40 CULTUUR & MEDIA DE STANDAARDDONDERDAG 4 JUNI 2009

VLAA

MS-

BRAB

ANT

Z(7ha7h9-DIEBEE( +√*ƒ

VA N O N Z E R E DACT EU R

I N I TA L I Ë

GEERT VAN DER SPEETENVENETIE De Biënnale van Venetië is de

oudste tentoonstelling in haar soort, meteen systeem van landenpaviljoenen datlang voorbijgestreefd lijkt. Toch is het eenvan de weinige evenementen waar de helekunstwereld op af komt. Zelden waren erzoveel deelnemende landen, ook het aan-tal randevenementen in palazzo’s in destad heeft een record bereikt. Aan de luxe-jachten in de lagune te zien, is het niet al-leen goed toeven in Venetië. Er vallen opdit unieke forum nog altijd uitgelezentransacties te doen.Een nieuwe trekpleister wordt Punta dellaDogana, een zeventiende-eeuws schrijnvoor de collectie van de multimiljonairFrançois Pinault. Een leegstaand douane-gebouw werd voorbeeldig verbouwd totkunsttempel.Pinault (73) is een boegbeeld van de Franseeconomie. Hij maakte fortuin als eigenaarvan een luxe-imperium met onder meerGucci en Yves Saint Laurent. Maar de PPR-groep die hij intussen aan zijn erfgenamendoorgaf, heeft ook Fnac, Printemps en hetveilinghuis Christie’s in de portefeuille.

Als kunstverzamelaar geldt Pinault als eenonbetwiste smaakmaker. Hij voert al ja-renlang de powerlist aan van de machtig-ste kunstbonzen. Hij heeft geld, maar hijbesteedt dat ook met smaak, zoals ondermeer Michaël Borremans en Luc Tuymansconstateren. Enkele van hun grote werkenzijn prominent vertegenwoordigd in deopeningsexpositie Mapping the studio, dieop twee plekken in Venetië te zien is.Vier jaar geleden liet Pinault zijn plannenvaren om in Parijs, op een eiland in de Sei-ne waar de Renaultfabrieken gevestigd wa-ren, een museum te bouwen voor zijn col-lectie. De Franse administratie was hem tetraag en te lamlendig. Anderen fluisterdendat het megalomane project uit voorzich-tigheid werd afgeblazen.Venetië ontving Pinault met open armen.Voor 36 miljoen euro kocht hij het PalazzoGrassi van de erfgenamen van de Fiat-baasAgnelli. Maar Pinault wou meer. In 2006klopte hij het Peggy Guggenheim Museumin een architectuurwedstrijd voor hetpuntvormige douanege-bouw, omzoomd doorhet Canal Grande enGiu-decca.Het gebouw stond al der-tig jaar leeg. Ooit warenop deze plek de eerstezoutopslagplaatsen vanVenetië gevestigd. In dezeventiende eeuw kwamde Dogana da Mar in de plaats, een monu-mentaal gebouw waar de accijnzen geïndwerden van voorbijvarende schepen.Het Venetiaanse stadsbestuur heeft intus-sen begrepen dat nieuwe architectuur vanstrategisch belang is, wil de stad geenopenluchtmuseum worden. Voorbeeldenzijn voorlopig schaars, maar de renovatievan Punta della Dogana door Tadao Andogeldt als een geslaagd voorbeeld.

De Japanse architect, specialist van museaen kerkgebouwen, laat het driehoekige ge-bouw zijn symbolische waarde behouden.Discreet bracht hij enkele eigentijdse toet-sen aan, zoals opvallende poorten in ge-vlochten metaal. Het ruwe en het gepolijs-te gaan mooi samen. Gestript metselwerken een opengewerkt dakgebinte kregen hetgezelschap van een strakke betonnen ku-bus, pal in het midden van het museum.Pinault kreeg het Punta della Dogana voordertig jaar in concessie. De moeilijkheids-graad van de site viel niet te onderschat-ten: voor de verbouwing, die twintig mil-joen euro kostte, waren pontons en een tij-delijk haventje nodig. De collectie van Pi-nault vindt er een onderkomen, terwijl hetPalazzo Grassi voortaan voor tijdelijkeprojecten gebruikt wordt.De openingsexpositie wil de intimiteit op-roepen van het kunstenaarsatelier en desalons van de verzamelaar, maar maakttoch een pompeuze indruk. Pinault gros-siert niet alleen in grote namen, maar ook

in kunst die er poeniguitziet. Het gruwelkabi-net Fucking Hell van Ja-ke & Dinos Chapmanneemt niet één, maarnegen vitrines in beslag.Een hele zaal is gevuldmet zes grote doekenvan Sigmar Polke.Je vindt er klassieke na-

men als Cindy Sherman, Cy Twombly ofThomas Schütte, maar ook nieuwkomers.Naast de schrijnende vrouwenportrettenvan Marlène Dumas zie je er werk waar omte lachen valt, zoals het ‘genitaliënbehang-papier’ van Robert Gober. Goedkoop is hetniet: een ticket kost 20 euro.

- ONLINEwww.palazzograssi.it

MILJONAIRVEROVERTVENETIE

CLOSE-UP VENETIAANS DOUANEGEBOUW WORDT MUSEUM VAN FRANCOIS PINAULT De Franse zakenman en multimiljonair François Pinault is een van de belangrijkste verzamelaars van hedendaagsekunst. Hij sloot een verbond met de stad Venetië en gunde zichzelf zijn museum aan de stroom. Het ligt op eentoplocatie: een voormalig douanegebouw pal tegenover San Marco.

Pinault grossiert in grote namen en kunstdie er poenig uitziet

Links: François Pinault, boven: het puntvormige douanegebouw waarin het museum is ondergebracht, onder links: ‘Efficiency men2005’ van Thomas Schutte, onder rechts: binnenzijde van het museum, met rechts een enorm schilderij van Luc Tuymans. © afp