Donateursbrief nr. 1, Tilburg, juni 2007

Beste donateurs en belangstellenden,

Toen wij terug kwamen uit Lodwar (Kenia), hadden wij niet gedacht dat het er nog van zou komen. Een eigen stichting, speciaal voor de kinderen van Nadirkonyen. De kinderen waar wij zo veel plezier mee hebben beleefd en waar wij grote bewondering voor hebben. Toch is het nu eindelijk zo ver. Sinds maart van dit jaar is Stichting Vrienden van Nadirkonyen officieel een feit. Samen hebben wij, vijf enthousiaste teruggekeerde vrijwilligers uit Nadirkonyen, de handen in een geslagen. Samen hebben we gezegd: 'Wij gaan er voor. Wij willen deze kinderen de kans bieden op een betere toekomst'. Met veel plezier en genoegen stellen wij daarom ons bestuur voor: Enneken Woudstra-Visser (penningmeester), Nike Mineur (secretaris), Fokke Woudstra en Marleen Eppink (bestuursleden) en Rosa Eversteijn (voorzitter).

Enneken en Fokke Woudstra-VisserIn augustus 2003 hebben wij voor het eerst kennis gemaakt met Nadirkonyen. Tijdens een rondreis verbleven wij een middag in Lodwar. Na dit eerste bezoek groeide het verlangen om iets voor en met deze kinderen te kunnen doen. In juli 2004 is Enneken tijdens de zomervakantie vijf weken in Lodwar geweest. De activiteiten waren onder andere spelen met de kinderen, wandelen en lesgeven in rekenen en wiskunde. Eenmaal terug in Nederland, sloeg de heimwee toe en boekten we ons volgende verblijf. In juli 2005 gingen we samen terug naar Lodwar om hier weer zes weken te verblijven in de zomervakantie. Opnieuw hebben we de kinderen veel geprobeerd te leren en hebben we een hele mooie tijd met ze gehad. Ook het jaar erop konden we Nadirkonyen niet los laten en brachten we weer onze zomervakantie in Lodwar door. De tijd die we met de kinderen van Nadirkonyen hebben gehad, was erg mooi en leerzaam. Het gevoel daar erg gelukkig te zijn, maakte het afscheid nemen dan ook steeds lastiger. We zijn ons erg aan de kinderen gaan hechten. Ook wij willen graag iets voor de kinderen van Nadirkonyen blijven doen. Kinderen die met het weinige dat ze hebben toch heel vrolijk en gelukkig zijn, met hoop op een betere toekomst. Enneken heeft de taak als penningmeester op zich genomen en wordt hierbij ondersteund door Fokke. In het dagelijks leven is Fokke beleidsmedewerker Verkeer en vervoer bij de provincie Groningen en Enneken docent wiskunde in Heerenveen.

Nike Mineur Samen met Marleen Eppink ben ik in 2006 ongeveer vier maanden in Lodwar geweest. We hebben daar veel gedaan. Allereerst kennis gemaakt met de kinderen, het team, de stad en de manier van leven. Op het centrum hebben wij onder andere bijles gegeven. Veel kinderen genoten van deze aandacht en het was erg leuk om hen vooruit te zien gaan en hun zelfvertrouwen te zien groeien. Verder hebben we veel activiteiten bedacht en uitgevoerd. Dit hebben we uitgewerkt op papier zodat de teamleden een gevarieerd spelprogramma aan kunnen bieden. Terug in Nederland bleef het gevoel iets voor de kinderen daar te willen doen, daarom ben ik bestuurslid geworden van deze stichting. De functie die ik heb is secretaris. Ik beantwoord onder andere email en maak notulen. Deze functie deel ik met Marleen. Ik heb erg veel zin om te starten met onze stichting en hoop dat we veel voor alle kinderen van Nadirkonyen kunnen betekenen.

Marleen EppinkVanaf het begin van mijn opleiding Pedagogiek wist ik het al. Ik wilde naar Afrika om vrijwilligerswerk te gaan doen. Een stage in Afrika bleek vanwege verschillende redenen niet praktisch dus besloot ik om na mijn afstuderen te gaan. Samen met Nike heb ik in Nadirkonyen een onvergetelijke tijd gehad. Door middel van remedial teaching, sport en spel en drama hebben we geprobeerd de kinderen zowel op het schoolse als op het sociale vlak wat vooruit te helpen. Het enthousiasme van zowel kinderen als volwassenen was heel bijzonder. Natuurlijk hebben we ook wel eens moeilijke dagen gehad. Maar het belangrijkste gevoel wat over blijft is dat die kinderen altijd speciaal plekje bij me hebben en ikzelf ook graag iets voor die kinderen wil blijven doen.

Rosa EversteijnSommigen donateurs zullen mij kennen van het oude Studiefonds Nadirkonyen. Dit studiefonds is een initiatief geweest naar aanleiding van een sponsorloop in 2005. Ik besloot om 10 km te gaan hardlopen, voor de kinderen in Nadirkonyen. Dit initiatief was een groot succes en de eerste stap naar de huidige Stichting Vrienden van Nadirkonyen. Voor de mensen die mij niet kennen, zal ik uitleggen waarom ik voorzitter ben geworden van de stichting. In 2002 ben ik voor een half jaar naar Kenia vertrokken om aan de slag te gaan als vrijwilliger. Ik woonde, leefde en werkte in Lodwar. Ik gaf de kinderen Engelse les, ik speelde met ze en ik organiseerde activiteiten voor hen. En het allerbelangrijkste was: ik voelde me er thuis. Toen ik terug kwam in Nederland, besefte ik dat Nadirkonyen een deel van mijn leven was geworden. Nooit meer zou ik vergeten hoe gelukkig ik me voelde toen ik samen met de kinderen danste, speelde en wandelde. Vanaf dat moment wist ik dat ik iets wilde doen. Nu, jaren later is het zo ver en ben ik heel blij dat ik de rol als voorzitter op me mag nemen. Met veel enthousiasme en plezier zal ik samen mijn medebestuursleden er een succesvolle stichting van maken.

Onze eerste student: William AtukoAls laatste willen wij jullie graag voorstellen aan William Atuko. Wij hebben William in Nadirkonyen leren kennen als een zeer gemotiveerde leerling op de middelbare school. Hij leefde als klein kind op straat, omdat zijn ouders niet in staat waren om voor hem te zorgen. Gelukkig kwam hij in Nadirkonyen terecht waardoor hij naar school kon gaan. Toen wij hem leerden kennen vielen zijn intelligentie en sociale vaardigheden op. Ondanks zijn achtergrond is hij er in geslaagd om zo ver te komen dat hij kon gaan studeren. Wij hebben veel bewondering voor Williams motivatie en doorzettingsvermogen. Daarom heeft Stichting Vrienden van Nadirkonyen er voor gezorgd dat hij afgelopen september is begonnen aan de lerarenopleiding in Mombasa. Hij startte met goede moed en had veel zin om aan zijn nieuwe

opleiding te beginnen. Helaas moest hij zijn studie onderbreken, omdat hij erg ziek werd. Hij viel veel af, raakte ernstig vermoeid en besloot om terug te gaan naar Lodwar. Uit onderzoek in het ziekenhuis bleek dat William TBC had opgelopen. Gelukkig kreeg hij op tijd medicijnen is hij nu weer voor een groot deel hersteld. Afgelopen maand ontvingen wij een email van William waarin hij schreef:

"Ik wil iedereen bedanken die mijn verblijf in Mombasa mogelijk heeft gemaakt. Dit is voor mij een keerpunt in mijn leven. Het studentenleven heeft mij veranderd. Ik heb mijn leven als straatkind achter mij gelaten en ik ga nu een goede toekomst tegemoet. Ik besef dat het een voorrecht is, dat zal ik altijd onthouden. Ik heb nog steeds medicatie voor TBC, maar ik ben inmiddels sterk genoeg om colleges te volgen en te studeren. Doe alle mensen de groeten die mij gesteund hebben, want ik ben hen erg dankbaar."

Wilt u er voor zorgen dat er nog meer kinderen zoals William naar school kunnen gaan? Dan kunt u donateur worden van onze stichting. U ontvangt dan regelmatig onze donateursbrief. Natuurlijk zullen wij u op de hoogte houden van de ontwikkelingen van William en andere kinderen. Er is ook een mogelijkheid om deze donateursbrief per email te ontvangen. Voor informatie kun u mailen of bellen naar het onderstaand adres. Namens Stichting Vrienden van Nadirkonyen bedankt voor alle steun.

Vriendelijke groeten,

Bestuur Stichting Vrienden van Nadirkonyen

Stichting Vrienden van Nadirkonyeninfo@vriendenvannadirkonyen.nl Bankrekeningnummer: 444050477 (ABN AMRO Amersfoort)