en zussen die moeten leren rouwen. Want wat doe je als je een vriend verliest en hoe ga je als school om met een leerling die zichzelf van het leven berooft of omkomt in een verkeersongeluk? Dat zijn enkele vragen waar Rouwkost.be een antwoord op wil bieden.

Verloren

"Uit ervaring merk ik dat jongeren zich vaak verloren voelen wanneer iemand uit hun omgeving er plots niet meer is", zegt Luc De Geyndt, slachtofferbejegenaar bij politiezone AMOW. "Er moest iets komen op jongerenmaat. Een platform waar tieners en jongvolwassenen toegang tot hebben via hun computer en smartphone en een antwoord kunnen vinden op hun specifieke vragen en noden."

Ontbrak

Het concrete idee om een website te maken ontstond een hele tijd geleden toen slachtofferbejegenaar Luc De Geyndt, samen met twee jonge dames die zelf ook hun zus en broer verloren, voelden dat er iets ontbrak in de Vlaamse hulpverlening.

"Er zijn heel wat nuttige organisaties die jongeren helpen bij problemen, maar bij een groot verlies zie je door de bomen het bos niet meer. Rouwkost.be is een platform waar alle relevante organisaties vertegenwoordigd worden en jongeren op weg worden geholpen in hun rouwproces", zegt Evelien Meskens die twee jaar geleden zelf haar broer plots verloor.

Erkenning

"Een platform als Rouwkost stimuleert jongeren om op een laagdrempelige manier te praten over hun gevoelens. Het kan de stap naar een gesprek tussen naasten toegankelijker maken en hen erkenning geven in wat ze voelen niet abnormaal is. Wij ondersteunen dan ook graag tools die de

hulpverlening binnen onderwijs en gezondheidssector toegankelijker maakt", zegt Marc Florquin, gedeputeerde voor gezondheid.

Is het normaal dat …?

Op de website is ondermeer een rubriek te vinden die antwoorden geeft op vragen die beginnen met 'Is het normaal dat…' en is er een sectie te vinden die het hele proces van de eerste vaststelling tot slachtofferzorg uitlegt."Uit een enquête die vooraf ging aan de website, bleek dat veel jongeren het moeilijk vinden om over hun verlies te praten. Daarom hebben we ook ruimte gelaten voor ervaringen op de website en zullen we regelmatig artikels posten op onze Facebookpagina," zegt Sofie Debruyckere, die 5 jaar geleden haar zus verloor.

Sneller hulp bij rouwproces

"We hopen dat jongeren nu sneller hulp zullen zoeken tijdens hun rouwproces, al is het maar durven praten over hoe ze zich voelen", zegt Michelle Scheerlinck die vanuit haar stage in de opleiding sociaal werk bij de politie, ook meewerkt aan het project.

Rouwkost.be ontstond mede door hulp van politiezone AMOW, vzw Ambras en de provincie Vlaams Brabant en zal in de nabije toekomst ook ingezet worden als tool, gebruikt door slachtofferbejegenaars in heel Vlaanderen. 

Hln 29/10/18

“Mijn broer vertrok naar een fuif en kwam nooit meer terug”: hoe rouw je in godsnaam als jongere?Nieuwe website Rouwkost.be helpt pubers en jongvolwassenen bij plots verlies

RV "Mijn broer vertrok naar een fuif en kwam nooit meer terug." Evelien verloor haar broer Stijn in 2015. Ze richtte wat later een platform op om jongeren te helpen bij hun rouwproces.

Drie jaar geleden is het dat Evelien Meskens (27) haar broer verloor bij een verkeersongeval. Een jaar lang hield ze zich ijzersterk, in de eerste plaats voor haar ouders. “Ik wilde hen niet tot last zijn. Zij waren hun kind kwijt.” Pas toen ze alleen ging wonen, kwam de man met de hamer. Samen met haar slachtofferbejegenaar en een klein team richtte ze Rouwkost.be op, een platform voor jongeren die iemand verliezen. En daar bleek nood aan. “Pubers staan het vaakst aan de zijlijn.”

Het verhaal van vzw Rouwkost begint eigenlijk op 4 oktober 2015. Stijn Meskens (22) uit het Vlaams-Brabantse Opwijk wordt die zondagochtend aangereden op zijn fiets na een fuif in Mazenzele. “Hij had verschillende breuken aan het hoofd, zwellingen en lag in coma.

Zondagavond hebben we nog afscheid van hem genomen op de dienst intensieve zorg, maar de dokters stelden nadien vast dat er geen hersenactiviteit meer was. Maandagochtend kregen we het nieuws dat hij overleden was”, vertelt zus Evelien - op dat moment 24 - in het regioartikel dat na het ongeval in onze krant verschijnt. “Ik ben mijn broer verloren, mijn ouders hun zoon. Stijn laat ook heel veel mensen uit het verenigingsleven achter. Hij zat in de KSA, in een zaalvoetbalploeg, ging regelmatig fietsen en was monitor bij Kazou. De details over het ongeval weten we niet en willen we ook niet weten.” Evelien werpt zich op als klankbord van het gezin. Moedig staat ze de pers te woord. “Ik nam alles op mij om mijn papa en mama te ontlasten”, vertelt ze nu, drie jaar later. “Zij waren hun kind kwijt. Ik bleef als enige achter. Het was mijn taak hen te helpen.” Maanden leefde ze op een soort adrenaline, een automatisme. Pas toen ze een jaar later met haar vriend ging samenwonen, kwam de klop. “Er waren die luide huilbuien ’s avonds, in de zetel. Of ik werd heel erg kwaad. Pas dan groeide het besef dat het oké was alles los te laten. Al die tijd had ik mezelf weggecijferd. Mijn ouders - zij zijn mijn beste vrienden - doen dat al hun hele leven. Na het ongeval vond ik het logisch dat ik voor hen zorg droeg. ‘Ik moet nu sterk zijn. Ik moet hun leven makkelijker maken’, flitste het door mijn hoofd. Die verantwoordelijkheid kon ik een jaar later naast me neerleggen.”Een dag na het ongeval komt Luc De Geyndt van de lokale politie langs bij Evelien. Met tips, boeken, een luisterend oor. Al meer dan 20 jaar brengt hij als slachtofferbejegenaar slechtnieuwsmeldingen en ziet hij hoe moeilijk jongeren - vooral tussen 13 en 23 - het hebben met plots verlies. “Er zijn boekjes voor kinderen, de vzw Ouders van Verongelukte Kinderen... Er zijn heel wat nuttige organisaties, maar als rouwende jongere zie je door de bomen het bos niet meer. Uit ervaring merk ik dat ze zich vaak verloren voelen. Ze staan langs de zijlijn, verbijten hun verdriet. Er ontbrak iets op hun maat, een platform waar ze via hun leefwereld - internet en smartphone - een antwoord kunnen vinden op heel specifieke vragen en noden”, legt De Geyndt uit. Of het bijvoorbeeld oké is niet te kunnen huilen, een afspraak met vrienden lastminute af te zeggen, een glas te heffen op een fuif. “Pubers en adolescenten zijn geen volwassenen, maar het zijn ook geen kinderen. Ze hebben het niet geleerd te rouwen.” Luc en Evelien hielden contact. Samen met Sofie Debruyckere, die ook plots haar zus verloor, en een klein team is vzw Rouwkost geboren. Op de site staan ook tips voor ouders en scholen en uitleg over wat politie en parket doen, van de eerste vaststelling tot slachtofferzorg. Jongeren kunnen er hun verhaal kwijt.ImagoRouwtherapeute Ilse Delafontaine vindt de site een goed initiatief. Ze erkent dat rouwende pubers een moeilijk te bereiken doelgroep zijn. “Ze willen vooral niet anders zijn dan anderen. Ze zijn op hun leeftijd heel erg bezig met identiteit, imago. Rouwen en graven in het verdriet horen daar niet bij. Net als praten met een volwassene. Ik hoop vooral dat jongeren een manier vinden om hun emoties te kanaliseren.” Anders dan bij volwassenen komt rouw bij hen vaak later, wanneer ze op kot gaan bijvoorbeeld of hun studies aanvatten. “Veel volwassenen linken gedrag- of concentratieproblemen dan niet meer aan wat ooit is gebeurd.” Een tip voor ouders: “Spreek. En laat ook jouw kinderen zien dat je verdriet hebt.” Evelien heeft er nog een voor jongeren. “Doe geen dingen die je zelf niet wil. Durf gerust te zeggen: ‘Ik heb er echt geen zin in vandaag.’”

Rouwkost.be ontstond door hulp van politiezone AMOW, vzw Ambras en de provincie Vlaams-Brabant en zal in de toekomst ook ingezet worden door slachtofferbejegenaars in heel Vlaanderen

EERSTE TROOST.

Een doosje van troost in moeilijke dagen

Het Nieuwsblad 16/04/2013 

Op initiatief van politiezone AMOW (Asse, Merchtem, Opwijk en Wemmel) werd voor Belgische politiezones een rouwdoosje ontwikkeld voor kinderen geconfronteerd met een traumatisch overlijden. Dit doosje, genaamd 'De

Eerste Troost', werd op 16 april voorgesteld tijdens een symposium en overhandigd aan Prinses Mathilde. Het doosje is te verkrijgen voor alle politiezones en andere hulpverleningsdiensten op de website www.cegopublishers.be/deeerstetroost. 

Luc De Geyndt, verantwoordelijke voor de dienst slachtofferbejegening van de politiezone AMOW, ondervond bij tussenkomsten bij een plots traumatisch overlijden dat begeleiding sterk aangewezen is. Kim De Nil, destijds als laatstejaarsstudente Sociaal Werk aan de Erasmushogeschool Brussel en stagiaire bij politiezone AMOW, ging aan de slag met het project. Het resultaat is een doosje dat gezinnen en kinderen helpt bij rouwverwerking. 

Prinses Mathilde nam als eerste het doosje in ontvangst, tijdens een symposium in de Erasmushogeschool Brussel waar ‘De Eerste Troost’ officieel werd voorgesteld. Ze sprak er met zowel slachtofferbejegenaars van de federale politie als met kinderen en gezinnen die geconfronteerd werden met een traumatisch overlijden.

'De Eerste Troost' is een belangrijke informatiebron en een praktisch hulpmiddel. Ouders leren over het rouwproces van hun kinderen en krijgen informatie over hoe te communiceren over het traumatische overlijden. Tegelijk bevat het doosje praktische materialen voor de kinderen: een herinneringsboekje en een fotoboekje, attributen om een gedenkhoekje in te richten, een emotiemeter, popjes, armbandjes en een speelgoedtelefoontje (om te 'bellen' met de overledene). 

'De Eerste Troost' werd ontwikkeld voor politiediensten en andere hulpverleningsdiensten, omdat zij vaak als één van de eersten aanwezig zijn bij een traumatisch overlijden, zoals een verkeersongeval, een verdacht overlijden, zelfdoding, …

'De Eerste Troost' kwam tot stand met de hulp van verschillende partners:

Marysia Kluppels, woordvoerder van DELA: "Onze consulenten nabestaandenzorg en onze begrafenisondernemers ondervinden dagelijks hoe moeilijk ouders het hebben om kinderen na verlies van een dierbare op te vangen. Uitvaartspecialist DELA realiseerde voor 'De Eerste Troost' het 'Herinneringsboekje': een DOE-boekje waar kinderen door te lezen, kleuren, schrijven en plakken begeleid worden in hun rouwverwerking. Omdat DELA

mensen rondom een overlijden met raad en daad wil bijstaan, besloten we het project ook financieel te steunen."

Peter Van Achteren, Managing Director van CEGO Publishers: "Het opzet van dit rouwdoosje past perfect binnen de expertise van het Centrum ErvaringsGericht Onderwijs. CEGO nam de uitgave op zich en verspreidt het doosje nu naar de diensten slachtofferbejegening die in elke politiezone in België aanwezig is. ook andere hulpverleningsdiensten kunnen ‘De Eerste Troost’ verkrijgen."Luc Celis, opleidingshoofd bachelor Sociaal Werk aan de Erasmushogeschool: "Dat een studente van onze school dit project kon verwezenlijken dankzij de intensieve beroepsstage maakt ons uiteraard trots. Onze opleiding Sociaal & Werk probeert studenten een kritische blik te geven door ze verder te laten kijken dan de dagelijkse opdracht. We leren hen veranderingsgericht, duurzaam en empowerend te werken. Tijdens zo'n intensief stagetraject dat al start in het eerste jaar, krijgen ze dus volop oefenkansen en dat heeft voor Kim geleid tot deze prachtige doos."

"De eerste troost"-doos voorgesteld op Brusselse ErasmushogeschoolKNACKBron: Belga

16/04/13 om 16:46 - Bijgewerkt om 16:46

(Belga) "De eerste troost", een project rond rouwverwerking na een traumatisch overlijden bij ouders met jonge kinderen, is dinsdag voorgesteld tijdens een symposium over slachtofferbejegening in de Erasmushogeschool in Brussel. De doos is het resultaat van het stageproject van een studente van de hogeschool. Prinses Mathilde mocht dinsdag het eerste exemplaar in ontvangst nemen.

Studente sociaal werk Kim De Nil werkte tijdens haar stage, in opdracht van Luc De Geyndt, de verantwoordelijke voor de dienst slachtofferbejegening van de politiezone AMOW (Asse, Merchtem, Opwijk en Wemmel), een project uit rond rouwverwerking na een traumatisch overlijden bij ouders met kinderen tot twaalf jaar. "De Geyndt ondervond bij tussenkomsten bij een plots traumatisch overlijden dat begeleiding sterk aangewezen is", luidt het in een persbericht. "'De Eerste Troost' is een belangrijke informatiebron en een praktisch hulpmiddel. Ouders leren over het rouwproces van hun kinderen en krijgen informatie over hoe te communiceren over het traumatische overlijden. Tegelijk bevat het doosje praktische materialen voor de kinderen: een herinneringsboekje en een fotoboekje, attributen om een gedenkhoekje in te richten, een emotiemeter, popjes, armbandjes en een speelgoedtelefoontje." De doos werd ontwikkeld voor politiediensten en andere hulpverleningsdiensten "omdat zij vaak als een van de eersten aanwezig zijn bij een traumatisch overlijden". "De eerste troost" is verkrijgbaar via www.cegopublishers.be/deeerstetroost en kwam tot stand met de hulp van uitvaartspecialist DELA, het Centrum ErvaringsGericht Onderwijs (CEGO) en de Erasmushogeschool. Prinses Mathilde, en het fonds dat haar naam draagt, vestigden al meermaals de aandacht op de problematiek van rouwverwerking bij kinderen. De prinses mocht dinsdag dan ook de eerste doos in ontvangst nemen. (Belga)

 

Overlijden verwerken met ‘De eerste troost’-doos (HLN)

16 april 2013  16u57  Bron: Belga

BELGA

‘De eerste troost’, een project rond rouwverwerking na een traumatisch

overlijden bij ouders met jonge kinderen, is vandaag voorgesteld tijdens een

symposium over slachtofferbejegening in de Erasmushogeschool in Brussel.

De doos is het resultaat van het stageproject van een studente van de

hogeschool. Prinses Mathilde mocht het eerste exemplaar in ontvangst

nemen.

Studente sociaal werk Kim De Nil werkte tijdens haar stage, in opdracht van Luc De

Geyndt, de verantwoordelijke voor de dienst slachtofferbejegening van de politiezone

AMOW (Asse, Merchtem, Opwijk en Wemmel), een project uit rond rouwverwerking na

een traumatisch overlijden bij ouders met kinderen tot twaalf jaar.

“De Geyndt ondervond bij tussenkomsten bij een plots traumatisch overlijden dat

begeleiding sterk aangewezen is”, luidt het in een persbericht. ”‘De Eerste Troost’ is een

belangrijke informatiebron en een praktisch hulpmiddel. Ouders leren over het

rouwproces van hun kinderen en krijgen informatie over hoe te communiceren over het

traumatische overlijden. Tegelijk bevat het doosje praktische materialen voor de

kinderen: een herinneringsboekje en een fotoboekje, attributen om een gedenkhoekje in

te richten, een emotiemeter, popjes, armbandjes en een speelgoedtelefoontje.”

De doos werd ontwikkeld voor politiediensten en andere hulpverleningsdiensten “omdat

zij vaak als een van de eersten aanwezig zijn bij een traumatisch overlijden”. ‘De eerste

troost’ is hier verkrijgbaar en kwam tot stand met de hulp van uitvaartspecialist DELA,

het Centrum ErvaringsGericht Onderwijs (CEGO) en de Erasmushogeschool.

Prinses Mathilde, en het fonds dat haar naam draagt, vestigden al meermaals de

aandacht op de problematiek van rouwverwerking bij kinderen. De prinses mocht dan

ook de eerste doos in ontvangst nemen.

HUIDIGE STAND:

Omdat de uitgeverij eind 2017 besloten heeft om de productie van het doosje stop te zetten, heeft vzw Rouwkost beslist om de gegevens uit het doosje te implementeren in een website. Het resultaat kan u bekijken via: www.eerstetroost.be Bijkomend kunnen tools om de kinderen te helpen, gratis bekomen worden na aanvraag via de site.

Plannen.

Vanzelfsprekend blijven we als vzw Rouwkost, verder werken aan beide websites om

deze te verbeteren.

Eén van de projecten is het verkrijgen van het Wat Wat-label van het bureau voor Jonge

zaken “De Ambrassade”. In 2017 werd een aanvraag reeds ingediend doch werd niet

weerhouden. Er dienden enkele aanpassingen uitgevoerd te worden… welke inmiddels

gebeurd zijn. In september 2019 volgt een nieuwe aanvraag waarbij we ervan overtuigd

zijn dit label voor onze website te zullen krijgen.

Om beide sites zo atractief mogelijk te maken, zal een computerprogramma aangekocht

worden om teksten om te zetten in beeldmateriaal en animatie.

Om aan de vraag te voldoen om meer info te verstrekken aan scholen (zowel studenten

als leerkrachten) werd beslist om te voldoen aan het geven van vorming rond opvang

van kinderen en jonge mensen na een overlijden.

Vermits koken geld kost en het onderhouden en verbeteren van de twee websites evenzo kosten met zich meebrengen, zijn giften uiteraard meer dan welkom. Deze kunnen gebeuren op ons rekeningnummer:

BE41 0018 5241 0010 van vzw Rouwkost

HARTELIJK DANK BIJ VOORBAAT!!

Het rouwkostteam