Verslag leo xiii ultra

8
Scenografie voor “Ultra: witter dan wit” van toneelgezelschap Leo XIII

Transcript of Verslag leo xiii ultra

Page 1: Verslag leo xiii   ultra

Scenografie voor “Ultra: witter dan wit”

van toneelgezelschap Leo XIII

Page 2: Verslag leo xiii   ultra

Scenografie voor “Ultra: witter dan wit”

van toneelgezelschap Leo XIII

De voorstelling “Ultra” van Leo XIII was voor mij een bijzonder project. Ongeveer een jaar voor

de voorstelling kreeg ik de vraag of ik een decorontwerp wilde maken voor een nieuwe

voorstelling die nog niet bestond. Vanuit dat decorontwerp zou vervolgens met

improvisatieoefeningen materiaal bedacht worden voor de voorstelling, en uit dat materiaal

zou de regisseur dan weer een verhaal schrijven. Het werd een boeiend proces met een

bijzonder resultaat. Over dit proces gaat dit verslag.

De inspiratie

Om inspiratie op te doen voor een decorontwerp ging ik naar de bibliotheek en kwam daar een

boek tegen van beeldend kunstenaar Christiaan Boltanski. In dat boek vond ik een foto van

een kunstwerk getiteld “lessons of darkness”, hieronder afgebeeld. Dit kunstwerk ging over de

Jodenvervolging en bestond uit een muur van kleding. Dit vond ik interessant. Het kunstwerk

werkte erg indringend: je zag duidelijk dat de kleding eigendom was geweest van mensen. De

kledingstukken hadden een ziel. Ik bedacht me dat wanneer de muur uit witte was had

bestaan, het deze impact niet had gehad. Dit idee vond ik interessant. Door witte was in te

kleuren kon je er een kledingstuk met een ziel van maken. Een interessant gegeven!

Page 3: Verslag leo xiii   ultra

De regisseur, Richard Molenschot, had om die tijd een

filmpje gezien van de televisieserie ‘Pushing Daisies’,

waarvan hier rechts een screenshot is afgebeeld. Hij

vertelde me dat dit een stijl was die hij graag zou willen

gebruiken in de nieuwe voorstelling.

Dit filmpje en het kunstwerk van Boltanski werden de

basiselementen voor de vormgeving en de voorstelling.

Het concept

Om de theorie van de witte was versus kleding te gebruiken besloot ik een decorontwerp te

maken die voornamelijk uit witte was zou bestaan. Gedurende de voorstelling zou die was op

de één of andere manier moeten veranderen in bezielde kleding.

In mijn opschrijfboekje maakte ik schetsjes van manieren waarop we de was zouden kunnen

gebruiken om er een decor van te maken. Ik kreeg daarbij ook het idee om de kleding wellicht

in te kleuren met een beamer.

De volgende stap was het maken van een

simpele maquette om de ruimtelijke verdeling

van de elementen te bepalen. De maquette

werd vervolgens in de repetitieruimte

neergezet om de acteurs te inspireren en te

laten zien hoe de ruimte straks verdeeld zou

zijn.

Page 4: Verslag leo xiii   ultra

De uitwerking

Vanaf dit moment begonnen de acteurs met repeteren en de regisseur met schrijven. Een paar

maanden lang hield ik me niet meer bezig met de productie. Tot ongeveer een maand voor de

voorstelling. Er was een verhaal en een script ontstaan dat perfect paste bij de vormgeving. Om

de verschillende scènes kracht bij te zetten wilden we projecties maken bij wijze van

horizondoek, en uiteraard projecties op de kleding om deze betekenis te geven. Richard en ik

begonnen te tekenen en te programmeren. Omdat

het een live voorstelling is, moest alles live

getriggerd kunnen worden. We maakten

interactieve filmpjes in Flash in een op Dick Bruna

lijkende stijl. Ook maakten we geluidsopnamen

voor de voice-over, die Richard monteerden in de

sprookjes-achtige muziek die hij had uitgezocht.

Het bestuur had sponsors voor kleding, lakens en

zelfs kunstgras voor op de vloer gevonden, en het

decor kon verder worden uitgewerkt. Om precies te

bepalen hoe alles in de ruimte

moest komen maakten we

proefopstellingen in het theater met

de inmiddels gemaakte kolommen

en lijnen. Hier konden we ook zien

hoe de beamers gingen vallen en

wat er precies mogelijk was wat

betreft het inkleuren van de kleding

aan de waslijnen.

De bevindingen in deze proef legde

ik vast door middel van een

schaaltekening van het decor. Deze

tekening moest houvast bieden

tijdens de daadwerkelijke bouw

enkele dagen voor de première.

Page 5: Verslag leo xiii   ultra

Het lichtplan

In deze fase maakte ik ook het lichtplan concreet met een tekening. Ik huurde vier spots van

2000Watt in. Een vermogen dat flink oversized was voor deze zaal, maar daardoor heel

geschikt om de felle zon te maken zoals ook in Pushing Daisies te zien was.

Page 6: Verslag leo xiii   ultra

De montage

In de montageweek werd er overdag gebouwd aan het decor en licht en werkte ik ’s avonds aan

het maken van een digitale mal van de kledingstukken. Alle tekeningen binnen deze mal

zouden op een kledingstuk vallen wanneer het op het decor geprojecteerd zou worden.

Overdag ging ik verder met het samenstellen van deze projectie in het theater.

Page 7: Verslag leo xiii   ultra

De voorstelling

Tijdens de voorstelling werd veel gebruik gemaakt van de projectie. Dit in samenwerking met

de muziek en de strip-achtige speelstijl van de acteurs, maakte er een bijzondere voorstelling

van!

Page 8: Verslag leo xiii   ultra