PHILIPPE DE BACKER

VRAGEN AAN DE BACKER

www.philippedebacker.eu

1 JAAR IN HET EUROPEES PARLEMENT

Wie is Philippe De Backer?

4 december 1978, Ekeren

groeide op in Kapellen

middelbare studies: Sint-Michielscollege in Brasschaat

hogere studies: biotechnologie aan de Universiteit Gent

Doctor in de Bio technologie: doctoraats-thesis in de genetica en moleculaire biologie

in zijn studentenjaren actief bij LVSV, een denktank van liberale studenten

tussen 2007 en 2010 voor-zitter van Jong VLD

in 2007 verkozen tot ge-meenteraadslid in Kapellen

2 jaar werkzaam bij een privé-investeringsfonds

sinds september 2011 Euro-pees parlementslid: zetelt in de Commissie Transport, de Commissie Economie & de Commissie Werk-gelegenheid. Focus op mobiliteit en economische ontwikkeling.

getrouwd in 2011 met Marie

Wat zou u willen vragen aan Philippe De Backer?

Wie is Philippe De Backer, dat is misschien uw eerste vraag? Misschien weet u dat ik een dertiger ben die in Antwerpen woont, politiek actief

is bij Open Vld en in het Europees Parlement zetelt. Maar de kans is groot dat u mij helemaal niet kent of dat u enkel een opiniestuk van mij gelezen heeft in de krant. Ik steek mijn tijd vooral in hard werken, in Europa mee uitbouwen, in het uitwerken van politieke dossiers, in kennis omzetten in daden. Ik luister naar uw problemen en uw mening, en geef antwoorden op uw vragen. Misschien heeft u nog andere vragen. U kan altijd bij mij terecht via philippe.debacker@ep.europa.eu

Ben je een liberaal in hart en nieren? (Kris)

Philippe “Absoluut. Ik zou me nooit bij een andere partij kunnen aansluiten. Ik heb idealen en daarvoor wil ik vechten, samen met mijn partij-genoten. In goede en slechte tijden. Mijn interesse voor het liberale gedachtegoed is rond mijn 16de ontstaan. Door boeken te verslinden over verschillende religies, het marxisme tot de liberale denkers. Het idee dat iedereen verantwoordelijk is voor zijn eigen leven trok me aan. De kansen die je krijgt, moet je met beide handen grijpen. Er moeten dus ook zoveel moge-lijk kansen gecreëerd worden. En daar wil ik graag aan meewerken.”

Wat vind je zo interessant aan Europese politiek? (Tom)

Philippe “Ik vind het boeiend om met verschillende nationaliteiten, die elk hun gevoeligheden hebben, aan hetzelfde pro-ject te werken en de Europese regelge-ving mee te sturen. Je kan vandaag enkel nog de grote maatschappelijke uitdagin-gen aanpakken als je Europees denkt. Door de globalisering is alles met mekaar verweven. Vlaams of Belgisch denken, is gewoon te klein om grote problemen op te lossen. Neem nu KBC, een Belgische bank met filialen over heel Europa. Wan-neer je hen regels oplegt, moeten die dus Europees zijn. De grenzen zijn weg, maar er wordt nog teveel binnen die grenzen gedacht. Er is echt een mentaliteitsveran-dering nodig.”

Het Europees Parlement ligt eerlijk gezegd ver van mijn bed, krijg jij daar iets verwezenlijkt? (Hung)

Philippe “Als Europees parlementslid kan je heel veel doen. Wij hoeven ons niet bezig te houden met verkiezingen en met compromissen tussen verschillende partijen. Wij voeren niet gewoon coali-tieakkoorden uit, maar hebben wetge-vende macht. In ons parlement worden er zuivere onderhandelingen gevoerd. De regels zijn zeer streng en alles is transpa-rant. Op www.votewatch.eu kan iedereen zelfs checken wie wat gestemd heeft. Zoiets is ondenkbaar in het Vlaams of Federaal Parlement. Wij zijn een centrum-partij die veel invloed heeft, omdat je op Europees vlak nooit weet of een dossier nu links of rechts zal eindigen. Dat maakt het boeiend. Ook het onderhandelen met liberalen uit verschillende landen. Per dossier wordt er een verantwoordelijke per fractie aangesteld: een socialist, een liberaal, … Je beheert dus slechts met enkele mensen een dossier, waardoor je impact veel groter is.”

Hoe ben je in de politiek terechtgekomen? (Els)

Philippe “In de middelbare school was ik al geboeid door wetenschappen én politiek. Omdat je in de politiek geen ze-kerheid hebt wat je carrière betreft, wilde ik eerst mijn diploma biotechnologie aan de universiteit behalen. Als student ging ik bij Jong VLD. Een straffe denktank en een stevige basis. Zo heb ik mijn eerste contacten gelegd en van het ene is het andere gekomen. Ik wou wel niet onmiddellijk te afhankelijk worden van de politiek. Door eerst ervaring op te doen in de privésector, weet ik nu beter wat er leeft en kan ik de econo-mische ontwikkelingen beter inschatten..”

Kan je een voorbeeld geven van een Europese verwezenlijking? (Stan)

Philippe “Er zijn er zoveel. Wanneer je trein of vliegtuig vertraging heeft, kan je daarvoor een compensatie aanvragen. Wel, dit dankzij het Europees Parlement. Daarnaast zijn er honderden projecten die zonder Europese steun niet zou-den bestaan. Denk maar aan de 100 km fietspaden in Antwerpen of de uitbreiding van de haven. Zelf heb ik meegewerkt aan de ontwikkeling van projectobligaties. Zo is er geld vrijgekomen voor Euro-pese infrastructuurprojecten. Dat is hard nodig voor de uitbouw van een zuinig en geïntegreerd Europees vervoerssysteem. Het moet de CO2

-uitstoot verminderen en steden, stations en (lucht)havens met elkaar verbinden. Door de crisis werd investeren in water-, spoor- en wegin-frastructuur moeilijk voor overheden. De banken gaven geen leningen meer. We hebben dus private investeerders aange-trokken via obligaties. Een deel van het investeringsrisico neemt de EU op zich. Een win-winsituatie. De investeerders krij-gen een veilig beleggingsproduct en de overheden kunnen op een professionele manier investeren in infrastructuur. Want private partners vragen om rendement en dus om economische relevantie. Een brug die nergens heen loopt, zal met dat geld niet gebouwd worden.”

Europese regels voor de banken OK, maar wat doet Europa om de gewone man te beschermen? (Jos)

Philippe “Een goed voorbeeld is de Europese regelgeving voor hypo-thecair krediet, die ik mee hielp uitbouwen. In België zijn hypothecaire kredieten

goed geregeld. In andere Europese lan-den is dat niet het geval. In Engeland bij-voorbeeld kon je enkel een lening krijgen voor 5 jaar, die je telkens moest verlen-gen. In Duitsland waren er geen variabele rentevoeten, waardoor er geen wederbe-leggingsvergoeding bestond en je heel je krediet moest ophoesten bij vervroegde terugbetaling. Wanneer je in Spanje je lening niet meer kon terugbetalen en je huis werd verkocht met verlies, dan moest je toch nog blijven betalen. We zijn erin geslaagd om het Belgische systeem voor een stuk door te trekken op Europees niveau. En in ons land werden banken ver-plicht om meer info te geven aan de klant bij het aangaan van een krediet.”

Als twintiger vraag ik me af of ik nog wel een job zal vinden. Wat doet Europa daaraan? (Femke)

Philippe “Economische groei genereren en jobs creëren, is vandaag van cruciaal belang. Zo werkte ik mee aan het nieuwe Europese kwaliteitslabel voor durfkapi-taal. Dat is kapitaal waarmee innovatieve ondernemingen, meestal startende kmo’s, gefinancierd worden. Het zorgt voor duur-zame groei, schept banen en stimuleert onderzoek en ontwikkeling. Het Europese ‘paspoort’ voor durfkapitaal vervangt de verschillende regels door één eenvoudig Europees kader. Zo zal het voor durfka-pitaalfondsen makkelijker worden om in alle lidstaten durfkapitaal op te halen en te investeren in innovatieve kmo’s. Tegelijkertijd wordt de kwaliteit van het label verzekerd, waardoor men met meer vertrouwen kan investeren.”

Wat kan een Europees parlementslid betekenen voor Antwerpen? (Samira)

Philippe Als parlementslid bepaal je mee de regels en de verdeling van de gelden. Niet onbelangrijk dus voor de Antwerpse regio. Neem nu de versnipperde spoor-weginfrastructuur binnen Europa. Je geraakt niet overal met de trein. De mis-sing links moeten ingevuld worden en elk land wilt hiervoor geld. Ook Antwerpen moet zijn deel krijgen. Daarnaast staat de Europese regelgeving rond havens op de agenda. Van cruciaal belang voor onze provincie. Het zal bepalen hoe concurren-tieel Antwerpen zal zijn in de toekomst.”

Hoe moet Europa volgens jou de crisis aanpakken? (Dirk)

Philippe “Ten eerste moet alles veel beter geregeld worden, zodat een tweede bankencrisis nooit meer kan gebeuren. We zijn dus bezig met de Europese regelgeving voor banken. Ten tweede moeten de landen die boven hun stand geleefd heb-ben, regels opgelegd krijgen. Zo mogen ze geen bijkomende schulden meer maken en moeten ze hun sociale zekerheids-structuur aanpakken. Een geïntegreerd begrotingskader dus. Daarnaast moet ook de werkgelegenheid en het concurren-tievermogen verbeterd worden, via een economisch beleids-kader. Ten derde moet er een democratisch orgaan komen, dat objectief de beslissingen van Europese landen controleert. Niet eenvoudig, want ik kan bijvoorbeeld niet alles weten over Hongarije. Ook situaties als ‘Ik doe dat voor jou, als jij dit voor mij doet’ moeten vermeden worden. Maar één ding is zeker: landen zullen meer autonomie moeten opgeven en er zal meer controle komen, zodat iedereen in de pas blijft lopen.”

Je focus binnen Europa ligt op transport, wat denk jij van het Antwerpse mobiliteitsprobleem? (Daniël)

Philippe “Het is eigenlijk een Euro-pees probleem. Je moet het dus ook op Europees niveau oplossen. Antwerpen is immers een belangrijk knooppunt. Een groot deel van de Europese verkeers-stromen kan je weghouden uit de stad, waardoor de mobiliteit binnen de stad verlicht wordt. Europa heeft dit probleem erkend en maakte er geld voor vrij. Maar Vlaanderen is er niet in geslaagd om een project voor te leggen waar iedereen het mee eens was. Als er geen eensgezind-heid is, gaat het geld naar een ander pro-ject. Open Vld pleit voor betaalbare maat-regelen op korte termijn, nl. de bretellen. Die zouden het verkeer om de stad leiden en Antwerpen onmiddellijk helpen. Niet blijven wachten dus op dé grote oplos-sing, maar in tussentijd al ‘doen’.”

Wat kan Europa doen voor ondernemers? (Steve)

Philippe “Binnen Europa is er 90 miljoen euro beschikbaar voor onderzoek naar nieuwe ontwikkelingen. Antwerpen bijvoorbeeld doet daar te weinig mee. Er is te weinig synergie tussen bedrijven, onderwijsinstellingen, jonge startups en de haven. Het onderwijs moet jongeren klaarstomen voor economische vernieu-wing. Antwerpen heeft een van de hoog-ste werkloosheidspercentages, terwijl er zoveel openstaande vacatures zijn. Anders opleiden is dus noodzakelijk. Er zijn al mooie initiatieven, maar die moeten meer gestimuleerd worden. Antwerpen zou ook meer moeten inzetten op nieuwe sectoren, in plaats van afhankelijk te blijven van de oude. Onderzoek op dat gebied kan je niet alleen doen, daarvoor heb je internationale informatie-uitwisse-ling nodig. Europese connecties beteke-nen dus nieuwe kansen. Die zijn belangrijk om onze bedrijven hier te houden, nieuwe bedrijven aan te trekken, innovatieve startups te stimuleren en jobs te creëren op alle niveaus.”

Economische ontwikkeling vind je heel belangrijk, hoe kan het onder-nemersklimaat volgens jou verbeteren? (Pol)

Philippe “Gemeenten moeten meer meedenken. Initiatieven van onderne-mers stimuleren in plaats van tijdrovende regel-tjes op te leggen. Er zijn heel wat taksen, die afgeschaft kunnen worden. Het e-loket werkt ook niet fat-soenlijk en verwijst door naar de gewone loketten, waar enorme wachttijden zijn. De bureaucratische administratie moet hervormd worden en daarvoor is een algemene mentaliteitsverandering nodig. Als er daarvoor structuren en niveaus moeten sneuvelen, dan is dat zo. Wat de burger ten goede komt, is het belangrijk-ste. Overheden op elk niveau, dus ook op provinciaal en stadsniveau, zouden ook veel meer moeten privatiseren, in plaats van de controle te willen bewaren. Dat zou de dienstverlening bevorderen. Nu heerst er een paternalistische mentaliteit, die de zin voor initiatief van burgers en ondernemers doodt. Geef de stad terug aan de mensen.”

Je pleit vanuit Europa voor meer privatisering. Hoe zie je dat concreet? (Saar)

Philippe “Neem nu de zorgsector, waarin overheidsdiensten met verlies werken. Dat wordt betaald door de burger. Waarom moet een stad zelf serviceflats bekosti-gen, terwijl dat evengoed kan met private investeerders? Het is niet omdat een stad het in handen houdt, dat het goedkoper is. Op de aanbestedingen hebben de burgers gewoon geen zicht. Ook kinder-opvang kan meer geprivatiseerd worden, in plaats van initiatieven af te remmen met moeilijke regelgeving. Als je op lange termijn denkt, besef je dat alle dienstver-lening mee moet evolueren: administratie, scholen, sportclubs, opvang, ouderen-zorg,!… en dat kan enkel via private mid-delen en initiatieven. Nu wordt er vooral geld in structuren gestoken in plaats van in mensen. Het bestuur zou zichzelf 3 vra-gen moeten stellen. Eén: is dit onze taak, is het eerder iets voor de private sector of kan het door de burgers zelf voorzien worden? Twee: wanneer de private sector het overneemt, zal het dan effectiever ge-beuren? Drie: als je het zelf doet, hoe kan dit dan zo efficiënt mogelijk? En vooral, komt dit de burger ten goede?”

Staat Antwerpen bij je Europese collega’s eigenlijk al op de kaart? (Lies)

Philippe “Ja, maar veel te klein. Men zegt van Antwerpenaars dat het ‘stoefers’ zijn, maar echt fier op hun iconen lijken ze niet. Welke Europeaan, zelfs Belg, weet dat Tom Barman, Luc Tuymans, Jan Fabre, … Antwerpenaars zijn? En hoe weinig spelen we Rubens uit? Het MAS is een prachtig gebouw, maar om er op wereldvlak mee uit te pakken, ontbreken er tentoonstel-lingen van wereldniveau. En als er dan delegaties zouden komen van overal ter wereld, in welke hotels moeten die dan logeren of wie ontvangt hen op het stadhuis? Antwerpen moet echt mondia-ler denken. Er is ook te veel versnippering qua projecten. Subsidies worden te veel toegekend in functie van het beeld dat men van de stad wil ophangen. Als het multicultureel is, is het goed. Een beetje zoals geforceerde emancipatie. Boven-dien krijg je minder subsidies wanneer je eigen sponsors hebt, initiatief wordt dus alweer de kop ingedrukt. Het is ook jam-mer dat projecten niet meer uitgebouwd worden. Neem nu Antwerpen Europese jongerenhoofdstad. Wie wist ervan, wat gebeurde er en wat is het effect ervan? Jammer dat zulke kansen niet optimaal benut worden.”

De huizenprijzen swingen de pan uit. Hoe los je zoiets op? (Pascale)

Philippe “Immo is natuurlijk een kwestie van vraag en aanbod. Ikzelf heb 1,5 jaar moeten zoeken naar een betaalbaar huis. Het beleid van de lokale overheden is hier van groot belang. Door meer woonge-legenheid te creëren, kan je de prijzen helpen drukken. Zo kan je leegstand boven winkels aanpakken, renovatie stimuleren en regelgeving versoepelen. Waarom zou je een verdieping van je huis verhuren, als de wetgeving zo ingewikkeld is? Laten leegstaan is eenvoudiger. Door dit aan te pakken zal je meer middenklas-sers aantrekken. Dat is een structurele oplossing. In tegenstelling tot de sociale woningbouw, die de stad serieus verarmt en enkel symptomen bestrijdt. Door stadsuitbreiding wordt ook de stadsrand steeds belangrijker. Daar moet je dus voor de nodige voorzieningen zorgen: scholen, kinderopvang, openbaar vervoer, sportfa-ciliteiten, … Ook Europa moet sinds kort waken over een stabiele huizenmarkt in de verschillende landen: een oververhitte huizenmarkt kan immers snel ineenstor-ten, met mogelijks desastreuze gevolgen voor de economie, over de grenzen heen. Kijk maar naar Ierland en Spanje. Met het nieuwe Europese toezicht wil men deze problemen in de toekomst vermijden.”

Hoe kunnen we ons onderwijs verbeteren? (Michaël)

Philippe “Onderwijs is heel belangrijk. Daarmee begint alles: integratie, gelijke kansen, veiligheid, economische ontwikke-ling, … Als je het onderwijs goed aanpakt, krijg je bijvoorbeeld in Antwerpen binnen 10 à 15 jaar een andere stad. Waar ik woon is er nu een tekort aan scholen. Dat kan vermeden worden door geld aan te trekken van private investeerders. De bevolkingstoename komt niet zomaar uit de lucht gevallen, daarop moet je anticiperen. Vroeger stuurden ouders uit Ka-pellen, Brasschaat en Ekeren hun kinderen naar Antwerpen, nu is het omgekeerd. Het wordt dringend tijd dat er in Antwerpen weer topscholen komen, die optimale kansen bieden aan leer-lingen. Door de opvang bovendien te koppelen aan bijlessen, sportmogelijkheden of aan de muziekschool krijgt iedereen de kans om deel te nemen. Ook in Europa pleit ik voor beter onderwijs: levenslang leren, arbeidsmarktgericht onderwijs, gelijke kansen voor iedereen, Erasmus... Lokaal, nationaal en Europees beleid vullen elkaar aan!

www.philippedebacker.eu

Je woont zelf in Antwerpen, hoe kunnen we de stad aangenamer maken? (Mesud)

Philippe “Ik vind Antwerpen al zeer fijn om te wonen hoor. Maar we mogen de stad niet versmachten. Open groene ruimtes creëren, brengt mensen uit de buurt weer bij elkaar. Goede stadsplan-ning is dus belangrijk. Zelf heb ik net een huis gekocht in wijk Harmonie. Je voelt dat die wijk leeft. Er zijn straatfeesten en speelstraten. Soms bereik je met kleine ingrepen, al grote resultaten. Eén extra straatlamp bijvoorbeeld kan effectiever zijn dan een extra patrouille op straat. Maar zulke ideeën moeten zoveel mogelijk afgetoetst worden met de bewoners. Waar heeft de buurt nood aan? Wat is een wijk met een speeltuin als mensen eerder behoefte hebben aan een picknickplaats of een hondenweide? Ik heb in Gent gestudeerd en die stad is de laatste jaren enorm veranderd. De binnenstad is veel leefbaarder geworden sinds ze autoluw is. Toen die plannen op tafel kwamen, was het oorlog. Maar nu geniet iedereen er-van. Ook in Antwerpen moeten we zulke dingen durven doen.”

Wat doet een jonge politicus in zijn vrije tijd? (Lise)

Philippe “Mijn vrije tijd is heel beperkt. Optimaal genieten van de culturele acti-viteiten lukt dus niet. Ik lees wel heel veel. Vooral politieke en wetenschappelijke lectuur. Ik hou ook enorm van moderne kunst. De tentoonstelling van Kiefer, in het Museum voor Schone Kunsten vorig jaar, was prachtig. En ik ben ook grote fan van het werk van Rothko. Knap hoe hij enkel met kleur zijn boodschap vertelt. Niet iedereen heeft zoveel woorden nodig als een politicus.”

“De echte taak van een politicus is om uit te leggen, dat als we de crisis willen aanpakken, we onze manier van leven moeten veranderen.”

“Als we vooruit willen, is Europa broodnodig. Enkel door samen met Europa te bouwen aan de toekomst zal België haar positie kunnen verbeteren.”

V.U

.: P

hili

pp

e D

e B

acke

r, W

iert

zstr

aat

60

, 10

47 B

russ

el

Philippe De Backer

A Wiertzstraat 60, ASP 9G169, 1047 Brussel W www.philippedebacker.eu E philippe.debacker@ep.europa.eu

Deze publicatie werd gefinancierd door de Alliantie van Liberalen en Democraten voor Europa (Alde).