t

Moonstreet 3 – Freek, Magda, Naud, Catalina, Mees, Koen en Flora. Het was stil en donker in huize Bloomwood. De bewoners van Moonstreet 3 sliepen, binnen in hun warme bedden, terwijl het buiten zo koud was.

Behalve Catalina, ze was gespannen. Ze kon niet slapen van de zenuwen. Ze was gister uitgerekend en ze was nog steeds niet bevallen. Het was vier uur s’ochtends, toen ze uit verveling de mat van Max maar schoon begon te maken. Naud lag in een diepe slaap.

Opeens begon het te borrelen in haar onderbuik, een wee? Ze greep naar haar dikke buik maar het verhielp de pijn niet, ze begon te schreeuwen maar niemand leek haar te horen. ‘HELP! DE BABY KOMT!’

Flora kwam de wenteltrap opgerend. ‘Cat, is het zover?’ riep ze enthousiast. ‘Ja! Kom help me! Ik kan dit niet aal-leeeeeen!’ Flora voelde zich opeens heel machteloos, hoe moest ze haar helpen. Ze begon Naud wakker te schreeuwen, terwijl ze haar schoonzus probeerde te ondersteunen.

‘Naud, daar ben je! Gelukkig, help me!’ zuchte Catalina. ‘Broertje, ik dacht dat je nooit wakker zou worden, je kind is onderweg je moet ons helpen!’ Naud was de volgende die zich machteloos voelde want dit moest Catalina toch echt zelf doen. Hij probeerde haar mentaal zo veel mogelijk te steunen. ‘Je kunt het lieverd. Je kan bijna gaan persen!’ riep hij. Catalina liep ondertussen aardig te schelden.

Magda en Freek waren inmiddels ook wakker en naar boven gekomen. ‘Net op tijd, de baby is onderweg.’ zei Flora glimlachend. Met z’n viertjes steunde ze Catalina zo goed als ze konden en sleepten ze haar door de bevalling heen.

‘Naud! We hebben een dochter! Oh mijn god, wat is ze mooi. Dit is ons kindje, onze baby. Wat is ze mooi..’ er biggelden tranen over Catalina’s poppengezichtje. Naud werd er ook een beetje emotioneel van, maar door de adrenaline kwamen de tranen er niet echt uit. Hij wou haar zo graag even vasthouden en zijn vrouw de hemel in prijzen, bedanken voor wat ze hem had geschonken.

‘Welkom op de wereld, klein mensje.’ suste Catalina haar dochter. ‘Je hebt de zwarte haren volgens mij van je overgrootoma, Floor! En je ogen heb je van je vader. En je oma. Ze heeft mijn neusje Naud!’ Flora was meteen helemaal in de wolken van de baby, haar nichtje notabene! Ze droomde er van om later zelf ook kinderen te krijgen. ‘Hoe noemen jullie haar?’ vroeg ze nieuwsgierig.

‘We noemen haar Lizzy.’ zei Catalina trots. Iedereen reageerde enthousiast op de naam. Nu kon Naud zijn dochter even vasthouden. ‘Bedankt schat, dit is het mooiste wat je me kunt geven.’ zei hij, nu vloeide er toch wel een traantje. Wat was ze mooi! Die grote blauwe kijkers. Hij was zo benieuwd naar hoe ze was. Hij drukte een kus op Catalina haar mond.

Even stond hij daar met Lizzy op zijn schouder. Ze was echt mooi, ontstaan uit twee mensen die ziels veel van elkaar houden. Wat een wondertje. Ondertussen feliciteerde en bewonderde Flora haar schoonzus. Ze vond het echt heel knap hoe ze zichzelf er doorheen had gesleept, wat ze op de wereld had gezet. ‘Ik heb er een onwijs mooi nichtje bij.’ giechelde ze. Catalina bedankte haar voor de hulp, zonder haar had ze het nooit gekund, dat vond Flora wel een eer.

Iedereen wou de kleine Lizzy Bloomwood even bewonderen en daar werd ruim de tijd voor genomen, iedereen was al gauw weg van het meisje!

In het speciaal Flora, die zich echt wel belangrijk had gevoeld bij de geboorte. Ze zou goed voor haar nichtje zorgen en het zou haar aan niets te kort komen. Ze vond het jammer dat Koen dit had moeten missen. Achja, beter dat Mees niet de enige was die het had gemist, anders had het wel heel erg opgevallen. Flora wist wel zeker dat Mees haar had horen schreeuwen, hij vond die baby gewoon niets. Dat zou vast veranderen, dacht Flora, als hij die lieve kleine Lizzy had ontmoet.

Catalina was totaal niet moe en wou het liefst vandaag nog aan het werk. Ze moest van Magda op een of andere manier ontspannen en tot rust komen, dus dan maar efficiënt want een schoonmaakbeurt kon ze zelf ook wel gebruiken. Ze nam een heerlijk bad.

Naud popelde om zijn dochtertje aan Mees en Koen te laten zien. Vooral Mees, met hem had hij altijd alles gedeeld. Ook wel met de tweeling maar hij lag qua leeftijd dichter bij hem. Hij genoot met volle teugen van het vaderschap, nu al, het voeden van Lizzy was een heerlijkheid.

Tijdelijk was er even een wiegje in de woonkamer gezet. Er moest een kamertje komen maar dit was nu even de beste oplossing. ‘Ze is mooi hé.’ fluisterde Catalina. Iedereen had zijn of haar bed nog even opgezocht. ‘Ze is prachtig.’ zei hij, stopte Lizzy in en liep naar zijn vrouw.

‘Ik weet zeker dat ze een geweldige jeugd zal krijgen, met al die liefde die ze krijgt van lieve mensen om haar heen. Je maakt me gelukkig Cat.’ zei Naud, hij zoende zijn vrouw vol overtuiging.

Zoals we van Magda gewend zijn maakte ze ook bij deze speciale gelegenheid een speciaal soort pannenkoek als ontbijt. Vandaag was het Aardbeien, uit eigen tuin.

Na nog even in bed te hebben gelegen, ze hadden de slaap niet meer gevat, stond de carpool van Catalina buiten. Zeven uur s’ochtends. Ze ging hoor, ookal was ze net bevallen. Naud was bezorgd maar toch ook trots, hij had er een met pit uitgekozen.

Boven was Mees net wakker geworden hij wou naar beneden lopen en zag daar een wiegje staan. Er lag een baby in. Wat te verwachten was, want hij had die heisa echt wel gehoord vanmorgen en hij had er niet door kunnen slapen. ‘Dus jij bent Lizzy.’ vroeg hij speels. Eigenlijk was ze toch wel lief.. Hij wou haar terug leggen toen hij voetstappen hoorde.

‘Jij bent het,’ zuchtte Mees. ‘Ja, ik kom mijn schattige nichtje bewonderen. Ze is mooi hé? Wij zijn gewoon haar oom, hoe cool.’ zei Koen, hij hield haar ook even vast. ‘Ze is best leuk.’ zei Mees, die naar beneden liep, hij rook lekkere pannenkoeken.

Zijn neus had het goed geraden, heerlijke pannenkoeken. Tijdens het ontbijt ging het natuurlijk de hele tijd over Lizzy. Hij groeide gelukkig bijna op en hij had op internet al zitten rondneuzen voor een appartementje. Hij vond het gezellig hoor, daar niet van, hij hield van zijn familie. Maar het werd hem te druk! En zijn beste maatje was ingepikt, helemaal niet meer met ‘leuke dingen’ bezig, maar met zijn baan, zijn vrouw en zijn baby.

Daar kwam de bus voor spelers van de AVV. De Abordale Voetbal Vereniging. Vandaag kwamen er belangrijke scouts, dus Naud was onwijs zenuwachtig. Hij had gelukkig wel een zorg minder, voor Lizzy werd sowieso goed gezorgd.

Een kwartier later reed de schoolbus de straat in, nadat hij Nina had opgehaald arriveerde hij bij hun huis. Justin en Julie miste ze wel hoor, want wat was dat een stel. Die hadden bij Mees in het jaar gezeten, die zou ook binnenkort volwassen worden.

Magda was dolblij met de komst van Lizzy, de drukte, de gezelligheid, al had ze aan Mees echt wel wat gemerkt. Toch was de rust die terugkeerde als ze allemaal naar school of werk waren, goddelijk. Nu ze wat ouder was genoot ze daar ook meer van. Ze was bijna klaar met de afwas, toen ze van boven een zacht gejengel hoorde.

Lizzy moest een schone luier. Dus nam oma Magda haar kleinkind op de arm en nam haar mee naar de badkamer, waar nu tijdelijk even de commode stond. Lizzy bleek een heerlijk rustige baby en Magda genoot van de kleinste dingetjes.

Ze gaf Lizzy de fles en ondertussen was Freek klaar om aan het werk te gaan. ‘Tot vanavond lieverd. Werkze.’ zei ze en drukte een kus op zijn mond. ‘Dag lieverd.’ Beiden dachten ze terug aan vroeger, het leek wel gisteren dat ze precies zo stonden, piepjong dan en met de kleine Naud op haar arm. Wat was hij lang klein geweest! Het was hopen dat deze kleine meid de ziekte niet zou krijgen, al leek dat niet het geval. Ze genoot van de warme melk en haar oogjes vielen langzaam dicht.

Dat gaf Magda de kans om wat dingen in huis te doen, het bed van Cat en Naud werd verschoond, Max kreeg wat aandacht, er werd schoongemaakt, telefoontje naar de reperateur, want ze wou niet nog eens Freek geëlektrocuteerd zien worden.

Rond twaalf uur, deed ze een middagdutje, omdat ze nachtdiensten draaide was ze overdag erg moe. Een uur later kwamen de drie tieners thuis uit school. Flora had sinds twee dagen een baantje bij een speeltuin, in de Onderwijssector. Haar ding, vooral met al die kindjes. Koen had net een meisje mee uit school genomen, vergeten dat hij moest werken. Toch stond hij nu met haar te flirten, met Angelina. ‘Koenie, we moeten werken!’ giechelde Flora, ze liep vast naar buiten.

‘Ik wacht wel op je.’ zei Angelina blozend. Toch voelde Koen zich schuldig. Hij vond haar wel interessant, leuk type. Misschien wel zíjn type. Ach, ze wachtte op hem. Chill.

Weer een uur later kwam Catalina uit haar werk, vlug liep ze de wenteltrap op. Ze had Lizzy zo gemist! Ze kon aan niets anders denken op het werk, maar toch had ze die promotie in de wacht gesleept. Ze was pas nog gepromoveerd tot Campagneleidster en nu was ze al weer Gemeenteraadslid. ‘Ben jij een beetje trots op je mama?’ kleine meid van me. Catalina kon verdrinken in haar mooie ogen, dit meisje had negen maanden in haar buik gebivakkeerd en nu was ze eindelijk waar ze thuis hoorde, in dit warme gezin.

Kort daarna kwam Naud thuis, hij hoorde zijn twee favoriete meiden boven giechelen dus hij liep de trap op. ‘Goedemiddag schatjes, zal papa jou eens wat verklappen? Papa is nu sterspeler!’ ‘Wat knap lieverd!’ zei Cat enthousiast, Lizzy pruttelde wat. ‘Ik heb ook promotie gemaakt, ik ben nu Gemeenteraadslid.’

Mees had zich opgesloten in zijn kamer, zijn huiswerk vlug gemaakt en kon nu aan het werk. Hij was trots op zijn kleine zusje die nu eindelijk ook een baantje had. Koen was volgens hem zelfs verliefd, of hij vond in ieder geval iemand leuk. Hoe kon het toch dat hij tot vandaag nog steeds niemand had gevonden?

Angelina had inderdaad op Koen gewacht, om een beetje indruk op haar te maken, besloot hij zijn nichtje een fles te geven. Daar hielden vrouwen van, zorgzaamheid, tederheid. Mannen en baby’s, lief, had Flora hem geleerd. Angelina leek inderdaad onder de indruk.

Daarna legde hij Lizzy in haar ledikantje, Max mat was verschoven, maar toch zocht hij warmte bij de kleine meid. Samen deden ze een dutje. Koen ging samen met Angelina naar beneden.

Om zes uur werd Magda opgehaald, ze had heerlijk even vijf uurtjes geslapen. Toch vond ze dit baantje, mensen helpen, erg leuk en al was ze laat begonnen aan haar carriere, ze maakte een flinke inhaalslag en de promotie tot Arts lag aan haar voeten.

Koen deed nog steeds zijn uiterste best om Angelina te versieren. Hij had nu eenmaal iets met zwart haar. Het avondeten was vandaag een beetje langs elkaar heen gelopen. Iedereen at wanneer hij of zij trek had, er stond een grote pan verse kippensoep op het fornuis. Gemaakt door de moeder des huizes.

Flora had Angelina een make-over mogen geven en nu zag ze er nog tien keer beter uit, aldus Koen. Het werd nog een gezellig avondje, al was het koud, ze warmden elkaar met plezier op. De vlinders leken niet van een kant te komen! Toch gebeurde er die avond niets spannends. Angelina vertrok net voor de climax naar huis. Morgen weer, hoopte Koen.

De jonge ouders deelden de zorg voor hun kleintje. Zo gaf Cat haar s’avonds het flesje en deed haar een schone luier om, dan bracht Naud haar naar bed. Zo lukte het prima.

En..hadden ze ook nog tijd voor elkaar!

Om half twee die avond, vrijdagavond, zaterdagochtend, hoe je het wou noemen, kon ook Magda eindelijk haar mandje in. Lekker tegen haar Freekje aankruipen. En ze sliep heerlijk, want ze was mooi gepromoveerd tot Arts.

Na een heerlijk en bovenal gezellig ontbijt, van gebakken bolletjes en croissants, was het aan Mees om op te groeien. Lizzy was in de wiebelstoel gezet en iedereen die thuis was had zich verzameld om de taart. De rest was werken.

Mees groeide op tot een volwassene, hij zat meteen beter in zijn vel. Hij liep misschien al wat voor op zijn leeftijd. Het voelde goed, dat beetje ouder en hij kon niet wachten op de rust die een appartement zou brengen. In zijn eentje.. Hij begon bij de gedachte bijna te kwijlen. Nu moest hij het alleen zijn familie nog vertellen, en liet dat nou juist het moeilijkste zijn.

Al was hij niet meer echt nodig, Flora en Koen hadden elkaar, pap en mam hadden elkaar, Cat en Naud hadden elkaar, nouja Lizzy had hem niet nodig, nog eerder Max. Bovendien had zij een kamertje nodig en die had ze ook als hij verdween. Nee, hij vond dat hij dit huis zonder moeite kon verlaten, ze zouden hem wel missen, als persoon, als familielid, maar ze zouden het niet erg vinden.

Flora had afgesproken met Olaf, wat Koen aan het denken had gezet. Hij kon Angelina wel even bellen! Dus dat deed hij.

En daar was ze, een kwartiertje later. Hij had kriebels in haar buik en probeerde haar dit maal door middel van Max te imponeren. ‘Wat een lieve kat, ik hou echt van beesten.’ vertelde ze.’Ik ook,’ loog hij, hij had niet echt de beste band met het beestje. ‘Kom, we gaan naar mijn kamer.’

En daar was hij dan, de climax, de kus, de zoen. Het voelde zo fantastisch! Hij was helemaal in de wolken met zijn zwarteharige schone. De spanning nam gelukkig een beetje af en daarmee ook de buikpijn, nu waren er weer die fijne kriebels.

Vanaf die dag, waren ze niet alleen onafscheidelijk, maar ook een stel. ‘Ik denk dat ik van je hou, het voelt heel raar, want ik heb dit echt nog nooit zo sterk gevoeld.’ zuchtte hij, opgelucht, maar een beetje knullig. ‘Ik houd ook van jou, leukie!’ giechelde Angelina.

Naud had een leuk speeltje meegekregen van zijn werk en daar was hij nu op aan het trainen. ‘Gaaf ding, bro.’ zei Mees. ‘Jij ziet er ook niet verkeerd uit, stoer man! Ik vond het echt niet leuk dat ik ‘t moest missen..’ ‘Het geeft niet..’ hij mompelde dat hij de Sinaassappels ging oogsten maar dat hoorde Naud al niet meer.

Hij moest zich niet zo aanstellen, hij zou het echt wel redden op dat appartement, al hoopte hij nu op God dat hij er in kon, zo snel mogelijk. En hij moest zich ook geen buitenbeentje voelen, mama hield van al haar kinderen even veel, dat zei ze altijd. Toch zou hij het haar moeten vertellen, dat werd nog lastig. God wat tobde hij veel.

Olaf was net naar huis toen Naud Flora naar binnen riep. ‘Nina aan de telefoon.’ zei hij. Flora werd even op de hoogte gebracht van de familie Langeveld, die was ingetrokken. Alle details werden besproken en ze ging stuk! Wat grappig, maar vooral wat leuk. Ze gunde het Nina’s moeder vooral, ze had het zo zwaar gehad, maar ook haar oom, die had ook geen makkelijk leven gehad. Wat dat betreft, wist ze dat ze geluk had met haar thuisje. Nina was in korte tijd een goede vriendin van haar geworden.

Mees kon het echt niet meer aan zien, hoe gelukkig iedereen was met elkaar, hoe buitengesloten hij zich voelde. Hij probeerde het gevoel weg te schuiven maar het lukte niet. Dat hij zich ooit nog ongelukkig zou voelen, met al die leuke mensen om hem heen.

Die avond zou Lizzy alweer opgroeien, wat ging de tijd toch snel. Aan Naud de eer, hij mocht de kaarsjes uitblazen met zijn dochter. Iedereen was onwijs benieuwd en enthousiast, zelfs Mees blies op een toeter.

Als peuter kwam Lizzy weer in Naud’s handen terecht. ‘Wat heb je een lief koppie! Je hebt sproetjes, net als mij, maar een klein beetje, maar je hebt ze toch.’ zei Naud, hij moest hard lachen. Dat maakte wat los in Mees, hier lag wel zijn roots, zijn familie, zijn thuis. Dit wou hij eigenlijk ook weer niet missen. Toch was die confrontatie ook niets en zijn besluit stond vast. Nu was de aandacht nog voor Lizzy. ‘Paaaapi!’ gilde ze. Iedereen begon te klappen, wat knap!

Catalina was met haar dochter naar boven gegaan om haar een jurkje aan te trekken en haar haartjes te doen, terwijl Mees, kort maar krachtig meedeelde dat hij nu zijn mail ging checken en dat daar van afhing of hij vanavond nog vertrok, naar een Appartementencomplex hier in de buurt. ‘Die van Suze?’ had zijn zusje gevraagd, nadat ieder ander geschokt had gereageerd. ‘Die ja.’ Gelukkig hadden ze niet dramatisch gedaan,w at Mees eigenlijk had verwacht.

Cat liep de trap af, Lizzy zat op haar arm. ‘Passe!’ riep ze. Iedereen was vertederd, dol op het schattige peutertje, met haar twee krullerige staartjes en haar pony.

‘Moet Lizzy een plasje doen? Dat doen we nu niet meer in de luier hé? Nu ben je al een grote meid, nu gaat Lizzy op het potje plassen.’ Lizzy’s oogjes vielen dicht. Blijkbaar had haar verjaardag nogal wat impact gehad, ze was op.

Met haar slaperige oogjes, werd ze toch nog op het potje gezet. ‘Doe maar een plas.’ ‘Izzy mmmmmmmoe.’ gaapte ze. ‘Ja als je een plasje hebt gedaan, brengt mama je naar bedje toe. Doe maar een plasje.’ suste Cat.

Ze trok haar haar pyjama aan en legde haar op haar nieuwe kamertje. Mees had aangegeven dat zijn kamer naar Lizzy mocht, zijn verjaardagscadeau aan haar. ‘Mooie kamel!’ ‘Kameel?’ vroeg haar moeder. ‘Kamell’ zei ze opnieuw. ‘Oh ja! Mooi hé, je echte eigen peuterkamertje!’ zei haar moeder. ‘Ga maar vlug slapen en zoet dromen. Trusten wondertje.’ zei ze en gaf haar dochter een kus. ‘Tuste mami!’ zei ze, ze viel al met haar hoofd op het kussentje.

Vertederd keek Cat nog even toe, ze had voor het eerst mama gezegd en papa! Op één avond. Ze was echt een wondertje. Haar wondertje, Naud’s wondertje. Een slim meisje. Zachtjes verliet ze haar slaapkamertje.

Na een hoop knuffels, zoenen, goede woorden, wensen en nog meer, trok Mees zijn eigen plan en verliet zijn ouderlijk huis. Hij ging niet dood hoor, bleef hij zeggen, hij kon op bezoek komen wanneer hij maar wou! En andersom natuurlijk ook. ‘Dag!’ zei hij nog. Hij zou Max wel missen, die wouden ze natuurlijk niet kwijt. Hij zou zijn eigen beesten wel nemen.

Even een tussenshot, van Lizzy’s nieuwe kamertje, het kleed is nu wel verdwenen, dat was onhandig.

De volgende morgen was iedereen de hort weer op, behalve Freek en Magda. Ze miste Mees nu al, de eerste zoon die echt zijn vleugels uitsloeg en het ouderlijk nest verliet, maar gelukkig had ze Lizzy die haar oppepte. ‘Ben jij zo’n slim en ondeugend meisje!’ zei ze speels, ze kietelde haar kleindochter. Ze was echt weg van haar. Hopelijk kwamen er nog veel kleine dreumesen bij.

Lizzy kroop zelf op haar slaapmat, die nieuw was aangeschaft, voor haar verjaardag. Ze deed een dutje, vertederd keken haar grootouders toe. Ze waren apetrots. ‘Mees kom wel goed, lieverd. Don’t worry. Het zat eraan te komen, we overleven het echt wel. Die jongen voelde zich niet fijn meer en dat begrijp ik.’ hij legde het Magda uit en ze kon er vrede mee hebben. Ze zouden hem samen nog vaak opzoeken, namen ze zichzelf voor.

~

Hé mensjes,Ik ben onwijs veel aan het simmen de laatste tijd! In jullie voordeel.Hopelijk vonden jullie het een leuke update Liefs, Megan. ♥