Moonstreet 2 – Tim, Kyle, Suzanne, Justin en Julie.Het is zaterdagavond, tijd voor de tweeling, de twee jonkies van het hoofdgezin, om op te groeien. Op dit soort dagen werd Ivy nog even herdacht, ze zouden haar nooit vergeten, al was het nu al weer bijna 15 jaar geleden.

De tweeling blies de kaarsjes uit en deden een laatste wens. Het was gezellig. De hoogzwangere Suzanne, die tot nu toe een makkelijke zwangerschap had gehad (ze prees zichzelf gelukkig), liep naar haar geliefde toe om het tweetal toe te zingen.

Na het uitblazen van de kaarsjes gaven broer en zus elkaar nog een knuffel. Ze hadden een mooie en leuke jeugd gehad. Ze deelden alles met elkaar en waren elkaars beste maatjes. Nu was het tijd om op te groeien tot twee volwassen mensen.

Suzanne was erg enthousiast. Tim had zelfs zijn nette pak aangetrokken voor de speciale gelegenheid. En na een minisprongetje, belanden de twee extieners als volwassenen op de grond. ‘Wauw, ik voel me meteen een stuk ouder.’ zei Justin. ‘Ik ook, maar wat een jurk. Daar gaat heel gauw verandering in komen, jeesz ik bof niet echt als het om kleding gaat na het opgroeien.’ Ze moesten lachen.

Even later verzamelde iedereen zich in de woonkamer. Suzanne en Kyle hadden zich meteen na het spektakel al op de bank gesetteld. Nadat Julie zich had omgekleed plofte ook zij naast haar vader op de bank. Justin kwam de badkamer uitlopen en stopte net zijn telefoon in zijn broekzak. ‘Pa, maar ook jullie natuurlijk, uhh Barbara moest haar eigen verjaardag vieren maar ik zou graag hebben dat ze bij ons intrekt. Het lijkt haar ook een goed idee en met jullie instemming staat ze straks op de stoep.’ zei hij met een ongemakkelijk lachje.

‘Ik vind het goed.’ zei Julie terwijl ze opstond. ‘Wij ook.’ zei het nu nog enige liefdeskoppel, nadat ze elkaar hadden aangekeken. ‘Waarom niet? Hoe meer zielen hoe meer vreugd!’ stemde Tim in. ‘Ja ik dacht misschien omdat de baby op komst is en dat een hectische periode zal worden, en dan nog een gezinslid erbij word misschien wat vol.’ ‘Oh, ik vind het alleen maar gezellig broertje, het is toch leuk Suus, Bar en ik zijn altijd vriendinnen geweest, ‘t word een gezellige boel in dit huis! En we zijn nu toch in de minderheid hé. Bel haar nou maar!’

En ja hoor, daar stond ze, na twintig minuutjes. In de ijskou, er stond een gure wind buiten. Haar koffer had ze in haar ene hand en met de andere belde ze aan. Gemengde gevoelens, want ze had haar moeder en haar kleine zusje achter gelaten in dat huis vol nare herinneringen. Ze was klaar voor een frisse start, met de man van haar dromen. Nu was het aan haar om gelukkig te zijn.

Justin stormde naar buiten, van vreugde sloeg hij zijn armen om haar heen en ze liet haar koffer op de grond vallen. ‘Lieverd!’ riep hij en gaf haar een dikke kus. ‘Wat ben ik blij dat je er bent.’ Zijn glimlach was immens groot. Hij was echt gelukkig. ‘Je ziet er echt heel mooi uit, je bent zoveel mannelijker, nog meer dan je al was.’ zei Barbara, ze sloeg haar armen om zijn nek.

‘Jij bent ook mooi opgegroeid, een echte vrouw. Een vrouw waarmee ik mijn toekomst tegemoet mee wil gaan! Kom, we gaan naar binnen. Het is koud buiten.’ zei hij terwijl hij haar gezicht streelde. Hij pakte haar hand en samen liepen ze naar binnen.

Na een gezellige bakkie, gingen Justin en Barbara naar boven om Barbara’s koffer uit te pakken en het gezellig te maken. Suzanne was een beetje ingedut en de rest Julie en Tim kletste een beetje. Ze keken een film maar er was nu een reclame blok.

Barbara zette haar tandenborstel in de beker, waar er al vier in stonden. ‘Zo, ik ben officieel ingetrokken.’ zei ze met een glimlach, het voelde goed. Justin liep naar haar toe.

‘Het idee dat ik vanaf nu elke ochtend naast zo’n mooie vrouw als jij wakker mag worden, en iedere avond naast zo’n mooie vrouw als jij in slaap mag vallen, is heerlijk. Geloof me. Ik hou echt van jou.’ Wat moest ze zonder deze jongen? Nouja, jongen. Het was nu meer een man. ‘Ik ook van jou,’ zei ze, ‘Ik zou niet weten wat ik zonder je zou moeten, Just.’ Tijd voor een intense kus.

Ze voegden zich bij het gezelschap en keken het eind van de film mee. Julie hield van de gezelligheid, maar toch baalde ze dat zij tot nu toe de liefde nog niet had gevonden. Ze was nooit echt een meisjes meisje geweest, vind je het gek met twee stoere broers!? Zo was ze nu eenmaal en ze was blij met wie ze was. Ze voelde een warme hand op haar knie. Het was haar vader. Ze schonk hem een liefdevolle glimlach. Die man had ook alles door. Ze drukte een kus op zijn licht gerimpelde wang.

Na de film zocht iedereen zijn bedje op, Tim laadde de vaatwasser in en Julie ruimde nog even wat troep van de verjaardag op. Ze keek omhoog, Justin tilde Barbara de trap op. Vertederd keek ze toe. ‘Stelletje schatten.’ praatte ze in zichzelf. Uiteindelijk kroop ook zij onder de wol.

Justin en Barbara waren nog helemaal niet moe en vonden het een mooie gelegenheid om hun nieuwe twee persoonsbed in te wijden. Justin was soms wat onhandig, maar onwijs lief. Zijn geluk kon niet op, hij zag zijn meisje al de hele avond met een huge glimlach op haar gezicht.

De vonken spatte er vanaf, het was zo fijn. Zo heerlijk, om elkaars warmte te voelen. Nasoezend en gelukkig vielen ze tegen elkaar aan in slaap. Die twee hadden elkaar gevonden.

De volgende morgen waren Suzanne en Kyle heel vroeg wakker. Vals alarm en daarna konden ze niet meer slapen. ‘Sorry dat ik je wakker heb gemaakt, ik word moe van mezelf. Ik wil gewoon te graag dat het zo ver is denk ik.’ verontschuldigde Suzanne zichzelf. ‘Schat, ik vind het helemaal niet erg. Straks was het wel zo en dan had ik het gemist, dus maak me gewoon wakker, roep me, weet ik veel. Ik vind het niet erg schat, ik kijk ook uit naar ons kindje.’ zei hij met een glimlach, hij dweilde de badkamer terwijl Suus genoot van een warm bad.

Het andere stel bleef daarentegen nog lang liggen. Ze sliepen uit tot elf uur, het was zondag. Justin had een klus maar dat was pas ergens in de middag. ‘Lekker geslapen moppie?’ vroeg hij terwijl zijn vingers hun weg vonden door haar haar. ‘Heerlijk.’ mompelde ze, ze sliep nog half, op zijn borst. Zijn ademhaling maakte haar rustig.

Nadat ze uit bed waren geklommen, had Barbara haar kleren aan getrokken, maar toen ze zich omdraaide stond Justin paraat met een kussen. Het liep uit op een kussengevecht, dat werd beëindigd met een hoop gezoen en gelach.

Ze hadden samen gebruncht maar daarna moest Justin toch echt werken. ‘Je vermaakt je wel hé lief?’ had hij gezegd. ‘Natuurlijk!’ had ze terug geroepen. Drie vriendinnen, gezellig toch? ‘Die laat niet lang meer op zich wachten.’ zei Julie terwijl ze over haar schoonzus’ buik wreef. ‘Die? Denk je dat het een jongentje word?’ ‘Eigenlijk wel ja. Ik denk echt dat hier binnenkort een klein voetballertje door de kamer loopt te rennen. Jij Bar?’ Julie keek op naar Suzanne. ‘Ik denk dat je gelijk hebt.’ ‘Ikzelf denk het stiekem ook maar Kyle is er zwaar van overtuigd dat hij een dochtertje krijgt. Als het maar gezond is!’ Dat was inderdaad het belangrijkste.

Iedereen ging zijn eigen weg en er hing een gezellige sfeer. Vandaag kwam de schoonmaakster weer om te helpen met het schoonhouden van het enorme huis. Julie was nog steeds gek met Pumba, ze was echt van de papagaai gaan houden. Het beestje was zo slim! Ze kon soms zelfs een beetje met hem praten. Tim was de hele dag bezig met dingetjes ter voorbereiding van de komst van zijn kleinkind.

Barbara had haar draai al gevonden en hielp met het schoonmaken. Ze vond het huis erg mooi en hoopte er nog lang te kunnen blijven wonen. Ze zou binnenkort ook maar weer eens aan het werk moeten.

Het was een rustige zondag en om zes uur liep Justin de woonkamer weer in. Suzanne en Barbara stonden al een poosje te schilderen maar Suzanne werd moe en besloot een dutje te gaan doen. De woonkamer was inmiddels wat veranderd. Nieuwe banken, met die kleine bankjes werd het veels te vol.

‘Welkom thuis liefje.’ zei Barbara, ze gaf haar vriend een kus. ‘Zo hard gewerkt vandaag zeg, ik kan wel een massage gebruiken.’ zuchtte Justin. ‘Lijkt een bordje boerenkool je niet heerlijk?’ ‘Dat lijkt me nog beter.’ zei hij grijnzend. Samen met Julie begon ze aan het eten.

Na het avond eten was Julie naar het werk gegaan. Om 1 uur stapte ze uit de auto. Vet dat ze nu zelf kon autorijden. Haar baantje als Mimespeler beviel haar nog steeds prima, al hoopte ze nu langzamerhand toch wel een beetje op promotie.

Ze liep het pad dat naar het huis leidde op. ‘Ook nog op?’ klonk er opeens. Er ontstond een heel gesprek. ‘Ik zie er normaal echt nooit zo uit, wat ben ik blij dat mijn schmink er al af is, normaal heb ik die nog op!’ giechelde ze. ‘Ik vind je prachtig.’ zei Bruce, zo had hij zich voorgesteld. ‘Ik denk dat ik maar eens naar binnen ga.’ zei ze, ze werd een beetje rood maar ze had het onwijs koud. ‘Ga ik je nog eens zien?’ vroeg hij. ‘Ik woon hier niet maar ben hier nu nog twee weken. Ik woon in Amerika. Mijn vader is Nederlands. Vandaar Bruce Rommeldam.’ ‘Oh, lijkt me gezellig.’ Ze spraken iets af voor morgen en namen afscheid.

De volgende morgen was het erg vroeg. Dat het nog laat donker was hielp ook niet echt mee om goed wakker te worden. Gelukkig was het wel heel gezellig aan tafel. Julie had besloten niemand wat te vertellen over haar late evening meeting. Maar toch dacht ze steeds aan Bruce, hoe kon het dat hij zo’n indruk op haar had gemaakt? Was hij haar type? Had ze überhaupt een type? Ze wist het niet. Ze zou hem straks weer zien en dat gaf haar een fijn gevoel. Apart.

De zon brak door. Julie was nog even in bed gaan liggen maar was er nu toch echt uit gegaan. Over een klein uurtje was Bruce er en dan wou ze er wel een beetje leuk uit zien.

Suzanne voelde zich niet zo lekker en het ontbijt was ook niet goed gevallen. Ze lag al de hele ochtend op bed en Barbara was zo lief om haar te vergezellen. De meiden kletsten wat af, over de baby, maar ook over Bar’s intrek, haar relatie met Justin en allerlei andere dingen. Ze konden het zeker goed vinden.

Het had blijkbaar gesneeuwd vannacht, want om 1 uur ging de bel en stond Bruce voor de deur. Gelukkig vroeg niemand wat aan Julie.

Ze gaven elkaar wat ongemakkelijk een knuffel. Kyle’s carpool was gearriveerd. ‘Werkze broer!’ riep Julie en ze zocht samen met Bruce het dakterras op. Kyle was verbaasd en vroeg zich af wie die gozer was die zijn zusje stond te knuffelen. Hij liet het voor wat het was en ging naar zijn werk.

‘Wat zit je haar leuk!’ giechelde Julie. ‘Dankje. Ik ben vanmorgen nog even naar de kapper geweest. Ik wou er extra goed uit zien.’ ‘Geloof me, dat doe je.’ zei Julie, ze gaf hem een knipoog. ‘En, mag ik nu weten hoe dit mysterieus meisje heet?’ ‘Natuurlijk.’ ze stak haar hand uit. ‘Julie Bloomwood.’ ‘Klinkt mooi. Past goed bij je.’ Ze snapte de hint en begon weer te blozen. Wat had deze jongen wat haar zo aan het lachen maakte? Haar zo’n warm gevoel gaf? Ze besloten een potje te schaken. Gewoon omdat Julie geen zin had in gezeur binnen.

Julie had gewonnen. ‘Je bent goed..’ zei Bruce. ‘I know, m’n vader speelde het altijd met me. Waarom ben je hier nu? Bij je vader?’ vroeg ze. ‘Ik weet trouwens niet of ik dat wel mag vragen.’ ‘Jij mag alles vragen! Ik ben hier inderdaad voor mijn vader. Het gaat niet goed met hem. Ik denk dat hij niet lang meer zal leven.’ ‘Oh wat naar, het spijt me ik..’ ‘Nee het geeft niet, hij heeft kanker. Hij en mijn moeder zijn lang geleden gescheiden maar ik bezoek hem veels te weinig. En nu ben ik er dan wel. Ik voel me niet echt een goede zoon..Maar goed deze reis heeft me iets goeds opgeleverd. Ik heb jou ontmoet.’ zei hij, met zijn licht Amerikaanse accent, hij kon goed Nederlands, dat wel.

‘Dat is zo lief! Het lijkt me een zware tijd voor je.’ Bruce pakte haar beet. ‘Natuurlijk is het zwaar, maar niet als je denkt. Het zit er al zo lang aan te komen, zo is hij ook niet gelukkig. Het is nu wachten op zijn einde, hoe zielig het ook klinkt. Ik ben zo blij dat ik jou heb ontmoet. Ik durf het bijna niet te vragen, maar geloof jij in liefde op het eerste gezicht?’ vroeg hij.

Ze beantwoordde zijn vraag met een zoen. Haar eerste. En wat voelde het goed. Ze was in minder dan vierentwintig uur stapelverliefd geworden op deze man. ‘Hoe oud ben je als ik het mag vragen?’ vroeg ze. ‘25? En jij mooi meisje?’ ‘Ik ben net 21.’ ‘Doet er verder niet toe, ik hoop dat we elkaar nog veel kunnen zien de overige twee weken. Ik wil je leren kennen.’ ‘Ik jou ook.’ stamelde ze.

Ze omhelsden elkaar, stonden daar een tijdje met alleen oog voor elkaar. Ze bespraken nog een hoop, in de hoop elkaar beter te leren kennen. Het voelde zo goed, zo vertrouwd met Bruce. Het leek echt alsof ze elkaar al jaren kenden! Weird.

Binnen in de hal namen ze afscheid. Ze pakten elkaars hand. Julie was gek op zijn zachte karakter en stoere uitstraling. Zijn oranje haar, waar ze normaal nooooooooooooit op zou vallen, maakte hem zo speciaal. Ze wou hem zien, blijven zien, morgen, overmorgen. Altijd. Dit werd eng! Ze voelde zich zo hopeloos. Ze wou terug op aarde komen maar bevond zich duidelijk in de zevende hemel.

Een laatste zoen, daarna vertrok Bruce weer naar het ziekenhuis. ‘Sterkte! We spreken elkaar en hou me op de hoogte. Echt heel fijn dat wij elkaar hebben ontmoet.’ ‘Mee eens. Dag mooi meisje. Dag Julie.’ zei hij en verliet Moonstreet 2.

Julie liep de kamer van Suzanne en Kyle in, ze wreef onhandig over haar nek. ‘Meisjes, ik ben verliefd geloof ik.’ ze gooide het er maar meteen uit. ‘Haha Julie! Echt? Wat leuk. Je hebt ons inderdaad wat te vertellen want we hebben een klein deel van je intieme gesprekje opgevangen.’ giechelde de dames vanaf het bed.

‘Ik vind het ook leuk voor je meisje! Gefeliciteerd. Stel je hem gauw aan ons voor?’ ‘Ah pa, jij ook hier. Thanks’ Julie barstte in lachen uit, kon het nog ernstiger? Ze vertelde het hele verhaal. Vooral Suzanne en Barbara hingen aan haar lippen, het was een erg romantisch verhaal.

De meiden besloten samen te gaan lunchen. Julie was in haar nopjes en had een verse maaltijdsalade gemaakt. ‘Ik ben even naar het toilet, het eten valt niet echt goed geloof ik.’ zei Suzanne en ze stond op, met haar hand op haar buik,

Barbara bleef maar doorvragen over de beruchte Bruce. ‘Meiden, het gaat beginnen geloof ik?!’ Ze draaiden zich met een ruk om, zagen Suzanne verkrampen van de pijn. ‘Bel Kyle! Hij mag dit niet missen!’ Ze begon te huilen.

Haar wangen werden rood, de weeën werden steeds erger. Justin kwam net uit zijn werk maar ze hoopte nu op Kyle. Moest ze dit dan alleen doen? Gelukkig had ze veel steun van haar vriendinnen, haar familie. ‘Kyleeeee!’ riep ze. Tim kreeg een flashback, hoe Ivy beviel van Kyle, daarna van de tweeling. Prachttijd.

Iedereen was in paniek, stress, ze wisten niet wat te doen, probeerden Suzanne mentaal te steunen. Julie’s oog viel op Kyle, wie net uit de carpool stapte, ze wenkte hem snel te komen. Hij rende naar binnen. ‘Kyle!’ jammerde ze. ‘Ik heb je no-od-iggggg!’ ze schreeuwde moord en brand.

‘Ik ben er!’ riep Kyle, ging naar zijn vrouw, steunde haar. ‘Kyle je bent er!’ Julie zuchtte van opluchting. De mannen werden langzamerhand gek. Wat een drama! ‘Nu mag ik.’ kon ze nog net uit brengen, ze begon te persen, haar man was bij haar. ‘Het komt!’

Na enkele minuten hield ze een prachtige zoon in haar handen. ‘We hebben een zoon!’ Bij Tim viel er een traan over zijn wang, van geluk. De vijfde stamhouder was geboren! Barbara keek trots toe, keek af en toe even achterom. Dit wou ze ook op den duur. Suzanne kuste het mini-neusje van haar zoontje.

Daniël had haar blauwe ogen en Ivy’s haarkleur. Hij was nu al haar oogappel, zo mooi. Negen maanden in haar buik en nu kon hun geluk niet op.

‘Welkom in ons leven, Daniël.’ zei Suzanne, ze streelde zijn buikje. Kyle kwam achter haar staan, gaf haar een kus op haar achterhoofd. ‘Je bent geweldig, lieverd..Je hebt een topprestatie geleverd, ik ben zo trots!’zei hij.

‘Dag kleine man! Had je vader het bijna gemist hé? Het voelt zo raar, jij bent gewoon ontstaan uit onze liefde en ik wil je nu al niet meer missen. Wij gaan heel goed voor jou zorgen!’ beloofde hij. ‘Ik sluit me daarbij aan.’ zei Suzanne lachend. ‘Lieverd, ga je alsjeblieft even opfrissen en lekker je bed in, ik zorg wel voor dit ventje, jij bent gebroken.’

‘Bedankt schat, dat kan ik inderdaad wel gebruiken.’ ze gaf Daniël nog een kus op zijn bolletje en liep naar de badkamer.

Kyle legde Daniël op zijn schouder. ‘Mijn zoon, wat heb ik lang gedacht dat ik een dochter zou krijgen maar ik had ongelijk. Wat ben je mooi..’ fluisterde hij.

Na daar een poosje te hebben gestaan, besloot hij zijn vader kennis te laten maken met zijn kleinzoon. ‘Kijk eens vader, trots geef ik je de volgende stamhouder.’ ‘Wat is hij mooi.. Ik herinner me het moment, toen jij geboren werd, met mijn vader, Thomas. Ook drie generaties samen, we zijn nu op de helft. Buiten de hele legacy, wat een prachtzoon.’

Tim nam even zijn momentje met Daniël. Hij vond het een hele mooie naam. Hij lag zo vredig in zijn armen. Hij was opa! Nog eerder dan zijn grote zus. En van wat voor kleinkind, wat was hij mooi! Hij was zo benieuwd hoe hij er later uit zou zien. Misschien leek hij wel op hem!

Daarna was het aan Julie de beurt om haar kleine neefje even vast te houden. ‘Kom jij eens bij tante Julie! Wat gaan wij nog veel spelen samen knul. Je hoort er al helemaal bij.’ Julie was helemaal in de wolken met Daniël.

Na Daniël een poosje te hebben vast gehouden, gaf ze hem over haar tweeling broer. ‘Dag neefje, wat ben jij een mooi kereltje! Misschien moeten wij ook eens gaan nadenken over een neefje voor jou, haha.’ Barbara glimlachte naar hem. ‘Mag ik hem eens vasthouden?’ vroeg ze. ‘Tuurlijk!’

Voorzichtig gaf hij zijn neefje aan zijn vriendin. ‘Als wij een kindje krijgen, word het er vast een met een tintje.’ grinnikte Barbara. ‘Ik vind dat juist wel mooi, het zou leuk zijn als we dan in dit huis kunnen blijven. Dan kunnen ze met elkaar spelen.’

Voorzichtig legde ze de baby op haar schouder, liep er even mee rond. Wat voelde zo’n, teer, lief, klein babylichaampje heerlijk warm. ‘Mooi manneke, je ouders mogen zich gelukkig prijzen.’ Kyle stond te wachten om Daniël over te nemen, het was tijd voor zijn gekolfde flesje.

‘Hier, je zoon, echt een plaatje Kyle. Wat fijn dat hij eindelijk bij ons is.’ zei ze liefdevol. ‘Ik ben er totaal niet bang voor dat hij hier te weinig aandacht zal krijgen.’ glimlachte Kyle.

Iedereen nam nog een bordje salade, niet te zwaar eten vanavond. Ook werd er nog wat luchtigs naar boven gebracht, lekker veel fruit, zodat Suzanne gauw de oude weer zou zijn.

Met stralende oogjes lag Daniël in zijn armen. Wat voelde Kyle zich trots. Het babytje sloeg zijn armen om het flesje. Gulzig zoog Daniël aan het speentje. Hij dutte langzaam in.

In zijn pas nieuwe wiegje werd hij gelegd. Dicht bij zijn slapende mama. ‘Lekker slapen lief ventje, tot morgen! Nu lekker naar dromenland al die nieuwe indrukken en familie leden verwerken.’ hij kuste Daniëls kleine bolletje en zong hem in slaap.

Hij had geen zin om nog lang op te blijven, nadat hij zijn tanden had gepoetst, wou hij gewoon lekker even tegen zijn vrouw aan liggen.

Om vier uur begon de kleine te kirren van uit zijn wiegje. Dit zou het zwaarst worden, wist Suzanne. Nu was het aan haar om Kyle te laten rusten en Daniel's luier te verschonen. Hoe vroeg het ook was, ze deed het met alle liefde. Daarna kroop ze weer gauw in bed en liet hij hen slapen tot 10 uur!

Na nog even in bed te hebben gelegen, de hele familie zat aan het bed, er was ontbijt voor haar gemaakt, ze voelde zich net jarig, besloot Suzanne weer naar beneden te gaan. ‘Het gaat goed met me, ik ben alleen een beetje moe.’ bleef ze zeggen, iedereen was zo bezorgd. Ze kon het niet laten om steeds naar de wieg in de woonkamer te lopen om hem even over zijn bol te aaien.

Die middag had Kyle vrij genomen, Barbara deed samen met Suzanne een dutje, ze wou vanmiddag persé al weer werken, een paar uurtjes maar. Ze had het gemist, het bezig zijn. Dus moest ze nu even wat bijslapen.

Tegelijk met Tim werd ze opgehaald. Als het tegenviel kon ze altijd nog een week of twee vrij nemen. Maar ze dacht dat het wel goed zou zijn voor haar, weer even aan de carrière. Er waren thuis genoeg vrouwen die Daniël, als zij er niet was, liefde konden geven. Al kon ze hem stiekem eigenlijk niet missen.

Ze had gelijk, Barbara gaf Daniël maar al te graag een flesje. Iedereen verzorgde het kleintje eigenlijk een beetje. ‘Juul, neem jij hem dan nu even?’ Kyle was ook werken en nu regelde de dames en Tim de verzorging van de kleine man.

Voorzichtig wiegde Julie Daniël. Ze had net even voor het huis gezeten met Bruce. Nu was dit even belangrijk, maar hij kwam vertellen dat zijn vader vandaag of morgen er niet meer zou zijn, de artsen hadden dat gezegd. Ze had hem getroost, gezegd dat hij nu bij zijn vader moest zijn. Apart hoe leven en dood elkaar zo afwisselden.

‘Jij bent pas net aan je mooie leventje begonnen het kerel, gelukkig maar.’ Het kleintje scheen een beetje gek te zijn op tante Julie. Hij sabbelde een beetje in haar nek en werd spontaan rustig als ze hem vast hield. Ze vond het wel een soort eer. Misschien zat er wel heel veel van mama in dit kleine ventje verstopt..Wie zou het weten?

Heerlijk, zo’n vrolijke update bij het hoofdhuis! Did you guys like it?Ik vond het leuk om weer te schrijven.Nu mag ik weer gaan spelen, ditmaal bij het ouderloze gezin. Tot de volgende update!Liefs Meg <3