verbinding en beweging nextpractice - institute

selectie uit de gezamenlijke en individuele blogs van frans van de reep en hans kooistra

EERDER GEPLAATS OP PLUSPOST

inhoud

1. creëren of reageren? 2. web zet waardeketen op z’n kop 3. digital natives 4. de organisatie een interface definitie voor

samenwerking en co-creatie 5. de verftube, open innovatie en social media 6. een ont-moeting met een leeg vel 7. hoe waardecreërend is competitie?

creëren of reageren?

Frans van der Reep vrijdag 03 december 2010, 11:05

De ontstellende hoeveelheid informatie en contactmogelijkheden op internet stelt ons voor de keuze wie we willen zijn en volgens welke waarden we willen leven.

Waar Internet1.0 nog vooral gezien kon worden als een grote database met Google als markt-hit, gaat in het semantic web sociale interactie een grote rol spelen. Internet heeft het in zich om ons zowel creatiever als reactiever te maken. In beide rollen heeft het web de rol van ‘organisator’ van collectieve kennis. Internet stimuleert de reactieve ‘werk- en levensbeheerder’ in ons. De werk- en levensbeheerder legt graag alle informatie vast, wil niets verliezen, niets missen. Internet biedt de mogelijkheid tot reageren en dat gebeurt dan ook volop. In deze reactieve gedragsmodus leef je van ‘buiten’ naar ‘binnen’

Voor bedrijven is dit de wereld van best practices en mentaal ordenen, waarin je vanuit ervaringen uit het verleden met

behulp van de wetenschap de toekomst zo optimaal mogelijk tegemoet probeert te treden.

Internet stimuleert aan de andere kant ook de creatieve kant. Het wordt gemakkelijker anderen te vinden om samen je droom te verwezenlijken. Dit is de wereld van ‘binnen’ naar ‘buiten’ leven, communities bouwen en samen iets moois maken.

Vandaar dat deze tijd ook een tijd van kiezen is; voor u persoonlijk en voor u als professional.

Gaat u voor reageren of creëren? Wat u ook kiest, ik wens u daarin veel succes!

web zet waardeketen op z’n kop

hans kooistra en frans van der reep, donderdag 21 mei 2009, 15:16

Het web verandert niet alleen de manier waarop we de nieuwe versie van een of andere procedure door het bedrijf verspreiden, het kan ook de interne logica van een waardeketen op zijn kop zetten.

Neem de muzieksector. Tien jaar geleden gaf een artiest een concert om cd’s te verkopen, nu is dat andersom. Hij of zij verkoopt cd’tjes om de concertzaal vol te krijgen. Met inderdaad, de eerste drie tracks gratis te downloaden. Een soort voorafje, net als amuses in restaurants.

Als je een deel van het product toch weggeeft en de cd waarschijnlijk illegaal binnengehaald wordt, waarom zou dan je dan überhaupt de moeite nemen om kosten maken voor een nieuw cd’tje? Eigenlijk is de cd de zelf geschapen communicatiecontext van een artiest: zijn of haar platform. De cd creëert een merk en maakt het mogelijk ‘gezien’ te worden. Gezien worden: de allesoverheersende top-of-flopfactor in de digitale tijd.

Het is de wondere logica van de door internet gedreven waardeketen: wie niet gezien is, is weg. Ander voorbeelden: merchandising bij voetbal levert meer op dan de kaartjes, Ryanair verdient meer rond en tijdens het vliegen dan met de tickets zelf. Allemaal voorbeelden van

innovaties in het business model. Het is een ketenomkering met sterke link naar nieuwe vormen van samenwerkingscommunities.

Is dit nieuw? Neen. Natuurlijk niet. Heel weinig is nieuw. We geven u een voorbeeld van een perfecte internetstrategie uit de voorwebse tijd. Wat dacht u van de good old Keukenhof?

Eigenlijk is de Keukenhof een (erg geslaagde) community van bollenproducenten die begrepen hebben dat de brandreputatie vóór de business komt. Zij leveren de bollen gratis als merkambassadeurs voor de branche. Ze weten uit ervaring dat de daarna gevulde ‘concertzaal’ en opgebouwde reputatie garant staat voor waarde. Kortom een winnende alliantie.

Nog een voorbeeld? Het boekenbal. De analyse en de verdere voorbeelden laten we graag aan u over. Om met Johan Cruijff te spreken: als u het eenmaal ziet, ziet u het overal.

digital natives

hans kooistra en frans van der reep, maandag 18 mei 2009, 03:16

Digital Natives Weet u hoe de Digital Native kwaliteit van informatie beoordeelt? Doodeng……..

Afgelopen week waren we op de CSN conferentie van Krem. Onderwerp was corporate social networking. We willen een aantal opmerkelijke punten met jullie delen. Zoals bij dit onderwerp past: veel termen in deze column zijn Engels. Urs Gasser is Executive Director van het Berkman Center for Internet & Society van Harvard University , hij gaf een presentatie over Digital Natives. Een aantal opmerkelijke punten uit zijn verhaal van afgelopen donderdag. Er is een wereldwijd onderzoek geweest onder Digital Natives. Kernvraag: wat

doen leerlingen als eerste als ze op school een opdracht krijgen? Overal in wereld bleek het antwoord het zelfde. Eerst zoeken op Google en als er een hit van wikipedia voorkomt dat wordt die als eerste geopend. Dat was het wereldwijde antwoord over alle continenten en culturen heen. Youtube bleek overigens nummer twee in de volgorde van geraadpleegde informatiebronnen.

Weet u hoe de Digital Native kwaliteit van informatie beoordeelt volgens dit onderzoek? Doodeng…….. hoe langer de tekst hoe betrouwbaarder de Digital Natives die achten. Ze zij zo gewend aan

sms, msn en twitter tekstlengte dat als iemand de moeite neemt om meer dan hun standaardlengte aan tekst te schrijven, die dus wel goed moet zijn.

Hun door-click gedrag wordt overigens bepaald door de eerste 15/20 woorden die zij lezen. Conclusie: wil je de Digital Native boeien dan heb je 15 woorden de tijd!

Tegen de tijd dat een Digital Native 20 jaar is geworden heeft hij of zij meer dan 20.000 uur op internet doorgebracht!. Dat is twee keer de gemiddelde tijdsinvestering om in sport kampioen te worden of een professioneel concertpianist te worden.

Peer to peer beoordeling zijn voor hen belangrijker en invloedrijker dan die door de traditionele opvoeders en (in hun ogen zogenaamde) experts.

De identiteit van kinderen wordt in hoge mate bepaald door hun internet identiteit en in steeds mindere mate door hun omgeving, sport, schoolkeuze en fysieke vrienden. Een groot voordeel is daarmee wel dat jeugdigen naar hartenlust kunnen experimenteren met hun identiteit op internet. De keerzijde van hun facebook /myspace / hyves identiteit is de

zogenaamde stickiness van internet. Veranderen van school, sportclub of verhuizen om een kind een “nieuwe start” te geven heeft in de toekomst steeds minder nut want hun digitale identiteit reist mee en heeft een erg lang geheugen.

Kortom, oriëntaties en keuzen waar de meesten van ons ouderen, digital immigrants, zich waarschijnlijk over blijven verbazen.

Realiseert u zich dat tegen de tijd dat de digital native 20 jaar is geworden, zijn gewoonten zijn ingeslepen op de zelfde manier als de toonladder bij professionele concertpianist?

De message: perceptie van informatie, kwaliteit en onafhankelijkheid van informatie zijn ongelooflijk aan het schuiven. Een interessant dat het verhaal van Urs Gasser voor een groot gedeelte overeenkomt met de in 2004 getrokken conclusies van Frans. Voor de liefhebbers terug te lezen op Ondernemen aan de Maas.

Spannend wat dit over 20 jaar gaat betekenen als digital natives ons land gaan regeren!

de organisatie een interface definitie voor samenwerking en co - creatie

hans kooistra en frans van der reep, woensdag 13 mei 2009, 10:40

Een prangende vraag voor veel ondernemers en bestuurders van ondernemingen. Kiezen we in onze strategie voor continuïteit van de onderneming of juist voor flexibiliteit? Of is juist de keuze voor flexibiliteit de beste voorwaarde voor continuïteit?

Als je de woorden langs de synoniemlijst haalt krijg je

Continu: aanhoudend, constant, niet aflatend, onafgebroken, voortdurend en regelmatig en continuïteit geeft voortbestaan en voortgang Flexibel: buigzaam, elastisch, lenig en soepel en flexibiliteit nog veerkracht souplesse en souplesse geeft plooibaarheid en wendbaarheid

In eerste instantie lijkt het er op dat in de twee begrippen een tegenstelling zit laten maar wij denken dat in de combi en de balans de kracht zit. Dan is natuurlijk de vraag: wat schroef je vast en wat laat je los?

Als u voor “flexibel” gaat kiest u voor het vermogen om zich continu aan te passen om uw

doelen te bereiken. U kiest bijvoorbeeld voor outsourcen van zoveel mogelijk

bedrijfsactiviteiten in ieder geval die zaken die niet tot de pit van de organisatie behoren. De organisatie wordt dan in feite een interface definitie voor al dan niet tijdelijk samenwerken, gericht op het doel.

Als je deze aanpak combineert met leiderschap, een kernteam dat elkaar blindelings verstaat en vertrouwt, een goed geregeld intern proces en een top brand value dan heb je een winnaar.

Als bijvoorbeeld van een dergelijke club Virgin van Richard Branson: feitelijk een Financial Holding waarin wisselende, kansrijke, activiteiten plaatsvinden. Kijk eens op hun website hoe Virgin zich presenteert. Maar kijk ook eens waar voor continuïteit wordt gekozen. Doelen, leiderschap, het coreteam, branding. Het proces van idee naar executie ligt vast. De rest is georganiseerd als een interface definitie en daarmee heel flexibel.

Daarin tekenen zich denken we denken we de contouren voor de nieuwe organisatie af: de organisatie als interface definitie ten behoeve van co-creatie en coöperatie.

de verftube, open innovatie en social media

frans van der Reep donderdag 11 maart 2010, 13:32

Life happens to you while you are making other plans - John Lennon U vraagt zich wellicht af wat deze titel boven een column op Pluspost doet? En wat een verftube met internet, open innovatie en social media te maken heeft. En met de manier waarop we problemen oplossen en ook die manieren van problemen oplossen innoveren. Nou, daar gaat deze column over. De verftube is een uitvinding die pakweg rond 1850 gedateerd moet worden volgens een bord dat achter de kerk staat langs de weg in Crecy la Chapelle, Frankrijk. Door de verftube konden schilders ook olieverf schilderijen gaan maken in het veld. Dat deden ze dan ook volop en zo ontstonden in die streek de zogenaamde School van Barbison en iets later de impressionisten. Dit gebeurde natuurlijk niet alleen door de verftube, maar door de verftube in combinatie met landschappelijke schoonheid en het bijzondere licht in die vallei. De verftube als, zoals we dat tegenwoordig noemen, killer applicatie voor het impressionisme. Een toevallige combinatie van factoren dus en vooral achteraf begrijpelijk. Zoals zo vaak volgde het geld de cultuur. En achter de cultuur en het geld aan kwamen de spoorwegen om deze gegoede burgers van hun huizen rond de streek Crecy-Barbison comfortabel op en neer naar Parijs te brengen. En achter de spoorwegen aan de gewone man en de industrie. De verftube

was dus een echte accelerator van een culturele en maatschappelijke beweging.

Ik denk dat dit voorbeeld goed illustreert, en daarom begin ik er mee, hoe we ons het ontstaan van veranderingen, nieuwe ontwikkelingen en nieuwe oplossingen ook in de internet tijd moeten voorstellen. Waar het technische, culturele en economische domein bij elkaar komen in de tijd en elkaar via een gelukkige samenloop van timing versterken, ontstaat een werkelijke golf van verandering. Nog een voorbeeld van zo’n combinatie ? Denkt u eens aan de anticonceptiepil die in de jaren ’60 grootschalig ter beschikking kwam. De schokgolven die dit bijvoorbeeld maatschappelijk, ethisch en medisch teweegbracht zijn nog nauwelijks uitgewerkt.

Een laatste voorbeeld. Het samenvallen van grote technologische doorbraken in biotechnologie, nanotechnologie samen met de komst van het internet (pas 5000 dagen oud!) zal leiden tot forse maatschappelijke en persoonlijke uitdagingen in het eerste kwart van de 21e eeuw. Er bestaan scenario’s waarbij het tegelijkertijd optreden van deze drie technologiesprongen tot zo’n geweldige productiviteitsprong leidt dat we in een structurele deflatie terechtkomen. Maar genoeg hierover.

Terug naar de verftube. Ik som enkele ingrediënten uit het verhaal van de verftube op. In de eerste plaats, ook nieuwe en later succesvol gebleken ontwikkelingen beginnen klein en van onderop en zijn belang niet bewust. Zoals bijvoorbeeld de verftube. Welk van de nieuwe ontwikkelingen blijvertjes zijn en welke niet, is in ieder geval op het moment van “first use” niet te voorzien. Waarom wordt die ene uitvinding een doorslaand succes en die andere die ook zo leuk leek, niet? Waarom breekt die ene acteur of pianist door en die andere, vaak met zo veel meer talent, niet? Waarom leidt de ene youtube video of pluspost column tot een mega aantal klikjes en blijft de ander onopgemerkt? Dat is een kwestie van een samenloop van verschillende omstandigheden vanuit verschillende domeinen die pas achteraf begrijpelijk zijn. Alle ‘wissels’ moeten goed staan om succes te hebben.

Soms is bijvoorbeeld het simpele gegeven dat “iets nieuws” een pakkende naam heeft of krijgt, deel van de sleutel van het succes. Het woord Bokito-proof bijvoorbeeld, dat het eerst leek te halen, heeft het toch niet gehaald.

Nieuwe ontwikkelingen zijn daarmee vaak ook niet te plannen vanaf de tekentafel of bestuurbaar met het management dashboard of gestuurd door business cases en spreadsheets. Het zijn geen lineaire en wellicht zelfs geen cyclische processen. Innovatie lukt pas dan als in verschillende domeinen de goede combinatie van ondernemerschap,

wetenschap en cultuur bestaat. Succesvolle innovatie is per definitie open innovatie.

President Eisenhower zei eens “men can’t stand open end situations”. Deze wijze woorden staan lijnrecht tegenover de capaciteiten die we de komende jaren nodig hebben. Daar waar vroeger alleen de marketeer en de ondernemer adequaat moesten kunnen omgaan met onzekerheid is dit nu voor veel meer domeinen essentieel. Veel vernieuwing sneuvelt doordat, achteraf bekeken, het window toch niet

helemaal openstond; je moet in je leven niet alleen het mooiste meisje tegenkomen, maar ook op het goede moment in de goede setting. Veel

innovatiesucces berust dus op toeval. Als er een window of opportunity is voor dit toeval, we waren er aan toe, worden nieuwe dingen vrijwel altijd op meer plekken tegelijkertijd door verscheidene mensen “uitgevonden”. Unilever weet er alles van. Hoeveel van hun vele ontwikkelingen en uitprobeersels worden nu echt een knaller?

Wat dat betreft is innovatiesucces vaak meer geluk dan wijsheid. Net een beetje als de jackpot in de staatsloterij, je weet zeker dat iemand hem wint, maar of jij dat bent? Het lijkt wel een beetje een quantumredenering.

Wat hebben ondernemers aan dit inzicht in de kansen op succes van een innovatie? Nou, dat gaat zo. Als een vinding of innovatie een klein succes laat zien is de kans dat het een groot succes wordt drastisch groter. Dat is een commerciële en operationele wijsheid die venture capitalists goed kennen. Die hebben daarom een grote voorkeur voor het investeren in relatief kleine, goed opschaalbare bedrijven met een inmiddels bewezen operationeel en commercieel track record. Vanuit het voorbeeld van de verftube een hele verstandige redenering. Kennelijk staan veel wissels goed, anders was er ook geen klein succes, en is er een window qua timing, inhoud en koppeling van verschillende domeinen. Anders zou het kleine bedrijf ook geen succes hebben gehad. De fast follower innovatiestrategie van veel grote corporates is dus goed verklaarbaar en wellicht zelfs vanuit het vergroten van verdienvermogen van deze ondernemingen erg verstandig.

Nu het derde element van de titel van deze column. Wat is de rol van social media bij innovatie? Ik denk dat social media, twitter bijvoorbeeld, de kans op zo’n toeval en een window of opportunity vergroten. Om met de woorden van Bas van de Haterd te spreken: social media vergroten serendipiteit. Zo gaf hij als voorbeeld dat twee druk bezette personen al maanden moeite deden om een afspraak te regelen en er via twitter achter kwamen dat ze in de zelfde trein zaten. Social media creëren hyperconnectiviteit en daarmee een

grotere kans dat alle wissels op het rangeerterrein van cultuur, techniek en economie goed staan. Ze helpen ons over het muurtje van de eigen mogelijkheden en referenties heen te kijken en stimuleren Senges’ presencing. Social media zorgen ervoor dat de puzzel stukjes, nodig voor succes, elkaar vaker en gemakkelijker vinden.

In die zin zullen social media in de virtuele wereld een deel van de functie van Porters economische clusters in de fysieke wereld overnemen. Wat nu social media meer en meer gaan doen werd vroeger gedaan door de lokale aanwezigheid van samenhangende bedrijven, zoals in Nederland in de glastuinbouw en hopelijk binnenkort weer in de vliegtuigindustrie. Samenhang en samenwerking leidt tot meer economische kracht, meer verdienvermogen en meer (product)innovatie.

Daarmee blijft de beleidsvraag natuurlijk wel wat de verftubes van dit moment zijn en wat je beleidsmatig kan doen om daar achter te komen. Dat lijkt me voer voor bijvoorbeeld het Innovatieplatform en wellicht de echte wetenschap.

Ik durf u wel een voorspelling te doen rond dat VC gedrag. Zoals u weet hebben de Chinezen heel veel geld en zoals u ook weet geldt Nederland in Chinese ogen nog steeds als een goede springplank naar de Europese markt. Ik ben er daarom van overtuigd dat we binnenkort Chinese overnames zullen zien in Nederland in markten waarin we relatief vooraan lopen.

een ont-moeting met een leeg vel

hans kooistra dinsdag 05 mei 2009, 12:29

Ik loop al drie weken tegen een leeg vel aan. Sinds een paar jaar schrijf ik samen met Frans van der Reep een column eerst onregelmatig en nu met regelmaat.

Ik het begin bespraken we samen het onderwerp en Frans schreef en ik vulde aan. Ik ben namelijk nogal dyslectisch. Frans stimuleerde mij om gewoon te gaan schrijven en dat doe ik de laatste tijd. Frans verbetert en vult aan maar ik begin met een leeg vel. Afwisselend beginnen Frans of ik nu met een leeg vel. Een geweldige overwinning op me zelf en fijn om te doen. Ik denk met trots aan mijn moeder die als een leeuw voor mij op kwam toen ik 50 jaar geleden door de juf als dom aan de kant gezet werd. Zou ze trots zijn op onze stukjes? Ik heb na 3 maanden al een echt writers block. Waar ga ik over schrijven wat ga ik aan Frans sturen.

Een leeg vel. Ik begrijp van Martin Bril dat je niet teveel moet nadenken tijdens het typen. Je onderbewuste weet toch al een paar seconden eerder wat je gaat schrijven. Kijken of het lukt. Een interactie met mijn onderbewuste en dat kan eigenlijk dus niet. Ik weet niet of dit durf tikken zonder na te denken. Komt er iets wat nuttig is, een ander perspectief, iets

wat of toegevoegde waarde heeft. Waar de mensen wat aan hebben. Kan je er iets mee? maar moet dat dan?. Is het vervelend dat ik wil dat het ergens over gaat. Waarom kan ik het niet hebben over niets? Op verzoek heeft Grimbert onze columns van commentaar voorzien en ook hij zegt ook het kan wat minder moralistisch en korter.

Ik zie in alles een verhaal. Apeldoorn woensdag wat erg die mensen, wie doet zo iets? maar een seconde later laat het alstublieft een Nederlander zijn anders wint Wilders. Is dat een verhaal of over het verstandelijk gehandicapte stel dat hun zoontje zelf wil opvoeden. Dat moeten kunnen of schieten we door?. Zal ik tamiflu bestellen voor ons gezin is dat een verhaal? Of is het cooler dit niet te denken is dat dan een verhaal?

Het inzicht wat nu voorbij komt is dat ik wil dat onze columns je raken. Daar ga ik aan werken. De volgende columns gaan over ont-moeten, verbinden en verstaan

hoe waardecreërend is competitie?

hans kooistra en frans van der reep, vrijdag 03 april 2009, 03:10 Is winnen voor je shareholders en beurswaarde als drijfveer voor je handelen een goede strategie? Winnen en competitie zijn vaak reactief denken we. Ze roepen reactief gedrag op. Waarom?

Als je sterk bent, ben je het. Als je sterk wilt worden, wil je oefenen. Als je sterk moet worden, word je moe. Als winnen de drijfveer is leg je eigenlijk de lat buiten je zelf. Als jij het in 10 minuten kan en de ander in 11 en als “sneller zijn” betekent dat je wint, dan hoef je naast die “minder dan 11 minuten prestatie” onderhouden, niets meer te doen. Dit stimuleert dus reactief gedrag. Je laat je prestatie afhangen van de prestatie van de ander en blijft bij het zelfde kunstje, dat je hooguit iets efficiënter uitvoert. Dat is “oud stuurt nieuw”. Als je dus wilt winnen moet je dus onder de 11 minuten komen. Daar kan je bijvoorbeeld komen door je zelf heel een strak trainingsregime op te leggen of een andere coach te nemen. De ander is de lat geworden. In dat geval stuurt oud nieuw. In dit geval bedenk je bijvoorbeeld een volgende mp3 speler, Routemobile of Inshared verzekeringen. Als je uit eigen motivatie snel wilt schaatsen en de drive van binnenuit komt, dan ga je hele andere dingen doen. Je gaat bijvoorbeeld dromen om het in acht minuten te doen. Dan vraag je je vervolgens af wat je anders kunt doen om dit te bereiken. In dat geval stuurt nieuw oud. Als het gaat over innovatie gaat droom je van een klapschaats of weerstand loze schaatskleren. Alle twee de vormen zijn okay maar de tweede vorm lijkt ons duurzamer. Maar als zelfs winnen van buitenaf op

gedrongen wordt dan wordt het pas echt moeilijk. Kijk naar de fanatieke ouders langs de tennisbaan met te hoge eigen ambities voor hun kroost, dan wordt tennissen een ballon die elke keer

opgeblazen moet worden. Er wordt wel gewonnen maar het vraagt heel veel energie. Dus vaker tijdelijk resultaat en minder duurzaam. Je herkent ook het kind dat er gewoon veel plezier in heeft en intrinsiek gedreven is. Nu kennen we Sven Kramer niet persoonlijk maar die lijkt ons er zo één. Een echte topper. Die hoeft niet opgeblazen te

worden als een ballon. Die groeit als een eik. Natuurlijk wint hij en wint hij graag. Maar wij denken zomaar dat dit niet is wat hem uiteindelijk drijft. Wat hem drijft is zijn eigen grenzen verleggen. Winnen doet hij en passant… Het lijkt erop dat competitie en innovatie geen goede vrienden zijn. De motivators zijn totaal anders. Moeten winnen, onder druk van een ander of om goedkeuring te krijgen, lijkt ons zelfs een echte waardekiller. Als je wilt winnen voor je shareholders en als beurswaarde je drijfveer is ben je eigenlijk heel reactief bezig. Topperformers zitten psychologisch anders in elkaar. Wat ons betreft; op naar de door innovatie intrinsiek gedreven rentmeester.

nextpractice-institute Het doel van nextpractice-institute is het vergroten de waarde en slagkracht van bedrijven en organisaties door het co-creëren van verbinding.

Dit doen wij door het leveren van de volgende diensten business consultancy, training en coaching en interim management professionals. Het verbinden van strategie, ondernemerschap en uitvoerend vermogen. Alle drie zijn nodig, en de waarde zit in de combi

Onze expertisegebieden zijn:

1. strategie, proces en performance, dus wat zijn wij en willen wij? 2. branding, marketing, sales en service dus hoe krijg je je klanten en hoe hou je ze? 3. klant, medewerker, maatschappij, stakeholders, partners en leveranciers dus hoe

inspireer ik mensen? 4. finance hoe verdien ik er aan? 5. de balans en verbinding tussen de gebieden 1 t/m 4

De marktgebieden waar nextpractice-institute zich op richt zijn not for profit, het grotere midden en kleinbedrijf en onderdelen van beursgenoteerde organisatie. Reacties naar hanskooistra@nextpractice-institute.com

Foto’s http://www.flickr.com/photos/patrick-smith-photography/4285863806/ http://www.flickr.com/photos/76609183@N00/319763320/in/photostream/ http://www.flickr.com/photos/ragnarsingsaas/3324107090/in/photostream/ http://www.flickr.com/photos/wakingtiger/3157622264/ http://www.flickr.com/photos/ergonomic/3363073562/ http://www.flickr.com/photos/ericrstoner/763379379/sizes/l/in/photostream/

nextpractice-institute | avegaar 16, 1141JG monnickendam, nederland | +31 (0) 299 653633 | www.nextpractice-insitute.com |