vlijtig ende boosc o n t a c t b l a d t u s s e n o u d e r s e n s c h o o l

s i n t - j o z e f s c o l l e g e - i z e g e m

verschijnt trimestrieel37ste jaargang • nr. 1 • december 2010kantoor van afgifte: 8870 Izegem 1Burg. Vandenbogaerdelaan 53 - Izegem • tel. 051 33 59 33www.sint-jozefscollege.be • info@sintjozefscollege.be

RedactIoneel

Mag het iets minder zijn? Besparingen denkt u. Misschien ook, maar vooral minder hectisch, minder druk doend, minder agressief, minder flitsend. Zou het een nieuwe trend kunnen zijn? Volgens trendwatchers wel, maar die weten niet zo precies waar de onderliggende beweegredenen vandaan komen. Beknibbelen zal vast wel een dwin-gende oorzaak zijn, maar mogelijks dient een nieuw fenomeen zich aan.

U heeft het ongetwijfeld al gemerkt: de meeste populaire zenders sturen met nooit geziene ijver retro-programma’s op onze kinderen af. Vrolijke animatieseries uit nota bene onze prille jeugd. Heidi is weer helemaal terug, tot groot genoegen van onze allerkleinsten. In een onversneden tirolerlandschap dartelt zij ongedwongen en vrolijk rond van het ene naar het andere onschuldige avontuur. En nee, zij schiet niet met laserwapens, zij maakt geen angstaanjagende Bruce Leesprongen, zij laat niemand ontploffen, hakt geen medespelers in bloederige mootjes en geen enkele echte vijand noch alien onder welke vorm dan ook daagt op. Hooguit een wat onvriendelijke oude dame. Het beeldtempo ligt zo traag, dat zelfs een gebrevetteerde couch potato* nog met volle teugen van het adembenemende decor kan genieten. Onze peuters blijken deze oude stijl animatie bijzonder leuk te vinden. Dat hebben tv-makers best begre-pen. Hebben wij niet allemaal de Bassie en Adriaan-tune opgevangen? Zeer zeker. Ook dit olijke duo (niet dat van de politiek) is weer helemaal terug, net als Tita Tovenaar, Pippi Langkous (in tekenfilm en in levende lijve), Musti... Wat enig denk ik dan, ont-haasting voor de allerkeinsten. Een tikkeltje moraliserend weliswaar, maar is dat dan zo erg? Prima ontspanning van voor de uitvinding van ADHD en andere moderne rush kwalen. Graag wil ik hier bekennen - het mag dan nostalgie heten - dat ik er met volle teugen van geniet. Wellicht biedt het wat soelaas in een tijd van druk-druk-druk of in ieder geval een klein orgelpuntje op het einde van een overvolle dag. Als muziek-minnend mens kan ik nog eens extra verpozen bij de ongecomplexeerde melodietjes die als tune en begeleidingslijn werden gecomponeerd zonder bonkende beat.

Het mag best iets meer van dat zijn, of hoe meer met minder een perfect logische combinatie wordt. De minister van media zal het in ieder geval graag horen.

* lett.: zetelpatat, zetelhanger

J. Wylin

vl

ij

ti

g

en

de

b

oo

s

|

re

da

ct

io

ne

el

RedactIoneel 3

focus 4

pRIkBoRd 10

fotomontage 13

pRIkBoRd 17

focus 23

vl

ij

ti

g

en

de

b

oo

s

|

in

ho

ud

redactioneelinhoud

2 3

IcommunIcatIon

Rome werd niet op één nacht gebouwd of over één nacht ijs gaan houdt risico in. Icommunication of onze nieuwe troetel die dankzij heel wat extra aandacht uiteindelijk toch zijn kinderziekten doorworsteld heeft. Twee maanden gezwoeg en gesakker, heen-en-weer getelefoneer en gemail met onze softwareleverancier om dan uiteindelijk bij de herkansing een correct september- en oktoberrapport te publiceren. Vak- en klassenleer-krachten kunnen hun commentaar kwijt en ouders kunnen de ontvangst van het rapport bevestigen en het van hun reactie voorzien. Via de ter beschikking gestelde mailadressen kunnen leerkrachten op hun vragen reageren.

De verspreiding van brieven of mededelingen via Icommunication verliep van bij het begin vlotter. Een e-mailbericht met daaraan de brief voor de ouders gehecht en met één (of dan toch enkele) drukken op de knop, komt onze mededeling, vraag … recht-streeks bij de ouders terecht. Leerlingen zijn niet langer (soms inefficiënte) postbodes, geen in der haast aan het ontbijt in te vullen documenten meer ...

Bezieler van dit project was Mark Maertens, onze informaticacoördinator. Gedreven ging hij in zee met Informat, beheerder van onze leerlingen- en personeelsdatabase en ons rapportsysteem. Gesteund door de secretariaatsmedewerkers verzamelde hij alle ouderlijke e-mailadressen, geen sinecure zoals de voorbije maanden bleek. Maar eind goed al goed, op enkele uitzonderingen na bereiken we alle ouders. Voor wie geen e-mail ter beschikking heeft, werken we met de oude vertrouwde bpost of we geven de brieven en rapporten aan de betrokken leerlingen mee.

Voor de school en de leerkrachten betekent Icommunication een hele tijdbesparing. Er moet niet langer gekopieerd en gedistribueerd worden en leerkrach-ten kunnen om het even waar hun punten online invullen. Ook ouders bekijken op een ogenblik dat het voor hen past, binnen de week na de publicatie van de rapporten, de resultaten van zoon- of dochterlief en ondertekenen ter bevestiging van hun kennisname van de resultaten. Rapportkaarten raken niet meer zoek, blijven niet dagenlang onaangeroerd in boeken-tassen en een 0 verandert niet meer op mysterieuze wijze in een 6 of een 9. Op de ouderraad polsten we naar de reactie van de ouders en die bleek op dat ogen-blik genuanceerd positief. Vooral de verkeerde gemiddelden deden nogal wat vragen rijzen. Gelukkig is dit probleem ondertussen van de baan. Er was ook sprake van het fragmentarische van de afzonderlijke maandrapporten. Hieraan wordt echter verhol-pen door de publicatie van een overzichtsrapport van alle voorbije maanden. Bleek ook dat ouders het inderdaad appreciëren dat ze zelf het ogenblik kunnen kiezen

WooRdje Van de dIRecteuR

‘Kristin Lavransdochter’, ‘Ana Karenina’, ‘Emma’, ‘Anna, Hannah en Johanna’, ‘Madame Bovary’, ‘Het ongrijpbare meisje’. Namen van vrouwen en tegelijkertijd titels van romans geschreven door leden van beider kunne van verschillende nationali-teiten die leefden in uiteenlopende tijden. Papieren vrouwen, maar alive and kicking in mijn hoofd, zelfs zij waarmee ik dertig of meer jaar geleden kennis maakte.

Enkele van hen werden zelfs getest op hun houdbaarheidsdatum door ze jaren na een eerste lectuur opnieuw ter hand te nemen. Zouden ze de tand des tijds doorstaan? Welk effect zouden tijd en ervaring hebben? Een boeiend experiment.

Heel wat interessanter voor mij dan de confrontatie van een roman met de verfilming ervan. De film delft meestal het onderspit. De ontgoocheling bij ‘Le grand Meaulnes’ herinner ik mij nog heel levendig en een gelijkaardig gevoel had ik bij ‘Wuthering Heights’, ‘De naam van de roos’ en ‘Dwaallicht’. Ik had in mijn verbeelding de vernede-ring van Heathcliff gezien, zijn ongebreidelde verdriet onder de boom in de Lintontuin staat in mijn hoofd gegrift. De regen in de Antwerpse straten tijdens de zoektocht naar Maria Van Dam kan ik mij zo voorstellen. De concretisering ervan in de filmbeelden spreekt mijn verbeelding tegen of brengt zeker niet de overpeinzingen op gang waar het geschreven woord toe in staat is.

En toch, de twee kunstvormen blijven mij altijd opnieuw verlokken. Ze hebben mij ettelijke uren ontspanning bezorgd ondanks de inspanning die ik soms moest leveren om ze te begrijpen en de ontgoocheling die een open einde mij kon opleveren.

Tot op vandaag blijf ik een adept van Bert uit Sesamstraat die regelmatig Ernie naar buiten stuurt om in alle rust te kunnen genieten van ‘een goed boek’ . Join the club, maar je huisgenoten moet je niet per se de vrieskou in sturen.

G. Feys

Bert uit Sesamstraat in zijn luie zetel, genietend van ‘ Zipje en Zopje’.

vl

ij

ti

g

en

de

b

oo

s

|

fo

cu

s

vl

ij

ti

g

en

de

b

oo

s

|

fo

cu

s

4 5

focus

waarop ze de rapporten bekijken. Het geeft hen de mogelijkheid om dit rustig te doen. Ze kunnen het gesprek over eventuele mindere resultaten met hun kind voorbereiden, hun bezorgdheid naar de leerkracht uiten, vragen tot ondersteuning stellen …

Enkele ouders gaven nog altijd de voorkeur aan de gedrukte rapportkaart. We hopen dat deze kritiek ingegeven wordt door onwennigheid tegenover vernieuwing, maar het roept ons ook op om onze keuze voor Icommuncation aan verdere evaluatie te onderwerpen met de bedoeling aan alle betrokken partijen een zo goed mogelijke service te bieden.

G. Feys

fIlmnascholIng

Nascholing is voor het collegekorps niet nieuw. Zowel op school- als scholengemeen-schapvlak en bij erkende nascholingorganisatoren (REN, Eekhoutcentrum, VVKSO …) volgen heel wat collega’s opleidingen met de bedoeling hun professionaliteit te vergro-ten. Dit zowel binnen hun vakgebied(en) als op ruimer pedagogisch en didactisch vlak.

Binnen het schoolwerkplan is er elk schooljaar ook een specifieke nascholingsfocus. In 2010-2011 hebben we gekozen voor een opleiding film voor alle taalleerkrachten (Nederlands en vreemde talen), samen met leerkrachten cultuurwetenschappen en andere geïnteresseer-den. We gingen hiervoor in zee met Jekino dat al dertig jaar actief is als distributeur van gespecialiseerde kinderen- en jongerenfilms. Bovendien leiden ze jongeren via workshops op scholen, in bioscopen en cultuurcentra binnen in de geheimen van dit medium.Van hun expertise maken we gebruik om ons korps op het vlak van film te vormen. In vier sessies van telkens ruim 2 klokuren, voorafgegaan door het bekijken van een door Jekino gekozen film, leren directie en leerkrachten achtereenvolgens omgaan met de verschillende bouwstenen van film. Deze theoretische introductie wordt gevolgd door een voorbeeldles door Jekino in de klas zelf. De derdejaars focussen op scenario, de vierdejaars op geluid, de vijfdejaars op cinematografie en de zesdejaars op montage.

Op basis van de theoretische introductie in combinatie met de voorbeeldlessen leren we met ietwat meer kennis en ervaring zelf aan de slag gaan. Via de bespreking van minstens drie films per jaar in combinatie met de jaarfocus zullen onze leerlingen in de loop van hun vier collegejaren zeker twaalf met overleg geselecteerde films te zien krijgen en analyseren. Ondertussen hebben de derdejaars hun voorbeeldles achter de rug. Ze werkten rond scenario aan de hand van ‘Whale Rider’. De oudere leerlingen komen in het tweede en derde trimester aan de beurt.

G. Feys

vl

ij

ti

g

en

de

b

oo

s

|

fo

cu

s

vl

ij

ti

g

en

de

b

oo

s

|

fo

cu

s

6 7

ten huIze geeRt deVos

Voor wat rijpere lezers en collega’s is Geert Devos zeker geen nobele onbekende. Hij was niet alleen de flamboyante leraar PO in onze school, maar ook leraar schilderen en modeltekenen aan de Academie voor Schone Kunsten van Izegem. Naast zijn strikt professionele carrière was de creatieve leerkracht erg vaak aan het werk bij buiten-schoolse activiteiten: toneel, decoratieve opsmuk van de gebouwen, opendeurdagen. Wat oud-collega’s zich het best zullen herinneren is zijn prachtig kunstwerkje dat ze bij het einde van hun loopbaan als herinnering mee naar huis mochten nemen.

Geert Devos is vooral een begenadigde waarnemer en bezielde tekenaar, etser en schil-der. Zijn tekentalent op zich gaf nooit aanleiding tot pure portrettering of imitatie-kunst: bij alles wat hij deed vertrok hij van een filosofie die het objectief waarneembare herleidt tot een weloverwogen eigen versie van de realiteit. Die beperkt zich vrijwel altijd tot de menselijke verschijning als belangrijkste inspiratiebron.

Wanneer een doek eindelijk af is, want de auteur heeft het moeilijk met het finaal voltooien, begint de opgave voor de toeschouwer. Kleine details vormen rustpunten voor de aandachtige toeschouwer in zijn zoektocht naar het diepere wezen van de afgebeelde figuren. Die moet proberen binnen te dringen in de gesloten wereld van de verstilde figuren tot hij zijn eigen schilderij ziet. Dat vraagt tijd. Zijn doeken hebben ook geen titel want dit leidt vaak tot een soort tunnelvisie en beperkt het zien van de toeschouwer. Elk werk heeft zijn eigen eigen picturaal en plastisch verhaal maar schuwt het commentariërende of moraliserende engagement.

Geert Devos maakte in 2001 de cultuurtrofee van de stad Izegem voor Flip Kowlier, voor het nieuwe IVIO-gebouw maakte hij een geïntegreerd kunstwerk. In 2008 ging hij in dialoog met zijn kunst met de geklasseerde Art Nouveauschoenenfabriek Eperon d’Or, ter gelegenheid van “Klara in de stad”. Voor de recente inhuldiging van het “Herman Roelstraete-auditorium” maakte hij het herdenkingskunstwerk.

Stilaan heeft Geert Devos een stevige internationale reputatie opgebouwd. Hij expo-seert in binnen- en buitenland en neemt jaarlijks deel aan “The International Art Fair Lineart” in Flanders Expo-Gent. Dit jaar had hij een tentoonstelling “Art et Santé” in Rijsel (Frankrijk), toonde zijn werk in een galerij in Le Touquet-Paris Plage (Frankrijk) en in een galerij in Panningen (Nederland). In het museum van Scheveningen (Nederland) worden permanent mixed media gepresenteerd. Hij werkt samen met het atelier Vanmeenen in Harelbeke. Scheppingen van Geert Devos bevinden zich in Argentinië, België, Duitsland, Engeland, Frankrijk, Ierland, Luxemburg, Nederland, Oostenrijk, Schotland, Spanje, Tsjechië, USA, Zweden en Zwitserland.

Naast het schilderen heeft Geert Devos nog een andere passie: de muziek. Hijzelf was een uitstekende tenor in zijn jarenlange koorpraktijk en heeft een getraind oor voor klassieke muziek. Hierin vermijdt hij het verhalende element en houdt het bij de schoonheid op zich. Hij heeft geen uitgesproken voorkeur: van het gregoriaans over Arvo Pärt naar Arno. Alle genres komen aan bod. Ten huize Devos wordt ook veel gelezen. Geert verkiest boeken die weer niet al te verhalend zijn en geniet vooral van de taalrijkdom van de auteur.

In naam van Vlijtig ende Boos wil ik hier graag Geert en Ria Devos bedanken voor de warme ontvangst en de boeiende rondleiding in de wereld van de scheppende kunstenaar.

Meer info op: www.geert-devos.be

J. Wylin

vl

ij

ti

g

en

de

b

oo

s

|

fo

cu

s

vl

ij

ti

g

en

de

b

oo

s

|

fo

cu

s

8 9

De kunstenaar Devos heeft een hele evolutie doorge-maakt in zijn voortdurende zoektocht naar het essen-tiële. Van bezielde expres-sieve menselijke taferelen over kleurrijke naakten naar uiterst versoberde menselijke contouren in een minimaal kleurenpa-let. “Felle kleuren liggen mij niet, want ik ben een mens van hier. Hier zijn geen hitsige kleuren zoals in het zuiden. Hier baadt alles in een gedempt licht.” Met beperkte middelen slaagt hij er telkens weer in om op verrassende wijze emotie te leggen in de ver-stilde koppen. Hij opteert bewust voor herhaling van eenzelfde thema: menselijke figuren met een veelheid aan variatie.

Geert Devos creëerde zijn eigen stijl na een lange zoektocht in zichzelf naar het essen-tiële van de menselijke verschijning. Hij bekeek en hertekende zijn eigen kinderteke-ningen waarop een cirkel met enkele punten voor de ogen en een streep voor de mond voldoende waren om een gezicht weer te geven. Hij ging ook intensief samen schil-deren met volwassen mentaal gehandicapten in creatieve workshops. Op die manier ontstond zijn nieuwe, vereenvoudige taal. Zijn mensen staan teruggedrongen in het vlak van het schilderij. Ze hebben nauwelijks contact met elkaar of met de kijker.

Een van zijn sleutelwoorden is ‘traagheid’. Een schilderij is geen videoclip. Dit als reactie tegen het flitsende van de hedendaagse beeldcultuur waarmee we overspoeld worden. Traagheid bij het tot stand komen en traagheid bij het bekijken.

In zijn werkmethode betekent dat heel vaak proberen, bewerken, herwerken, laten (be)rusten en herbekijken en soms helemaal opnieuw beginnen. Lagen worden weg-gekrabd of overschilderd. Ze worden boven elkaar gelegd en schijnen soms nog door de bovenlaag heen. Dit is een dynamisch proces waarbij het kunnen schrappen van het overbodige essentieel is. Een schilderij is bij hem de optelsom van vernietigingen.

WIe gaat eR dan de WeReld Redden ?

Op 18 oktober was prof. Rik Torfs te gast op het college. Een 50-tal leerlingen van de vijfdes bleven voor die gelegenheid wat langer op de schoolban-ken om de professor-senator-BV te ontmoeten. De lessen godsdienst behandelen in het vijfde jaar thema’s als ethiek, waarden en normen. Meteen konden de leerlingen nagaan hoe de leerstof ook in de echte wereld werkt.

Naar aanleiding van zijn boek ‘Wie gaat er dan de wereld redden’ wierp prof. Torfs zich in zijn gekende stijl in het debat met de leerlingen. Hij schotelde het jonge volkje de vraag voor hoe we in een open wereld met een veelheid van waarden en normen kunnen omgaan, respectvol, maar toch niet met het vermanende vingertje in de lucht.

Sommigen vinden de huidige samenleving wat stuurloos door het toegenomen indi-vidualisme en pleiten voor meer orde, gezag en traditionele (religieuze) waarden. Anderen zien alle heil juist in de ontplooiing van dit vrije individu.

In zijn boek probeert prof. Torfs die beide strekkingen te verzoenen. Hij pleit voor minder regels en normen. Wie te veel moet regelen, heeft een gebrek aan gedeelde waarden in de samenleving. Prof. Torfs gaat uit van een samenleving waarin de vrijheid van het indi-vidu juist nodig is om een solidaire en respectvolle samenleving uit te bouwen, vrijheid in verantwoordelijkheid dus. Hiervoor hebben we meer inhoudelijke maatschappelijke debatten nodig, ook al lijken ze niet onmiddellijk een concreet probleem op te lossen. Die schijnbare palavers leveren juist een draagvlak in de samenleving en in organisaties.

De komende generatie kon alvast wat oefenen in het zoeken naar dit waardendraagvlak.

S. Hennion

RegIonale pedagogIsche studIedag

Het jaar voor de doorlichting van de scholengemeenschap, zegge en schrijve 2000, geno-ten we voor het eerst van een gezamenlijke pedagogische studiedag voor alle personeels-leden van de scholengemeenschap J. de Pélichy. Na een gezamenlijke eucharistieviering, voorgegaan door de toenmalige deken Decoene in de kapel van het Sint-Jozefscollege, werden we vergast op een voordracht over leermoeilijkheden. Daarna genoten de korp-

vl

ij

ti

g

en

de

b

oo

s

|

pr

ik

bo

rd

10

vl

ij

ti

g

en

de

b

oo

s

|

pr

ik

bo

rd

11

sen van een deugddoende maaltijd, terwijl de directeurs zich richting Brussel begaven ter voorbereiding van de doorlichting die het volgende schooljaar zou plaatsvinden. Tien jaar later deden we het opnieuw, tot grote tevredenheid van de deelnemers volgens een compleet nieuwe formule. Online kon het korps kiezen uit een aantal keuze-activiteiten. Precies het grote aantal deelnemers maakte dergelijke aanpak mogelijk.

De heer Christophe Lafosse, gespecialiseerd in de klinische neuropsychologie en docent aan de universiteiten van Leuven, Brussel en Antwerpen, leidde ons binnen in de complexiteit van het menselijke brein. Herman Konings wapende ons tegen de komende trends, terwijl collega’s de geheimen van voor het onderwijs nuttige sofwa-repakketten onthulden. De Izegemse brandweer leerde ons branden blussen en E.H. Debruyne, vicaris voor onderwijs van het bisdom Brugge, getuigde hoe hij in deze voor de Kerk moeilijke tijden zijn geloof probeert gestalte te geven. Daan Terryn leidde ons binnen in de wereld van verslaving en de leden van de eigen preventiedienst leerden ons de basistechnieken van EHBO.

Om 13 uur rondden we het educatieve gedeelte af om daarna te verbroederen rond een gezamenlijke maaltijd in de eetzaal en leraarskamer van het VTI. Onder de des-kundige leiding van de heer Vanhaezebrouck (directeur van het VTI) en zijn team, ver-liep de dag vlekkeloos.

G. Feys

fIetsencontRole: hoe VeIlIg of onVeIlIg BegeVen WIj ons In het VeRkeeR?

Op donderdag 21 oktober 2010 werden onze fietsen door de politie van de zone RIHO aan een grondige controle onderworpen. Vergeleken met de andere scholen van de scholengemeenschap scoren we goed. We doen het ook beter dan vorig schooljaar, maar dan weer slechter dan de schooljaren daarvoor, met uitzondering van het jaar 2003 (59% van alle fietsen helemaal in orde) en 2007 (61% in orde).

In 2010 zijn 65% van onze fietsen compleet reisvaardig. Dit is meer dan het dubbele van de school met de laagste score. Dit betekent echter nog altijd dat 35% (146 fietsen op een totaal van 421) op één of meerdere vlakken niet aan de voorschriften beant-woordt. We hebben het dan over gebrekkige remmen, een niet functionerende bel, afwezigheid van reflectoren op trappers en wielen of banden, zonder discussie elemen-ten die de fietser kwetsbaar maken in het verkeer.

prikbord

Fotomontage activiteiten

1ste semester De volgende fotomontage geeft U –letterlijk dan- een zicht op wat er zoal gebeurd is in het College tijdens het eerste semester.

Onze mini-onderneming draagt dit jaar de welluidende naam “All Weareas”. Ze hebben allerhande stijlaccessoires in de aanbieding, met als uitsmijter een aantal typisch Marokkaanse artikelen.

Tot onze spijt stellen we bovendien nog altijd vast dat 38 leerlingen een niet functio-nerend voorlicht hebben en 50 leerlingen met een defect achterlicht op pad gaan. Dit betekent dat zij zich met een niet te ontkennen risico op de openbare weg begeven.

We hopen dat leerlingen en ouders ondertussen de verantwoordelijkheid genomen hebben om hun fiets(en) in orde te stellen. De politie meldt ons dat zij door controles in de omgeving van de school de staat van de rijwielen verder zullen opvolgen en waar nodig ook zullen verbaliseren. Bij de schoolcontrole was er geen sprake van het opmaken van een proces-verbaal. Leerlingen kregen enkel de opdracht om hun fiets in orde te stellen.

G. Feys

geeRt taghon In het sInt-jozefscollege

Een initiatief van de Gezinsbond en de scholengemeenschap J. de Pélichy. Op maan-dag 8 november was Geert Taghon te gast in de feestzaal van het Sint-Jozefscollege met zijn voordracht over omgaan met ‘conflict- en agressiesituatie’. Geert Taghon studeerde af als opvoeder aan de Ipsoc in Kortrijk om daarna gedu-rende 15 jaar in De Korbeel, kinder- en jeugdpsychiatrie in Kortrijk, aan de slag te gaan. Ondertussen werkt hij ook al een aantal jaren als docent binnen Ipsoc-nascholing (vormingscentrum voor volwassenenonderwijs) en voor het Eekhoutcentrum (vormingscentrum voor onderwijs).

Hij doceert ‘Omgaan met agressie bij kinderen en jongeren’, ‘Conflicthantering en bemiddeling’ en ‘Jongeren en knelpunten in hun ontwikkeling’. Momenteel werkt hij als coördinator in De Patio in Kortrijk, een dienst voor intensieve behandeling van minderjarige jongeren met een psychiatrische problematiek, die een als ‘misdrijf omschreven feit’ hebben gepleegd. In zijn voordracht gaat Geert Taghon op zoek naar de vormen van agressie, de oorzaken ervan en hij illustreert hoe we als ouders en/of leerkracht met agressie kunnen omgaan om escalatie te voorkomen. Vertrekkend vanuit het crisisontwikkelingsmodel van Patterson reikt hij houdingen en communica-tietechnieken aan die we kunnen gebruiken om een verbale of non-verbale agressieve actie te voorkomen en/of te pareren.

Bedoeling van de voordracht is het aanreiken van handvatten om onze meestal instinc-tieve reactie op agressie om te buigen naar een doordachte en bijgevolg veiligere en efficiëntere respons voor alle betrokkenen. Hij legde hierbij heel sterk de nadruk op de voorbeeldfunctie die ouders en leerkrachten in deze materie hebben.

G. Feys

vl

ij

ti

g

en

de

b

oo

s

|

pr

ik

bo

rd

12

Op de mondiale dag werden de leerlingen geconfronteerd met een aantal mondiale thema’s. Centraal stond de problematiek van vluchtelingen en straatkinderen.

De leerlingen uit de richting Economie (2de graad) brachten hun traditionele bezoek aan de Reo-Veiling in Roeselare. Vraag en aanbod in real time…

Meestal is Rik Torfs te bewonderen op televisie, maar onze leerlingen kregen hem in het echt te zien. De kerkjurist gaf een betoog over religie en waarden in het licht van de actualiteit.

vl

ij

ti

g

en

de

b

oo

s

|

pr

ik

bo

rd

17

InfoaVond 26 noVemBeR

In het kader van de studieloopbaanbegeleiding organiseerden we op 26 november onze jaarlijkse infoavond voor de zesdejaars en hun ouders. Deze avond kadert in een hele reeks activiteiten die tot doel hebben een doordachte studiekeuze te maken. Studieloopbaanbegeleiding is namelijk een heel belangrijk proces waar we de nodige aandacht willen aan besteden.

Dit jaar presenteerden we de infoavond weliswaar in een licht gewijzigd concept. Vorige jaren nodigden we al in september een spreker uit die het landschap van het hoger onder-wijs toelichtte. Dit jaar kozen we ervoor om dit zelf kort te doen op onze infoavond.

De avond begon met een verduidelijking van de nieuwe bama-structuur (bachelor-master structuur) en een verduidelijking van het leerkrediet. Elke student krijgt sinds het academiejaar 2008-2009 een individueel leerkrediet van 140 studiepunten. Door studie-punten op te nemen via het gewone jaarprogramma wordt het leerkrediet met dat aantal studiepunten verminderd. Door vervolgens deze studiepunten om te zetten in credits (= slagen voor je opleidingsonderdelen) wordt het leerkrediet opnieuw aangevuld.

Omdat eerstejaarsstudenten al eens moeite hebben met de aanpassing aan het hoger onderwijs tellen de eerste zestig studiepunten die ze behalen dubbel. Als dat geen leuke bonus is! Het geeft meteen ook wat ruimte om, bij een eventuele heroriëntatie, het leerkrediet op te bouwen tot een veilige hoogte. Een modale student eindigt zijn of haar studieloopbaan met een positief leerkrediet, dat op latere leeftijd kan worden ingezet om bij te leren. Maar pas op: instellingen kunnen studenten met een leerkre-diet kleiner dan of gelijk aan nul studiepunten weigeren of ze kunnen een verhoogd inschrijvingsgeld vragen (maximaal het dubbele van het reguliere inschrijfgeld). We toonden ook slaagcijfers van onze oud-leerlingen. Sinds vorig jaar gebruiken we een nieuw follow-up systeem dat niet alleen kwantitatieve gegevens opslaat, maar ook kwalitatieve gegevens verzamelt. Zo weten we bv. in welke richtingen onze leerlin-gen welke bepaalde vakken als moeilijk ervaren en welke vakken dat zijn. Dit kan heel interessant zijn om daar op in te spelen en zo onze leerlingen nog een betere voorbereiding te geven op het hoger onderwijs. De slaagcijfers van onze oud-leer-lingen benaderen heel sterk het Vlaamse gemiddelde, voor sommige richtingen scoren we zelfs boven het Vlaamse gemiddelde, voor andere richtingen zitten we er net iets onder.

Na deze algemene informatie konden leerlingen en hun ouders kiezen uit twee van de zeventien sessies waar iemand kwam spreken over zijn opleiding en beroep. Tijdens de pauze en na de sessies konden leerlingen en hun ouders cursussen inkijken van oud-leerlingen die in het tweede jaar hoger onderwijs zitten.

Niets minder dan een mechanische stier werd door de werkgroep Pastoraal aange-sleept. De dappersten onder de leerlingen waagden het om het beest te temmen. Met wisselend succes.

Er werd heel wat informatie uitgewisseld en zoals elk jaar bleek het dan ook een vrucht-bare avond in het hele proces van de studiekeuzebegeleiding van onze zesdejaars.

Naast de infoavond zelf kregen de zesdes ook al een infoles en brochure van een clb-medewerker over de verschillende richtingen die te volgen zijn in het hoger onderwijs. Leerlingen kunnen op eigen initiatief opendeurdagen en beurzen van hogescholen en universiteiten bezoeken. In april volgt een klassenraad waarop de voorlopige keuze van de leerlingen besproken wordt. De bevindingen van die klassenraad zullen worden meegedeeld tijdens een oudercontact op 12 mei. In heel dat proces speelt de klassen-leerkracht een belangrijke rol. Hij of zij begeleidt de leerlingen en gaat in gesprek met hen over hun studiekeuze.

We hopen dan ook dat dit studiekeuzebegeleidingsproces tot een goede doordachte studiekeuze mag leiden voor onze zesdejaars!

G. Dewaele

mInIondeRnemIng all WeaReas

Ook dit jaar is er een gloednieuwe minionderneming van start gegaan. ‘All Weareas’ is afkomstig van ‘to wear’, wat ‘dragen’ betekent. Dit verwijst naar ons ruim aanbod aan leuke kledij accesoires; zoals sjaals, mutsen, handschoenen,… ‘Areas’ verwijst naar ons assortiment van Marokkaanse producten die we verkopen naar aanleiding van het schoolproject Taroudant. We hadden voor onze minionderneming een startkapitaal van € 1000 dankzij de steun van onze aandeelhouders.

We zijn zeventien gemotiveerde leerlingen die één hechte groep vormen. Ondanks de diversiteit van richtingen die we volgen, brengen we onze eigen creatieve ideeën samen tot een volmaakt geheel. Ieder departement heeft zijn eigen directeur. Onze gedele-geerde bestuurder leidt alles in goede banen en springt bij waar nodig. De CEO kan altijd rekenen op de steun van zijn assistant-manager. All Weareas heeft vier verschillende departementen: het administratieve, financiële, commerciële en technische departe-ment. Een goede coöperatie tussen de departementen is noodzakelijk voor een optimaal resultaat. Zo kunnen we zo veel mogelijk bereiken in zo weinig mogelijk tijd.

Hieronder volgen in een notendop de belangrijkste zaken per departement. Het administratieve departement bestaat uit de notulist die verslag uitbrengt van de vergaderingen. Het financiële departement houdt de boekhouding bij en doet de geldzaken, ter-wijl het commerciële departement de verkoopsstanden regelt en

vl

ij

ti

g

en

de

b

oo

s

|

pr

ik

bo

rd

18 19

zorgt voor de reclame. Het technische departement ten slotte gaat op pad om leveran-ciers te zoeken en producten van goede kwaliteit aan te schaffen.

Tijdens het jaar zijn er verschillende seminaries die we kunnen volgen. Deze proberen we bij te wonen om ervaring op te doen, wat noodzakelijk is voor een efficiënte wer-king. All Weareas hield al enkele succesvolle verkoopsmomenten op school. Ook de verkoop op de markt bracht heel wat geld in het laadje. We hopen op een succesvol jaar, zodat de aandelen verzilverd worden. Een rendabel aandeel zorgt immers voor tevredenheid bij onze investeerders. En vergeet niet: “Our style makes your profile”.

J. Boucherie

taRoudant

We kunnen er niet meer omheen: onze samenleving is drastisch aan het veranderen. Vandaag de dag kom je in grootsteden voortdurend in contact met mensen van andere origine. Hoe gaan de leerlingen van onze school om met andere culturen? Kunnen zij zich aanpassen aan deze multiculturele wereld? Het Sint-Jozefscollege werkt dit schooljaar mee aan een proefproject in Taroudant, een plaats in het zuiden van Marokko. Het is de eerste – en hopelijk niet de laatste – keer dat onze school zo’n groots project op poten zet. Aanvankelijk is het even wennen en aftasten hoe alles in zijn werk gaat.

Eerst werd het project voorgesteld aan alle leerlingen van onze school. Daarna werd er een infoavond georganiseerd voor de geïnteresseerden en hun ouders. Diegenen die

vl

ij

ti

g

en

de

b

oo

s

|

pr

ik

bo

rd

zich dan nog geroepen voelden, en er waren er – tot groot enthousiasme van de begelei-dende leerkrachten – een heleboel, werden gevraagd een motivatiebrief te schrijven. Daarin vertelde ik wat mijn positieve en negatieve punten zijn en waarom ik per se wil meewerken aan dit project. Enerzijds wil ik echt iets doen aan de schrijnende toestand op sommige plaatsen in Marokko, anderzijds spreekt ook de individuele zelfontplooiing mij aan. Op basis van deze brief werd een selectie gehouden. Negen enthousiaste leerlingen werden onmiddellijk geselecteerd. Zes andere vervoegden deze groep, nadat ze een gesprek hadden doorstaan waarin ze moesten bewijzen dat ze de Franse taal voldoende onder de knie hadden. Voor de ove-rige kandidaten hield het avontuur hier jammer genoeg al op. Heel wat leerlingen waren teleurgesteld dat ze niet meekonden, maar beloofden het project genegen te blijven.

Ondertussen hebben we niet stil gezeten. Er zijn volop onderhandelingen aan de gang met het Rode Kruis om eventueel een ambulance te krijgen die we zouden mee-doen naar een berberdorp nabij Taroudant dat daar behoefte aan heeft. Ook werden verschillende acties besproken, die we kunnen ondernemen om voldoende geld in te zamelen voor het project. Daarnaast komt er ook een website over Taroudant en zullen we een videoclip maken voor het vrij podium.

15 geëngageerde zesdejaars en een heleboel enthousiaste leerkrachten zullen zich het komende schooljaar inzetten voor dit project dat plaatsvindt in maart. Het wordt ongetwijfeld een avontuur om nooit te vergeten. Op naar Taroudant!

L. Gheeraert, klas 6.5

vl

ij

ti

g

en

de

b

oo

s

|

pr

ik

bo

rd

20 21

open doek

Het college organiseert dit schooljaar voor de eerste keer een vrij podium onder de naam Open Doek. Het talent dat hier zomaar elke dag en vaak ongemerkt door de gangen en in de klassen passeert, willen we eens voor een variété avond in onze feest-zaal samenbrengen. Dit initiatief vindt zijn oorsprong in een vraag van de klassenraad van vorig schooljaar. Begin oktober werd het met spreekwoordelijke toeters en bellen aan de leerlingen voorgesteld. Daarbij mocht Xan Vandepitte al even het podium en het publiek testen. Het smaakte in ieder geval naar meer.

Intussen zijn de inschrijvingen binnen en kan het repeteren beginnen. Hou zaterdag 14 mei (20.00u) en zondag 15 mei (19.00u) vrij in je agenda voor dit uniek gebeuren. Naast de podiumkunsten zal ook het talent dat geen podium nodig heeft op die data in de gangen van het college te bewonderen zijn.

Voor meer informatie of vragen kan je opendoek@sintjozefscollege.be contacteren.

F. Matton

vl

ij

ti

g

en

de

b

oo

s

|

pr

ik

bo

rd

Noteer alvast in uw kalender:Vrijdag 11 februari om 20ufeestzaal van het CollegeA night of comedy met David Galle en Ygortvv TaroudantMeer info volgt...

BouWWeRken In het college

Nu gebouw A afgewerkt en in gebruik genomen is, wordt gebouw B onder handen genomen. Ook dat gebouw wordt volledig gerenoveerd i.f.v. energiebesparing en aan-gepast aan de moderne didactische noden en veiligheidsvereisten. Het gebouw wordt volledig geïsoleerd en voorzien van nieuwe ramen en beglazing. De nieuwe gevelbekleding is van hetzelfde type als die van gebouw A. Het verwar-mingssysteem wordt computergestuurd en werkt in combinatie met een systeem van balansventilatie –net zoals in gebouw A. Dat zorgt voor optimale warmterecuperatie en luchtverversing. Er komen ook volledig nieuwe sanitaire voorzieningen. De rollui-ken worden geautomatiseerd. De klaslokalen krijgen akoestische plafonds met nieuwe verlichting en in elk lokaal wordt dataprojectie voorzien. 3 lokalen worden uitgerust met minimum 24 pc’s en zullen dienst doen als ICT-lokaal voor de leerlingen.Door de werkzaamheden zijn we dit schooljaar uiteraard krap behuisd, maar tot op heden heeft dat weinig of geen praktische problemen opgeleverd. Als alles volgens plan verloopt zullen de bouwwerken af zijn tegen de Paasvakantie. Bedoeling is om het gebouw effectief in gebruik te nemen aan het begin van het schooljaar 2011-2012.

P. Pieters

vl

ij

ti

g

en

de

b

oo

s

|

pr

ik

bo

rd

22 23

vl

ij

ti

g

en

de

b

oo

s

|

fo

cu

s

famIlIenIeuWs

Op 22 september zag Lukas het levenslicht. Hij is het zoontje van dhr. Stijn Desmet, leraar wiskunde en informatica.

Drie collega’s zwaaien definitief af en gaan op TBS: T. Denduyver, lerares wiskunde, M. Depraetere, lerares Nederlands en Engels en Mevr A. Vancompernolle, lerares Frans.

nIeuWe leeRkRachten

Arne Lobbens (godsdienst) vervangt tijdelijk M.C. Goethals, Bieke Maertens (Nederlands, gedragswetenschappen en cultuurwetenschappen), Julie-Anne Vanmaele (godsdienst), Thalia Verbeken (Latijn) vervangt tijdelijk L. Defreyne, Lies Verleye, wiskunde.

spoRtVeRslag

Sportdag

Enkele sfeerbeelden

vl

ij

ti

g

en

de

b

oo

s

|

fo

cu

s

vl

ij

ti

g

en

de

b

oo

s

|

fo

cu

s

24 25

focus

vl

ij

ti

g

en

de

b

oo

s

|

fo

cu

s

vl

ij

ti

g

en

de

b

oo

s

|

fo

cu

s

26 27

Sportiefste klas 2010-2011

Klassen 4.6 en 6.5, respectievelijk in de 2de en in de 3de graad, staan momenteel aan de leiding. Met de winnaars gaan we op het einde van het schooljaar gaan bowlen.

Volgende activiteit: zwemmarathon woensdag 12 januari.

F. Dousy

Herfstcross

Enkele sfeerbeelden

Ballgames

Enkele sfeerbeelden