VE! EXTRA - TURNLUST editie 2013.pdf · April 1965 . Extra uitgave 10 jaargang 11: nr. 4 maart...

EX

TR

A

UIT

GA

VE

!

Extra uitgave 2 jaargang 11: nr. 4 maart 2013


In elke Turnlustscala start ik mijn voor-woord met een praatje over het weer of de seizoenen. In deze speciale Turnlustscala kan ik u melden dat Lex en Hennie alle seizoe-nen en weersomstandigheden hebben meegemaakt tijdens hun Turnlust- en Draaikolkleven. En dan bedoel ik het in dit geval letterlijk én figuurlijk. Een speciale uitgave van Turnlustscala ter gelegenheid van het afscheid van onze super vrijwilligers Lex en Hennie van Nieuwkasteel. Er zijn diverse schrijvers benaderd om hun herinneringen op te schrijven van hun belevenissen met deze familie. Iedereen die gevraagd is, is enthousiast aan de slag gegaan. Diverse plakboeken

werden tevoorschijn gehaald om foto’s te kunnen leveren. Namens alle Turnlustleden en Draai-kolkmedewerkers wil ik jullie van harte bedanken voor alles!! Hennie en Lex, geniet ervan!

Vriendelijk groeten,

Janny Bosma Algemeen Voorzitter

CSJV Turnlust


Het zal in de jaren zestig van de vorige eeuw geweest zijn dat een aantal “Turnlust”-mensen de idee kregen om een nieuw ‘home’ voor hun vereniging te gaan ontwerpen en bouwen. Na jaren achtereenvolgens in de Plantsoenstraat en daarna Spoorstraat te hebben gebivakkeerd werden er plannen ge-smeed om de ideeën te verwezenlijken wel-ke uiteindelijk “De Draaikolk” aan de Dol-lardlaan heeft opgeleverd. Naast de aannemers waren vele vrijwilligers actief om de kosten voor dit gebouw zo ver mogelijk te beperken. Dank zij hen werd het in 1972 gerealiseerd: “De Draaikolk”, een aanwinst voor “Turnlust” en voor Den Hel-der. In de eerste jaren was het echtpaar Goverts aangesteld als beheerdersechtpaar. Mede doordat subsidiekranen langzaam werden dicht gedraaid kon dit financieel niet meer uit. De taken werden over de (bestuurs)leden van de “CSJV Turnlust” verdeeld. Daar horen ook Hennie en Lex van Nieuw-kasteel bij. Zij waren gewend te regelen, te motiveren en organiseren. Denk maar eens aan het aandeel en alle inzet die zij hebben gehad in de korpsen, het jeugdwerk, Sinter-klaas en niet te vergeten de Turnlust-

kampen. Die “Draaikolk” kon er dus ook nog wel bij! Het spreekwoord zegt niet voor niets: “Als je een vinger geeft, neemt het je hele hand”.

Dat gold ook voor hetgeen “De Draaikolk” ‘nam’. Langzamerhand kregen die twee uit de Begonia-straat, later Kersje Vis-serstraat steeds meer taken. Niet omdat ze dat zo graag wilden, maar omdat het nou eenmaal gedaan moest worden. En als er nie-mand anders is ………… Een ieder die soms of regel-matig, geduren-de kortere of langere tijd in “De Draaikolk” aanwezig is kan niet om Hennie of Lex heen. Ze zijn er of zijn net weg. Als ze dan eens op vakantie willen kan dat pas als ze geregeld hebben dat “De Draaikolk” in goede handen is. En als ze dan terugkomen is een ritje naar dat blauwe gebouw vaak het eerste dat gedaan wordt. En dan is er vaak iets niet gegaan zo-als zij het graag wilden! Kunnen we dan nooit rustig weg? Hennie en Lex hebben hun sporen wel ver-diend. Een ieder die dat denkt te mogen weerspreken moge nu opstaan! Toen ze dan ook medio september 2012 hun afscheid aan-kondigden was dat als een ‘voorspeld on-weer’: je weet dat ie gaat komen, je hoort het in de verte rommelen maar wanneer en hoe hevig ervaar je pas als ie er is. En je hoopt ergens dat het over drijft! Echt weg zijn ze niet. Lex wil graag betrok-ken blijven bij het onderhoud. Zijn kreet:

(Vervolg op pagina 5)


“Kijk uit voor mijn verf!” als ik dreig ergens tegen aan te stoten zal ik dan ook nog wel eens horen. Ook Hennie zullen we ook nog tegen komen bij activiteiten. De etalage zul-len ze samen ook nog blijven doen. Maar de mate van verantwoordelijkheid voor “De Draaikolk” zoals ze dat vele jaren hebben getoond kan nu een ‘toontje lager’. Het zal even duren voor iedereen weet dat 630106 niet meer automatisch gebeld moet worden voor elke vraag of probleem. Op het moment dat u dit leest zullen Hennie en Lex uitgebreid en op diverse plaatsen en manieren bedankt zijn voor de ontelbare uren dat ze daadwerkelijk in “De Draaikolk” waren. Maar ook de ontelbare uren die ze thuis samen hebben gepraat, geruzied, ge-mopperd, gescholden en zelfs slapeloze nachten gehad over die “Draaikolk”. Naast hun woning en caravan was ook “De Draai-kolk” hun ‘eigen huis, een plek onder de zon.’. Ik ken niet veel mensen die hun ver-enigingshart zo duidelijk laten spreken als Hennie en Lex. Straks kunnen ze vaker, zonder ‘ja, maar….’ met de caravan er op uit:

ja alles, alles kan een mens gelukkig maken een zingende merel, de geur van de zee ja alles, alles kan een mens gelukkig maken de zon die doorbreekt, een vers kopje thee

Mijn woorden van dank zijn dan ook zeer gemeend. Ik hoop dat ik hen beide nog veel jaren in gezondheid, maar dan ‘af en toe’ in De Draaikolk mag zien komen.

Jan Putters voorzitter Stichting “De Draaikolk”


werken in De Draaikolk

2012


Den Helder, 30 januari 2013 Afscheid, nee zo ziet Hennie het niet... Henriëtte Jeanne van der Ham, geboren op 1 augustus 1940 in Alkmaar, kwam 62 jaar ge-leden in aanraking met de Christelijke Jon-gelingen Vereniging Turnlust. Sinds die peri-ode heeft zij zich als vrijwilliger ingezet voor Multifunctioneel verengingsgebouw de Draaikolk en de vereniging Turnlust. Voor haar inzet is zij bij de vereniging benoemd tot erelid, en ontving zij in 2005 een lintje in de orde van Oranje Nassau. Maar de tijd is nu aangebroken om een stap terug te doen. Reden genoeg om haar eens wat vragen te stellen. Van scouting naar Turnlust Eigenlijk was Hennie al eerder vrijwilliger, bij de scouting, waar zij kampen organiseer-de. Bij de V&D leerde zij Lex van Nieuwkas-teel kennen, haar huidige echtgenoot. Hij gaf les bij de afdeling gymnastiek van de C.J.V. Turnlust. Hierdoor maakte ze de over-

stap van scouting naar de Draai-kolk, waar ze begon met het naaien van rok-

jes voor de gymnastiek meisjes. Een rokje was in die tijd verplicht onderdeel van het gym tenue. Naast de gymnastiek kwam ze ook snel in aanraking met de andere afdelin-gen, zoals korpsen en wandelen. Bij activitei-ten, zoals de jaarlijkse zomerkampen, ver-zorgde ze het eten en drinken voor de deel-nemers en begeleiders. Drie Draaikolken Hennie begint steeds enthousiaster te praten over haar werk voor de vereniging. “Weet je eigenlijk dat er drie Draaikolken zijn

geweest?” vraagt Hennie. Ik ken een klein stukje van de geschiedenis van de inmiddels 105-jarige vereniging, maar alleen wat ik in het boek “90 jaar Turnlust” heb gelezen. Hennie vervolgt, “We zijn begonnen in een leegstaand pand in de Plantsoenstraat, en de tweede Draaikolk stond in de Spoortstraat, naast waar nu de C&A staat”. Gezelligheid stond voorop. Zondags na de kerk kwamen de mensen er een kop koffie drinken. Er werden feesten en wandeltochten georganiseerd. Hennie hielp onder andere met het naaien van de uniformen voor de drumband. In de derde Draaikolk werkt Hennie eerst voor de vereniging, inmiddels de CSJV Turnlust. Als de beheerder, de heer Govers, stopt met zijn werkzaamheden, gaat Hennie ook activiteiten uitvoeren voor de beheercommissie van de Draaikolk, waarvan zij later voorzitter wordt. Hier regelt zij de verhuur en regelt zij de activiteiten zoals de avondvierdaagse en het school schaken. Bij mijn vraag over het hoogtepunt uit haar loopbaan hoeft ze niet lang na te denken. “dat is de Scala Gymnastica van 1985, toen had ik de verantwoordelijkheid over de verzorging van de 2000 gymnasten, die op de Helderse gemeentesportvelden in een tentenkamp verbleven”. Verantwoordelijkheid Helaas constateert Hennie de laatste jaren dat de mensen steeds minder betrokken zijn bij de verenigings- en beheeractiviteiten. Vrijwilligerswerk is niet meer vanzelfsprekend en de mensen hebben minder tijd. De oudere generatie vrijwilligers ziet ze langzaam maar zeker verdwijnen. Van de 10 mensen in de beheercommissie zijn er nog 3 over. “Ik heb moeite om nee te zeggen, en heb daardoor veel activiteiten naar me toegetrokken”.


Interview Hennie van Nieuwkasteel


De verantwoordelijkheid voor het gehele “bedrijf” wil ze niet meer. Naast de zorg voor haar moeder wil ze ook de vrijheid om haar kinderen en kleinkinderen vaker te kunnen bezoeken. Graag wil ze nog samen met Lex genieten door er op uit te gaan met de caravan, die de afgelopen 4 jaar slechts 3 weken uit de stalling is gekomen. Ze hoopt dat er snel opvolging komt. Deze mensen moeten zich verbonden voelen met het verengingsdoel, flexibel inzetbaar zijn en over voldoende vrije tijd beschikken. “Enkele vrijwilligers zijn er inmiddels bijgekomen,

maar we kunnen nog veel handjes gebruiken!“ voegt Hennie toe. Tijdens de jaarlijkse algemene vergadering zal Hennie samen met Lex afscheid nemen van de vereniging en van de Draaikolk, maar we zullen hen nog regelmatig terugzien in “ons clubgebouw”. Al is het alleen maar om de mensen, bij binnenkomst in de Draaikolk, te verwelkomen met haar vrolijk ingerichte vitrine. Afscheid? … Tot ziens Hennie!

René Slikker

(Vervolg van pagina 7)

1956


juli 1967

zomerkamp

Bingo Stakmanbosse-

Jubileum revue April 1965


Lex van Nieuwkasteel, een echte Turnlus-Den Helder, 29 januari 2013

De dooi is net enkele dagen ingevallen als ik bij Lex thuis aanbel. Verrast ben ik door de mooie vijver met grote vissen in de voortuin,

helemaal op orde. Lex zat toch altijd in De Draaikolk? Ook de achtertuin ligt er netjes maar wat winter-kaal bij en in huis ziet alles er keurig afgewerkt en onderhouden uit. Ik krijg een lekkere bak koffie van Hennie en ga zitten op de bank. Lex en Hennie, net her-steld van een flinke griep, maar ze staan al-weer te popelen om naar ‘De Draaikolk’ te gaan. Hennie vertrekt naar boven, Lex gaat zitten en begint te praten. Lex van Nieuwkasteel (73) is geboren aan de kanaalweg in Den Helder en is dus een echte Jutter of kraai zoals mensen geboren in oud Den Helder ook wel worden genoemd. Hij is inmiddels 51 jaar getrouwd met Hennie, die hij al vanaf de lagere school kende. Na tien jaar gewoond te hebben aan de Begoniastraat

zijn zij verhuisd naar de Kersje Visserstraat waar ze nu nog steeds wonen. Ze hebben 2 kinderen gekregen. Sylvia, die enkele jaren geleden helaas is overleden aan een ernstige ziekte, en Jack. Lex begon bij V&D in de woninginrichting en meubelmakerij. Maar als snel vond hij een mooie baan bij Marinevliegkamp De Kooy waar hij zich in de mogelijkheden van kunststoffen kon uitleven. Na 38 jaar is hij als bedrijfsleider van de afdeling kunststoffen met pensioen gegaan. Voor zijn hobby’s heeft Lex de laatste jaren te weinig tijd gehad. Hij vindt het geweldig om met hout te werken. Ook voor zijn grote modelspoorbaan heeft hij behalve het rijdende gedeelte vrijwel alles zelf gemaakt, maar helaas is deze hobby te duur geworden om regelmatig actief in te werken. Lex kan ook heel goed stilzitten, maar dan wel met een hengel in zijn hand langs de waterkant of met een goed boek op de bank. In de zomer werkt hij graag in zijn tuin, waar hij een mooie vijver met grote vissen heeft. De startmotor van Turnlust Lex is, zoals hij zelf zegt: “Een echte Turnluster die vrij leuk kon turnen”. Hij turnde vanaf zijn kleutertijd tot na zijn diensttijd. De start van de vijftiger jaren waren niet de beste voor Turnlust maar in deze tijd (1952) werd de CGV Turnlust zelfstandig en bij koninklijk besluit erkend als rechtspersoon. Het zal eind jaren vijftig, begin jaren zestig geweest zijn toen een aantal mensen, waaronder Lex en zijn broer Joop, Dick Stompedissel en Joop Putters, besloten de vereniging verder nieuw leven in te blazen. De schulden werden weggewerkt en een eerste clubblad ‘de Turner’ zag het



daglicht. De zestiger jaren zijn bepalend geweest voor heel veel zaken waar we nu nog de vruchten van plukken. Lex werd na zijn diensttijd gevraagd turnles te gaan geven aan een groep jongeren, hij kon het zelf immers toch hartstikke goed en Joop Putters kon je niets weigeren. Lex ziet Joop Putters als zijn leermeester en “de startmotor van Turnlust”. Vaardigheidsproeven werden ingesteld voor de turners en met een actiecomité dat diverse activiteiten organiseerde, groeide het ledental al snel naar meer dan 150 leden. Maar niet alleen dat, ook werden andere afdelingen zoals de drumband (1961) en de wandelvereniging (1964) in deze periode opgericht. In deze tijd ontstond het eerste maar niet officiële clubhuis. Oud papier en lege statiegeldflessen werden thuis aan de Begoniastraat 73 ingezameld. Op de diverse locaties werd ‘koffie geschonken’, feitelijk het eerste vrijwilligerswerk van Lex. Zijn echtgenote Hennie naaide aan de lopende band turnrokjes die voor drie-en-een-halve gulden werden gekocht door de leden. Voor de Drumband werd in de Wilhelminastraat waar de drumband oefende een kantine met frisdrank ingericht in de voetenwasplaats die

niet meer als zodanig gebruikt werd. Zaterdags wandelde Lex met de wandelafdeling lange marsen. Het ideaal van Lex en Hennie was zoals Lex zegt: “Het organiseren voor en met anderen, maar wel met orde en regel”. Zestien jaar heeft het echtpaar ook zog zomerkampen gedraaid (1961-1977). Daarnaast hielp Lex tal van andere evenementen organiseren, eigenlijk was hij in deze jaren nooit thuis. Zelf zegt hij over deze periode: Turnlust, het blijft een kindje van je”. De Draaikolk Het huidige multifunctionele centrum ‘De Draaikolk’ is het derde gebouw met deze naam. Het eerste ontmoetingscentrum ‘De Draaikolk’, in gebruik van oktober 1966 tot mei 1969, stond op de hoek van de Koningdwarsstraat en Plantsoenstraat. Hier werd de bovenverdieping van de inmiddels gesloopte dokterswoning van dokter Boel

gehuurd. Er werden onder andere cursussen gegeven maar het was vooral ook een ontmoetingscentrum voor de leden van de gymnastiekafdelingen, de drumband had immers een ‘eigen’ clubhuis. De tweede ‘De Draaikolk’ was het clubhuis van de CJMV, de Christelijke Jeugd en Mannen Vereniging die toen in nood was en later zou samengaan met de CGV Turnlust onder de nieuwe naam ‘CJSV Turnlust’. Het clubhuis in de Spoorstraat 7 net voorbij de C&A lag strategisch perfect voor de jeugd in het hartje van het Centrum. Op zaterdagmiddag werd open huis gehouden en ’s avonds was er disco, maar nooit later dan klokslag 12 uur vanwege de zondagsrust. Dit clubhuis was in gebruik tot oktober 1973.




Vanuit de Spoorstraat werd al snel gefantaseerd over een eigen onderkomen waar de vereniging, inmiddels over vrijwel de hele stad verspreid, helemaal in ondergebracht kon worden. In 1973 is de huidige “De Draaikolk” opgeleverd. Veel werk werd hierbij door de vrijwilligers gedaan. Aftimmerwerk door o.a. Lex en Henk Tamboer, anderen hielpen bij de aanleg van elektra, water, afvoeren etc. Nadeel uit deze periode was dat het documenteren wel eens te wensen overliet en nu nog regelmatig uitgezocht moet worden hoe e.e.a. verbonden is met elkaar. Inkoop, verkoop en verhuur Lex was dus al vanaf het eerste uur betrokken bij ‘De Draaikolk’. Formeel was hij, samen met zijn echtgenote, verantwoordelijk voor de inkoop, verkoop en verhuur. Echter in de loop der tijd zijn steeds meer vrijwilligers van uit de begintijd ontvallen of weggevallen waardoor Lex ook andere zaken op is gaan pakken, vooral ook omdat niemand anders dat deed. Zelf zegt hij: “Ik heb een met aan ziekelijkheid grenzend verantwoordelijkheidsgevoel en kan niet aanzien hoe zo’n mooi gebouw versukkeld”. Lex was in ieder geval de maandag- en donderdagmorgen actief in de draaikolk voor de vaste taken en onderhoudsbegeleiding. Diverse specialisten waren aanwezig en ondersteunden hem daarbij. Al met al ging er in het normale dagelijks onderhoud van De Draaikolk zo’n vijftien uur per week zitten. Maar daar kwam de voorbereiding en begeleiding van activiteiten bovenop, zoals tafels en stoelen klaarzetten, vluchtroutes kort voor aanvang van een evenement of activiteit nalopen op toegankelijkheid, checken van de noodverlichting etc. Het zijn met name deze zaken die volgens Lex nogal eens onderbelicht zijn gebleven. Als in de zomer De Draaikolk zes weken haar deuren sluit, is er in de eerste twee weken daarvan altijd een kleine groep

mensen actief bij het onderhouden van de vloeren in het gebouw. Lex zegt hierover: “Het is een heidense klus die je alleen kan doen met mensen waarmee je kan lachen en zingen”. Problemen gaat het onderhoudsteam nooit uit de weg, geld is schaars dus alles wat maar enigszins te repareren valt wordt ook gerepareerd. Maar het gebouw is oud, slecht geïsoleerd en systemen zijn echt aan het einde van hun levensduur. Het beroep op de creativiteit van de kleine onderhoudsgroep wordt volgens Lex al maar groter. Het eiland dat “De Draaikolk” heet Al enkele jaren wilde Lex zijn activiteiten minderen, af van de verplichting en meer

naar echte vrijwilligheid. De doorslag gaf uiteindelijk het werk rondom de avondvierdaagse waar De Draaikolk start en finishpunt is. In de aanloop naar de avondvierdaagse was het volop regelen en hard werken, dit met in zijn ogen altijd te weinig mensen. Direct na de avondvierdaagse gingen Lex en Hennie met de caravan op pad omdat ze dan nog drie weken konden profiteren van het voorseizoen. De eerste dagen van hun vakantie overheerste echter het ‘moeten uitrusten’ boven het ‘genieten van vakantie’ en dat vond hij jammer. Dit en het hebben van te weinig tijd voor zijn eigen hobby’s thuis heeft hem afgelopen jaar doen besluiten dat er een streep moest worden getrokken. Samen hebben zij besloten te




stoppen met de taken inkoop, verkoop en verhuur. Het leukste aan dit werk vond Lex het organiseren van dingen, dat heeft hij altijd bijzonder graag gedaan. Maar terugkoppeling ontving hij weinig of niet en regelmatig was het dan ook nog “gezeik”. De ondersteuning die hij vanuit De Draaikolk of Turnlust kreeg vindt hij dan ook onvoldoende, veelzeggend daarbij is de uitspraak: “Mijn eigen vereniging zette mij op een eiland dat De Draaikolk heet”. Eén van de hoogtepunten was voor hem de organisatie van de scala gymnastica in 1985 waarbij 2500 man een lang pinksterweekend in Den Helder verbleven. Met een vast team van 40 vrijwilligers verzorgden zij de volledige camping en voorzagen iedereen telkens binnen drie kwartier van eten. Het was een topprestatie! Orde en regel Toch is zijn terugblik op de afgelopen jaren heel positief, hij vond het een heerlijke periode en ondanks de roofbouw zou hij zondermeer dezelfde keuze maken als hij opnieuw mocht kiezen. Voor hem was het moeilijkste aan de beslissing om te stoppen dat er te weinig “regel en orde” en onvoldoende anticipatie zou resteren. Hij hoopt dat zijn opvolger(s) het anders gaan doen, verandering brengen. Toch wil hij desgevraagd wel aangeven in enkele woorden wat volgens hem nodig is. “Plezier”

in het vrijwilligerswerk is een eerste vereiste, snel gevolgd door “goede gastheer of gastvrouw zijn voor de bezoekers en leden”. Natuurlijk ontbreekt “orde en regel” hier niet en hij besluit met “verantwoordelijkheid, niet alleen voelen maar ook het zijn”. Graag

wil hij in de toekomst betrokken blijven, op de achtergrond en op afroep, als een echte vrijwilliger die ook ‘nee’ kan zeggen als het niet uitkomt. Hij is de stad straks niet uit, advies kan er altijd gevraagd worden. Samen met Hennie gaat hij naast de vaste drie weken ook korte vakanties niet te ver

van huis houden. Ook de vishengel wordt weer wat vaker tevoorschijn gehaald, hij geniet nu al van het idee in alle rust in het riet langs de rand van het water te zitten. Maar ja, zegt Lex, “Ik maak me “best wel ongerust over De draaikolk straks”. Ik dank Lex voor het gesprek, zeg gedag en loop de voortuin uit. Ik draai me om, Lex staat in de deuropening en zwaait. Verbeeld ik het mij? Het is alsof hij het nog eens wil herhalen: “Turnlust, het blijft een kindje van je!”

Henny Sandbrink


Draaikolk 2


Toen mij gevraagd werd een stukje over Henny en Lex te schrijven in de Turnlust-Scala, realiseerde ik me niet wat dat zou gaan inhouden. Eigenlijk zou ik hier min-stens vijf A4-tjes voor nodig hebben. Ik zal dus vrij beknopt, en niet chronologisch, het een en ander proberen samen te vatten, want dan blijft het een “stukje”. Lex was al in 1947 lid geworden van de Chr.Gymnastiekvereniging “Turnlust”. Er werd toen nog getraind in het gymnastieklo-kaal aan de Molenstraat. Juist aan het begin van een roerige tijd binnen de vereniging. Na zijn diensttijd kwam hij bij de vereniging terug en hervatte gelijker tijd met veel en-thousiasme het verenigingswerk. Hij assis-teerde eerst bij een aantal jongensafdelingen als voorturner om later zelfstandig les te gaan geven. Kort daarop had hij zijn grote liefde gevon-den bij Henny van der Ham, waarmee hij in 1961 in het huwelijk trad. Zij gingen wonen

in de Begoniastraat. Vanuit dit adres werd heel veel werk voor de vereniging verricht. Het kon niet te gek zijn. Dat bleek vooral toen de Drumband werd opgericht. Daar de vereniging groeide en bloeide en de activitei-ten binnen de vereniging toenamen, bleek er allengs behoefte te ontstaan naar iets dat de leden zou binden, zoals het organiseren van een feestavond, het assisteren bij vaardig-heidsproeven, een kampweek voor de jeugd-leden, wandeltochten en ga zo maar door. En zo ontstond het actiecomité dat zich hier voor inzette. Eigenlijk een begin van de be-hoefte naar een eigen “home”. In dit alles waren Henny en Lex de spinnen in het spin-nenweb. Uit al die acties ontstond vervolgens een wandelafdeling, een kampcommissie en een drumbandafdeling, waardoor de vereniging, mede gedragen door het overige bestuur, uitgroeide tot een grote vereniging die be-kendheid kreeg binnen heel Den Helder. Dat doet denken aan de intochten van de Avond-


TURNLUSTFAMILIE


vierdaagse waarbij een lang lint van zo’n 500 in blauw-wit gestoken aspirant-leden en le-den langs de route trok voorafgegaan door onze eigen drumband. Mede daarvoor had Henny samen met vele dames de witte rokjes gemaakt voor de meisjes. De vereniging kreeg, na lang lobbyen van het bestuur bij de Gemeente, de beschikking over een afbraakpand op de hoek van de Plantsoenstraat en de Koningdwarsstraat. Onze eerste Draaikolk. Diverse activiteiten werden ontplooid voor en door de leden. Henny en Lex voelden zich al meteen thuis en verzorgden daar de huishoudelijke gang van zaken. De basis was gelegd voor later. Toen de Christelijke Jongeren Vereniging fuseerde met de CGV”Turnlust” tot CGV”Turnlust – CJV” kwam ook het gebouw aan de Spoorstraat tot onze beschikking. En werden alle bezigheden verplaatst naar de Spoorstraat. En ook daar gingen ze verder met hun activiteiten. In 1965 hadden we ondertussen ook al een Bondsdag van het KNCGV verzorgd in Den Helder. Heel het Pinksterweekend stond in het teken van de turnsport met wedstrijden, marswedstrijd en demonstraties. Daarbij

hadden we ook nog een groot tentenkamp en een ontspanningstent. De dagelijkse lei-ding van het kamp en de verzorging van eten en drinken werd mede geregeld door Henny en Lex. En dat zouden ze nog meerdere ke-ren doen o.a. bij de herhaling van een derge-lijk Bondsfeest in 1985 de “Scala Gymnastica-4” op de linievelden. Toen we van het gebouw in de Spoorstraat, verhuisden naar onze nieuwe droomkasteel aan de Dollardlaan was ons aller droom wer-kelijkheid geworden. “De Draaikolk” was een feit. Hier had de vereniging volledige ruimte en mogelijkheden. Ook hier ontplooide Hen-ny en Lex zich in het beheer en onderhoud. Veel, heel veel werk hebben ze daar verzet. Vaak ten koste van hun privéleven. We kun-nen hen er alleen maar dankbaar voor zijn. Alles wat ik hier heb beschreven is slechts een schijntje van de werkelijkheid. Henny en Lex konden zich zo ontplooien omdat ze een groot aantal enthousiaste bestuursleden en leden naast zich wisten die dat mede moge-lijk hebben gemaakt. Nogmaals dank voor jullie inzet. Joop van Nieuwkasteel


tentenkamp Sala Gymnastica 4


uitdeelpost maaltijden

Scala Gymnastica 4

voorbereidings commissie

de boterberg


aan Lex en Hennie Het was januari 1968 toen ik, vermoedelijk door Lex werd gevraagd om voorzitter afd. wandelen van Turnlust te worden. Lex was medeoprichter om de afdeling te starten. Van hem heb ik het voorzitterschap overge-nomen. Er was al een klein bestuur en een stel wandelleidsters. Lex trok zich terug, maar is altijd verweven geweest met het wandelen. Dit kwam voort uit het feit dat aan de activiteiten van de wandelafdeling door meerdere afdelingen van Turnlust werd meegedaan. De eerste grote wandeltocht was in Gronin-gen met de drumband als visitekaartje. De Airbornetocht was een gezamenlijk uitje, soms wel met twee bussen.

Tijdens de wandelactiviteiten leerde ik ook Hennie kennen. Was er een strandnacht tocht, Hennie zorgde voor een grote pan soep. Zij fungeerde als inschrijfadres voor diverse wandeltochten. Tijdens de wadlooptochten was Lex present, vooral als gangmaker. De Avondvierdaagse waren hele evenementen die heel Turnlust in beweging zette. Lex was daarin een scha-kel die zich in veel functies inzette. In dit verband mag de naam van Leen Stobbe wel genoemd worden. Bij de Luilaktochten waren Lex en Hennie present. De drumband rukte uit om de jeugd te begeleiden. Bij bakkerij Mensink werd een serenade gegeven. De band werd dan op ge-bak getrakteerd, terwijl de lopers een kren-tenbol kregen. In de jaren van de wandelafdeling is er tus-sen hen en mij een meer dan zakelijke band gegroeid. Ook in de jaren daarna zijn vele gesprekken aan de bar gevoerd. Zo kan ik met dankbaarheid terugkijken op een goede tijd en vriendschap. Lex en Hen-nie het gaat jullie goed in de komende (rustige?) tijd. Klaas Jellema vm. Voorzitter afd. wandelen

Wandel herinneringen

Airborne wandeltocht 1971


90 jaar Turnlust

Kamp staf Scala

Wadlooptocht Schiermonnik-oog

Wadlooptocht 1976

Geintje!


Afscheid Lex en Hennie Een stukje schrijven bij het afscheid van Lex en Hennie lijkt eenvoudig. En heb je er mis-schien ook een foto bij? Nou ben ik niet zo’n geweldige fotograaf. Lex maakte wel altijd mooie foto’s. Dus als ik al een foto heb staat Lex er met een toestel voor zijn oog. Ja, dat nog zo was nog in de oude tijd!. En poseren voor een foto kwam in Hennie’s woordenboek helemaal niet voor.

Op elke foto die ik van haar heb zie je haar half, roert ze in een pan of staat net op om snel iets te gaan doen. We hebben

veel meegemaakt in de loop der jaren . Leuke en ook minder leuke herinneringen gaan door mij heen. En wat mij steeds weer voor ogen staat zijn de talloze activiteiten. Het was nooit saai, altijd iets te organiseren, te regelen of ergens naar toe om weer nieuwe ideeën op te doen. Zoveel jaren actief. Lex als bestuurslid en Hennie als de stuwende motor, de regelaar die alles op papier zette. Een kleine greep: kampen, zomerkamp en met de grote band naar Nijverdal en Luden-scheid. Lex zat in talloze besturen van Chr. Bond voor show en drumbands en plaatselij-ke organisaties. Solistenconcours organiseren. Maar ook in-zamelingsacties voor CJV- schoenenpoetsen en fancy fairs. Banketletters, kerstkransen en oliebollen rondbrengen. Hoeveel dozen gaan er in een Fiat 500? Heel veel kilometers gemaakt voor Turnlust. Prijzen halen in Baarle Nassau.

Trompetten bekijken, of waren het trom-men, in Limburg, dan vergaderen en Nijver-dal en daarna nog in Sneek. Omdat de korpsen hun thuis in De Draaikolk hadden was het gemakke-lijk om de leden voor allerlei in te schake-len. Korp-sen en jeugdwerk lagen toen dicht bij elkaar. Im-mers de deelnemers van de jeugdwerkactiviteiten waren de leden van de drumband. En drumband dat waren Lex en Hennie. Kleding maken voor vele ma-jorettepakjes en later twirling. Maar ook hele uniformen, het huis in de Kersje Visserstraat lag vol. Iedereen kon altijd aanschuiven, de koffiepot was geduldig. Ook Zwarte Pieten werden aangekleed en op pad gestuurd voor wat extra inkomsten voor de korpsen. Bij Turnlust was altijd wat te beleven. En als je iets organiseert doe het dan goed. Maak een draaiboek, zet alle afspraken op papier. Door dit goede voorbeeld heb ik heel veel van hen geleerd. Hennie en Lex, bedankt voor alles.

Frenka Tesselaar

Spinnen in het Turnlustweb


Kampplezier

Ede

Nijverdal


Turnlust, De Draaikolk en Hennie en Lex gaan SCHEIDEN ??!!,

Het klinkt als een kop van een artikel in een roddelblad. Maar het onderwerp voelt wel als zodanig. Na vele jaren onafscheidelijk te zijn geweest, waarbij zowel Turnlust als de Draaikolk in één adem werden genoemd met Hennie en Lex hebben ze nu de knoop door-gehakt en besloten te stoppen met hun acti-viteiten. Ondanks dat we dit al lange tijd hadden kunnen verwachten is het toch een verrassing. En dan is het zover en dan gaan we met z´n allen herinneringen ophalen. Als je dit op papier wilt gaan zetten dan zou je wel eens tot de conclusie komen dat je een aardige boekwerk gaat krijgen dus zal ik het beperkt houden. Ik ben nu 44 jaar verbonden aan Turnlust en al vroeg ben ik mij bewust van de aanwezig-heid van dit stel. Ik was al snel betrokken bij vele acties en organisaties die o.a. nog vanuit De Draaikolk in de Spoorstraat en vanuit de thuisbasis aan de Kersje Visserstraat werden georganiseerd. Ondermeer de befaamde ban-ketletteractie en niet te vergeten de jaarlijkse verzorging van Sint en Pieten. Daar ook mijn ouders ingelijfd werden binnen de Turnlust familie was ik al gauw overal bij betrokken. Je kon niet om hen heen, was Lex voorzitter van de korpsen Hennie was duidelijk de vice voorzitter. Een jeugdkamp organiseren, Hen-nie Lex als vader en moeder overste. En cam-ping voor de Turnlust Scala, Hennie en Lex als Campingbeheerders. Een Draaikolk zon-der betaalde beheerder, Hennie en Lex orga-niseerden de Toko. Uiteraard konden zij dit niet alleen en wil ik al die mensen die samen met hun deze organisaties uitvoerden niet vergeten want als vereniging doe je het ten-slotte samen maar toch… De rode draad voor mij is toch wel de Korp-sen. Wat is het toch fantastisch geweest. Met Lex en Hennie aan het roer is er toch van een drumband uiteindelijk een fantastisch show-

korps gegroeid en stond er in 1970 een on-wijs groot jeugdkorps voor het Carillon. Met vele bestuursleden en instructeurs die ook vele jaren hebben meegedraaid in de organi-satie ( want ook het hele team eromheen bleef lang bij elkaar) hebben we fantastische jaren meegemaakt wat ik zelf nooit zal verg-eten. Zelf heb ik de moeilijke taak en eer ge-had om uiteindelijk het voorzitterschap van Lex over te nemen. En dan besef je pas goed wat zij betekend hebben voor hun vereni-ging.

Verenigingsmensen zoals zij zijn nog maar sporadisch te vinden. Zeker in deze tijd waarin alles draait om een 24 uurs economie en individuele activiteiten zijn opvolgers moeilijk te vinden. De roep van velen om vrijwilligers zal blijven. Wat Hennie en Lex hebben geïnvesteerd is niet te betalen en zal ook nooit vergeten worden. Morgen gaan ze verder en zal hun tijd niet meer worden be-steed aan Turnlust en gaan zij de vrije uren op een andere wijze invullen want ik zie ze nog niet thuis achter de geraniums zitten. Morgen gaan we verder want ook De Draai-kolk en Turnlust zullen verder gaan. Voor nu is er een tijdperk afgesloten waarbij we het hen gunnen maar we ze tegelijkertijd ook vreselijk gaan missen.

Rob van de Laar


Koninklijk optre

den

bij paleis S

oestdijk

De geschiedenis van een prachtige drum-

band periode!

Op volle sterkte

Sinterklaas cadeautje


Operatie H&L

De auto is bedekt onder een flinke laag sneeuw, maar gelukkig is de weg verder schoon als ik naar De Draaikolk rij. Daar aangekomen zie ik dat dichtbij parkeren er niet meer in zit. Meer dan een tekening en een korte uitleg heb ik niet gekregen. Oh ja, toch wel: nadrukkelijk stond aangegeven dat het allemaal uiterst geheim was, is en vooral ook moest blijven. We zien wel denk ik, terwijl ik naar binnen loop en zie dat de drukte zelfs nog groter is dan ik verwachtte. Werkelijk iedereen is aanwezig en de een is nog meer opgetogen dan de ander. Natuurlijk de regisseur van dit alles is wat nerveus, maar ja, hoe zou je zelf zijn als je tientallen mensen vraagt zoiets te gaan doen op een winterse zaterdagmorgen. Eerst allemaal een lekkere bak koffie, dat helpt straks zeker bij deze zware taak. Na de koffie ging iedereen op post. Al snel openbaarde zich de eerste tegenslag in deze operatie. De software van Bill G. bleek niet berekend op de aangeleverde USB stick, maar het kan ook zijn dat de langspeelplaat het niet deed in de CD speler, helemaal duidelijk is dat niet geworden. Dit zal uiteraard tot op de bodem worden uitgezocht! Het scenario werd aangepast, hulptroepen werden ingeschakeld en ietwat later dan gepland kwam het toch nog goed met de muzikale instructies voor het peloton. Ondertussen deed Wim B. vast een eerste droge ronde. Enkele leden uit het peloton kregen wat extra instructie, de operatie moest natuurlijk vlekkeloos verlopen. Na de droge ronde kwam de oefenronde. En ook de testronde werd nog gelopen, werkelijk niets werd aan het toeval overgelaten. Het betrof immers een uiterst serieuze zaak. De resultaten van de test ronde werden doorgesproken en bleken niet voldoende. De regie was onverbiddelijk: “Opnieuw een testronde”. Gelukkig, deze keer een “pass” en we konden aan een versterkende bak koffie, even opladen voor de finale. Nog even een “peptalk” voor de troepen, dit zou hem gaan worden: “Kom op, jullie kunnen het!” De spanning liep op…, iedereen nam zijn positie weer in. De operatie duurde nu al ruim een uur, hoelang kan je zo geconcentreerd blijven? Het aftellen was begonnen, minutieus voerde iedereen zijn of haar taak uit, het draaiboek werkte en alles leek tot in het kleinste detail te kloppen. De finale verliep vlekkeloos en de ontlading was enorm. Nu eerst opruimen en alle bewijslast vernietigen, niemand mag hier ooit weet van hebben. Nadat alle bewijsstukken nauwgezet waren vernietigd werden de bitterballen aangerukt en vloeide de limonade rijkelijk. Er werd nog flink nagepraat over deze zware operatie en

iedereen was het erover eens: “We hebben gefikst wat niemand ooit voor mogelijk had gehouden.” Met een voldaan gevoel gingen we naar huis.

Getuige X

TOPSECRET

TOPSECRET


Aan deze extra editie werkten mee: Janny Bosma, Jan Putters, Joop van Nieuwkasteel, Klaas Jellema, Rob van de Laar, Frenka Tesselaar, René Slikker, Henny Sandbrink. De foto’s kwamen uit het archief van: Joop Putters, Dick van Faassen, Klaas Jellema, Frenka Tesse-laar, Ton Bosma, Nico de Vries, René Slikker, Frans van Oorschot, Samensteller: Ton Bosma

Refrein Een eigen huis…..

Voor Hennie en Lex Een eigen club, een eigen clubgebouw, en altijd Lex en Hennie daar, wat waren ze in touw! Nu moeten we toch afscheid nemen, en danken jullie voor al wat je deed! Ohoho

VE! EXTRA - TURNLUST editie 2013.pdf · April 1965 . Extra uitgave 10 jaargang 11: nr. 4 maart...

Documents

Transcript of VE! EXTRA - TURNLUST editie 2013.pdf · April 1965 . Extra uitgave 10 jaargang 11: nr. 4 maart...