wat@bo

28
v.u. dhr. Dirk Vanstappen, IJzerenveld 147, 2860 Sint-Katelijne-Waver — P910297 Interview met Guido Verhaegen Arbeidszorg in Borgerstein Kinesitherapie in beweging De technische dienst in de kijker Medestichter Borgerstein: België –Belgique P.P. - P.B. 2800 MECHELEN - MASSPOST BC 31240 maart 2012 t/m mei 2012 magazine van Borgerstein vzw - nr. 11

description

Driemaandelijks magazine van Borgerstein.

Transcript of wat@bo

Page 1: wat@bo

v.u

. dh

r. D

irk

Van

stap

pe

n, I

Jze

ren

veld

14

7, 2

86

0 S

int-

Kat

elij

ne

-Wav

er

— P

91

02

97

Interview met Guido Verhaegen

Arbeidszorg in Borgerstein

Kinesitherapie in beweging

De technische dienst in de kijker

Medestichter Borgerstein:

België –Belgique

P.P. - P.B.

2800 MECHELEN - MASSPOST

BC 31240

maart 2012 t/m mei 2012 magazine van Borgerstein vzw - nr. 11

Page 2: wat@bo

Wat@Bo verschijnt vier maal per jaar: in maart, juni, september en december

Verantwoordelijke uitgever: Dirk Vanstappen, voorzitter Raad van Bestuur

Adres van de afzender: vzw Borgerstein, IJzerenveld 147, 2860 Sint-Katelijne-Waver tel: 015 56 02 00 en e-mail: [email protected] website: www.borgerstein.be

Redactieploeg: Kurt Van de Poel, Elke Everaert, Tim Van den Broeck, Cécile Ma-rynissen, Imke Mariën, Annie Coremans, An Mathijs en Veerle De Cleyn

Redactieraad: Ann Vancompernolle, Werner Dom, Geert Milh, Veerle Van Edom en André Arnold

Coördinatie: Sophie Destrait

Eindredactie: Sophie Destrait en André Arnold

Eindverantwoordelijke: André Arnold

Cover: foto genomen door Bjorn Claes

Vormgeving: NOGUN

Jaargang 2, nummer 11: maart 2012 - mei 2012

Afgiftekantoor: Mechelen Masspost

PB-nummer: BC31240

Erkenningsnummer: P910297

Oplage: 3000 ex.

Overname van artikels of een gedeelte ervan is alleen toegestaan mits bronvermelding en na schriftelijke toestemming van de verant-woordelijke uitgever

Voor advertenties: Sophie Destrait, 015 56 02 33 of e-mail: [email protected]

Borgerstein heeft geprobeerd contact op te nemen met al wie copyright heeft op de illu-straties in deze publicatie. Indien er foto’s of tekeningen werden afgedrukt zonder voor-kennis van de rechthebbenden, dan kunnen die zich wenden tot vzw Borgerstein, IJze-renveld 147, 2860 Sint-Katelijne-Waver.

Colofon

EditoriaalIn 2011 hebben we in België een record gebroken. We overleefden het langst als ‘land zonder regering’. De commen-taren waren niet van de lucht. Het was nu welletjes. De geschillen moesten opgeborgen worden om een volgende staatshervorming door te voeren en het hoofd te bieden aan de crisis. Einde 2011 is de nieuwe federale regering met volheid van bevoegdheid aangetreden. Begin 2012 worden de contouren en de impact van haar eerste beleidsbeslissin-gen duidelijk. En meteen lijkt het alsof sommigen opnieuw hunkeren naar die status van ‘land zonder regering’.

De federale regering is aangetreden te midden van een wereldwijde financiële en economische crisis. Kwatongen be-weren zelfs dat die crisis nodig was om de coalitiepartijen uiteindelijk in elkan-ders armen te drijven. De crisis is er en ze weegt zwaar op onze beleidsmakers en hun beslissingen, op elk niveau. Als je er de kranten op naleest, dan lijkt het alsof we naar de rand van de afgrond geduwd worden. Er dringen zich ingrij-pende maatregelen op om de basis van onze verzorgingsstaat opnieuw gezond te maken en gezond te houden, niet alleen voor ons maar des te meer voor onze kinderen en kleinkinderen. En er wordt dan wel terecht gepleit voor sociale correcties, voor het bestendigen van bestaande lange termijn afspraken, voor een gepaste afweging tussen meer inkomsten en minder uitgaven,…maar niemand betwijfelt dat de tering naar de nering moet gezet worden en dat het pijn zal doen.

In deze woelige tijden…wil Borgerstein investeren in een aangepaste huis-vesting voor het dagcentrum en voor zestig mensen met een verstandelijke handicap die zwaar zorgbehoevend zijn. Tijdens de werfperiode zal dit opnieuw extra inspanningen vergen van cliënten en personeel.

In deze woelige tijden…wil Borger-stein werk maken van een aangepast

zorgstrategisch plan voor de ouderen-zorg met zorg op maat in alle mogelijke vormen en gradaties.

In deze woelige tijden…wil Borgerstein in overleg met IGEMO en de gemeente Sint-Katelijne-Waver werk maken van een toekomstplan voor een aangepaste huisvesting van ons sociaal-econo-misch bedrijf WEBO.

In deze woelige tijden vrezen mensen voor hun kapitaal. Maar is ons echte kapitaal niet het menselijk kapitaal? En Borgerstein bulkt van het menselijk kapitaal in onze bewoners, begeleiders en zorgkun-digen, logistieke en onder-steunende functies, directie, algemene vergadering en raad van bestuur. Net dat kapitaal bewijst meer zijn waarde en wordt meer naar waarde geschat tijdens een crisisperiode. Laat ons dat kapitaal vooral koesteren.

Bij wijze van voorbeeld van dat men-selijk kapitaal worden in deze Wat@Bo de schijnwerpers gericht op Guido Ver-haegen. Guido Verhaegen combineerde zijn gezin met een indrukwekkende politieke loopbaan. Maar daarnaast heeft Guido zich ook maatschappelijk ingezet voor Borgerstein. In de loop van 2010 nam Guido ontslag uit de raad van bestuur. Als lid van de algemene vergadering blijft hij de vereniging wel opvolgen en ondersteunen. Daar zijn we blij om. We zijn Guido erg dankbaar voor decennia belangeloze inzet! n

Dirk Vanstappen – voorzitter Raad van Bestuur

Page 3: wat@bo

INHOUD

Borgerstein vzw4 Het Wit-Gele Kruis verzamelt 3700

euro ten voordele van Borgerstein

5 Info- en gespreksavond

‘Dialogen rond dementie’

6 Samenwerking met nv Van

Hool in de kijker

Strategie8 Ik ben altijd in Borgerstein

blijven geloven

11 De Stichting

Zorg op maat12 Kinesitherapie in beweging

Borgerstein dichtbij16 Arbeidszorg in Borgerstein:

een evenwicht tussen arbeid en zorg

18 Een oplossing voor elk probleem

22 De kettingvraag

24 Actief

26 In beeld

4

8

12

223

Page 4: wat@bo

Bo

Rg

eR

st

ein

Vz

wSo

ph

ie D

est

rait

c

om

mu

nic

atie

Op zondag 4 december 2011 werden alle ontbijtmanden door de thuis-verpleegkundigen aan huis geleverd. Afdelingshoofd Wit-Gele Kruis Duffel-Waver, Tom Van Berckelaer, legt uit hoe het initiatief tot stand is gekomen.

“Al enkele jaren werken we samen met Borgerstein en delen we de dagelijkse zorg van zwaar zorgbehoevende cliënten. Onze thuisverpleegkundigen wilden iets extra doen voor Borgerstein maar ook voor onze patiënten. We kwamen op het idee om ontbijtman-den te verkopen. Een actie dat zowel leuk is voor de verpleegkundigen als voor de patiënten. Dankzij het warme hart van de sponsors konden we een goed gevulde mand aanbieden. De patiënten waren dan ook aangenaam verrast. Zij eten immers in het weekend dikwijls een boterhammetje die uit de

Het Wit-Gele Kruis verzamelt 3700 euro ten

voordele van Borgerstein

Het Wit-Gele Kruis uit de regio Duffel-Waver verkocht in november vorig jaar luxe ontbijtmanden ten voordele van Borgerstein. Enthousiaste verpleegkun-digen zetten alles op alles en de actie bracht uiteindelijk 3700 euro op.

diepvriezer komt. Met deze ontbijt-manden werden onze patiënten goed verwend. Het was fijn om deze actie met ons team te kunnen doen. Alle verpleegkundigen die een vrij weekend hadden, stonden paraat om te helpen. Ook enkele cliënten van Borgerstein staken hun handen uit de mouwen.” n

Met dit bedrag zullen we een leefgroep voor personen met een meervoudige handicap aankleden met gezellig snoezelmateriaal

4

Page 5: wat@bo

Er verandert veel als iemand dementie krijgt. Niet enkel doen zich geheu-genproblemen voor maar zeer vaak ziet men ook bevreemdend gedrag. Zo komen karaktereigenschappen die al aanwezig waren dikwijls sterker tot uiting. In andere gevallen treden er echte gedragsveranderingen op, bijvoorbeeld van interesse naar apathie of van streng naar zachtaardig. Men stelt bovendien vast dat iemand met een dementie meer op zichzelf gericht raakt. Hij kan zich niet meer goed in de ander inleven en leeft meer en meer in een eigen wereld. Deze en tal van andere veranderingen werpen voor de familie en de omgeving van de persoon met dementie meestal veel

Info- en gespreksavond ‘Dialogen rond dementie’VERAnDEREnD GEDRAG BIJ DEmEntIE

vraagtekens op. Vragen als ‘Is dit nor-maal in het dementeringsproces?’ en vooral ‘Hoe reageert men er het best op?’ blijft hen bezighouden.

Marieke Verbiest, zelfstandig klinisch neuropsychologe, wil hier graag met ons dieper over ingaan. Tijdens haar voordracht neemt ze ons mee in wat we mogen/kunnen verwachten bij het

Inschrijven via An Jacobs, hoofdverpleegkundige van woonzorgcentrum De Beiaard: [email protected] of tel. 015 56 02 17 of Mariette Van De Werf, dagelijks verantwoordelijke van woonzorgcentrum Huize Sinte-Angela, [email protected] of tel. 015 75 69 01.

gedrag bij dementie. Ze verklaart op een begrijpbare wijze de reden van de veranderingen. En reikt ons concrete tips aan die we kunnen gebruiken voor een goed contact met personen met dementie ondanks de moeilijkheden.

De toegang is gratis. n

Op donderdag 3 mei 2012 organiseert woonzorg-centrum De Beiaard in samenwerking met het PsychoGeriatrisch Netwerk, arrondissement Mechelen, een info- en gespreksavond ‘Dialogen rond dementie’. Het initiatief vindt plaats in de Bisschopszaal in Borgerstein om 19.30 uur.

5

Page 6: wat@bo

Bo

Rg

eR

st

ein

Vz

wim

ke

Mar

iën

die

nst

so

cia

al-

en

arb

eid

sbe

leid

W

EB

O

6

Page 7: wat@bo

Bus- en VrAchtwAGen-

onDerDelenBusje komt zo...En als het busje komt, dan is het er hoogstwaarschijnlijk eentje van Van Hool. Logisch, want Van Hool uit Lier-Koningshooikt is dan ook dé grootste onafhankelijke constructeur van integrale autobussen en touringcars in West-Europa. Ze zijn niet weg te denken uit ons dagelijks straatbeeld en zelfs niet in het buiten-land. Jaarlijks worden ongeveer 1.400 bussen en cars geproduceerd en door het Van Hool-verkoopnet in de handel en op de baan gebracht.

Daarnaast bouwt Van Hool ook een zeer uitgebreid gamma opleggers en tankcontainers. Het bedrijf is in deze sector onbetwist marktleider in België en bekleedt een belangrijke plaats op verschillende exportmarkten. Jaarlijks worden er meer dan 4.000 eenheden gebouwd. Van Hool beschikt ook over

eigen studie- en ontwikkelingsafde-lingen die niet alleen instaan voor het ontwerpen en testen van de voertui-gen, maar die tevens streven naar een voortdurende verbetering en moder-nisering van het machinepark. Door de dagelijkse zorg en aandacht die er besteed wordt aan de productie, zijn de Van Hool-producten in de loop van de jaren synoniem geworden voor de-gelijkheid, kwaliteit, betrouwbaarheid en een uiterst verzorgde afwerking.

Het personeelsbestand in de fabrieken van Van Hool bedraagt op dit ogenblik

Samenwerking met nv Van Hool in de kijker

Karl Van Loo, monitor van elektromontage sinds 2000, vertelt over het samenwerkingsproces met Van Hool. Karl Van Loo: “Voor we aan de slag kunnen gaan, moeten we uiteraard de nodige onderde-len hebben. Die worden ofwel rechtstreeks geleverd door Van Hool zelf ofwel worden ze door een externe leverancier gebracht. Wan-neer we alle onderdelen hebben verzameld, verdelen we het werk in kleine taken. Zo zijn er werknemers die zich bijvoorbeeld voorname-lijk bezighouden met de voorbereiding van de bekabeling (knippen, strippen, de nodige aansluitingen maken enz.). Verder zijn er ook werknemers die alle onderdelen assembleren en van bedrading voorzien. Zo komen we met vele helpende handen tot het uitein-delijke eindproduct. Dit wordt dan volgens planning en in de juiste verpakking teruggestuurd naar Van Hool. Vooral de snelheid en cor-rectheid van uitvoering zijn voor Van Hool zeer belangrijk. We doen daarom ook kwaliteitscontrole op alle afgewerkte producten en hou-den ons steevast aan de vooropgestelde planning. Het is uiteraard zéér belangrijk voor ons en voor onze werknemers om onze klanten tevreden te houden. Voorlopig lijken we hier wel in te slagen, aange-zien de nauwe samenwerking met Van Hool al decennia lang bestaat en het één van de grootste klanten van elektromontage is. Ik schat dat dagelijks een tiental van onze werknemers met een arbeidshan-dicap werken aan jobs in opdracht van Van Hool. Dat is zeker niet slecht en daar kunnen we alleen maar blij en dankbaar om zijn!”

ongeveer 4.000 medewerkers. Toch blijkt dat deze bussen-gigant hier bovenop zelfs nog extra handen kan gebruiken, namelijk de handen van onze Borgersteinse WEBO-arbeiders! Al jaren werken onze werknemers van elektromontage bijna dagelijks mee aan de constructie van verschillende bus- en vrachtwagenonderdelen. Dit kan gaan van elektrische tot mecha-nische componenten (TL lichtarma-turen, bekabeling, gangpadverlichting, hendels voor de zetelstand,...). n

In ons sociaal-economisch bedrijf WEBO geven 140 mensen met een arbeidshandicap dagelijks het beste van zichzelf. WEBO beschikt over verschil-lende ateliers waar specifieke opdrachten worden uitgevoerd. Deze ateliers zijn verpakking, enclavewerk, elektromontage en groendienst. Een van onze belangrijke klanten is nv Van Hool. Onze werknemers van het atelier elektromontage steken al meer dan 20 jaar hun handen uit de mouwen voor deze grote constructeur van autobussen en touringcars. Wij zetten hen even in de kijker!

7

Page 8: wat@bo

st

Ra

te

gie

Sop

hie

De

stra

it

co

mm

un

icat

ie

8

Page 9: wat@bo

Hoe ben je bij Borgerstein terechtge-komen?In 1973 nodigde mevrouw Clarijs-Pauwels een aantal geïnteresseerden uit op een vergadering om een initiatief voor opvang van personen met een verstandelijke beperking en van bejaarden op te starten. Ik was in die tijd een jonge volksvertegenwoordiger. Mevrouw Clarijs-Pauwels vroeg me of ik geïnteresseerd was in dit initiatief. En ik heb me toen hiervoor geënga-geerd. In het begin heb ik wel duidelijk gemaakt dat men op mij niet te veel moest rekenen. Ik had immers nog een aantal andere zware activiteiten. Maar als ze me nodig hadden, was ik altijd daar. En als ik iets moest doen, deed ik dat altijd heel consequent. Het was best een hachelijke onderneming. Niet iedereen vond het immers een goed initiatief. Bij de start was de steun van de ziekenfondsen, de middenstand of de Boerenbond eerder beperkt. Bor-gerstein is gestart met veel financiële en juridische moeilijkheden. Maar we gingen ervoor.

PrAchtIG InItIAtIefJe studeerde rechten, notariaat en criminologie Waarom koos je dan toch voor de sociale sector?Ik ben professioneel steeds dicht betrokken geweest bij het sociaal beleid. En ik voelde me altijd heel sterk geëngageerd ten opzichte van Borger-stein. Het is een prachtig initiatief. Het was ook een grote uitdaging. Ik kende de sector niet, maar ik heb het leren kennen door Borgerstein. Ik was wel nauw verbonden als politicus met Ca-ritas omdat zij ook een politiek comité hadden. Ik was dus wel vertrouwd met de algemene problemen in de sociale sector.

De eerste stap was het complex aanpassen aan de behoeften en voorschriften inzake wooncomfort en veiligheid Hoe verliepen die verbou-wingen aan het grote gebouw?Het complex had natuurlijk een spe-cifiek doel. Seminaristen werden er opgeleid tot priester. Vandaar die grote ruimtes, hoge plafonds, kleine kamers,

enz. Voor de renovatie kon mevrouw Clarijs-Pauwels op veel steun rekenen van haar echtgenoot Alexander Clarijs, ingenieur van opleiding, en architect Van Den Heuvel. Mijnheer Clarijs kende het gebouw van binnen en van buiten. Ik ken het gebouw nog steeds niet omdat het zo groot is. Er werden plan-nen ontworpen en systematisch werd het gebouw bewoonbaar gemaakt. Wanneer we centen hadden, deden we nieuwe inspanningen. Na de eerste verbouwingen kwamen in 1975 al snel de eerste ouderen naar Borgerstein. En ik moet zeggen, veel ouderen zijn bij ons heel hoog bejaard geworden. Ze waren er erg gelukkig.

KoesterenBorgerstein is toch wel een bijzondere voorziening Drie verschil-lende afdelingen in een eenheid: ouderenzorg, gehandicaptenzorg en het sociaal-economisch bedrijf WEBO Is dat altijd de bedoeling geweest?In de beginperiode lag de klemtoon vooral op de ouderenzorg. Daarna is

“Ik ben altijd in Borgerstein blijven geloven.”Borgerstein is gevestigd in het vroegere Sint-Jozefseminarie. De gebouwen van dit seminarie dragen een boeiende geschiedenis met zich mee: een geschiedenis van kortstondig succes als seminarie, van leegstand en van herbestemming tot voorziening voor opvang van volwassen personen met een verstandelijke beperking en opvang van ouderen. Op 28 december 1973 zag Borgerstein het levenslicht. In 1974 kocht de vzw de gebouwen en het park van het aartsbisdom van Mechelen. Een van de medestichters van Borgerstein was Guido Verhaegen. Bijna 40 jaar bouwde hij, samen met de andere bestuursleden onder leiding van Lea Clarijs-Pauwels, de vzw uit tot een van de belangrijkste sociale voorziening van het land.

9

Page 10: wat@bo

zeer snel de tweede activiteit, namelijk de gehandicaptenzorg, gegroeid. Op 19 november 1976 zijn we gestart met het dagcentrum. Dat was voor ons een hele inspanning. Hoe zouden we deze mensen opvangen? Wat zijn de nieuwe technieken van begeleiding? Welke opleiding is nodig? Daar moest allemaal over nagedacht worden. Ook hadden we lokalen nodig en moesten we op zoek naar geschikt personeel. Dat was niet gemakkelijk, maar het was zeker niet moeilijker dan nu. Verder hadden we ook auto’s en chauffeurs nodig om de mensen thuis op te halen en terug af te zetten. Je ziet, het was een hele organisatie. De afde-ling WEBO is een zeer grote aanvul-ling voor Borgerstein. Het moet voor een persoon met een verstandelijke beperking immers verschrikkelijk zijn om zich onnuttig te voelen, ten laste te zijn van je ouders en niet weten hoe je de dag moet vullen. De uitbouw van WEBO is daarom zo belangrijk, en het groeit! Het is een schitterend initia-tief. We moeten dit koesteren. Is het niet fantastisch om aan 140 personen met een arbeidshandicap een nuttige betaalde job te kunnen aanbieden? Het is altijd de bedoeling geweest om Borgerstein als eenheid te behouden. We zouden van de drie afdelingen ook aparte verenigingen kunnen maken. Maar we hebben dat nooit gewild. We zijn gestart als eenheid en we moeten dit zo behouden. We moeten maar evenveel belangstelling en enthousi-asme hebben voor de drie afdelingen. Het is een enorme uitdaging voor de raad van bestuur. Zo vind je niet veel instellingen als Borgerstein.

Wat is het grote verschil met nu en vroeger?Borgerstein is natuurlijk veel gro-ter geworden. En daar heb ik toch persoonlijk een grote inspanning voor

gedaan. In 2006 namen we de exploi-tatie over van het niet erkend rusthuis van het Instituut van de Ursulinen van Onze-Lieve-Vrouw-Waver over (Huize Sinte-Angela). Dat was een heel avontuur. Maar ik ben persoonlijk heel gelukkig dat we daar in geslaagd zijn. Na de overname hebben we het aantal kamers verruimd. Dat is toch belangrijk geweest. Ook de bouw van de tien mooie nieuwe woonunits op Berken-dries is prachtig geworden. Het is fan-tastisch om onze cliënten te kunnen overplaatsen naar moderne woningen. We vonden dit heel belangrijk. Zolang ik Borgerstein ken, is er altijd gebouwd en gerenoveerd geweest. En dat zal altijd zo blijven.

enthousIAstOndanks de moeilijkheden die er soms waren, ben je er toch altijd in blijven geloven?Ik ben inderdaad altijd in Borgerstein blijven geloven. De belangrijkste rede-nen waren ongetwijfeld de gedreven-heid waarmee Borgerstein werd geleid en de bestendige bevraging over de wijze waarop ‘de gasten’ moesten opgevangen en begeleid worden. Het laten openbloeien van de creativiteit van bepaalde gasten is daar een mooi bewijs van. Verder geeft het me een heel warm gevoel als je bijvoorbeeld ziet hoe de cliënten de kerstviering of de Borgersteinfeesten beleven. Onlangs vroeg ik aan een jongen: Ben je hier graag? Ja, zei hij, ik ga wel in het weekend graag naar huis maar ik ben hier gelukkig. Vroeger had ik veel con-tact met de ouders die dan vertelden hoe gelukkig hun kind in Borgerstein is. Je hebt er geen idee van hoe zwaar al die zorgen zijn voor de ouders. Maar ook de onzekerheid voor de toekomst. Als je daar voor een groot stuk mee kan zorgen, is dat toch belangrijk. Dat

Guido Verhaegen studeerde aan de Universiteit Gent rechten, criminologie en notariaat Er zijn drie belangrijke periodes (voor en na de politiek):

Sociaal adviseur NCMV (Nationaal Christelijk Middenstandsverbond) met deelname aan het bestuur van vele sociale parastatale instellingen en de uitbouw van een aangepast sociaal statuut voor de zelfstandi-gen. Hij was afgevaardigd bestuurder van het Sociaal Verzekeringsfonds voor Zelfstandigen.

Politieke loopbaan: volksvertegenwoordiger - senator - fractievoorzitter Vlaamse Raad

Hij was 20 jaar lid van de Commissie voor de Justitie en vooral gekend van de hervorming van het ven-nootschapsrecht en de bescherming van de rechten van de medewerkende echtgenote.

Na de politiek werd Guido Verhaegen voorzitter van de NKBK (Nationale Kas voor Beroepskrediet) en hervormde deze instelling tot het huidige BKCP. Lid van een bestuurscollege van de Universiteit Gent. Voorzitter SVMB (Sociaal Verzekeringsfonds voor Zelfstandigen) en IKMO (Intergeneeskundige dienst voor Kleine en Middelgrote ondernemingen). Hij kreeg toen ook meer tijd om actief deel te nemen aan het bestuur van Borgerstein.

geeft een grote voldoening, daarvoor doe je het. Hoe langer ik bij Borger-stein was, hoe enthousiaster ik werd. In de beginjaren was ik alleen de aanspreekman als er iets politiek moest gerealiseerd worden. Na vele jaren is mijn belangstelling voor Borgerstein alleen maar gegroeid. Maar ook voor de problematiek welzijn in het alge-meen. Borgerstein wordt goed geleid en heeft een mooie maatschappelijke opdracht uitgewerkt. De essentiële punten waarom ik zoveel vertrouwen heb in Borgerstein zijn een uitste-kende directie met goed gedelegeerde opdrachten, een bestuur dat een vrien-dengroep is geworden met een geza-menlijke doelstelling, een plan voor de toekomst voor verdere aanpassingen van de gebouwen, het begeleid wonen en de uitbreiding van WEBO.

Zijn er momenten of anekdotes die je nooit meer vergeet?Op 77-jarige leeftijd nam ik in 2010 afscheid van Borgerstein. Dat was heel emotioneel en niet gemakkelijk. Al die jaren in Borgerstein zijn voor mij een enorme verrijking geweest. Ook het overlijden van medestichter en voorzitter (1975-2011) mevrouw Lea Clarijs-Pauwels heeft op mij een grote indruk achter gelaten. Ruim 25 jaar leidde ze Borgerstein met gedre-venheid en grote deskundigheid als voorzitter. Het was een ander soort bestuur dan nu. Ze besliste over alles, ze was voor alles verantwoordelijk. Dat moet heel zwaar zijn geweest, maar Borgerstein was haar levenswerk. Verder is de overname van Huize-Sinte Angela ook een belangrijk moment geweest. Borgerstein deed een grote financiële inspanning om er een mooi en modern woonzorgcentrum van te maken maar heeft er ook voor gezorgd dat de zusters hun eigenheid kunnen bewaren. n

10

Page 11: wat@bo

stic

ht

ing

Bo

Rg

eRst

ein

Jan

gysen

afge

vaardig

d b

estu

urd

er

Stich

ting

Bo

rge

rstein

Vandaag staan volwaardig burgerschap en respect voor elke persoon centraal in onze zorgvisie. Om die visie waar te maken, heeft Borgerstein vernieuwde gebouwen nodig. Voor de noodzakelijke financiering van die bouwwerken is de private Stichting Borgerstein opgericht. Want ook jij kan helpen!

In 2011 ...• verdrievoudigde het aantal belangstellenden die de Stichting Borgerstein hun steun betuigden.

• ontvingen we drie maal meer giften dan vorig jaar.

• verrichtten 20% van de belangstellenden meerdere malen een storting. Op die manier willen zij Borgerstein op regelmatige tijdstippen hun steun geven.

Sommige donors geven dan weer de voorkeur aan een permanente opdracht door overschrijving van een bescheiden maandelijks bedrag,

Onze oprecht dank voor deze blijvende en duurzame ondersteuning!

Stichting Borgerstein bouwt mee aan een betere wereld2012-2013

GEtuIGEnIS

De broer van Danja Jockheer (verblijft op Berkendries) steunt Borgerstein door maandelijks een permanente opdracht uit te voeren

“Mijn zus is verstandelijk gehandicapt en vertoeft al meer dan 20 jaar in Borgerstein. Dankzij de uitstekende zorgen en de liefdevolle omgeving waarin zij verblijft, heeft Danja ondanks haar handicap, zich ontwikkeld tot een levensgenieter en een kameraad voor haar omgeving. Ik verkies een permanente opdracht om de zekerheid te hebben dat, zoals het woord het zelf zegt, het permanent is en zeker niet vergeten zou worden om maandelijks uit te voeren.”

heB je Al eens AAn een DuoleGAAt GeDAcht?Een formule om een deel van uw bezit aan Borgerstein na te laten, zonder uw erfgenamen te

benadelen. Een duolegaat kan een aanzienlijke besparing aan successierechten tot gevolg hebben

(nalatenschap van verre verwanten of vrienden). Praat er eens over met uw notaris.

Voor meer informatie over een duolegaat of een schenking, neem je contact op met Jan Gysen,

afgevaardigd bestuurder van de Stichting via tel. 015 56 03 18.

BouWEn AAn DE toEKomSt

wonen Voor 60 zwAAr

zorGBehoeVenDe clIënten en

renoVAtIe VAn een DAGcentrumMet dit project zullen we het hoofdgebouw en zijn omgeving beter inrichten en volledig afstemmen op de noden van de bewoners en bezoekers. Ondertus-sen werden de plannen goedgekeurd.

Voor deze werken hebben we uw steun broodnodig. Want zo kunnen we onze bewoners de zorg en de leefkwaliteit bieden waar ze recht op hebben.

11

Page 12: wat@bo

zo

Rg

op

Ma

at

an

ie c

ore

man

sK

ine

sith

era

pe

ut

Hu

ize

Sin

te-A

ng

ela

moBIlIteItDe kinesitherapeut kan kiezen uit verschillende oefentherapieën om de cliënten te revalideren en hun zelfstan-digheid zoveel mogelijk te behouden, dit wel aangepast aan de noden en mogelijkheden van de ouderen. Deze oefentherapieën bestaan uit mobilisa-tie, spierversterkende en functionele oefeningen, massage en gangrevali-datie. Gangrevalidatie of het stappen met hulpmiddelen zoals een looprek, een rollator (looprek met wielen) of een stok en actieve oefeningen van de onderste en bovenste ledematen zoals fietsen, spelen een belangrijke

rol. Mobiliteit is enorm belangrijk! Ouderen in een woonzorgcentrum die zelf nog kunnen stappen, blijven alerter, actiever en blijven deelnemen aan het sociale gebeuren die door andere disciplines worden georganiseerd zoals animatieactiviteiten. Ook heeft het een belangrijke invloed op de werkdruk naar de verzorging toe. Cliënten die zelf nog goed uit bed kunnen of mee-werken bij de verzorging zoals wassen of aankleden of ouderen zonder con-tracturen (een blijvende samentrekking van spieren) zijn veel comfortabeler te verzorgen dan cliënten die verkrampt in bed liggen.

Ook bij rolstoelgebruikers en bedlege-rige cliënten is de ondersteuning van een kinesitherapeut heel belangrijk. Zo zorgt de kinesitherapeut ervoor dat cliënten in de juiste en aangepaste rolstoel zitten. Bedlegerige cliënten moeten zo comfortabel mogelijk lig-gen in een bed zonder pijndrukpunten. Daartoe wordt gebruik gemaakt van aangepaste matrassen en kussens om op deze manier decubituswonden of drukwonden te vermijden.

GeestelIjK In

BeweGInG BlIjVenOp de afdeling Roos van het woon-zorgcentrum De Beiaard wonen cliënten met dementie. Personen met dementie krijgen naar gelang het verloop van de ziekte concentratie-stoornissen, coördinatieproblemen, gedragsstoornissen, incontinentie en mobiliteitsproblemen. Deze stoornis-sen betekenen een achteruitgang van het vroegere functioneren. In beweging blijven, ook geestelijk, is daarom erg belangrijk. Kinesitherapie bij ouderen met dementie bestaat vooral uit mobilisaties, stretching om contracturen tegen te gaan, gangreva-lidatie om de mobiliteit te bevorderen of te bewaren en dit zowel individueel als in groepstherapie. Zo wordt tijdens de groepsgym het sociaal aspect benadrukt waarbij de cliënten elkaar onderling stimuleren. Vooral oefenin-gen die uit het dagelijkse leven komen toen hij/zij nog goed was, worden te-rug opgeroepen: de was ophangen, de wind door de was laten blazen, strijken, voetballen, zwemmen en zoveel meer.

Kinesitherapie in beweging

Kinesitherapie in de woonzorgcentra is niet meer weg te denken in de multidisci-plinaire aanpak van de cliënten. Bewegen is voor iedereen immers belangrijk. Het zorgt ervoor dat we ons fit voelen, langer mobiel en sterk blijven en conditie krijgen waardoor we langer zelfstandig kunnen functioneren. Iedereen zou tenminste vijf dagen in de week 30 minuten moeten bewegen. Veel ouderen halen deze norm niet. Kinesitherapie in de woonzorg-centra richt zich meer en meer op het gezond ouder worden. Kinesitherapie zorgt ervoor dat ouderen zo lang mogelijk mobiel blijven en ze hun belangrijkste functionele mogelijkheden bewaren.

12

Page 13: wat@bo

Tijdens de

groepsgym wordt

het sociaal aspect

benadrukt waarbij de

cliënten onderling

elkaar stimuleren.

Bewoner oefent

haar coördinatie met

baloefeningen.

De meeste cliënten herkennen dit nog van vroeger en doen dit dan ook heel graag mee. Ook houden ze erg van balspelletjes. Met deze baloefeningen wordt hun coördinatie geoefend: bal naar elkaar gooien, teruggooien, bal omhoog gooien en terugpakken of in de handen klappen terwijl ze de bal omhoog gooien. Op deze manier bewegen ze armen en benen zon-der dat ze het eigenlijk beseffen. Er worden ook vaak liedjes gezongen uit hun jeugd die dan samen met gebaren worden uitgebeeld. Het is verbazend hoe de cliënten met dementie nog heel veel liedjes foutloos kunnen meezingen en herkennen. En als er kinderen op bezoek komen, fleuren ze op van blijdschap. Soms komen er kleuters op bezoek om samen met hen te oefenen of te spelen zoals bowlen of sjoelbakken.

VAlrIsIco VerKleInenIedereen loopt in het dagelijkse leven het risico een val te maken. Het risico om te vallen neemt echter toe met de leeftijd: ongeveer een derde van de 65-plussers valt jaarlijks minstens 1

maal. Ook in een woonzorgcentrum kun je vallen. Bij ouderen met demen-tie kan het percentage zelfs oplopen tot 66%. Daarom is valpreventie enorm belangrijk bij deze cliënten. De meest voor de hand liggende oorzaken van vallen zijn struikelen over een tapijt of iets dat op de grond ligt, vloertegels die niet gelijk liggen of een bruuske beweging doen waardoor je je even-wicht verliest. Het vallen kan ook een medische oorzaak hebben zoals een hoge of lage bloeddruk, osteoporose of evenwichtsstoornissen. Ook zicht-problemen, je wandelstok verkeerd gebruiken, onvoldoende verlichting, incontinentie verhogen het risico op vallen. En als je je niet meer vlot durft te bewegen uit angst om te vallen, verlies je spierkracht en ook dan is de kans weer groot om te vallen.

De beste remedie om valincidenten te voorkomen is lichaamsbeweging, evenwichtsoefeningen en spierkracht-oefeningen. Dit gebeurt door de kinesitherapeut. Personen die minder stabiel zijn en evenwichtsstoornissen hebben, leren we stappen met een aangepast hulpmiddel. Meestal gebrui-

13

Page 14: wat@bo

Enkele simpele aanpassingen in een woonzorgcentrum kunnen het ook al veiliger maken en het valrisico verkleinen: • voldoende verlichting

• geen tapijten

• zaken die regelmatig gebruikt worden binnen handbereik plaatsen

• gebruik maken van stevige stoelen of zetels

• de juiste kamerinrichting zoals het bed tegen de muur zet-ten, geen lage obstakels op de grond plaatsen. De ruimte moet groot genoeg zijn zodat men gemakkelijk kan rond-draaien in de kamer met een rollator.

Ook de cliënt zelf kan hierbij helpen. Enkele nuttige tips:

• Draag schoenen die goed aansluiten rond de voet.

• De inname van veel genees-middelen kunnen ook veel bijwerkingen veroorzaken. Deze kunnen nadelig zijn voor je evenwicht en stabiliteit. Praat hierover met je arts.

• Laat je zicht controleren. Draag de juiste en een pro-pere bril.

• Gebruik hulpmiddelen. Een stok of een looprekje bieden een extra steun.

• Wanneer men opstaat en de bloeddruk plots zakt, kan men duizelig worden. Sta bij duizeligheid niet te vlug recht. Vermijd een warme omgeving en langdurig platliggen om bloeddrukdaling te voorko-men.

Elke cliënt, met of zonder dementie, moet men stimuleren en ac-tiveren op een zachte en vriendelijke manier. Oprecht medeleven, begaan zijn met hun beperkingen, veiligheid en bescherming geven, zijn belangrijke aspecten van het totaal gebeuren in de behandeling. Communicatie tussen de verschillende disciplines in het woonzorg-centrum is daarom onontbeerlijk. Het welzijn, het waardig ouder worden, zich een beetje thuis voelen en respect voor onze cliënten in het woonzorgcentrum, dient een gemeenschappelijk doel te zijn van heel het multidisciplinair team.

ken we een rollator. Dit geeft een vei-liger gevoel omdat de steunbasis veel groter is. Door veel te stappen met de rollator krijgen de cliënten meer zelfvertrouwen. We moeten er wel regelmatig op wijzen dat ze hun hulp-middel altijd moeten gebruiken wat in het begin niet evident is. Personen met dementie vergeten dat ze niet alleen kunnen stappen, daarom moeten ze altijd begeleid worden.

screenInGElke cliënt in onze woonzorgcentra wordt gescreend op het valrisico. Met verschillende tests en metingen bere-kenen we het evenwicht, de stabiliteit en het herstellen van het evenwicht. Al

naargelang de score kan men vaststel-len of de cliënt een groot of een klein valrisico heeft en kan er preventief worden ingegrepen bijvoorbeeld door een rollator of stok aan te bieden. Door deze tests kan men ook nagaan of het valrisico vergroot is na een operatie, ziekte of het ouder worden. Bovendien worden ook alle valincindenten in onze woonzorgcentra geregistreerd. Op ba-sis van de analyses van deze incidenten wordt er gekeken of er maatregelen kunnen genomen worden om deze incidenten in de toekomst te vermijden of komen soms bepaalde oorzaken aan het licht. Zo kan het plots frequent vallen bijvoorbeeld op bloeddrukpro-blemen wijzen. n

Ouderen in een

woonzorgcentrum

die zelf nog kunnen

stappen, blijven

alerter en actiever.

14

Page 15: wat@bo

new MispeLteRs nV

St.KAtELIJnEStRAAt 16

2800 mECHELEn

tEL.015 20 43 43

FAX.015 20 55 91

[email protected]

www.mispelters.calipage.be

PROJECTINRICHTING – ERGONOMISCHE BURELEN EN STOELEN – COMPUTERBENODIGDHEDEN – KAN-TOORARTIKELEN – TELEFONIE – DIGITALE COPIEMA-CHINES – FAXEN – KASREGISTERS – REKENMACHINES

– SCHRIJFMACHINES – TECHNISCHE DIENST

het sociaal-economisch bedrijf

Webo stelt naast de gebruikelijke economische doelen ook

sociale doelen voorop. Het welzijn van haar werknemers met een arbeidshandicap

is even belangrijk als de winst.

Ook jij kan gebruik maken van de diensten van de Webo! “Hoe?”: zul je denken. Wel, we

zetten het even op een rijtje:

particulierenDe Webo heeft een uitgebreide GROENDIENST.

Als je dus de tijd niet hebt om je tuin te onderhou-den, maar wel houdt van je stukje groen, dan kan je

beroep doen op de Webo! Voor een prijso­erte op maat of voor meer info bel je 015 56 02 01 (09u00-16u00) of mail je [email protected]

bedrijvenHet sociaal-economisch bedrijf van Borgerstein vzw is ideaal voor de uitvoer van bepaalde deeltaken in het productieproces van jouw bedrijf. Dit kan gebeuren in de eigen ateliers van de Webo, of dit kan op locatie.

Verpakkingen, electromontage, groenzorg noem maar op, de Webo doet het allemaal. Wil je eens overlopen wat de Webo voor jouw bedrijf kan betekenen? Bel dan op 015 56 03 27 of mail naar [email protected].

Vandaag de dag is Bouwbedrijf Van Poppel nv een erkende onderneming die zowel kleine, als grote projecten graag voor haar rekening neemt. Met een vaste ploeg van zo’n tachtig bekwame en ervaren medewerkers bent u bij Bouwbedrijf Van Poppel aan het juiste adres voor al uw bouw- en verbouw-werkzaamheden. Meer informatie op www.vanpoppel.be

Wingepark 10 I 3110 RotselaarT +32(0)16 58 99 00 I F +32(0)16 58 96 00

[email protected] I www.java.eu

JAVA geeft u de mogelijkheid om een onbeperkt aantal heerlijke gerechten te maken.

Van rundsvlees tot kip, van pasta tot frietjes,appels of peren. Of u nu een voorgerecht, hoofdgerecht, dessert of een heerlijk tasje

JAVA koffie wenst.Er komt absoluut geen einde aan al onze

mogelijkheden. Wij leveren dit met plezier.

Smakelijk !

AD_V_105x148_NL.indd 1 13/02/12 11:26

Page 16: wat@bo

ArBeIDsGerIchte

uItDAGInGenCliënten die kiezen voor het arbeidszorgatelier (AZA) doen arbeids-gerichte activiteiten waarbij zij voor de uitvoering ervan steun en hulp vinden bij de begeleiders van het atelier. Zo worden de mailings van uitnodigingen voor feesten en vieringen door dit atelier verzorgd, maar ook onze busjes worden door hen gewassen en de bestekhouders voor de refter worden geplooid. Binnen het AZA gaat ook extra aandacht naar cliënten met een autisme spectrum stoornis (ASS).

Wie kiest voor huiswerk, krijgt taken via onze interne jobdienst. Dit zijn opdrachten ter ondersteuning van de interne diensten en leefgroepen van

Borgerstein. Zo wordt er samenge-werkt met de logistieke dienst voor de verdeling van melk en het ophalen van karton. Ook wasgoed sorteren en plooien in de leefgroepen behoort tot het takenpakket. Cliënten voeren deze taken zelfstandig uit, op hun tempo en met begeleiding ‘op afstand’.

Binnen het project begeleid werk wor-den er voor onze cliënten arbeidsge-richte uitdagingen buiten Borgerstein gezocht. Via een individueel begelei-dingsproces (methodiek ‘supported employment’) en na het afnemen van een aantal tests, zoeken we werk voor de cliënt in functie van zijn/haar individuele vraag en op basis van zijn/haar profiel. Tijdens dit hele proces staat de cliënt centraal, hij/zij beslist

Bo

Rg

eRst

ein

Dic

ht

BiJ

Vee

rle

De

cle

ynSt

afm

ed

ew

erk

er

ge

han

dic

apte

nzo

rg

Arbeidszorg in Borgerstein: een evenwicht tussen

arbeid en zorg

Kaarsen maken, feesten uitwerken, zwemmen, houtbewerking, muziek maken, netballen enz. Er is voor elk wat wils binnen het uitgebreide aanbod aan dagbesteding op Borgerstein. Naast deze creatieve, bewegingsgerichte of muzikale activiteiten worden er ook arbeidsgerichte activiteiten voorzien voor cliënten die daar interesse voor hebben. Wij kaderen deze activiteiten onder de noemer arbeidszorg. Cliënten die hieraan willen deelnemen, hebben de keuze tussen drie soorten taken: het arbeidszorga-telier (AZA), de interne jobdienst en het project begeleid werk.

mee en wordt begeleid door een ‘jobcoach’ die de link vormt tussen de cliënt en het bedrijf of de organisatie. De jobcoachen leren de cliënt het werk aan, helpen bij het leren gebruiken van openbaar vervoer naar de werkplek indien nodig, of leren het traject per fiets aan en bieden opvolging en ondersteuning. Externe werkgevers waar cliënten momenteel ‘begeleid werken’ zijn onder andere scholen, buitenschoolse kinderopvangdiensten, groendiensten, bibliotheken en kmo’s. We zetten in twee edities van Wat@Bo telkens enkele cliënten in de kijker die aan activiteiten van arbeidszorg deel-nemen. We laten hen aan het woord over hun werk. Vandaag vertellen Jur-gen, Heidi, Wilfried en Inge je over hun ervaringen op het vlak van arbeidszorg.

16

Page 17: wat@bo

jurGen BenoItOp donderdag kan je de 29-jarige Jurgen in Roosendael terugvin-den. ’s Morgens maakt hij eerst zijn lunchpakket op Borgerstein en dan vertrekt hij, met bus 1 en daarna bus 500. Het domein Roosendael ligt op de grens van Sint-Katelijne-Waver en Walem en bestaat uit beschermd landschap en verschillende recent gerestaureerde monumenten. Ook de twee dikste platanen van België zijn op het domein terug te vinden. Jurgen helpt er de vaste mede-werkers Jan, Reinhout en Peter bij de tuinwerken. Zo gaan ze soms bomen zagen, bosmaaien en doen ze het gras af. Jurgen werkt er heel graag, al 7 jaar lang, behalve als het heel slecht weer is, dan blijft hij in het tuinatelier op Borgerstein. Vroe-ger kwamen Jean, Mickey, Heidi en Jozef van Borgerstein ook helpen op Roosendael, maar intussen is Jurgen de enige die er nog werkt. Er kan al eens gelachen en geplaagd worden, dat vindt Jurgen heel fijn aan zijn collega’s.

heIDI VAn KercKhoVenHeidi is 41 jaar en werkt al enkele ja-ren bij Berca in Mechelen op maan-dag-, woensdag- en vrijdagvoor-middag. Haar takenpakket is heel gevarieerd: stock tellen, schoenen halen, poetsen, alarmpjes in kleding zetten, checken aan de hand van een lijst of de levering klopt, post halen enz. Heidi geniet ervan omdat ze met fijne collega’s samenwerkt: Rita, Pascale en Heidi. Er is ook een hond, die heet Taike. Het is ook leuk dat de collega’s naar de kerst- en paasviering op Borgerstein komen.

Ze zijn ook al eens samen gaan eten in Mechelen. En als ze jarig is, krijgt Heidi een cadeau. Martine, de jobcoach, komt soms kijken hoe het gaat. Dat vindt Heidi ook tof.

wIlfrIeD DeclefDe 53-jarige Wilfried is fan van KV Mechelen. Hij moest dan ook geen twee keer nadenken toen hij de kans kreeg om er elke vrijdagvoormiddag te gaan helpen met het onderhoud. Om de supporters in een proper stadion te kun-nen ontvangen, wordt alles netjes proper gemaakt, ook buiten aan de ingang. Wilfried doet het duidelijk met liefde voor zijn ploeg. Hij toont ook trots het boek van ‘de Malinwa’ waar hij met zijn foto instaat.

Op woensdag gaat Wilfried het vogelkooitje van een zuster in het klooster van Sint-Katelijne-Waver proper maken. En op maandag, dinsdag en donderdag werkt hij op de TSM (Technische Scholen Mechelen). Daar maakt hij de speel-plaats schoon met een machine en ledigt hij de vuilnisbakken en PMD-zakken in de containers. Ze zijn er tevreden van zijn werk en dat hoort hij graag. De begeleider op school heet Johan en is een hele lieve man. Er wordt ook vaak over voetbal gepraat, Johan is fan van Club Brugge. n

InGe VAn cAuterAls het je grote droom was om kleuterjuf te worden, dan is mee-helpen in de kleuterklasjes natuurlijk ideaal. Inge is 28 jaar en gaat al drie jaar drie dagen per week helpen in de Octopusschool.

De kleutertjes noemen haar zelfs ‘Juf Inge’. Jassen, mutsen en sjaal-tjes aandoen, mee op de speelplaats staan, kindjes naar de refter en de turnzaal begeleiden enz. Inge doet het allemaal mee.Ook in de klasjes van Juf Marijke en Juf Els is ze druk bezig. Knutselen, tekeningen ophangen, de nieuwjaarsbrieven afwerken enz. Er valt altijd wel wat te beleven op school. En Inge is daar heel enthousiast over. Inge heeft duidelijk een plekje ‘op maat’ gevonden in de Octopusschool.

17

Page 18: wat@bo

In elk huishouden heeft men al eens nood aan een klusjesman, een technicus of een specialist voor een defecte lamp, een lekkende kraan, een kastdeur die niet goed sluit of een elektrisch probleem. Op Borgerstein is dit niet anders, maar wel veel grootschaliger.

De 12-koppige technische dienst, uitgebreid met een ‘werkwinkel mede-werker’ of een ‘arbeidstrajectbegeleide werkzoekende’ heeft de handen vol met allerlei klussen en interventies. Paul Provinciael, verantwoordelijke van de technische dienst, vertelt: “Enerzijds doen we hier op grote schaal wat je in huis ook doet, maar daarnaast ook nog veel andere dingen. Van gordijnhaakjes tot hoogspanning, het komt allemaal aan bod. Los van de dringende inter-venties, worden er zo’n 4000 à 5000

werkaanvragen per jaar ingediend. Ik verzamel alle aanvragen (werkbonnen) en verdeel ze dan onder het personeel, rekening houdend met de hoogdrin-gendheid. Een lamp die niet meer functioneert, is minder dringend dan een defecte kookketel in de grootkeu-ken. Daarnaast staan we in voor het onderhoud van de technische instal-laties, stookplaats, waterwinning enz. Dit werk gebeurt achter de schermen. Door wijzigingen in de wetgeving komt er ook steeds werk bij. De wetgeving

Een oplossing voor elk probleem

Bo

Rg

eRst

ein

Dic

ht

BiJ

Vee

rle

De

cle

ynSt

afm

ed

ew

erk

er

ge

han

dic

apte

nzo

rg

18

Page 19: wat@bo

op het gebied van keuringen bij-voorbeeld is de laatste jaren enorm toegenomen (vb. de richtlijnen voor de brandveiligheid). Zo werd Huize Sinte-Angela volledig gerenoveerd om tegemoet te komen aan de nieuwe normen.”

GoeD GeVoelOok Steve Ceulemans, die sinds 1994 schrijnwerker is bij de technische dienst, bevestigt dat de variatie in het werk zeer groot is. “Naast de reparaties

en controles, zijn er al eens speciale projecten zoals kunst in het Begijnhof van Mechelen. Daar werd de ten-toonstelling van Studio Borgerstein opgesteld door de technische dienst onder het goedkeurend oog van de ergotherapeuten. Als je die kunstwerk-jes van cliënten dan ziet schitteren in het licht van de spots, ben je toch wel fier op het resultaat. Of van een heel ander genre… soms zakt er eens iemand door zijn bed, verdwijnt er iets in het gaatje van de lavabo, moeten er

zolen in schoenen geplakt worden, valt er een gsm in het toilet of krijgt iemand een ring niet meer van zijn vinger zodat we die voorzichtig moeten doorzagen zonder de vinger te kwetsen. Je komt hier ook veel met mensen in contact, wat op een bouwwerf of in een atelier veel minder het geval is. En voor die glimlach als dat bed gemaakt is, daar doe je het voor… dat geeft een goed gevoel.”

Een oplossing voor elk probleem

19

Page 20: wat@bo

Bo

Rg

eRst

ein

Dic

ht

BiJ

so

ph

ie D

estr

ait

co

mm

un

icat

ie

GeVArIeerDPaul werkt al 19 jaar op Borgerstein, eerst als medewerker en intussen al een viertal jaar als verantwoordelijke van de technische dienst. Hij maakt de weekplanningen op, doet de bestellin-gen, is telefonisch bereikbaar voor alle mogelijke vragen van de medewerkers, springt in bij dringende interventies, enz. “Een mooie verwezenlijking van het voorbije jaar was de verhuis van honderd cliënten van het hoofdge-bouw naar Berkendries,” zegt Paul. “De samenwerking tussen de logistieke dienst (waar de technische dienst een onderdeel van is) en de afdeling gehandicaptenzorg verliep vlot en het project is goed verlopen. Je merkt wel dat een leefgroepbegeleider, iemand van de directie en een technisch medewerker de zaken elk vanuit een ander standpunt bekijken. Wat voor de ene logisch lijkt, is dat daarom nog niet voor de ander. De noden van de cliënt, de vooropgestelde budgetten en de praktische uitvoering zijn drie voor-beelden van invalshoeken die daarom niet gelijklopend zijn. Het is dus een kwestie van goed te communiceren met de verschillende betrokkenen om zo’n project tot een goed einde te brengen en alle behoeften op elkaar af te stemmen. Wat ook opvalt, is dat de communicatie tussen de verschil-lende diensten veranderd is omdat niet meer iedereen in hetzelfde gebouw aanwezig is. Vroeger kon je meteen ergens binnenlopen waar een lamp moest vervangen worden, nu moet je een voertuig reserveren en ter plaatse gaan, om dan vast te stellen dat je dit soort lamp net niet bij je hebt en dus nog eens terug moet komen. Door de fysieke verplaatsingen naar de verschil-lende woningen, gaat er wat meer tijd verloren voor de medewerkers van de technische dienst. We werken met weekplanningen, maar eigenlijk wordt daar dagelijks aan gesleuteld. Plotse schade door noodweer kan je nu een-maal niet vooraf inplannen. Schilder-

werken, legionellabehandelingen, af-spraken met aannemers enz. dan weer wel.” Op de vraag of Paul een droom of wens heeft voor de toekomst, ant-woordt hij dat het heel fijn zou zijn om eens een dag mee te maken waarop de vooropgestelde planning niet wijzigt door onverwachte factoren. Dat komt namelijk niet vaak voor. Het werken op de technische dienst is duidelijk zeer gevarieerd.

Achter De schermenOok Steve merkt op dat er de laat-ste maanden terug meer achter de schermen gewerkt wordt dan voor-heen. “In de verhuisperiode was men telkens drie à vier dagen bezig met de voorbereidingen voor een groep”, legt Steve uit. “Dan kwam er een verhuis-firma en was er de nazorg in de nieuwe groep. Aanvankelijk zag men er op de technische dienst wel een beetje te-genop, het was ook zo’n groot project. Maar de groepen waren meestal zeer goed voorbereid. Alles stond mooi in dozen klaar waardoor het vlot verliep en uiteindelijk een fijne ervaring was. Nu gebeuren er veel aanpassingen in het hoofdgebouw bijvoorbeeld aan het dak, de zolder en het onderhoud van installaties en machines. Er is terug wat tijd voor zaken die door de verhuispe-riode niet aan bod kwamen. Het aantal reparaties in Berkendries is veel kleiner dan in het hoofdgebouw omdat alles daar nog nieuw is. Hier staat dan weer tegenover dat we ons deze nieuwe installaties eigen moeten maken.”

KInDerzIeKtes De manier van werken is volgens Paul ook veranderd doorheen de jaren. “Het werken in de nieuwe woningen is anders dan in het hoofdgebouw omdat je in een nieuwbouw nog kinderziektes wegwerkt, optimaliseert en perfectio-neert”, zegt Paul. “In het hoofdgebouw heb je dat minder, daar werk je meer aan het instandhouden en het afstem-men van zaken op de noden van de

cliënten. Dit wil zeker niet zeggen dat er niet vernieuwend gewerkt wordt in het hoofdgebouw. De Passer, een leefgroep specifiek voor cliënten met een autisme spectrum stoornis (ASS), is daar een goed voorbeeld van. Deze groep werd een drietal jaar geleden opgestart en de nodige voorzienin-gen werden getroffen op maat van de cliënten”.

“Ook de verbouwing van het dagcen-trum in 1995 was een mooi voorbeeld van een groot project dat in het hoofd-gebouw uitgewerkt werd”, vertelt Ste-ve. Het team van de technische dienst bestaat uit elektriciens, schrijnwerkers, schilders, allround klusjesmannen, enz. Maar ook de schrijnwerker of schilder zal meewerken aan een andere klus wanneer dit noodzakelijk is. Het is dus niet zo dat iedereen zich enkel met zijn vakgebied bezig houdt. Zeker bij grote projecten of dringende interventies springt iedereen bij waar nodig. Steve bevestigt dit: “In Berkendries zorgt Gert voor de technische ondersteuning, maar als hij hulp nodig heeft, belt hij ons op en gaan we daar inspringen”.

Een groot gebouw vergt veel on-derhoud. De technische dienst heeft duidelijk de handen vol, zeker met de nieuwe projecten zoals Berkendries en de huizen op locatie erbij. Samen sla-gen ze erin om Borgerstein ‘draaiende’ te houden op verschillende gebie-den. Is de koffiezet stuk, dan doet de technische dienst er alles aan om de leefruimte terug met de geur van verse koffie te vullen, sta je in het donker in je kamer, dan zorgen zij voor het licht. Ze zorgen ervoor dat de ruimtes op temperatuur zijn door de verwarmings-installatie te onderhouden en helpen je van de vervelende scheve deur van je kleerkast af. “Een oplossing voor elk probleem” is dus zeer toepasselijk voor dit team in Borgerstein. n

WIST JE DAT ER …• door de technische dienst 4124 werkbonnen behandeld werden in 2011?

• daar bovenop nog eens 396 dringende interventies waren?

• 23 gevallen van glasbreuk waren in 2011?

• vorig jaar 1086 lampjes werden vervangen?

• in 2011 141 lekkende kranen en toiletten werden hersteld?

• al 256 kranen en 32 toiletten zijn in Berkendries alleen?

20

Page 21: wat@bo

SumProjectArchitecture & Engineering

SumResearchUrban consultancy

www.sum.be

wooneenheden Borgerstein

Page 22: wat@bo

Bo

Rg

eRst

ein

Dic

ht

BiJ

Li

es V

erey

cken

Die

nst

re

cre

a

We kwamen elkaar vorig jaar in september tegen op onze jaarlijkse opendeurdag, beter bekend als de Borgersteinfeesten. Kris werkte dat weekend in het restaurant. Ik herkende haar meteen, maar kon haar niet onmiddellijk in een bepaalde dienst of leefgroep thuis brengen. In onze voorziening werken dan ook heel veel mensen. Uiteindelijk bleek dat we elkaar elke dag tegenkomen in de gang van woonzorgcentrum De Beiaard. Al van bij de start van ons gesprek voelde ik aan hoe gedreven en gepassioneerd Kris haar werk doet.

Lies: Kan je in 5 woorden zeggen waar je aan denkt bij het woord Borgerstein?Kris: Groot, warmte creëren, zorgen voor, een thuis hebben en uitdaging.

Lies: Waarom werk je hier zo graag?Kris: Ik werk heel graag met mensen en geniet van het contact met de doelgroep. Het belangrijkste is dat iedereen zich goed voelt in De Beiaard, dat men niets tekort komt. Poetsen is voor mij niet alleen ervoor zorgen dat alle kamers en de grote gang proper zijn. Maar ook om mee te werken aan

een fijne sfeer onder deze mensen. Momenteel werk ik halftijds, maar het gebeurt dat we door ziekte of andere redenen collega’s tijdelijk moeten vervangen. Hierdoor werk ik soms 60% of meer. Ik heb het hier zo naar mijn zin, dat ik graag meer uren zou willen doen.

Lies: Ondervind je ook moeilijkheden in jouw werk? Zo ja, welke zijn dat dan?Kris: Door extra taken op mij te nemen, stel ik vast dat het werk fysiek zwaarder wordt. En als schoonmaakster komen we ook soms in aanraking met de dood. Ik heb met een aantal cliënten een nauwe band en als zij dan sterven, mis je ze op de afdeling. Daarnaast zijn er cliënten die in De Beiaard komen wonen wanneer ze in de laatste fase van hun leven zijn (terminaal). Het belangrijkste wat je dan volgens mij kan doen, is ervoor zorgen dat ze niets tekort komen. Dat, indien mogelijk, hun vragen beantwoord kunnen worden. Dat zij voldoende ruimte en rust heb-ben om te genieten van hun verblijf. Maar je leert met de dood omgaan, het is een fase die bij het leven hoort.

Lies: Waarom heb je voor Borgerstein gekozen?Kris: Ik werkte en woonde vroeger al heel dicht bij Borgerstein, maar in die tijd was Borgerstein voor mij enkel een onbekend en immens groot gebouw. Ik was benieuwd wat er zich daar achter de schermen zou afspelen. Dicht bij huis werken heeft zeker een rol ge-speeld bij mijn keuze om hier te komen werken. Van mijn schoonmoeder kreeg ik de nodige informatie. Zij heeft ook in Borgerstein gewerkt en wist dus meer over het reilen en zeilen van de voorziening. Ik zag Borgerstein van bij de start als een nieuwe werkuitdaging. Vroeger werkte ik als verkoopster en later als winkelverantwoordelijke in een aantal jeans- en kledingwinkels. Wer-ken in Borgerstein is een totaal andere ervaring. Mijn voorgevoel over Borger-stein was zeer juist. Onze voorziening heeft een groot hart voor iedereen die hier woont en werkt, dat voel je en merk je elke dag.

Lies: Kom je veel in contact met de cliënten? Hoe ervaar je dit?Kris: Ik kom elke dag in contact met de cliënten. Ik ervaar deze meestal

De Kettingvraag

De vorige Kettingvraag ging naar Lies Vereycken. Nu was het haar beurt om enkele vragen te stellen. Lies richtte zich tot Kris Andries, schoonmaakster in het woonzorgcentrum De Beiaard.

22

Page 23: wat@bo

korte ontmoetingen als zeer positief. Iedereen is altijd vriendelijk en lief. Elke ochtend word ik direct in de gang door enkele cliënten begroet, ze zijn blij dat we er voor hen zijn. Ze appreciëren wat we voor hen doen: het poetsen van hun kamers, de gordijnen wassen of een praatje maken. Als dank over-laden ze ons met kussen en knuffels. Er is zelfs een dame die stiekem soms snoepjes of koekjes op mijn poetskar legt om mij te verrassen. Aan zo’n at-

“Mijn streefdoel is om er voor te zorgen dat de cliënten zich hier echt thuis voelen en dat er een fijne sfeer aanwezig is.”

tenties merk je dat ze tevreden zijn en je graag hebben.

Lies: Heb je contact met andere poetsdames in je eigen afdeling of in de andere afdelingen van onze voorzienig? Kris: We hebben wel contact, maar zeer beperkt. Ik vind dat wel jammer dat we elkaar zo weinig zien. Maar langs de andere kant moet je er voor zorgen dat je poetstaken op tijd afge-

werkt worden. Ook de begeleiders en de cliënten van de afdeling gehandi-captenzorg kom ik wel eens tegen, maar echt tijd voor een praatje of een langer gesprek heb ik niet. n

Kris Andries geeft de

Kettingvraag door

aan Bruno Janssens,

magazijnier in onze

voorziening.

23

Page 24: wat@bo

Dinsdag 17 en donderdag 19 april 2012 HouDEn VAn/GRIFFELRoCK

Donderdag 17, vrijdag 18 en zaterdag 19 mei 2012 SPECIAL oLymPICS BELGIum

Donderdag 31 mei en vrijdag 1 juni 2012 nEKAREA

Bo

Rg

eRst

ein

Dic

ht

BiJ

acti

ef

binnenkort:

geweest:

jArDIn D’enfAnts muso jIGI’

Op woensdag 21 december 2011 vond de jaarlijkse kerstviering in Borgerstein plaats. Bewoners, personeel, familie, vrijwilligers en vrienden, enz. iedereen was welkom.

Kerstmis is ook de tijd van delen met mensen die het minder goed hebben dan wij.

Hoewel we zelf een sociale organi-satie zijn en het voorbije jaar zelf heel actief op zoek geweest zijn naar extra inkomsten voor het bouwfonds, willen wij graag een steentje bijdragen aan het project ‘Jardin d’enfants Muso Jigi’ in Mali. Want in de hoofdstad Bamako leven een ongekend aantal kinderen op straat. Daarom werd er een ‘Jardin

d’enfants’ opgericht om deze kinderen op te vangen.

De verkoop van wenskaarten en zeepjes tijdens de kerstviering bracht 406,80 euro op. Met deze steun kan men zich o.a. inzetten voor een verbe-tering van de hygiënische omstandig-heden en voeding. n

onzE CLIëntEn BREnGEn EEn BEzoEKJE AAn DE VoLGEnDE ACtIVItEItEn:

24

Page 25: wat@bo

Mode voor de hele familie!Openingsuren: Maandag - Donderdag van 9u30 tot 18u00 Vrijdag van 9u30 tot 18u00 Zaterdag van 9u00 tot 18u00

C&A Mechelen - Botermarkt 3 - 2800 Mechelen - Tel: 015 21 84 76 www.c-en-a.be

ad borgersteijn.indd 1 27-01-12 13:49

Page 26: wat@bo

Bo

Rg

eRst

ein

Dic

ht

BiJ

in b

eeld

Liedjes zingen, lachen,

lekker snoepen en

cadeautjes opendoen op

het sinterklaasfeest van

Borgerstein!

26

Page 27: wat@bo

Wij gaan met u mee

Waar u ook voor gaat, wij gaan met u mee.

Een onderneming van de KBC-groep

Waar u ook voor gaat, wij gaan met u mee.

Een onderneming van de KBC-groep

KBC Bank & VerzekeringMechelsesteenweg 1052860 Sint-Katelijne-WaverTel. 015 56 98 00Fax 015 56 98 01

Imago A5 Sint-Katelijne-Waver.indd 1 25-02-2011 14:13:45

Wij gaan met u mee

Waar u ook voor gaat, wij gaan met u mee.

Een onderneming van de KBC-groep

Waar u ook voor gaat, wij gaan met u mee.

Een onderneming van de KBC-groep

KBC Bank & VerzekeringMechelsesteenweg 1052860 Sint-Katelijne-WaverTel. 015 56 98 00Fax 015 56 98 01

Imago A5 Sint-Katelijne-Waver.indd 1 25-02-2011 14:13:45

27

Page 28: wat@bo

2011RUNNER UP

BEST PRIVATE BANK IN BELGIUM2007-2010 FOUR TIMES IN A ROW

www.delen.be

antwerpen brussel - bruxelles gent hasselt liège roeselare 03 244 55 66 02 511 84 10 - 02 663 64 30 09 210 47 60 011 71 10 10 04 232 28 11 051 24 16 16

Delen Private Bank is gespecialiseerd in vermogensbeheer van privécliënteel. Onze beheerders streven naar het behoud en de groei van uw vermogen. De juristen van Delen Private Bank zijn experts in successieplanning, het structureren en de fiscale optimalisatie van vermogens. Onze werkwijze berust op een voorzichtige langetermijnbenadering met volgende principes: proactieve risicobeperking, diversificatie, eenvoud en transparantie. Wij gaan nooit overhaast te werk bij het verwezenlijken van evenwichtige en op maat gemaakte investeringsstrategieën. Ervaar onze expertise. Contacteer één van onze zetels voor een vrijblijvende kennismaking.

Uw vermogen verdient onze expertise

Wat@Bo – vzw Borgerstein, IJzerenveld 147, 2860 Sint-Katelijne-Waver, tel: 015 56 02 00, e-mail: communicatie@borgersteinbe