Verbinding December 2015

8/18/2019 Verbinding December 2015

1/20

Nieuwsblad van de Vrije Evangelische Gemeenten (VEG)

Driemaandelijks magazine, 35ste jaargang nr.4 V.U. VEG-Peter Bordon, Nederzwijnaarde 23, 9052 Gent-Zwijnaarde

• Samen op de knieën p2

• Geestelijk leiderschap p4

• Pastoraat bij relatieproblemen p8

• Geloven in moeilijke omstandigheden p10

• Gave veste biedt hulp aan asielzoekers p17

• Hulp aan vluchtelingen in Calais p18


2/20

• 2 •

Getuigenis van Gods leiding

Wish it, dream it, do it...

‘Wish it, dream it, do it’ is de tekst van een uithangbordje dat al

enkele jaren bij ons thuis hangt.

Al vele jaren ervaren we een steeds terugkomend verlangen

om een gemeenschap op te richten. Dit zou een plaats zijn

waar we als broers en zussen het leven kunnen delen. Tevens

hadden we het verlangen dat deze locatie de mogelijkheid

zou bieden om mensen te verwelkomen, die voor een tijd (en-

kele dagen tot enkele maanden) willen komen herbronnen

(individueel of in groep).

Al twijfelend, biddend, verlangend, zoekend, de wens delend

met anderen zijn we op weg gegaan. Er was een grote vraag

die bij mij steeds naar boven kwam: is ons verlangen ook Gods

verlangen?

We zijn een hele tijd op weg gegaan met een groep en het

leek of onze droom werkelijkheid zou worden, maar toen onze

visies te sterk uiteenliepen, trokken we ons in alle vrede terug.

Onze droom leek een luchtkasteel, een zeepbel die uit elkaar

spatte... Toch was deze tijd achteraf gezien helemaal niet ver-

loren. Integendeel, we hebben toen enorm veel geleerd en dit

was een onderdeel van Gods traject om ons voor te bereiden

op een volgende fase…Wat is onze Vader toch zo machtig wijs en is Zijn leiding zo

perfect. Een tijd later kwam dit verlangen weer opborrelen: we

lazen over andere gemeenschappen, deelden ons verlangen

met anderen en speurden in tal van immobiliënkrantjes naar

een mogelijk gebouw. Maar het was te duur, te ver, te veel dit

en teveel dat... Toen lieten we het helemaal los. Wacht God

niet dikwijls tot dat moment van loslaten? Kent u dat ook?

En het wonderlijke was dat we reeds enige dagen later een

mailtje kregen met de uitnodiging om een bijeenkomst bij te

wonen van een groep mensen, die het verlangen hadden om

samen iets op te starten waar mensen konden komen om te

herbronnen. Wat een spannend moment was dit. Deze visiekwam overeen met wat de Heer ook in ons hart had gelegd

en we merkten onmiddellijk dat er een klik was met elkaar

(we kennen de meeste van deze mensen reeds jaren). Toen we

enkele keren bij elkaar gekomen waren, besloten we om een

week van bidden en vasten te houden in maart 2015. We lazen

in Gods Woord in Deut. 6 dat God de belofte gaf aan zijn volk

om in het beloofde land huizen te geven, die ze niet gebouwd

hadden. Letterlijk staat er in Deut. 6:11 dit: Huizen vol kostbare

dingen, waarmee jullie de huizen zelf niet gevuld hebben…

Na het lezen van Deut. 6 kregen we de vrijmoedigheid en het

geloof om de Heer te bidden dat Hij een gebouw wilde schen-

ken, dat klaar was. Groot was onze verbazing en vreugde toen

we nog geen 2 maanden later een ‘aparthotel’ met 5 wonin-

gen en 7 studio’s te koop zagen staan in Moregem (nabij Ou-

denaarde). Wat de Heer geschonken heeft, is meer dan wat we

zelf hadden durven dromen. God geeft inderdaad boven ons

bidden en denken (Ef. 3:20). Wat een vreugde! Wat een dank-

baarheid voor dit geschenk uit de hemel!

En zo is na vele jaren van gebed en voorbereiding ‘Christelijke

Herbronning Connect’ ontstaan in de Vlaamse Ardennen. We

verlangen en bidden dat door Connect velen een vernieu-

wing zullen kennen in hun relatie met hun Schepper, met Zijn

schepping en met andere mensen.

Van harte welkom in Connect !Kristin Bordon

Contact: [email protected] of 0497 – 67 99 99.

Website: www.chconnect.be

Adres: Oudenaardseweg 140 te 9790 Wortegem-Petegem

(Moregem)


3/20

• 3 •

De redactie behoudt zich het recht

artikelen in te korten of aan te passen.

Colofon

De V.E.G. is een vereniging die evange-

lische gemeenten samenbindt met de

bedoeling elkaar met raad en daad bij te

staan.

Het bestuur, dat leiding geeft en coördi-

nerend werkt naar verschillende activitei-

ten, bestaat uit:Wout van Wijngaarden, voorzitter

Peter Bordon, algemeen coördinatorMartin Gevaert, penningmeester

Martin Lelie, secretaris

Erwin Braet, boekhouder

Leden zijn: Adri v.d. Berk, Ko de Nood, Da-

vid Buntinx

VEG-Dienstencentrum

Dit dienstencentrum omvat verschillende

departementen van waaruit de gemeen-

ten gediend en geholpen kunnen worden.

Zo zijn er ‘diensten’ voor de Jeugdwerking,

Gemeenteopbouw, Communicatie, e.a.Ook de Vlaamse Evangelische Familiedag

valt hieronder.

Via het kantoor is materiaal voor evangeli-

satie en gemeente-opbouw verkrijgbaar,evenals een adressenlijst van evangelische

gemeenten.

Voor alle informatie: V.E.G.-kantoor

Nederzwijnaarde 23

9052 Gent-Zwijnaardetel. 056-42.40.19

e-mail: [email protected]

website www.veg.be

Legaten

Ik legateer vrij van rechten aan de

VZW Vereniging van Vrije Evangelische

Gemeenten een bedrag van € …………..

om te worden afgegeven zonder kosten,

drie maanden na mijn overlijden.

Giften

U kunt giften voor het VEG-werk

overmaken op rekeningnummer

IBAN nr: BE74 0013 5462 5107

BIC: GEBABEBB

VErbindinG verschijnt 4 keer per jaarUitgave: Toezendingen voor:

Maart 10 januari

Juni 10 aprilSeptember 10 juli

December 10 oktober

Er zijn opnieuw 2 artikelen vanuit ons VEG beleidsplan 2015-2017 (zie voor het vol-

ledige beleidsplan op www.veg.be). Het eerste artikel gaat over gebed (pag. 4-5) en

is geschreven door Wim Moreels (van VEG Oudenaarde), die het op zijn hart heeft om

gebed te stimuleren.

Het tweede artikel is van de hand van Johan Lukasse en handelt over geestelijk leiding

geven (pag. 6-7) en met name over het bijbels model van leidinggeven waarbij de lei-

der een dienaar is, zoals de Heer Jezus het noemt in Mat. 20: 26-28

‘… wie onder u groot wil worden, zal uw dienaar zijn. En wie onder u de eerste wil zijn, zal

uw slaaf zijn; gelijk de Zoon des mensen niet gekomen is om zich te laten dienen, maar om

te dienen en Zijn leven te geven als losprijs voor velen.’

Geregeld ben ik er bij bepaald dat de Heer Jezus inderdaad het ultieme voorbeeld van

dienen was. Hij heeft Zijn leven afgelegd tot onze redding. Hij vraagt aan jou als Zijn

discipel om jezelf te verloochenen en je kruis op te nemen (Marcus 8:34) : dat betekent

sterven aan jezelf. Hij wil je helpen om je eigen wil, je verlangens, je egoïsme in Zijn

kracht aan de kant te zetten. Dan kan Zijn leven ten volle in je stromen door Zijn Woord

en Zijn Geest. Geef je over aan Hem, neem tijd om te bidden, verdiep je in Gods Woord

door het te lezen, te bestuderen, te overdenken en te memoriseren. Zo kan Hij je meeren meer vervullen en vernieuwen. Ga dus telkens weer tot de Bron van leven, de Heer

Jezus zelf !

Een volgend artikel in de reeks van pastoraat (pag. 8) handelt over pastoraat bij rela-

tieproblemen, waarbij geschetst wordt dat de bron van Gods vergeving vele malen

groter is dan de bron van onze fouten.

Op pag. 10 en 11 is gaat het in de reeks ‘Geloven in moeilijke omstandigheden’ over

Geroepen tot (gezamenlijke) gemeenschap. Hier wordt mooi uiteengezet dat we el-

kaar nodig hebben om een leven van gebed te krijgen. We mogen leren om elkaar te

helpen en te stimuleren om meer voor Gods troon te komen. Wat een voorrecht om de

Allerhoogste te mogen kennen en Hem samen te mogen dienen.

Verder vind je heel wat zendingsnieuws: naast het nieuws van enkele zendelingen

kan je in een notendop lezen wat er zoal in 50 jaar Operatie Mobilisatie in België heeft

plaatsgevonden en vind je ook verslagen van zendingsreizen.

Tenslotte zijn er 2 artikelen die inspelen op wat brandend actueel is: het ene beschrijft

het werk van Gave Veste onder de vluchtelingen in Brussel en het andere is een neer-

slag van Hulp aan de vluchtelingen in Calais door enkelen van de gemeente Berchem

(pag. 17 en 18).

Gods zegen toegebeden bij het lezen van deze VErbindinG. Moge de Almachtige je

inspireren door de artikelen en moge Hij je bovenal leiden in nauwe verbondenheid

met de Heer Jezus, de enige Bron van alle leven.

Inleidingdoor Peter Bordon, coördinator VEG


4/20

• 4 •

Samen op de knieëndoor Wim Moreels deel 2

Een van de grapjes die m’n vader graag naar boven haalt als

we mekaar ontmoeten, is een waar gebeurd verhaal dat zich

afspeelt in de jaren van zijn jeugd, de jaren kort na de twee-

de wereldoorlog. In zijn dorp woonde er een barbier, je weet

wel zo’n kapper waar mannen naar toe konden om hun haar

en hun baard te laten bijknippen. Op de grote spiegel waar

je dan in keek, terwijl de barbier aan het werk was, stond ge-

schreven “Morgen scheert men gratis!” In die na-oorlogse tijdzaten veel mensen krap bij kas, dus zo’n reclame trok meteen

de aandacht. Alleen… als je de volgende morgen bij de bar-

bier kwam en je plofte enthousiast neer in de stoel voor die

gratis scheerbeurt, kon de barbier stilzwijgend wijzen op zijn

reclame… vandaag is immers niet.. morgen.

Het is een leuk grapje en m’n vader geniet er telkens van als

hij die herinnering weer ophaalt. Ik wil het grapje hier gebrui-

ken als springplank naar ons gebedsleven. Want is het met ons

voornemen om tijd apart te zetten voor gebed niet net zo?

Bijna telkens weer hebben we het voornemen om straks, van-

avond, als de huistaken gedaan zijn, tijd voor gebed te nemen.

Of in het weekend, als het wat rustiger wordt in het gezinsle-ven. Of zondag, de rustdag bij uitstek. Voor we het weten is de

dag weer voorbij, liggen we in bed en heeft de gebedstijd er

weer bij ingeschoten. Of zat ook dat weekend weer te vol en

zijn we niet aan gebed toegekomen.

Het blijft ons achtervolgen. Het verlangen om te bidden is bij

vele christenen aanwezig, maar we komen er zo weinig aan

toe.

In dit artikel wil ik even stilstaan bij het besluit om te gaan bid-

den.

Het besluit om tijd apart te zetten voor gebed heeft volgens

mij eigenlijk een tweevoudige inslag.

Een psalmwoord dat deze tweevoudige inslag op een heelmooie manier samenbrengt is:

Van Uwentwege zegt mijn hart:

Zoekt mijn aangezicht.

Ik zoek uw aangezicht, Here. (Ps.27:8).

Enerzijds – en dat is heel bijzonder, is het God zélf die het ver-

langen in ons legt om Hem te gaan zoeken. Vaak denken we

bij bidden aan een “moeten”, aan een opdracht, een taak die

we onszelf opleggen. En dat is natuurlijk dé reden dat we tijd

voor gebed nemen steeds voor ons uitschuiven. We vinden

het lastig, misschien zelfs saai, we zien er tegenop.

Maar het begint dus eigenlijk helemaal niet bij onszelf, maar

bij God! Het is God die het verlangen in ons hart legt Hem te

gaan zoeken, tijd te maken voor Hem, stil te worden bij Hem,

zijn stem te proberen verstaan.

Ik geloof dat voor wie dicht bij God wandelt en zich uitstrekt

naar de volheid van de Heilige Geest in zijn leven, voor zoiemand het verlangen om God te zoeken in gebed eigenlijk

haast vanzelf komt. Het komt op een natuurlijke en spontane

manier. Als je dicht bij God leeft, dan is bidden (tijd nemen

voor gebed) helemaal niet een opdracht, neen, het komt juist

heel makkelijk – omdat je het zo graag wil.

Koning David kende dat “principe” heel goed.

In diezelfde psalm lees je hoe deze man, die alle dingen van

deze wereld zomaar te zijner beschikking kon hebben als ko-

ning, toch besluit:

Eén ding heb ik van de Here gevraagd, dit zoek ik:

te verblijven in het huis des Heren

al de dagen van mijn leven,

om de liefelijkheid des Heren te aanschouwen,

en om te onderzoeken in zijn tempel (Ps.27:4)

David had “geproefd” hoe goed het was om dicht bij God te

zijn (Psalm 34:9). En daarom was God zoeken (in gebed) voor

hem helemaal geen opdracht. David wilde eigenlijk niets an-

ders meer dan dit “éne”, God zoeken. Het was hem het meest

dierbare geworden wat hij wilde doen.

Je leest in meerdere van zijn psalmen dat grote verlangen

om God beter te leren kennen, zijn aangezicht te zoeken, zijn

Woord te kennen. Ik geef maar één voorbeeld:

Mijn ziel wordt verteerd van verlangen

naar uw verordeningen te allen tijde (Ps.119:20).

Nu is die ervaring van David niet een bestoft gebeuren uit de

oude geschiedenis van Israël. Neen, het kan ook onze erva-

ring zijn – want de God van David is ook onze God!

In mijn eigen leven loopt het meestal als volgt. Ik stel vast dat

in de periodes dat ik dicht bij God leef en de volheid van zijn

Geest zoek, ik op een heel spontane manier veel vreugde in

het bidden vind en Hem graag wil grootmaken. Soms zelfs kan

het verlangen om tot God te spreken zo groot zijn, dat ik even

een kalme plek moet opzoeken, zodat ik mijn verlangen naar

God de vrije loop kan geven (tijdens de werkuren niet altijd

evident). Geen drempel meer, geen “moeten” dus.

Anderzijds blijft er natuurlijk wel onze eigen keuze. Zelfs al

legt de Heer een verlangen in ons hart naar Hem, dan nog

moeten wij de keuze maken om tijd apart te zetten voor Hem.

God verlangt ernaar ons te ontmoeten. Ook (en misschien

Morgen scheert men gratis! Over het besluit om te gaan bidden


5/20

• 5 •

vooral?) in tijden dat ons geestelijk leven mat is (Ps.119:25).

Of in periodes van twijfel, als God en Zijn bestaan veraf lijken

(Ps.27:7). En op die dagen dat ons leven sneller holt dan de

wijzers van de klok.

David heeft dat besluit genomen. Onmiddellijk op Gods ‘in-

centive’ (aansporing) “zoekt mijn aangezicht,” zet David de

stap: ik zoek uw aangezicht, Here. Hij stelt het met andere

woorden niet uit.

Hier speelt een stuk discipline mee, het maken van een beslis-

sing. Ik geloof dat het kan helpen om een afspraak met jezelf

te maken om te proberen een vast moment van de dag of van

de week te nemen – en te proberen je hieraan te houden.Vorig jaar heb ik ouderschapsverlof genomen en was ik elke

donderdag thuis. Aan het begin van dat jaar heb ik met mezelf

afgesproken: op mijn vrije dag ga ik naar de ochtendbidstond

in onze kerk. Ik wist dat als ik het voornemen zou hebben om

te gaan als ik een rustige dag in het verschiet had, ik wellicht

maar een paar keer geweest zou zijn.

God legt het verlangen naar gebed in ons – maar als we daar

alleen mee aan de slag zullen gaan als het ons “uitkomt”, zal

ons gebedsleven maar op een laag pitje staan.

Ik las een tijd geleden over een Amerikaanse theologie profes-

sor, die geïnterviewd werd op het einde van zijn leven. Toen

hem de vraag gesteld werd of hij ergens spijt van had, ant-

woordde deze man “I wish I had prayed more”.

Sinds ik dit gelezen heb, houdt de uitspraak van deze man me

bezig.

Ja, ik verlang ernaar meer tijd in gebed met God door te bren-

gen.

Maar als ik terugkijk op de voorbije maanden, moet ik toege-

ven dat ik toch maar weinig tijd apart heb gezet, tijdens de

dag, tijdens de week, om met God te praten, Hem dingen voor

te leggen en uit te zien naar wat Hij er mee zou gaan doen(Ps.5:4).

Die pijnlijke tegenstelling tussen verlangen en effectief doen

is mijn ervaring. En wellicht de ervaring van velen van ons…

Morgen scheert men gratis. Maar bidden, laten we dat van-

daag doen!

Er is een dringende nood aan financiën voor meer werkers in onze 31 gemeenten!

De VEG heeft een Fonds voor jonge werkers opgericht, om de werking van de VEG-gemeenten

te ondersteunen. Dit Solidariteitsfonds stelt beurzen beschikbaar voor startende Vlaamse wer-

kers.

We willen een warme oproep doen om dit Fonds te steunen. Elke gift, hoe klein ook, is welkom.

Volgende werkers worden deeltijds vanuit het Fonds betaald:

Volgende 3 werkers worden deeltijds vanuit het Fonds betaald:

Jasper Meganck, vrijgestelde werker in Aarschot.

Rekeningnr. om Jasper te steunen IBAN: BE74 0013 5462 5107 op naam van VEG met

vermelding van “steun Jasper Meganck”.

David Buntinx, jeugdwerker in Antwerpen, Vlaams-Brabant, West- en Oost-Vlaanderen

Rekeningnr. om David te steunen IBAN: BE80 0355 2070 9377 op naam van VEG .

David Delameillieure, vrijgestelde werker in Kortrijk

Rekeningnr. om David te steunen IBAN: BE74 0013 5462 5107 op naam van VEG met vermel-

ding van “steun David Delameillieure”.

Indien u een legaat wil schenken of meer informatie over dit fonds wil ontvangen, kan u

contact opnemen met Peter Bordon, algemeen coördinator VEG.

Oudenaardseweg, 140 - 9790 Wortegem-Petegem - 056-42.40.19 - [email protected]

fonds voor jonge werkers


6/20

• 6 •

“Want ook de Zoon des mensen is niet gekomen om zich te

laten dienen, maar om te dienen en zijn leven te geven als een

losprijs voor velen” Marcus 1:45 (NBG)

We kunnen in dit bijbelgedeelte veel leren over het geeste-

lijke leiderschap, leiderschap zoals God het wil onder de chris-

tenen. De eerste en sterkste tegenstelling die Jezus maakt is

tussen de bestuurders in de wereld, hun mentaliteit en die

van Zijn volgelingen. In de wereld wordt een leiderspositie

begeerd om de macht, de eer en het voordeel die dat mee-

brengen. Leiders zijn een aparte klasse waar men naar opziet.

Strelend voor het ego en dikwijls gepaard gaand met allerleivoordelen. Mensen doen er alles aan om die positie te berei-

ken. Wanneer we het parallel gedeelte van het gebeuren in

Marcus, opzoeken in het Matheus evangelie is het een beetje

zielig om te zien dat Jacobus en Johannes hun moeder in de

arm hebben genomen om voorrang voor haar zonen te vra-

gen. De andere discipelen nemen het Johannes en Jacobus

kwalijk dat ze dit gevraagd hebben. Het is overduidelijk dat de

twee eveneens deze posities wilden innemen. Jezus gebruikt

deze gelegenheid om het basisprincipe van een geestelijk lei-

der uit te leggen: het is dienen.

Dienen betekent het welzijn zoeken van de anderen in plaatsvan over hen te heersen voor eigen eer of machtsvertoon.

Jezus zelf is dan het voorbeeld, zoals Hij zegt: “De Zoon des

mensen is niet gekomen om gediend te worden maar om te

dienen”. Bij het lezen van deze uitspraak gaan onze gedachten

uit naar Filippenzen 2 waarin vrij vertaald te lezen is dat Je-

zus in zijn pre-existentie (zijn vóórbestaan) het geen roof be-

hoefde te achten om zich aan God gelijk te stellen. Hij was en

is God. Al de hemelse glorie en heerlijkheid was zijn deel. Alle

macht en heerlijkheid waren de zijne zoals de Vader. De Drie-

eenheid, Vader, Zoon en Heilige Geest, vol majesteit, macht,

kracht en heerlijkheid bestaande van eeuwigheid tot eeuwig-

heid, onafhankelijk, onveranderlijk alwetend en almachtig.

De Zoon heeft die mantel van heerlijkheid afgelegd en is de

mensenwereld binnengekomen als mens om onze dienaar te

kunnen zijn. Onbegrijpelijk maar waar. Dat is het ultieme voor-

beeld van dienen, het welzijn zoeken van anderen.

De ladder of het kruisDe tegenstelling tussen werelds leiderschap en het geestelijke

zoals Jezus dat bedoelde komt het sterkste uit in de beelden

die we gebruiken. In de wereld gaat het over de ladder van

succes. Je moet van onder beginnen maar je zorgt ervoor dat

je opklimt tot een respectabele hoogte. Dikwijls gaat het op-

klimmen gepaard met anderen weg of naar onder te duwen

zodat we zelf kunnen stijgen op de maatschappelijk ladder. Inhet koninkrijk van God is het beeld het kruis. Zoals Jezus zei:

“Wie niet zijn kruis draagt en achter Mij komt, kan Mijn discipel

niet zijn”(Luk. 14:27). Het symbool van het kruis is door Jezus

zelf verheven als de hoogste vorm van welzijn zoeken van en

voor anderen. Hij kwam om te dienen en ons te bevrijden van

de schuld en de zondemacht. Daarvoor droeg Hij het kruis.

Deze twee symbolen, de ladder en het kruis, hebben niet veel

gemeen. Neen, ze staan tegenover elkaar in het menselijk

streven. In het boek “Knocking over the leadership ladder” van

Paul R. Ford, schrijft hij: “Christenen moeten niet jagen naar de

gave van leiderschap; beter is te zoeken naar het bekwamen

van anderen zodat die tot volle ontplooiing komen in het li-

chaam van Christus”. (1)

In de praktijk Nu we het basisprincipe hebben aangeraakt rijst de vraag hoe

we daar mee omgaan zoals al uit het laatste citaat naar voren

kwam. Hier een paar negatieve en positieve voorbeelden:

Ego’s / lang tenen. Veel problemen in onze gemeenten en

evangelische groepen komen voort door de botsing van

ego’s. Dat is niet alleen zo met de leiders., We kunnen allemaal

ten prooi vallen aan het gedrag dat onze haan koning moet

kraaien. Voor positiedrang moeten leiders bijzonder waak-

zaam zijn doordat zij vanwege hun “vooropgaan” meer gevaar

lopen ten prooi te vallen van deze geldingsdrang. Deze drang

gaat uit van het ladderprincipe.Manipulatie. Jammer genoeg is dit een veel voorkomende

kwaal. Vanuit een leidinggevende positie is het gemakkelijk

en gevaarlijk daarin terecht te komen. In het boek “Macht en

manipulatie” besteden de schrijvers een heel hoofdstuk aan

deze valkuil. Terwijl toch het doel van bijbels leiderschap is:

anderen te dienen en tot volle ontplooiing te zien komen: “Bij

manipulatief leiderschap voltrekt zich een omgekeerd pro-

ces van denken en handelen”, schrijven zij. “Om een bepaald

doel te bereiken, worden mensen gebruikt, misbruikt en op

de duur onbruikbaar”(2). Dit soort gedrag staat diametraal te-

genover herder en dienaar zijn.

Geestelijke jaloezie. Dit komt op allerlei vlakken tot uiting.Het is weer het ladderprincipe in plaats van zich te verheugen

in de zegen op de dienst of talenten van anderen. We moeten

ons afvragen: verheug ik mij wanneer iemand anders of een

andere gemeente overvloedig vrucht draagt en zegen ervaart

in de bediening?

Enkele positieve elementenLuisteren. Dit is mogelijk de belangrijkste van allemaal. De

aandacht verlegt zich dan van ons, de leiders, naar de ander.

Deze laatste wordt dan hoger geacht dan onszelf. Iemand

heeft eens gezegd: “Wanneer twee mensen met elkaar spre-

ken is er een die het woord voert. De ander is onderbroken”.

Echt luisteren is een kunst, maar het kan aangeleerd worden.

J. David Lundy citeert Stephen Covey die zegt: “Empathetic

(invoelend) luisteren is riskant. Het vraagt grote zelfzekerheid

om in een diepe luisterervaring te gaan, want je wordt er door

beïnvloed. Je wordt kwetsbaar. Het klinkt paradoxaal, maar

Geestelijk leiderschapdoor Johan Lukasse deel 2

De leider als dienaar


7/20

• 7 •

om te beïnvloeden moet je beïnvloed worden”(3). Dit is een

bijzonder waardevolle les. Ik heb in mijn bediening geleerd

dat wanneer mensen wegblijven uit de gemeente, de beste

manier om hen te dienen en mogelijk terug te winnen is hen

op te zoeken en onbevooroordeeld te luisteren. Geen verde-

diging of verontschuldigen: alleen maar luisteren, luisteren

en luisteren! Het is onvoorstelbaar hoeveel we dan in een uur

kunnen leren!

Beschikbaarheid. Dit is een volgend belangrijk element. In

de wereld zijn de leiders gewoonlijk moeilijk bereikbaar voor

hen die ze leiden en besturen. Jezus was beschikbaar voor zijn

discipelen. Hij was onder allerlei omstandigheden bij hen. In

vreugde op het trouwfeest, eten en drinken, in tijden van ge-

bed, in droefheid voor het verlies van een vriend. De discipelen

konden Hem van nabij observeren Wat was het resultaat? De

discipelen hebben spontaan gereageerd op zijn leiderschap.

Voorbeeldfunctie. Wij noemen onze gemeenteleiders soms

“voorganger”. Dat komt van het bijbelse beeld waar de herdervooropgaat. Dat is een goede weergave van wat Petrus zegt

(1 Pet. 5:1-3) “niet heerschappij voerend maar als voorbeelden

voor de kudde”.

Verder zouden we moeten nadenken over volgende zaken:

Het bekwaam maken van anderen, gevolgd door “het wegge-

ven” van onze bediening. Zo worden opvolgers voor de vol-

gende generatie klaargemaakt.

De persoonlijk wandel met God van de leider is een heel

hoofdstuk apart om te behandelen.

Bestudeer Barnabas, een goed man, vol van de Heilige Geest

en geloof! Een prachtige leider. Hij lag aan de basis van de ge-

meente in Antiochië. Door zijn dienst verscheen Paulus op het

toneel. Door zijn geduld werd Johannes Marcus weer bruik-

baar!

Citaten:

(1) Paul R. Ford. Knocking Over the leadership Ladder, published

by ChurchSmart Resources St. Charles, IL, USA. ISBN 1-889638-

58-7. Blz. 30.

(2) Verschillende schrijvers. Macht en manipulatie… toch niet

onder christelijke leiders?! Uitgegeven Gideon, Hoornaar, 2004ISBN 90-6067-835-4. Blz. 133

(3) J.David Lundy, Servant leadership for slow learners. First pu-

blished by Authentic lifestyle 2002. ISBN 1-85078-44-6 Blz. 67


8/20

• 8 •

Pastorale modellenwww.bethesda.bedoor Gerrit Houtman deel 14

Hulp bij relatiemoeilijkheden vraagt

waarschijnlijk de meeste tijd van ons

pastoraat. Huwelijk en gezin zijn hoge

waarden binnen onze kerken en we wil-

len er alles aan doen om een vastgelo-pen relatie te herstellen. Maar hoe doe je

dat? Je bent als gemeenteleider meestal

niet opgeleid om relatieproblemen op

te lossen.

Luisteren

De eerste stap is het onbevooroordeeld

luisteren naar de verhalen en je gereed-

schapskist met oplossingen gesloten

houden. Als je te snel met oplossingen

komt, voelt men zich niet ernstig geno-

men en komt er alleen meer druk op hente liggen. Luisteren neemt de druk weg

en creëert ruimte. Onlangs luisterde ik

bijna een uur lang naar de miserie van

een vrouw die tegen allerlei dingen in

haar relatie aanliep. Toen we aan het

einde van het gesprek kwamen, voelde

zij zich niet alleen opgelucht en begre-

pen, maar begon ze spontaan positieve

dingen van haar man op te noemen.

Geen schuldige

Bij het luisteren dien je elke schuldvraag

achterwege te laten. Zodra men het ge-

voel heeft dat er een schuldige gezocht

wordt, gaat men in de verdediging en

worden de mogelijkheden tot een op-

lossing versmald. De schuldvraag doet

bovendien onvoldoende recht aan watmensen ervaren bij relatieproblemen.

De moeilijkheden in het leven zijn com-

plex, kent vele factoren en zijn lang niet

altijd het gevolg van fouten. Zie ze liever

als leermomenten waarbij nieuwe vaar-

digheden en inzichten verworven moe-

ten worden.

Verlangen

Naast het luisteren is het wijs om je niet

teveel te richten op het probleem, maar

op de verlangens van de partners. Door-

dat mensen veel sneller aanvoelen wat

ze niet prettig vinden dan wat ze wel

willen, delen ze alleen maar problemen.

Houd hen een spiegel voor en laat hen

ontdekken wat ze werkelijk willen en

waarom dit voor hen belangrijk is. Als de

man respect wil, zal hij moeten uitleg-

gen wat dit voor hem inhoudt en waar-

om dat voor hem zo belangrijk is. Als

de vrouw zekerheid wil, zal ze hetzelfde

moeten doen. Verlangens hebben een

lange geschiedenis die in de jeugd be-

gonnen zijn, maar die in de loop van detijd mee gevormd zijn door de persoon-

lijke keuzes voor waarden en idealen.

Hoop

De belangrijkste boodschap die je in zo’n

gesprek kunt achterlaten is hoop. Als er

moeilijkheden in een relatie zijn, begint

men al te snel te twijfelen aan de start.

Verzeker hen dat de problemen niets af

doen van de juiste start, maar leer hen

vooral naar de toekomst te kijken om te

zien hoe hun problemen deel kunnenuitmaken van een sterk doel. Probeer sa-

men met hen beelden te vormen om de

toekomst waarvan ze dromen concreet

te maken.

Focus je op kwaliteit Door de verhalen van pijn, wederzijdse

verwijten en diepe ontgoocheling moet

je soms even je oren dichtdoen en je

ogen sluiten om op te merken welke bij-

zondere kwaliteiten er in deze mensen

verborgen liggen. In 2 Petr 1:4 lezen we

dat we met alles begiftigd zijn om tot

een doelgericht leven te komen. Kijk wat

zij van God ontvangen hebben om hun

doel te bereiken. Soms is het zoeken,

soms geeft God in een gesprek een on-

verwachte openbaring of inzicht; maar

je zult in staat zijn om hen te bemoedi-

gen met het goede dat zij van God heb-

ben ontvangen.

God ter sprake brengen

Terug naar het begin: hoe kan jij in het

gesprek met Pieter en Ella, God ter spra-

ke brengen, zodat zij weer hoop heb-

ben? Allereerst doe je dat door namens

God je liefde en vertrouwen in hen uit te

spreken en hen te tonen hoe waardevol

zij als echtpaar voor jou en voor God

zijn. Zoals God door Jezus heeft latenzien hoe waardevol wij zijn, zo mogen

we een nieuwe basis leggen van ge-

liefd te zijn en van betekenis te zijn. Ten

tweede mogen we hen laten weten dat

God onze reisgenoot is. Zoals God met

Abraham op weg gaat en later met het

volk Israël en zo ook Jezus met zijn disci-

pelen, zo gaat God ook met ons op weg,

om ons op de juiste weg te leiden en ons

onderweg te voorzien van wat we nodig

hebben. Ten derde moeten we hen doen

beseffen dat Gods plan met hun levenal hun fouten en vergissingen ver over-

stijgt. De bron van Gods vergeving is

vele malen groter dan de bron van onze

fouten.

Pastoraat bij relatieproblemen

De stem van Ella klinkt huilend door de telefoon om je te melden dat zij en Piet na de zoveelste ruzie uit elkaar gaan. Je schrikt, want

hoewel Jan en Ella een koppel met heel tegengestelde karakters vormen, had je niet gedacht dat de problemen zo ernstig waren.

Onderweg naar hen toe overweeg je hun problemen en mogelijkheden, maar ook de strategie die je wilt volgen. Ga je hen wijzen

op de gevolgen? Ach, dat hebben ze zelf ook al vele malen bedacht. Of op de schade die het aan de kinderen brengt, of wat de Bijbel

zegt over echtscheiding? Het zijn allemaal overwegingen die ze zelf al gemaakt hebben. Wat dan wel?


9/20

• 9 •

De Evangelische Gemeente te Zaven-

tem organiseert deze winter twee mini-

conferenties rond het Bijbelboek He-

breeën. De heer Jacques Brunt zal ons

een aantal studies geven vanuit dit Bij-

belboek. Bent u op zoek naar meer be-

grip rond deze brief, schrijf u dan zeker

in voor deze conferentie.

Wie is Jacques Brunt?

Jacques werd in 1979 geboren in het

Westlandse dorp ‘s-Gravenzande. In

2004 is hij getrouwd met Annette. Sa-

men met hun drie kinderen (Levi, Boaz

en Jesse) willen ze hun leven geheel en

al beschikbaar stellen voor Hem, Die

ons heeft liefgehad en Zichzelf voor ons

heeft overgegeven. Direct na zijn beke-

ring kreeg Jacques een diep verlangenzoals verwoord in een oud lied: ‘Heer,

neem mij, breek mij, vul mij en zend mij’.

De Heere legde niet alleen dit verlangen

in hun hart, maar vulde dat verlangen

ook op een wonderlijke manier in. Stap

voor stap werd voor hen als gezin dui-

delijk dat de Heere de weg baande naar

een fulltime bediening, waarbij de enige

zekerheid die ze hebben de Heere Jezus

zelf is. Jacques’ kerntaak is het geven

van Bijbels onderwijs, geloofstoerusting

en de bediening van het gebed (Hand.

6:4). Daarnaast verlenen ze als koppel

ook pastoraat.

http://jacquesbrunt.nl/

http://heartcry.nl/jacquesbrunt

Praktische info:

Inschrijven verplicht via email naar

[email protected] (met vermelding

van aantal personen en welke data.)

Locatie: OM-gebouw, Fabriekstraat 63,

1930 Zaventem.

Lunchpakket zelf mee te nemen (behal-

ve bij overnachting)

Koffie wordt voorzien.

Prijs: Vrijwillige bijdrage

Overnachting:

Overnachting mogelijk in het OM-ge-

bouw, zelf te boeken via: http://zavcen-

tre.be/registrations/hospitality

Je kan kiezen voor Full Board en dan

krijg je zaterdag ontbijt en middagmaal.

Uiteraard kan je ook je eigen lunchpak-

ket meenemen.

Prijzen zijn terug te vinden op de regis-

tratie website.

Wanneer?

Vrijdag 4 december: 19.30u - 21.30u

Zaterdag 5 december: 10.00u - 12.00u

13.00u - 15.00u

Vrijdag 8 januari: 19.30u - 21.30u

Zaterdag 9 januari: 10.00u - 12.00u

13.00u - 15.00u

Contact:Email: [email protected]

Telefoon: 0032 2 759 56 67

Website: www.egzaventem.be

Mini-conferentie over de Hebreeënbrief


10/20

• 10 •

Tien jaar geleden werd ik geraakt door het boek ‘Elk kind heeft

een biddende moeder nodig’ van Fern Nichols. In dit boek ver-

telt Fern dat ze nooit had verwacht dat haar eerste gebeds-

samenkomst met een andere moeder, het begin zou zijn van

een wereldwijd netwerk van 142 landen. Toen ik dit las, maak-

te de Heer mij duidelijk, dat mijn gebed van dat moment een

begin zou zijn van een gebedsnetwerk in België. Maar wat had

ik de Heer te bieden? Op dat moment had ik zo weinig ener-

gie dat ik amper mijn gezin met toen nog jonge kinderen, konverzorgen. Toch liet het me niet los en ondernam ik stappen

door contact op te nemen.

Niet veel later kreeg ik een coach toegewezen. Deze vrouw

ontdekte al snel dat bij mij ‘bidden en werken’ uit balans was.

Ik werkte en bad of de Heer mijn werk wilde zegenen. Zij leer-

de me te bidden en vanuit Gods Troonzaal het werk te doen

dat God me opdroeg om te doen. Dit deed ze door me een

opdracht te geven: “Maak een afspraak met de Heer om naast

je dagelijkse stille tijd, elke week één dagdeel, elke maand één

dag en elk jaar één midweek bij de Heer te zijn. Geef de data

aan mij door en schrijf nadien een kort verslag van wat deHeer tot je zegt”. Intussen bad zij voor me en bemoedigde ze

me om door te gaan. De eerste drie jaar deed ik niets meer dan

bidden en de moeders laten weten dat ik voor hen bad. Het

was een groei van niets tot 60 gebedsgroepen. Nadien scha-

kelde mijn modus over naar werken en tot op de dag van van-

daag vraag ik me af of hierdoor ook de groei stabiliseerde…

Vaak moest ik de vraag beantwoorden: “Wat is het geheim

van ‘Moeders in Gebed’ dat dit blijft bestaan?” Ik kon maar één

ding antwoorden: de kracht van éénheid in verootmoediging.

‘Moeders in Gebed ‘ is wereldwijd één team. Door gebed zijn

alle landen bij elkaar betrokken waardoor er een krachtige

werking van Gods Geest zichtbaar wordt!

God ziet ons als collectief (als één geheel)De Bijbel roept ons op tot persoonlijke gemeenschap met de

Heer (1 Kor. 1:9) om samen als lichaam van Christus te func-

tioneren (Ef. 5:23). Veel te veel lezen we de Bijbel vanuit het

oogpunt ‘voor mij als individu’. Natuurlijk mag je alles wat je

leest toepassen op jouw leven. Maar in de eerste plaats ziet de

Heer ons als collectief. God werkt door Zijn Gemeente in haar

totaliteit, aan elkaar gegeven om elkaar te ondersteunen in de

bouw van Zijn Koninkrijk, met de hierbij behorende dagelijkse

strijd (Ef. 6:10-20).

Niemand kan het alleen…Jetro had Mozes aangesproken dat hij niet alleen het volk

moest leiden. Hij moest het leiderschap delegeren om zelf tijd

te hebben het volk te vertegenwoordigen bij God (Ex. 18:19-

22). Mozes deed gelijk wat zijn schoonvader voorstelde. Zou

dit komen omdat Mozes al eerder ervaren had dat hij het al-

leen niet kon? In het hoofdstuk ervoor (Ex. 17:8-16) lezen wenamelijk dat Israël aangevallen werd door de Amalekieten.

Mozes stond niet in het veld, maar zond Jozua. Zelf ging hij

de berg op en bad. Maar zelfs in het bidden kon hij het niet

alleen. Telkens als zijn handen naar beneden gingen, werd

de vijand sterker. En telkens als zijn handen omhoog gingen,

kreeg Israël de overhand. Aäron en Chur zagen dit en onder-

steunden Mozes in zijn verantwoordelijkheid. Ze namen een

steen waarop Mozes kon gaan zitten en ondersteunden zijn

armen. De oorlog werd gewonnen door een team van men-

sen: Jozua die als aanvoerder streed met zijn leger. Mozes die

zijn taak opnam om het volk bij God te vertegenwoordigen.

En Aäron en Chur die hierin ondersteunden. Niemand kan hetalleen… Ook wij niet, al proberen we dit vaak wel.

Nader tot God en Hij zal tot jou naderenMozes liet er, nadat zijn schoonvader hem onderwees, geen

Geloven in moeilijkeomstandighedendoor Fokkeline Maeyens deel 3

Geroepen tot (gezamenlijke) gemeenschap


11/20

• 11 •

gras over groeien. Hij klom enige tijd later de berg Sinaï op,

waar de Heer tot hem sprak. In Ex. 19:3 lees je dat Mozes ini-

tiatief nam om God te zoeken. Mozes klom omhoog en de

Heer reageerde en riep tot Mozes vanaf de berg. God maakte

de roeping voor het volk bekend: “U dan, u zult voor Mij een

koninkrijk van priesters en een heilig volk zijn” (Ex. 19:6). Een

roeping die in Christus voor elk kind van God geldt (1 Petr. 2:9,

Openb. 1:6). Heel opmerkelijk is dat Mozes eerst terugkeert

naar het volk met de vraag of ze bereid zijn Gods roeping ge-zamenlijk op te nemen. Eerst besprak hij het met de oudsten,

daarna met het volk: “Toen antwoordde heel het volk geza-

menlijk en zei: Alles wat de Heer gesproken heeft zullen wij

doen! En Mozes bracht de woorden van het volk weer over aan

de Heere.” (Ex. 19:8)

Werken aan een geestelijke conditieMozes moest opnieuw terugkeren om het volk te herinneren

aan zijn roeping om “Zijn heilig volk te zijn”. Heel wat regels

en richtlijnen werden afgesproken. Stel je even deze intense

vorm van samenwerking voor… Drie dagen lang moest het

volk zich heiligen en zich rein bewaren. Het is een actievevoorbereiding alvorens de Heer te ontmoeten. Vervolgens

verzamelde heel het volk zich onderaan de berg, waar het ge-

tuige was van Zijn aanwezigheid in de vorm van een krachtig

natuurverschijnsel. De Heer riep Mozes op de top van de berg

om vervolgens Mozes weer terug te zenden met nog een laat-

ste waarschuwing aan de priesters om zich te heiligen, omdat

anders de toorn van de Heer over hen zou losbarsten… Het

eerst zoeken van Zijn Koninkrijk en Zijn gerechtigheid voor-

dat ons alles in Hem geschonken wordt, is een actie die dieper

gaat dan even snel stille tijd houden om de Heer te vragen

ons te zegenen. Het gaat om een intense training van de za-

ligsprekingen, in het kader van een gezamenlijke roeping in

een wereld waarin wij als ‘Zijn heilig volk’, licht en zout mogen

zijn (Mat. 5-6).

Een gezamenlijke verootmoedigingWe kennen het verder vervolg, waarbij de gerichtheid van

het volk Israël op de Heer al snel verslapte en ze nog geen

maand later een gouden kalf maakten om die te aanbidden

(Ex. 32). De taak die Mozes had om het volk te vertegenwoor-

digen bij de Heer neemt nu krachtige vormen aan. God wil

het volk vernietigen en Mozes weet de Heer te overtuigen om

toch verder met hen op te trekken, omwille van het getuige-

nis van Zijn Naam. Deze overtuiging heeft heel wat voeten in

de aarde. Opnieuw staat Gods herstel van Zijn volk op grond

van Zijn verbond (Ex. 34:9) in het licht van een gezamenlijk

actie : Mozes zette een tent op buiten het kamp en noemde

deze de ontmoetingstent. “Telkens als Mozes naar de tent

ging, gebeurde het dat heel het volk opstond en dat ieder bij

de ingang van zijn tent ging staan en dat zij Mozes nakeken

tot hij de tent was binnengegaan. Zodra Mozes de tent bin-

nenging, gebeurde het dat de wolkkolom neerdaalde en bij

de ingang van de tent bleef staan en dat de HEERE met Mozes

sprak. En zodra heel het volk de wolkkolom zag staan bij de

ingang van de tent, stond heel het volk op en boog zich neer,

ieder in de opening van zijn tent. De HEERE sprak met Mozes

van aangezicht tot aangezicht, zoals een man met zijn vriend

spreekt. Daarna keerde hij terug naar het kamp, maar zijn die-naar Jozua, de zoon van Nun, een jongeman, week niet uit het

midden van de tent” (Ex. 33:8-11).

Zoek geestelijke ondersteuning, bied

geestelijke ondersteuningGods roeping is een gezamenlijke roeping waarin we elkaar

mogen ondersteunen. We vormen een team om elkaar in

de troonzaal te houden, zodat we onze focus niet verliezen,

maar gericht blijven op de eer van Zijn naam! Vorm een team

in je gezin dat elkaar ondersteunt en voor elkaar bidt. Vorm

een team als gemeente en denk niet langer in ‘zij’, maar ‘wij’.

Zoek een Aäron en een Chur die jou geestelijk ondersteunen.Of werk samen met een Jozua die over jouw schouders mag

meekijken om in de toekomst de fakkel over te nemen. Geef

geestelijk vorm aan de oproep van Petrus, de persoon waar-

van Jezus zegt dat Hij op deze de Gemeente zal bouwen (Mat.

16:18) en zie hoe jij als levende steen kunt gebruikt worden

voor de bouw van een geestelijk huis: “Verlang vurig, als pas-

geboren kinderen, naar de zuivere melk van het Woord, op-

dat u daardoor mag opgroeien, indien u tenminste geproefd

hebt dat de Heere goedertieren is, en kom naar Hem toe als

naar een levende steen, die wel door de mensen verworpen is,

maar bij God uitverkoren en kostbaar, dan wordt u ook zelf, als

levende stenen, gebruikt, gebouwd tot een geestelijk huis, toteen heilig priesterschap, om geestelijke offers te brengen, die

God welgevallig zijn door Jezus Christus.” (1 Petr. 2:1-5)

Graag willen we uw gebed vragen dat de Heer arbeiders

voor Zijn oogst mag roepen (Matth. 9: 37-38)

Er zijn voorgangers nodig in diverse gemeenten:

Diepenbeek, Hemiksem, Herentals, Ichtegem, Leuven,

Koekelare, Oostende, Poperinge en WillebroekIndien u mogelijke voorgangers kent, laat ze dan contact

opnemen met het VEG-kantoor.

(gegevens in de colofon pag. 3)

VOORGANGERS GEZOCHT


12/20

• 12 •

De BuurtBar is (naast de projecten in Antwerpen en Brussel) sinds

deze zomer een nieuw sociaal inclusieproject van Oasis in Lim-

burg, Beringen. Met dit nieuwe initiatief willen we buurtbewo-

ners gezellig samenbrengen rond heerlijke koffie, thee, smoot-hies, huisgemaakt gebak en ander lekkers. In het bijzonder richt

een team van vrijwilligers zich op buurtbewoners die het meest

kwetsbaar zijn voor vereenzaming.

In de zomer kunnen de buurtbewoners terecht aan ons gezellig

caravannetje voor een goede babbel en een leuke activiteit voor

jong en oud. In de winter plannen we bezoekjes aan huis bij ou-

deren die kwetsbaar zijn voor sociaal isolement in samenwerking

met het OCMW. Ook twee woonzorgcentra in Koersel bezoeken

we regelmatig om relaties op te bouwen en buurtbewoners uit te

nodigen voor een koffie en een babbel. Daarnaast plannen we in

het voorjaar infomomenten in de eigen buurt rond onderwerpen

interessant voor ouderen.

We willen in informele gesprekken buurtbewoners informeren

over het bestaande dienstverleningsaanbod in Beringen, maar

hopen ook vooral door onze gesprekken en houding mensen

over Jezus te vertellen.

We zijn dankbaar voor een goede start deze zomer en een fijn

team van vrijwilligers. We zijn steeds op zoek naar vrijwilligers die

onder meer:

• in de wintermaanden een gezellige koffie en babbel willen

bezorgen aan een kwetsbare oudere in Beringen.

• graag mee koffietjes en ander lekkers serveren (vnl. mei tot

december)

• eens wat lekkers bakken voor bij de koffie

• de sociale kant van het project willen mee ondersteunenVoor meer info of interesse om mee te werken kan je contact op-

nemen met Miet Vandebroek / [email protected] of

0474 34 41 74, neem een kijkje op www.buurtbar.be of volg ons

op Facebook.

Oasis België is een organisatie die in 10 landen wereldwijd met de meest

kwetsbare groepen werkt. Oasis vertrekt hierbij vanuit een christelijk

ethos waarbij ieder individu gezien wordt als geschapen naar Gods

beeld en dan ook gerespecteerd wordt ongeacht geslacht, ras, geloof,

seksualiteit, ...

Anna

‘Ik zie het niet meer zitten’, zucht ze, terwijl ze met haar hoofd op

haar handen steunt. Ze zit tegenover me aan het bureau en ik zietranen blinken in haar donkere ogen. Net aan tafel bij de lunch

was ze vrolijk en babbelde ze mee met de anderen. Het gesprek

tussen ons zou louter administratief zijn en gaan over een afbeta-

lingsplan bij een energieleverancier. Even tussendoor. Maar zoals

vaak het geval is, gaat ook dit gesprek al gauw over meer. Die elek-

triciteitsrekening die ze niet kan betalen, zelfs niet met een afbeta-

ling, is maar een druppeltje in een grote emmer van verdriet.

In de voorgaande weken hebben we vaker gepraat. Stukje bij

beetje durfde ze haar verhaal te vertellen. Een moeilijk verhaal,

over een meisje dat opgroeide in armoede, maar toch naar school

kon en daar uitblonk. Hierdoor had ze uitzicht op een betere toe-

komst. Maar het werd een ander verhaal. Een verhaal dat via een

weg van misbruik, verkrachting en verlies, vanuit haar thuisland

naar België leidt, waar er opnieuw mensen zijn die haar vertrou-

wen schenden. Een leven dat geleid heeft naar depressies, boven

op haar fysiek zwakkere gezondheid. Een leven als alleenstaande

mama van een klein meisje. Meestal lacht Anna. Maar in dit ge-

sprek vertrouwt ze me toe: als ik lach, wil dat niet zeggen dat ik blij

ben. Maar ik wil niet laten zien aan mensen hoe verdrietig ik ben,

want dan kunnen ze me pijn doen.

Ze heeft moeite met vertrouwen. Haar vertrouwen is te vaak ka-

pot gemaakt. Ze wil niet meer met mensen praten. Ze is moe. Het

liefst zou ze met haar dochtertje gewoon vertrekken. Ik ga eropin. ‘Waar zou je naar toe willen gaan? ‘ ‘Nergens’, zegt ze. ‘Ik wil ge-

woon weg. Weg. Eigenlijk wil ik gewoon weg van de problemen.’

‘Praten helpt niet. Dat probeer ik steeds, maar mijn problemen

blijven.’ Over Anna’s wangen rollen tranen, die ze wegdept om

haar make-up niet te laten uitlopen. Ik nodig haar uit om samen

op de bank te gaan zitten. Als ze naast me zit, zeggen we niets. De

stilte duurt even en dan zeg ik: weet je nog Anna dat we wel eens

over God gepraat hebben? Ja, knikt ze. ‘Jullie hier zijn christenen.

Ik ben eigenlijk moslima. Maar ik doe er niet veel aan. Het hoort bij

mijn land en mijn cultuur’. ‘Weet je hoe christenen God soms noe-

men Anna?’ Ze kijkt vragend. ‘Vader’, zeg ik. Dat vindt ze wel mooi

klinken. Ze heeft een lieve vader. Ik vraag haar of we zullen biddenen ze knikt. Samen bidden we tot ‘onze Vader’, die ook Anna’s va-

der wil zijn. Ik breng haar zorgen bij de Vader. Naast mij hoor ik een

paar snikken. Na het amen staat ze op.

Ze bedankt me. Kom je volgende week op je afspraak met de psy-

chologe, vraag ik. Ja natuurlijk, lacht ze. Ik lach mee... Haar lach

blijft op mijn netvlies als ik naar huis fiets. En ik bid dat ze echt blij

mag worden.

Margreet, maatschappelijk assistente bij Cherut

www.cherutbelgium.com

Straatwerk & hulpverlening in het prostitutiemilieu


13/20

• 13 •

Nieuws van onze zendelingen

De mensen van de Asengseng taalgroep kregen in 1984 voor het

eerst het evangelie te horen. Er zijn daar nu meer dan 500 gelo-

vigen. Oudsten en diakenen zijn aangeduid en de gemeenten

doen het goed. Ze kregen het Nieuwe Testament in 2006.

De Asengseng zijn uitgenodigd door de Karore, een dialect van

de Asengseng om daar het onderwijs over de Bijbel te komen ge-

ven. Ze hebben een team van bijbelonderwijzers samengesteld

en zullen het onderwijs nu in het najaar starten.

De Asenseng zijn ook gevraagd door een dorp met een Aseng-

seng / Aigon gemengde taal om ook daar het bijbelonderwijs

te starten. Dat onderwijs is chronologisch en verloopt in 4 grote

fasen. In oktober 2015 kwamen de NTM leiders samen met deAsengseng leiders en de Mouk (een andere grote taalgroep met

heel veel christenen) en Ata leiders. De Mouk en Ata hebben al

ervaring in cultureel overstijgend onderwijs. Zij zullen de Aseng-

seng gemeente voorbereiden en een team samenstellen om

Koen en Anne-Laure Verdonck in

Papua Nieuw Guinea

te gaan wonen in de Aigon taalgroep en het onderwijs daar te

starten. Hier zal ook een bijbelvertaling moeten gebeuren voor

de Aigon taalgroep. Bid voor wijsheid omdat ze graag een zen-

dingsechtpaar willen vinden, die de Asengseng zullen gaan hel-

pen met de vertaling van de bijbel in de Aigon taal.

De Asengseng hebben gevraagd om training en meer onder-

wijsmateriaal om hun eigen gemeenten te kunnen onderwijzen,

voorbij fase 4 van het onderwijs.

Dit betekent dat ze niet alleen bijbelonderwijs willen kunnen

geven, maar ook dat ze willen leren hoe ze een gemeente tot

volwassenheid kunnen brengen, die dan ook zelfstandig kan uit-

gaan en zelf het werk kan opstarten in een andere taalgroep.Dank met ons de Here voor Zijn werk.

Koen en Anne-Laure Verdonck

Papua Nieuw Guinea

Stage in thailand met OMF

Rachel Troch, bachelor Godsdienst en Onder-

wijs aan het ETF, heeft haar stage in Thailand

gedaan. In dit stukje vertelt ze over haar erva-

ringen.

Momenteel ben ik bezig om mijn bachelor aan de Evangeli-sche Theologische Faculteit te Leuven af te ronden. In dit laat-

ste jaar was het de bedoeling dat ik een stage deed. Ik heb

gekozen om deze bij OMF te doen. Na een lesje vertrouwen

op God dat alles goed komt omtrent visum enz., vertrok ik

naar Thailand, naar Chiang Mai om precies te zijn. Daar werd

ik zeer goed ontvangen door mijn mentors. Mijn tijd daar

bestond vooral uit programma’s verzorgen voor kinderen

van zendelingen. Daarnaast leerde ik ook de cultuur kennen

door bijvoorbeeld taalles te nemen, markten te bezoeken en

in aanraking te komen met de lokale mensen. Ik heb mij ook

verdiept in het concept Third Culture Kids. Deze term wordt

gebruikt voor kinderen die in hun leven te maken krijgen met

verschillenden culturen door in verschillende landen te wo-nen, waardoor het moeilijk kan zijn om te zeggen waar hun

thuis is. Ik heb mogen zien wat het zendingswerk inhoudt.

Zo heb ik mogen ontdekken dat er zeer veel werk zit in alleen

maar zorgen dat zendelingen aan het werk kunnen in de ge-

bieden waar het Evangelie nodig is. Ik mocht zien dat dit werk

mij echt aanspreekt en dat ik, als God het wil, hier graag mijn

steentje kan bijdragen. Ik voelde mij bijna vereerd dat ik voor

velen de eerste Belg was die ze ontmoetten, maar dit is eerder

een triest iets. Is dit omdat te weinig mensen uit België gepas-

sioneerd zijn om Gods Woord te verkondigen? Of niet in zijndienst durven te staan? Ik zou daar niet een stellig ‘ja’ op dur-

ven geven, maar ik zou wel graag de Belgische christenen wil-

len oproepen om de daad bij het woord te voegen en te leven

voor God. En dit hoeft niet per se door naar het buitenland te

gaan of letterlijk het Evangelie te brengen. Dit kan al door een

getuigenis te zijn.

Deze twee maanden in Thailand waren zeer leerrijk voor mij.

Ik heb mogen ontdekken wat ik ongeveer wil doen in de toe-

komst. En ook al faal ik vaak, ik heb mogen leren vertrouwen

op God dat alles goed komt als we in Zijn Aanwezigheid leven.

Rachel Troch

Zoek je een stageplaats? OMF heeft een ruim aanbod in Zuid-

oost -Azië. Interesse? Je kan mailen naar Christiane Cousinne:

[email protected]

5 Asengseng oudsten: Saliyo, Wisnamli, Kabis, Giaman and Saliyam.


14/20

• 14 •

Lieve vrienden,

We schrijven jullie vanuit Nalerigu, Noord-Ghana. We zijn hier

sinds 2 september en Peter volgt hier een bijscholing in o.a.

chirurgie met de bedoeling om in het Paam Laafi ziekenhuis

in Ouagadougou beter de mensen te kunnen te helpen. We

gaan regelmatig terug naar Ouagadougou om het werk van

Paam Laafi op te volgen.

Het ziekenhuis hier telt officieel 60 bedden, maar in de kin-

derafdeling alleen liggen er constant meer dan 100 kinderen!

De helft van die kinderen zou normaal op een intensieve afde-

ling moeten liggen, want soms sterven er wel 6 kinderen per

dag. Het is dus heel hard werken en veel verwerken, want eris een groot tekort aan dokters. Peter leert heel veel, ook in

het operatiekwartier. Ondertussen geeft Ineke Jiska en Phebe

thuis les. Het gaat redelijk goed tot nu toe, maar het is inten-

sief.

We waren net twee weken uit Ouaga vertrokken toen het

nieuws ons bereikte dat er een staatsgreep aan de gang was

in Burkina Faso. Twee weken lang hebben we het nieuws op

de voet gevolgd. Het is erg spannend geweest en er zijn heel

wat doden en gewonden te betreuren na deze zwarte pagina

voor Burkina Faso. Ook heeft het normale leven vaak stil ge-

legen, waardoor velen hun inkomsten zagen verdwijnen. In

een van de armste landen ter wereld hebben de armsten geen

enkele marge. We zijn dankbaar dat de rust is teruggekeerd enwe bidden voor de komende presidentsverkiezingen.

De meeste van onze Paam Laafi medewerkers hebben redelijk

normaal kunnen doorwerken tijdens de staatsgreep, maar we

zijn opgelucht dat de activiteiten van het ziekenhuis nu nor-

maal verder kunnen gaan.

We danken jullie voor de trouwe steun en de gebeden voor

ons werk en ons gezin!

Gebedspunten zijn:

• Verdere ontwikkelingen bij Paam Laafi, ook tijdens onze

tijdelijke afwezigheid.

• Genoeg rustpunten voor Peter hier, de nood is enorm.

•

Thuisscholing van Jiska en Phebe: een uitdaging voor onsallemaal.

• Dankpunt: voor het herstel van de vrede na de mislukte

staatsgreep in Burkina Faso. Graag gebed voor vreedza-

me en eerlijke verkiezingen.

Familie Van Dingenen, Ouagadougou.

Tearfund België

• Studies van Liesbeth en Lydia : we zijn dankbaar dat de

meisjes samenwonen (het is gelukt om iets te vinden, prijs

de Heer!) en dat hun schooljaar goed gestart is.

Gods zegen aan jullie allen!

Peter en Ineke Van Dingenen, Liesbeth, Lydia, Jiska en Phebe



15/20

• 15 •

OM België viert 50 jaar!

Op 24 maart dit jaar bestond OM België

50 jaar. 50 jaar geleden kocht OM name-

lijk een basis van waaruit ze in Europa

konden werken – het gebouw in Zaven-

tem.Heel veel bediening is de laatste 50 jaar uit dit gebouw ge-

vloeid - telkens met een andere bestemming – maar telkens

tot eer van God. Zo werd vanuit dit gebouw de hele bediening

van OM gesteund op administratief vlak, of werden auto’s en

vrachtwagens klaargemaakt om naar India of Afrika te gaan

– telkens met het doel het goede nieuws van Jezus Christus

te verspreiden! Later hadden we een vloot van 72 Ford Tran-

sit busjes die over heel Europa rondreden met teams die aan

evangelieverspreiding deden. Nog later werd een conferen-

tiecentrum ontwikkeld om de kerk en allerlei zendingsorga-

nisaties te dienen. Zo werden velen toegerust – of uitgerust

– voor bediening in en buiten België. Nu heeft OM België haarkantoren in Zaventem in wat vroeger de garage was. Op die

manier is het een gebouw dat heel wat bedieningen zien pas-

seren heeft. Het gaat ons ook helemaal niet om het gebouw,

maar we stellen onszelf telkens de vraag hoe dit gebouw het

beste de bediening van vandaag kan ondersteunen. En daar-

bij komt de nadruk op bediening te liggen en op wat we aan

het doen zijn.

De laatste paar jaar hebben we hard gewerkt aan het uitbrei-

den van de evangelisatieteams in België en vandaag zijn zij de

grootste afdeling (van de drie) binnen OM België.

Het is dan ook ons verlangen dat we in de komende 50 jaar de

kerk in België en wereldwijd mogen blijven dienen met als uit-

eindelijk doel dat de naam van onze Here Jezus groot gemaakt

mag worden en dat velen Hem mogen leren kennen als Heer

en Heiland.

Mamifeno en Anita wonen en werken met hun gezin in Mada-

gaskar. Mamifeno is er directeur van de bijbelschool waar hij

lesgeeft en hij ondersteunt de gemeentestichting in de omge-

ving. Anita zorgt voor het gezin en het onderwijs van hun drie

kinderen. Als landbouwingenieur leert ze ook de studenten

de grond op een duurzame manier bewerken. Anita is afkom-stig van de VEG-gemeente te Hasselt.

Dankzij de uitnodiging van Anita’s vader, konden zij en de kin-

deren voor een maand naar België komen afgelopen zomer.

Het bezoek gaf hun de kans de familiebanden opnieuw aan

te halen. De kinderen konden hun opa en oma nog eens zien,

maar ook de geestelijke familie werd bezocht. We zijn de Heer

dankbaar dat de contacten met de gemeente en de persoon-

lijke contacten versterkt mochten worden. We mogen ook

gebed vragen voor onze ‘aardse’ familie. Anita’s moeder staat

nu open voor het evangelie, maar haar zus, haar vader en zijn

broer moeten er nog niets van weten.Mamifeno was deze keer in Madagaskar gebleven om o.a. het

nieuwe schooljaar voor te bereiden en de grond van de bijbel-

school te regulariseren. Graag gebed gevraagd voor de juiste

nieuwe studenten en voor de grond.

Afgelopen schooljaar zijn er 22 studenten afgestudeerd. We

danken de Heer voor zichtbare vruchten in het persoonlijk

leven van enkele studenten. Sommige hebben we echt mo-

gen zien groeien in de Here. Ook de studiereis van afgelopen

schooljaar was, ondanks een ernstige autopanne, erg geze-

gend. Zowel de mensen in de kleine gemeente in Andaigo,waar de studiereis naar toe ging, als de studenten en mede-

werkers zelf, werden bemoedigd.

Verder helpt Mamifeno de kleine, jonge gemeente in Ambo-

anjobe (dat is onze buurt) en mogen we samenwerken onder

koppels en gezinnen. Onze visie voor koppels en gezinnen is

dat zij sterker in de Here worden en in hun roeping om Zijn

licht uit te dragen.

Wil je op de hoogte blijven van ons werk in Madagaskar, stuur

dan een mailtje naar

[email protected] en onze vriendenkring be-

zorgt je onze nieuwsbrief.Hartelijk bedankt voor je steun en gebed.

Mamifeno, Anita, Yedidya, Yedaya en Yediaël

Mamifeno en Anita


16/20

• 16 •

Ja amai, dat is me wat om op te ver-

trouwen! Wij hebben het mogen on-dervinden! Ook al kenden we een on-

aangename strijd, veroorzaakt door de

tegenstander, toch was de Heer trouw.

We werden geleid naar creatief toegan-

kelijke landen in Noordoost- Azië. Al tien

jaar baden we hiervoor en in april dit

jaar kregen we de kans om mee te gaan

op gebedsreis

daarheen. Wij vertrokken op Schiphol

voor zo’n 8.300 kilometer. Samen met

twee Nederlandse directrices werdenwe toegevoegd aan een dokterskoppel

en een 18-jarig meisje, alle drie uit Sin-

gapore. Aldus werd onze zevenkoppige

groep met veel discretie begeleid bij de

eerste zendingscontacten. Gedurende

drie dagen werd ons geleerd om de kool

en de geit te sparen bij contacten met

de plaatselijke overheden en bij de con-

tacten met de lokale bevolking.

Na een strenge grenscontrole - met de

juiste visa - werden we als toeristen in

een busje begeleid. Zo konden wij aan

een hoog tempo bezienswaardigheden

bekijken. Deze waren o.a. het drielan-

denpunt aan een mooie grensrivier,

politieke gebouwen, dans- en ballet- en

taikwondo-opvoeringen door kleine

kinderen na schooltijd. Op een zeer

hoog niveau brachten zij met voortdu-

rend geforceerde glimlach lange, mooie

en ingewikkelde kunststukjes. Als klap

op de vuurpijl gaf een groep kleuters

van 3 tot 6 jaar, drie uur na schooltijd,

een meer dan één uur durende showmet o.a. vioolstukjes waar onze kinde-

ren pas aan toe zijn op 9 tot 10 jaar. Dit

alles moest ons toeristen overtuigen dat

hun land één van de meest volmaakte

landen ter wereld is!

We realiseerden ons sterk dat we regel-

matig moesten bidden of liederen zin-

gen (zoals Opwekkingslied 553 ‘Laat het

feest zijn in de huizen’) ook al waren die

huisjes armoedig.

Zo konden we de Heer loven om invloedte hebben op de geestelijke strijd die

voortdurend gaande was en is. Zo ble-

ven we ons steeds bewust van de wrede

dingen die christenen en ieder die durft

te protesteren ondergaan. Dit werd ons

zeker niet getoond. Zo waren er ook dearbeiders en landbouwers en anderen

die te voet of met de fiets voortdurend

onderweg waren of hard labeur ver-

richtten in zeer moeilijke, soms gevaar-

lijke omstandigheden. Dit om zelf in hun

levensonderhoud te voorzien alhoewel

de leiding van het land dit zogezegd

voor het volk doet.

Lees Hosea 14 zodat u zelf kunt zien hoe

de Heer Samaria kon straffen of redden

in die bijbelse tijd, naargelang hun wil of

onwil om berouw te hebben en zich tebekeren. Zo kan de Heer nu en toen met

creatief toegankelijke landen omgaan.

Toen we terugkwamen in het Grote

Buurland leerden we een universiteit

kennen die ontstaan is door christelijke

professoren die willen samenwerken

met marxistische leerkrachten, aange-

duid door de overheid. Daar vertelden

ze ons hoe we voor die creatief toegan-kelijke landen kunnen

zorgen, namelijk door vurig tot de Heer

te bidden om de geestelijke strijd te

winnen.

De medewerkers daar stralen Jezus’

liefde uit zonder woorden. Zal het bam-

boegordijn in Noordoost -Azië kunnen

opengaan? Ja! Alléén door gebed !

Aanhoudend gebed is noodzakelijk. Bin-

nenkort starten we een gebedsgroep

voor deze landen in Noordoost- Azië inons huis, zo de Heer het wil. We zouden

dan maandelijks bijeenkomen.

Michel en Conny Goossens-Raes.

Onze Hemelse Vader zorgt voor ons en tegelijk ook voor creatief toegankelijke landen.


Bezoek onze vernieuwde site www.veg.be


17/20

• 17 •

Vanaf eind augustus bleek de Dienst

Vreemdelingen Zaken (DVZ) in Brussel

het aantal asielaanvragen niet aan te

kunnen. De overheid wil niet meer dan

250 asielaanvragen per dag registreren.

Zij wil hiermee asielzoekers afschrikken

om in België asiel aan te vragen en ze

door zullen reizen naar een ander EU-

land. Wat is het gevolg? Sinds eind au-

gustus tot en met september kwam het

op werkdagen dagelijks voor dat de DVZ

in Brussel een 100 tot 300 asielzoekersniet toeliet voor registratie. DVZ gaf aan

de meest kwetsbaren echter voorrang

voor registratie.

De niet-geregistreerden moesten 3 tot

14 dagen wachten en kregen vanaf eind

augustus tot 21 september geen op-

vang. Zij moesten op straat slapen. Als

gevolg ontstond voor het DVZ in Brussel

een enorm tentenkamp, met een capaci-

teit van zo’n 1000 vluchtelingen. Dit was

niet door de overheid opgezet, maarspontaan ontstaan doordat Belgen al-

lerlei spullen begonnen te brengen naar

de vluchtelingen. Verder gaven een heel

aantal hulporganisaties gratis voedsel,

kleding, dekens, tenten, etc. Ook was er

een gratis huisartsenpost van ‘Dokters

van de wereld’.

72 vluchtelingen opgevangen bij

gastgezinnenGave Veste heeft in samenwerking met

de Brusselse organisatie StapSteen eencrisisopvang voor de meest kwetsbaren

georganiseerd . Tussen 2 en 17 septem-

ber hebben we 72 vluchtelingen opge-

vangen door ze in Brussel op te halen

en onder te brengen bij gastgezinnen

in Brussel of in de directe omgeving.

Nadat we een oproep hadden geplaatst,

hebben veel gezinnen zich aangemeld

als opvang-gastgezin, waar vluchtelin-

gengezinnen met kinderen kunnen ver-

blijven voor maximum 6 dagen. Er zijn

vooral gezinnen met baby’s en zwan-

gere vrouwen uit Syrië en Irak opgevan-gen, alsook uit Somalië. We hebben 6

alleenstaande minderjarige asielzoekers

opgevangen (2 meisjes uit Eritrea en

4 jongens uit Afghanistan), die zonder

ouders naar België waren gekomen. Wat

mij trof was het volgende: Toen ik met

een Irakees echtpaar (waarvan de vrouw

zwanger was) onderweg was naar Ant-

werpen, om hen bij het gastgezin te

brengen, ontstond er een gesprek. Deze

Mohammed vond het zo bijzonder dat

we hen als christen opvang aanboden.

Hij vertelde: ‘Ik had heel slechte gedach-

ten over christenen, maar nu ga ik heel

anders denken over christenen.’ Hij had

daarvoor ook al een positieve ervaring

door christenen op het Griekse eiland

Lesbos, waar hij zich gratis kon douchen

en zijn kleren kon wassen. Hij zei: ‘Mis-

schien ga ik nog eens van geloof veran-deren…’ Inmiddels is hij en zijn vrouw in

een Noodopvangcentrum gaan wonen.

Daar heeft hij opnieuw contact gekre-

gen met christenen, die een buddy voor

hen zijn geworden en veel voor hem en

zijn zwangere vrouw kunnen beteke-

nen.

Als christenen hebben we nu de gewel-

dige kans om Gods liefde in daden te

laten zien aan de vele (moslim)vluchte-

lingen. Voor hen zal het een onvergete-lijke ervaring zijn geworden dat ze de

eerste dagen dat ze in België waren, zo

fijn opgevangen werden bij christenen,

waardoor ze opener worden voor het

geloof in Jezus Christus. Daarna worden

ze aan een buddy gekoppeld dichtbij

het Asielcentrum waar ze zijn gaan wo-

nen. Het is zo waardevol dat zij in een

vriendschapsrelatie iets van de liefde

van Jezus proeven, waardoor ze vanzelf

met vragen over het christelijk geloof

zullen komen.

CursussenIn deze tijd is er redelijk wat animo om

iets te betekenen voor vluchtelingen.

Daarom geeft Gave Veste dit najaar de

cursus Kerk en Vluchteling in Brugge,

Gent en in Koersel Beringen, zodat er

vanuit de lokale gemeenten christe-

lijk werk onder vluchtelingen wordtopgestart richting de nieuwe (Nood)-

Opvangcentra. Ook uw gemeente kan

Gave Veste uitnodigen om een cursus te

verzorgen.

Wat kunt u concreet betekenen?Kijk eens op: http://www.gaveveste.be/

nl/hoe-kan-ik-helpen

Ook is uw gebed en gift zijn harte wel-

kom.

Gave Veste, Sjaak van Leijenhorst, 0486-

77 63 47 of 03-25 61 721

Gave Veste biedt hulp aan asielzoekers

Tentenkamp in Brussel


18/20

• 18 •

Begin juli kreeg een lid van de Christen-

gemeente Berchem het op zijn hart om

hulp te bieden aan de vluchtelingen in

de tentenkampen van Calais. Op het

nieuws kwamen er geregeld beelden

van de erbarmelijke omstandigheden,

die niemand onberoerd lieten.

We vormden een groep van enthousi-

aste vrijwilligers, met als doel hulp te

bieden vanuit een christelijk perspec-

tief, met een christelijke ideologie. Be-

gin september vetrokken we voor de

eerste maal naar Calais. Dit gebeurde

niet onvoorbereid. We werken samen

met Charles Powers, een Amerikaanse

zendeling en voorganger die sinds 2011

actief is in de Baptsistengemeente te

Boulogne-Sur-Mêr en sinds novemberwekelijks een groep Soedanezen be-

zoekt. Het werd een hallucinante dag

vol met onuitwisbare indrukken.

De toenemende frequentie aan hopen

vuilnis, troepen politie, vluchtelingen

en hekken met prikkeldraad waren

maar een voorbode van de andere we-

reld waarin we terecht zouden komen,

op slechts enkele kilometers van onze

mooie, Belgische kust. Het eerste wat

opvalt, wanneer je het kamp zelf bin-

nenkomt, is de wanhoop die de vluch-telingen drijft tot het inruilen van hun

eigen, vertrouwde leefwereld voor een

onderkomen tentenkamp. Uit een chaos

aan tenten, zeilen en afval is in enkele

maanden een woonplaats ontstaan

voor meer dan 4000 mensen op slechts

9 vierkante kilometer. Dieper in het

kamp, zijn er winkels, restaurants, bars

en een discotheek opgebouwd. We zijn

zelfs een school voor kunst, ambachten

en talen, een moskee en een kerk tegen-

gekomen. Deze kerk is centraal gelegen

en wordt met veel zorg en respect be-

handeld.

De netheid die we in de kerk terugvin-

den staat in schril contrast met de rest

van het kamp. Er is een groot gebrek aanhygiëne, met onder andere bedwant-

sen en schurft tot gevolg. Ook steken er

steeds meer luchtweginfecties de kop

op. Er is wel een post van Médicin du

Monde (Dokters van de Wereld), maar

deze is niet altijd geopend en zwaar

onderbemand. Het toenemende aantal

botbreuken en snijwonden door het

wagen van de oversteek naar Engeland,

maakt het er niet gemakkelijker op. Met

de winter in het vooruitzicht zal de situ-

atie alleen nog maar schrijnender wor-

den.Spanningen tussen de verschillende

bevolkingsgroepen en religies zijn on-

vermijdelijk. Hoewel dit nog niet het

grootste probleem vormt, komen de

onderlinge conflicten steeds meer bo-

ven water drijven. Bovendien maakt de

negatieve druk van buitenaf - vluchte-

lingen zijn namelijk niet voor iedereen

even welkom - de stemming alleen maar

bedrukter. De continue supervisie van

de politie, die bedreigend overkomt,

speelt hier ook nog eens een intensive-rende rol in.

De sfeer is er geladen, noch droevig,

noch vrolijk. Het lijkt alsof ze een nieuwe

emotie hebben uitgevonden die enkel

zijzelf kennen en verstaan. Ze lachen om

niet te huilen. Desondanks is het onthaal

telkens zeer warm. Een gedekte tafel en

stoelen staan klaar en het weinige eten

dat er is, wordt met liefde voor ons be-

reid. Bovendien is er bij de Soedanezen

steeds de gelegenheid om met elkaar

te praten en enkele liederen, zoals This

is the day en Country road, te zingen.

Op deze momenten komen de verhalen

boven.

Zo ontmoetten we Anouar, onze chef-

kok. Hij vertelde ons dat hij reeds 1

maand en 20 dagen in het kamp ver-

bleef en dat hij in Frankrijk wilde blij-

ven. Later bleek dat ook hij er toch op

gebrand was om een nieuw leven te

beginnen in Engeland en zijn familie te

laten overkomen. Mohammed daaren-

tegen volgde al enkele weken lessen om

de Franse taal onder de knie te krijgen,

hij wil namelijk een leven in Frankrijk op-

bouwen.

Ten slotte maakten we kennis met Fa-

rah, een Soedanese bootvluchteling dieeen traumatische overtocht achter de

rug had. Zijn boot kapseisde doordat de

bestuurder onder invloed was. Hij was

één van de overlevenden. Iedere avond

waagt hij zijn kans om Engeland te be-

reiken. Hier wil hij zijn studies wiskunde

verderzetten en voort gaan in de me-

dische wetenschappen. Overigens ziet

Farah ons, Europeanen, als zeer vrien-

delijke en vrijgevige mensen. Hij kwam

over als een gemotiveerde en dankbare

persoon.

De dankbaarheid van de vluchtelingenis verbazingwekkend. Wanneer verschil-

lende auto’s met hulpgoederen worden

uitgeladen wacht iedereen geduldig

zijn beurt af. De sfeer blijft opvallend ge-

moedelijk en iedereen is tevreden met

wat hij krijgt.

Iedere week is er een enorme evolutie te

zien in het kamp. De plaats die eerst en-

kel een toevluchtsoord was voor man-

nen, werd ook een tijdelijke tussenstop

voor een steeds meer vrouwen en kin-

deren. Alsook neemt het aantal vluch-telingen in het kamp toe; tegen Kerst

verwacht men dat er 5000 mensen zul-

len verblijven.

Het groeiende aantal vluchtelingen

neemt ook een groeiende nood aan

hulp met zich mee. Daarom zullen wij

ons blijven inzetten door op regelma-

tige basis naar Calais af te reizen. Dit

doen we om te voorzien in hulpgoede-

ren maar ook om hen een hart onder de

riem te steken.

Wenst u meer informatie of wil u hel-

pen?

Dan kan u steeds terecht op dit email-

adres: [email protected].

Eliana Gorga en Hanne Schelstraete

Hulp aan de vluchtelingen

in Calais.


19/20

• 19 •

Een bijbelclub, wat is dat?

GRACE PUBLISHINGHOUSEwww.gracepublishinghouse.com

Elke dag is een geschenk van God.

Elke dag wil Hij ons ook een

geschenk uit Zijn Woord geven.

Dit fraaie dagboekje met korte

overdenkingen, brengt je dichter

tot God en Zijn Woord.

ISBN: 9789077669914, gebonden

met leeslint, 400 pag., prijs: € 17,95.

Verkrijgbaar in uw christelijke boekhandel.

Ooit al gehoord van een bijbelclub of

nog helemaal niet? Wat houdt dat pre-

cies in zo’n bijbelclub? Hieronder een

korte uitleg.

Voor wie is een bijbelclub?Jongeren en volwassenen met een ver-

standelijke of meervoudige beperking.

Wat is het ?Zoals heel veel mensen in de evangeli-

sche gemeenten naar een kleine groep

gaan voor de gemeenschap rondom

Gods Woord, zo willen we dat ook aan-

bieden aan mensen met een verstande-

lijke handicap.

Ze krijgen het Woord van God aange-boden op hun niveau. Dit betekent dat

het niet kinderachtig maar wel kinderlijk

eenvoudig zal zijn. Veel verschillende

communicatiemiddelen en didactisch

materiaal helpen hierbij.

Het doel is om samen God groot te ma-

ken, elkaar te bemoedigen als gelovi-

gen, te groeien in geloof en in het lief-

hebben van de Here Jezus.

Wie doet wat?

Bijbelclubs zijn een initiatief van Ge-meente en Gehandicapten vzw. Een

plaatselijke gemeente is gastgemeente

en ondersteunt het werk voor de hele

regio.

www.geng-info.be/index_7.htm

Vrijwilligers stellen het programma

samen en mensen met beperkingen

komen ervan genieten. Soms kan een

ouder of begeleider erbij blijven als dat

nodig of aangenaam is.

Waar? Op verschillende plaatsen in Vlaande-

ren.

Bijbelclub West-Vlaanderen

In de Evangelische Kerk De Pottenbak-

ker, Meensestraat 83, 8500 Kortrijk, tel-

kens om 15u op zondagnamiddag. Op

zondag 25 oktober 2015, 24 januari en

24 april 2016.

Contactgegevens:

Sara Govaert-RaemdonckDisgracht 14 - 8501 Heule

0473/76.56.85 sara.raemdonck@gmail.

com

Bijbelclub Oost-Vlaanderen

In de Christelijke gemeenschap Ou-

denaarde, Blekerijstraat 15, 9700 Ou-

denaarde, telkens van 10u-12u op zon-

dagmorgen. Op zondag 27 september

en 22 november 2015

Contactgegevens:

Peggy Eggermont- Boermans

Wittelstraat 12 - 9750 Zingem

0498147470 of 09/2786780

[email protected]

Bijbelclub Noord Limburg

Contactgegevens:

Op het adres van Dreesen Ruben en Hil-

kens Kelly (neem contact met hen voor

de juiste data)

Ekselsebaan 43, 3990 Hechtel

011/749317

[email protected]

Bijbelclub Midden Limburg

In de Evangelische Gemeente Paulus

(achteraan) , Evence Coppeelaan 31,

3600 Genk telkens van 15u tot 16.30 u

op elke derde zondag van de maand.

Contactgegevens:

Haenen Jansen Jacqueline

Vennestraat 319.1.3, 3600 Genk

0499/294168

[email protected]

Meer info:

Peperhofstraat 58 – 3600 Genk

Tel: 089/38 55 64

[email protected] www.geng-info.be


20/20

GegrepenUit het leven & werk van Ger Smit

LINDA SMITADRIAENS

GegrepenUit het leven & werk van Ger Smit

door Jean Bos

Medio september verscheen van de hand van Linda Smit-Adri-

aens:‘Gegrepen - uit het leven & werk van Ger Smit’. Het werd opgevat

als herinnering aan een dierbaar iemand en dat ademt het ook

uit. Verslagen over oorlog, familie en ziekte worden afgewisseld

met puntige stukjes en een terugblik op een boeiend leven. Al

bij al een eerlijk, onderhoudend en vlot leesbaar biografisch do-

cument.

Wie Ger Smit gekend heeft, zal hem ook hier weer herkennen in

zijn humor en krachtig getuigenis. Voor anderen is de kennisma-

king beslist de moeite waard, vooral wie in het leven te kampen

krijgt met ziekte of ernstige tegenslagen. Het vrij ruime aanbod

aan columns, verschenen in een seculier streekblad, tekent Ne-

derland omtrent de millenniumwisseling. Maar er zit ook telkenseen hint in naar God, Jezus, de Bijbel of de toekomst.

Ger groeide op in een communistisch milieu dat uitgaat van de

maakbaarheid van mens en maatschappij. Hijzelf bleek niet zo

maakbaar, totdat de echte Maker Zich ermee ging bemoeien.

‘Gegrepen’

Uit het leven & werk van Ger Smit Auteur: Linda Smit-Adriaens

Paperback, 116 pag., €14,50

Uitgeverij: Kirjaboek, www.kirjaboek.nl

ISBN 978-94-60082-50-4

Verkrijgbaar via de winkels en de webshop van

Het Goede Boek www.hetgoedeboek.be en via www.kirjaboek.nl

Connect

een plaats van bezinning tussen het groen

en de velden van de Vlaam se Ardennen

persoonlijke herbronning, team building,

gem eentew eekends, enz.

10 % kennism akingskorting (tot 15 m aart 2016) en groepskorting (het hele jaar)

Adres:

O udenaardsew eg 140 - 9790 W ortegem -Petegem

Info en reservaties:

w w w .chconnect.be - info@ chconnect.be

0497 –67 99 99

Christelijke Herbronning

7 ruim e studio’svoor kort of lang verblijf

tot rust kom en?

verbonden m et G od

verbonden m et anderen

verbonden m et G ods schepping

Verbinding December 2015

Documents

Transcript of Verbinding December 2015