Valkennieuws 2014-05 Oktober - Jubileum Bijlage

Een monumentaal lustrumweekend Valk 75!

Valkenklasse Jubileumweekend Oktober 2014 1

Zaterdagochtend : windstil en dichte mist ! Windguru voorspelde BFT. 1 rond 12.00 uur en BFT.2/3 rond ca. 15.00 uur. Die voorspelling bleek aardig uit te komen. 09.25 uur : Gert-Jan live in de uitzending van Radio Fryslan en vertelde over de radio over het weekendprogramma van het Lustrum. Om ca. 10.00 uur waren ondertussen alle deelnemers verzameld bij Jachtwerf Albert Wester, aangemeld, voorzien van hun wimpel en programmaboekje. Er werd koffie gedronken en gezellig bijgepraat maar ook gespeculeerd of de wedstrijd wel door zou gaan.

Het werden uiteindelijk 112 inschrijvingen, 286 Valkendiners en 350 opvarenden ! Het 75 jarig bestaan van de Valkenklasse is op een waardige manier gevierd. Het werd een echt familieweekend waar jong en oud zichtbaar genoten. Het is moeilijk om in het kort de sfeer, de gesprekken en het gevoel van dat weekend weer te geven als men er zelf niet bij geweest is maar iedereen die er wel bij was zal dit nooit vergeten. Al vrijdag waren ca. 25 Valken in Grou neer-gestreken, uit alle windstreken werden ze aangevoerd en werd de kade in Grou en rondom Hotel Oostergoo gevuld met Valken. Die avond zat de stemming er in Grou al goed in en was het bij Oostergoo gezellig druk. Iedereen keek reikhalzend uit naar het verloop van het weekend, vooral omdat de wind het misschien zou laten afweten.

Een monumentaal lustrumweekend – Valk 75!



Op de sloep "Naerdenhaegh" zou de regie van de Vlootschouw plaatsvinden.Om 14.40 uur beklom een cameraman van Omrop Fryslan de sloep en nam een interview af. Het werd 15.00 uur : de oude Sint Piter sloeg drie maal en het eerste eskader van groep A vertrok precies op tijd vanaf de ingang van de Rjochte Grou richting het Statenjacht.

Seinen kwamen vanaf de sloep d.m.v. hoorn-signalen, seinvlaggen en "Whatsapp" hetgeen een zeer doeltreffend hulpmiddel bleek te zijn om de deelnemers op de hoogte te houden van het verloop van de startvolgorde.

Kort daarna kwam de mededeling van het GWS startschip dat de uitstelvlag werd gehesen. Wikken en wegen bij de organisatie : de Vloot-schouw mocht niet in de verdrukking komen, dat was immers toch het hoogtepunt van het Lustrumweekend. Om 10.42 uur werd de knoop doorgehakt, een moeilijk besluit : de wedstrijd zou niet verzeild worden, hoe teleurstellend het ook was. Alle deelnemers konden rustig ademhalen en op hun gemak toeleven naar de Vlootschouw. Kort daarna brak de zon langzaam door en stak er zo waar een klein lopend windje op. Het Statenjacht "Friso" en het skutsje "Frysia" lagen rond 14.00 uur geheel gepavoiseerd aan de steiger van Hotel Oostergoo. Langzamerhand verzamelde zich een vloot van 112 Valken, allen met hun oranje jubileumwimpel aan de gaffel, op het Pikmeer. De ere-gasten kwamen geleidelijk aan, de Commissaris van de Koning, zijn echtgenote en gevolg waren punctueel om 14.40 uur bij Hotel Oostergoo en werden ontvangen door Margot Knegtering-Breuning. Na een korte kennismaking en drankje ging men aan boord van het Statenjacht en de Frysia.


Een monumentaal lustrumweekend – Valk 75! Margot Knegtering-Breuning stond samen met

Hette van der Zwaag naast de heer Jorritsma. Zij wisten hem over iedere Valk wel iets te vertellen, de sfeer was daar opperbest.

Het liep allemaal voorspoedig, in ruim een uur vertrokken deze 4 groepen, verdeeld over 24 eskaders richting de Vlootschouw voor Hotel Oostergoo, het Statenjacht en de Frysia. Er werd vanaf de Valken gegroet d.m.v. het strijken of oprollen van de genua, het vieren van de gaffel en natuurlijk vriendelijk zwaaien naar de CvdK. De bemanning van het Statenjacht vuurde met enige regelmaat saluutschoten af.

Ook onze Valk-Veteranen op het skutsje de Frysia genoten met volle teugen. Het geheel werd muzikaal onder-steund door de Wettertoerkapel uit Drachten.



Het uitstekende Valkenbuffet kon op drie verschillende buffetten in het hotel opgediend worden en smaakte iedereen uitstekend. Hotel Oostergoo was bijzonder goed voorbereid op zoveel gasten, alles verliep gesmeerd.

Rond 16.30 uur was iedereen weer aan de wal en was de borrel in volle gang. Op het Staten-jacht werd nageborreld met de heer Jorritsma, zijn echtgenote en de overige gasten op het Statenjacht. De heer Jorritsma en zijn gevolg vertrokken iets na 17.00 uur. Vervolgens vond er rond 18.00 uur een prijsuitreiking plaats op het bordes van Hotel Oostergoo. Aangezien de wedstrijd niet was door gegaan konden de hoofd- en -wisselprijzen niet worden uitgereikt, maar wel de ludieke prijzen van de Valkenkring Grou en natuurlijk de Jacoba van Beieren prijs (voor Cees en Ad de Jong van valk 477) en de Max Breuning wisselbeker voor Hilbrandt en Albert van der Veen (Valk 102). Beide prijzen werden uitgereikt door onze eigen Valken edelvrouw „Jacoba van Beieren” in historisch 15e eeuws kostuum : Margot Knegtering-Breuning.

Soulblender besloot de feestavond met, zoals beloofd, een uiterst swingend feest waarbij flink gedanst werd. Het dak ging eraf bij Oostergoo, de pannen liggen inmiddels weer recht op de latten


.

Zondag een vrij zonnige dag met een stevige en vlagerige bries. Een fraai gezicht: 4 groepen van in totaal 110 Valken

starten om de 10 minuten op het Pikmeer


Na een kruisrak het starteiland ronden en voor de wind richting de Tynje. Via Tynje naar Wijde Ee, Kromme Ee, de Veenhoop en een uitdaging van de route : de Hooidambrug.


Gelukkig alle medewerking van de brugwachters vrijwel iedereen kon direct doorvaren door deze brug die open bleef staan. .


Grote bewondering voor mevr. D.van Busschbach-Bruijnzeel die meezeilde op de Valk 1 van haar neef Adriaan. Met 90 jaar was zij de oudste deelneemster. Hotel Princenhof was volledig voorbereid op onze komst, de lunches kwamen vlot door. Tijdens de afscheidsspeech werd er aandacht besteed aan het goede doel dat wij verbonden hadden aan dit Lustrumweekend. Voorzitter Arjen de Boer van de Stichting Alles Is Mooglik vertelde de deelnemers iets over hun werk. Voor aanvang van de feestavond kreeg AIM van de Valkenklasse € 500,-. Van Tom van Oostrum (Aquamore) van Valk 625 € 300,- en van de verkoper van kleding van de Valkenklasse , de firma Alba Specials een bedrag van € 100,-. Daarna ging de collectebus rond en werd in 10 minuten een bedrag van € 422,98 opgehaald. Een 'Valktastisch' bedrag waarmee de commissie AIM het aangepast zeilen in Grou verder kan ontwikkelen. .

Na een lang en vlagerig kruisrak waarin er flink gewerkt moest worden werd Hotel Princenhof bereikt. .


Na het wegtrekken van een pittige bui vertrokken de Valken weer op eigen gelegenheid naar Grou.Eenmaal daar aangekomen moesten er ca. 60 boten uit getakeld worden. Een huzarenstukje dat opnieuw heel vlot werd geklaard bij de jachtwerven Albert Wester, De Blieken en bij het Zeilcentrum Grou. Rond 18.00 uur werd de Valkenvlag weer gestreken in Grou en kon het nagenieten van de belevenissen beginnen. .


de KWS sluitingswedstrijden. Zonder de medewerking van het comité van de GWS was de organisatie van dit Jubileumevenement niet uitvoerbaar geweest. Dat maakte het samenvallen met de NaKaag helaas onvermijdelijk. Volgend jaar kunt u weer een prachtig Valken evenement van ons verwachten ! Een datum is nog niet bekend maar zal ook weer afhangen van anderen. Hopelijk is dan de overlap met de Nakaag te vermijden. In principe zal het weer in de tweede helft van september plaatsvinden. Het is onze bedoeling er dan opnieuw een 2-daags evenement van te maken waarin zowel de wedstrijdzeiler als de toerzeiler aan bod komt en zeker het familieaspect weer hoog in het vaandel zal staan. Op zaterdag : 2 wedstrijden zeilen , onderverdeeld in een A, B en (bij voldoende aanmeldingen) een C-Groep. Ook dan weer kunnen Valken zonder (geldige) meetbrief meedoen en iets proven van het wedstrijdzeilen. U kunt dan strijden om die prachtige wisselprijzen die wij dit keer helaas niet hebben kunnen uitreiken ! Aansluitend op zaterdagavond weer de borrel en het Valkenbuffet bij Hotel Oostergoo met daarna in de feestzaal een discjockey die - eigentijdse- muziek draait zodat alle leeftijden aan hun trekken komen. Op zondag (wat vroeger op de dag) de Princenhoftocht (toertocht) en na terugkomst in Grou, als iedereen afgetuigd heeft en de Valk er uit getakeld is, een afsluitende prijsuitreiking met borrel, borrelhap en muziekje op de jachtwerf. Wij hopen u allen dan weer te zien alsmede ook weer nieuwe deelnemers te kunnen begroeten. Oant Sjen yn Grou ! Valkenkring Grou, Margot Knegtering-Breuning, Jetze Sipma en Gert-Jan de Roo .

Margot, Jetze en ik beschouwen het als een groot voorrecht dat we dit hebben kunnen organiseren en dat het allemaal zo goed verlopen is. De vele hartverwarmende berichten en bedankjes naderhand zijn natuurlijk onvergetelijk. Zonder de enorme hulp van zeer vele anderen was het echter niet mogelijk geweest. Graag bedanken wij , naast onze sponsors en donateurs, iedereen die belangeloos heeft meegewerkt aan de totstandkoming en uitvoering van dit weekend: De Commissaris van de Koning,de heer J. Jorritsma en zijn echtgenote,mevr. P. Pouwelsen, kabinetschef van de CdK., de bemanning van het Friese Statenjacht „Friso”, Omrop Fryslan, Jacht-werf Albert Wester -Roelof en Greetje Wester, Jachtwerf De Blieken -Michiel Wester, Vos Catering (parkeren), Bert de Jong, Scheeps-service (parkeren), Yachtcharter H. Hofstra (steiger), Gemeente Leeuwarden (steiger Nieuwe Kade), Vereniging Grouwster Watersport (G.W.S.), Koninklijke Watersport Vereniging Frisia, Zeilcentrum Grou,Koninklijke Watersport Vereniging Sneek (K.W.S.) Madelien Regeer, Mark Nauta, Eize Hoekstra, Nanne Brouwer, Jan & Maaike Kooistra, Martijn Riewald, Sander Knegtering en vriendin, Jan Herman Buining,Eric Bos en natuurlijk ook onze dank aan directie en medewerkers van Hotel Oostergoo. Het was helaas niet mogelijk de overlap van dit Jubileum-evenement met de Nakaag te voorkomen. Wij waren mede afhankelijk van een aantal wedstrijddata in Friesland : de Merke wed-strijden van KWV Frisia, de GWS wedstrijden en rijden.

Met dank voor alle foto bijdragen en media aandacht Eize Hoekstra, Nanne Brouwer, Henk Nauta, BJ. Schuur, Gert-Jan de Roo, Leeuwarder Courant, Vaarkrant Telegraaf, Maaike en Jan Kooistra, Jeff Delhez, Arjen de Boer, Sander Knegtering, Jikkie Cats, Omrop Fryslan, Grouster Journaal en Yacht Alexander Worms


Wist u ...dat het verrassend is,hoe iedereen groet ! ...

...dat Dirk van Slooten de witte pet van zijn vader op had en salueerde ...dat Theo Velsink er wat lang over deed om terug te komen na de boei... ...dat zijn Valk van onder nog in de bronzebottom staat... ...dat de hondjes ook mee mochten varen...met sokjes of zwemvest... ...dat de Commissaris Noord zeer speciaal langs kwam... ...dat Hette zijn boot nog herkende...lag wel wat diep... ...Dat Sander met oranje korte broek voor de Commissaris ging varen met de Holadiee en zei:"Dat is mijn moeder."... ...dat "fflow" wel heel hard voorbij ging …. privé- vlaagje... ...dat het TALENTENJACHT weer opviel... ...dat Madelien vederlicht met hoedje en rechtop snel voorbij voer... ...dat Mark en Hero in een prachtige Valk voeren. ...dat er veel goede Valkenzeilers Hero heten...er waren er VIER... ...dat sommige zeilers twee keer groetten... ...dat af en toe een kanonschot was te horen... ...dat Gert-Jan er zelf intens van genoot... ...dat ineens Jacoba van Beieren uit 1444 op de steiger liep... ...dat bij de prijsuitreiking een aantal mensen verrast werden met een prijs... …dat de polyprijs-uitreiker net zo verrast was (red.) ...dat Menno en Marcel het vreemd vonden geen prijs te krijgen... ...dat Hilbrand en Albert er eindelijk waren... ...dat daarna lekker bijgepraat werd... ...dat het eten ook bijzonder goed was...je wordt hongerig van zo'n dag... ...dat de band Soulblender met Annemarie Kat de sterren van de hemel speelden... ...dat we lekker dansten op een echt zeilersbal tot in de laatste uurtjes... ...dat iedereen in hotel, B&B en Valk laat het bed zocht...

...dat het een gezellig komen was bij Roelof Wester

...dat Jan Kooistra snel takelde...

...dat hij net zo snel de Valk omdraaide...

...dat er heel wat kleurtjes op een Valk geschilderd kunnen worden... ...dat Adriaan Bruijnzeel nog even de gaatjes moest dichten van Valk 1... ...dat de Werf leuk versierd was met slingers en ballonnen ...dat Roelof veel mensen goede raad gaf... ...dat Gert-Jan alles goed in zijn hoofd had... ...dat de Valkvlag met oranje wimpel aan de mast uitwaaide en geluid gaf... ...dat het vrijdagavond al heel gezellig was bij Hotel Oostergoo... ...dat Adriaan en David Bruijnzeel samen in de NIMROD sliepen... ...dat ze de kerkklok ieder uur hoorden slaan... ...dat de dag begon om half acht met een heerlijk ontbijt en prachtig uitzicht... ...dat de mist alles wat geheimzinnig maakte... ...dat de ochtend zeer gezellig begon met het geven van badges met Valknummer en naam, twee glazen, oranje wimpel, bon ...dat Gert-Jan popelde om te beginnen... ...dat hij van erelid Hugo een heuse witte commissaris-pet kreeg, die een maatje te klein leek... ...dat de wedstrijd wegens te weinig wind werd uitgesteld... ...dat iedereen zijn Valk opzocht om nog even rond te varen... ...dat de gezelligheid er af spatte... ...dat dit een feest van het ontmoeten is... ...dat iedereen een kleur had : rood, blauw, groen of rose... ...dat eerst iedereen doorelkaar voer... ...dat Gert-Jan,Eric en Jan-Herman prima elke kleur riepen en startten... ...dat de emoties kwamen,toen Menno en Marcel, de kampioenen van dit jaar met hun Valk 45 als eerste bij het Statenjacht langs kwamen... ...dat de Commissaris na de prominenten een hand gegeven te hebben mijn moeder met rode jasje vertelde dat dit het leukste van zijn werk is... ...dat het heel erg leuk is om te zien hoe alle Valken bemand werden door familie en vrienden


...dat er toch mensen in de Valk met de kiel in de modder zaten... ...dat we, Breuning, dicht bij Van der Veen kwamen...even schrikken... ...dat iedereen een goede plaats voor de Valk kon vinden... ...dat het eten bij Hotel Princenhof vlot op de tafeltjes kwam... ...dat we een flink bedrag ophaalden voor Frisia, Alles is Mooglijk... ...dat iedere Valk rustig weer naar Grou kon varen.. . Margot Knegtering-Breuning

...dat Gert-Jan al vroeg met de kapiteinssloep keek welke route we zouden varen... ...dat het linksom werd,dus begin Kromme Ee... ...dat de wind ietsje meer was... ...dat na de start om het starteiland moest worden gevaren... ...dat dit een goede vondst was... ...dat het wel hard werken was...om bij Hotel Princenhof te komen... ...dat er onderweg een angstschreeuw te horen was...

Wist u


Het jubileumweekend van Jan de Wilde Het valkenbuffet oftewel het jubileumdiner, was

heel geslaagd. Afhaalmaaltijden zijn niet mijn favoriete keuze van dineren, maar een geweldige aardige tafeldame heeft mijn avond gelukkig gemaakt. Zondag weer mooi weer en is er iets te veel wind voor een gezamenlijke toertocht. In groepen verdeeld werd er gestart naar Eernewoude. In de sloep van Gert Jan de Roo en met zijn vrouw en een paar genodigden (waaronder Dick ’t Hooft) hebben we gemotoriseerd de tocht meegemaakt. Mijn bewondering gaat zeker uit naar mevrouw Dons van Busschbach-Bruijnzeel. Zij zeilde mee in een valk van één van de deelnemers. Toevallig zagen wij die boot een schuiver maken, en ik dacht dat gaat niet goed, het was bij een ‘misverstand’ met een andere Valk, maar zij was niet onder de indruk. Al varende naar hotel Princenhof in Eernewoude, kreeg ik de indruk, dat Friesland meer uit water dan uit land bestaat. ‘Prachtig’. Na een uitstekende lunch gingen we via een andere route terug naar Grou. Daar nog weer even een drankje en een kopje koffie. Daarna ging ik weer naar Gouda. Heel fijn heb ik het gevonden. Ik hou van Friesland! Gert Jan, bedankt voor de goede zorg, die je aan mij besteed hebt. Met een beetje tranen in mijn ogen denk ik aan de tijd, wel 50 jaar, dat we zelf valk zeilden. Jan de Wilde.

20 en 21 september 2014 Je voelt je enigszins buitenstaander als oud en zeer oud valkenzeiler, maar dat gevoel verdween naarmate het jubileumweekend Grou vorderde, en ik zoveel actieve zeilers nog herkende, uit de vorige eeuw, al zagen ze er wat ouder uit. Zeilende, vanaf 1953, in de 271, heb ik er veel zien komen en gaan en miste ik nu ook een aan-tal actieve en niet meer actieve valkzeilers, en dat geldt ook voor de valkjachten. Zelfs mijn ‘Maaike’ (271) was er niet bij. Vrijdagmiddag uit Gouda vertrokken naar mijn kotter, ligplaats W.V. Lelystad. Daar geslapen, was ik halverwege Grou. Zaterdag bijtijds richting mijn hotel ‘ATboot’, Singel 28 te Grou. Dit onderkomen werd voor mij gereserveerd door Gert Jan de Roo. Hotel met ontbijt, keurig! Toen op koffietijd naar hotel Oostergoo. Vol verwachting daar aangekomen, en verwelkomd door Margo, voelde ik me gelijk thuis. Een haven vol valken, een droom voor iedere valkzeiler, en een grote voldoening voor het bestuur van de Klasseorganisatie en de Valkenkring Grou. Gezeten naast Carla, en andere genodigden, waarvan ik er helaas een aantal miste, was ik vol oog en oor (boem) voor de vlootschouw. Mooie bootnamen en kleuren, maar ook, sommige kleuren leken zijn gemaakt uit restjes verf. Vóórafgaande aan deze vlootschouw was er in het hotel nog een ‘voorstelling’ met namen en handenschudden en met bijbehorende woorden en wensen, zowel van de daar aanwezige Commissaris van de Koning alswel de voorzitter van de Klasseorganisatie.


Eerst voeren we langs het schip met de ereleden en oud-valkzeilers (over 50 jaar zitten wij daar ook - op naar het 125 jarig jubileum) en vervolgens voeren we, begeleid met kanonschoten, langs het statenjacht met Hette, Pam, Margot en de commissaris van de Koning van Friesland; Jorritsma. Smile and wave! Alle 112 aanwezige valken kwamen voorbij; van de nummer 1 tot de ‘bijna’ houten valk Pooh en van de kampioenen (45) to wedstrijdvalken die ter ere van deze gelegenheid weer eens van de balken waren gehaald. Wat een mooi gezicht! De zaterdag werd succesvol afgesloten met een buffet in Hotel Oostergoo en een lustrumfeest begeleid door de Soulblenders. Bedankt Annemarie voor een leuke avond! Zondag arriveerden mijn ouders om mee te passagieren voor de Princenhoftocht. Er stond een flink windje en trapeze en spinnaker waren niet toegestaan vanwege het toerkarakter van de tocht. Gelukkig hadden we wat extra gewicht bij ons! We hebben heerlijk gezeild, flink wat opgekruist richting Hotel de Princenhof, de auto’s voor de brug hebben kunnen genieten van alle valken die voorbij kwamen en de lunch was goed geregeld bij de Princenhof. Mijn ouders hebben genoten van het meezeilen en bemannen en Karel heeft genoten van het feit dat hij ook eens mocht sturen. Kortom een heerlijk dagje en mooie afsluiting van het weekend. En zoals dat gaat maandag weer met spierpijn achter het bureau gekropen. Bij het sluitingsevenement Sneek zijn

Over 50 jaar zitten wij daar ook… Wat een onverwacht mooi weekend eind September! Vol goede moed waren Karel en ik vroeg vertrokken uit Rotterdam om rond half 8 bij jachtwerf Albert Wester aan te komen en nog net als laatste het water in te kunnen. En wat was alles al goed voorbereid voor de volgende dag; richtingspijlen getrokken voor hoe de trailer te rijden, parkeerterrein aangelegd, verkeersborden gemaakt en natuurlijk een mooie valkenvlag in de vlaggenmast. Na het Talentenjacht afgemeerd te hebben voor het terras van Hotel Oostergoo zijn we ingecheckt om vervolgens het nachtleven van Grou te ontdekken. Dit was beperkt tot de plaatselijke pizzeria en drankjes op het terras van Oostergoo met de inmiddels flinke groep verzamelde valkenzeilers. Zaterdagochtend ontwaakten wij in een mistig Grou, waar je vanaf het hotel niet eens het eind van de steiger ervoor kon zien. Zoals verwacht werd er ‘s ochtends geen wedstrijd gevaren door het gebrek aan wind. Wel werd iedereen professioneel ontvangen bij jachtwerf Albert Wester voor de inschrijving (handig die kaartjes met naam en zeilnummer), koffie, suikerbrood en een mooi verhaal van Gert-Jan de Roo a.k.a de Kapitein. Omdat het zonnetje scheen, de lucht blauw was en de boot toch al in het water lag, werd er door menigeen een plezierrondje gedobberd/gezeild in afwachting van de vlootschouw. De vlootschouw was zeer goed voorbereid en verliep perfect.

Talentenblog: Lustrumweekend in Grou

we er niet zijn, maar we hopen jullie allemaal nog eenmaal te zien met het Talentenjacht bij de Snertcup in Vinkeveen! Op 1 & 2 November zijn we te vinden op Kralingen met onze nieuwe boot; Valk 28! Karel en Malou


Omrop Fryslan Gert-Jan de Roo 17 september https://www.dropbox.com/sh/3xda5uqrx2c596y/AAD8Qju3qtJvYBuGFCMF8v2za/Omrop%20Fryslan%20interview%20GJ%20de%20Roo%20-87daf8?dl=0 Alle foto’s en films in de dropbox: https://www.dropbox.com/sh/3xda5uqrx2c596y/AAAapL8FZdHUWw-K7vLJSPQIa?dl=0 Foto’’s van Eize Hoekstra te bestellen in de webshop http://oypo.nl/1FEC8195F416909E


Omrop Fryslan Roelof Wester bij Bynt fan

17 september http://www.omropfryslan.nl/utstjoering/bynt-fan-17-septimber-2014-1720 Al 75 jier fare yn in Valk Eltsenien dy't wolris it wetter op giet, hat der wolris yn sitten. De Valk is ien fan de ferneamdste boatsjes fan ús lân en bestiet 75 jier. Se wurde foaral brûkt troch sylskoallen, mar der wurde ek noch hieltyd wedstriden mei dien. Wy giene del by de bou fan in Valk, en yn de studio skoot Roelof Wester oan, dy't oer de skiednis fan de Valk fertelt.

65

1

1 —

20

14

FOTO: KLIK&CO/RICHARD DE JONGE

Eng:

Die

Kla

sse h

at ei

ne la

nge E

volu

tion

erle

bt. M

an

kenn

t sic

h: D

arum

geh

t es b

ei R

egat

ten

oft k

napp

zu

Der

h

at

ein

bra

ves

zum

Tou

ren

un

d ei

nes

für

ansp

ruch

svol

le R

egat

ten

. Der

ein

e is

t au

s G

FK, d

er a

nde

re a

us

Hol

z.

Wie

die

Kla

sse

tick

t un

d w

ie a

lles

bega

nn

: P

ortr

ät z

um

75-

Jahr

-Ju

bilä

um

1 1 — 2 0 1 4

FO

TO

S:

VA

LK

EN

KL

AS

SE

/SC

HE

EP

VA

AR

TM

US

EU

M

Bei Bruynzeel wurden Valken in SERIE gefertigt. Auch Modelle mit kleinem Kajütaufbau waren gefragt. Die rationelle Produktion sorgte für Preise

S N E E K W E E K 1 9 5 3

Das Starterfeld liegt unter Spi dicht beieinander – wie heute. Allerdings bestehen die Segel jetzt aus Dacron

Z W E I T E S E R I E

Auf dem Typenschild fehlt das Wort „Keuken“, „Küche“, in der Firmen-bezeichnung. Keiner wollte einen Küchen-schrank segeln

A R T E F A K T

Der Messbrief vom Valk Nummer 1. Der Eigner: ein gewisser C???????. Bruynzeel, Sohn der Werftchefs

Ganze nannte er, auf Anregung seiner Frau, Hechthout – Klebeholz oder auf Deutsch: Multiplex. Nun wollte er beweisen, dass die-ses Holzprodukt auch wirklich wasserfest ist. Außerdem dachte er sich, man könne auf ei-nem Bein, nämlich dem mit den Küchen, vielleicht nicht so gut stehen in diesen unge-wissen Zeiten. Ein weiteres Produkt würde sicher Abhilfe schaffen.

Was läge da näher, dachte sich der findi-ge Kaufmann und Segler, als ein Boot zu bauen. Denn die müssen ja wasserfest sein. Und so begreift ein jeder gleich die besonde-ren Eigenschaften seines neuen Produktes.

Kurz entschlossen beauftragte er seinen Segelfreund, den großen holländischen Konstrukteur Ricus van de Stad, ein Boot zu zeichnen. Es entstand der Valk – konsequent auf industrielle Fertigung ausgelegt, mit ei-nem Spantengerüst, auf welches das neuar-tige Hechthout aufgebracht wurde. Lackie-ren und fertig: Die Bauweise als Knickspan-ter ergab sich aus Fertigungsmethode und Material.

D as Boot erwies sich als schnell, denn es war deutlich leichter als massiv beplankte Artgenossen, wie etwa die BM. Es segelt tro-

cken und kann wegen des flachen und recht breiten Achterschiffs sogar gleiten, wenn Wind und Spinnaker mithelfen. Außerdem bietet es viel Raum für Ausflüge mit der gan-zen Familie. Die Größe ergab sich aus der Segelfläche: So viel Boot wie möglich, das mit 16 Quadratmetern schnell bewegt wer-den konnte. Die Fläche ergab sich aus steu-erlichen Gründen: Mehr als 16 Quadratme-ter galt als Luxus und wurde daher extra be-lastet. Weil der Valk leicht war, konnte er also bei gleicher Segelfläche geräumiger ausfal-len als seine Konkurrenten. Das war gut fürs Tourensegeln mit der Familie.

Bruynzeel fertigte seine Hechthoutplat-ten in den Maßen 6,50 mal 2 Meter, da sie sich so gut transportieren ließen. Nun sind das auch genau die Außenmaße des Valken. Zufall? Wohl nicht. Somit ließ sich ein Valk im Wesentlichen aus zwei Platten herstellen, eine für den Rumpf und eine fürs Deck. Der Decksausschnitt ergab Holz für die Boden-platten. Verschnitt? Nahezu null.

Nun war 1939 sicher nicht die Zeit für wagemutige Investitionen, dennoch legte Bruynzeel zwei Serien auf, eine von 100 und eine von 150 Stück. Beim durch die ratio-

Müde steckt der junge Blonds chopf s einen Kopf unter der großen Baumpersenning des Polyvalken hervor. Es ist Donnerstag, eher Mittag

als Morgen. Der Tag nach der Schaumparty in der Disko in Grou, einem Wassersportdorf am Pikmeer in Friesland.

Nach kurzer Orientierungslosigkeit fin-det sich der Segler zurecht. Er liegt mit sei-nem Schiffchen im Hellingshaven, zusam-men mit etwa 500 anderen Valkenseglern. Kein Fetzen Wasser ist mehr zu sehen im Be-cken, das Tags zuvor extra freigeräumt wur-de. Überall Boote. Alles die gleichen. Wie je-den Mittwoch in der Saison. Extra für den Ansturm der Jugend auf die Disko. Erken-nungsmerkmal für alle, die dennoch hierher wollen und damit sagen: Ich beschwere mich diese Nacht nicht über Gesang und Lärm im Hafen, denn ich bin mit dabei? Ein Polyvalk.

Auf ihm haben sie in der Segelschule bis vor kurzem noch den Umgang mit Segeln und Schoten trainiert, haben das gutmütige Boot schätzen gelernt. Logisch, dass dann

der erste Segeltörn weg von zu Hause, ohne Eltern, aber mit Kumpels oder Freundinnen ebenfalls auf so einem Gefährt durchgeführt wird. Einfach einen gemietet und los geht’s. Mit der dritten Stufe der niederländischen Segelschulausbildung ist das kein Problem. Szenen wie die in Grou spielen sich so oder ähnlich im ganzen Nachbarland ab, sei es in den Revieren ganz im Süden, Veerse- oder Grevelinger Meer, auf den Maasplassen im Südosten oder auf den Gewässern rund um Amsterdam.

Der Polyvalk ist in den Niederlanden un-gefähr das, was bei uns ein Zugvogel ist. Er ist einfach, gutmütig, geräumig, und das erste Stück Freiheit auf dem Wasser. Ein Boot, auf dem gesegelt und übernachtet werden kann. Viele tausend, einige sprechen gar von mehr als zehntausend, Stück sind gebaut worden. Die meisten davon laufen in Charter, als un-verwüstliches Allround-Boot. Ebenso haben fast alle Segelschulen den Valk als Ausbil-dungsjollie gewählt.

Nun feiert die Klasse und damit der Valk aber sein 75-jähriges Bestehen in diesem Jahr. Damit ist klar: Valken waren nicht im-mer aus GFK, denn seinerzeit dachte noch niemand an Harze und Glas, wenn es um Boote ging. Damals, 1939, der Krieg hatte be-gonnen, beschäftigten die Menschen ganz andere Dinge. Einer von den besorgten Menschen war ein gewisser Herr Bruynzeel aus Zaandam in der Nähe von Amsterdam. Er besaß eine Fabrik für Küchen, Bruynzeel Keukens – eine Firma, die auch heute noch existiert. Und dieser Herr Bruynzeel hatte ei-ne Möglichkeit erdacht, Mahagonifurniere wasserfest miteinander zu verkleben, mit speziellem Leim und hohem Druck. Das

WASSERFESTE

Zum alljährlichen Fahrtentreffen versammeln sich einige Dutzend Crews



69 68 1 1 — 2 0 1 4 1 1 — 2 0 1 4

FO

TO

S:

YA

CH

T/A

. F

RIT

SC

H (

O.)

, V

AL

KE

NK

LA

SS

E/S

CH

EE

PV

AA

RT

MU

SE

UM

(2

), S

. S

CH

OR

R (

R.

U.)

S T A R K W I N D

Wenn es stärker weht, ist der Valk in seinem Element. Die Regattaboote haben keine Reffs, es wird gehangen und mit Glück geglitten

N A C H T R U H E

Bis zu vier Erwachsene haben unter dem Zelt Platz. Das Gepäck muss dann an Deck. Manche verbringen so einige Wochen

I N V A S I O N

Charterflotten von mehr als hundert Booten sind keine Seltenheit. Denn dafür sind die Valken optimiert: simpel und sehr robust. Seit einigen Jahren haben sie auch Rollfocks

W I R R W A R R

An Trimm-möglichkeiten mangelt es nicht. Alle sind zum zentralen Punkt rund um die Großschot geführt. Nur wer damit umzugehen weiß und fleißig ausreitet, ist bei Regatten vorn

»

«

w w w. v a l k e n k l a s s e . n l

ALEXANDER WORMS

ausgiebiges Angleiten bei genügend Wind und Gewicht im Trapez. Die Klasse macht also Spaß, das bestätigen nicht zuletzt die großen Felder bei den Regatten. Die sind aufgeteilt in eine Gruppe rund um Amster-dam und Den Haag, die auf Brassemeer und den Lossdrechtse- und Kagerplassen segeln, und einer Gruppe in Friesland.

Regelmäßig trifft man sich zum Kräfte-messen. „Das ist dann eine bunte Mischung und überhaupt nicht elitär. Den typischen Valk-Segler gibt es nicht. Wir segeln aktiv, und nachher trinkt man ein Bier zusammen“, so van Leeuwen. „Mein Großvater zum Bei-spiel, der ist mit meinem Vater und mir gese-gelt, bis er über 80 war. Kein Problem. Auch das Alter spielt also keine Rolle, eher die Er-fahrung. Sein Boot gehört übrigens heute mir.“ Eine aktive Klasse eben.

D amit das so bleibt, hat sich die Vereinigung etwas ausgedacht: Eine Jugendcrew kann sich für eine gesponserte Saison in ei-

nem komplett regattatauglich ausgerüsteten Boot bewerben. Das Startgeld beträgt ein-malig 500 Euro und wird bei Eintritt in die Klasse mit eigenem Boot erstattet. Klar, dass die „Talentenjacht“ (auf Deutsch Talentsu-che) ungemein populär ist, denn schließlich wird auf hohem Niveau zusammen mit er-fahrenen Seglern gewetteifert. Da kann die Jugend nur lernen.

„Und so kommt wieder der Polyvalk ins Spiel: Viele Jugendliche sammeln auf ihm erste Regattaerfahrung, etwa bei Segelschul-Wettkämpfen. Und dann wollen sie weiter-

machen, und wir können ihnen das bieten. Die große Verbreitung der Kunststoffschif-fe, vor allem in den Schulen, ist damit nur gut für die Klasse“, freut sich van Leeuwen.

Das war nicht immer so. Früher wur-den die GFK-Kollegen von den Holzwür-mern skeptisch beäugt, ja, man sah den Po-lyvalken sogar als Gefahr an für ausgegli-chenes Regattieren, als das Material noch als modern galt. Als sich jedoch abzeichne-te, dass die Kunststoffboote nicht wettbe-werbsfähig sind und das auch gar nicht sein wollten, war die Aufregung fast schon wieder vorbei. „Es gibt eben Tourensegler und Regattacracks, aber alle segeln Valken. Bei den Tourern darf das Schiff eben auch mal aus GFK sein, ist doch kein Problem“, erklärt Gert-Jan de Roo. Er ist zuständig für den Bereich Tourensegeln innerhalb der Klasse.

Dass der nicht zu unterschätzen ist, be-weisen die Valk-Segler einmal im Jahr im

Nationalpark Princenhof im Norden der Niederlande. Dort treffen sie sich zum ge-meinsamen Touren, ohne Wettbewerbs-druck, so weit das bei einer Einheitsklasse möglich ist. Es wird palavert, gegessen und gesegelt. 2014 findet das Ganze am 20. und 21. September statt. Teilnehmen kann jeder, der einen Valk sein eigen nennt, auch wenn der nicht aus Holz ist. Im Jubiläumsjahr hofft man auf 75 teilnehmende Boote.

Diese vergleichsweise kleine Anzahl be-weist jedoch bei vielen Tausend gebauten Exemplaren jedoch auch, dass der Kern der Klasse eben aus Holz ist. Die Kunststoffschif-fe sind noch nicht integriert und werden das wohl auch nie werden – sie sind eben die Ar-beitstiere und Renditeobjekte bei Vercharte-rern und Segelschulen. Das aber wird ein echter Valk aus Holz niemals sein. Denn neu kostet so ein Schiff heute um die 50 000 Euro. Und es gibt nur wenige Werften, die sie über-haupt noch bauen. Nicht industriell herge-stellt, ist der Fertigungsaufwand relativ hoch, was den satten Preis erklärt.

Selbst ein Kunststoff- oder Polyvalk kos-tet rund 20 000 Euro, was ebenfalls happig erscheint. Allerdings wird eben zumeist im Hochlohnland Holland gefertigt, und die Schiffe sind nahezu unverwüstlich. Einige Boote laufen seit über 20 Jahren im Charter-betrieb. Man stelle sich das in einer moder-nen Flotte von Yachten vor – unmöglich.

Unserem Freund im mittäglichen Grou ist das alles egal. Er will jetzt duschen und dann vor allem eins: Segeln. Im Valk.

nelle Fertigung günstigen Preis von 450 Gul-den waren die schnell ausverkauft, die Ferti-gung begann.

Das Boot wurde vermessen, ein Segel-zeichen vergeben – und der Valk war gebo-ren. Ganz pragmatischer Holländer, erklärte sich Bruynzeel den Erfolg auch mit dem Um-stand, dass Reisen ins Ausland während der Ferien in den ersten Jahren des Bestehens nicht kaum möglich waren: Man blieb im Lande, und damit es dort nicht langweilig wurde, wurde eben ein Boot angeschafft.

Die Baunummer 1, die eigentlich die Nummer 2 war (der Prototyp war noch nicht gut genug), segelte der Sohn des Herrn Bru-ynzeel zunächst selbst. Eine Klasse zum An-fassen entstand.

S eitdem ist viel geschehen. Rund 1400 Boote aus Holz kennt die Klassenvereinigung, 841 Segel-nummern wurden vergeben. Auf

Regatten treffen sich regelmäßig bis zu 50 Crews, um auf hohem Niveau die schnellste zu ermitteln. „Wir sind eine Klasse, die die Balance zwischen Innovation und Tradition sucht“, sagt Mark van Leeuwen. Er ist Ge-schäftsführer der Klassenvereinigung. „So haben wir uns gegen Laminatsegel entschie-den, denn der Valk ist eine ehrliche Klasse. Klar gibt es Crews, die zweimal pro Jahr neue Segel kaufen können, aber letztlich ent-scheidet doch noch das Können der Segler über den Sieg und nicht das Bankkonto. Und das soll auch so bleiben“, so der Klassenchef weiter.

Dabei beinhaltet dieses Können auch den Umgang mit den vielfältigen Trimmein-richtungen eines echten hölzernen Regatta-valken. Da geht es um die Neigung der Gaf-fel, die auf raumeren Kursen tiefer gefahren wird als am Wind, um den Traveller, den Cunningham und den Niederholer, die Spannung der Wanten und Stagen, die wäh-rend der Fahrt verändert werden kann, den Holepunkt der Genua und um die Liekspan-nung des Großsegels: „Einige können sogar das Oberliek, also das in der Gaffel, separat eintrimmen“, weiß van Leeuwen. „Wir las-sen vieles bewusst offen, so kann auch getüf-telt werden. Das ist gewollt.“

Aber eben in Grenzen, sodass die Sache überschaubar bleibt. Ach ja, und dann gibt es noch den Spi, der zusammen mit der Ge-nua gefahren wird. Er wirkt etwas klein, sorgt aber, so versichern versierte Valk-Segler, für

I TA L I E N

SAILINGDULACSAILINGDULAC


Valkenklasse al 75 jaar in

beweging

Valkennieuws 2014-05 Oktober - Jubileum Bijlage

Documents

Transcript of Valkennieuws 2014-05 Oktober - Jubileum Bijlage