Vaar november 2012 2.0

Clubblad van de

wsv ”ROTTERDAM”

24e jaargang, nummer 2 uitgave : november 2012

Bestuur: Voorzitter: Nico van Bellen Tel.: 010 - 423 32 44 E-mail: [email protected] Secretaris: Wolter Nijenhuis E-mail: [email protected] Penningmeester : Mattijs Swets E-mail: [email protected] Commissaris Haven - en Terrein: Marc Wielders Tel.: 010 -458 19 10 E-mail: [email protected] Commissaris Organisatie: Wytske van der Vaart Tel. : 010 - 476 67 80 E-mail: [email protected] Wedstrijdzeilen : Sjerp Noorda E-mail: [email protected] Evenementen en VB zeilen: Herma Schriel Email : [email protected] Tel. : 06 - 13755 627 Ledenadministratie Wytske van der Vaart E-mail: [email protected]

Uit de Inhoud met o.a.: • Voorwoord van de Voorzitter • Van de Penningmeester- • Van de Havenmeester • Verbruik gas en elektra • Huishoudelijk reglement van de Watersport

Vereniging “Rotterdam” • Verslag werklunch KPO met John Verkerke en

Remmert Koch van de Gemeentewerf

Advertenties: 1/1 pagina € 200,- | bij 5 x per jaar 1/2 pagina € 100,- | verschijnen

DIGITALE EDITIE:

www.wsvr.nl/vaarvoer

Clubblad van de wsv ”ROTTERDAM”

Langepad 27, 3062 CJ Rotterdam Tel.: 010 - 452 00 78

www.wsvr.nl www.facebook.com/wsvrotterdam

24 jaargang (2012), nummer 2

Van de voorzitter, In een bruisende vereniging als de onze gebeurt veel. Dat blijkt ook maar weer uit de inhoud van deze vaarvoer in een nieuw jasje, niet alleen in uiterlijk en vorm maar ook in functie. De knusheid vindt meer en meer naast diverse andere nuttige functies een plaats op de website. Zoals u ziet is de vaarvoer vooral informatief en een warmloper voor de vergadering. Ik merk dat diverse standpunten de ronde doen over dit onderwerp misschien een goed idee om die alvast op de website te plaatsen? Dat kan via [email protected] U treft een voorstel aan voor het huishoudelijk reglement. Eerdere besluiten zijn verwerkt, hier en daar zijn schoonheidsfoutjes hersteld en is de tekst wat beknopter gemaakt. Het is een stuk om te bespreken in de vergadering en ik verzoek u de tekst goed door te lezen en ook te letten op punten en komma’s. Ik reken er op dat wij in de vergadering een nieuw reglement kunnen vast kunnen stellen. Thuisblijvers moeten er rekening mee houden dat nog veranderingen kunnen worden aangebracht. Overigens reden te meer om juist wel naar de najaarsvergadering, 11 november as om 13.00, uur te komen. Verder veel leesplezier.

Nico van Bellen.

Van de penningmeester,

Beste leden van de WSVR, Waar we met z'n allen op wachten is bericht van de deelgemeente over de jaarlijkse huurtarieven. Omdat is aangekondigd dat in een aantal stappen forse verhogingen doorgevoerd zullen worden is binnen de verschillende verenigingen aan de plas onrust ontstaan, ook binnen de WSVR. Het feit dat we nu, eind oktober 2012, nog geen bericht hebben ontvangen betekent geenszins dat de verhogingen van de baan zijn. Wel maakt iedere dag uitstel het minder voor de hand liggend dat de huurtarieven voor het jaar 2013 al fors verhoogd zullen zijn. We houden met het bestuur de vinger aan de pols en zullen zodra daar aanleiding toe is actie ondernemen, daarbij zullen we als vereniging aansluiting blijven zoeken bij het KPO. Verder valt op dit moment niet zoveel bijzonders te vermelden over de financien. Goed nieuws is dat het de organisatie van de Gouwe Ouwe 2012 gelukt is met een positief resultaat af te sluiten, het bewijs dat een bijzonder evenement dat 1 van de pijlers van onze club is kostendekkend georganiseerd kan worden. Namens het bestuur, Mattijs Swets Penningmeester WSVR

Uitnodiging Algemene Ledenvergadering

Zondag, 11 november 2012, aanvang 13.00 uur in het clubgebouw WSVR

Agenda, Jaarverslag, f inanciële stukken e.d.

worden per email of per post verzonden.

U bent van harte welkom !

Geachte leden, jeugdleden, aspirant(jeugd)leden, donateurs van de WSVR

Hierbij nodigt het bestuur van de WSVR u uit voor de zogenaamde najaars-ALV op zondag 11 november om 13.00 uur in het clubhuis, Langepad 27 te Rotterdam. Op de ALV van 6 maart 2011 is besloten dat er een tweede ALV in het najaar gehouden zal worden om de leden en donateurs nader te informeren over de uitvoering van een aantal besluiten. Dit alles om de communicatie tussen bestuur, leden en donateurs onderling nog verder te optimaliseren. Besluitvorming en het inbrengen van voorstellen en agendapunten vindt plaats conform de Statuten.

Agenda

• Opening en mededelingen • Verslag van de ALV van 11 maart 2012, zie bijlage • Ingekomen stukken • Voorstel tot wijziging van het huishoudelijk reglement (wordt nagezonden) • Terugblik op het afgelopen halfjaar

- Evenementen (Gouwe Ouwe, NCK, teamzeilen, Kajuit Eruit) - KPO - Jeugdzeilen - Parkeerregeling - Pachtgelden

• Financiën - Stand van zaken

• Terrein en gebouw - Onderhoudscommissie - Hellingbaan - Motorloods

• Vaarvoer en website • Dankwoord voor leden die taken hebben afgerond • Rondvraag en sluiting

Namens het bestuur en met vriendelijke groet,

Wolter Nijenhuis

Bericht van de havenmeester Opruiming loods Vanaf 1 februari komt er een grote opschoning van de kluisjes en de motorloods. In beide ruimtes is er meer in gebruik dan er in de administratie is vermeld en is er veel rondzwervend materiaal in de ruimtes aanwezig waar niet duidelijk van is wie de eigenaar is. Vermoedelijk omdat na beëindiging lidmaatschap deze ruimtes niet worden leeggeruimd. Huurders van een kluisje worden verzocht voor 1 februari a.s de eigen kluis duidelijk van een naamplaatje te voorzien. Hetzelfde geldt voor de rekken in de motorloods, hier is vaak onduidelijk wie welke plek in gebruik heeft. Wij verzoeken u om uw spullen zoveel mogelijk bij elkaar te stallen en het rek dat u in gebruik heeft duidelijk te voorzien van uw naam, eventueel in overleg met de havenmeester. Na 1 februari worden spullen die nog rondzwerven verwijderd! Voor het opbergen van zeilen zal er een rek worden opgehangen. Wijzigingen persoonlijke gegevens Aan alle leden het vriendelijke verzoek veranderingen in uw persoonlijke gegevens door te geven. Dus adresgegevens, email, telefoonnummer etc. De makkelijkste manier is uw wijziging door te mailen aan [email protected]

Verbruik Gas en Elektra

Naar aanleiding van het bericht in de vorige Vaarvoer en de bespreking op de voorjaars ALV zijn er een aantal reacties binnengekomen van mensen die mee willen denken. Dank daarvoor. Wat is er in de tussentijd gebeurd?

De nachtmeter van elektriciteit in de loods bleek niet te werken en is door Stedin nagekeken. Het bleek dat het mankement buiten het terrein van de vereniging lag en is uiteindelijk gerepareerd, aan een verrekening met Eneco wordt gewerkt. De prijzen van Eneco (huidige leverancier) moeten voor het einde van het jaar bekeken worden voor een mogelijke overstap naar een voordeliger leverancier.

De oude koelkast en vriezers in de buitenopslag zijn vervangen door nieuwe energie zuinige apparaten. Tussentijds zijn de meterstanden in de loods opgenomen en deze metingen hebben nogmaals bevestigd dat het stroomverbruik hoog is en dit staaft het besluit om het stroomverbruik op een andere manier in rekening te brengen om zo de kosten voor de vereniging te verlagen. Het is dan aan de verbruiker om zorg te dragen voor het terugbrengen van het verbruik.

Elektrameters op de steiger

Zoals eerder aangekondigd wordt vanaf 1 januari het gemeten elektriciteitverbruik op de steiger per boot/lid in rekening gebracht. Het aantal meters is daarom de afgelopen periode uitgebreid van acht naar twaalf verdeeld over vier palen. Het aantal meters komt nu overeen met het aantal leden, die per jaar voor het gebruik van elektriciteit betalen. Er is geen ruimte voor uitbreiding van de capaciteit, dus gegadigden voor elektriciteit komen op een wachtlijst.

In december krijgen de betrokken leden bericht over welke meter is toegewezen en een indicatie van het verbruik sinds afgelopen september. De meterstand van begin volgend jaar zal het vertrekpunt zijn voor de afrekening van het verbruik. Het bestuur zal in december een prijs per kWh bepalen voor 2013.

Sapristie, quel malheur !

Vorig jaar zijn we voor het eerst, na vele vakanties op de Oostzee doorgebracht te hebben, met een ontevreden gevoel teruggekeerd . Dit was louter en alleen te wijten aan het weer, (veel wind en regen), waardoor veel minder gezeild en gezien hebben, dan we van plan waren. Daarom besloten Berta en ik daar in 2012 opnieuw naar toe te gaan en wel 3 maanden, om de schade in te halen.

Na van 10 tot 12 juni nog wat kleinigheden in orde gemaakt te hebben in Port Zélande, het dek met “gerenoveerde wantspanners” aan de mast gefixeerd te hebben en een zak vol reserve onderdelen voor de Yanmar ontvangen te hebben, vertrekken we op woensdag 13 juni naar de

Roompot. Het is eindelijk goed zeilweer en we maken daar dankbaar gebruik van. Als ik echter de fok uit wil rollen, kan ik het lijntje niet vinden, dat ik los moet gooien om de fok uit te kunnen laten rollen. Als ik verder kijk, zie ik dat ook al de blokjes, die onderaan bij de scepters vastzaten en waar die lijn doorheen liep, weg zijn. Welke hufter heeft dat gejat? Wat nou?

Als ik probeer te bedenken hoe ik dit op moet lossen en naar mijn rijtje valstoppers kijk, zie ik op een van die valstoppers “fokoproller” staan. Die lijn is echter veel dikker dan de lijn, die ik in gedachten had. Langzaam begint het te dagen. Doordat ik vanaf de laatste winterwedstrijd op de Grevelingen (in maart) niet meer gevaren heb, verwarde ik even deze Dehler 43 CWS, die ik nog maar een jaar heb, met de mijn Dehler 33 J/V, waarin ik vanaf 2003 tot vorig jaar gevaren had. Wat bof ik toch met mijn Doddeltje, die op zulke momenten vol begrip is voor het gedrag van haar Bollie, en zijn ongehoorde uitvallen vriendelijk glimlachend langs haar koude kleren laat afglijden.

We zijn nauwelijks een uurtje op de Grevelingen of de zon breekt door. De zeilen bollend in de ruime wind doen de Parbleu deux door het opspattende water glijden. Een geluksgevoel zoals alleen zeilers dat kennen doet ons wegdromen als plotseling een snuivend geluid de stilte doorbreekt. Even flitst door Doddeltje heen dat Bollie zijn Famous Grouse verruild heeft voor coke, maar nee, het onregelmatig terugkerend gesnuif wordt voortgebracht door een bruinvis. Deze slimme vis nodigde onze boot al eens eerder uit zijn speelmakkertje te zijn en ook een duik onder water te nemen en vervolgens bij het happen naar lucht de rugvin laten zien. Ook dit keer snuift en zwemt hij uitnodigend van stuurboord naar bakboord en verdwijnt pas na geruime tijd als onze stemmen hem niet langer aanmoedigen.

Uiteraard springt het licht van de sluis bij Bruinisse op groen als wij naderen en ook de Zeelandbrug dwingt het asfaltverkeer onmiddellijk tot stoppen om ons geluksvogels door te laten. Na nog een heerlijk stuk aan de wind varen naar de Roompot, waarbij we niet één keer over stag hoeven te gaan, lijkt deze eerste zeildag een fantastische vakantie in te luiden.

Het is de bedoeling de volgende dag vroeg op te staan, daar de vaste brug bij de Roompotsluis alleen met laag water geen stuk van mijn 20 m lange mast hapt. Die nacht komt het slechte weer terug van weggeweest en houdt 5 dagen aan, zodat we tot 18 juni kunnen uitslapen voor we naar Scheveningen gaan. Het eerste deel leggen we met een flink gangetje op de motor af. Het is de bedoeling na het passeren van de Maasgeul de zeilen te zetten. Als we de Maasgeul gepasseerd zijn, zie ik dat de wijzer van mijn temperatuurmeter schuin naar voren staat in plaats van rechtop.

Ik kan echter niet zien hoeveel hij aanwijst, maar Doddeltje zegt dat hij 120 0C aangeeft. Dat is schrikken, vooral ook, omdat ik niet weet of hij niet al lang zo hoog staat. Na rap flink wat gas geminderd te hebben hijsen we de zeilen en gooien de motor helemaal uit. Ik stel mezelf min of meer gerust met het idee, dat ik te lang te hard gevaren heb en dat de motor het weer goed zal doen als hij afgekoeld is. Het is gelukkig goed zeilweer, waarbij de wind uit de goeie hoek komt. Bij Scheveningen aangekomen varen we met een rustig gangetje op de motor naar binnen. Als we netjes afgetuigd zijn, komt mijn zoon Robert aanzetten en even later mijn dochter Lisette met haar levenspartner Chantal. Daar die laatste twee de boot nog niet gezien hebben besluiten we ondanks de lonkende chinezen aan boord te eten. Het wordt een gezellige avond, waarbij we als klap op de vuurpijl te horen krijgen, dat heer Bollie en Doddeltje grootouders gaan worden van een tweeling.

De volgende dag gaan we door naar IJmuiden. Daar we maar een klein stukje hoeven te motoren om Scheveningen uit te komen en de zeilen te hijsen, loopt de motortemperatuur niet noemenswaardig op. Daar het ook deze dag schitterend zeilweer is met een wind, die uit de goede hoek komt, hoeven we pas bij IJmuiden de motor weer te starten om naar binnen te gaan. Als we in de verte een paar reusachtige schepen zien aankomen en nog een aardig stukje moeten varen voordat we bij de marina zijn, geef ik flink gas en loopt de temperatuur weer op. Er is dus toch wat aan de hand, wat we voorlopig oplossen door rustiger te varen en in de vaargeul uiterst rechts aan te houden. In de marina meren we zo gauw mogelijk aan een kopsteiger af naast een tot plezierjacht gerenoveerd vissersschip.

Na alles opgeruimd te hebben besluiten we eerst van onze welverdiende borrel te gaan genieten, want onze scheepsbel heeft 18.00 uur geheit. Bovendien is er morgen weer een dag. Daar het de volgende dag weer eens stevig waait blijven we lekker liggen en kan ik rustig naar mijn motor kijken. Het is heel bijzonder wat ik aanschouw. Ik ben de eerste Dehlerbezitter, wiens Dehler negroïde trekken heeft gekregen. Hij is namelijk pikzwart geworden. Ik wist niet dat mijn uitlaat zo lek was en zo’n zwarte roet afscheidde. Als ik vervolgens een paar stukken rubber in het motorruim zie liggen en nog eens naar mijn V-snaar kijk, zie ik, dat die nog wel over drie schijven loopt maar dat er flinke happen uit zijn. Gelukkig heb ik bij de aanschaf van het schip een oude V-snaar cadeau gekregen. Wanneer ik de moer van de dynamo probeer los te draaien, zit deze muurvast. Als ik nog meer kracht zet, glijdt de sleutel een stukje door. Dit is een duidelijk signaal, dat mijn motor vindt, dat ik van hem af moet blijven en ik kan daar begrip voor opbrengen. Dat zou ik ook denken als heer Bollie aan me zat te sleutelen. Ik besluit daarom een monteur te zoeken; die kan dan gelijk kijken of mijn motor niet nog meer schade heeft opgelopen door de oververhitting. De monteur blijkt vlakbij aan de haven te zitten en bij een vestiging van de Rotterdamse Volvo Penta dealer Terlouw te werken. Dat zit dus wel snor met iemand uit Rommeldam. Al de volgende dag heeft hij tijd om langs te komen. Een nieuwe V-snaar ligt er binnen een paar tellen om heen. De monteur laat zien, dat de dynamo niet verder opgeschoven kan worden, zodat de V-snaar niet verder gespannen kon worden. Iets wat ik zelf ook al had begrepen. Hij vermoedt dat dit de oorzaak van het oplopen van de temparatuur is geweest, met als gevolg het verbranden van de V-snaar is. Na goed geluisterd en gekeken te hebben komt hij tot de conclusie dat er verder niets aan de hand is. Daar kom ik dus goed mee weg.

Mijn motor is dan wel weer in orde, maar dat wil niet zeggen dat we verder kunnen varen. Er komt weer slecht weer aan met vooral veel wind. Met name in het weekend van 23 en 24 juni is het raak met windkracht 7 en 8. Daar de wind dwars op de boot staat lig ik niet zo fijn aan het kopsteiger. Hoewel ik toch flinke stootkussens heb is dit niet voldoende. Ze worden zover ingedrukt dat daar waar de boot het breedst is deze door de wind en de golven af en toe tegen de steiger wordt gedrukt. Bovendien kruipt een stootkussen soms omhoog en ligt dan op de steiger. Als ik naar mijn buurman kijk, die aan de lijzijde van het kopsteiger ligt, zie ik dat hij een paar nieuwe leguanen op het steiger heeft laten liggen.

De punten hiervan zijn dunner dan mijn stootkussens, zijn omwikkeld met kunststof en passen mooi tussen mijn stootkussens, omdat het touwwerk niet dunner wordt door de druk van het schip. Als ik mijn buurman ga vragen of ik er een mag gebruiken, blijkt er niemand aan boord te zijn. Ik ga er dan maar vanuit dat de eigenaar er geen bezwaar tegen gehad zou hebben. Ik vouw de leguaan in de vorm van een hoefijzer, zodat beide punten tussen de stootkussens passen. Om te voorkomen dat de leguaan in het water wegzakt, maak ik hem met een lijntje vast op een kikker aan de andere kant van het steiger. De volgende ochtend zie ik dat de andere leguaan aan boord van het schip is gelegd en dat de leguaan, die ik heb geleend voor de helft op het steiger ligt , zodat er nog maar één punt tussen de stootkussens steekt. De boot blijkt wat licht beschadigingen opgelopen te hebben. Er zitten blauwe plekken op de romp van het materiaal, waarmee de punten omwikkeld zijn en het touwwerk blijkt toch zo ruw te zijn dat de huid wat beschadigd is. Wat stevig poetsen lijkt echter voldoende, maar gezien de windkracht acht steek ik mijn handen nog niet tussen boot en steiger

Wat ik niet begrijp is waarom één leguaan nu bij de buurman aan boord ligt, terwijl de door mij gebruikte leguaan nog voor de helft tussen schip en steiger zit. Als de buurman dit heeft gedaan, had hij er kennelijk geen bezwaar tegen dat ik zijn leguaan geleend heb. Maar waarom lag hij dan voort de helft op het steiger? Ik hang hem er maar weer helemaal tussen.

’s Avonds heb ik contact met de vrouw van de buurman, die alleen aan boord blijkt te slapen. Zij vertelt, dat toen zij de afgelopen avond met haar fiets over het kopsteiger liep wel de geleende leguaan zag hangen maar niet het door mij gespannen lijntje, dat dwars over het steiger liep. Het scheelde weinig of ze had met fiets en al in het water gelegen. Toen zij de geleende leguaan voor de helft had opgehaald, was haar woede bekoeld en heeft zij hem verder laten hangen. Toen ze mij dit vertelde kon ze er zelfs een beetje om lachen.

De 26e juni kunnen we eindelijk naar Den Helder of Vlieland gaan. Het wordt Den Helder want er staat voor de verandering eens helemaal geen wind. Als we van de 35 mijl naar Den Helder een stuk of 22 op de motor hebben afgelegd gaat de motor langzamer lopen en stopt uiteindelijk. Verdorie, dat heb ik vorig jaar ook al meegemaakt, maar dat is toen goed gerepareerd. Wat nu weer? Als we noodgedwongen gaan zeilen blijkt de SOG tussen de 0,5 en 1,0 nm te bedragen. Op die manier zijn we pas in 2016 in Den Helder of als we teruggaan, wat Doddeltje wil, in 2017 in IJmuiden. We worden het eens, dat Den Helder het meest voor de hand liggend is na alle inspanning, die het ons gekost heeft hier te komen en dat we via kanaal 16 de kustwacht moeten benaderen. Die houden hier kennelijk een oefening hebben, want ik kan me niet voorstellen, dat al die boten en een vliegtuig hier voor ons zijn.

Ik leg de kustwacht uit, dat er weliswaar geen sprake is van gevaar, maar dat we liever niet de nacht op zee doorbrengen tussen IJmuiden en Den Helder, omdat we vanwege het gebrek aan wind niet goed kunnen manoeuvreren. Ze begrijpen dit volkomen en zeggen, dat ik verder contact met het schip de Visarend moet onderhouden, dat me verder zal helpen. Die komen op me af en laten een rubberboot te water met daarin een mannetje of 5. En zo heb ik opeens douane, marechaussee en politie aan boord. terwijl de rubberboot mij richting Den Helder trekt. I.p.v. dat ze moeilijke vragen gaan stellen zijn ze zeer met me begaan. Er gaat zelfs iemand aan mijn motor zitten sleutelen. Zonder resultaat overigens, zelfs na ruggespraak met een scheepstechnicus aan boord van de Visarend.

Daar de Visarend ook nodig is voor de oefening, die gaande is, hebben zij contact gelegd met de KNRM van Petten en Den Helder, die het van hun zullen overnemen. En zo komt er eerst de “Dolfijn” een rubberboot met drie man van Petten, die de sleeplijn van de rubberboot van de Visarend overneemt, en vervolgens komt er een grote rubberboot van de KNRM van Den Helder met een mannetje of acht, die de sleep van de boot van Petten overneemt. De boot van Petten bleef zich echter verantwoordelijk voor Doddeltje en mij voelen, want ze blijven tot en met Den Helder meevaren en de “Joke Dijkstra” van Den Helder in de gaten houden. Als kroon op hun werk duwen zijn ons om 18.00 uur tegen een kopsteiger in Den Helder nadat de Joke Dijkstra eerst nog een oude reddingboot, die het tot museumstuk heeft gebracht een zet heeft gegeven. En zo zijn er en heleboel mensen bezig geweest “ons leven” te redden. (In de berichten van de door de KNRM verrichte reddingen komen we evenwel niet voor).

Twee dagen later komt de monteur van de officiële Yanmar-dealer in Andijk kijken wat er aan de hand is met mijn motor. Er blijkt ergens een verstopping in de brandstofleidingen te zitten. Als hij die met een pomp probeert weg te blazen, lukt dit pas bij een druk van 3 atmosfeer. Tevreden start hj de motor, die onmiddellijk aanslaat maar even later opnieuw uit eigen beweging stopt. Vervolgens zuigt hij met een andere pomp de diesel uit de brandstofleiding. Zwarte vlokken in de diesel geven aan dat de diesel door bacteriën vervuild is. Hij start de motor opnieuw, die even loopt maar vervolgens weer stopt. Daarop duikt hij in het mangat van mijn dieseltank en constateert dat die brandschoon is.

Leidingen schoon, tank schoon, brandstoffilters schoon, waar zit het probleem dan? Na enig nadenken komt hij tot de conclusie, dat het euvel moet zitten in het T-stuk bij de brandstoftank, dat ervoor zorgt dat de diesel zowel naar de kachel als naar de motor kan stromen, waarbij de doorgang naar de kachel slechts 5 mm is. , i.t.t. de bredere doorgang naar de brandstofleiding van de motor. Na het T-stuk er afgehaald te hebben en de leiding van de motor rechtstreeks op de tank aangesloten te hebben is het probleem echt opgelost, zo zegt hij. En inderdaad, de motor blijft nu lopen.

Daar het pas 12.00 uur is, besluiten we alsnog naar Vlieland te vertrekken. Als we daar na 5 uur motoren aankomen weten we zeker dat de motor weer in orde is. Verheugd dat we nu eindelijk naar de Oostzee kunnen gaan, meren we af en nemen een borrel, die ontzettend goed smaakt. Als Doddeltje even het dek op is gesneld om een irritant klapperende lijn te temmen hoor ik plotseling een doffe plof. Ik roep: "Doddeltje, wat is er ?" Als ik geen antwoord krijg neem ik aan, dat het geluid bij de buren vandaan kwam. Maar waar blijft Doddeltje dan? Als ze niet naar binnenkomt, ga ik toch maar even kijken. En daar zit ze! Met een van pijn vertrokken gezicht wrijft ze over een verdraaide enkel, die in een paar tellen de vorm van een luchtballon

aanneemt. Ze is over de het blok van de fokkeschoot gestruikeld.

Het zal nog even duren voor we op de Oostzee zijn.

Sapristie, quel malheur !

Deel 2

Deel 1 eindigde ermee, dat Berta in de haven van Vlieland over een blok van de fokkeschoot

struikelde en daarbij haar voet verdraaide. Deze nam in een paar seconden de vorm van een ballon aan, waarmee duidelijk werd dat we nog wel een tijdje in Vlieland zouden doorbrengen.

Maar wat is een tijdje???

Haar pijn verbijtend ziet Berta kans allerlei bewegingen met haar voet te maken, zodat wij de conclusie trekken, dat er niets gebroken is en dat Berta haar voet heeft verstuikt. Veel troost geeft dat niet, want ook met een verstuikte voet duurt het weken, voordat je weer een beetje kan strompelen.

Dat weet ik maar al te goed, want tientallen jaren geleden, in mijn studententijd, waarin ik wel eens meer dronk dan goed voor me was, reed ik op een dag op de fiets naar huis. Toen ik bij een verkeerslicht moest stoppen en mijn linkerbeen uitstak, rolde mijn fiets nog een stukje door en stak mijn been in plaats van naar voren naar achteren, waarop mijn fiets ook nog een rondje om mijn voet wilde maken.

Dit was teveel voor mijn hoofd en mijn lichaam en in no-time lag ik op straat met mijn fiets bovenop me. Het is me nog steeds een raadsel hoe ik met zoveel pijn en niet of nauwelijks kunnen lopen toch de vijf kilometer naar huis heb kunnen afleggen. Het heeft toen maanden geduurd voordat de pijn helemaal verdwenen was.

Hoewel Berta dit verhaal kent, herinner ik haar er maar niet aan, want het ligt voor de hand, dat volledige genezing, nu we veel ouder zijn, langer zal gaan duren.

Wel, dan moet ik van de nood maar een deugd gaan maken en aan de boot gaan klussen. Hoewel, ik heb ook een hele stapel boeken gekocht met behulp van de Detective- & Thrillergids van VN; die liggen allemaal “Robby,Robby”te roepen. Of ik daar de tijd voor krijg is de vraag, want de huishoudelijke karweitjes zullen ook door mij verricht moeten worden. Koken, afwassen, stofzuigen, bedden opmaken, boodschappen doen in de biologische winkel zijn de komende weken mijn bestaansrecht.

Het moet gezegd worden, er zijn slechtere havens dan Vlieland denkbaar als je ergens langere tijd moet liggen. In de dagen, die volgen, komen we ook allerlei kennissen tegen. Om te beginnen de oud WSVR- leden Pim Esser en Riet Devilee. De eerste is met een vriendje op weg naar Schotland en de tweede vaart een paar weekjes met een zus mee nu ze geen Dehler 34 meer heeft. Later ontmoeten we ook Wim Nierman, het erelid van de Dehlerclub, met zijn vrouw, die ook het plan hebben naar de Oostzee te gaan.

Na een paar dagen is Berta het doodstil zitten volkomen zat en gaat ze een beetje over het steiger strompelen. Dit lukt aardig, waarbij ze geholpen wordt door het feit dat de voet niet of nauwelijks pijn doet, ook niet als ze wat

rondstrompelt. Die doet alleen maar pijn als ze op het opgezette gedeelte drukt. Ze schiet gelijk door en wil naar huis gaan om te kijken of daar alles in orde is en of er belangrijke post is aangekomen. Ik voel daar niets voor, want er staat vaak veel wind, zodat ik geen zin heb de boot alleen te laten. Daar ze niet te houden is als ze zich

zoiets voorge- nomen heeft, zal ik de komende twee dagen alleen op de boot zitten. Op 16 juli vertrekt mijn eigenste Doddeltje naar Rommeldam. Ze vertrekt om 10.30 uur met de waddentaxi, die een paar keer per dag vlak bij ons schip aan- afmeert en komt om 12.00 uur vlakbij het station van Harlingen aan, alwaar de waddentaxi afmeert. Een half uur later zit ze op het station Leeuwarden en drie uur later bij Rotterdam CS. Al met al heeft de reis van Vlieland naar huis 5 a 6 uur geduurd.

Thuis is alles in orde en na de post ingepakt te hebben gaat ze slapen. De volgende dag gaat Berta om 15.00 van huis en is ze om 19.00 uur bij het station van Harlingen, waar ze op dezelfde plek als de dag ervoor op de waddentaxi wacht. Wat er ook komt, geen waddentaxi.

Ee n minuut voor het officie le vertrektijd wordt ze door de waddentaxi gebeld en gevraagd, waar ze blijft. Als ze dat vertelt, zegt de schipper dat ze daar moet blijven wachten en dat hij eraan komt. Hij ligt nu op een andere plaats dan de dag ervoor. Want toen is hij op speciaal verzoek naar het station van Harlingen doorgevaren, maar dat is niet zijn vaste plaats zo vertelt hij, als ze aan boord is gestapt. Uiteindelijk zit ze om 20.00 uur weer aan boord van de Parbleu deux. Ze is zeer gelukkig als blijkt, dat ik er niet met een of andere vakantiedeerne en mijn door het biologische voedsel tot een Griekse god getransformeerde lichaam vandoor ben. Ze vertelt, dat ze haar fysieke mogelijkheden zwaar heeft overschat. Ik vind dit van zoveel inzicht getuigen, dat het me geen enkele moeite kost niet te zeggen “Zie je wel, dat heb ik toch gezegd! ” Verder heeft ze in Rotterdam een voetbrace gekocht, zodat haar gedecimeerd wordt. Het blijkt dat zij het inmiddels opgegeven hebben naar de Oostzee te gaan. Ze blijven nog wat rondtoeren op het wad en IJsselmeer.

Na op Vlieland 31⁄2 week nagenoeg bewegingloos doorgebracht te hebben, komen we tot het inzicht, dat we misschien toch maar eens naar de huisarts moeten gaan, want de vooruitgang gaat wel erg langzaam. Als we de huisarts bellen blijkt het een vrouw te zijn. De afspraak wordt gemaakt, dat zij de volgend ochtend bij ons aan boord komt. De volgende ochtend stappen er een knappe vrouwelijke huisarts met een knappe assistente op de boot. Ik vraag me af of de dorpsomroeper of de biologische winkel soms rondgebazuind heeft, dat er een Dehler 43 CWS in de haven ligt met een Griekse god als schipper. De huisarts en haar assistente doen echter net of ze niks zien. Ze vindt dat de voet er goed uitziet, maar vertrouwt het toch niet helemaal. Er wordt afgesproken dat wij de volgende ochtend naar de praktijk zullen komen, alwaar er ro ntgenfoto’s gemaakt zullen worden.

Nadat we een half uurtje in de wachtkamer hebben gezeten, waar ondanks de drukte op het eiland de plaatselijke bevolking toch de overhand heeft, komt een mannelijke huisarts ons ophalen om de foto’s te maken. Als deze klaar zijn, blijkt er toch een breuk in de binnenenkel te zitten; die overigens goed helende is. De huisarts belt de specialist in het topklinische Medisch Centrum Leeuwarden op, die hem na hem aangehoord te hebben, aanraadt de patient naar hem toe te sturen. Ik begrijp dat helemaal, want de kans om met mensen uit Overschie te communiceren was tot nu toe voor Vlielanders en Friezen slechts virtueel aanwezig. Om de tocht te vergemakkelijken krijgt Berta een paar krukken uitgereikt. Nou daar hebben we dus plotseling een aardige dagvulling. Het zou er wel eens op uit kunnen draaien, dat we de nacht in Leeuwarden moeten doorbrengen. We besluiten maar gelijk met de taxi naar de veerboot te gaan, die zo naar Harlingen gaat vertrekken. Dat lukt en even later genieten we van het uitzicht over de Waddenzee. Het is goed druk met jachtjes, die naar een waddeneiland of naar Harlingen gaan. In Harlingen aangekomen besluiten we om geen tijd te verliezen en met de taxi naar Leeuwarden te gaan, ook al omdat we volgens de artsen het geld van de verzekering terugkrijgen. We genieten van de tocht als we plaatsjes, waterwegen en havens herkennen, waar we met onze vorige boten (een Zeeuwse knots en een tweemast-spitsgatter) zo van genoten

hebben. Een kleine 3 uur na ons vertrek van Vlieland komen we bij het MCL aan. Nadat ons aan de informatiebalie is uitgelegd waar we moeten zijn weten we een elektrisch karretje te strikken, dat daar rondrijdt om mensen, die moeilijk kunnen lopen naar hun plaats van bestemming te brengen.

Bij de orthopedische afdeling aangekomen, blijkt dat men niet weet, dat wij eraan zouden komen. Gelukkig hebben ze begrip voor onze situatie en worden we er tussen gemoffeld. Dit levert wel wat kwade reacties op van mensen die al uren zitten te wachten, maar het verplegend personeel zegt dat het ook maar van eenvoudige komaf is en moet doen wat de mensen boven hem of haar besloten hebben. Nadat de meegenomen ro ntgenfoto nog eens goed bekeken is, vindt de specialist het niet nodig de enkel in het gips te zetten, iets wat hij ook al tegen de huisarts had gezegd. Het genezingsproces verloopt goed en men schat, dat er nog 3 weken rustig aan moet worden gedaan voor Berta kan gaan lopen en dat het nog wel een paar maanden zal duren, voordat de voet helemaal genezen is. Men denkt wel dat we over 3 weken weer kunnen gaan varen. Berta krijgt nog wel een veterbrace, die vreemd genoeg met grote letters het woord ASO laat zien. Dit in combinatie met de twee krukken zorgt dat ervoor dat de wachtende mensen geen onwelgevallige opmerkingen meer maken als wij langskomen. Al met al is alles snel verlopen in het ziekenhuis als we om 16.00 uur met een taxi in de haven van Harlingen aankomen. We moeten nog 3 uur wachten voordat we met de veerboot terug kunnen gaan.

Gelukkig is het mooi weer en kunnen we het wachten op een terras aan de haven doen.

Uiteindelijk komen we om 20.30 uur in Vlieland aan en zitten we om 21.00 uur weer op onze eigen boot. We zijn vol goede moed en denken nog steeds naar de Oostzee te gaan. Dit wordt mede veroorzaakt door het reisverslag van het DCN-lid Andre van Naarden, die dagelijks op internet verslag doet van zijn drie maanden durende vakantie op de Oostzee. Dat ziet er allemaal leuk uit, vooral ook omdat hij veel van de meren in de diverse landen laat zien.

Vol goede moed begin ik de correcties op de kaarten (papier en digitaal) van de Oostzee te downloaden om die in mijn kaarten en havenpilots aan te brengen.

Dat is nog een hele klus, die extra moeilijk is, omdat ik al zolang van de kleuterschool af ben, waardoor ik

niet goed meer kan fro belen. Als we op 13 augustus vroeg op staan waait het weer eens fors en wanneer we op 16 augustus nog steeds niet naar Lauwersoog of een Duits Waddeneiland kunnen gaan besluiten we, achter ons streven om naar de Oostzee te gaan een dikke punt te zetten.

De Oostzee zal tot volgend jaar op ons moeten wachten. We gaan richting thuishaven, waar we dan nog in Zeeland kunnen rondvaren of bijvoorbeeld naar Belgie gaan. Op 17 augustus gaan we naar Den Helder waarna we via IJmuiden op 23 augustus in Scheveningen aankomen. Als we in de voorhaven van Scheveningen zijn, maken een paar stevige windvlagen het ons onmogelijk rustig in de wind af te tuigen en zijn we gedwongen het grootzeil met een klap te laten vallen. Gevolg is dat er een karretje bij een doorlopende zeillat het loodje legt. Dat gaan we de volgende dag maar eens bekijken.

’s Avonds komen mijn dochters Lisette met haar partner Chantal en Marjan (de vrouwelijke helft van onze tweeling) aan boord. Lisette wordt al aardig dik van haar aankomende tweeling, die in Belgie

gefabriekt is. Marjan heeft de hele dag surfles gehad op het strand van Scheveningen.

De volgende dag neem ik de schade bij het voorlijk van het grootzeil in ogenschouw. Dat is een heel gedoe, omdat ik het zeil niet kan hijsen door een teveel aan wind en het nogal zwaar en stijf is als triradiaal gelamineerd grootzeil. Ik ga met het kapotte karretje (Luffshuttle) naar Vrolijk. Ze hebben ze niet in voorraad, zodat het karretje bij de importeur in Brouwershaven besteld moet worden. Ik bestel

gelijk maar een reserve. Als ik op maandag naar Vrolijk bel, hebben ze nog niets ontvangen. ’s Avonds komt Robert, de andere helft van onze tweeling met zijn nieuwe vriendin en haar twee kinderen.

Als ik dinsdag opnieuw naar Vrolijk bel hebben ze nog steeds niets ontvangen. Wanneer zij vervolgens de importeur opbellen, krijgen ze te horen, dat die de verzending vergeten is.

Woensdag in de namiddag krijg ik eindelijk bericht, dat de Luffshuttles zijn aangekomen. Als ik ze donderdag heb gehaald, kan ik gelijk aan de slag, want er staat geen wind, zodat ik het zeil kan hijsen. Ik ontdek nu dat er nog een karretje kapot is. Het komt dus mooi uit, dat ik een reservekarretje heb

besteld. Die vlieger gaat echter niet op, want het blijkt dat e e n van de Luffshuttles niet in orde is. Ik kan het plaatje van de Luffshuttle dat in de rails zit niet aan de rest van het karretje vastschroeven omdat de twee meegeleverde bouten daar niet in passen. Gelukkig heb ik nog wat onderdelen van een eerdere reparatie, zodat ik het alsnog een compleet karretje kan samenstellen en niet nog een paar dagen hoef te wachten op een nieuw karretje. Goh, ik wordt toch wel steeds handiger!

Eind augustus gaan we op weg naar Stellendam. We besluiten daarheen te gaan en niet naar de

Roompot, omdat we dan geen rekening hoeven te houden met de voor mij te lage brug bij de Roompotsluis en ook niet een paar dagen kwijt zijn aan het heen en weer varen tussen Port Ze lande en De PUT, waar Zuid zijn Rondje Tiengemeten gaat houden. Als we in Stellendam liggen, komen we tot de ontdekking, dat we ook hier te maken hebben met veel wind en regen. We gaan daarom ook een paar keer een aantal dagen naar huis. Verder laten we de twee toiletten en de douche repareren.

Bij de douche maakt de motor, die het water weg moet zuigen, een enorm kabaal en bij de twee toiletten is er na een halfuur zwengelen nog geen druppel water verdwenen. De herrie bij de douche wordt veroorzaakt door een filter dat vol met haren zit en niet door de pomp. Nu weet ik gelijk, waar dat filter zit. Als ook de twee toiletten gerepareerd zijn vieren we dat met een fles champagne, want een jaar na de aanschaf van de Parbleu deux werkt voor het eerst alles, al is het natuurlijk de vraag hoelang dit gaat duren. Want het is nog steeds vaste prik, dat er na een dagje varen altijd wat te repareren valt.

Op 17 september steken we over naar De Put van waaruit ons evenement Rondje Tiengemeten van 21 t/m 23 september gehouden zal worden. Na de boot afgemeerd te hebben aan het passantensteiger gaan we naar huis, want de programma’s en de etiketten voor de kruiken Dehlers’s Bilgebitter moeten nog gemaakt worden.

Het Rondje Tiengemeten wordt met 15 inschrijvingen, het mooie zeilweer en het gastheerschap van wsv De Put een zeer geslaagd evenement (Zie elders in dit nummer).

Na aan het georganiseerde ontbijt deelgenomen te hebben gaan we op zondag 23 september op weg naar onze thuishaven. Hoewel onze thuishaven het verste weg ligt, gaan we als een van de laatste

schepen weg, want we zijn van plan de Haringvlietbrug en drie daaropvolgende sluizen in twee dagen te nemen. We missen op een haar na de opening van 11.00 uur en gaan dus om 12.00 door de Haringvlietbrug. Bij de Volkeraksluizen moeten we, gezien de lengte van onze mast, door de beroepssluis. Via de marifoon krijgen we te horen dat er eerst 3 binnenschepen naar binnen gaan en dat wij daarna naar binnen mogen. Als de sluis opengaat komt er een betrekkelijk klein vrachtscheepje naar buiten, die over de marifoon op zijn grote collega’s aan het schelden is, omdat ze geen rekening met hem

hebben gehouden. Nou, dat klinkt voor ons natuurlijk niet erg bemoedigend. Als wij naar binnen gaan ligt de e e n na grootste vlak voor me en de grootste opzij en achter me. We passen nog maar net tussen het schip voor ons en de sluisdeur achter ons. De vrachtschepen houden keurig netjes hun schroef stil, maar bij het wegvaren van de binnenschepen, heeft de Parbleu deux het zwaar te verduren. Eerst door het schroefwater dat tegen mijn steven botst en dan door het schroefwater dat na tegen de sluisdeur gebotst te zijn tegen mijn spiegel botst. En dat tweemaal. Het loopt allemaal goed af, maar ik leer er wel van, dat je in zo n situatie zo kort mogelijk afgemeerd moet zijn en de lijnen niet in je hand moet houden, maar via een kikker moet laten lopen. Bij de Krammersluizen is er bij de beroepssluis geen beroepsvaart. We worden vriendelijk verzocht dicht naar de sluis te varen, omdat er een zeiljacht uitkomt, die dan gelijk met ons door de brug kan.

Naar Bruinisse varend komt het hemelwater met bakken naar beneden en neemt de wind fors toe. Er liggen nog drie jachtjes te wachten. Als we om 18.00 uit de sluis komen stel ik Berta voor om toch maar naar Port Ze lande door te varen. Want voor de volgende dag wordt eveneens veel regen en zeer veel wind voorspeld. Het enige waar ik bang voor ben is dat het te donker wordt, want door de dichte regen zijn de boeien nu al moeilijk te zien. We komen uiteindelijk om 19.30 uur volledig doorweekt in MPZ aan. Vanwege de wind (we zien een ander jacht zeer schuin tegen een kopsteiger liggen) durven we niet in onze box af te meren en nemen ook een kopsteiger, maar wel in de luwte van de vakantiehuisjes van CenterParcs.

We blijven lekker lang in bed liggen. Het is windstil als we zitten te ontbijten en koffie te drinken. Maar als de wind begint op te komen, zorgen we, dat we razendsnel in onze box komen. En ja hoor, als we afgemeerd zijn, begint het echt te waaien en te regenen. Als het eventjes rustiger is snellen we met de bagage naar de auto en gaan naar huis. De tocht over de Haringvlietdam loopt goed af al wordt de auto af en toe flink onder handen genomen.

‘s Avonds zien we thuis op de TV dat de storm voor miljoenen schade heeft gezorgd. We zijn blij, dat onze vakantie erop zit. Hoewel vakantie ????

Rob Kooijmans

Bekijk hier de diashow van de redding: http://www.photoshow.com/watch/Ye2Rz3zE

Heer Bollie en zijn Doddeltje.

Huishoudelijk reglement van de Watersport Vereniging “Rotterdam”

Het bestuur. Artikel 1. In de jaarvergadering treden in de even jaren de voorzitter, de penningmeester en 1 of meer commissarissen af in de oneven jaren treden de secretaris en 1 of meer commissarissen af. De voorzitter. Artikel 2. De voorzitter leidt de vergaderingen en bijeenkomsten en zorgt met de overige bestuursleden voor de uitvoering en naleving de genomen besluiten en bepaalt in overleg met de secretaris data en plaats van de vergaderingen. De secretaris. Artikel 3. De secretaris is belast met alle correspondentie, het bijhouden van het ledenregister, het uitschrijven van de vergaderingen en bijeenkomsten, het bijhouden van het archief, dat tenminste zeven jaar bewaard moet worden. Hij/zij is verplicht kopie te houden van verzonden brieven, zorgt voor het jaarverslag en alle overige werkzaamheden die het secretariaat met zich meebrengt. De penningmeester Artikel 4 Het bestuur beheert en controleert de financiën. De penningmeester voert hiertoe een overzichtelijke boekhouding waaruit te allen tijde het verloop van de financiën kan blijken, zorgt voor de begroting voor het komend jaar en alle overige werkzaamheden die het penningmeesterschap met zich mee brengt. Commissarissen Artikel 5. De commissarissen zorgen voor de orde en de goede gang van zaken op het terrein, in de haven en alle overige werkzaamheden die het commissariaat met zich meebrengt of aan een commissaris zijn opgedragen. Lidmaatschap. Artikel 6 Een kandidaat (jeugd) lid meldt zich door middel van een aanvraagformulier op voordracht van twee leden bij het bestuur. Na een gesprek met een afvaardiging uit het bestuur is hij/zij gedurende veertien dagen aan ballotage onderworpen. De naam en het adres van de kandidaat en de namen van de leden die de kandidaat voordragen worden op een daarvoor bestemde lijst geplaatst die wordt opgehangen op het publicatiebord in het clubhuis. Bezwaren tegen het aannemen van de kandidaat als (aspirant) (jeugd) lid moeten door middel van een ondertekend schijven bij het bestuur worden ingediend. Het bestuur zal onder geheimhouding de gegrondheid van de bezwaren onderzoeken en kan de kandidaat vervolgens zonder opgaaf van redenen weigeren. Een kandidaat die is geweigerd kan na een jaar nog eenmaal opnieuw worden voorgedragen. Een kandidaat is steeds bevoegd zijn kandidatuur in te trekken. De kandidaat die geballoteerd is wordt toegelaten als aspirant (jeugd)lid. Tegen het eind van dit lidmaatschap cf artikel 5 lid 3 van de statuten wordt door het bestuur besloten omtrent de toelating als lid of jeugdlid. Betrokkenheid bij de vereniging in de meest ruime zin en de mate van onderhoud van een boot kunnen bij de besluitvorming betrokken worden. Ligplaatsen. Artikel 7 Per lid zoals bedoeld in dit artikel wordt slechts een ligplaats verstrekt tenzij een tweede vaartuig een bij- of (wedstrijd)boot op de wal is. Het bestuur is steeds bevoegd de indeling van de ligplaatsen te wijzigen. Het recht op een ligplaats waaronder begrepen een walplaats kan worden verstrekt aan leden, jeugdleden en aspirant(jeugd)leden en eindigt bij het einde van het lidmaatschap, aan het einde van ieder kalenderjaar met de mogelijkheid van stilzwijgende verlenging en door opzegging door het bestuur. Indien het bestuur wenst af te zien van stilzwijgende verlenging wordt dat zes maanden voor het eind van het betreffende kalenderjaar aan de ligplaatshouder schriftelijk medegedeeld. Het bestuur is bevoegd het recht op een ligplaats op te zeggen bij onvoldoende onderhoud en wanneer van de boot onvoldoende gebruik wordt gemaakt. Van onvoldoende onderhoud is in ieder geval sprake in geval van ontsiering van de haven of het terrein en hierin geen verandering wordt gebracht binnen een maand na schriftelijke waarschuwing van het bestuur. Van onvoldoende gebruik is in ieder geval sprake indien gedurende twee seizoenen achtereen niet met de boot wordt gevaren. Tarieven. Artikel 8. Tarieven worden door de Algemene Vergadering vastgesteld. Het liggeld per jaar bedraagt minimaal de prijs per vierkante meter maal 10 met uitzondering van boten tot drie meter, daarvoor bedraagt het liggeld de prijs per vierkante meter maal 5. Voor ligplaatsen die na 15 oktober van een jaar worden verstrekt is voor dat jaar geen liggeld verschuldigd. Aspirant Jeugdleden die dat voor hun negende verjaardag worden zijn geen entreegeld verschuldigd. De tarieven worden gepubliceerd op de web site van de vereniging en worden daarmee voor een ieder geacht bekend te zijn. Alle geldelijke verplichtingen jegens de vereniging dienen binnen een maand na de factuurdatum voldaan te zijn.

Huishoudelijk reglement van de Watersport Vereniging “Rotterdam”

De kascommissie. Artikel 9. De kascommissie voert de financiële controle uit. Indien zij dit noodzakelijk acht kan zij, na overleg met het bestuur, de hulp van een accountant inroepen. Een lid van de kascommissie is na een aaneensluitende zittingsperiode van twee jaar niet meer herkiesbaar. Algemene bepalingen. Artikel 10. Het stembureau op een Algemene Vergadering wordt gevormd door door de voorzitter aan te wijzen stemgerechtigde leden. De Algemene Vergadering machtigt het bestuur, afgevaardigden en hun plaatsvervangers, ter vertegenwoordiging van de vereniging op de vergaderingen van het K.N.W.V. te benoemen. Deze afgevaardigden hebben mandaat. De afgevaardigden brengen verslag uit in de eerstvolgende Algemene Vergadering. Een lid, jeugdlid, aspirant (jeugd)lid en donateur kunnen geen beroep doen op het onbekend zijn met statuten en huishoudelijk reglement. Deze zijn op de website van de vereniging zijn geplaatst. Parkeren Artikel 11 Vanaf de opruimdag in de herfst tot de opruimdag in het voorjaar is, als het echt noodzakelijk is, een beperkte mogelijkheid om een klein aantal auto’s (max. 3) op het verenigingsterrein te parkeren op werkdagen van 9.00 uur tot 18.00 uur. Dit op aanwijzingen van de havenmeester. Het hellingen en andere vaaractiviteiten mogen niet gehinderd worden en hulpdiensten moeten hun doel kunnen bereiken. Vanaf de opruimdag in het voorjaar tot de opruimdag in de herfst zijn er op werkdagen 4 gemarkeerde plaatsen beschikbaar en hiervoor geldt ook: na 18.00 uur auto’s buiten het hek. Naast deze 4 plaatsen zijn er 2 gemarkeerde plaatsen die bestemd zijn voor de havenmeester en de barvrijwilliger. Met dien verstande dat de plaats voor de barvrijwilliger tot 15.30 uur op werkdagen ook gebruikt mag worden door een andere bevoegde. Naast de gebruikers van de gemarkeerde parkeerplaatsen mag een auto alleen op het terrein voor laden en lossen en deze dient daarna direct buiten het hek gestald te worden. Leden die overnachten op hun boot mogen hun auto op het terrein parkeren van 19.00 tot 10.00 uur de volgende ochtend. (huidige regeling)

De bezitter van een op het terrein geparkeerde auto moet daadwerkelijk op het terrein aanwezig zijn, zodat in voorkomend geval de auto verplaatst kan worden.

Voor 09.00 uur en na 18.00 uur op werkdagen en in het weekend mag er geen gebruik gemaakt worden van de gemarkeerde parkeerplaatsen, met uitzondering van de havenmeester en de barvrijwilliger vanaf 15.30 uur op werkdagen.

De aanwijzingen van de havenmeester moeten worden opgevolgd.

Leden die in het bezit zijn van een parkeerpas voor het gebied waar het Langepad onder valt parkeren uiteraard buiten het hek.

Te allen tijde geldt: Vol is vol.

Parkeren op het terrein is geheel voor eigen risico.

Alleen leden en aspirant leden en toegelaten donateurs mogen op het terrein parkeren. Op de vrijdagavond voor een groot evenement mag er vanwege veiligheidsredenen niet op het terrein worden geparkeerd. Geboden en verboden. Artikel 12.

• Ligplaatsen, kasten enz. mogen niet onderling worden overgedragen. Het is niet toegestaan een andere ligplaats of plaats op de wal in te nemen dan door het bestuur aangewezen.

• De boten dienen deugdelijk gemeerd te liggen. Boten langdurig afmeren voor het clubhuis is niet toegestaan zonder goedkeuring van het bestuur • Zeilen in de haven is verboden. • Het is verboden op de steigers voorwerpen neer te leggen of daaraan te bevestigen of daarop werkzaamheden te verrichten, die schade kunnen veroorzaken of

hinderlijk zijn voor het vrije verkeer of op eigen initiatief veranderingen aan de steigers aan te brengen. • Men is verplicht de eigendommen van de vereniging met beleid te gebruiken en op te bergen. De helling en de hellingwagens mogen niet geblokkeerd worden. • Prive eigendommen moeten worden opgeborgen op de daartoe bestemde plaatsen. • Het is ten strengste verboden benzine of andere licht ontvlambare stoffen, motoren en kooktoestellen in het clubhuis of in de kasten te bewaren. Ook is het

verboden in het clubhuis werkzaamheden te verrichten zoals het repareren of schilderen van vaartuigen. • Boten dienen in redelijke staat van onderhoud te worden gehouden. • Boten en trailers met en plaats op de wal dienen voorzien te zijn van een door het bestuur te verstrekken nummersticker. • Trailers bestemd voor boten die een ligplaats in het water hebben dienen van 1 mei t/m 15 oktober van het terrein verwijderd te zijn. • Afval waaronder chemisch afval dient steeds zo spoedig als mogelijk via de daartoe bestemde plaatsen te worden afgevoerd. • Een ieder met een ligplaats in het water of een plaats op de wal dient er voor te zorgen dat het betreffende vaartuig ook al is het niet zijn eigendom adequaat

(minimaal wa) verzekerd is. Op verzoek van het bestuur dient een bewijsstuk hiervan te worden getoond. • Ieder (jeugd)lid en ieder aspirant(jeugd)lid van 15 jaar of ouder is verplicht alle voorkomende werkzaamheden ten behoeve van de vereniging te verrichten. Deze

verplichting geldt niet indien aannemelijk wordt gemaakt dat in het lopende kalenderjaar 15 uur aan deze werkzaamheden is besteed. Het zonder opgaaf van gegronde redenen niet voldoen aan een oproep namens het bestuur voor het verrichten van werkzaamheden kan leiden tot het in rekening brengen van een boete waarvan de hoogte door de Algemene Vergadering wordt bepaald.

• De vereniging is niet aansprakelijk voor schade in welke zin dan ook ontstaan door de aanwezigheid of het gebruik van takels, lieren, laadmasten en gereedschappen in welke vorm dan ook die eigendom zijn van de vereniging of derden. Zich bevinden op het terrein of het water in gebruik bij de vereniging geschiedt op eigen risico. De vereniging aanvaardt geen aansprakelijkheid voor schade aan personen of goederen.

Verslag werklunch KPO met John Verkerke en Remmert Koch van de Gemeentewerf

Kees heeft voor een heerlijke lunch gezorgd en ondertussen praten we met John en Remmert

- In de eerste plaats natuurlijk over de overmatige plantengroei in de plas. Beide partijen zijn het er over eens dat de bestrijding daarvan afgelopen zomer niet echt goed verlopen is. Dat het weer zover was is laat gesignaleerd en vervolgens zijn de planten wel losgeknipt maar niet verwijderd. Wat leidde tot drijvende eilanden van groen waar je dan ook weer in vast liep met de boot. Het geeft ook onveilige situaties voor de kinderen met hun Optimisten. In sommige havens was de plantengroei echt bar en heeft men zoveel mogelijk het groen uit het water gehaald. Behalve dat dat heel zwaar werk is zit je dan ook weer met een afvoerprobleem van al dat groen. Er zijn zeilwedstrijden afgeblazen dan wel verplaatst vanwege deze ellende. En er is wat gelachen om het kleine bootje dat de knipklus mocht klaren.

Verder was er de blauwalg. Die gaf, gemengd met al dat groen, een vieze stinkende brij. Na een slechte zomer was het ook frustrerend dat precies in die ene mooie week niet gezwommen kon worden door de blauwalg.

Goed, de problemen zijn daarmee wel duidelijk verwoord, nu de plannen voor de toekomst: De overmatige plantengroei: John zegt dat dat dit jaar al minder was dan het vorig jaar en dat de verwachting is dat de overmatige plantengroei in de loop van de jaren verder zal afnemen. Bestrijding is goed maar de manier waarop is belangrijk. De ervaring leert dat het goed is om de bodem niet te verstoren omdat het probleem dan blijft terugkomen. Dat betekent dat de planten er niet uitgetrokken mogen worden maar alleen afgeknipt worden. Het bootje dat de klus deze zomer klaarde wordt gebruikt voor sloten en kanalen, is wel handig voor de havens maar wel wat klein voor grotere stukken van de plas . Pas geleden heeft Gemeentewerken een grotere maaier gebruikt in de Esch, die kan ook ingezet worden op de plas, maar gezien het prijskaartje dat daaraan hangt is een goede planning wel een must. John en Remmert willen volgend seizoen graag zaken plannen. Het voorstel is om op twee vaste momenten ( eind juni en begin september) de plas een maaibeurt te geven. Daar hebben ze ook een budget voor geregeld. Omdat de overmatige plantengroei niet overal op de plas gebeurt is het belangrijk voor hen om van tevoren te weten waar er gemaaid moet worden. Dat vaststellen is een taak van de watersportverenigingen. En de berichtgeving daarover loopt via Kees. Mocht er buiten deze vaste maaimomenten nog een extra actie nodig zijn , dan ook bericht aan John en Remmert via Kees. Het afgemaaide groen zal ook verwijderd worden. Mochten er verenigingen zijn die ondanks deze actie toch groen uit hun havens moeten verwijderen, dan wil de gemeente dat komen ophalen, mits het groen op een plek ligt die voor een vrachtwagen met grijper bereikbaar is. Wellicht nog een punt van overleg voor het KPO. ( beunbakken zijn een onhaalbare zaak voor de Gemeentewerf)

De blauwalg. De bestrijding daarvan is een zaak van het Hoogheemraadschap, die zich aan het beraden is op mogelijke maatregelen. De blauwalg die we deze zomer hadden is een andere dan voorheen, was alleen nog bekend van Terschelling. Zo’n blauwalg heeft een cyclus. Hij groeit vanaf de bodem en door gasvorming stijgt de plant op een gegeven moment op en drijft dan tijdelijk aan de oppervlakte. Als alle gas weer afgegeven is zinkt de alg weer naar de bodem ( en is de stank ook weer voorbij). In de drijvende fase is de alg te bestrijden ( opzuigen). Dit jaar was

er een experiment met waterstofperoxide, straf spul want het bootje waar dat in zat is gezonken. Dit waren de belangrijkste zaken wel. Misschien nog aardig om te vermelden dat de herinrichting van de plas niet alleen maar negatieve zaken oplevert. Remmert vertelde dat de visstand zich heel goed ontwikkelt, dat er op dit moment veel paling gevangen wordt in de plas en dat er mooie hoevelheden baars, blankvoorn en snoek zijn waargenomen. De vistrap wordt gebruikt ( daar komt nog een reconstructie van de iets te hoge eerste trap). Verder is de ijsvogel gezien en heeft de visdief genesteld langs de plas. Hoeveelheden futen nemen toe. Als er belangstelling voor is geeft Remmert graag een keer een rondleiding. Overigens hoopt hij dat jullie ook gemerkt hebben dat de hoeveelheid ganzen afneemt. Een kwestie van volhouden, ieder jaar weer bijna alle eieren schudden ( dit jaar 900). Ganzen zijn territoriumdieren, de bestaande groepen zijn in grootte afgenomen. En nieuwkomers zien dat de hoeveelheid jonkies maar heel matig is en besluiten verderop een plek te zoeken. Slimme beessies die ganzen!

Vaar november 2012 2.0

Documents

Transcript of Vaar november 2012 2.0